Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Towarzystwo "Polska Sztuka Stosowana""" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The Society for Polish Applied Art versus the Vienna Workshops – an attempt at comparison. Stylistic analogies in furniture and interior design
Towarzystwo Polska Sztuka Stosowana – Warsztaty Wiedeńskie. Powiązania ideowe i stylowe
Autorzy:
Wójcik, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082113.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
Na fali odrodzenia rzemiosł w 1901 r. w Krakowie powstało Towarzystwo Polska Sztuka Stosowana (TPSS), szybko skupiło ono w swoim kręgu najwybitniejszych polskich projektantów. Towarzystwo ze względu na bliskość geograficzną, ale przede wszystkim pokrewne idee i cele możemy zestawić z działalnością Warsztatów Wiedeńskich. Towarzystwo próbowało zaistnieć na wiedeńskiej sce- nie artystycznej poprzez prezentowanie przedmiotów zaprojektowanych przez jego członków na wystawach wiedeńskiej „Secesji”, ich sprzedaż w wiedeńskich sklepach, a także publikację tekstów na temat własnej działalności w czasopiśmie „Hohe Warte”. Analizując prace projektantów mebli związanych z TPSS, możemy wskazać trzy tendencje: inspiracje sztuką ludową, zwrot ku stylom dawnym, a także skłonność do upraszczania sprzętów i nadawania im minimalistycznej formy, pozbawionej ornamentyki. Zazwyczaj na pierwszy plan wysuwany jest nurt związany ze sztuką ludową, wiążący się z poszukiwaniem stylu narodowego. Jednakże najbardziej innowacyjne projekty możemy odnaleźć w trzeciej grupie. Właśnie te prace polskich projektantów możemy porównać z dziełami artystów związa- nych z Warsztatami Wiedeńskimi. W nurt purystycznej geometryzacji, który dominował w pierwszych latach działalności Warsztatów, wpasowują się projekty Stanisława Wyspiańskiego, Edwarda Trojanowskiego i Karola Tichego. Również kolejna faza stylowa, którą prezentowało młodsze pokolenie członków Warsztatów, czyli skłonność do dekoracyjności i eksperymentowania ze stylami dawnymi, znajduje odbicie w polskim meblarstwie, czego przykładem są projekty Karola Frycza i Henryka Uziembły.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2019, 44; 125-138
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czegoś podobnego dotychczas w Warszawie nie było”. Wystawa Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana w Zachęcie w 1908 r.
‘Warsaw Has Never Seen Anything Like It’. Exhibition of the Society of Polish Applied Art at the Warsaw Zachęta in 1908
Autorzy:
Wójcik, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16020177.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
sztuka stosowana
meble
architektura wnętrz
kilim
Towarzystwo Polska Sztuka Stosowana
Opis:
W lutym i marcu roku 1908 warszawskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych prezentowało wystawę podsumowującą działalność, istniejącego od 1901 roku, krakowskiego Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana (TPSS). Jak pisano: „celem wystawy było wykazanie, że sztuka stosowana polska jest, że jest już szereg artystów, który kilkoletnią świadomą celu pracą dowiedli, że w zakresie urządzania wnętrz mieszkalnych, a więc przede wszystkiem w meblarstwie i dekoracji ścian, można i u nas własnemi środkami (…) zająć stanowisko samodzielne i artystyczne w całem słowa tego znaczeniu”. Ekspozycja zajęła dziesięć sal, siedem z nich było aranżacjami wnętrz mieszkalnych. Zaprezentowano projekty Karola Tichego, Edwarda Trojanowskiego, Stanisława Wyspiańskiego, Ludwika Wojtyczki i Józefa Czajkowskiego. Zaaranżowanie Zachęty na ciąg wnętrz mieszkalnych wzbudził duży podziw i zainteresowanie krytyki. Wystawa dowiodła, że TPSS osiągnęło stawiane sobie cele: rozbudziło zainteresowanie sztuką stosowaną, skłoniło artystów malarzy i architektów do podjęcia prób z zakresu projektowania wnętrz, mebli i tkanin, podniosło rangę sztuki dekoracyjnej, zaprezentowało modele spójnie zaprojektowanych wnętrz, które osiągnęły rangę dzieł sztuki. Krytycy w meblach i wnętrzach dostrzegali znamiona odrębnego, charakterystycznego dla TPSS stylu, który nie był jedynie biernym powielaniem motywów zaczerpniętych ze sztuki ludowej (co zarzucano wcześniej Towarzystwu). TPSS, mimo licznych sukcesów, musiało stawić również czoła zarzutom, recenzenci wskazywali, że projektanci mebli nie brali pod uwagę aspektów utylitarnych, a także ewentualnych kosztów produkcji masowej.
In February and March 1908, the Warszawa Zachęta Society for the Encouragement of Fine Arts presented a summing-up display of the activity of the Kraków Society of Polish Applied Art (TPSS), active from 1901. According to some comments: ‘The goal of the Exhibition was to demonstrate that Polish applied art existed, that there were already a number of artists who for the last several years had been aware of their purpose, thus demonstrating that when it came to decorating dwelling interiors, particularly when cabinetmaking and wall decorating were concerned (…), they were able to take an independent and thoroughly artistic stand in the full meaning of the term’. The display filled in ten rooms, seven of them being dwelling interior arrangements. The presented designs included those by: Karol Tichy (entryway), Edward Trojanowski (Władysław Reymont’s study, Papal bedroom), Stanisław Wyspiański (the Żeleńskis’ dining- and drawing-rooms), Ludwik Wojtyczko (the Dziewulskis’ dining-room), and Józef Czajkowski (hall in the flat of Kraków’s Mayor; the Reymonts’ dining-room). Arranging Zachęta’s spaces as a line of dwelling interiors aroused much interest of the critics, while Eligiusz Niewiadomski wrote: ‘Warsaw has never seen anything like it’. The Exhibition proved that TPSS had reached its goals: it inspired interest in applied art: moreover, it encouraged painters and architects to undertake attempts to design interiors, furniture, and textiles, thus also raising the status of decorative art, and displaying models of coherently designed interiors that had already reached the status of art. In the eyes of reviewers, the shown furniture and arrangements featured a distinguishable style characteristic of TPSS, which no longer was a passive copying of folk-art-derived models (something TPSS had been criticized for earlier). Despite numerous successes, the Society had to face some reviewers’ criticism; it was claimed that the designers did not fully take into account utilitarian aspects; according to those critical views, neither did they bear in mind the potential costs of mass production.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2019, 81, 2; 253-273
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies