Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Morze Czarne"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-33 z 33
    Tytuł:
    Considerations on the Black Sea opening and its seismotectonic consequences
    Autorzy:
    Besutiu, L.
    Zugravescu, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/225105.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Politechnika Warszawska. Wydział Geodezji i Kartografii
    Tematy:
    geodynamika
    sejsmika
    Morze Czarne
    geodynamics
    seismic
    Black Sea
    Źródło:
    Reports on Geodesy; 2006, z. 5/80; 429-433
    0867-3179
    Pojawia się w:
    Reports on Geodesy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twierdza Emona. Na nadmorskich stokach średniowiecznego Hemusu
    Fortress Emona. On the Coastal Slopes of Medieval Hemus
    Autorzy:
    Marinow, Kirił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612594.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Emona
    Bułgaria
    twierdza
    Morze Czarne
    Hemus
    Bulgaria
    Fortress
    Black See
    Opis:
    La forteresse Emona constitua une des fortifications flanquant les versants maritimes de la montagne Hemus (Bałkan, Stara Pianina), qui etaient une bariere strategique la plus importante dans la Thrace Nord-Est au Moyen Age. Construite le plus probablement par les Byzantins au dćbute du XII siecle, apres la liberation de la Bułgarie de la suprematie byzantine a la fin de ce siecle, elle tomba dans les mains bulgares. Les Byzantins la rattraperent pour le periode entre 1279/1280-1304. Au XIV siecle elle resta dans les mains bulgares, brievement tombant sous suprematie latine en tant que le resultat de la campagne du comte Amadee de Savoy contre la Bułgarie en 1366-1367, pour succomber aux Ottomans a la fin de ce siecle. Une derniere fois elle fut sous le pouvoir des Byzantins dans les annees 1403-1453. La place de fortification au but du promontoire maritime, avancć dans la mer, fit qu’Emona constitua un des port fondamentaux et a la fois un des points d’orientation pour la navigation aux XII-XV siecles sur le trajet maritime entre les centres maritimes importants comme Anchiale, Messembrie et Varna. Avec ce centre deux embarcaderes furent lies - aux versants Sud du promontoire ainsi qu’au Nord de la forteresse, dans la baie de Saint Demetrius. Sa place, proche a Anchiale et Messembrie, exereants pour la Byzance le role des bases d’ataques pour les actions militaires contre la Bułgarie, determina son importance comme un avant-poste de la partie la plus d’est du systeme de la defense de Stara Pianina pour un Etat bulgare. Emona limita du Sud et veilla sur l’acces au massif de Stara Pianina du cóte de la mer, surveillant aussi les mouvements sur la route maritime de terre. Dans la domene ecclesiastique elle resta au principe constamment liee avec la metropole de Messembrie, alors soumise au patriarcat de Constantinople, meme dans le temps, ou elle fut place entre les frontieres de l’Etat bulgare.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2008, 52, 1; 617-633
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sojuszniczy paradygmat kształtowania bezpieczeństwa międzynarodowego
    Allied Paradigm of the International Security Shaping
    Autorzy:
    Banasik, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140762.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    NATO
    Federacja Rosyjska
    Morze Czarne
    bezpieczeństwo
    odstraszanie
    konfrontacja
    agresja
    the Russian Federation
    the Black Sea
    security
    deterrence
    confrontation
    aggression
    Opis:
    Agresja na Ukrainie i nielegalna aneksja Krymu dokonana przez Federację Rosyjską w 2014 roku doprowadziła do drastycznych, negatywnych zmian w środowisku bezpieczeństwa międzynarodowego i zapoczątkowała konfrontację z Zachodem. W tej sytuacji NATO było zmuszone do podejmowania działań zapobiegawczych. W artykule dokonano oceny kształtującego się paradygmatu zapewniania przez Sojusz bezpieczeństwa w nowej sytuacji międzynarodowej. Jego treści prezentują zmiany jakie dokonały się w relacjach NATO z Rosją na przestrzeni ostatnich kilku lat. W artykule wyjaśniono w jaki sposób Sojusz zapewnia bezpieczeństwo w obszarze odpowiedzialności traktatowej oraz w regionie Morza Czarnego.
    Aggression in Ukraine and illegal annexation of the Crimea region carried out by the Russian Federation in 2014 led to drastic and negative changes in the international security environment and initiated confrontation with the West. In this situation, NATO was forced to take precautions. The assessment of the developing paradigm of assuring security by the Alliance in the new international situation is made in the article. Its contents introduce changes which took place in relations of NATO with Russia during the last few years. The article explains the way the Alliance assures security in the area covered by the treaty and in the Black Sea region.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2016, 10, 2; 15-28
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polowanie na trzech frontach : dywizjon myśliwski II.
    Autorzy:
    Lavrinenko, Ivan.
    Powiązania:
    Technika Wojskowa Historia 2020, nr specjalny 3, s. 36-51
    Współwytwórcy:
    Kwasek, Tomasz. Tłumaczenie
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    II wojna światowa (1939-1945)
    Wojna powietrzna
    Front wschodni (1941-1945)
    Lotnictwo wojskowe
    Straty bojowe
    Artykuł z czasopisma historycznego
    Opis:
    Artykuł przedstawia działania dywizjonu nad północną częścią Krymu. Piloci stanowili osłonę formacji bombowców nurkujących, próbujących zniszczyć radzieckie przeprawy na przyczółkach oraz osłaniali konwoje płynące do portów w zachodniej części półwyspu. Autor artykułu zestawia deklarowane i rzeczywiste straty zadane przez pilotów obu stron.
    Fotografie, tabele.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Black-Gloss Campana Pottery from Nikonion and Histria – Preliminary Study
    Czarnopokostowana ceramika grupy Campana z Nikonion i Histrii. Studium wstępne
    Autorzy:
    Głuszek, Inga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/584908.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    black-gloss pottery, Black Sea, Campana pottery, Greek colonisation
    ceramika czarnopokostowana, Morze Czarne, cerami
    Opis:
    Wykopaliska archeologiczne na starożytnych stanowiskach północno-zachodniego wybrzeża Morza Czarnego przyniosły wiele znalezisk ceramiki czarnopokostowanej. W przypadku znalezisk z okresu archaicznego i klasycznego są to naczynia pochodzące z warsztatów ateńskich. Natomiast artefakty z okresu hellenistycznego reprezentują szerokie spektrum importów z różnych centrów produkcji. Na obecnym etapie badań wiele przykładów ceramiki czarnopokostowanej okresu hellenistycznego nie zostało jeszcze rozpoznanych ze względu na miejsce ich wytworzenia. Jednak dynamicznie rozwijające się badania w tym zakresie pozwoliły wskazać kilka centrów produkcji, takich jak Pergamon, Knidos, warsztaty Tazos, a także grupę ceramiki małoazjatyckiej. Przykłady takich znalezisk pochodzą z różnych stanowisk greckich zlokalizowanych na wybrzeżu Morza Czarnego. Wśród zabytków interesujące są przykłady naczyń grupy Campana A, których znaleziska sugerują szeroką dystrybucję naczyń czarnopokostowanych w okresie hellenistycznym.
    The archaeological excavations on ancient archaeological sites of North-western coast of the Black Sea have brought a great number of finds of black-gloss pottery. For pottery examples dated on the Archaic and Classical periods, these are mainly vessels manufactured in Athens. In contrast, artefacts from the Hellenistic period represent a wide spectrum of imports from various centres of production. At the current stage of research, many production centres have not yet been recognized. However the dynamically developing studies in this area allowed to recognised a several centres of production such as Pergamon, Knidos, Thasos workshops as well as the Asia Minor group. These groups of pottery were recognised among archaeological finds from the north-western Black Sea territory. Considering the black-gloss pottery from that region the appearance of the Campana ware is very interesting and suggests a wide range of long distance distribution of tableware in the Hellenistic period.
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2019, 65
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Turkey and the Black Sea Economic Cooperation (BSEC)
    Turcja a współpraca gospodarcza Państw Morza Czarnego (BSEC)
    Autorzy:
    Aslan, Davut Han
    Sharapov, Muhammadqosim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509127.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    Black Sea
    geopolitics
    conflicts
    Soviet Union
    economy
    Turkey
    Morze Czarne
    geopolityka
    konflikty
    Związek Radziecki
    gospodarka
    Turcja
    Opis:
    As it has been discussed by many prominent strategists, the Republic of Turkey is situated in a highly critical position in terms of geopolitics. Being a bridge between the East and the West and a bustling centre of trade and a strategic economic and political nexus between regions of the world, the power vacuum emerged with the end of the Cold War highly jeopardised the stability of Turkey. Therefore, in the period following the collapse of the Soviet Union, regionaleconomic cooperation in Turkish neighbourhood became a high level agenda for Turkey’s foreign policy decision makers. Within this very scope so as to increase intercourse in terms of economy, science, trade, education, technology, politics and culture as well as to minimise future conflicts in the Turkish periphery, Ankara strictly engaged in similar international collaboration projects like the Black SeaEconomic Cooperation.
    Jak na to zwraca uwagę wielu wybitnych strategów, Republika Turcji znajduje się w nader krytycznym położeniu z punktu widzenia geopolityki. Będąc pomostem między Wschodem a Zachodem i ruchliwym ośrodkiem handlu oraz strategicznym łącznikiem ekonomicznym i politycznym między regionami świata, Turcja odczuła duże zagrożenie swej stabilności ze strony potężnej próżni, jaka się pojawiła wraz z zakończeniem zimnej wojny. W związku z tym w okresie po upadku Związku Radzieckiego regionalna współpraca gospodarcza w sąsiedztwie Turcji stała się nadrzędnym punktem porządku dziennego dla decydentów polityki zagranicznej Turcji. Wobec tego z myślą o rozwijaniu stosunków gospodarczych, naukowych, handlowych, w zakresie edukacji, technologii polityki i kultury, jak również o zminimalizowaniu przyszłych konfliktów na obrzeżach Turcji, Ankara aktywnie się włączyła w podobne projekty współpracy międzynarodowej, takie jak Współpraca Gospodarcza Państw Morza Czarnego.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2014, 34/2014 Stosunki Międzynarodowe; 126-136
    2353-2688
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Black-Gloss Pottery Found in a Residential Building in Nikonion. Research Seasons 2008-2011
    Ceramika czarnopokostowana znaleziona w budynku mieszkalnym w Nikonion. Sezony badawcze 2008-2011
    Autorzy:
    Głuszek, Inga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2033806.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Greek colonies
    Black Sea
    black-glosss pottery
    kolonie greckie
    Morze Czarne
    ceramika czarnopokostowana
    Opis:
    The paper concerns the discoveries of tableware made in the black-gloss technique, which were found in a living house uncovered in Nikonion during the excavations in 2008-2011. However, the following paper constitutes a detailed analysis of the discoveries directly related to the usability of the uncovered house. Among the discoveries of black-gloss pottery related to the house’s floor levels the oldest can be dated to the end of the 4th century B.C., most of the discoveries are dated as far as the 3rd century BC. Most of the finds present the products of Attic workshops, but there are three examples of vessels that come from other production centres
    Artykuł dotyczy grupy znalezisk ceramiki czarnopokostowanej, które pochodzą z domu odkrytego w Nikonion podczas wykopalisk w latach 2008-2011. W tekście przedstawiono szczegółową analizę zabytków bezpośrednio związanych z poziomem użytkowym domu. Wśród znalezisk znalazły się naczynia datowane na koniec IV wieku p.n.e., większość znalezisk odnosi się do III wiek p.n.e. Wśród zabytków przeważają naczynia reprezentujące produkty warsztatów attyckich. W prezentowanym materiale źródłowym znalazły się również trzy przykłady naczyń pochodzących z innych ośrodków produkcyjnych
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 27-36
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kanał Stambulski : między wielkim biznesem a geopolityką
    Autorzy:
    Kubiak, Krzysztof (1967- ).
    Powiązania:
    Raport. Wojsko - Technika - Obronność 2021, nr 7, s. 36-42
    Data publikacji:
    2021
    Tematy:
    Erdoğan, Recep Tayyip (1954- )
    İmamoğlu, Ekrem (1970- )
    Geopolityka
    Polityka wewnętrzna
    Inwestycje
    Kanały żeglugowe
    Artykuł z czasopisma fachowego
    Artykuł z czasopisma wojskowego
    Opis:
    W artykule omówiono projekt budowy Kanału Stambulskiego, zakładający zbudowanie przekopu pomiędzy Morzem Czarnym a Morzem Marmara, biegnącego przez Wschodnią Trację, będącego obejściem Cieśniny Bosfor. Decyzja ta jest wspierana przez prezydenta Turcji Recepa Erdogana, sprzeciwia się jej burmistrz Stambułu Ekrema Imamoglu. Przedstawiono koszty i korzyści projektu.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    From the Adriatic to the Black Sea: The Italian economic and military expansion endeavour in the Balkan-Danube area
    Od Adriatyku po Morze Czarne: włoska ekspansja gospodarcza i militarna na Bałkanach i w obszarze naddunajskim
    Autorzy:
    Montagnoli, Corrado
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041605.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Geopolityka
    Bałkany
    faszystowskie Włochy
    Geopolitics
    Balkans
    Fascist Italy
    Opis:
    During the years that followed the end of the Great War, the Adriatic area found itself in a period of deep economic crisis due to the emptiness caused by the collapse of the Austro-Hungarian Empire. The ancient Habsburg harbours, which had recently turned Italian, had lost their natural positions of Mitteleuropean economic outlets toward the Mediterranean due to the new political order of Central-Eastern Europe. Rome, then, attempted a series of economic manoeuvres aimed at improving Italian trade in the Julian harbours, first of all the port of Trieste, and at encouraging Italian entrepreneurial penetration in the Balkans. Resolved in a failure, the desire for commercial boost toward the oriental Adriatic shore coincided with the Dalmatian Irredentism and became a topic for claiming the 1941 military intervention across the Balkan peninsula. Italian geopoliticians, who had just developed the geopolitical discipline in Italy, made the Adriatic-Balkan area one of their most discussed topics. The fascist geopolitical project aimed at creating an economic aisle between the Adriatic and the Black Sea, in order to bypass the Turkish straits and become completion and outlet toward the Mediterranean of the Nazi Baltic-Mitteleuropean space in the north. Rome attempted the agreement with the other Danubian States, which subscribed the Tripartite Pact, in order to create a kind of economic cooperation area under the Italian lead. Therefore, the eastern Italian geopolitical border would have been traced farther from national limes. Rome would have projected his own interests as far as the Danubian right riverside, sharing with Berlin the southern part of that area consisting of territories historically comprehended (and contented) between German and Russian spheres of interest, which the Reich intended to reorganise after the alleged Soviet Union defeat. These Countries, framed by the Baltic, Mediterranean and Black See shores, found themselves entangled once more by geopolitical ties enforced by the interests of foreign Countries. However, these projects remained restricted to paper: the invasion of Yugoslavia turned into a failure and exposed Italy's military weakness; Rome proved to have no authority about the New Order organisation. Italy could dream up about its power only among magazines pages.
    Po zakończeniu I wojny światowej region Adriatyku znalazł się w okresie głębokiego kryzysu gospodarczego z powodu pustki spowodowanej upadkiem Cesarstwa Austro-Węgierskiego. Dawne porty Habsburgów, które dostały się Włochom, straciły swoje naturalne zaplecze jako okna Europy Środkowej (Mitteleuropy) na Morze Śródziemne z powodu ustanowienia nowego porządku politycznego w Europie Środkowo-Wschodniej. Rzym podjął zatem szereg działań ekonomicznych mających na celu poprawę włoskiego handlu w portach juliańskich, przede wszystkim w porcie w Trieście oraz zachęcenie włoskich przedsiębiorców do penetracji Bałkanów. Realizowane bez powodzenia działania mające na celu pobudzenie handlowe wschodniego wybrzeża Adriatyku, połączone z dalmatyńskim irredentyzmem, stało się powodem oczekiwań na interwencję wojskową, która nastąpiła w roku 1941. Włoscy geopolitycy, którzy wówczas rozwinęli właśnie tę dyscyplinę, uczynili obszar Adriatyku wraz z Bałkanami jednym z najczęściej dyskutowanych tematów. Faszystowski projekt geopolityczny miał na celu stworzenie włoskiego szlaku handlowego między Adriatykiem a Morzem Czarnym, ominięcie cieśnin tureckich oraz ekspansję z północy w kierunku Morza Śródziemnego nazistowskiej przestrzeni bałtycko-środkowoeuropejskiej. Rzym podjął próbę porozumienia się z innymi państwami naddunajskimi, które podpisały Pakt Trójstronny, aby stworzyć rodzaj obszaru współpracy gospodarczej pod przewodnictwem Włoch. Dlatego wschodnią granicę wpływów geopolitycznych Włoch wytyczono daleko od granic narodowych. Rzym planował objąć swoją kontrolą obszar aż do prawego brzegu Dunaju, dzieląc się z Berlinem jego częścią południową, składającą się z terytoriów historycznie traktowanych (i akceptujących to) jako niemiecką i rosyjską strefę interesów, którą Rzesza zamierzała zreorganizować po oczekiwanej klęsce Związku Radzieckiego. Kraje te, położone pomiędzy brzegami Mórz Bałtyckiego, Śródziemnego i Czarnego, zostały ponownie uwikłane w więzi geopolityczne narzucone przez interesy obcych krajów. Jednak projekty te pozostały jedynie na papierze, gdyż włoska inwazja na Jugosławię przerodziła się w porażkę i ujawniła słabość militarną Włoch. Rzym okazał się nie mieć wpływu na organizację powojennego Nowego Porządku. Włochy mogły marzyć o swojej potędze tylko na stronach czasopism.
    Źródło:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2019, 8; 117-137
    2300-0562
    2450-0127
    Pojawia się w:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Black Sea or Black Saphire: A Constructive Approach to Black Sea Security Boosting Geo-Strategic Importance of the Black Sea
    Morze Czarne czy Czarny Szafir: konstruktywne podejście do bezpieczeństwa na Morzu Czarnym zwiększające jego geostrategiczne znaczenie
    Autorzy:
    Kir, Sener
    Alkan, Akyn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2141499.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-22
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    Black Sea
    Black Saphire
    security
    Opis:
    W artykule przedstawiono problematykę bezpieczeństwa na Morzu Czarnym i podejmowanych w ostatnich latach inicjatyw mających na celu zwiększenie stabilności tego unikatowego obszaru. Autorzy omawiają, wynikającą z zakończenia zimnej wojny, zmianę geostrategicznego znaczenie Morza Czarnego, a następnie prezentują nowe zagrożenia i wyzwania dla bezpieczeństwa basenu czarnomorskiego. Na szczególną uwagę zasługuje omówienie dwóch inicjatyw tureckich: stworzenie międzynarodowego zespołu sił morskich BLACKSEAFOR oraz zainicjowanie operacji „Black Sea Harmony”.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2006, 1; 164-166
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the possibility of the utilization of hydrogen sulfide from the Black Sea
    O możliwości wykorzystania siarkowodoru z Morza Czarnego
    Autorzy:
    Simova, Iskra
    Velichkova, Rositsa
    Uzunova, Milka
    Angelova, Radostina
    Stankov, Peter
    Atanasov, Koycho
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312535.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    hydrogen sulfide
    Black Sea
    H2S utilization
    siarkowodór
    Morze Czarne
    wykorzystanie H2S
    Opis:
    Looking for alternative sources of energy to generate electricity has been a hot topic for society for a very long time. The need to replace current energy resources such as fuel, oil, and gas is increasing, and the replacement comes from energy obtained from the wind, sun, and sea waves. In many cases, valuable raw materials can be obtained in addition to energy production, while having a significant environmental effect simultaneously. The shortage of energy and raw material resources in many countries stimulates the growth of interest in all potential sources of energy – solar, wind, wave, tidal – has lead to accelerating the demand for oil and gas, shale gas, as well as the expansion of the areas for the cultivation of technical crops for biofuels. Classical energy resources like oil, gas and coal are serious polluters of the natural environment. Especially harmful is the release of carbon dioxide and sulfur oxides during the exploitation of these resources. A significant energy raw material potential of non-traditional resources lies in the waters and bottom of the Black Sea, which is a natural geobiotechnological reactor, capable of producing a variety of energy raw resources. This paper discusses the use of hydrogen sulfide available in the Black Sea waters to produce energy and useful industrial products and proposes the respective. The technology also has an ecological effect in terms of the purification of the hydrogen sulfide pool. The paper also discusses some technologies for the separation of hydrogen sulfide to hydrogen and sulfur. An estimation of the heat value of hydrogen sulfide in the water of the Black Sea is also presented.
    Poszukiwanie alternatywnych źródeł energii do produkcji energii elektrycznej od dawna jest gorącym tematem w społeczeństwie. Konieczność zastąpienia obecnych źródeł energii, takich jak paliwo, ropa naftowa i gaz, jest coraz większa, a pochodzi ono z energii pozyskiwanej z wiatru, słońca i fal morskich. W wielu przypadkach, oprócz produkcji energii, można pozyskać cenne surowce, mając jednocześnie znaczący wpływ na środowisko. Niedobór surowców energetycznych i surowcowych w wielu krajach stymuluje wzrost zainteresowania wszystkimi potencjalnymi źródłami energii – słońcem, wiatrem, falami, pływami – doprowadził do przyspieszenia popytu na ropę i gaz, gaz łupkowy, a także ekspansji powierzchni pod uprawę roślin technicznych na biopaliwa. Klasyczne źródła energii, takie jak ropa naftowa, gaz i węgiel, poważnie zanieczyszczają środowisko naturalne. Szczególnie szkodliwe jest wydzielanie się dwutlenku węgla i tlenków siarki podczas eksploatacji tych zasobów. Znaczący potencjał surowcowy energii nietradycyjnych zasobów tkwi w wodach i dnie Morza Czarnego, które jest naturalnym reaktorem geobiotechnologicznym, zdolnym do produkcji różnorodnych surowców energetycznych. W artykule omówiono wykorzystanie siarkowodoru dostępnego w wodach Morza Czarnego do produkcji energii i użytecznych produktów przemysłowych oraz zaproponowano odpowiednie rozwiązania. Technologia ma również efekt ekologiczny w zakresie oczyszczania basenu siarkowodoru. W artykule omówiono również niektóre technologie rozdziału siarkowodoru na wodór i siarkę. Przedstawiono również oszacowanie wartości opałowej siarkowodoru w wodach Morza Czarnego.
    Źródło:
    Polityka Energetyczna; 2023, 26, 2; 183--194
    1429-6675
    Pojawia się w:
    Polityka Energetyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Baltic – Black Sea Area as a Geopolitical Reality: Does It Exist?
    Obszar Mórz Bałtyckiego i Czarnego jako fakt geopolityczny: czy on w ogóle istnieje?
    Autorzy:
    Doroshko, Mykola
    Tsyrfa, Iuliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929241.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Baltic Sea
    Black Sea
    Baltic – Black Sea Area
    geopolitical reality
    multilateral cooperation
    Morze Bałtyckie
    Morze Czarne
    obszar mórz Bałtyckiego i Czarnego
    rzeczywistość geopolityczna
    współpraca wielostronna
    Opis:
    As the social and political transformations observed in the modern world have recently made current the issue of formation of new geopolitical regions, the Baltic – Black Sea Area deserves particular attention because the geopolitical status of this junction territory still remains questionable. The geopolitical boundaries of the Baltic – Black Sea Area are constantly changing not only functionally, but also structurally, which is why it can be considered as a specific geopolitical formation located at the junction of the two geopolitical mega-regions of Western Europe and Northern Eurasia. This area is highly fragmented and still undergoing very painful political, cultural, and economic transformations. The power competition between Russia, NATO and the EU, as well as the region’s historical legacy have determined the path of its development. As a result, the Baltic – Black Sea Area does not have any system of political division or economic management, but close connections between the countries located there and many spheres of their common interest promote comprehensive cooperation and dialogue on a variety of issues. If their cooperation leads to multilateral relationships based on the principle of the sovereign equality of states which are trying to expand the scope of their collaboration and limit the scope of confrontation, they could organize a system of complementary elements which provide synergies and ensure the existence of the Baltic – Black Sea Area as a geopolitical reality.
    Ponieważ przemiany społeczne i polityczne, jakie obserwujemy we współczesnym świecie, uaktualniły w ostatnim czasie kwestię powstawania nowych regionów geopolitycznych, obszar mórz Bałtyckiego i Czarnego zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ status geopolityczny tego znajdującego się na rozdrożach obszaru jest wciąż dyskusyjny. Geopolityczne granice obszaru mórz Bałtyckiego i Czarnego nieustannie się zmieniają nie tylko funkcjonalnie, ale także strukturalnie: można więc uznać ten obszar za specyficzną formację geopolityczną, która znajduje się na styku dwóch geopolitycznych megaregionów – Europy Zachodniej i Północnej Eurazji. Obszar ten jest głęboko podzielony i nadal przechodzi bardzo bolesne przemiany polityczne, kulturowe i gospodarcze. Rywalizacja o władzę między Rosją, NATO i UE, a także dziedzictwo historyczne tego rejonu uwarunkowały ścieżkę jego rozwoju. W efekcie w obszarze mórz Bałtyckiego i Czarnego nie istnieje żaden system podziału politycznego czy zarządzania gospodarką, ale bliskie związki znajdujących się tam krajów i wiele obszarów wspólnych zainteresowań sprzyjają wszechstronnej współpracy i dialogowi w różnorakich kwestiach. Jeśli ich współpraca przybierze formę wielostronnych relacji opartych na zasadzie suwerennej równości państw, które starają się poszerzyć zakres współpracy i ograniczyć pole konfrontacji, państwa te będą w stanie stworzyć system komplementarnych elementów zapewniających efekt synergii, urzeczywistniając powstanie obszaru mórz Bałtyckiego i Czarnego stanowiących rzeczywisty byt geopolityczny.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2021, 1; 107-136
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New considerations about meaning of the form and the conventional symbols found on monetary signs (6th-5th centuries BC)
    Nowe uwagi o znaczeniu i zwyczajowych opisach środków płatniczych (VI-V wiek p.n.e.)
    Autorzy:
    Talmaţchi, Gabriel Mircea
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/584840.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Pontus Euxinus
    pre-Roman period
    monetary signs
    trade
    Morze Czarne
    okres przedrzymski
    znaki monetarne
    handel
    Opis:
    One of the main questions to be put to the evidence is what is the connection between the shape of monetary signs in use and everyday reality in the sixth and fifth centuries BC. Also, if they were commercial items, what was their significance, because they don’t fully express the function of currency? Were they made in the shape of arrowheads without ultimately symbolizing anything of the purpose for which they were created? In fact, ‘arrowhead’ monetary signs represent measurable symbols, used in real trade transactions as a ‘standard’ in certain regions. They were established to act as a counterpart for quantities of goods, which were at the time in question grain and fish products. These two commodities seem to be the most sought after by the local population of Greek origin population. These monetary signs could represent, after a primary connection had been established by spindle-shaped arrowheads, through other stages too throughout the second half of the 6th century BC, evolve into other shapes, in the classic cases representations in the shape of cereal grain, or marine fish respectively. Our opinion is that the interpretation of these signs must have been unequivocal for the population of 6th and 5th centuries BC, or, more precisely the interpretation of their significance and destination. Here we are not referring to real arrowheads used in battle. In casting these monetary signs items the elements which were selected for local exchange were depicted in a selected shape. This means that the simplest one, an arrowhead, represents this symbolically, it is not a real weapon. They represent instead the exchange items for which they were created: cereals-wheat ears or wheat and barley grains, fishery products etc. These new considerations were suggested to us by the study of the monetary symbolism throughout the Greek world. Special attention has been given to the presence, on some of the “arrowhead” monetary signs of the first type (especially the cast monetary signs), of a series of symbols that could be linked, it is assumed, to some monetary workshops of the West-Pontic colonies. They appear chiefly, if not in their entirety, on the “arrowhead” signs in the shape of a laurel leaf, with elongated form with a prominence of central rib and edge.
    Celem prezentowanych studiów jest rozważenie związku kształtu monetopodobnych form pieniądza charakterystycznych dla zachodniego i północnego wybrzeża Morza Czarnego z wytworami codziennego użytku. Uwagi odnoszą się do świata greckiego VI i V w. p.n.e. Pieniądz ten był środkiem płatniczym używanym w handlu, chociaż wydaje się, że nie w pełni oddawał on funkcje pieniądza monetarnego. Pieniądze w kształcie grotów strzał nie muszą symbolizować celu militarnego, dla którego pierwotnie zostały stworzone. W rzeczywistości znaki pieniężne w formie grotów strzał to możliwy do policzenia środek pieniężny używany w gospodarce, przede wszystkim w handlu, przy zastosowaniu rozmaitych „standardów” regionalnych. Zostały one wykreowane jako równoważniki dóbr, w tym czasie w pierwszej kolejności zboża i ryb. Te grupy towarów były szczególnie pożądane przez Greków i znaki pieniężne wydają się być szczególnie powiązane z nimi, także poprzez ich formę („groty strzał” w formie liścia przypominające kształtem ziarno). Dlatego uznano za celowe zaproponowanie bardziej jednoznacznej oceny tych znaków pieniężnych, ich znaczenia i przeznaczenia na tle sytuacji właściwej dla VI I V w. p.n.e. Po prostu skorzystano z popularnych wzorów, aby stworzyć środek ułatwiający wymianę. Opinię tę wspierają studia z zakresu ikonografii greckiej.
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2015, 61; 23-36
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content of zinc and lead in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol
    Zawartość cynku i ołowiu w wodzie i glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola
    Autorzy:
    Niemiec, M.
    Wiśniowska-Kielian, B.
    Komorowska, M.
    Żmuda, K.
    Kuzminowa, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953650.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    Black Sea
    water
    Cystoseira barbata
    Ulva rigida
    pollution
    bioaccumulation
    Morze Czarne
    woda
    zanieczyszczenie
    bioakumulacja
    Opis:
    For many years there has been intensified human pressure in the region of Sevastopol, arising out of its strategic role as the main city in the region as well as a port where the Russian or Soviet Black Sea fleet was stationed. The industry in Sevastopol, municipal sewage as well as agriculture are important sources of pollutants that enter the Black Sea in the region of this city. In terms of shaping the environmental protection policy (not only in the research region but in the whole basin), it is important to conduct monitoring research connected with the pollution of the Black Sea in regions with different levels of human pressure. The aim of this study was to assess the content of zinc and lead in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol. The samples of water and algae were collected in August 2012 from eight bays of Sevastopol (Galubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna and the Sevastopol Bays) as well as one sample from the open sea near Fiolent. Cystoseira barbata and Ulva rigida algae were taken from the same places. The collected water samples were conserved in situ and after being brought to the laboratory their zinc and lead contents were determined. The collected algae were rinsed in distilled water, dried, and then homogenized and mineralized. The lead content was determined in mineralisates by AAS method with electrothermal atomization, and the zinc content was determined using the ICP-OES method. The zinc content in water ranged from 36.43 to 233.3 µg Zn·dm–3, and the lead content was between 1.32 and 38.32 µg Pb·dm–3. Considerable differences in contents of the studied elements in water of individual bays were found. Variability of zinc and lead concentration in the studied water samples was 69 and 112%, respectively. The highest zinc contents were found in water from the Striletska, Kozacha, and Sevastopol Bays, and the highest lead contents from the Kozacha and Kruhla Bays. Their lowest concentration was found in the water collected in the open sea. Moreover, the lower zinc concentration was in water from Pivdenna and Pishchana Bays, and the lowest lead concentration was found in the Galubaja and Pishchana Bays. The zinc content in the algae ranged between 6.517 and 30.21 mg·kg–1. The Cystoseira barbata algae contained over twice more zinc than the Ulva rigida. The lead content in the algae ranged between 0.567 and 7.692 mg Pb·kg–1. Compared with the Ulva rigida, almost a half more lead was found in the Cystoseira barbata. No statistically significant correlation between the content of the studied elements in water and the algae biomass was observed. However, a significant positive correlation between the content of these metals in both species of algae was found. The values of the zinc bioaccumulation coefficient varied from 32 to 642, and of lead from 30 to 1,273. Contents of the studied elements, both in biotic and abiotic part of the studied ecosystems, point at anthropogenic enrichment. However, the results obtained for the Sevastopol, Kozacha, and Striletska Bays point to a danger of their excessive bioaccumulation and a potential risk to the life of aquatic organisms as well as seafood consumers.
    Od wielu lat w rejonie Sewastopola ma miejsce nasilona antropopresja wynikająca ze strategicznej jego roli jako głównego miasta w regionie oraz portu, w którym przez wiele lat stacjonowała rosyjska lub radziecka flota czarnomorska. Ważnymi źródłami zanieczyszczeń trafiających do Morza Czarnego w rejonie Sewastopola są przemysł zlokalizowany w tym mieście, ścieki komunalne oraz rolnictwo. Prowadzenie badań monitoringowych związanych z zanieczyszczeniem Morza Czarnego w rejonach o różnym poziomie antropopresji jest istotne z punktu widzenia kształtowania polityki ochrony środowiska nie tylko w rejonie badań, ale w całym basenie tego akwenu. Celem pracy była ocena zawartości cynku i ołowiu w wodzie oraz glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola. Próbki wody oraz glonów pobrano w sierpniu 2012 r. z ośmiu zatok Sewastopola (Gałubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna i Sewastopolska) oraz jedną próbkę z otwartego morza w okolicach Fioletu. Z tych samych miejsc pobrano glony Cystoseira barbata i Ulva rigida. Pobraną wodę konserwowano na miejscu i po przewiezieniu do laboratorium oznaczono w niej zawartość cynku i ołowiu. Pobrane glony wypłukano w wodzie destylowanej, suszono, a następnie homogenizowano i mineralizowano. W mineralizatach oznaczono zawartość cynku metodą ICP-OES, a zawartość ołowiu oznaczono metodą ASA z atomizacją elektrotermiczną. Zawartość cynku w wodzie mieściła się w zakresie od 36,43 do 233,3 µg Zn·dm–3, a ołowiu w zakresie od 1,32 do 38,32 µg Pb·dm–3. Stwierdzono znaczne różnice zawartości badanych pierwiastków w wodzie z poszczególnych zatok. Względne odchylenie standardowe stężenia cynku i ołowiu w badanych próbkach wody wynosiła odpowiednio 69 i 112%. Największe zawartości cynku stwierdzono w wodzie z zatok Striletska, Kozacha i Sewastopolska, a ołowiu w zatokach Kozacha i Kruhla. Najmniejsze ich stężenie stwierdzono w wodzie pobranej na otwartym morzu, a ponadto cynku z zatok Pivdenna i Pishchana, a ołowiu z zatok Gałubaja i Pishchana. Zawartość cynku w glonach wahała się w granicach od zakresie od 6,517 do 30,21 mg·kg–1 s.m. Glony Cystoseira barbata zawierały ponad dwukrotnie więcej cynku w porównaniu z Ulva rigida. Zawartość ołowiu w glonach wahała się w zakresie 0,567 do 7,692 mg Pb · kg–1 s.m. Prawie o połowę więcej ołowiu stwierdzono w Cystoseira barbata w porównaniu z Ulva rigida. Nie stwierdzono statystycznie istotnej korelacji pomiędzy zawartością badanych pierwiastków w wodzie i w biomasie glonów. Wykazano natomiast istotną dodatnią korelację pomiędzy zawartością cynku i ołowiu w obydwu gatunkach glonów. Wartość współczynnika bioakumulacji cynku wahała się w granicach od 32 do 642, a ołowiu od 30 do 1273. Zawartości badanych pierwiastków, zarówno w biotycznej, jak i abiotycznej części badanych ekosystemów wskazują na antropogeniczne wzbogacenie, jednakże wyniki uzyskane w próbkach z zatok Sewastopolska, Kozacha i Striletska wskazują na niebezpieczeństwo nadmiernej ich bioakumulacji i potencjalne zagrożenie życia organizmów wodnych oraz konsumentów owoców morza.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2016, 23, 1; 7-19
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próba sił na morzu : ćwiczenia Sea Breeze 2021
    Ćwiczenia Sea Breeze 2021
    Autorzy:
    Wysocki, Konrad
    Powiązania:
    Gazeta Polska 2021, nr 28, s. 56-57
    Data publikacji:
    2021
    Tematy:
    Biden, Joe (1942- )
    Putin, Władimir (1952- )
    Zełenski, Wołodymyr (1978- )
    NATO
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Bezpieczeństwo militarne państwa
    Ćwiczenia wojskowe
    Marynarka wojenna
    Okręty wojenne
    Politycy
    Polityka międzynarodowa
    Polityka obronna
    Wojsko
    Współpraca wojskowa
    Artykuł publicystyczny
    Artykuł z tygodnika opinii
    Opis:
    Manewry Sea Breeze 2021 na wodach Morza Czarnego zgromadziły ponad 5 tys. żołnierzy. Jednym z celów ćwiczeń była koordynacja współpracy i przygotowanie ukraińskiej Marynarki Wojennej do wykonywania działań operacyjnych zgodnie ze standardami NATO. W tym samym czasie Rosja wysłała na Morze Czarne wszystkie jednostki wchodzące w skład Floty Czarnomorskiej.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Content of Ni and Cr in water and in algae from selected Black Sea bays in the region of Sevastopol
    Zawartość Ni i Cr w wodzie i glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w rejonie Sewastopola
    Autorzy:
    Niemiec, M.
    Wiśniowska-Kielian, B.
    Komorowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389241.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    Black Sea
    pollution
    water
    algae
    nickel
    chromium
    monitoring
    bioaccumulation
    Morze Czarne
    zanieczyszczenia
    woda
    glony
    nikiel
    chrom
    bioakumulacja
    Opis:
    Trace metals play an important role in functioning of marine and ocean ecosystems. The particular importance of these elements in ecosystems of salt water basins results from their low concentrations in waters of these basins. The content of trace elements in ocean waters is from a few to several dozen times lower than in fresh waters. Such conditions caused that sea organisms developed, by means of evolution, the ability to intensive absorption of trace elements from water in order to meet the physiological demand for them. However, such abilities can cause excessive bioaccumulation of trace elements in ecosystems with elevated their supply, caused by human pressure or enrichment of the water environment from natural sources. The aim of this paper was to assess the nickel and chromium content in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol. The samples of water and algae were collected in August 2012 from eight bays in the region of Sevastopol (Galubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna, the Sevastopolska Bay) as well as one sample from the open sea near Fiolent. Cystoseira barbata and Ulva rigida algae were collected from the same places. The collected water samples were conserved in situ and after being brought to the laboratory their contents of nickel and chromium were determined. The collected algae were rinsed in distilled water, dried, and then homogenized and mineralized. Content of the studied elements was determined in mineralisates by AAS method with electrothermal atomization. It was found that both elements concentrations in water from individual bays were 2–3 times different. The nickel content ranged between 1.74 and 4.14 ·gNi · dm–3, and the chromium content was between 1.56 and 5.97 ·gCr · dm–3. Water from the Striletska Bay contained the highest amount of the studied elements. The nickel content in the studied algae ranged between 1.967 and 12.87 mg · kg–1 d.m., and the chromium content between 0.342 and 7.650 mg · kg–1 d.m. A higher accumulation of these elements was found in Cystoseira barbata than in Ulva rigida. Algae collected in the Sevastopolska Bay contained the highest amount of nickel, and algae from the Pivdenna Bay contained the highest amount of chromium. The content of the studied elements in biomass of the algae was not correlated with their concentration in water. On the other hand, a significant correlation between the nickel content in the algae of both species was found. Values of nickel bioaccumulation coefficients in the studied ecosystems were close to values recorded in environments with high human pressure, whereas in the case of chromium they were very low, much lower than values given in available literature. It was a result of a very high concentration of this element in water, and its moderate content in the algae. Generally, a higher content of the studied elements, both in water and in the algae, was found in all the bays than in samples collected in the open sea. The highest threat of the studied metals was found in the Sevastopolska and Pivdenna Bays.
    Metale śladowe odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu ekosystemów morskich i oceanicznych. Szczególne znaczenie tych pierwiastków w ekosystemach zbiorników wód słonych wynika z bardzo małych ich stężeń spotykanym w wodach tych akwenów. Zawartość pierwiastków śladowych w wodach oceanicznych jest od kilku do kilkudziesięciu razy mniejsza niż w wodach słodkich. Takie warunki sprawiły, że organizmy morskie wykształciły na drodze ewolucji zdolność do intensywnego pobierania pierwiastków śladowych z wody w celu zaspokojenia zapotrzebowania fizjologicznego na nie. Takie zdolności mogą jednak powodować nadmierną bioakumulację pierwiastków śladowych w ekosystemach o podwyższonej ich podaży, spowodowanej antropopresją lub wzbogaceniem środowiska wodnego ze źródeł naturalnych. Celem pracy była ocena zawartości niklu i chromu w wodzie oraz glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola. Próbki wody oraz glonów pobrano w sierpniu 2012 r. z ośmiu zatok w rejonie Sewastopola (Gałubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna, Sewastopolska) oraz jedną próbkę z otwartego morza w okolicach Fioletu. Z tych samych miejsc pobrano glony Cystoseira barbata i Ulva rigida. Pobraną wodę konserwowano na miejscu i po przywiezieniu do laboratorium oznaczono w niej zawartość niklu i chromu. Pobrane glony wypłukano w wodzie destylowanej, suszono, a następnie homogenizowano i mineralizowano. W roztworach oznaczono zawartość badanych pierwiastków metodą ASA z atomizacją elektrotermiczną. Stwierdzono 2–3-krotne różnice stężenia obydwu pierwiastków w wodzie z poszczególnych zatok. Zawartość niklu mieściła się w zakresie od 1,74 do 4,14 ·gNi · dm–3, a chromu w zakresie od 1,56 do 5,97 ·gCr · dm–3. Najwięcej badanych pierwiastków zawierała woda z zatoki Striletska. Zawartość niklu w badanych glonach wahała się w zakresie od 1,967 do 12,87 mg · kg–1 s.m., a chromu od 0,342 do 7,650 mg · kg–1 s.m. Stwierdzono większe nagromadzenie tych pierwiastków w Systoseira barbata niż w Ulva rigida. Najwięcej niklu zawierały glony pobrane w zatoce Sewastopolskiej, a najwięcej chromu zawierały glony z zatoki Pivdenna. Zawartość badanych pierwiastków w biomasie glonów nie była skorelowana z ich stężeniem w wodzie. Stwierdzono natomiast istotną korelację między zawartością niklu w glonach obydwu gatunków. Wartości współczynników bioakumulacji niklu w badanych ekosystemach były zbliżone do notowanych w środowiskach o dużym nasileniu antropopresji, natomiast w przypadku chromu były bardzo małe, dużo mniejsze niż podawane w dostępnej literaturze. Powodem było bardzo duże stężenie tego pierwiastka w wodzie i umiarkowanej jego zawartości w glonach. Generalnie we wszystkich zatokach stwierdzono większą zawartość badanych pierwiastków (zarówno w wodzie, jak i w glonach) niż w próbkach pobranych na otwartym morzu. Największe zagrożenie badanymi metalami stwierdzono w zatokach Sewastopolska i Pivdenna.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2015, 22, 4; 433-446
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Mint Of Callatis In The Hellenistic Period. Stages And Possible Models Of Presence, Penetration And Possible Monetary Circulation In The Greco-Native Environment
    Mennica Kallatis w okresie hellenistycznym. Etapy rozwoju i możliwe modele obecności, penetracji i możliwej cyrkulacji monet w środowisku greckim i wśród ludności miejscowej
    Autorzy:
    Talmațchi, Gabriel Mircea
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/584886.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Callatis, coins, monetary circulation, workshop, Dobrudja, Pontus Euxinus, Hellenistic period
    Kallatis, monety, obieg monetarny, warsztat, Dobrudża, Morze Czarne, okres hellenistyczny
    Opis:
    Kallatis, założone prawdopodobnie w drugiej połowie VI w. p.n.e. przez Herakleję Pontyjską, w IV w. p.n.e. przeżywało okres rozkwitu gospodarczego. Był to również rozwoju urbanistycznego miasta. Kontakty handlowe miasta sięgały, między innymi, Heraklei, Synopy, Tazos i Rodos. Na ten czas przypada rozwój mennictwa Kallatis. Bito początkowo drachmy, hemidrachmy i niższe nominały. Później bito złote statery, srebrne tetradrachmy oraz monety miedziane o rozmaitej ikonografii. Oceniając czas rozpoczęcia produkcji monet w Kallatis zwrócić należy uwagę, że na terenie dzisiejszej Dobrudży wcześniej monety bito jedynie w Histrii. W artykule zaprezentowano dyskusję na temat obiegu monet Kallatis od IV do I w. p.n.e. Zwrócono uwagę na powiązania rozpowszechnienia monet Kallatis z powiązaniami handlowymi miasta.
    The city of Callatis, founded by colonists of Heraclea Pontica, probably in the second half of the 6th century BC, experienced a special period of economic and urban development during the 4th century BC. With its resource-rich agricultural hinterland, the colony sustained a dynamic trade with important commercial centres (Heraclea, Sinope, Thasos, Rhodes etc.). During the second half of the 4th century BC, the local and regional context favoured the opening of a mint that initially struck silver (drachmas, half drachmas and quarter drachmas), then gold (staters) and silver (tetradrachms), as well as bronze coins of various iconographic types. Chronologically, Callatis is the second coin-issuing centre on the west coast of the Dobrudja after Istros. The presence, penetration and possible circulation of monetary issues from Callatis, during the 4th-1st centuries BC, can be traced step by step in different geographic areas, which closely correlate to the directions of trade developed by the colony in different chronological phases. What is noteworthy for the isolated discoveries is, during the fourth century, the widespread distribution of the bronze coins of the city, which are found in overwhelming proportions if we compare them with finds of Greek, Greek-native and native issues (particularly as regards the territory south of the Danube).
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2019, 65; 139-148
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The significance of the Black Sea in Turko-Soviet relations in 1939–1946
    Znaczenie Morza Czarnego dla relacji turecko-sowieckich w latach 1939-1946
    Autorzy:
    Olszowska, Karolina Wanda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31013513.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Republic of Turkey
    Soviet Union
    Black Sea
    Bosphorus and Dardanelles
    Cold War
    straits
    Republika Turcji
    Związek Radziecki
    Morze Czarne
    cieśniny
    Bosfor i Dardanele
    zimna wojna
    Opis:
    The Black Sea and the Black Sea Straits during World War II and immediately after its end had a huge impact on the formation of Turkish-Soviet relations. Already at the beginning of the war, Moscow tried to force Ankara to revise the Montreux Treaty. Soviet pressure depended on the war situation and resurfaced as the Allies began winning the war. In 1945, Turkey, fearing a lack of support in the event of a conflict with the Soviet Union, was ready to make concessions, and in the following year Moscow began to boldly demand a revision of the Montreux Treaty in its notes in such a way that the straits would be decided by the Black Sea states, and the security guards Turkey and the Soviet Union were to become the Bosphorus and the Dardanelles. Ankara could only have been saved by Western support during this period - and in the longer context by the outbreak of the Cold War.
    Morze Czarne oraz cieśniny czarnomorskie podczas II wojny światowej i zaraz po jej zakończeniu miały istotny wpływ na kształtowanie się relacji turecko-sowieckich. Już na początku wojny Moskwa starała się wymusić na Ankarze rewizję traktatu z Montreux. Naciski sowieckie uzależnione były od sytuacji wojennej, powróciły, gdy Alianci zaczęli zyskiwać przewagę w konflikcie. W 1945 roku Turcja, obawiając się braku poparcia w przypadku konfliktu ze Związkiem Radzieckim, gotowa była na ustępstwa, w następnym roku Moskwa coraz śmielej zaczęła w swoich notach domagać się rewizji traktatu z Montreux w taki sposób, aby o Cieśninach decydowały państwa czarnomorskie, a na straży bezpieczeństwa Bosforu i Dardanele stały Turcja i Związek Radziecki. Ankarę mogło w tym okresie uratować tylko wsparcie zachodnie – a w dłuższym kontekście wybuch zimnej wojny.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2021, 27, 2; 43-61
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spór Rumunii z Ukrainą w sprawie głębokowodnej drogi żeglownej Dunaj–Morze Czarne w świetle zapisów Konwencji z Espoo
    The dispute between Romania and Ukraine over the deepwater Danube–Black Sea shipping route in the light of the Espoo Convention
    Autorzy:
    Kastory, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32335507.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Espoo Convention
    Romania
    Ukraine
    Kilia
    Bystre Canal
    Konwencja z Espoo
    Rumunia
    Ukraina
    Kanał Bystre
    Opis:
    Delta Dunaju obecnie znajduje się na terytorium Ukrainy i Rumunii. W 2002 r. na Ukrainie powstał projekt głębokowodnej drogi żeglownej Dunaj–Morze Czarne, która miała prowadzić wspólnym ramieniem Kilia, a następnie jedną z jego odnóg, Kanałem Bystre. Projekt składał się z dwóch faz, a każda z nich podlegała odrębnej procedurze administracyjnej. Ukraina poinformowała Rumunię o projekcie w 2002 r., a opinię o jej wpływie na środowisko dostarczyła w 2004 r. Procedura ta naruszała zapisy Konwencji z Espoo, którą podpisały oba państwa. Rumunia wszczęła przeciw Ukrainie procedurę dochodzeniową. Jej skarga została uznana za zasadną, a Spotkanie Stron podjęło wobec Ukrainy kilka decyzji. Pierwsza z nich nakazywała Ukrainie dostosować projekt do zapisów Konwencji, a do chwili uzyskania zgodności, przerwać prace. Ukraina wykorzystała dwufazowy charakter projektu i wstrzymała rozpoczęcie drugiej fazy, prowadząc jednocześnie prace w ramach pierwszej fazy. Kolejne Spotkania Stron Konwencji z Espoo odnotowywały połowiczność i opieszałość działań Ukrainy. W rezultacie prowadzone przez nią prace nadal są monitorowane.
    Now the Danube Delta is located on the territory of Ukraine and Romania. In 2002 Ukraine prepared the project of the Danube–Black See deep waterway, which was situated on the arm of Kilia, and one of its branches — Bystre Canal. There were two phases of this project, and each one of them required a separate administrative procedure. Ukraine informed Romania about this project in 2002, and provided an opinion on its impact on the environment in 2004. It was the Espoo Convention violation. Romania launched an investigation procedure against Ukraine. Her compliant was found to be justified. Meeting of the Parties of Espoo Convention took several decisions against Ukraine. The first ordered Ukraine do adapt the provisions to Espoo Convention and to stop work until it was complied with them. Ukraine took advantage of the two phases of project and suspended the second phase, while working on the first one. Subsequent Meetings of the Parties to Espoo Convention noted the half-heartedness and slowness of Ukraine’s action. As a result Ukraine’s work on Danube delta continues to be monitored.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 239-252
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-33 z 33

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies