Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Mecenat"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 50
Tytuł:
MECENAT DLA KULTURY
Autorzy:
Krawczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640209.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
Na przestrzeni wieków miano mecenasów artystów i uczonych zyskiwali władcy, arystokraci, hierarchowie kościelni. Sławą mecenasów cieszyli się we Florencji Medyceusze, podobnie szeroko znanym jest mecenat Sforzów w Mediolanie, w Rzymie zaś Juliusza II i Leona X. W rolę mecenasa kultury od lat siedemdziesiątych XVIII wieku wchodzi także państwo – co stało się szczególnie istotne, gdy szło nie tylko o roztoczenie opieki nad konkretnym twórcą, ale o zabezpieczenie całych kolekcji zawierających dorobek kulturowy poprzednich pokoleń. Dobrym tego przykładem jest przejęcie takich kolekcji przez państwo, które następnie finansuje ich utrzymanie, konserwację, miejsce eksponowania itp. Może odbywać się to w drodze zakupu (na przykład British Museum powstało z zakupionej decyzją Parlamentu Brytyjskiego kolekcji prywatnej, zaś niedawno zbiór Gilman Paper Company Collection przejęło w ten sposób nowojorskie Metropolitan Museum), przez upaństwowienie (Muzeum Luwru powstałe po upaństwowieniu zbiorów królewskich i włączeniu do nich skonfiskowanych zbiorów prywatnych) bądź przez przejęcie zbiorów od darczyńców (wspaniałym przykładem jest podarowanie państwu w 1737 roku zbiorów medycejskich przez ostatnią z rodu Medyceuszy, Annę Marię).
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2005, 6
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecenat literacki Anny Wazówny
Anna Vasa’s literary patronage
Autorzy:
Chemperek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078328.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Literackich PAN
Tematy:
Anna Waza
mecenat
Waleriusz Herberger
Samuel Dambrowski
Anna Vasa
patronage
Valerius Herberger
Opis:
The aim of the article is to show the scale of Anna Vasa’s (1568-1625) literary patronage and her role in the literary culture of the Commonwealth at the beginning of the 17th century. The Infanta’s ambitions to become a patron of Protestant culture in the Polish-Lithuanian state succumbing to Catholicism have been fulfilled. The most significant testimonies of this patronage are the works of Evangelicals: the monumental “Postylla” by Samuel Dambrowski, “Florilegium ex Paradiso Psalmorum” by Valerius Herberger or “Heraclitus” by Samuel Bolestraszycki. Anna Vasa’s influence on the literary culture of the Polish-Lithuanian Commonwealth in the first twenty years of the 17th century is also demonstrated by the group of Catholic writers who offered her their works. They include, among others: Andrzej Zbylitowski, Stanisław Grochowski, Jan Achacy Kmita, Jerzy Cerazyn, Wawrzyniec Chlebowski. An additional value of this patronage is that the dedications and literary works show the deeds and personality of the princess. The abundance of texts related to Infanta makes the literature connected with the remarkable biography of an independent, well-educated woman, protector of natural scientists, as well as evangelical writers and theologians. The analysis of the royal patronage leads to the another conclusion that in the research on the writings of the Polish-Lithuanian Commonwealth, the aspect of at least trilingualism of the contemporary literature, which was written in Polish, Latin and German, should be more widely considered.
Źródło:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura; 2020, 2, 13; 39-55
2449-7339
Pojawia się w:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecenat muzyczny Radziwiłłów w XVIII wieku – od Karola Stanisława do Karola Stanisława „Panie Kochanku” Radziwiłła
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690167.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Radzivill family
XVIII century
music patronage
Radziwiłłowie
XVIII wiek
mecenat muzyczny
Opis:
Support for musical and theatrical activities by the Nesvizh line of the Radziwill family in the eighteenth century merits attention because of the innovative solutions and high artistic level of the music production. Within the context of royal court theatre, the princes created thriving cultural centres within their residences. For example, the first stages and free-standing theatre buildings were built (Slutsk, Biała), one of the first Polish operas was played at the court of Karol Stanisław (1784), and the first professional ballet group consisting solely of Polish dancers was developed in Slutsk (1756). The princes acquired musical instruments that were both modern and of good quality (by contemporary standards) for their courts. We can also observe that significant eff ort was made by the princes to attract good performers, though the same eff ort was not made to recruit worldfamous composers. Less positive observations of patronage of the arts by the Radziwill family would include the low level of support provided to the careers of the artists, as well as the failure to amass a collection of quality music that would provide evidence of the patrons’ refi ned tastes. The Radziwill family failed to create centres of music to do justice to the courts’ size and the ambitions that the royal families professed to have. Their courts’ attempts lagged far behind the ambitious cultural projects realised by the fi nest aristocratic centres in Western Europe. It is clear that the main reasons for this stem from the family’s intellectual shallowness in the eighteenthcentury, though another reason could be the lack of tradition and social acceptance in Poland at the time for the nobility to engage in musical aff airs. Despite this the continuity of the Radziwill family’s patronage of the arts is worth noting, because there are few similar examples in eighteenth-century Poland. We know of interesting and comparable artistic projects within the courts of J.K. Branicki, M.K. Ogiński or A. Tyzenhauz, but these activities had no successors, while the continuity of musical patronage observed within the courts of Rzewuski, Lubomirski or Sapieha families, did not have the scale of the Radziwill eff orts.
Wspieranie przez Radziwiłłów muzyki i teatru zasługuje na uwagę ze względu na nowatorskość rozwiązań i niezły poziom artystyczny produkcji muzycznych. Książęta stworzyli w swoich rezydencjach prężne ośrodki kulturowe, które wiodły prym, jeśli chodzi o teatr dworski. W połowie XVIII w. były to dwory, na których najwcześniej powstały sceny teatralne, tu też pojawiły się pierwsze wolno stojące budynki teatralne (Słuck, Biała), a na dworze Karola Stanisława „Panie Kochanku” zaprezentowano jedną z pierwszych polskich oper (1784). W Słucku ponadto wykształcono pierwszą zawodową grupę baletową składającą się wyłącznie z polskich tancerzy (1756). Warto także odnotować, że książęta zgromadzili w swoich pałacach dość dobre i nowoczesne na tamte czasy instrumenty muzyczne. W działaniach książąt widać znaczną dbałość o pozyskanie dobrych i bardzo dobrych wykonawców, chociaż nie zauważono starań o zatrudnienie światowej sławy kompozytorów. Po negatywnej stronie mecenatu radziwiłłowskiego należy odnotować nieznaczne wspieranie kariery artystycznej muzyków, śpiewaków czy tancerzy, a także brak dążeń do stworzenia ekskluzywnej kolekcji muzycznej, która mogłaby zaświadczyć o dobrym smaku muzycznym jej właścicieli. Jednej z najpotężniejszych familii Rzeczypospolitej nie udało się powołać do życia ośrodków muzyczno-teatralnych na miarę swojej wielkości i królewskich ambicji. Mając możliwości finansowe i umiłowanie sztuki dźwięków, Radziwiłłowie stworzyli co prawda istotne ośrodki kulturalne kraju, ale daleko im było do ambitnych przedsięwzięć europejskich. Warto jednak odnotować ciągłość mecenasowskich poczynań Radziwiłłów, bo podobnych przykładów w XVIII-wiecznej Rzeczypospolitej nie było wiele. Bardzo ciekawe i porównywalnej skali przedsięwzięcia artystyczne na dworach J.K. Branickiego, M.K. Ogińskiego czy A. Tyzenhauza nie miały kontynuatorów, natomiast ciągłość mecenatu muzycznego, który można zauważyć np. na dworze Rzewuskich, Lubomirskich czy Sapiehów, nie była tej skali co poczynania radziwiłłowskie.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2015, 1
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecenat nad bibliografiami dziedzinowymi w okresie zaborów
Patronage in publishing subject bibliographies after the partitions of Poland
Autorzy:
MATCZUK, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681029.pdf
Data publikacji:
2015-05-21
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bibliografia
Mecenat
19 wiek - 20 wiek
Bibliography
Patronage
19th century - 20th century
Opis:
Patronage played a tremendous role in publishing subject bibliographies after the partitions of Poland. Patronage in publishing referred mainly to financial support granted to compile or print a bibliography. The issuance was undertaken by printers, booksellers, renowned Polish patrons and authors of the bibliographies themselves. In the mid-nineteenth century individual patronage started to wane and was gradually replaced by more anonymous and collective market forces. Established in 1872, Akademia Umiejętności was ranked high among the most active institutional patrons, promoting such masterpieces as Bibliografia historii polskiej by Ludwik Finkel (Parts 1–3, 1891– 1914), Bibliografia ludoznawstwa polskiego by Franciszek Gawełek (1914) and Bibliografia słowianoznawstwa polskiego by Edmund Kołodziejczyk (1911).
Źródło:
Folia Bibliologica; 2013-2014, 55-56; 53-73
2449-8246
1230-2376
Pojawia się w:
Folia Bibliologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bellum civile, bellum externum. Ambiwalencja obrazów wojny w twórczości Horacego
Autorzy:
Kopek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645992.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Horacy
krytyka
wojna
mecenat
autonomia
Opis:
Bellum civile, bellum externum. Ambivalence of war images in Horace’s works The article aims at illustrating and explaining the ambivalence of images of just, external war (bellum externum) and civil, fratricidal war (bellum civile) in relation to the ancient literary theory and criticism, the phenomenon of political and cultural ‟patronage” and the political events of Augustan period. By analyzing the odes II 7 and III 2, epode 9 and ode I 37 the author argues that Horace’s initial litterary concept of presentation of civil and external war conventions as fas/nefas changes under the patronage. However, the poet himself, trying to preserve the poetic autonomy and meet the requirements of the ancient literary theory and criticism includes a new political and social situation in the sphere of his work. Key words: Horace; criticism; war; patronage; autonomy;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2015, 15; 3-14
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stalinowska wizja kultury: projekt i realizacja – mecenat w warunkach upolitycznienia
Stalin’s Vision of the Culture: Project and Realization. Patronage in the Circumstances ff Politicization
Autorzy:
Blecharczyk, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807220.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura radziecka
marksizm
mecenat
realizm socjalistyczny
socjalizm
socrealizm
Stalin
Związek Radziecki
Marxism
patronage
socialist realism
socialism
Soviet culture
Soviet Union
Opis:
Mecenat Stalina nad radziecką literaturą i sztuką został w pełni sformalizowany na początku lat trzydziestych XX w. Polityczne podporządkowanie wszystkich dziedzin kultury oraz próba jej dostosowania do ściśle określonych ideologicznych i partyjnych norm znalazły odzwierciedlenie we wprowadzonej w 1934 r. doktrynie realizmu socjalistycznego. Celem kultury stalinowskiej była sakralizacja władzy oraz pełna unifikacja i podporządkowanie życia obywateli Związku Radzieckiego socjalistycznej wizji. Osoba wodza reprezentuje tu ideę państwa, przez co zyskuje szczególny, transcendentny wymiar, przekładający się także na relację z kulturą. Stalin będąc architektem najdoskonalszego, totalnego dzieła sztuki, jakim miał być socjalizm, zyskał status nie tylko opiekuna życia kulturalnego oraz mecenasa literatury i sztuki, ale najwybitniejszego, wszechmocnego stwórcy. Stalinowska rewolucja kulturalna miała na celu wypełnienie totalnego planu wodza, jakim było stworzenie radzieckiego człowieka i nowego świata.
Stalin’s patronage over soviet art and literature was completely formalized at the beginning of the 1930’s. Political subordination of all domains of culture and its ideological and party standardization were expressed by implementation of socialist realism doctrine in 1934. The very purposes of Stalinist culture were power sacralisation, fully unification and subjugation of the Soviet Union citizens life to the socialist vision. Figure of the leader represents the idea of state that yielded him as a new transcendent dimension. Stalin as an architect of excellent and total piece of art—the socialism, obtained a new special status—became not only a sponsor of entire cultural life, but also the notable, almighty creator. The main goal of Stalinist cultural revolution was to realize the total plan of its leader: creation of the Soviet Man and the new world.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 93-109
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecenat rozrzedzony – nowe oblicze wspierania ludzi pióra w XIX wieku
Dispersed Patronage: A New Face of Support for Bookmen in the 19th Century
Autorzy:
Ścieszka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807229.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekonomia literatury
mecenat
prenumerata
publiczność literacka
socjologia literatury
wydawca
życie literackie
economics of literature
patronage
subscription
literary public
sociology of literature
publisher
literary life
Opis:
Artykuł podejmuje tematykę zmian, jakie zaszły na gruncie mecenatu literackiego (rozumianego jako materialne wspieranie ludzi pióra) w XIX wieku, analizuje ich przyczyny i skutki. Wskazuje nie tylko narodziny kapitalizmu jako czynnik, który przemodelował stosunki w obrębie życia literackiego, zwłaszcza finansowanie twórców. Analizuje także przemiany w mentalności ludzi, znaczenie wykształcenia się nowożytnej publiczności literackiej oraz jej oddziaływanie na twórców poprzez prenumeratę, przygląda się postaci nowoczesnego wydawcy (księgarza i drukarza) i znaczeniu jego działalności dla omawianych przemian. Rozważania te prowadzone są przez pryzmat zmian w mecenacie, opisane bowiem czynniki istotnie przyczyniły się do zaniku tej instytucji w starych formach. Zanim jednak do tego doszło (w XX wieku), stan pośredni między dawnym mecenatem wielkopańskim a mecenatem instytucjonalnym, świadczonym przez państwo, będzie nosił cechy pewnego rozproszenia. Owo rozproszenie zostało poddane analizie w artykule.
The article refers to changes which happened in the field of literary patronage (considered as a material support for bookmen) in the XIX century and analyses causes and effects of those changes. It indicates the birth of capitalism as a factor that remodelled the relations within the literary life, especially financing the authors. The article also analyses the changes in human mentality, significance of the emergence of modern literary public and its influence on the authors by means of subscription; it observes the character of modern publisher (bookseller and printer) and influence of their activity on the changes. The consideration is seen from the angle of changes in patronage because the described factors significantly contributed to the decline of this institution in its old form. However, before it happened (in the XX century) there was a transitional state between the old lordly patronage and the new institutional one provided by the state. This transitional patronage was somehow dispersed and the dispersion is analysed in the article.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 67-82
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola i formy mecenatu przemysłu w dziedzinie ochrony zabytków i przystosowaniu ich do potrzeb turystyki
LE ROLE ET LES FORMES DU MÉCÉNAT DE L’INDUSTRIE DANS LA PROTECTION DES MONUMENTS HISTORIQUES ET DANS LEUR ADAPTATION AUX BESOINS DU TOURISME
Autorzy:
Lorentz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539055.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ruch turystyczno-krajoznawczy
dostosowanie zabytków do potrzeb turystyki masowej
turystyka kulturalna
udostępnianie zabytków turystom
mecenat kulturalny
Opis:
En tenant compte du développement universel du tourisme, il faudrait adapter les musées et les monuments historiques à une exploitation largement conçue et les mettre à la portée des masses. Le tourisme devrait donc participer aux frais de leur adaptation r a tionnelle. A l’échelle internationale, peuvent servir d’exemples les Cuzco et Macchu-Picchu au Pérou, la zone afférante de la ville Izmir en Turquie, Téhéran et Isfahan en Iran, pour lesquels des experts de l’UNESCO ont élaboré des projets d’adaptation e t d’aménagement. Il semble juste d’engager pour ce genre d’activité sur notre territoire des fonds et des moyens fa isant partie du budget touristique. Dans nos conditions, un mécénat très important peut être effectué par l’industrie qui possède des fonds considérables pour des buts culturels et pour l’organisation du repos de ses travailleurs. Un exemple en est déjà fourni par la restauration du château de Baranów sous les auspices du Centre industriel du soufre de Tarnobrzeg. De façon similaire, le Centre industriel de Nowa Huta pourrait s’occuper du château de Niepołomice e t les Etablissements des Azotes de Puławy — étendre leur protection sur le château de Janowiec. Le patronage de l’industrie serait doublement justifié en ce qui concerne les monuments d’où elle a tiré ses origines, notamment les sites industriels historiques. La coopération de l’industrie et du to u risme avec les ogranismes de la protection des biens culturels est nécessité par l’inté rêt commun de toute la nation. Selon l’auteur, l’un des principaux caractères du mécénat socialiste dont les prémices se font voir dans le domaine de la culture, consiste à concevoir des solutions d’ensemble aux problèmes culturels.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1967, 4; 6-10
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barbara z Duninów Sanguszkowa jako mecenas w schyłkowej epoce polskiego baroku
Autorzy:
Butkiewicz, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606697.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Barbara Sanguszko nee Dunin
maecenas of polish baroque
mecenat
historia książki
Sanguszko
Opis:
Barbara Sanguszko née Dunin was one of the richest ladies in Poland in the 18th century. She managed a huge estate after her husband’s death. She also devoted a lot of her time to cultural activities. Many promising writers and artists were sponsored by the generous lady. What is more, she contributed to publishing and translations of remarkable works. It is right to call her a Meacenas as her help was anonymous.
Barbara z Duninów Sanguszkowa była jedną z najzamożniejszych dam polskich w XVIII wieku. Zarządzając po śmierci męża ogromnym majątkiem, wiele czasu poświęcała na działalność kulturalną. Była twórczynią popularnego w epoce stanisławowskiej salonu towarzyskiego, a także chlebodawczynią dobrze zapowiadających się literatów. Nie szczędziła pieniędzy na edycję co celniejszych dzieł, włączając się do ich tłumaczenia. Można nazwać ją mecenasem, gdyż jej opieka artystyczna była sekretna i przejawiała się w autentycznej bezinteresowności.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2015, 34, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół mecenatu Zakładu Narodowego im. Ossolińskich w XIX w.
Autorzy:
Bąbiak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441968.pdf
Data publikacji:
2018-01-05
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
mecenat
Józef Maksymilian Ossoliński
Henryk Lubomirski
Jerzy Henryk Lubomirski
Maurycy Dzieduszycki
Opis:
The Ossolineum was a result of scientific patronage undertaken by the representatives of the cultural elite since the beginning of the 19th century creating institutions of scientific and artistic life independent from the annexing countries. Those were foundations, to a lesser degree subjects of political pressure, which could be presented by their founders as nationally indifferent. In reality, however, they played a key role in maintaining national identity, educating intelligentsia and gathering and protecting the heritage of “the nation without a country”. Inscribing in the tradition of the activity of Duchess Izabela Czartoryska in Puławy, Józef Maksymilian Ossoliński established one of the first and largest Polish libraries which since the very beginning was open to the scientific world. Along with the libraries of the Zamoyski family in Warsaw and of the Raczyński family and Tytus Działyński in the Poznańskie region they created a network of libraries (mutual contacts and exchanges of doublets) radiating onto Polish annexed territories. And similarly to those the Ossolineum being a result of the patronage generated similar initiatives with their contemporary people who donated there not only family libraries but also gathered for generation works of are and other collections. An integral part of the Ossolineum was Dukes Lubomirskis’ Museum whose owners committed themselves to support this institution thanks to the Przeworsk fee tail set up for this very purpose. The Ossolineum functioned without breaks throughout the 19th century realizing postulates of its founder and consecutive curators, namely Duke Henryk and Jerzy Henryk Lubomirski and Maurycy Dzieduszycki continuing the realization of a sentence inscribed above the Sibyl temple in Puławy: The past for the future.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2017, 3: "200 lat Ossolineum"; 63-85
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecenat - różnorodne formy wspierania działalności Kościoła przez sejmik Ziemi Chełmskiej w latach 1648-1717
Das Mäzenat – unterschiedliche Formen der Unterstützung des Wirkens der Kirche durch den Landtag des Gebiets Chełm in den Jahren 1648-1717
Autorzy:
Kozyrski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040452.pdf
Data publikacji:
2006-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
katholische Kirche
Mäzenatentum
17.-18. Jahrhundert
Christentum
Kościół katolicki
mecenat
XVII-XVIII wiek
chrześcijaństwo
Catholic Church
patronage
17th-18th century
Christianity
Opis:
Am Beispiel der vom Provinziallandtag des Gebiets Chełm in den Jahren 1648-1717 getroffenen Entscheidungen wird die Bedeutung des Mäzenats zur Unterstützung des Wirkens der Kirche und der Ordensgemeinschaften präsentiert. Dieses Mäzenat beruhte auf der fi nanziellen Subventionierung und der Freistellung bestimmter kirchlicher Einrichtungen von obligatorischen Leistungen zugunsten des Staates. Allerdings war es von vielen Faktoren abhängig. Zu den wichtigsten Umständen, die die Initiative der finanziellen Unterstützung einer bestimmten Einrichtung förderten, gehörten: das Vorhandensein eines entsprechenden Befürworters im Landtag (eines Wohltäters oder Stifters) sowie die Lage der Kirche oder des Klosters selbst, am besten in der Nähe des Ortes, an dem der Landtag zusammenkam. Nur selten wurden Privatpersonen subventioniert, öfter dagegen verschiedene kirchliche und Priesterbruderschaften. Außerdem konnten gewöhnlich diejenigen Ordensgemeinschaften mit der Freigiebigkeit des Landtags rechnen, die eine bestimmte Funktion im Gebiet Chełm erfüllten (z.B. stellten sie Kirchen als Beratungsstätten zur Verfügung, leiteten Armenhäuser und Hospize oder pfl egten Kranke und Verwundete). Auch auf dem Forum des Reichstages (des Sejm) der Adelsrepublik Polen in der Zeit vor den Polnischen Teilungen wurde versucht, die fi nanziellen Schwierigkeiten der Kirche zu beheben. Aber das geringe Interesse der Deputierten an solchen Angelegenheiten sowie die überaus häufi ge Unterbrechung der Reichstage bewirkten, daß diese Problematik öfter bei den Beratungen der Landtage als der Reichstage behandelt wurde und daß die größten, die Kirche quälenden Probleme dort gelöst wurden. Sporadisch überwiesen die Bewohner von Chełm auch Geld an kirchliche Einrichtungen, die außerhalb des Chełmer Landtagsbezirks lagen. Im Berichtszeitraum wurden lediglich das Paulinerkloster in Jasna Góra (Tschenstochau) sowie die polnische Kirche in Rom mit angeschlossenem Spital fi nanziell unterstützt. Für die Ablehnung der Zuwendung jeglicher fi nanzieller Hilfe war meistens das Fehlen von Geldmitteln für diesen Zweck verantwortlich. Aus denselben Gründen kam es auch oft zu Verzögerungen bei der Überweisung der bewilligten Gelder an bestimmte Kirchern und Klöster.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2006, 85; 123-147
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raz jeszcze o książce Bogusława Czechowicza i jego odpowiedzi na naszą recenzję.
Autorzy:
Eysymontt, Rafał
Kaczmarek, Romuald
Witkowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560104.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
średniowiecze
XIV, XV, XVI wiek na Śląsku
mecenat artystyczny
Bogusław Czechowicz
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2007, 1(3); 103
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patronage of the ministry of posts and telegraphs over the museum of post and telecommunications in warsaw in 1921–1939
Mecenat ministerstwa poczt i telegrafów nad muzeum poczty i telekomunikacji w warszawie w latach 1921–1939
Autorzy:
Suma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933214.pdf
Data publikacji:
2020-02-17
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Museum of Post and Telecommunications
Ministry of Posts and Telegraphs
patronage
mail
collection
donation
museum history
Muzeum Poczty i Telekomunikacji
Ministerstwo Poczt i Telegrafów
mecenat
poczta
kolekcja
donacje
dzieje muzeum
Opis:
In 1921, at the instigation and with the contribution of the Ministry of Posts and Telegraphs, a post museum was founded in Warsaw. It was until 1950 that the Ministry continued to serve as the Museum’s sponsor supporting it. The establishment of the Museum under the auspices of the Ministry, being an organ of the central state administration, provided the institution with numerous benefits and essentially enabled its activity. The initiative was actually priceless; had it not been for the post department support, it would have been most likely impossible to establish the Museum in the first years following the end of WW I and Poland regaining independence. Throughout the 1920s and 30s, the Ministry organized social actions of collecting historical objects for the Museum, providing it with financing and factual backup, legal guidance, care for proper museum space, for the selection of appropriate museological staff, and last but not least, for the promotion of the Museum and its collections; at the same time, the Ministry made frequent donations to its subordinate institution. The activity of the Ministry of Posts and Telegraphs, as well as the personal commitment of its ministers to the establishment, and later to the maintaining of the Museum on the cultural map of Poland’s capital, significantly contributed to the effective operation of the only Museum of Post and Telecommunications in Poland.
W 1921 r. w Warszawie zostało powołane, z inicjatywy i przy zaangażowaniu Ministerstwa Poczt i Telegrafów, muzeum pocztowe. Ministerstwo aż do roku 1950 roztaczało nad muzeum opiekę i udzielało mu wsparcia. Utworzenie muzeum pod auspicjami ministerstwa – centralnego organu administracji państwowej – dawało placówce wiele korzyści i umożliwiało działalność. Była to inicjatywa bezcenna – bez tego resortowego wsparcia prawdopodobnie niemożliwe byłoby w ogóle utworzenie muzeum w pierwszych latach po zakończeniu działań I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Wynikiem zabiegów podejmowanych przez ministerstwo w dwudziestoleciu międzywojennym było organizowanie społecznych akcji zbiórki przedmiotów zabytkowych do muzeum, udzielanie mu wsparcia finansowego i merytorycznego, opieka prawna, dbanie o właściwą przestrzeń muzealną, dobór odpowiedniej kadry muzealników, wreszcie promocja muzeum i jego zbiorów oraz liczne donacje poczynione na rzecz podległej placówki. Działania Ministerstwa Poczt i Telegrafów, a także osobiste zaangażowanie ministrów w zakresie powołania, a później utrzymania na mapie kulturalnej stolicy i kraju muzeum pocztowego, znacząco przyczyniły się do sprawnego działania jedynego w Polsce Muzeum Poczty i Telekomunikacji.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 2-9
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysława Skoczylasa podróż do ZSRR
Władysław Skoczylas’s Trip to the USSR
Autorzy:
Konstantynów, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16021840.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Skoczylas Władysław (1883-1934)
Polska-ZSRR – kontakty kulturalne 1918-1939
Polska – mecenat artystyczny państwa 1918-1939
Opis:
Artykuł jest próbą rekonstrukcji przebiegu wizyty w Moskwie i Leningradzie (23 listopada – 7 grudnia 1933) sześcioosobowej grupy polskich artystów (Władysław Jarocki, Władysław Skoczylas, Tadeusz Pruszkowski, Xawery Dunikowski, Władysław Daszewski i Mieczysław Treter), a także analizy i kontekstualizacji czteroczęściowego artykułu Władysława Skoczylasa Sztuka w ZSRR, opublikowanego po powrocie z podróży na łamach „Gazety Polskiej”, będącego jednym z najważniejszych świadectw dotyczących polsko-radzieckich kontaktów w sferze sztuki.
With the Soviet-Polish Non-Aggression Pact having been signed on 25 July 1932, there  began a period of ‘rapprochement’ between the two countries, this resulting in e.g. a visit of a group of six Polish artists to Moscow and Leningrad (23 Nov. – 7 Dec. 1933). The group included: Władysław Jarocki, Władysław Skoczylas, Tadeusz Pruszkowski, Xawery Dunikowski, Władysław Daszewski, and Mieczysław Treter. Following the group’s return, it was only Władysław Skoczylas who publicly spoke about his impressions from the trip. He was most promptly associated with the Polish-Soviet ‘rapprochement’ in fine arts at the time: he most frequently spoke about art and organization of artistic life in the Soviet Union, he also actively participated in establishing relations with Soviet artists, and since he was a known and esteemed artist himself, also a President of the Institute of Art Propaganda, board member of the Society for Promoting Polish Art Abroad, and an active columnist affiliated with ‘Gazeta Polska’, an unofficial organ of the Polish government, his words resounded widely. The paper attempts to reconstruct the course of the visit of the Polish delegation, to analyse the report presented by Władysław Skoczylas in ‘Gazeta Polska’, as well as to answer the question why what he saw in the artistic life of the USSR was by him considered to have been one of the ‘strongest’ impressions he had had in the recent time. The encounter with Soviet art as well as becoming acquainted with the conditions in which Soviet artists lived and worked must have been an important experience for Władysław Skoczylas. In the Soviet Union he was able to see with his own eyes how the issues he himself had been considering as of the mid-1920s were solved, namely the mass character of art, its commitment to the life of the state and to the promotion of its ideology, functioning of the state and social patronage, organization of the artistic production and its sales, and finally the artists’ living conditions. Favourable interest with which he assessed what he saw during the visit to Moscow and Leningrad had by no means to do with his leftist inclinations. It resulted from Skoczylas’s deep conviction that the state, being the institution of the greatest potential and authority, also in the domain of art (particularly in the period of the deepest economic crisis) should take on the role of the main patron and client, providing artists with support, and treating them just like any other highly qualified specialist, while the artists should create art playing ‘a major role as a state-building factor’. The Soviet example illustrated what the implementation of the idea of art connected with the state and its ideology could look like, how art and the artists could benefit, yet it also showed the price of such an arrangement. Skoczylas does not provide an unequivocal answer to the question whether the price is worth paying. However, both his statements and the opinions voiced by representatives of other Polish artistic circle in the early 1930s suggest that they would be willing to incur the cost.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2019, 81, 2; 275-328
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedź na recenzję mojej książki Mecenat artystyczny na Śląsku u schyłku średniowiecza napisaną przez Rafała Eysymontta, Romualda Kaczmarka i Jacka Witkowskiego.
Autorzy:
Czechowicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560122.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
średniowiecze
XIV, XV, XVI wiek na Śląsku
Bogusław Czechowicz
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2007, 1(3); 93-102
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecenat artystyczny duchowieństwa diecezjalnego w ordynacji zamojskiej w XVII i XVIII w.
The Artistic Patronage of the Diocesan Clergy in the Zamość Estate in the 17th and 18th Centuries
Autorzy:
Kondraciuk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954457.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The article is concerned with the patronage of the diocesan clergy in the area of the Zamość estate that was a private magnate dominion with the area of 3.830 km2. The studies were limited to two centuries (17th and 18th), that is the period in which two closely related institutions functioned in that area: the collegiate chapter and the Zamość Academy. The author understands the idea of patronage very broadly, including in it the whole sphere of the clergy’s founder activity, from small objects (like utensils or canonicals) to great projects, like construction and furnishing churches and chapels. The present text has been written on the basis of the author’s research into the archives: protocols of the Bishop’s inspections, catalogues, church chronicles that have been confronted with the works of art and other elements of furnishing that have been preserved in various sacred buildings. This allowed identifying many names of clergymen and connecting them to specific works of art and usable objects founded by them. Many of the objects already do not exist today. In the present study the author distinguishes the following groups of founders: Zamość deans – mitred prelates; prelates of the collegiate chapter; other clergymen (provosts, parish priests, promoters, curates), and he discusses the foundations by particular clergymen within the groups. The foundations depended on the social-economical situation in the Zamos´c´ estate as well as on the level of particular clergymen’s wealth and education. In the first half of the 17th century rich objects were founded that were on a high artistic level. They were initiated by Zamość mitred prelates and the professors of the Academy who salary was the highest among the clergymen. Because of their high artistic rank most of them survived till now. The period of wars and the destruction they caused in Poland in the second half of the 17th century and at the beginning of the 18th century did not encourage artistic orders. They were revived only in the 1720’s, however, their scale and artistic level were much lower and they did not match the projects of the first half of the 17th century. The cassations of church property done by the invading countries after 1772 considerably limited the clergy’s possibilities to found new objects.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4; 65-91
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa publikacja na temat mecenatu książęcego na Śląsku Bogustaw Czechowicz -"Książęcy mecenat artystyczny na Śląsku u schyłku średniowiecza"
Autorzy:
Eysymontt, Rafał
Kaczmarek, Romuald
Witkowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560055.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
średniowiecze
Śląsk w XIV, XV, XVI wieku
Bogusław Czechowicz
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2006, 1(1); 88-94
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i dzieło Józefa Maksymiliana Ossolińskiego
Autorzy:
Brodacka-Adamowicz, Ewa.
Powiązania:
Wojsko i Wychowanie 2002, nr 6, s. 37-43
Data publikacji:
2002
Tematy:
Ossoliński, Józef M.
Ossoliński Józef M. (1748-1826) biografia
Zakład Narodowy im. Ossolińskich (Wrocław) biografie
Mecenat Polska 19 w.
Polityka biografie Polska 19 w.
Opis:
Badacz literatury i pisarz. Jeden z pierwszych polityków galicyjskich. Członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk od 1900 r. Fundator biblioteki -- Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (od 1817 r.).
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Mecenat muzyczny Habsburgów na jezuickim Śląsku
The Music Patronage of the House of Habsburg in the Jesuit Silesia
Autorzy:
Jeż, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036971.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jezuici
Habsburgowie
Śląsk
kultura muzyczna
Athanasius Kircher
polityka
Jesuits
Habsburgs
Silesia
music culture
politics
Opis:
W procesie rozpowszechniania w Europie nowego stylu barokowej muzyki włoskiej istotną rolę odegrał mecenat Habsburgów. Jego historyczne i kulturowe znaczenie spotęgowały związki tej rodziny z Towarzystwem Jezusowym. Bliskie relacje między władzą świecką a elitami duchownymi epoki potrydenckiej stworzyły specyficzny rodzaj symbiozy społecznej, która pozwala na lepsze rozumienie kultury nowożytnej. Zjawisko to można obserwować na obszarach intensywnej konfrontacji konfesyjnej i politycznej, np. takich jak Śląsk, który był przedmiotem zarówno świeckiej i religijnej rekonkwisty. Ważnym jej elementem była muzyka wykonywana przez uczniów jezuickich konwiktów, finansowanych przez Habsburgów. Muzyka służyła jako język reprezentacji społecznej i medium rekonstrukcji tożsamości społeczności lokalnych na poziomach: parafii, miast, księstw, państw i całego imperium. Stymulowany przez Habsburgów i jezuitów mecenat muzyczny nie ograniczał się do pałaców i kościołów; dotyczył także muzyki wykonywanej w przestrzeni publicznej. Muzyka służyła więc potrzebom pragmatycznym i reprezentacyjnym; miała też niemałą wartość artystyczną.
In the process of dissemination in Europe of the new, early-seventeenth-century Italianate style in music, an important role was played by the House of Habsburg. Its historic and cultural significance was increased by close contacts of the members of this family, ruling in many lands on our continent, with the Society of Jesus, one of the most important religious circles in this period. Long-term relationships between the secular authorities and the spiritual elites of the post-Tridentine era created a kind of social symbiosis of the highest importance for a proper understanding of the early modern culture. This phenomenon can easily be observed in areas of confessional and political confrontation, such as Silesia, which was the subject of both secular and religious reconquest. One of the weapons in this cultural war was the music performed by the students of the Jesuit boarding schools in this region and financed by the foundations established by the Habsburgs: by the successive emperors and their children, who played important political functions in the area. Both sides of this relationship regarded music as a language of social representation and a medium for the reconstructed identity of the local communities on various levels: parishes, cities, duchies, countries, the Empire and the university. The repeated efforts at music patronage, stimulated by the House of Habsburg and undertaken in the Jesuit circles, were not limited to their residences and churches. The new soundscape of this culture quickly gained dominance in the city councils, schools, streets and squares. The music performed in this context was to be first of all very pragmatic and answer the current needs, which was not favourable to its later preservation. Aware of the musical taste of Habsburg family members, one should not, however, underestimate its artistic value. The archival records that correspond to the preserved music sources from this environment seem to confirm the above claims.to its later preservation. Aware of the musical taste of Habsburg family members, one should not,
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 13; 23-43
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasa Imienia Józefa Mianowskiego (1881–1951)
Józef Mianowski Fund (1881–1951)
Autorzy:
Hübner, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048223.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja Popierania Nauki
Tematy:
Kasa im. Józefa Mianowskiego
Towarzystwo Naukowe Warszawskie
„Nauka Polska”
mecenat naukowy
Józef Mianowski Fund
Warsaw Scientific Society
„Polish Science”
scientific patronage
Opis:
Artykuł zawiera opracowany źródłowo „portret” dawnej Kasy imienia Józefa Mianowskiego. Ujęty jest w porządku chronologicznym, ale uwzględnia też podział problemowy oraz uzależnienie losów Kasy od biegu zdarzeń historycznych. Była to instytucja społeczna mecenatu naukowego, powstała w okresie zniewolenia ziem polskich przez zaborców, działająca w realiach II Rzeczypospolitej i w okresie powojennej „budowy podstaw socjalizmu”. Mimo społecznego charakteru, działalność Kasy Mianowskiego została zablokowana, a następnie zlikwidowana przez władze komunistyczne. Dorobek Kasy zawsze doceniało polskie środowisko akademickie.
The article contains a „portrait” of the former Józef Mianowski Fund. It is presented in chronological order, but also takes into account the problematic division and the dependence of the Fund’s fate on the course of historical events. It was a social institution of scientific patronage, established in the period of the enslavement of Polish lands by the partitioning powers, operating in the realities of the Second Polish Republic and in the post-war period of „building the foundations of socialism”. Despite its social nature, the activities of the Mianowski Fund were blocked and then liquidated by the communist authorities. The achievements of the Fund have always been appreciated by the Polish academic community.
Źródło:
Nauka Polska. Jej Potrzeby, Organizacja i Rozwój; 2021, XXX (LV); 133-143
1230-5480
Pojawia się w:
Nauka Polska. Jej Potrzeby, Organizacja i Rozwój
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd piśmiennictwa polskiego z zakresu historii sztuki za okres od 1951-1954 r.
Autorzy:
Olszewski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539115.pdf
Data publikacji:
1957
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
piśmiennictwo polskie za zakresu historii sztuki 1951-1954
historia sztuki
wystawy w publikacjach 1951-54
mecenat artystyczny 1951-54
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1957, 4; 287-288
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies