Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "First Directorate" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wojsko Polskie w kampanii wyborczej i wyborach do Sejmu PRL I kadencji z 26 października 1952 roku
    The Polish Army’s Role during the Election Campaign and Subsequent Election of the First Sejm of the Polish People’s Republic held on 26 October 1952
    Die polnische Armee im Wahlkampf und bei den Wahlen zum Sejm der Volksrepublik Polen der ersten Wahlperiode vom 26. Oktober 1952
    Autorzy:
    Zaćmiński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22746653.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-21
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    PRL
    Parlamentaryzm Polski
    Wybory do Sejmu PRL I kadencji
    Siły Zbrojne PRL
    Główny Zarząd Polityczny WP
    Polish Parliamentarism
    Elections to the first Sejm of the Polish People’s Republic
    the Armed Forces of the PRL
    the Main Political Directorate of the Polish Army
    Volksrepublik Polen
    Parlamentarismus in Polen
    Wahlen zum Sejm der Volksrepublik Polen I. Wahlperiode
    Streitkräfte der Volksrepublik Polen
    Hauptpolitische Verwaltung der Polnischen Armee
    Opis:
    W Wojsku Polskim (WP) głównym organizatorem wyborów do Sejmu PRL I kadencji z 26 października 1952 r. był Główny Zarząd Polityczny WP, któremu podlegały również jednostki Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Kampania wyborcza oraz głosowanie na terenie jednostek wojskowych przebiegały według identycznego scenariusza jak w cywilu. Utworzono 519 obwodowych komisji wyborczych, które liczyły 2888 członków. W wojsku do urn wyborczych udało się 99,9% uprawnionych do głosowania, z czego 99,97% oddało swój głos na Front Narodowy (FN). W kampanii wyborczej aparat polityczno-wojskowy wsparło 4674 agitatorów w mundurach. Około 20 tys. przedstawicieli wojska aktywnie włączyło się również do działań propagandowo-agitacyjnych poza koszarami. Uczestniczyli oni w zakładaniu Gromadzkich Komitetów Wyborczych FN, a następnie prowadzili agitację w społeczeństwie w ramach tzw. akcji wygłaszania referatów.
    In the Polish Army the principal organizer of the election that would create the first Sejm of the Polish People’s Republic (Polska Rzeczpospolita Ludowa, PRL), which took place on 26 October 1952, was the Main Political Directorate of the Polish Army, to which units of the Internal Security Corps were also subordinated. The election campaign and the subsequent voting in military units followed the same scenario as in civilian life. 519 district electoral commissions were established, consisting of 2,888 members. In the army, 99,9% of eligible voters went to the polls, of which 99,97% voted for the National Unity Front (Front Narodowy, FN). During the election campaign, the political and military apparatus was supported by 4,674 uniformed agitators. Also, approximately 20,000 military personnel were engaged in spreading propaganda and causing political agitation outside of their barracks. They participated in establishing the Municipal Electoral Committees of the FN, and then conducted widespread subversion within society as part of the so-called action of presenting papers.
    In der Polnischen Armee (Wojsko Polskie, WP) war der Hauptorganisator der Wahlen zum Sejm der Volksrepublik Polen der ersten Wahlperiode vom 26. Oktober 1952 die Hauptpolitische Verwaltung der WP, dem auch die Einheiten des Korps der Inneren Sicherheit unterstellt waren. Der Wahlkampf und die Stimmabgabe auf dem Gebiet der Militäreinheiten verliefen nach demselben Muster wie im zivilen Leben. Es wurden 519 Bezirkswahlkommissionen mit 2,888 Mitgliedern eingerichtet. In den Streitkräften gingen 99,9% der Wahlberechtigten zu den Urnen, von denen 99,97% für die Nationale Front (Front Narodowy, FN) stimmten. Im Wahlkampf wurde der politisch-militärische Apparat von 4674 Agitatoren in Uniform unterstützt. Etwa 20.000 Militärs waren auch außerhalb der Kasernen aktiv an Propaganda- und Agitationsaktivitäten beteiligt. Sie beteiligten sich an der Gründung der FN-Sammelwahlkomitees und agitierten anschließend in der Öffentlichkeit im Rahmen der so genannten „Referat-Aktionen”.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV(LXXV), 3(285); 46-89
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Czechoslovak Little Sister: A brief overview of the organizational development of the foreign intelligence service in Communist Czechoslovakia, 1953–1989
    „Czechosłowacka młodsza siostra” – krótki zarys zmian organizacyjnych w służbie wywiadowczej komunistycznej Czechosłowacji w latach 1953–1989
    Autorzy:
    Žáček, Pavel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/477714.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    komunizm
    zimna wojna
    Czechosłowacja
    MSW
    aparat Służby Bezpieczeństwa
    Pierwsza Delegatura, służba wywiadowcza
    Communism
    Cold War
    Czechoslovakia
    Interior Ministry
    State Security Apparatus
    First Directorate
    foreign intelligence service
    Opis:
    Pierwsza Delegatura Wywiadu, jedna z najważniejszych służb StB (tajnej policji), wyłoniła się z wywiadu zagranicznego i politycznego w trakcie najważniejszej reorganizacji czechosłowackiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w październiku 1953 r. Pierwsza Delegatura odgrywała ważną rolę do końca 1989 r., będąc satelickim aparatem wywiadu sowieckiego oraz realizacji polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa całego bloku komunistycznego. Czechosłowacki wywiad pracował zgodnie z kilkoma wytycznymi operacyjnymi w taki sam sposób jak wywiad sowiecki: polityczny, naukowy i technologiczny oraz wywiad nielegalny. W siedzibie głównej mieściło się kilka działów operacyjnych i departamentów, których struktura organizacyjna była stosunkowo często zmieniana. Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w. Pierwsza Delegatura rozszerzyła swoją działalność na wiele regionów całego świata i funkcjonowała w Azji, Afryce i Ameryce Południowej oraz w krajach, będących głównymi wrogami reżimu (USA, Wielkiej Brytanii, Republice Federalnej Niemiec, Francji itd.). W 1968 r. wywiad czechosłowacki osiągnął wiele sukcesów i zdołał przeniknąć do wybranych instytucji politycznych, bezpieczeństwa oraz finansów demokracji zachodnich oraz państw Trzeciego Świata. Po stłumieniu Praskiej Wiosny Pierwszą Delegaturę zreorganizowano. Przeprowadzono gruntowną wymianę personelu, co miało duży wpływ na jego modus operandi. Wywiad działał ponownie pod nadzorem sowieckim, a w okresie normalizacji stał się godną zaufania satelicką służbą wywiadowczą bloku komunistycznego, odgrywając jedną z ról w globalnej strategii skoordynowanej z centralą KGB w Moskwie. Rozwój wywiadu czechosłowackiego można łatwo prześledzić, obserwując stopniowy wzrost liczby pracowników Pierwszej Delegatury: pod koniec 1953 r. zatrudniała ona tylko 300 osób; na początku roku 1962 – 854; pod koniec roku 1969 – 1341; a w 1988 r. łączna liczba pracowników wywiadu wyniosła 1562 osoby. Wzrosła także liczba obcokrajowców pracujących w tej instytucji: pod koniec 1953 r. było ich osiemnastu w siedemnastu krajach, działających w ambasadach Czechosłowacji; w połowie lat sześćdziesiątych – 41 w 39 krajach, a pod koniec lat osiemdziesiątych – 38 w 35 krajach. Liczba nielegalnych rezydentów była znacznie niższa. Artykuł koncentruje się na rozwoju struktury organizacyjnej wywiadu i dokonanych w nim zmianach, a także na składzie kierownictwa Pierwszej Delegatury i poszczególnych działów operacyjnych oraz zaplecza centrali; częściowo także jednostek organizacyjnych działających na terytorium Czechosłowacji. Tylko niewielka część rozważań obejmuje rozwój sieci agentów, skład personelu poza granicami kraju, zarządzanie przez sowiecką służbę wywiadowczą oraz współpracę z zaprzyjaźnionymi służbami satelickimi.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 30; 319-339
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pion kontrwywiadu zagranicznego 1. Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (przy Radzie Ministrów) ZSRR w latach 1954–1991 – funkcje, struktury i kadry. Zarys problematyki
    Foreign counterintelligence at the First Chief Directorate of the Committee for State Security (by the Cabinet of Ministers) of the USSR between 1954–1991 – positions, structures and staff. Overview.
    Autorzy:
    Pawlikowicz, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501868.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Opis:
    W artykule zaprezentowano podstawowe funkcje, modele organizacyjne, strukturę wewnętrzną oraz naczelników pionu kontrwywiadu zagranicznego 1. Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (przy Radzie Ministrów) ZSRR w latach 1954–1991. Przez 37 lat radziecki kontrwywiad zagraniczny funkcjonował w ramach struktur wywiadu cywilnego jako: 5. Wydział (od marca do lipca 1954 r.), 14. Wydział (od lipca 1954 do stycznia 1963 r.), Służba nr 2 (od stycznia 1963 do jesieni 1972 r.) oraz Zarząd „K” (od jesieni 1972 do października 1991 r.). W tym czasie pionem kierowało dziewięciu naczelników, z których najdłużej na jego czele stali Władimir Klimkin, Anatolij Kiriejew (po niecałe osiem lat), Oleg Kaługin (niemal siedem lat) oraz Grigorij Grigorienko (łącznie ponad sześć lat). Jednostka należała do najliczniejszych w 1. Zarządzie Głównym KGB. Od końca lat 70. jej centrala liczyła dziesięć wydziałów, w których służyło około 200 oficerów. Kolejnych 500 realizowało zadania z pozycji ponad stu legalnych rezydentur rozmieszczonych na całym świecie. Pion kontrwywiadu zagranicznego, realizując zadania agenturalnego przenikania do obcych służb specjalnych, werbowania i łącznikowania oficerów wywiadu i kontrwywiadu innych państw (zwłaszcza Stanów Zjednoczonych, wiodących krajów NATO, Japonii oraz Chin) oraz wykrywania ewentualnej agentury wewnątrz KGB i GRU, stanowił zarazem najbardziej newralgiczny element całego radzieckiego systemu wywiadowczego.
    For 37 years the Foreign Counterintelligence had been existing within the Soviet civil intelligence structures as: 5. Department (from March to July 1954), 14. Department (from July 1954 to January 1963), Service no. 2 (from January 1963 to Autumn 1972) and Directorate „K” (from Autumn 1972 to October 1991). During those years the Unit was headed by nine chiefs, the longest by Vladimir Klimkin, Anatoly Kireyev (almost 8 years each), Oleg Kalugin (almost 7 years) and Grigory Grigorenko (total over 6 years). The Unit was one of the largest in the First Chief Directorate of the KGB. Since the late 1970’s its headquarters consisted of ten divisions, including about 200 officers. Another 500 performed tasks in more than one hundred legal residencies located around the world. Foreign Counterintelligence used to infiltrate foreign services, recruit and liaise between intelligence and counterintelligence officers of other countries (especially the United States, leading NATO countries, Japan and China) and detect possible agents inside the KGB and GRU. At the same time it was the most sensitive part of the Soviet intelligence system.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2012, 4, 7; 193-209
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współpraca służb wywiadowczych PRL i Związku Sowieckiego jako element relacji dwustronnych KGB z MSW (1956–1990)
    Cooperation between the intelligence services of the Polish People’s Republic and the Soviet Union as an element of bilateral relations between the KGB and the Ministry of the Interior (1956–1990)
    Autorzy:
    Bagieński, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33955313.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    intelligence
    civilian intelligence
    Ministry of the Interior
    Department I of the Ministry of the Interior
    Security Service
    KGB
    First Main Directorate of the KGB
    the Union of Soviet Socialist Republics
    the Cold War
    wywiad
    wywiad cywilny
    MSW
    Departament I MSW
    Służba Bezpieczeństwa PRL
    I Zarząd Główny KGB
    Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich
    zimna wojna
    Opis:
    Przez cały okres PRL organy bezpieczeństwa w Polsce znajdowały się pod wpływem i nadzorem Związku Sowieckiego. Na początku 1957 r. uzgodniono, że w Warszawie zostanie powołana Grupa Łącznikowa KGB, która od wczesnych lat siedemdziesiątych nosiła nazwę Przedstawicielstwo KGB przy MSW PRL. Jej zadaniem było koordynowanie współpracy między organami bezpieczeństwa obu krajów. Kierunki współdziałania pomiędzy MSW a KGB były ustalane podczas dwustronnych narad, które naprzemiennie odbywały się w Warszawie i Moskwie. Z inicjatywy strony sowieckiej zwoływano również cykliczne konferencje służb wywiadowczych państw bloku. Po 1956 r., mimo zmiany sytuacji politycznej, służby sowieckie wywierały wpływ na kierunek działań MSW. Jedną z najważniejszych dziedzin współpracy była działalność wywiadowcza. Departament I MSW współpracował z I Głównym Zarządem KGB na wielu polach. Podstawą współpracy była wymiana danych operacyjnych, informacji i niektórych uzyskanych dokumentów. Dotyczyły one przede wszystkim tematyki politycznej i gospodarczej. Ważną dziedziną współpracy był również wywiad naukowo-techniczny oraz tzw. operacje aktywne. Organy bezpieczeństwa PRL nie były traktowane przez KGB jako równorzędny partner. Bardzo często były zmuszone dawać więcej, niż otrzymywały w zamian. Współdziałanie z sowieckim wywiadem ustało w pierwszym kwartale 1990 r. na skutek zmiany wektorów polityki zagranicznej państwa.
    Throughout the communist period, the security authorities in Poland were under the influence and supervision of the Soviet Union. At the beginning of 1957, it was agreed to set up a KGB Liaison Group in Warsaw, which, from the early 1970s, was called the KGB Representation to the Interior Ministry of the Polish People’s Republic. Its task was to coordinate cooperation between the security authorities of the two countries. The course of interaction between the Ministry of the Interior and the KGB was established during bilateral meetings, which took place alternately in Warsaw and Moscow. Periodic conferences of the intelligence services of the bloc socialist countries were also convened on the initiative of the Soviet side. After 1956, despite the change in the political situation, the Soviet services continued to exert influence on the direction of the activities taken by the Ministry of the Interior. One of the most important areas of cooperation was in intelligence activities. The Department I of the Ministry of the Interior cooperated with the First Main Directorate of the KGB in many fields. The basis of cooperation was the exchange of operational data, information and certain obtained documents. These mainly concerned political and economic subjects. Scientific and technical intelligence as well as so-called active operations were also important areas of cooperation. The security authorities of the Polish People’s Republic were not treated as an equal partner by the KGB. Very often they were forced to give more than they received in return. Cooperation with Soviet intelligence ceased in the first quarter of 1990 as a result of the change in the state’s foreign policy directions.
    Źródło:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2023, 21; 15-38
    1733-6996
    Pojawia się w:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies