Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Prawosławie"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-100 z 422
Tytuł:
Prawosławie w Polsce
Autorzy:
Ważniewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812336.pdf
Data publikacji:
2021-03-16
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2020, 17, 17; 359-368
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łemkowie i prawosławie w XX wieku
Лемки и Православие в XX веке
Autorzy:
Matwiejczuk, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171298.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Łemkowszczyzna
Łemkowie
prawosławie
internowanie
Thalerhof
Austro-Węg
Opis:
Главной задачей настоящего доклада является научное исследование истории св. православия на Лемковщине вXX веке. Названный период является особым столетием в истории Лемков, так как этот славянский народ решает вернуться к вере предков. Наблюдаются два этапа возвращения: первый – до Первой мировой войны; второй – в межвоенный период (1918–1939 гг.). Лемки в ХХ веке перенесли много испытаний, первоначально от Австро-Венгерской власти, которая помещала их в Талергофском концлагере, потом от государственных властей ПНР, которые переселили священников и мирян в рамках акции «Висла» на запад Польши. Православная церковная власть в Польше, не оставлявшая без внимания Лемковщины, всеми силами поддерживала лемковский народ. Результатом этих усилий стала Перемышльско-Новосондетская епархия, образована в 1983 году.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2017, Cerkiew a asymilacja- swój i obcy, 8; 49-55
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie, czyli poszukiwanie własnej tożsamości przez mniejszość eklezjalną na terenach Czechosłowacji
Autorzy:
Nováková, Jana A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639878.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
prawosławie, Czechosłowacja, Ruś Podkarpacka, jurysdykcja, migracja, zmiany geopolityczne
Opis:
Orthodoxy, or searching for identity by a church minority in CzechoslovakiaIn the 20th century, in the Czechoslovak territory the Orthodox constituted a variously numerous minority. The number of adherents depended, among others, on the shifting state borders. However, the geopolitical changes were not the only factor of influence, both in the identity construction and the way of its presentation. As for historical factors, there were also population flows (different types of migration), as for canonical factors, the changes in jurisdiction, and as for theological ones, mainly the bonds with particular centres of the Orthodox Church worldwide, the relation to the past and self-demarcation vis-à-vis the majority Catholic Church. The aim of this article is to attempt to systematize these factors.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2016, 17, 3
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orthodoxy and Islam
Prawosławie i islam
Autorzy:
Boldişor, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595085.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Interreligious dialogue
Orthodoxy
Islam
“Danube model” in Romania
dialog międzyreligijny
prawosławie
„model Danube” w Rumunii
Opis:
Within the historical approach on interreligious dialogue, it should not be overlooked that the representatives of Orthodox Churches were actively involved in promoting and supporting interreligious dialogue by participating in the meetings that have focused on relations with people of other religions. In this context, the Orthodox Churches come with a whole tradition that stretches to the early centuries, the relations with Jews and Muslims being an integral part of the history of Orthodox Christianity. The Orthodox Christians, with their bi-millennium tradition, where there are different interpretations of other religions, bring to the modern world an approach that takes into account personal relationship with people of other religions. Analyzing how the representatives of the Orthodoxy and the Islam in Romania are trying to find solutions to the many problems facing the world today, we can say that lately in Romania, the interreligious, intercultural and interethnic dialogue increased both quantitatively and qualitatively. Among the followers of the two religions that live in these territories for centuries, the relations have varied over the time, reaching today to a situation in which the believers live in peace, protected by the laws of the Romanian state which guarantee the freedom of thought and religious expression. Moreover, lately it has been attempted to find solutions to the global crises which are, not infrequently, religious.
Dokonując historycznego spojrzenia na przebieg dialogu międzyreligijnego, nie można przeoczyć udziału w nim przedstawicieli Kościołów prawosławnych, uczestniczących aktywnie w spotkaniach z reprezentantami innych religii. Kościoły prawosławne angażują się w ten proces, niosąc w sobie całą swoją tradycję, sięgającą pierwszych wieków, oraz doświadczenie relacji z Żydami i muzułmanami, będące integralną częścią historii prawosławnego chrześcijaństwa. Chrześcijanie prawosławni z ich dwutysiącletnią tradycją, w której podejmowano zróżnicowane interpretacje innych religii, wnoszą we współczesny kontekst bogactwo osobistych relacji z osobami wywodzącymi się z innych religii. Analizując sposób rozwiązywania aktualnych problemów przez prawosławnych i muzułmanów w Rumunii, można stwierdzić, że zarówno w wymiarze ilościowym, jak i jakościowym następuje wyraźne ożywienie dialogu międzyreligijnego, międzykulturowego i międzyetnicznego w tym kraju. Relacje pomiędzy wyznawcami tych religii, zamieszkującymi od wieków terytorium Rumunii, zmieniały się w różnych okresach, osiągając obecnie poziom, w którym wierni żyją w pokoju, strzeżonym przez rumuńskie prawo państwowe, gwarantujące wolność myśli i wyznania. Co więcej, ostatnio podjęto próby rozwiązania globalnych kryzysów, które nierzadko mają charakter religijny.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 401-419
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie w życiu gagauskiej społeczności w Mołdawii
Orthodox Faith in the Life of the Gagauz Community in Moldova
Autorzy:
Józef Jesionek, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521722.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Gagauzja; Gagauzi; Mołdawia; prawosławie; religijność
Opis:
Myślą przewodnią jest twierdzenie, że prawosławie pełniło i pełni nadal istotną rolę w życiu społeczności mołdawskich Gagauzów. Celem niniejszego tekstu jest ukazanie roli prawosławia, która zmieniała się w czasie, oraz omówienie wybranych zagadnień związanych z prawosławiem przy uwzględnieniu obecnego stanu rzeczy, dokonane w oparciu o obserwacje własne i literaturę przedmiotu. W toku rozważań zostaną przedstawione bądź zasygnalizowane takie zagadnienia jak: tło historyczne, znaczenie duchowieństwa, religijność, prawosławne święta, cmentarze, świątynie, prawosławie w przestrzeni publicznej oraz struktura organizacyjna cerkwi prawosławnej.
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2018, Numer 24; 319-334
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjalna świadomość prawosławia a ekumenia
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553571.pdf
Data publikacji:
2007-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
prawosławie
ekumenizm
ekumenia
Opis:
Wszyscy chrześcijanie wyznają wiarę w „jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół”. Nie wszyscy jednak w ten sam sposób rozumieją eklezjalny charakter swojego wyznania i innych wspólnot chrześcijańskich. W tym kontekście rodzi się zasadnicze pytanie: Jaka jest eklezjalna świadomość prawosławia i jakie wynikają z tego konsekwencje dla dialogu ekumenicznego? Należy od razu zaznaczyć, że próba odpowiedzenia na to pytanie niesie z sobą podwójną trudność. Z jednej strony prezentowany temat jest bardzo obszerny i nie sposób wyczerpać go w jednej wypowiedzi – będziemy zatem zmuszeni do pewnych uogólnień, do odniesienia się jedynie do najważniejszych wymiarów tej bogatej problematyki. Z drugiej zaś strony trudność wynika z braku oficjalnego stanowiska całego Kościoła prawosławnego w kwestii samoświadomości eklezjalnej oraz stosunku do chrześcijan innych denominacji. Należy zauważyć, iż Kościół prawosławny nie posiada „Magisterium Kościoła” w rozumieniu katolickim, które określałoby oficjalną i aktualnie obowiązującą całe prawosławie naukę w badanej kwestii. W konsekwencji – poza oficjalnymi wypowiedziami lokalnych Kościołów prawosławnych – zdani jesteśmy w tej materii na wielość opinii teologicznych, niejednokrotnie sprzecznych między sobą. Uwzględniając powyższe trudności, prezentowany temat rozwiniemy w trzech punktach: (1) U podstaw samoświadomości Kościoła prawosławnego; (2) Status eklezjalny innych wyznań chrześcijańskich; (3) Rozumienie ekumenicznego zaangażowania.
Źródło:
Sympozjum; 2007, 1(16); 51-66
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedność chrześcijan w oficjalnych wypowiedziach Kościoła prawosławnego
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553877.pdf
Data publikacji:
2000-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
prawosławie
Kościół prawosławny
Opis:
W swoim wystąpieniu postaram się bardzo skrótowo przedstawić, jak na przestrzeni dwudziestego wieku Kościół prawosławny odnosił się do ekumenizmu. Ze względu na rozległość tego zagadnienia, ograniczę się tylko do kilku najważniejszych encyklik i oficjalnych stanowisk prawosławia wyrażonych w odniesieniu do Światowej Rady Kościołów. Nie będę się odwoływał do wypracowanych w ramach dialogów uzgodnień przedstawicieli Kościoła prawosławnego z innymi Kościołami. W formie syntezy ukażę istotne rysy świadectwa prawosławia w ruchu ekumenicznym. Rozpocznę od postawienia fundamentalnego pytania, czym dla prawosławnych jest ekumenizm.
Źródło:
Sympozjum; 2000, 1(6); 31-37
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między Konstantynopolem a Moskwą: korzenie sporu wokół ukraińskiej autokefalii
Between Constantinople and Moscow: roots of the controversy around Ukrainian autocephaly
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553483.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
autokefalia
prawosławie
ukraińskie prawosławie
eklezjologia prawosławna
autocephaly
Orthodoxy
Ukrainian Orthodoxy
Orthodox ecclesiology
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie korzeni sporu między Konstantynopolem a Moskwą wokół autokefalii ukraińskiego prawosławia. Temat ten został ukazany w potrójnej perspektywie: historycznej, teologiczno-prawnej i politycznej. Przede wszystkim spór między Konstantynopolem a Moskwą wynika z różnej interpretacji historii metropolii kijowskiej i wynikających stąd rozbieżności w ocenie pozostawania tego obszaru w jurysdykcji jednego lub drugiego Patriarchatu. Z teologiczno-prawnego punktu widzenia problem polega na braku w dzisiejszym prawosławiu wspólnego stanowiska w sprawie procedury ustanawiania autokefalii. Wreszcie w kontrowersjach wokół ukraińskiej autokefalii dochodzi mocno do głosu czynnik polityczny, a mianowicie ścisłe powiązanie spraw kościelnych z interesami politycznymi Kremla oraz elit politycznych Ukrainy.
The present article aims at presenting the roots of the controversy between Constantinople and Moscow around Ukrainian Orthodoxy. The topic has been viewed from three perspectives: a historical, theological-and-canonical, and political one. First of all, the controversy between Constantinople and Moscow results from their differences in interpreting the history of the Kiev Metropolia, and, consequently, from the arising differences in attributing it to the jurisdiction of the one or the other Patriarchate. From the theological and canonical point of view, the problem consists in a lack of a common position in contemporary Orthodoxy concerning a procedure of establishing autocephaly. Finally, a political factor can be clearly perceived in the controversy around Ukrainian autocephaly, namely, the strict bond between Church issues and political interests of both the Kremlin and Ukrainian political elites.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 1(36); 185-203
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie i Cerkiew we francuskich Rossica XVIII wieku – Chappe’a d’Auteroche’a i Charles’a Massona
Autorzy:
Jolanta, Kazimirczyk-Kuncer,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897629.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
The Orthodox faith
The Orthodox Church
despotism
Chappe d’Auteroche
Charles Masson
prawosławie
Cerkiew
despotyzm
Opis:
The presentation shows the polemics of French travellers: Chappe d’Auteroche and Philip Mason, who reveal the secrets of Russian mirage during their journeys to Russia of Catherine II. The Orthodox faith and the institution of the Orthodox Church, which alongside the despotism of the authorities turn out to be the major source of Russia’s gloomy history, are at the heart of their reliable and insightful analyses. Revealing the weaknesses of the faith, it is the religion where they discover a hidden spring of Russian politics, which made the nation become the slavish peasants taught only to humble if confronted with force. Devoid of freedom or authority, the Orthodox Church, fully dependent on secular power, serves the despotic ruler.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2016, 60(2 (453)); 107-120
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie prawosławie w internecie (według stanu na rok 2007)
Польское православие в интернете (по состаянию на 2007 год)
Autorzy:
Kołbuk, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945239.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawosławie
internet
cerkiew
autokefalia
diecezja
parafia
monaster
orthodox
church
autocephaly
diocese
parish
monastery
Opis:
На протяжении многих веков на землях, которые находились в составе Речи Посполитой также функционировала Православная церковь. В основном Православие ассоциировалось с восточно-европейской традицией. Не смотря на то, что Православие было связано с российской политической экспансей в Польше еще до недавних времен, общие интересы католиков и православных как правило были конфликтными. Только с половини ХХ века конфликты между двумя религиозными конфессиями перестают существовать. Сегодня в Польше у Православия много верных. Поэтому многие интернет издания поддерживают интеграцию этой широко вызнаваемой религии. К тому же, жители современной Польши, благодаря интернет сайтам, могут узнать прошлое и культуру восточного хрестиянства.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 105-119
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bobrow: wędrówka z ciemności ku światłu
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607972.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bobrov
Orthodoxy
masonry
Bobrow
prawosławie
masoneria
Opis:
Bobrov is an important literary figure of the end of the eighteenth and the beginning of the nineteenth century in Russia, although his work was not always appreciated in his times. Bobrov’s poetry is rich with different topics and moods; in his early poetry he wrote about the creation of the world, but on personal level he was preoccupied with the problem of death. After he moved to Crimea he wrote a book-long poem Taurida (1798) or later Chersonida (1804), which is a detailed and admiring description of Crimea’s nature and people and also included interesting theological reflections. His last and longest work is the epic poem, The ancient night of the universe or the wandering blind man (1807–1809) which is an allegory of humanity searching for truth and, at the same time, a search for truth of each individual person. Bobrov shows that such truth can only be found in Christ.
Bobrow jest ważną postacią literacką końca XVIII i początku XIX wieku w Rosji, choć jego poezja nie zawsze była doceniana w jego czasach. Poezja Bobrowa jest bogata w różne tematy i nastroje; artysta we wczesnej poezji pisał o stworzeniu świata, a w kwestiach osobistych był szczególnie zainteresowany problemem śmierci. Po przeniesieniu się na Krym napisał dzieło Tauryda (1798), zatytułowane później Chersonida (1804), które jest poetyckim i pełnym podziwu opisem przyrody i obyczajów Krymu, a także zawiera interesujące rozważania teologiczne. Jego ostatnim i najdłuższym dziełem jest poemat epicki Starożytna noc wszechświata lub wędrujący ślepiec (1807–1809), który jest alegorią ludzkości poszukującej prawdy, a jednocześnie alegorią poszukiwania prawdy przez każdego człowieka. Bobrow pokazuje, że tę prawdę można znaleźć tylko w Chrystusie.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2015, 33, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół jako Eucharystia
Church as Eucharist
Autorzy:
Baczyński, Andrzej ks.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494401.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Kościół
Eucharystia
Prawosławie
Church
Eucharist
Orthodox
Opis:
W teologii prawosławnej refleksja na temat istoty Kościoła zawsze była i pozostaje jednym z najczęściej podejmowanych zagadnień. Szczególnie owocny w tym względzie był XX wiek, gdyż zrodził wielu wybitnych prawosławnych teologów, którzy przyczynili się do dynamicznego rozwoju myśli eklezjologicznej. Ich trud był skierowany w tym celu aby w oparciu o analizę teologiczno-historyczną pierwszych wieków chrześcijaństwa, tradycję apostolską i św. św. Ojców przybliżyć istotę Kościoła. Powyższa tendencja była dyktowana swego rodzaju niedosytem i zastojem w teologii prawosławnej, wynikającym z silnego wpływu teologii scholastycznej. Dzięki trudowi i ogromnej pracy naukowej teologów z Instytutu Teologicznego św. Sergiusza w Paryżu, na czele z o. Mikołajem Afanasjewem można mówić o renesansie eklezjologii prawosławnej. To o. M. Afanasjew jest twórcą „eklezjologii eucharystycznej”. On wskazał na ścisły związek pomiędzy Kościołem i Eucharystią, pomiędzy Kościołem - Ciałem Chrystusa a Ciałem Eucharystycznym. Przy tym podkreślił wyjątkowe znaczenie Eucharystii w życiu Kościoła, który jest stale kontynuowaną, wiecznie trwającą eucharystyczną koinonią. Samo zaś słowo „kościół” – gr. ekklēsia oznacza eucharystyczne zgromadzenie ludu. Słowa zaś ap. Pawła „Gdy schodzicie się jako Kościół…” (1 Kor 11,20) zarówno dla niego jak i wczesnego chrześcijaństwa – nie odnoszą się do świątyni, lecz do natury i celu zgromadzenia. Jego celem jest urzeczywistnienie Kościoła. Od samego początku bezsporna i oczywista była trójjednia – Zgromadzenia, Eucharystii i Kościoła, o której za ap. Pawłem świadczy tradycja Kościoła pierwszych wieków. Eucharystia jawi się tutaj nie jako jeden z siedmiu sakramentów, jak traktują ją podręczniki dogmatyki i katechizm ale jako „Sakrament Zgromadzenia” (gr. areiopagos) w myśl określenia św. Dionizego Areopagity. Zgromadzenie eucharystyczne było i powinno być traktowane jako podstawa bytu Kościoła.
In Orthodox theology, reflection on the nature of the Church has always been and still remains one of the most frequently discussed topics. The 20th century was particularly fruitful in this regard, because it produced several notable Orthodox theologians, who contributed to the dynamic development of ecclesiological thought. Their labor was dedicated to explaining the nature of the Church on the basis of theological and historical analysis of the first centuries of Christianity, the Traditions of the Apostles and of the Holy Fathers. This tendency was dictated by a kind of need and stagnation in Orthodox theology which resulted from a strong influence of scholastic theology. Thanks to the labour and great academic work of theologians of the Theological Institute of St. Sergius in Paris, chiefly Fr. N. Afanasjev, it is possible to speak of a renaissance in Orthodox ecclesiology. Fr. N. Afansajev is the creator of “Eucharistic ecclesiology”. He indicated the close relation between the Church and the Eucharist, between the Church (the Body of Christ) and the Eucharistic Body. At the same time, he emphasized the exceptional significance of the Eucharist in the life of the Church, which constantly continues as the eternally lasting Eucharistic koinonia. The word “Church” (Greek: ekklēsia) means the Eucharistic gathering of the people. The words of St. Paul “when you come together as Church…” (1 Cor 11,20), both for him and the early church, did not refer to the church building, but to the nature and purpose of the gathering. Its purpose is to actualize the Church. From the very beginning, the triune Gathering, Eucharist and Church were undisputed and obvious, and also confirmed by the tradition of the Church of the first centuries on the basis of St. Paul’s writings. The Eucharist appears here not only as one of the seven Sacraments, as Dogmatic and catechetical textbooks treat it, but as the “Sacrament of Gathering” (Greek: areiopagos) in the thought of St. Dionysius the Areopagite’s terminology. The Eucharistic gathering was and should be treated as the foundation of the Church’s being.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 2; 117-137
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekoteologia prawosławna w ujęciu “zielonego patriarchy” Bartłomieja I
Autorzy:
Leonkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098213.pdf
Data publikacji:
2022-03-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Ekoteologia
Bartłomiej I
Prawosławie
Ojcowie Kościoła
Opis:
Przez ostatnie trzydzieści lat patriarcha Bartłomiej I dążył do wypracowania w świadomości prawosławnej wrażliwości na kwestie ochrony środowiska naturalnego. Liczne przygotowane przez niego inicjatywy doprowadziły do tego, że temat ten zaistniał na stałe w refleksji teologicznej, w kalendarzu liturgicznym, w modlitwach mnichów i wiernych Kościoła prawosławnego. Związani z patriarchatem konstantynopolitańskim działacze prawosławni propagują ideę ochrony środowiska, wcielają ją w życie, dając przykład innym środowiskom prawosławnym. Z pewnością nie jest to kwestia zakończona. Patriarcha Bartłomiej wciąż na nowo podejmuje działania na rzecz ekologii, głosi stale potrzebę uwrażliwienia się na świat natury i podjęcie działań w celu ochronienia go. Swoją działalnością rozpoczął bardzo współczesną aktywność Kościoła prawosławnego, pokazując, że teologia może i powinna podejmować kwestie współczesne. Rozświetlanie współczesnych problemów tradycją patrystyczną może doprowadzić do odświeżenia współczesnej dyskusji teologicznej i ożywienia jej w kontekście nowych wyzwań, jakie stoją przed Kościołem prawosławnym w XXI wieku. Dzięki jego aktywności na polu ekoteologii następne pokolenia ludzi Kościoła będą mogły korzystać z tego, co zostało już wypracowane, będą mogły rozwijać zagadnienia dotychczas nie podjęte i rozpocząć współpracę międzywyznaniową na rzecz budowania wrażliwości ekologicznej w Kościele. Najlepszym przykładem takiej działalności jest encyklika papieża Franciszka “Laudato Si”, w której wspominane jest nauczanie patriarchy Bartłomieja I o “konieczności wyrażenia skruchy z powodu braku naszej dbałości o planetę”[1]. Pozostaje jedynie mieć nadzieję, że przyszłe pokolenia będą czerpały z dziedzictwa, jakie patriarcha Bartłomiej wypracował przez ostatnie trzydzieści lat.   [1] Encyklika Laudato Si’ Ojca Świętego Franciszka poświęcona trosce o wspólny dom, 24.05.2015, online: https://www.vatican.va/content/francesco/pl/encyclicals/documents/papa-francesco_20150524_enciclica-laudato-si.html, dostęp: 11.06.2021.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2021, 59, 1; 98-141
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Hybrydowa" instrumentalizacja wiary : Rosja, prawosławie i unici w XVIII wieku
Autorzy:
Skočilâs, Ìgor.
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 3, s. 46-49
Współwytwórcy:
Bohun, Tomasz (1973- ). Tłumaczenie
Data publikacji:
2020
Tematy:
Konfederacja barska (1768-1772)
III wojna północna (1700-1721)
Kościoły katolickie wschodnie
Polityka wyznaniowa
Prawosławie
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przybliża sytuację innowierców w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Autor artykułu omawia wpływ polityki wyznaniowej Rosji na jawną bądż ukrytą ingerencję w wewnętrzne sprawy państwa polsko-litewskiego. Zanalizowano wpływ polityki wyznaniowej na stosunki między państwami w XVII i XVIII wieku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Autokefalia prawosławia ukraińskiego wbrew prawosławiu rosyjskiemu
Autocephaly of Ukrainian Orthodoxy against Russian Orthodoxy
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595159.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
autokefalia, tomos, prawosławie ukraińskie, prawosławie rosyjskie, ekumeniczny patriarchat konstantynopolitański, Bartłomiej I.
autocephaly, tomos, Ukrainian Orthodox, Russian Orthodox, Ecumenical Patriarchate of Constantinople, Bartholomew I.
Opis:
Receiving autocephaly from Constantinople by Orthodoxy in Ukraine in 2019 means for him primarily a qualitative change in both the organizational and legal sense, but also in the conscious and mental sense. It is a real reference to the historical legacy and the prospect of total release from unwanted subordination. All that remains is the question of proper management of the value of full autonomy and the possibility of shaping an independent ecclesial vision. If the conclusions from the recent and ancient past are properly learned then all foundations for the creation of a unified Orthodox community with undoubted moral authority will exist.
Otrzymanie autokefalii z Konstantynopola przez prawosławie na Ukrainie w 2019 roku oznacza dla niego przede wszystkim zmianę jakościową zarówno w sensie organizacyjnym i prawnym, ale także świadomościowym i mentalnym. To rzeczywiste nawiązanie do spuścizny historycznej oraz perspektywa całkowitego uwolnienia się od niechcianego podporządkowania. Teraz pozostaje jedynie kwestia właściwego zagospodarowania wartością, jaką jest pełna autonomia i możliwość kształtowania niezależnej wizji eklezjalnej. Jeśli zostaną prawidłowo wyciągnięte wnioski z niedalekiej i dawnej przeszłości wówczas zaistnieją wszelkie podstawy ku stworzeniu zjednoczonej wspólnoty prawosławnej o niewątpliwym autorytecie moralnym.    
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 167-178
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kozlovskii’s secretive Catholicism
Ukryty katolicyzm Kozłowskiego
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558990.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Kozlowski
Catholicism
Russian Orthodoxy
Kozłowski
katolicyzm
prawosławie rosyjskie
Opis:
Kozlovski was one of the most widely known Russian diplomats of the nineteenth century. He converted to Catholicism at some unspecified time. He kept his religious convictions private and very little expression of his theological views can be found in his writings. He made in them some terse theological remarks and he was apparently interested in the political and social, rather than spiritual, aspects of Catholicism. Like Chaadaev and Gagarin, he spoke about conversion of Russia to Catholicism as a way from its spiritual, social, and economic backwardness, but he saw such a prospect as hopeless.
Piotr Kozłowski był jednym z najbardziej znanych rosyjskich dyplomatów XIX w. Przyjął on katolicyzm, aczkolwiek nie wiadomo dokładnie kiedy, nie ujawniał się bowiem zbytnio ze swymi religijnymi przekonaniami. W pozostawionych przez niego pismach niewiele można znaleźć wypowiedzi natury teologicznej. Wypowiedzi te są bardzo zwięzłe i wydaje się, że był głównie zainteresowany politycznym i społecznym raczej niż teologicznym aspektem katolicyzmu. Podobnie jak Czaadajew i Gagarin, wypowiadał się w kwestii nawrócenia Rosji na katolicyzm – jako o sposobie wyprowadzenia kraju z duchowego, społecznego i ekonomicznego zacofania. Nie sądził jednak, by oczekiwanie to było realistyczne.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 29; 229-238
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avgustin Golitsyn on catholicization of Russia
Augustyn Golicyn i katolicyzacja Rosji
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490010.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
orthodoxy
catholicism
prawosławie
katolicyzm
Opis:
Książę Augustyn Golicyn spędził większość swego życia we Francji, gdzie zajmował się intensywnie publikacją źródeł historycznych dotyczących głównie historii Rosji. Publikował również prace na temat katolicyzmu i jego roli w historii Rosji oraz możliwości, jakie katolicyzm otwierał dla jej przyszłości – czym kontynuował dyskusję otwartą przez Iwana Gagarina. W tej dyskusji Golicyn skoncentrował się na trzech problemach dzielących katolicyzm i prawosławie, a mianowicie: pochodzeniu Ducha Świętego, istnieniu czyśćca oraz prymatu papieskiego. Golicyn podkreślał, że wolność Kościoła w Rosji, będącego wówczas w pełni zależnym od władzy cesarskiej, możliwa jest jedynie po połączeniu się z Kościołem katolickim.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 157-166
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrei Bolotov’s eschatology
Eschatologia Andrieja Bołotowa
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607253.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bolotov
Jung-Stilling
eschatology
Orthodoxy
Bołotow
eschatologia
prawosławie
Opis:
Oczekując na przybycie siódmego tysiąclecia, które miało nastąpić w 1836 roku, Bołotow napisał w 1823 roku eschatologiczny traktat, w którym przedstawił dowody na nieśmiertelność duszy i swą wizję życia pozagrobowego. Były to głównie znane już dowody, jeden z nich natomiast opierał się na pneumatologii Junga-Stillinga. Bołotow przedstawił też swoją wizję apokaliptycznych wydarzeń: pierwsze zmartwychwstanie na początku siódmego tysiąclecia i na jego końcu przybycie Chrystusa, drugie zmartwychwstanie, sąd ostateczny, koniec starego świata i utworzenie nowego nieba i nowej ziemi. Bołotow dość szczegółowo opisał również ową nową ziemię.
Expecting the arrival of the seventh millennium in 1836, Bolotov wrote in 1823 his eschatological treatise in which he first presented proofs of the immortality of the soul followed by his vision of the afterlife. The proofs were mostly traditional, with one of the relying very heavily on Jung-Stilling’s pneumatology. Bolotov also presented his vision of apocalyptic events: the first resurrection at the beginning of the seventh millennium, and at its end the second coming of Christ, the second resurrection, the last judgment, the end of the old world and the arrival of the new heaven and new earth. Bolotov also provided fairly detailed description of this new earth.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 105-119
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powroty do prawosławia
Возвращение в православие
Autorzy:
Naumow, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171285.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
prawosławie
apostazja
Trebnik Piotra (Mohyły)
sakrament
islamizacja
nowi męczennicy
Opis:
Статья разделена на две части. В первой анализируются указы и чины, относящиеся к практике вторичного принятия в Православие отступников от него, помещенные в Требнике святителя Петра (Могилы). Следуя древней традиции св. Петр делит отступников на три группы: дети и молодежь отступившие „от неразумия”, пленники, принявшие другую религию „неволею и страхом мук”, и ушедшие из Церкви вполне добровольно. В реалиях Польско-литовского государства XVI–XVII веков православные переходили в католицизм (прямо или через унию), протестантизм (лютеранство, кальвинизм, анабаптизм, антитринитаризм) и, реже, в иудейство. Массовый переход в ислам осуществлялся среди многочисленных пленников (ясырь), хотя немногие возвращались из полона. Воцерковление отступников от веры связано с длящейся столетия дискуссией о важности Крещения и Миропомазания, совершаемых вне Православной церкви. Могила решительный сторонник неповторяемости этих Таинств, при условии правильного их исполнения. Вторая часть посвящена возврату в Православие из ислама в Османской империи. Анализ проведен на житийной литературе новомучеников, которые на некоторое время отреклись Христа, но потом раскаялись и вернулись в христианство. В большинстве случаев они формируются на Афоне, желая актом мученичества сгладить грех отступничества. На Афоне считали действительным только их Крещение, но не Миропомазание. Пример смертного подвига за веру многих раскаявшихся помогал остановить исламизацию населения и возродить Православие среди греков, болгар и сербов.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2017, Cerkiew a asymilacja- swój i obcy, 8; 243-255
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jubileusz Jego Eminencji Metropolity Sawy
Autorzy:
Martynowicz, Mirosław.
Powiązania:
Polski Żołnierz Prawosławny 2003, nr 3, s. 5
Data publikacji:
2003
Tematy:
Hrycuniak, Michał
Duszpasterstwo prawosławie uroczystości Warszawa (woj. mazowieckie) 2003 r.
Opis:
65. urodziny i 5. rocznica ingresu na tron metropolitalny Jego Eminencji Sawy, Metropolity Warszawskiego i całej Polski, byłego Ordynariusza Prawosławnego WP.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Prawosławne jurysdykcje kościelne we współczesnej Hiszpanii
Autorzy:
Dudra, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450228.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawosławie
migracja
diaspory
jurysdykcje kościelne
Orthodoxy
diaspora
migration
ecclesiastical jurisdictions
Opis:
Powstanie i rozwój prawosławia w Hiszpanii związany był z procesami migracyjnymi z przełomu XIX i XX w. Ze względów politycznych, ekonomicznych i społecznych na terenie Hiszpanii osiedlała się ludność prawosławna, m.in. z Grecji, Rumunii, Bułgarii, Serbii i Rosji (niewielką grupę stanowią konwertyci). Z powyższych względów prawosławne placówki duszpasterskie funkcjonują w wielu jurysdykcjach kościelnych. Ze względów kościelnych, politycznych i prestiżowych żaden z prawo-sławnych Kościołów krajowych nie chce zrzec się swoich wpływów na własną diasporę. Pomimo zróżnicowania jurysdykcyjnego między poszczególnymi wspólnotami nie notuje się sytuacji kon-fliktowych. Istnieje natomiast współpraca w wielu obszarach wspólnej działalności.
Orthodoxy in Spain was connected with the influx of the mid-nineteenth century, migrants, main-ly from Greece, Serbia, Bulgaria, Russia and areas of the Middle East. The bases for settling in Spain were both political and economic conditions. Because of the diversity of territorial migrants, the hierarchy, clergy and faithful carry out pastoral activity in various church jurisdictions, under the care of their home churches. Because of ecclesiastical, political and prestigious reasons, none of the national Orthodox Churches does not want to relinquish their influence on their own diaspora. The Differentiation of jurisdiction, except the existing elements of cooperation, influences on weakening the position of the Orthodox Church in its relations with the state.
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2016, 5; 207-220
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różnorodność i hierarchizacja świętych w Kościele prawosławnym
Autorzy:
Charkiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171210.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
prawosławie
kult świętych
hierarchia świętych
kategorie świętych
kategorie świąt
Opis:
The cult of the saints forms an integral part of the Orthodoxy. The Church Fathers make a distinction though between veneration of the saints and adoration due to God only. The saints form so called “triumphant Church” – the Church of heaven. Through the example of their lives and their intercession before God for us the saints lead us on the path of salvation. Each saint, including the Most Holy Mother of God, received unique charisms, followed Christ in his own way, bore his cross and through martyrdom, askesis or other virtues crucified in himself the old, fallen man in order to restore His image in him, become like Him, participate in God’s eternal glory. We pray the saints, paint their icons, asking for their intercession as well as for their help in all sorts of problems. The terms like “local saint” or “universal saint” just underline the character of their liturgical celebration, though the saints themselves can be venerated all over the world. In the relatively complicated system of classification of the feasts in the Orthodox Church we find also the liturgical commemoration of the saints. There we have, apart from the great feasts with three of them dedicated to saint John the Baptist and the saint apostles Peter and Paul, five other categories of the feasts with decreasing solemnity in each group.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 241-254
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie w powiecie ostrołęckim wobec odbudowy Rzeczypospolitej po I wojnie światowej
The orthodox in the ostrołęka administrative district in relation to therestorian of the polish republic world war I
Autorzy:
Mironczuk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164414.pdf
Data publikacji:
2009-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Prawosławie
Ostrołęka
cerkwie
Rzeczpospolita Polska
the Orthodox Church
Orthodox Churches
the Polish Republic
Opis:
Prawosławie w powiecie ostrołęckim wobec odbudowy Rzeczpospolitej po I wojnie światowej. Praca dotyczy pozycji prawosławia w powiecie ostrołęckim przed wybuchem I wojny światowej oraz tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. Odnosi się zarówno do sytuacji ludności prawosławnej (jej liczebność, status prawny, zawodowy, stan oświaty) na tym terenie, jak też losów 5 cerkwi – 4 w samej Ostrołęce i 1 w Myszyńcu. Główny problem, przy którym się skupił autor, to ukazanie następującego zjawiska: Jak określone wydarzenia polityczne ( w tym przypadku wojna) diametralnie zmieniają położenie współistniejących społeczności wyznaniowych.
The Orthodox Church in the Ostrołęka administrative district in relation to therestorian of the Polish Republic after World War I. The woeks refers to the position of the Orthodox Church in the Ostrołęka administrative district before the outbreak of World War I and just after the regaining of independence by Poland in 1918. It refers both to the situaton of the Orthodox population (their numbers, legal and professional status, the condition of education) in this area, as well as to the history of five Orthodox Churses – four in the town of Ostrołęka and one in Myszuniec. The main problem, which the author has focused his attention on, is showing how certain political events (war in the case) diametrically change the situation of religious communities.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2009, Zeszyt, XXIII; 65-80
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krystyna Chojnicka, Cerkiew i car. Prawosławie rosyjskie w reformach Piotra Wielkiego, Ośrodek Myśli Politycznej, Kraków 2011, s. 301
Autorzy:
Jurkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916126.pdf
Data publikacji:
2018-10-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2012, 64, 1; 271-274
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys nauki o sakramentach w Kościele prawosławnym i rzymskokatolickim
Autorzy:
Baczyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420204.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
sacrament
Orthodoxy
Roman Catholicism
sakrament
prawosławie
rzymski katolicyzm
Opis:
Zarówno Kościele prawosławnym jak i rzymskokatolickim za sakramenty uznawane są Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia, Spowiedź (Pokajanije), Kapłaństwo, Małżeństwo i Namaszczenie św. Olejem. Wszystkie zaś pozostałe poza tymi siedmioma uznawane są za obrzędy czy sakramentalia. Chociaż taki podział świętych działań i rytów występuje zarówno w katechizmach oraz podręcznikach teologii dogmatycznej, to historia i doświadczenie Kościoła pokazuje, że kwestia podziału i liczby sakramentów nigdy nie była oczywista. Jeżeli chrześcijański Zachód usiłował zdefiniować pojęcie sakramentu i jego działanie oraz określić ich liczbę,to „świętych Ojców chrześcijańskiego Wschodu nie interesowała liczba misteriów i nie stawiali sobie za zadanie ich policzenie”. Usiłowali oni odkryć ideę powszechnego, różnorodnego działania Ducha Świętego w Kościele, mającego uświęcać człowieka w różnoraki sposób i w różnych sytuacjach życiowych. Natomiast zwieńczeniem i kulminacją wszystkich sakramentów zawsze była Święta Eucharystia. W bogatej skarbnicy i zachwycającej świętości Eucharystii, która łączy nas z Bogiem swoje dopełnienie i zakończenie otrzymują sakramenty.Zapożyczona z łacińskiej scholastyki nauka o siedmiu sakramentach została ujęta w podręcznikach teologii prawosławnej. Ten scholastycznysystem siedmiu sakramentów został zaakceptowany w teologii prawosławnej, chociaż formalnie Kościół prawosławny nigdy nie uznał żadnej określonej liczby sakramentów. W konkluzji można stwierdzić, iż „w prawosławiu pomiędzy szerszym i węższym pojęciem „sakrament” (μυστήριον) nie ma ostrego podziału. Przede wszystkim całe życie Kościoła należy postrzegać jako jedność, jedno wielkie misterium, którego różne aspekty wyrażają się w wielkiej różnorodności działań, dokonywanych raz w życiu człowieka bądź wielokrotnie.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-100 z 422

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies