Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Adam and Eve" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Tajemnica złego. Szatan według apokryficznej Pokuty Adama
    Autorzy:
    Tronina, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177935.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    szatan
    pokuta Adama
    Satan
    Life of Adam and Eve
    Opis:
    Die Ergebnisse der durchgeführten Untersuchungen können abschließend wie folgt zusammengefaßt werden: 1. Die Buße Adams, eine in altarmenischer Sprache erhaltene apokryphe Schrift, stammt aus dem Milieu des orthodoxen Judaismus der Zeit zwischen dem Alten und dem Neuen Testament. 2. Das Nachdenken über den Ursprung des Bösen und der Sünde geht von der Lehre der deuterokanonischen Bücher (Sir 25, 24; Weish 2, 24) und der Synagogalliturgie (Targum zu Genesis) aus. 3. Der Satan ist diesem Apokryph zufolge der Feind Gottes, vor allem jedoch der Feind der Menschen; mit seinem Angriff auf die Stammmutter Eva hat er den Tod aller Geschöpfe verursacht. 4. Er kann die Gestalt eines wilden und menschenfeindlichen Tieres annehmen (Gen 3, 1); daher die spätere Symbolik des Tieres (der Bestie) im Neuen Testament (Offb 13). 5. Obwohl die älteren Apokryphen keine Verbindung zwischen der Schlange und dem Satan herstellen, wird dieses Bild in der Buße Adams verwendet, um die „Instrumentalursache” des Bösen in der Welt aufzuzeigen.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1997, 44, 1; 89-101
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Адам и Ева, единосъщите – модел и мит на първата библейска двойка в българския междувоенен роман
    Autorzy:
    Попова [Popova], Аглика [Aglika]
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677859.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    biblical myth
    interwar period in Bulgaria
    Adam and Eve
    modern novel
    Opis:
    Adam and Eve, consubstantial: Model and myth of the first Biblical couple in Bulgarian interwar novelThe article examines the first biblical couple as a tool for comparative analysis of the modernist tendencies of Bulgarian novel in the period between the two World Wars. The research focuses on works by Chavdar Mutafov, Anna Kamenova, and Dimitar Dimov, along with examples taken from French and Romanian literary pieces as representatives of the wider, European history of ideas. In the image of Creation, but also the image of the original sin, Adam and Eve are of interest because of their unity, which eventually becomes the basis of the Christian family after they leave the Garden of Eden. The borders of the model given in the Bible are breached with the introduction of a new reading – the figures of Creation can now also be seen as figures of salvation. The knowledge gained by the existing studies of myth in European literature thus becomes the foundation for a revision of the hitherto selective interpretation of works by the Bulgarian novelists. The point of intersection between the different approaches towards the first couple is their arduous integration into the surrounding world, and adaptation to the passage of time. Another prominent feature is the discussion about the possible development of the model; the newly introduced definition of salvation that comes after Creation and the fall of man. Adam i Ewa współistotni – model i mit pierwszej biblijnej pary w bułgarskiej powieści międzywojennejTematem artykułu jest pierwsza biblijna para ludzi, rozumiana jako wiodący motyw analizy porównawczej modernistycznych tendencji w bułgarskiej powieści okresu międzywojennego. Jako przykład posłużyły prace Czawdara Mutafowa, Anny Kamenowej i Dimityra Dimowa, a także francuskie i rumuńskie utwory literackie, służące osadzeniu wywodu w szerszym kontekście europejskiej historii idei. Zarówno w obrazie Stworzenia, jak i w obrazie grzechu pierworodnego, postacie Adama i Ewy są interesujące ze względu na ich jedność, która ostatecznie staje się podstawą chrześcijańskiej rodziny po opuszczeniu przez nich rajskiego ogrodu. Granice modelu podanego w Biblii zostają naruszone przez wprowadzenie nowego odczytania – figury Stworzenia mogą być również odczytywane jako figury zbawienia. Wiedza zdobyta dzięki dotychczasowym studiom nad mitem w literaturze europejskiej staje się podstawą do rewizji selektywnej interpretacji bułgarskich powieściopisarzy. Punktem wspólnym dla różnych podejść w badaniu pierwszej pary ludzi jest ich trudna integracja z otaczającym światem i próba pogodzenia się z upływem czasu. Inną istotną cechą jest dyskusja na temat rozwoju tego modelu: nowo wprowadzona definicja zbawienia, które przychodzi po Stworzeniu i upadku człowieka.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2016, 16
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polish Translations of “The Life of Adam and Eve” as a Research Problem: An Analysis of Translation Strategies
    Przekłady Słowa o Adamie i Ewie na język polski jako problem badawczy. Analiza strategii tłumaczenia
    Autorzy:
    Stelmach, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33321778.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    translation
    Old Bulgarian language
    Modern Bulgarian language
    Polish language
    Agata Kawecka
    Teresa Dąbek-Wirgowa
    “The life of Adam and Eve”
    przekład
    język starobułgarski
    język nowobułgarski
    język polski
    Słowo o Adamie i Ewie
    Opis:
    This paper presents the results of translatological research into Teresa Dąbek-Wirgowa and Agata Kawecka’s translations of the Old Church Slavonic apocrypha “The Life of Adam and Eve” into modern Polish. The two texts were examined independently of each other, since they do not form a translation series. The translations were compared with the Bulgarian and Old Church Slavonic sources, which made it possible to follow closely how the translators applied the fundamental techniques of translation. Using selected examples, the article discusses the types of translation transformations used, and characterises the dominant elements presented in the translations. Some errors are also pointed out, especially those that change the meaning of the translated text. The final part of the paper contains general conclusions about the translators’ work and indicates possible directions of future research, including further research into anthologies of ancient literature as translations and into the skills exhibited by translators of such literature.
    Artykuł prezentuje wyniki badań translatologicznych nad przekładami staro-cerkiewno-słowiańskiego apokryfu Słowo o Adamie i Ewie na współczesny język polski, których autorkami są Teresa Dąbek-Wirgowa i Agata Kawecka. Oba teksty zostały zbadane niezależnie od siebie, ponieważ nie tworzą serii przekładowej. Przekłady zestawiono ze źródłami (bułgarskim oraz staro-cerkiewno-słowiańskim), co umożliwiło dokładne prześledzenie sposobu pracy tłumaczek z podstawami tłumaczenia. W artykule na wybranych przykładach zostały omówione typy transformacji przekładowych wykorzystane przez tłumaczki, a ponadto przedstawiono charakterystykę dominant obecnych w przekładach. Wskazano także nieliczne błędy, w tym przede wszystkim te, które zmieniają sens tłumaczonego tekstu. W podsumowaniu przedstawiono ogólne wnioski dotyczące pracy tłumaczek oraz perspektywy badawcze obejmujące dalsze badania nad antologiami literatury dawnej jako przekładami oraz nad warsztatem tłumaczy tej literatury.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2023, 23
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The gardener’s topos based on the example of the poem “The Gardener” (Ogrodnik) by Czesław Miłosz (text analysis)
    Topos ogrodnika na przykładzie wiersza “Ogrodnik” Czesława Miłosza. Analiza tekstu
    Autorzy:
    Noga, Monika Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042071.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    topos
    topos ogrodnika
    ogród
    utopia
    Bóg
    Szatan
    raj
    Adam i Ewa
    topos of the gardener
    garden
    God
    Satan
    paradise
    Adam and Eve
    Opis:
    „The gardener’s topos based on the example of the poem Ogrodnik by Czesław Miłosz (text analysis)”. The article is a detailed consideration of a poem by Czesław Miłosz entitled Ogrodnik [Gardener]. The main object of the hermeneutic and structural analysis of this poem is the “topos of the gardener”. The analysis is meant to characterize the topos of the gardener and point to the role of a modern poet and modern Polish literature.
    Artykuł prezentuje szczegółową interpretację wiersza Czesława Miłosza pt. Ogrodnik. Głównym przedmiotem hermeneutycznej i strukturalnej analizy jest „topos ogrodnika”. Analiza ma na celu scharakteryzowanie toposu ogrodnika i wskazanie roli współczesnego poety i współczesnej polskiej literatury.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 55, 4; 427-449
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZASTOSOWANIE ANALIZY KONOTACYJNEJ ERNESTA BOESCHA DO INTERPRETACJI OBRAZU RAFAELA SANTI „ADAMA I EWA - GRZECH PIERWORODNY
    APPLICATION OF ERNEST BOESCH’S CONNOTATION ANALYSIS TO THE INTERPRETATION OF RAFAEL SANTIS PICTURE “ADAM AND EVE – ORIGINAL SIN”
    Autorzy:
    Pankalla, Andrzej
    Pietrzak, Magdalena
    Gutowska, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/564782.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Ernest Boesch, Analiza Konotacyjna, Teoria Działania Symbolicznego, mit, fantazmat, Rafael Santi
    Ernest Boesch, Connotation Analysis, Symbolic Action Theory, phantasm, myth, Rafael Santi
    Opis:
    Stworzona przez szwajcarskiego psychologa teoria działania symbolicznego, z zawartą w niej nieznaną szerzej metodą Analizy Konotacyjnej (AK), w tym oryginalną koncepcją „konspiracji”/interrelacji mitów i fantazmatów, umożliwia interpretację duchowości konkretnej osoby. Boesch zakłada bowiem, że mity, będące powszechnie przyjętymi symbolami, są interpretowane przez ludzi jako indywidualne fantazmaty, nawiązujące do ich systemu wartości i wiary. Związek mitu z fantazmatem zostanie przedstawiony na przykładzie postaci i dzieła Rafaela Santiego. Celem pracy jest zbadanie wybranego dzieła malarza, wykorzystując możliwości płynące z AK. Zakłada ona, że przez przełożenie mitów kulturowych oraz symboliki zawartej w dziele (obrazie Santiego: „Adam i Ewa-Grzech pierworodny”) na indywidualne fantazmaty autora, możemy dotrzeć do sfery duchowej wyrażonej w obrazie i jednocześnie tożsamości jego twórcy. Metoda Boescha pozwala przeanalizować bogatą symbolikę religijną obrazu w kontekście biografii twórcy.
    The Symbolic Action Theory (SAT) has been created by a Swiss psychologist Ernest Boesch and it contains a not very well known method called Connotation Analysis (CA) with its original concepts of conspiracy/interrelations of myths and phantasms. The SAT is closely related to a possibility of an interpretation of a concrete person’s spiritual identity. Boesch assumes that myths, being the commonly known symbols, are interpreted by people as the individual phantasms referring to their system of values and beliefs. The connection of myths and phantasms is presented based on Rafael Santi’s character and masterpiece. The main objective of the article is to interpret Santi’s masterpiece using the method of Connotational Analysis. It assumes that by translation of cultural myths and symbols contained in Santi’s picture: “Adam and Eve - The Original Sin” into the author’s individual phantasms, we can reach the spiritual sphere expressed in the work and present in his creator’s identity. The rich religious symbolism of the painting in the context of Santi’s biography maybe analysed in the terms of Boesch’s method.
    Źródło:
    Studia Psychologica; 2014, 14, 1; 15-26
    1642-2473
    Pojawia się w:
    Studia Psychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grzech – zemsta szatana?
    The Sin: Satan’s Revenge?
    Autorzy:
    Wojciechowska, Kalina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/425480.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
    Tematy:
    Old Testament
    Satan
    Adam and Eve
    Book of Genesis
    Book of Isaiah
    Book of Ezekiel
    apocrypha
    sin
    hamartiology
    Biblical satanology
    Biblical demonology
    fall of Satan
    Opis:
    It is commonly known that the Bible does not contain systematic hamartiology or satanology.Also the Biblical demonology depends on the historical development and the influence of neighbouring countries’ relig-ions.This article’s aim is to analyse the etymology and meaning of the con-cept of satan in the most popular texts directly referring to the figure of Satan (Book of Job 6 and Book of Zechariah 3).The author tried to confront fragments from the Job and Zechariah with the texts that were (re)interpreted satanologically in the intertestamental period and by early Christian theology (Isaiah 14,12-14 and Ezekiel 28,12-15) and also with the narration contained in Genesis 3, which is considered the key text concerning the so-called „fall” of man in the Christian theology. The analysis was completed by references to intertestamental texts.A text that proved particularly helpful in the reconstruction of the aetiology of sin was Adam's Repentance, known under various titles thanks to its copies in various languages, which represents the so-called Adamite tradition in theology (hamartiology). A number of similarities between the syncretic Biblical hamartiology and Adam’s Repentance were shown (among others, the common nature of the first sin committed by Satan and the first sin committed by Adam and Eve in the Garden of Eden).
    Źródło:
    Gdański Rocznik Ewangelicki; 2015, 9; 171-184
    1898-1127
    Pojawia się w:
    Gdański Rocznik Ewangelicki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A technical and iconographic analysis of medieval tiles from Lipowiec castle
    Analiza technologiczno-ikonograficzna średniowiecznych kafli z zamku „Lipowiec”
    Autorzy:
    Małocha, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560313.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    the Lipowiec Castle
    medieval tiles
    iconographic theme of Adam and Eve
    St. George and Christ in the well
    zamek Lipowiec
    kafle średniowieczne
    motyw ikonograficzny Adama i Ewy
    św. Jerzego i Chrystusa w studni
    Opis:
    Since the turn of the thirteenth and fourteenth centuries the Lipowiec castle (the municipality of Babice, the district of Chrzanów, Lesser Poland Voivodeship) has played an important role in the history of the Church in Krakow and Lesser Poland. In the following centuries it was not only a fortress and residence of the hierarchy, but also a place of retreat for clergy and an episcopal prison. At the present time - preserved in the form of a permanent ruin – the castle serves as one of the most interesting attractions of the region. Professional historical, architectural and archaeological studies of this property were carried out in the second half of the twentieth century but the historical material obtained in the course of the examination has not been a subject of a detailed analysis as yet. The article presents an analysis of an ensemble of medieval tiles discovered during the study in the years 1967-1974 and includes both technological aspects as well as an analysis of iconographic relics. It also presents evidence that was used to determine the chronology of the ensemble - technological and stylistic analogies as well as information resulting from the stratigraphic position of the given finding. An integral part of the article is an array of prints and a catalog of the discussed objects divided plate-like tiles (group I) and pottery and bowl tiles (group II).
    Zamek „Lipowiec” (gm. Babice, pow. Chrzanów, woj. małopolskie) od przełomu XIII i XIV stulecia odgrywał istotną rolę w dziejach Małopolski oraz Kościoła krakowskiego. W kolejnych wiekach był on nie tylko warownią i rezydencją hierarchów, ale także miejscem rekolekcji dla duchownych oraz wiezieniem biskupim. Obecnie zaś – zachowany w formie trwałej ruiny – stanowi jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych regionu. Profesjonalne badania historyczno-architektoniczno-archeologiczne tego obiektu przeprowadzone zostały jednak dopiero w drugiej połowie XX w., a pozyskany wówczas materiał zabytkowy po dzień dzisiejszy nie doczekał się szczegółowego opracowania. Niniejszy artykuł zawiera propozycję analizy zespołu średniowiecznych kafli lipowieckiej, odkrytych podczas prac badawczych z lat 1967-1974. Omówienie uwzględnia zarówno aspekt technologiczny, jak i analizę ikonograficzną zabytków. Zaprezentowano również przesłanki, które posłużyły do ustalenia chronologii zespołu – analogie technologiczne i stylistyczne oraz informacje, wynikające z pozycji stratygraficznej danego znaleziska. Integralną część artykułu stanowią tablice z rycinami oraz katalog omówionych obiektów z podziałem na kafle płytowe (grupa I ) oraz garnkowe i miskowe (grupa II).
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 277-317
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Адам и Ева как прообраз Нового Адама и Новой Евы (по учению святителя Иринея Лионского, Тертуллиана и святителя Викторина Петавийского). К вопросу о теории рекапитуляции в раннехристианском богословии
    Autorzy:
    Khandoga, Nikolay A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2007418.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Adam i Ewa
    Nowy Adam i Nowa Ewa
    św. Ireneusz z Lyonu
    Tertulian
    św. Wiktoryn z Poetovium
    teoria rekapitulacji
    okres przednicejski
    typologiczna metoda interpretacji Pisma Świętego
    Adam and Eve
    New Adam and New Eve
    Saint Irenaeus of Lyon
    Tertullian
    Saint Victorinus of Poetovio
    the theory of recapitulation
    the ante-nicene period
    the typological method of interpreting Holy Scripture
    Opis:
    The doctrine of Adam and Eve as prototypes of New Adam and New Eve (the so-called theory of recapitulation) was first encountered in the epistles of the apostle Paul. Revealing the main feature of this teaching, the supreme apostle reports that the disobedience and sin that Adam and Eve committed were corrected by New Adam and New Eve (see: Rom. 5, 14-15). As a result, instead of the death of Adam and Eve and their descendants (by bodily birth), humanity received immortality, starting with New Adam and New Eve and their descendants (by spiritual birth). Subsequently, the pre-nicene christian writers, for example, Irenaeus of Lyon, Tertullian and Victorinus of Poetovio, resorted to the doctrine of Adam and Eve as prototypes of New Adam and New Eve. Developing the theory of recapitulation, Irenaeus of Lyon in his works — «Against heresies» and «Proof of the apostolic sermon» — used the epistles of the apostle Paul and the typological method of interpreting Holy Scripture. The saint of Lyon taught, first, that on that day (that is on friday), on which Adam was born, New Adam, or the Lord Jesus Christ, was born; secondly, on that day (that is on saturday), on which Adam violated the only commandment of God (see: Gen. 2, 16-17), the incarnate Son of God suffered. In addition, what the virgin Eve did not fulfill, being disobedient, since she ate the forbidden fruit, the Virgin Mary did, being obedient, since she gave birth to the Lord Jesus Christ. Following tradition in the presentation of the theory of cancer-capitulation, Tertullian in his treatise «On the flesh of Christ» uses the epistles of the apostle Paul, the works of Irenaeus of Lyon and the typological-mysterious method of interpreting Holy Scripture. The first latin theologian in his work resorted to analogies: the first is an uncultivated land, that is, since the first Adam was created from an uncultivated earth — the Second Adam was also created from an uncultivated earth, or was born from the Blessed Virgin Mary; the second — the heard word, that is, because through the heard word the first Eve sinned — the second Eve also through the heard word did not sin, or became the cause of the salvation of the entire human race. Developing the theory of recapitulation, Victorinus of Poetovio in his works — «On the сreation of the world» and «On the life of Christ» — relied on the epistles of the apostle Paul, the works of Irenaeus of Lyon and the typological method of interpreting Holy Scripture. The saint of Poetovio taught, first, that on that day (that is on friday), on which Adam was born, the incarnate Son of God was born; secondly, on that day (that is on saturday), on which Adam and Eve violated the only commandment of God (see: Gen. 2, 16-17), the Annunciation of the Blessed Virgin Mary took place and the Lord Jesus Christ suffered; and, thirdly, on that day (that is on the resurrection), on which God the Father and the Son of God created light, the conception of the Blessed Virgin Mary took place, the incarnate Son of God rose from the dead and the second time He will come to earth to judge all human genus.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 2; 142-159
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Du sublime romantique au sublime technologique : la nature et la machine dans L’Ève Future de Villiers de l’Isle Adam
    The technological sublime: machines and nature in Villiers’s Future Eve
    Autorzy:
    Stéphan, Elsa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627866.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    Based on Leo Marx’s expression, « the technological sublime », this article analyzes science and technology as new incarnations of the sublime in nineteenth-century literature. The characteristics of the sublime, as defined by Edmund Burke, were formerly attributed to nature in Romantic literature. In his novel, The Future Eve, published in 1886, French writer Villiers narrates the creation of a machine woman, described as a « sublime creature », illustrating nineteenth-century new faith in science.
    Źródło:
    Cahiers ERTA; 2014, 6; 23-36
    2300-4681
    Pojawia się w:
    Cahiers ERTA
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adam Mickiewiczs ‘Forty and Four’: A conjecture
    „Czterdzieści i cztery”. Hipoteza
    Autorzy:
    Szargot, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087762.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish literature of the 19th century
    Romanticism
    prophetic symbolism
    number 44
    tyrannicide
    Brutus
    Reign of Terror
    Adam Mickiewicz (1798‑1855)
    'Dziady' (Forefathers' Eve)
    Mickiewicz
    "Dziady"
    44
    tyranobójstwo
    antyczny Rzym
    Wielka Rewolucja Francuska
    Opis:
    This article attempts to formulate a new interpretation of the mysterious messianic character marked "Forty and Four" from the Vision of Priest Piotr in Adam Mickiewicz's poetic drama Dziady (Forefathers' Eve), Part III. After a review of earlier readings of this crux and its symbolism, the author of the article presents his own proposal, which contextualizes the enigmatic number in three historical frameworks. The first of them is ancient history, and, more specifically, 'Forty four' is seen as a reference to the Ides of March in 44 B.C., the date on which Julius Caesar was assassinated by a group of conspirators led by Brutus. The other two relevant contexts are the Reign of Terror during the French Revolution, and the high tides of modern history culminating in tyrannicide. In effect, the 'Forty four' passage is seen as an affirmation or even a sacralization of tyrannicide, symbolized by not only by inexplicit references to Brutus and the Israelite heroine Judith. It is a theme which reverberates not only in Dziady but also throughout Adam Mickiewicz's work.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2020, 4; 359-379
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czesław Miłosz on Conrad’s Polish stereotypes
    Autorzy:
    Dudek, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/638820.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Czesław Miłosz, Joseph Conrad, Poland, Lithuania, Ruthenia, Ukraine, Russia, Apollo Korzeniowski, Adam Mickiewicz, Astolphe de Custine, Poland and Muscovy, Forefathers’ Eve, Under Western Eyes, The Secret Agent, Heart of Darkness, A Treatise on Poet
    Opis:
    In an essay entitled Conrad’s Stereotypes – published in 1957 – Miłosz sees Conrad as “the typical old Polish nobleman who remained faithful to the way in which he had lived and thought as a young man.” Miłosz speaks of his own affinity with Conrad (and Mickiewicz), explaining that it derives from a set of shared emotional and historical experiences that were deeply ingrained in the minds of the inhabitants of the ‘Eastern Borderlands’of the old Polish-Lithuanian-Ruthenian Commonwealth. This ‘Eastern Borderlands’ cultural identity may well have enabled Conrad to give an authentic portrayal of the Russian characters in Under Western Eyes. The counterpart to Mickiewicz’s and Conrad’s condemnation of autocracy and the fairness of their attitude towards Russians was Miłosz’s willingness to maintain friendly relations with contemporary Russian ‘dissidents’ who had stood up against the oppressive political system of the Soviet Union. Surprisingly, however, he does not draw any parallels between the Polish stereotype of Russia and the portrayal of Russia which is to be found in Russian political literature. Miłosz concludes by observing that in Under Western Eyes it was only through the purely artistic merits of his writing that Conrad could have hoped to win over his English-speaking readers, while at the same time remaining “faithful to a tradition that would have seemed exotic to anyone living in another country” – and for this achievement he deserves praise.
    Źródło:
    Yearbook of Conrad Studies; 2014, 9
    2084-3941
    Pojawia się w:
    Yearbook of Conrad Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władza i teatr: Wokół Dziadów i Marca ‘68
    Power and the Theatre: On the Production of Forefathers Eve and the Polish March of 1968
    Autorzy:
    Raszewska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36131923.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr polski
    teatr i polityka
    Adam Mickiewicz
    polityka kulturalna
    Dziady
    Marzec 1968
    Polish theatre
    theatre and politics
    cultural politics
    1968 Polish political crisis
    Opis:
    Autorka przedstawia wydarzenia trzech sezonów (1966/67 do 1968/69) związane z gorącą sytuacją polityczną, jaka wytworzyła się w polskim teatrze wokół zdjęcia z repertuaru Teatru Narodowego Dziadów Adama Mickiewicza w reżyserii Kazimierz Dejmka. Sytuacja międzynarodowa (wojna 6 dniowa, praska wiosna) powodowała wyjątkową czujność cenzury i władz politycznych wszystkich szczebli. O ile powszechnie znane są wydarzenia w Warszawie (choć o szczegółach cenzurowania Po górach, po chmurach Brylla w Teatrze Współczesnym piszemy po raz pierwszy), o tyle mało wiadomo było o wydarzeniach poza Warszawą, a te bywały niekiedy zdumiewające. Na użytek tego tekstu Jan Maciejowski opisał autorce dzieje swojego „odejścia" ze Szczecina i „nieobjęcia" dyrekcji Starego Teatru – o czym nigdzie nie wspomniano. Autorka starała się przedstawić garść faktów mniej znanych, stanowiących otoczkę „sprawy Dziadów”. Nie pretenduje do tworzenia jakichkolwiek tez ogólnych, stawiania diagnoz, raczej chodziło o pokazanie atmosfery, tej specyficznej, właściwej tamtym czasom, mieszaniny grozy, nadgorliwości, cynizmu, paranoi władz, domysłów, także – bezradności.
    The author discusses three theatre seasons (1966/67–1968/69) focusing on events that bear on the strained political situation following the taking Kazimierz Dejmek’s production of Mickiewicz’s Dziady (Forefathers Eve) off the stage of the Narodowy Theatre. Political turmoil abroad (the Six Day War, the Prague Spring, etc.) put censors and government officials of all levels on their toes. Insofar as the events taking place in Warsaw are well known (though the specifics of censoring Po górach, po chmurach (Over the Mountains and over the Clouds) by Bryll at the Współczesny Theatre are discussed for the first time here), we still know little about the situation outside the capital, and the things going on there were sometimes astounding. For the purposes of this article, Jan Maciejowski has recounted the story of his “leaving” of Szczecin and “not taking over” the management of the Stary Theatre, which was never mentioned anywhere. The author presents a handful of less known facts surrounding the “Forefathers Eve affair.” She does not purport to make any general statements nor does she offer any definitive diagnosis; the point is rather to convey the atmosphere, the specific and characteristic mixture of fear, eagerness, cynicism, conjectures, and helplessness.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 59-82
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na drodze do marca – szczecińskie Dziady 1966
    On the way to March: the Szczecin Forefathers’ Eve AD 1966
    Autorzy:
    Makaruk, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062703.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Dziady
    Adam Mickiewicz
    teatr polski
    teatr i polityka
    Szczecin
    Jan Maciejowski
    Polish theatre
    theatre and politics
    Opis:
    Szkic dotyczy inscenizacji Dziadów, przygotowanej przez Jana Maciejowskiego w 1966 roku w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Dziady Maciejowskiego – wbrew tradycji filologicznej i scenicznej – były pomyślane w porządku odsyłającym do numeracji Mickiewiczowskiej, a nacisk w interpretacji dramatu reżyser położył na finałową część IV, w której Gustaw-Konrad dokonywał rozliczenia z dawnym nauczycielem, Księdzem. Szczecińskie Dziady miały charakter generacyjny – Maciejowski stawiał w nich pytania fundamentalne dla pokolenia, którego doświadczeniami formacyjnymi były zarówno powstanie warszawskie, jak i przełom październikowy. Scenografia Stanisława Bąkowskiego nie pozostawiała wątpliwości: Dziady były rozegrane w scenografii powstańczych kanałów. Metafora kanału, wyzyskana przed niespełna dekadą w filmie Andrzeja Wajdy, nabierała w spektaklu Maciejowskiego nowych sensów. Kanał był w intencji reżysera figurą sytuacji bez wyjścia, która znów dotkliwie aktualizowała się w nowych realiach historycznych. Spektakl, choć doceniony przez krytykę i publiczność, został zlekceważony i zmarginalizowany w oficjalnym obiegu kultury PRL-u, nie ma jednak wątpliwości, że za wyreżyserowanie Dziadów i późniejszego o dwa lata Wyzwolenia Maciejowski zapłacił utratą dyrekcji teatrów szczecińskich. Autorka szkicu rekonstruuje układ przedstawienia, patrząc na obecne w nim tematy i sensy w kontekście zbliżających się wydarzeń marcowych.
    The paper concerns the production of the Forefathers’ Eve, directed by Jan Maciejowski at the Współczesny Theatre in Szczecin in 1966. Maciejowski's Forefathers’ Eve – contrary to the philological and stage tradition – was arranged in order according to Mickiewicz's numbering of its parts, and the interpretational emphasis of the drama was put on the final Fourth Part, in which Gustaw-Konrad settled a score with the Priest, his former teacher. The Szczecin Forefathers’ Eve was a generational experience: Maciejowski’s work posed the questions that were fundamental for the generation whose formative experiences were both the Warsaw Uprising of 1944 and the Polish October of 1956. Stanisław Bąkowski's stage design left no room for doubt: Forefathers’ Eve was set in the underground sewers of the Uprising. The metaphor of the sewer, used in the film by Andrzej Wajda less than a decade before, took on new meanings in Maciejowski's production. Wajda intended the sewage canal to be a figure of a dead end, which was becoming painfully relevant in the political realities of the time. The production, though appreciated by the critics and the audience, was neglected and marginalised in the official circulation of the PRL culture. Maciejowski, who directed both Forefathers’ Eve and – two years later – Stanisław Wyspiański’s Liberation, paid the price for his work when he lost his position of the Head of the Szczecin theatres. The paper includes a reconstruction of the course of the production, while analyzing its themes and meanings in the context of the upcoming political crisis of 1968.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 1; 38-54
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Dogmatic Constitution on the Church Lumen Gentium and Interpretation of Lk 1, 34 as the Expression of the Vow of the Eternal Virginity of Mary
    Konstytucja Dogmatyczna o Kościele Lumen gentium a interpretacja Łk 1, 34 jako wyrazu ślubu wiekuistego dziewictwa Maryi
    Autorzy:
    Dzikiewicz, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2149883.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Second Vatican Council
    Dogmatic
    Exegesis
    Mariology
    Mary’s vow of virginity
    Eve
    Adam
    Christ
    St. Irenaeus
    Sobór Watykański II
    dogmatyka
    egzegeza
    mariologia
    ślub dziewictwa
    Maryja
    Ewa
    św. Ireneusz
    Opis:
    In 2015 it was celebrated the 50th Anniversary of the end of the Second Vatican Council. In this way the Church wanted to emphasize the importance of the documents published by the Council fathers. The article below has a similar purpose. Therein is intended to show how some of the Lumen gentium Constitution matters, which is one of the most important dogmatic Vaticanum II documents, can influence interpretation of the biblical text. This will be illustrated on the basis of the pericope of Lk 1, 34. According to the so-called traditional hypothesis, Mary’s question is an expression of her eternal vow of virginity. Today, however, many scientists deny such an interpretation. Others, on the contrary, defend it. The discussion continues. Probably the aforementioned Constitution suggests some solution in this matter. And if it is so, then this document has not only a high dogmatic value but also an exegetical value.
    W 2015 roku obchodzono 50-tą rocznicę zakończenia obrad Soboru Watykańskiego II (1962–1965). W taki sposób chciano podkreślić znaczenie przyjętych przez Ojców Soborowych dokumentów. Niniejszy artykuł posiada analogiczny cel. Jego zadaniem jest ukazanie wpływu pewnych treści Konstytucji Dogmatycznej o Kościele Lumen gentium, jednego z najważniejszych dokumentów soborowych, na interpretację tekstów biblijnych. Dana teza jest zilustrowane na przykładzie wersetu Łk 1, 34. Zdaniem zwolenników tzw. hipotezy tradycyjnej ów werset stanowi wyraz przedanuncjacyjnego ślubu wiekuistego dziewictwa Maryi. Dzisiaj jednakże ta interpretacja traci na rankingu. Chociaż nie brakuje także jej adherentów. Toteż dyskusja trwa. Powyżej wspomniana Konstytucja sugeruje pewne rozwiązanie w tej kwestii. A jeżeli tak, to Lumen gentium posiada nie tylko wysoką wartość dogmatyczną, lecz także i egzegetyczną.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 25-37
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies