Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Biomass yield" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Impact of Silkworm Excrement Organic Fertilizer on Hemp Biomass Yield and Composition
Autorzy:
Łochyńska, Małgorzata
Frankowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125334.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
mulberry silkworm
Bombyx mori L.
waste management
Cannabis sativa L.
Opis:
The organic fertilization and ecological farming are becoming increasingly popular and required. The studies on the organic farming of hemp (Cannabis sativa L.) were presented in this article. One of the options of organic fertilizer is the mulberry silkworm (Bombyx mori L.) breeding waste. The breeding of this insect is a cheap source of waste which gives very positive results on the plants yield. In this research, 3 repetition pots were tested: with silkworm fertilizer 15 t/ha, 30 t/ha and pots without fertilization (control). The total length, technical length, panicles length and diameter of hemp were measured. Moreover, the chemical composition of plants with and without fertilization was compared. The mean total length and technical length were highest in 15t/ha of manure dose. In turn, the panicles and the diameter of hemp were highest after 30 t/ha of manure dose.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2019, 20, 10; 63-71
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessing the early growth and biomass yield of four accessions of Dialium guineense L. wild seeds
Autorzy:
Awotedu, B. F.
Awotedu, O. L.
Majolagbe, M. O.
Ariwoola, O. S.
Chukwudebe, E. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031646.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Accession
Dialium guineense
Fruits
Pre-treatment
Seeds
Opis:
Seed coats of some plant are impermeable to water which cause seed dormancy that prevents germination to be prolonged. For seeds to be effectively propagated in the nursery, it is mandatory to apply some pre-treatment to give utmost rapid and uniform germination percentage. The germination patterns and seedling growth rate differs due to some climatic conditions, geographical influence and differences in their genes. This study aims at assessing the growth response and biomass yield of four accessions of Dialium guineense seeds. Fruits samples were purchased at the markets in four different locations Oyo (Oje), Abuja (Gwagwalada), Abia (Ahia Ukwu) and Edo (Auchi). D. guineense seeds were pre-treated by soaking in water for 48hrs before planting. The germination tray was labelled as Oyo (A1), Abia (A2), Edo (A3), Abuja (A4), and replicated 4 times then placed in the propagator. The parameters to be checked are leaf count, collar diameter, leaf area, stem height and biomass. The mean leaf count for the 12 weeks, Abuja (A4) has the highest leaf count, for collar diameter, accession (A3) Edo has the highest collar diameter while accession (A4) performed best in mean stem height across the weeks suggesting that provenance has a great influence on the growth of D. guineense. The results conducted for mean wet biomass leaf and mean wet biomass shoot indicated accession (A4) Abuja yielded the highest mean value. Mean wet root biomass was significantly different within the first six weeks and shows no significant difference at the end of the weeks. For mean dry leaf biomass and mean dry shoot biomass, accession A4 proves the highest mean value while accession 3 and 4 had a comparable value of dry root biomass which is quite significantly different from the other two accessions which also have same values. This present study shows seed source affects the parameters checked, this may be due to their genetic nature or difference in adaptation to various climatic conditions in the areas where the samples were collected.
Źródło:
World Scientific News; 2020, 146; 170-183
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of supplementation of selected metal ions on propionibacteria biomass yield and production of volatile fatty acids
Autorzy:
Kujawski, M.
Rymaszewski, J.
Cichosz, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371743.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
propionibacteria biomass
culture preparation
production
culture medium
dairy technology
microorganism
supplementation
propionic acid
fatty acid
metal ion
growth
biomass yield
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1992, 01, 3
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Acetobacter biomass yield in relation to glucose and ammonia nitrogen
Wydajność biomasy acetobacter w stosunku do glukozy i azotu amonowego
Autorzy:
Czuba, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399525.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
Acetobacter biomass
glucose
ammonia nitrogen
acetic acid fermentation
Opis:
Acetobacter biomass yield in relation to glucose and ammonia nitrogen during sumerged acetic acid fermentation of mash of ca 11% total concentration was determined. It was found that in these conditions biomass yield in relation to glucose equals ca 0.2, and to ammonia nitrogen ca 5 mg/mg. Maximal, uninhibiting degree of glucose and ammonia nitrogen utilization were also determined. In the studied conditions they are ca 0.75 for glucose and ca 0.45 for ammonia nitrogen. These coefficients may be useful in determining optimal carbon and nitrogen doses for acetic acid fermentation.
Badano wydajność biomasy Acetobacter w stosunku do glukozy i azotu amonowego w warunkach fermentacji octowej brzeczki o sumarycznym s tężeniu 11%. Początkowo stosowano pożywkę SGS, której nie ograniczającą dawkę ustalono na 3,5 g/dm³ (tab. I). Podczas fermentacji z użyciem tej dawki pożywki oceniano stopień wykorzystania glukozy, maltozy i azotu amonowego (tab. 2). Stwierdzono niewielkie wykorzystanie maltozy i azotu. W dalszych doświadczeniach zmodyfikowano tak skład pożywki, że wyeliminowano z niej maltozę. Przy stosowaniu nie ograniczającej dawki fosforanu dwuamonowego stosowano zmienne, coraz niższe dawki glukozy. Wydajność biomasy w stosunku do glukozy utrzymywała się na poziomie ok. 0,2 mg suchej masy komórkowej na 1 mg glukozy, przy stałym wzroście stopnia wykorzystania glukozy-do ok. 0,75 (rys. 1). W kolejnym doświadczeniu dawkę glukozy utrzymywano na stałym nie ograniczającym poziomie, a stosowano zmienne, malejące dawki fosforanu dwuamonowego. Wydajność biomasy w stosunku do azotu amonowego utrzymywała się na względnie stałym poziomie ok. 5 mg suchej masy komórkowej na 1 mg wykorzystanego azotu przy stałym wzroście jego wykorzystania do ok. OAS (rys. 2). W końcowej fazie doświadczeń obserwowano wyraźne obniżanie się zawartości biomasy bakterii w odfermentowanym podłożu.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 1; 67-75
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maksymalizacja produkcji biomasy w zrównoważonym zmianowaniu roślin dla gospodarstw energetycznych
Maximization of biomass yield in balanced crop rotation for energy farms
Autorzy:
Burczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076532.pdf
Data publikacji:
2013-03-25
Wydawca:
Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
Tematy:
dobór roślin w zmianowaniu
plony biomasy
wydajności energetyczne
wyniki ekonomiczne
selection of plants in crop rotation
biomass yield
energetic efficiency
economic performance
Opis:
Wysokość plonów biomasy oraz jej wydajności energetyczne zależą głównie od doboru jednorocznych roślin uprawianych w zmianowaniu dla określonych warunków klimatyczno-glebowych. Proponowane pięciopolowe zmianowanie roślin przeznaczone jest dla gospodarstw bezinwentarzowych, specjalizujących się w produkcji biomasy dla potrzeb energii odnawialnej, zlokalizowanych na glebach średniej jakości rolniczej (kl. IV) i niskich opadach atmosferycznych (<550 mm). Wyniki doboru roślin w proponowanym zmianowaniu, określone na podstawie doświadczeń polowych i produkcyjnych w Zakładzie Doświadczalnym Stary Sielec pow. Rawicz w latach 2007-2011, potwierdziły możliwości uzyskania dużej wydajności ekonomicznie uzasadnionej biomasy z jednostki powierzchni pola.
Crop yields of biomass and its energetic efficiency depend mainly on the selection of annual plants cultivated in rotation under specific climate and soil conditions. The suggested five-field crop rotation is designed for arable farms, specializing in the production of biomass for renewable energy, operating on average quality soils (class IV) with limited precipitation (<550 mm). The results of the selection of plants for the suggested rotation, determined on the basis of field and production experiments conducted in 2007-2011 at the experimental farm Stary Sielec (district of Rawicz), confirmed the possibility of obtaining high yields of economically justified biomass from an area unit.
Źródło:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego; 2013, 71, 1; 82-89
1232-3578
2719-8901
Pojawia się w:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of growth performance of common bean (Phaseolus vulgaris L.) genotypes during two phenological phases
Autorzy:
Gebeyehu, Yeshiwas Sendekie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059435.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Biomass yield
Correlation and Growth parameters
Phaseolus vulgaris
Opis:
Genotypic differences in biomass yield of many crops are mainly associated with variations in leaf area. Physiological growth analysis is the important in prediction of the performance of genotypes during plant growth. Therefore, the field experiment was conducted to study growth characteristics of common bean genotypes at Hawassa university agriculture research site. Three genotypes including Red Wolayita, Hawassa Deme and Ibado were evaluated in randomized complete block design with four replications during 2017 using irrigation. Growth analysis was done using primary data from two successive samplings in 20 days interval during linear vegetative growth stage and flowering stage. Growth parameters, specific leaf area (SLA), leaf area ratio (LAR), leaf area ratio (LAI), net assimilation rate (NAR), crop growth rate (CGR), relative growth rate (RGR) and biomass yield and their correlation were determined. The study result revealed that, Red Wollita had the highest specific leaf area (241.975 cm2 g-1) and leaf area ratio (161.36 cm2 g-1), Hawassa Deme had the highest net assimilation rate (27.5 mg dm-2 Day-1), leaf area index (1.35), relative growth rate (48.02 gg-1 day-1), average growth rate (0.1g day-1), crop growth rate (0.03g m-2 day-1) and biomass yield (2989.6 kg/ha). The ANOVA result indicated that, there was highly significant difference (p < 0.01) among genotypes for biomass yield. Correlation of major growth parameters with biomass yield was investigated. Biomass yield had positively highly correlated with net assimilation rate, absolute growth rate, relative growth rate and crop growth rate with correlation coefficient of (r = 0.39, 0.33, 0.42 and 0.56), respectively.
Źródło:
World Scientific News; 2019, 128, 2; 171-181
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of substrate feeding on the physiological characteristics and the trehalose content in Saccharomyces cerevisiae
Autorzy:
Szopa, J S
Zwolinski, G.
Kowal, K.
Kunicka, A.
Dobrowolska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371401.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
yeast
fermentation activity
substrate feeding
triploid
baker
trehalose content
biomass yield
Saccharomyces cerevisiae
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1992, 01, 2; 41-50
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of laser beams treatment on the biomass yield and energy value of multiflora rose
Wpływ naświetlania promieniami lasera na plon biomasy i wartość energetyczną róży wielokwiatowej
Autorzy:
Klima, K.
Kieć, J.
Lepiarczyk, A.
Synowiec, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/93720.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
laser biostimulation
heat of combustion
chemical composition
multiflora rose
biostymulacja laserowa
ciepło spalania
skład chemiczny
róża wielokwiatowa
Opis:
The object of the paper was to determine the impact of laser beams treatment of the cuttings of multiflora rose on the yield of fresh and dry mass and the energy value. A one-factor field experiment was carried out in 2009-2013 in Mydlniki near Cracow. The impact of two doses of radiation of cuttings with laser beams on the yield, chemical composition and energy value of multiflora rose was investigated. As a result it was found out that radiation with laser beams did not influence the size of fresh yield of multiflora rose. However, bigger dose of laser radiation caused higher increase of dry mass concentration in the above-ground parts and a higher yield of dry mass. No significant impact of bio-stimulation of laser radiation of cuttings on the combustion heat and calorific value of multiflora rose was reported. A considerable content of sulphur in the multiflora rose biomass was reported.
Celem pracy było określenie oddziaływania naświetlania promieniami lasera sadzonek róży wielokwiatowej na plon świeżej i suchej masy oraz wartość energetyczną. Przedmiotem badań było jednoczynnikowe doświadczenie polowe przeprowadzone w latach 2009-2013 w Mydlnikach k. Krakowa. Badano wpływ dwóch dawek naświetlania sadzonek promieniami lasera na plon, skład chemiczny i wartość energetyczną róży wielokwiatowej. W wyniku badań stwierdzono, iż naświetlanie promieniami lasera nie wpłynęło na wielkość plonu świeżej masy róży wielokwiatowej, jednakże większa dawka promieniowania laserowego spowodowała wyższy przyrost suchej masy części nadziemnych oraz większy plon suchej masy. Nie stwierdzono istotnego wpływu biostymulacji promieniowaniem laserowym sadzonek na ciepło spalania i wartość opałową róży wielokwiatowej. Stwierdzono znaczną zawartość siarki w biomasie róży wielokwiatowej.
Źródło:
Agricultural Engineering; 2014, 18, 3; 57-63
2083-1587
Pojawia się w:
Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Catch crops for green manure: biomass yield and macroelement content depending on the sowing date
Rośliny międzyplonowe na zielony nawóz: plon biomasy i zawartość makroskładników w zależności od terminu siewu
Autorzy:
Zaniewicz-Bajkowska, A.
Rosa, R.
Kosterna, E.
Franczuk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46562.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
Catch crop cultivation with the aim of incorporation should be a constant element of improving soil fertility. The most frequently recommended type of green manures for vegetables is stubble catch crops. It is not always possible to sow plants at the optimum date, that is in the second half of July. The aim of the study was to determine the yield of fresh and dry matter of stubble catch crops and macroelement accumulation in them depending on the sowing date. The experiment was carried out in central-east Poland. In years 2004-2006, the yield of fresh and dry matter and macroelement contents were estimated in the following catch crops: phacelia (Phacelia tanacetifolia Benth.), amaranth (Amaranthus cruentus L.), sunflower (Helianthus L.), seradella (Ornithopus sativus), and faba bean (Vicia faba L. ssp. minor). The seeds were sown on three dates: July 21st, August 4th, and August 18th. In the third decade of October, plant samples were collected in order to estimate the yield of fresh and dry matter, as well as macroelements in the catch crops. The amount of biomass and macroelement content depended on the length of catch crop growth season. The highest organic matter yield and macroelement contents were characteristic for the catch crops sown on July 21st, and the lowest ones for the catch crops sown on August 18th. Due to high fresh and dry matter yields, sunflower was the best species to be sown on July 21st, sunflower and phacelia on August 4th, and phacelia on August 18th. Faba bean accumulated the highest amounts of nitrogen and phosphorus in the dry matter. Sunflower accumulated the highest total mass of macroelements (N + P + K + Ca + Mg) in the dry matter yield. The smallest percentage decrease in dry the matter yield and amount of macroelements as a result of delaying the catch crop planting date was found for seradella.
Uprawa międzyplonów w celu ich przyorania powinna być stałym elementem podnoszenia żyzności i jakości gleby. Najczęściej polecanym rodzajem nawozów zielonych pod warzywa są międzyplony letnie (ścierniskowe). Nie zawsze istnieje jednak możliwość ich siewu w optymalnym terminie, tj. w drugiej połowie lipca. Celem badań było określenie plonu świeżej i suchej masy międzyplonów ścierniskowych oraz akumulacji w nich makroskładników w zależności od terminu siewu. Eksperyment przeprowadzono w środkowo-wschodniej Polsce. W latach 2004-2006 określono plon świeżej i suchej masy oraz zawartość makroelementów w roślinach międzyplonowych: facelii (Phacelia tanacetifolia Benth.), szarłatu (Amaranthus cruentus L.), słonecznika (Helianthus L.), seradeli (Ornithopus sativus) i bobiku (Vicia faba L. ssp. minor). Międzyplony wysiewano w trzech terminach: 21 lipca, 4 i 18 sierpnia. W trzeciej dekadzie października pobrano próby roślin w celu określenia plonu świeżej i suchej masy oraz składników mineralnych w międzyplonach. Ilość wytworzonej biomasy oraz zawartość makroelementów zależała od długości okresu wegetacji roślin międzyplonowych. Największym plonem masy organicznej i składników mineralnych charakteryzowały się międzyplony posiane 21 lipca, najmniejszym posiane 18 sierpnia. Ze względu na wysoki plon świeżej i suchej masy do wysiewu 21 lipca najbardziej godnym polecenia gatunkiem okazał się słonecznik, 4 sierpnia – słonecznik i facelia, a 18 sierpnia – facelia. Najwięcej azotu i fosforu zakumulował w suchej masie bobik. Łącznie największą masą makroskładników (N + P + K + Ca + Mg) w plonie suchej masy charakteryzował się słonecznik. Najmniejszą procentową obniżkę w plonie suchej masy i ilości składników mineralnych w wyniku opóźnienia terminu siewu roślin międzyplonowych stwierdzono u seradeli.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2013, 12, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba zastosowania drożdży Yarrowia Lipolytica KKP 379 w zagospodarowaniu odpadów przemysłu rybnego
The attempt to apply Yarrowia Lipolytica KKP379 yeast in fishery industry wastes management
Autorzy:
Fabiszewska, A.
Mazurczak, P.
Pielińska, A.
Zieniuk, B.
Nowak, D.
Białecka-Florjańczyk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/227727.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
aktywność lipolityczna
odpady przemysłu rybnego
plon biomasy
Y. lipolytica
lipase activity
fishery industry wastes
biomass yield
Opis:
Celem pracy przedstawionej w artykule była ocena możliwości zastosowania kilku produktów odpadowych pochodzących z przetwórni ryb (solanki, dwóch rodzajów odpadów po procesie wędzenia ryb oraz szlamu) jako źródła węgla do wzrostu dzikiego szczepu drożdży Y. lipolytica KKP 379. Najwyższy średni plon biomasy drożdży uzyskano w podłożu zawierającym szlam jako źródło węgla, natomiast najwyższą średnią aktywność lipolityczną oznaczono w płynie pohodowlanym z podłoża zawierającego olej odpadowy po procesie wędzenia. Wprawdzie średnia zewnątrzkomórkowa aktywność lipolityczna drożdży była niższa w porównaniu z uzyskaną w podłożu z oliwą z oliwek (znanym aktywatorem syntezy lipaz), ale zaletą przedstawionego rozwiązania mogą być względy ekonomiczne i ekologiczne.
The aim of the study presented in the paper was to evaluate the possibility of application some fishery wastes (oily wastes from fish smoking process, fish leach and sludge) as a carbon sources in the culture medium for wild strain of yeast Y. lipolytica KKP 379. The highest average yeast biomass yield was achieved in the presence of sludge, but the highest lipase activity was observed in the presence of oily wastes from fish smoking process. The extracellular lipase activity in the culture medium was lower than that obtained in the presence of oil olive (the common activator of lipase synthesis), however this approach may be recommended due to the economic and environmental reasons.
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2014, 2; 28-33
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność wybranych odmian żyta uprawianego w poplonach ozimych do produkcji biogazu
Suitability of selected varieties of winter rye for production of biogas
Autorzy:
Burczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057048.pdf
Data publikacji:
2015-12-22
Wydawca:
Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
Tematy:
poplony ozime
odmiany żyta
plony biomasy
wydajności biogazu
winter catch crop
rye verieties
biomass yield
biogas efficiency
Opis:
Celem badań było porównanie przydatności trzech odmian żyta typu zielonkowego (Pastar, Sellino, Magnico) z odmianą żyta typu chlebowego (Horyso) uprawianych w poplonach ozimych do produkcji biomasy na biogaz. Doświadczenia polowe przeprowadzono w latach 2011-2013 w Zakładzie Doświadczalnym Stary Sielec na glebach średniej przydatności rolniczej o dobrej zasobności w składniki pokarmowe, w rejonie o małej ilości opadów atmosferycznych (<550 mm). Na podstawie uzyskanych wyników badań można rekomendować do produkcji biomasy na biogaz w poplonach ozimych zarówno dobrze plonujące odmiany żyta typu zielonkowego jak też typu chlebowego. Plony biomasy oraz wydajności biogazu z 1 ha zależą od genetycznie uwarunkowanej plenności, a nie od typu użytkowego odmiany.
The purpose of the study was to compare the suitability of three verieties of rye for silage (Pastar, Sellino, Magnifico) with grain rye (Horyso) grown as a winter catch crop intended for biomass. Field experiments were conducted between 2011-2013 at the Zakład Doświadczalny Stary Sielec experimental unit, using medium class agricultural soils of good nutritional content located in the region of limited rainfall (<550 mm). On the basis of results obtained, winter rye can be recommended as a source of biomass for the production of biogas both as regards high yield rye for silage and grain rye. The yield of biomass and biogas efficiency per one hectare depend on the genetically conditioned fertility rather than the type of variety grown.
Źródło:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego; 2015, 82, 4; 85-91
1232-3578
2719-8901
Pojawia się w:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of pre-sowing laser treatment of seed on the biomass yield and energy value of Lavatera thuringiaca L. plant
Wplyw przedsiewnego naświetlania laserem nasion Lavatera thuringiaca L. na plon biomasy i jej wartość energetyczną
Autorzy:
Budzen, M.
Sujak, A.
Wiacek, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/793410.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Komisja Motoryzacji i Energetyki Rolnictwa
Tematy:
pre-sowing treatment
seed
Lavatera thuringiaca
biomass yield
energy value
energetic parameter
combustion heat
calorific value
laser radiation
Źródło:
Teka Komisji Motoryzacji i Energetyki Rolnictwa; 2016, 16, 4
1641-7739
Pojawia się w:
Teka Komisji Motoryzacji i Energetyki Rolnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie związków azotu ze ścieków w procesach denitryfikacji i skróconej denitryfikacji z wykorzystaniem melasy jako źródła węgla organicznego
Nitrogen removal effectiveness in denitrification and shortcut denitrification using molasses as an organic carbon source
Autorzy:
Bernat, K.
Kulikowska, D.
Kordel, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237319.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie ścieków
denitryfikacja
skrócona denitryfikacja
melasa
współczynnik przyrostu biomasy
wastewater treatment
denitrification
shortcut denitrification
molasses
biomass yield coefficient
Opis:
W pracy przeanalizowano skuteczność i szybkość usuwania związków azotu ze ścieków w procesie denitryfikacji, przy stosunku [ChZT]/[N] równym 5,5 (SBR5,5) oraz skróconej denitryfikacji, przy stosunku [ChZT]/[N] równym 4,0 (SBR4,0), 3,0 (SBR3,0) i 2,0 (SBR2,0). Badania prowadzono w reaktorach typu SBR o 24 h cyklu pracy, z wykorzystaniem melasy jako zewnętrznego źródła węgla organicznego. Stwierdzono, że skuteczność usuwania azotanów(V) w reaktorze SBR5,5 oraz azotanów(III) w reaktorach SBR4,0 i SBR3.0 wynosiła około 99%. Stosunek [ChZT]/[N]=2,0, zastosowany w reaktorze SBR2,0, okazał się niewystarczający do zapewnienia całkowitej redukcji azotanów(III) (średnia zawartość NO2– w ściekach oczyszczonych 30 gN/m3). Szybkość denitryfikacji w reaktorze SBR5,5 wynosiła 6,66 gN/(m3∙h), a szybkość skróconej denitryfikacji w reaktorze SBR4,0 – 41,35 gN/(m3∙h). Wykazano, że w reaktorach SBR3,0 i SBR2,0 skrócona denitryfikacja przebiegała w dwóch fazach – w pierwszej szybkość usuwania azotanów(III) mieściła się w zakresie 39,8÷29,4 gN/(m3∙h) i była kilkukrotnie większa niż w fazie drugiej. Wyznaczone wartości współczynnika przyrostu biomasy osadu czynnego (odniesione do masy usuniętych zanieczyszczeń mierzonych wartością ChZT) mieściły się w zakresie 0,23÷0,27 g/gO2 i były 1,2÷1,6-krotnie mniejsze od wartości stechiometrycznych.
The efficiency and kinetics of nitrogen removal from wastewater by denitrification at [COD]/[N] ratio of 5.5 (SBR5.5) and shortcut denitrification at [COD]/[N] ratios of 4.0 (SBR4.0), 3.0 (SBR3.0), and 2.0 (SBR2.0) was investigated. The studies were conducted in SBR reactors with 24-hour cycle, using molasses as an external organic carbon source. The effectiveness of nitrate removal in SBR5.5 and nitrite in SBR4.0 and SBR3.0 reactors was approx. 99%. The [COD]/[N] ratio of 2.0 in SBR2.0 was insufficient for complete nitrite reduction (an average NO2– content in the treated wastewater of 30 gN/m3). The rates of denitrification were 6.66 gN/(m3∙h) for SBR5.5 and 41.35 gN/(m3∙h) for SBR4.0 reactor. It was demonstrated that in SBR3.0 and SBR2.0 reactors the shortcut denitrification had two phases; in the first one the nitrite removal rate was in the range of 39.8–29.4 gN/(m3∙h), which was several times higher than in the second phase. The determined biomass yield coefficients remained in the range of 0.23–0.27 g/g (VSS/COD) and were 1.2–1.6 times lower than the stoichiometric amounts.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2016, 38, 2; 9-15
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of Different Doses of Sewage Sludge Application on Virginia Fanpetals Biomass Feedstock Production
Ocena efektów stosowania różnych dawek osadów ściekowych w produkcji biomasy ślazowca pensylwańskiego
Autorzy:
Kołodziej, Barbara
Antonkiewicz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811578.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
biomass yield
harvest date
municipal sewage sludge
propagation
Sida hermaphrodita Rusby
plony biomasy
termin zbioru
komunalne osady ściekowe
rozmnażanie
Opis:
The objective of this study was to determine the effect of increasing municipal sewage sludge doses on Sida hermaphrodita Rusby (Virginia fanpetals) yielding and bioenergy feedstock characteristics. In a six-year-lasting field experiment two methods of plantation establishment (by roots cuttings and nurse-in-tray plantlets) and three dates of biomass harvesting (autumn, winter and spring one) were additionally tested in climatic conditions of south-eastern Poland. Virginia fanpetals dry yields increased each year and exceeded 20 Mg ha-1 in the second year of culture. Application of 40 Mg ha-1sludge DM resulted in obtaining the highest yield. Similarly the content, uptake and index of bioaccumulation of macronutrients contained in the sludge increased along with increasing its dose. Biomass was characterized by a favorable parameters: net calorific values were in the range of 16.2-16.7 MJ kg-1. The highest energy value of biomass yield was obtained with root cuttings use for plantation establishment, especially in objects with high dose of sludge during autumn harvest. Both, winter and spring harvesting significantly reduced yields, while using root cuttings for plantation establishment gave better yields only during the first three years of plant vegetation, than biomass yields equalized with the ones obtained by plantlets planting.
Celem badań było określenie wpływu zwiększających się dawek komunalnych osadów ściekowych na plonowanie i cechy jakościowe surowca energetycznego sidy-ślazowca pensylwańskiego (Sida hermaphrodita Rusby). W sześcioletnim doświadczeniu polowym przetestowano dodatkowo dwie metody zakładania plantacji (z sadzonek korzeniowych i rozsady wyprodukowanej w paletach wielokomórkowych) oraz trzy terminy zbioru biomasy (jesienny, zimowy i wiosenny) w warunkach klimatycznych południowo-wschodniej Polski. Plony suchej masy ślazowca pensylwańskiego zwiększały się w kolejnych latach badań przekraczając 20 Mg ha-1w drugim roku uprawy. Zastosowanie 40 Mg sm osadu ha-1spowodowało uzyskanie najwyższych plonów biomasy. Notowano również zwiększenie zawartości, pobrania i wartości indeksu bioakumulacji makroelementów zawartych w osadach wraz ze zwiększaniem ich dawki. Biomasa ślazowca charakteryzowała się korzystnymi cechami: jej wartość opałowa mieściła się w przedziale 16,2-16,7 MJ kg-1. Największą wartość energetyczną plonu biomasy uzyskano przy zastosowaniu sadzonek korzeniowych do zakładania plantacji, zwłaszcza na obiektach z aplikacją wysokich dawek osadu i podczas jesiennych zbiorów biomasy. Zarówno podczas zbioru zimowego, jak i wiosennego notowano istotne zmniejszenie plonów biomasy sidy, a wykorzystanie sadzonek korzeniowych do założenia plantacji wiązało się z lepszym plonowaniem tylko w pierwszych trzech latach wegetacji roślin, w okresie późniejszym plonowanie roślin było podobne jak na obiektach z wysadzaniem rozsady.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2020, Tom 22, cz. 1; 488-513
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The development of soil water resources in the common osier (Salix viminalis L.) field in a very dry and an average vegetation season
Kształtowanie się zapasów wody w glebie na plantacji wierzby wiciowej (Salix viminalis L.) w bardzo suchym i przeciętnym okresie wegetacji
Autorzy:
Kanecka-Geszke, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293012.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
biomass yield
soil water reserves
common osier
water retention
plon biomasy
retencja wodna
wierzba wiciowa
zapasy wody w glebie
Opis:
The paper presents results of a study on changes of water resources under the common osier (Salix viminalis L.) crop in relation to local weather conditions. Field studies were carried out since April till October of the years 2008 and 2010 in a productive field of energetic osier situated in north-eastern part of Bydgoszcz County. The study involved measurements of moisture in 100 cm soil profiles in the osier field of annual regrowth every ten days. The common osier was grown on mineral soil where atmospheric precipitation was the only water source and ground waters were unavailable for plants. Performed studies showed that changes in water reserves in both the main root zone (0–50 cm) and in the whole soil profile were similar in the vegetation period of the same year. In a very dry vegetation season (2008), soil moisture remained at a level of hardly available water. In an average season (2010) soil moisture was at a level of field water capacity for plants.
W pracy przedstawiono analizę wyników badań dotyczących przebiegu zmian zapasów wody w glebie pod uprawą wierzby wiciowej (Salix viminalis L.) na tle warunków meteorologicznych panujących w okolicy. Badania polowe prowadzono na plantacji produkcyjnej wierzby wiciowej przeznaczonej do celów energetycznych zlokalizowanej w północno-wschodniej części powiatu bydgoskiego. Badania terenowe wykonywano w latach 2008 i 2010, w okresie od kwietnia do października. Prace badawcze obejmowały około dekadowy pomiar wilgotności objętościowej w 100-centymetrowym profilu gleby na plantacji wierzby o odrostach rocznych. Wierzbę uprawiano na glebie mineralnej o gospodarce wodnej opadowo-retencyjnej, w której jedynym źródłem wody są opady atmosferyczne, a wody gruntowe są niedostępne dla roślin. Zmiany zapasów wody zarówno w głównej warstwie korzeniowej (0–50 cm), jak i w całym profilu glebowym (0–100 cm) pod uprawą wierzby miały podobny przebieg w ciągu okresu wegetacji tej rośliny w danym roku. W okresie wegetacyjnym bardzo suchym (2008) wilgotność gleby utrzymywała się na granicy wody trudno dostępnej. W okresie wegetacyjnym przeciętnym (2010) wilgotność utrzymywała się na granicy polowej pojemności dla roślin.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2014, 21; 11-17
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of soil pollution with polycyclic aromatic hydrocarbons on maize biomass yield and accumulation of selected trace elements
Wpływ zanieczyszczenia gleby wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi na ilość biomasy kukurydzy oraz akumulację wybranych pierwiastków śladowych
Autorzy:
Gondek, K.
Tabak, M.
Kopec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13678.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
The research was conducted to assess the effect of artificial soil pollution with polycyclic aromatic hydrocarbons on the amount of produced maize biomass and the accumulation of selected trace elements. Benzo(a)pyrene (BaP), chrysene (Ch) and fluorene (Fl) were added to soil in the liquid form (dissolved in dichloromethane – DCM) in doses of 0.1 mg kg-1 d.m. and 10 mg kg-1 d.m. The experiment comprised: the control (C) – soil with the natural content of the studied PAHs and without a mineral salt supplement; object 0 – soil with the natural content of PAHs and a mineral salt (NPK) supplement, object I – soil with a DCM and mineral salt supplement, object II – soil with a supplement of 0.3 mg PAHs per kg of soil d.m. (0.1 mg BaP + 0.1 mg Ch + 0.1 mg Fl) + mineral salts, the amount of introduced PAHs was equivalent to an elevated content; object III – soil with an addition of 30 mg PAHs per kg of soil d.m. (10 mg BaP + 10 mg Ch + 10 mg Fl) + mineral salts, the quantity of PAHs was equivalent to very strong pollution. The test plant was cv. San maize. The dried biomass was crushed in a laboratory mill and mineralized in a chamber furnace (450°C, 5 h). The residue was dissolved in diluted nitric acid 1:2 (v/v). The content of the trace elements (Zn, Cu) in the solutions was assessed with the ICP-AES method on a JY 238 Ultrace apparatus. The quantity of absorbed trace elements was derived from the biomass amount and the content of these elements in the biomass. On the basis of the total maize biomass (shoots and roots), the tolerance coefficient was computed as a ratio of the yield of the plant dry mass in objects C, I, II and III to the yield in the object where NPK medium was introduced to the unpolluted soil (object 0). The pollution coefficient was calculated from on concentrations of the elements in the plant shoots and as a ratio of the elemental content in plants from objects C, I, II and III to the content in object 0. The translocation coefficient was calculated as a ratio of the element content in plant shoots to the content in roots. Soil pollution with the analyzed aromatic hydrocarbons did not inhibit either the growth or the development of maize roots or shoots. The biggest amount of biomass was obtained in the object where the soil was characterized by an elevated content of the analyzed aromatic hydrocarbons. The value of the tolerance index in the objects where the stressor had been introduced was above one, which indicates no effect of soil pollution with PAHs on the plant biomass quantity. The value of the tolerance index below one was achieved only in the control biomass. A significantly higher content of Cu and more of this element absorbed by maize shoots were determined in the objects where dichloromethane and polycyclic aromatic hydrocarbons had been introduced to the soil in comparison with the unpolluted objects. The values of maize shoot biomass contamination with Zn and Cu were visibly higher in the objects where the soil was polluted with aromatic hydrocarbons in comparison to the values obtained in the object where only the mineral medium was supplied to the soil. A similar dependency pertained to the translocation coefficient of zinc and copper.
Celem badań była ocena wpływu sztucznego zanieczyszczenia gleby wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi na ilość wytworzonej biomasy kukurydzy oraz akumulację wybranych pierwiastków śladowych. Benzo(a)piren (BaP), chryzen (Ch) i fluoren (Fl) dodawano do gleby w postaci roztworu w ilościach 0,1 mg kg-1 i 10 mg kg-1. Odpowiednią ilość WWA rozpuszczono w dichlorometanie. Badania obejmowały: obiekt kontrolny (K) – gleba o naturalnej zawartości badanych WWA i bez dodatku soli mineralnych, obiekt (0) – gleba o naturalnej zawartości badanych WWA z dodatkiem soli mineralnych, obiekt (I) – gleba z dodatkiem dichlorometanu oraz soli mineralnych, obiekt (II) – gleba z dodatkiem 0,3 mg WWA kg-1 s.m. gleby (0,1 mg BaP + 0,1 mg Ch + 0,1 mg Fl) + sole mineralne – ilość WWA wprowadzona do gleby w tym obiekcie odpowiadała podwyższonej zawartości, obiekt (III) – gleba z dodatkiem 30 mg WWA kg-1 s.m. gleby (10 mg BaP + 10 mg Ch + 10 mg Fl) + sole mineralne – ilość WWA wprowadzona do gleby w tym obiekcie odpowiadała bardzo silnemu zanieczyszczeniu. Rośliną testową była kukurydza odmiany San. Następnie wysuszoną biomasę rozdrobniono w młynku laboratoryjnym i mineralizowano w piecu komorowym (temp. 450°C, 5 h). Pozostałość rozpuszczono w rozcieńczonym kwasie azotowym 1:2 (v/v). W tak przygotowanych roztworach zawartość badanych pierwiastków śladowych oznaczono metodą ICP-AES w aparacie JY 238 Ultrace. Ilość pobranych pierwiastków śladowych obliczono na podstawie ilości biomasy i zawartości składnika w biomasie. Na podstawie sumarycznej ilości biomasy kukurydzy (części nadziemne i korzenie) wyliczono wskaźnik tolerancji jako iloraz suchej masy plonu roślin w obiektach I, II i III oraz obiekcie, w którym do gleby niezanieczyszczonej wprowadzono pożywkę mineralną (obiekt 0). Wskaźnik stopnia zanieczyszczenia wyliczono na podstawie zawartości pierwiastka w częściach nadziemnych roślin jako iloraz zawartości pierwiastka w roślinie z obiektów K, I, II i III i z obiektu, w którym do gleby niezanieczyszczonej wprowadzono pożywkę mineralną (obiekt 0). Wskaźnik translokacji obliczono jako iloczyn zawartości pierwiastka w częściach nadziemnych i w korzeniach roślin. Zanieczyszczenie gleby badanymi węglowodorami aromatycznymi nie hamowało wzrostu i rozwoju części nadziemnych i korzeni kukurydzy. Największą ilość biomasy uzyskano w obiekcie, w którym gleba zawierała zwiększoną ilość badanych węglowodorów aromatycznych. Wartość wskaźnika tolerancji w obiektach, w których wprowadzono czynnik stresowy, kształtowała się powyżej jedności, co wskazuje na brak wpływu zanieczyszczenia gleby WWA na ilość biomasy roślin. Wartość wskaźnika tolerancji poniżej jedności dotyczyła jedynie biomasy z obiektu kontrolnego. Istotnie większą zawartość Cu oraz większą ilość tego pierwiastka pobraną przez części nadziemne kukurydzy stwierdzono w obiektach, w których do gleby wprowadzono dichlorometan i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, w porównaniu z obiektami niezanieczyszczonymi. Wartości wskaźnika zanieczyszczenia biomasy części nadziemnych kukurydzy Zn i Cu były wyraźnie większe w obiektach, w których glebę zanieczyszczono węglowodorami aromatycznymi, w porównaniu z wartościami uzyskanymi w obiekcie, w którym do gleby wprowadzono tylko pożywkę mineralną. Podobna zależność dotyczyła wskaźnika translokacji cynku i miedzi.
Źródło:
Journal of Elementology; 2014, 19, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ częstości koszenia łąki górskiej na plon i skład chemiczny wód odciekowych (w warunkach badań lizymetrycznych)
The influence of cutting frequency of a mountain meadow on yield and chemical composition of percolating waters (lysimeter studies)
Autorzy:
Jaguś, A.
Twardy, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339121.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
eliminacja nawożenia
łąka górska
odcieki wód z profilu glebowego
plon biomasy
abandoned fertilization
biomass yield
deep infiltration
mountain meadow
Opis:
Badania prowadzono w latach 2000-2002. Dotyczyły one wpływu zróżnicowanego użytkowania nienawożonej łąki górskiej na biomasę roślinną i środowisko wodno-glebowe. Prace realizowano w oparciu o doświadczenia lizymetryczne. Utworzono 7 kombinacji użytkowania, w tym 4 łąkowe ze zróżnicowaną liczbą (1-4) pokosów. Pozostałe trzy obiekty imitowały czarny ugór, samozadarniające się pole orne oraz niekoszoną ruń trawiastą. Z badań wynika, że częstość koszenia runi wpływa zarówno na wielkość plonowania, jak i na ilość i jakość odcieku wody z profilu glebowego. Największe plony suchej masy uzyskano z lizymetrów koszonych dwukrotnie i trzykrotnie. Wydajność runi w lizymetrach koszonych jednokrotnie i czterokrotnie była wyraźnie mniejsza. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem liczby pokosów wzrasta wielkość infiltracji wgłębnej wód opadowych. Stosunkowo duże odpływy występowały na gruntach ornych zupełnie pozbawionych okrywy roślinnej, bądź pozostawionych do samozadarnienia. Skład chemiczny wód odciekających z poszczególnych obiektów i ładunek składników mineralnych wynoszonych z profilów glebowych był zróżnicowany. Straty składników zależały na ogół od wielkości odpływu. Najmniejsze wystąpiły w sytuacji zaniechania lub jednorazowego koszenia runi. Brak zwartej okrywy roślinnej oraz stosowanie częstego koszenia przyczyniały się do wyraźnego ubożenia gleby.
The paper presents the effects of different use of a mountain meadow on biomass production and deep infiltration. We aimed at evaluating vegetation and water-soil environment at reduced utilization of the grassland. The experiment was carried out with the lysimeter method. The following objects were considered: 1 - abandoned arable land, 2 - not mown meadow, 3 - once cut meadow, 4 - twice cut meadow, 5 - thrice cut meadow, 6 - fourfold cut meadow, 7 - fallow land. Objects were not fertilized, otherwise the grassland was treated in the way common for everyday practice. Yielding of every mown object was high, reaching generally over 10 ·ha-1 DM. The highest results were obtained from the meadow cut two and three times per year, while the meadows cut once and four times appeared to be weaker. The level of deep infiltration varied with the number of cuts. It was found that with the rising number of cuts, the amount of water leaving a soil profile increased. The lowest results were noted when the grassland was not cut at all or was cut once a year. The study revealed changes in chemical composition of precipitation in the course of deep infiltration due to the use of experimental object. The loads of particular mineral components leaving soil differed. The losses of mineral components were related to the quantity of percolating waters. The highest losses were noted for the object devoid of permanent vegetation, then for the grassland cut more frequently. Abandoned and rarely cut meadows seemed to protect the soil from mineral losses.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2004, 4, 1; 125-137
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość wybranych roślin motylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na glebie lekkiej. Cz.I. Wydajność biomasy i zdrowotność roślin
Value of selected papilionaceous crops grown in stubble intercrop on light soil. Part I. Biomass yield and plant health status
Autorzy:
Skinder, Z.
Lemanczyk, G.
Wilczewski, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47140.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
miedzyplony scierniskowe
rosliny motylkowe
groch siewny
uprawa roslin
seradela
zdrowotnosc roslin
gleby lekkie
plonowanie
biomasa
lubin zolty
biomass
garden pea
light soil
papilionaceous plant
plant cultivation
plant health
serradella
stubble intercrop
yellow lupin
yielding
Opis:
Celem badań było określenie wydajności biomasy i zdrowotności trzech gatunków roślin strączkowych: seradeli uprawnej, grochu siewnego i łubinu żółtego, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym po jęczmieniu jarym. Badania polowe przeprowadzono w latach 2002-2004 w Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy, na glebie lekkiej, kompleksu żytniego bardzo dobrego. Spośród badanych roślin najwięcej suchej masy całkowitej wytworzył łubin żółty (3,31 t·ha-1), a najmniej seradela (2,43 t·ha-1). Groch siewny wytworzył największy plon biomasy nadziemnej, natomiast łubin żółty istotnie większą niż seradela i groch masę resztek pozbiorowych. Obserwowano stosunkowo niskie porażenie szyjki korzeniowej i korzeni seradeli, nieco wyższe łubinu żółtego i grochu. Główną przyczyną obserwowanych objawów chorobowych były grzyby z rodzaju Fusarium, zwłaszcza F. solani. Nie stwierdzono istotnego wpływu międzyplonów na skład chemiczny gleby.
The aim of the present research was to determine the biomass yield and health status of three legume species: serradella, pea and yellow lupin, grown in stubble intercrop, after spring barley. Fields experiments were carried out at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture at Mochełek, in the vicinity of Bydgoszcz, on light soil, of very good rye complex soil, over 2002-2004. Of the crops studied, the greatest amount of the total dry matter was produced by yellow lupin (3.31 t·ha-1), and the least – by serradella (2.43 t·ha-1). Pea produced the greatest aboveground biomass yield, while yellow lupin – significantly greater post-harvest residue mass than serradella and pea. There was observed a relatively low infection of the root crown and roots in serradella, slightly higher – in yellow lupin and pea. The main reason of the disease symptoms observed were Fusarium genus fungi, especially F. solani. There was found no significant effect of intercrops on the chemical composition of soil.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 1; 23-33
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ metod obróbki wstępnej biomasy na wydajność otrzymywania biogazu
Effect of methods pretreatment of biomass for yield of biofuels
Autorzy:
Bogumił, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470684.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
biomasa lignocelulozowa
obróbka wstępna
fermentacja metanowa
lignocellulosic biomass
pretreatment
anaerobic fermentation
Opis:
Due to the growing interest in renewable energy, lignocellulosic biomass is an attractive substrate for the production of biofuels, particularly when it is undeveloped waste. The biomass is cheap, widely available, and has a highenergy value. Conversion technology of this type of biomass is characterized by the limitations associated with a complicated structure of the lignocellulose complex. Various types of pre-treatment of the raw materials is being used to improve its efficiency. The article describes division of available methods for the preparation of lignocellulosic raw materials used to produce various types of biofuels.
Z uwagi na wzrastające zainteresowanie energią ze źródeł odnawialnych, biomasa lignocelulozowa jest atrakcyjnym substratem do produkcji biopaliw, szczególnie gdy stanowi niezagospodarowany odpad. Jest tania, ogólnodostępna oraz charakteryzuje się wysoką wartością energetyczną. Technologia konwersji tego typu biomasy charakteryzuje się ograniczeniami związanymi ze skomplikowaną budową kompleksu lignocelulozowego. W celu poprawy efektywności wykorzystania tego typu surowca stosuje się różnego rodzaju jego obróbkę wstępną. W artykule przedstawiono podział dostępnych metod przygotowania surowca lignocelulozowego wykorzystywanego do produkcji różnego rodzaju biopaliw.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2016, 14, 4; 191-203
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of carbon, hydrogen and sulphur in biomass of some shrub willow species
Zawartosc wegla, wodoru i siarki w biomasie wybranych gatunkow wierzb krzewiastych
Autorzy:
Stolarski, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15169.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
willow
plant species
shrub
shrub willow
productivity
biomass
carbon
hydrogen
sulphur
shoot
root
Salix viminalis
Salix dasyclados
Salix triandra
Salix purpurea
Salix alba
biomass yield
Opis:
Carbon, hydrogen and sulphur were determined in biomass (shoots and roots) of five species of shrub willow: Salix viminalis, Salix dasyclados, Salix triandra, Salix purpurea and Salix alba. Samples of the biomass collected from a strict experiment were dried to constant weight at 105oC. The content of carbon, hydrogen and sulphur was determined in an automatic determinator ELTRA CHS 500. In addition to the chemical determinations, willow plants were assessed, in the first year of cultivation, in terms of their morphological traits and yields. The results underwent statistical analysis using Excel spreadsheets and Statistica PL software programme. An average content of carbon in the biomass of the five analysed willow species was 496.33 g⋅kg-1 d.m. Among the five species, the highest carbon content was discovered in the biomass of Salix purpurea (501.32 g⋅kg-1 d.m.). An average content of hydrogen in aerial parts of shrub willow was significantly higher than in their roots (507.95 vs 465.88 kg-1⋅d.m.). The content of hydrogen in all the species of shrub willow was on average 71.11 g⋅kg-1 d.m., with the highest hydrogen amount in biomass attributed to Salix triandra (74.98 g ⋅kg-1 d.m.). This species, on the other hand, had the lowest concentration of sulphur in its biomass (on average 0.43 g⋅kg-1 d.m.). The average content of sulphur in aerial parts was significantly lower than in roots of willow plants (0.52 vs 0.95 g⋅kg-1 d.m.). This relationship held true for all the five species of willow plants. An average yield of dry biomass obtained from the five shrub willow species in the year when the experiment was established was 5.81 Mg⋅ha-1. The highest dry biomass yield was produced by Salix viminalis (7.22 Mg⋅ha-1).
W biomasie pięciu gatunków wierzby krzewiastej: Salix viminalis, Salix dasyclados, Salix triandra, Salix purpurea oraz Salix alba, w pędach i korzeniach oznaczono zawartość węgla, wodoru i siarki. Pobrane ze ścisłego doświadczenia polowego próby biomasy wierzby wysuszono w temp. 105°C do uzyskania stałej masy. Zawartość węgla, wodoru i siarki w biomasie oznaczono w automatycznym analizatorze ELTRA CHS 500. Ponadto określono cechy morfologiczne oraz produktywność roślin Salix spp. w pierwszym roku uprawy. Wyniki badań opracowano statystycznie z użyciem arkusza kalkulacyjnego Excel oraz programu komputerowego Statistica PL. Zawartość węgla w biomasie badanych gatunków wierzby krzewiastej wynosiła średnio 496,33 g·kg-1 s.m. Spośród badanych gatunków najwyższą zawartość węgla oznaczono w biomasie Salix purpurea, średnio 501,32 g·kg-1 s.m. Zawartość węgla w pędach nadziemnych była średnio istotnie wyższa (507,95 g·kg-1 s.m.) niż w korzeniach (465,88 g·kg-1 s.m.). Zawartość wodoru u badanych gatunków wynosiła średnio 71,11 g·kg-1 s.m. Istotnie najwyższą średnią zawartość wodoru w biomasie stwierdzono u gatunku Salix triandra (74,98 g·kg-1 s.m.). Gatunek Salix triandra zawierał istotnie najmniej siarki w biomasie, średnio 0,43 g·kg-1 s.m. Średnia zawartość siarki w pędach nadziemnych była istotnie niższa niż w korzeniach, odpowiednio 0,52 g·kg-1 s.m. i 0,95 g·kg-1 s.m. Zależność tę stwierdzono u wszystkich badanych gatunków wierzb. Plon suchej biomasy badanych gatunków wierzb uzyskany w roku założenia doświadczenia wyniósł średnio 5,81 Mg·ha-1. Spośród badanych gatunków istotnie najwyższy plon suchej biomasy uzyskano u Salix viminalis — 7,22 Mg·ha-1.
Źródło:
Journal of Elementology; 2008, 13, 4; 655-663
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efekty podsiewu łąk grądowych w zróżnicowanych warunkach siedliskowych
The effect of overdrilling of dry meadows in different habitat conditions
Autorzy:
Barszczewski, J.
Terlikowski, J.
Wróbel, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338696.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
efekty podsiewu
łąki grądowe
plony białka i cukrów rozpuszczalnych
plon biomasy
skład botaniczny
biomass yield
botanical composition
dry meadow
effectiveness of overdrilling
protein and soluble sugars yields
Opis:
Celem pracy była ocena efektów podsiewu łąk grądowych mieszankami traw i roślin bobowatych w różnych warunkach meteorologicznych. Badania prowadzono w trzech doświadczeniach łąkowych zlokalizowanych na terenie północno-wschodniej Polski. Renowację łąk wykonano wiosną 2012 r. metodą podsiewu bezpośredniego mieszankami nasion traw i roślin bobowatych. Efektywność podsiewu oceniano poprzez zmiany składu botanicznego runi, wielkość plonów biomasy oraz plonów białka ogólnego i cukrów rozpuszczalnych. Wyraźny efekt podsiewu uzyskano w dwóch doświadczeniach,w których były korzystne warunki glebowe i meteorologiczne. Nastąpiło wzbogacenie składu gatunkowego runi, poprawa jej wartości użytkowej, zwiększenie plonów biomasy, białka i cukrów rozpuszczalnych. Przeprowadzone badania wykazały, że powodzenie renowacji poprzez wzbogacenie runi metodą podsiewu intensywnymi odmianami gatunków traw i bobowatych nie zawsze jest skuteczne i zależy w dużym stopniu od przebiegu warunków pogodowych po przeprowadzonej renowacji.
The aim of the study was to evaluate the effects of overdrilling of dry meadows with mixtures of grasses and legume in different weather conditions. The study was conducted in three meadow experiments located in north-eastern Poland. Renovation of meadows was made by direct sowing of grasses and legume seed mixtures in spring 2012. The effectiveness of overdrilling was assessed by changes in the botanical composition of the sward, biomass, protein and soluble sugars yields. A clear effect of overdrilling was obtained in two experiments, where favorable soil and weather condition were observed. An enrichment of the species composition of the sward, improvement of utilisation value, an increase of biomass, protein and soluble sugars yields were recorded. The study showed that the success of the renovation by introduction of intense varieties of grasses and legume species into sward by overdrilling is not always effective and may vary depending on meteorological conditions after renovation.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2016, 16, 3; 5-22
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkcja i wykorzystanie biomasy roślin jednorocznych na potrzeby energii odnawialnej
The Production and use of annual plant biomass for needs of renewable energy
Autorzy:
Burczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232280.pdf
Data publikacji:
2011-03-23
Wydawca:
Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
Tematy:
dobór roślin jednorocznych
sposób ich użytkowania
plony biomasy
wydajność energetyczna
przydatność zbóż dla energetyki
selection of annual plants
plant use
biomass yield
energy efficiency
usability of crop in power industry
Opis:
Zadania podjęte przez Radę Ministrów dotyczące polityki energetycznej Polski, zobowiązują do zwiększenia o 15% udziału OZE (Odnawialnych Źródeł Energii) w energii finalnej oraz pobudowania 2000 biogazowni rolniczych produkujących nie mniej niż 1,7 mld m³ biogazu w 2020 roku. Dla zrealizowania powyższego planu, zakłada się wykorzystywanie głównie biomasy z roślin uprawnych poprzez spalanie w elektrociepłowniach oraz fermentację w biogazowniach rolniczych, wykorzystujących również substraty odpadowe. Zapotrzebowanie na biomasę do 2020 roku wynosi według szacunku IUNG-PIB ok. 10,0 mln ton suchej masy, w tym 3,0 mln ton słomy i 2,0 mln t biomasy z lasu. W celu poznania przydatności jednorocznych roślin uprawnych, przeprowadzono w latach 2007 – 2009 w Zakładzie Doświadczalnym Stary Sielec porównanie następujących gatunków: sorgo, kukurydza, konopie włókniste, pszenica ozima, pszenżyto ozime i żyto jako poplon ozimy. Doświadczenia przeprowadzono na glebie lekkiej zalegającej na glinie (kl. IV). Dlatego ich wyniki będą miały zastosowanie w praktyce na glebach gorszej przydatności rolniczej i opadach < 550 mm rocznie. Na podstawie dotychczas uzyskanych wyników można rekomendować uprawę sorga i kukurydzy, które plonują > 20 t/ha suchej masy przy niskich kosztach produkcji (< 10 zł/GJ) oraz uprawę żyta w poplonie ozimym. Najwyższą wydajność energetyczną uzyskano w uprawie kukurydzy na ziarno, użytkowanej na potrzeby energetyki łącznie ze słomą (527 GJ/ha). Natomiast wykorzystywanie ziarna zbóż na cele energetyczne daje najgorsze wyniki (94 GJ/ha) stanowiące zaledwie 20% wydajności energetycznej kukurydzy lub sorga. Z powyższych powodów przeznaczanie ziarna zbóż na spalanie jest nieuzasadnione (za wyjątkiem ziarna skażonego).
Polish Council of Ministers (the Cabinet) has undertaken to implement energy policy and committed itself to boost the share of energy produced from renewable energy sources (RES) in the final energy output by 15%, as well as to erect 2,000 agricultural biogas plants that would produce no less than 1,7 bn m³ of biogas by 2020. In order to achieve the above, it is assumed that the biomass will primarily be obtained from cultivated plants to be combusted in combined heat and power (CHP) plants, or fermented in agricultural biogas plants, which will also use waste substrates. The Institute of Soil Science and Plant Cultivation (IUNG-PIB) estimates the demand for biomass to amount by 2020 to 10,0 mln t dry mass, including 3.0 mln t of straw and 2,0 mln t of forest biomass. In order to investigate the usability of cultivated annual plants, a comparison of the following cultivars was performed by the Stary Sielec Experiment Plant from 2007 through 2009: sorghum, maize, hemp, winter wheat, winter triticale, and rye as winter aercrop. The experiment was conducted on light soil occurring on loam (class IV). Therefore the results obtained can be practically applied to the soils of lower agricultural quality given the annual rainfall of < 550 mm. On the basis of the results obtained so far the cultivation of sorghum and maize can be recommended, as these cultivars yield > 20 t/ha of dry mass at low costs (< PLN 10/GJ); another recommendation concerns rye as winter aercrop. The highest energy efficiency was obtained from the cultivation of maize grown for grain, used for power industry in combination with straw (527 GJ/ha). The lowest results (94 GJ/ha) have been obtained when using cereal grain for energy purposes, as it has only 20% of energy efficiency of maize or sorghum. These results prove that it is unjustified to designate grain for combustion (with the exception of contaminated grain).
Źródło:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego; 2010, 62, 4; 71-84
1232-3578
2719-8901
Pojawia się w:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Response of potato biomass and tuber yield under future climate change scenarios in Egypt
Autorzy:
Dewedar, Osama
Plauborg, Finn
El-Shafie, Ahmed
Marwa, Abdelbaset
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844307.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
AquaCrop model
biomass
climate change
CMIP5 scenarios
potato
yield
Opis:
FAO AquaCrop model ver. 6.1 was calibrated and validated by means of an independent data sets during the harvesting seasons of 2016/2017 and 2017/2018, at El Noubaria site in western north of Egypt. To assess the impact of the increase in temperature and CO2 concentration on potato biomass and tuber yield simulations, experiments were carried out with four downscaled and bias-corrected of General Circulation Models (GCMs) data sets based on the fifth phase of the Coupled Model Intercomparison Project (CMIP5) scenarios under demonstrative Concentration Trails (RCPs) 4.5 and 8.5, selected for 2021–2040 and 2041–2060. The study showed that the model could satisfactorily simulate potato canopy cover, biomass, harvest and soil water content under various irrigation treatments. The biomass and yield decreased for all GCMs in both future series 2030s and 2050s. Biomass reduction varied between 5.60 and 9.95%, while the reduction of the simulated yield varied between 3.53 and 7.96% for 2030. The lowest values of biomass and yield were achieved by HadGEM2-ES under RCP 8.5 with 27.213 and 20.409 Mg∙ha–1, respectively corresponding to –9.95 and –7.96% reduction. The lowest reductions were 5.60 and 3.53% for biomass and yield, respectively, obtained with MIROC5 under RCP 8.5 for 2030. Reductions in biomass and yield in 2050 were higher than in 2030. The results are showing that higher temperatures shortened the growing period based on calculated growing degree days (GDD). Therefore, it is very important to study changing sowing dates to alleviate the impact of climate change by using field trials, simulation and deep learning models.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2021, 49; 139-150
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of hydrothermal depolymerization and enzymatic hydrolysis of Miscanthus giganteus biomass on the yield of methane fermentation
Autorzy:
Zieliński, M.
Dębowski, M.
Krzemieniewski, M.
Kupczyk, K.
Rokicka, M.
Grala, A.
Hajduk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/298247.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Miscanthus giganteus
biomass
methane fermentation
hydrothermal depolymerization
enzymatic hydrolysis
Opis:
The present study determined the effect of preliminary hydrothermal depolymerization and enzymatic hydrolysis of Miscanthus giganteus biomass on the yield of methane fermentation in terms of the quantity and composition of biogas produced. Enzymatic hydrolysis of the substrate led to an increase in the volume of biogas produced from 0.12 dm3/g substrate in the samples without enzymes to 0.17 dm3/g substrate in variant I, as well as a significant increase in methane. In addition, there were noticeable decreases in dry matter content in all variants to which the enzymatic multicomplex had been added.
Źródło:
Technical Sciences / University of Warmia and Mazury in Olsztyn; 2014, 17(3); 209-218
1505-4675
2083-4527
Pojawia się w:
Technical Sciences / University of Warmia and Mazury in Olsztyn
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies