Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Anty-Gombrowicz i Różewicz
Anti-Gombrowicz and Różewicz

Autorzy:

Skrendo, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391054.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Tadeusz Różewicz
Witold Gombrowicz
literatura nowoczesna
teatr

Opis:

This article deals with Tadeusz Różewicz’s opinions of Witold Gombrowicz’s creations. The author compares both writers’ views on literature, especially poetry and theater. He states that Różewicz has created a character who can be called “Anti-Gombrowicz”. The author reveals how Różewicz thought up this peculiar concept and then tried to release himself from it.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 93-107
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Różewicz – praktyki dodatków
Różewicz – Practices of Addition

Autorzy:

Skrendo, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1358838.pdf

Data publikacji:

2016-10-28

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

edyting
Tadeusz Różewicz
Addition
Poetics
text
edytorstwo
dodatek
poetyka
tekst

Opis:

Tematem szkicu są działania, jakim poddaje swoje teksty – zwłaszcza poetyckie, ale nie tylko – Tadeusz Różewicz. Polegają one na różnorodnych przekształceniach, w wyniku których wiersze Różewicza stają się tekstami wielorakimi, okazują się swego rodzaju wariantami bez oryginału. Autor opisuje sposoby dokonywania owych przekształceń oraz zastanawia się nad ich konsekwencjami.
The essay focuses on the operations to which Tadeusz Różewicz submits his (poetic and other) texts. These involve various kinds of transformations, as a result of which Różewicz’s poems become multiple texts and are revealed to be, in a sense, variants with no clear “original.” Skrendo describes the ways in which these transformations take place and considers their consequences.

Źródło:

Forum Poetyki; 2016, 6; 12-23
2451-1404

Pojawia się w:

Forum Poetyki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Spleceni w Norwidzie. Różewicz, Herbert i „Czułość”
Entwined in Norwid. Różewicz, Herbert and “Tenderness”

Autorzy:

Abriszewska, Paulina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2012663.pdf

Data publikacji:

2016-06-01

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Norwid
Herbert
Różewicz
Czułość
Tenderness

Opis:

Literary comparisons of Tadeusz Różewicz and Zbigniew Herbert mainly stress differences between them. The aim of my paper is to change the usual approach and argue that they both “interweave in Norwid”, to put it metaphorically. I claim that the latter could be viewed as a link that binds the two different, even conflicted one might say, poetical approaches. Norwid treated as the principium comparationis helps to recognize subtle similarities and sometimes, paradoxically, differences they entail. Apart from “Norwid-focused reading”, I additionally recapitulate poetic readings of Norwid’s Czułość (Tenderness).

Źródło:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2016, 6(9); 223-240
2084-6045
2658-2503

Pojawia się w:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Różewicz. Nekrografie

Autorzy:

Kunz, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/638929.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Tematy:

Różewicz Tadeusz, nekrografi a, wojna, śmierć, trup

Opis:

Różewicz. Necrographies The article deals with the phenomenon of an insistent and recurring interrelation between the living and the dead in Tadeusz Różewicz’s works. This motif – strictly connected with the generational and individual trauma of war experiences – manifests itself not only in the symbolic forms of memoirs and recollections, but also through the visions of physical, all-too-real presence of profaned, unburied dead bodies, taking revenge on the survivor tormented by ambivalent feelings of guilt and shame. All this leads to the emergence of the spectral ‘un-dead’ in Różewicz’s poetry. The analysis of this phantasmatic fi gure in the complementary – anthropological and poetological – perspectives becomes the main subject of the article.

Źródło:

Wielogłos; 2013, 1 (15)
2084-395X

Pojawia się w:

Wielogłos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Różewicz o sobie samym jako innym
Różewicz about himself as someone else

Autorzy:

Przybylski, Ryszard Kazimierz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391051.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

poezja polska
Tadeusz Różewicz
"inny"
dystans
ironia

Opis:

It seems that Tadeusz Różewicz’s poem titled Francis Bacon or Diego Velazquez in a Dentist’s Chair is dedicated to the works of the author of Studies of Crucifixion. In fact, Różewicz writes about the impression that Bacon’s art left on him when he saw it in galleries and museums. This poem is also about fascination. Contrary to what may seem intuitive, it is not an attempt to describe the poet’s own way of interpreting these works; and even if so, this is only true to a limited extent. For Różewicz, Bacon’s works were just a pretext to look at himself, especially at his own early poems, from a distance – from a somewhat ironic distance. In this way the poet is able to present himself as “the other”, thus referring to the title of Paul Ricoeur’s book.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 77-92
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Wspólna twarz – Różewicz, Rembrandt i starość
The common face: Różewicz, Rembrandt and old age

Autorzy:

Rosales Rodriguez, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391061.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Różewicz
Rembrandt
zwierciadło
starość
śmierć
Zeuksis

Opis:

This article proposes an interpretation of Rembrandt’s Self-Portrait as Zeuxis Laughing (Wallraf- -Richartz Museum, Cologne) as it appears in Tadeusz Różewicz’s poem Mirror. The 17th-century Dutch artist was known as a painter who portrayed the human body as it really is, i.e. with all its imperfections and changes that are brought about by the passage of time. He has also been regarded as a master who expressed the disappearance and decay of form (Simmel) and the anticipation of death (Malraux) by using an unconventional technique. Różewicz “appropriated” Rembrandt’s face to speak of the inevitability of getting old and dying, the limits of Logos and poetry as well as the powerlessness of a poet whose fatal destiny is to describe and testify to suffering. Rembrandt’s figure appears in a flash of light, but at the same time seems to melt into thick paint, to disappear, like the poet’s words on the surface of silence, thus suggestively representing the moment of the subject’s transformation and crossing the border between life and death, the artist’s withdrawal from the world and last breath as well as the limits of literature, i.e. the loss of discourse. In this poetic epiphany, Rembrandt is – let us refer to Harold Bloom’s famous concept of apophrades – the great dead returning in Różewicz’s work.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 167-180
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Różewicz and Bonhoeffer. On the Margin of the Poem Learning to Walk by Tadeusz Różewicz

Autorzy:

Dakowicz, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/648832.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz
Dietrich Bonhoeffer
learning to walk

Opis:

The departure point of the analysis presented in this article is a poem written by Tadeusz Różewicz learning to walk (nauka chodzenia). The protagonist of the poem is Dietrich Bonhoeffer, who created the theory of “religionless Christianity”. According to Bonhoeffer, a modern Christian has to immerse himself/herself in the “godless” world so that – in tandem with the Saviour – he/she can be experience the final abandonment. The author of this article tries to prove that the theology of Bonhoeffer had a great impact on Różewicz, making him reconsider his viewpoint on faith. Due to Dietrich Bonhoeffer, the poet also found a solution for a basic contradiction that was explicated in the famous poem entitled Bez (Without): “life without god is possible / life without god is impossible”.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 38, 8
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Nabrzeża poezji Różewicza
The embankment of Różewicz’s poetry

Autorzy:

Pertek, Grzegorz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942779.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Różewicz
poezja
dekonstrukcja

Opis:

In this article, the author attempts to describe the dialectical relationship between poetry and poem. This distinction seems to be as clear, as ambiguous and contradictory. The purpose of this article is therefore to unravel the problem, approaching it from two perspectives. Based on the analysis of a fragment of the poem Woda w garnuszku, Niagara i autoironia (“Water in the Pot, Niagara, and Self-Irony”), the author formulates a thesis of its illusiveness, as poem writing is a transgressive gesture, not subject to the finalization, made on the basis of an endless movement of formation and destruction. Hence the assumption that Różewicz’s only option, and even necessity, is writing. The second part of the article is devoted to the analysis of the line on the na obrzeżach poezji (“outskirts of poetry”), which addresses the problem of writing, or writability of text. The relation between poetry and poem is supplemented here by a third element, the function of the subject, which bearing the mark of the “original” act of exclusion, defines the eponymous “outskirts of poetry”, on the one hand determining the ambiguous boundary of the work (poem), and on the other – maintaining the relevance of the poem being recorded now.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Marcin Świetlicki a Tadeusz Różewicz. Dwa głosy o sacrum
Marcin Świetlicki and Tadeusz Różewicz. Two voices on the sacred

Autorzy:

Grzeszna, Sylwia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942511.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Marcin Świetlicki
Tadeusz Różewicz
sacrum

Opis:

Artykuł jest próbą pokazania różnych odniesień do sfery sacrum w oparciu przede wszystkim o poetyckie dokonania Tadeusza Różewicza i Marcina Świetlickiego. W pierwszej części przywołuję perspektywy, które pojawiły się w dotychczasowych książkowych ujęciach problemu sakralności w twórczości autora Niepokoju (chrześcijaństwo, tradycja apofatyczna oraz słaby nihilizm). Ich zestawienie uwydatnia nieuchwytność projektu Różewicza. Tezę tę wspiera przesłanie Ostatniej rozmowy oraz analogie do (prób) malarstwa wykluczającego udział szerszej publiczności. Część druga jest skrótowym ujęciem projektu sacrum Marcina Świetlickiego, uwzględniającym najważniejsze różnice w odkrywaniu sfery świętości w twórczości obu poetów. W odróżnieniu od Różewicza, Świetlicki zamyka swoje poszukiwania w ramach porządku metafizycznego. Jego twórczość można odczytywać jako z góry zaplanowaną opowieść, transformującą wybrane historie biblijne (stwarzanie świata, nadawanie imion nowo narodzonym wzorem prarodziców, wygnanie z raju, oczekiwanie na odrodzenie w Babilonie). Głosy Różewicza i Świetlickiego, choć brzmią podobnie, obwieszczają prawdy odnoszące się do różnych doświadczeń, w odmienny sposób kształtujące przesłanie pozornie spokrewnionej twórczości obu poetów.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Figury zaprzeczonej przestrzeni (Różewicz, Celan, Staff)
Figures of a negated space (Różewicz, Celan, Staff)

Autorzy:

Wójcik, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942506.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz
Leopold Staff
Paul Celan
przestrzeń
druga wojna światowa

Opis:

Przedmiot refleksji stanowi wiersz Tadeusza Różewicza Pomniki. Intertekstualna lektura utworu polega na odczytaniu go w kontekście poezji Leopolda Staffa i Paula Celana. Obecną w wierszu – wspólną dla wymienionych autorów – metaforykę przestrzenną interpretuje się jako formę diagnozy sytuacji duchowej po doświadczeniach ostatniej wojny.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Ikonoklazm odwrócony. Tadeusz Różewicz w poszukiwaniu form „wewnętrznego obrazu”
Reversed iconoclasm: Tadeusz Różewicz seeks forms of an “inner image”

Autorzy:

Stankowska, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391056.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

literatura
sztuka
ikonoklazm
obraz
Tadeusz Różewicz

Opis:

Tadeusz Różewicz often noted down phrases which could be interpreted as iconoclastic in his poems and poetry-related sketches. This article presents the reasons for the poet’s dislike of an image that is identified with a metaphor, which he expressed particularly strongly immediately after the war. It also describes the continuation of historical iconoclasm which was characteristic of the twentieth century, and on the level of which the notion of God’s “unrepresentability” was replaced by the issue of the unspeakableness and inconceivability of trauma. The efforts that Różewicz made to rethink the status of an image are presented against such a background. According to the poet, an image should satisfy the primeval desire for presence, which was ascribed to it once again after the Holocaust, like a painting from before the era of art. Therefore, Różewicz develops the theory of an “inner image” which one should pursue rather than create. An “inner image” is not a “fanfare played to celebrate life”, which inspires awe and can only be described in terms of aesthetic conventions, but a kind of manifestation of the hidden, wounded lyrical “I” and, most importantly, of its authentic experience. The “truth” of the image and metaphor that are “possible after Auschwitz” became bound up with what is somatic, and not conceptual, with what is tangible, and not imaginable, and with what is metonymic, not metaphorical. This truth is also largely (but not necessarily solely) connected with the human condition and existence rather than with God’s fullness.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 109-133
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

(Nie)dokończony dialog w wierszu. Tadeusz Różewicz – Franz Kafka
(Un)finished dialogue in a poem. Tadeusz Różewicz – Franz Kafka

Autorzy:

Urbańska, Paulina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942513.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz
Franz Kafka
dialog
„tajemnica”
przerwana rozmowa

Opis:

Przedmiotem refleksji jest poemat Tadeusza Różewicza przerwana rozmowa, który poświęcony jest Franzu Kafce. To utwór o charakterze pożegnalnym, będący w zamyśle poety przede wszystkim ostatnią próbą zmierzenia się z „tajemnicą” prozaika. Próbą, która zamknie tym samym wieloletnie „spotkania” z osobą i dziełem praskiego pisarza. Po 70 latach obcowania z twórczością Kafki Różewicz zdaje się twierdzić w przerwanej rozmowie, że wszystko co wiemy o pisarzu, to świadomość tego, że nigdy nie dotrzemy do fenomenu tej egzystencji i twórczości, zatrzymując się jedynie na poziomie niewyrażalnego.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Niepokoje. Tadeusz Różewicz wobec tzw. zwierząt hodowlanych
Anxieties. Tadeusz Różewicz and the So-called Livestock

Autorzy:

Szaj, Patryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/699670.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Opis:

Anxieties. Tadeusz Różewicz and the So‑called Livestock Collating Tadeusz Różewicz’s poetry with Jacques Derrida’s critique of logocentrism and John D. Caputo’s so‑called poetics of obligation, this article ponders upon the ethical relation to non‑human animals – particularly livestock – in the aforementioned literary project. Although Różewicz’s volumes published early after the end of the war seem to drift towards negative anthropology, they tend to benefit from more modern interpretative codes, for instance Giorgio Agamben’s anthropological machine or Caputo’s poetics of obligation. With regard to the means of the latter one, it is argued that Różewicz’s poetry endeavours to rethink animal as the absolute Other, contributing to the ethical relation which has been previously restricted entirely to Human‑Other. Such poems as Walentynki, Świniobicie, Ucieczka świnek dwóch (z obozu zagłady – rzeźni), Buty i wiersze or Unde malum? confirm Różewicz’s sensitivity to animal suffering. Moreover, they often anticipate the ethical and philosophical debates upon the human/animal dyad, and their practical political and economic implications. Key words: logocentrism, poetics of obligation, anthropological machine, non‑human animals, Tadeusz Różewicz, Jacques Derrida, John D. Caputo

Źródło:

Narracje o Zagładzie; 2017, 3
2450-4424

Pojawia się w:

Narracje o Zagładzie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Tadeusz Różewicz, Ciemne źródło
Tadeusz Różewicz, Ciemne źródło ("Dark Source")

Autorzy:

Przymuszała, Beata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942512.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

szaleństwo w literaturze
mit artysty
choroba psychiczna

Opis:

Artykuł interpretujący Ciemne źródła Tadeusza Różewicza odsłania kulturowe problemy z postrzeganiem osób psychiczne chorych (widoczne zwłaszcza w kontekście romantycznego uwznioślenia choroby). W ujęciu poety cierpienie „szalonych” nie jest w żaden sposób „dowartościowywane”: pokazanie osób znajdujących się w trudnych, zagmatwanych sytuacjach nie stanowi powodu ich gloryfikowania (istotny w tym przypadku jest kontekst zdecydowanej niechęci poety wobec różnego typu artystycznych mitologii opartych na uwzniośleniu cierpienia). U Różewicza między wywyższaniem a piętnowaniem kryje się zwykłe ludzkie cierpienie – prowokujące do pytania o spychaną w nieświadomość przez „zdrowych” ludzką słabość. Różewicz piszący o psychicznie chorych jest poetą odsłaniającym obawy przed nieporadnością, zależnością, samotnością. Bywają one także „ciemnym źródłem” twórczości.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Różewicza sztuki splątane. Interpretacja performatywna
Różewicz’s entangled arts. A performative interpretation

Autorzy:

Krajewska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391045.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

literatura polska
Tadeusz Różewicz
"sztuki splątane"
performatyka

Opis:

This article attempts to analyze Tadeusz Różewicz’s works by using methods that are associated with performative literary studies. The author refers to concepts of quantum physics and introduces a new aesthetic category, “entangled arts”. Among these arts are, for example, drama and theater, which are seen from an anti-binary perspective. This approach eliminates the traditional division of arts into the art of literature and performing arts, thus leading us to look on literature as a performing art. Therefore, the idea of “entangled arts” is not about “the synthesis of arts”, but about their unresolvedness and an act of reading which requires one to simultaneously exist and be active in two different realities, for example, in a digital and imagined world, or in film and on stage. Różewicz adheres to the same principle as Diego Velázquez when he was painting Las Meninas, which represents a trap of a performative painting. This is true of Kartoteka rozrzucona [The Scattered Card Index], Pułapka [The Trap] and the short story Grzech [The Sin]. The author of this article considers Tadeusz Różewicz to be the greatest modern writer, a dramatic poet who pushes the boundaries of art, and an artist who is both present and absent.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 39-58
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Po co poetom Średniowiecze? Różewicz – Herbert – Miłosz

Autorzy:

Regiewicz, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2030695.pdf

Data publikacji:

2020-12-28

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz
Czesław Miłosz
Zbigniew Herbert
medievalism
literary tradition
mediewalizm
tradycja literacka

Opis:

W artykule podjęto próbę opisu koncepcji średniowiecza zaproponowanej przez polskich poetów: Tadeusza Różewicza, Zbigniewa Herberta i Czesława Miłosza. Autorzy wykorzystują tę koncepcję do oceny współczesności. Obraz średniowiecza to z jednej strony koncepcja etyczna pełna odniesień do kategorii Dziedzictwo (cywilizacyjne i duchowe), z drugiej zaś mroczny okres, w którym człowiek i Bóg człowiek gubią się. Poeci wolą używać klisz Oświecenia i Romantyzmu, tworząc za ich pomocą klarowny pogląd ideologiczny.
The paper attempts to describe the concept of the medieval period built by Polish poets: Tadeusz Różewicz, Zbigniew Herbert and Czesław Miłosz. The authors use this concept for the evaluation of contemporary times. The image of the Middle Ages is, on the one hand, an ethical concept abounding in references to the category of Heritage (civilisational and spiritual), and on the other hand, a dark period in which the individual and the human God become lost. The poets prefer using Enlightenment and Romantic clichés, creating a clear ideological view by means of them.

Źródło:

Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 372-386
2299-8365

Pojawia się w:

Tematy i Konteksty

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Stary Różewicz czyta starego Staffa – i co z tego wynika?
Old Różewicz reads old Staff – and what that means?

Autorzy:

Pietrych, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942523.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz
Leopold Staff
Appendix z tomu szara strefa
antologia Kto jest ten dziwny nieznajomy

Opis:

Zawarty w tomie szara strefa (2002) cykl Appendix, w którym Tadeusz Różewicz daje swoistą replikę dziewięciu późnych wierszy Leopolda Staffa jest w artykule punktem wyjścia do krytycznego spojrzenia na stosunek Różewicza do twórczości i osoby autora Wikliny, stosunek daleki od jednoznaczności, mimo deklaracji uwielbienia dla „Starego Poety”, jak Różewicz Staffa nazywał. Jednocześnie podjęta zostaje próba weryfikacji utrwalonych w historii literatury polskiej przekonań na temat wpływu twórczości młodego Różewicza na ostatnie tomy poetyckie Staffa, przekonań ukształtowanych nie bez udziału samego Różewicza, szczególnie jako autora antologii wierszy Staffa Kto jest ten dziwny nieznajomy (1964), zawierającej Posłowie, które jest jedną z najważniejszych wypowiedzi Różewicza na temat poezji.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Recycling Tadeusza Różewicza jako poemat satyryczny
Recycling by Tadeusz Różewicz as a satirical poem

Autorzy:

Sidoruk, Elżbieta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942524.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

satyra
parodia
ironia
poemat satyryczny
Tadeusz Różewicz

Opis:

W artykule zanalizowane zostały sposoby przejawiania się satyryczności w poemacie recycling Tadeusza Różewicza. Wskazując na ścisły związek między dążeniem Różewicza do poszerzania granic poezji a postawą satyryka, autorka dowodzi, że poeta ten jest mistrzem satyry sarkastycznej, poważnej i zaangażowanej, a najlepsze efekty artystyczne jako satyryk osiąga wówczas, gdy przejawiająca się w jego utworach satyryczność znajduje kontrapunkt w liryczności. Zdaniem autorki różnorodność tonacji i środków, za pośrednictwem których manifestuje się w recyclingu satyryczność, a także ostentacyjne balansowanie na granic poezji, pozwala uznać ten poemat za przełomowy w procesie przemian, jakim ulegała satyra w poezji Różewicza.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

O marginaliach (i nie tylko) Tadeusza Różewicza
On Różewicz’s margin notes (and not only)

Autorzy:

Degler, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391032.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

literatura polska
Tadeusz Różewicz
Witkacy
marginalia

Opis:

Tadeusz Różewicz moved from Gliwice to Wrocław in 1968. He lived near South Park for many years and he regularly met there with the author of this article. They talked about many different things and current events, and especially about Stanisław Ignacy Witkiewicz, i.e. more specifically about his service in the tsarist army, the battle that took place near the Stokhid in June 1916 in which he was severely wounded as well as about the causes of his suicide in September 1939. In 2003 Różewicz moved to a house on Promień Street, which is located in a remote area of the city. When he was moving to the new place he came across Witkacy’s 1919 treatise titled Nowe formy w malarstwie i wynikające stad nieporozumienia [New Forms in Painting and the Misunderstandings Arising Therefrom], which he had bought in October 1945 at a street stall in Warsaw. After a careful reading of the treatise (as evidenced by numerous underlines in the text), he decided to enroll in the Academy of Fine Arts in Cracow. The quotes that are presented in the article show that Różewicz paid particular attention to Witkacy’s main philosophical concepts (“metaphysical anxiety”) and statements about the end of metaphysics in the 20th century. Many notes and annotations in the margins, some of which are cited in the present article, are evidence of Witkacy’s critical reading of Leon Chwistek’s “Wielość rzeczywistości w sztuce” i inne szkice literackie [The Multiplicity of Realities in Art and Other Literary Sketches]. In 1975 Anna Micińska published, based on a manuscript that had been discovered, the sociocultural study Niemyte dusze [Unwashed Souls] which Witkacy wrote in 1936 but which he did not manage to publish. Różewicz regarded this study as one of Witkacy’s most interesting works because it showed a whole different side of the artist – a citizen who was concerned about the condition of Polish society and the Polish state.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 11-22
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Wystarczy uważnie czytać.

Autorzy:

Łukaszuk, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/624081.pdf

Data publikacji:

2006

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Tadeusz Różewicz
sacrum

Opis:

Recenzja książki Wojciecha Kruszewskiego pt. "Deus Desideratus. Sacrum w poetyckim dziele Tadeusza Różewicza", Lublin 2005.

Źródło:

Colloquia Litteraria; 2006, 1, 1; 133-143
1896-3455

Pojawia się w:

Colloquia Litteraria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

"... I owo". Humor i humory Tadeusza Różewicza
”... and that.” Tadeusz Różewicz’s Humor and Moods

Autorzy:

Solski, Zbigniew

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/487910.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

Tematy:

Różewicz
poetry
humor
cognitive sphere
comedy
director

Opis:

Farewell volume by Czeslaw Milosz was entitled ‘It’. Because of the importance of the text, some re-viewers compared the text with the epilogue to ‘The Tempest’ by William Shakespeare. Tadeusz Rożewicz published a parody of Miłosz’s text entitled ‘This and That’. By adding ‘… and that’, he produced an effect resembling the puncturing of the bubble of illusion. The goal of this and similar polemics by Różewicz was not to arouse uncontrollable laughter, but recall a smile. Smile is always associated with the form and serves to maintain the continuity of culture. In intertextual games, the poet uses dif-ferent styles. The fact that he often reached for ludic and farcical conventions does not diminish the sophistication of his media. In the process of ridicule, the poet always kept the authenticity and naturalness. What is the kind of humor by Różewicz? We should rather talk about the many shades of his humor.

Źródło:

DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2015, 19; 162-175
1733-1528

Pojawia się w:

DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Tadeusz Różewicz pisze wiersze w roku 1946, czyli poeta modernistyczny wobec wojny
Tadeusz Różewicz Writes Poems in 1946, Modernist Poet and War

Autorzy:

Pietrych, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1389789.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

poetry by Tadeusz Różewicz
poems from the volume Niepokój (1947)
modernist poetry and World War II

Opis:

The starting point for the remarks on the early oeuvre of Tadeusz Różewicz is the poem “Śmierć podchorążego” (“Death of a Cadet”) published in 1946 in the weekly Odrodzenie, and later included by the author in his famous volume Niepokój (1947) – which, however, was not reprinted later. “Śmierć podchorążego” shows fascination of young Różewicz with avant-garde poetry, especially the poetry of his contemporary master – Julian Przyboś. However, what is finally more interesting, the poem shows also—different than in the poem emblematic for Różewicz’s writings “Ocalony”—the attitude of the young poet to the subject of war. This different attitude is visible in his poetics as well as the interpretation of war experience included in this poem. Although, apart from the differences between “Śmierć podchorążego” and “Ocalony” there are also similarities. In both, Różewicz, as befits a modernist poet, tries to realize the postulate of the search for “new things”, which he formulated in his poetic manifesto published in April 1945.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2014, 24; 256-267
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Ogrody (i parki) Tadeusza Różewicza. Przemiany zdegradowanego toposu
Tadeusz Różewicz’s gardens and parks. Transformations of the degraded topos

Autorzy:

Wójcik, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2012198.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

ogród
topos
Tadeusz Różewicz
garden

Opis:

The subject of the article is the topos of garden (over time replaced more and more with that of a park) as presented in the broadly viewed poetry of Tadeusz Różewicz. The comparative context for the description of manifold meanings and functions of this topos is composed of references to the poetry of garden lyric masters i.e. Leopold Staff, Bolesław Leśmian, Jarosław Iwaszkiewicz. The reconstruction of the complexity of garden topos allows seeing it as one of the most important figures in Tadeusz Różewicz’s poetry, as it is the figure of reflection on the condition of spirit and the state of culture in the 20th century.

Źródło:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2011, 1(4); 283-296
2084-6045
2658-2503

Pojawia się w:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Jana Polkowskiego wiersze-rozmowy z Herbertem i Różewiczem
Jan Polkowskis Poetic Conversations With Herbert and Różewicz

Autorzy:

Kudyba, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1731877.pdf

Data publikacji:

2020-02-03

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jan Polkowski
Zbigniew Herbert
Tadeusz Różewicz
intertekstualność
intertextuality

Opis:

Poezję Jana Polkowskiego łączy z Herbertem wspólny obu poetom program poezji etycznej, charakterystyczną właśnie dla nich pasję przyświadczania podstawowym wartościom i wiarę w ocalającą moc kultury. Ciekawą grę intertekstualną, zainicjowaną przez młodszego pisarza w wierszu Przesłanie pana X, pozwala jednak niuansować ten uproszczony obraz. Od początku Przesłania pana X jest jasne, że nadzieja, której Polkowski nie odrzuca, wydaje się w jego tekście dużo bardziej problematyczna niż wizja zamieszkania w mitach kultury, jaka wyłania się z utworu autora Potęgi smaku. Także obraz wyraźnego antagonizmu Polkowskiego i Różewicza musi ulec weryfikacji. Polkowski jako autor Rozmów z Różewiczem daje się wciągnąć starszym kolegom po piórze właśnie do rozmowy − o poezji i jej zadaniach, zarysowując nie tylko protokół rozbieżności, ale także szukając tego, co jest mu bliskie w twórczości autora Niepokoju.
Jan Polkowski's poetry is linked to Herbert's through the programme of ethical poetry, which is common to both poets, as well as their characteristic passion for admitting fundamental values and faith in the salvational power of culture. However, an interesting intertextual game, initiated by the younger writer in his poem Przesłanie pana X [The Envoy of Mr X], brings a more nuanced perspective to this simplified image. From the beginning of Przesłanie pana X, it is clear that hope, which Polkowski does not actually reject, seems to be much more problematic in his text than the vision of living in the myths of culture, which emerges from Herbert's work. The image of Polkowski and Różewicz's clear antagonism must also be verified. As the author of Rozmowy z Różewiczem [Conversations with Różewicz], Polkowski allows his older colleagues to drag him into a conversation about poetry and its tasks, outlining not only certain divergences, but also looking for what is close to his heart in Różewicz’s work.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1; 115-135
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Czytanie/mówienie/pisanie. Różewicz wobec oratury i tekstu (Czytanie książek z tomu Płaskorzeźba)
Reading/speaking/writing. Różewicz’s approach to orature and text (Czytanie książek (“The Reading of Books”) from the collection Płaskorzeźba (“Bas-Relief”))

Autorzy:

Telicki, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942509.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz
wiersz "Czytanie książek"
oratura
tekstura

Opis:

Wiersz Tadeusza Różewicza Czytanie książek wpisuje się w krąg autotematycznych i autoreferencjalnych utworów poety. Refleksji zostaje poddana granica między rzeczywistością a literaturą. Poruszany przez autora problem reprezentacji omawiam poprzez kategorie lektury (punktem wyjścia czyniąc wieloznaczność tytułowego „czytania”), oratury i tekstury. Spopularyzowane przez antropologię literatury kategorie oralności i piśmienności przyłożone do Czytania książek pomagają w „bliskim czytaniu”, stając się poręczną kategorią interpretacyjną. Wywołane przez nie problemy hermeneutyczne (w rozumieniu siebie, świata i tekstu) niekiedy potwierdzają, niekiedy zaś modyfikują obecne w krytyce odczytania całego dzieła Różewicza.
Tadeusz Różewicz’s poem Czytanie książek (“The Reading of Books”) is part of a cy- cle of auto-thematic and self-referential works by the poet. The boundary between reality and literature is examined. I am discussing the problem of representation addressed by the author by categories of reading (making the starting point the am- biguity of the eponymous “reading”), orature and texture. Categories of orality and literacy, popularized by the anthropology of literature, applied to Czytanie książek facilitate a “close reading” and became a handy interpretive category. Hermeneutic problems caused by it (in understanding oneself, the world, and the text) some times confirm and sometimes modify the critical readings of Różewicz’s entire work.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Twórczość Tadeusza Różewicza w radiu
The work of Tadeusz Różewicz on radio

Autorzy:

Zwolińska, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/649041.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

-
Tadeusz Różewicz
radio
radio drama
dramatic arts
adaptations
poetics of collage and recycling

Opis:

In the article I focus on the works of Tadeusz Różewicz presented on Polish Radio, of which the most numerous are the works of dramatic art adapted for radio, such as: Akt przerywany [The Interrupted Act], Białe małżeństwo [White Wedding], Kartoteka [The Card Index], Kartoteka rozrzucona [The Card Index Scattered], Odejście Głodomora [The Starveling Leaves], Pogrzeb po polsku [Polish funeral], Stara kobieta wysiaduje [The Old Lady Sits Waiting], Śmieszny staruszek [The Funny Old Man], Świadkowie albo nasza mała stabilizacja [The Witnesses, or our little stabilisation], Wyszedł z domu [He Left Home]. Apart from this, Różewicz’s one acters have been broadcast as radio dramas titled Teatr niekonsekwencji [Theatre of Inconsistency]. His poetry have been utilised with varying degrees of success, forming the basis for such poetic programmes as Radio w radiu [Radio on radio], based on a selection of poems from the volumes Uśmiechy [Smiles], or Recykling [Recycling]. A separate group is constituted by programmes forming a kind of tribute to poetic masters: Prus (Rozmowy w Alei Zdrowia) or Staff (Tadeusz Różewicz pisze Staffa). Apart from this, I’m interested in programmes presenting the author’s prose in the collected work Matka odchodzi [Mother Leaves], and also the cycle of five interviews Dialogi poetów. Rozmowy o życiu [Poets’ Dialogue. Conversations about life], being the result of the meeting of Tadeusz Różewicz and Czesław Miłosz in the Teatr Słowacki in Kraków in July 1999. Comparing the radio versions of the texts of these dramas, I arrive at the conclusion that in the majority of cases the directors and engineers of these adapted dramas, falling back on the caveat “based on”, made bold choices, shortening individual scenes or omitting them entirely. In addition, I consider that the creators of these dramas were not attempting to excessively modernise Różewicz’s art, maintaining their climate, their specific rhythm, based on their fragmentary nature, the sequence of scenes as well as the poetics of collage and recycling.
-

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 39, 1
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

From manuscript to first printed edition. On the early variants of the poem “Ranny” by Tadeusz Różewicz
Od rękopisu do pierwodruku. O wczesnych wariantach wiersza “Ranny” Tadeusza Różewicza

Autorzy:

Woźniak-Łabieniec, Marzena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1041990.pdf

Data publikacji:

2019-12-31

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz – poezja
archiwum literackie
rękopisy
tygodnik „Odrodzenie”
Tadeusz Różewicz – poetry
literary archive
manuscripts
Odrodzenie weekly

Opis:

Tadeusz Różewicz was a poet for whom works of literature, poetry in particular, were never finite entities. He often changed his poems in consecutive editions. This article discusses the poem Ranny, several versions of which have survived, and which was included in Różewicz’s first poetic collection entitled Niepokój (1947). The discussion applies to the initial four versions of the poem: its evolution starting with the manuscript kept in the archive of the writer’s brother (Stanisław Różewicz), through two typescripts kept in the Archive of the “Odrodzenie” journal, to the first printed edition from that journal. The changes introduced by the poet, who in his actions seems true to the principles of the avant-garde, striving to fulfil the principle proposed by Julian Przyboś, whom he considered a master: the least words, the most content.
Tadeusz Różewicz był poetą, dla którego twórczość literacka, zwłaszcza poetycka traktowana była jak nie do końca zamknięty proces. Wielokrotnie zmieniał swe wiersze w kolejnych wydaniach. Tematem artykułu jest wiersz Ranny, którego zachowało się kilka wersji, a który wszedł do pierwszego tomu poetyckiego Niepokój (1947). Przedmiotem opisu są cztery pierwsze wersje wiersza – jego ewolucja, począwszy od rękopisu zachowanego w archiwum brata pisarza (Stanisława Różewicza), poprzez dwa maszynopisy zachowane w Archiwum czasopisma „Odrodzenie” po pierwodruk z tegoż pisma. Zmiany wprowadzane przez poetę, który w swych działaniach okazuje się wiernym uczniem awangardy, zmierzają do realizacji idei jego mistrza Juliana Przybosia: minimum słów, maksimum treści.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 55, 4; 201-216
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Metafora we wnętrzu metafi zyki. Heidegger i Różewicz

Autorzy:

Zawadzki, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/422319.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Źródło:

Ruch Literacki; 2011, 1
0035-9602

Pojawia się w:

Ruch Literacki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Komizm a intertekstualia w późnej twórczości Tadeusza Różewicza
Comedy and intertextuality in the late works by Tadeusz Różewicz

Autorzy:

Kissin, Konrad

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942507.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz
intertekstualność
parafrazy komiczne
parodia
trawestacja
postmodernizm

Opis:

U Różewicza intertekstualność stanowiła zawsze ważną kategorią, związaną z imperatywem dialogowości - wielogłosowość ta stopniowo narasta w dziełach „poety z Radomska”. W późnej jego twórczości, już w latach 90., następuje zwrócenie się ku wzorcom estetycznym postmodernizmu. Pisarz ponadto wraca do projektów komiczności z początków swojej twórczości — tak na przykład w tomie Kup kota w worku pojawia się żywioł satyryczny. Parafrazy komiczne Różewicza, w zależności od tego czy modelem dla nich staje się wzorzec literacki czy rzeczywistość pozajęzykowa, zaliczyć można do parodii lub trawestacji. Różny jest też stosunek autora do wykorzystywanego tekstu, przebiega on od „pogodnych uśmiechów” (Staff, Filipowicz) do ostrza krytyki (Derrida, Masłowska). Niezależnie jednak od tego główną metodą jaką osiągany jest żart jest metoda komizmu degradacyjnego. Intertekstualność u Różewicza jest zawsze aktywna znaczeniotwórczo. Jego teksty reinterpretują prototyp, a przez to twórczo ingerują w teraźniejszość.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Tożsamościowe narracje Różewicza. Projekt (nie)dokończony. Rec. książki Wojciecha Browarnego, „Tadeusz Różewicz i nowoczesna tożsamość”, Universitas, Kraków 2013, ss. 582
Różewicz’s identity narratives. The (un)completed project

Autorzy:

Stankowska, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942819.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Polish modern literature
identity
anthropology literature
regionalism
polska literatura nowoczesna
tadeusz różewicz
tożsamość
antropologia literatury
regionalizm

Opis:

Książka Wojciecha Browarnego zatytułowana „Tadeusz Różewicz i nowoczesna tożsamość” to świetnie pomyślana, rzetelna źródłowo i inteligentna interpretacyjnie próba opisania prozy Różewicza jako arty-stycznego studium, świadectwa, refleksji nad tożsamością człowieka drugiej połowy XX wieku. Autor czyta opowiadania, publicystykę, szkice bio-graficzne i wspomnienia, reportaże, fragmenty dziennika, wybrane wypowiedzi metaliterackie twórcy „Ocalenia” jako wielogłos połączony osnową tożsamościowej narracji, sprofilowanej zarówno wobec losu współczesnego pisarzowi Polaka, jak i biografii własnej Różewicza. Tożsamościowa refleksja odczytana zostaje tu jako zapis „autokreacji w kulturze”, równo-znacznej z „indywidualną propozycją rozumienia tego, co zbiorowe i wspólne w jednostkowym doświadczeniu”, jako wyraz „interpretacji wzorców osobowych, opis związku między dawnymi i nowymi obrazami człowieka w kulturze, próby scalenia przeżyć osobistych z pamięcią historyczną i obecnymi w nowoczesności tradycjami”.
Wojciech Browarny’s book entitled “Tadeusz Różewicz i nowoczesna tożsamość” is an ingenious, reliable and intelligent attempt to interpret Różewicz’s prose as an artistic study, a testimony, or a reflection on the identity of the man the second half of the twentieth century. The author reads short stories, essays, biographical sketches and memoirs, reports, diary fragments, and selected meta-literary texts by the poet as a polyphony bound with the matrix of identity narrative, profiled both to the fate of a contemporary Pole and Różewicz’s own biography. The identity reflection is interpreted here as a record of “self-creation in culture,” synonymous with “individual proposal of understanding of the collective and the shared in the individual experience” as an expression of “interpretation of role models, a description of the relation between the old and new images of human culture, an attempt to merge personal experience with historical memory and traditions present in the modernity”.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Tadeusz Różewicz w przekładzie Andrieja Bazilewskiego (interteksty i inne łamigłówki)
Tadeusz Różewicz translated by Andrey Bazilevski (intertext and other riddles)
Тадеуш Ружевич в переводах Андрея Базилевского (интертекст и другие головоломки)

Autorzy:

Bednarczyk, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/20311517.pdf

Data publikacji:

2022-09-03

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Rusycystyczne

Tematy:

Андрей Базилевский
Тадеуш Ружевич
поэзия
перевод
Andriej Bazilewski
Tadeusz Różewicz
poezja
tłumaczenie
Andrey Bazilevsky
poetry
translation

Opis:

W artykule rozpatrywanych jest kilka przekładów wierszy Tadeusza Różewicza autorstwa Andrieja Bazilewskiego. Są one analizowane na tle innych tłumaczeń utworów  polskiego poety, jednak prezentowany tekst poświęcony jest przede wszystkim przyjętej przez Bazilewskiego metodzie translacji oraz zastosowanej przez tłumacza strategii. Autor artykułu dochodzi do wnioski, że tłumacza tego charakteryzuje z jednej strony dążenie do odtworzenia cech oraz charakteru wiersza Różewicza, a z drugiej – chęć objaśnienia, czytelnikowi niejasnych miejsc tekstu. Obie wskazane strategie translatorskie wymagają od tłumacza twórczego podejścia do tłumaczenia.
В статье рассматриваются переводы нескольких стихотворений Тадеуша Ружевича, выполненные Андреем Базилевским. Они исследуются на фоне других переводов произведений польского автора, однако нас интересуют прежде всего переводоведческие ориентиры Базилевского и используемая им стратегия. Автор приходит к выводу, что для данного переводчика характерно с одной стороны стремление передать своеобразные черты и характер стиха Ружевича, и, с другой – объяснить читателю неясные места текста. Обе указанные стратегии требуют от переводчика творческого подхода к делу перевода.    Ключевые слова: Андрей Базилевский, Тадеуш Ружевич, поэзия, перевод
The paper examines translations of several poems by Tadeusz Różewicz translated by Andrey Bazilevski. They have been analyzed against other translations of this Polish author’s works, but above all we were interested in Bazilevsky's translational method and strategy characteristic for him. The author concludes that the characteristic feature of this translator is, on the one hand, the desire to convey the typical features and character of Różewicz's poem, and, on the other hand, to explain unclear places of the text to the reader. Both strategies require a creative approach to the translation proces from the translator.  

Źródło:

Przegląd Rusycystyczny; 2022, 3 (179); 167-195
0137-298X

Pojawia się w:

Przegląd Rusycystyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Dwie aksjologie? Recenzja książki Joanny Adamowskiej: Różewicz i Herbert

Autorzy:

Kisiel, Marian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/511303.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Źródło:

Postscriptum Polonistyczne; 2014, 1(13); 223-226
1898-1593
2353-9844

Pojawia się w:

Postscriptum Polonistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

„Śmierć w starych dekoracjach”, czyli „aisthesis” według Tadeusza Różewicza
Death in the Old Decorations, i.e. aisthesis, according to Tadeusz Różewicz

Autorzy:

Górska, Irena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391062.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Tadeusz Różewicz
literatura
estetyka
doświadczenie zmysłowe
aisthesis

Opis:

The aim of this article is to present Różewicz’s way of thinking about the concept of aisthesis based on his short story Śmierć w starych dekoracjach [Death in the Old Decorations]. Różewicz, who follows current trends in aesthetics which appreciate the role that the body and all of the senses play in an aesthetic experience, ennobles the very body that remains a center of sensory and aesthetic perception, in accordance with Richard Shusterman’s somatic philosophy. However, Różewicz’s character, who starts with simple sensory impressions, constantly goes beyond the senses and provides a commentary on each new ordinary, everyday experience as well as an experience of art. These commentaries are constructed from memories, images, reflections or free digressions which are often very remote from what they were triggered by. Różewicz emphasizes both the importance of what is rational and what is sensory for an aesthetic experience, thus overcoming a belief which was promoted by traditional aesthetics, i.e. about the exceptionality of psychological attitudes to aesthetic experiences. He extends aestheticism to include areas that are traditionally considered to be unaesthetic in order to capture the full essence of aisthesis. Therefore, he does not differentiate between the experience of art and ordinary, everyday experiences. This is because aisthesis in Śmierć w starych dekoracjach is a force that merges all these experiences into one whole, thus turning an experience of art into an experience of existence.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 181-194
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Tadeusza Różewicza architektonika doświadczenia
Tadeusz Różewicz’s architecture of experience

Autorzy:

Marciniak, Hanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/969936.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Opis:

The article is devoted to Różewicz’s poetic imagination, and above all to the images associated with the motif of the monument. I also regard the motif of the cathedral and the stone as variants of this central topos. The above motifs serve as interpretative trails in the analysis of the essay What Has Remained of the Unwritten Book About Norwid (as well as of the poem An Evening in Norwid’s Honor) which constitutes its fundamental element. I am especially interested in the commemorative dimension of the „monumental” topics and its connection with Różewicz’s concept of autobiographical poetry.

Źródło:

Wielogłos; 2007, 1, 2; 63-82
2084-395X

Pojawia się w:

Wielogłos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Tadeusz Różewicz and Tadeusz Borowski: The Origin of a Parallel

Autorzy:

Pietrych, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2090183.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Opis:

It is an entrenched habit among the critics to connect the early poetry of Tadeusz Różewicz and Tadeusz Borowski’s concentration camp stories. However, this stereotype can be backed by no good proof either in the poems Różewicz wrote in the fi rst years after the war or in their reception. The parallel Różewicz–Borowski was put out into the world by Jan Błoński in his Szkic portretu poety współczesnego [A portrait sketch of a contemporary poet] (1956); at that time the parallel became a handy tool in the battle with Socialist Realist critics and their evaluations of Różewicz’s poetry. The matching of the two authors was made all the more plausible by Różewicz’s comeback during the Polish Thaw. It was manifested not only in a spate of new poems but also in his decisions about the choice of poems representing the postwar phase for publications like Poezje zebrane [Collected Poems] (1957). In essence, the links between Różewicz and Borowski are intertextual. Różewicz must have been familiar with Borowski’s Auschwitz stories, which came as a shock to their fi rst readers, and he would most certainly have read Rudolf Reder’s account of the extermination camp at Bełżec camp. Those two books helped to shape Różewicz’s experience of war that can found in his work.

Źródło:

Ruch Literacki; 2016, 6; 697-715
0035-9602

Pojawia się w:

Ruch Literacki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Strategia nierozstrzygalności w wierszu jest taki pomnik Tadeusza Różewicza
The strategy of undecidability in Tadeusz Rożewicz’s poem jest taki pomnik

Autorzy:

Mikołajczak, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1039349.pdf

Data publikacji:

2019-12-06

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Tadeusz Różewicz
strategy of undecidability
photography
intertextual encryption
laughter

Opis:

The article deals with Tadeusz Rożewicz’s poem jest taki pomnik and puts forward a new interpretation concerning the mechanisms he uses to construct meanings. The author focuses on three issues: (1) the role of photography as an interpreter, (2) intertextual encryption of key contexts for the spiritual idea of the poem, (3) the allopathic function of laughter. She also indicates components of the strategy of undecidability, as a result of which a work containing what might seem an unambiguous ideological statement launches mechanisms guarding against one-way reading.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2019, 31; 143-156
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

„Ci, co pomarli, widzą nas, widzą nasze grzechy i nasze cierpienia”, czyli o Głosie z tamtego świata Stanisława Różewicza
‘Those who have died see us, see our sins and our suffering’: The voice from the other world of Stanisław Różewicz

Autorzy:

Śmiałowski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/921255.pdf

Data publikacji:

2017-08-17

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Stanisław Różewicz
Tadeusz Różewicz
Kornel Filipowicz
screenwriting
hope
fraud
faith
acting

Opis:

Stanisław Różewicz’s The voice from the other world is one of these masterpieces od polish cinematography, which draws inspiration from the authentic case: two fraudsters impersonate a doctor and quack medium. But at the same time Różewicz’s movie has become an artistic event showing the drama of frauders’ victims – people struggling with pain, loneliness and lack of hope. Formation of concept of The voice from the other world and the analysis of its following realization’s stages are the attempt to describe the essence of Stanisław Różewicz’s unique style and his sensitivity as a director.

Źródło:

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 161-177
1731-450X

Pojawia się w:

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Notatki na marginesie dwóch wierszy Tadeusza Różewicza
Notes on the margins of two poems by Tadeusz Różewicz

Autorzy:

Brzozowski, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942517.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

poezja polska XXI wieku
Tadeusz Różewicz
wiersze o śmierci
późne wiersze starego poety

Opis:

Przedmiotem notatek są dwa późne wiersze Tadeusza Różewicza, wiersze o fundamentalnych Różewiczowskich problemach: o śmierci oraz o kondycji współczesnego człowieka. Pierwsza część notatek przynosi zwięzłą próbę określenia zasadniczych treści oraz kontekstów wiersza Wrota śmierci, poświęconego pamięci zmarłego w 2005 roku Henryka Bereski. Druga część — jest próbą interpretacji wiersza bez tytułu jako utworu, w którym poeta — na ład bilansu czy podsumowania — zapisał istotę swoich poglądów na naturę współczesnego człowieka.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Kwestia wstydu – wokół utworu przyj dziewczę przyj Tadeusza Różewicza
The problem of shame – on the poem przyj dziewczę przyj (“push girl push”) by Tadeusz Różewicz

Autorzy:

Czyżak, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942520.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Różewicz
późna twórczość
ironia
wstyd

Opis:

W artykule została przeprowadzona interpretacja utworu Tadeusza Różewicza przyj dziewczę przyj z tomu Kup kota w worku (2008). Konteksty współczesnych przemian kulturowych pozwalają odczytywać utwór jako wyrazisty akt sprzeciwu wobec rozpadu więzi wspólnotowych i erozji reguł komunikacji. W przestrzeni wirtualnej zastępującej dziś wcześniej funkcjonujące obiegi komunikacyjne dochodzić może, zdaniem Różewicza, jedynie do kalekiej i podlegającej rozmaitym zafałszowaniem symulacji porozumienia.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Przeszłość, przyjaźń. Dwie glosy do poematu nożyk profesora Tadeusza Różewicza
Past, Friendship. Two glosses to Tadeusz Różewicz’s nożyk profesora

Autorzy:

Jaworski, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1533567.pdf

Data publikacji:

2013-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Tadeusz Różewicz
Holocaust
post-memory
old age
friendship
poetry after 1989

Opis:

The article is an interpretation of the eponymous long poem from Tadeusz Różewicz’s volume nożyk profesora [professor’s knife]. The first part discusses the modes modes of narration of the experience of the Holocaust. The discussion focuses on meanings of the words “memory” and “history”, on the ironic use of pastoral convention, and on the transformation of the metaphor from Cyprian Norwid’s Przeszłość [The Past]. The poem recycling from the volume zawsze fragment. recycling is an important context. The second part of the article is devoted to the friendship between Tadeusz Różewicz and Mieczysław Porębski. The description of the friends’ breakfast points out to an interpretation of their relation in the context of their wartime biography: a death camp for Porębski, and resistance fighting for Różewicz. The poet, in spite of his memory and long-time friendship with the former prisoner, presents the Holocaust as a mediated experience that is virtually inaccessible. However, in many ways he still tries to bring it closer to the reader and does not let the reader forget it.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2013, 22; 131-142
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

(Auto)kreacje pamięci. Kilka uwag o "Matka odchodzi" Tadeusza Różewicza

Autorzy:

Zdunik, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/607728.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

Tadeusz Różewicz, Mother Departs, authobiographism, the autobiographical pact, palimpsest, memory, modernism
Tadeusz Różewicz, Matka odchodzi, autobiografizm, pakt autobiograficzny, palimpsest, pamięć, modernizm.

Opis:

The main topic of this paper is a book entitled Mother Departs (1999) by Tadeusz Różewicz – a kind of polyphonic palimpsest, a memoir (with narrative prose, poems, photographies, etc.). In this article, the author analyzes statuses of many “authors” and lyrical subjects in Różewicz’s works and verifies a hypothesis about autobiographism of this book (in Lejeune’s understanding). It is also shown that there is no one coherent subject (identical with the real author) and the texts are, at the same time, fictional and nonfictional. Therefore, it is regarded that Tadeusz Różewicz creates a kind of “unique genre” (a term by E. Balcerzan), which is a literary form of his memory processes. For this reason, its construction is unavailable for an external reader.
Tematem artykułu jest wspomnieniowy tom Matka odchodzi (1999) Tadeusza Różewicza – książka wyjątkowa, polifoniczna, palimpsestowa i niespójna. W pracy dokonano analizy obecnych w dziele podmiotów autorskich, a także zweryfikowano przeświadczenie o autobiograficzności tekstu (według terminologii Lejeuene’a). Lektura wykazała, iż w tomie Różewicza brak jednego, spójnego, równoznacznego z rzeczywistym autorem podmiotu mówiącego oraz że umieszczone w książce teksty mają często podwójny, zależny od kontekstu, status (fikcjonalny/niefikcjonalny). Uznano więc, że Różewicz tworzy swoisty „gatunek jednorazowy” (termin Balcerzana) – wyjątkowo intymny i nieprzejrzysty, będący zapisem jego procesu wspominania, a więc niejako (pod względem wglądu do jego konstrukcyjnych reguł) niedostępny zewnętrznemu czytelnikowi.

Źródło:

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2017, 35, 1
0239-426X

Pojawia się w:

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Skreślenia - gry tekstowe Tadeusza Różewicza
Deletions - text games of Tadeusz Różewicz

Autorzy:

Jaworski, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1392943.pdf

Data publikacji:

2007-09-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Opis:

For nearly thirty years now Tadeusz Różewicz has published his poems with their earlier version (e.g. Płaskorzeźba Bas-relief), (1991). It can be described in terms of genetic criticism, talking of a way to the ultimate version, a way to self-cognition. It is also possible - and this is the task of this essay - to see in it a specific text game, aiming at double conveyance. A new whole is being created, which consists as if of the discarded, deleted elements, but here revoked in a new function - manifestation of the text in its many plots. From the clash of rough first drafts, deletions and "ultimate" versions as if a new poem arises, "the third poem", which exists only on the scene of reading.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2006, 6; 133-139
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Portretowanie Różewicza (Magdalena Grochowska, Różewicz. Rekonstrukcja, t. 1, Wydawnictwo Dowody na Istnienie, Warszawa 2021, ss. 535, 1 nlb.)
Portraying Różewicz (Magdalena Grochowska, Różewicz. Rekonstrukcja, vol. 1, Wydawnictwo Dowody na Istnienie, Warszawa 2021, pp. 535, 1 s.p.)

Autorzy:

Kisiel, Marian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/53833162.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Źródło:

Konteksty Kultury; 2022, 19, 1; 160-166
2083-7658
2353-1991

Pojawia się w:

Konteksty Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Acheiropoietes – mimesis doskonała?
Acheiropoietes – perfect mimesis?

Autorzy:

Zawadzki, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391066.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

literatura
sztuka
obraz
mimesis
Tadeusz Różewicz

Opis:

The paper deals with the topic of an acheiropoietes (an image “not made by hands”) and, more broadly, with the motif of the so-called true or natural image. Such images were known to ancient Greek thinkers (Dionysius of Halicarnassus and Plotinus), but their importance grew significantly in the Christian theology of icons which treated Christ as the perfect image of His Father. In modern times true images mostly function in folklore and they are also referred to in modern art. From the perspective of the philosophy of representation, a true image is an interesting utopia of perfect mimesis – it comes into being in a natural, not artificial way, whereas a copy is regarded as equivalent to the original.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 211-217
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Tadeusz Różewicz and Modern Identity in Poland since the Second World War

Autorzy:

Browarny, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/books/2011840.pdf

Data publikacji:

2019-04-10

Wydawca:

Fundacja „Projekt Nauka”

Opis:

As Andrzej Mencwel observed, “as a result of fundamental historical changes” the need arises for “restructuring of the whole present memory and tradition system” (Rodzinna Europa po raz pierwszy). Changes of such significance took place in Poland during the Second World War and several following decades. Collective experience of that time was made up of – apart from political antagonisms – social and cultural phenomena such as change of elites, reinterpretation of their grand narratives (or symbolic world), the ultimate inclusion of the masses into the national project based on the post-gentry tradition and national history, the intensive development of urban lifestyle and the expansion of popular culture, industrialization and the process of forming a single-nationality state that diverted from the politics of domination over eastern neighbors and, instead, focused on developing the so-called Polish Western and Northern Lands. Tadeusz Różewicz’s work referred to these experiences on both the intellectual and biographical level. Comparing Juliusz Mieroszewski’s political journalism with Tadeusz Różewicz’s works, Andrzej Mencwel stressed its unique relationship of the author of Niepokój. According to him, both writers were writing as though “they had truly experienced the end of the world” (Przedwiośnie czy potop. Studium postaw polskich w XX wieku). In the afterword to the German anthology of Różewicz’s works, Karl Dedecius mentioned “Stunde Null” (“hour zero”) as the founding experience of his writing. It was this experience that induced him to undertake the challenge of attempting a new collective and national as well as individual self-identification, searching for a radically new way of thinking and writing about man, and verifying the essential components of his identity. Andrzej Walicki called this urge “the catastrophism after a catastrophe”, explaining that “once the catastrophe took place, a ca- tastrophist acknowledging its inevitability must think about ‘a new beginning’, about determining his own place in a new world” (Zniewolony umysł po latach). Hanna Gosk specifies that “it gave rise to situations when the necessity of discovering one’s place in new geographical, social, axiological and world-view-related environment urged self-identification” (Bohater swoich czasów. Postać literacka w powojennej prozie polskiej o tematyce współczesnej). It must be stressed that the need for re-establishing the sense of identity, resulting from a major crisis, was by no means limited to the postwar artistic and political elites. On the contrary, due to social changes and democratization of the access to national culture, it concerned more than ever in the past the “everyman” who did not belong to one class solely: the intelligentsia, bourgeoisie, peasantry, or proletariat but, most often, represented multiple social rooting. Tadeusz Różewicz, alongside with writers such as Tadeusz Borowski, Marek Hłasko or Miron Białoszewski, made the “Polish everyman” (Tadeusz Drewnowski) the central figure of his work. This study discusses the modern identity of an individual in Poland in two variants: a cultured man with traditions and an ordinary, transitional, temporal, or “new”, man. By adopting the narrativist approach, identity can be described through its articulations in culture, for example in literary texts. Analyzing methods of modern identification and self-awareness throughout this book, I try to prove that prose works of the author of Śmierć w starych dekoracjach present an extensive, interesting and diverse material in the matter. When necessary, I refer also to his dramatic works and poetry, especially to some longer poems published after 1989. The author’s most important prose works have so far been written in the first 30-year period starting from his debut volume of partisan novellas, notes and humorous sketches Echa leśne mimeographed in 1944. While focusing on this period, I also analyze later works published in collections Nasz starszy brat and Matka odchodzi published in the last decade of the 20th century, although written at an earlier date. Różewicz’s prose works analyzed here were published predominantly in the threevolume edition of Utwory zebrane in 2003/2004, in the reportage collection entitled Kartki z Węgier (1953) as well as in the collection of newspapers features, letters and notes – written in the 60s. and 70s. in most cases – entitled Margines, ale… (2010). I also make use of the earlier editions of his works, containing prose works not included in Utwory zebrane, for example, from the volume Opadły liście z drzew, as well as of some narratives published in journals and anthologies. Conversations with the writer published in Wbrew sobie. Rozmowy z Tadeuszem Różewiczem (2011) and his letters to Jerzy and Zofia Nowosielscy included in Korespondencja comprise an auxiliary material. What specifically draws my attention in Tadeusz Różewicz’s prose? I read his works in the context of identity narratives manifest in culture and historical-biographical stories. The questions then arise about their formative influence on an individual: what within them presents a reference for the “self ” seeking identification? When and how does individual experience take on an intersubjective meaning? Under what circumstances is it expressed in the public sphere? Have new identification patterns emerged in the Polish modernity, and if so, then what fields and phenomena of the 20th century culture or history have taken on such model significance? How and where were boundaries drawn be tween what is individual in an identity of a person speaking and thinking in Polish on the one hand, and, on the other, what is collective? What has been considered native in this identity, and what alien – for exam¬ple Western, bourgeois, communist, German, Jewish, non-normative in terms of religion or sexuality – and in what way has cultural “otherness” been constructed at that time? Trying to answer these questions, I refer to categories of cultural anthropology such as symbolic universe, collective memory, autobiographical identity, body and space in culture, as well as to notions from the social sciences – interpersonal relationship, public discourse and communicative community. To put it simply, using these categories I try to describe the most important narrative forms and topics of Różewicz’s prose that allow the writer to address and express in a liter¬ary form identity problems faced by an individual and the community. I also attempt to analyze the very proces through which Różewicz devel¬ops his own unique identity narratives as well as the evolution of narra¬tive conventions of his literary work. Reading Różewicz’s works in this manner and organizing chapters of this book from the ones presenting public identity (displayed publicly and codified in ideology or aesthetic) to the ones presenting private identity, I put an especial emphasis on some issues related to cultural studies and social communication. Ac¬cording to the reconstruction model, I assume that even private experi¬ences shape one’s identity through culture and language. In Różewicz’s narratives I describe and compare both more collective and more indi-vidual premises for constructing identity. The criterion for differentiating between these premises is determined by the narrativist approach adopt¬ed in this book. An individual’s identity (even autobiographical one) is created and expressed within the existing culture and public sphere, and for this reason I am interested in history of ideas, in social relationships, symbols and role models, changes of customs and everyday life which left a distinct impression on literary, political or historical narratives. Reading these narratives, I make use of the following authors: Jan Assmann, Jean Baudrillard, Zygmunt Bauman, Ernst Cassirer, Michel Foucault, Marc Fumaroli, Hans-Georg Gadamer, Jerzy Jedlicki, Anthony Giddens, Iz¬abela Kowalczyk, Philippe Lejeune, Maurice Merleau-Ponty, Stanisław Ossowski, Ewa Rewers, Paul Ricoeur, Richard Rorty, Elżbieta Rybicka, Richard Shusterman, Georg Simmel, Jerzy Szacki, Magdalena Środa, Charles Taylor, Nikodem Bończa Tomaszewski, Christian Vandendorpe, Anna Wieczorkiewicz. I rely on their reconstruction of social-historical background of modern identity presented by these authors as well as on language used by them. The book structure results from the overlapping, or even conflict, of two research objectives. My task is to analyze the most important prem¬ises and forms of identity in Różewicz’s prose, and I describe them in separate chapters as problems of culture, literature and history of ideas as well as models and social projects. It is my wish that all these perspectives make up a coherent identity narrative of man of the second half of the 20th century – a “biographical” case study. The study covers the pro¬cess of political empowerment of an individual; his/her participation in democratized mass culture; his/her attitude towards collective memory, towards Polish and European cultural community; experiencing of body, sexuality and everyday existence; emotional and social relationship with space; and, finally, an autobiographical identity which I reconstruct as a transitional and provisional “whole”. One of the most significant issues covered in the book is the western orientation of Polish collective identity in the 20th century, related to the modernization of Central Europe and the postwar division of the continent by the Iron Curtain, which created in Poland a phantom idea of the West, as well as to the shifted borders of the Polish state to the territories by the Odra river and the Baltic Sea, to polonization of former German lands, and, finally, to historical and polit¬ical discourse legitimizing this transfer of territories. Tadeusz Różewicz as a travelling writer and journalist has relentlessly problematized the relationship between Europe and its Polish idea; as a resident in Gliwice and Wrocław, not only has he described – since the trip down the Odra river on a fishing boat from Koźle to Szczecin in 1947 – symbolic colonization of the post- German Nadodrze, but also artistically diagnosed the birth of the new individual and social identity of the inhabitants of this border area, with its clashing narratives of history, biography and national literature alongside the overlapping traces of different cultures and traditions. Writing about Różewicz’s man in this book, I clearly do not mean the writer himself. It is obvious that among many convictions and attitudes that the author of Sobowtór manifests, there are some of which he is fond, and there are others of which he is not. I do not disregard his views voiced in non-fiction narratives and public speeches, yet I am mostly interested in experience, world view and self-comprehension of his literary persona and literary hero presented or partially derived from an idea of man and of community in his texts. Analyzing Różewicz’s works, I therefore distinguish between his self-evident journalistic approach and his humanistic reflection which is a result of a philosophical or literary presentation of identity problems an individual faces. I read his prose as an element of a public discourse and at the same time as an indirect – formulated in fictional, intimate or notebook narratives – criticism of social reality and European culture in the 20th century. In most cases, I leave open questions such as whether or not Różewicz was or is committed to a specific political project; whether or not he is a modern man in different meanings of this notion; whether or not his personal identity coincides with identity narratives in his books. Finding an answer to these questions is not a purpose of this book. It is, distinctively, the problem of Tadeusz Różewicz’s intellectual commitment to modern culture, literature and history and a problem of the writer’s role in creative and critical understanding of them that I find more interesting and important.

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Książka

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Beethoven Różewicza i Herberta
Różewicz’s and Herbert’s Beethoven

Autorzy:

Adamowska, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/649266.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Tadeusz Różewicz
Zbigniew Herbert
mit Ludwiga van Beethovena
obraz artysty
rozumienie sztuki
Myth of Ludwig van Beethoven
Image of an Artist
Meaning of Art

Opis:

This article addresses the attitude of Różewicz and Herbert towards Beethoven’s music. The author of this paper refers to the following works: a story New School of Philosophy (PR I), an essay Painting by Night 21.01.85 (PR III), a text And Think That (ZF, P III), an article On Music and a Certain Interpreter (WG) and poems Beethoven (ROM) and A Mirror Wanders the Road (R). She gives gist of poetic polemics with some writings on Beethoven, Różewicz’s and Herbert’s attempt to question the myth of Beethoven, a significant evolution of the two poets’ attitude to the German composer and his works, as well as the reflection inspired by the artist’s tragic biography on the real meaning of his masterpieces and the consolatory power of art.
Tematem artykułu jest stosunek Tadeusza Różewicza i Zbigniewa Herberta do fenomenu muzyki Ludwiga van Beethovena. Autorka odnosi się kolejno do opowiadania Nowa szkoła filozoficzna (PR I), szkicu Malarstwo nocą 21.01.85 (PR III), utworu poetyckiego I pomyśleć (ZF, P III), artykułu Jeszcze o muzyce i pewnym interpretatorze (WG) oraz wierszy Beethoven (ROM) i Zwierciadło wędruje po gościńcu (R). Objaśnione zostają istota poetyckiej polemiki z piśmiennictwem beethovenowskim oraz próba kwestionowania przez Różewicza i Herberta mitu Ludwiga van Beethovena. Joanna Adamowska rekonstruuje znamienną ewolucję stosunku obydwu poetów do niemieckiego kompozytora i jego dzieł, a także zainspirowaną tragiczną biografią artysty refleksję poetów na temat rzeczywistego znaczenia arcydzieł oraz konsolacyjnych mocy sztuki.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 119-137
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Łuciuk, Przyboś, Różewicz. Muzyka i poezja wobec niewyrażalności
Łuciuk, Przyboś, Różewicz. Music and poetry towards ineffability

Autorzy:

Dobkowska, Renata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1036714.pdf

Data publikacji:

2018-05-14

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Opis:

The main purpose of this article is to characterize the concept of  ineffability in the light of the art of poetry and song. Presented interpretations and analysis of two selected twentieth century songs composed by Julisz Łuciuk to the texts of Julian Przyboś and Tadeusz Różewicz are the practical supplement of theoretical contemplation of ineffability contained in the first part of this article.

Źródło:

Investigationes Linguisticae; 2017, 36; 54-69
1426-188X
1733-1757

Pojawia się w:

Investigationes Linguisticae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Niewychowanie. O cielesnych i seksualnych aspektach wychowywania w literackich ujęciach (Wedekind, Musil, Różewicz)
No-Education. About the bodily and sexual aspects of parenting in literary shots (Wedekind, Musil, Różewicz)

Autorzy:

Żynis, Bernadetta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/428446.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

education
sexuality
discourse
wychowanie
seksualność
dyskurs

Opis:

The subject of the article is the problem of adolescence to sex and sexuality. As illustrated in the literature, the behavior associated with bodily maturation is subject to strong restrictions on adults. The sexuality discourse tells how much he is silent. The analysis was: Frank Wedekind’s drama of the early twentieth century, „Awakening of the Spring” (sexual taboo limits children and adults), Robert Musil’s prose „The anxiety of Törless’s pupil” (indicates repressed sexuality as a source of aggression and violence), and Polish tragedy of Tadeusz Różewicz „White marriage” (silent about sex hidden in words).
Tematem artykułu jest problem dojrzewania do płciowości i seksualności. Jak pokazuje literatura, zachowania związane z cielesnym dojrzewaniem podlegają silnej restrykcji ze strony dorosłych. Dyskurs o seksualności tyle informuje, ile przemilcza. Analizie poddane zostały: dramat Franka Wedekinda z początku XX wieku „Przebudzenie się wiosny” (seksualne tabu ogranicza i dzieci, i dorosłych), proza Roberta Musila „Niepokoje wychowanka Törlessa” (wskazuje represjonowaną seksualność jako źródło agresji i przemocy), i polski dramat Tadeusza Różewicza „Białe małżeństwo” (o milczeniu o płci ukrytym w słowach).

Źródło:

Studia z Teorii Wychowania; 2018, 1 (22); 189-205
2083-0998
2719-4078

Pojawia się w:

Studia z Teorii Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

DLACZEGO TADEUSZ RÓŻEWICZ PRZETŁUMACZYŁ PIERŚCIEŃ DRAGUTINA TADIJANOVICIA? (O AUTORZE NIEPOKOJU JAKO TŁUMACZU LIRYKI SERBSKIEJ I CHORWACKIEJ)
WHY DID TADEUSZ RÓŻEWICZ TRANSLATE DRAGUTIN TADIJANOVIĆ’S “RING”? (ABOUT THE AUTHOR OF “NIEPOKÓJ” AS A TRANSLATOR OF SERBIAN AND CROATIAN POETRY)

Autorzy:

Stankowska, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/911724.pdf

Data publikacji:

2019-03-12

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Tadeusz Różewicz
Leopold Staff
Draugustin Tadijanowić
lyric poetry of the 20th century
human condition
Draugutin Tadijanović
liryka XX wieku
kondycja ludzka

Opis:

Pytanie postawione w tytule referatu uznać można za jawnie probalistyczne i prowadzące jedynie do odpowiedzi banalnych w rodzaju: bo miał świadomość wagi twórczości autora Pierścienia dla liryki chorwackiej, bo w 1958 roku uczestniczył w III Festiwalu Poezji Jugosłowiańskiej w Rijece i spotkał tam być może chorwackiego poetę, bo ten właśnie wiersz wydał mu się szczególnie piękny i ważny. Tę niewyjaśnialną dziś już, gdy obaj poeci nie żyją, kwestię uczynić można jednak także retorycznym wprowadzeniem do próby przeczytania wiersza Tadijanovicia jako niewłasnej wprawdzie, ale włączonej na zasadzie cytatu części prowadzonych przez Różewicza rozważań nad kondycją człowieka XX wieku. Wypada wówczas zastanowić się, czy zawarta w Pierścieniu wizja Tadijanovicia odpowiada w pewnej mierze sposobowi, w jakim Różewicz borykał się z doświadczeniem współuczestnictwa w śmierci i historycznej katastrofie. Tym tropem staram się w referacie podążać. Przyglądam się przeto sposobowi, w jaki Różewicz osadza Tadijanovicia we własnej dykcji poetyckiej. Zastanawiam się, w jaki sposób wiersz ten oświetlić można oryginalnymi tekstami Różewicza. Rozważam, wreszcie, czy translatologiczna decyzja autora Niepokoju ma jakiś związek z jego fascynacją klasycystyczną liryką Leopolda Staffa.
The question asked in the title of the paper may be considered as clearly probabilistic and leading only to trivial answers such as: because he was aware of the importance of the work of the author of “Ring” for the Croatian lyric poetry; because in 1958 he took part in the 3rd Yugoslavian Festival of Poetry in Rijeka and, probably, met the Croatian poet there; because that particular poem seemed to him especially beautiful and important. This matter, today unsolved – since both of the poets are deceased – may be, however, a rhetorical introduction to the attempt to read Tadijanović’s poem as not-his-own, in fact, yet included as a quotation, part of contemplations made by Różewicz on the human condition in the 20th century. It is appropriate therefore to consider whether Tadijanović’s vision included in “Ring” reflects to certain extent the way in which Różewicz grappled with the experience of co-participation in death and historical catastrophe. That is the lead I try to follow in the paper. Hence I look at the way in which Różewicz places Tadijanović in his own poetical diction. I ponder how this poem can be illuminated with original texts written by Różewicz. Finally, I consider whether the translatological decision of the author of “Anxiety” is in any way connected with his fascination with the classical lyric poetry of Leopold Staff.

Źródło:

Porównania; 2018, 22, 1; 169-184
1733-165X

Pojawia się w:

Porównania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Norwid a poezja współczesna. Szkic stylistyczny

Autorzy:

Skubalanka, Teresa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/624073.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Norwid
poezja współczesna
Różewicz
Szymborska
Miłosz
Herbert

Źródło:

Colloquia Litteraria; 2008, 3, 1/2; 171-191
1896-3455

Pojawia się w:

Colloquia Litteraria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce