Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Diocese of Sandomierz" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-22 z 22
Tytuł:
Materiały do bibliografii księży diecezji sandomierskiej za lata 2017‒2018
Autorzy:
Tylec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560588.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
List of the publications
the Diocese of Sandomierz
Wykaz publikacji
diecezja sandomierska
Opis:
The bibliography includes the publications of priests from the Sandomierz Diocese in years 2017-2018. It is the continuation of the previous compositions printed in „Studia Sandomierskie”. It consists of the following sections: books, editorial works, research studies, popular science and press articles, reviews.
Bibliografia obejmuje publikacje księży diecezji sandomierskiej za lata 2017-2018. Jest ona kontynuacją poprzednich zestawień drukowanych na łamach „Studiów Sandomierskich”. Obejmuje działy: I. Książki, II. A. Redakcja książek, II. B. Redakcja czasopism, III. A. Artykuły naukowe, III. B. Publikacje źródeł, III. C. Hasła w słownikach, III. D. Recenzje, III. E. Zestawy bibliografii, III. F. Sprawozdania, wstępy w pracach zbiorowych, IV. A. Artykuły popularnonaukowe, IV. B. Materiały duszpasterskie, V. Inne.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2019, 26
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materiały do bibliografii księży diecezji sandomierskiej za lata 2019–2020
The Materials for the Bibliography of the Sandomierz Diocese Priests in Years 2019–2020
Autorzy:
Tylec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944762.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
wykaz publikacji
diecezja sandomierska
list of the publications
the Diocese of Sandomierz
Opis:
Bibliografia obejmuje publikacje księży diecezji sandomierskiej za lata 2019–2020. Jest ona kontynuacją poprzednich zestawień drukowanych na łamach „Studiów Sandomierskich”. Obejmuje działy: I. Książki, II. A. Redakcja książek, II. B. Redakcja czasopism, III. A. Artykuły naukowe, III. B. Publikacje źródeł, III. C. Hasła w słownikach, III. D. Recenzje, III. E. Zestawy bibliografii, III. F. Sprawozdania, wstępy w pracach zbiorowych, IV. A. Artykuły popularnonaukowe, IV. B. Materiały duszpasterskie, V. Inne.
The bibliography includes the publications of priests from the Sandomierz Diocese in years 2019–2020. It is the continuation of the previous compositions printed in „Studia Sandomierskie”. It consists of the following sections: books, editorial works, research studies, popular science and press articles, reviews.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 311-327
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tak zwana reforma klasztorów w 1864 roku na terenie diecezji sandomierskiej
Autorzy:
Wójcik, Walenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047852.pdf
Data publikacji:
1971
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
klasztory
XIX wiek
diecezja sandomierska
diecezja
Sandomierz
monastery
19th century
diocese of Sandomierz
diocese
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1971, 23; 343-360
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materiały do bibliografii księży diecezji sandomierskiej za lata 2015-2016
The materials for the bibliography of the Sandomierz Diocese priests in years 2015-2016
Autorzy:
Stanaszek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560685.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Wykaz publikacji
księża diecezji sandomierskiej
List of the publications
priests of the Diocese of Sandomierz
Opis:
Bibliografia obejmuje publikacje księży diecezji sandomierskiej za lata 2015-2016. Jest ona kontynuacją poprzednich zestawień drukowanych na łamach „Studiów Sandomierskich”. Obejmuje działy: I. Książki, II. A. Redakcja książek, II. B. Redakcja czasopism, III. A. Artykuły naukowe, III. B. Publikacje źródeł, III. C. Hasła w słownikach III. D. Recenzje, III. E. Zestawy bibliografii, F. Sprawozdania, wstępy w pracach zbiorowych, IV. A. Artykuły popularnonaukowe, IV. B. Materiały duszpasterskie, V. Inne.
The bibliography includes the publications of priests from the Sandomierz Diocese in years 2015-2016. It is the continuation of the previous compositions printed in „Studia Sandomierskie”. It consists of the following sections: books, editorial works, reseach stu-dies, popular science and press articles, reviews.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 331-358
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludowa wizja życia pozagrobowego w parafii Miłosierdzia Bożego w Brzezinach (diecezja sandomierska)
Folk Views of the Afterlife in the Divine Mercy Parish of Brzeziny (Diocese of Sandomierz)
Autorzy:
Siroń-Tałanda, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038092.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Brzeziny
czyściec
niebo
piekło
pobożność ludowa
Sąd Ostateczny
sąd szczegółowy
śmierć
życie wieczne
death
eternal life
folk piety
heaven
hell
Last Judgment
purgatory
Opis:
Artykuł został napisany na podstawie etnograficznych badań terenowych przeprowadzonych w parafii pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Brzezinach. Przedmiot refleksji stanowią ludowe wierzenia i wizje dotyczące życia pozagrobowego. Pierwszą część artykułu stanowi charakterystyka relacji żywych ze zmarłymi. Ludność wierzy w możliwość kontaktowania się dusz z żyjącymi. Zmarli ostrzegają bliskich przed niebezpieczeństwem, śmiercią, proszą o nawrócenie lub modlitwę. W kolejnych fragmentach przedstawiono wizję sądu szczegółowego, na który udaje się dusza w chwili rozłączenia z ciałem oraz Sądu Ostatecznego, który nadejdzie w momencie paruzji. Ostatni paragraf artykułu to charakterystyka miejsc, do których trafia dusza po sądzie szczegółowym. Niebo przedstawione zostało jako stan wiecznej szczęśliwości i oglądania Boga. Piekło jest miejscem niekończących się kar, gdzie trafiają dusze potępionych. Pośrednie miejsce to czyściec, gdzie dusze zostają oczyszczone, by móc przebywać z Bogiem.
The article is based on ethnographic fieldwork conducted in the Divine Mercy Parish of Brzeziny. The paper is about folks’ believes and views of afterlife. First part of paper is about relationship between the living and the dead. The people believe that the contact between souls and living is possible. The departed warn their loved ones of danger or death and beg for the conversion or seek prayer. In the subsequent sections we present people’s views about the particular judgment where a soul will go right after living the body, and about the Last Judgement which will occur after the Second Coming. The last part of paper describes places, where soul is going after the particular judgment. Heaven is described as a place of everlasting happiness and seeing God, whereas hell is described as a place of everlasting punishment, where the souls of condemned people go. Purgatory is an intermediate state where the souls undergo purification in order to be will God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 163-178
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Recenzja]: Elżbieta Orzechowska, Duchowieństwo diecezji sandomierskiej w Powstaniu Styczniowym, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2018, ss. 520, il., aneksy
[Review]: Elżbieta Orzechowska, Duchowieństwo diecezji sandomierskiej w Powstaniu Styczniowym, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2018, ss. 520, il., aneksy
Autorzy:
Walewander, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783931.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duchowieństwo
księża
Kościół katolicki
powstanie styczniowe
diecezja sandomierska
Clergy
priests
the Catholic Church
January Uprising
diocese of Sandomierz
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 525-528
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cystersi z klasztorów skasowanych w 1819 r. w diecezji sandomierskiej. Studium biograficzno-prozopograficzne
Cistercians from Monasteries Dissolved in 1819 in the Diocese of Sandomierz. A Biographical and Prosopographical Study
Autorzy:
Stępień, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33908753.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Cistercians
monastery
Koprzywnica
Wąchock
Sulejów
dissolution
prosopography
19th century
cystersi
klasztor
kasata
prozopografia
XIX w.
Opis:
Przedmiotem analizy biograficzno-prozopograficznej uczyniono konwenty klasztorne trzech ośrodków cysterskich: w Koprzywnicy, Sulejowie i Wąchocku, które w czasie kasaty w 1819 r. znajdowały się w granicach diecezji sandomierskiej. Skład personalny klasztorów w początkowym okresie supresji stanowiło ogółem 55 zakonników. W pierwszym etapie badań przygotowano kartotekę biograficzną, która posłużyła do przeprowadzenia analizy w zakresie pochodzenia społecznego, narodowościowego i terytorialnego oraz liczebności i struktury wieku omawianych wspólnot. Przedmiotem rozważań były też pokasacyjne losy mnichów. Podstawowy materiał źródłowy stanowiły akta ogólne i personalne duchowieństwa, schematyzmy diecezjalne i zakonne oraz akta parafialne i księgi metrykalne.
The subject of the biographical and prosopographical analysis were the convents of three Cistercian monastery, in Koprzywnica, Sulejów and Wąchock, which during the dissolution in 1819 were within the borders of the Sandomierz diocese. The personal composition of the monasteries in the initial period of suppression consisted of a total of 55 monks. In the first stage of the research, a biographical index was prepared, which was used to analyze the social, national and territorial origins as well as the numerical and age structure of the discussed communities. The post-dissolution fate of the monks was also the subject of scientific reflection. The primary source material is comprised by general and personal files of the clergy, diocesan and monastic schematisms, as well as parish files and record books.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 395-453
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zanik obecności zakonników franciszkańskich w diecezji sandomierskiej po 1864 roku
The disappearance of the presence of Franciscan monks in the Sandomierz diocese after 1864
Autorzy:
Prejs, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602549.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kasata klasztorów
diecezja sandomierska
bernardyni
franciszkanie
reformaci
dissolution of monasteries
Diocese of Sandomierz
Observantes (Bernardines)
Conventual Franciscans
Reformers Franciscans
Opis:
Władze carskie dokonały w 1864 r. kasaty klasztorów w Królestwie Polskim. W diecezji sandomierskiej zostały skasowane klasztory: Bernardynów w Kazanowie, Opatowie i Radomiu, Franciszkanów konwentualnych w Smardzewicach i Zawichoście oraz Franciszkanów-Reformatów w Rytwianach, Sandomierzu i Solcu. Nie został skasowany klasztor Bernardynów w Paradyżu (Wielkiej Woli). W 1870 r. władze carskie przesiedliły Reformatów z klasztoru w Jędrzejowie (diecezja kielecka) do klasztoru w Wysokim Kole. Tak więc na terenie diecezji ostatecznie były dwa klasztory franciszkańskie zachowane od kasaty: Bernardynów w Paradyżu i Reformatów w Wysokim Kole. Liczba zakonników systematycznie się zmniejszała z powodu zgonów, zakazu przyjmowania nowicjuszy oraz przechodzenia niektórych zakonników do pracy duszpasterskiej w parafiach. To sprawiło, że klasztor w Wysokim Kole przestał istnieć z chwilą śmierci ostatniego zakonnika w 1891 r., a klasztor w Paradyżu został za-mknięty w 1893 r. W 1899 r. zmarli dwaj dawni bernardyni, którzy w tym czasie byli już se-kularyzowani i pracowali w duszpasterstwie parafialnym jako księża diecezji sandomierskiej. Na nich zakończyła się obecność dawnych zakonników, którzy zostali sekularyzowani. Przy kościołach klasztorów skasowanych w 1864 r. władze carskie zostawiały jednego lub dwóch zakonników dla odprawiania nabożeństw. Ostatni z takich zakonników zmarł w 1911 r. i z tą chwilą zakończyła się obecność zakonników franciszkańskich w diecezji sandomierskiej.
Tsarist authorities dissolved monasteries in the Kingdom of Poland in 1864. The monasteries of the Observantes (Bernardines) in Kazanów, Opatów and Radom, the Conventual Fran-ciscans in Smardzewice and Zawichost and the Reformers Franciscans in Rytwiany, Sandom-ierz and Solec were closed in the diocese of Sandomierz. The Observante (Bernardine) monastery in Paradyż (Wielka Wola) was not closed. In 1870, the tsarist authorities relocated the Reformers Franciscans from the monastery in Jędrzejów (Kielce diocese) to the monastery in Wysokie Koło. Thus, in the diocese there were ultimately two Franciscan monasteries preserved from dissolution: the Bernardines in Paradyż and the Reformers Franciscans in Wysokie Koło. The number of monks systematically decreased, mainly due to deaths, the ban on admitting novices and the transfer of some monks to pastoral work in parishes. This meant that the monastery in Wysokie Koło ceased to exit along with the death of the last monk in 1891, and the monastery in Paradyż was shut in 1893. In 1899, two former Bernardines died, who at that time were secularised and worked in the parish ministry as priests of the Sandomierz diocese. The presence of former religious who had been secularised ended there. At the churches of the monasteries closed in 1864, the tsarist authorities left one or two monks to celebrate the services. The last of such friars died in 1911, and that is when the presence of Franciscan friars in the diocese of Sandomierz ended.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 337-358
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentacja fotograficzna archiwów kościelnych jako materiał ilustracyjny Słownika biograficznego księży diecezji sandomierskiej XIX-XX wieku
Autorzy:
Tylec ks., Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088386.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biographical dictionary
photograph
church archives
clergy of the Diocese of Sandomierz
słownik biograficzny
fotografia
archiwa kościelne
duchowieństwo diecezji sandomierskiej
Opis:
Artykuł omawia wykorzystanie dokumentacji fotograficznej archiwów kościelnych w Słowniku biograficznym księży diecezji sandomierskiej XIX-XX w. Leksykon opublikowany został w latach 2014-2019. Zawiera on 1901 biogramów duchowieństwa sandomierskiego. Ponad połowa z nich uzupełniona została reprodukcjami fotografii, prezentującymi wizerunki poszczególnych kapłanów. Większość z nich odnaleziona została podczas kwerendy w Archiwum Diecezji Sandomierskiej oraz Bibliotece Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Autor analizuje poszczególne dokumenty źródłowe, które zawierały obiekty zdjęciowe. Dodatkowo ukazana została metoda wyboru ilustracji oraz perspektywy badawcze. Artykuł może stać się wskazówką dla autorów, którzy będą tworzyć podobne słowniki biograficzne.
This article discusses the use of photographic documentation of the church archives of Biographical dictionary of priests from the Diocese of Sandomierz of the 19th-20th centuries. The lexicon was published in years 2014-2019. It contains 1901 biographical notes of the Sandomierz clergy. More than half of them were supplemented with photo reproductions presenting the images of individual priests. Most of them were found during searches in the Archives of the Diocese of Sandomierz and the Library of the Theological Seminary in Sandomierz. The author analyzes individual source documents that contained photographic objects. Additionally, the method of selecting illustrations and research perspectives were presented. The article may become a guide for authors who will create similar biographical dictionaries.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 303-322
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławiony ks. Kazimierz Sykulski (1882-1941)
Blessed Fr. Kazimierz Sykulski (1882-1941)
Autorzy:
Klocek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560596.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Ksiądz Kazimierz Sykulski
polscy męczennicy
dekanat konecki
diecezja sandomierska
Father Kazimierz Sykulski
polish martyrs
deaconate of Końskie
diocese of Sandomierz
Opis:
Artykuł ma charakter krótkiej biografii i przedstawia sylwetkę księdza Kazimierza Sykulskiego (1882-1941) – jednego z najwybitniejszych duszpasterzy, który pełnił swoją posługę w parafii św. Mikołaja w Końskich. Ten niezwykły duchowny całym swym sercem angażował się w działalność społeczną, kulturalną i charytatywną. Charakteryzował go głęboki patriotyzm i oddanie umiłowanej ojczyźnie. Był jedną z ofiar tragedii i okrucieństw II wojny światowej. W dniu 1 października 1941 roku został aresztowany w Końskich przez Gestapo. Początkowo więziono go w więzieniu w Radomiu, a następnie w obozie koncentracyjnym w Auschwitz. Tu zginął rozstrzelany 11 grudnia 1941 roku. W dniu 13 czerwca 1999 roku w Warszawie papież Jan Paweł II beatyfikował 108 polskich męczenników. Wśród nowych błogosławionych znalazła się postać koneckiego proboszcza ks. Kazimierza Sykulskiego.
The article has a character of a short biography and presents the profile of Fr. Kazimierz Sykulski – one of the greatest priest who ministered to the parish of St. Nicholas in Końskie. This phenomenal priest was engaged in social, cultural and charitable activities with all his heart. He was characterized by his deep patriotism and devotion to his beloved homeland. The priest was one of the victims of the tragedy and the cruelty of World War II. On October 1st 1941 he was arrested by the Gestapo in Końskie . Initially, they imprisoned him in Radom and then in the concentration camp at Auschwitz. He was executed there on December 11th, 1941. On June 13th 1999, the Pope John Paul II beatified 108 polish martyrs in Warsaw. Among the new blessed was the figure of the Konecki parish priest Fr. Kazimierz Sykulski.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 17-34
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczno-religijne uwarunkowania rozwoju Kościoła polskokatolickiego na terenie diecezji sandomierskiej w latach 1929—1939
The Socio-Religious Conditions of the Development of the Polish National Catholic Church in the Diocese of Sandomierz in the Years 1929-1939
Autorzy:
Warchoł, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1876063.pdf
Data publikacji:
1980
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The adoption of the programme principles and organizational forms of the Polish National Catholic Church occurred in an unusually favourable social, economic and political situation. The relations between the State and the Roman Catholic Church during the acute economic crisis of the 1930s led to anticlericalism. The peasant and worker population, socially deprived, poorly informed and religiously disoriented, sought ways to improve their social status. They hoped to achieve this by weakening the position of those who owned great estates and whose living standards contrasted sharply with their own. „Sore points” arose in many locations, in the form of reorganization of existing Roman Catholic parishes as posts of the National Church; the latter opposed the ideology and especially the organization of the Roman Catholic Church. The occurrence of many bitter conflicts, the impulse of self-defence and even attacks against the leaders of „Hodurism” are easy to understand in the context of the lively activities of Polish National Catholic priests which undermined the influence of the Roman Catholic clergy. The task of Roman Catholic priests was facilitated by the concordate, which provided for the secular arm’s assistance to the Roman Catholic Church in case of need and under specific circumstances. Because of the disintegrating centrifugal forces and of the practical consequences of the lack of legal recognition, the development of the Polish National Catholic Church and establishment of parishes as its basic and autonomous administrative units was accompanied by an almost simultaneous process of decline.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 1980, 8; 193-258
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane wspomnienie o biskupie Adamie Prosperze Burzyńskim
The unknown memoirs about Bishop Adam Prosper Burzyński
Autorzy:
Ziółek, Ewa M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022023.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Diocese of Sandomierz
Bishop Adam Prosper Burzyński
, the Church in the Kingdom of Poland
diecezja sandomierska
bp Adam Prosper Burzyński
Kościół w dobie Królestwa Polskiego
Opis:
The published source is Rev. Jan Chryzostom Dąbrowski’s memoirs about the Bishop of Sandomierz Adam Prosper Burzyński (1755-1830). It is a hitherto unknown and newly discovered manuscript in the collection of the Library of the Catholic University of Lublin (KUL). It presents an interesting person, a missionary in Egypt in his youth and from 1820 onwards the bishop and organizer of the Diocese of Sandomierz. It includes both Burzynski’s memoirs about missions in the Middle East, which were told to his seminarians by him, as well as a description of the life of the seminarians in the 1820s. The author, Rev. Dabrowski, was also an interesting person. His clerical career was interrupted by the January Uprising, as he was exiled to stay in Siberia for supporting it; and after his return to the country in 1870, the tsarist authorities did not allow him to perform any function in the diocese.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 106; 355-370
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rubrycele i schematyzmy diecezji sandomierskiej (1818-1992)
Ordos and Schematisms of the Sandomierz Diocese (1818-1992)
Autorzy:
Moskal, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036774.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diecezja sandomierska
schematyzmy
Sandomierz diocese
schematisms
Opis:
Diecezja sandomierska została erygowana przez papieża Piusa VII 30 czerwca 1818 roku na mocy bulli Ex imposita nobis. Już w dwa lata później wydana została pierwsza rubrycela. Przez 174 lata (do czasu reorganizacji diecezji na mocy bulli papieża Jana Pawła II z 25 marca 1992 roku Totus Tuus Poloniae Populus) publikowano ją pod różnymi tytułami: Elenchus, Directorium, Consignatio, Cathalogus, Ordo divini officii, Kalendarz liturgiczny diecezji sandomierskiej. Dołączone do rubryceli spisy parafii i duchowieństwa zaczęły wychodzić po II wojnie światowej w postaci odrębnych wydawnictw, nosząc tytuły: Rocznik Diecezji Sandomierskiej, Skrócony Rocznik Diecezji Sandomierskiej, Skrócony Katalog Diecezji Sandomierskiej, Spis parafii i duchowieństwa diecezji Sandomierskiej. Rubrycele, publikowane z polecenia biskupa sandomierskiego, ukazywały się w rocznych odstępach czasu, aczkolwiek od tej reguły możemy zaobserwować wiele wyjątków. Wydawano je w Warszawie, Radomiu i Sandomierzu. Poza treściami liturgicznymi i organizacyjnymi, na łamach schematyzmów odnajdujemy m.in. w XIX wieku modlitwy za cara Rosji i jego rodzinę, jak również tematy egzaminów konkurencyjnych na beneficja z zakresu znajomości Pisma Świętego i egzegezy, teologii dogmatycznej, moralnej, pastoralnej, homiletyki, prawa kanonicznego, historii Kościoła.
The Sandomierz diocese was created by the Pope Pius VII 30 June 1818. Already in two years later was spent first Ordos. Other titles: Directorium, Consignatio, Cathalogus, Ordo divini officii, Kalendarz liturgiczny diecezji sandomierskiej. Attached to elenchusa lists of the parish and clergies, started resulting after the World War II in the form of separate publishing companies, being entitled: Rocznik Diecezji Sandomierskiej, Skrócony Rocznik Diecezji Sandomierskiej, Skrócony Katalog Diecezji Sandomierskiej, Spis parafii i duchowieństwa diecezji Sandomierskiej. Apart from liturgical and organizational plots, on pages of schematisms we are finding prayers for the emperor of Russia and his family. There are also subjects of competitive examinations there to benefices in knowledge of the Bible and the exegesis, dogmatic, moral, pastoral theology, homiletics, Canon Law, history of the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 4; 39-50
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mariawityzm na łamach „Kroniki Diecezji Sandomierskiej” w latach 1908–1915
Autorzy:
Zieliński, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560634.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Mariavites
“Chronicle of the Sandomierz Diocese”
“Chronicle”
Gajkowski
Assembly
editor
Church
Mariawici
„Kronika Diecezji Sandomierskiej”
„Kronika”
Zgromadzenie
redaktor
Kościół
Opis:
In 1906, the Mariavites were expelled from the Church. It happened because of dogmatic errors and insubordination towards bishops. The conflict between Catholics and Mariavites began. The sect gained strength and became dangerous for the clergy and conservative opinion in the Polish Kingdom. In 1908, the Mariavites reached the Diocese of Sandomierz. In the same year, the monthly magazine the "Chronicle of the Sandomierz Diocese" was founded, edited by Jan Gajkowski. Articles criticizing this new religious movement were published there. The authors also argued about the condition of the Catholic clergy. Some of them saw the errors in their own environment. These mistakes were used by Mariavites. However, in the years that followed, the sect began to lose strength. In 1914 and 1915 there were no articles about it. At that time, more articles were written about the war and other social problems
W 1906 roku mariawici zostali wykluczeni z Kościoła. Stało się to z powodu błędów dogmatycznych oraz niesubordynacji w stosunku do biskupów. Konflikt między katolikami a mariawitami rozpoczął się. Sekta uzyskała siłę i stała się niebezpieczna dla duchowieństwa i konserwatywnej opinii w Królestwie Polskim. W 1908 roku mariawici dotarli do Diecezji Sandomierskiej. W tym samym roku zostało założone miesięczne czasopismo „Kronika Diecezji Sandomierskiej”, redagowany przez Jana Gajkowskiego. Były tam publikowane artykuły krytykujące ten nowy ruch religijny. Autorzy polemizowali też o kondycji katolickiego duchowieństwa. Niektórzy z nich widzieli błędy w ich własnym środowisku. Te błędy były wykorzystywane przez mariawitów. Aczkolwiek w następnych latach, sekta zaczęła tracić siłę. W 1914 i 1915 nie było artykułów na jej temat. W tym czasie więcej artykułów było przeznaczone wojnie i innym problemom społecznym.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2019, 26
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organy w kościołach dekanatu zawichojskiego diecezji sandomierskiej. Instrumenty niezachowane w świetle źródeł archiwalnych
Organs in the Churches of Zawichost Deanery of the Sandomierz Diocese Instruments Not Preserved in the Light of Archival Sources
Autorzy:
Szymanowicz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795802.pdf
Data publikacji:
2020-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
organy
dekanat zawichojski
diecezja sandomierska
organs
Zawichost deanery
Sandomierz diocese
Opis:
Niniejszy artykuł kontynuuje cykl tekstów autorki na temat organów i organistów diecezji sandomierskiej. Cykl ten wpisuje się w jubileusz 200-lecia utworzenia diecezji, który miał miejsce w 2018 r. Artykuł dotyczy niezachowanych organów w kościołach dekanatu zawichojskiego. Powstał w oparciu o XVIII, XIX i XX-wieczne źródła przechowywane w archiwach w Krakowie, Sandomierzu i Radomiu. Analiza uzyskanych danych pozwoliła na wysnucie następujących wniosków. Na terenie dekanatu zawichojskiego w sześciu kościołach stwierdzono istnienie 15. niezachowanych instrumentów. Były to niewielkie organy, od 5. do 13. głosów, w zdecydowanej większości z jedną klawiaturą ręczną. Tylko dwoje organów z końca XIX w. zaopatrzonych było w pedał. Wszystkie usytuowane były na chórze muzycznym, nad wielkimi drzwiami kościoła. Instrumenty były malowane i zdobione dekoracją snycerską, wiele z nich znajdowało się w złym stanie. Uzyskano tylko jedną wiadomość o budowniczym, był nim Antoni Adolf Homan, autor organów w parafii Czyżów. Na badanym terenie zachował się rokokowy prospekt nie istniejącego już pozytywu w Trójcy. Dla powstania pełnej monografii polskiego budownictwa organowego potrzeba jeszcze wielu prac przyczynkarskich i taki charakter ma niniejszy artykuł.
This article continues the author’s series of texts on the organs and organists of the Sandomierz diocese. This cycle is a part of the 200th anniversary of the creation of the diocese, which took place in 2018. The article concerns non-preserved organs in the churches of the Zawichost deanery. It was created based on eighteenth, nineteenth and twentieth-century sources kept in the archives in Kraków, Sandomierz and Radom. Analysis of the obtained data has led to the following conclusions. In the Zawichost deanery, six churches were found to have 15 unsaved instruments. They were small organs, from 5 to 13 voices, in the vast majority with one hand keyboard. Only two organs from the end of the 19th century were equipped with a pedal. They were all located in the music choir, above the huge church door. The instruments were painted and decorated with woodcarving, many of them were in poor condition. Only one piece of information was gained about the builder, it was Antoni Adolf Homan, the author of the organs in the Czyżów parish. In the studied area a Rococo prospectus of the now non-existent positive in Trójca has been preserved. To create a full monograph of Polish organ construction, many more contributions are needed and this is the nature of this article.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 116-131
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwigilacja duchowieństwa diecezji sandomierskiej w świetle dokumentu KW MO w Kielcach z dnia 6 X 1961 r.
Surveillance of the Sandomierz diocese clergy in the light of a document of the Kielce Voivodeship Police Headquarters of 6 October 1961
Autorzy:
Tylec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560305.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Służb Bezpieczeństwa
diecezja sandomierska
inwigilacja duchowieństwa represje wobec Kościoła
Security Service
Sandomierz diocese
surveillance of the clergy repression of the Church
Opis:
Niniejsza edycja źródłowa prezentuje dokument wytworzony przez funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa KW MO w Kielcach w październiku 1961 r. Zawiera on informacje na temat duchowieństwa diecezji sandomierskiej. Został on wytworzony w ramach teczki zagadnieniowej o kryptonimie „Wisła” (rozpracowanie Kurii diecezjalnej w Sandomierzu i seminarium duchownego w tymże mieście). Dokument ten jest typową dla tych teczek „kontrwywiadowczą charakterystyką zagadnienia”. Dodatkowo zawiera on „kierunkowy plan operacyjnych przedsięwzięć”. Analiza tego źródła pozwala na określenie skali inwigilacji, której poddanie zostali kapłani wspomnianej diecezji. Prezentowany dokument zawiera szereg przypisów, które wyjaśniają trudniejsze sformułowania, używane przez funkcjonariuszy bezpieki, skrótowo przybliżają sylwetki wymienionych w nim księży oraz rozwijają problematykę relacji państwo – Kościół w okresie PRL.
This source edition presents a document created by the officers of the Security Service at the Voivodeship Police Headquarters in Kielce in October 1961, containing information on the clergy of the Sandomierz diocese. It was kept as part of a case file entitled "Wisła" (surveillance of the diocesan curia and the seminary in Sandomierz). The document is a typical example of "counter-intelligence features of a case." In addition, it contains a "direc- tional operational plan of undertakings". An analysis of the source allows us to determine the scale of surveillance to which the priests of the diocese were subjected. The present edition of the document contains a number of footnotes, which explain the more difficult formulations used by security officers, briefly approximate the figures of the priests named in it and elab- orate on the state/Church relations in the Polish People's Republic.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 465-489
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch pielgrzymkowy i bractwa różańcowe w dekanacie radoszyckim 1918–1939
Pilgrimage Movement and Rosary Brotherhoods in the Deanery of Radoszyce 1918–1939
Autorzy:
Gapys, Jerzy
Kowalczyk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37489015.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Kościół katolicki
II Rzeczpospolita
diecezja sandomierska
życie religijne
organizacje religijne
Catholic Church
Second Polish Republic
Sandomierz diocese
religious life
religious organizations
Opis:
Przedmiotem badań są zbiorowe formy kultu religijnego o charakterze masowym, tj. ruch pielgrzymkowy i udział wiernych w bractwach różańcowych w dekanacie radoszyckim w latach 1918–1839. W badanym dekanacie radoszyckim, podobnie jak na terenie diecezji sandomierskiej, wierni masowo uczestniczyli w pielgrzymkach, głównie do sanktuarium na Jasnej Górze. Wynikało to nade wszystko z faktu, że religijność ludności dekanatu (dominowali włościanie) miała wyraźny rys maryjny. Również masowe uczestnictwo wiernych w bractwach różańcowych wiązało się po części z tym fenomenem. Opisywane formy zbiorowego kultu religijnego to przestrzeń, gdzie realizowane były potrzeby religijne wiernych oraz prowadzona w miarę możliwości formacja duchowa wiernych. Źródła poza statystyką niewiele mówią o ich aktywności. Można przyjąć jedynie (co potwierdzają publikacje dotyczące diecezji sandomierskiej i kraju), że Kościół nie wykorzystał w pełni potencjału członków bractw i ruchu pielgrzymkowego. Wynikało to m.in. z faktu, iż zaangażowane w te formy kultu były głównie niższe warstwy społeczne charakteryzujące się niewystarczającym zapleczem intelektualnym i społecznym.
The subject of research are mass forms of religious worship, i.e., the pilgrimage movement and the participation of the faithful in rosary brotherhoods in the deanery of Radoszyce in 1918–1839. In the studied deanery of Radoszyce, as in the diocese of Sandomierz, the faithful took part in mass pilgrimages, mainly to the Jasna Góra Shrine. It resulted above all from the fact that the religiosity of the deanery’s population (peasants dominated) had a clear Marian trait. Also, the mass participation of the faithful in rosary confraternities was partly related to this phenomenon. The described forms of collective religious worship were a space where the religious needs of the faithful and the spiritual formation of the faithful were carried out as far as possible. Sources, apart from statistics, say little about their activity. It can only be assumed (as confirmed by the publications on the Sandomierz diocese and the country) that the Church did not fully use the potential of members of the brotherhoods and the pilgrimage movement. This resulted, inter alia, from from the fact that those involved in these forms of worship were mainly the lower social classes characterized by insufficient intellectual and social background.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 207-226
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organy w kościołach dekanatu ożarowskiego diecezji sandomierskiej (cz. I). Instrumenty niezachowane w świetle źródeł archiwalnych
The Organs in the Churches of Ożarów Deanery in the Sandomierz Diocese (part I). Non-preserved Instruments in the Light of Archival Sources
Autorzy:
Szymanowicz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036985.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
organy
dekanat ożarowski
diecezja sandomierska
organs
Ożarów Deanery
Sandomierz Diocese
Opis:
Niniejszy artykuł rozpoczyna cykl tekstów na temat organów i organistów diecezji sandomierskiej. Cykl ten wpisze się w jubileusz 200-lecia utworzenia diecezji, który będzie miał miejsce w 2018 roku. Artykuł dotyczy niezachowanych organów w kościołach dekanatu ożarowskiego. Powstał w oparciu o XVIII, XIX i XX-wieczne źródła przechowywane w archiwach w Krakowie, Sandomierzu i Radomiu. Analiza uzyskanych danych pozwoliła na wysnucie następujących wniosków. Na terenie dekanatu ożarowskiego w 10 parafiach funkcjonowało kolejno 21 instrumentów. Były to niewielkie organy, od 4 do 15 głosów. Większość usytuowana była na chórze muzycznym nad wielkimi drzwiami kościoła. Instrumenty były malowane i zdobione dekoracją snycerską, wiele z nich znajdowało się w złym stanie. Uzyskano także wiadomości o sześciu organmistrzach, którzy budowali, bądź naprawiali organy na badanym terenie. Dla opracowania pełnej monografii polskiego budownictwa organowego potrzeba jeszcze wielu prac przyczynkarskich i taki charakter ma niniejszy artykuł.
The following article opens the series of texts about the organs and organists of the Sandomierz Diocese. This cycle will inscribe itself in the 200 years anniversary of the Diocese establishment, which will take place in 2018. This article concerns the organs that were not preserved in the churches of Ożarów Deanery. It was created on the basis of the 18th, 19th and 20th Century sources stored in the archives in Cracow, Sandomierz and Radom. The analysis of the data enabled drawing the following conclusions. There were 21 instruments sequentially functioning within the Ożarów Deanery in 10 parisches. They were rather small organs, 4 up to 15 voices. Most of them were placed on the choir above the main church doors. The instruments were painted and carved, many of them were in bad state. The information on six organists, who were building or fixing the organs in the given area, were also obtained. In order to analyse the full monography of the Polish organ building still many contribution works have to be done, and such is the character of this article.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 13; 117-135
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościoły koprzywnickie na przełomie XVIII/XIX wieku
Churches of Koprzywnica in the light of the Visitation Protocol of 1782
Autorzy:
Moskal, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832065.pdf
Data publikacji:
2021-10-07
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Koprzywnica
diecezja sandomierska
cystersi
Sandomierz Diocese
Cistercians
Opis:
W Koprzywnicy okresu staropolskiego źródła odnotowują funkcjonowanie czterech kościołów pod wezwaniem: Wszystkich Świętych, św. Leonarda, Ducha Świętego oraz klasztorny św. Floriana. Najstarszym był parafialny pw. Wszystkich Świętych, który służył lokalnej parafii do 1821 r. Po renowacji w XIX w. został kaplicą. Dopiero od 2000 r. na nowo stał się świątynią parafialną. Kościół pw. św. Floriana służył sprowadzonym do Koprzywnicy w 1185 r. cystersom, zaś po ich kasacie został przemianowany na parafialny. Dwa pozostałe zostały zlikwidowane: św. Leonarda w XVI w., zaś Ducha Świętego na początku XIX w. Artykuł ukazuje stan kościołów oraz duchowieństwo koprzywnickie na przełomie XVIII/XIX wieku.
In Koprzywnica of the Old Polish period, sources record the functioning of three churches dedicated to All Saints, St Leonard, the Holy Spirit, and the monastery church of St Florian. The oldest was the parish church of All Saints, which served the local parish until 1821. After renovation in the 19th century it became a chapel. Only since 2000 has it become a parish church again. St. Florian’s church served the Cistercians who were brought to Koprzywnica in 1185, and after their dissolution it was transformed into a parish church. The other two were liquidated: St Leonard's in the 16th century and the Holy Spirit's at the turn of the eighteenth and nineteenth centuries.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, 28, 1; 107-119
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organy w kościołach dekanatu opatowskiego diecezji sandomierskiej. Instrumenty niezachowane w świetle źródeł archiwalnych
Organs in the Churches of the Opatów Deanery, the Sandomierz Diocese: Non-Preserved Instruments in Light of Archival Sources
Autorzy:
Szymanowicz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45643006.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
organy
dekanat opatowski
diecezja sandomierska
organ
Opatów deanery
Sandomierz diocese
Opis:
Niniejszy artykuł powstał w oparciu o XVIII, XIX i XX-wieczne źródła przechowywane w archiwach w Krakowie, Sandomierzu i Radomiu. Analiza uzyskanych danych pozwoliła na wysnucie następujących wniosków. Na terenie dekanatu opatowskiego w jedenastu kościołach stwierdzono istnienie dwudziestu dwóch niezachowanych instrumentów. Były to niewielkie organy, od sześciu do dziesięciu głosów, w zdecydowanej większości z jedną klawiaturą ręczną. Wyjątkiem był 24-głosowy instrument w kolegiacie w Opatowie, z dwoma manuałami i pedałem. Niektóre organy wyposażone były w urządzenia dodatkowe – tympan i dzwonki. Wszystkie znajdowały się na chórze muzycznym. Pełniły nie tylko funkcję muzyczną, malowane i zdobione snycersko stanowiły ważny element wystroju świątyń. Znane są nazwiska budowniczych sześciu instrumentów: Jugiewicz, Kiehl, Homan (2), Szrejbert i Kołodziejski.
This article is based on the eighteenth, nineteenth and twentieth-century sources stored in the archives in Kraków, Sandomierz and Radom. The analysis of the data obtained led to the following conclusions: in the Deanery of Opatów twenty-two non-preserved instruments in eleven churches were found. They were small organs, with six to ten voices, the vast majority with a single manual. The exception was the 24-voice instrument in the Opatów collegiate church, with two manuals and a pedal. Some organs were equipped with additional devices – a tympanum and bells. They were all located in the music gallery. They served not only a musical function, but, painted and decorated with carvings, they were also an important element of the decoration of the temples. We know the names of the builders of six instruments: Jugiewicz, Kiehl, Homan (2), Szrejbert, and Kołodziejski.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 12; 83-100
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasata klasztoru dominikanów przy kościele św. Jakuba w Sandomierzu w 1864 r. i jej konsekwencje
Autorzy:
Burdzy, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041179.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the dissolution of the Dominican monastery in 1864
Dominikan Order
Sandomierz
Klimontów
the monastery’s library
the archconfraternity of the Rosary
S. Jacob church
Sandomierz’s diocese
kasata klasztoru 1864 r.
dominikanie
biblioteka klasztorna
arcybractwo różańcowe
kościół św. Jakuba
diecezja sandomierska
Opis:
The dissolution of the Dominican convent at the St. James Church was conducted on November 8, 1864. This was not an exception in the Kingdom of Poland at that time, when many other religious institutions were dissolved as well. To achieve the effect of full surprise the dissolution was conducted according to an arbitrarily fixed pattern. The friars were transported to a permanent monastery in Klimontów. Only the then vice Prior was left at the St. James Church to ensure the continuity of worship until the appointment of a diocesan priest. Also, the arch-confraternity of the Rosary was left at the church with the aim of supporting the cult of Mary, illuminating the altars and visiting the sick. The authority over the temple was passed into the hands of the Bishop of Sandomierz, whose responsibility was to choose a diocesan priest with the title of Rector to perform pastoral duties.For the acquisition of the assets a committee was appointed which included Economic Assessor at the Provincial Government of Radom, President of the city of Sandomierz and Dean of Sandomierz. All the activities were conducted in the presence of Dominican Prior Paulin Machnicki. A detailed report was drawn up which described the buildings and lands belonging to the Dominicans in Sandomierz as well as the farms in Gołębice and Jugoszów. The property was acquired for the benefit of the Kingdom of Poland.
Kasata dominikańskiego klasztoru przy kościele św. Jakuba, tak jak innych placówek zakonnych w całym Królestwie Polskim, nastąpiła 8 listopada 1864 r. według odgórnie ustalonego schematu, dzięki czemu chciano uzyskać pełne zaskoczenie. Zakonnicy zostali przewiezieni do klasztoru etatowego w Klimontowie. Przy kościele św. Jakuba pozostawiono dotychczasowego podprzeora, który miał zadbać o ciągłość nabożeństw aż do momentu wyznaczenia na to miejsce duchownego diecezjalnego. Przy kościele pozostało również arcybractwo różańcowe, którego celem było podtrzymywanie kultu maryjnego, oświetlanie ołtarzy i wizytowanie chorych. Zwierzchnictwo nad świątynią przeszło w ręce biskupa sandomierskiego, który miał wyznaczać spośród duchowieństwa diecezjalnego kapłana z tytułem rektora do pełnienia obowiązków duszpasterskich.W przejęciu majątku brała udział komisja, w skład której wchodzili asesor ekonomiczny przy Rządzie Gubernialnym Radomskim, prezydent miasta Sandomierza oraz dziekan sandomierski. Przy wszystkich czynnościach obecny był przeor dominikanów Paulin Machnicki. W szczegółowym protokole sporządzonym w momencie kasaty opisano zabudowania i grunty należące do dominikanów, które znajdowały się w Sandomierzu, a także folwarki w Gołębicach i Jugoszowie. Majątek ten został przejęty na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 431-477
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie sakramentalne katolików w dekanacie radoszyckim 1918–1939. Sakramenty powtarzalne
The Sacramental Life of Catholics in the Radoszyce Deanery 1918–1939. Repeatable Sacraments
Autorzy:
Gapys, Jerzy
Kowalczyk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038234.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Kościół katolicki
II Rzeczypospolita
diecezja sandomierska
życie religijne
Catholic Church
Second Polish Republic
Sandomierz diocese
religious life
Opis:
W dekanacie radoszyckim wierni przystępowali do sakramentów stosunkowo regularnie. Miało to zapewne związek z typem religijności chłopskiej tamtego czasu, jak też było rezultatem troski duchownych o życie sakramentalne wiernych. Duchowni szczególnie zabiegali o przystępowanie parafian do sakramentu pokuty i Eucharystii. Od 1932 r. w centrum uwagi księży w dekanacie (Diecezjalny Kongres Eucharystyczny w Radomiu) było szerzenie kultu eucharystycznego, co nieodłącznie wiązało się też z korzystaniem ze spowiedzi. Duchowni zachęcali na kazaniach i katechezie do przystępowania do sakramentu pokuty, jednocześnie stwarzając możliwości poprzez codzienne dyżury w konfesjonale i przy okazji świąt kościelnych (Boże Narodzenie, Wielkanoc) i uroczystości parafialnych (misje, wizytacje, odpusty). Wierni w dekanacie gremialnie przystępowali do spowiedzi wielkanocnej (średnio 98% podlegających obowiązkowi) i w czasie świąt parafialnych. Następstwem powszechnego korzystania z sakramentu pokuty było częste przy tych okazjach przyjmowanie Komunii św. Wówczas, w zależności od wielkości parafii, liczba wiernych przyjmujących Eucharystię wynosiła od 2,5 do 19 tysięcy osób. Jednak poza okresami świątecznymi i uroczystościami, liczba przystępujących do komunii była mała, co było normą w okresie potrydenckim. Średnio katolik w dekanacie komunikował 4 razy do roku. Sakrament ostatniego namaszczenia był udzielany zgodnie z przyjętym rytuałem i obyczajem, brak jest jednak statystyk do zobrazowania skali zjawiska.
In the Radoszyce Deanery, the faithful received the sacraments relatively regularly. This was probably related to the type of peasant religiosity at that time, as well as the result of the clergy’s concern for the sacramental life of the faithful. The clergy particularly sought parishioners to receive the Sacrament of Penance and the Eucharist. From 1932, the center of attention for priests in the deanery (Diocesan Eucharistic Congress in Radom) was the spread of Eucharist worship, which was associated with going to confession. Clergymen encouraged participation in the sacrament of Penance in sermons and catechesis, while creating opportunities through daily duties, in the confessional and during church holidays (Christmas, Easter) and parish celebrations (missions, visits, indulgences). The faithful in the deanery crowded as they went to Easter confession (on average 98% of those eligible) and during parish holidays. The consequence of common access to the sacrament of Penance was the frequent reception of Holy Communion on those occasions. At that time, depending on the size of the parish, the number of believers receiving the Eucharist ranged from 2.5 to 19 thousand people. However, apart from holiday periods and festivities, the number of people receiving communion was small, which was the norm in the post-Tridentine period. On average, Catholics received Communion four times a year. The sacrament of the last anointing was given in accordance with the accepted ritual and custom, but there are no statistics to illustrate the scale of the phenomenon.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 29, 2; 251-268
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-22 z 22

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies