Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Church unity" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 84
Tytuł:
František Dvorník, Velehrad Unionism and Church Unity
František Dvorník, ruch zjednoczenia z Velehradu i jedność Kościoła
Autorzy:
Ambros, Pavel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368706.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
František Dvorník
Kongresy zjednoczenia
św. Cyryl i św. Metody
ekumenizm
katolicki slawizm
Velehrad Unionist congresses
Francis Dvornik
St. Cyril and St. Methodius
ecumenism
catholic Slavis
Opis:
This paper brings a so far neglected aspect of Francis Dvornik’s work to the fore, namely the influence of the Velehrad unionistic movement on the scientific and personal formation of Dvornik at the beginning of his scientific career on the one hand, which was on the other hand connected with the increasing Dvornik’s influence on the Velehrad unionistic movement. The reciprocal influence is documented on the gradual transformation of the period correlative unionism (on the background of the modernistic tension in the catholic theology) and by strengthening its protoecumenical tendencies towards the clear ecumenical program formulated by Dvornik himself.
Celem artykułu jest ukazanie dotychczas zaniedbywanego aspektu twórczości Franciszka Dvornika, a mianowicie, z jednej strony, wpływu ruchu zjednoczenia z Velehradu na jego formację naukową i osobistą, zwłaszcza u początku jego kariery naukowej, a z drugiej strony, rosnącego znaczenia osoby Dvornika dla ruchu zjednoczenia z Velehradu. Wzajemne oddziaływanie jest udokumentowane przez stopniowe przeobrażanie się tych korelacji (na tle modernistycznych napięć w teologii katolickiej) i przez ukazanie protoekumenicznych tendencji ruchu zjednoczenia z Velehradu w kierunku sformułowanego przez samego Dvornika jasnego programu ekumenicznego.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2021, 32, 1; 227-240
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anglicans and Methodists Together Again?
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036511.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Church of England
Methodist Church
Anglicans
Methodists
Covenant
Church unity
Mission and Ministry in Covenant
Opis:
The article presents the latest proposal by the Church of England and Methodist Church Faith and Order bodies to restore Anglican–Methodist unity in Great Britain. If mutually adopted, the document titled Mission and Ministry in Covenant would enable the introduction of episcopacy in the British Methodist Church, the presbyteral ordination of Methodist ministers by a bishop, and—as a result—the mutual recognition and interchangeability of presbyteral ministry in both Churches. The proposal concerning the introduction of episcopal ordination in the Methodist Church recommends ordination to the episcopacy of each elected President of Methodist Conference. Thus ordained, the President-bishop would then ordain Methodist presbyters. As regards the Methodist presbyters who were not episcopally ordained, the document proposes the recognition of their ministry by the Church of England in the terms of “bearable anomaly.” Yet, such a solution poses many questions and gives rise to theological doubts.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7 English Online Version; 65-78
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea pentarchii jako rękojmia jedności Kościoła w dobie ikonoklazmu. Stanowisko Teodora Studyty
The idea of pentarchy as the guarantee of Church unity during iconoclastic period. The position of st. Theodore of Studium
Autorzy:
Kashchuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613377.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pentarchia
Teodora Studyty
okres ikonoklazmu
pentarchy
Theodore of Studium
iconoclastic period
Opis:
From the first half of the eighth century until the mid-ninth century the Church of Constantinople struggled with heretical iconoclast movement. During the period of iconoclasm, St. Theodore of Studium (759-826) stood at the side of the defenders of the cult of images. He was a great thinker and abbot of the Studium monastery near Constantinople. One of the main themes he discussed was an independant status of Church from secular power, which frequently intervened in issues relating to faith and morals. St. Theodore of Studium wanted to prove that the Church dogmas and rules derive not from emperors, but bishops. In this context, his idea resembles the concept of pentarchy. According to St. Theodore, the guarantee of orthodoxy, which is the basis for the unity of the universal Church, is rooted in ecclesial body of pentarchy. Decisions about divine and celestial dogmas are entrusted to five patriarchs, who should be characterized by unanimity to reach a joint decision at the universal council. All of them together have the highest position in the Church and their consent is necessary for recognition of the ecumenical council. Among the five patriarchs the privileged position has the patriarch of Rome, without whom no ecumenical council can be called. The Roman Church is the reference point and stands at the center of the unity of Church. St. Theodore of Studium considered the primacy of the bishop of Rome not in isolation from other patriarchates but in orbit of the entire Church.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 58; 201-220
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anglikanie i metodyści znów razem? Odnowienie jedności kościelnej między anglikanami i metodystami w Wielkiej Brytanii wedle dokumentu Misja i Służba w Przymierzu
Anglicans and Methodists Anew Together? The Restoration of Church Unity between Anglicans and Methodists in Great Britain according to the Document Mission and Ministry in Covenant
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036703.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół Anglii
Kościół metodystyczny
anglikanie
metodyści
przymierze
jedność kościelna
Misja i Służba w Przymierzu
Church of England
Methodist Church
Anglicans
Methodists
Covenant
Church unity
Mission and Ministry in Covenant
Opis:
Artykuł przedstawia najnowszą propozycję agend Wiary i Ustroju Kościoła Anglii oraz Kościoła Metody stycznego w Wielkiej Brytanii, aby przywrócić anglikańsko-metodystyczną jedność kościelną w Wielkiej Brytanii. Gdyby obustronnie przyjęto dokument Misja i Służba w Przymierzu, umożliwiłoby to wprowadzenie episkopatu w brytyjskim Kościele Metodystycznym, dokonywanie święceń prezbiteratu duchownych metodystycznych przez biskupa, a w rezultacie wzajemne uznanie i możliwość wymiany posługiwania duchownego w obu Kościołach. Propozycja wprowadzenia święceń biskupich w Kościele Metodystycznym zakłada święcenie do stopnia episkopatu każdorazowo wybieranego Przewodniczącego Konferencji. Następnie tak wyświęcony Prezydent-biskup dokonywałby święceń prezbiterów metodystycznych. Co do prezbiterów metodystycznych, którzy nic zostali wyświęceni przez biskupa, dokument zakłada uznanie ich posługiwania przez Kościół Anglii na zasadzie „znośnej anomalii”. Takie rozwiązanie rodzi jednak wiele pytań i teologicznych wątpliwości.
The article describes the latest proposal by the Church of England and Methodist Church Faith and Order bodies to restore Anglican-Methodist unity in Great Britain. If mutually adopted, the document Mission and Ministry in Covenant would enable introduction of episcopacy in the Methodist Church, the presbyteral ordination of Methodist ministers by a bishop, then mutual recognition and interchangeability of presbyteral ministry in both Churches. The proposal concerning the introduction of the episcopal ordination in the Methodist Church presupposes ordination to the episcopacy of each elected President of Methodist Conference. Then, a President-bishop ordained in such a way would ordain Methodist presbyters. As to the Methodist presbyters, who were not episcopally ordained, the document presupposes the recognition of their ministry by the Church of England in the terms of “bearable anomaly.” Yet, such a solution poses many questions and theological doubts.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 105-118
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjologia jedności – perspektywa ewangelicka
Ecclesiology of Unity – an Evangelic Perspective
Ekklesiologie der Einheit – evangelischer Sicht
Autorzy:
Chwastek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343321.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół Chrystusowy
wielość Kościołów
jedność Kościoła
ewangelicka eklezjologia jedności
pojednana różnorodność
Konkordia Leuenberska
Church of Jesus Christ
the variety of Churches
Church unity
Evangelical ecclesiology of unity
reconciled diversity
Leuenberg Agreement
Opis:
Im vorliegenden Artikel haben wir gezeigt, dass die reformatorische Tradition die Kirche primär als „Geschöpf des Wortes“ (creatura verbi) betrachtet und damit die Abhängigkeit der Kirche von Gott und ihr bleibendes Gegenüber zu Gott betont. Die Kirche im evangelischen Verständnis ist nur auf Grund von der erlösenden Handlung Gottes im Wort und Sakrament „die eine, heilige, allgemeine und apostolische“ Kirche. Deswegen spricht man von einer lebendigen Kirche, die sichtbar und erkennbar ist. Demnach ist die Kirche überall dort, wo das Evangelium rein gepredigt und die Sakramente nach dem Evangelium verwaltet werden. Das verkündigte Evangelium und die Sakramente (Abendmahl und Taufe) sind Mittel, durch welche Gott den Glaubenden Glauben spendet. Das charakteristische Zeichen der Kirche ist die Apostolizität ihrer Gnadenmittel und nicht die Apostolizität ihrer Mitglieder, sowie deren Rang, deren Qualität und Quantität. Die Kirche wurde von Christus eingesetzt und bildet als Christi Leib mit ihm eine Einheit, und befindet sich als Gottesvolk auf dem Weg zu Christus. Das Hauptzeichen der Kirche, d.h. die Verkündigung Christi, bestimmt nicht nur den Weg der Kirche, sondern auch ihre Einheit. Für die Existenz der christlichen Kirche ist es nach evangelischem Verständnis nicht nötig, dass die Einheit von kirchlicher Organisation, Zeremonie oder Gottesdienstordnung etc. eingehalten wird. Die Bräuche, Zeremonien und Rituale tragen wichtige Bedeutung in sich, aber sie bestimmen nicht über das Wesen der Kirche. Zum anderen haben wir auch die Bedeutung von der Unterscheidung der sichtbaren und unsichtbaren Kirche besprochen. Als Ergebnis dieser Gedanken, kann man festhalten, dass es sich hier nicht um zwei Kirchen, sondern um zwei Komponenten einer Kirche handelt. Beide Größen der Kirche lassen sich nicht voneinander trennen. Universalität und Konkretion sind daher von Anfang an als ein Zusammenhang du denken. Die wahre Kirche ist in einer konkreten Wirklichkeit der Geschichte verwurzelt, was das wichtigste Merkmal der lutherischen Ekklesiologie ausmacht. Am Ende des vorliegenden Artikels haben wir auch die „Leuenberger Konkordie“ (1973) als das Modell der gegenseitigen Anerkennung, das von den meisten Mitgliedskirchen des Ökumenischen Rates der Kirchen befürwortet wird, gezeigt. Seine Grundlagen finden sich im reformatorischen Einheitsverständnis, das eine Einheit in den Grundelementen des Glaubens (Verkündigung des Evangeliums und Verwaltung der Sakramente) fordert, jedoch eine legitime Verschiedenheit in den „von Menschen eingesetzten Zeremonien“ anerkennt. Im Wesentlichen geht es bei diesem Modell darum, dass sich die verschiedenen Kirchen gegenseitig als legitime Ausformungen der einen Kirche Jesu Christi anerkennen. Das bedeutet, dass bestehende Kirchenstrukturen nicht aufgelöst werden müssen, sondern sich auf dem Wege gegenseitiger Anerkennung miteinander versöhnen. Im Laufe der 1970er-Jahre wurde dieses Modell daher mit dem Schlagwort „Einheit in versöhnter Verschiedenheit“ umschrieben. Eine konkrete Umsetzung erfuhr dieses Modell in der „Leuenberger Kirchengemeinschaft“, mit der lutherische, reformierte und aus diesen hervorgegangene unierte Kirchen – später auch methodistische Kirchen – einander aufgrund eines gemeinsamen Verständnisses des Evangeliums Kanzel- und Abendmahlsgemeinschaft gewähren. Verbunden mit der Erklärung von Kanzel- und Abendmahlsgemeinschaft ist die gegenseitige Anerkennung der Ordination und die Ermöglichung der Interzelebration, nicht jedoch eine strukturelle Vereinigung der Kirchen.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 103-116
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Church Is Christ Present: Luther’s Theological Realism and Dietrich Bonhoeffer’s Understanding of the Church as Unity of Act and Being
Autorzy:
Karttunen, Tomi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30148779.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
philosophical theology
theological ontology
theological epistemology
Martin Luther’s theology
Dietrich Bonhoeffer’s theology
communion ecclesiology
individualism
Protestant theology
Opis:
Facing the challenge of modern individualism Dietrich Bonhoeffer (1906–45) corrected the contemporary interpretation of Martin Luther’s theology regarding the sacramentality and communal understanding of the Church. From the perspective of philosophical theology he discussed the “transcendental” and “ontological” approaches to explicate the presence of God’s revelation in the Church through word and sacraments. Ecclesially and pastorally based theology required a participatory, ecclesially oriented ontology as the basis of theological epistemology. Philosophical concepts should be adapted in a theological context to explicate and construct theological content. For Bonhoeffer the Church was the place of revelation in which the human being could understand his or her existence in relation to others and lead a “personal life.” More clearly and systematically than Luther, Bonhoeffer saw the Church as the Body of Christ as the place of transformation into the shape of Christ. Every individualistic idea of the Church must be wrong. Communion, doctrine, and theology belonged together. The intentions of Luther and Bonhoeffer regarding the Church’s Christological and Pneumatological foundation as a sacramental communion in the Triune God, sent into the world in shared witness and service in mission and ministry still seems to have ecumenical potential concerning for example Lutheran and Catholic understandings of Church, ministry and Eucharist.
Źródło:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2020, 8; 69-100
2300-3588
Pojawia się w:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymat Biskupa Rzymu w dialogu rzymskokatolicko-anglikańskim na forum światowym
Primacy of the Bishop of Rome in a global dialogue between the Roman Catholic and Anglican Church
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480194.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
dialog ekumeniczny
dialog rzymskokatolicko-anglikański
jedność Kościoła
Międzynarodowa Komisja Anglikańsko-Rzymskokatolicka (ARCIC)
prymat Biskupa Rzymu
synodalność Kościoła
primacy of the Bishop of Rome
Roman Catholic-Anglican dialogue
Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC)
The Church unity
ecumenical dialogue
synodality of the Church
Opis:
Problematyka natury Kościoła, sprawowania w nim władzy – zwłaszcza kwestia prymatu Biskupa Rzymu – należą do głównych zagadnień w dialogu ekumenicznym. Od ponad pół wieku prowadzony jest dialog teologiczny Kościoła rzymskokatolickiego ze Wspólnotą anglikańską na forum światowym. W 1969 roku powołano Międzynarodową Komisję Anglikańsko-Rzymskokatolicką (Anglican-Roman Catholic International Commission – ARCIC). Jej prace obejmują trzy okresy: ARCIC I (1970-1981), ARCIC II (1983-2011) oraz ARCIC III (2011- do chwili obecnej). Problematyka prymatu Następcy Piotra została podjęta w czterech deklaracjach: ARCIC I – Dokument z Wenecji (1976), Dokument z Windsoru (1981) wraz z dodanymi do deklaracji Wyjaśnieniami (1979-1981); ARCIC II – Dar autorytetu (1999); ARCIC III – Dokument z Erfurtu (2017). Dialog zaowocował znacznym zbliżeniem doktrynalnym. Nie oznacza to pełnego uznania przez anglikanów katolickiego rozumienia urzędu prymacjalnego. Promowana przez papieża Franciszka zasada synodalności Kościoła otwiera nowe nadzieje ekumeniczne; tematyka prymatu Biskupa Rzymu pozostaje otwarta.
The issues concerning the nature of the Church and exercising the authority in it, particularly the Papal primacy, are the main problems in the ecumenical dialogue. The theological dialogue of the Roman Catholic Church with the Anglican Community has been held for over half a century. In 1969 Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) was appointed. Its work covers three periods: ARCIC I (1970-1981), ARCIC II (1983-2011) and ARCIC III (2011- up to now). The issue of the primacy of Peter’s Successor was addressed in four declarations: ARCIC I – the Venetian Document (1976), The Windsor Document (1981) along with Elucidations added to the declaration (1979-1981); ARCIC II – The Gift of Authority (1999) and ARCIC III – The Erfurt Document (2017). A significant doctrinal rapprochement was attained. It does not mean that Anglicans fully acknowledge the Catholic understanding of primacy. The principle of the synodality of the Church promoted by Pope Francis opens new ecumenical hopes. The issue of the Papal primacy remains open.
Źródło:
Nurt SVD; 2020, 1; 131-146
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedność communio Kościoła
Communio unity of the Church
Autorzy:
Karwacki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056683.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Bóg
Ojciec
Jezus Chrystus
Duch Święty
misterium
Kościół
wspólnota
sakrament
Eucharystia
zbawienie
God
Father
Jesus Christ
Holy Spirit
mystery
Church
community
sacrament
Eucharist
salvation
Opis:
The concept of communion applied to the Church expresses the depth of the Mystery of the Church very well. The Church is a complex reality. Communio of the Church assumes a triple dimension: vertical communio with God, horizontal communio with people and Eucha-ristic, communio of the Body of Christ. Community between people is possible thanks to God the Father, who unites them through Jesus Christ in the Holy Spirit, so that they all become a community, the Church in the proper sense, communion.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 67-82
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie jedności Kościoła. Ekumeniczny program pontyfikatu św. Jana Pawła II
In the service of the Church’s unity. Ecumenical program of the pontificate of St. John Paul II
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28883503.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Paweł II
Kościół
ekumenizm
pojednanie
dialog
John Paul II
Church
ecumenism
reconciliation
dialogue
Opis:
Ekumeniczny program św. Jana Pawła II cechuje nie tylko wymiar horyzontalny, urzeczywistniający się w osobistych spotkaniach, w wymianie myśli i duchowych darów. Obejmuje także wymiar wertykalny, polegający „na wspólnym i wzajemnym uznaniu naszej kondycji jako ludzi, którzy zgrzeszyli”, co – według Jana Pawła II – otwiera „wewnętrzną przestrzeń, w której Chrystus jako źródło jedności Kościoła może skutecznie działać mocą swego Ducha – Parakleta” (UUS, nr 35). Nadając ekumenizmowi priorytetowy charakter w programie swojego posługiwania, Jan Paweł II zwraca szczególną uwagę na dwa elementy, które wzajemnie się warunkują. Są to: „pamięć i jej oczyszczanie oraz pojednanie”.
The ecumenical program of St. John Paul II is characterized not only by the horizontal dimension, which is carried in personal meetings, in the exchange of thoughts and spiritual gifts. It also includes a vertical dimension, consisting in “mutual and reciprocal recognition of our condition as people who have sinned,” which, according to John Paul II – opens “an internal space in which Christ as the source of the Church’s unity can effectively act by the power of the Spirit – the Paraclete” (UUS, no. 35). By giving ecumenism priority in the program of its ministry, John Paul II pays special attention to two elements. They are: “memory and its purification and reconciliation.”
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 2; 41-64
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedność Kościoła w teologicznej twórczości Ks. Stanisława Nagiego SCJ
The Unity of the Church in the Theological Works of Rev. Stanisław Nagy SCJ
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108771.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
apologetyka
eklezjologia
jedność chrześcijan
jedność Kościoła
znamiona Kościoła
apologetics
ecclesiology
Christian unity
unity of the Church
Marks of the Church
Opis:
Temat jedności Kościoła należy do najważniejszych kwestii zarówno w eklezjologii, jak i teologii ekumenicznej. Celem artykułu jest ukazanie, przy zastosowaniu metody diachronicznej i porównawczej, w jaki sposób ewoluowało i rozwijało się pojęcie jedności Kościoła w twórczości teologicznej ks. Stanisława Nagiego SCJ, późniejszego kardynała. W pierwszym paragrafie zostały ukazane jego poglądy na jedność Kościoła z apologetycznego okresu jego twórczości, który trwał jeszcze kilka lat po zakończeniu Soboru Watykańskiego II. Paragraf drugi prezentuje nowe ujęcie jedności Kościoła w myśli ks. S. Nagiego, które pojawiło się w związku z eklezjologią Soboru Watykańskiego II i włączeniem się Kościoła katolickiego do ruchu ekumenicznego. Nowość ta wyrażała się w odnajdywaniu wspólnej płaszczyzny eklezjologii katolickiej i protestanckiej w postaci uznawania niewidzialnego i widzialnego wymiaru Kościoła oraz w wyjaśnieniu możliwości pozytywnej oceny ruchu ekumenicznego w dokumentach soborowych poprzez zastosowanie rozróżnienia na „jedność chrześcijan” i „jedność Kościoła” obecnego w dekrecie o ekumenizmie Unitatis redintegratio. Eklezjologia jedności Kościoła obecna w pismach ks. Stanisława Nagiego SCJ, późniejszego kardynała, wpisuje się w nurt „hermeneutyki ciągłości”, o której pisał Joseph Ratzinger/Benedykt XVI, wskazując na trwałość tożsamości Kościoła.
The topic of Church unity is one of the most important issues in both ecclesiology and ecumenical theology. The aim of the article is to show, using a diachronic and comparative method, how the concept of Church unity evolved and developed in the theological work of Stanisław Nagy, S.C.J., later a Cardinal. The first paragraph presents the Nagy’s views on Church unity from his apologetic period, which lasted some years after the end of the Vatican Council. The second paragraph presents a new approach to Church unity in Nagy’s thought, which emerged in connection with the ecclesiology of the Second Vatican Council and the inclusion of the Catholic Church into the ecumenical movement. This novelty was expressed in finding common ground between Catholic and Protestant ecclesiology in the recognition of the invisible and visible dimensions of the Church and in clarifying the possibility of a positive assessment of the ecumenical movement in the conciliar documents by applying the distinction between “Christian unity” and “Church unity” present in the decree on ecumenism Unitatis Redintegratio. The ecclesiology of the Church unity present in the writings of Stanisław Nagy, S.C.J., later a Cardinal, is a part of the current of the “hermeneutics of continuity” of which Joseph Ratzinger/Benedict XVI wrote, pointing to the permanence of the identity of the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 41-59
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Geburt eines neuen orthodoxen Universalismus in Ruthenien: Östliche Antworten auf die westliche Polemik im Gefolge der Kirchenunionen von Florenz (1439) und Brest (1595/96)
The Birth of a new Orthodox Universalism in Ruthenia: Answers to the Latin Polemics after the projects of a Church Unity in Florence (1439) and Brest (1595/96)
Narodziny nowego prawosławnego uniwersalizmu na Rusi. Odpowiedzi na łacińskie projekty unii kościelnej we Florencji (1439) i w Brześciu (1595/96) jako wschodni wkład do długotrwałej polemiki religijnej
Autorzy:
Wünsch, Thomas
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23352297.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
kościół prawosławny
unia florencka
unia brzeska
polemiki religijne
Jan Sacranus z Oświęcimia
Piotr Skarga
Benedykt Herbest
Antonio Possevin
Atanazy Brzeski
Zachariasz Kopysteński
Opis:
Ideologiczny rdzeń łacińskiej argumentacji był dostępny w XVI wieku w postaci traktatu krakowskiego teologa Jana Sacranusa z Oświęcimia („Elucidarius errorum ritus Ruthenici”, 1500), a następnie, w 2. połowie XVI w., jego ideologicznych następców: Antonio Possevina, Piotra Skargi i Benedykta Herbesta. Grecko-Ruska opozycja, sprzeciwiająca się łacińskiej stronie polemiki, po raz pierwszy pojawiła się w anonimowym piśmie z 1587 r., zatytułowanym „Ключъ царства небеснаго“ („Klucz cesarstwa niebieskiego”), pociągając za sobą dalsze anonimowe pisma ruskie oraz polskie (np. „Elenchus pism uszczypliwych” z 1622 r.), zawierające inwektywy przeciwko unii kościelnej ihumena bazyliańskiego monastyru w Brześciu Afanasijego Filipowicza (Atanazego Brzeskiego, 1646). Jednak najważnejszy wkład miał Zachariasz Kopysteński i jego „Палинодiя“ (1621/22). Kopysteński pochodził z okolic Przemyśla z drobnej szlachty. Prawdopodobnie uczył się w cesarstwie niemieckim zanim wstąpił do bractwa w Kijowie. Formalnie to replika nawiązująca do „Obrony Unii” (Оборона унiи), napisana przez archimandrytę wileńskiego Lwa Kreuzę (1617), czyli rozprawa Kopysteńskiego, składająca się z 800 kolumn, to dużo więcej niż tylko obronne „zaprzeczenie” katolickiego (unickiego) ataku. Po raz pierwszy w prawosławnej polemice, właśnie tu konstruktywny element staje się wymierny: Kopysteński nie walczył tylko o zniszczenie opozycji (papieża), czy też o istotne oskarżenie łacińskiej części chrześcijaństwa (dotyczącej ortodoksji). On raczej chciał stworzyć własną partię. Podkreślając różnice, a może lepiej powiedziawszy – przepaść pomiędzy Wschodem a Zachodem, stworzył możliwość opowiedzenia aż dwóch historii Kościoła jednocześnie: z jednej strony tę, o upadku wiary (czyli wersję „łacińską”), a z drugiej strony tę, o utrzymaniu wiary (czyli wersję „grecką”). W związku z tym, nowa jakość dyskusji wewnątrz kościoła chrześcjiańskiego wydaje się być osiągnięta. Jakość ta odróżnia się od własnego ortodoksyjnego uniwersalizmu. „Greckie” (czyli wschodniosłowiańskie) chrześcijaństwo wyemancypowało się w granicach „Rusi”.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 509-551
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Экклесиологическое измерение современного христианства
Ecclesiological dimension of modern Christianity
Autorzy:
Pańkowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420336.pdf
Data publikacji:
2013-11-10
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Eklezjologia
Kościół
chrześcijaństwo
jedność Kościoła
Prawosławie
Ecclesiology
Church
Christianity
unity of the Church
Orthodoxy
Opis:
The definition of Christianity replaces more and more the definition of Church. The ecumenical dialogue is being heldamong Christian “churches” which strive for Christian unity. The orthodox ecclesiology perceives Christianity as a feature of Church, the Head of which is Jesus Christ. Christianity in itself is more an ideological term than an ecclesiastic one. For Orthodoxy not Christianity but Church is the key term. Without Church there is either no Christianity, nor Christian life. The issue of restoring the unity of the Church, in orthodox point of view, is unacceptable because it is not Church but Christianity that has been divided. Orthodox as a Church preaches a truth in love and love in truth.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 5-8
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The unity of the Church in Saint Irenaeus’ ecclesiology
Jedność Kościoła w eklezjologii św. Ireneusza z Lyonu
Autorzy:
Ciascai, Claudiu Marius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595204.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
jedność
Kościół
dialog ekumeniczny
św. Ireneusz
misja
unity
Church
ecumenical dialogue
Saint Irenaeus
mission
Opis:
The unity of the Church from everywhere has always been of major concern for the early Christians. They understood this unity as an existing and tangible experience, and not as a remote perspective hidden in the uncertainty of the future. Besides, they believed that the unity of the Church can assure the cohesion between the Christian communities, and the communication inside the Christian community was, in its turn, the essential condition that provided the support for, the consolidation and the development of the ecclesiastic unity. The Fathers of the Church have understood the importance of keeping and supporting the unity and the stability inside the Church, in order to provide an efficient Christian mission everywhere in the world. The purpose of this study is to demonstrate the evolution and complexity of the ecumenical dimension of the ecclesiology of Irenaeus of Lyon, one of the most representatives of the Fathers of the Church, during the early centuries. He understood the power of the dialogue and the pastoral mission, and he preached not only for the early Christians, who, at that time, found themselves surrounded and confused by different inaccurate doctrines, but also for the pagans. He preached to those pagans the message of Jesus Christ’s Gospel of love.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 229-246
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papal primacy in the service of the unity of the Church – one Orthodox theological perspective (comments and notes)
Autorzy:
Dumitrașcu, Nicu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041176.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
Sobór Watukański II, który był największym wydarzeniem we współczesnej historii chrześcijaństwa, zainicjował proces otwarcia i reformy Kościoła katolickiego na niespotykaną dotąd skalę. Przez tryz lata były dyskutowane najważniejsze tematy, zarówno natury czysto teologicznej i eklezjalnej, jak i pastoralnej i misyjnej. Jednym z tych soborowych tematów było także ożywienie braterskich relacji między katolikami i nie-katolikami. W artykułe dokonano analizy jednego z najważniejszych teologicznych tematów, który niestety pozostał w wyniku soborowej i postsoborowej dyskusji przeszkodą w rzeczywistym dialogu o przywróceniu jedności między katolikami a prawosławnymi. Jest nim prymat papieski, który prawosławni postrzegają jako wynik ludzkiej inwencji, pozbawioną solidnych biblijnych i patrystycznych podstaw. Ternin ten pojawił się po 1054 roku jako podstawowa cecha polityki religijnej związanej z prymatem Rzymu. Kościół prawosławny wierzy w możliwość przywrócenia jedności chrześcijan, jednak nie zgadza się na interkomunię bez uprzedniego osiągnięcia jedności w wierze. Stąd też oczekuje się decyzji Kościoła katolickiego porzucenia roszczenia prymatu i papieskiej nieomylności bądź też ich przekształcenia zgodnie tradycją pierwszych wieków. Również oczekuje się redefinicji relacji mi edzy biskupem Rzymu a kolegium katolickich biskupów w sensie rzeczywistej i efektywnej synodlaności. 
The Second Vatican Council, the biggest event in the modern history of Christianity, triggered a process of opening and reforming of the Catholic Church in an unprecedented scale. For three years the issues of major concern have been discussed in detail, both with purely theological and ecclesiastical nature, and also pastoral or missionary implications. One of the concerns of the Council was also the revitalization of the fraternal relations between Catholics and non-Catholics. This article examines one of the most important theological themes, which unfortunately, remained also after the conciliar or post conciliar discussions, an obstacle to a real dialogue between Catholics and Orthodox, to restore Christian unity: papal primacy, that the Orthodox sees it as a human invention, without biblical and patristic solid bases, the term appeared after 1054, as a general feature of the religious policy of the Roman leadership. The Orthodox Church believes in the possibility of restoring Christian unity, but can not admit the general intercommunion without prior achievement of the unity in faith. Therefore, it  expects a decision from the Catholic Church to abandon the claim of primacy and papal infallibility, or a restatement in accordance with the tradition of the first Christian centuries, and also, a redefinition of the relationship between the bishop of Rome and the Catholic Bishops College, in the spirit of a real and effective synodality.
Das II. Vatikanische Konzil, das das wichtigste Ereignis in der gegenwärtigen Geschichte des Christentums war, initiierte den Prozess der Öffnung und Reform der katholischen Kirche in einem bisher nie dagewesenen Umfang. Drei Jahre lang wurden wichtige Themen, sowohl der rein theologischer und ekklesiologischer, als auch praktischer und missiologischer Natur diskutiert. Eines dieser Themen war die Wiederbelebung der brüderlichen Relation zwischen Katholiken und Nicht-Katholiken. Im Artikel wurde die Analyse eines der wichtigsten theologischen Themen unternommen, das leider im Zuge der konziliaren und nachkonziliaren Diskussion ein Hindernis im wirklichen Dialog über die Wiederherstellung der Einheit zwischen Orthodoxen und Katholiken geblieben ist. Es ist der päpstliche Primat, der von Orthodoxen für das Resultat einer menschlichen Invention gehalten wird, beraubt der soliden biblischen und patristischen Grundlagen. Der Begriff erschien nach dem Jahr 1054 als ein grundlegendes Merkmal einer mit dem römischen Primat verbundenen Religionspolitik. Die orthodoxe Kirche glaubt an die Möglichkeit der Wiederherstellung der Einheit der Christen, stimmt jedoch einer Interkommunion nicht zu, ohne die vorherige Herstellung der Einheit im Glauben. Daher wird erwartet, dass sich die katholische Kirche entscheidet, auf den Anspruch des Primats und der päpstlichen Unfehlbarkeit zu verzichten, gemäß der Tradition der ersten Jahrhunderte. Ebenfalls erwartet sie eine erneuerte Definition der Relation zwischen dem Bischof von Rom und dem Kollegium der katholischen Bischöfe im Sinne einer wirklichen und effizienten Konziliarität.          
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 145-160
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza duchowości św. Andrzeja Boboli i płynące z nich przesłania dla współczesnych ludzi w kontekście encykliki Piusa XII Invicti Athletae Christi
Faces of the spirituality of St. Andrzej Bobola and its messages for modern people in the context of the encyclical Pius XII Invicti Athletae Christi
Autorzy:
Wejman, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011181.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
spirituality
martyrdom
holiness
loyalty to Christ
unity of the Church
duchowość
męczeństwo
świętość
wierność Chrystusowi
jedność Kościoła
Opis:
Celem niniejszego artykułu było ukazanie wartości duchowości św. Andrzeja Boboli dla współczesnego pokolenia ludzi. Realizacja tak określonego celu nie mogła nie rozpocząć się od odsłonięcia zasadniczych elementów natury duchowości Andrzeja Boboli. Stanowiły je: bezgraniczna wierność kapłańskiemu powołaniu, żarliwa troska o zbawienie wiernych i ekumeniczna wrażliwość. Odsłonięcie tych składowych elementów jego duchowości pozwoliło na uwypuklenie płaszczyzn jego oddziaływania na współczesne działania ludzi w społeczeństwie. W tym względzie wpływ jego duchowości można upatrywać we wskazaniu na podstawę wszelkiego ładu w społeczeństwie, jakim jest wierność Chrystusowej Ewangelii, w okazywaniu wsparcia ludziom w potrzebie jako wymiaru świadectwa o wierności Chrystusowi i w otwartości na bliźnich, którzy wyznają inną wiarę i kierują się odmiennym światopoglądem. Właśnie w tych płaszczyznach zawiera się aktualność duchowość św. Andrzeja Boboli.
The purpose of this article was to show the value of the spirituality of St. Andrzej Bobola for the modern generation of people. The implementation of such a specific goal could not begin without revealing the essential elements of the spirituality of Andrzej Bobola. They were: boundless fidelity to the priestly vocation, passionate concern for the salvation of the faithful and ecumenical sensitivity. The exposure of these components of his spirituality allowed him to highlight the areas of his influence on contemporary human activities in society. In this regard, the impact of his spirituality can be seen in pointing to the basis of all order in society, which is faithfulness to the Gospel of Christ, in showing support to people in need as a dimension of testimony of faithfulness to Christ and in openness to others who profess a different faith and follow a different worldview. It is in these planes that the current spirituality of St. Andrzej Bobola.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 315-327
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 84

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies