Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Prawo zwyczajowe"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Prawo zwyczajowe w krajach systemów prawa stanowionego w Europie – wybrane przykłady relacji z prawem oficjalnym
Customary Law in Statutory Law Jurisdictions in Europe: Selected Examples of Relations with Official Law
Autorzy:
Wróbel, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498296.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Tematy:
prawo zwyczajowe
sądy wodne
Wyspy Pitcairn
Tatrzański Park Narodowy
Opis:
Współcześnie prawo zwyczajowe wchodzi w różnego rodzaju interakcje z prawem oficjalnym, np. zyskując doniosłe znaczenie w kontekście zagadnienia obrony przez kulturę, której elementem jest prawo zwyczajowe — co ma miejsce wśród mniejszości etnicznych. We współczesnych systemach prawnych można odnaleźć znaczną liczbę instytucji prawa zwyczajowego. Artykuł przedstawia i omawia trzy wybrane przykłady. Prawo zwyczajowe wywiera doniosły wpływ na współczesne funkcjonowanie prawa oficjalnego, jest również ważnym elementem kultur lokalnych społeczności. Z tych powodów nie można ograniczać się do historycznoprawnego podejścia do tego zagadnienia, co pokazują przedstawione w artykule przykłady relacji prawa zwyczajowego z prawem oficjalnym.
Customary law enters into various kinds of interactions with official law; for instance, it gains a major importance in the context of cultural defense, whose important element it constitutes, and this is particularly the case of ethnic minorities. Modern legal systems abound in noteworthy examples of customary law institutions. The paper presents and discusses its three selected examples. Customary law has a significant influence on the way in which official law operates in present days, and constitutes an essential element of culture of local communities. For those reasons, it should not be analyzed solely from the historical and legal angle, which has been demonstrated on the examples of relations between customary law and official law included in the paper.
Źródło:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2013, 22; 55-76
2300-3952
Pojawia się w:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przysięga kobiety ciężarnej u Żydów
The oath of a pregnant woman among the Jews
Autorzy:
Allerhand, Maurycy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498883.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Maurycy Allerhand
etnologia
prawo zwyczajowe żydowskie
praktyka sądowa
ethnology
Jewish customary law
judicial practice
Opis:
Artykuł jest kolejnym przykładem zainteresowania prof. Maurycego Allerhanda zagadnieniami etnologicznymi, a w tym wypadku prawem zwyczajowym i zwyczajem u Żydów i wpływem tego na praktykę prawną, w tym na postępowania sądowe. Ten krótki a nieznany szerzej tekst oparty jest na praktyce Autora. Co ciekawe, powstał mniej więcej w tym okresie, kiedy uczonemu rodziła się córka Maria Anna (w 1896 r.), a nieco ponad rok później syn Joachim Herman (w 1897 r.).
The article is another presentation of the scholarly interests of Professor Maurycy Allerhand in the field of ethnology, and in this particular case of customary law and custom among the Jews, and its influence on legal practice, including court proceedings. This short and widely unknown text is based on Allerhand’s practice. Interestingly, it was created more or less at the time when the scientist’s daughter Maria Anna (1896), and a little over a year later, his son Joachim Herman (1897) were born.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 1(5); 154-159
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użycie siły zbrojnej między państwami w świetle międzynarodowego prawa zwyczajowego
Autorzy:
Kleczkowska, Agata.
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Naukowe Scholar. Wydawca
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo Naukowe Scholar
Tematy:
Prawo międzynarodowe
Prawo zwyczajowe
Karta Narodów Zjednoczonych (1945)
Interwencja (politologia)
Interwencja zbrojna
Siły zbrojne
Opis:
Bibliografia na stronach [384]-426. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Konflikt norm pomiędzy maoryskim zwyczajem pochówku a nowozelandzkim prawem ustawowym
Autorzy:
Siekiera, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033468.pdf
Data publikacji:
2020-09-10
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Nowa Zelandia
Maorysi
prawo nowozelandzkie
prawo zwyczajowe
pochówek
New Zealand
Maoris
New Zealand law
customary law
burial
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie konfliktu norm w porządku prawnym Nowej Zelandii na podstawie zwyczajowego pochówku Maorysów (tangihanga). Konflikt pozostaje nierozwiązany, a dotyczy wielu obywateli. Prawo nowozelandzkie to hybryda zwyczajowych i religijnych norm pochodzących od rdzennej mniejszości maoryskiej i brytyjskiego systemu prawa precedensowego. Należy podkreślić, że zwyczajowe prawo Maorysów (tikanga) posiada de iure pozycję normy o charakterze ius cogens. Wszelkie orzeczenia sądów i trybunałów czy akty parlamentu w Wellington lub czynności administracyjne powinny być podejmowane zgodnie z tikanga. Dotyczy to również prawa cywilnego, w tym pochówku. W ostatnich latach toczyło się kilka postępowań cywilnych między osobami pochodzenia maoryskiego. Ustawa o pochówku i kremacji z 1964 roku była sprzeczna z wolą rdzennych testatorów. Jednak bardzo często te tradycyjne rytuały pogrzebowe są niezgodne ze standardami prawa stanowionego. Niniejszy artykuł jest zatem próbą wykazania trudności w prawie cywilnym Nowej Zelandii. Temat ten zyskał na znaczeniu wraz z większą świadomością społeczeństwa obywatelskiego i szerszymi możliwościami kontaktu (zarówno prawnego, jak i pozasądowego) z państwem.
The aim of the paper is to present conflict of norms in the New Zealand legal order on the basis of Maori customary burial (tangihanga). This conflict remains unsolved, but in fact concerns many citizens. New Zealand law is a hybrid of legal and religious customs coming from the indigenous minority of Maoris on one hand and the British common law system on the other side. It needs to be underlined that the Maori customary law (tikanga) possesses de iure a position as norms of the jus cogens character. Any ruling of courts or tribunals, any act of the parliament in Wellington or any acts of administration ought to be made in accordance with tikanga. This also applies to civil law, including burial. In recent years, there were prosecuted several civil proceedings between persons of the Maori origin. The Burial and Cremation Act 1964 was set against the wills of indigenous testators. However, very often these traditional burial habits are incompatible with the domestic law standards. Thus, this paper is an attempt to demonstrate the difficult of civil law in New Zealand. This subject, nonetheless, has been grown in importance, along with greater awareness of civil society and wider possibilities of contact (both legal and extrajudicial) with the state.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2020, 92; 41-49
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leff. Instytucja prawa zwyczajowego w średniowiecznym Maghrebie
Leff – an institution of custom law in the medieval Maghreb
Autorzy:
Rozmus, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443925.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Berberzy
leff
prawo zwyczajowe
emirat Nekôr
Berbers
custom law
the Nekôr emirate
Opis:
Leff to instytucja prawa zwyczajowego stosowana do zawierania sojuszy i aliansów politycznych. Przyjmuje się że powstała ona w okresie wczesnego średniowiecza w XI w. n.e. Autor artykułu wykazuje, że dzięki analizie tekstu źródłowego z kroniki el- Bekriego można znaleźć na obszarze istniejącego we wczesnym średniowieczu emiratu Nekôr ślady stosowania tego prawa zawierania sojuszy już w IX w. n.e.
Leff is the institution of custom law which was applied to conclude political partnerships and alliances. It is assumed that it was established in the early Middle Ages in the 11th c. AD. The author of the article demonstrates that thanks to an analysis of a source text from al-Bakri one may find traces of the use of this law of concluding alliances as early as in the 9th c. AD in the Nekôr emirate that existed in the early Middle Ages.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 73-79
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adulteresses and fornicatresses in Serbian law in the first half of the XIX century
Autorzy:
Gligić, Sanja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621607.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
cudzołożnice, nierządnice, prawo stanowione, prawo zwyczajowe, prawo kanoniczne
adulteresses, fornicatresses, legal rules, custom rules, canonical rules
Opis:
During the first and second Serbian uprisings, under the influence of historic, social, cultural and ethnic processes which played a significant role in forming and developing the Serbian state, women were punished for the criminal acts of adultery and fornica- tion, which is proven by a large number of verdicts, but also by custom and canonical rules which stipulated specific sanctions in these cases. It can be concluded from mentioned verdicts in cases of adultery that the penal policy enforced by Karadjordje (First Uprising) was milder compared to the penal policy of Grand Duke Milosˇ (Second Uprising). At the time of Miloš’s rule, on the evidence of preserved rulings, it can be seen that in the period between 1825 and 1828 adulteresses faced corporal punishment involving 50 to 100 lashes of the whip and/or exile in cases where the adultery was committed with a Turk. The period between 1837 and 1843 is characterized by a milder penal policy similar to that from the time of Karadjordje’s rule (25 lashes of the whip), and even milder (10 lashes of the whip or 25 strokes of the stick) but with one difference – aside from corporal punishment jail terms were also frequently applied albeit for only short periods of time. As for the punishing of fornicatresses, as opposed to the punishing of adulteresses, there is a discrepancy between canonical and customary rules on one side and legal regulations on the other. Fornicators were most frequently awarded the sentence of whipping (12 to 50 lashes), but in several cases of fornicator deliberation, verdicts were recorded regardless of the circumstances involved. If the misbehavior of a girl was discovered before her marriage, she (and her entire family) would be exposed as a laughing-stock, the chances of a regular marriage became minimal, and the most violent reaction of the village was to stone or exile the offender. Sanctions stipulated by two legal systems – clerical canons and customary law norms, when it came to the criminal acts of adultery and fornication, were in essence almost identical in that both the church and the village stipulated the harshest fine for female transgressors – their excommunication. The basic sanctions imposed by the Orthodox Church against “fallen” female members of the community ranged from the mild – denial of communion over a certain period of time, to those which, aside from the holy communion, also denied a female transgressor the presence during the second part of liturgy after prayer for non-christened, and the anathema – excommunication, which included exclusion from the church community (this was practiced in the most severe cases). These were not fines in the true sense of the word, but were more like categories of the present spiritual state of a particular member of the church, regardless of the type of transgression committed. However, the “sinner” always had to repent and return back to the community. This was the true purpose of these penances. As far as the customary law is concerned, it is known that it developed under a certain set of circumstances. Serbia, when it fell under Turkish rule, lost its legislative continuity. In the absence of state regulations, the customary law, simultaneously with church law and under its significant influence, became the only orient in the regulation of basic social relations and at the same time, its protector and guardian. All actions of individuals which differed from established social norms fell under the impact of public criticism and condemnation and were sanctioned in an appropriate way. Excommunication from the church or social community for these women was more severe than the death sentence which was sometimes levied for some of these criminal acts.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2014, 13, 2; 101-121
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SŁOWNE POTYCZKI – TRADYCYJNY SPÓR SĄDOWY U AMHARÓW
VERBAL CONTESTS – THE AMAHARA’S TRADITIONAL MODE OF LITIGATION
Autorzy:
KRZYŻANOWSKA, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920123.pdf
Data publikacji:
2010-01-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
spór sądowy
prawo zwyczajowe
amharski
Amharowie
Etiopia
język prawny
Ethiopia
legal language
litigation
customary law
custom
Opis:
Głównym celem tego artykułu jest przedstawienie tradycyjnego sposobu procesowania się w społeczeństwie Amharów, ze szczególnym uwzględnieniem jego dyskursywnego i antropocentrycznego wymiaru. Etiopskie rodzime prawo postępowania karnego i cywilnego, przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie, przestało obowiązywać w 1936 roku. Dlatego obecnie możemy polegać jedynie na skąpych danych uzyskanych od starszyzny i następnie zapisanych. Materiał omawiany w tym artykule został zaczerpnięty w głównej mierze z dwóch książek: autorstwa Ńibäńi Lämmy (po amharsku) oraz An Introduction to the Legal History of Ethiopia, 1434–1974 napisanej przez Aberrę Jambere. Podejściem badawczym, które posłużyło do jego zinterpretowania jest oralność rozumiana tutaj jako „autonomiczny typ egzystencji‖ (Roch Sulima) oraz typ komunikacji. Jeśli chodzi o ten drugi wymiar oralności, wzięto pod uwagę jego następujące cechy: język jako działanie, formuły i stereotypy, agonistyczność interakcji, zaangażowanie w relacje międzyludzkie oraz somatyczność. W artykule przytoczono oraz omówiono kilkanaście utworów poetyckich i dialogów, przeplatanych zagadkami oraz przysłowiami. Celem tego jest dogłębniejsze zrozumienie pojęcia sprawiedliwości wśród Amharów, a także innych składników ich kultury.
The main thrust of this paper is to present the Amhara‘s traditional mode of litigation with the commitment to address its discursive and anthropocentric dimensions. The indigenous procedural law transmitted orally from generation to generation ceased to be used in 1936. As a result, at present, we can merely rely on scanty illustrative material elicited from memory of the elders and then recorded. The material discussed in this paper has been adduced primarily from two books: Tät,äyyäq by Ńibäńi Lämma (in Amharic) and An Introduction to the Legal History of Ethiopia, 1434 – 1974. It is analysed within the framework of orality which is considered here as ―an autonomous type of existence‖ (Roch Sulima) as well as a type of communication. In regard to the latter dimension of orality, in the course of the paper, the following features are taken into account: (i) language as a mode of action, (ii) formulaic expressions and stereotypes, (iii) agonistic manner of human interaction, (iv) commitment to human interactions (v) somaticism. The study of poetic compositions and dialogs interwoven with riddles and proverbs aims also at providing insights into the Amhara concept of justice as well as other components of their culture.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2010, 3, 1; 99-112
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Culture defence a polskie prawo karne
Culture Defence and Polish Penal Law
Autorzy:
Sitarz, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698748.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
cultural defence
prawo karne
prawo zwyczajowe
kultura
mniejszości narodowe
polskie prawo karne
Polish Penal Law
cultural offence
culture
minority
culture defence
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 643-652
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka prawa w ujęciu niemieckiej szkoły historycznej
Legal Science in the Perspective of the German Historical School
Autorzy:
Tabak, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792718.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
niemiecka szkoła historyczna
romantyzm
teoria prawa
filozofia prawa
prawo zwyczajowe
German Historical School
Romanticism
theory of law
philosophy of law
customary law
Opis:
Niemiecka szkoła historyczna w prawie jest XIX-wiecznym prądem intelektualnym w niemieckiej nauce prawa. Mając za podstawę ideologię romantyzmu, szkoła kładła nacisk na historyczne uwarunkowania prawa, co stało w opozycji do klasycznie zrozumiałego prawa naturalnego, wpisanego w każdy rozum ludzki przez transcendentny i osobowy Absolut. Najważniejsze poglądy szkoły zostały określone przez Gustava von Hugo i przede wszystkim przez Friedricha Carla von Savigny’ego. Podstawowym założeniem przyjętym przez szkołę historyczną jest to, iż prawo to nie zbiór regulacji nadanych arbitralnie przez daną władzę, lecz raczej wyraz przekonań określonej wspólnoty, uwarunkowany przez takie czynniki, jak język, zwyczaj, czy praktyka przyjęta w konkretnym środowisku. U podstaw prawa danego narodu leży „duch narodu”, czyli Volksgeist. W ramach niemieckiej szkoły historycznej można wyodrębnić dwa kierunki – romanistyczny i germanistyczny. Romaniści, do których zalicza się m.in. Savigny’ego, twierdzili, iż „duch narodu” może został odkryty w wyniku recepcji prawa rzymskiego, podczas gdy nurt germanistyczny, reprezentowany przez K.F. Eichorna, J. Grimma, G. Beselera, czy O. von Gierke za wyraz „ducha narodu” uznawał rodzime prawo niemieckie wywodzące się ze średniowiecza.
The German Historical School of Jurisprudence is a 19th-century intellectual movement in the study of German law. With Romanticism as its background, it emphasized the historical limitations of the law. The Historical School is based on the writings and teachings of Gustav von Hugo and especially Friedrich Carl von Savigny. The basic premise of the German Historical School is that law is not to be regarded as an arbitrary grouping of regulations laid down by some authority. Rather, those regulations are to be seen as the expression of the convictions of the people, in the same manner as language, customs and practices are expressions of the people. The law is grounded in a form of popular consciousness called the Volksgeist. The German Historical School was divided into Romanists and the Germanists. The Romantists, to whom Savigny also belonged, held that the Volksgeist springs from the reception of the Roman law. While the Germanists (K.F. Eichhorn, J. Grimm, G. Beseler, O.von Gierke) saw medieval German Law as the expression of the German Volksgeist.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 291-300
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt węgierskiego Kodeksu prawa prywatnego z 1928 r. – znaczenie z perspektywy historycznoprawnej
Historical significance of the Hungarian Civil Code Project from 1928
Autorzy:
Veress, Emod
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955391.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
kodyfikacja prawa prywatnego
Węgry
rok 1928
prawo zwyczajowe
private law codification
Hungary
year 1928
customary law
Opis:
Projekt kodeksu prawa prywatnego z 1928 r., choć nigdy nie stał się ustawą, uchodzi za najbardziej udaną węgierską próbę kodyfikacji cywilistycznej przed drugą wojną światową. Zyskał uznanie ze względu na wysoki poziom legislacyjny i walory naukowe, które sprawiły, że w praktyce wymiaru sprawiedliwości niejednokrotnie powoływano się na zawarte w nim regulacje. Projekt kodeksu prawa prywatnego z 1928 r. stał się wzorcową regulacją i punktem wyjścia prac kodyfikacyjnych nad dwoma późniejszymi węgierskimi kodeksami cywilnymi: ustawą nr IV z 1959 r. oraz ustawą nr V z 2013 r. (obecnie obowiązujący k.c.). Projekt sygnalizował przejście od prawa zwyczajowego do prawa prywatnego stanowionego. Okoliczności jego przyjęcia i dalsze losy dobrze obrazują trudności związane z tym procesem, a ich analiza ma dziś znaczenie praktyczne. Z jednej strony pozwala zidentyfikować historyczną ciągłość instytucji węgierskiego prawa cywilnego, z drugiej zaś strony pozwala poznać okoliczności, które wpłynęły na odejście od niektórych przedwojennych rozwiązań prawnych.
Although the 1928 Civil Code Project never came into force, it is considered to be the most important pre-WWII civil codification instrument, referred also in the legal practice, which was undeniably a high quality text with real scientific value. The proposed Civil Code also served as a model and point of reference for the two subsequent Hungarian Civil Codes (Law IV of 1959 and Law V of 2013, the later still in force). The project signaled the passing the borderline between a historical customary law and a codified private law. Its fate reflects all the difficulties of this transition. Conjuring this development and knowing the fate of this still of practical use today: on one hand we can identify the historical roots of continuity, on other hand we can investigate the reasons of discontinuity, which makes this debate very actual.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 4; 178-199
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyczaj w prawie kanonicznym i w prawie polskim
Custom in the Canon Law and in the Polish Law
La coutume en droit canonique et en droit polonais
Autorzy:
Dziewicka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917241.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zwyczaj
prawo zwyczajowe
prawo cywilne
prawo kanoniczne
wspólnota
prawodawca
custom
common law
civil law
Canon Law
community
legislator
Opis:
W niniejszym artykule autor porusza problematykę zwyczajów w prawie kanonicznym oraz prawie polskim. We wstępie przedstawiono ogólne cechy zwyczajów i ich znaczenie we współczesnych systemach prawnych. Kolejna część artykułu traktuje o zwyczajach prawnych występujących na gruncie prawa kanonicznego, a także dokonuje interpretacji kan. 23-28 Kodeksu Prawa Kanonicznego, kluczowych do omówienia tej problematyki. . W następnej kolejności autor charakteryzuje zwyczaje w systemie prawa polskiego oraz analizuje obowiązujące przepisy prawa cywilnego pod kątem prawa zwyczajowego.
In this article, the author presents the issue of legal practices in the canonical legal system and in Polish law. In the introduction, was presented the general characteristics of the legal traditions and their importance in contemporary legal systems. In the next section the author is analysing customs in the canonical law as well as is making interpretation can. 23-28 of Code of Canon Law of customs resolving issues. A next part of the article is a characterization of customs in the system of the Polish law and analysis of applicable regulations of the civil law under the angle of the customary law.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 9-23
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Themis clothed in Ermine. Some Remarks on the Jurisdiction Excercised by the Rector of Krakow Academy
Autorzy:
Malec, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/924158.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
uniwersytet jagielloński
akademia krakowska
statuty uniwersyteckie
sądownictwo
uniwersytetckie
rektor
sąd rektora
kazimierz wielki
władysław jagiełło
prawo kanonicze
prawo
rzymskie
prawo zwyczajowe
proces skargowy
dowody
przysięga
reformy kołłątajowskie
inceptionof statutory law
Opis:
The scope of the jurisdiction of the Rector of the Krakow Academy was determined by the foundation privileges of Kazimierz Wielki and Władysław Jagiełło; the latter had subsequently been extended by the university statutes as well as by the royal and urban documents. The judicial competence of the Rector, named in legal documents as the “highest judge”, referred above all to members of the university corporation, but also to people remaining outside this structure (e.g. in some cases to the Krakow townsmen). The Rector assumed the jurisdiction the moment he had taken an oath. The students and professors of the Krakow Academy were also subject to the Rector’s judicial authority, the moment they had taken an oath. The subject range of the Rector’s jurisdiction comprised penal cases, including those relating to disciplinary issues. The jurisdiction also extended to civil law: confirmation of documents, certain institutions of inheritance law and even civil contentions relating to copyright law. The Rector adjudicated on the basis of canon law, Roman law and customary law as well as on the basis of the university statutes. The procedure was based on a shortened and simplified mode derived from canon law. The trial was of an adversarial nature and consequently, the penal and civil proceedings did not differ much one from another. All proceedings were based on the principle of oral testimonies. The hearing of evidence was based on a legal theory of evidence. The fundamental type of evidence was an oath, but other forms of evidence were also allowed, including testimonies of women witnesses. The majority of cases adjudicated by the Rector concerned the students of the Academy; proceedings against professors were also conducted. The most common offences concerned disciplinary matters, offences against morality, neglect of duties, theft of books, fights. Among the adjudicated punishments there predominated fines although one could also come across penalties of temporary imprisonment or church punishments, such as excommunication. The students and professors were protected by immunity, thanks to which they could not be held responsible before municipal and magistrates courts. As a matter of rule, one could not appeal against the verdict passed by the Rector, although there were other legal measures that enabled one to avoid punishment. During the reforms implemented by H. Kołłątaj, attempts were made to broaden the extent of the Rector’s judicial competence, yet the latter had never been implemented on a wider scale. The Rector’s jurisdiction was eventually abolished by the Austrian authorities.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 1; 147-157
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le rôle des arrêtistes dans la publication des sources juridiques françaises (XVIIe-XVIIIe siècles)
The Role of Arretistes in the Publishing of the French Sources of Law, the 17th through the 18th Centuries
Autorzy:
Nélidoff, Philippe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/924082.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
prawo francuskie, ordonans, prawo zwyczajowe, arretyści, doktryna prawnicza, orzecznictwo, adwokat, sędzia
Opis:
It is for a long time now that legal historians have been interested in the paths along which the French law used to be created. It is true that the learned law (the Roman law as well as the Canon law) played a significant role in variety of fields. However the commonly applied customary law which slowly used to emerge due to the official compilations of customs as ordered by the Royal Ordinance of Montils-les-‑Tours (1454) and materialized in the 16th century, in the same way as the teaching of law – commenced worth the ordinances inspired by the royal professors of the French law. They often were the experienced advocates or judges who appeared at the same time at which the Ordinance of Saint-Germain was issued (1679) and they considerably contributed to the erection of the edifice of law, the one that was crowned with the Napoleonic codifications. What should not fall into oblivion is the role of the decisions of parliaments and the docrine bound with it, the decisions and the doctrine being inseparable in practice. While viewing the problem through that prism it is indispensable to study the role of arretistes, i.e. the judges and the advocates, experts in the practice of law, who published the compilations of judgements. They not only presented the most important court decisions but they additionally commented on them. The compilations doubtless make up a part of a larger collection (corpus) of law literature. The latter includes also the authors of legal studies such as law dictionaries, collections of legal styles and those devoted to civil law procedure, commentaries of customs and the authors of complaints. Those sources recorded in the written form a substantial part of legal act which in its essence is oral. However hundreds of collections of that type derived from the entire France of the 17th and     18th centuries have not been identified until now. On the Parliament of Toulouse it was possible to identify sixteen arrêtistes, which puts this Parliament at the second place after that atrributed the Parliament of Paris and ahead of Parliaments of Bretagne (10) and Provence (9). This position corresponds to the time of its origin (1444), the scope of its competence and the number of cases subjected to its cognition. The aforementioned collections, fully private, were often postnumously published and therefore were remote from the time with which they were concerned. On the other hand, as regards their 17th and 18th centuries editions, they were repeatedly republished. These works were highly erudite and referred to variety of matters, apart from those that dealt with penal law. It is difficult to determine the extent to which the discussed law literature had its influence on the decisions of Parliaments. It seems that the advocates had this kind of registers of cases for their own use and exploited them while engaged in the judiciary. The editing in Toulouse in 1831 by Jean-Baptiste Laviguerie of the previously non-published decisions of the Toulouse Parliament testifies to the long-lived value of this kind of sources of law. They survived the time of the Revolution and the Napoleonic codification activities.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 3; 433-445
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of the Customary International law on the Cultural Property Plundered in War
Ewolucja międzynarodowego prawa zwyczajowego w zakresie dóbr kulturalnych w czasie konfliktu zbrojnego
Autorzy:
Yadong, Zhang
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1895739.pdf
Data publikacji:
2021-02-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
dobra kulturalne
zabór dóbr kulturalnych
międzynarodowe prawo zwyczajowe
zdobycze wojenne
cultural property
plunder of cultural property
customary international law
spoils of war
Opis:
This article presents an unambiguous evolutionary sequence of historical events leading to the development of customary international law, seen with reference to the mutual influence and transformation of legal philosophy, practice and codification on plundering cultural property during wars. The contemporary legal rules and customs working against taking cultural property as spoils of war are rooted in the eighteenth century, and were consistently developed in the nineteenth and twentieth centuries. Restitution appears the best remedy for the country of origin, especially in the condition where the plundered cultural property is existent and identifiable. Achieving this goal depends on the cooperation and coordination throughout the world, based on a wider customary international law space.
Artykuł niniejszy prezentuje w sposób chronologiczny ewolucję międzynarodowego prawa zwyczajowego w odniesieniu do zaboru dóbr kulturalnych. Autor opierając się na przedstawionych wybranych wydarzeniach historycznych mających wpływ na tę sferę prawa wojennego, wskazuje na wzajemne zależności i przeobrażenia w prawniczej filozofii, praktyce i kodyfikacji. Obecnie obowiązujące prawne regulacje i obyczaje zabraniające zaboru dóbr kulturalnych jako łupów wojennych zrodziły się w wieku osiemnastym i były konsekwentnie rozwijane w wieku dziewiętnastym i dwudziestym. Zwrot zagrabionych dóbr państwu, które jest ich właścicielem, wydaje się najlepszym wyjściem, szczególnie w sytuacji, gdy zrabowane przedmioty pozostają w stanie nienaruszonym i są identyfikowalne. Osiągnięcie tego celu jest uzależnione od współpracy i koordynacji działań na całym świecie, realizowanych w szerszej przestrzeni prawa międzynarodowego.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2020, 18, 4; 123-135
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies