Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Tatarzy krymscy"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Najnowsze publikacje dotyczące historii Krymu okresu II wojny światowej
Autorzy:
Ber, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653675.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historia Krymu w czasie II wojny światowej
Tatarzy Krymscy
kolaboracja
historia II wojny światowej
ZSRR
The Crimea during the Second World War
Crimean Tatars
collaboration
World War II
history of the USSR
Opis:
Artykuł prezentuje trzy najnowsze publikacje dotyczące historii kolaboracji Tatarow Krymskich z Niemcami w latach 1941‑1944. O ile praca O. Romańki jest wyważoną próbą opisania i oceny tego zjawiska, o tyle pozostałe dwie książki (autorstwa A. Malgina i G. Bekirowej) należy rozpatrywać w kontekście sporu politycznego, jaki toczy się na Krymie od ponad 20 lat. Na przykładzie tych opracowań opisana jest specyfika krymskiej przestrzeni informacyjnej – dominacja sowiecko‑rosyjskiej wizji historii oraz ograniczenia blokujące dialog rosyjsko‑tatarski i pracę niezależnych historyków.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2014, 49, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tatarzy Krymscy - naród czy mniejszość etniczna: w poszukiwaniu nowej drogi odrodzenia narodowego
Autorzy:
Czerwonnaja, Swietlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678093.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
national self-consciousness
the indigenous people under the threat
the annexation of the Crimea by the Russia
the resistance movement of the Crimean Tatars
Opis:
The Crimean tatars – a nation or an ethnic minority: in search for a new way of national revivalThe Russian Empire, increasing its aggressive expansion to all sites of the world, conquered the Crimean Khanate in 1783. This Khanate was the only one of its kind link connecting the European (Christian) and Asian (Islamic) civilizations. It was the state of high multilateral culture with strong – in the beginning of the New Times – secularism trends and democratic bases of social and political life (there was no serfdom, the equality of rights existed on the high level, tolerance with regard to religious and ethnic communities dominated, and these communities-minorities co-existed and developed on the Peninsula – in the Tatar Crimea – in the peace). Within the framework of the Crimean Khanate the process of ethnic genesis of the Crimean-Tatar people as an ethnic-cultural subject was completed, although many differences of tribal origin and regional character remained within this unity and expressed in the heterogeneity of the anthropologic types, of every-day life’s tradition and of dialects spread between the Tatars living in the North Crimean steppe, in the Mountains (highland) and on the South Coast of the Peninsula. That ethnic community (Crimean Tatars) was a nation in the modern meaning of this word, it had its own state, intellectual elite, high organization and culture. The destruction of this state-nation by the Russian Empire and the systematic genocide if the Crimean Tatars during next two centuries, reached its culmination in the act of the total deportation on May 18th 1944, are the treasons and international-large crimes. The annexation of the Crimea by the Russian Federation on March 2014 (its tearing away from the Ukrainian state and military occupation) means the continuation of this felonious policy, which the Crimean Tatars resist, displaying bravery in the very difficult condition. Tatarzy Krymscy - naród czy mniejszość etniczna: w poszukiwaniu nowej drogi odrodzenia narodowegoW 1783 roku imperium rosyjskie, którego agresywna ekspansja gwałtownie wrastała, zaanektowało Chaństwo Krymskie, które było jedynym w swoim rodzaju ogniwem łączącym cywilizacje europejską (chrześcijańską) i azjatycką (islamską), państwem o wysokiej kulturze z mocnymi trendami sekularyzacji i demokratycznymi podstawami (nie było tutaj ustroju pańszczyźnianego, na wysokim poziomie znajdowało się społeczne równouprawnienie, panowała tolerancja wobec różnych wspólnot religijnych i etnicznych, które w pokojowy sposób współistniały i rozwijały się na tatarskim Krymie). W ramach tego państwa dobiegł końca wielowiekowy proces etnogenezy narodu krymsko-tatarskiego, jako całokształtu etniczno-kulturowego (chociaż wewnątrz tej jednolitej wspólnoty długi czas zachowały się rozróżnienia plemienne i regionalne, co przejawiało się w różnorakości typów antropologicznych, tradycji życia codziennego, w dialektach międzystepowych zamieszkałych w górach (górskimi) i na południowym wybrzeżu Półwyspu (południowo-nadbrzeżnymi) Tatarów). Ta wspólnota była narodem (we współczesnym znaczeniu tego pojęcia), posiadającym własne państwo i wysoką kulturę, Zniszczenie tego państwa-narodu przez imperium rosyjskie i systematyczne ludobójstwo Tatarów krymskich, które osiągnęło szczyt w akcji totalnej deportacji 18 maja 1944 roku, pozostaje przestępstwem na skalę międzynarodową. Kontynuacją tej przestępczej polityki jest dokonana w marcu 2014 roku powtórna aneksja Krymu, wobec której Tatarzy krymscy stawiają stanowczy opór.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2015, 47
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Swietłana M. Czerwonnaja, Selim Chazbijewicz, Tatarzy krymscy – – Tatarzy polsko-litewscy
Swietlana M. Czerwonnaja, Selim Chazbijewicz, Tatarzy krymscy – – Tatarzy polsko-litewscy
Autorzy:
Dziekan, Marek M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577947.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Opis:
A review of Swietłana M. Czerwonnaja and Selim Chazbijewicz's book "Tatarzy krymscy – Tatarzy polsko-litewscy" (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Toruń 2015).
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2015, 1-2; 135-137
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Searching for inclusive narrative: Crimean Tatars in Ukrainian films
Autorzy:
Gontarska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654100.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
kinematografia ukraińska
Tatarzy Krymscy
narracja historyczna
film historyczny
Chanat Krymski
Ukrainian movies
Crimean Tatars
historical narrative
historical films
Crimean Khanate
Opis:
Kinematografia, w tym kinematografia ukraińska, jest wciąż niedocenianym źródłem w badaniach historycznych. Ukraińskie filmy doby niezależności stanowią natomiast bardzo interesujące i ważne źródło ilustrujące zmiany społeczne i różne perspektywy patrzenia na historię w okresie transformacji. Po 1991 r. określenie roli i miejsca Tatarów Krymskich w historii i społeczeństwie Ukrainy stało się istotnym wyzwaniem dla historiografii i państwa. Ukraińskie filmy fabularne z okresu 1991–2017 to dowody podejmowania prób zmierzenia się z tym tematem i reprezentacja różnych koncepcji dotyczących kwestii krymskotatarskiej. Films, including Ukrainian feature films, remain an undervalued source in historical research. However, Ukrainian movies produced in the period of independence are an interesting and important source and mirror social changes and various perspectives regarding history in the times of transformation. After 1991 it was a significant challenge for the state and historians to define the role of the Crimean Tatars in Ukrainian history and society. Ukrainian feature films from the years 1991–2017 are evidence of attempts to address and present various concepts related to this issue.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka krymskotatarska w Symferopolu
Crimean Tatar Library in Simferopol
Autorzy:
Janczak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911906.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Crimea
Crimean Tatars
Ismail Gasprinsky Republican Crimean Tatar Library
library functions
library services
Krym
Tatarzy krymscy
Republikańska Biblioteka Krymskotatarska im. I. Gasprinskiego
funkcje biblioteki
usługi biblioteczne
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia procesu odradzania się biblioteki narodowej krymskotatarskiej mniejszości etnicznej w wieloetnicznym środowisku Krymu. Omówiono ważniejsze wydarzenia z ponad 25-letniej historii tworzenia biblioteki oraz jej obecną strukturę i działalność: prace biblioteczne, usługi, działalność oświatową, metodyczną, naukową i wydawniczą.
The article is an attempt to present the process of revival of the Crimean Tatar ethnic minority’s national library in the multiethnic society of Crimea. The most important events from the over 25-year-long history of the Library are discussed alongside with a description of its current structure and functions, procedures and activities, including available services, library processes, as well as its educational, methodological, scientific and editorial activity.
Źródło:
Biblioteka; 2016, 20(29); 133-152
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bitwa pod Łopusznem 28 kwietnia 1512 r.
Autorzy:
Jędrzejczak, Łukasz.
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 2, s. 202-203
Data publikacji:
2021
Tematy:
Kamieniecki, Mikołaj (ca 1460-1515)
Ostrogski, Konstanty Iwanowicz (ok. 1460-1530)
Najazdy tatarskie na Polskę (XV-XVII w.)
Bitwy
Bitwa pod Łopusznem (1512)
Tatarzy krymscy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Bitwa pod Łopusznem rozegrała się 28 kwietnia 1512 roku. W bitwie tej wojska Korony i Litwy, pod dowództwem hetmana wielkiego koronnego Mikołaja Kamienieckiego oraz hetmana wielkiego litewskiego Konstantego Ostrogskiego, rozbiły najazd Tatarów krymskich.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Recenzja - Oksana Voytyuk, Tatarzy Krymscy. Sytuacja narodu w warunkach zmieniających się państwowości, Instytut Badań nad Dziedzictwem Kulturowym Europy, Białystok 2018, ss. 527
Autorzy:
Leszczenko, Larysa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521477.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych
Źródło:
Wschodnioznawstwo; 2018, 12; 429-432
2082-7695
Pojawia się w:
Wschodnioznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki Rosji z Krymem
Russia’s relations with the Crimea
Autorzy:
Maksimiec, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119482.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Krym
Rosja
Ukraina
aneksja
Imperium Rosyjskie
chanat krymski
Tatarzy krymscy
Turcja
Imperium Ottomańskie
Crimea
Russia
Ukraine
annexation
Russian Empire
Crimean Khanate
Crimean Tatars
Turkey
Ottoman Empire
Opis:
Rosyjskie gwarancje integralności terytorialnej Ukrainy (w tym przynależności Krymu do Ukrainy), w zamian za rezygnację przez nią z broni nuklearnej, zagwarantowane w podpisanym w grudniu 1994 r. w Budapeszcie przez Rosję, USA, Wielką Brytanię i Ukrainę tzw. Memorandum Budapeszteńskim okazały się nic nie znaczącym świstkiem papieru. Rosja nigdy nie pogodziła się z utratą Krymu, przyznanego w 1954 r. przez ówczesnego przywódcę ZSRR Nikitę Chruszczowa Ukrainie. W czasach istnienia Związku Radzieckiego nie miało to większego znaczenia. Po jego rozpadzie Rosja postawiła sobie za cel jego odzyskanie. Sposobność nadarzyła się w 2014 r. Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin wykorzystał chaos wewnętrzny na Ukrainie do aneksji Krymu, rękoma jego rosyjskich mieszkańców. Jako usprawiedliwienie aneksji podano konieczność obrony własnych obywateli, nieważne czy uzasadnioną, czy nie. Została bez skrupułów wykorzystana przez Putina. Chociaż demokratyczny świat potępił aneksję, nie zrobiło to na Rosji większego wrażenia. Po rozpadzie ZSRR Rosja mozolnie próbuje odbudować imperium, traktując Wspólnotę Niepodległych Państw jako wyłączny obszar swoich wpływów. Wykorzystuje każdą nadającą się sposobność, aby rozszerzyć swoje wpływy lub powiększyć terytorium. Krym stał się z jednym z etapów realizacji tej polityki. Dla Rosji posiadanie Krymu, słonecznej perły Morza Czarnego, jest bezcenne przede wszystkim ze względów militarnych, oprócz tego istotną rolę odgrywają aspekty polityczne i walory turystyczne. Dzięki strategicznemu położeniu Półwyspu Krymskiego nad Morzem Czarnym, a przede wszystkim bazie Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu Rosja może sprawować kontrolę nad jego akwenem, zachować wpływy polityczne w regionie, oddziaływać na państwa leżące w jego basenie i szachować należącą do NATO Turcję. Flota Czarnomorska jest środkiem zapewnienia bezpieczeństwa militarnego Rosji na południu. Krym z Rosją najsilniej wiązały i dalej wiążą dwa elementy: baza Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu i Rosjanie zamieszkujący półwysep. Większość mieszkańców Krymu stanowią Rosjanie: ponad 58% ludności. W dalszej kolejności są Ukraińcy (24%) i Tatarzy krymscy (12%). Rosjanie zdecydowanie przeważają w Sewastopo-lu, stanowiąc 71,6% ludności, a Ukraińcy 22,4%. Prezydent Putin, mówiąc o sprawiedliwości historycznej związanej z odzyskiwaniem dawnych terenów rosyjskich, nawiązuje do retoryki zbierania ziem ruskich przez dawnych władców moskiewskich. Jednak Krym nigdy nie był częścią Rusi. Z kolei Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej posunęło się dalej w fałszowaniu historii, nazywając Krym odwieczną częścią Rosji, chociaż został do niej przyłączony w 1783 r. Przed aneksją dokonaną przez carycę Katarzynę 231 lat temu Półwysep Krymski nie miał z Rosją nic wspólnego. Od 1443 r. był częścią samodzielnego chanatu krymskiego, który następnie został uzależniony od Turcji. Przez kilka wieków chanat rywalizował z państwem moskiewskim o przejęcie terytoriów po Wielkiej Ordzie. Ostatecznie uległ w tej walce, ale stanowił duże zagrożenie dla państwa rosyjskiego. Car Rosji Piotr Wielki próbował bezskutecznie zdobyć dostęp do Morza Czarnego. Ostatecznie zrealizowała to caryca Katarzyna II, zdobywając i przyłączając Krym do Rosji. Poddany rosyjskiej kolonizacji i rusyfikacji, z czasem zatracił swój unikatowy tatarski charakter. Dużą rolę na rzecz posiadania Krymu przez Rosję odegrały także jego walory turystyczne. Najpierw okazał się rajem turystycznym dla dworu carskiego, arystokracji, później komunistycznej wierchuszki, a następnie społeczeństwa Związku Radzieckiego. Stał się synonimem luksusowych wakacji – pod palmami, w pełnym słońcu, na kamienistej wprawdzie plaży u stóp wysokich gór, wciskających się w błękitne, ciepłe wody. Podstawową gałęzią gospodarki Krymu jest turystyka. Nie tylko typowa turystyka wypoczynkowo-rekreacyjna, ale także zdrowotna (liczne sanatoria i uzdrowiska). Prezydent Putin ma nadzieję, że wkrótce półwysep będzie przyciągał rzesze turystów z całego świata.
Russia’s guarantees of respect for the territorial integrity of Ukraine (including the fact that Crimea belongs to Ukraine) in exchange for Ukraine getting rid of nuclear weapons, was guaranteed by the agreement called the Budapest Memorandum, signed in December 1994 in Budapest by Russia, the United States, Great Britain and Ukraine. The Memorandum of Budapest turned out to be a meaningless piece of paper. Russia has never given up the loss of Crimea, granted to Ukraine in 1954 by the then Soviet leader, Nikita Khrushchev. In the days of the Soviet Union, it did not really matter. After the collapse of the USSR, Russia’s main objective was to get back the Crimea. The opportunity arose in 2014. The President of the Russian Federation, Vladimir Putin, took advantage of the internal chaos in Ukraine in order to annex the Crimea, by the hands of its Russian residents. He justified the annexation by the need to defend its citizens, whether justified or not. This was unscrupulously exploited by Putin. While the democratic world condemned the annexation, it did not make much of an impression on Russia. Ever since the collapse of the USSR, Russia has been trying to maintain its dominant position in the post-Soviet area by treating it as the exclusive area of its influence. It treats the Commonwealth of Independent States as an exclusive area of its influence and uses every opportunity to expand its influence or enlarge the area. Crimea has become one of the stages for execution of this policy. The possession of Crimea by Russia, sunlit pearl of the Black Sea, is especially invaluable due to military aspects, political aspects and tourist attractions. Due to the strategic location of the Crimean peninsula on the Black Sea, and especially the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol, Russia can exercise control over its area, keep political influence in the region, have an effect on countries lying in its reservoir and checkmate Turkey, a member of NATO. The Black Sea Fleet is a means of ensuring Russia’s military security in the south. Crimea and Russia were inextricably bound and are still bound by two elements: the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol and the Russians living in the peninsula. The majority of Crimean inhabitants are Russians, who comprise over 58% of the population. Subsequently, there are Ukrainians (24%) and Crimean Tatars (12%). Russians predominate in Sevastopol: they make up 71.6% of the city’s population and only 22.4% of Ukrainians live in the city. President Putin spoke about historical justice related to regaining former Russian territories and referred to the old rhetoric of the Muscovite rulers who gathered Russian lands. However, the Crimea has never been a part of Rus’. In turn, the Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation went further with the falsification of history and called Crimea the eternal part of Russia, even though it was annexed to Russia in 1783. The Crimean peninsula had nothing in common with Russia prior to annexation by Empress Catherine 231 years ago. From 1443, it became part of the independent Crimean Khanate, which was then dependent on Turkey. The Khanate had fought with Muscovy for takeover of Great Horde territories for several centuries. Ultimately, the Khanate was defeated by Russia but it constituted a great threat to the Russian state. Tsar Peter the Great unsuccessfully tried to gain access to the Black Sea. Eventually, this it was achieved by Empress Catherine II, who conquered and annexed Crimea to Russia. It was subjected to Russian colonisation and russification and, over time, it lost its unique Tatar character. The Crimean tourist attractions played an important role for Russia. In the beginning, it became a tourist resort for the Tsar’s court, the aristocracy, the Communist top brass, and then Soviet society. It has become a synonym for luxury holidays under palm trees, in full sun, although on a rocky beach at the foot of high mountains that pressed-up in the blue, warm water. One of the main branches of the Crimean economy is tourism - not only typical leisure and recreational tourism, but also medicinal tourism (with numerous sanatoriums and spas). President Putin hopes that Crimea will attract large numbers of tourists from all over the world soon.
Źródło:
Zeszyty Naukowe AON; 2015, 3(100); 55-87
0867-2245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe AON
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tatarzy krymscy w geopolitycznej rywalizacji o Półwysep Krymski między Rosją a Ukrainą
Crimean Tatars in the geopolitical rivalry for the Crimean Peninsula between Russia and Ukraine
Autorzy:
Romańczuk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1871445.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Tatarzy krymscy
aneksja Półwyspu Krymskiego
Ukraina
Federacja Rosyjska
Crimean Tatars
annexation of the Crimean Peninsula
Ukraine
Russian Federation
Opis:
Artykuł podejmuje tematykę związaną z pozycją Tatarów krymskich w geopolitycznej rywalizacji mocarstw o Półwysep Krymski. Region ten zamieszkiwany jest przez przedstawicieli różnych kultur, tradycji i narodowości, co ma swoje implikacje polityczne i społeczne. Celem artykułu jest analiza dziejów Tatarów krymskich na przestrzeni 100 lat - od tj. XX wieku do aneksji Krymu przez Federację Rosyjską w 2014 roku. Taki przedział czasowy pozwoli na przedstawienie analizy historycznej dziejów Tatarów krymskich w aspekcie społecznym, politycznym i ekonomicznym, w różnych formach państwowości od ZSRR po Ukrainę, a po aneksji Krymu - również Federację Rosyjską.
The article addresses topics related to the position of the Crimean Tatars in the geopolitical competition for powers in the Crimean Peninsula. This region is inhabited by representatives of various cultures, traditions and nationalities, and this fact has its political and social implications. The purpose of the article is to analyze the history of the Crimean Tatars from the 20th century to the present day, i.e., the annexation of Crimea by the Russian Federation in 2014. It will allow to present a historical analysis of the history of the Crimean Tatars in the social, political and economic aspects, and in various forms of statehood: from the USSR to Ukraine, and finally - after the annexation of Crimea - to the Russian Federation.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 66; 101-119
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autonomiczna Republika Krymu: pogranicze ukraińsko-rosyjskie
Autonomous Republic of Crimea: Ukrainian-Russian borderland
Autorzy:
Wroniszewska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547274.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
Tematy:
pogranicze
Autonomiczna Republika Krymu
Ukraina
Rosja
Tatarzy Krymscy
borderland
Autonomous Republic of Crimea
Ukraine
Russia
Crimean Tatars
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest kategoria pogranicza ukraińsko-rosyjskiego ze szczególnym uwzględnieniem Autonomicznej Republiki Krymu. Istotne jest ukazanie pogranicza w różnych kontekstach i ujęciach, dlatego w pierwszej części artykułu odniesiono się do wydarzeń, jakie rozgrywały się na terytorium Ukrainy na końcu 2013 roku i w pierwszych miesiącach 2014 roku. Wydarzenia ostatnich miesięcy pokazują wyraźnie, że Południowy Wschód Ukrainy nie jest monolitem. Inaczej funkcjonuje społeczeństwo Krymu, inaczej Donbasu, a jeszcze inaczej Odessy czy Charkowa. W drugiej części artykułu przedstawiono zarys historyczny etnosu Tatarów krymskich, który okazał się niezbędny do ukazania przynależności tego narodu do Autonomicznej Republiki Krymu. Odniesiono się również do obecnej sytuacji Tatarów krymskich na Krymie. W trzeciej części poddano analizie granicę ukraińsko-rosyjską. W głównej mierze scharakteryzowano granicę morską, która jest ważną częścią między Rosją i Ukrainą. Szczegółowo opisano istotę sporu między Federacją Rosyjską a Ukrainą w kwestii wyspy Tuzła, będącej „częścią” Półwyspu Tamańskiego.
The present article is the category of the Ukrainian-Russian border area with particular attention to the Autonomous Republic of Crimea. It is important to show the border in different contexts and facts. In the first part of the article reference is made to the events that unfolded on the territory of Ukraine at the end of 2013 and the first months of 2014. These events clearly show that the South East of Ukraine is not a monolith. Otherwise society works Crimea, Donbass otherwise, and even otherwise Odessa and Kharkov. In the second part of the article author outlines the history of the Crimean Tatars ethnos, which proved to be indispensable to show that the people belonging to the Autonomous Republic of Crimea. Reference was made also to the current situation of the Crimean Tatars. In the third part analyzed the Ukrainian-Russian border. Mainly characterized the maritime border, which is an important part between Russia and Ukraine. Describes in detail the essence of the dispute between the Russian Federation and Ukraine on the island of Tuzla.
Źródło:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2014, 2, 1; 100-112
2545-160X
2353-3781
Pojawia się w:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diaspora krymskotatarska w Turcji i jej rola w kultywowaniu pamięci narodowej
Crimean Tatar Diaspora in Turkey and Its Role in Cultivating National Memory
Autorzy:
Zając, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480698.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
diaspora tatarska
Fundacja Krymska Emel (Emel Vakfı)
Stowarzyszenie Krymskie (Kırım Derneği)
Tatarzy krymscy
Crimean Tatars
Tatar diaspora
Crimean Association (Kırım Derneği)
Emel Foundation (Emel Vakfı).
Opis:
Pierwsza część artykułu omawia historię emigracji Tatarów krymskich na ziemie osmańskie od rosyjskiej aneksji Krymu w 1783 roku do przejęcia półwyspu przez bolszewików. Przedstawiono w niej okoliczności największych fal emigracji i uchodźstwa pomiędzy Krymem, Dobrudżą i Anatolią. W drugiej części zaprezentowano stowarzyszenia Tatarów krymskich, żyjących na terenie państwa osmańskiego i późniejszej Republiki Turcji, konsolidujące krymskich emigrantów w okresie międzywojennym aż po czasy najnowsze. W nowej sytuacji geopolitycznej krymskotatarska diaspora w Turcji podejmuje następujące zadania: kultywowanie tradycji narodowych, edukacja, działalność wydawnicza, pomoc finansowa Tatarom na emigracji. W tej części pracy przedstawiono dwie największe instytucje diaspory Tatarów krymskich w Turcji – Stowarzyszenie Krymskie (Kırım Derneği) oraz Fundację Krymską Emel (Emel Kırım Vakfı).
The first part of the article discusses the history of emigration of the Crimean Tatars to the Ottoman lands from the Russian annexation of Crimea in 1783 to the takeover of the peninsula by Bolsheviks. The circumstances of the biggest waves of emigration and refugee between Crimea, Dobrogea and Anatolia are presented here. The second part presents associations of Crimean Tatars living in the Ottoman state and the later Republic of Turkey – student unions (1909) and others – consolidating Crimean emigrants in the interwar period, up to the newest times. In the new geopolitical situation, the Crimean Tatar diaspora in Turkey undertook the following initiatives: fostering of national traditions, education, publishing activities and financial assistance to Tatars in exile. This part of the work presents the two largest institutions of the Crimean Tatar diaspora in Turkey: the Crimean Association (Kırım Derneği) and the Emel Foundation (Emel Kırım Vakfı).
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 2; 93-107
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies