Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Arianism" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Herezje trynitarne – wczoraj i dziś
Autorzy:
Kubacki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369738.pdf
Data publikacji:
2021-03-03
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Trójca Święta
herezje
modalizm
arianizm
John Hick
Roger Haight
Holy Trinity
heresy
Modalaism
Arianism
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie zależności teologii Trójcy Świętej od chrystologii. Widać to już, analizując rozwój doktryny chrześcijańskiej w epoce Nowego Testamentu. Prawdziwe jest to także dla rozwoju doktryny i teologii chrześcijańskiej w kolejnych wiekach. Także w czasach współczesnych. Opierając się na analizach francuskiego egzegety i dominikanina, Marie-Emile’a Boismarda, w pierwszym punkcie artykułu jest pokazane, że obecne w Nowym Testamencie formuły, w których występują imiona Ojca, Syna i Ducha Świętego, mogą być nazwane „formułami trynitarnymi” jedynie wówczas, gdy Boże synostwo Jezusa Chrystusa rozumiane jest nie na sposób adopcjonistyczny, ale rzeczywisty, ontologiczny. W punkcie drugim artykułu przedstawimy, że wspólną cechą dwóch najważniejszych herezji trynitarnych z przeszłości – modalizmu i arianizmu – było zaprzeczenie doświadczenia wiary apostolskiej, że jakim Bóg objawił się w ekonomii zbawienia, taki jest sam w sobie, czyli że Trójca ekonomiczna jest Trójcą immanentną. Tę samą negację odnajdujemy u niektórych współczesnych teologów chrześcijańskich związanych z tzw. opcją pluralistyczną teologii religii. Zaczynają oni od reinterpretacji jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa, a kończą na odmiennej od przyjętej przez Tradycję Kościoła koncepcji Boga chrześcijan jako Trójcy Świętej. W punkcie trzecim artykułu omówione są poglądy dwóch z nich: Johna Hicka i Rogera Haighta.
The aim of the article is to show the dependence of the theology of the Holy Trinity on Christology. This is clearly seen when analysing the development of the Christian doctrine in the epoch of the New Testament. This is also true for the development of the Christian doctrine and theology in subsequent centuries. Also in modern times. Basing on the analysis of the French exegete and Dominican, Marie-Emile Boismard, the first point of the article shows that the formulas in the New Testament, inwhich the names of the Father, Son and Holy Spirit appear, can be called “Trinitarian Arianism – was the denial of the experience of apostolic faith that what God appeared to be in the economy of salvation is eternally in Himself, so the economic Trinity is immanent Trinity. The same negation can be found in some of today’s Christian theologians associated with the so called pluralistic option of theology of religions. They start with the reinterpretation of the uniqueness and salvific universality of Jesus Christ, and end with a concept of God that is different from the traditionally confessed by the Church. The third point of the article discusses the views of two of them: John Hick and Robert Haight.formulas” only when the divine filiation of Jesus Christ is understood not in an adoptionistic but real, ontological way. The second point of the article shows that the common feature of the two most important Trinitarian heresies of the past – Modalism and
Źródło:
Studia Bobolanum; 2018, 29, 2; 23-44
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Sermo eorum sicut cancer serpit”. Chromatius of Aquileia against heresies
“Sermo eorum sicut cancer serpit”. Chromacjusz z Akwilei przeciw herezjom
Autorzy:
Sajovic, Miran
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613052.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Chromacjusz z Akwilei
arianizm
herezje
Chromatius of Aquileia
Arianism
heresies
Opis:
Biskup Chromacjusz (sprawujący urząd w latach 388-407), którego stolicą biskupią była Akwileja – wielonarodowy ośrodek handlu na północnym krańcu Morza Adriatyckiego, należał do najwybitniejszych hierarchów tego okresu. Znał tak wybitne postacie jak Ambroży, Hieronim, Rufin, Jan Chryzostom i wielu innych. Zanim sam został biskupem, był sekretarzem biskupa Waleriana, a na synodzie w Akwilei (381), któremu przewodniczył Ambroży z Mediolanu, występował przeciw arianom. Znaczenie i waga tego zgromadzenia biskupów, może go stawiać niemal w rzędzie ekumenicznych. Jak pokazują niektóre kazania Chromacjusza, odnalezione w XX wieku, był przeciwny nie tylko wobec doktryny arian, ale również wobec nauczania Fotyna – biskupa Sirmium. Chromacjusz był gorliwym obrońcą ortodoksji, i praktycznie udało mu się wykorzenić wszystkie herezje w swej diecezji. Postrzegany jest zwykle jako antyariański teolog. Po soborze w Konstantynopolu (381) herezja ariańska zdawała się znacznie zawężać swe kręgi, jednak w jednym ze swoich traktatów Chromacjusz stwierdza: „Cuius (sc. Arii) discipuli hodieque oues Dei fallere ac decipere conantur per aliquantas ecclesias, sed iamdudum, magistro perfidiae prodito, discipuli latere non possunt”; zdanie to wyraźnie wskazuje, że zwolenników Ariusza można było jeszcze znaleźć (świadczy o tym przysłówek „hodie”, czyli dzisiaj) w regionie wokół Akwilei, pamiętać też trzeba o obecności zwolenników Fotyna z Sirmium. Pierwsza część artykułu przedstawia ogólną sytuację religijną w Akwilei w momencie, gdy miejscowym biskupem był Chromacjusz; następnie przeprowadzona została dogłębna analiza kilku fragmentów dzieł (kazań i traktatów) Biskupa Akwilei, by wykazać, że istnienie herezji spotkało się z oddźwiękiem w jego pismach, oraz zidentyfikować jego teologiczne argumenty przeciwko heretyckim doktrynom. Wśród różnych zaleceń Chromacjusza, znajduje się przede wszystkim „niezwyciężona wiara” (invicta fide), która doprowadziła do pokonania (stłumienia) herezji.
Bishop Chromatius (in office from 388 to 407), whose episcopal see was a cosmopolitan trade-center at the north end of the Adriatic Sea with the name of Aquileia, was one of the most prominent bishops in the period. He is acquainted with notable figures such as Ambrosius, Hieronymus, Rufinus, and Ioannes Chrysostomus and forth. Before being created a bishop, he was the secretary of bishop Valerianus and in the occasion of Council of Aquileia in 381, he had spoken against Arians. This Council was presided by Ambrosius and with its scale it could almost be considered as an ecumenical one. As shown in some of the Chromatius’ sermons, which are unearthed in the 20th century, he opposed not only to the ideas of Arians but also to the teaching of Fotinus, bishop of Sirmium. Chromatius was a very zealous fighter and he practically succeeded to uproot all heretical ideas in his diocese. The academia usually sees him as an anti-Arian theologian. After the Council of Constantinople (381), the Arian heresy seemed to be abated, but Chromatius said in one of his Tractatus, “Cuius (sc. Arii) discipuli hodieque oues Dei fallere ac decipere conantur per aliquantas ecclesias, sed iamdudum, magistro perfidiae prodito, discipuli latere non possunt”; it is evident that, the followers of Arius could still be found (with the mentioning of “hodie”, i.e. today) in the area of Aquileia, meanwhile one must not neglect the presence of the followers of Fotinus of Sirmium. The first part of my conference paper would be a general presentation of the religious situation in Aquileia at the time where Chromatius served as the local bishop; thus I will proceed with an in-depth reading on several passages of the Aquilerian bishop’s sermons (Sermones and Tractatus), in order to show the impact of the those heresies on his works and to identity his theological arguments against them. Among those teachings, there is the “unconquerable faith (invicta fide)”, which led to the surmounting (suppression) of heresies.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 443-455
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologiczne wątki rytu hiszpańsko-mozarabskiego z perspektywy euchologii In initio anni
Anthropology of Hispanic-Mozarabic Rite in Perspective of In initio anni Eucology
Autorzy:
Roszak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571164.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
pryscylianizm
arianizm
natura
łaska
Priscilianism
Arianism
nature
grace
Opis:
Eucological texts of the Spanish-Mozarabic Rite contain many interesting anthropological insights which are the result of historical circumstances in which liturgy took shape on the Iberian Peninsula (discussions with Arianism, Adaptionism or Priscilianism). The article consists of two parts: the first one examines the texts from the Mass for the beginning of the year (in initio anni) in the Spanish rite, which brings out the cronosophical framework of reflection on man in his dynamics of becoming and his greatest aspirations. The second part is devoted to the Mozarabic understanding of human nature and its relation to God’s grace, corporality and spirituality in order to focus on some anthropological categories, such as affectio, devotio or vota, around which individual and communal anthropology of the Spanish rite is grounded.
Teksty euchologiczne rytu hiszpańsko-mozarabskiego kryją w sobie wiele wątków antropologicznych, które są rezultatem okoliczności historycznych, w jakich kształtowała się liturgia na Półwyspie Iberyjskim (dyskusje z arianizmem, adapcjanizmem czy pryscylianizmem). Artykuł składa się z dwóch części: w pierwszej zostaje przeanalizowany formularz mszy na rozpoczęcie roku w rycie hiszpańskim, który wydobywa ramy chronozoficzne refleksji nad człowiekiem w dynamizmie stawania się i jego największych aspiracji. Następnie w drugiej części przywołuje się mozarabskie rozumienie natury ludzkiej i jej relacji do łaski Bożej, cielesności i duchowości, aby skupić się na wybranych kategoriach antropologicznych, takich jak affectio, devotio czy vota, wokół których konfiguruje się antropologia (indywidualna i wspólnotowa) rytu hiszpańskiego.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 69-85
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okoliczności zwołania Soboru Nicejskiego
The circumstances of the convocation of the Council of Nicaea
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613638.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
symbol wiary
synod
Nicea
donatyzm
arianizm
Konstantyn
Ariusz
symbol of faith
Nicaea
Donatism
Arianism
Constantine
Arius
Opis:
The article presents the circumstances of the Council of Nicaea. There was a tradition to compose symbols of the faith (symbola fidei), and to organize synods. The Council of Nicaea was convoked by Emperor Constantine in cooperation with Pope Silvestre. After the victory on Licinius, Constantine wanted to arrange public and religious matters of the Empire. He was not a Christian but he was friendly to Christianity as a religion which he considered to be profitable for the Empire. He possessed the title of Pontifex maximus which authorized him to intervene not only in pagan cults, but also in ecclesiastical affaires. In spite of that, there were three main conflicts in that time: the date of the Passover, Donatism and Arianism. Donatism was a schism born in Latin Africa having a national background; it was a movement of the local population against the Roman administration. Arianism, born in Greek Africa, was inspired by philosophy, especially by Neo-Platonism. Constantine was welcomed by the Pope and other bishops because his actions were useful for the Church. People were waiting for the Council of Nicaea with hope.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 139-168
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideologia unitariańska a strategie translatorskie i styl przekładu Nowego Testamentu Marcina Czechowica (1577)
Unitarian ideology and translation strategies in context of the style of Marcin Czechowic’s New Testament (1577)
Autorzy:
Winiarska-Górska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044620.pdf
Data publikacji:
2019-04-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Renaissance
reformation
religious discourse
Polish arianism
religious formative books
Opis:
The paper discusses the strategy of translation of Marcin Czechowic’s New Testament translation (1577). The authoress applies the theoretical categories of so called global translation strategy such as scopos, the potential reader, religious attitude as Czechowic’s New Testament was devoted to the unitarian communities. It was arranged as a multifunctional book for religious formation which contained institutionalized transmission of God’s Word. Denominational assumptions are manifested in the selection of translation strategy, style, and method of organizing the text in the book. Both the choice of the specific method of translation and the linguistic form of translations such as Iōannēs Baptistēs – Jan Ponurzyciel were marked by denominational optics of interpretation. The development of humanism broadened the general cognitive horizon. Czechowic’s translation was based on humanistic Greek editions of the time. It is not without reason that we find translators’ assurances as to the method of translation on title pages and in introductions, which were expressed by the concept of “diligence” (Lat. diligentia, Pol. pilność), as well as assurances with regard to the translator’s relationship with the source text – faithfulness to the Greek and Hebrew (veritas graeca, hebraica), or following of an “approved” text (Lat. textus probatus, Old Pol. doświadszony) or “contribution” by confronting different records. Marcin Czechowic, like most Protestant translators, declared faithfulness to the Greek source, however his translation of the Holy Scripture ware also in line with the postulate of veritas confessionis, which was interpreted in various ways depending on doctrinal foundations.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2018, 25, 2; 277-313
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ św. Bazylego Wielkiego na trynitologię
The influence of Saint Basil the Great on trinitology
Autorzy:
Kupryjaniuk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494641.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Św. Bazyli Wielki
trynitologia
Trójca Święta
hipostaza
arianizm
Ojcowie Kapadoccy
Saint Basit the Great
trinitology
the Holy Trinity
hypostasis
Arianism
Cappadocian Fathers
Opis:
Teologia trynitarna stanowi fundament wiary. Artykuł podejmuje próbę zobrazowania wpływu jaki na teologię trynitarną i dogmat o Trójcy Świętej wywarł św Bazyli Wielki, jeden z wielkich Ojców Kapadockich. Św. Bazyli Wielki żył w trudnym okresie historii. Borykając się z herezjami opracował on podstawy terminologii teologicznej. Korzystał przy tym z dorobku filozofów dostosowując i zmieniając znaczenie słów przez nich używanych. Poprzez takie działania naraził się na krytykę innych biskupów. Pozostając jednak nieugiętym dał podwaliny definicjom dogmatyczny, Soborów Powszechnych. Terminologia wprowadzona przez Świętego jest aktualna i używana w teologii po dziś dzień.
Trinitarian theology is basis of faith. The article shows the influence of Saint Basil the Great, one of great Cappadocian Fathers, on Triniratian theology and the dogma of the Holy Trinity. He lived in difficult period of time. Struggling against heresies he developed the basis for theological terminology. He used the achievements of philosophers, adapted and changed the meaning of words they used. Through such actions he was criticized by other bishops. He gave the basis for the dogmatic definitions of the Ecumenical Councils and terminology. Terms, he introduced, are used in theology to this day.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 02; 249-262
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja genezy i dziejów reformacji „Zawstydzeniu arianów” Piotra Skargi
The Idea of the Origins and History of the Reformation in Piotr Skarga’s “The Abashment of the Arians”
Autorzy:
Szymczak, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968030.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Counter-Reformation
Reformation
history
Old-Polish writing
religious polemics
Arianism
Opis:
The subjects of the article are genesis and history of the Reformation in the writings of Piotr Skarga, most fully shown in his polemics with Hieronim Moskorzowski, specifically in the first “Abashment of the Arians” (1604). An argument with Arian writer is crucial for mentioned issues, because the Royal Preacher derived all factions of the Reformation from one ancestor — Arius. Skarga was relying his historical narration on the marks of the True Church (“via notarum”). He was convincing that not having any of those marks had direct influence on shaping and existence of the Reformation. An author in his writings therefore was undertaking an issue of history of the heterodox communities, with intention to present it in the specific historiosophical perspective.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2014, 25, 3
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antitrinitarianism in Poland Before Socinus. A Historical Outline
Antytrynitaryzm w Polsce przed Socynem. Rys historyczny
Autorzy:
Ogonowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232607.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antytrynitaryzm
arianizm
socynianizm
Antitrinitarianism
Arianism
Socinianism
Opis:
This is a reprint of the chapter “Prelude: Antitrinitarianism in Poland before Socinus” by Zbigniew Ogonowski in his "Socinianism: History, Views, Legacy" (Rome: Edizioni di Storia e Letteratura, 2021), 3–56. Reprinted with the permission of Edizioni di Storia e Letteratura. We are grateful to Valentina Saraceni for her permission to reprint this material in the present volume. The paper takes an in-depth look at an early, pre-Socinian stage of Polish antitrinitarianism. First, it outlines the historical reasons for the emergence of antitrinitarianism in Poland. Second, it explains how the early Polish antitrinitarians were able to develop a view substantial enough to provide a basis  for Socinianism, a philosophical and religious movement with a pan-European reach. Third, it discusses similarities and differences between the two stages of Polish "Arianism", pre-Socinian and Socinian.
Przedruk rozdziału "Prelude: Antitrinitarianism in Poland before Socinus" Zbigniewa Ogonowskiego z jego książki "Socinianism: History, Views, Legacy" (Rzym: Edizioni di Storia e Letteratura, 2021), 3–56. Przedruk za zgodą Edizioni di Storia e Letteratura. Jesteśmy wdzięczni Valentinie Saraceni za zgodę na przedruk tego materiału w niniejszym tomie. Artykuł prezentuje dogłębnie wczesną, przedsocyniańską, fazę polskiego antytrynitaryzmu. Po pierwsze, próbuje wyjaśnić historyczne powodowy, dla których w Polsce pojawił się antytrynitaryzm. Po drugie, wskazuje na racje, dla których ta wczesna faza polskiego antytrynitaryzmu, stała się na tyle mocna doktrynalnie, że mógł się w niej zakotwiczyć socynianizm, ruch filozoficzno-religijny o ogólnoeuropejskim zasięgu. Po trzecie, omawia podobieństwa i różnice w poglądach filozoficzno-religijnych głoszonych w obu fazach polskiego „arianizmu”: przedsocyniańskiej i socyniańskiej.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 4; 87-141
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eretici ed eresie nel Chronicon di san Girolamo
Heretics and heresies in the Chronicon of st. Jerome
Autorzy:
Degórski, Bazyli
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613012.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
St. Jerome
Eusebius of Caesarea
Ancient Church History (4th century)
Heresies
patristic Theology
Donatism
Arianism
Macedonians
Council of Rimini
Council of Seleucia
Pneumatology
Aëtians and Eunomians
Audians
Photinians
Opis:
In the translation of the Chronicon of Eusebius of Caesarea, St. Jerome firmly lists all the heretics and the heresies which – with the complicity of struggles for political power – affected Christianity, causing a sort of internal „martyrdom” for those defending faith. Donatists, Arianists, Macedonians, Anomoeans, Aetians, Audians, Photinians: none escapes the translation and judgement of the Great Dalmatian, who sometimes – impelled by the concise writing style of a chronicle – expresses his own judgement on heretics and their supporters with a single harsh qualification, failing to provide wider evaluations. The fights for the truth invested even the Synods of Rimini and Seleucia, but his concise and keen exposition of the events provides to the reader the information on the facts as well as on the political interference of many decisions, which were not prompted by religious motivations. Once again, an overview of the events presented in his Chronicon – through his „translation” and „tradition” – confirms how divisions and problems within the Church in the past centuries were caused by external motives, as well as often spoiled by the political events and took advantage of the frailty of the human nature, rather than aiming at seeking the truth.
Kontynuując Chronicon Euzebiusza z Cezarei, wśród wielu innych postaci św. Hieronim wymienia także błędnowierców i odszczepieńców IV w. Wskazuje przy tym częstokroć na ich związki z walką polityczną i władzą świecką, która w owym czasie nękała prawowiernych chrześcijan, czyniąc z nich swoistych „męczenników”. Donatyści, arianie, macedonianie (duchobórcy), eunomianie, aecjanie, audianie, fotynianie nie uniknęli surowej oceny wielkiego Ojca Kościoła, który niekiedy – ograniczony swoistym, krótkim stylem samej Kroniki – nawet poprzez jeden jedyny przymiotnik wyraża całą swoją krytykę i dezaprobatę względem błędnowierców oraz tych, którzy ich wspierali i im schlebiali. Nieustanne walki o czystość wiary nie zawsze kończyły się zwycięstwem, jak to widać np. w postanowieniach synodów z Rimini i Seleucji. Niemniej jednak przekaz faktów, dokonany przez Hieronima, pozwala czytelnikowi poznać choćby w zarysie przebieg i cały niesprzyjający kontekst polityczny tych teologicznych sporów. Po raz kolejny lektura faktów i ich kontekstu historyczno-politycznego potwierdza, iż rozłamy i trudności wewnątrz Kościoła pierwszych wieków były spowodowane działaniami zewnętrznymi władz świeckich, wykorzystującymi ludzką słabość spragnioną raczej władzy niż prawdy.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 371-398
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstanty Borzęcki – przypadkowy bohater w mikrohistorycznym studium dwukulturowości
Konstanty Borzęcki – Accidental Hero in the Microhistorical Study of Biculturality
Autorzy:
Kaim, Agnieszka Ayşen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579610.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
TURO-ARYJSKOŚĆ
POSTAĆ „POMIĘDZY”
RENEGAT
POTURCZENIEC
„SŁABE WIĘZI”
PODWÓJNA IZOLACJA
TOŻSAMOŚĆ WIELOWARSTWOWA
TURO-ARIANISM,
GO BETWEEN,
„RENEGADE”
TURNING TURK
WEAK TIES
DOUBLE ISOLATION
LID MODEL OF IDENTITY
Opis:
Tekst jest opracowaniem studium przypadku dwukulturowości (polsko-chrześcijańskiej i osmańskomuzułmańskiej) Konstantego Borzęckiego (1826–1876), polskiego powstańca emigranta z XIX w., który przeszedł na islam i przyjął imię Mustafa Dżelaleddin Pasza (tur. Mustafa Celâlettin Paşa). Do historii kultury Turcji przeszedł dzięki nośności jego teorii o europejskim pochodzeniu Turków. Można uznać, że na jego formację ideologiczną i życiową jako polskiego bohatera tureckiej wizji narodu wpłynął splot wielu okoliczności, jak: doświadczenie życia w polskiej ziemiańskiej rodzinie, seminarium, rozczarowanie powstańcze, opuszczenie kraju i konwersja na islam, czynna służba w armii osmańskiej, praca publicysty-ideologa nowo tworzącej się państwowości tureckiej. Myśl Borzęckiego ewoluowała, w działalności jego potomków i innych inspirujących się jego pracą Les Turcs Anciens et Modernes (Turcy dawni i nowi, Konstantynopol, 1869). Teoria turo-aryjskości zarysowana przez Borzęckiego stała się podstawą reform kulturowych, zwłaszcza zmiany alfabetu (z arabskiego na łaciński) za czasów Republiki Turcji (1928). Teskt proponuje zerwanie z anachroniczną terminologią jak „poturczeniec”, a w zamian, promuje zapożyczony z zachodnioeuropejskiej literatury naukowej: termin postać „pomiędzy”, („go between”), i pośrednika kulturowego („cultural broker”). Analiza sięga też do delikatnej strony podwójności, jaką są słabe więzi z dawnym środowiskiem chrześcijańskim przed apostazją i z nowym muzułmańskim, a nawet podwójnym wykluczeniu ze strony obu środowisk, w świetle socjologicznej teorii Marka Granovettera.
This paper presents the case of biculturality (Polish – Christian and Ottoman – Muslim) of Konstanty Borzęcki (1826–1876), a Polish emigrant who fled to Europe after the Greater Poland Uprising in 1848,and who converted to Islam and changed his name to Mustapha Djelaleddin Pasha ( Tur. Mustafa Celâlettin Paşa). He passed to the history of Turkish culture through his theory on the European origins of Turks. His ideological and personal formation of a Polish hero creating Turkish vision of the nation had been influenced by the accumulation of such circumstances as: experience of life in a Polish yeoman agricultural family, theological seminary, disappointment due to the failure of the uprising, leaving the country, conversion to Islam, active role in the Ottoman Army, activities as a journalist and writer on the ideology of the awaking of the Turkish nation. His idea evolved in the activities of his descendants and other activists who were inspired by his work Les Turcs Anciens et Modernes (1869). His theory of Turo-arianism became the fundaments of cultural reforms, especially the change of the alphabet (from Arabic into Latin) of the new Turkish Republic (1928). This research also proposes to break with anachronic terminology like “turning Turk”, in exchange for a term borrowed from Western European publications like “go between” or “cultural broker”. The text also touches the sensitive side of bicultural formation like “weak ties” with the Christian community before his apostasy and with the new Muslim one. Borzecki is presented as a person struggling with double exclusion, in line with the sociological theory of Mark Granovetter defined as weak ties.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2020, 46, 2 (176); 281-306
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies