Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Prawo zwyczajowe"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-22 z 22
    Tytuł:
    Prawo zwyczajowe w krajach systemów prawa stanowionego w Europie – wybrane przykłady relacji z prawem oficjalnym
    Customary Law in Statutory Law Jurisdictions in Europe: Selected Examples of Relations with Official Law
    Autorzy:
    Wróbel, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/498296.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
    Tematy:
    prawo zwyczajowe
    sądy wodne
    Wyspy Pitcairn
    Tatrzański Park Narodowy
    Opis:
    Współcześnie prawo zwyczajowe wchodzi w różnego rodzaju interakcje z prawem oficjalnym, np. zyskując doniosłe znaczenie w kontekście zagadnienia obrony przez kulturę, której elementem jest prawo zwyczajowe — co ma miejsce wśród mniejszości etnicznych. We współczesnych systemach prawnych można odnaleźć znaczną liczbę instytucji prawa zwyczajowego. Artykuł przedstawia i omawia trzy wybrane przykłady. Prawo zwyczajowe wywiera doniosły wpływ na współczesne funkcjonowanie prawa oficjalnego, jest również ważnym elementem kultur lokalnych społeczności. Z tych powodów nie można ograniczać się do historycznoprawnego podejścia do tego zagadnienia, co pokazują przedstawione w artykule przykłady relacji prawa zwyczajowego z prawem oficjalnym.
    Customary law enters into various kinds of interactions with official law; for instance, it gains a major importance in the context of cultural defense, whose important element it constitutes, and this is particularly the case of ethnic minorities. Modern legal systems abound in noteworthy examples of customary law institutions. The paper presents and discusses its three selected examples. Customary law has a significant influence on the way in which official law operates in present days, and constitutes an essential element of culture of local communities. For those reasons, it should not be analyzed solely from the historical and legal angle, which has been demonstrated on the examples of relations between customary law and official law included in the paper.
    Źródło:
    Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2013, 22; 55-76
    2300-3952
    Pojawia się w:
    Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo zwyczajowe jako niepisane źródło prawa
    Customary Law as an Unwritten Source of Law
    Autorzy:
    Kuczma, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/51452696.pdf
    Data publikacji:
    2024-08-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    source of law
    custom
    Constitutional Court
    customary law
    Trybunał Konstytucyjny
    zwyczaj
    prawo zwyczajowe
    źródło prawa
    Opis:
    Legal customs, as the basic regulations of social and legal relations, are considered to be the earliest of source of law. Thea im of the article is to show the difference between custom and customaty law, based on the features characterizing these concepts and to indicato selected examples of this type of practises occurring within constitutional law. The analisys will not refer to parliamentary customs. The main conclusions include that the existence of customary law is a fact that Carnot be excluded from constitutional practise and that it makes the legal system more flexible. Customary law can be treated as a formal source of law, but only by means of an act of enactment or recognition. Such an interpretation is not excluded by the content of the current Constitution of the Republic of Poland.
    Zwyczaje prawne jako podstawowe regulatory stosunków społecznych i prawnych, uznawane są one za najwcześniej ukształtowane źródło prawa. Celem artykułu jest ukazanie różnicy pomiędzy zwyczajem a prawem zwyczajowym, na podstawie cech charakteryzujących te pojęcia oraz wskazanie wybranych przykładów tego rodzaju praktyk występujących w obrębie prawa konstytucyjnego. Analiza nie będzie odnosiła się do zwyczajów parlamentarnych. Wśród głównych wniosków można wskazać, że istnienie prawa zwyczajowego jest faktem, którego nie da się go wykluczyć z praktyki konstytucyjnej oraz że uelastycznia system prawny. Prawo zwyczajowe może być traktowane jako formalne źródło prawa, lecz jedynie za pośrednictwem aktu stanowienia lub uznania. Takiej interpretacji nie wyklucza treść obowiązującej Konstytucji RP.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 4(80); 25-35
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przysięga kobiety ciężarnej u Żydów
    The oath of a pregnant woman among the Jews
    Autorzy:
    Allerhand, Maurycy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/498883.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
    Tematy:
    Maurycy Allerhand
    etnologia
    prawo zwyczajowe żydowskie
    praktyka sądowa
    ethnology
    Jewish customary law
    judicial practice
    Opis:
    Artykuł jest kolejnym przykładem zainteresowania prof. Maurycego Allerhanda zagadnieniami etnologicznymi, a w tym wypadku prawem zwyczajowym i zwyczajem u Żydów i wpływem tego na praktykę prawną, w tym na postępowania sądowe. Ten krótki a nieznany szerzej tekst oparty jest na praktyce Autora. Co ciekawe, powstał mniej więcej w tym okresie, kiedy uczonemu rodziła się córka Maria Anna (w 1896 r.), a nieco ponad rok później syn Joachim Herman (w 1897 r.).
    The article is another presentation of the scholarly interests of Professor Maurycy Allerhand in the field of ethnology, and in this particular case of customary law and custom among the Jews, and its influence on legal practice, including court proceedings. This short and widely unknown text is based on Allerhand’s practice. Interestingly, it was created more or less at the time when the scientist’s daughter Maria Anna (1896), and a little over a year later, his son Joachim Herman (1897) were born.
    Źródło:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 1(5); 154-159
    2657-7984
    2657-800X
    Pojawia się w:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Użycie siły zbrojnej między państwami w świetle międzynarodowego prawa zwyczajowego
    Autorzy:
    Kleczkowska, Agata.
    Współwytwórcy:
    Wydawnictwo Naukowe Scholar. Wydawca
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Warszawa : Wydawnictwo Naukowe Scholar
    Tematy:
    Prawo międzynarodowe
    Prawo zwyczajowe
    Karta Narodów Zjednoczonych (1945)
    Interwencja (politologia)
    Interwencja zbrojna
    Siły zbrojne
    Opis:
    Bibliografia na stronach [384]-426. Indeks.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Konflikt norm pomiędzy maoryskim zwyczajem pochówku a nowozelandzkim prawem ustawowym
    Autorzy:
    Siekiera, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033468.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Nowa Zelandia
    Maorysi
    prawo nowozelandzkie
    prawo zwyczajowe
    pochówek
    New Zealand
    Maoris
    New Zealand law
    customary law
    burial
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie konfliktu norm w porządku prawnym Nowej Zelandii na podstawie zwyczajowego pochówku Maorysów (tangihanga). Konflikt pozostaje nierozwiązany, a dotyczy wielu obywateli. Prawo nowozelandzkie to hybryda zwyczajowych i religijnych norm pochodzących od rdzennej mniejszości maoryskiej i brytyjskiego systemu prawa precedensowego. Należy podkreślić, że zwyczajowe prawo Maorysów (tikanga) posiada de iure pozycję normy o charakterze ius cogens. Wszelkie orzeczenia sądów i trybunałów czy akty parlamentu w Wellington lub czynności administracyjne powinny być podejmowane zgodnie z tikanga. Dotyczy to również prawa cywilnego, w tym pochówku. W ostatnich latach toczyło się kilka postępowań cywilnych między osobami pochodzenia maoryskiego. Ustawa o pochówku i kremacji z 1964 roku była sprzeczna z wolą rdzennych testatorów. Jednak bardzo często te tradycyjne rytuały pogrzebowe są niezgodne ze standardami prawa stanowionego. Niniejszy artykuł jest zatem próbą wykazania trudności w prawie cywilnym Nowej Zelandii. Temat ten zyskał na znaczeniu wraz z większą świadomością społeczeństwa obywatelskiego i szerszymi możliwościami kontaktu (zarówno prawnego, jak i pozasądowego) z państwem.
    The aim of the paper is to present conflict of norms in the New Zealand legal order on the basis of Maori customary burial (tangihanga). This conflict remains unsolved, but in fact concerns many citizens. New Zealand law is a hybrid of legal and religious customs coming from the indigenous minority of Maoris on one hand and the British common law system on the other side. It needs to be underlined that the Maori customary law (tikanga) possesses de iure a position as norms of the jus cogens character. Any ruling of courts or tribunals, any act of the parliament in Wellington or any acts of administration ought to be made in accordance with tikanga. This also applies to civil law, including burial. In recent years, there were prosecuted several civil proceedings between persons of the Maori origin. The Burial and Cremation Act 1964 was set against the wills of indigenous testators. However, very often these traditional burial habits are incompatible with the domestic law standards. Thus, this paper is an attempt to demonstrate the difficult of civil law in New Zealand. This subject, nonetheless, has been grown in importance, along with greater awareness of civil society and wider possibilities of contact (both legal and extrajudicial) with the state.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2020, 92; 41-49
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leff. Instytucja prawa zwyczajowego w średniowiecznym Maghrebie
    Leff – an institution of custom law in the medieval Maghreb
    Autorzy:
    Rozmus, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443925.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    Berberzy
    leff
    prawo zwyczajowe
    emirat Nekôr
    Berbers
    custom law
    the Nekôr emirate
    Opis:
    Leff to instytucja prawa zwyczajowego stosowana do zawierania sojuszy i aliansów politycznych. Przyjmuje się że powstała ona w okresie wczesnego średniowiecza w XI w. n.e. Autor artykułu wykazuje, że dzięki analizie tekstu źródłowego z kroniki el- Bekriego można znaleźć na obszarze istniejącego we wczesnym średniowieczu emiratu Nekôr ślady stosowania tego prawa zawierania sojuszy już w IX w. n.e.
    Leff is the institution of custom law which was applied to conclude political partnerships and alliances. It is assumed that it was established in the early Middle Ages in the 11th c. AD. The author of the article demonstrates that thanks to an analysis of a source text from al-Bakri one may find traces of the use of this law of concluding alliances as early as in the 9th c. AD in the Nekôr emirate that existed in the early Middle Ages.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 73-79
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adulteresses and fornicatresses in Serbian law in the first half of the XIX century
    Autorzy:
    Gligić, Sanja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621607.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    cudzołożnice, nierządnice, prawo stanowione, prawo zwyczajowe, prawo kanoniczne
    adulteresses, fornicatresses, legal rules, custom rules, canonical rules
    Opis:
    During the first and second Serbian uprisings, under the influence of historic, social, cultural and ethnic processes which played a significant role in forming and developing the Serbian state, women were punished for the criminal acts of adultery and fornica- tion, which is proven by a large number of verdicts, but also by custom and canonical rules which stipulated specific sanctions in these cases. It can be concluded from mentioned verdicts in cases of adultery that the penal policy enforced by Karadjordje (First Uprising) was milder compared to the penal policy of Grand Duke Milosˇ (Second Uprising). At the time of Miloš’s rule, on the evidence of preserved rulings, it can be seen that in the period between 1825 and 1828 adulteresses faced corporal punishment involving 50 to 100 lashes of the whip and/or exile in cases where the adultery was committed with a Turk. The period between 1837 and 1843 is characterized by a milder penal policy similar to that from the time of Karadjordje’s rule (25 lashes of the whip), and even milder (10 lashes of the whip or 25 strokes of the stick) but with one difference – aside from corporal punishment jail terms were also frequently applied albeit for only short periods of time. As for the punishing of fornicatresses, as opposed to the punishing of adulteresses, there is a discrepancy between canonical and customary rules on one side and legal regulations on the other. Fornicators were most frequently awarded the sentence of whipping (12 to 50 lashes), but in several cases of fornicator deliberation, verdicts were recorded regardless of the circumstances involved. If the misbehavior of a girl was discovered before her marriage, she (and her entire family) would be exposed as a laughing-stock, the chances of a regular marriage became minimal, and the most violent reaction of the village was to stone or exile the offender. Sanctions stipulated by two legal systems – clerical canons and customary law norms, when it came to the criminal acts of adultery and fornication, were in essence almost identical in that both the church and the village stipulated the harshest fine for female transgressors – their excommunication. The basic sanctions imposed by the Orthodox Church against “fallen” female members of the community ranged from the mild – denial of communion over a certain period of time, to those which, aside from the holy communion, also denied a female transgressor the presence during the second part of liturgy after prayer for non-christened, and the anathema – excommunication, which included exclusion from the church community (this was practiced in the most severe cases). These were not fines in the true sense of the word, but were more like categories of the present spiritual state of a particular member of the church, regardless of the type of transgression committed. However, the “sinner” always had to repent and return back to the community. This was the true purpose of these penances. As far as the customary law is concerned, it is known that it developed under a certain set of circumstances. Serbia, when it fell under Turkish rule, lost its legislative continuity. In the absence of state regulations, the customary law, simultaneously with church law and under its significant influence, became the only orient in the regulation of basic social relations and at the same time, its protector and guardian. All actions of individuals which differed from established social norms fell under the impact of public criticism and condemnation and were sanctioned in an appropriate way. Excommunication from the church or social community for these women was more severe than the death sentence which was sometimes levied for some of these criminal acts.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2014, 13, 2; 101-121
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SŁOWNE POTYCZKI – TRADYCYJNY SPÓR SĄDOWY U AMHARÓW
    VERBAL CONTESTS – THE AMAHARA’S TRADITIONAL MODE OF LITIGATION
    Autorzy:
    KRZYŻANOWSKA, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920123.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    spór sądowy
    prawo zwyczajowe
    amharski
    Amharowie
    Etiopia
    język prawny
    Ethiopia
    legal language
    litigation
    customary law
    custom
    Opis:
    Głównym celem tego artykułu jest przedstawienie tradycyjnego sposobu procesowania się w społeczeństwie Amharów, ze szczególnym uwzględnieniem jego dyskursywnego i antropocentrycznego wymiaru. Etiopskie rodzime prawo postępowania karnego i cywilnego, przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie, przestało obowiązywać w 1936 roku. Dlatego obecnie możemy polegać jedynie na skąpych danych uzyskanych od starszyzny i następnie zapisanych. Materiał omawiany w tym artykule został zaczerpnięty w głównej mierze z dwóch książek: autorstwa Ńibäńi Lämmy (po amharsku) oraz An Introduction to the Legal History of Ethiopia, 1434–1974 napisanej przez Aberrę Jambere. Podejściem badawczym, które posłużyło do jego zinterpretowania jest oralność rozumiana tutaj jako „autonomiczny typ egzystencji‖ (Roch Sulima) oraz typ komunikacji. Jeśli chodzi o ten drugi wymiar oralności, wzięto pod uwagę jego następujące cechy: język jako działanie, formuły i stereotypy, agonistyczność interakcji, zaangażowanie w relacje międzyludzkie oraz somatyczność. W artykule przytoczono oraz omówiono kilkanaście utworów poetyckich i dialogów, przeplatanych zagadkami oraz przysłowiami. Celem tego jest dogłębniejsze zrozumienie pojęcia sprawiedliwości wśród Amharów, a także innych składników ich kultury.
    The main thrust of this paper is to present the Amhara‘s traditional mode of litigation with the commitment to address its discursive and anthropocentric dimensions. The indigenous procedural law transmitted orally from generation to generation ceased to be used in 1936. As a result, at present, we can merely rely on scanty illustrative material elicited from memory of the elders and then recorded. The material discussed in this paper has been adduced primarily from two books: Tät,äyyäq by Ńibäńi Lämma (in Amharic) and An Introduction to the Legal History of Ethiopia, 1434 – 1974. It is analysed within the framework of orality which is considered here as ―an autonomous type of existence‖ (Roch Sulima) as well as a type of communication. In regard to the latter dimension of orality, in the course of the paper, the following features are taken into account: (i) language as a mode of action, (ii) formulaic expressions and stereotypes, (iii) agonistic manner of human interaction, (iv) commitment to human interactions (v) somaticism. The study of poetic compositions and dialogs interwoven with riddles and proverbs aims also at providing insights into the Amhara concept of justice as well as other components of their culture.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2010, 3, 1; 99-112
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Culture defence a polskie prawo karne
    Culture Defence and Polish Penal Law
    Autorzy:
    Sitarz, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698748.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    cultural defence
    prawo karne
    prawo zwyczajowe
    kultura
    mniejszości narodowe
    polskie prawo karne
    Polish Penal Law
    cultural offence
    culture
    minority
    culture defence
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 643-652
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauka prawa w ujęciu niemieckiej szkoły historycznej
    Legal Science in the Perspective of the German Historical School
    Autorzy:
    Tabak, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22792718.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    niemiecka szkoła historyczna
    romantyzm
    teoria prawa
    filozofia prawa
    prawo zwyczajowe
    German Historical School
    Romanticism
    theory of law
    philosophy of law
    customary law
    Opis:
    Niemiecka szkoła historyczna w prawie jest XIX-wiecznym prądem intelektualnym w niemieckiej nauce prawa. Mając za podstawę ideologię romantyzmu, szkoła kładła nacisk na historyczne uwarunkowania prawa, co stało w opozycji do klasycznie zrozumiałego prawa naturalnego, wpisanego w każdy rozum ludzki przez transcendentny i osobowy Absolut. Najważniejsze poglądy szkoły zostały określone przez Gustava von Hugo i przede wszystkim przez Friedricha Carla von Savigny’ego. Podstawowym założeniem przyjętym przez szkołę historyczną jest to, iż prawo to nie zbiór regulacji nadanych arbitralnie przez daną władzę, lecz raczej wyraz przekonań określonej wspólnoty, uwarunkowany przez takie czynniki, jak język, zwyczaj, czy praktyka przyjęta w konkretnym środowisku. U podstaw prawa danego narodu leży „duch narodu”, czyli Volksgeist. W ramach niemieckiej szkoły historycznej można wyodrębnić dwa kierunki – romanistyczny i germanistyczny. Romaniści, do których zalicza się m.in. Savigny’ego, twierdzili, iż „duch narodu” może został odkryty w wyniku recepcji prawa rzymskiego, podczas gdy nurt germanistyczny, reprezentowany przez K.F. Eichorna, J. Grimma, G. Beselera, czy O. von Gierke za wyraz „ducha narodu” uznawał rodzime prawo niemieckie wywodzące się ze średniowiecza.
    The German Historical School of Jurisprudence is a 19th-century intellectual movement in the study of German law. With Romanticism as its background, it emphasized the historical limitations of the law. The Historical School is based on the writings and teachings of Gustav von Hugo and especially Friedrich Carl von Savigny. The basic premise of the German Historical School is that law is not to be regarded as an arbitrary grouping of regulations laid down by some authority. Rather, those regulations are to be seen as the expression of the convictions of the people, in the same manner as language, customs and practices are expressions of the people. The law is grounded in a form of popular consciousness called the Volksgeist. The German Historical School was divided into Romanists and the Germanists. The Romantists, to whom Savigny also belonged, held that the Volksgeist springs from the reception of the Roman law. While the Germanists (K.F. Eichhorn, J. Grimm, G. Beseler, O.von Gierke) saw medieval German Law as the expression of the German Volksgeist.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 291-300
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Projekt węgierskiego Kodeksu prawa prywatnego z 1928 r. – znaczenie z perspektywy historycznoprawnej
    Historical significance of the Hungarian Civil Code Project from 1928
    Autorzy:
    Veress, Emod
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1955391.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    kodyfikacja prawa prywatnego
    Węgry
    rok 1928
    prawo zwyczajowe
    private law codification
    Hungary
    year 1928
    customary law
    Opis:
    Projekt kodeksu prawa prywatnego z 1928 r., choć nigdy nie stał się ustawą, uchodzi za najbardziej udaną węgierską próbę kodyfikacji cywilistycznej przed drugą wojną światową. Zyskał uznanie ze względu na wysoki poziom legislacyjny i walory naukowe, które sprawiły, że w praktyce wymiaru sprawiedliwości niejednokrotnie powoływano się na zawarte w nim regulacje. Projekt kodeksu prawa prywatnego z 1928 r. stał się wzorcową regulacją i punktem wyjścia prac kodyfikacyjnych nad dwoma późniejszymi węgierskimi kodeksami cywilnymi: ustawą nr IV z 1959 r. oraz ustawą nr V z 2013 r. (obecnie obowiązujący k.c.). Projekt sygnalizował przejście od prawa zwyczajowego do prawa prywatnego stanowionego. Okoliczności jego przyjęcia i dalsze losy dobrze obrazują trudności związane z tym procesem, a ich analiza ma dziś znaczenie praktyczne. Z jednej strony pozwala zidentyfikować historyczną ciągłość instytucji węgierskiego prawa cywilnego, z drugiej zaś strony pozwala poznać okoliczności, które wpłynęły na odejście od niektórych przedwojennych rozwiązań prawnych.
    Although the 1928 Civil Code Project never came into force, it is considered to be the most important pre-WWII civil codification instrument, referred also in the legal practice, which was undeniably a high quality text with real scientific value. The proposed Civil Code also served as a model and point of reference for the two subsequent Hungarian Civil Codes (Law IV of 1959 and Law V of 2013, the later still in force). The project signaled the passing the borderline between a historical customary law and a codified private law. Its fate reflects all the difficulties of this transition. Conjuring this development and knowing the fate of this still of practical use today: on one hand we can identify the historical roots of continuity, on other hand we can investigate the reasons of discontinuity, which makes this debate very actual.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 4; 178-199
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwyczaj w prawie kanonicznym i w prawie polskim
    Custom in the Canon Law and in the Polish Law
    La coutume en droit canonique et en droit polonais
    Autorzy:
    Dziewicka, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917241.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zwyczaj
    prawo zwyczajowe
    prawo cywilne
    prawo kanoniczne
    wspólnota
    prawodawca
    custom
    common law
    civil law
    Canon Law
    community
    legislator
    Opis:
    W niniejszym artykule autor porusza problematykę zwyczajów w prawie kanonicznym oraz prawie polskim. We wstępie przedstawiono ogólne cechy zwyczajów i ich znaczenie we współczesnych systemach prawnych. Kolejna część artykułu traktuje o zwyczajach prawnych występujących na gruncie prawa kanonicznego, a także dokonuje interpretacji kan. 23-28 Kodeksu Prawa Kanonicznego, kluczowych do omówienia tej problematyki. . W następnej kolejności autor charakteryzuje zwyczaje w systemie prawa polskiego oraz analizuje obowiązujące przepisy prawa cywilnego pod kątem prawa zwyczajowego.
    In this article, the author presents the issue of legal practices in the canonical legal system and in Polish law. In the introduction, was presented the general characteristics of the legal traditions and their importance in contemporary legal systems. In the next section the author is analysing customs in the canonical law as well as is making interpretation can. 23-28 of Code of Canon Law of customs resolving issues. A next part of the article is a characterization of customs in the system of the Polish law and analysis of applicable regulations of the civil law under the angle of the customary law.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 9-23
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Themis clothed in Ermine. Some Remarks on the Jurisdiction Excercised by the Rector of Krakow Academy
    Autorzy:
    Malec, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/924158.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    uniwersytet jagielloński
    akademia krakowska
    statuty uniwersyteckie
    sądownictwo
    uniwersytetckie
    rektor
    sąd rektora
    kazimierz wielki
    władysław jagiełło
    prawo kanonicze
    prawo
    rzymskie
    prawo zwyczajowe
    proces skargowy
    dowody
    przysięga
    reformy kołłątajowskie
    inceptionof statutory law
    Opis:
    The scope of the jurisdiction of the Rector of the Krakow Academy was determined by the foundation privileges of Kazimierz Wielki and Władysław Jagiełło; the latter had subsequently been extended by the university statutes as well as by the royal and urban documents. The judicial competence of the Rector, named in legal documents as the “highest judge”, referred above all to members of the university corporation, but also to people remaining outside this structure (e.g. in some cases to the Krakow townsmen). The Rector assumed the jurisdiction the moment he had taken an oath. The students and professors of the Krakow Academy were also subject to the Rector’s judicial authority, the moment they had taken an oath. The subject range of the Rector’s jurisdiction comprised penal cases, including those relating to disciplinary issues. The jurisdiction also extended to civil law: confirmation of documents, certain institutions of inheritance law and even civil contentions relating to copyright law. The Rector adjudicated on the basis of canon law, Roman law and customary law as well as on the basis of the university statutes. The procedure was based on a shortened and simplified mode derived from canon law. The trial was of an adversarial nature and consequently, the penal and civil proceedings did not differ much one from another. All proceedings were based on the principle of oral testimonies. The hearing of evidence was based on a legal theory of evidence. The fundamental type of evidence was an oath, but other forms of evidence were also allowed, including testimonies of women witnesses. The majority of cases adjudicated by the Rector concerned the students of the Academy; proceedings against professors were also conducted. The most common offences concerned disciplinary matters, offences against morality, neglect of duties, theft of books, fights. Among the adjudicated punishments there predominated fines although one could also come across penalties of temporary imprisonment or church punishments, such as excommunication. The students and professors were protected by immunity, thanks to which they could not be held responsible before municipal and magistrates courts. As a matter of rule, one could not appeal against the verdict passed by the Rector, although there were other legal measures that enabled one to avoid punishment. During the reforms implemented by H. Kołłątaj, attempts were made to broaden the extent of the Rector’s judicial competence, yet the latter had never been implemented on a wider scale. The Rector’s jurisdiction was eventually abolished by the Austrian authorities.
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 1; 147-157
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le rôle des arrêtistes dans la publication des sources juridiques françaises (XVIIe-XVIIIe siècles)
    The Role of Arretistes in the Publishing of the French Sources of Law, the 17th through the 18th Centuries
    Autorzy:
    Nélidoff, Philippe
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/924082.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    prawo francuskie, ordonans, prawo zwyczajowe, arretyści, doktryna prawnicza, orzecznictwo, adwokat, sędzia
    Opis:
    It is for a long time now that legal historians have been interested in the paths along which the French law used to be created. It is true that the learned law (the Roman law as well as the Canon law) played a significant role in variety of fields. However the commonly applied customary law which slowly used to emerge due to the official compilations of customs as ordered by the Royal Ordinance of Montils-les-‑Tours (1454) and materialized in the 16th century, in the same way as the teaching of law – commenced worth the ordinances inspired by the royal professors of the French law. They often were the experienced advocates or judges who appeared at the same time at which the Ordinance of Saint-Germain was issued (1679) and they considerably contributed to the erection of the edifice of law, the one that was crowned with the Napoleonic codifications. What should not fall into oblivion is the role of the decisions of parliaments and the docrine bound with it, the decisions and the doctrine being inseparable in practice. While viewing the problem through that prism it is indispensable to study the role of arretistes, i.e. the judges and the advocates, experts in the practice of law, who published the compilations of judgements. They not only presented the most important court decisions but they additionally commented on them. The compilations doubtless make up a part of a larger collection (corpus) of law literature. The latter includes also the authors of legal studies such as law dictionaries, collections of legal styles and those devoted to civil law procedure, commentaries of customs and the authors of complaints. Those sources recorded in the written form a substantial part of legal act which in its essence is oral. However hundreds of collections of that type derived from the entire France of the 17th and     18th centuries have not been identified until now. On the Parliament of Toulouse it was possible to identify sixteen arrêtistes, which puts this Parliament at the second place after that atrributed the Parliament of Paris and ahead of Parliaments of Bretagne (10) and Provence (9). This position corresponds to the time of its origin (1444), the scope of its competence and the number of cases subjected to its cognition. The aforementioned collections, fully private, were often postnumously published and therefore were remote from the time with which they were concerned. On the other hand, as regards their 17th and 18th centuries editions, they were repeatedly republished. These works were highly erudite and referred to variety of matters, apart from those that dealt with penal law. It is difficult to determine the extent to which the discussed law literature had its influence on the decisions of Parliaments. It seems that the advocates had this kind of registers of cases for their own use and exploited them while engaged in the judiciary. The editing in Toulouse in 1831 by Jean-Baptiste Laviguerie of the previously non-published decisions of the Toulouse Parliament testifies to the long-lived value of this kind of sources of law. They survived the time of the Revolution and the Napoleonic codification activities.
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 3; 433-445
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evolution of the Customary International law on the Cultural Property Plundered in War
    Ewolucja międzynarodowego prawa zwyczajowego w zakresie dóbr kulturalnych w czasie konfliktu zbrojnego
    Autorzy:
    Yadong, Zhang
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1895739.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    dobra kulturalne
    zabór dóbr kulturalnych
    międzynarodowe prawo zwyczajowe
    zdobycze wojenne
    cultural property
    plunder of cultural property
    customary international law
    spoils of war
    Opis:
    This article presents an unambiguous evolutionary sequence of historical events leading to the development of customary international law, seen with reference to the mutual influence and transformation of legal philosophy, practice and codification on plundering cultural property during wars. The contemporary legal rules and customs working against taking cultural property as spoils of war are rooted in the eighteenth century, and were consistently developed in the nineteenth and twentieth centuries. Restitution appears the best remedy for the country of origin, especially in the condition where the plundered cultural property is existent and identifiable. Achieving this goal depends on the cooperation and coordination throughout the world, based on a wider customary international law space.
    Artykuł niniejszy prezentuje w sposób chronologiczny ewolucję międzynarodowego prawa zwyczajowego w odniesieniu do zaboru dóbr kulturalnych. Autor opierając się na przedstawionych wybranych wydarzeniach historycznych mających wpływ na tę sferę prawa wojennego, wskazuje na wzajemne zależności i przeobrażenia w prawniczej filozofii, praktyce i kodyfikacji. Obecnie obowiązujące prawne regulacje i obyczaje zabraniające zaboru dóbr kulturalnych jako łupów wojennych zrodziły się w wieku osiemnastym i były konsekwentnie rozwijane w wieku dziewiętnastym i dwudziestym. Zwrot zagrabionych dóbr państwu, które jest ich właścicielem, wydaje się najlepszym wyjściem, szczególnie w sytuacji, gdy zrabowane przedmioty pozostają w stanie nienaruszonym i są identyfikowalne. Osiągnięcie tego celu jest uzależnione od współpracy i koordynacji działań na całym świecie, realizowanych w szerszej przestrzeni prawa międzynarodowego.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2020, 18, 4; 123-135
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Protection of the Environment in Times of Non-international Armed Conflicts – a Gap to be Filled in
    Autorzy:
    Magdalena, Kenig-Witkowska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902631.pdf
    Data publikacji:
    2019-05-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    non-international armed conflicts
    international armed conflicts
    environmental protection
    international environmental law
    international humanitarian law
    customary law
    soft law
    konflikt zbrojny o charakterze niemiędzynarodowym
    międzynarodowe konflikty zbrojne
    ochrona środowiska
    międzynarodowe prawo środowiska
    międzynarodowe prawo humanitarne
    prawo zwyczajowe
    miękkie prawo
    Opis:
    Environmental protection in times of non-international armed conflicts is not subject to the sectoral or particular protection categories of environmental law and to date it has not been comprehensively regulated by international law. Except for generalities, it was also ignored in the 1992 Rio Declaration Principle 24 of which is not unambiguous in its expression. In fact, only the international humanitarian law of armed conflict contains norms which address the natural environment in times of armed conflicts. On the basis of a review of legal acts addressing the issues of environmental protection in times of non-international conflicts, negative conclusions de lege lata can be drawn as part of an attempt to answer the question whether international law ensures sufficient environmental protection in such circumstances. In the Author’s opinion, in international law there is a gap relating to the protection of the environment in times of non-international armed conflicts; the existing legal regulations which could be applied in these matters have a rudimentary characters.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2018, 78; 184-198
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ius cogens czy ius dispositivum? Kilka uwag o charakterze norm prawnych na starożytnym Bliskim Wschodzie
    Ius cogens or ius dispositivum? a handful of remarks on the nature of legal norms in the ancient Middle East
    Autorzy:
    Fijałkowska, Lena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533295.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    law
    ancient Middle East
    ancient law of the Middle Eastern
    customary law
    Assyriology
    ius cogens
    ius dispositivum
    prawo
    starożytny Bliski Wschód
    prawo bliskowschodnie
    prawo zwyczajowe
    asyriologia
    Opis:
    The paper concerns the nature and scope of applicability of law in the ancient Middle East. It first discusses royal normative acts, especially the so-called codes of law and mišaru edicts, and proceeds to an analysis of customary law to conclude that while laws allowed parties a much greater freedom in shaping their legal relationships in the ancient Middle East law than they do today, such freedom was limited by imperative standards of customary norms.
    Celem artykułu jest analiza charakteru i zakresu zastosowania norm prawnych na starożytnym Bliskim Wschodzie. W pierwszej kolejności omówione zostały królewskie akty normatywne, a w szczególności tak zwane kodeksy prawne oraz edykty mišaru, następnie zaś – normy prawa zwyczajowego. Analiza ta prowadzi do wniosku, że choć swoboda umów na starożytnym Bliskim Wschodzie była znacznie szersza niż dzisiaj, ograniczały ją imperatywne normy prawa zwyczajowego.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2016, 19; 17-23
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie prawa liturgicznego w formacji seminaryjnej
    The Significance of Liturgical Law in Seminary Formation
    Autorzy:
    Rawicz-Kostro, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/54112222.pdf
    Data publikacji:
    2024-11-13
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    liturgy
    formation
    seminary
    liturgical law
    customary low
    liturgia
    formacja
    seminarium
    prawo liturgiczne
    prawo zwyczajowe
    Opis:
    Prawo liturgiczne i jego znajomość stanowi kluczową rolę w formacji duchownych, szczególnie na etapie przygotowania do przyjęcia sakramentu święceń. Kandydaci do kapłaństwa powinni posiadać odpowiednią wiedzę teologiczną, prawną oraz praktyczną w dziedzinie liturgii, aby pełniej i głębiej rozumieć i celebrować obrzędy Kościoła. Przyswojenie zasad prawa liturgicznego stanowi wyraz wiary duchownego i jego wolę bycia posłusznym Kościołowi poprzez celebrację liturgii w sposób zgodny z jej zamysłem. Prawidłowe rozumienie prawa liturgicznego oraz prawa zwyczajowego w liturgii, pomoże duchownym w odpowiedni sposób ocenić i zastosować lokalne zwyczaje, aby nie stały one w sprzeczności z normami ogólnymi ars celebrandi. Gwarancją właściwego rozumienia tych norm jest formacja seminaryjna, dla której liturgia stanowi centrum życia, a wspólne celebracje sakramentów czy Liturgii Godzin pod kierunkiem odpowiednio przygotowanych przełożonych, pozwala przyszłym szafarzom świętych obrzędów swobodnie poruszać się w przestrzeni kultu.
    Liturgical law and its understanding are paramount in the formation of clergy, especially during the stage of preparation for receiving the sacrament of Holy Orders. Candidates for the priesthood are to possess adequate theological, legal, and practical knowledge in the field of liturgy in order to more fully and consciously understand and celebrate the Church’s liturgy. Familiarity with the principles of liturgical law reflects the faith of the clergyman and his desire to be obedient to the Church by celebrating the liturgy in accordance with its laws. A proper understanding of liturgical law, as well as customary law in liturgy, will help clergy appropriately assess and apply local customs so that they do not contradict the general norms of the ars celebrandi. The guarantee of a correct understanding of these norms is seminary formation, where liturgy constitutes the center of life, and the communal celebration of the sacraments or the Liturgy of the Hours, under the guidance of well-prepared superiors, allows future ministers of sacred rites to move confidently within the realm of worship.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (2); 203-219
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    70 lat Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka – pomnik czy żywy dokument?
    The Universal Declaration of Human Rights 70 years on-monument or living document?
    Autorzy:
    Kędzia, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693243.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    declaration
    human rights
    responsibility
    legitimacy
    universality
    holistic
    economic
    social and cultural rights
    civil and political rights
    binding force
    customary law
    jus cogens
    deklaracja
    prawa człowieka
    odpowiedzialność
    legitymizacja
    uniwersalność
    holistyczny
    prawa gospodarcze
    socjalne i kulturalne
    prawa osobiste i polityczne
    moc wiążąca
    prawo zwyczajowe
    ius cogens
    Opis:
    The article poses a question about the current meaning of the Universal Declaration of Human Rights. The starting point is the analysis of the legitimacy of the Declaration, which leads to the conclusion that the support for it has not been eroded by the passage of time, but has indeed gained strength. The Declaration's message on the universality of human rights is taken from the perspective of the controversy surrounding this principle during the drafting process and in the light of the subsequent debates related to the Second World Conference on Human Rights in Vienna in 1993. The Declaration and Programme of Action not only stressed that the universal nature of human rights is beyond question, but also pointed to the importance of national and regional specificities, and various historical, cultural and religious conditions that, however, do not relieve states, regardless of their political, economic and cultural systems, of the obligation to promote and protect all human rights. The InterAction Council's initiative to develop a Universal Declaration of Human Responsibility is presented as an attempt to reconcile different doctrinal and political positions with regard to the universality of human rights. The conclusion of these considerations is the expectation that the already visible tendency to absorb various philosophical, doctrinal and cultural traditions in order to enrich human rights justifications will prevail over attempts to question the universality of rights in the name of regional or other distinctions. The Universal Declaration was also a testimony to the holistic approach to human rights, encompassing economic, social, cultural, as well as personal and political rights. The subsequent winding road in attitudes to the two main categories of rights at the international arena ultimately led to the return of the spirit and letter of the Declaration and the recognition of equality of all rights in the legal and institutional-procedural dimensions. Various aspects of the Declaration's binding force and related controversies have been presented in the context of its status as a resolution of the UN General Assembly, as an interpretation of the UN Charter, as customary law and jus cogens, and the concept of so-called UN law. The last part attempts to justify why the Declaration should be seen as a living document.
    Artykuł stawia pytanie o obecne znaczenie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Punktem wyjścia jest analiza legitymizacji Deklaracji, która prowadzi do wniosku, że poparcie dla niej nie tylko nie uległo erozji związanej z upływem czasu, a wręcz istotnie zyskało na sile. Przesłanie Deklaracji dotyczące uniwersalności praw człowieka jest ujęte z perspektywy kontrowersji wokół tej zasady podczas redagowania jej tekstu i w świetle późniejszych debat związanych z II Światową Konferencją Praw Człowieka w Wiedniu w 1993 r. Ta ostatnia nie tylko podkreśliła, że uniwersalny charakter praw człowieka jest poza dyskusją, ale również wskazała na znaczenie specyfiki narodowej i regionalnej oraz różnych uwarunkowań historycznych, kulturowych i religijnych, które jednak nie zwalniają państw – niezależnie od ich systemów politycznych, gospodarczych i kulturowych – z obowiązku promowania i ochrony wszystkich praw człowieka. Inicjatywa InterAction Council zmierzająca do opracowania Powszechnej Deklaracji Odpowiedzialności Człowieka jest przedstawiona jako próba pogodzenia różnych stanowisk doktrynalnych i politycznych w odniesieniu do uniwersalności praw człowieka. Konkluzją tych rozważań jest oczekiwanie, że już widoczna tendencja do absorbowania rozmaitych źródeł filozoficznych, doktrynalnych, a także tradycji kulturowych dla wzbogacania uzasadnień praw człowieka będzie przeważać nad próbami kwestionowania uniwersalności praw w imię regionalnych lub innych odrębności. Powszechna Deklaracja była również świadectwem holistycznego podejścia do praw człowieka, obejmującego prawa gospodarcze, socjalne i kulturalne oraz prawa osobiste i polityczne. Późniejsze meandry stosunku do obu głównych kategorii praw na arenie międzynarodowej doprowadziły ostatecznie do powrotu ducha i litery Deklaracji oraz do uznania równości wszystkich praw w wymiarze prawnym i instytucjonalno-proceduralnym. Rozmaite aspekty mocy wiążącej Deklaracji i odnoszące się do nich kontrowersje zostały przedstawione w kontekście jej statusu jako rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, jako interpretacji Karty ONZ, jako prawa zwyczajowego i ius cogens oraz koncepcji tzw. prawa ONZ. W ostatniej części podjęto próbę uzasadnienia, dlaczego Deklaracja powinna być postrzegana jako dokument żywy.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 5-23
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Folk tradition as reflected in the Court decisions of the Hungarian Courts, 19th through 20th centuries. The study on legal ethnography
    Autorzy:
    Nagy, Janka Teodora
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/926223.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    legal history
    legal cultural history
    customary law
    legal folk custom
    legal tradition
    ethnography of law
    folk law
    legal anthropology
    ethnographia
    forensic ethnography
    beliefs
    superstition
    witchcraft
    fraud
    murder
    historia prawa
    historia kultury prawnej
    prawo zwyczajowe
    zwyczaje ludowe
    tradycja
    prawna
    etnografi a prawa
    prawo ludowe
    antropologia prawna
    „ethnographia”
    etnografi a medyczna
    wierzenia
    zabobony
    magia
    oszustwo
    morderstwo
    Opis:
    Among the numerous interesting and remarkable topics of applied law related to the period between the two World Wars, this study focuses on a very special aspect of judicial practice of that time. It attempts to trace archaic standards, legal folk traditions, as reflected by court decisions or brought up by the parties during the litigation process. Based on this approach, studies and case-studies published in a Hungarian ethnographical journal, Ethnographia, were re-evaluated in order to exploit a rich historical source and extract interesting legal historical information that had not been directly expressed before.
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 1; 31-35
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozważania nad prawem i zwyczajem w systemie prawa kontynentalnego
    Размышления о праве и правовом обычае в континентальной правовой системе
    Розгляд права та звичаїв у системі континентального права
    The legal structure of the instrument for withholding the driving license of a child-support debtor evading support obligations
    Autorzy:
    Mielewczyk, Dominik Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2090165.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    звичай
    звичаєве право
    соціальні норми
    правотворчі факти
    м’яке право
    валідація правових норм
    універсалістський підхід
    теорія права
    філософія права
    соціологічні науки
    правовой обычай
    обычное право
    социальные нормы
    правотворческие факты
    мягкое право
    валидация правовых норм
    универсалистский подход
    теория права
    философия права
    социологические науки
    custom
    customary law
    social norms
    law-making facts
    soft law
    validation of legal norms
    universal approach
    theory of law
    philosophy of law
    sociological sciences
    zwyczaj
    prawo zwyczajowe
    normy społeczne
    fakty prawotwórcze
    miękkie prawo
    walidacja norm prawnych
    uniwersalistyczne ujęcie
    filozofia prawa
    teoria prawa
    nauki socjologiczne
    Opis:
    Artykuł podejmuje temat zakresów pojęciowych zwyczaju oraz prawa, w tym prawa zwyczajowego i tzw. miękkiego prawa, a także ich holistycznego ujęcia w ramach funkcjonowania państwa w systemie civil law. Rozważania poświęcono nie tylko teorii i filozofii prawa, lecz także dorobkowi nauk socjologicznych. Autor poszukuje uniwersalistycznego ujęcia wynikających z analizy zjawisk, które wiążą się z zajmowaniem przez badaczy rozbieżnych stanowisk w literaturze przedmiotu. Wykazuje, że ich systemowe znaczenie i definicja są wynikiem istnienia i rozpoznawania przez system prawny określonych faktów prawotwórczych oraz wprowadzenia spójnej regulacji dostosowanej do współczesnych wymagań. W interesie ustrojodawcy leży bowiem powinność odpowiedniej walidacji norm prawnych pozwalająca utrzymać spójność porządku prawnego, w tym określenia zamkniętego katalogu źródeł prawa. Niniejsza praca dostarcza niezbędnych wniosków i spostrzeżeń systemowych, stanowiących postulaty dla przyszłej regulacji ustrojowej.
    У статті розглядаються концептуальні обсяги звичаю та права, зокрема загального права та так званого м’якого права, а також їх цілісний підхід до функціонування держави в системі цивільного права. Стаття присвяченa не лише теорії та філософії права, а й досягненням соціологічних наук. Автор шукає універсалістський підхід до явищ, які випливають із аналізу явищ, пов’язаних із розбіжними позиціями дослідників у літературі з цього питання. Показано, що їх системне значення та визначення є результатом існування та визнання правовою системою певних правотворчих фактів та існування цілісного нормативного акту, адаптованого до сучасних вимог. В інтересах законодавця, щоб правові норми були належним чином підтверджені для підтримки узгодженості правового порядку, включаючи визначення закритого каталогу джерел права. Ця робота подає необхідні висновки та системні уявлення, які становлять постулати для майбутнього системного регулювання.
    В статье рассматриваются концептуальные сферы действия закона и правового обычая, а также холистический подход к ним в рамках функционирования государства. Рассуждения посвящены не только теории и философии права, но и достижениям социологических наук. Автор ищет универсалистский подход к вытекающим из анализа явлениям, которые связаны с занятием несовпадающих позиций исследователями в литературе по данной теме. Он показывает, что их системное значение и определение являются результатом существования и признания правовой системой определенных правотворческих фактов, а также наличия когерентного регулирования, приспособленного к современным требованиям. Таким образом, в интересах законодателя находится надлежащая валидация правовых норм, позволяющая сохранить когерентность правового порядка, включая определение закрытого каталога источников права, а также обеспечение необходимых выводов, представляющих собой постулаты для будущего системного регулирования.
    The Article discusses the conceptual scopes of custom and law, including customary law and soft law, as well as their holistic approach to the functioning of the state in the civil law system. The work has been focused not only on the theory and philosophy of law, but also on the achievements of sociological sciences. The Author is looking for an universalistic approach to the phenomena in question resulting from the analysis, which are characterized by researchers taking divergent positions in the literature on the following subject. It shows that their systematic meaning and definition result from the existence and recognition by the legal system of certain law-making facts and the existence of a coherent regulation adapted to modern needs. It is the essential role and interest of the legislator to properly validate legal norms allowing for the coherence of the legal order, including the definition of a closed catalogue of the sources of law. The following work provides the necessary conclusions and systemic insights, which constitute the postulates for the future regulatory structure.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 235-258
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-22 z 22

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies