Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dictyocaulus" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Biologia i ogniskowość występowania Dictyocaulus viviparus
    Biology and local incidence of Dictyocaulus viviparus
    Biologija i ochagovost pojavlenija Dictyocaulus viviparus
    Autorzy:
    Świetlikowski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2176452.pdf
    Data publikacji:
    1973
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1973, 19, 2; 201-206
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania nad inwazją Dictyocaulus filaria (Rudolphi, 1809) u szczurów
    Investigations of infection of Dictyocaulus filaria (Rudolphi, 1809) in rats
    Issledovanija invazii Dictyocaulus filaria (Rudolphi, 1809) u krys
    Autorzy:
    Duk, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2170647.pdf
    Data publikacji:
    1975
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Opis:
    Studies were carried to find out whether it is possible to complete the biological cycle of D. filaria in rats after subcutaneous injection and orał administration of 1500 and 3000 larvae. Tests proved that the larvae did not develop and so their biologica! cycle in rats could not have been completed. There appeared a dependence between the amount of the dose administered and the number of larvae collected from several organs during autopsy of rats. Three days after subcutaneous injection of 1500 D. filaria larvae they were found in the liver of rats, and with the dose of 3000 larvae - on the sixth day after infection. Infection of rats by way of subcutaneous injection gave higher intensiveness and extensiveness of infection. At oral infection with the dose of 1500 larvae the autopsy carried out after 24 hrs revealed the presence of only one larva in the liver of one rat, no larvae having been found in the lungs. Now, with the dose of 3000 larvae they were found in the liver on the first and second day, and in the lungs on the third day after infection.
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1975, 21, 2; 161-173
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The epidemiology of dictyocaulosis of cattle and biology of the parasite Dictyocaulus viviparus (Bloch,1782)
    Epidemiologia diktiokaulozy bydła i biologia pasożyta Dictyocaulus viviparus (Bloch,1782)
    Ehpidemiologija diktiokaulleza skota i biologija parazita Dictyocaulus viviparus (Bloch,1782)
    Autorzy:
    Świetlikowski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179209.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Opis:
    W związku z tworzeniem dużych specjalistycznych gospodarstw hodowli bydła diktiokauloza staje się problemem coraz ważniejszym. Choć obecnie wiemy już sporo na temat epizootiologii tej inwazji, to jednak wiele spraw wymaga jeszcze wyjaśnienia, szczególnie z zakresu biologii larwalnych stadiów pasożyta. Ważnym ogniwem w epizootiologii jest także mało poznane dotychczas oddziaływanie wzajemne pasożyta i żywiciela. Prześledźmy najważniejsze punkty epizootiologii diktiokaulozy. Okres prepatentny u Dictyocaulus viviparus trwa 21 do 30 dni, patentny od 15 do 13 miesięcy. Jedno cielę może wydalić na pastwisko około 30 milionów larw. Larwy mogą rozwijać się w ściśle określonych warunkach. Optymalne istnieją przy temperaturze 20°C i pełnej wilgotności. Larwy są zdolne do przetrwania zimy na pastwisku. Stare larwy nie posiadają zdolności migracyjnych, młode tylko minimalną. Larwy są roznoszone głównie przez wodę deszczową i biegunkowy kal chorych zwierząt. Zaobserwowano również, że rozprzestrzenieniu się larw pomagają pękające sporogonie grzybni z rodzaju Pilobolus oraz ptaki rozgrzebujące kał. Wodopoje pastwiskowe zawierając również larwy D. viviparus, które dostały się tam poprzez defekację cieląt w czasie pojenia. Ciśnienie wody o wysokości 0,5 m działa zabójczo dla larw - giną po trzech tygodniach. Susza, słońce i wiatr są także czynnikami zabójczymi. Larwy inwazyjne są odporniejsze na wysychanie od nieinwazyjnych - giną jednak bez wody po 5 minutach. Siano z pastwisk zarażonych larwami nie powoduje przenoszenia inwazji. W sprzyjających warunkach larwy mogą przeżyć na pastwisku do 13 miesięcy. W oborze nie następuje zarażenie się cieląt, bowiem mocz bydła posiada silne działanie larwobójcze. W oborze udaje się znaleźć w ściółce inwazyjne larwy, ale nie udaje się doświadczalnie wywołać zarażenia zwierząt zdrowych przez kontakt z chorymi. Doświadczenie na temat wywołania śródmacicznego zarażenia diktiokaulozą nie dało wyników pozytywnych. Bydło udaje się też zarazić pasożytami D. filaria i Metastrongylus elongatus. Są to jednak tylko sporadyczne wypadki. Nie wiemy, czy możliwa jest inwazja larw przez skórę zwierząt. Udało się jednak uzyskać inwazję przez podskórną iniekcję inwazyjnych larw. Diktiokauloza cechuje się w cyklu rocznym dwoma szczytami intensywności. Jesiennym od września do grudnia, wywołanym przez pasożyty u zwierząt młodych w pierwszym roku życia lub u tych, które pierwszy raz w życiu zetknęły się z inwazją, i wiosennym w maju, wywołanym przez te same nicienie w następnym roku. Jesienny szczyt wiąże się z chorobą oraz z objawami klinicznymi i dlatego jest łatwy do zauważenia. Wiosenny - to klinicznie bezobjawowe wydalanie larw przez zwierzęta wyzwalające się z robaków dzięki uodpornieniu. Diktiokaulozę należy rozpatrywać jako chorobę ogniskową, której prawidłowość występowania jest już dobrze poznana i nie stanowi większego niebezpieczeństwa. Największe niebezpieczeństwo występuje tam, gdzie diktiokauloza pojawia się jako nowa jednostka chorobowa. Powoduje wówczas zachorowanie całego pogłowia bydła bez względu na wiek, porę roku i położenie pastwisk. Większość danych o epizootiologii zostało opracowanych w klimacie umiarkowanym, nie wiemy nic o D. viviparus w klimacie tropikalnym, subtropikalnym i subarktycznym - choć wiadomo, że wszędzie, gdzie żyje bydło, spotyka się tego pasożyta. Obecnie w związku z intensyfikacją hodowli bydła pasożyt staje się niebezpieczny i pojawia się wszędzie tam, gdzie nie był dotąd notowany. Przenoszony jest głównie przez wymianę i handel bydłem - tak krajowy, jak i zagraniczny. Rezerwuarem pasożyta są w przyrodzie dziko żyjące przeżuwacze.
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1965, 11, 3; 151-159
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The epidemiology of dictyocaulosis of cattle and biology of the parasite Dictyocaulus viviparus (Bloch,1782)
    Epidemiologia diktiokaulozy bydła i biologia pasożyta Dictyocaulus viviparus (Bloch,1782)
    Ehpidemiologija diktiokaulleza skota i biologija parazita Dictyocaulus viviparus (Bloch,1782)
    Autorzy:
    Swietlikowski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/836905.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Opis:
    W związku z tworzeniem dużych specjalistycznych gospodarstw hodowli bydła diktiokauloza staje się problemem coraz ważniejszym. Choć obecnie wiemy już sporo na temat epizootiologii tej inwazji, to jednak wiele spraw wymaga jeszcze wyjaśnienia, szczególnie z zakresu biologii larwalnych stadiów pasożyta. Ważnym ogniwem w epizootiologii jest także mało poznane dotychczas oddziaływanie wzajemne pasożyta i żywiciela. Prześledźmy najważniejsze punkty epizootiologii diktiokaulozy. Okres prepatentny u Dictyocaulus viviparus trwa 21 do 30 dni, patentny od 15 do 13 miesięcy. Jedno cielę może wydalić na pastwisko około 30 milionów larw. Larwy mogą rozwijać się w ściśle określonych warunkach. Optymalne istnieją przy temperaturze 20°C i pełnej wilgotności. Larwy są zdolne do przetrwania zimy na pastwisku. Stare larwy nie posiadają zdolności migracyjnych, młode tylko minimalną. Larwy są roznoszone głównie przez wodę deszczową i biegunkowy kal chorych zwierząt. Zaobserwowano również, że rozprzestrzenieniu się larw pomagają pękające sporogonie grzybni z rodzaju Pilobolus oraz ptaki rozgrzebujące kał. Wodopoje pastwiskowe zawierając również larwy D. viviparus, które dostały się tam poprzez defekację cieląt w czasie pojenia. Ciśnienie wody o wysokości 0,5 m działa zabójczo dla larw - giną po trzech tygodniach. Susza, słońce i wiatr są także czynnikami zabójczymi. Larwy inwazyjne są odporniejsze na wysychanie od nieinwazyjnych - giną jednak bez wody po 5 minutach. Siano z pastwisk zarażonych larwami nie powoduje przenoszenia inwazji. W sprzyjających warunkach larwy mogą przeżyć na pastwisku do 13 miesięcy. W oborze nie następuje zarażenie się cieląt, bowiem mocz bydła posiada silne działanie larwobójcze. W oborze udaje się znaleźć w ściółce inwazyjne larwy, ale nie udaje się doświadczalnie wywołać zarażenia zwierząt zdrowych przez kontakt z chorymi. Doświadczenie na temat wywołania śródmacicznego zarażenia diktiokaulozą nie dało wyników pozytywnych. Bydło udaje się też zarazić pasożytami D. filaria i Metastrongylus elongatus. Są to jednak tylko sporadyczne wypadki. Nie wiemy, czy możliwa jest inwazja larw przez skórę zwierząt. Udało się jednak uzyskać inwazję przez podskórną iniekcję inwazyjnych larw. Diktiokauloza cechuje się w cyklu rocznym dwoma szczytami intensywności. Jesiennym od września do grudnia, wywołanym przez pasożyty u zwierząt młodych w pierwszym roku życia lub u tych, które pierwszy raz w życiu zetknęły się z inwazją, i wiosennym w maju, wywołanym przez te same nicienie w następnym roku. Jesienny szczyt wiąże się z chorobą oraz z objawami klinicznymi i dlatego jest łatwy do zauważenia. Wiosenny - to klinicznie bezobjawowe wydalanie larw przez zwierzęta wyzwalające się z robaków dzięki uodpornieniu. Diktiokaulozę należy rozpatrywać jako chorobę ogniskową, której prawidłowość występowania jest już dobrze poznana i nie stanowi większego niebezpieczeństwa. Największe niebezpieczeństwo występuje tam, gdzie diktiokauloza pojawia się jako nowa jednostka chorobowa. Powoduje wówczas zachorowanie całego pogłowia bydła bez względu na wiek, porę roku i położenie pastwisk. Większość danych o epizootiologii zostało opracowanych w klimacie umiarkowanym, nie wiemy nic o D. viviparus w klimacie tropikalnym, subtropikalnym i subarktycznym - choć wiadomo, że wszędzie, gdzie żyje bydło, spotyka się tego pasożyta. Obecnie w związku z intensyfikacją hodowli bydła pasożyt staje się niebezpieczny i pojawia się wszędzie tam, gdzie nie był dotąd notowany. Przenoszony jest głównie przez wymianę i handel bydłem - tak krajowy, jak i zagraniczny. Rezerwuarem pasożyta są w przyrodzie dziko żyjące przeżuwacze.
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 1965, 11, 3
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania nad przebiegiem doświadczalnej inwazji Dictyocaulus viviparus (Bloch, 1782) u szczura białego
    Studies on the course of experimental infection of white rat with Dictyocaulus viviparus (Bloch, 1782)
    Issledovanija processa ehksperimentalnojj invazii Dictyocaulus viviparus (Bloch, 1782) u belojj krysy
    Autorzy:
    Żarnowska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2176571.pdf
    Data publikacji:
    1973
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1973, 19, 5; 697-705
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Invasion of lung nematodes in deer living in two areas of Poland
    Autorzy:
    Misiewicz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/841042.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    red deer
    Dictyocaulus noerneri
    infection
    Polska
    Dictiocaulidae
    invasion
    Elaphostrongylus cervi
    parasite
    Protostrongylidae
    Varestrongylus sagittatus
    Varestrongylus capreoli
    roe deer
    nematode
    lung
    deer
    Ilawa Forestry District
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 1998, 44, 3
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diktiokauloza u samca sarny europejskiej (Capreolus capreolus L.) - opis przypadku
    Dictyocaulosis in male roe deer (Capreolus capreolus L.). A case report
    Autorzy:
    Flis, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22173672.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    sarna europejska
    diktiokauloza
    Dictyocaulus
    zmiany patologiczne
    opis przypadku
    zwierzęta dziko żyjące
    choroby pasożytnicze
    płuca
    dictyocaulosis
    roe deer
    hunting management
    Opis:
    This paper presents a confirmed case of pulmonary helminthiasis in a male roe deer, shot as part of hunting management. Pulmonary lesions in the form of parasitic nodules, in the absence of other pathological changes in the viscera, as well as in the carcass, did not affect the assessment of the carcass as edible. In the presented case, only internal organs were disqualified from human consumption. However, the presence of the parasite in the natural environment and the possibility of its transmission to other animals, both wild and domestic, especially sheep grazed in the area where the infected male deer was shot, presents a specific epizootic threat. This can lead to both, economic loss and the possible threat to public health.
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 11; 715-716
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies