Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Osoba prawna"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
Przedsiębiorca a prawnokarny zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej
Autorzy:
Ziółkowska, Agata
Baran, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617544.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
entrepreneur
business activity
penal measure
operating ban
collective entity
natural person
legal person
organizational unit without legal personality
przedsiębiorca
działalność gospodarcza
środek karny
zakaz prowadzenia działalności
podmiot zbiorowy
osoba fizyczna
osoba prawna
jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej
Opis:
This study is devoted to the issue of the legal limitation of the entrepreneur’s ability to run a business. The study attempts to show what economic activity is, what is its scope and subject matter, and what may be the consequences of the prohibition of conducting business activity against an entrepreneur who is respectively: a natural person, a legal person or an organizational unit without legal personality, and having legal capacity. Depending on the legal status of the entrepreneur, the adjudicated ban on running a business (irrespective of its basis) may give rise to various consequences of an existential nature of the entrepreneur.
Niniejszy artykuł dotyczy zagadnienia prawnej limitacji możliwości prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę. W opracowaniu starano się przybliżyć, czym jest działalność gospodarcza, jaki jest jej zakres przedmiotowy i podmiotowy, a także jakie mogą być konsekwencje orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej względem przedsiębiorcy, który jest odpowiednio: osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, a mającą zdolność do czynności prawnej. W zależności od statusu prawnego przedsiębiorcy, orzeczony zakaz prowadzenia działalności gospodarczej (bez względu na jego podstawę zastosowania) może rodzić różne konsekwencje natury egzystencjalnej po stronie przedsiębiorcy.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 36
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sukcesja majątkowa i doktrynalna w przypadku ustawowego uregulowania sytuacji prawnej rejestrowego związku wyznaniowego – wprowadzenie do badań
Property and doctrinal succession in the case of statutory regulation of the legal situation of a registered religious organization: Introductory remarks
Autorzy:
Zawiślak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154933.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
register of churches and other religious organizations
religious organizations
legal person of a religious organizations
freedom of conscience and belief
principle of bilateralism
rejestr kościołów i innych związków wyznaniowych
związek wyznaniowy
wyznaniowa osoba prawna
wolność sumienia i wyznania
zasada dwustronności
Opis:
Zmiana podstaw prawnych funkcjonowania związku wyznaniowego z wpisu do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych na przepisy ustawy regulującej sytuację prawną tego podmiotu w sposób indywidualny nie została uregulowana w prawie polskim. Wiąże się to z różnorodnymi zagrożeniami. Związana z taką zmianą modyfikacja katalogu osób prawnych związku wyznaniowego może w szczególności prowadzić do pokrzywdzenia osób trzecich. Wykorzystując prace nad ustawą, osoby pełniące funkcje kierownicze w danym związku wyznaniowym mogą też dążyć do zmiany jego oblicza doktrynalnego z pominięciem kontroli zgodności nowej doktryny z prawem polskim. W związku z tym postuluje się wprowadzenie przepisów szczegółowo regulujących procedurę przejścia związku wyznaniowego z wpisu do rejestru na indywidualną regulację ustawową. Jak twierdzi autor, istotna rola w tej procedurze powinna być zagwarantowana organowi rejestrowemu, którego szczególnym zadaniem powinna być troska o interes publiczny i zapewnienie bezpieczeństwa obrotu prawnego.
Changing the legal basis for the functioning of a religious organization from an entry in the register of churches and other religious organizations to a law regulating the legal situation of this entity has not been regulated in Polish law. This entails various risks. In particular, the resultant modification of the range of legal persons of a religious organization may lead to harm to third parties. While a new law is being discussed, persons in charge of a given religious organization may also change its doctrine without ensuring compliance with Polish law. Accordingly, it is advocated that provisions be introduced to regulate the procedure for transitioning a religious organization from registration to individual statutory regulation. It is claimed that an important role in this procedure should be guaranteed to the registration authority, whose special task should be to uphold the public interest and ensure security of legal relations.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 253-269
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 16 października 2014 roku, sygn. akt III CSK 301/13
Gloss to the Decision of the Supreme Court of 16 October 2014, III CSK 301/13
Autorzy:
Wolak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803155.pdf
Data publikacji:
2019-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
testament
świadek
osoba prawna
organ osoby prawnej
członek (wspólnik) kor-poracyjnej osoby prawnej
witness
legal person
body of a legal person
member (partner) of a corpora-te legal person
Opis:
Glosa dotyczy postanowienia z dnia 16 października 2014 r., III CSK 301/13, w którym Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że członek organu osoby prawnej w zasadzie może być świadkiem przy sporządzeniu testamentu, w którym została przewidziana dla tej osoby jakakolwiek korzyść. Podobnie, w ocenie Sądu Najwyższego, w zasadzie może być świadkiem przy sporządzeniu testamentu członek korporacyjnej osoby prawnej, dla której została przewidziana korzyść w testamencie. Autor dokonał w glosie krytycznej oceny tego stanowiska. Za właściwe uznał zapatrywanie, zgodnie z którym, świadkiem przy sporządzeniu testamentu, w którym została przewidziana jakakolwiek korzyść dla osoby prawnej nie może być co do zasady ani piastun organu takiej osoby prawnej ani żaden z członków (wspólników) korporacyjnej osoby prawnej.
The gloss refers to the decision of 16 October 2014, III CSK 301/13, in which the Supreme Court adopted the position that a member of the body of a legal person may, in principle, be a witness to making a testament in which any benefit is provided for that legal person. Similarly, in the opinion of the Supreme Court, a witness to making a testament may, in principle, be a member of a corporate legal person for which any benefit is provided in that testament. The author made a critical assessment of that position in the gloss. He considered as appropriate the view according to which a witness to making a testament in which any benefit is provided for a legal person cannot, in principle, be either an officer of such legal person, or any member (partner) of such corporate legal person.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 2; 149-168
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobra osobiste uczelni publicznej
Autorzy:
Szczotka, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609307.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
civil law
personal interests
legal person
public university
Law on Higher Education and Science
prawo cywilne
dobra osobiste
osoba prawna
uczelnia publiczna
Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce
Opis:
The issues concerned with personal interests of a public university involve two aspects, which are currently subjected to significant transformation. The first one is the issue of personal interests granted to legal persons – the institiutions of civil law, regulated in the Civil Code. The second element refers to the public law, in terms of the public university regulated in the so-called Constitution for Science, i.e. the Law on Higher Education and Science. With reference to a fact that the public university has a legal presonality, it is entitled to personal rights as the subject of civil law. It means that these interests are subjected to protection provided for in the Civil Code. In consequence, in case of illegal threat or infringement of personal interests, the public university can effectively come up with claims provided for in Articles 24 and 448 of the Civil Code.
Zagadnienie dotyczące dóbr osobistych uczelni publicznej łączy w sobie dwa aspekty podlegające w ostatnim czasie znaczącym przemianom. Pierwszy z nich dotyczy dóbr osobistych przysługujących osobom prawnym, a więc instytucji prawa cywilnego uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego. Drugi element dotyczy pojęcia z zakresu prawa publicznego – uczelni publicznej, uregulowanego w tzw. Konstytucji dla Nauki, czyli ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W związku z tym, że uczelnia publiczna posiada osobowość prawną, przysługują jej dobra osobiste jako podmiotowi prawa cywilnego. Oznacza to, że dobra te podlegają również ochronie przewidzianej w przepisach Kodeksu cywilnego. W konsekwencji, w razie bezprawnego zagrożenia lub naruszenia dobra osobistego, uczelnia publiczna może skutecznie występować z roszczeniami przewidzianymi w art. 24 i 448 k.c.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reputation of a Local Government Unit – Legal Aspects
Dobre imię jednostki samorządu terytorialnego – aspekty prawne
Autorzy:
Szczotka, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014479.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Inicjatyw Akademickich
Tematy:
reputation
local government unit
personal rights
legal person
municipality
poviat
voivodeship
dobre imię
jednostka samorządu terytorialnego
dobra osobiste
osoba prawna
gmina
powiat
województwo
Opis:
The issue of reputation of a local government unit is located on the border of two important branches of law – civil and administrative. Reputation is a category of civil law – it is a personal right vested in legal persons, while the issue related to local government units concerns institutions in the field of administrative law. Reputation of a local government unit may be violated in two cases. Th first of them consists in spreading false information about the entity, which also undermines its reputation. In the second case, there is a violation of good name when publishing evaluative statements in which the respective subject is criticized, lacking in the constructive feature. In order for the reputation of a municipality, poviat or voivodeship to be violated, it can be addressed to both their organs, self-government organizational units and their employees, as well as the general public of their residents as well as a local government unit as an unspecified whole. Local government units have the same legal remedies as all other civil law entities provided for in the Civil Code, i.e. claims under Art. 24 and 448.
Problematyka dobrego imienia jednostki samorządu terytorialnego znajduje się na pograniczu dwóch istotnych gałęzi prawa: cywilnego i administracyjnego. Dobre imię jest kategorią prawa cywilnego – to dobro osobiste przysługujące osobom prawnym, natomiast zagadnienie związane z jednostką samorządu terytorialnego dotyczy instytucji z zakresu prawa administracyjnego. Dobre imię jednostki samorządu terytorialnego może zostać naruszone w dwóch przypadkach. Pierwszy z nich polega na rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji o podmiocie, równocześnie podważających jego reputację. W drugim przypadku mamy do czynienia z naruszeniem dobrego imienia podczas rozgłaszania wypowiedzi wartościujących, w których dany podmiot jest poddawany krytyce pozbawionej cechy konstruktywności. Aby doszło do naruszenia dobrego imienia gminy, powiatu lub województwa, może być ono skierowane zarówno do ich organów, jak i do samorządowych jednostek organizacyjnych i ich pracowników, a także do ogółu mieszkańców oraz do całej jednostki samorządu terytorialnego jako nieskonkretyzowanej całości. Jednostkom samorządu terytorialnego przysługują takie same środki ochrony, jak wszystkim pozostałym podmiotom prawa cywilnego, przewidziane w kodeksie cywilnym, tj. roszczenia z art. 24 i 448.
Źródło:
Przegląd Prawa Administracyjnego; 2019, 2; 149-162
2545-2525
2657-8832
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Administracyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reputation of a Local Government Unit – Legal Aspects
Autorzy:
Szczotka, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373932.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Inicjatyw Akademickich
Tematy:
reputation
local government unit
personal rights
legal person
municipality
poviat
voivodeship
dobre imię
jednostka samorządu terytorialnego
dobra osobiste
osoba prawna
gmina
powiat
województwo
Opis:
The issue of reputation of a local government unit is located on the border of two important branches of law – civil and administrative. Reputation is a category of civil law – it is a personal right vested in legal persons, while the issue related to local government units concerns institutions in the field of administrative law. Reputation of a local government unit may be violated in two cases. Th first of them consists in spreading false information about the entity, which also undermines its reputation. In the second case, there is a violation of good name when publishing evaluative statements in which the respective subject is criticized, lacking in the constructive feature. In order for the reputation of a municipality, poviat or voivodeship to be violated, it can be addressed to both their organs, self-government organizational units and their employees, as well as the general public of their residents as well as a local government unit as an unspecified whole. Local government units have the same legal remedies as all other civil law entities provided for in the Civil Code, i.e. claims under Art. 24 and 448.
Problematyka dobrego imienia jednostki samorządu terytorialnego znajduje się na pograniczu dwóch istotnych gałęzi prawa: cywilnego i administracyjnego. Dobre imię jest kategorią prawa cywilnego – to dobro osobiste przysługujące osobom prawnym, natomiast zagadnienie związane z jednostką samorządu terytorialnego dotyczy instytucji z zakresu prawa administracyjnego. Dobre imię jednostki samorządu terytorialnego może zostać naruszone w dwóch przypadkach. Pierwszy z nich polega na rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji o podmiocie, równocześnie podważających jego reputację. W drugim przypadku mamy do czynienia z naruszeniem dobrego imienia podczas rozgłaszania wypowiedzi wartościujących, w których dany podmiot jest poddawany krytyce pozbawionej cechy konstruktywności. Aby doszło do naruszenia dobrego imienia gminy, powiatu lub województwa, może być ono skierowane zarówno do ich organów, jak i do samorządowych jednostek organizacyjnych i ich pracowników, a także do ogółu mieszkańców oraz do całej jednostki samorządu terytorialnego jako nieskonkretyzowanej całości. Jednostkom samorządu terytorialnego przysługują takie same środki ochrony, jak wszystkim pozostałym podmiotom prawa cywilnego, przewidziane w kodeksie cywilnym, tj. roszczenia z art. 24 i 448.
Źródło:
Przegląd Prawa Administracyjnego; 2019, 2; 149-162
2545-2525
2657-8832
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Administracyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka refleksji na temat stanu cywilistycznej aparatury pojęciowej używanej w dyskursie o podmiotowości prawnej
A few reflections on the state of civil law conceptual apparatus used in the discourse on legal subjectivity
Autorzy:
Szczepaniak, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037277.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
natural person
legal person
Fiscus
public law person
osoba fizyczna
osoba prawa
Skarb Państwa
osoba prawna prawa publicznego
Opis:
Przedmiotem analiz autora jest pięć pojęć prawnych: osoba fizyczna, osoba prawa, ułomna osoba prawna, fiskus (Skarb Państwa) oraz osoba prawna prawa publicznego. Pomimo że termin „osoba fizyczna” jest powszechnie używany, autor opowiada się za usunięciem tego pojęcia z przepisów prawa, ponieważ pojęcie to jest reliktem skrajnej postaci jurysprudencji pojęciowej będącej wykwitem skrajnej postaci pozytywizmu prawniczego, poza tym nie koresponduje ono ze współczesnymi trendami zmierzającymi do konstytucjonalizacji prawa cywilnego, a zwłaszcza że współczesnymi koncepcjami praw człowieka. Autor zwraca uwagę, że pojęcie to nie występuje w polskiej Konstytucji. Za relikt uważa również pojęcie fiskusa (Skarb Państwa): jest to swoisty anachronizm, a więc relikt dawnej koncepcji fiskusa, która święciła triumfy w XIX w. Pojęcie to odwraca uwagę od rzeczywistej istoty państwa jako podmiotu prawa. Autor opowiada się także za usunięciem z dyskursu cywilistycznego pojęcia osoby prawnej prawa publicznego, które przedostało się z nauki prawa administracyjnego do dyskursu cywilistycznego. Jest ono reliktem metodologii, jaką stosowali szeroko w XIX w. specjaliści prawa administracyjnego. Metoda ta polegała na zapożyczaniu z nauki prawa cywilnego pewnych pojęć i recypowaniu ich do nauki prawa administracyjnego. Zdaniem autora na gruncie prawa cywilnego pojęcie to nie posiada wystarczających walorów normatywnych i poznawczych. Autor zwraca również uwagę na naturę pojęcia osoby prawnej. Jego zdaniem, w przeciwieństwie do terminu „ułomna osoba prawna”, jest to pojęcie pierwotne w języku prawnym i prawniczym. Nie poddaje się więc definiowaniu.
The author analyses five legal concepts: a natural person, a legal person, a defective legal person (Article 33¹ of Polish Civil Code), the Fiscus (State Treasury) and a public law person. Although the term ‘natural person’ is widely used, the author advocates removing this concept from law. In his opinion, this concept is a relic of the extreme form of conceptual jurisprudence, which is an efflorescence of the extreme form of legal positivism. According to the author, this concept is not compatible with modern trends aimed at the constitutionalization of civil law, and especially with contemporary concepts of human rights. The author notes that this concept does not appear in the Polish Constitution. The author also considers the concept of Fiscus (State Treasury) to be a relic. In his opinion, this is a kind of anachronism, and thus a relic of the former concept of the Fiscus, which prevailed in the nineteenth century. This concept diverts attention from the real essence of the state as the subject of law. The author is also in favour of removing the concept of ‘legal person of public law’ from civil law discourse. This notion migrated from the study of administrative law to civil law discourse. It is a relic of the methodology widely used by specialists in administrative law in the nineteenth century. This method consisted in borrowing certain concepts from the science of civil law and adopting them in the science of administrative law. According to the author, under civil law, this concept does not have sufficient normative and cognitive values. The author also draws attention to the nature of the concept of ‘legal person’. In his view, contrary to the concept of ‘defective legal person’, it is a primary concept in the language of the law and the language of legal discourse. Therefore, it cannot be defined. 
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 3; 111-125
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność potwierdzenia czynności prawnych dokonanych w braku lub z przekroczeniem umocowania do działania za wyznaniową osobę prawną, w świetle nowelizacji art. 39 kodeksu cywilnego
Admissibility of confirming legal actions performed on behalf of legal persons of religious organizations without or outside the mandate of representation in light of the amendment to Article 39 of the Polish Civil Code
Autorzy:
Strzała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044027.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
civil law
legal person of a religious organization
development of internal will
suspended ineffectiveness
confirmation; restrictions to representation
limits of the mandate of representation
prawo cywilne
wyznaniowa osoba prawna
wytworzenie woli wewnętrznej
bezskuteczność zawieszona
potwierdzenie
ograniczenia reprezentacji
granice umocowania
Opis:
Z dniem 1 marca 2019 r. zmieniono art. 39 kodeksu cywilnego, wprowadzając jednoznacznie sankcję bezskuteczności zawieszonej umowy zawartej za osobę prawną w braku lub z przekroczeniem umocowania do chwili potwierdzenia lub upływu terminu wyznaczonego do tegoż. W przypadku wyznaniowych osób prawnych dopuszczalność i skuteczność potwierdzenia takiej wadliwej czynności prawnej w wielu przypadkach może budzić poważne wątpliwości. Niejednokrotnie prawo własne nie przewiduje w sposób jasny organu właściwego w sprawach potwierdzania wadliwych oświadczeń woli. Kontrowersje co do skuteczności potwierdzenia powstają także w sytuacji, gdy normy ustrojowe wyznaniowych osób prawnych przewidują wyłącznie poprzedzające zawarcie umowy akty współdziałania podmiotów uczestniczących w wytworzeniu ich woli wewnętrznej. W niektórych przypadkach nie będzie możliwe uzupełnienie brakujących aktów współdziałania z uwagi na ukształtowanie norm kompetencyjnych. Dodatkowo w przypadku zastrzeżenia w prawie własnym wspólnoty religijnej sankcji nieważności dochodzi do rozbieżności pomiędzy systemami prawnymi – prawa państwowego i prawa wewnętrznego.
Article 39 of the Polish Civil Code was amended on March 1, 2019. One of the changes brought in by the amendment is the sanction of suspended ineffectiveness of a contract concluded on behalf of a legal entity without or outside the mandate of representation, which applicable until the contract is confirmed or until a given contract confirmation date. As far as legal persons of religious organizations are concerned, the admissibility and effectiveness of confirming such defective legal actions may raise serious doubts in many cases. The internal law of a religious organization often fails to clearly indicate a body competent for confirming defective declarations of will. Controversies over the effectiveness of such confirmations also arise in cases when the institutional norms of legal persons of religious organization permit only acts of cooperation between subjects participating in developing their internal will before a contract is concluded. In some cases, it will be impossible to supply the missing acts of cooperation due to the shape of relevant competence norms. In addition, when the internal law of a religious organization includes the sanction of contract ineffectiveness, there arises a conflict between the two legal systems – state law and internal law of a religious organization.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 83-99
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane hiszpańskie orzecznictwo z lat 1959–1976 dotyczące reprezentacji wyznaniowych osób prawnych Kościoła Katolickiego z uwzględnieniem płaszczyzny prawno-porównawczej
Selected Spanish 1959–1976 jurisprudence on the representation of legal entities of the Catholic Church (including a comparative perspective)
Autorzy:
Strzała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154932.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hiszpania
Sąd Najwyższy
orzecznictwo
prawo kanoniczne
prawo cywilne
osoba prawna
Kościół Katolicki
Spain
Supreme Court
jurisprudence
canon law
civil law
legal person
Catholic Church
Opis:
W Królestwie Hiszpanii, na gruncie Konkordatu z 1953 r., w odniesieniu do reprezentacji osób prawnych Kościoła Katolickiego judykatura uznawała skuteczność regulacji prawa kanonicznego dotyczących kontroli kanonicznej. Podstaw recepcji przepisów prawa kanonicznego w prawie hiszpańskim upatrywano w tym przypadku w przepisach konkordatowych, ogólnych regulacjach prawa cywilnego dotyczących działania osób prawnych lub art. 38 ust. 2 Kodeksu cywilnego, który wyraźnie odwołuje się do konkordatu zawartego ze Stolicą Apostolską. Zgodnie z analizowanym orzecznictwem przedmiotowa recepcja dotyczy nie tylko głównego aktu prawa kanonicznego w postaci kodeksu, ale także aktów niższego rzędu, w szczególności konstytucji zakonnych. W sprawach zawisłych przed hiszpańskim Sądem Najwyższym (Tribunal Supremo) istotne znaczenie posiadały takie zagadnienia, jak w szczególności: wpływ warunków zamieszczonych w zezwoleniu na alienację na skuteczność czynności prawnej obejmującej taką alienację, różnice pomiędzy treścią prośby o zezwolenie na alienację i samym zezwoleniem a treścią oświadczenia woli złożonego na ich podstawie czy kanonizacja prawa cywilnego dotyczącego umów. Wszystkie te kwestie były rozstrzygane zgodnie z zasadą recepcji prawa kanonicznego.
In the Kingdom of Spain, under the 1953 Concordat, the jurisprudence recognized the effectiveness of canon law regulations on the representation of legal entities of the Catholic Church in Spanish private law. The justification for the reception of canon law provisions in Spanish law was seen in the concordat provisions, in general civil law regulations on the representation of legal persons or in art. 38 para. 2 of the Spanish Civil Code, which makes a clear reference to the concordat with the Holy See. As follows from the judgements discussed in this article, the reception of canon law concerns not only the main canon law act (i.e., the Code of Canon Law), but also other sources of canon law such as in particular constitutions of religious orders. The case-law of the Spanish Supreme Court (Tribunal Supremo) focused on such issues as, in particular, the impact of the conditions specified in the permission for alienation on the effectiveness of the legal act performing alienation, the differences between the content of the request for the permission to alienate or the permission itself and the content of the legal act performing alienation, as well as the canonization of civil law pertaining to contracts. All these issues were resolved in favour of the reception of canon law.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 237-252
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościelna osoba prawna jako licencjobiorca autorskich praw majątkowych
Ecclesial Legal Entity as a Licensee of Royalties
Autorzy:
Skwierczyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028994.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kościelna osoba prawna
majątkowe prawa autorskie
licencjobiorca
utwór
wynagrodzenie twórcy
ecclesial legal entity
royalties
licensee
(copyright) work
remuneration of authors
Opis:
Kościelne osoby prawne, nabywając na podstawie umowy licencyjnej autorskie prawa majątkowe, powinny, zgodnie z kan. 1290 w zw. z kan. 22 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. przestrzegać ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Ochrona praw twórcy do otrzymania wynagrodzenia autorskiego z tytułu korzystania z utworu naukowego, literackiego, architektonicznego, czy też z zakresu współczesnych sztuk wizualnych, traktowana jest priorytetowo przez polskiego ustawodawcę. Licencjobiorca utworu, mający status podmiotu kościelnego, jest traktowany na tych samych zasadach, jak każdy inny uczestnik obrotu autorskimi prawami majątkowymi. Brak umowy licencyjnej lub jej nieprawidłowa konstrukcja (np. nieprecyzyjne określenie pól eksploatacji utworu) są nie tylko sprzeczne z prawem majątkowym Kościoła, ale – jako niezgodne z wyżej wymienioną ustawą – narażają kościelną osobę prawną na sankcję zapłaty sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności należnego twórcy honorarium autorskiego.
Ecclesial legal entities purchasing royalties basing on a license agreement according to can. 1290 as well as can. 22 of the 1983 Canon Law Code shall comply with copyright regulations of the Act on Copyright and Related Rights applicable in Poland. Protection of authors’ remuneration rights for the use scientific, literary, architectonical or contemporary visual arts work is treated by the Polish legislator as a priority. The licensee of a copyright work having the status of an ecclesial entity is treated on the same basis as any other participant in authors’ rights trade. Lack of a licence agreement or its improper structure (for instance, inaccurate determination of the fields of use) does not only conflict with the Church property rights, but also an ecclesial legal entity can be subject to fines in the amount up to twofold author’s remuneration, being unlawful according to the above-mentioned regulations.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 43-54
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdolność sądowa podmiotów ogólnego prawa cywilnego materialnego
Autorzy:
Robert, Obrębski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902409.pdf
Data publikacji:
2018-10-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
proceedings under civil law
private individual (natural person)
legal person
organisational units as stipulated by provisions of Article 64 § 11 of the Civil Proceedings Code
legal subject status
judicial capacity
legal circumstances
determination of legal relationships
postępowanie cywilne
strona procesu
osoba fizyczna
osoba prawna
jednostki organizacyjne z art. 64 § 11 k.p.c.
podmiotowość prawna
zdolność sądowa
sytuacja prawna
kreowanie stosunków prawnych
Opis:
Judicial capacity consists in the transposing of substantive law subjectivity to proceedings under civil law in a form allowing valid proceedings closing with a judgment, said proceedings involving the participation of a specific entity. A party without capacity for the status of specific subjective rights or legal relationship cannot expect to participate in a valid trial closing with a judgment. Three categories of entities with general legal capacity – private individuals (natural persons), legal persons, and organisational units as stipulated by provisions of Article 64 §11 of the Civil Proceedings Code – have been equipped with judicial capacity, as they can be party to legal relations constituting the subject of action. The participation of such entities in proceedings under civil law – while potentially concerning any case – shall only apply to cases under civil law wherein entities as duly indicated act to protect their legal circumstances associated with events potentially occurring prior to the commencement of judicial proceedings. They should only appear as parties in civil cases involving their activities on their own behalf and to their own benefit.
Źródło:
Studia Iuridica; 2018, 75; 131-166
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dylematy wspólników spółek komandytowych w obliczu zmiany formy opodatkowania
The dilemmas of partners of limited partnerships in the face of taxation changes
Autorzy:
Relidzyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078307.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
spółka komandytowa
osoba prawna
podatek CIT
limited partnership
legal person
corporate tax
Opis:
Celem artykułu jest przeanalizowanie ustawy z 28.11.2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw, skutkiem której jest uzyskanie przez spółki komandytowe statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. W treści artykułu w sposób szczegółowy opisano regulacje dotyczące opodatkowania spółek komandytowych podatkiem CIT oraz wyjątki od tej zasady. Z uwagi na fakt, że wskazana ustawa w sposób całkowity zmienia sytuację podatkową przedsiębiorstw prowadzonych w formie spółek komandytowych, a w szczególności tzw. sp. z o.o. sp.k., oceniono zasadność jej uchwalenia oraz określono skutki jej wejścia w życie z perspektywy wspólników takich spółek. Ponadto w treści artykułu postawiono tezę, zgodnie z którą w chwili obecnej nie jest już możliwe utworzenie struktury przedsiębiorstwa łączącej w sobie cechy dotychczasowej spółki komandytowej, której komplementariuszem była spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Zmusza to wspólników do rozważenia zmian w strukturze przedsiębiorstw prowadzonych do tej pory w formie w formie spółek komandytowych, których komplementariuszami są spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z tym w treści artykułu podjęto próbę określenia alternatywnych do sp. z o. o. sp. k. form prowadzenia działalności gospodarczej wraz z opisem sposobu ich przekształcenia.
The purpose of the article is to analyse the Act of 28 November 2020 amending the Personal Income Tax Act, the Corporate Income Tax Act, the Act on flatrate income tax on certain income received by natural persons and certain other acts, which results in limited partnerships obtaining the status of corporate income tax payer. The article describes in detail the rules of the taxation of limited partnerships with corporate tax and exceptions to this rule. Furthermore, since that law completely alters the tax situation of an enterprises operated in the form of limited partnerships, and in particular the so-called LLC LPs the merits of its adoption have been assessed and the effects of its entry into force have been determined from the perspective of the members of such companies. Moreover, the article argues that it is presently no longer possible to create a structure of an enterprises which combines the characteristics of an existing limited partnership of which a limited liability company was a general partner, forcing partners to consider changes in the structure of an enterprises previously operated in the form of limited partnerships, the general partners of which are limited liability companies. Accordingly, the article attempts to identify alternatives to the so-called LLC LPs, forms of establishment, together with a description of how they have been transformed.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 9; 57-66
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona środowiska w europejskim prawie karnym. Część IV. Odpowiedzialność osób prawnych
Environmental protection in the European criminal law. Part IV. Liability of legal persons
Autorzy:
Radecki, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/272004.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
ochrona
środowisko
prawo karne
odpowiedzialność
osoba prawna
protection
environment
criminal law
liability
legal person
Opis:
Artykuły 6 i 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE z 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne zawierają regulacje dotyczące podstaw odpowiedzialności osób prawnych za przestępstwa przeciwko środowisku (art. 6) oraz sankcji stosowanych wobec osób prawnych (art. 7). Przedmiotem czwartej części szkicu jest omówienie tych regulacji oraz skonfrontowanie ich w polską ustawą z 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary.
The articles 6 and 7 of the Directive 2008/99/EC of the European Parliament and the Council on the protection of the environment through criminal law dated 19 November 2008 include regulations addressing the principles of liability of legal persons for criminal offences against the environment (Article 6) and the penalties used towards legal persons (Article 7). Part IV of the overview includes a discussion of these regulations together with their comparison to the polish Act on the Liability of Collective Entities for Acts Prohibited under Penalty dated 28 October 2002.
Źródło:
Problemy Ekologii; 2010, R. 14, nr 3, 3; 112-116
1427-3381
Pojawia się w:
Problemy Ekologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki organizacyjne w obrocie
Organizational Relations in the Trade
Autorzy:
Petraniuk, Juliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806689.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kadencja
mandat
osoba prawna
organ
spółka
term of office
mandate
legal entity
company
Opis:
Autor w artykule analizuje następujące zagadnienia: 1) organ jako element konstrukcji osoby prawnej; 2) umowa jako wyłączne źródło stosunku organizacyjnego; 3) charakterystyka umów rodzących stosunki organizacyjne oraz 4) ustanie stosunków organizacyjnych. Mandat i kadencja, zawarte w treści umów organizacyjnych, są pojęciami uniwersalnymi, które mogą zostać wyprowadzone z art. 369 kodeksu spółek handlowych. Nie oznacza to jednak możliwości stosowania nawet odpowiednio pozostałych przepisów kodeksu spółek handlowych do innych, niż spółki, typów osób prawnych.
The Author in the article analyzes the following issues: 1) organ as part of the structure of a legal entity; 2) contract as the source of organizational relation; 3) characteristic of the contracts resulting in organizational relations and 4) cessation of the organizational relations. The mandate and the term of office, situated in the content of organizational contracts, are universal definitions, which can be derived from Article 369 of the Code of Commercial Companies. However, it does not mean the possibility to use, even adequately, other provisions of the Code of Commercial Companies concerning other than companies, types of legal entities.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 4; 89-116
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepis art. 24f ust. 2 ustawy z 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym jako przejaw instytucji incompatibilitas w prawie samorządu terytorialnego — uwagi krytyczne
Autorzy:
Pawełczyk, Mirosław
Barański, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1385186.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
gminna osoba prawna
incompatibilitas
gmina
przepisy antykorupcyjne
communal legal person
commune
anti-corruption laws
Opis:
Przejawem instytucji incompatibilitas w prawie samorządu terytorialnego jest między innymi art. 24f ust. 2 ustawy z 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym (u.s.g.). Określone w ustawach zasady zapobiegania korupcji w samorządzie są przedmiotem licznych uwag krytycznych nauki prawa. W szczególności kwestią problematyczną jest relacja art. 2 ust. 6, art. 4 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z 21.08.1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne względem art. 24f ust. 2 u.s.g. Wątpliwości interpretacyjne rodzi także kwestia bycia przez osoby wskazane w art. 24f ust. 2 u.s.g. członkami władz zarządzających lub kontrolnych i rewizyjnych oraz pełnomocnikami spółek handlowych z udziałem osób prawnych jakichkolwiek jednostek samorządu terytorialnego lub przedsiębiorców, w których uczestniczą takie osoby. Tymże szczegółowym zagadnieniom został poświęcony niniejszy artykuł.
The manifestation of the institution of incompatibility of positions in the law of local self-government is, inter alia, 24f par. 2 of the Act of 8 March 1990 on Commune Self-government (u.s.g.). The principles of prevention of corruption in the local government set out in the acts are the subject of numerous critical remarks in the science of law. In particular, the relationship between art. 2 par. 6, art. 4 and art. 6 par. 1 of the Act of 21 August 1997 on Limitation of Conducting Business Activity by Persons Performing Public Functions in relation to art. 24f par. 2 u.s.g. is problematic. Problems also arise from the issue of being members of the management or control and audit authorities as well as proxies of commercial companies with the participation of legal persons of any local government units or entrepreneurs in which such persons participate, by persons indicated in art. 24f par. 2 u.s.g. Indicated specific issues was devoted to this study.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2020, 11; 29-35
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies