Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Church unity" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 84
Tytuł:
„Heretykom był barzo sróg, […] tak Iż go młotem heretyków zwali”: święci jako inspiratorzy walki z heterodoksją i strażnicy jedności Kościoła (na przykładzie żywotów świętych Piotra Skargi)
“He was very harsh with heretics […] so that they called him a hammer against heretics”: saints as the proponents of fight against heterodoxy and the guardians of the unity of the church (based on Żywoty Świętych by Piotr Skarga)
Autorzy:
Cybulska-Bohuszewicz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048482.pdf
Data publikacji:
2021-10-27
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
dissenters
Protestants
Catholics
saints
Piotr Skarga
innowiercy
protestanci
katolicy
święci
Opis:
The article examines Żywoty świętych (The Lives of Saints) by Piotr Skarga and the protagonists’ fight against those whom the author calls the “new heretics”. Written in Polish and rich in persuasive artistic devices that influence the reader’s imagination, Skarga’s book turned out to be an extremely effective tool of re-Catholicization in the Counter-Reformation era. The author vividly describes the stories of God’s chosen ones, showing them as active agents in the eternal battle with Satan, in the text embodied by the “dissenters”. By the power of parenesis and allegoresis, even figures as distant as Moses or the Desert Fathers prefigure Skarga’s model of a saint: the Soldier of Christ who protects the unity of the Church.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2021, 76; 155-171
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“I fear I am not in my perfect mind.” Jan Klata’s King Lear and the Crisis of Europe
Autorzy:
Cieślak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648214.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Jan Klata
King Lear in Poland
Europe
Catholic Church
diversity
unity
identity
Opis:
In his Shakespearean productions Jan Klata tends to radically experiment with sets, texts, and contexts. He puts the plays in culturally and politically specific locations, experiments with bi- or multilingual productions, and incorporates other texts into the Shakespearean frame. In this way, he uses Shakespeare as a means to address contemporary problems and tensions that are vital for his geopolitical reality, exploring the issues of national identities, the cultural legacy of Europe and its nations, as well as past conflicts and present crises. Klata’s King Lear (Narodowy Teatr Stary, Kraków, 2014), set in the religious context of the Catholic Church and using mostly Polish language, with only decorative additions in foreign languages, does not engage in European politics with the same directness and force as his earlier productions. And yet, as I wish to argue, this performance is also strongly concerned with European identity, and may, therefore, be seen as a valid voice in the discussion on how Shakespearean productions help to understand our current-day reality.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2019, 19, 34; 107-117
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The Open Sobornicity”— an Ecumenical Theme in the Theology of Fr. Dumitru Stăniloae
„Otwarta soborowość” – ekumeniczny temat w teologii Dymitra Stăniloae
Autorzy:
Sonea, Cristian Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038146.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
otwarta soborowość
granice Kościoła
sakramenty
jedność
różnorodność
Sobór Watykański II
ecumenism
“open sobornicity”
the limits of the Church
Sacraments
unity
diversity
Second Vatican Council
Opis:
Celem tego artykułu jest przedstawienie stanowiska teologii prawosławnej wobec ruchu ekumenicznego ogólnie i w szczególności teologii Dumitru Stăniloae. Prezentacja rozpoczyna się od panprawosławnych decyzji odnośnie do dialogów międzychrześcijańskich i jest kontynuowana poprzez analizę tekstów Dumitru Stăniloae. Wreszcie następuje omówienie koncepcji otwartej soborowości i ulokowanie jej w perspektywie eklezjologii rzymskokatolickiej promowanej przez Sobór Watykański II.
The aim of this paper is to present the position of the Orthodox theology towards the ecumenical movement, in general, and that of Fr. Dumitru Stăniloae in particular. We will begin by presenting the pan-Orthodox decisions regarding the inter-Christian dialogues and we will continue by analyzing a corpus of texts belonging to Dumitru Stăniloae. Finally, we will analyze the concept of “open sobornicity” and we will place it in relationship with the Roman Catholic ecclesiology promoted by the Second Vatican Council.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 133-147
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Towards Justice and Peace”: Ecumenical Perspective
„Ku sprawiedliwości i pokojowi” – perspektywa ekumeniczna
Autorzy:
Valencia Pérez, Andrés
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035039.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrześcijaństwo
Kościół
jedność
doktryna społeczna
ekumenizm
Christianity
Church
Unity
social doctrine
commitment
ecumenism
Opis:
Kościoły chrześcijańskie współpracują z sobą w sprzeciwianiu się wszystkiemu, co wypycha Królestwo Boże z tego świata. Wyraźnego przykładu takiej współpracy dostarczyło ostatnie Zgromadzenie Ogólne Światowej Rady Kościołem w Pusan w Korei Południowej, gdzie wszystkie obecne na zgromadzeniu Kościoły podjęły konkretne zobowiązania, co odzwierciedla tak zwana Deklaracja Jedności (Unity Statement). Artykuł omawia teologiczny kontekst myśli społecznej ruchu ekumenicznego i przedstawia, jak jest ona egzemplifikowana w działalności Światowej Rady Kościołów.
The Christian churches collaborate in the eradication of everything that moves the presence of the Kingdom of God away from this world. A clear example has been the last assembly of the World Council Churches held in Busan, South Korea, where the concrete commitment was assumed by all the churches. This is expressed in the Unity Statement. Article discusses the theological context of the social thought of the ecumenical movement and it presents how this thought is exemplified by the World Council of Churches.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 49-58
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Unity–the Challenge of Your History”: John Paul II and Czech Ecumenism
„Jedność – wyzwanie dla waszej historii”. Jan Paweł II i czeski ekumenizm
Autorzy:
Svatoň, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035282.pdf
Data publikacji:
2019-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
Jan Paweł II
ekumenizm
Czechy
uzdrowienie pamięci
eklezjologia
Nowa Ewangelizacja
Reformacja
Jan Hus
Cyryl i Metody
Catholic Church
John Paul II
ecumenism
Czech lands
healing of memory
ecclesiology
New Evangelization
Reformation
Cyril and Methodius
Opis:
Artykuł koncentruje się na wezwaniach Jana Pawła II dotyczących czeskiego ekumenizmu. Omawia je w trzech punktach: po pierwsze, poprzez prezentację charakterystyki ekumenizmu przez Karola Wojtyłę, następnie naświetla eklezjalny i społeczny kontekst, w którym były odbierane wezwania Jana Pawła II o jedność chrześcijan w Czechach w latach dziewięćdziesiątych, wreszcie, przedstawia trzy najważniejsze tematy ekumeniczne w nauczaniu papieża. Zastosowana metoda pozwala nam dostrzec, jak ogólne zasady Jana Pawła II dotyczące wysiłków ekumenicznych były manifestowane w jego pastoralnej trosce o Kościół lokalny i jedność chrześcijan w Czechach i na Morawach.
The present text focuses on the appeals of John Paul II regarding Czech Ecumenism. It does so in three steps: first, it offers general characteristics of Wojtyła’s understanding of ecumenism; then it outlines the social and ecclesiastic context in which the Pope’s calls for Christian unity in the Czech Republic were received during the 1990s; and, finally, it presents three topics of the Pope’s most important ecumenical appeals. The chosen method allows us to see how the universally-applicable principles of John Paul II’s ecumenical efforts were manifested in his specific pastoral concerns about the local Church and Christian unity in Bohemia and Moravia.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 131-149
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Fides quaerens dialogum". Prymat biskupa Rzymu w dialogu z Kościołami Wschodu
"Fides quaerens dialogum". The Primacy of the Bishop of Rome in the Dialogue with the Churches of East
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050718.pdf
Data publikacji:
2020-02-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prymat biskupa Rzymu
jedność Kościoła
dialog ekumeniczny
dialog z Kościołami Wschodu
dialog rzymskokatolicko-prawosławny
synodalność Kościoła
primacy of the Bishop of Rome
unity of the Church
ecumenical dialogue
dialogue with Eastern Churches
Roman Catholic-Orthodox dialogue
synodality of the Church
Opis:
Sobór Watykański II otworzył nową perspektywę dialogu ekumenicznego z Kościołami Wschodu niebędącymi w pełnej jedności z Kościołem Rzymskokatolickim. Zagadnienie prymatu biskupa Rzymu jawi się jako ważny temat tego dialogu na płaszczyźnie teologicznej. Problematykę prymacjalną należy rozpatrywać, odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa. Od 1980 roku można mówić o instytucjonalnym dialogu teologicznym rzymskokatolicko-prawosławnym na forum światowym. Jego owocem są przygotowane w komisjach mieszanych i wspólnie przyjęte dokumenty. Urząd następcy Piotra kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa. Prymat biskupa Rzymu jest posługą jedności i polega przede wszystkim na trosce następcy Piotra o komunię wszystkich Kościołów partykularnych (lokalnych). W Kościele Rzymskokatolickim podkreśla się, że realizacja wskazanego celu wymaga, aby łączył się on z autorytetem i konkretną władzą. Nie może on być jedynie prymatem honorowym, pozbawionym jurysdykcji. Kościoły wschodnie pojmują prymat biskupa Rzymu jako pierwszeństwo honorowe, a nie jurysdykcyjne. Następca Piotra jest primus inter pares, pierwszym w gronie równych mu patriarchów. Widać tu wyraźnie supremację soborowości (synodalności) nad urzędem papieża. Współczesne dowartościowanie kolegialności i synodalności w rzymskokatolickich wypowiedziach magisterialnych oraz badania teologów nad ich implikacjami mogą stać się nowym impulsem w dialogu ekumenicznym z Kościołami Wschodu.
The Second Vatican Council created a new perspective for the ecumenical dialogue with the Eastern Churches which are not in full unity with the Roman Catholic Church. The notion of the primacy of the Bishop of Rome is an important theological issue within this dialogue. The subject of primacy ought to be considered with reference to the mystery of the Church established by Jesus Christ. Since 1980 it is possible to speak of an institutionalizeddialogue between the Roman Catholic and the Orthodox Church on world stage. It results in the documents prepared by mixed committees and jointly accepted. The office of St. Peter’s Successor has been shaped throughout centuries and developing alongside the whole community of those who believe in Jesus Christ. The primacy of the Bishop of Rome is a service of togetherness and shows above all St. Peter’s Successor’s concern for the communion of all particular (local) Churches. The Roman Catholic Church emphasizes that the realization of the indicated task requires an authority and exact knowledge. It cannot be merely an honorary primacy devoid of jurisdiction. The Eastern Churches see the primacy of the Bishop of Rome as an honorary, and not jurisdictional, precedence. St. Peter’s Successor is primus inter pares, the first among equal patriarchs. What is clearly visible here is the supremacy of the Vatican Council (synodality) over the office of the Pope. The contemporary appreciation of collegiality and synodality in the statements from the Roman Catholic magistrates and theologians’ research on their implications may become a new impulse in the ecumenical dialogue with the Churches of the East.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 165-185
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anglicans and Methodists Together Again?
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036511.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Church of England
Methodist Church
Anglicans
Methodists
Covenant
Church unity
Mission and Ministry in Covenant
Opis:
The article presents the latest proposal by the Church of England and Methodist Church Faith and Order bodies to restore Anglican–Methodist unity in Great Britain. If mutually adopted, the document titled Mission and Ministry in Covenant would enable the introduction of episcopacy in the British Methodist Church, the presbyteral ordination of Methodist ministers by a bishop, and—as a result—the mutual recognition and interchangeability of presbyteral ministry in both Churches. The proposal concerning the introduction of episcopal ordination in the Methodist Church recommends ordination to the episcopacy of each elected President of Methodist Conference. Thus ordained, the President-bishop would then ordain Methodist presbyters. As regards the Methodist presbyters who were not episcopally ordained, the document proposes the recognition of their ministry by the Church of England in the terms of “bearable anomaly.” Yet, such a solution poses many questions and gives rise to theological doubts.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7 English Online Version; 65-78
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anglikanie i metodyści znów razem? Odnowienie jedności kościelnej między anglikanami i metodystami w Wielkiej Brytanii wedle dokumentu Misja i Służba w Przymierzu
Anglicans and Methodists Anew Together? The Restoration of Church Unity between Anglicans and Methodists in Great Britain according to the Document Mission and Ministry in Covenant
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036703.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół Anglii
Kościół metodystyczny
anglikanie
metodyści
przymierze
jedność kościelna
Misja i Służba w Przymierzu
Church of England
Methodist Church
Anglicans
Methodists
Covenant
Church unity
Mission and Ministry in Covenant
Opis:
Artykuł przedstawia najnowszą propozycję agend Wiary i Ustroju Kościoła Anglii oraz Kościoła Metody stycznego w Wielkiej Brytanii, aby przywrócić anglikańsko-metodystyczną jedność kościelną w Wielkiej Brytanii. Gdyby obustronnie przyjęto dokument Misja i Służba w Przymierzu, umożliwiłoby to wprowadzenie episkopatu w brytyjskim Kościele Metodystycznym, dokonywanie święceń prezbiteratu duchownych metodystycznych przez biskupa, a w rezultacie wzajemne uznanie i możliwość wymiany posługiwania duchownego w obu Kościołach. Propozycja wprowadzenia święceń biskupich w Kościele Metodystycznym zakłada święcenie do stopnia episkopatu każdorazowo wybieranego Przewodniczącego Konferencji. Następnie tak wyświęcony Prezydent-biskup dokonywałby święceń prezbiterów metodystycznych. Co do prezbiterów metodystycznych, którzy nic zostali wyświęceni przez biskupa, dokument zakłada uznanie ich posługiwania przez Kościół Anglii na zasadzie „znośnej anomalii”. Takie rozwiązanie rodzi jednak wiele pytań i teologicznych wątpliwości.
The article describes the latest proposal by the Church of England and Methodist Church Faith and Order bodies to restore Anglican-Methodist unity in Great Britain. If mutually adopted, the document Mission and Ministry in Covenant would enable introduction of episcopacy in the Methodist Church, the presbyteral ordination of Methodist ministers by a bishop, then mutual recognition and interchangeability of presbyteral ministry in both Churches. The proposal concerning the introduction of the episcopal ordination in the Methodist Church presupposes ordination to the episcopacy of each elected President of Methodist Conference. Then, a President-bishop ordained in such a way would ordain Methodist presbyters. As to the Methodist presbyters, who were not episcopally ordained, the document presupposes the recognition of their ministry by the Church of England in the terms of “bearable anomaly.” Yet, such a solution poses many questions and theological doubts.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 105-118
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antydemoniczny charakter sakramentu małżeństwa
Antidemonic character of the sacrament of marriage
Autorzy:
Ficoń, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30148791.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the sacrament of marriage
marital unity
the relationship between Christ and the Church
Satan
jedność małżeńska
relacja Chrystus – Kościół
sakrament małżeństwa
Szatan
Opis:
Małżeństwo podniesione przez Chrystusa do rangi sakramentu nie tylko jest odpowiedzią Boga na rozłam zapoczątkowany kuszeniem przez diabła w ogrodzie Eden, przywróceniem pierwotnej jedności i nierozerwalności, ale stanowi odzwierciedlenie wewnętrznego życia i miłości Trójcy Świętej, co umożliwia małżonkom życie w postawie całkowitego daru z siebie. Oparty na wierze, nadziei i miłości związek kobiety i mężczyzny uświęcony jest obecnością i stałym towarzyszeniem posłanego przez Ojca i Syna Ducha, dzięki czemu ich codzienne zmagania egzystencjalne i trudności w walce duchowej stają się możliwe do przezwyciężenia. Sakrament małżeństwa, wzorowany na ścisłym związku Chrystusa i Kościoła oraz realizujący to przymierze miłości, stanowi przestrzeń życia, modlitwy i dawania świadectwa o miłości Boga wobec małżonków. Jako taki jest skałą, o którą rozbijają się ataki sił ciemności.
Marriage, elevated by Christ to the rank of a sacrament, is not only God’s response to the split initiated by the devil’s temptation in the Garden of Eden, the restoration of the original unity and indissolubility, but it reflects the inner life and love of the Holy Trinity, which enables spouses to live in an attitude of total self-giving. The relationship of a woman and a man, based on faith, hope and love, is sanctified by the presence and constant accompaniment of the Spirit sent by the Father and Son, thanks to which their daily existential hardships and difficulties in spiritual struggle become possible to overcome. The sacrament of marriage, modelled on the close relationship between Christ and the Church and implementing this covenant of love, is a space for life, prayer and witness to God's love for spouses. As such, it is a rock against which the attacks of powers of darkness crash.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2022, 54; 5-44
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedict XVI’s Ecumenical Dialogue with the Eastern Orthodox Church
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150210.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ecumenical dialogue
path toward unity
fraternity
ancient Christian tradition
Orthodox Church
ecumenical collaboration
Opis:
The author of this article presents Benedict XVI’s ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole through the speeches, declarations, and homilies that he delivered to representatives of the Eastern Church. This dialogue is undoubtedly significant. As a pope, Benedict XVI fostered and authoritatively promoted this interchange by initiating meetings, participating in communal prayer, teaching, treating those who he encountered with fraternal friendship and charity, and overcoming various obstacles. The Holy Father emphasized the theological studies that the two Churches share in common, because complete and visible communion cannot exist without unity of faith. As always – and particularly as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that both Churches could celebrate the Eucharist together only when they are fully united. When would this happen? According to Benedict XVI, such union is a gift from God for which the faithful must pray and toward which they must work by: evangelizing together, mutually resisting ideologies hostile to Christianity and humanity, ensuring peace and justice among Christians and those who follow other religions, and cooperating in charitable care of the poor, the sick, and the needy.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2020, 19; 187-210
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedict XVI’s Participation in the Ecumenical Dialogue with the Orthodox Church
Udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z Kościołem prawosławnym
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050601.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dialog ekumeniczny
droga do pełnej jedności
braterstwo
starożytna tradycja chrześcijańska
Kościół prawosławny
współpraca ekumeniczna
ecumenical dialog
way to full unity
fraternity
antique Christian tradition
Orthodox Church
ecumenical collaboration
Opis:
The author of this article presents the involvement of Benedict XVI in the ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole based on speeches, declarations and homilies delivered to representatives of this Church. Undoubtedly, it is significant. As a pope, he encouraged this dialogue by his authority, fraternal treatment filled with friendship and love, meetings, communal prayer and teaching. He overcame various difficulties and contributing to the progress of this dialogue. He emphasized joint theological research, because without the unity of faith there is no complete and visible unity. As always – as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that common celebration of the Eucharist could take place only in full unity: when will it happen? It is God’s gift for which we have to pray and work at the same time: to evangelize together, to resist ideologies hostile to Christianity and humanity, to care for peace and justice among Christians and followers of other religions, and to cooperate in charitable work for the poor, the sick and the needy.
Autor tego artykułu przedstawia – opierając się na przemówieniach, deklaracjach, homiliach wygłoszonych do przedstawicieli Kościoła prawosławnego Wschodu – udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z tym Kościołem jako całością. Niewątpliwie jest on znaczący. Benedykt XVI jako papież zachęcał do tego dialogu swym autorytetem, pełnym przyjaźni i miłości braterskim traktowaniem, spotkaniami, wspólną modlitwą, pouczeniami, przełamywał różne trudności, przyczyniał się do postępu w dialogu. Kładł nacisk na wspólne badania teologiczne, gdyż bez jedności wiary nie ma pełnej i widzialnej jedności. Jak zawsze – i jako teolog, i jako prefekt Kongregacji Wiary – uczył, że wspólne sprawowanie Eucharystii może mieć miejsce dopiero przy pełnej jedności. Kiedy ona nastąpi? Niewątpliwie jest darem Bożym, o który należy się modlić i zarazem pracować: wspólnie ewangelizować, wspólnie przeciwstawiać się wrogim chrześcijaństwu i człowiekowi ideologiom, dbać o pokój i sprawiedliwość pomiędzy chrześcijanami i wyznawcami innych religii, razem działać charytatywnie na rzecz ubogich, chorych i potrzebujących.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 68-88
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój (Mt 5,9) w interpretacji Ojców Kościoła
“Blessed are the peacemakers” (Mt 5:9) as Interpreted by the Church Fathers
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621504.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pokój
Ojcowie Kościoła
błogosławieństwa
błogosławieństwo
osiem błogosławieństw
interpretacja
jedność
Mt 5
Kazanie na Górze
peace
Fathers of the Church
blessings
interpretation
unity
Matthew 5:9
Opis:
W pierwszych wiekach Kościoła bardzo chętnie komentowano Pismo Święte, zarówno Stary jak i Nowy Testament. Ciekawą egzegezę odnosząca się do siódmego błogosławieństwa: Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni bedą nazwani synami Bożymi (Mt 5,7) przekazali Ojcowie Kościoła. Treścią  artykułu jest patrystyczna interpretacja tego fragmentu z kazania Chrystusa na Górze. W swojej egzegezie pisarze wczesnochrześcijańscy porównują pokój do miłości i dlatego przestrzegają, by unikać grzechów, które burzą pokój i miłość (gniew i zazdrość). Wprowadzanie pokoju zależy przede wszystkim od samego człowieka, który powinien żyć w zgodzie z Bogiem, samym sobą i z bliźnimi. Czynić pokój oznacza panować nad cielesnymi popędami (wyższość rozumu nad ciałem), przekazywać nieskażoną wiarę, unikać podziałów w Kościele i troszczyć się o zachowanie jedności.
In the first centuries of the Church's history, the Scriptures – both the Old and the New Testaments – were eagerly commented upon. Thus an interesting exegesis of the Seventh Beatitude - "Blessed are the peacemakers, for they shall be called sons of God" (Mt 5:9) - was offered by the Church Fathers, and the article presents the patristic interpretation of this passage from the Sermon on the Mount. In their exegesis, early Christian writers compare peace to love, warning against committing the sins that disturb peace and love, namely anger and envy. Bringing peace depends primarily on man himself, who ought to live in harmony with God, with others and with himself. To make peace is to have control over carnal desires (the superiority of the mind over the body), to pass on to posterity a steadfast faith, to avoid divisions in the Church, and to actively preserve unity.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 30; 231-257
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Geburt eines neuen orthodoxen Universalismus in Ruthenien: Östliche Antworten auf die westliche Polemik im Gefolge der Kirchenunionen von Florenz (1439) und Brest (1595/96)
The Birth of a new Orthodox Universalism in Ruthenia: Answers to the Latin Polemics after the projects of a Church Unity in Florence (1439) and Brest (1595/96)
Narodziny nowego prawosławnego uniwersalizmu na Rusi. Odpowiedzi na łacińskie projekty unii kościelnej we Florencji (1439) i w Brześciu (1595/96) jako wschodni wkład do długotrwałej polemiki religijnej
Autorzy:
Wünsch, Thomas
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23352297.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
kościół prawosławny
unia florencka
unia brzeska
polemiki religijne
Jan Sacranus z Oświęcimia
Piotr Skarga
Benedykt Herbest
Antonio Possevin
Atanazy Brzeski
Zachariasz Kopysteński
Opis:
Ideologiczny rdzeń łacińskiej argumentacji był dostępny w XVI wieku w postaci traktatu krakowskiego teologa Jana Sacranusa z Oświęcimia („Elucidarius errorum ritus Ruthenici”, 1500), a następnie, w 2. połowie XVI w., jego ideologicznych następców: Antonio Possevina, Piotra Skargi i Benedykta Herbesta. Grecko-Ruska opozycja, sprzeciwiająca się łacińskiej stronie polemiki, po raz pierwszy pojawiła się w anonimowym piśmie z 1587 r., zatytułowanym „Ключъ царства небеснаго“ („Klucz cesarstwa niebieskiego”), pociągając za sobą dalsze anonimowe pisma ruskie oraz polskie (np. „Elenchus pism uszczypliwych” z 1622 r.), zawierające inwektywy przeciwko unii kościelnej ihumena bazyliańskiego monastyru w Brześciu Afanasijego Filipowicza (Atanazego Brzeskiego, 1646). Jednak najważnejszy wkład miał Zachariasz Kopysteński i jego „Палинодiя“ (1621/22). Kopysteński pochodził z okolic Przemyśla z drobnej szlachty. Prawdopodobnie uczył się w cesarstwie niemieckim zanim wstąpił do bractwa w Kijowie. Formalnie to replika nawiązująca do „Obrony Unii” (Оборона унiи), napisana przez archimandrytę wileńskiego Lwa Kreuzę (1617), czyli rozprawa Kopysteńskiego, składająca się z 800 kolumn, to dużo więcej niż tylko obronne „zaprzeczenie” katolickiego (unickiego) ataku. Po raz pierwszy w prawosławnej polemice, właśnie tu konstruktywny element staje się wymierny: Kopysteński nie walczył tylko o zniszczenie opozycji (papieża), czy też o istotne oskarżenie łacińskiej części chrześcijaństwa (dotyczącej ortodoksji). On raczej chciał stworzyć własną partię. Podkreślając różnice, a może lepiej powiedziawszy – przepaść pomiędzy Wschodem a Zachodem, stworzył możliwość opowiedzenia aż dwóch historii Kościoła jednocześnie: z jednej strony tę, o upadku wiary (czyli wersję „łacińską”), a z drugiej strony tę, o utrzymaniu wiary (czyli wersję „grecką”). W związku z tym, nowa jakość dyskusji wewnątrz kościoła chrześcjiańskiego wydaje się być osiągnięta. Jakość ta odróżnia się od własnego ortodoksyjnego uniwersalizmu. „Greckie” (czyli wschodniosłowiańskie) chrześcijaństwo wyemancypowało się w granicach „Rusi”.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 509-551
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowe biesiady ze świętym wychowawcą – Zygmuntem Szczęsnym Felińskim
Spiritual Feasts with the Saint Tutor – Zygmunt Szczęsny Feliński
Autorzy:
Słomka, Walerian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340057.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kierownictwo duchowe
jedność z Kościołem
postawy duchowe
formy działalności duszpasterskiej
ministerial spiritual
unity with the Church
spiritual attitudes
pastoral activity
Opis:
Rev. Zygmunt Szczęsny Feliński was a Spiritual Director of the Alumni at the Spiritual Academy in Sankt Petersburg. He delivered six (registered) conferences in his flat. The tsarist police had them in the Russian version. They were published for the first time in Polish by the Gaudium publishers in 2009 (edited by Rev. M. Duma). The conferences have retained their value up to now. In the year of Bl. Zygmunt Szczęsny Feliński's canonisation, they perfectly confirm that saints and their teaching are not things of the past.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2009, 1; 189-197
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowe dziedzictwo męczenników Z Pratulina
Spiritual legacy of the Martyrs from Pratulin
Autorzy:
Sobolewski, Zbigniew Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056655.pdf
Data publikacji:
2016-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
duchowość
męczeństwo
wiara
obrona wiary
apostolstwo
wierność
trwanie w wierze
jedność kościoła
unici z Pratulina
spirituality
faith
defending of faith
apostolate
faithfulness
perseverance in faith
unity of the Church
the Uniates of Pratulin
Opis:
Diecezja siedlecka obchodzi w tym roku 20. rocznicę ogłoszenia błogosławionymi Wincentego Lewoniuka i XII Towarzyszy, męczenników za wiarę z Pratulina. Byli oni ludźmi prostymi, zwyczajnymi ale duchowo dojrzałymi, o czym świadczy nie tylko ich męczeństwo, ale całe życie. Męczennicy z Pratulina oddali swe życie za jedność Kościoła i wierność papieżowi. Ich wierność obietnicom chrztu świętego i umiłowanie Kościoła są wzorem do naśladowania dla współczesnych wiernych. W niniejszym artykule zostały ukazane wybrane aspekty duchowości męczenników z Pratulina, jakie przedstawiają dokumenty przygotowane dla beatyfikacji oraz liczne świadectwa im współczesnych. Zwróciliśmy uwagę na umiłowanie Eucharystii, modlitwy i ducha autentycznej pobożności, które cechują ich życie. Męczennicy uczą również miłości do Kościoła i troski o jego rozwój. Ukazaliśmy również ich przywiązanie do Ojca Świętego i jego nauczania. Ostatnim rysem charakteryzującym męczenników jest ich pobożność maryjna i przywiązanie do Matki Bożej. Analizując te i inne elementy duchowości męczenników została ukazana ich aktualność we współczesnym Kościele.
This year the diocese of Siedlce celebrates 20th anniversary of the beatification of Vincent Lewoniuk and 12 Companions, the Pratulin Martyrs for the faith. They were simple and ordi-nary people but spiritually matured what proves their martyrdom as well as their entire lives. The Martyrs of Pratulin sacrificed their lives for the unity of the Church and faithfulness to the Pope. Their faithfulness to the baptismal vows and love to the Church are clear patterns for the faithful of today to be followed. In this article we consider some selected aspects of the spirituality of the Pratulin Martyrs, that are presented in the documents prepared for their beatification purposes and also numerous testimonies of their contemporaries. We will also point to their love for the Eucharist, prayer and the spirit of authentic piety that mark their lives. We will also present their commitment to the Pope and his teaching. The last feature that characterize the Martyrs is their devotion to Our Lady. The author, analyzing these and other elements of the spirituality of the Martyrs, poses the question about their relevance for the modern Church.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2016, XIII/13; 133-144
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 84

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies