Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Amoris laetitia" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Kreatywne sumienie w Amoris laetitia?
Creative Conscience in Amoris laetitia?
Autorzy:
Bortkiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047406.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
apostolic exhortation Amoris laetitia
Pope Francis
tradition
creative conscience
adhortacja apostolska Amoris laetitia
papież Franciszek
tradycja
kreatywne sumienie
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy adhortacja apostolska Amoris laetitia papieża Franciszka jest przejawem kreatywnego sumienia. W związku z powyższym scharakteryzowano pojęcie i istotę tzw. „sumienia kreatywnego”, następnie - zgodnie z duchem nauczania biskupa Rzymu – nakreślono status małżeństwa chrześcijańskiego we współczesnym świecie i wreszcie skonfrontowano aktualne nauczanie z tradycyjną wizją sumienia. Z uwagi na brak autorskiego komentarza do uwag i kwestii podnoszonych przez czytelników dokumentu uprawnione staje się mówienie o tym, że dokument dopuszcza takie możliwości interpretacyjne, które wskazują na kreatywną rolę sumienia. Jest to rola uwidoczniona w tak zwanej „nowej teologii moralnej” po Soborze Watykańskim II. Trudno uznać zatem obecnie prezentowaną interpretację Amoris laetitia za wyraz „hermeneutyki ciągłości”, a także za nauczanie wyrastające z tradycji tomistycznej.
The article is an attempt to answer the question of whether the apostolic exhortation Amoris laetitia of Pope Francis is a manifestation of a creative conscience. In connection with the above, the concept and essence of the so-called “creative conscience”, then – in accordance with the teaching spirit of the Bishop of Rome – the status of Christian marriage in the contemporary world was outlined and, finally, the current teaching was confronted with the traditional vision of conscience. Due to the lack of an original commentary on the comments and issues raised by the readers of the document, it becomes legitimate to say that the document allows such interpretative possibilities that point to the creative role of conscience. This is the role shown in the so-called “new moral theology” after the Second Vatican Council. Therefore, it is difficult to recognize the present interpretation of Amoris laetitia as an expression of “hermeneutics of continuity” and also as teaching stemming from the Thomist tradition.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 61-75
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoralne perspektywy adhortacji „Amoris laetitia”
Autorzy:
Świerczek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447945.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
exhortation Amoris laetitia
Catholic Church teaching
family
pope Francis
synod of bishops
marriage
adhortacja Amoris laetitia
nauczanie Kościoła
rodzina
papież Franciszek
synod biskupów
małżeństwo
Opis:
The aim of this article is to show pastoral tasks towards the family and marriage resulting from the teaching of the Church in the apostolic exhortation Amoris laetitia. Pope Francis focuses on the four main challenges of the pastoral care of the family: preparation for marriage, accompaniment to spouses, especially in the first years after the marriage, the marriage of survivors and difficulties, and the formation of pastors and secular family pastoral workers. The author of this article seeks to illustrate these pastoral tasks in the context of the entire study of the Church about marriage and the family in the modern world.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2017, 9, 1
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania Amoris laetitia dla teologa moralisty
Challenges of Amoris laetitia for a Moral Theologian
Autorzy:
Melina, Livio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047402.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Amoris laetitia
divorced and remarried
„paradigm shift” (Paradigmenwechsel)
doctrine and pastoral care
the law of graduality
rozwiedzeni żyjący w powtórnych związkach
zmiana paradygmatu
doktryna i duszpasterstwo
stopniowość
Opis:
Ambiwalencja niektórych sformułowań VIII rozdziału adhortacji Apostolskiej Amoris laetitia i w następstwie tego konflikt jego interpretacji w Kościele, stawiają teologa-moralistę przed bezprecedensowym wyzwaniem. Tylko interpretacja zgodna z Tradycją i w szczególności z nauczaniem Jana Pawła II w Familiaris consortio i w Veritatis Splendor, jest zdolna sprostać głębokiemu zamiarowi (intencji), który miał papież Franciszek: duszpasterska uwaga (pochylenie się) skierowana do rodzin „zranionych” oraz tych „oddalonych”.  Odpowiedzią na oczekiwania adhortacji apostolskiej nie jest  „zmiana paradygmatu”, która wprowadza wyjątki „przypadek po przypadku”, ale raczej zaangażowanie w rewizję (rekonstrukcję) moralnego podmiotu chrześcijanina a zatem kwestia wychowania w perspektywie cnót, w zgodności z wymaganiami praktycznej racjonalności oraz prymatu łaski.
The ambivalence of some formulations in Chapter VIII of the Apostolic Exhortation Amoris laetitia and the resulting conflict of interpretations that is currently taking place in the Church pose an almost unprecedented challenge for the moral theologian. Only one interpretation consistent with doctrinal Tradition, and in particular with the Magisterium of Saint John Paul II in Familiaris consortio and Veritatis splendor, is capable of honoring the profound intention that motivated Pope Francis: pastoral care for “wounded” and “distant” families. The response to the expectations of the Apostolic Exhortation therefore does not depend on a “paradigm shift” that would introduce exceptions “on a case-by-case basis,” but rather on the task of reconstructing the Christian moral subject and therefore in the educational question from the perspective of the virtues, in a way consistent with the demands of practical reason and of the primacy of grace.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 25-38
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Amoris laetitia” w perspektywie „lectio divina”
“Amoris laetitia” in the perspective of “lectio divina”
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662956.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Amoris laetitia, lectio divina, osoby rozwiedzione, związki niesakramentalne
Amoris laetitia, lectio divina, divorced, remarried, nonsacramental marriages
Opis:
Francis`s Exhortation “Amoris laetitia” caused interest because of new pastoral approach to people who are divorced and those who have remarried. It also led to doubts and questions concerning the continuity of the Church`s teaching about marriage and family. Basing on the characteristics of the new Catholic paradigm presented by Cardinal B. Cupich, the study discusses the question of one of the possible forms of practising the approach indicated by Francis. The author tries to read Amoris laetitia by means of lectio divina and points to it as an appropriate way leading to recognition of the situation of people who got divorced or remarried and the possibility of receiving communion by them.
Adhortacja Franciszka Amoris laetitia wzbudziła znaczne zainteresowanie z powodu nowego podejścia duszpasterskiego do osób rozwiedzionych i żyjących w powtórnych związkach. Doprowadziła również do wątpliwości i pytań dotyczących ciągłości nauczania Kościoła o małżeństwie i rodzinie. W oparciu o charakterystykę nowego katolickiego paradygmatu, która została zaprezentowana przez kard. B. Cupich’a, została podjęta w opracowaniu kwestia jednej z możliwych form realizacji podejścia wskazanego przez Franciszka. Autor proponuje czytać Amoris laetitia w kluczu lectio divina oraz wskazuje na nią jako odpowiednią drogę wiodącą do rozpoznania sytuacji osób rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach oraz możliwości przystępowania przez nich do komunii świętej.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2018, 29, 1; 5-25
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Was wird sich in Ungarn nach Amoris laetitia ändern?
What will change in Hungary after Amoris laetitia?
Co zmieni się na Węgrzech po Amoris laetitia?
Autorzy:
Kovács, Gusztáv
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595436.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
gender
family
Hungary
rodzina
Węgry
Opis:
Amoris laetitia jest dokumentem kryzysowym, który został świadomie napisany w sytuacji kryzysowej i poszukuje rozwiązań. Nie jest to jednak w żadnej mierze dokument pesymistyczny ani przepowiadający kulturowy upadek. Wręcz przeciwnie, jest to dokument nadziei. Tekst adhortacji apostolskiej papieża Franciszka nie proponuje jasnych i prostych odpowiedzi, niczego nie nakazuje, ani nie narzuca, ale pragnie motywować czytelnika i otwierać na nowe wizje. Amoris laetitia charakteryzuje się postawami, które sama postuluje: postawa otwartych rąk i otwartych oczu, poszanowanie pluralizmu oraz wrażliwość na radość i cierpienie. To, czy Amoris laetitia zmieni coś na Węgrzech, zależy od tego, czy postawy, którymi kieruje się ten dokument, zadomowią się także w Kościele lokalnym. Przykładowo należy pytać się, czy kwestia płci będzie podobnie otwarcie dyskutowana, jak czyni to papież Franciszek, i czy poważnie zostaną potraktowane pluralistyczne doświadczenia męskości i kobiecości w uwarunkowaniach nierównej modernizacji. Druga ważna kwestia dotyczy tego, czy posiadamy wystarczająco kreatywności i odwagi w poszukiwaniu rozwiązań w takim kształtowaniu ról męskich i kobiecych, aby osoby obydwu płci mogły wzrastać i żyć w sprawiedliwych warunkach. Elementem tego wzrostu są także wszelkie zdolności umożliwiające spokojne życie w rodzinie.
Amoris laetitia is a crisis-document that was knowingly written in a crisis situation and in the search for solutions. However, it is on no account a document of pessimism or a prophecy of cultural downfall. It is much rather a document of hope. The text does not want to give clear and simple answers, but wants to motivate the readers to open up themselves for new visions. The document is characterized by attitudes which promote this opening: the attitude of the open arms and open eyes, acceptance of plurality, and sensitivity towards joy and suffering. Whether Amoris laetitia will change something in Hungary depends on whether these attitudes will also find a home in our church. For example, whether the question of gender is addressed as open as Pope Francis does, and whether the plural experiences of men and women are taken seriously under the conditions of disparate modernization. The second question is, whether we are creative and courageous enough to look for solutions in order to shape gender roles in a way that both sexes can grow in their lives and live under fair and just conditions. To this growth belong all abilities which enable them to live in a family in peace.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 177-189
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy adhortacja „Amoris Laetitia” zmieniła kan. 915 KPK?
Did exhortation Amoris laetitia change can. 915 CIC?
Autorzy:
Majer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372415.pdf
Data publikacji:
2019-11-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Amoris laetitia
Komunia Święta
Eucharystia
rozwiedzeni
w nowych związkach
Amoris Laetitia
Holy Communion
Eucharist
divorced and
remarried
Opis:
The paper deals with the problem of the relationship between the teaching of Pope Francis regarding the admission to the Eucharist of the divorced persons who have entered into new marriages, and the prescription of can. 915 of the Code of Canon Law, which forbids the admission to Holy Communion of persons who obstinately persist in manifest grave sin. After presenting the doctrine contained in Amoris laetitia, the author analyses three elements of the hypothesis of can. 915 (grave sin, persistence in sin, and manifest of sin) and formulates the position that the new apostolic exhortation is not contrary to the prescription of can. 915 of the Code of Canon Law. The interpretation of this canon must take into account the magisterium of Pope Francis, just as it took into account the teaching of the Church so far.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 4; 91-111
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amoris laetitia und die Frage wiederverheirateter Geschiedener
Amoris laetitia and the question of remarried divorced couples
Amoris laetitia i problem osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach
Autorzy:
Schaupp, Walter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595374.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
remarried divorced couples
principle of gradualness
principle of inclusion
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
zasada stopniowości
zasada włączenia
Opis:
Amoris laetitia does not expressly permit or demand in terms of a new binding regulation that remarried divorced persons be admitted to the sacraments. Instead, what is required is a new way of dealing with “irregular situations”, and the document mentions principles which are supposed to serve as guidelines for dealing with individual cases. On the one hand, the article seeks to show that in light of a long running doctrinal development which is now being continued in Amoris laetitia, the admission of remarried divorced persons will be inevitable for the Church. On the other hand, it provides an analysis of the pastoral and moral theological principles which ought to guide and legitimate the “distinction” in individual cases (attention and support; assessment of the situation; maximum inclusion; mitigating circumstances; distinction between the norm and its application). It is argued that from a systematic perspective gradualness can be considered as the key principle from which the other principles can best be understood and integrated.
Amoris laetitia pozwala względnie popiera dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów nie w sposób wyraźny w sensie nowej wiążącej regulacji. Dokument ten raczej domaga się nowego stylu obchodzenia się z „sytuacjami nieregularnymi” i określa pryncypia, które powinny kierować podejściem do osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach w poszczególnych przypadkach. Artykuł z jednej strony próbuje ukazać, że na tle już długiego rozwoju nauczania Kościoła, którego kontynuacją jest Amoris laetitia, dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów jest dla Kościoła nieuniknione. Z drugiej strony tekst analizuje pryncypia duszpasterskie i teologicznomoralne, które mają kierować „rozeznaniem” w poszczególnych przypadkach i je legitymizować (wsparcie i towarzyszenie; rozeznanie sytuacji; maksymalne włączenie; okoliczności łagodzące; rozróżnienie między normą i jej zastosowaniem). Autor argumentuje przy tym, że w wymiarze systematycznym stopniowość może być widziana jako centralne pryncypium, z perspektywy którego pozostałe zasady należy najlepiej rozumieć i integrować.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 163-176
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Пастырское служении для разведённых в „Amoris Laetitia”
The pastoral ministry for the divorced people in „Amoris Laetitia”
Autorzy:
Basystyi, Pavlo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150628.pdf
Data publikacji:
2019-10-15
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
canonical marriage law
divorced
evangelization
integrating
Opis:
In this article, the author tried to present the topic of the pastoral ministry concept’s development for people living without Holy Matrimony by the example of the previous Code of Canon Law of 1917 and New Code of Canon Law of 1983. Influence on changing the situation of those living in a civil marriage or divorced and remarried poste-synodal Apostolic Exhortations „Familiaris Consortio” of 1981 and „Amoris Laetitia” of 2016. According to the author, the opportunity to join the Sacraments of the Church, prescribed in the last post-synodal Apostolic Exhortation are primarily a consequence of the evolutionary process rather than revolutionary innovations, although there are many different points of view on this topic. That is why the exhortation „Amoris Laetitia” talks about accompanying, discerning and integrating weakness, but in confidentiality. The important things, according to the author, are letters from individual bishops or Episcopal Conferences that have supported the Holy Father and have already taken advantage of the prescribed opportunities helping their parishioners to return to the church community and become actively involved in its life.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2019, 30, 4; 37-53
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharistic Concept in the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia (2016)
Zagadnienie Eucharystii w adhortacji apostolskiej Amoris Laetitia (2016)
Autorzy:
Pittappillil, Francis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585280.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris Laetitia
Eucharist
Family
Spirituality
pastoral work
Eucharystia
rodzina
duchowość
duszpasterstwo rodzin
Opis:
The post-synodal Apostolic Exhortation Amoris Laetitia published on 8 April 2016, offers distinctive and specific theology of family based on the Eucharist. Throughout the document, Pope Francis highlights the significance of Eucharist in the family life. According to him, Eucharist has a unique role in the creation and formation of the Christian families. He calls Eucharist “a medicine for the imperfect” to heal the wounds of the family. Therefore, all the Christian families have to meditate on the great mystery of Eucharist to learn the basic lessons of Christian love and communion. Pope Francis exhorts the priests to apply the logic of mercy in the pastoral field. Amoris Laetitia strongly emphasises the need for the pastoral companion- ship by the priests to those who are weak and live in the situation of error. They have to be invited to come to the main stream of the Church, since Church is the house of all the faithful. In fact, every family may try to practise the Eucharistic love. In short, Amoris Laetita is a useful handbook for all the faithful to know the basic principles of family life and the value of Eucharistic centred Christian life.
Posynodalna adhortacja apostolska Amoris Laetitia ukazuje specyficzną teologię rodziny opartą o Eucharystię. W całym dokumencie papież Franciszek uwydatnia znaczenie Eucharystii w życiu rodziny. Według niego Eucharystia spełnia niezastąpioną rolę w tworzeniu i formacji chrześcijańskich rodzin. Papież nazywa Eucharystię „lekarstwem dla niedoskonałych” leczącą rany rodzin. Dlatego też chrześcijańskie rodziny powinny medytować tajemnice Eucharystii, aby nauczyć się podstaw prawdziwej miłości i komunii. Papież Franciszek wzywa kapłanów do stosowania logiki miłosierdzia na gruncie duszpasterskim. Amoris Laetitia usilnie podkreśla potrzebę duszpasterskiego towarzyszenia wszystkim tym, którzy są słabi i żyją w grzechu. Także oni powinni być zaproszeni do życia w Kościele, gdyż ten Kościół jest domem dla wszystkich wierzących. Wszak każda rodzina może żyć miłością ewangelijną. Amoris Laetitia jest użyteczna wskazówką dla poznania podstawowych zasad życia rodzinnego i wartości Eucharystii skupiającej chrześcijańskie życie.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 421-430
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno miłości małżeńskiej w świetle Amoris laetitia
The beauty of conjugal love in light of Amoris laetitia
Autorzy:
Ozorowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553916.pdf
Data publikacji:
2017-07-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
papież Franciszek
miłość małżeńska
piękno miłości
seksualność
dojrzewanie do miłości
dialog małżeński
pope Francis
conjugal love
beauty of love
sexuality
maturity for love
marriage dialogue
Opis:
Niniejsze opracowanie prezentuje temat piękna miłości małżeńskiej na podstawie adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Amoris laetitia. Na wstępie zauważamy, że współczesny zsekularyzowany świat wypacza pojęcie miłości, co prowadzi do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu małżeństwa i rodziny. Ojciec święty Franciszek w swoim nauczaniu stara się przede wszystkim ukazać pozytywną stronę miłości małżeńskiej tak, aby sami małżonkowie zaangażowali się w odkrywanie jej głębi i różnorakich aspektów, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka. Małżonkowie w codziennych prostych i zwyczajnych gestach uwidaczniają miłość, jaką Chrystus miłuje swój Kościół. Miłość rodzi się ze spojrzenia na drugą osobę, które wywołuje podziw i zasmakowanie w cennej wartości drugiego człowieka. Miłość pozwala dostrzec kochanego człowieka jako osobę. Radość miłości odnawia się i dojrzewa po wspólnym doświadczeniu cierpienia, trudu i zmagania. Wspólna droga małżeńska oznacza przejście przez różne etapy rozwoju miłości, które wymagają „wielkodusznego daru z siebie” (AL 220). Papież Franciszek przypomina, że miłość potrzebuje czasu, który małżonkowie muszą wygospodarować do własnej dyspozycji. Miłość bowiem dojrzewa pomimo ograniczeń i niedoskonałości poprzez ofiarny wysiłek i poświęcenie. Młodzi ludzie powinni się odważyć zawrzeć nierozerwalny związek małżeński, który stanowi ochronę i narzędzie do dojrzewania do miłości. Miłość małżeńska charakteryzuje się również uczuciem przyjemności i namiętnością seksualną. Ojciec święty Franciszek w nauczaniu o znaczeniu płciowości człowieka idzie za św. Janem Pawłem II, swoim poprzednikiem. Kościół odrzuca wypaczenia seksualne i erotyczne, ale nie lekceważy samej seksualności ani nią nie pogardza. Kryzysy małżeńskie są częścią dramatycznego piękna miłości małżeńskiej. Kościół poprzez kapłanów i odpowiednio przygotowane osoby może towarzyszyć duchowo małżonkom w kryzysie, tak aby odnaleźli oni i odnowili pierwotną miłość, która ich połączyła w jeden związek.
The present study presents the theme of the beauty of conjugal love on the basis of the apostolic exhortation of Pope Francis Amoris laetitia. We note that modern secularized world distorts the notion of love, leading to serious disruptions in the functioning of marriage and the family. Pope Francis strives above all to show the positive side of conjugal love. Spouses in everyday simple and ordinary gestures reveal the love that Christ loves his Church. Love is born of a look at the other person, which provokes admiration and taste in the precious value of another person. Love lets you see a loved one as a person. Joy of love renews and grows after a shared experience of suffering, effort and struggle. The common married way is to go through the various stages of the development of love that require „generous gift of self” (AL 220). Pope Francis reminds us that love needs time that the spouses must find at their disposal. Love grows in spite of limitations and imperfections through sacrificial effort and sacrifice. Young people should dare to conclude an inseparable marriage that provides protection and a tool for the development of love. Conjugal love is also characterized by feelings of pleasure and sexual passion. Pope Francis in teaching about the importance of human sexuality goes behind St. John Paul II, his predecessor. The church rejects sexual and erotic perversion but does not disregard sexuality itself nor disdains it. Marriage crisis are part of the dramatic beauty of conjugal love. The Church through priests and prepared persons can spiritually accompany the spouses in crisis so that they find and renew the original love that has brought them into a single union.
Źródło:
Sympozjum; 2017, 1(32); 9-31
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogiczne aspekty adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia
Pedagogical aspects of the apostolic exhortation Amoris laetitia by Pope Francis
Autorzy:
Zellma, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595669.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
Francis
Christian pedagogy
family
upbringing
Franciszek
pedagogika chrześcijańska
rodzina
wychowanie
Opis:
Amoris laetitia, an apostolic exhortation by Pope Francis, shows the problems related to marriage and family in a new light. The Pope, just like His predecessors, devotes a lot of attention to parental responsibility for the holistic development of children. He reminds us that the passing on of values and ideals, development of social and religious attitudes and sexual education should occupy an important place in the process of upbringing in the family. In the opinion of Francis, such an upbringing requires the involvement of the mother and the father, who consciously and responsibly participate in the holistic development of their children. In the accomplishment of educational tasks the parents are entitled to receive proper support from the state, the school and the Church. Other aspects regarded by Pope Francis as important include the preparation of future spouses for marriage and parenthood, and support for married couples in performing their tasks resulting from motherhood and fatherhood. Consequently, Francis devotes much attention to proper methods of upbringing in the family, which is important not only in theory, but also in practice. All of these aspects are investigated in the article and analysed from the perspective of Christian pedagogy.
Adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia stawia w nowym świetle problemy dotyczące małżeństwa i rodziny. Papież, podobnie jak jego poprzednicy, wiele uwagi poświęca odpowiedzialności rodziców za holistyczny rozwój dzieci. Przypomina, że w procesie wychowania w rodzinie ważne miejsce powinno zajmować przekazywanie wartości i ideałów, kształtowanie postaw społecznych i religijnych oraz edukacja seksualna. Zdaniem Franciszka, wychowanie to domaga się zaangażowania matki i ojca, którzy świadomie i odpowiedzialnie uczestniczą w holistycznym rozwoju dzieci. W realizacji zadań wychowawczych rodzice mają prawo do odpowiedniej pomocy ze strony państwa, szkoły i Kościoła. Papież za ważne uznaje też przygotowanie narzeczonych do małżeństwa i rodzicielstwa oraz wspieranie małżonków w wypełnianiu zadań wynikających z macierzyństwa i ojcostwa. W związku z powyższym adhortacja Amoris laetitia wiele uwagi poświęca odpowiednim metodom wychowania w rodzinie, co jest znaczące nie tylko dla teorii, ale również dla praktyki. Na te wszystkie aspekty zwrócono uwagę w artykule, analizując je z perspektywy pedagogiki chrześcijańskiej.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 235-248
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół interpretacji Amoris laetitia. Próba wyjaśnienia niektórych wątpliwości
On the Interpretations of Amoris Laetitia: An Attempt to Clear Certain Doubts
Autorzy:
GLOMBIK, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046954.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Amoris laetitia, Franciszek, małżeństwo, osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach cywilnych, czyny wewnętrznie złe, sakramenty, współżycie małżeńskie
Amoris Laetitia, Pope Francis, marriage, divorced and remarried persons, intrinsically evil acts, sacraments, marital union
Opis:
Artykuł jest próbą wyjaśnienia spornych kwestii pojawiających się w komentarzach i interpretacjach adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Amoris laetitia. Autor w czterech punktach wyjaśnia podstawowe i najczęściej przywoływane wątpliwości rodzące się przy lekturze posynodalnego dokumentu, a dotyczące możliwości dopuszczenia osób po rozwodzie cywilnym, żyjących w ponownych związkach niesakramentalnych, do sakramentów pokuty i Eucharystii. Autor podejmuje problem, czy dokument Amoris laetitia wprowadza zmianę dotychczasowej praktyki duszpasterskiej. Zagadnienie to wiąże się z kwestią udziału osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach w życiu sakramentalnym Kościoła – i szerzej: samego rozumienia sakramentów. Kolejna kwestia dotyczy ważnej w katolickiej teologii moralnej nauki o czynach wewnętrznie złych i związanej z nią problematyki subiektywnej winy w sytuacji popełnienia obiektywnego zła, którego nie można usprawiedliwić. Ostatni problem odnosi się do małżeńskiego współżycia seksualnego i jego znaczenia w związku osób, które po rozwodzie cywilnym prowadzą wspólne życie. W oparciu o dostępne komentarze oraz interpretacje Amoris laetitia, zarówno krytyczne wobec dokumentu, jak i mu przychylne, autor stara się wyjaśnić dotyczące go wątpliwości, wskazując przy tym na te jego aspekty, które domagają się dalszej analizy. Tekst stanowi kolejny głos w toczącej się obecnie skomplikowanej debacie na temat małżeństwa i rodziny. Amoris laetitia zachowuje ciągłość nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, choć inaczej niż dotychczasowe dokumenty poświęcone tym zagadnieniom nie skupia się na prezentacji doktryny, lecz wyjaśnia problemy z perspektywy duszpasterskiej, ukazując różnorakie możliwości stosowania nauczania Kościoła.
The article elaborates on the controversial issues allegedly introduced by Pope Francis’s Postsynodal Apostolic Exhortation Amoris Laetitia and widely discussed in the commentaries on the document in question and in its interpretations. The author scrutinizes four basic and most frequently formulated doubts regarding the exhortation, in particular the issue of whether access to the sacraments of penance and Eucharist should be provided for divorced persons who have remarried and live in non-sacramental unions. The author attempts to answer the question of whether Amoris Laetitia indeed introduces a change in the existing pastoral practice. The issue is related to that of the participation of divorced and remarried persons in the sacramental life of the Church, as well as to the broader problem of understanding the sacraments. Another issue discussed in the article in relation to Amoris Laetitia concerns the important Catholic teaching on intrinsically evil acts, and the problem of subjective guilt in a situation when objective, unjustifiable evil has been committed. The final issue addressed by the author is that of the sexual union of spouses and its significance to the union a divorced person enters while remarrying. Based on the available commentaries on Amoris Laetitia and its interpretations, those critical of the document as well as those favorable towards it, the author attempts to clear the doubts that surround the exhortation, simultaneously pointing to some of its aspects that demand further analysis. Thus the article provides another opinion in the modern day complex debate on marriage and the family. According to the author, Amoris Laetitia shows the continuity of the teaching of the Catholic Church on marriage and the family although, unlike the previous documents addressing the same issues, it explains the problems in question from the pastoral perspective, showing the spectrum of the application of the teaching of the Church, rather than focusing on the presentation of the doctrine. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 4 (120); 301-317
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adhortacja apostolska „Amoris laetitia”. Wartość „synodalna” adhortacji apostolskiej
Autorzy:
Paglia, Vincenzo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447947.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Amoris laetitia
pope Francis
family
Catholic Church
Vatican II
children
parents
papież Franciszek
rodzina
Kościół
Sobór Watykański II
dzieci
rodzice
Opis:
The author presents in an analytical way a new apostolic exhortation of Pope Francis Amoris laetitia. Teaching Pope Francis about family and marriage is presented by the author in the context of the entire teaching of the Church. The author, following the trail of Pope Francis, refers in particular to the document of John Paul II about the family in the modern world Familiaris consortio. The author not only presents the theological foundations of the Church’s teaching about the family, but also shows the practical, pastoral contexts of this teaching. The author shows Pope Francis as a prophet of our time, concerned for the good of every family in the world. The final encouragement of Pope Francis addressed to families, which the author ends his article: “Families, let us move forward and let us keep on going is moving and hopeful! […] Let us not lose hope because of our limitations, but let us not give up on the pursuit of the fullness of love and oneness that we have been promised” (AL, 325).
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2017, 9, 1
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De l’„Amoris Laetitia” à „Fratelli tutti”. L’importance des relations familiales
From „Amoris Laetitia” to „Fratelli tutti”. The importance of family relations
Od Amoris Laetitia do Fratelli tuttu. Znaczenie relacji rodzinnych
Autorzy:
Carbajo-Núñez, Martín
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146547.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Famille
Mariage
Amoris Laetitia
Fraternité
Amitié sociale
Écologie intégrale
Family
Marriage
Fraternity
Social Friendship
Integral ecology
rodzina
małżeństwo
braterstwo
przyjaźń społeczna
ekologia integralna
Opis:
A la lumière de l’exhortation post-synodale Amoris Laetitia, cet article étudie “ l’évangile de la famille “ et l’importance des relations familiales dans la vie sociale. Aujourd’hui, il y a un “ besoin omniprésent d’une saine injection d’esprit de famille “ (AL 183). L’encyclique Fratelli tutti reprend ce besoin et invite à promouvoir la fraternité et l’amitié sociale dans notre société mondialisée, qui „fait de nous des voisins mais pas des frères”. “Cet article affirme que la famille est fondamentale dans le développement de nos quatre relations fondamentales (1ère partie) et dans l’éducation (2ème partie). De plus, la famille introduit la fraternité dans le monde (3ème partie) et elle est l’agent principal de l’écologie intégrale (4ème partie).
In the light of the post-synodal exhortation Amoris Laetitia, this article studies « the gospel of the family « and the importance of family relationships in social life. Today, there is an « omnipresent need for a healthy injection of family spirit » (AL 183). The encyclical Fratelli tutti takes up this need and invites all to promote fraternity and social friendship in our globalized society, that « makes us neighbors but does not make us brothers. « This articleasserts that the family is fundamental in the development of our four fundamental relationships (1st part) and in education (2nd part). Furthermore, the family introduces fraternity into the world (3rd part) and it is the principal agent of integral ecology (4th part).
Przedłożony artykuł analizuje „ewangelię rodziny” i znaczenie relacji rodzinnych w życiu społecznym w świetle posynodalnej adhortacji Amoris Laetitia. Zauważa ona, że istnieje dziś „wszechobecna potrzeba zdrowego zastrzyku ducha rodzinnego” (AL 183). Encyklika Fratelli tutti zwraca uwagę na tę potrzebę i wzywa do promowania braterstwa i przyjaźni społecznej w naszym zglobalizowanym społeczeństwie, które „czyni nas sąsiadami, ale nie braćmi”. Artykuł potwierdza, że rodzina ma fundamentalne znaczenie w rozwoju naszych czterech podstawowych relacji (część 1) oraz w wychowaniu (część 2). Ponadto rodzina wprowadza w świat braterstwo (cz. 3) i jest głównym czynnikiem ekologii integralnej (cz. 4).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2021, 22; 281-296
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymiary duchowości rodziny w adhortacji Amoris laetitia
The Dimensions of the Spirituality of the Family in the Exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Zurzycki, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
papież Franciszek
duchowość
duchowość rodziny
adhortacja
Amoris laetitia
Pope Francis
spirituality
spirituality of the family
exhortation Amoris laetitia
Opis:
Papież Franciszek w adhortacji Amoris laetitia podkreśla znaczenie duchowości rodzinnej. Osadza ją na afirmacji samoudzielającego się Boga i współpracy z łaską. Rodzina, kontemplując relacje wewnątrztrynitarne, winna kształtować swoje więzi na wzór komunii Osób Boskich. W tym celu potrzebna jest otwartość członków rodziny na spotkanie z Bogiem w modlitwie i Eucharystii, a także w codzienności, rodzina nabiera w ten sposób wymiaru teologalnego. Zawiera się w niej Krzyż oraz Zmartwychwstanie, kontemplacja pełni, która jest w Bogu, oraz doświadczanie ludzkiej ograniczoności. W tym kontekście rodzina, jako Kościół domowy, partycypuje w cnocie nadziei i upatruje swego spełnienia w wieczności. Otwartość na przyjęcie Bożego działania w życiu rodzinnym jest jednocześnie umocnieniem więzi międzyludzkich. Wyraża się to w miłości definitywnej, wyłącznej i osobowej, a osiąga swoją pełnię w miłości płodnej. Znaczącym rysem duchowości rodziny jest ofiarne przyjmowanie nowego życia oraz przyjmowanie i obdarowywanie miłością. Dokonuje się to poprzez słowa i gesty miłości, wzajemną opiekę i wsparcie. Przejawem dojrzałości duchowej rodziny jest jej charakter misyjny i gościnność. Rodzina mocna oddziałuje na otoczenie i przemienia świat w dom, gdzie panuje prawdziwe braterstwo.
Pope Francis in the exhortation Amoris laetitia stresses the importance of the spirituality of the family, basing it on the affirmation of a self-imparting God and cooperation with grace. The family, contemplating the intra-Trinitarian relations, should shape its bonds on the communion of the Divine Persons. To achieve this goal, it is necessary for the family members to be open to meeting God in prayer and in the Eucharist, as well as in everyday life, which in this way acquires a theological dimension. Encompassed in this is the cross and the resurrection, a contemplation of the fullness that is in God as well as the experience of human limitations. In this context, the family, as the domestic Church, participates in the virtue of hope and sees its fulfillment in eternity. Openness to accepting God’s action in family life is, at the same time, a strengthening of the interpersonal bonds. This is expressed in definitive, exclusive and personal love and reaches its fullness in fruitful love. A significant trait of the spirituality of the family is the selfless reception of new life and the receiving and giving of love. This is accomplished through words and gestures of love, mutual care and support. The manifestation of the spiritual maturity of the family is its missionary character and hospitality. A strong family influences its surroundings and transforms the world into a home where there is true fraternity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 137-151
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzyszenie małżeństwom w kryzysach w świetle adhortacji Amoris laetitia
Accompanying marriages in crises in the light of the exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Szajkowska, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480444.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Amoris laetitia
duszpasterstwo małżeństw
kryzysy małżeńskie
towarzyszenie małżonkom
marital crises
pastoral marriage counselling
accompaniment to spouses
Opis:
W artykule podjęta została próba odpowiedzi na pytanie, na czym polega duszpasterskie towarzyszenie małżonkom w kryzysach w świetle adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia. Omówione zostały kryzysy: początków, narodzin dziecka, jego wychowania i dojrzewania, „pustego gniazda”, starzejących się rodziców. Wiążą się one z trudnościami: emocjonalnymi, społecznymi, duchowymi, gospodarczymi, zawodowymi, niedojrzałością emocjonalną. Do grupy osób wspierających w kryzysach zalicza się duszpasterzy, doradców i specjalistów, a także doświadczonych małżonków. Ich zadaniem jest wspieranie małżonków w kryzysie pomocą duszpasterską lub specjalistyczną oraz świadectwem wiary. Wymaga to rzetelnego rozeznawania, umiejętności słuchania, a nade wszystko sztuki ukazania, że to, co jawi się w danym momencie, jest okazją do bardziej świadomego życia.
The article attempts to answer the question: What is the pastoral accompaniment to spouses in crises in the light of Pope Francis’ exhortation Amoris laetitia. Crises such as: the beginnings, arrival of a child, raising and maturing a child, „empty nest” syndrome and the crisis of aging parents were discussed. They involve emotional, social, spiritual, economic or professional difficulties along with emotional immaturity. The group of people supporting in crises consists of: priests, advisors and specialists as well as experienced spouses. Their task is to support couples in crisis with pastoral or specialist assistance and a testimony of faith. It requires very reliable insight, the ability to listen and, above all, the art of showing that what appears in a given moment of life is an opportunity for a more conscious life.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 2; 249-261
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwischen Begeisterung und Besorgnis Über die Rezeption von Amoris laetitia in Slowenien
Between delight and anxiety. On reception of Amoris laetitia in Slovenia
Między zachwytem i obawami. O recepcji Amoris laetitia w Słowenii
Autorzy:
Globokar, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595492.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
pastoral care for the family
moral norms
gradualness
inclusion
duszpasterstwo rodzin
normy moralne
stopniowość
włączenie
Słowenia
Opis:
Posynodalna adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia znalazła w Słowenii bardzo zróżnicowane przyjęcie. Po początkowej powściągliwości ze strony hierarchii kościelnej, od końca 2016 r. coraz wyraźniejsza staje się pozytywna recepcja tego dokumentu. Zdecydowana większość wierzących i ludzi zaangażowanych w działalność pastoralną dostrzega w Amoris laetitia odpowiedni impuls dla odnowy duszpasterstwa rodzin w Słowenii. W artykule zostały przedstawione niektóre racje przeciwstawnych reakcji – od zachwytu aż do sprzeciwu – w ramach recepcji papieskiego dokumentu i rozwinięte niektóre impulsy zawarte w Amoris laetitia dla duszpasterstwa w Słowenii.
Reactions to the Post-Synodal Apostolic Exhortation Amoris laetitia by Pope Francis have also been fiercely divided in Slovenia as elsewhere. Initially, the official Church showed reluctance towards it. However, there has been more and more signs of a positive reception since towards the end of 2016. A great majority of the believers and pastoral co-workers understood this exhortation as an appropriate incentive for the renewal of the pastoral care of the family in Slovenia. The article discusses some of the reasons for the opposing reactions to the document and tries to further develop some parts of the document to be used in the pastoral care of the family in Slovenia.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 191-202
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoral discernment, imagination and ekphrases in Pope Francis’ apostolic exhortation Amoris laetitia
Rozeznanie duszpasterskie, ekfrazy i wyobraźnia w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
Autorzy:
Abram, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595338.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
rozeznanie
wyobraźnia
obrazy słowne
model Kościoła
discernment
imagination
verbal images
model of Church
Opis:
Artykuł podejmuje próbę określenia pojęcia „rozeznania duszpasterskiego” w oparciu o ekfrazy (obrazy słowne, które mają na celu mobilizację wyobraźni i unaocznianie tego, co ważne) w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Zawiera ogólną refleksję na temat języka adhortacji i kluczowych sformułowań na temat rozeznania jako praktyki osobistej i eklezjalnej. Praktyka ta w kontekście modlitwy ma na celu przybliżyć znaki, symbole, pomóc zrozumieć uczucia, myśli i spełnić rolę „wglądu” w poszczególne sytuacje osoby podejmującej decyzje. W zgłębieniu pojęcia „rozeznania” służą pomocą myśli trzech teologów moralistów: Williama Spohna, Jamesa Gustafsona i Edwarda Vacka. Główna dyskusja toczy się wokół relacji pomiędzy prawem i przepisami a rzeczywistością, której nie da się opisać w kolorach czarno-białych, a która jest często wieloznaczna. Przytoczone zostały podejścia papieża Franciszka, który w oparciu o zasadę „stopniowości” oraz cnoty miłości miłosiernej, przypatrywania i przywiązywania uwagi, nawołuje do „cierpliwego realizmu”, postrzegania rozeznającego Kościoła jako „szpitala polowego”, „schroniska” i rodziny, która nie waha się wyjść poza literę prawa.
This paper examines the notion of “pastoral discernment” in the post-synodal exhortation Amoris laetitia. It attempts to find out what Pope Francis means by his frequently used term “discernment” and how he sees the role of discernment in the lives of individuals as well as an ecclesial practice. This practice, which takes place in prayer, aims at reading signs, symbols, emotions, thoughts; it seeks to acquire an insight or a set of insights into the specific situation of the discerning person. To illuminate further the practice of discernment, three moral theological works, by William Spohn, James Gustafson and Edward Vacek, will be briefly explored. The article examines the language and ekphrases (verbal images) and argues that Pope Francis in this document reclaims imagination as an important tool for pastoral discernment. The main discussion touches upon the relationship between moral norms and regulations on the one hand and the human reality that is seldom black and white and cannot be adequately captured by legalistic approaches. Attention will be drawn to Pope Francis’ endorsement of the principle of graduality and qualities of mercy, gazing, attentiveness and “patient realism” as well as to the possibility of the discerning Church model, which is best captured in such images as “field hospital”, “shelter”, and “family”.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 141-162
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Gewissen in Veritatis splendor und Amoris Laetitia. Eine moraltheologische Analyse
Reflections on Conscience in Veritatis splendor and Amoris laetitia. A Moral Theological Analysis
Sumienie w Veritatis splendor i Amoris laetitia. Analiza teologiczno-moralna
Autorzy:
Klöcker, Katharina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408379.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Gewissen
Amoris laetiitia
Veritatis splendor
sumienie
Amoris laetitia
Conscience
Opis:
Der Text befasst sich mit den unterschiedlichen Gewissenskonzeptionen in Veritatis Splendor und Amoris laetitia und entkräftet das Argument der Diskontinuität.Vertreten wird dagegen eine Hermeneutik der Komplementarität. Diese vermag der Dialektik von Theorie und Praxis adäquate Denkräume zu eröffnen, in denen sich die oft übersehene und vergessene Mehrdimensionalität des christlichen Gewissensbegriffs entfalten lässt. Aus der gegenseitigen Spiegelung von Veritatis splendor und Amoris laetitia resultiert eine Gewissenskonzeption, die die Reichweite des Gewissensbegriffs und gleichzeitig den dynamischen Charakter und die Vitalität der kirchlichen Lehre zum Ausdruck bringen kann.
The text deals with the different conceptions of consciencein Veritatis Splendor and Amoris laetitia and undermines the argument of discontinuity. In contrast, a hermeneutic of complementarity is advocated. This can open up adequate spaces of thought for the dialectic of theory and practice, in which the often overlooked and forgotten multidimensionality of the Christian concept of conscience can unfold. The mutual reflection of Veritatis splendor and Amoris laetitia results in a conception of conscience that can express the scope of the concept of conscience and at the same time the dynamic character and vitality of the Church’s teaching.
Artykuł przedstawia różniące się koncepcje sumienia w encyklice Jana Pawła II Veritatis splendor i adhortacji apostolskiej Franciszka Amoris laetitia. Autorka podważa argument dyskontynuacji między tymi dokumentami i opowiada się za hermeneutyką komplementarności. Umożliwia to otwarcie dla dialektyki teorii i praktyki adekwatnych przestrzeni myślowych, w których można rozwinąć często pomijaną i zapomnianą wieloaspektowość chrześcijańskiego pojęcia sumienia. Ze wzajemnej refleksji Veritatis splendor i Amoris laetitia wyłania się koncepcja sumienia, która może wyrazić zakres pojęcia sumienia i jednocześnie charakter dynamiczny i witalny nauczania kościelnego.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 2; 35-50
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Challenges of Accompanying Families in Light of the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia
Wyzwania towarzyszenia rodzinie w świetle adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
Autorzy:
Goleń, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950675.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
wyzwania
Amoris laetitia
towarzyszenie rodzinie
dojrzewanie miłości
duchowość rodziny
rozeznawanie z rozwiedzionymi
challenges
amoris laetitia
accompanying the family
maturation
of love
family spirituality
discernment with the divorced
Opis:
This article discusses four specific pastoral challenges associated with accompanying families presented in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris Laetitia. The first challenge is to come to a new understanding of pastoral care of families, which should primarily include parishes and the families that belong to them. The second challenge is pastoral concern for couples and their bond of marriage and maturation of marital love. The third challenge involves helping married couples in the spiritual life of their families. The fourth and final challenge is accompanying divorced people who are living in new unions and helping them to discern their moral responsibility, which will enable them to interpret God’s teaching and seek the path to reconciliation with God and the Church.
Artykuł ukazuje niektóre wyzwania duszpasterskiego towarzyszenia rodzinie zawarte w adhortacji Franciszka Amoris laetitia. Wyodrębnione zostały cztery wyzwania, wymagające wysiłku odnowy duszpasterstwa rodzin. Pierwszym z nich jest nowe rozumienie podmiotu duszpasterstwa rodzin, którym powinna być przede wszystkim parafia i rodzina. Drugim jest duszpasterska troska o więź i dojrzewanie miłości małżeńskiej. Trzecim jest pomoc małżonkom w życiu duchowością rodziny. Czwartym wyzwaniem jest towarzyszenie osobom rozwiedzionym żyjącym w nowych związkach i pomoc w rozeznawaniu odpowiedzialności moralnej, pozwalająca im odczytać Bożą pedagogię i poszukiwać drogi pojednania z Bogiem i Kościołem.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady wspierania rodzin w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka
Principles of supporting families in post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis
Autorzy:
Szpoton, Szczeparn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076223.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Amoris laetitia
marital crises
accompaniment
discernment
irregular situations
Amoris Laetitia
kryzysy małżeńskie
towarzyszenie
rozeznawanie
związki nieregularne
Opis:
The purpose of this dissertation was to present the way in which the message of the exhortation Amoris laetitia helps to accompany a family on the way of its vocation. The reflection consisted of three issues. At first, the phenomenon of the crises connec ted with the levels of the development of the marriage bonds has been scrutinised; the personal crisis, the crises of external nature, and so called the crisis of the invincible non-sacramentality - widely discussed in the exhortation of Pope Francis. Secondly, the rules of delivering support to the families burdened with crisis arising directly from the text of the exhortation have been discussed. As the most important we admitted to be: giving the rfist place to the sacraments, tenderness and respect, accepting suefring, respect for the God's autonomy, awareness of the dynamic od the evil, and the principle of the humble deriving from the people of what God had implemented in them. All these rules make us aware of diversity and complexity of the problems of married life in a broad sense. Thirdly, the role of three groups called to accompany the families on their way of “taming their crisis” has been exposed. They are: pastors, experts and other experienced married people. Their task is to deliver pastoral and professional help with growing in faith. That requires from them a skilful discernment, listening and showing that what married families struggle with is an opportunity to a more aware and mature married life. Those who undertake the task basically try to lead the families experiencing difi culties to reconciliation with themselves, with their close relatives and with God.
Celem opracowania było przedstawienie sposobu, w jaki przesłanie adhortacji Amoris laetitia pomaga towarzyszyć rodzinie na drodze realizowania jej powołania. Refleksja ta obejmowała trzy zagadnienia. Po pierwsze, zostało przeanalizowane zjawisko kryzysu związane z fazami rozwoju więzi małżeńskiej, kryzysami osobistymi, kryzysami natury zewnętrznej i tzw. kryzysami niepokonalnej niesakramentalności – zagadnieniem szeroko dyskutowanym w adhortacji papieża Franciszka. Po drugie, omówiliśmy zasady wspierania rodzin obciążonych kryzysem, wypływające wprost z tekstu adhortacji. Do najważniejszych zaliczyliśmy: zajmowanie centralnego miejsca przez sakramenty, wrażliwość i szacunek, akceptację cierpienia, szacunek dla Bożej autonomii, samodzielność i upodmiotowienie, świadomość dynamiki zła oraz zasadę pokornego wydobywania z ludzi tego, co Bóg w nich zdeponował. Wszystkie ww. zasady uświadamiają wielokształtność i złożoność szeroko pojętych problemów życia małżeńskiego. Po trzecie, naświetliliśmy rolę trzech grup, które są wezwane do towarzyszenia rodzinom w „oswajaniu ich kryzysu”, a są nimi: duszpasterze, specjaliści oraz inni doświadczeni małżonkowie. Ich zadanie polega głównie na udzielaniu duszpasterskiej i specjalistycznej pomocy w dojrzewaniu w wierze. Wymaga to od nich nade wszystko umiejętnego rozeznawania, słuchania i ukazania, że to, co spotyka rodziny w kryzysie, jest okazją do bardziej świadomego i dojrzalszego życia małżeńskiego. Ci, którzy podejmują się towarzyszenia, starają się przede wszystkim doprowadzić osoby przeżywające trudności i kryzysy do pojednania: z sobą samym, ze swoimi bliskimi oraz z Bogiem.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2021, 31; 203-220
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie okoliczności łagodzących w adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia.
The meaning of mitigating factors in the exhortation of Pope Francis Amoris laetitia.
Autorzy:
Machinek, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041080.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Amoris laetitia
mildernde Umstände
Verminderung der Verantwortlichkeit
sakramentale Ehe
Unauflöslichkeit der Ehe
Gültigkeit der Ehe
mitigating factors
responsibility limitation
sacramental marriage
indissolubility of marriage
validity of marriage
okoliczności łagodzące
zmniejszenie odpowiedzialności
małżeństwo sakramentalne
nierozerwalność małżeństwa
ważność małżeństwa
Opis:
Do najbardziej kontrowersyjnie dyskutowanych wypowiedzi w adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia należy numery 300-305. Pojawia się w nich sugestia, że osoby żyjące w związkach niesakramentalnych mogą czuć się subiektywnie niezdolne do zmiany swojej życiowej sytuacji bez zaciągnięcia nowej winy moralnej, przy jednoczesnej świadomości, że obecna sytuacja jest obiektywnie ciężko grzeszna. Osoby takie – jak uważa papież – nie są pozbawione łaski Bożej i mogą w pewnych okolicznościach zostać dopuszczone do sakramentów. Wypowiedzi te bywają różnie rozumiane. Zgodnie z pierwszą interpretacją konkretne okoliczności mogą tak dalece zmienić charakter czynu, że ostatecznie pozostawanie w związkach niesakramentalnych nie przestaje być cudzołóstwem, a więc grzechem ciężkim. Inna interpretacja wskazuje na to, że sytuacja może stanowić formę moralnego „przymusu”, który – jak inne formy przymusu – zmniejszają odpowiedzialność osoby, chociaż jej działania pozostaje obiektywnie ciężko grzeszne. Wreszcie w ramach trzeciej interpretacji wypowiedzi Franciszka odniesione zostały do pewnej kategorii osób żyjących w związkach niesakramentalnych, mianowicie do osób subiektywnie pewnych o tym, że ich pierwsze małżeństwo było zawarte nieważnie.    
The paragraphs 300-305 belong to the most controversially discussed quotations of the Pope’s Francis Exhortation Amoris laetitia. A suggestion appears in them, that people living a non-sacramental unions can find themselves subjectively unable to act differently without causing a new harm, though at the same time they are fully aware that their present living conditions are objectively a grave sin. Such people – so the Pope says – are not deprived of the divine grace and could under some circumstances received the sacraments. These statements are interpreted in different ways. According to the first interpretation the particular circumstances can change the moral character of the person’s act so far that the life in a non-sacramental union can no more be assessed as an adultery i.e. a grave sin. The supporters of the second interpretation claim that the particular circumstances could cause a grave moral constraint which – like other forms of constraint too -  can diminish one’s moral responsibility, though his/her act remain objectively a grave sin. Eventually according to the third interpretation the statements of Pope Francis are in the present article related to the particular category of people living in non-sacramental unions namely those ones who are subjectively convinced that their first marriage was never valid.      
Zu den am meisten kontrovers diskutierten Stellen in der Adhortation von Papst Franziskus Amoris laetitia gehören die Nummern 300-305. In ihnen erscheint eine Suggestion, dass Personen, die in den nicht-sakramentalen Lebensgemeinschaften leben, sich subjektiv außerstande sehen können, ihre gegenwärtige Situation zu ändern ohne dabei eine neue Schuld auf sich zu legen, wobei sie sich gleichzeitig wohl bewusst sind, dass ihre gegenwärtige Lebensweise objektiv eine schwere Sünde bedeutet. Solchen Personen ist nach Meinung des Papstes die göttliche Gnade nicht entzogen und sie können unter gewissen Umständen zu den Sakramenten zugelassen werden. Diese Äußerungen können auf verschiedene Weise interpretiert werden. Nach der ersten Interpretation können die partikulären Umstände den moralischen Charakter einer Tat derart verändern, dass das Leben in einer nicht-sakramentalen Lebensgemeinschaft nicht mehr als Ehebruch also eine schwere Sünde bezeichnet werden kann. Eine zweite Interpretation verweist darauf, dass eine konkrete Situation mit einer Art moralischen „Zwang“ verbunden werden kann, der – wie andere Zwangssituationen – die Verantwortlichkeit der Person vermindern, wenngleich ihre Taten auf der objektiven Ebene schwer sündhaft bleiben. Letztendlich im Rahmen der dritten Interpretation wurden die Äußerungen von Franziskus an die Situation einer Sondergruppe unter den in nicht-sakramentalen Lebensgemeinschaften lebenden Personen angewandt, nämlich an jene, die subjektiv sicher sind, dass ihre erste (sakramentale) Ehe niemals gültig war.             
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 265-283
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa przygotowania narzeczonych do małżeństwa po adhortacji Amoris laetitia
Renewal of preparation of engaged couples for marriage after the Apostolic Exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Goleń, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019621.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
marriage
family
pastoral care
preparation
małżeństwo
rodzina
duszpasterstwo
przygotowanie
Opis:
Po ukazaniu się adhortacji apostolskiej Amoris laetitia rodzi się pytanie, jakiej odnowy wymaga przygotowanie narzeczonych do małżeństwa w Polsce. Analiza tekstu adhortacji pozwala wydobyć podstawy tejże odnowy, czyli dowartościowanie etapu wychowania w rodzinie oraz etapu pracy z parą narzeczonych, a także odpowiedni dobór treści formacyjnych, cele formacji, jej podmiot oraz zadania tegoż procesu. Pośród kierunków odnowy przygotowania do małżeństwa papieski dokument wskazuje na ewangelizację oraz mistagogiczne przygotowanie narzeczonych oraz pomoc w poznawaniu się i uczeniu miłości do konkretnej osoby. Akcentuje także pomoc w pogłębieniu motywacji zawarcia małżeństwa oraz w rozpoznaniu niezgodności i sygnałów ostrzegawczych zagrożeń wzajemnej relacji. Adhortacja rzuca także jasne światło na kierunek pracy duszpasterskiej z parami żyjącymi „bez ślubu”. Z przedstawionych przesłanek w artykule zostały sformułowane wnioski, dotyczące form przygotowania narzeczonych.
After the publication of the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia, the question arises as to the required renewal of the preparation of engaged couples for marriage in Poland. An analysis of the text of the exhortation allows us to extract the foundations of this renewal, i.e. appreciating the child-raising stage in the family and the stage of working with the engaged couples, as well as the appropriate selection of formative content, formation goals, its subject and the tasks of this process. Among the directions for the renewal of preparation for marriage, the papal document indicates the evangelization and mystagogical preparation of the engaged couple, helping the betrothed to get to know each other and to learn to love this particular person. It also emphasizes help in deepening the motivation to marry and in identifying incompatibilities and warning signs of the threats to mutual relations. The exhortation also sheds a bright light on the direction of pastoral work with couples living together “without marriage”. From the presented premises in the article, conclusions have been drawn regarding the forms of preparation of engaged couples.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2019, 20; 21-35
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytyczne Pastoralne do Adhortacji apostolskiej Amoris laetitia Konferencji Episkopatu Polski
Pastoral guidelines to Amoris laetitia apostolic exhortation prepared by the Polish Episcopal Conference
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662920.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Amoris laetitia, Wytyczne Konferencji Episkopatu Polski, papież Franciszek, adhortacja
Amoris laetitia, Pastoral Guidelines of the Polish Episcopal Conference, Pope Francis, apostolic exhortation
Opis:
Amoris laetitia apostolic exhortation, dealing with love in the family, by Pope Francis (2016), which is the fruit of reflection of the two Congregations of the Synod of Bishops (2014 and 2015 significantly), fits the mainstream teaching of the last decades in the subject of marriage and family.On June 8, 2018, during the 379th Plenary Meeting held in Janów Podlaski, the Polish Episcopal Conference adopted the document „Pastoral guidelines to Amoris laetitia apostolic exhortation”, published two days later. It is a fruit of a kind of compromise and long discussions held at the same Conference.After showing the genesis and nearly two-year history of the „Guidelines”, the author characterizes it, stressing that it is a pastoral document, and then discusses its content contained in four chapters (Essential elements of teaching of Pope Francis; „The Joy of love” in marriage and family; New pastoral impulses; A call to pastoral discernment and logic of integration in the light of Chapter VIII of Amoris laetitia; Summary).In the author’s opinion, „Pastoral Guidelines” of the Polish Episcopal Conference, although not free of certain editorial deficiencies, constitute a useful pastoral tool in the service for the benefit of marriage and family. He also expresses an opinion that many of the issues raised in this document will find its continuation in the announced “Directory of the Pastoral Care of Families for the Church in Poland”.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2018, 29, 2; 5-39
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ujęcie duchowości małżeńskiej w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia"
Autorzy:
Kobak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088036.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
marital spirituality
marriage
family
Amoris Laetitia
Familiaris Consortio
domestic Church
duchowość małżeńska
małżeństwo
rodzina
Amoris laetitia
Familiaris consortio
domowy Kościół
Opis:
Artykuł przedstawia ujęcie duchowości małżeńskiej w adhortacjach apostolskich Familiaris consortio i Amoris laetitia oraz prezentuje podobieństwa i różnice dotyczące tego zagadnienia w obydwu dokumentach. Posłużono się metodą analizy tekstów źródłowych z wykorzystaniem dostępnych opracowań, a także metodą porównawczą i dedukcyjną. W pierwszej części artykułu omówione zostały pojęcia duchowości chrześcijańskiej oraz duchowości małżeńskiej. Część druga stanowi analizę adhortacji Familiaris consortio pod kątem elementów duchowości małżeńskiej. W części trzeciej przeprowadzono analizę koncepcji duchowości małżeńskiej zawartej w adhortacji Amoris laetitia, opierając się przede wszystkim na treści rozdziału dziewiątego dokumentu. Część czwarta omawia podobieństwa i różnice w nauczaniu obydwu adhortacji. Familiaris consortio i Amoris laetitia przedstawiają podobną dynamikę duchowości małżeńskiej i dobrze się uzupełniają. Jan Paweł II bardziej szczegółowo przedstawia różne formy modlitewne, natomiast Franciszek w większym stopniu skupia się na konkretnych czynach miłości.
The article presents the take on marital spirituality in the apostolic exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia, and shows the similarities and differences between both documents regarding the discussed issue. Source texts are analyzed with the use of available scholarly studies, the comparative and deductive methods being likewise employed. The first part of the article discusses the concepts of Christian spirituality and marital spirituality. The second part is an analysis of the exhortation Familiaris Consortio as regards elements of marital spirituality. In the third part, an analysis of the concept of marital spirituality contained in the exhortation Amoris Laetitia is carried out, based primarily on the content of the document’s chapter nine. The fourth section discusses the similarities and differences in the teaching of the two exhortations. Familiaris Consortio and Amoris laetitia represent similar dynamics of conjugal spirituality and complement each other well. John Paul II describes the various forms of prayer in more detail, while Francis focuses more on concrete acts of love.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 147-157
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moraltheologische Probleme der pluralistischen Gesellschaft nach Amoris laetitia am Beispiel von Oberschlesien
Moral theological problems of a pluralistic society after Amoris laetitia: the example of Upper Silesia
Problemy teologicznomoralne społeczeństwa pluralistycznego po Amoris laetitia na przykładzie Górnego Śląska
Autorzy:
Glombik, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595300.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
moral theology
divorced people living in second partnerships
living together before marriage
pluralistic society
Upper Silesia
teologia moralna
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
wspólne życie przed ślubem
społeczeństwo pluralistyczne
Górny Śląsk
Opis:
The post-synodal exhortation about love in the family Amoris laetitia is fruit and inspiration for a deeper reflexion on the complex problems of marriage and family life. In theology this reflexion should be faithful to the tradition of the church and compactly connected with reality. It means the unanimity of the teaching and the understanding of modern marriage and family. It is also concerned with activities connected with research of specific pastoral solutions in this respect, and does not rule out a variety of different interpretations of some aspects of marriage or some of the consequences which follow from them. Insomuch as there are a variety of traditions and challenges in the particular countries and regions, Pope Francis demands research in solutions more closely connected with enculturation and sensitive towards variety. The subject of the present paper are moral theological problems that arise in connection with the document Amoris laetitia in a pluralistic society, of which an example is Upper Silesia. The characteristics of this region, connected with the penetration of the influences of Polish, German and Czech culture causes, that life, residency, work and the mentality of Silesian residences are not homogenous, but complex due to the point of contact between cultures. It is a special challenge for the Church and its message. The local church of Opole Silesia acknowledged that sensitivity be given to the cultural variety of its believers and confirmed it had the capacity to meet the challenges connected with it. One of them is the care for marriage and family today. Actually there are two especially complex questions: the living together before marriage and the situation of divorced people, whom live in second partnerships. Those questions are a large part of important pastoral challenges in a pluralistic society, in this case in Upper Silesia, and some new solutions to them are suggested in Amoris laetitia. The present article compares a variety of theological depictions and pastoral solutions to this problem in Poland and in Germany and shows new possible approaches and moral theological and pastoral dilemmas, which in this field are connected with statements included in Amoris laetitia the post-synodal exhortation of Pope Francis.
Posynodalna adhortacja apostolska o miłości w rodzinie Amoris laetitia jest owocem i inspiracją do pogłębionej refleksji na temat złożonych problemów życia małżeńskiego i rodzinnego. W teologii refleksja ta powinna być wierna tradycji Kościoła, ale zarazem mocno związana z rzeczywistością. Oznacza to jedność nauczania i działania w zakresie rozumienia współczesnych problemów małżeństwa i rodziny oraz poszukiwania konkretnych rozwiązań duszpasterskich w tym względzie, co nie przeszkadza różnorodności sposobów interpretacji pewnych aspektów nauczania lub niektórych wynikających z niego konsekwencji. Z racji różnorodności tradycji i wyzwań w poszczególnych krajach i regionach, papież Franciszek postuluje poszukiwanie rozwiązań bardziej związanych z inkulturacją, wrażliwych na tę różnorodność. Przedmiotem niniejszego tekstu są problemy teologicznomoralne, jakie rodzą się w związku z dokumentem Amoris laetitia w społeczeństwie pluralistycznym, którego przykładem jest Górny Śląsk. Specyfika tego regionu, związana z przenikaniem się wpływów kultury polskiej, niemieckiej i czeskiej, sprawia, że życie, mieszkanie, praca i mentalność śląskiej ludności nie są jednorodne, ale złożone, gdyż przebiegają na styku kultur. Dla Kościoła i jego przesłania rodzi to szczególne wyzwanie. Opolski Kościół lokalny potwierdził wrażliwość na różnorodność kulturową wiernych oraz zdolność do wyjścia naprzeciw wyzwaniom związanym z różnorodnością kulturową. Współcześnie należy do nich troska o małżeństwo i rodzinę. Szczególnie aktualne są dwie złożone kwestie: wspólne mieszkanie przed ślubem oraz sytuacja osób cywilnie rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach. Kwestie te w dużej mierze stanowią poważne wyzwanie duszpasterskie w społeczeństwie pluralistycznym, którym jest Górny Śląsk, a wobec których Amoris laetitia postuluje pewne nowe rozwiązania. W artykule zostały porównane różne ujęcia i rozwiązania duszpasterskie tych kwestii w Polsce i Niemczech oraz ukazane nowe możliwe podejścia, ale także dylematy teologicznomoralne i duszpasterskie, jakie w tych obszarach wiążą się z ujęciami zawartymi w posynodalnej adhortacji papieża Franciszka.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 203-233
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theologischer Paradigmenwechsel und neue pastorale Spielräume. Das Nachsynodale Apostolische Schreiben Amoris laetitia
Change of the theological paradigm and new pastoral spaces. Post-synodal exhortation Amoris laetitia
Zmiana paradygmatu w teologii i nowe obszary duszpasterskie. Posynodalna adhortacja apostolska Amoris laetitia
Autorzy:
Schockenhoff, Eberhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595740.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
change of theological paradigm
moral theology
ethics of virtues
divorces people in second partnerships
zmiana paradygmatu w teologii
teologia moralna
etyka cnót
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
Opis:
There are two different key interpretations on post-synodal exhortation Amoris laetitia. The first is based on hermeneutics of the continuation of Church teachings on marriage with the new language, and the second one is connected with a change in the moral message of the objective and static ontology to the theology that more fulfils the readings of the Gospel and are closer to a person’s real life. Pope Francis clearly expresses scepticism over the use of general rules for complex pastoral situations and the deductive method, which uses general truths to takes far-reaching proposals for every detailed situation. A change of paradigm in theology consists in the transition from the speculative-deductive method to the inductive method that attributes more value to the experience and the normative adequacy of single normative statements in the life of people. Amoris laetitia avoids the exaggerated idealism of marriage and demands a change of perspective which does not judge but inspires a direction towards growth, but does not substitute conscience, but rather shapes it. Encouraging personal evaluation of conscience is concerned especially with the problem of providing an opportunity to allow divorced people living in second partnerships to participate in taking the sacrament. The only way to answer this question is through the logic of mercy and integration, that orders discernment over complex situations. The crucial assertion of Amoris laetitia is: „it can no longer simply be said that all those in any «irregular» situation are living in a state of mortal sin and are deprived of sanctifying grace” (no 301). The Pope refers to the teachings of St. Thomas Aquinas who emphasizes the circumstances of man’s activities that should be applied in the observance of norms. It is not the ethics of situations, in that the decision about good and evil conduct be left to the freedom of man, but about the resolution of the Neo-Scholastic morality of deeds in favour of the ethics of virtues. The vision of sexuality included in Amoris laetitia is not based on the hamartiology, but on the Thomistic vision of human passions that are itself neither morally bad nor morally good, but becomes the moral through the attitude and action of subject. The justification of the entitlement and the commitment to the pastoral discernment of the complex situations is the logic of mercy.
Wobec posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia stosowane są dwa różne klucze interpretacyjne. Pierwszy opiera się na hermeneutyce kontynuacji nauczania Kościoła o małżeństwie, ale nowym językiem, a drugi związany jest z hermeneutyką zmiany przesłania moralnego z uzasadnionego obiektywnie i opartego na statycznej ontologii w kierunku teologii odpowiadającej Ewangelii i bliskiej życiu. Franciszek jasno wyraża sceptycyzm wobec stosowania ogólnych reguł do złożonych sytuacji duszpasterskich i wobec metody dedukcyjnej, która z powszechnych prawd wywodzi daleko idące wnioski dla każdej szczegółowej sytuacji. Zmiana paradygmatu w teologii polega na przejściu z metody spekulatywno-dedukcyjnej w kierunku metody indukcyjnej, która przypisuje większą wartość doświadczeniu i odnoszeniu poszczególnych wypowiedzi normatywnych do życia wierzących. Amoris laetitia unika przesadnego idealizowania małżeństwa i postuluje zmianę perspektywy duszpasterskiej, która nie osądza, ale inspiruje na drodze wzrostu, nie zastępuje sumienia, ale je formuje. Zachęta do osobistej oceny sumienia dotyczy szczególnie problemu możliwości dopuszczenia osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów świętych. Jedyną drogą w tej kwestii jest logika miłosierdzia, integracji, włączenia, która nakazuje rozeznawać złożone sytuacje. Przełomowe jest stwierdzenie Amoris laetitia, że „nie można już powiedzieć, że wszyscy, którzy są w sytuacji tak zwanej «nieregularnej», żyją w stanie grzechu śmiertelnego, pozbawieni łaski uświęcającej” (nr 301). Papież powołując się na nauczanie św. Tomasza z Akwinu, podkreśla znaczenie okoliczności działania człowieka, które muszą znaleźć zastosowanie w przestrzeganiu norm. Nie chodzi o etykę sytuacyjną, w której decyzja o dobru i złu postępowania zostaje pozostawiona dowolności człowieka, ale przezwyciężenie neoscholastycznej moralności czynów w kierunku etyki cnót. Zawarte w Amoris laetitia ujęcie seksualności nie opiera się na hamartiologii, ale na tomistycznej wizji ludzkich namiętności, które nie są w sobie ani złe, ani dobre moralnie, ale takimi stają się dopiero przez nastawienie i działanie podmiotu. Uzasadnieniem prawa i zobowiązania do duszpasterskiego rozeznawania złożonych sytuacji jest logika miłosierdzia.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 15-25
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The family in the age of pandemics – topicality of the message of the exhortation Amoris Laetitia
Rodzina w dobie pandemii – aktualność przesłania adhortacji Amoris laetitia
Autorzy:
Kłos-Skrzypczak, Aleksandra Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322783.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
rodzina
pandemia
papież Franciszek
adhortacja Amoris laetitia
Family
the pandemic
Pope Francis
exhortation Amoris Laetitia
Opis:
The time of the pandemic is a hard test for the family ties. In the face of the difficulties and threats experienced by the families today, the Church reminds spouses about the value of a marriage, which is God’s intention, the fruit of grace and a vocation that must be fully experienced, with fidelity and selflessness. The aim of the research was to present the topicality of the message of the exhortation Amoris laetitia in the context of contemporary events caused by the SARS-Cov-2 virus and underlining the importance of the Church’s tenderness in accompaniment, discreet and full of love, for today’s families. The analytical-synthetic method was used in the work on the text. As a result of the analysis of the content of the exhortation, not so much its topicality was emphasized, but rather the meticulous care for family life in many aspects. Pope Francis, giving specific examples, talks about the topicality of the vocation of the Christian family and the challenges that families had to face during the pandemic. The following conclusion can be drawn from these considerations: each family member, regardless of age or sex, plays an important role in social relations, and in the prose of life, the azimuth of actions should be marked by the ‘Hymn oft love’ by St. Paul.
Czas pandemii to ciężka próba dla więzi rodzinnych. W obliczu trudności i zagrożeń, jakich doświadczają współcześnie rodziny, Kościół przypomina małżonkom o wartości małżeństwa, które jest zamysłem Bożym, owocem łaski i powołaniem, które trzeba przeżywać w pełni, z wiernością i bezinteresownością. Celem badań było przedstawienie aktualności przesłania adhortacji Amoris laetitia w kontekście współczesnych wydarzeń wywołanych wirusem SARS-Cov-2 oraz podkreślenie, jak ważna dla współczesnych rodzin jest czułość w towarzyszeniu, dyskretna i pełna miłości ze strony Kościoła. W pracy nad tekstem zastosowano metodę analityczno-syntetyczną. W wyniku analizy treści adhortacji podkreślono nie tyle jej aktualność, ile wręcz drobiazgową troskę o życie rodzinne w wielu aspektach. Papież Franciszek, podając konkretne przykłady, mówi o aktualności powołania rodziny chrześcijańskiej oraz wyzwaniach, z którymi musiały zmierzyć się rodziny w okresie pandemii. Z owych rozważań nasuwa się następujący wniosek: każdy członek rodziny, bez względu na wiek czy płeć, pełni ważną funkcję w relacjach społecznych, a w prozie życia azymut działań wyznaczać winien „Hymn o miłości” autorstwa św. Pawła.
Źródło:
Family Forum; 2022, 12; 193-208
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Amoris laetitia” wyzwaniem dla duszpasterzy wobec osób żyjących w związkach niesakramentalnych
‟Amoris laetitia” as a challenge to priests towards people living in non-sacramental relationships
Autorzy:
Ostaszewski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154385.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
małżeństwa niesakramentalne
rodzina
małżeństwo
separacja
rozwód
duszpasterz
Kościół
non-sacramental marriages
family
marriage
separation
divorce
priest
Church
Opis:
W adhortacji apostolskiej Amoris laetitia Ojca Świętego Franciszka, widać bardzo mocne przylgnięcie do problemu, z jakim spotykają się współczesne małżeństwa. W sposób szczególny na pierwszy plan wysuwa się zagadnienie towarzyszenia takim ludziom na trudnej dla nich drodze życia. Papież Franciszek podkreśla, że zaistniała sytuacja osób żyjących w związku niesakramentalnym jest dla Kościoła czymś trudnym. W swoim nauczaniu Papież Franciszek podkreśla i zachęca do prowadzenie dialogu z tymi, których sytuacja życiowa jest nieprawidłowa. Zachęca duszpasterzy do tego, aby takim ludziom wskazywać dobro, jakie płynie z Ewangelii, aby mogli żyć i karmić Słowem Bożym. W takich sytuacjach potrzeba jest dużej cierpliwości i dbałości nad doprowadzeniem tych osób do spotkania z miłującym Bogiem i do radości, która wypływa z Ewangelii. W ostatnich latach można zauważyć rosnącą liczbę rozwodów cywilnych co w konsekwencji powoduje wielki wzrost tak zwanych wolnych związków czyli partnerskich i związków niesakramentalnych. Ten problem zauważył już papież Paweł VI w encyklice Humanae vitae, gdzie zachęcał do tworzenia duszpasterstw związanych z rodziną, co miało wpłynąć na poprawę kondycji tej komórki społecznej. Nie można sobie wyobrazić również cierpienia takich osób, których sytuacja wobec nauczania kościoła jest nieodpowiednia. Wspólnota Kościoła, idąc za wymaganiami ewangelicznymi, troszczy się o to również, aby wobec takich ludzi kierować miłość bliźniego jak naucza o tym Jezus w Ewangelii (Por. Mt 22,39). Każda osoba ochrzczona jest bratem i siostrą w wierze. Warto zatem wprowadzać w duszpasterskie rozwiązania różnego rodzaju sposoby, które pomogą takim osobom czuć się włączonym we wspólnotę wiary. Ważne jest zatem rozeznanie duszpasterskie w kwestii sposobu ich uczestniczenia w życiu liturgicznym i modlitewnym Kościoła. Potrzeba jest doprowadzić do tego, aby nie czuli się oni oddaleni czy odłączeni od Kościoła, ale by mogli odczuwać to, ze Kościół jest ich matką, która chce troszczyć się o nich i podtrzymywać ich w dążeniu życia Ewangelią (Por. AL 299). Wszyscy ludzie ochrzczeni należą do jednej wspólnoty wierzących w Jezusa Chrystusa. Dlatego Ojciec Święty Franciszek w swoim nauczaniu bardzo mocno podkreśla przede wszystkim towarzyszenie takim członkom Kościoła. Przejaw duszpasterskiej troski Kościoła daje wielki impuls dla tych, którzy często w swoich sytuacjach są pogubieni oraz nie potrafią sami znaleźć wyjścia z tego problemu.
In Holy Father Pope Francis’ apostolic exhortation Amoris laetitia the idea of contemporary married couples facing up problems is clearly visible. What is underlined is the issue of accompanying the people in their everyday hardships. The Pope emphasizes that the matter of couples living in non-sacramental relationships is difficult for the Church. In his teaching Francis highlights and encourages to talk with those, whose life situation is inappropriate.He encourages priests to introduce those people to good that flows from the Gospel, so they could live according to and feed on God’s Word. In such situations a lot of patience and careis needed to unite those human beings both with their loving God and the joy that derives from the Gospel. The amount of civil divorces has been growing lately, which, consequently, leads toincreasing number of cohabitations, such as partnerships and non-sacramental relationships. This problem was already noticed by the Pope Paul VI in his Humanae vitae Encyclical, where he encouraged priests to create ministries connected to families, which was supposed to improve the conditions of this social group. Furthermore, one cannot imagine the suffering of such people, whose situation is improper to the church’s teaching. The Church Community, following evangelical requirements, cares about spreading the neighbourly love to such people, following Jesus’ teaching mentioned in the Bible (cf. Mt 22,39). Every christened person is brother and sister in faith. It is worth introducing into pastoral care different means of helping those people feel included in community of faith. Pastoral discernment is imperative in determining their participation in liturgical and prayer life. There is a need to provide conditions, in which they do not feel separated or excluded from the Church, but let them feel that Church is their mother who wishes to care for them and support them in their Bible-based life (cf. AL 299). All christenedpeople belong to one community believing in Jesus Christ. That is why the Pope Francis in his teaching states very clearly the importance of accompanying those Church members. Immense pastoral care is a great impulse for those who are lost in their life situations and are not able to find the way out on their own.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2022, 23; 319-335
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Entflechtung des Gordischen Knotens: Zur Stärkung der Moraltheologie durch Amoris laetitia
Rozplątanie „węzła gordyjskiego“: o wzmocnieniu roli teologii moralnej przez Amoris laetitia
Disentanglement of “a Gordian knot”: on the reinforcement of the rule of moral theology by Amoris laetitia
Autorzy:
Müller, Sigrid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595368.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Synody Biskupów o małżeństwie i rodzinie (2014, 2015)
Amoris laetitia
teologia moralna
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
relacja między dyscyplinami teologicznymi
Synods of Bishops on marriage and family (2014, 2015)
moral theology
divorced people living in second partnerships
relation between the theological disciplines
Opis:
Aż do synodów biskupów poświęconych małżeństwu i rodzinie w 2014 i 2015 r. relacja teologii, dogmatyki, prawa kanonicznego i teologii pastoralnej w kwestii osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach była podobna do „węzła gordyjskiego”. Wydawało się, że jego rozwiązanie nie jest możliwe na drodze argumentacji i logiki, a jedynie przez „przecięcie mieczem“. Niniejszy artykuł ukazuje, jak papież Franciszek rozpoczyna rozwiązywać „węzeł gordyjski” dyscyplin teologicznych nie przy pomocy miecza, ale przez odwiązywanie poszczególnych nici. Jego taktowne, ale wskazujące kierunek interwencje w sferze prawa kanonicznego i wskazówki o potrzebie rozwoju i refleksji w obszarze niektórych elementów nauczania dogmatycznego są pierwszymi krokami w tym procesie. Franciszek sięga przy tym po przygotowawcze prace swoich poprzedników i kontynuuje je w sensie Soboru Watykańskiego II, przez co także ujęcia teologii moralnej udaje się mu wyrazić spójnie i bez sprzeczności wobec innych dyscyplin teologicznych. W adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papież wyraźne domaga się od teologii moralnej tego, co zostało rozwinięte już od Soboru Watykańskiego II. Posynodalnej adhortacji apostolskiej nie można jednakże interpretować jako potwierdzenia linii niemięckojęzycznej teologii moralnej po Soborze Watykańskim II. Różnice uwidaczniają się przede wszystkim w antropologii i zamiarze, aby teologia moralna silniej została ukierunkowana na praktykę życia i w ten sposób była w służbie duszpasterstwa.
The relations between moral theology, dogmatics, canon law and pastoral theology concerning the question of divorced people living in second partnerships were discussed during the bishop’s synods on marriage and family in 2014 and 2015 and compared to being akin to “a Gordian knot”. It appeared after argumentation and the application of logic that untying of it is not possible and that the only way of cutting free is with a sword. The present article shows how Pope Francis has started to untie the Gordian knot of the theological disciplines but not with a sword but rather through the undoing of particular threads. His tactful way of making interventions and giving orientation in the canon law and tips about the need for growth and reflection in the field of some elements of dogmatic teaching are the first steps in this process. Francis reaches forward with this due to the works already conducted by his predecessors and continues it in the sense of the Second Vatican Council. This way can be successfully express coherent depictions of moral theology and without contradictions between this discipline and the other theological disciplines. In the post-synodal exhortation Amoris laetitia Pope Francis demands clearly that moral theology follows the line which was developed after the Second Vatican Council. The apostolic exhortation cannot be interpreted as a confirmation of the line of German moral theology after the Second Vatican Council. The differences appear first of all in the anthropology and in the intention that moral theology should be more strongly focused on life’s practice and in this way be more closely connected to the service of pastoral work.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 79-103
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udzielanie Komunii Św. osobom rozwiedzionym? Analiza Adhortacji Amoris Laetitia papieża Franciszka
Communication of the blessed Eucharist to divorced persons? Analysis popes Francis adoration “Amoris laetitia”
Autorzy:
JANCZEWSKI, ZBIGNIEW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662155.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Komunia św.
spowiedź
rozwód
małżeństwo cywilne
dyscyplina Kościoła rzymsko katolickiego
blessed Eucharist
penance
divorce
civil marriage
discipline of Roman Catholic Church
Opis:
Many catholic peoples after divorce can receive the blessed Eucharist. New popes document “Amoris laetitia” details relative to that question. This elaboration in the first part shows Eucharist as expression of unity in the Church and marriage. Next part is about receiving Body of Christ by persons leaves  in not sexual relations in the civil marriage. The last part is about Holly communion divorced persons on the scope of “Amoris laetitia”. This document not changes Doctrina of the Church in those matter. Pope Francis try changes only discipline of Roman Catholic Church.
 Niniejsze opracowanie stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy osoby rozwiedzione, żyjące w nowych, niesakramentalnych związkach, całkowicie utraciły prawo do przyjęcia sakramentalnego Ciała Chrystusa, w świetle obowiązujących dokumentów Stolicy Apostolskiej, a szczególnie wydanej ostatnio adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia. Posynodalna adhortacja Amoris laetitia stanowi zwieńczenie i zarazem posumowanie wcześniejszych obrad Synodu Biskupów poświęconego małżeństwie i rodzinie. W obliczu skomplikowanej sytuacji rodzin poranionych, duszpasterze dla miłości i prawdy, mają obowiązek właściwego jej rozeznania. Stopień odpowiedzialności małżonków za rozpad ich małżeństwa nie jest równy w każdym przypadku i mogą wystąpić czynniki ograniczające zdolność podejmowania przez nich decyzji. Papież Franciszek zaznacza, że „nie można już mówić, że wszyscy, którzy znajdują się w sytuacji tak zwanej nieregularnej, żyją w stanie grzechu śmiertelnego, pozbawieni łaski uświęcającej”. Ponadto osoba znająca dobrze normę moralną może mieć duże trudności w zrozumieniu zawartych w niej wartości, albo też znaleźć się w określonych warunkach niepozwalających działać inaczej i podejmować inne decyzje bez zaciągania nowej winy. Tak więc mogą zaistnieć czynniki ograniczające zdolność podejmowania decyzji przez interesujące nas osoby. Skoro w takich przypadkach nie występuje przesłanka dobrowolności popełnianego grzechu konieczna, aby uznać go za ciężki, spowiednik, zgodnie z wielowiekową praktyką i nauczaniem doktrynalnym Kościoła, ma prawo, jak się wydaje, udzielić rozgrzeszenia, a przez to dopuścić do przyjęcia Eucharystii. Jednak przed rozgrzeszeniem proszący o sakrament powinni przejść dłuższy okres rozeznania swojej sytuacji duchowej pod kierownictwem swojego duszpasterza.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 41-58
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie
Autorzy:
Faggioni, Maurizio Pietro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088035.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
theology of marriage
Familairis Consortio
Familiaris consortio, Amoris laetitia, communio amoris, communion of persons, theology of love, psychology of love
continuity of teaching
pastoral care of families
law of gradualness
accompaniment in irregular situations
teologia małżeństwa
Familairis consortio
Amoris laetitia
ciągłość nauczania
duszpasterstwo rodzin
prawo stopniowości
towarzyszenie w sytuacjach nieuregulowanych
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie ujęć teologii małżeństwa w adhortacjach Familiaris consortio oraz Amoris laetitia z punktu widzenia duszpasterstwa. Podjęty problem rozwiązywany jest przede wszystkim za pomocą metody analizy porównawczej tekstów źródłowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono refleksję na temat kontynuacji oraz rozwoju nauczania w Kościele. Ciągłość tego rozwoju przypomina wzrost organizmu żywego, który poprzez różne etapy dochodzi do form coraz dojrzalszych. W podobny sposób adhortacja Amoris laetitia, wychodząc od nauczania zawartego w Familiaris consortio, rozwija je zgodnie ze specyficznym, nowym podejściem papieża Franciszka, przestawionym w adhortacji Evangelii Gaudium. Druga część artykułu pokazuje, że Amoris laetitia wpisuje się w tradycję nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, współbrzmiąc z takimi dokumentami, jak: soborowa konstytucja Gaudium et spes, encyklika Humanae vitae Pawła VI, list do rodzin Gratissimam sane Jana Pawła II, a przede wszystkim adhortacja Familiaris consortio. Obydwa analizowane w artykule dokumenty postulują koncentrację na konkretnych życiowych realiach oraz przedstawiają wspólny ideał małżeństwa chrześcijańskiego, jego sakramentalności i otwartości na życie. Trzecia część artykułu, koncentrując się szczególnie na podejściu do tzw. sytuacji „nieregularnych”, pokazuje, w jaki sposób Amoris laetitia jest rozwinięciem nauczania Familiaris consortio. Rozwój doktryny przedstawiono w szerszym kontekście, prezentując nauczanie Franciszka jako kolejny etap na drodze zapoczątkowanej przez jego poprzedników, uwzględniającej „prawo stopniowości”, rozeznanie osobiste i duszpasterskie oraz integrację wiernych w sytuacjach niedoskonałych. Przeprowadzone analizy wykazały, że adhortacje Familiaris consortio oraz Amoris laetitia stanowią dwa istotne kroki na drodze Kościoła posoborowego, wyznaczonej przez konstytucję Gaudium et spes, oraz że pomiędzy dokumentami widać wyraźnie ciągłość oraz rozwój nauczania.
The article addresses the problem of the relationship between the theology of marriage in the exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia from the pastoral point of view, using primarily the method of comparative analysis of source texts. The first part of the article presents a reflection on the continuity and development of teaching in the Church. The continuity of this development resembles the growth of a living organism, which through various stages reaches ever more mature forms. In a similar way, the exhortation Amoris Laetitia, starting from the teaching contained in the Familiaris Consortio, develops them in accordance with the specific new approach of Pope Francis presented in the exhortation Evangelii Gaudium. The second part of the article shows that Amoris laetitia is part of the tradition of the Church's teaching on marriage and the family, resonating with such documents as: the conciliar constitution Gaudium et Spes, the encyclical letter Humanae Vitae of Paul VI, a letter to the families Gratissimam Sane of John Paul II, and above all the exhortation Familiaris Consortio. Both documents analyzed postulate concentration on specific life realities, and also present the common ideal of Christian marriage, its sacramentality and openness to life. The third part of the article shows how Amoris Laetitia is a development of the teaching of Familiaris Consortio, focusing in particular on the approach to the so-called "irregular" situations. The doctrine’s development is presented in a broader context, showing the teaching of Francis as the subsequent stage on the path started by his predecessors, taking into account the “law of gradualness”, personal and pastoral discernment and the integration of the faithful in imperfect situations. The analysis shows that Familiaris Consortio and Amoris Laetitia are two important steps on the path of the post-conciliar Church set out by the constitution Gaudium et Spes, and continuity and development of teaching are clearly visible between the documents.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 133-145
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eine begrenzte und herausfordernde Wirklichkeit. Partnerschaft, Ehe und Familie im Nachsynodalen Schreiben Amoris laetitia
Limited and challenged reality. Partnership, marriage and family in post-synodal exhortation Amoris laetitia
Rzeczywistość ograniczona, będąca wyzwaniem. Związki partnerskie, małżeństwo i rodzina w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
Autorzy:
Faber, Eva-Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595476.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
diversity in partnership
development
growth
lifestyle
possible good
różnorodność w związkach partnerskich
rozwój
wzrost
styl życia
możliwe dobro
Opis:
The principle of apostolic exhortation Evangelii gaudium saying that “realities are greater than ideas” (No. 231) leads the post-synodal apostolic exhortation Amoris laetitia to realize the complex challenge of partnership and family. Pope Francis encourages couples to develop a culture of “reconciled diversity” by freeing themselves from feeling that they have to be alike (cf. AL 139). He sketches the path of couples and families as a history of permanent development and growth. In view of this demanding reality, it is necessary to deal mercifully with difficult situations and wounded families. The Church has always to take into account the practical possibilities of real families and promote the good they are able to do (cf. AL 308).
Zasada zawarta w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium dotycząca tego, że „rzeczywistość jest ważniejsza od idei” (nr 231), prowadzi posynodalną adhortację apostolską Amoris laetitia w kierunku jej realizacji w odniesieniu do złożonych wyzwań związków partnerskich i rodziny. Papież Franciszek zachęca pary do rozwinięcia kultury „pogodzonej różnorodności” przy uwolnieniu się od uczuć, które nakazują być sobie równymi (por. AL 139). Dokument ten szkicuje drogę małżeństw i rodzin jako historię permanentnego rozwoju i wzrostu. Z perspektywy tej wymagającej rzeczywistości konieczne jest powiązanie miłosierdzia z sytuacjami trudnymi i zranionymi rodzinami. Kościół zawsze musi brać pod uwagę praktyczne możliwości realnych rodzin i wspierać możliwe dobro (por. AL 308).
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 27-54
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzyszenie duszpasterskie młodym małżeństwom w świetle posynodalnej adhortacji apostolskiej „Amoris laetitia”
Pastoral Accompaniment to Young Couples in the Light of the Post-Synodal Apostolic Exhortation “Amoris laetitia”
Autorzy:
Fedorowski, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26470069.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Pope Francis
Amoris laetitia
assistance for the family
support young family
current family situation
Opis:
Pope Francis makes many efforts related to the pastoral assistance of marriage and family, especially those who has life wounds, crises, betrayals and conflicts. As a result of this concern is exhortation Amoris laetitia. The exhortation pays a lot of attention to the young people, who finds a lot of difficult to build a marriage based on Christ. In his pastoral recommendations he talks the need to assist fiance and bride in preparation for their wedding, to accompany a newly married couple in the first years of marriage. Furthermore, Francis encourages specific pastoral activities to defend the truth about marriage and family.
Źródło:
Studia Ełckie; 2021, 23, 3; 357-367
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POSYNODALNA ADHORTACJA APOSTOLSKA "AMORIS LAETITIA" W POLU NAPIĘCIA MIĘDZY WOLNOŚCIĄ I PRAWDĄ
Autorzy:
Menke, Karl-Heinz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511858.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Amoris Laetitia
Franciszek
rozwód
wierność
sakramenty
Opis:
Artykuł przedstawia możliwe interpretacje „Amoris Laetitia” papieża Franciszka.Autorzy szeroko odnoszą się do komentarzy niemieckich biskupów, wskazującmożliwe ryzyka nadinterpretacji Magisterium.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2018, 56, 1; 97-112
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępna recepcja adhortacji Amoris laetitia przez Konferencję Amerykańskich Biskupów Katolickich
Preliminary Reception of Apostolic Exhortation Amoris Laetitia (“The Joy of Love”) by United States Conference of Catholic Bishops
Autorzy:
Kłos-Skrzypczak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047403.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
marriage
family
United States Conference of Catholic Bishops
exhortation Amoris laetitia
małżeństwo
rodzina
Konferencja Amerykańskich Biskupów Katolickich
adhortacja Amoris laetitia
Opis:
W Stanach Zjednoczonych już od II połowy XX wieku problematyka małżeństwa i rodziny zakreśla coraz szersze aspekty począwszy od uznania prawa do aborcji, eutanazji, a na legalizacji związków jednopłciowych kończąc. Szeroka skala działań podejmowanych przez Episkopat Amerykański, głównie przez Komisję ds. Świeckich, Małżeństw, Rodzin i Młodzieży, zainspirowana została ogłoszoną przez papieża Franciszka 8 kwietnia 2016 roku Adhortacją Apostolską Amoris laetitia. Twarde dane statystyczne, jak również obserwacja życia społecznego w USA, skłoniła biskupów amerykańskich do rozpoczęcia swego rodzaju „akcji promocyjnej” w oparciu o plan strategiczny opracowany na lata 2017-2020. Opracowany na podstawie odpowiedzi respondentów (wiernych) plan realizowany jest nie tylko za pośrednictwem osób duchownych czy konsekrowanych, ale również świeckich z wykorzystaniem wszystkich dostępnych w świecie współczesnym form komunikacji: listy biskupów czytane podczas mszy, media społecznościowe obsługiwane przez Konferencję Episkopatu USA oraz spotkania grupowe i indywidualne organizowane przez poszczególne amerykańskie diecezje.
In the United States, since the second half of the twentieth century, the issues of marriage and family sets more and wider aspects starting with the recognition of the right to abortion, euthanasia and ending with the legalization of same-sex marriage. A broad aspect of the activities undertaken by the American Episcopate, primarily by Committee on Laity, Marriage, Family Life and Youth, was inspired by Pope Francis’ apostolic exhortation “Amoris laetitia”(“The Joy of Love”) proclaimed on April 8, 2016. Hard statistical data, as well as the observation of social life in the United States, prompted American bishops to begin a kind of "promotional campaign" based on the strategic plan developed for the period 2017-2020. Based on the answers of respondents (believers) plan was developed which is realized not only by the clerical or consecrated people, but also lay people using all the forms of communication available in the modern world: bishops’ letters read during the mass, social media supported by the United States Conference of Catholic Bishops, group and individual meetings organized by American dioceses.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 209-223
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Education of Children in Amoris Laetitia in Light of Thomist Philosophy
Autorzy:
Bulboa, Rodrigo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028737.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Amoris Laetitia
St Thomas
knowledge
education
love
Santo Tomás
conocimiento
educación
amor
Opis:
This article deals with the essentially human and personal meaning of education presented to us by Pope Francis' Apostolic Exhortation Amoris Laetitia. This work is carried out because of the "Family Year" established to be celebrated from March 2021 to June 2022. It is intended to show that the Exhortation is a true response to the "educational emergency" denounced by Pope Benedict XVI since 2008. A study of chapter VII of the above-mentioned letter, entitled "Towards a better education of children", analyzes and compares with the philosophical principles universally recognized in history about education, especially in St. Thomas Aquinas, with regard to the moral formation of children, recognizing the significant and fundamental responsibility of parents in this important matter. At the end of the analysis it is concluded that the magisterial text is rooted in the tradition of Christian philosophical thought and that, as such, it collaborates, as a light and guide, in the educational work of parents and, therefore, in providing solutions to the problems facing education today; but with regard to the philosophy of the Thomistic being, we cannot say that there is a basis in this metaphysics, although it is perfectly complementary. Este artículo se ocupa del significado esencialmente humano y personal de la educación que nos presenta la Exhortación Apostólica Amoris Laetitia del Papa Francisco. Se realiza este trabajo en razón del “Año de la Familia” establecido para celebrarse desde marzo de 2021 a junio de 2022. Verdadera respuesta a la “emergencia educativa” denunciada a partir de enero de 2008 en el Mensaje del Santo Padre Benedicto XVI a la Diócesis de Roma. Mediante un estudio del capítulo VII de la mencionada carta (Papa Juan Pablo II, 1998), denominado “Fortalecer la educación de los hijos”, se analiza y compara con los principios filosóficos universalmente reconocidos en la historia acerca de la educación, especialmente en Santo Tomás de Aquino, en lo que se refiere a la formación moral de los hijos, reconociendo la significativa y fundamental responsabilidad de los padres en esta importante materia. Al finalizar el análisis se concluye que el texto magisterial está enraizado en la tradición del pensamiento filosófico cristiano y que, como tal, colabora, como luz y guía, en la labor educativa de los padres y, por tanto, en dar solución a los problemas que enfrenta la educación hoy en día; pero respecto de la filosofía del ser tomista, no podemos decir que exista un fundamento en esta metafísica, aunque es perfectamente complementaria (Pontificia Academia Sancti Thomae Aquinatis, 2010).  
Źródło:
Multidisciplinary Journal of School Education; 2021, 10, 2 (20); 171-185
2543-7585
Pojawia się w:
Multidisciplinary Journal of School Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KOŚCIÓŁ I RODZINA WZAJEMNYM DOBREM DLA SIEBIE W ŚWIETLE ADHORTACJI AMORIS LAETITIA
The Church and the family a mutual good for yourself based on «Amoris laetitia» adhortatio
Autorzy:
PRUDACZUK, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483419.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Kościół
rodzina
posłannictwo
dobro
działalność zbawcza
powołanie
Church
mission
best for your family
salvation
calling
Opis:
Te Church and the family a mutual good for yourself based on Amoris laetitia ad- hortations. The article shows two meanings of the goodness, which include two specific phenom- ena - the Church and the family. Deep theological approach to this matter can empha- size a mission associated with this phenomena. The first task is to analyze the doctrine of Church and the reality of contemporary world. This study shows new areas of relation between the Church and the family connected each other in mutual help and assistance. The most important thing is that we learn how to live in community at first in our family. Hence, growing in the family helps to find our own place in the Church. The fulfillment of God’s vocation at this two areas is the means of the exposing true God to people. Relation between the Church and the family reveals God, who leans over every human being and wants to save him. We can figure out that there are many problems and difficulties both in the Church and in the family. The causation lies in the human imperfection and egoism. It is, in fact, all the more reason to find the methods of cooperation and support for every human living in the family and in the Church.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2019, XVI/16; 116-128
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku rozumieniu komunii osób. O interpretacjach adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka
Towards Understanding the Communion of Persons: On the Interpretations of the Exhortation Amoris Laetitia by Pope Francis
Autorzy:
MERECKI SDS, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046785.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Eucharystia, małżeństwo, rozwód, sumienie, norma moralna
Eucharist, marriage, divorce, conscience, moral norm
Opis:
Po opublikowaniu posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka pojawiły się różne, czasami ze sobą sprzeczne, interpretacje wskazań duszpasterskich, które zawarte są w tym dokumencie. Problem dotyczy możliwości dopuszczenia do sakramentu Eucharystii osób rozwiedzionych, który zawarły powtórny związek małżeński. Według niektórych autorów wspominany dokument zmienia dotychczasową dyscyplinę sakramentalną, podczas gdy inni autorzy twierdzą, że w mocy pozostaje dotychczasowe nauczanie Kościoła w tej sprawie. Autor analizuje przede wszystkim argumenty wysuwane na rzecz twierdzenia o zmianie dotychczasowego nauczania, przedstawiając swoje uwagi krytyczne w odniesieniu do nich, i dochodzi do wniosku, że problem wymaga dalszego wyjaśnienia.
After the Post-Synodal Apostolic Exhortation Amoris Laetitia was promulgated by pope Francis there emerged many different, and sometimes conflicting, interpretations of the pastoral indications contained within the document. The question regards the admission to the sacrament of Eucharist of the divorced living in new unions. According to some authors, the document changes the sacramental discipline valid till now, while others see its continuity with the previous teaching of the Church on that matter. The essay analyses in particular the arguments in favor of the change, adding some critical notes, and comes to the conclusion that the problem calls for a further clarification.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 2 (118); 239-254
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zerwanie z tradycją czy niezbędny rozwój? Dwa sposoby rozumienia posynodalnej adhortacji Amoris laetitia
Breaking with Tradition or Necessary Development? Two Types of Reading of the Apostolic Letter Amoris laetitia
Autorzy:
Schockenhoff, Eberhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047409.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Amoris laetitia
development of the tradition
conscience
divorce
deductive method
Christian morality
rozwój tradycji
sumienie
rozwód
metoda dedukcyjna
moralność chrześcijańska
Opis:
W swojej adhortacji papież Franciszek podkreśla wprawdzie powiązanie z wypowiedziami poprzedników, dokonuje jednak w ramach tradycji Kościoła dotyczącym małżeństwa i rodziny istotnej zmiany paradygmatu. Umożliwia to nowe podejście do osób, które zawarły nowy związek po rozpadzie sakramentalnego małżeństwa. Zmiana paradygmatu dotyczy nie tylko kwestii powtórnie zaślubionych po rozwodzie, ale w ogóle etyki małżeńsko-rodzinnej. Papież zachęca do respektowania osądu sumienia małżonków, wyrażając daleko idący sceptycyzm wobec metody dedukcyjnej w kwestiach moralnych, w ramach której w dotychczasowym nauczaniu Kościoła z prawd ogólnych wyprowadzano daleko idące wnioski dla każdej pojedynczej sytuacji. Zdaniem Franciszka logika marginalizacji i potępienia nie może już określać drogi Kościoła. Nie może on rzucać moralnymi prawami jak kamieniami w życie osób, którzy nie we wszystkim są zgodni z ideałem, ale raczej powinien ich zaprosić do czynienia na drodze miłości dalszych kroków, które w swoim sumieniu rozpoznają jako tu i teraz możliwą odpowiedź na wezwanie Boże.
In his apostolic letter Pope Francis underlines indeed the connection with the statements of his predecessors, but he performs also an important paradigm shift in the tradition of the Church concerning the marriage and the family. This step allows the new approach to remarried people after the breakdown of their sacramental marriage. This paradigm shift concerns not only such situations but the marital and familial ethics as a whole. The pope encourages to respect towards the judgment of the spouses conscience and expresses his extensive skepticism towards the deductive methods in the moral considerations. In the previous Church teaching with the help of these methods,  conclusions concerning every single situation were derived from general truths. According to the Pope Francis the logics of marginalization and exclusion can no longer be the way of the Church. As the Pope says, the Church cannot throw the moral laws like stones at the people who do not follow the ideals. They should be rather invited to make next steps on the way of love, which they recognize in their conscience as an answer to the God’s call, here and now.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 11-23
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania katechezy przygotowującej do sakramentu małżeństwa w świetle adhortacji „Amoris laetitia”
The Tasks of Catechesis Preparing for the Sacrament of Matrimony in the Light of the Exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Mąkosa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037997.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katecheza
sakrament małżeństwa
adhortacja Amoris laetitia
papież Franciszek
catechesis
sacrament of matrimony
exhortation Amoris laetitia
Pope Francis
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na apel Ojca Świętego Franciszka, wyrażony w adhortacji Amoris laetitia, wzywający do lepszego przygotowania młodych ludzi do zawarcia sakramentu małżeństwa. Ukazanym problemem jest odpowiedź na pytanie o najważniejsze zadania, jakie powinno wypełniać przygotowanie do małżeństwa, żeby było jak najbardziej skuteczne, czyli owocowało świadomością znaczenia tego sakramentu, akceptacją wszystkich jego przymiotów, ważnym i godziwym przyjęciem sakramentu małżeństwa, a następnie pogłębianiem relacji z Bogiem i małżonkiem przez całe życie. Do głównych zadań formacji do sakramentu małżeństwa, odczytanych z adhortacji Amoris laetitia i poddanych analizie w tym artykule, należą następujące: głoszenie kerygmatu chrześcijańskiego, troska o czystość, promocja małżeństwa i rodziny, ukazywanie wartości małżeńskiej płodności oraz mistagogia do sakramentu małżeństwa.
The present article is an attempt to answer Holy Father Francis’s plea expressed in the exhortation Amoris laetitia, calling to better prepare young people for receiving the sacrament of matrimony. The problem that is shown is the answer to the question about the most important task that preparation for entering into marriage should carry out, so that it would be most efficient, that is, it would bear fruit in the form of the consciousness of the importance of the sacrament, of accepting all its attributes, of receiving the sacrament in a valid and honest way, and then deepening the relations with God and with the spouse throughout the life. The most important tasks of preparation to the sacrament of matrimony that can be found in the exhortation Amoris laetitia and that are subjected to analysis in the article include: preaching the Christian kerygma, care for chastity, promoting marriage and family, showing the value of marital fertility and mystagogue for the sacrament of matrimony.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 11; 113-127
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Conjugal communio amoris in the Apostolic Exhortations "Familiaris Consortio" and "Amoris Laetitia"
Autorzy:
Bukalski, Sławomir
Falewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088037.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Familiaris Consortio
Amoris Laetitia
communio amoris
communion of persons
theology of love
psychology of love
Opis:
The concept of marital communio amoris expressed in the apostolic exhortations Familiaris Consortio of John Paul II and Amoris Laetitia of Pope Francis is the subject of this paper. In theology, this phrase has generally been used to describe the relationship of the Divine Persons in the Trinity. The phrase communio amoris in relation to marriage and family comes from the theological thought of John Paul II. The Pope used this term several times in the exhortation. An important issue is the reference of the phrase “communion of love” to spouses entering into a sacramental union. Pope Francis, although he uses the phrase to refer to Trinitarian relationships, does not explicitly use this expression to refer to marital relationships. Communio amoris, however, can be read into the concept of marital love presented in Amoris Laetitia.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 159-175
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzyszenie duchowe małżonkom i osobom w sytuacjach nieregularnych w świetle adhortacji Amoris laetitia
Spiritual accompaniment to spouses and people in irregular situations in the light of Amoris laetitia exhortation
Autorzy:
Kmiecik, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475193.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
spiritual accompaniment
discernment
marriage
irregular situations
pastoral support
towarzyszenie duchowe
rozeznawanie
małżeństwo
sytuacje nieregularne
wsparcie duszpasterskie
Opis:
In the paper, a source analysis of the spiritual counseling of accompaniment to sacramental spouses and people in irregular situations has been taken up on the basis of post-synodal Apostolic Exhortation, Amoris laetitia by Pope Francis. The concept of accompaniment is a leading term in subsequent chapters of the document. The meaning of the concept of accompaniment and the character of counsel presented by the Pope are introduced. Then, subsequent contexts of the counsel taken up in the exhortation were characterized. The issue of the accompaniment is discussed in relation to spouses and it involves subsequent stages of the development of love and situations requiring special attention. The key to caring for children and integrating with the Church community also includes the issue of accompanying and discerning those who are in non-sacramental relationships, defined as irregular situations and in complex situations as well. The relation of the accompanying counsel to the moral evaluation of the conducted people was also defined. Discussing the forms of pastoral practice, the purpose, scope, competence and means of providing community and individual assistance that are adapted to needs and life-sustaining problems, were identified.
W artykule podjęto źródłową analizę posługi towarzyszenia duchowego małżonkom sakramentalnym i osobom w sytuacjach nieregularnych na podstawie posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka. Pojęcie towarzyszenia jest wiodącym terminem w kolejnych rozdziałach dokumentu. Przybliżony został zakres znaczeniowy pojęcia towarzyszenia oraz charakterystyka posługi przedstawiona przez papieża. Następnie scharakteryzowano kolejne konteksty towarzyszenia podejmowane w adhortacji. Kwestia towarzyszenia jest omówiona w odniesieniu do małżeństw i obejmuje kolejne etapy rozwoju miłości oraz sytuacje wymagające szczególnej uwagi. W kluczu troski o dzieci i integracji ze wspólnotą Kościoła w dokumencie podjęto również problem towarzyszenia i rozeznawania wobec osób trwających w związkach niesakramentalnych, określanych jako sytuacje nieregularne oraz w sytuacjach skomplikowanych. Określono również relację posługi towarzyszenia do oceny moralnej prowadzonych osób. W omawianiu form praktyki wsparcia duszpasterskiego wskazano cel, zakres, kompetencje i sposoby udzielania pomocy wspólnotowej oraz indywidualnej, dostosowane do potrzeb i niesionych w życiu problemów.
Źródło:
Family Forum; 2017, 7; 107-124
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Diskussion über die Unauflöslichkeit der Ehe im Zusammenhang mit dem nachsynodalen apostolischen Schreiben Amoris laetitia. Einige offene Fragen
The Discussion about the indissolubility of Marriage on the margin of Amoris laetitia. Some open questions
Dyskusja o nierozerwalności małżeństwa na marginesie adhortacji Amoris laetitia. Pytania otwarte
Autorzy:
Machinek, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595318.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
indissolubility of the marriage
divorce and remarried people
pastoral care
holy communion
nierozerwalność małżeństwa
rozwiedzeni powtórnie zaślubieni
troska duszpasterska
Komunia św.
Opis:
The indissolubility of sacramental marriage has been over the centuries the crucial point of the teaching of the Catholic Church about marriage based on the Jesus’ expressions about marriage and divorce. The indissolubility of marriage can be understood in a twofold manner. The first dimension is the moral indissolubility which means a serious moral obligation of being faithful towards the husband. Marriage should not be dissolved but in fact it is dissolved in an increasing number of Christian couples. But there is also the second dimension – the ontological indissolubility. Being a creation of God the sacramental marriage cannot be dissolved, even if the relationship breaks apart. Though Pope Francis emphasizes that the Church’s teaching about marriage remains unchanged, some passages of the Papal Letter cannot be interpreted clearly. As a result, the statements of the particular bishop conferences as well as the guidelines launched by some bishops concerning the pastoral care of divorced and remarried couples are ambiguous. The author of the article stands for the integral keeping of the entire teaching of the church about the indissolubility of the sacramental marriage in every new proposal for the pastoral care of people living in “irregular” situations.
Nierozerwalność sakramentalnego małżeństwa była przez wieki centralnym punktem nauczania Kościoła katolickiego o małżeństwie, bazującego na wypowiedziach Jezusa na temat małżeństwa i rozwodu. Pojęcie „nierozerwalność małżeństwa” można rozumieć w dwojaki sposób. Pierwszym wymiarem jest nierozerwalność moralna, która oznacza poważne zobowiązanie do wierności wobec prawowitego małżonka. Małżeństwo nie powinno być rozwiązywane, jednak w praktyce rozpada się i ostatecznie rozchodzi się pokaźna liczba chrześcijańskich małżeństw. Jednak jest jeszcze drugi wymiar, jakim jest nierozerwalność ontologiczna. Jako Boże dzieło sakramentalne małżeństwo nie tylko nie powinno, ale nie może zostać rozwiązane nawet wtedy, gdy rozpada się relacja między małżonkami. Mimo deklaracji papieża Franciszka, że nauczanie Kościoła w tym obszarze pozostaje niezmienione, pewne fragmenty adhortacji mogą być różnie interpretowane. W efekcie oświadczenia różnych episkopatów oraz pierwsze instrukcje duszpasterskie wydane przez biskupów, a dotyczące duszpasterstwa rozwiedzionych żyjących w nowych związkach, są bardzo różne. Autor artykułu opowiada się za tym, by we wszystkich nowych propozycjach dotyczących duszpasterstwa osób znajdujących się w sytuacjach nieregularnych zachowana została integralność nauczania Kościoła o nierozerwalności małżeństwa.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 121-140
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo stopniowości w posynodalnych adhortacjach o rodzinie Familiaris consortio i Amoris laetitia
Law of Gradualness in the Post-synodal Exhortations on the Family Familiaris con-sortio and Amoris laetitia
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047179.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
moral law
conscience
marriage
pastoral care of the family
hierarchical Magiste-rium
Pope John Paul II
Pope Francis
prawo moralne
sumienie
małżeństwo
duszpasterstwo rodzin
Magisterium Kościoła
Jan Paweł II
Franciszek
Opis:
Życie moralne jest dynamicznym procesem nieustannego rozpoznawania woli Boga i odpowiedzi człowieka na Boże wezwanie skierowane do niego w konkretnych uwarunkowaniach, w których się znajduje. Ten proces jest naznaczony swoistym napięciem między obiektywnym i niezmiennym prawem Bożym, a zmieniającymi się sytuacjami i okolicznościami, które nadają ludzkim wyborom charakter niepowtarzalny. Mając na uwadze ów dynamizm refleksja duszpasterska Kościoła wypracowała kategorię prawa stopniowości, która znalazła zastosowanie w odniesieniu do małżeństwa i życia rodzinnego w adhortacji Jana Pawła II Familiaris consortio, a później w adhortacji Franciszka Amoris laetitia. Celem artykułu jest analiza zarówno samej kategorii prawa stopniowości, jego interpretacji teologicznych, jak też sposobu stosowania go w duszpasterstwie, które proponują dokumenty papieskie.
Moral life is a dynamic process of constant recognizing of God's will and the man’s re-sponse to God in the concrete conditions in which man finds himself. This process is marked by a specific tension between the objective and unchangeable law of God, and the changing situations and circumstances that give human choices unique character. Bearing in mind that dynamism, the Church’s pastoral reflection developed a category of gradual law that applied to marriage and family life in the exhortation of John Paul II, Familiaris consortio and later in Francis’ exhortation Amoris laetitia. The purpose of the article is to analyze both the category of the law of gradualness, its theological interpretations, and the manner in which it can be applied in the pastoral practice offered by the papal documents.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 153-179
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preparation for Marriage and Family Life in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris Laetitia
Autorzy:
Pyźlak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150769.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
remote preparation
proximate preparation
immediate preparation
missionary families
families of fiancés
pastoral resources
vocation
sacrament of marriage
assistance
signs of the rite
Amoris Laetitia
Opis:
Pope Francis’ teaching on preparation for marriage and family life in his Apostolic Exhortation Amoris Laetitia reflects his concern for providing engaged couples with a holistic human and Christian formation that will preparing them to responsibly realize their vocation to marriage and family. This task is particularly important because families today are broken and the value of marriage is under attack. The environment in which engaged couples are immersed is very important in the process of preparing them for marriage and family life, since it is the place where the personality of the new family members is formed. For this reason, Pope Francis offers new pastoral initiatives that aim at increasing the effectiveness of marriage preparation by engaging missionary families and the families of the engaged couples as well as “a variety of pastoral resources.” In his exhortation, Pope Francis shows the importance of freedom of choice, fidelity, and the indissolubility of the marriage bond. He also points out the importance of having the proper approach to the marriage celebration and wedding reception. Pope Francis encourages engaged couples to opt for modest and simple celebrations “in which love takes precedence over everything else” (AL 212) because love has the power to unite spouses if it is “strengthened and sanctified by grace [of the sacrament]”.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2019, 18; 85-100
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblubieńcza jedność Chrystusa i Kościoła a sakrament małżeństwa w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
The spousal union of Christ and The Church and the sacrament of marriage in the apostolic exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Tron, Andrei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047401.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Amoris Laetitia
marriage
Christ-Bridegroom
Church-Bride
spousal love
Christian life
małżeństwo
Chrystus-Oblubieniec
Kościół-Oblubienica
oblubieńcza miłość
życie chrześcijańskie
Opis:
Papież Franciszek w posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris Laetitia, poświęconej sakramentowi małżeństwa, odnosi się do oblubieńczego związku Chrystusa i Kościoła, cytując dokumenty Jana Pawła II, odnoszące się do tego tematu. Artykuł ukazuje spójność i aktualność biblijnej rzeczywistości oblubieńczej miłości Boskiego Oblubieńca, jako fundamentu sakramentu małżeństwa. Tekst artykułu ukazuje również  korelację więzi oblubieńczej z Chrystusem Kościoła w całości  jak również w osobie poszczególnego chrześcijanina oraz sakramentalnej więzi małżeńskiej.
Pope Francis in post-synodal apostolic exhortation Amoris Laetitia, dedicated to the sacrament of matrimony, refers to the spousal union of Christ and the Church. In his work he quotes John Paul II’s documents. The article shows consistency and validity of biblical reality of the spousal love of Divine Bridegroom as the fundament of the sacrament of matrimony. In the text we can see the correlation between the spousal bond of Christ and the Church in its totality both in every single Christian and of the marital bond between Christian spouses.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 77-88
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontynuacja myśli Humanae vitae w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia czy nowa interpretacja moralności?
Continuing the Thought Humanae vitae in the Post- -synodal Adhortation Amoris laetitia or a New Interpretation of Morality?
Autorzy:
Wojtkun, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035015.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
norma
grzech
sumienie
prawo stopniowalności
marriage
norm
sin
conscience
law of gradation
Opis:
50 lat po ogłoszeniu encykliki Humanae vitae pojawił się postulat jej ponownej lektury w świetle metody zaproponowanej przez papieża Franciszka w adhortacji Amoris laetitia. Odczytanie na nowo nauczania papieża Pawła VI powinno uwzględnić nową perspektywę wychodzącą nie od norm moralnych, ale od opisu rzeczywistości, w jakiej znajdują się małżonkowie. Ta nowa optyka lektury Humanae vitae, zarysowana w Amoris laetitia, skłania do postawienia pytania: czy nauczanie papieża Franciszka jest kontynuacją czy nową interpretacją moralności? Wyraźne są różnice w podejmowaniu takich zagadnień, jak: istota grzechu, jego wymiar horyzontalny i wertykalny, istnienie aktów wewnętrznie złych. Inaczej niż Paweł VI podejmuje Franciszek zagadnienie sumienia i jego roli przy wyborach moralnych. Trudno oprzeć się wrażeniu, że zakwestionowana zdecydowanie przez Jana Pawła II koncepcja sumienia kreatywnego, pojawia się w uzasadnieniach moralnych papieża Franciszka. Natrafić też możemy na fragmenty adhortacji papieża Franciszka, które mogą świadczyć o opowiadaniu się po stronie koncepcji stopniowalności prawa, również zakwestionowanej w dotychczasowym nauczaniu Kościoła. Różne sposoby interpretowania pewnych aspektów nauczania moralnego prowadzą do wniosku, że adhortacja Franciszka w wielu punktach nie świadczy o kontynuacji doktryny moralnej, ale stanowi propozycję nowego paradygmatu moralności.
50 years after the publication of the encyclical Humanae vitae, there was a demand to read it again in the light of the method proposed by Pope Francis in the exhortation Amoris laetitia. The new reading of the teachings of Pope Paul VI should take into account a new perspective: not from moral norms, but from the description of the reality in which the spouses find themselves. This new reading optics of Humanae vitae outlined in Amoris laetitia raises the question: is the teaching of Pope Francis a continuation or a new interpretation of morality? There are clear differences in taking such issues as: the essence of sin, its horizontal and vertical dimension, the existence of internally evil acts. Contrary to Paul VI, Francis takes the question of conscience and its role in moral choices. It is hard to resist the impression that the concept of creative conscience, definitely rejected by John Paul II, appears in the moral justifications of Pope Francis. We can also come across fragments of Pope Francis' exhortation, which may prove that he was on the side of the concept of the gradation of law, also rejected in the teaching of the Church so far. Various ways of interpreting certain aspects of moral teaching lead to the conclusion that the exhortation of Francis in many points does not indicate the continuation of the moral doctrine, but is a proposal for a new paradigm of morality.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 3; 57-73
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja nauczania papieża Franciszka zawartego w adhortacji Amoris laetitia do dotychczasowego posoborowego Magisterium
The relation of the teaching of Pope Francis contained in the Amoris laetitia exhortation to the current post-Conciliar Magisterium
Autorzy:
Młot, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150618.pdf
Data publikacji:
2019-10-15
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
adhortacja Amoris laetitia
wątpliwości interpretacyjne
hermeneutyka ciągłości
dopuszczanie wiernych do sakramentów
the exhortation Amoris laetitia
interpretational doubts
hermeneutics of continuity
admitting the faithful to the sacraments
Opis:
The apostolic exhortation Amoris laetitia, issued by Pope Francis on April 8, 2016, is the fruit of as many as two synodal sessions. The great interest in the subject of these synods, not only in Church circles, resulted from the expectations of some for a change in the position of the Church's discipline in the admission of the divorced and remarried persons to Communion. The publication of the exhortation caused a lot of discussion among scientists and priests alike. The article is only an attempt to indicate the subject of these discussions. The statements of people regarding the relation of the teaching contained in Amoris laetitia to the current post-Conciliar Magisterium can be divided into those that express doubts about the texts of this document and those that read it in the key of the hermeneutics of continuity. The article attempts to show the most important directions of interpretation of the exhortation. The Pope did not intend the exhortation as a document containing general norms applicable in all cases. That is why he set the bishops of individual regions of the world to create guidelines for this exhortation that would be adequate to the traditions and calls of their region. The article describes some sample local documents. The discussion merely outlined in the article and the differences in the interpretation of the exhortation texts shown in it show the need for further study on it.  
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2019, 30, 4; 55-79
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies