Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Prawo rzymskie"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Podręcznik do myślenia. Prawo rzymskie według Kazimierza Kolańczyka
A textbook for thinking. “Prawo rzymskie” [Roman law] by Kazimierz Kolańczyk
Autorzy:
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046205.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kazimierz Kolańczyk
Roman law
textbook
prawo rzymskie
podręcznik
Opis:
Jednym z najbardziej znanych polskich powojennych podręczników do prawa rzymskiego jest opracowanie autorstwa Kazimierza Kolańczyka. Pierwsze wydanie podręcznika Prawo rzymskie ukazało się drukiem w 1973 r. W ciągu blisko pięćdziesięciu lat od tego momentu, praca doczekała się sześciu wydań i co więcej, w trzecim dziesięcioleciu XXI w. stanowi wciąż jedno z cieszących się sporą popularnością opracowań służących do nauki prawa rzymskiego. Przyczyn tego niekwestionowanego sukcesu podręcznika poszukiwać należy już na etapie jego tworzenia. Z tego też powodu niezwykle interesujące wydaje się przedstawienie zaprezentowanej przez autora koncepcji dzieła, okoliczności związanych z jego tworzeniem, a także odbioru pierwszego wydania.
One of the most famous Polish post-war Roman law textbooks is the publication written by Kazimierz Kolańczyk. The first edition of the “Prawo rzymskie” [Roman law] textbook appeared in print in 1973. During the course of nearly fifty years since then, 6 different editions of this work have been printed. Furthermore, it still enjoys significant popularity as a text used in the course of Roman law education even now, in the 3rd decade of the 21st century. The reasons behind the unquestionable success of this textbook can be noted already in its creation. For this very reason, the concept presented by the author of this work, the circumstances connected with its creation, and the reception of the first edition all seem extremely interesting.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2021, 73, 2; 159-177
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO RZYMSKIE W ORZECZNICTWIE SĄDU NAJWYŻSZEGO STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI
Autorzy:
Kosior, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664188.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Prawo rzymskie
Sąd Najwyższy
Stany Zjednoczone Ameryki.
Opis:
SummaryThe Supreme Court of the United States of America has frequently referred to Roman law in the grounds for the verdicts and rulings it has handed down. Most of its references to Roman law have occurred in a historical context, for the clarification of complex issues, when it has presented the history of a particular legal institution, going back to its ancient origins. Thereby the judge compiling the grounds for the Court’s verdict endeavoured to show that he had conducted a comprehensive and in-depth examination of the question, going right back to the given institution’s ancient roots. Most frequently he would cite a particular Roman law source by quoting the original phrases or even the whole text in Latin, or sometimes by giving just a reference to the source. Some of the most frequent references have been to Gaius and Justinian (the Code and the Digests), and somewhat less often to Teodosius. In this article I look at rulings delivered by the American Supreme Court since 1819, as part of an ongoing discussion of how Roman law has influenced the common law systems.
Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych Ameryki w swoich opiniach niejednokrotnie odwoływał się do prawa rzymskiego. Czynił to przy okazji uzasadniania swoich orzeczeń. W zdecydowanej większości przypadków Sąd Najwyższy odwoływał się do prawa rzymskiego w kontekście historycznym tj. przy okazji wyjaśniania danego zagadnienia, w formie niejako dydaktycznej prezentował podstawę historyczną danej instytucji prawnej, najczęściej wywodząc ją od starożytności. Tym sposobem sędzia przygotowujący uzasadnienie starał się zaakcentować, że wydane orzeczenie poprzedzało wnikliwe, wielowątkowe badanie, które sięgało aż do źródeł danej instytucji prawnej. Jeżeli zaś chodzi o sposób w jaki Sąd Najwyższy sięgał po prawo rzymskie to czynił to w różnych formach. Najczęściej cytował konkretne źródła bądź w całości przytaczając łaciński tekst, bądź wskazując jedynie źródło. Wśród cytowanych fragmentów znajdowały się Instytucje Gaiusa, Instytucje Justyniana, Kodeks oraz Digesta, rzadziej Sąd sięgał do Kodeksu Teodozjańskiego. Przedmiotowy artykuł prezentuje orzeczenia wydane przez amerykański Sądu Najwyższy począwszy od 1819 r. Artykuł wpisuje się w prowadzoną dyskusję o roli prawa rzymskiego na systemy prawne common law
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo chrześcijan: egzegeza biblijna i prawo rzymskie (XXXVII „Dni Augustiańskie” – Rzym, 8-10 V 2008)
Autorzy:
Degórski, Bazyli
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613825.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
małżeństwo
prawo rzymskie
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2009, 53-54; 1060-1063
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO RZYMSKIE W ŚWIECIE WSPóŁCZESNYM WEDŁUG HENRYKA KUPISZEWSKIEGO
Autorzy:
Sondel, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664079.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie
współczesność
notariat
kultura prawna
papirologia
inflacja prawa
humanista
Kato cenzor.
Opis:
Roman Law In The Contemporary World According To Henryk Kupiszewski Summary The 1988 publication of Henryk Kupiszewski’s book on Roman law and the contemporary world (Prawo rzymskie a współczesność) was a milestone in Polish scholarship. It was written in reaction to the attempts which had been continually undertaken under the People’s Republic of Poland to remove Roman law from the teaching syllabus. The book triggered vociferous protest against the attempt to turn the faculties of law at Polish universities into vocational colleges, at the same time stimulating research on Roman law, not only in its historical aspect but also from the point of view of its value for the present times. An image emerged of Kupiszewski as an outstanding scholar of the humanities, for whom the ethical values in Roman law were just as important as the institutions it created which were subsequently adopted by the legislative systems of latter-day civilised states. Professor Kupiszewski, an advocate of the theory of continuity in the Roman culture and civilisation following the Germanic invasion, drew attention to two factors which turned out to be particularly relevant for the continuation of Roman law – education and the notarial service. He held that especially the latter was of seminal importance, since the formulas notaries reproduced time and again in documents carried the precepts of Roman law well into the Middle Ages. He attributed a special significance to the inspiration Roman law engendered, which he saw as its principal contemporary value. And one can hardly disagree if one recalls a remark he made, that “Justinian’s compilation is a rich store full of things that are required nowadays” is still being confirmed in the work of today’s specialists in civil law.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy prawo rzymskie pokonało kanał La Manche?
Autorzy:
Marzec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641207.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
This paper presents the issue of the influence of the Roman Law on the English legal system through its historical development. One can find several fields where Roman Law, or ius commune was useful in England, like legal education, foreign serviced, the science of law and the practice of several courts administering equity, admiralty or ecclesiastical jurisdiction.The Court of Chancery was a significant element of the English judicial system that operated outside the sphere of the common law. The equity law, intended to be a remedy for the strict rules of the common law, borrowed much from the Roman law. Many chancellors and masters in Chancery, having obtained a D.C.L or LL.D degree were open to adopt Roman law rules in the Court’s practice. In the common opinion, some of the equity institutions were borrowed from the Roman law, like trust (fideicomissum) or elements of mortgage (equity of redemption). Many “rules of equity” have also their origins in the Roman jurisprudence.Many of Admiralty judges were doctors of civil law and members of the elitists organization Doctors’ Commons. Some of the court’s jurisdiction wad based on the Roman law, which was one of the reasons for professional envy and jealousy presented by common law judges headed by Sir Edward Coke. The Court of Admiralty was undoubtedly the most powerful English judicial institution using the rules of Roman law in its practice. One of the respodentia, based on the pecunia traiecticia and foenus nauticum.Contemporary English barristers-to be are still required to get a pass in the Roman Law, in the United States the knowledge of the Roman Law is the mark of a very high professional status of the lawyer. Even American universities continue to offer summer courses in Roman Law and they still find applicants.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2008, 2
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo rzymskie w projektach kodyfikacyjnych polskiego Oświecenia
Autorzy:
Jakubowski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685685.pdf
Data publikacji:
1984
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Le travail est consacré à l'analyse des d,eux projets codificateurs en Pologne du dix-huitième siècle: du code d'André Zamoyski et de celui de Stanislas Auguste, en ce qui concerne les éléments du droit romain s'y présentant. Le travail est une cointribution aux recherches sur la réteption du droit romain dans le droit polonais et. l'histoire de ius Romanum en Pologne. L’auteur s'est préoccupé de ces deux entreprists codificatrices, puisqu'elles constituent un certain style de la technique codificatrice et de la mentalité juridique, ainsi que de la culture juridique ert Pologne du dix-huitième siècle.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 1984, 15
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo rzymskie to nie tylko Digesta. Kilka uwag nad książką Łukasza Jana Korporowicza "Prawo rzymskie w Anglii w XVIII, Nauczanie studia, nauka"
Roman Law is not only Digesta: A Few Remarks on Łukasz Jan Korporowicz’s Book “Prawo rzymskie w Anglii w XVIII wieku. Nauczanie, studia, nauka”
Autorzy:
Tulejski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097083.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman law
system of teaching
Roman studies
English society
prawo rzymskie
system nauczania
studia romanistyczne
społeczeństwo angielskie
Opis:
Polskie badania nad prawem rzymskim tradycyjnie dotyczą przede wszystkim prawa prywatnego oraz jego recepcji w europejskich systemach prawnych. Niewiele publikacji dotyczy jednak roli, jaką prawo rzymskie odegrało na Wyspach Brytyjskich. Jednym z istotnych wyjątków są badania Łukasza Jana Korporowicza z Uniwersytetu Łódzkiego. W niniejszym artykule przeprowadzono analizę jego ostatniej książki pt. Prawo rzymskie w Anglii w XVIII wieku. Nauczanie, studia, nauka. Opisuje ona system nauczania prawa rzymskiego w Anglii w XVIII w. oraz rolę, jaką absolwenci studiów romanistycznych w Oxbridge odgrywali w ówczesnym społeczeństwie angielskim. Wskazano przede wszystkim na pionierski charakter recenzowanej pracy, podobna bowiem nie ukazała się jeszcze nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Analizując kolejne części książki, dokonano ich krytycznej analizy oraz wskazano na jej silne i słabsze elementy. W konkluzjach wskazano na bardzo wysoki poziom naukowy recenzowanej książki.
Polish research on Roman law is traditionally concerned first of all on the private law and its reception in European legal systems. However, very few publications deal with the role Roman law played on the British Isles. One of the important exceptions is Łukasz Jan Korporowicz’s research from the University of Lodz. This article analyzes his last book entitled Prawo rzymskie w Anglii w XVIII wieku. Nauczanie, studia, nauka. It describes the system of teaching Roman law in England in the 18th century and the role that graduates of Roman studies at Oxbridge played in English society at the time. First of all, the pioneering nature of reviewed work was indicated, as a similar one has not yet been published not only in Poland, but also in the world. By analyzing the subsequent parts of the book, their critical analysis was made and its strong and weaker elements were indicated. The conclusions indicate a very high scientific level of the reviewed book.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 447-457
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO RZYMSKIE W POLSCE PRZEDROZBIOROWEJ W ŚWIETLE AKTUALNYCH BADAŃ
Autorzy:
Godek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664352.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
ROMAN LAW IN PRE-PARTITION POLAND IN THE LIGHT OF PRESENT RESEARCH Summary The question of the importance of Roman law in pre-partition Poland has been taxing Polish legal historians for more than two centuries. The achievements to date in this field are significant; however, the issue has not been completely exhausted. In ongoing studies, a number of lines of inquiry have been undertaken that constitute a continuation of earlier investigations, but there are also completely new lines. The great controversy about the role of Roman law in Poland prior to 1795 (viz. the Third Partition) that was initiated by historians in the nineteenth century continues to be of unflagging interest. Research into the Romanisation of the Chronicles of Wincenty Kadłubek is being continued. The attention of researchers is still drawn to the issue of the teaching of Roman law in pre-partition Poland, especially in Kraków, Wilno, and Zamość. Quite significant progress has been made in research on the impact of Roman law on the codification of Poland prior to 1795. Areas of special interest include the Sigismundina, the Lithuanian Statutes and King Stanisław August’s Code. Research on the influence of Roman law on the work of writers who were lawyers in the pre-partition era is less intense than it was in the past. However, there has been a revival in the study of criminal law, as evidenced by the work on crimen laesae maiestatis.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2013, 13, 3
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo rzymskie w dawnych Czechach w poglądach Arthura Ducka
Autorzy:
Marzec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641231.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
De Usu et Authoritate Juris Civilis Romanorum in Dominiis Principum Christianorum, the work by Artur Duck was published in London in 1653 In his work he analysed the position and infl uence of Roman Law in fifteen countries of the 17th‐century Europe. Apart from England, Scotland and Ireland, he researched the German Empire, France with Belgium, Italy, Sicily and Naples, Poland, Hungary, Bohemia, Spain, Portugal, Denmark and Sweden. Although Duck was an Englishman, he admired Roman Law and believed it could unify and consolidate the legal systems of Christian Europe. His work shows deep knowledge of how the legal systems of the 17th‐century Europe were organized and influenced by Roman Law. Although his work has remained forgotten for centuries, contemporary scholars are attempting to restore it to its proper position. Although the chapter concerning the Kingdom of Bohemia appears relatively short, it gives basic and true information on the Bohemian state and legal system. Duck used over twenty books of various authors, to mention only Goldast, Dubravius, Arumaeus, Besold, Mynsinger, Gail, Muscorn and Kromer. In his view, German emperor did not have a direct power over Bohemians, though Bohemian kings were not entirely independent. He stresses that Bohemians never accepted being a part of the German Empire. They had their own laws, to some extent based on the Roman Law, particularly in the fi eld of the municipal laws, derived from ius saxonicum. Duck believes that the Roman Law was the Bohemian ius commune, as it was said to be in Germany.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2010, 3
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BANKIERZY PUBLICZNI W ŹRÓDŁACH PRAWA RZYMSKIEGO
Autorzy:
Niczyporuk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664061.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
nummularii
mensarii
prawo rzymskie
Opis:
PUBLIC BANKERS IN ROMAN LAW SOURCESSummaryThe Romans had an extensive terminology for persons who engaged in banking activities; however, only nummularii and mensarii pursued activities on behalf of the State. Their operations may be regarded as public banking in the broad sense of the term, and were conducted from the 4th century BC until the 3rd century AD. Banking was of key importance in the peak period of growth for Roman trading and financial operations, and this is confirmed in the sources for Roman law. We do not have any records for the bankers referred to as nummularii until the period of classical Roman law, when we get fragmentary references to them in the writings of Roman jurists. There are only two passages on their public activities in the quality control and exchange of coinage; the first is by Sextus Caecilius Africanus, and the second is Ulpian’s commentary on the duties of the prefectus Urbi. Other references to them in the works of Roman jurists relate to their operations concerning deposits and credit, and as such do not belong to the sphere of public law. We get more mentions of public bankers in the Roman non-legal literature. Mensarii, who performed a certain type of public banking duties, are referred to in Livy’s Ab urbe condita. Cicero, Suetonius, and Festus also wrote about them. Moreover, Grammaticus treated the term mensarii as synonymous with nummularii. Presumably the two categories of public bankers were considered to be generally respected individuals. We also have mentions of the nummularii in the non-legal literature. In his Satyricon Petronius esteemed their skills of assessing the quality of coins; they were also held in high regard by Martial, Suetonius, and Apuleius. Suetonius wrote of the severe penalties imposed on the nummularii by the Emperor Galba. On the other hand, all we get in the epigraphic sources, mostly tombstone inscriptions from Rome, elsewhere in Italy, and the western provinces, are records of the activities of the nummularii for the quality control and exchange of coinage, considered an important duty from the point of view of the State. In fact the non-legal and epigraphic literature of Rome tells us more about public bankers than do the sources on Roman law. Their work did not give rise to many legal problems, as we may conclude from the fact they are mentioned only in two juridical passages. The assessment of the quality of coins and their exchange, and other banking activities on behalf of the State were sufficiently supervised by Roman administrative officers, so there was no need for jurists to comment on them at length.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo rzymskie w rozprawie Jana Zamoyskiego : (De Senatu Romano libri duo)
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661305.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Im jahre 1563 veröffentlichte Jan Zamoyski, derzeitiger Jurastudent in Padua und künftiger polnische Kanzler das Werk De senatu romano, das er bei italienischem Humanisten und Altertumsforscher Carolus Sigonius vorbereitete. Im Werk wurden u.a. der Status von römischen Senatoren und die Ordnung des Senatus im antiken Rom dargestellt. Nach der kurzen Einführung (I) schildert der Aufsatz den rechtlichen Inhalt des Werkes in Bezug auf römisches Privat- (II) und Strafrecht (III). Im letzten Teil (IV) wird die römische Gesetzgebung beschrieben, die von Zamoyski im Zusammenhang mit dem Senat vorgebracht wurde. Im allgemeinem gehört aber Zamoyski’s Werk zum römischen öffentlichen Recht.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 1994, 37, 3-4; 68-83
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„POLSKI PAPINIAN” ‘REDIVIVUS’. CZY WARTO DZISIAJ TŁUMACZYĆ I WYDAWAĆ STANISŁAWA WRÓBLEWSKIEGO ZA GRANICą?
Autorzy:
Marzec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664186.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman law
Stanisław Wróblewski
the Polish Papinian
Roman law in Poland.
Prawo rzymskie
Polski Papinian
Prawo rzymskie w Polsce.
Opis:
This paper presents an outline of the life and scholarly achievements of the eminent Polish lawyer Stanisław Wróblewski (1868-1938), professor of Roman and civil law at the Jagiellonian University. He wrote a series of brilliant studies on legal issues, but few of them are known in the international milieu of law scholars, because he published in Polish. In 1899 he published Posiadanie na tle prawa rzymskiego, on ownership and usucaption in the light of Roman law, where he presented the opinion that usucaption deserved the status of a right, just like ownership. In 1916 and 1919 Wróblewski published his unfinished opus magnum, Zarys wykładu prawa rzymskiego (An Outline of Roman Law), which is regarded as a major intellectual achievement in the legal sciences, but remains largely unknown because it was published in Polish. This paper concludes with an appeal for an English edition of Wróblewski’s works as part of the world’s heritage of legal culture.
.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘SUPERFICIES’ – RZYMSKIE KORZENIE PRAWA ZABUDOWY
Autorzy:
Dyjakowska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663871.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie
prawo zabudowy
prawa rzeczowe ograniczone
Opis:
‘Superficies’: The Roman Origins Of The Right To Build Upon A Plot Of LandSummaryThe aim of this paper is to present the Roman origin of the right of superficies (the right to erect a building on a plot of land), which is thesubject of a bill drafted by the Polish Civil Law Codification Committee. This right is to replace the institution of perpetual usufruct, which has been extant in Polish civil law since the 1960s. Superficies has been present in many European systems of law (for example in the Bürgerliches Gesetzbuch German Civil Code of 1896, and the Austrian law of 1919). The author compares the subject and object of the right in question, the legal situation of the superficiarius and the rights of the owner of the land in Roman law and in the Polish draft bill. The main difference between the Roman superficies and the right proposed in the draft bill is the deviation from the principle of accession (superficies solo cedit): under the Polish draft bill the superficiarius will become the owner of the building. Furthermore, the Roman superficies was perpetual; in Poland it will be constructed as temporary (30-100 years). Both rights (in Roman and Polish law) share many other similarities: they are hereditary, and the superficiarius is to pay the owner of the land. The conclusion which may be drawn is that Roman institutions can still inspire the contemporary legislator.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rome and Roman law in English antislavery literature and judicial decisions
Rzym i prawo rzymskie w angielskiej literaturze i orzecznictwie antyniewolniczym
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033490.pdf
Data publikacji:
2020-04-02
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawo angielskie
prawo rzymskie
niewolnictwo
abolicja
English law
Roman law
Slavery
Abolition
Opis:
The abolition of slavery by modern states was an important step towards the recognition of what is now known as human rights. The British Empire and its cradle, England, were the leading entities responsible for the support of the international trade slave. For this reason, its antislavery movement is one which deserves particular attention. The argumentation used by the abolitionists has been a subject of many studies. Philosophical, theological or commercial arguments against slavery are well researched. It needs to be emphasised, however, that abolition was a legal step. In this context, it is interesting to seek legal argumentation against the enslavement of people. It is obvious that an appropriate reasoning would be difficult to find. Slavery has been a common social institution since ancient times. The universal principles of Roman law, as well as the significance of Roman civilisation for the development of the Western culture, made it one obvious field of research. The main aim of this article is to check if reference to Roman antiquity has been one of the crucial arguments in the antislavery struggle in Britain.
Zniesienie niewolnictwa przez nowożytne państwa było ważnym krokiem zmierzającym do uznania praw człowieka. Imperium Brytyjskie, jak i jego matecznik – Anglia – były jednymi z głównych organizmów państwowych odpowiedzialnych za wspieranie międzynarodowego handlu niewolnikami. Z tego względu rozwijający się w nich ruch abolicyjny zasługuje na szczególną uwagę. Argumentacja stosowana przez jego przedstawicieli stanowiła dotąd przedmiot licznych badań. Argumenty filozoficzne, teologiczne czy handlowe przeciwko niewolnictwu są dobrze znane. Należy podkreślić jednak, że dokonanie abolicji miało być krokiem prawnym. Stąd interesujące wydaje się poszukiwanie prawnych argumentów służących potępieniu zniewalania ludzi. Oczywiste jest, że znalezienie odpowiedniego uzasadnienia byłoby trudne. Niewolnictwo była przecież powszechną instytucją społeczną od czasów starożytnych. Jednak uniwersalne zasady prawa rzymskiego, jak i cywilizacji rzymskiej wykorzystane do tworzenia zachodniej tradycji prawa, czynią z prawa starożytnych interesujące źródło odniesień. Głównym celem artykułu jest ustalenie czy odwołania do starożytności rzymskiej stanowiły ważny argument w brytyjskich zmaganiach o zniesienie niewolnictwa.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2020, 91; 37-49
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo rzymskie w okresie Renesansu i Baroku. Humanistyczny wymiar europejskiej kultury prawnej
Autorzy:
Święcicka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916204.pdf
Data publikacji:
2018-10-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
The history and formation of the European legal culture that had been developing and taking shape since the Middle Ages when universalism manifested itself as ius commune and seemed to be a satisfactory solution, has been marked with the appearance of a trend called ‘legal humanism’ which developed in response to the humanistic Renaissance postulates. While humanism itself pertained to arts and science of the Renaissance period, legal humanism that emerged centuries later, challenged the medieval interpretation of Justinian texts and postulated the rejection of the mos italicus methods described as praemitto, scindo, summo casumque figuro – praelego, casus, commodo, obiicio (Math. Grib. De meth, 3.94-98). The supporters of the new humanistic jurisprudence advocated recognition of Roman law as an element of the research into the Antiquity. As a result, ancient texts underwent a certain ‘purification’ and were subsequently used for the teaching of Roman law based on subsequent „Glosses and Commentaries”. Critical reviews of the fundamental sources of law as well as the first translations of till then unknown Greek texts were also attempted. That all was possible because the jurists of that new era had a much more comprehensible education and linguistic skills and were able to read texts in Greek and finally break away with the medieval impasse Graeca sunt, non leguntur, going beyond the „judicial Bible” of the compilation of Justinian texts only, searching for new and often multi-aspect meanings and a true understanding of the Ancient World. This new approach to Roman law had also changed the attitude to legal studies which ceased to be seen as merely updating the existing laws i.e. serving the practice. Roman law was finally recognised as a historic phenomenon, a product of its times that evolved together with the changing world, and the study of Roman law became an aim and objective of its own. Such an approach quickly found followers in all Western Europe and replaced the exegetic commentaries with a new form – a treaty that compared the theory of law with the existing laws on the basis of its historic context. An author of a legal academic paper was no longer a mere executor and commentator of ius scriptum, but, being a jurist of humanistic views, transformed into a searcher of pure law, an expert of both the Antiquity and the contemporary World. As François Baudouin put it: sine historia caeca est iurisprudentia (De Institutione historiae universae, I, 609).
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2012, 64, 1; 9-37
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’‘HUMANITAS’ TRA DIRITTO ROMANO E TOTALITARISMO HITLERIANO
Autorzy:
Garofalo, Luigi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664071.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
humanitas
prawo rzymskie
nazizm.
Opis:
„Humanitas” między prawem rzymskim a totalitaryzmem hitlerowskimStreszczenieIdea humanitas towarzysząca ludzkości od czasów starożytnych, od momentu jej powstania pozostawała w ścisłym związku z pojęciem prawa, oddziałując na proces jego tworzenia i interpretacji oraz wyznaczając kierunki jego rozwoju. Jak każda idea ma ona swoje „corpus“ historyczne, jako że proces jej formowania się, kształtowania i konsolidacji odbywał się w rozwoju historycznym naszej cywilizacji, w nierozerwalnym związku z ludźmi i ich losami. O ile dla Cycerona humanitas rozumiana jest jako obiektywna, nadrzędna zasada moralna, z której wynikają dla człowieka określone powinności a także jako wymóg zdobywania wszelakiego rodzaju wiedzy, przede wszystkim na bazie studiów literackich, o tyle w kulturze chrześcijańskiej humanitas przejawia się przede wszystkim w obowiązku miłości bliźniego, umiłowania Syna Bożego w każdej istocie ludzkiej, nawet jeżeli jest ona wrogiem. Przedmiotem rozważań w niniejszym opracowaniu jest koncepcja humanitas u zarania jej dziejów a więc w czasach rzymskich, bowiem idea humanizmu, zarówno w sensie terminologicznym jak i materialnym stanowi oryginalną, autonomiczną kreację rzymskiej praktyki prawnej i myśli filozoficznej a także pojmowanie i krytyka tejże idei humanitas w okresie, „kiedy prawo rzymskie przestało istnieć“ a więc w czasach hitlerowskiego totalitaryzmu. W pismach rzymskich jurystów, poczynając od Juliana, wielokrotnie humanitas jest przywoływana jako ratio decidendi konkretnego rozstrzygnięcia kwestii spornej będąc jednym z atrybutów idei aequitas (słuszności) uznawanej przez rzymskich jurystów i urzędników tworzących i stosujących prawo za podstawę proponowanych przez nich rozstrzygnięć czy rozwiązań prawnych. Tak pojmowana idea humanitas zapewniła sobie silny wpływ na obowiązujące prawo i wyznaczała kierunki jego dalszego rozwoju. W czasach nazizmu zarówno prawo rzymskie jak i ideologia z nim związana stała się natomiast obiektem zażartej krytyki ze strony teoretyków prawa i filozofów związanych z hitlerowskim reżimem. Głęboka awersja do prawa naznaczonego humanizmem, czy to w jego antycznym wydaniu, czy będącego recepcją prawa rzymskiego, spowodowała porzucenie idei humanitas przez elity intelektualne tej epoki popierające poglądy głoszone przez Hitlera bądź też doprowadziła do interpretacji tej idei zupełnie wynaturzonej w relacji do jej oryginalnego znaczenia. Jak należy bowiem zauważyć społeczeństwu rzymskiemu, chociaż nieznającemu pojęcia praw człowieka i z naszego punktu widzenia w wielu aspektach okrutnemu i niesprawiedliwemu, obca była idea dyskryminacji ze względów rasowych i etnicznych, co zawdzięczało ono w dużej mierze uznaniu wartości zawierających się właśnie w idei humanitas.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
HENRYKA KUPISZEWSKIEGO WIZJA PRAWA RZYMSKIEGO
Autorzy:
Wołodkiewicz, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664081.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Henryk Kupiszewski
prawo rzymskie
międzynarodowa współpraca naukowa
Opis:
Henryk Kupiszewski’s Vision of Roman LawSummaryThis article is an extended version of the author’s paper delivered atthe International Conference held at the University of Warsaw to commemorate the twentieth anniversary of the death of Professor HenrykKupiszewski. The author presents the biography and academic developments in the life of Kupiszewski, a student of Wacław Osuchowski, Rafał Taubenschlag, and Max Kaser. He then goes on to discussKupiszewski’s main research interests. Starting with papyrology forthe legal sciences, Kupiszewski moved on to research on the internalhistory of classical Roman law and finally to the study of the impact ofRoman law on contemporary law and legal culture. The author also recalls Kupiszewski’s work in international co-operation in scholarshipand for the Polish diplomatic service as ambassador to the Vatican.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Crimen abortionis w rzymskim prawie karnym
Autorzy:
Zalewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046841.pdf
Data publikacji:
2019-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
aborcja
prawo rzymskie
nasciturus
abortion
roman law
Opis:
Przedmiotem rozważań podjętych w artykule jest zagadnienie penalizacji aborcji w prawie rzymskim. Przez stulecia aborcja – jakkolwiek okolicznościowo poddawana krytyce ze strony pogańskich pisarzy – nie była uznawana przez Rzymian za przestępstwo. Zmieniło się to dopiero w III wieku, kiedy to Spetymiusz Sewer i Karakalla wydali reskrypt, zgodnie z którym rozwiedziona kobieta dopuszczająca się aborcji bez zgody swego byłego męża winna być skazana na wygnanie. Odrębnej sankcji realizowanej na podstawie lex Cornelia de sicariis et veneficis podlegały osoby, które podawały kobiecie środki aborcyjne. Celem artykułu jest próba ustalenia relacji między tymi przestępstwami poprzez identyfikację ich znamion.
The subject of considerations taken in this paper is the issue of criminalization of abortion in roman law. For centuries, abortion - although occasionally criticized by pagan writers - was not considered a crime by the Romans. Situation changed in the third century, when Spetymius Severus and Karakalla issued a rescript, according to which a divorced woman committing an abortion without the consent of her ex-husband should be condemned to exile. A separate sanction implemented on the basis of lex Cornelia de sicariis et veneficis was prescribed for perpetrators who gave specifics causing abortion to a woman. The purpose of the article is to try to establish the relationship between these crimes by identifying their names.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 1; 201-224
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ‘AGRIMENSORES’ A ODPOWIEDZIALNOŚĆ GEODETÓW
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664115.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie
prawo geodezyjne
agrimensor
geodeta
odpowiedzialność cywilna
Opis:
THE LIABILITY OF THE ‘AGRIMENSORES’ AND SURVEYORS’ LIABILITYSummaryThe agrimensores played an important role in the society of ancien Rome. They were highly respected for their technical skills and knowledge of mathematics. The grounds for the liability of the agrimensores were material damage caused intentionally by surveyor (dolus) and intent to deceive (fallere). An agrimensor was not liable for damage caused as a result of lack of knowledge or experience (imperitia). If several agrimensores onducted the surveying activities they were jointly liable (in solidum), regardless of their individual contribution to the damage. This type of liability could not be used when it was not possible to assign blame to one of the agrimensores. An agrimensor who had a slave to do the measuring held the liability and could not resort to noxal responsibility. Noxal responsibility could be applied if the shoddy work had been performed by a slave; in such cases the party suffering the damage could obtain dominion over the slave who had caused it or receive full compensation from the slave’s owner. The injured party could seek compensation on the grounds of a praetorian actio in factum. The injured party and his heirs had the right to submit a claim, which was subsidiary and therefore penal in nature, which meant it could not be brought against the heirs of the perpetrators. Actio in factum was used as an actio utilis and actio ad exemplum in other similar cases in surveying activities, such as when measuring wine or grain. Nowadays a surveyor’s liability is civil, criminal, administrative or disciplinary. The first two types are important when a specific injury or offence occurs. In such cases only a surveyor who carried out the surveying or cartographic activities on his own is liable. The study shows that, despite some similarities, there are differences between the liabilities of Roman agrimensores and of modern surveyors. Roman law used a system of praetorian civil liability which was penal in character, while today we have a stratified system of liability of up to four separate levels, where the injured party may use only one or submit a cumulative claim, seeking civil damages, and claiming punishment for the perpetrators under criminal law and/or disciplinary proceedings.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poprzez prawo rzymskie ponad komparatystykę
Through the Roman Law above the Comparative Law
Autorzy:
Dajczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518350.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Opis:
The title of the paper is a paraphrase of Jhering’s sentence “Through the Roman law but above the Roman law”. Putting this statement into the context of Savigny’s and Windscheid’s opinions on the future role of the Roman law the author has explained the Jhering’s dictum as an expression of the realistic approach to the workability of the Roman law for the jurisprudence. Essential for bringing about the aforementioned workability is – according to the author – the link between Roman law and legal methods. In this perspective the author discussed waning authority of Roman law at the faculties of law and little success of recent proposals to bring Roman law and comparative law closer. The main message of the paper is that Roman law can be useful for modern jurisprudence if we revive the tie between Roman law and legal methods, a connection which, as it is submitted it may be reasonably argued, may be revived due to significant potential of comparative reasoning for judicial practice in the time of globalization. The crux of any formative steps to that end shall be forging changes in legal education, which predominant focus should be rested upon legal problems. Inasmuch as systematic digitalization of these problems, subject to initial detection and centuries-long discussion within the civil law tradition, and assimilation of modern judgments from different jurisdictions can be put together in a uniform database, these developments are capable of bringing this legal experience closer to the practical legal debates.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2014, 2 (22); 7-16
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzym, Europa, świat – prawo rzymskie jako ratio scripta
Rome, Europe, World – Roman Law as the Ratio Scripta
Autorzy:
Leszczyński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945717.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
berman
prawo rzymskie
historia prawa
ius
commune
prawo naturalne
agamben
roman law
history of law
ius commune
natural
law
Opis:
Wśród historyków prawa istnieje przeświadczenie, że w Europie istnieje dość jednolita tradycja prawna. To przekonanie o jednolitości tradycji wynika z badań nad recepcją prawa rzymskiego przez różne kraje Europy i przyjęcie prawa rzymskiego jako podstawy dla prawa kanonicznego. Prawo rzymskie uważane jest zatem za faktyczny, historyczny fundament różnych porządków prawnych. W tym sensie, prawo rzymskie przejmuje funkcję, przypisywaną mu już w średniowieczu, ratio scripta, zbliżoną w treści do funkcji prawa natury. Co więcej, odwoływanie się do jednolitej tradycji prawnej, prowadzić może do wyrażania anachronicznych opinii o sytuacji politycznej w Europie. W artykule stawiam tezę, że prawo rzymskie nie powinno stanowić odpowiedniego punktu odniesienia dla budowania porządku prawnego w Europie, mimo oczywistych powodów, dla których mogłoby nim być.
Some legal historians believe that there is a fairly uniform legal tradition in Europe. That conviction is brought about by the research of Roman law’s reception in different countries and its function for canon law. Hence, Roman law is considered to be an actual, historical foundations of different legal orders. In that sense, Roman law takes over a function, already attributed to it in Middle Ages, of ratio scripta. In content it is similar to natural law. What is more, constant reference to the uniform legal tradition can lead to anachronistic opinions on political situation in Europe. In the article I venture an opinion that Roman law should not be a valid reference point for a construction of legal order in Europe – despite the obvious reasons why it could be.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 42 (3)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO RZYMSKIE W POLSCE W LATACH 1939-1945
Autorzy:
Czech-Jezierska, Bożena Anna
Dębiński, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663887.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman law
jurisprudence in Poland
Stalinism
Marxism
totalitarian states
secret education
prawo rzymskie, nauka prawa w Polsce
stalinizm
marksizm
państwa totalitarne
tajne szkolnictwo
Opis:
SummaryTe article is an attempt to establish the role and significance of Roman law in Poland in 1939-1945. Te authors analyse two principal problems: the place of Roman law in university education at this time and the attitude of both invading powers to the ius Romanum During their wartime occupation of Poland both the Nazi German and Soviet Russian regimes tried to destroy the Polish educational system by closing down the grammar schools and universities. They conducted an ideological campaign attacking the ideas behind Roman law. But despite the difficulties, Roman law continued to be taught in the secret university courses in law conducted throughout occupied Poland. Regarded as a universal symbol of fairness and truly humane justice, Roman law was the very opposite of the inhuman law imposed on Poland during the Second World War. In 1939-1945 the invaders cast aside the ideas and fundamental human values of Roman law, replacing them with their own draconian wartime regulations.
StreszczeniePrzedmiotem niniejszego syntetycznego artykułu jest próba ustalenia roli i miejsca prawa rzymskiego w Polsce w latach 1939-1945. Autorzy przeanalizowali w tym celu znaczenie prawa rzymskiego w edukacji prawniczej oraz stosunek okupanta do ius Romanum w omawianym okresie. Mimo prób zwalczania polskiego szkolnictwa wyższego i ideologicznego atakowania prawa rzymskiego, zarówno przez system hitlerowski, jak i sowiecki, było ono obecne jako przedmiot wykładowy w tajnym nauczaniu przez cały okres okupacji ziem polskich w różnych ośrodkach naukowych. Prawo rzymskie, traktowane natomiast jako uniwersalny symbol ludzkiego i sprawiedliwego prawa, w latach 1939- 1945 przestało istnieć jako przeciwieństwo nieludzkiego prawa czasów wojny, które odeszło od podstawowych wartości służących istocie ludzkiej i zatraciło sens człowieczeństwa.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 3
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo rzymskie w edukacji prawniczej w pierwszych latach Polski Ludowej (1944−1949)
Autorzy:
Czech-Jezierska, Bożena Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609371.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Opis:
The article is an attempt to establish the role and the meaning of Roman law in Poland in the period of 1944−1949. Polish state was regarded as a satelite state of the Soviet Union. The Polish Workers’ Party was dependent on the communists and it had a “leading role” in the country. The socialist ideology also played the decisive part in an educational system. Socialists were in principle against the study of Roman law and tried to limit his role in educating socialist lawyers – “lawyers of the new type”. They tried to conduct the reform of law studies and partly they made a success of it. “Secondary law schools” was created in this period but there was no Roman law in their school curricula. The Roman law played the major part in university educational system but, as a result of more late reforms, it was eliminated as a autonomous discipline in university education. The period of 1944−1949 was beginning of reforms which they took to it.
W artykule nie zamieszczono abstraktu
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2014, 61, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KILKA UWAG O KARZE MUTYLACYJNEJ WYKONANEJ WOBEC RZYMSKIEGO BANKIERA (NA MARGINESIE VITA GALBAE 9)
Autorzy:
Niczyporuk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663815.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
nummularius, Roman law
Roman public law
Roman bankers
the Emperor Galba
mutilation.
nummularii
prawo rzymskie
publiczne prawo rzymskie
bankierzy rzymscy
cesarz Galba
kara mutylacyjna.
Opis:
The aim of this article is to present the nummularii, one of several ancient Roman entities engaged in banking. One of the many duties entrusted to them was to examine and determine the nobility of gold and silver coins. This was the activity carried out by the protagonist of a story in Suetonius’ Life of Galba (9). This particular nummularius was a fraudster, and the future emperor punished him by having his hands cut off. To make the sentence even more stringent, Galba ordered the severed hands nailed to the table on which the double-dealing nummularius had carried out his dishonest business.
Celem artykułu jest wyjaśnienie roli i znaczenia kary mutylacyjnejwykonanej na bankierze (nummularius) na podstawie relacji Swetoniusza.Nummularii byli jednym z wielu podmiotów zajmujących się działalnością bankierską w starożytnym Rzymie. Do podstawowych obowiązków, jakie były im powierzone, należało badanie szlachetności metalu, z którego były wykonane monety, oraz ustalanie wartości wybitych monet złotych i srebrnych. Taką aktywność bankierską wykonywał bohater relacji Swetoniusza z żywotu Galby. Przyszły cesarz rozkazał obciąć ręce bankierowi (nummularius) nieuczciwie zmieniającemu pieniądze. By pokazać jeszcze większą surowość kary, zarządził przybicie obciętych rąk do stołu, na którym ów bankier dokonywał nieuczciwych operacji.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo rzymskie w czasach dekodyfikacji
Roman Law and the Process of Decodification
Autorzy:
Longchamps de Bérier, Franciszek
Dajczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518869.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Opis:
The phenomenon that is known as decodification, and the related Europeanization of particular national legal systems, has triggered mechanisms for discussing the process of creating the law which resemble the way in which Roman jurisprudence and ius commune lawyers functioned. Framing the legal order within a deductive system has not been entirely successful. Roman law is the legacy of legal thought, and it allows us to illustrate how law reflects values and what those values might be. Looking at the history of law from this perspective seems important in the context of the decodification process, and we can prove this by using of two examples. One of these is the principle of family solidarity which restrains the freedom of testation. The second is the rationale for distinguishing incorporeal from corporeal things, when deciding on the possible objects of property rights. The article takes into consideration the fact that including the Roman and civil law tradition in the discussion about new order of private law in Europe provides more flexibility for legal regulations. The authors still believe that private law is a system of norms with its own internal logic and is based on fairness and justice. Legal practice proves that this way of thinking is not an anachronism. References to the tradition of Roman law clearly show that the controversy concerning the new order revolves around the sense and the extent to which private law can be treated instrumentally.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2012, 2 (10); 8-22
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfikacja: prawo rzymskie, współczesne kodyfikacje i ekonomiczna racjonalność
Specification: Roman Law, Modern Codification and Economical Rationality
Autorzy:
Rudnicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518918.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Opis:
Original modes of acquisition, including specification, are nowadays far from being in the centre of lawyers’ attention. Even the regulations concerning specification in modern civil codes are rather laconic, although the problem they are supposed to deal with is of a rather complex nature. Yet some quite recent cases prove that the problem of creating a new thing is actual and may cause further confusion, especially due to the constant development and emergence of new processing technologies. After determining whether specification has taken place, we should answer the more obvious question if it has resulted in acquisition of ownership of the new thing by the processor. The variety of answers offered by Roman sources and present civil codes is surprisingly wide. Comparing to rather simple Roman propositions, modern regulations seem to be too complex and problematic to apply in practice. This observation leads to a conclusion that the simplicity of Roman solutions is their main advantage and makes them worth considering as the optimal option.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2016, 1 (33); 47-59
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grzegorz Nancka. Prawo Rzymskie w pracach Marcelego Chlamtacza. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2019, ss. 278
Autorzy:
Kosior, Wojciech J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046828.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 295-299
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NAJSTARSZE ANGIELSKIE TŁUMACZENIE ‘INSTITUTIONES’ JUSTYNIANA
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663957.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman law
Justinian
England
translation.
prawo rzymskie
Justynian
Anglia
tłumaczenie.
Opis:
The scholarship on Roman law in English has accumulated a great number of the translations of the legal sources, including the Justinianic sources. Justinian’s Institutions were translated nine times in the 19th and 20th centuries alone. Te earliest English translation of this opus was published in 1756. Te translator was George Harris, an English civil lawyer, ecclesiastical judge and chancellor of several Church of England dioceses.Harris’ translation, which went through several editions and re-issues, also contained the translator’s invaluable commentaries and notes on the similarities and differences between English and Roman law. Te modern reader may be surprised by the abundant bibliography Harris cites.Harris’s translation received good English and Continental reviews.
Romanistyka angielskojęzyczna doczekała się licznych przekładów źródeł prawa, w tym wielu tłumaczeń źródeł justyniańskich. Instytucje Justyniana w samym XIX i XX w. doczekały się dziewięciu przekładów. Najstarsze angielskie tłumaczenie tego dzieła opublikowane zostało jednak już w roku 1756. Jego autorem był angielski cywilista, sędzia kościelny oraz kanclerz wielu anglikańskich diecezji George Harris.Przekład, który był wielokrotnie wznawiany, obejmował bardzo wartościowe komentarze i uwagi tłumacza dotyczące podobieństw i różnic prawa angielskiego i rzymskiego. Współczesnego czytelnika zaskakuje również bogactwo wykorzystanej przez G. Harrisa literatury przedmiotu.Warto odnotować także, że tłumaczenie G. Harrisa spotkało się z przychylnymi reakcjami recenzentów pracy zarówno w Anglii, jak i na kontynencie.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określenia nieruchomości w źródłach rzymskiego prawa klasycznego
Autorzy:
Świrgoń-Skok, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147042.pdf
Data publikacji:
2022-08-01
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
grunt
nieruchomość
prawo rzymskie
praedium
fundus
locus
ager
solum
Opis:
W niniejszym artykule przedstawione zostały terminy, jakie występowały w rzymskim prawie klasycznym na oznaczenie gruntu jako nieruchomości. Były używane m.in. takie określenia, jak: praedium, fundus, locus, possessio, villa, ager, solum. Ponadto prawnicy okresu klasycznego używali dla oznaczenia gruntu jako rzeczy nieruchomej jeszcze takich sformułowań jak: res quae solo continentur (tenentur) (rzeczy pozostające w związku z gruntem), czy też res solo cohaerentes (rzeczy połączone gruntem), albo po prostu res soli (nieruchomość). Natomiast termin res immobiles, oznaczający nieruchomość, pojawił się w źródłach prawa rzymskiego dopiero w okresie poklasycznym. Analiza fragmentów źródłowych prawa rzymskiego wskazuje, że zakres tych pojęć był szerszy lub węższy, co powodowało, że niekiedy pokrywały się one lub krzyżowały w swoim znaczeniu i stąd też czasami stosowane były zamiennie. Terminologia w omawianym zakresie była dość płynna, a zakres pojęciowy poszczególnych określeń juryści rzymscy precyzowali przy rozstrzyganiu poszczególnych przypadków prawnych. Zachowane źródła prawa rzymskiego wskazują, że podejmowane były wprawdzie przez jurysprudencję próby zdefiniowania poszczególnych określeń gruntu, ale kompletnego podziału na poszczególne kategorie gruntów jako nieruchomości prawnicy rzymscy do końca nie wprowadzili.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 2; 213-226
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanon 40 (contingit interdum) IV Soboru Laterańskiego (1215) a prawo rzymskie
Canon 40 (contingit interdum) of the Fourth Lateran Council (1215) and Roman law
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685633.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawo kanoniczne
prawo rzymskie
IV Sobór Laterański
postępowanie sądowe
niestawiennictwo
canon law
Roman law
Fourth Lateran Council
legal procedure
absence
Opis:
The article discusses the problem of familiar features of the proceedings in default in Roman law (especially in Justinian’s law) and the medieval canon law. The starting point of this analysis is can. 40 of the Fourth Lateran Council (1215). The undertaken study has shown that the reception of Roman legal solution by the legal system of the Church was not only mechanical, but it was also situated in the context of adapting ancient legal provisions to the doctrinal needs of the Christianity.
W artykule zostały przedstawione cechy wspólne postępowania zaocznego w prawie rzymskim (w szczególności w epoce prawa justyniańskiego) oraz prawie kanonicznym epoki średniowiecza. Punktem wyjścia dla prowadzenia rozważań był kan. 40 IV Soboru Laterańskiego (1215 r.). Przeprowadzona analiza wykazała, iż recepcja rzymskich rozwiązań przez kościelny porządek prawny nie była jedynie działaniem mechanicznym, lecz sytuowana była także w perspektywie dostosowania starożytnych mechanizmów prawnych do wymogów doktryny chrześcijańskiej. 
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 80
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie prawa rzymskiego we współczesnej Rosji
Autorzy:
Kosior, Wojciech J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609339.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia
Roman law
teaching
university
Rosja
prawo rzymskie
nauczanie
uniwersytet
Opis:
In the article, the focus is on teaching of Roman law at Russian universities. The study analyzed the teaching programs of major universities from all over Russia starting from Kaliningrad, through Moscow and Novosibirsk to Vladivostok. The main objective is to present programs and assumptions concerning Roman law operating in Russian scientific centers.
W niniejszym artykule uwaga skupia się na nauczaniu prawa rzymskiego na rosyjskich uniwersytetach. W opracowaniu poddano analizie programy nauczania na większych uniwersytetach w Rosji, począwszy od Kaliningradu, przez Moskwę i Nowosybirsk, aż po Władywostok. Zasadniczym celem jest przedstawienie programów i założeń dotyczących prawa rzymskiego, funkcjonujących w rosyjskich ośrodkach naukowych.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘TESTAMENTUM PORCELLI’
Autorzy:
Dzikowski, Andrzej
Jurewicz, Aldona Rita
Molisak, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664146.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
testamentum porcelli
prawo rzymskie
spadki
testament parodystyczny
Marek Grunniusz Korokotta
Opis:
The ‘Testamentum Porcelli’SummaryThis paper is a translation and commentary of the anonymous fourth-century pamphlet referred as the Testamentum Porcelli. Notwithstanding the humorous nature of the work, it became the subject of scholarly dispute focused on its actual meaning and potential author. The main concepts, together with the characters associated with them, are presented in footnotes and commentaries with an explanation of particular issues, e.g. the structure of the text, Roman law, and allusions to pagan festivals and customs.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2016, 16, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O wpływie praw greckich na prawo rzymskie. Dwa głosy do dyskusji
About the Influence of Greek Laws on Roman Law. Two Voices for Discussion
Autorzy:
Rataj, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036770.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawa greckie
prawo rzymskie
narratywna transkulturacja
recepcja prawna
izolacjonizm prawny
Greek laws
Roman law
narrative transculturation
legal reception
legal isolationism
Opis:
Po podboju Półwyspu Peloponeskiego przez Rzym myśl grecka wtargnęła do Imperium, przede wszystkim w dziedzinę sztuki, filozofii i literatury. Czy także w sferę prawa? Za tytułowymi głosami do dyskusji kryją się dwie nieprzetłumaczone na język polski publikacje, których Autorzy poruszają zagadnienie wpływu praw greckich na prawo rzymskie, zarówno od strony źródeł poznania prawa, jak i od strony współczesnego języka naukowego i metody, użytecznych w analizie złożonej historii grecko-rzymskich relacji prawnych. Obie publikacje skrajnie różnią się w tezach, argumentacji i wnioskach. W pierwszej proponuje się zapożyczony z antropologii i krytyki literackiej model interpretacji stosunków prawnych między Grecją a Rzymem, tzw. model narratywnej transkulturacji, druga stoi na straży poglądu o izolacjonizmie prawnym Rzymian. Z uwagi na ograniczoną objętość niniejszego artykułu, jego celem nie jest ocena merytoryczna treści analizowanych publikacji, a ich zwięzła prezentacja. Oba dzieła dowodzą faktu, że dyskusja o wpływie praw greckich na prawo rzymskie nadal trwa.
After the conquest of the Peloponnese Peninsula by the Romans, Greek thought invaded the Empire, first and foremost in the field of art, philosophy and literature. Or also in the field of law? Two untranslated into Polish publication are hidden behind the title voices. Both move the issue of influence of Greek laws on Roman law, coming from the knowledge of law sources, as well as from modern scientific language and method, which are to be useful for describing a complex history of Greek-Roman legal relations. Both publications are extremely different in theses, reasoning and conclusions. In the first one, a new model of narrative transculturation (borrowed from Ibero-American anthropology and literary criticism) is proposed for interpretation of Greek-Roman relations, the second one stands guard over legal isolation of the Romans. Due to the limited size of this article, my purpose is not to judge the substantive content of the aforementioned publications, but to present them briefly. Both works prove the fact that the discussion about the influence of Greek laws on Roman law continues.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 4; 5-13
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo rzymskie w orzecznictwie Izby Lordów w latach 1876–2009
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz Jan
Dyjakowska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/45399623.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Obok prawa angielskiego, na Wyspach Brytyjskich powstał inny system prawny – Scots law, którego rozwój aż do XVIII w. pod wieloma względami był niezależny od rozwoju prawa angielskiego. Na prawo szkockie (od XV w.) bardzo silnie oddziaływała kontynentalna tradycja prawa, przede wszystkim tradycja prawa rzymsko-holenderskiego. Dzięki prawnikom prawo szkockie poddane zostało procesowi romanizacji. Szkockich prawników wykorzystujących wzorzec justyniańskich Instytucji zaczęto nazywać instytucjonalistami. Samodzielny byt prawa szkockiego został częściowo zaburzony po zawarciu między Anglią i Szkocją unii realnej. Obecność prawa rzymskiego w Wielkiej Brytanii i jego wpływ na tamtejsze systemy prawne od dawna budzi zainteresowanie naukowców. Zważywszy na fakt, że rozwój prawa angielskiego w znacznym stopniu uzależniony jest od doktryny precedensu, wszelkie próby badania zjawiska recepcji bądź wpływu obcych rozwiązań prawnych dokonywane muszą być przez pryzmat orzecznictwa angielskich sądów. Zgodnie z tym założeniem w oddawanej do rąk czytelników książce określono zakres wykorzystania prawa rzymskiego w orzecznictwie Izby Lordów w latach 1876–2009. Analiza orzeczeń ma za zadanie pomóc w udzieleniu odpowiedzi na następujące pytania: kto przywoływał ius Romanum najczęściej, jakie źródła prawa zostały w tym celu wykorzystane oraz prace których autorów były najchętniej cytowane, i wreszcie, czy dokonanie stosownych odwołań wpływało na ostateczny kształt ferowanych w sprawach wyroków?
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
"Ius publicum i ius privatum" w poglądach tzw. romanistyki marksistowskiej (przykład Czechosłowacji)
"Ius publicum and ius privatum" in the Views of “Marxist” Romanists
Autorzy:
Czech-Jezierska, Bożena Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596145.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Marxist ideology; legal history; Roman public Law; socialist states
ideologia marksistowska; historia prawa; prawo rzymskie w Czechosłowacji; prawo rzymskie w państwach socjalistycznych
Opis:
The concept of public and private law is still somewhat problematic, and the matter has also been subject to critical discussion in the legal literature in socialist states. It is commonly believed that the origin and idea of this division derive from Roman law. Socialist-oriented ideology generally left Roman law out of its legal system, rejecting the development of private property for the benefit of far-reaching state interference in private-law relationships, and any influence on the part of the legal system of a state that allowed slavery was inconsistent with the ideas of socialism. It was based on historical and dialectical materialism and was connected with the inevitable fight of classes in society. In socialist states, two tendencies in Roman law studies should be distinguished – “traditional” Roman law studies, referred to as “bourgeois”, and new “Marxist Roman law studies”. Some explorers of this tendency believed that it was only “Marxist Roman law studies that required further development, while “bourgeois Roman law studies”, in contrast to the former, could only provide a basis of information collected by its researchers. The negation of the division of law into public and private in Marxist ideology was not as obvious as it is commonly accepted. The paper presents, in a synthetic way, views of this topic given by some “Marxist” Romanists.
Pojęcia prawa publicznego i prywatnego są wciąż problematyczne, ta kwestia była również przedmiotem dyskusji w państwach socjalistycznych. Powszechnie przyjmuje się, że idea tego podziału sięga rodowodem prawa rzymskiego. Ideologia socjalistyczna zasadniczo nie znajdowała miejsca dla prawa rzymskiego w systemie prawnym, który odrzucał rozwój własności prywatnej na rzecz szerokiej ingerencji państwa w stosunki prywatno-prawne i nie dopuszczał wpływów ze strony zasad prawnych państwa ustroju niewolniczego, sprzecznego z ideą socjalizmu. Opierała się ona na materializmie historycznym i dialektycznym oraz związana była z nieuniknioną walką klas w społeczeństwie. W romanistyce prawniczej wyodrębniono dwa kierunki – romanistyki tradycyjnej, określanej jako „burżuazyjna”, i młodej romanistyki marksistowskiej. Celem autorki artykułu jest zaprezentowanie w sposób syntetyczny poglądów na tę dychotomię, najdobitniej wyrażanych przez romanistów marksistowskich z Czechosłowacji na tle dyskusji o przydatności tegoż podziału w państwach socjalistycznych.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2018, 108; 41-64
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WYBRANE ASPEKTY PRAWNE W ‘HISTORIA AUGUSTA’
Autorzy:
Bogacz, Ludomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664140.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Historia Augusta
prawo rzymskie
reskrypty
aukcja sub corona
adrogacja Aureliana
lex Fufia Caninia
Opis:
Private Law in the ‘Augustan History’SummaryThe author of Historia Augusta (The Augustan History) had some knowledge of the law. He knew, for instance, that the emperor had to issue his consent for an act of adrogation to be valid, but failed to describe its procedure correctly. He knew that the lex Fufia Caninia limited manumission to a maximum of one hundred slaves, but he did not know that this law was applicable only to testamentary manumissions.The biographer displayed his knowledge but distorted and fabricated history. However, as his acquaintance with the law was limited and pertained to the law in force at a much later period, it was wrong on the particulars in force earlier. In-depth analysis of the Historia Augusta with reference to Roman law may be helpful in telling fact from fiction in this extraordinary work.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2016, 16, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aequitas i iustitia w rzymskiej praktyce prawnej
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609505.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equity
justice
Roman law
Roman jurisprudence
słuszność
sprawiedliwość
prawo rzymskie
jurysprudencja rzymska
Opis:
Aequitas (equity) was part of the Roman conception of law (ius est ars boni et aequi), which in turn was, according to Roman jurists, grounded in justice (iustitia). The ideas of aequitas and iustitia in the broad sense are also found in various Latin legal phrases, a selection of which is cited in this article. They constitute significant arguments and topics in legal reasoning and justification even today. Some criteria of equity and justice can also be seen in how the concepts of aequitas or iustitia are applied to different situations (cases) or legal institutions (examples in the article). The most evident reference to aequitas in Rome was in the Praetor’s Edict and, consequently, it was the Praetor’s law, practically enforced in court, that turned into the main equity tendency in Roman law. Praetors were supported by the strongly deliberative activity of Roman jurisprudence. As a result, lawyers occupied the already accepted role of priests of law and justice (sacerdotes iustitiae). The discussed concepts were thus an expression of a creative approach to statutory interpretation. They stressed what was socially, morally and legally good, right and just, in the application of law. The idea of equity, conveyed by Roman law, eventually became a fundamental thesis of European legal culture.
Aequitas (słuszność) była częścią rzymskiego pojęcia prawa (ius est ars boni et aequi), które w koncepcji rzymskiej wywodziło się od sprawiedliwości (iustitia). Słuszność i sprawiedliwość w szerszym znaczeniu można odnaleźć w wielu sentencjach i regułach prawa rzymskiego, przytoczonych w niniejszym artykule. Tworzyły one ważne również dzisiaj argumenty i topiki w rozumowaniach oraz uzasadnieniach prawniczych. Kryteria słuszności i sprawiedliwości stosowane były ponadto przez jurystów rzymskich przy rozstrzyganiu konkretnych przypadków prawnych (kazusów – przykłady w tekście). Najwyraźniej odwoływał się w Rzymie do aequitas edykt pretorski. W rezultacie to właśnie prawo pretorskie, stosowane praktycznie w procesie, stało się głównym nurtem słusznościowym w prawie rzymskim. Za pretorami stała silnie działalność rzymskiej jurysprudencji, zmierzającej w ogólności do realizowania sprawiedliwości oraz upowszechniania zasad dobra i słuszności. W ten sposób juryści w swej praktycznej działalności pełnili rolę kapłanów prawa i sprawiedliwości (sacerdotes iustitiae). Idea słuszności, niesiona przez prawo rzymskie, stała się z czasem fundamentalną tezą europejskiej kultury prawnej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła prawa i ich obowiązywanie współczesność a prawo rzymskie
Sources of Law and their Binding Force Contemporaneity and Antiquity
Autorzy:
Święcicka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518579.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Opis:
The aim of this article, inspired by the lately published book by Andrzej Grabowski: Prawnicze pojęcie obowiązywania prawa stanowionego. Krytyka niepozytywistycznej koncepcji prawa (Kraków 2009) [Legal meaning of the Enacted Law binding force. Critic of the Non-positivist Concept of Law, Cracow 2009] and proposed there “legal concept of the enacted law binding force”, is to discuss one of the most important aspects of legal order in general, i.e. the binding force of norms, from the so-called “romanistic perspective”. The question “what does it mean that the norm is binding” seems to be even more interesting and worth of discussion when one realizes some peculiarities of “the Roman system of law” such as the plurality of sources of law and the plurality of legislators as well as the luck of the theoretically elaborated concepts of legal phenomena such as “the normative concept of sources of law” and “the concept of bindingness”. For the reason of the so-called “sapiential concept of law” characterizing the Roman Antiquity, which resulted from the fact that the great number of rules was elaborated by the Roman jurists during their argumentative discourse of a normative value, the analysis of façon de parler of the Roman Jurisprudence can show some important aspects (structure, arguments, aims) of the so-called validative discourse of jurists conducted during the legal practice.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2011, 4-5 (6-7); 65-84
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO RZYMSKIE W WOLNEJ WSZECHNICY POLSKIEJ W OKRESIE DWUDZIESTOLECIA MIĘDZYWOJENNEGO
Roman Law at Wolna Wszechnica Polska in the Interwar Period
Autorzy:
Szczygielski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096641.pdf
Data publikacji:
2021-03-13
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; Wolna Wszechnica Polska; Feliks Szenwic; Borys Łapicki; Zdzisław Zmigryder-Konopka; Włodzimierz Kozubski.
Roman law; Wolna Wszechnica Polska; Feliks Szenwic; Borys Łapicki; Zdzisław Zmigryder-Konopka; Włodzimierz Kozubski.
Opis:
WWP w Warszawie była jedną z kilku szkół wyższych w Polsce, w których w okresie międzywojennym wykładano prawo rzymskie. Zajęcia z tego przedmiotu prowadzili: Feliks Szenwic (1918-1932); Borys Łapicki (1924-1939); Zdzisław Zmigryder-Konopka (1932-1937); Włodzimierz Kozubski (1934-1936). W 1928 r. powstał oddział WWP w Łodzi, gdzie do wybuchu II wojny światowej także wykładano prawo rzymskie. Bez cienia wątpliwości uczonym, który położył największe zasługi zarówno w zakresie dydaktyki, jak i nauki prawa rzymskiego w WWP był B. Łapicki. W okresie międzywojennym napisał on kilka wartościowych prac. Pomimo że model kształcenia słuchaczy w WWP różnił się od schematu obowiązującego na uniwersyteckich wydziałach prawa, to uczelnia ta odegrała ważną rolę w życiu naukowym i społecznym II Rzeczypospolitej. Nauczanie prawa rzymskiego w WWP przyczyniało się do poszerzania horyzontów myślowych słuchaczy i pozwalało uświadomić im, jak ważną rolę odegrało prawo rzymskie w kształtowaniu kultury prawnej Europy.
The private Warsaw college known as Wolna Wszechnica Polska (WWP) was one of the few academic institutions in Poland where Roman law was taught in the interwar period. Roman law lectures were given by Feliks Szenwic (1918-1932), Borys Łapicki (1924-1939), Zdzisław Zmigryder-Konopka (1932-1937), and Włodzimierz Kozubski (1934-1936). In 1928, the WWP opened a branch in Łódź, where Roman law was taught until the outbreak of the Second World War. Unquestionably, the greatest contribution to the teaching of Roman law and Romanist scholarship at WWP came from Borys Łapicki, who was the author of several important books and papers. Although the model of education offered by WWP differed from the standard at the law faculties in Polish universities, this institution played an important role in Polish academic life in the 1920s and ’30s. Roman law as taught at WWP broadened the intellectual horizon of its students and made them aware of the important role that it had played in the shaping of the legal culture of Europe.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 1; 45-79
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA NAUKOWA „PRAWO RZYMSKIE JAKO FUNDAMENT EUROPEJSKIEJ KULTURY PRAWNEJ: DOŚWIADCZENIA UKRAINY I POLSKI”, LWÓW, 9-10 KWIETNIA 2019 R.
Autorzy:
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096454.pdf
Data publikacji:
2019-10-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA NAUKOWA„PRAWO RZYMSKIE JAKO FUNDAMENT EUROPEJSKIEJKULTURY PRAWNEJ: DOŚWIADCZENIA UKRAINYI POLSKI”, LWÓW, 9-10 KWIETNIA 2019 R.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 3; 301-304
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ prawa rzymskiego na instytucje polskiego prawa podatkowego
Autorzy:
Bernat, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393217.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Roman law
tax law
Tax Code
prawo rzymskie
Ordynacja podatkowa
kodeks podatkowy
Opis:
W trakcie istnienia (27 r. p.n.e. do 395 r. n.e.) Cesarstwo Rzymskie stworzyło jednolity system prawny, w którym juryści starali się uregulować większość stosunków międzyludzkich. Świadectwem ich wiedzy oraz umiejętności w konstruowaniu norm prawa jest fakt, iż prawo rzymskie miało swój istotny wpływ na większość współczesnych kontynentalnych systemów prawnych. Pomimo tego, iż prawo rzymskie dotyczyło głównie gałęzi prawa cywilnego, karnego, gospodarczego, to pozostawiło również dorobek prawny, na którym pośrednio opierali się twórcy polskiego prawa podatkowego. Zadaniem autora jest zbadanie, czy i jaki wpływ prawo rzymskie wywarło na instytucję prawa podatkowego. W tym celu dokonano analizy niektórych norm prawa podatkowego, w których zaobserwować możemy przenikanie prawa rzymskiego.
At the time of the Roman Empire (27 BC – 395 AD), a unified legal system was created, in which jurists sought to legally regulate the majority of interpersonal relations. The fact that Roman law had a significant impact on the majority of modern continental legal systems is a testament to their knowledge and skills in constructing legal norms. Despite the fact that Roman law dealt mainly with branches of civil, criminal and economic law, it left a legal output, which Polish tax law legislators indirectly based on. The author’s task is to explore whether and how Roman law influenced the institution of tax law. In order to do that, some norms of tax law, in which the influence of Roman law can be observed, are examined.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 1; 120-131
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies