Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Early painting" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Dawne malarstwo wciąż odkrywane - wielkie wystawy mistrzów niderlandzkich w europejskich muzeach. Przegląd wybranych publikacji katalogowych ostatniego dziesięciolecia
Autorzy:
Żak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807421.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
malarstwo niderlandzkie
sztuka
wystawy
wpływ artystyczny
Early Netherlandish painting
art
exhibitions
artistic impact
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 180-216
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freski o tematyce maryjnej z katakumb św. Pryscylli jako zapis wczesnochrześcijańskiej pobożności
Autorzy:
Witos, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571447.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
catacombs
frescoes of the Mary
painting
piety
early Christian art
underground cemeteries
katakumby rzymskie
sztuka wczesnochrześcijańska
malarstwo
freski maryjne
podziemne cmentarze
pobożność maryjna
Opis:
The frescoes of the catacombs of Priscilla, discussed in the article, were formed between the end of the second century to the fourth century. Up to the twentieth century all three were considered as devoted to St. Mary, but then criticism rejected the third of them (the fresco in the cubicle known as the The Velatio, representing three events from the life of an unknown woman). The two other paintings (Mary with the Infant Jesus and The Annunciation) may show the Christians’ devotion to St. Mary in the period from the turn of the second and third centuries to the fourth century. It can be stated that the cult of Our Lady existed always in consideration of Her relation to Jesus. It never existed as a separate and exclusive worship of Mary herself. Since the turn of the second and third century to the fourth century, Christians particularly stressed the importance of Mary as the Mother of the Messiah announced by the prophets and as the Mother of the Savior. Frescoes devoted to the Virgin Mary of the catacombs of St. Priscilla depict also the theme of dead Christians’ prayers who are asking Mary as the Mother of the Messiah for intercession for them with God. The paintings do not give Mary a central place on the images what is a theological confirmation of Her subordinate role in the history of God’s plan of salvation.
Malarstwo katakumbowe stanowi najstarszy przekład rzymskiej sztuki chrześcijańskiej. Na freskach z rzymskich katakumb Maryja była ukazywana albo jako Matka Jezusa, albo jako orantka. Najczęściej spotykany obraz z Maryją w roli głównej to scena przedstawiająca Hołd Magów vel Mędrców ze Wschodu. Fresk o tej tematyce znajdujemy na ścianach kilku katakumb, w tym m.in.: Pryscylli, Piotra i Marcelina, Domicylli, Agnieszki, Kaliksta. Innym powtarzającym się motywem jest Madonna z Dzieciątkiem – spotykamy go m.in. u Pryscylli, św. Walentyna i w Cimiterium Maius (znanym jako katakumby św. Agnieszki). Umieszczony na suficie podziemnego korytarza w katakumbach Pryscylli fresk ukazujący Maryję z Dzieciątkiem uznawany jest za najstarszy wizerunek Maryi z katakumb rzymskich. W katakumbach spotykamy także sceny obrazujące wydarzenia z życia Maryi, stanowiące ilustracje wybranych perykop Nowego Testamentu. Do najbardziej znanych należy obrazowanie sceny zwiastowania z katakumb Pryscylli oraz sceny nawiedzenia z katakumb św. Walentyna. Dzisiaj uważa się, że najstarsze freski maryjne pochodzą dopiero z końca II wieku. Do IV wieku Maryja była przedstawiana zawsze w towarzystwie Syna. Sztuka wczesnochrześcijańska łączyła postać Maryi z tajemnicą wcielenia Jezusa. Obrazowano Maryję, by podkreślić ludzką naturę Syna Bożego. Kult Maryi był zależny od kultu Jezusa, nie istniał jako samodzielny.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 4
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzory rosyjskiego malarstwa ikonowego w 2. połowie XIX i początku XX wieku. Uwagi wstępne na przykładzie obiektów z Podlasia i Lubelszczyzny
Patterns in Russian Icon Painting in the Second Half of the 19th and the Early 20th Century. Introductory Notes Based on Examples from Podlachia and the Lublin Land
Autorzy:
Szybalska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15600863.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Russian art
19th-century Russian religious painting
19th-century icon painting
patterns in icon painting
dissemination of iconographic patterns in icon painting
iconographic tradition in icon painting
Podlachia
Lublin Land
sztuka rosyjska
rosyjskie malarstwo religijne XIX w.
malarstwo ikonowe XIX w.
wzory w malarstwie ikonowym
popularyzacja wzorów ikonograficznych w malarstwie ikonowym
tradycja ikonograficzna w malarstwie ikonowym
Podlasie
Lubelszczyzna
Opis:
Problem wzorów stosowanych przez malarzy ikon 2. połowy XIX i początku XX w. był dotąd marginalnie poruszany przez badaczy. Dotyczy on stosowania ogólnoeuropejskiego kanonu akademickiego, oddziaływania wzorów zachodnich i rosyjskich (w duchu kultury łacińskiej i nawiązujących do przetworzonej tradycji rodzimej), adaptowania kompozycji zgodnych z kanonem malarstwa cerkiewnego, czerpania z grafiki popularnej (zachodniej i rosyjskiej). Analizowane obiekty z terenów Podlasia i Lubelszczyzny zostały uporządkowane według powtarzających się kompozycji. Badania uzupełniono przykładami ikon z centralnej Rosji i Azji. W efekcie rozpoznane zostały popularne wzory stosowane przez twórców ikon i sposoby ich popularyzacji, m.in. poprzez masowe odbitki graficzne i fotografie. Przeprowadzone analizy dowiodły, że standardowa produkcja artystyczna dzieł na potrzeby Cerkwi nie wymagała oryginalności ujęć kompozycyjnych, a pomimo kształtowania się wówczas w Rosji stylu narodowego nastąpiła wzmożona recepcja estetyki łacińskiej.
The issue of patterns used by icon painters in the second half of the 19th and the early 20th century has so far won only marginal scholarly attention. It refers to the application of the pan-European canon of academicism, the influence of Western and Russian models (the latter produced in the spirit of the Latin culture and referring to a reworked native tradition), the process of adapting compositions compliant with the canon of Orthodox Church painting, and the process of borrowing from popular graphic art (both Western and Russian). Artworks from Podlachia and the Lublin Land under analysis in the current article have been categorised according to recurrent compositions. Their examination has been complemented with examples of icons from central Russia and Asia. This helped to recognise the popular patterns applied by icon painters and the methods of their dissemination by, among others, mass-produced graphic prints and photographic prints. Relevant analyses have shown that the standard production of artworks for the use of the Orthodox Church did not require the compositional arrangement to be original, and that the reception of Latin aesthetics increased regardless of the fact that the national style was forming in Russia at the time.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 4; 879-946
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El motivo del conejillo de Indias (cavia porcellus) en la pintura europea de la Edad Moderna
A motif of guinea pigs in European painting of the Early Modern era
Motyw kawii domowych (świnek morskich) w malarstwie europejskim doby nowożytnej
Autorzy:
Strzemecka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038076.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
guinea pig
European painting
Early modern painting
kawia domowa
świnka morska
malarstwo europejskie
Opis:
This paper focuses on European reception of the guinea-pig motif on the example of paintings from the 16th to 18th centuries. Interpretation of guinea pig’s significance in early modern Europe is interesting insofar as it concerns an animal with an already established cultural function. The homeland of guinea pig is South America, where it was bred for food but also played an important social and religious role. When it came to Europe, its original meaning fundamentally changed. As a new animal with exotic connotations, it gained the status of a valuable fauna specimen and soon became an extremely fashionable breeding animal among the upper classes. This evolution can be observed in the field of art. Zoological and scientific representations become the “natural habitat” for a guinea pig. Initially, a guinea-pig image appears in lexicons, and then in elaborate animalistic compositions, representing the widest possible spectrum of various fauna. The natural perspective, which included a guinea pig in the European bestiary, significantly influenced further development of, already independent, images of the animal. They became most popular at the turn of the 17th and 18th centuries, especially among artists associated with court circles. Created for wealthy collectors, these depictions reflected a peculiar fashion for this animalistic theme, as evidenced by mutual borrowings among painters taking up the motif in question.
Przedmiotem rozważań niniejszego tekstu jest europejska recepcja motywu świnki morskiej na przykładzie dzieł malarskich z okresu XVI–XVIII wieku. Interpretacja jej znaczenia w dawnej Europie jest o tyle interesująca, że dotyczy zwierzęcia o już ustalonej funkcji kulturowej. Ojczyzną świnki morskiej jest bowiem Ameryka Południowa, gdzie hodowana była dla celów konsumpcyjnych, ale również pełniła ważną rolę społeczną i religijną. Kiedy kawia domowa trafiła do Europy, zmieniła w sposób zasadniczy swoje pierwotne znaczenie. Jako nowe zwierzątko o egzotycznych konotacjach zyskała status cennego okazu fauny i wkrótce stała się niezwykle modnym zwierzęciem hodowlanym wśród wyższych sfer. Ewolucję tę daje się zaobserwować na gruncie sztuki. „Naturalnym środowiskiem” dla kawii stają się przedstawienia o charakterze zoologicznym i naukowym. Początkowo wizerunek świnki morskiej trafia na karty leksykonów, by stamtąd przedostać się do rozbudowanych kompozycji animalistycznych umożliwiających przedstawienie jak największego spektrum różnorodnych gatunków fauny. Perspektywa przyrodoznawcza, która włączyła świnkę do europejskiego bestiarium, wpłynęła znacząco na dalszy rozwój, już samodzielnych, wizerunków zwierzęcia. Rozpowszechniają się one najmocniej na przełomie XVII i XVIII wieku, szczególnie wśród artystów związanych z kręgami dworskimi. Tworzone dla zamożnych kolekcjonerów, przedstawienia te były wyrazem swoistej mody na ten właśnie temat animalistyczny, o czym świadczą wzajemne zapożyczenia wśród malarzy podejmujących się omawianego motywu.
Źródło:
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2021, 11; 79-108
2299-260X
Pojawia się w:
Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osioł w „Ucieczce do Egiptu”. Analiza wybranych przykładów malarstwa tablicowego pochodzących z Polski z 2. połowy XV i początków XVI wieku
The Donkey in “Flight into Egypt”: The Analysis of Selected Examples of Panel Painting in Poland from the Second Half of Fifteenth and Early Sixteenth Centuries
Autorzy:
Pukaluk, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1635480.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
malarstwo tablicowe w Polsce
osioł
Święta Rodzina
Ucieczka do Egiptu
donkey
Flight into Egypt
Holy Family
panel painting in Poland
Opis:
Osioł pojawia się w scenach malarskich opartych zarówno na Starym, jak i Nowym Testamencie. Temat Ucieczki do Egiptu podejmowano na dwa sposoby. Według pierwszego ukazywano podróż Świętej Rodziny: zwierzę niesie na swym grzbiecie Maryję i Jezusa, krocząc tuż za św. Józefem, który niekiedy prowadzi osiołka za uzdę. Przedstawiono także moment postoju: mężczyzna sięga po owoc podany mu przez anioła, Matka Boża i Dzieciątko siedzą na grzbiecie zwierzęcia pochylającego, by zjeść trawę. Został uchwycony profil osiołka, w jego sierści można dostrzec różne tonacje szarej barwy. Anatomia zwykle jest poprawna, układ nóg obrazuje ruch. Uprząż otacza jego głowę. Osiołek nie nawiązuje relacji z pozostałymi postaciami, choć wie, kim jest Niemowlę. Zwierzę wyraża tu wiele pozytywnych cech — spokój, dumę, posłuszeństwo, mądrość.
The figure of the donkey appears in the painting scenes based on Old and New Testaments. The topic of the “Flight into Egypt” was taken in two ways. According to the first, the Holy Family’s travel was depicted, the animal carries Mary and Jesus, it steps behind saint Joseph who sometimes keeps the donkey on the bridle. The sojourn was also presented, man reaches for fruit which angel gives him. Mother of God and the Saviour sit on the doneky’s back. The animal is bowed and is going to eat the plants. The profile of the donkey is pictured, his hair have different grey tones: from light to dark. The anatomy is correct, setting of legs shows motion. The harness is on the animal’s head. The donkey doesn’t interface with Holy Family, but it knows who the Boy is. The animal expresses a lot of positive features—calm, pride, obedience and wisdom.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2020, 11, 2; 207-223
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Temporal and Spiritual Powers: Colonial Diplomacy Associated with the Painting France Bringing Faith to the Huron-Wendats of New France (c. 1666)
Autorzy:
Ouellet, Pierre-Olivier
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035969.pdf
Data publikacji:
2020-11-19
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Early modern Quebec
New France
gift-giving
painting
Canadian art history
Opis:
Preserved in Quebec City, the French canvas entitled France Bringing Faith to the Huron-Wendats of New France, executed around 1666, constitutes a central piece of Canadian art history painted during the French colonial period. Espousing an iconography adapted to the New World, this painting presents an Indigenous figure in its foreground. The man, with a tanned complexion and black hair, whose naked body is dissimulated by a single blue and gold piece of clothing, faces a female character having European features, adorned with noble fabrics and precious jewellery. The scene, set in nature, evokes the grandeur and wilderness of North America. A two-masted French merchant ship floating on the majestic expanse of water reinforces this impression. This painting, obviously, illustrates the Europeans’ arrival on this territory in the seventeenth century, and the encounters between the French and Indigenous peoples. However, the representation is also rich in motifs that are likely to attract attention and curiosity: the mise en abyme (the painting within the painting), the celestial figures, and the coat of arms at the bow of the vessel constitute such examples. In this regard, the research studies of our Canadian art history predecessors – to which we are indebted – have enabled us to, first, retrace the painting’s history and, second, clarify its interpretive elements in relation to the spiritual and contextual dimensions specific to New France, in order to shed light on some of its well-kept secrets.
Źródło:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2020, 4; 209-235
2545-1685
2545-1693
Pojawia się w:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Early 20th Century Miracula Related to St. Anthony’s Wondrous Painting from Sądowa Wisznia in the Light of Archival Sources from the Collection of the Krakow Archive of Our Lady of the Angels’ Province of the Reformed Franciscans
Miracula z początku XX w. związane z cudownym obrazem św. Antoniego z Sądowej Wiszni w świetle źródeł archiwalnych z zasobów krakowskiego Archiwum Prowincji Matki Boskiej Anielskiej OO. Reformatów
Autorzy:
Małocha, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11347063.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Padua
miracles
venerated painting
Sądowa Wisznia
Reformed Franciscan monastery
Brodnica on Drwęca
św. Antoni z Padwy
cuda
kult obrazu
zakon reformatów
Brodnica n. Drwęcą
Opis:
The article is an edition of the archival source containing a list of miracles which took place from ca. 1900 to 1913 through the intercession of St. Anthony of Padua in a painting from the Reformed Franciscan monastery in Sądowa Wisznia. The analyzed text is currently kept in the resources of the Archive of Our Lady of the Angels’ Province of the Reformed Franciscans in Krakow. Note that it does not constitute an independent archive unit, but has been instead incorporated in the hand-written Chronicle of the Monastery in Sądowa Wisznia of 1888–1945. The actual source edition – prepared in accordance with the principles set by I. Ihnatowicz, i.e. a complex, double note system – is preceded by a multi-section introduction. It starts with a brief outline of the unique characteristics of the cult of St. Anthony among the Polish Reformed Franciscans, followed by a short history of the monastery in Sądowa Wisznia and the gracious painting, and closes with an analysis of the miracles. The author did not hesitate to point out analogies withthe miracles described in the article and to include reflections on the fragmentary picture of the early 20th-century society of the Eastern Borderlands of Poland based on the sources, in terms of their religiousness and a tendency to put faith in a miraculous power of objects of worship. She also used other sources from the archives (e.g. the mass intention book, the chronicle and the documents of St. Anthony’s Society).
Artykuł stanowi edycję źródła archiwalnego będącego spisem cudów, jakie dokonać się miały od ok. 1900 r. do 1913 r. za sprawą św. Antoniego Padewskiego w wizerunku z reformackiego klasztoru w Sądowej Wiszni. Analizowany tekst znajduje się obecnie w zasobie krakowskiego Archiwum Prowincji Matki Boskiej Anielskiej OO. Reformatów nie stanowi on jednak samodzielnej jednostki archiwalnej, lecz został włączony w tom rękopiśmiennej Kroniki klasztoru w Sądowej Wiszni z lat 1888–1945. Właściwą edycję źródła – wykonaną według zasad I. Ihnatowicza, tj. z zastosowaniem podwójnego systemu rozbudowanych przypisów – poprzedzono wieloelementowym wstępem. Prowadzi on od krótkiego omówienia specyfiki kultu świętego z Padwy w środowisku polskich reformatów, przez rys historii klasztoru w Sądowej Wiszni i samego łaskami słynącego obrazu, aż po analizę przedmiotowych mirakuli. Autorka pokusiła się tu o wskazanie analogii do wymienionych cudów oraz o rozważania na temat rysującego się w świetle informacji źródłowych wycinkowego obrazu kresowego społeczeństwa z początku XX w. w aspekcie pobożnościowym oraz tendencji do uwidocznionej tu wiary w cudotwórczą moc obiektów kultu. Sięgnęła przy tym także do innych źródeł z zasobu wspomnianego archiwum (m.in. ksiąg intencji mszalnych, kroniki, dokumentacji Stowarzyszenia św. Antoniego).
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2020, 26, 1; 159-206
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salvator Mundi: a painting from Cracow after the lost Early-Netherlandish image. A suggested new dating and possible identification of the donor
Salvator Mundi: późnogotyckie płótno z Krakowa, wzorowane na niezachowanym obrazie niderlandzkim. Propozycja nowego datowania oraz identyfikacja fundatora
Autorzy:
Łanuszka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560447.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Gothic painting
panel painting
Lesser Poland painting
Salvator Mundi
Wawel Cathedral
malarstwo tablicowe
malarstwo małopolskie
Katedra na Wawelu
Opis:
The image of Christ as Salvator Mundi was painted with tempera on canvas without ground; it comes from the Cracow Cathedral and is currently kept in the Cracow Cathedral Museum. The painting had long been regarded as modern; it was only restoration and research prior the Wawel 1000–2000 exhibition which led to the conclusion that it is a late Gothic work and, at the same time, the only surviving medieval canvas painting from Lesser Poland. The findings of conservation studies were published by Małgorzata Schuster-Gawłowska, and the analysis of style and iconography by Helena Małkiewiczówna, who reported that the painting was probably inspired by the Netherlandish original. It seems that the image of Christ as Salvador Mundi, popular all over late 15th century Europe, in different variants, may originate from non-extant originals from the workshops of Jan van Eyck and Rogier van der Weyden – and it is on the basis of the latter one that the Cracow work had probably been painted. So far it has been dated back to around 1480–1490. It seems, however, that such dating is slightly too early. The dating of Christ’s figure and robes as modelled after the older origi-nal does not seem to be reliable (still, it is worth noting that Christ’s facial features are akin to the face of a figure in another Lesser Poland image, i.e. the Annunciationfrom Cięcina from the National Museum in Cracow), whilst stylistic analysis of the figure of the donor suggests early 16th centu-ry. Unidentifiable amongst Cracow clergymen, the founder, a 50 to 60 year old canon of the Jasieńczyk coat of arms, could simply have come from an-other centre – the fact that the picture was painted on canvas suggests, with high probability, that it had been earmarked for transport. Presumably, the donor could be identified as Jakub Karczewski of the Jasieńczyk coat of arms, a Płock canon and, since 1509, a canon custos of Warsaw Chapter, born ca. 1450, who studied in Cracow and who died after 1521. The painting might have been commissioned in Cracow with the aid of Erazm Ciołek, Bishop of Płock, that is before Karczewski left for Warsaw; the year 1509 seems justified anyway by the stylistic analysis of the picture. The wherea-bouts of the work until the second half of the 17th century are unknown; at that point the work was repainted (the coat of arms was corrected) and hung on new hooks – for it is in this context that it was mentioned for the first time in the Cracow Cathedral in the years 1680–1681. Perhaps, in contrary to what was previously assumed, the painting was brought to the Cracow Cathedral for the first time as late as in the second half of the 17th century – it was then that Stanisław Karczewski Jasieńczyk was the warden of the castle, and he could have donated the painting inherited from his ancestors. Baptismal certificates registers of Cracow Cathedral contain records of the baptisms of Stanisław Karczewski’s two sons (in 1660 and 1663) and his sec-ond (?) marriage (in 1670) – it is very likely that the touch-ups to the coat of arms performed at that time could be connected to Karczewski’s donation of the painting to the cathedral.
Obraz przedstawiający Chrystusa jako Salvatora Mundi został namalowany temperą na płótnie, bez zaprawy; pochodzi z katedry na Wawelu, a przechowywany jest w krakowskim Muzeum Katedralnym. Obraz ten przez długi czas uważany był za nowożytny; dopiero konserwacja i badania przed wystawą Wawel 1000-2000 pozwoliły na ostateczne stwierdzenie, że jest to dzieło późnogotycke i zarazem jedyny zachowany małopolski średniowieczny obraz na płótnie. Wyniki badań konserwatorskich zostały opublikowane przez Małgorzatę Schuster-Gawłowską, a analiza stylu i ikonografii – przez Helenę Małkiewiczównę, która ustaliła, że krakowski obraz powstał najprawdopodobniej na podstawie niderlandzkiego pierwowzoru. Wydaje się, że popularne w całej Europie w 2 poł. XV w. przedstawienia Chrystusa Salvatora Mundi, występujące w różnych wariantach, mogą wywodzić się z niezachowanych do dziś pierwowzorów z warsztatów Jana van Eycka i Rogiera van der Weydena – to właśnie na podstawie tego ostatniego zapewne skomponowany został obraz z Krakowa. Dotychczas obraz datowany był na lata ok. 1480-90, wydaje się jednak, że datowanie to jest nieco za wczesne. Datowanie postaci i szat Chrystusa, jako wzorowanego na starszym pierwowzorze, nie wydaje się miarodajne (choć warto zauważyć, że sposób kształtowania rysów twarzy Chrystusa wykazuje podobieństwo do twarzy postaci z innego małopolskiego obrazu, tzn. ze Zwiastowania z Cięciny z Muzeum Narodowego w Krakowie), natomiast analiza stylistyczna postaci fundatora wskazuje raczej na początki XVI stulecia. Niemożliwy do zidentyfikowania wśród krakowskich duchownych fundator, kanonik herbu Jasieńczyk w wieku ok. 50-60 lat, mógł po prostu pochodzić z innego ośrodka – namalowanie obrazu na płótnie z dużym prawdopodobieństwem wskazuje na to, że dzieło od początku było przeznaczone do transportu. Niewykluczone zatem, że fundatora można jednak zidentyfikować jako Jakuba Karczewskiego (h. Jasieńczyk), kanonika płockiego i od 1509 kustosza w Warszawie, który ur. się ok. 1450, studiował w Krakowie i zmarł po 1521. Obraz mógł zostać przez niego zamówiony w Krakowie przy wykorzystaniu kontaktów biskupa płockiego Erazma Ciołka, a zatem przed wyjazdem Karczewskiego do Warszawy; datowanie ok. 1509 r. wydaje się zresztą uzasadnione analizą stylistyczną obrazu. Nie wiadomo, co działo się z obrazem aż do drugiej połowy XVII wieku, gdy został przemalowany (poprawienie herbu) i powieszony na nowych hakach – jest on bowiem w tym kontekście po raz pierwszy wzmiankowany w katedrze na Wawelu w l. 1680-81. Być może zatem, wbrew dotychczasowym założeniom, dopiero w 2 poł. XVII wieku obraz ten trafił po raz pierwszy do krakowskiej katedry – to właśnie w tym czasie klucznikiem na zamku był Stanisław Karczewski Jasieńczyk, który mógł podarować do katedry odziedziczony po przodkach obraz. Metryki z katedry na Wawelu notują chrzty dwóch synów Stanisława Karczewskiego (w 1660 i w 1663) oraz jego drugie (?) małżeństwo (w 1670) – uczytelnienie herbu, które w tym czasie wykonano, z dużym prawdopodobieństwem mogło wiązać się właśnie z przekazaniem obrazu do katedry przez Karczewskiego Jasieńczyka.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 241-276
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aniołowie fanfarzyści i poena sensus. Garść refleksji nad Ołtarzem Sądu Ostatecznego Jheronimusa Boscha z Groeningemuseum w Brugii
Trumpet-playing angels and poena sensus. Some reflections on the Last Judgement by Hieronymus Bosch from the Groeningemuseum in Bruges
Autorzy:
Kubies, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806828.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jheronimus Bosch; malarstwo niderlandzkie; Sąd Ostateczny; aniołowie; ikonografia muzyczna; trąbka; harfa; dzwon
Hieronymus Bosch; early Netherlandish painting; Last Judgement; angels; musical iconography; trumpet; harp; bell
Opis:
Ołtarz Sądu Ostatecznego z brugijskiego muzeum (0000.GRO.0208.I) uważany jest obecnie przez członków Bosch Research and Conservation Project (BRCP) za niekwestionowane dzieło w oeuvre Jheronimusa Boscha (ok. 1450-1516). Ołtarz, wykonany zapewne dla humanistycznie wyedukowanego odbiorcy wywodzącego się z arystokratycznego lub patrycjuszowskiego środowiska, jest datowany (BRCP) na lata ok. 1495-1505. W niniejszym artykule podjęto próbę wykazania związku (i zarazem jego interpretacji), u podstaw którego leżą kategorie inventio i fantasia, pomiędzy wyobrażeniami aniołów fanfarzystów flankujących Chrystusa a potępionymi powiązanymi z dwoma instrumentami muzycznymi – harfą i dzwonem, poddawanymi karom zmysłów (poena sensus); zostali oni ukazani w części środkowej Ołtarza. Artykuł porusza także zagadnienia funkcji i zadań trębaczy, komentarzem opatrzono instrumenty muzyczne, uwzględniając ich kontekst ikonograficzny oraz muzyczny. Aniołowie, jak ukazał malarz (kierują swe instrumenty w stronę harfy i dzwonu), zdają się stać za wyrafinowanymi torturami dla skazańców. Hipoteza, w ramach której zidentyfikowano niekonwencjonalne zadania owych istot duchowych, zasadza się na fundamencie biblijnym (Rdz 19,13.24-25; 2 Krl 19,35; 2 Mch 3,26-27; Ap, 8,1-11,19; 15, 1-16,21). Aniołowie fanfarzyści posługujący się długimi, prostymi trąbkami, z których zwisają chorągwie ze znakiem krzyża, występują zarazem w funkcji trębaczy heraldycznych – anonsują przybycie Chrystusa na sąd powszechny, obwieszczają Jego obecność. Malarz w ramach swoistej gry z ikonografią Sądu Ostatecznego zerwał z tradycyjnym toposem anioła fanfarzysty, a sięgając po motywy instrumentów łączonych z królem Dawidem (harfa) i Kościołem (dzwon), wyszedł poza krąg odniesień o pozytywnych konotacjach.
The Last Judgement triptych from the Groeningemuseum in Bruges is currently considered by members of the Bosch Research and Conservation Project as an undisputed work in the oeuvre of Hieronymus Bosch (c. 1450-1516). The triptych is dated c. 1495-1505. In the article I demonstrate the connection (and thus the interpretation), based on two categories – inventio and fantasia, between the images of trumpet-playing angels and two musical instruments: a harp and bell, fulfilling the function of penitentiary tools. Two damned linked to them undergo punishment of senses (poena sensus). The driving force behind this refined form of torture, in response to amoral living seen in the light of Christian ethics, would be the angels. They play with their instruments turned in the direction of the harp and bell. In the context of the main contents of the Bruges Last Judgement I perceive the trumpet-playing angels using long, straight aerophones with banners as heraldic trumpeters. The painter, within the context of his own iconographical game, departed from the traditional topos of an angel eschatological trumpeter and in reaching for motifs of instruments connected to King David (harp) and the Church (bell), went beyond positive connotations related to them.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4; 33-53
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fantazmat czy doświadczenie rzeczywistości pozahistorycznej? Studium obrazu Wniebowzięcie zbawionych Jheronimusa Boscha z Palazzo Ducale w Wenecji
Fantasy or a transcendent experience? Study of the painting Ascent into Heaven by Jheronimus Bosch from the Palazzo Ducale in Venice
Autorzy:
Kubies, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879796.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jheronimus Bosch
malarstwo niderlandzkie
eschatologia średniowieczna
aniołowie
tunel
światło
Early painting
medieval eschatology
angels
tunnel
light
Opis:
Tablica Wniebowzięcie zbawionych (88.8 x 39.9 cm; datacja dendrologiczna: 1482-1490) przechowywana w Palazzo Ducale w Wenecji, jest jedną z czterech tablic o tematyce eschatologicznej (pozostałe to: Raj ziemski, Upadek potępionych, Piekło), które prawdopodobnie w latach dwudziestych XVI wieku znajdowały się w zbiorach weneckiego kardynała Domenica Grimaniego. Tablice (oryginalny układ i funkcja pozostają nieznane) nie są sygnowane, a ich atrybucja Jheronimusowi Boschowi (ok. 1450-1516) zasadza się w głównej mierze na gruncie stylistycznym. W niniejszym studium Wniebowzięcie zbawionych jest sytuowane przede wszystkim w dwóch fundamentalnych dla badań ikonograficznych tego dzieła kontekstach: piśmiennictwa eschatologicznego i malarstwa niderlandzkiego/ flamandzkiego oraz w kontekście doświadczeń z pogranicza śmierci (near-death experiences - NDE). Odpowiedź na pytanie, czy wizja Jheronimusa Boscha jest fantazmatem, innymi słowy: imaginacją religijną, czy stoi za nią doświadczenie rzeczywistości pozahistorycznej, jest w istocie dwoista. Na podstawie danych przywołanych w studium, daje się uzasadnić treść obrazu z Palazzo Ducale poprzez odniesienie do najczęściej przytaczanych w literaturze przedmiotu źródeł inspiracji jego autora: obrazu Dierica Boutsa (lewe skrzydło Ołtarza Sądu Ostatecznego; Lille, Palais des Beaux Arts), iluminacji Simona Marmiona (Le livre des sept âges du monde; Bruksela, Bibliothèque royale de Belgique, Ms. 9047, fol. 12r) i piśmiennictwa Jana van Ruysbroeck (Dat rike der ghelieven). Jego treść daje się w równym stopniu uchwycić poprzez odwołanie się do roli wyobraźni artysty (kategorie inventio i fantasia), sięgającego do dostępnej mu wiedzy teologicznej, przyrodniczej oraz własnych doświadczeń optyczno-wizualnych. Powyższa linia interpretacyjna akcentująca oddziaływanie biblijnej logosfery (Ps 84,12; 104,2; Dn 2,22; Łk 16,22; 23,43; J 8,12; 12,36; 2 Kor 12,2; 1 Tm 6,15-16; 1 J 1,5; Ap 21,24), uwzględnia niepodważalne doświadczenia religijne malarza z ’s-Hertogenbosch wynikające z przynależności do Kościoła (liturgia, kazania, modlitwy). Czynnikiem o istotnym znaczeniu epistemologicznym rzutującym na odpowiedź na tytułowe pytanie studium jest nieweryfikowalny fakt ewentualnego osobistego doświadczenia transcendentnego Boscha, tym samym niemożliwa staje się ocena przekładu tego, co duchowe (przeżycie) na wizualne (obraz). Z kolei nie w pełni uchwytna naukowo natura NDE wyklucza włączenie tego zjawiska, pomimo odnotowanych podobieństw pomiędzy NDE a tablicą z Wenecji, w obszar wniosków końcowych.
The painting Ascent into Heaven (88.8 x 39.9 cm; dendrological dating: 1482-1490) kept in the Palazzo Ducale in Venice is one of the four eschatological panels (remaining three: Earthly Paradise, Fall of the Damned, Hell) which probably were in the collection of the Venetian Cardinal Domenico Grimani in the 1520s. The panels’ original arrangement and function are unknown. The paintings are not signed and their attribution to Jheronimus Bosch (c. 1450-1516 ) is based largely on the grounds of stylistic criteria. In the study I put Ascent into Heaven into two fundamental contexts for the iconographic analysis of this work: eschatological literature and Netherlandish/ Flemish painting and in the context of near-death experiences (NDE) as well. The answer to the question posed in the title of the study must remain twofold. On the basis of the data gathered in the study the content of the painting can be comprehended by reference to the most frequently quoted sources of inspiration for Bosch: one painting by Dieric Bouts (left wing of the Last Judgement Altarpiece; Lille, Palais des Beaux Arts), two illuminations by Simon Marmion (Le livre des sept Ages du monde; Brussels, Bibliothèque royale de Belgique, Ms. 9047, fols. IV & 12r) and a literary work Dat rike der ghelieven by Jan van Ruusbroec. Its content can be equally understood by reference to the role of the painter’s imagination (categories of inventio and fantasia), using his theological and astronomical knowledge. The above line of interpretation that emphasizes the influence of biblical logosphere, takes into account undeniable religious experience of the painter from ‘s-Hertogenbosch resulting from being a member of the Church. The factor of an epistemological importance which influences the form of the answer to the title question is hypothetical non-verifiable Bosch’s personal transcendental experience, thus it becomes impossible to evaluate the translation of what is spiritual (experience) into visual (image). Due to the elusive, not fully scientific nature of NDE this fenomenon should be excluded from the final conclusion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 4; 5-37
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luxuria, grzech i kara. Przyczynek do badań ikonograficznych Ołtarza Sądu Ostatecznego Jheronimusa Boscha (i jego warsztatu) z Akademie der Bildenden Künste w Wiedniu. Część I
Luxuria, Sin and Punishment. A Prolegomenon to Iconographic Research of the Last Judgment by Jheronimus Bosch (and His Workshop) from Akademie Der Bildenden Künste in Vienna. Part I
Autorzy:
Kubies, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806960.pdf
Data publikacji:
2020-04-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jheronimus Bosch
malarstwo niderlandzkie
Sąd Ostateczny
piekło
eschatologia chrześcijańska
nieczystość (luxuria)
ikonografia muzyczna
early Netherlandish painting
Last Judgement
hell
Christian eschatology
lust (luxuria)
musical iconography
Opis:
Ołtarz Sądu Ostatecznego z Wiednia uważany jest obecnie przez członków Bosch Research and Conservation Project za dzieło Jheronimusa Boscha (ok. 1450-1516) i jego warsztatu. Reminiscencje oraz aluzje do grzechów nieczystości uobecniają się w Ołtarzu wiedeńskim wielokrotnie. Choć w kilku scenach pojawiają się instrumenty muzyczne, często w sztuce łączone z miłością, to w literaturze przedmiotu aspekty muzyczne są często marginalizowane lub wręcz pomijane. Głównym celem niniejszego artykułu, oprócz analizy ikonograficznej owych kilku scen (część I), jest próba dotarcia do źródeł ideowych powiązania w wizji zaświatów dwóch elementów: kar odpowiadających jednemu z grzechów głównych (luxuria) z muzyką (część II). Umuzycznione sceny w Ołtarzu Sądu Ostatecznego, wykazujące związki z malarstwem miniatorskim, przywołują na myśl realia historyczne – aspekty praktyki wykonawczej w ramach muzykowania prywatnego przełomu XV-XVI wieku.
The Last Judgement kept in Akademie der Bildenden Künste in Vienna is currently considered by members of the Bosch Research and Conservation Project as the work of Jheronimus Bosch (c. 1450-1516) and his workshop. Within the Vienna Triptych there are many reminiscences and allusions to unchastity, lasciviousness and lustfulness. Although musical instruments—often linked with love in visual arts—appear in several scenes, in the Bosch literature musical aspects are often marginalized or even overlooked. The main purpose of this article, apart from the iconographic analysis of these several scenes (part I), is an attempt to find sources of connection between two elements in the vision of Hell: penalties corresponding to the sin of lust (luxuria) with music (part II). The musical scenes in the Vienna Last Judgement having their origins in miniature painting, recall historical realities—aspects of private music making at the turn of the 15th and 16th centuries.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2019, 10, 3; 69-91
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luxuria, grzech i kara. Przyczynek do badań ikonograficznych Ołtarza Sądu Ostatecznego Jheronimusa Boscha (i jego warsztatu) z Akademie der Bildenden Künste w Wiedniu. Część II
Luxuria, Sin and Punishment. A Prolegomenon to Iconographic Research of the Last Judgment by Jheronimus Bosch (and His Workshop) from Akademie Der Bildenden Künste in Vienna. Part II
Autorzy:
Kubies, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806958.pdf
Data publikacji:
2020-04-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jheronimus Bosch
malarstwo niderlandzkie
Sąd Ostateczny
piekło
eschatologia chrześcijańska
nieczystość (luxuria)
ikonografia muzyczna
early Netherlandish painting
Last Judgement
hell
Christian eschatology
lust (luxuria)
musical iconography
Opis:
Ołtarz Sądu Ostatecznego z Wiednia uważany jest obecnie przez członków Bosch Research and Conservation Project za dzieło Jheronimusa Boscha (ok. 1450-1516) i jego warsztatu. Reminiscencje oraz aluzje do grzechów nieczystości uobecniają się w Ołtarzu wiedeńskim wielokrotnie. Choć w kilku scenach pojawiają się instrumenty muzyczne, często w sztuce łączone z miłością, to w literaturze przedmiotu aspekty muzyczne są często marginalizowane lub wręcz pomijane. Głównym celem niniejszego artykułu, oprócz analizy ikonograficznej (profilowanej muzykologicznie) owych kilku scen (część I), jest próba dotarcia do źródeł ideowych powiązania w wizji zaświatów dwóch elementów: kar odpowiadających jednemu z grzechów głównych (luxuria) z muzyką (część II). Umuzycznione sceny, wykazujące związki z malarstwem miniatorskim, przywołują także na myśl realia historyczne – aspekty praktyki wykonawczej w ramach muzykowania prywatnego przełomu XV-XVI wieku. Jako najważniejsze źródła literackie inspiracji malarza jawią się Biblia, Wizja Thurkila oraz Strumień światła Boskości Mechtyldy z Magdeburga. Korespondencja pewnych motywów w scenach przedstawiających grzechy nieczystości (Tryptyk Wędrowca, Wóz z sianem, Siedem Grzechów Głównych i Cztery Rzeczy Ostateczne) z odpowiadającymi im motywami w Ołtarzu wiedeńskim, dowodzi istnienia w pracowni Jheronimusa Boscha spójnego systemu mentalno-światopoglądowego, w którym kara wiecznego potępienia nosi piętno uciech ziemskich.
The Last Judgement kept in Akademie der Bildenden Künste in Vienna is currently considered by members of the Bosch Research and Conservation Project as the work of Jheronimus Bosch (c. 1450–1516) and his workshop. Within the Vienna Triptych there are many reminiscences and allusions to unchastity, lasciviousness and lustfulness. Although musical instruments—often linked with love in visual arts—appear in several scenes, in the Bosch literature musical aspects are often marginalized or even overlooked. The main purpose of this article, apart from the iconographic analysis of these several scenes (part I), is an attempt to find sources of connection between two elements in the vision of Hell: penalties corresponding to the sin of lust (luxuria) with music (part II). The musical scenes having their origins in miniature painting, also recall historical realities—aspects of private music making at the turn of the 15th and 16th centuries. The most important literary sources of inspiration for the painter we considered to be the Bible, Thurkill’s Vision and The Flowing Light of Divinity by Mechthild of Magdeburg. Correspondence of certain motifs in scenes depicting lust (The Wayfarer Triptych, The Haywain Triptych, The Seven Deadly Sins and the Four Last Things) with the parallel motifs in the Vienna Last Judgement proves the existence of a coherent mental-ideological system in the Bosch’s workshop in which the punishment of eternal damnation bears the stigma of earthly pleasures.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2019, 10, 3; 93-122
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwizualizowany imperializm i narodowa identyfikacja. Kilka przykładów kościelnego malarstwa w Gruzji od 1801 do 1918 roku
Visualised imperialism and national identity. Some examples of the church painting in Georgia between 1801 and 1918
Autorzy:
Khosroshvili, Tamar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689145.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka nowożytna
sztuka chrześcijańska
kościelne malarstwo naścienne
studia postkolonialne
odrodzenie narodowe
art of the early modern period
Christian art
church wall paintings
Postcolonial studies
national revival
Opis:
In different periods, Christian wall paintings have visualised various attitudes towards programmes, images and iconographies that were closely linked with the religious identities of communities. Following the emergence of nationalism in Georgia in the mid-19th century, wall paintings of this period also began to respond to national identity. The chronological limits of this article are determined by crucial events in the history of the country, such as the conquest of East Georgia by the Russian Empire in 1801 and the proclamation of the independence of the Democratic Republic of Georgia in 1918. Between these two events, a number of church paintings was created throughout Georgia. Some of them fully intended to promote the Russian imperial identity and served to consolidate the power of the Empire over the conquered country. While others, reflected the ideas and aspirations of Georgian nationalism. They are very different from the medieval examples displaying a growing interest in national saints and the events of Christian Georgian history. This paper is focused on the most significant examples.
W różnych okresach chrześcijańskie malarstwo naścienne wizualizowało różnoraki stosunek do programów, obrazów, ikonografii i było blisko połączone z religijną identyfikacją społeczeństwa. Pod wpływem rozwoju nacjonalizmu w Gruzji w połowie XIX w. malarstwo naścienne również zaczęło odpowiadać potrzebom identyfikacji narodowej. Ramy czasowe artykułu zakreślają najważniejsze wydarzenia z historii tego kraju, takie jak podbój Wschodniej Gruzji przez Imperium Rosyjskie w 1801 r. i proklamowanie niepodległości przez Demokratyczną Republikę Gruzji w 1918 r. Pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami w Gruzji powstało wiele malowideł sakralnych. Niektóre z nich miały na celu promowanie poczucia przynależności do Rosji i służyły konsolidacji władzy imperium nad podbitym krajem. Inne odzwierciedlały idee i aspiracje gruzińskiego nacjonalizmu. Różniły się one od średniowiecznych realizacji, ukazując wzrastające zainteresowanie narodowymi świętymi i wydarzeniami z historii gruzińskiego chrześcijaństwa. W artykule omówiono najbardziej znaczące ich przykłady.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2019, 18, 2; 247-261
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preferencje kandydatów na nauczycieli wczesnej edukacji w zakresie wyboru obrazów ze sztuki współczesnej. Przykład badania typu sondażowego
Preferences of candidates for early education regarding the selection of images from contemporary art. An example of survey type study
Autorzy:
Karczmarzyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912229.pdf
Data publikacji:
2021-03-13
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
quantitative methodology
preferences
contemporary art
painting
education
pedagogy
future early education teachers
metodologia ilościowa
preferencje
sztuka współczesna
samowykluczenie
malarstwo
edukacja
pedagogika
kandydaci na nauczycieli wczesnej edukacji
self-exclusion
Opis:
Tematem niniejszego artykułu są preferencje w zakresie wyboru obrazów ze sztuki współczesnej kandydatów na nauczycieli wczesnej edukacji. W perspektywie pedagogicznej istotne jest tutaj zwrócenie uwagi na świadomość kulturową kandydatów na nauczycieli oraz ich preferencje obrazów ze sztuki współczesnej, które są ważne pod względem edukacyjnym i wychowawczym dla przyszłego pokolenia. To kandydaci na nauczycieli będą w przyszłości wprowadzać dzieci w świat kultury i sztuki. Badanie realizowane w podejściu ilościowym, zrealizowane na grupie dorosłych, ma na celu pokazanie preferencji w doborze wybranych dla celów badawczych obrazów ze sztuki współczesnej. Losowo wybrani badani otrzymali do oceny preferencji, po jednym z obrazów: Jacka Yerki, Tomasza Sętowskiego, Rafała Olbińskiego i Zdzisława Beksińskiego. To, jakie obrazy ze sztuki współczesnej będą bliższe kandydatom na nauczycielom wczesnej edukacji, jest znaczące, gdyż to właśnie w przyszłości ta grupa będzie narzucać określone preferencje estetyczne swoim uczniom.
The subject of this article are preferences regarding the selection of images from contemporary art of future early education teachers and the problem of self-exclusion from high culture. From the pedagogical perspective, it is important to draw adults' attention to images that are important in terms of education and upbringing. Quantitative research, carried out with a group of adults, aims to show preferences in the selection of contemporary art images selected for research purposes. Randomly selected respondents received one of the paintings for evaluation of preferences: by Jacek Yerka, Tomasz Sętowski, Rafał Olbiński and Zdzisław Beksiński. Which images of contemporary art will be closer to future early education teachers is significant, because in the future that group will impose specific aesthetic preferences on its students.
Źródło:
Colloquium; 2021, 13, 1; 55-65
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobożne chrześcijanki czekają na zmartwychwstanie – wizerunki kobiet w rzymskim malarstwie katakumbowym
Pious Christian Women Awaiting the Resurrection: Images of Women in Roman Catacomb Painting
Autorzy:
Iwaszkiewicz-Wronikowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056544.pdf
Data publikacji:
2022-05-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
portrety zmarłych
orantki
sztuka wczesnochrześcijańska
sztuka sepulkralna
katakumby Rzymu
malarstwo katakumbowe
portraits of the dead
orants
Early Christian art
sepulchral art
the catacombs of Rome
catacomb paintings
Opis:
Preferowaną w malarstwie katakumbowym Rzymu formą autoprezentacji, ale zapewne też upamiętnienia zmarłych chrześcijanek było przedstawianie ich w postawie modlitewnej – w pobliżu lokulusów i arkosoliów niemal na każdym kroku spotkać można było postaci kobiece, z czasem coraz bardziej zindywidualizowane i wyraziste, które modliły się, kierując ręce ku górze lub rozpościerając je na boki na wzór postawy Jezusa na krzyżu. Gest modlitewny, wyeksponowany również w portretach w formie popiersi, miał przekonywać o pobożności (pietas), jaka cechowała zmarłe chrześcijanki za życia i która pozwalała im żywić nadzieję, że za sprawą Chrystusa-Dobrego Pasterza zmartwychwstaną i osiągną życie wieczne tam, gdzie nadal trwać będą w nieustającej modlitwie (uwielbienia? dziękczynienia? błagalnej?).
In Roman catacomb paintings, the preferred form of self-presentation, and undoubtedly also of commemoration, of deceased Christian women, was to present them in a praying position – near the loculi and arcosolia, at almost every step of the way, one could encounter female figures (over time more and more individual and expressive), who prayed by raising their hands upwards or extending them in imitation of Jesus’s posture on the cross. The prayer gesture, also displayed in portraits in the form of busts, was to convince people of the piety (pietas) that characterised these deceased Christian women during their lives, and which allowed them to hope that thanks, to Christ-the Good Shepherd they would be resurrected and achieve eternal life, where they would continue in their incessant prayer (praise? thanksgiving? pleading?).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 4; 7-34
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies