Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "św. Jerzy" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
[Recenzja]: Historia – Tożsamość – Kultura. 100-lecie salezjańskiej Parafii Świętego Józefa w Przemyślu, red. Jerzy Gocko SDB, Marta Trojanowska, Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego, ISBN 978-83-61451-29-7, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, ISBN 987-83-6684-35-5, Przemyśl 2023, ss. 278
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33339804.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia św. Józefa w Przemyślu
Przemyśl
salezjanie
św. Józef Sebastian Pelczar
św. Jan Bosko
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 643-648
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelika Mikołaja Reja epigramaty o wizerunkach św. Krzysztofa i św. Jerzego
Mikołaj Rej’s Epigrams on the Images of St. Christopher and St. George: An Evangelical Perspective
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407709.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Mikołaj Rej
Marcin Luter
św. Krzysztof
św. Jerzy
Martin Luther
St. Christopher
St. George
Opis:
Wśród epigramatów Źwierzyńca Mikołaja Reja znajdują się trzy poświęcone wizerunkom św. Krzysztofa (IV 1) oraz św. Jerzego (IV 2 i II 121). Uznawano je dotąd za literacką recepcję dzieł malarskich lub emblematycznych. W rzeczywistości ich bezpośrednią inspiracją była wykładnia zaproponowana na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XVI w. przez Marcina Lutra, którą spopularyzowały niemiecko- i łacińskojęzyczne dzieła jego wyznawców.
The collection of epigrams Źwierzyniec [Bestiary] by Mikołaj Rej consists of a number of epigrams three of which are devoted to the figures of St. Christopher (IV 1) and St. George (IV 2 and II 121). For many years, they have been regarded as literary representations of emblematic works and paintings. In fact, the immediate inspiration for the epigrams in question was Martin Luther’s interpretation put forward in the late 1520s and early 1530s and later popularised by his adherents in their German and Latin works.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 393-406
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izabela z Flemmingów Czartoryska i eksploracja „ruin” kościoła św. Michała na Wawelu w świetle źródeł pisanych
Autorzy:
Spodaryk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33325508.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Krakow Cathedral
Wawel
Archives of the Krakow Cathedral Chapter
Izabela Czartoryska née Flemming
The Princes Czartoryski Museum in Krakow
the Gothic House in Puławy
Puławy
Krakow
Michael Lancz von Kitzingen
Master Jerzy
Katedra krakowska
Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej
Izabela z Flemmingów Czartoryska
Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie
Dom Gotycki w Puławach
Kraków
Mistrz Jerzy
Opis:
Artykuł na podstawie źródeł pisanych, głównie przechowywanych w Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej oraz w Bibliotece Książąt Czartoryskich w Krakowie, omawia kwestię quasi-wykopalisk w kolegiacie św. Michała Archanioła na Wawelu, które miała przeprowadzić Izabela z Flemmingów Czartoryska, pozyskując do swoich zbiorów kilka cennych dzieł sztuki i pamiątek przeszłości – niedającą się zidentyfikować i najwyraźniej zaginioną płytę nagrobną, niezachowane witraże oraz trzy obrazy ołtarzowe: bliżej nieznane weneckie dzieło (według I. Czartoryskiej) Tycjana lub Veronese’a Chrystus i jawnogrzesznica oraz dwa tablicowe obrazy Zwiastowanie Najświętszej Marii Pannie autorstwa mistrza Jerzego, a także Zaśnięcie Matki Boskiej uważany przeważnie za dzieło naśladowcy Michała Lancza z Kitzingen. Dalsze losy włoskiego malowidła nie są znane, poza tym, że w pierwszej dekadzie XIX wieku zdobiło ściany pałacu w Puławach. Dwa pozostałe obrazy znalazły się natomiast w Domu Gotyckim w Puławach, następnie dzieliły losy rodowych zbiorów i do dziś są częścią kolekcji Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie. Spisana przez Czartoryską narracja o pozyskaniu wspomnianych dwóch dzieł uchodziła dotąd za dobrze udokumentowaną. Porównanie różnych relacji odnotowanych przez księżną ukazuje, że przekazy są miejscami ze sobą sprzeczne. Niektóre zawarte w nich informacje, traktowane dotąd jako pewne, nie znajdują odzwierciedlenia w źródłach kościelnych – deskrypcjach wyposażenia kolegiaty z XVIII wieku. Przede wszystkim opis rozmieszczenia obrazów w ołtarzach spisany przez księżną w relacji z „wykopalisk” nie odpowiada wcześniejszym, nieodległym chronologicznie kościelnym inwentarzom. Ponadto rejestry kościelne w ogóle nie wspominają o weneckim obrazie, mającym według Czartoryskiej znajdować się w ołtarzu głównym. Podane przez nią datowanie (1802, w literaturze błędnie powielane jako 1803) eksploracji ruin również budzi wątpliwości w związku ze znanymi faktami dotyczącymi historii kolegiaty. Wydaje się, że narracje Czartoryskiej są efektem błędu lub celowej manipulacji mającej na celu uczynienie historii bardziej atrakcyjną. Zestawienie treści rękopiśmiennych katalogów Domu Gotyckiego z dokumentami znajdującymi się w Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej oraz z anonsami o licytacji wyposażenia kolegiaty w 1803 roku prowadzi do wniosku, że opisana przez Czartoryską eksploracja ruin kolegiaty nie mogła odbyć się zimą 1802 roku. Jeśli de facto miała miejsce, to nastąpiła zimą na przełomie 1803 i 1804 roku. Nie można wykluczyć, że opisana przez Czartoryską eksploracja ruin kolegiaty w ogóle nie odbyła się, a obiekty z kościoła św. Michała zostały nabyte np. podczas aukcji wyposażenia świątyni w 1803 roku. Z drugiej strony, stan zachowania obrazów zdaje się świadczyć o tym, że zimowa eksploracja ruin rzeczywiście miała miejsce. Obrazy z pewnością znajdowały się w rękach Czartoryskich już w 1807 roku. Niniejsza praca wprowadza do dyskursu naukowego niewykorzystane do tej pory źródła pisane oraz stanowi studium nad dwoma muzealiami. Jest także przyczynkiem do dalszych krytycznych badań nad kolekcjonerstwem Czartoryskich oraz do studiów nad wyposażeniem nieistniejącego kościoła św. Michała na Wawelu i jego dalszymi losami.  
The article presents the issue of the quasi-excavations at the Collegiate Church of St Michael the Archangel at Wawel that Izabela née Flemming Czartoryska was said to have carried out, acquiring for her collection several valuable works of art and monuments of the past – an unidentifiable and apparently lost tombstone, unpreserved stained glass windows and three altar paintings: an unknown Venetian work (according to I. Czartoryska), Christ and the Adulteress by Titian or Veronese, and two panel paintings of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary by Master Jerzy, as well as the Dormition of Mary believed mostly to be the work of a follower of Michael Lancz von Kitzingen. The narrative written down by Czartoryska about the acquisition of the aforementioned two works has so far been considered well documented. A comparison of the various accounts recorded by the Duchess shows that the accounts contradict one another in some places. Some of the information contained therein, hitherto treated as reliable, is not reflected in church sources – descriptors of the collegiate furnishings from the 18th century. The dating (1802, erroneously reproduced in the literature as 1803) exploration of the ruins that was provided by her is also questionable. It seems that Czartoryska’s claims are the result of an error or deliberate manipulation aimed at making history more appealing. Juxtaposition of the contents of the manuscript catalogues of the Gothic House with documents in the Archives of the Kraków Cathedral Chapter and with announcements about the auction of collegiate equipment in 1803 leads to the conclusion that the exploration of the collegiate ruins described by Czartoryska could not have taken place in the winter of 1802. It cannot be ruled out that the exploration of the collegiate ruins described by Czartoryska did not take place at all, and that the objects from St Michael’s Church were acquired, for example, during an auction of the temple’s furnishings in 1803.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 431-472
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat datowania, autorstwa i historii obrazu Zaśnięcie Matki Boskiej w zbiorach Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie
Some Notes on the Dating, Authorship and History of the “Dormition of the Virgin Mary” in the Princes Czartoryski Museum in Cracow
Autorzy:
Spodaryk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23310819.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Izabela Czartoryska née Flemming
Princes Czartoryski Museum in Cracow
Gothic House in Puławy
Puławy
Cracow
Michael Lancz von Kitzingen
Master Georgius
church of St. Michael on the Wawel Hill
Cracow cathedral
Wawel
Sylwester Ożarowski
Izabela z Flemmingów Czartoryska
Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie
Dom Gotycki w Puławach
Kraków
Michał Lancz von Kitzingen
Mistrz Jerzy
kościół św. Michała na Wawelu
katedra krakowska
Opis:
Obraz Zaśnięcie Matki Boskiej, pochodzący z kolegiaty św. Michała na Wawelu, obecnie w Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie (nr inw. MNK XII-341), był wielokrotnie omawiany w literaturze przedmiotu, ale przyjęte w nauce poglądy na temat jego datowania i autorstwa powielają ustalenia z 1956 r. W artykule podjęto próbę ponownego rozpatrzenia tych kwestii na podstawie lepiej obecnie rozpoznanych źródeł pisanych, wyników badań konserwatorskich oraz fotografii w podczerwieni. Autor dowodzi, że omawiany obraz powstał ok. roku 1522 i jest dziełem Michała Lancza z Kitzingen. Ponadto w tekście omówiono dzieje obrazu i historię jego konserwacji.
The painting Dormition of the Virgin Mary, acquired from the collegiate church of St. Michael on the Wawel Hill and currently in the Princes Czartoryski Museum in Cracow (inv. no. MNK XII-341), was many times discussed in specialist literature, but the accepted scholarly views on its dating and authorship replicated the findings of 1956. This article constitutes an attempt at a reconsideration of these issues on the basis of written sources, which by now have been more thoroughly studied, the results of conservation research, as well as infrared photographs. The author argues the painting in question was executed ca. 1522 and should be attributed to Michael Lancz von Kitzingen. In addition, the author discusses some issues in the history of the paining and the course of its conservation over the years.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 3; 47-82
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontemplacja mistyczna w ujęciu św. Jana od Krzyża
Mystical Contemplation According to St John of the Cross
Autorzy:
Gogola, Jerzy Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430866.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kontemplacja
kontemplacja mistyczna
doświadczenie mistyczne
contemplation
mystical contemplation
mystical experience
Opis:
W artykule został podjęty problem kontemplacji mistycznej u św. Jana od Krzyża. Jego realizacja wymagała wyjaśnienia pojęcia kontemplacji zarówno w znaczeniu szerokim, jak i ściśle mistycznym. Ukazany został jej ścisły związek z życiem duchowym chrześcijanina. Kontemplacja, jak i życie duchowe posiadają swoje źródło w łasce chrztu świętego, która zawiera cały potencjał duchowego rozwoju. Ona stanowi podstawowe uzdolnienie do zjednoczenia z Bogiem, do kontemplacji najgłębszych tajemnic Boskich; gwarantuje otrzymywanie Ducha Świętego, którego Chrystus posłał do naszych serc, by dopełniał dzieła uświęcenia. Jednak jest Bożą tajemnicą, dlaczego nie w każdym przypadku „wpływ Boga na duszę” niesie z sobą taką samą doświadczalną formę. Na kolejnym etapie refleksji skonfrontowano kontemplację zwyczajną z kontemplacją mistyczną, by następnie uwzględnić jej dwie formy: oczyszczającą i jednocząca. Są one doświadczane przez wielu wierzących, ale nie w taki sam sposób i nie w takiej samej proporcji. Zakładając autentyczną wierność wierzącego, przy różnej formie przeżywania relacji z Bogiem i dokonujących się duchowych procesów, należy stwierdzić, że zależy to od Bożej pedagogii. Bóg najlepiej wie, jaką drogą prowadzić człowieka do osiągnięcia nadprzyrodzonego celu i w jaki sposób uczynić go skutecznym świadkiem Chrystusa. W dalszej kolejności uwzględniono dwa wymiary kontemplacji mistycznej: teologiczny, a więc obiektywny oraz doświadczalny, czyli subiektywny. Zastosowano metodę analizy oraz syntezy. Poddano pod refleksję źródłowe teksty, by poddać je analizie i wyciągnąć stosowne wnioski. Ostateczne wnioski są następujące: Kontemplacja, w ujęciu św. Jana od Krzyża, jest formą życia teologalnego. Pojawiając się, wywiera wpływ na wszystkie inne formy modlitwy: liturgiczną, ustną, lekturę Pisma Świętego i wprowadza cechę prostoty oraz miłosnej uwagi na Boga. Nie zastępuje tych form, ale nimi się karmi i jednocześnie ubogaca je. Między różnymi rodzajami modlitwy nie może istnieć żaden istotny kontrast. W życiu samego św. Jana od Krzyża obserwujemy praktykę modlitwy aż do śmierci we wszystkich jej formach, włącznie z modlitwą ustną. Kontemplacja wierzącego posiada swoje źródło w ukrytym i tajemnym działaniu Ducha Świętego. Bez tej działalności nie byłaby ona możliwa. Wbrew powszechnym opiniom wskazuje przede wszystkim na pierwszeństwo działania Bożego w procesie uświęcenia, zaś ludzka działalność posiada charakter odpowiedzi na to działania.
This article discusses the problem of mystical contemplation in St John of the Cross. Its implementation required an explanation of the concept of contemplation both in a broad and strictly mystical sense. Its close connection to the spiritual life of a Christian has been shown. Both contemplation and the spiritual life have their source in baptismal grace, which contains all the potential for spiritual development. Baptismal grace constitutes the basic aptitude for union with God, for contemplation of the deepest divine mysteries; it guarantees the reception of the work of the Holy Spirit, whom Christ has sent into our hearts to complete the work of sanctification. However, it is a divine mystery why the “influence of God on the soul” is not in every case accompanied by the same experiential form. The next stage of reflection confronts ordinary contemplation with mystical contemplation, to then consider its two forms: purifying and unifying. These are experienced by many believers, but not in the same way and not in the same proportion. Assuming authentic faithfulness on the part of the believer, with different forms of experiencing the relationship with God and the spiritual processes taking place, it must be said that it depends on God’s pedagogy. God knows best which way to lead a person towards a supernatural goal and how to make him an effective witness to Christ. Two dimensions of mystical contemplation are further considered: the theological, i.e., objective, and the experiential, i.e., subjective. The methods of analysis and synthesis have been applied. The source texts have been reflected upon in order to analyse them and draw appropriate conclusions. The final conclusions are as follows: Contemplation, according to St John of the Cross, is a form of theological life. As it appears, it influences all other forms of prayer: liturgical, oral, reading of Scripture, and it leads to simplicity and loving attention to God. It does not replace these forms, but feeds on them and at the same time enriches them. There can be no significant contrast between the different types of prayer. In the life of St John of the Cross himself, we observe the practice of prayer until death in all its forms, including oral prayer. The believer’s contemplation has its source in the hidden and secret work of the Holy Spirit. Without His work it would not be possible. Contrary to popular opinions, it points first and foremost to the primacy of God’s action in the process of sanctification, while human activity has the nature of a response to this action.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 99-118
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na odsiecz Serbii. Nieznany epizod z kariery wojskowej gen. Jerzego Wołkowickiego w okresie służby pod banderą św. Andrzeja w latach pierwszej wojny światowej
To the Relief of Serbia. An Unknown Episode from the Military Career of General Jerzy Wołkowicki when Serving under the St Andrew’s Flag in the First World War
Autorzy:
Herma, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520865.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Rosja
Imperium Rosyjskie
Serbia
Dunaj
I wojna światowa
Rosyjska Cesarska Marynarka Wojenna
korpus oficerski marynarki wojennej
Russia
Russian Empire
Danube
First World War
Russian Imperial Navy
naval officer corps
Opis:
Artykuł przedstawia nieopisany dotąd w literaturze przedmiotu epizod z kariery wojskowej gen. Jerzego Wołkowickiego w okresie jego służby w Rosyjskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej. Podczas I wojny światowej Wołkowicki dowodził oddziałem marynarzy przeszkolonych w zakresie użycia broni minowej i torpedowej, który w 1914 r. został przerzucony dunajskim szlakiem rzecznym do Serbii z zadaniem postawienia zagród minowych na Dunaju i Sawie, aby ograniczyć możliwości prowadzenia działań operacyjnych przez austro-węgierską Flotyllę Dunajską na podejściach do Belgradu.
The article presents a hitherto undescribed episode from General Jerzy Wołkowicki military career when he was serving in the Russian Imperial Navy. During the First World War, Wołkowicki commanded a detachment of sailors trained in using mine and torpedo weapons. The squad was flown along the Danube River to Serbia in 1914 to place minefields on the Danube and Sava Rivers to limit the operational capabilities of the Austro-Hungarian Danube Flotilla on the approaches to Belgrade.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 1; 81-99
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarny wymiar modlitwy w ujęciu św. Jana od Krzyża
The Trinitarian Dimension of Prayer According to St. John of the Cross
Autorzy:
Gogola, Jerzy Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430858.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
modlitwa
Trójca Przenajświętsza
Boże dziecięctwo
dialog
Prayer
the Holy Trinity
divine childhood
dialogue
Opis:
W artykule podjęto problem relacji modlitwy wierzącego do Osób Trójcy Przenajświętszej, opierając się na pismach św. Jana od Krzyża (1542–1591), karmelitańskiego mistyka i doktora Kościoła. Refleksja zawiera dwa powiązane ze sobą zagadnienia: podstawa modlitwy trynitarnej oraz jej praktyka, inaczej mówiąc być i działać wierzącego. Praktyka modlitwy opiera się na świadomym włączeniu się wierzącego w trynitarny dialog: do Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym. Zastosowano metodę analizy źródeł teologicznych i pism św. Jana od Krzyża, uwzględniając strukturę artykułu, by móc uzyskać odpowiedź na postawiony na początku problem badawczy. Wnioski: Źródłem modlitwy jest nasze synostwo Boże w Chrystusie i związane z nim uzdolnienie do nadprzyrodzonej komunikacji z Bogiem oraz misterium zamieszkania Trójcy Świętej w duszy. Bez obiektywnej obecności Boga w życiu człowieka i bez jego zdolności do dialogu z Nim, modlitwa nie byłaby absolutnie możliwa. Modlitewny dialog realizuje Duch Święty. Naszym zadaniem jest pozostać zjednoczeni z Chrystusem i w Nim dawać się prowadzić Duchowi Świętemu. Jakość modlitwy zależeć będzie od stopnia poznania Boga i siebie oraz od jakości miłości, którą wierzący może rozwijać pełniąc wolę Bożą, zależną od rodzaju otrzymanego powołania. O ile uzdolnienie do modlitwy jest oczywistością katechizmową, to logikę praktyki trynitarnej modlitwy najlepiej uchwycić, analizując mistyczne zjednoczenie wierzącego z Bogiem. Na jego podstawie można zaobserwować absolutne pierwszeństwo działania Ducha Świętego w całym życiu duchowym wierzącego, któremu przyda rola otwartości na Jego działanie i współpracy.
The article explores the problem of the relation between a believer’s prayer and the Persons of the Holy Trinity on the basis of writings of St. John of the Cross (1542-1591), Carmelite mystic and Doctor of the Church. Two interrelated issues are considered: the theological foundation of trinitarian prayer and the practice of this type of prayer, in other words the to be and to act of the believer. The practice of prayer is based on the conscious participation of the believer in the trinitarian dialogue: to the Father through Christ in the Holy Spirit. Taking into account the structure of the article, in order to be able to answer to the research problem posed at the beginning, the theological sources and writings of St. John of the Cross were analyzed. Conclusions: The source of prayer is our divine sonship in Christ and the related ability for supernatural communication with God and the mystery of the indwelling of the Holy Trinity in the soul. Without God’s objective presence in human life and without the person’s ability for dialogue with him, prayer would be absolutely impossible. Prayerful dialogue is carried out by the Holy Spirit. Our task is to remain united with Christ, and in Him let ourselves be led by Holy Spirit. The quality of prayer will depend on the degree of knowledge of God and oneself, and on the quality of love that the believer can develop by fulfilling God’s will, depending on the type of vocation received. While the ability to pray is an obvious truth of catechesis, the logic of the trinitarian prayer practice is best grasped by analyzing the believer’s mystical union with God. On the basis of this union, it is possible to observe the absolute priority of the action of the Holy Spirit in the entire spiritual life of the believer. The believer’s role is to remain open to and cooperate with the actions of the Holy Spirit.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 1; 121-136
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najstarsze pieczęcie Ciechanowa
The Oldest Official Seals of Ciechanów
Autorzy:
Górczyk, Wojciech Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131894.pdf
Data publikacji:
2022-07-22
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa im. Ignacego Mościckiego w Ciechanowie
Tematy:
Ciechanów
sphragistics
heraldry
coat of arms
seal
St. Peter
sfragistyka miejska
heraldyka
herb
pieczęć
św. Piotr
Opis:
Artykuł zawiera informacje dotyczące najstarszych pieczęci Ciechanowa jako podmiotu municypalnego. Jest próbą wykazania, że opracowania z zakresu sfragistyki mogą być interesującym źródłem wiedzy o historii miasta, w szczególności jego ustroju i prawach miejskich. Oczywiście przy zachowaniu korelacji między opracowaniem sfragistycznym a dokumentami i materiałami dotyczącymi szeroko rozumianych dziejów miasta.
The article contains information on the oldest offi cial seals of Ciechanów as a municipal entity. It is an attempt to show that studies in the fi eld of sphragistics can be an interesting source of knowledge about the history of the city, in particular its system and municipal rights. Of course, while maintaining the correlation between the sphragistic study and documents and materials related to the broadlyunderstood history of the city.
Źródło:
Studia Mazowieckie; 2022, 17, 1; 79-92
1231-2797
2720-5991
Pojawia się w:
Studia Mazowieckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykaz mieszkańców Ornety płacących czynsz na rzecz fary pw. św. Jana Chrzciciela w 1609 roku
Autorzy:
Przeracki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049439.pdf
Data publikacji:
2022-02-09
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
fara pw. św. Jana Chrzciciela
mieszkańcy Ornety (personalia)
Warmia
Orneta
spis mieszkańców
Opis:
Podczas wizytacji kościoła parafialnego pod wezwaniem świętego Jana Chrzciciela w Ornecie w 1609 roku spisano m.in. należności czynszowe mieszkańców wobec świątyni, związane z użytkowaniem ogrodów i stodół nieopodal drogi wiodącej do Lidzbarka Warmińskiego. W publikowanym źródle zapisano personalia obywateli Ornety, wśród których zidentyfikowano kilku rajców i byłego pisarza miejskiego. Poniższy wykaz może posłużyć językoznawcom do analizy występujących tu nazwisk mieszkańców jednej z warmińskich społeczności miejskiej w okresie nowożytnym (łącznie spis ten wymienia 105 osób oraz ogólnie zakonników od świętego Jakuba).
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2022, 314, 4; 675-688
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura i ikona – układ scalony od nowa
Architecture and Icon – a Circuit Integrated from Scratch
Autorzy:
Uścinowicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170012.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
ikona
architektura
podziemie
emigracja
prawosławie
Prawosławny Instytut Teologiczny Św. Sergiusza z Radoneża
Studium
Ikonograficzne w Bielsku Podlaskim
Opis:
Over the last hundred years, the icon has traveled a lot around the world. Such journey of the icon in so many directions would not be possible without its rediscovery in the East. Signs of its return as a cult object and art phenomenon can be seen as early on the brink of the 19th and 20th centuries, when an icon ceased to be – as it was in the past named – a “black board”. It could be seen now, owing to the work of conservators, freed from the layers covering it throughout the years. There was no “curtain” covering it any more. There was no black. We could yet again “contemplate it in colors”. Because of the “rediscovery” of the icon and its consecutive journey through its native Eastern Orthodox world, both the Christian East and West became artistically prepared to receive it. Theological preparations were in motion as well, mainly due to – written mostly in Western Europe – fundamental philosophical and theological treaties and pioneering realizations of sacred art, icons and architecture. They unveiled the “secret life” of the icon, not only as a unique and sublime art form, element of culture and the history of Church, but also a phenomenal philosophical and theological beacon. The icon has proven its “ability to speak”. Just as text in its semiotic transmitting principle, so did the icon, through real symbols of the supernatural reality of the world of God, hand us a testament of this world and the struggle for Salvation anew. This testament has proven itself to be predominant over the many other ways of expressing spiritual aspirations of man. Soon everyone found it out. It was not only through the newly discovered colors, although they might have been responsible for this unveiling. Inverted pers pective, geometric abstraction, symbolic message, sign character, multitude of layers and space-time perception – these are just some of its unique ways of articulating the message. Today, from a certain historical distance, it can be unequivocally stated that the life of the then underground icon and the treatises written about it should be clearly associated with France, and especially with Paris and its Orthodox Theological Institute of St. Sergius of Radonezh. Just as discoveries made by conservators allowed us to see the icon free from layers and repaintings covering the Archetype, so did the rediscovery of the icon, not only for the orthodox world, but also the Christian and the whole oikumene, begin on polish grounds by Jerzy Nowosielski. Nowosielski has finished his icons. He does not write them anymore. He left hundreds or maybe even thousands of them. He left behind his artwork, ingenious in their iconographical-theological and architectural value, in Orthodox churches as well as in Roman Catholic and Uniate churches. He left behind also hundreds of sketches and designs as well as unfinished sacred projects. With their great potential, they are the live tradition of polish sacral art. This tradition and the heritage of the precursors of the contemporary iconography is in some manner continued by the orthodox school of icon writing – Iconographical Study at Archangel Michael’s parish in Bielsk Podlaski and its teachers and student-graduates. The icon through ages of its history on earth has journeyed a long way, both through time and through space. It still does. At present, it can be observed not only in Christian West, where it is welcomed “anew” as a form of sacral communication and partly as a cult symbol and theological phenomenon. It can be observed also, though in a slightly different form, in the Christian East, where the icon experienced and still experiences certain issues. For not more than a hundred years ago, the idea of the icon was faint at most. A true dispute over the icon lasts up to this day within the Orthodox Church, between the supporters of its classical and pseudo realistic form, the true icon and its centenarian naturalistic, occidental image. A dispute so important, for the icon is one of the visible signs of the Orthodox Church’s existence. It is an object of cult. It is a testimony of Incarnation and the mystery play of presence. It does not contain. It “guides” us on the path to the heavenly Archetype. It is the path to deification and salvation.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2021, Obraz - Słowo - Litera, 12; 79-100
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatnie lata funkcjonowania kościoła i parafii pw. Św. Jakuba Starszego na krakowskim Kazimierzu (1758-1787)
Autorzy:
Magiera, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088418.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Józef Chwalibóg of Janowice
Kazimierz near Kraków
church of St. James the Greater
Michał Jerzy Poniatowski
Piotr Józef Rydulski
Strzemień family
Józef z Janowic Chwalibóg
Kazimierz pod Krakowem
kościół św. Jakuba Apostoła Starszego
Strzemieńczycy
Opis:
W artykule przedstawiono ostatnie lata istnienia kościoła i parafii pw. św. Jakuba Starszego na krakowskim Kazimierzu. Nieistniejący obecnie kościół św. Jakuba był jedną z trzech najstarszych świątyń na Kazimierzu, obok kościołów św. Michała Archanioła na Skałce i św. Wawrzyńca we wsi Bawół. Znajdował się w centrum osady nieznanego obecnie z imienia protoplasty rodu Strzemieni. Pierwsza wzmianka o parafii pw. św. Jakuba pochodzi z 1313 r. Od początku swojego istnienia była obsługiwana przez dwóch plebanów. W 1462 r. wystawiono dokument reorganizujący strukturę kleru posługującego w świątyni św. Jakuba na Kazimierzu, znoszący drugą plebanię, a w jej miejsce ustanawiający kolegium mansjonarzy. Pozostałe probostwo, zgodnie z powszechną praktyką widoczną w XV wieku, podniesiono do godności prepozytury. Cezura czasowa artykułu została wyznaczona przez dwie daty w XVIII wieku. W 1758 r. przedstawiciele rodu Strzemieni zrzekli się prawa patronatu wobec parafii pw. św. Jakuba na rzecz biskupów krakowskich. W tym samym roku biskup krakowski Andrzej Stanisław Kostka Załuski inkorporował probostwo do prefektury krakowskiego Seminarium Akademickiego. W 1783 r., w ramach tzw. „spustoszeń” kościelnych, przeprowadzonych na polecenie prymasa Michała Jerzego Poniatowskiego, kazimierska parafia pw. św. Jakuba Apostoła została ostatecznie zniesiona. Tereny pokościelne: mury świątyni, ogród, domy proboszcza, mansjonarzy, prebendarza i kapelana oraz cmentarz parafialny ze wszystkimi materiałami zostały sprzedane przez ks. Piotra Józefa Rydulskiego w 1787 r. Józefowi z Janowic Chwalibogowi, który w tym samym roku zburzył świątynię. Tekst kontraktu sprzedaży między ks. P.J. Rydulskim a J. Chwalibogiem został zamieszczony w formie aneksu do artykułu.
The article presents the last years of the existence of St. James the Greater church and parish in Cracovian Kazimierz (a district of the city of Kraków). The currently non-existent St. James church was one of the three oldest churches in Kazimierz, next to the churches of St. Michael the Archangel on Skałka and St. Laurence in the village of Bawół. It was located in the centre of a settlement belonging to the forbear of the Strzemień family, whose name is presently unknown. The first mention of the parish of St. James comes from 1313. Right from the outset of its existence, it was served by two parish priests. In 1462, a document was issued reorganizing the structure of the clergy performing ministry in the temple of St. James in Kazimierz, abolishing the second parsonage, and establishing a college of missionaries in its place. The remaining parson position, in line with the common practice observed in the 15th century, was elevated to the dignity of a provostry. The time frame for the article is delineated by two 18th century dates. In 1758, representatives of the Strzemień family relinquished the right of patronage over the parish of St. James in favour of the bishops of Kraków. In the same year, the Bishop of Kraków, Andrzej Stanisław Kostka Załuski, incorporated the parish into the prefecture of the Kraków Academic Seminary. In 1783, as part of the so-called ecclesiastical „clearing”, carried out on the orders of Primate Michał Jerzy Poniatowski, the parish of St. James the Apostle in Kazimierz was finally dissolved. The post-church grounds: the walls of the temple, the garden, the houses of the parson, vicars, prebendary and chaplain as well as the parish cemetery with all the materials were sold in 1787 by Rev. Piotr Józef Rydulski to Józef Chwalibóg of Janowice, who demolished the temple the same year. The text of the sales contract between Rev. P.J. Rydulski and J. Chwalibóg has been included as an appendix to the article.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 269-293
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sub tuum praesidium confugimus. Kult świętych w Ziębicach w świetle średniowiecznych patrociniów
Autorzy:
Wróblewski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2163223.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Patrocinia
św. Jerzy
Boże Ciało
Husyci
Ziębice
Opis:
Badania patrociniów obiektów sakralnych z okresu średniowiecza mają niezwykle istotne znaczenie dla poznania rozwoju i kształtowania się kultury religijnej, oraz mentalności wiernych. Podjęte w niniejszym artykule zagadnienie dotyczy wszystkich patrociniów uchwytnych w źródłach z okresu średniowiecza w dolnośląskim miasteczku Ziębicach, które w l. 1321–1742 pełniło rolę stolicy księstwa bocznej linii Piastów Śląskich, a następnie czeskich książąt z rodu Podiebradów. W toku przeprowadzonych badań zidentyfikowano i opisano 30 patrociniów. Udało się na podstawie zebranego materiału źródłowego i dotychczasowych ustaleń wykazać, iż w Ziębicach największą czcią otaczano NMP, św. Jerzego, oraz szczególnie celebrowano kult Bożego Ciała, który ze względu na historię miasta i księstwa w okresie wojen husyckich stał się charakterystyczny dla Ziębic. Warto dodać, iż w większości patrocinia ziębickie wiążą się z pobożnością mieszczańską poprzez fundacje przede wszystkim altarii. Wśród wszystkich dedykacji zdecydowanie dominują wezwania hagiograficzne stanowiące 83% wszystkich tytułów. Natomiast dedykacje maryjne nie zostały uszczegółowione i występują pod ogólnym określeniem NMP.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 136; 5-37
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Jan od Krzyża, Wojtyła i Grotowski: Ku sztuce numinotycznej
Saint John of the Cross, Wojtyła, and Grotowski: Towards a Numinous Art
Autorzy:
Krupa, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47231647.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
św. Jan od Krzyża
Karol Wojtyła
Jerzy Grotowski
koncepcja sztuki
performatywność
epifaniczność
Saint John of the Cross
concept of art
performativity
epiphany
Opis:
W artykule postawiona została teza, że w sposobie myślenia o sztuce Karola Wojtyły i Jerzego Grotowskiego znaleźć można punkty wspólne, które łączą ich estetyczno-etyczne koncepcje z dziełem Jana od Krzyża. Autorka dowodzi, że ogniwem pośrednim w obu przypadkach mogły być teksty i poglądy zafascynowanych Janem od Krzyża twórców teatralnych – Juliusza Osterwy i Mieczysława Kotlarczyka. W analizie porównawczej wybranych aspektów pism Wojtyły, Grotowskiego i Jana od Krzyża, odsłaniającej podobieństwa i różnice w ich rozumieniu sztuki, uwypuklone zostały elementy charakterystyczne dla estetyki performatywności. Autorka interpretuje zbieżności terminologiczne w analizowanych tekstach, skupiając się na pojęciach dotyczących celu sztuki oraz metod osiągania tego celu. Stara się pokazać, że wszyscy trzej twórcy wykorzystywali na różne sposoby performatywność i epifaniczność sztuki dla eksploracji ludzkich doświadczeń związanych ze sferą numinosum.
This article posits that in Karol Wojtyła’s and Jerzy Grotowski’s thinking about art, it is possible to identify commonalities by which their aesthetic and ethical concepts can be associated with the work of John of the Cross. The author argues that in both cases, the link might be the writings and views of Polish theater artists fascinated by John of the Cross: Juliusz Osterwa and Mieczysław Kotlarczyk. She offers a comparative analysis of selected aspects of the writings of Wojtyła, Grotowski, and John of the Cross, revealing similarities and differences in their understanding of art, and highlighting elements characteristic of the aesthetics of performativity. Interpreting terminological convergences in the analysed texts, she focuses on concepts concerning the aims of art and the methods of achieving these aims. She tries to demonstrate that all three authors variously employed performativity and the epiphanic character of art in exploring human experiences concerning the sphere of numinosum.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 2; 37-53
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żoliborskie Msze Święte za Ojczyznę
Autorzy:
Płuciennik, Marta.
Powiązania:
Kombatant 2021, nr 10, s. 17-19
Data publikacji:
2021
Tematy:
Jerzy Popiełuszko (błogosławiony ; 1947-1984)
Kościół katolicki
Msza święta
Patriotyzm
Ojczyzna
Kościół a państwo
Teologia katolicka
Polacy
Kościół św. Stanisława Kostki (Warszawa)
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:
W artykule omówiono msze święte za ojczyznę odprawiane przez ks. Jerzego Popiełuszkę w parafii pw. św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu w latach 1982-1984 oraz ich znaczenie. Ksiądz Popiełuszko – duszpasterz i kapelan stołecznej „Solidarności”, dziś błogosławiony Kościoła Katolickiego. 31 sierpnia 1980 roku na prośbę kard. Stefana Wyszyńskiego odprawił po raz pierwszy mszę dla strajkujących pracowników w Hucie Warszawa. Tak rozpoczęła się jego współpraca z robotnikami i Solidarnością. Każdego miesiąca w tych mszach za ojczyznę udział brało kilkadziesiąt tysięcy osób, w tym robotnicy, profesorowie i studenci oraz delegacje zdelegalizowanej „Solidarności”.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
„Byłaś przez wieki Matką i Królową : maryjny aspekt Mszy św. za Ojczyznę sprawowanej przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę - 29 maja 1983 r.
„You have been Mother and Queen for Centuries : the Marian aspect of the Mass for the Homeland celebrated by bl. fr. Jerzy Popieluszko - May 29, 1983
Autorzy:
Szczecina, Grzegorz Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042894.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
ks. Jerzy Popiełuszko
Msze św. za Ojczyznę
Matka Boża
Królowa Polski
Naród
Jerzy Popieluszko
Holy Masses for the Homeland
Mother of God
Queen of Poland
nation
Opis:
Holy Masses for the Homeland exercised by Bl. Fr. Jerzy Popiełuszko in Warsaw’s Żoliborz, in the years 1982-1984, are one of the basic identifying elements of his ministry. During these liturgies, he delivered famous sermons, which with time became, among others, the reason for the actions of the communist repression apparatus aimed at the chaplain of “Solidarity”. Each of the monthly Eucharists was devoted to a specific topic, which was marked by a historical anniversary or a current social event. It was similar in May 1983, when Fr. Jerzy in the message of the Holy Mass for the Homeland, he focused on showing the Marian aspect of Polishness, as well as pointing to the Mother of God as the surest intercessor for the oppressed nation. This theme was contained in a broader Marian dimension manifested in the life and activity of the martyr of communism. The main idea of the Mass for the Homeland of May 29, 1983, was expressed primarily in the preaching of the blessed, sung songs, prayers of the faithful, artistic decorations decorating the chancel of the Żoliborz temple, as well as in the poetry recited at the end of the liturgy. Fr. Popiełuszko, referring to specific events in the past of Poland and to the suffering of his countrymen at that time, pointed to the accompaniment of Mary to the Nation, which, despite situations and adversities, always resorted to her, recognizing her as King. Fr. Jerzy portrayed the Blessed Mother as the surest confidant of hardships and suffering experienced by her countrymen during martial law. Thus, the blessed maintained hope and faith in Poles, and formed the religious and patriotic attitudes of his countrymen who at Mass. for their homeland they treated as an exceptional “island of freedom”.
Msze św. za Ojczyznę sprawowane przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę na warszawskim Żoliborzu w latach 1982-1984 są jednym z podstawowych elementów rozpoznawczych jego posługi. W czasie owych liturgii wygłosił on słynne kazania, które z czasem stały się m.in. powodem działań aparatu represji komunistycznego wymierzonego w kapelana „Solidarności”. Każda z comiesięcznych Eucharystii była poświęcona konkretnemu tematowi, który wyznaczała rocznica historyczna bądź bieżące wydarzenie społeczne. Podobnie było w maju 1983 r., kiedy to ks. Jerzy w przesłaniu Mszy św. za Ojczyznę, skupił się na ukazaniu maryjnego aspektu polskości, a także wskazaniu na Matkę Bożą jako najpewniejszą orędowniczkę dla uciśnionego narodu. Ów temat zawierał się w szerszym wymiarze maryjnym przejawiającym się w życiu oraz działalności męczennika komunizmu. Idea przewodnia Mszy św. za Ojczyznę z 29 maja 1983 r., wyrażała się przede wszystkim w przepowiadaniu błogosławionego, śpiewanych pieśniach, modlitwie wiernych, dekoracji plastycznej zdobiącej prezbiterium żoliborskiej świątyni, jak również w recytowanej na zakończenie liturgii poezji. Ks. Popiełuszko, odwołując się do konkretnych wydarzeń z przeszłości Polski oraz do ówczesnych cierpień rodaków, wskazywał na towarzyszenie Maryi narodowi, który pomimo sytuacji i przeciwności zawsze do Niej się uciekał, uznając Jej Królowanie. Ks. Jerzy ukazywał Matkę Najświętszą jako najpewniejszą powierniczkę trudów i cierpień przeżywanych przez rodaków w stanie wojennym. Tym samym błogosławiony podtrzymywał w Polakach nadzieję, wiarę, formował religijno-patriotyczne postawy rodaków, którzy Msze św. za Ojczyznę traktowali jako wyjątkową „wyspę wolności”.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 239-248
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies