Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dieu" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
„Akathistos” ku czci Bogurodziny: historia, autorstwo i teologia dzieła
Akathistos en honneur de la Bienheureuse Mère de Dieu: l’histoire, la paternité et la théologie de l’ouvrage
Autorzy:
Towarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175981.pdf
Data publikacji:
2011-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Akathiste
Sainte Vierge Marie
musique liturgique
chant byzantin
kontakion
acrostiche
diacre Romain
Opis:
Pendant les dernières années de l’épanouissement de l’oecuménisme et sous l’influence de la conviction que l’Église a deux poumons, on peut constater en terre d’Occident les intérêts particuliers pour la tradition et la liturgie byzantine. Un exemple de ce phénomène est l’Acathiste en honneur de la bienheureuse Mère de Dieu qui (en quelque sorte) a conquis les espaces spirituels de l’Église catholique romaine (avec sa beauté de la mélodie et avec sa théologie profonde de l’inscription). La rédaction présente forme un essai du classement de nos connaissances au sujet de cet hymne antique, de sa paternité et aussi de la réflexion sur son esprit théologique. La paternité de cet hymne était attribuée au patriarche de Constantinople – Sergius (VII siècle), au diacre Georges Pisides, et au patriarche Germanos (VIII siècle). Pourtant, l’analyse qu’on a fait permet de confirmer les études de Egon Wellesz qui attribute la paternité de l’Acathiste au diacre Romain (†556) le plus grand compositeur byzantin de son temps, l’auteur d’un millier de kontakions. Il faut chercher la genèse, les racines de l’ hymne dans la piété pour la Vierge Marie qui s’est formée depuis des siècles à l’Est, qui pourrait être par exemple: la plus ancienne prière à la Vierge Marie (Sub tuum praesidum, III–IV siècle), les hymnes du saint Ephrem, le diacre (†373) ou la fameuse homélie de Saint Cyrille d’Alexandrie au Concile d’Éphèse (431). En hymnographie byzantine l’Hymne Acathiste à la Vierge Marie signifie l’ hymne que l’ on chante en restant debout, elle possède la forme exceptionnelle: c’est un kantakion composé de 24 strophes , qui commencent par les lettres succesives de l’alphabet grec (A–Ω), alors dans la forme d’acrostiche. Au niveau de la forme, l’orginalité se fonde sur l’union du kontakion (qui annonce le thème de la méditation) avec l’ensemble de 12 salutations (chairetismoi) qu’on a ajouté aux strophes impaires et qui sont traduites en polonais dans sa formule initiale comme: Souhaite la Bienvenue, Réjouis-toi (gr. chaire). Comme le proemion original de l’oeuvre Message plein des mystères et celui ajouté après le sauvetage de la ville: Oh, la Dame vaillante, les strophes impaires ont un seul et même refrain: Salut, la Fiancée Vierge et les strophe paires ont un autre refrain: Alleluja. L’Acathiste a écrit en langue simple du peuple qui confesse la vérité de la Matérnite Divine de Marie survit une vraie renaissance dans les dernières années. Ceci concerne également, la lithurgie et les études thématiques. Y ont pensé dans leur enseignement papal: le bienheureux Jean Paul II et le pape Benoît XVI. Pendant ces dernières dizaines années l’Acathiste est devenu l’objet des intérêts de communautés conventuelles et laïques, des jeunes, des groupes suppliants de prières, des séminaristes, qui souhaitent enrichir leurs propres piétés, par exemple la communauté du Grand Seminaire à Elbląg dans laquelle, dès le commencement de sa formation, et avec une grande adoration, on célébre la recitation de l’Acathiste.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2011, 12; 251-263
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Hymn” Słowackiego — Smutno mi Boże
L’hymne de Słowacki Smutno mi Boże (Je suis triste, o Dieu)
Autorzy:
Zgorzelski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1969061.pdf
Data publikacji:
1958
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
L’essai entreprend l’analyse des éléments de cette poésie ainsi que l’analyse des relations grâce auxquelles ces ' éléments constituent un organisme poétique homogène. L’ auteur part des considérations touchent le genre; il souligne le caractère élégiaque de l’énoncé que l’auteur appelle „hymne”. Le fait que le texte porte précisément ce titre — là n’est pas. non plus sans importance le titre en question relève, - ennoblit et élargit le sens de la poésie; la méditation élégiaque. se trouve transformée en contemplation recueillie de la vie et de la mort, C’ est en vertu de son titre que la poésie devient un aveu (Mickiewicz l’aurait peut-être appelé „colloque du soir” avec Dieu), quoïqu’ ici le problème essentiel soit l’expérience vécue de la tristesse, l’expérience à laquelle s’ajoute le sentiment du temps s’écoulant dans l'éternité, et de la présence de Celui, qui tient dans sa main leis destins de l'homme. C’est dans la partie centrale de la poésie que cette tristesse revêt ides nuances d’une nostalgie davantage concrétisée de la patrie et de la famille, pour revenir à la fin a.ux perspectives universelles de la première partie. Les strophes mises au début et à la fin de la poésie, ont pour fonction de généraliser des valeurs' lyriques énoncées, de mettre l’expérience individualisée de la. nostalgie du* pays dans de catégories de la tristesse tout court, dans de cadres des méditations mélancoliques sur le néant de l’homme posé devant l’immuable immensité de la nature. L’observation de la langue nous amène à des conclusions analogues la poétisation des expressions, la tendance à ne pas appeler les choses*par. leur nom, le penchant ou métaphorique non masqué-tout cela découle ici de la façon romantique de voir le monde dans des perspectives de l’infini. Toutes ces tendances — là constituent aussi le résultat d’un effort à l’élargissement de l’énoncé sur des sphères d’expériences vécue®, de sentiments et de réflexions difficiles à définir qui échappent au vocabulaire courant. D’une manière analogue se présentent des relations syntaxiques du vers. On peut y déceler deux tendances. L’ufie* s’ efforce d’unir davantage les éléments de la poésie et de la clore d’une strophe qui ait asser de force pour jouer le rôle de l’accent final; c’est cette même tendance qui soulignait les valeurs lyriques individualisées et uniques. — I/ąutre qui élargit les perspectives die sens de l’énoncé^essaie de conférer à là poésie tous les caractères d’une confession non fermée, d’une lyrique offrant les traits d’une structure ouverte, coupée pas le point d’une fin épigramma- tique. L’analyse de la langue découvre trois facteurs de l’homogénéité de l’Hymne: 1° les répétitions anaphoriques, 2e le refrain, 3° le même schéma de la strophe, à peine modifié: 4 + 2. Il faut y ajouter encore un quatrième facteur, c’est à dire l’homogénéité de la versification, la coopération -du s-chème métrique opportunément choisi, et ‘de la méthode des parallélismes et des concordances de facteurs rythmiques non réglés; en même temps intervient le souci de briser la monotonie à l’aide de la différentiation intérieure des vers dans la strophe. Nous observons la même chose s’il s’agit de l’intonation: l’établissement dans la strophe, du point cul-, minant d’intonation, ainsi que principe général de la montée du tout jusqu’au cinquième vers y. compris; en même temps les modes de réalisation de ce principe varient tout au long de la ligne d’intonation. Les relations sont analogues en oe qui concerne l’organisation instrumentale de l’énonce basant sur la répétition (¡plus fréquente que de règle) des voyelles „a”, „O”; la faculté de celles — ci d’être ressenties plus fortement, croît à mesure que se reposent sur elles les accents des ensembles. C’est encore une preuve quasi dans Ce domaine. L’iiymne constitue une organisation linguistique d’ ordre supérieur et que l'harmonisation instrumentale correspond à l’unité d’atmosphère de 1a. poésie; il importe cependant de noter que le motif fondamental (et qui se répète) de la configuration de sons dans le refrain est à isoler des accords, iimtrastrpphi- ques. Les considérations finales de l’essai se proposent de préciser la physionomie poétique individualisée de l’Hymne. En ce qui concerne l’organisation stylistique de l'énoncé, l’auteiur avance le principe du contour délicat et nuancé, de l’harmonie, de l’équilibre de tous les1 facteurs de sa „résonance” artistique; en même temps sont brisés les sichèmiesi et la monotonie, dangereuses .conséquences dlu principe .stylistique réalisé. De la physionomie individuelle de la poésie décident encore ses rapports avec le romantisme: l’attitude romantique de la personne qui parle, de l’homme mis en face die l’écoulement universel, sentant ¡sa fragilité devant la perspective étemelle de l’homme qui vit tout cela dans un monde de tristesse, de rancune et de nostalgie. 11 faut relever en outre-.les perspectives romantique® s’ouvrant sur des horizons plus vastes des sens Inachevés, et enfin la méthode romantique de poétiser" le monde présenté dans la poésie. L’essai termine .ses considérations par une mise en relief hypothétique des facteurs auxquels nous devons lé fait que l’Hymne a gardé encore aujourd’hui la faculté de provoquer un résonnement.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1958, 7, 1; 133-159
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Imago repraesentationis creata». Liberté et union avec l’Absolu: mystique spéculative et réflexion sur l’accès à Dieu chez Nicolas de Cues
“Imago repraesentationis creata.” Freedom and Union with the Absolute: Speculative Mysticism and Thinking about Access to God in Nicolas of Cusa
„Imago repraesentationis creata. Wolność i zjednoczenie z Absolutem: Spekulacyjny mistycyzm i refleksja o dostępie do Boga u Mikołaja z Kuzy
Autorzy:
Soto-Bruna, María-Jesús
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488344.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
imago
mistycyzm
wolność
reprezentacja
imitacja
Bóg
mysticisme
la liberté
la représentation
l'imitation
Dieu
mysticism
freedom
representation
imitation
God
Opis:
Autorka artykułu podejmuje temat mistyki spekulacyjnej dotyczącej tego, czy istoty ludzkie mogą osiągnąć pełną jedność z zasadą bytu w kontekście koncepcji imago repraesentationis Mikołaja z Kuzy. U Mikołaja z Kuzy to pytanie pojawia się w kontekście zachowania wolności człowieka, jako imago imitarionis creata, dzięki unii personalnej z Absolutem.
Dans cet article l’auteur traite un theme de la spéculation mystique qui concerne la question de savoir si l’être humain peut atteindre une union complete avec l'origine ou principe de l'’être dans le contexte de la notion repraesentationis imago de Nicolas de Cues. Chez Nicolas de Cues cette question se pose en termes de déroulement de la liberté de l’être humain, comme imago imitationis creata, à travers cette union personnelle avec l’Absolu.
In this article the author deals with a theme of mystical speculation that regards the question of whether the human being can reach a complete union with the origin or principle of being within the context of Nicholas of Cusa's notion of imago repraesentationis. In Nicholas of Cusa, this question is posed in terms of the unfolding of the human beings freedom, as imago imitationis creata, through that personal union with the Absolute.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2015, 63, 2; 125-143
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agata Sobczyk, “Les jongleurs de Dieu. Sainte simplicité dans la littérature religieuse de la France médiévale”, Łask, Oficyna Wydawnicza Leksem, 2012, 326 p. ISBN 978‑83‑63781‑00‑2
Autorzy:
Gęsicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700853.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Źródło:
Romanica Silesiana; 2014, 9
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anisotropic Phase Field Model of Heteroepitaxial Growth
Autorzy:
Hoang, Dieu
Beneš, M.
Stráský, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402067.pdf
Data publikacji:
2015-10
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
81.10.Aj
05.70.Ln
81.40.Jj
81.30.Fb
Opis:
We study the heteroepitaxial growth of thin layers by means of the modified phase-field model with the incorporated anisotropy. The influence of elastic and surface energies on the layer growth is considered. For numerical solution of the model, an explicit numerical scheme based on the finite element method is employed. The obtained computational results with various anisotropy settings demonstrate the anisotropic thin-layer pattern growth.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 2015, 128, 4; 520-522
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antoine Guggenheim. Les preuves de lexistence de Dieu. Des clefs pour le dialogue
Autorzy:
Zieliński, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143913.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2010, 2; 160-162
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Augustin en débat avec Porphyre Dans la Cité de dieu X, I–XXII
Augustine’s polemic with Porphyry in City of God, Ch. X, 1–22
Polemika Augustyna z Porfiriuszem w Państwie Bożym X, I–XXII
Autorzy:
Łangowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31032802.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Augustyn z Hippony
cud
demon
Eucharystia
Mediator
ofiara
Porfiriusz
pośrednik
szczęście
teurgia
Augustine of Hippo
miracle
Eucharist
sacrifice
Porphyry
mediators
happiness
theurgy
Opis:
Według Augustyna z Hippony jego nauka i teorie neoplatońskie nie pozostawały ze sobą w konflikcie, jeśli chodzi o pochodzenie szczęścia, które ma swoje źródło w Bożym świetle. Porfiriusz twierdził jednak, że szczęście mogło być dane przez pośredników, którymi były według niego dobre demony, na drodze kultu i teurgii, która pozwala człowiekowi oczyścić swoją duszę, aby mógł on pozostać w relacji z Bogiem. Przeciwko tej teorii Augustyn zmuszony jest sformułować kilka argumentów. Teurgia, według Porfiriusza, pozwala człowiekowi na bycie w relacji z Bogiem dzięki interwencji pośrednictwa dobrych demonów. Proces ten, według niego, usprawiedliwia kult dobrych demonów, które same w sobie są szczęśliwe i które są w stanie, według tej teorii, przekazać owo szczęście człowiekowi. Augustyn już w Księdze IX nie zgadza się na pojęcie „dobrego demona”. Według niego istnieją anioły, jedne dobre, inne złe, lecz nie można się zgodzić na istnienie dobrych demonów. Słowo „demon” posiada więc sens pejoratywny. W Księdze X Augustyn rozpoczyna swoją argumentację od tego, że demony mogą być jedynie fałszywymi mediatorami w osiąganiu szczęścia przez człowieka. Prawdziwym Mediatorem, który pozwala człowiekowi osiągnąć błogosławieństwo, jest Chrystus. To on zbliża nas do Boga i przekazuje nam szczęście. W efekcie, jedynie Chrystus jest tym, który może oczyścić naszą duszę. Staje się on prawdziwym Mediatorem pomiędzy Bogiem a ludźmi. Jest on jednocześnie prawdziwą Ofiarą i Kapłanem, czyli tym który ofiaruje. W życiu Kościoła absolutnie wszystko odnosi się do jego jedynej Ofiary. Jest on więc jedynym Mediatorem, dzięki któremu przez prawdziwy kult sakramentu Eucharystii, człowiek może odnaleźć prawdziwą drogę ku szczęściu, które się urzeczywistnia w zjednoczeniu ludzi z Bogiem. Ta prawda Chrystusa, jako jedynego Mediatora, jest potwierdzona przez cuda zawarte w Piśmie Świętym. Cuda Pisma Świętego są doskonalsze niż sztuczki teurgów. W języku polskim należy zwrócić uwagę na rozgraniczenie pojęć „pośredników” i „Mediatora” dla podkreślenia diametralnej różnicy między nimi w odniesieniu do ich sensu teologicznego.
According to Augustine of Hippo, his teaching and Neoplatonic theories were not in conflict as far as the origin of happiness, which has its source in the Divine light. Porphyry, however, argued that happiness could be given by intermediaries who were good demons by way of worship and theurgy, which allows man to purify his or her soul so that he or she can remain in relationship with God. Against this theory, Augustine is forced to formulate several arguments. Theurgy, according to Porphyry, allows man to be in relationship with God through the intervention of the mediation of good demons. This process justifies the worship of good demons who are themselves happy and who are able, according to this theory, to transmit this happiness to man. Augustine already disagrees with the notion of a „good demon” in Book IX. He argues that here are angels, some good and some bad, but one cannot agree on the existence of good demons. The word ‚demon’ thus has a pejorative sense. In Book X, Augustine begins his argument by saying that demons can only be false mediators in the attainment of happiness by man. The true Mediator who enables man to achieve blessedness is Christ. Only he brings us closer to God and communicates happiness to us. As a result, only Christ is the one who can purify our soul. He becomes the true Mediator between God and man. He is at the same time the true Sacrifice and the Priest, that is, the one who offers. In the life of the Church absolutely everything relates to his sole Sacrifice. He is, therefore, the only Mediator, through whom, by true worship of the sacrament of the Eucharist, man can find the true path towards happiness which is realised in the union of human beings with God. This truth of Christ as the only Mediator is confirmed by the miracles contained in the sacred scriptures. The Biblical miracles are more perfect than the tricks of the theurgists. In Polish language attention should be drawn to the distinction between the terms „mediators” and „Mediator” to emphasise the diametrical difference between them with regard to their theological sense.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 229-238
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benny Levy, Levinas: Dieu et la philosophie, Lagrasse 2009, Verdier poche, s. 473.
Autorzy:
Jędraszewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402419.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
W 1973 roku Levy został osobistym sekretarzem Sartre'a i pozostał nim aż do jego śmierci, czyli do 1980 roku. Dzięki interwencji Sartre'a u prezydenta Giscarda d'Estaing otrzymał obywatelstwo francuskie i mógł wyjść  z  ukrycia.  Po  latach, w książce Le Livre et les livres z 2003 roku, Levy wyznał: Sartre był dla mnie nie tylko ojcem, lecz także starszym bratem...
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2009, 6; 157-163
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bernard Sesboüé SJ. Christ, Seigneur et Fils de Dieu. Libre réponse à l’ouvrage de Frédérie Lenoir
Autorzy:
Ćwiek, Przemysław Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143975.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2011, 3; 232-237
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg kieruje słowo do Abrahama. Możliwości poznania drugiej Osoby boskiej w Starym Testamencie
God Addresses His Word to Abraham. The Possibilities of Knowing the Second Person of God in the New Testament
Gott richtet das Wort an Abraham. Möglichkeiten des Erkennens der zweiten göttlichen Peron im Alten Testament
Dieu adresse la parole à Abraham. Les possibilités de la connaissance de la Deuxième Personne Divine dans l’Ancien Testament
Autorzy:
Nawracała, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512076.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
La révélation du mystère de la Sainte Trinité est faite dans le Nouveau Testament. L’Ancien Testament prépare seulement à cette révélation qui s’ opérait progressivement. L’histoire du salut est une histoire des rencontres entre Dieu et l’homme. Elles sont sans cesse une invitation à entrer dans une union personnelle. Dieu veut que l’homme soit dans son éternité, parce qu’il y a sa place. Par conséquent, Il agit à travers sa Parole créatrice pour que ce plan se réalise. Cet article tente de répondre à la question sur la possibilité de la connaissance de cette Parole, comme la seconde Personne de la Trinité, avant l’incarnation. Une telle idée est principale dans l’encyclique Lumen fidei du pape François.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2013, 51, 2; 211-229
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cuckoo search algorithm for optimal placement and sizing of static var compensator in large-scale power systems
Autorzy:
Nguyen, K. P.
Fujita, G.
Dieu, V. N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/91782.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Społeczna Akademia Nauk w Łodzi. Polskie Towarzystwo Sieci Neuronowych
Tematy:
Cuckoo search algorithm
optimal placement and sizing
shunt VAR compensator
optimal power flow
FACTS
Opis:
This paper presents an application of Cuckoo search algorithm to determine optimal location and sizing of Static VAR Compensator. Cuckoo search algorithm is a modern heuristic technique basing Cuckoo species’ parasitic strategy. The L´evy flight has been employed to generate random Cuckoo eggs. Moreover, the objective function is a multiobjective problem, which minimizes loss power, voltage deviation and investment cost of Static VAR Compensator while satisfying other operating constraints in power system. Cuckoo search algorithm is evaluated on three case studies and compared with the Teaching-learning-based optimization, Particle Swarm optimization and Improved Harmony search algorithm. The results show that Cuckoo search algorithm is better than other optimization techniques and its performance is also better.
Źródło:
Journal of Artificial Intelligence and Soft Computing Research; 2016, 6, 2; 59-68
2083-2567
2449-6499
Pojawia się w:
Journal of Artificial Intelligence and Soft Computing Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek jako „opus Dei” i jego powrót do Boga w myśli św. Hildegardy z Bingen
Man as “Opus Dei” and His Return to God in the Thought of St Hildegard of Bingen
Der Mensch als „Opus Dei” und seine Rückkehr zu Gott in den Gedanken der hl. Hildegard von Bingen
L’homme comme “Opus Dei” et son retour à Dieu dans la pensée de Hildegarde de Bingen
Autorzy:
Wieczorek, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511785.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
This text presents the conception of man included in works of medieval mystic Hildegard of Bingen. Hildegard in his anthropology focuses on presenting the unique position of human in the work of creation and the method to restore the original harmony destroyed by original sin. According to Hildegard, a man from eternity planned by God and “resting” in the divinity’s depth is a being, for which God created the world – after the fall of man, redeemed him and a road back to the cosmic harmony. In this great cosmic return to God, a human activity, uniting the whole created order, plays a guiding role. Currently, the man, who is in a position after the fall, easily lost way back forgetting about his place in the world and the order of nature. He is a keystone of this nature. Hildegard’s visions may be considered in this context for a perfect plan, “map” of reation, which can allow the man for an appropriate action. Activity, which imitates and continues Creator’s activity and distinguishes a man from all other creatures.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2013, 51, 2; 259-284
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dieu a-t-il besoin du mal?
Autorzy:
Rougé, Dominique
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700597.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
This article aims to show how devout Christian novelists, and in particular François Mauriac, exploited the theme of evil in order to justify their religious convictions. Such evil, often identified with pleasures of the flesh, can be interpreted as self-indulgent - the protagonists are yearning for any kind of freedom and hence enable these writers (their creators) to uphold their theory. Literary works by François Mauriac, therefore, belong to the category of “committed literature,” with their author becoming God’s advocate who must be exempted from evil. Key words: God, evil, sin, flesh, salvation.
Źródło:
Romanica Silesiana; 2010, 5
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies