Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Kubica, Jan"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Das Schaffen von Gerold Tietz – literarisches Engagement eines vertriebenen sudetendeutschen
Literary work by Gerold Tietz – Literary Engagement of an expelled German
Autorzy:
Kubica, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036133.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sudeten Germans
the Second World War
Czech-German relations
expulsion
autobiography
Opis:
Gerold Tietz was born in 1941 in Horka (north Bohemia) in a family of Sudeten Germans. Germans lived in this village together with Czechs, Roma people and Jews. The family also involved Czech relatives and many of German relatives spoke good Czech and kept relations with Czech cultural groups. After the war Gerold Tietz and his family were expelled to Swabia. He studied history, French and political science. From 1969 the graduated historian lived in Esslingen where he taught in the grammar school for thirty years. In the autobiographically oriented novels Böhmische Fuge (1997), Böhmisches Richtfest (2007) and in Böhmische Grätschen (2009) Tietz tried to depict official social-political events connected with famous political and cultural figures as well as the stories of ordinary days of “small people” who had to face the consequences of historic changes which influenced their lives. The paper analyses the conditions of Czech and German coexistence and confronts the authentic historic context. Nevertheless, negative features of these ethnic groups are not overlooked and the positive ones are presented as a positive contribution to the current European multiculturalism.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2020, 15; 31-43
2449-6820
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eingrenzung durch Sprache und Identität bei Michael Zeller in "Die Reise nach Samosch" und bei Stephan Wackwitz in "Ein unsichtbares Land"
Restrainting by language and identity in the novels by Michael Zeller – "Die Reise nach Samosch" and Stephan Wackwitz – "Ein unsichtbares Land"
Autorzy:
Kubica, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098212.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Familiengeschichte
Identität
Der Erste und der Zweite Weltkrieg
Enkelgeneration
Erinnerungskultur
family history
identity
the First and Second World War
generation of grandsons
culture of remembering
historia rodzinna
tożsamość
I i II wojna światowa
pokolenie wnuków
kultura pamięci
Opis:
Michael Zeller und Stephan Wackwitz gehören zu der Enkelgeneration, die sich auf der Spurensuche nach der eigenen Familiengeschichte befindet. In "Die Reise nach Samosch" von Michael Zeller versucht der junge Schriftsteller Sebastian, die Familiengeschichte für seine aus Oppeln (Opole) stammende Großmutter zu rekonstruieren. Diese erlebte während der Kriegs- und Nachkriegszeit traumatisierende Geschichten. Ihr Enkel Sebastian erfährt während der Aufarbeitung der Familiengeschichte, dass sein leiblicher Großvater nicht Deutscher, sondern Pole war. Stephan Wackwitz befasst sich dagegen in "Ein unsichtbares Land" mit dem Tagebuch seines Großvaters, der als begeisterter Nationalist im Ersten Weltkrieg kämpfte und in Regionen wirkte, die früher Deutschland angehörten (Deutsch-Südwest Afrika, Oberschlesien). Der Vater erlebte den Zweiten Weltkrieg in amerikanischer Gefangenschaft. Der Autor versucht, die Motivation des Großvaters sowie des Vaters für ihre Lebenseinstellungen zu untersuchen. In dem Beitrag werden die Erzählstrategien beider Autoren verfolgt, die sie zur Pflege der Erinnerungskultur nutzen. Dieser Ansatz zielt darauf ab, den Nachweis zu erbringen, inwieweit Raumkonstellationen als signifikante Erinnerungsträger in den Romanen von Zeller und Wackwitz zu betrachten sind. Die Familienromane der Enkelgeneration werden dabei als eine sinnvolle Plattform für die Aufarbeitung der oft dramatischen historischen Prozesse (Nationalsozialismus, Kommunismus) der 1930er- und 1940er-Jahre in Mitteleuropa betrachtet.
Michael Zeller and Stephan Wackwitz belong to the generation of grandchildren who search traces of their own family history. In the novel "Die Reise nach Samosch" by Michael Zeller a young writer Sebastian tries to reconstruct his family history for his grandmother, who comes from Opole (Oppeln in German). She experienced traumatizing stories during the war and after it. Her grandson, a young writer, finds out while working on the family chronicle that his biological grandfather was not a German but a Pole when working on the family chronicle. Stephan Wackwitz, in turn, deals with a diary of his grandfather who worked in southeast Africa and Upper Silesia – these lands belonged to Germany before. He fought in the First World War as an zealous nationalist. The author’s father spent the Second World War in the American captivity. The author tries to explore his grandfather’s and father’s motivation for their attitudes in their lives. I would like to examine and reveal the strategies used by both authors, as presented in the process of their ancestors’ coping with the culture of remembering. The aim of the paper is to provide evidence for the extent to which spatial constellations in the novels by Zeller and Wackwitz are to be viewed as significant memory carriers. I consider family novels of the generations of grandsons a meaningful platform for presenting very problematic historical processes (national socialism, communism) in 1930s and 1940s in central Europe.
Michael Zeller i Stephan Wackwitz należą do tzw. pokolenia wnuków, które szuka śladów historii własnej rodziny. W powieści Michaela Zellera "Die Reise nach Samosch" młody pisarz Sebastian próbuje zrekonstruować rodzinną historię jako wnuk babci pochodzącej z Opola (niem. Oppeln). W czasie wojny i zaraz po wojnie doświadczyła ona traumatycznych przeżyć. Jej wnuk, młody pisarz, dowiaduje się podczas pracy nad kroniką rodzinną, że jego dziadek nie był Niemcem, lecz Polakiem. Stephan Wackwitz z kolei bada pamiętnik swojego dziadka, który stacjonował w Afryce Południowo-Wschodniej i na Górnym Śląsku – należących wówczas do terytoriów niemieckich. Będąc entuzjastycznym nacjonalistą walczył w I wojnie światowej. Ojciec Stephana przeżył II wojnę światową w amerykańskiej niewoli. Pisarz próbuje zrozumieć postawy życiowe swojego dziadka i ojca oraz ich motywację. W artykule podjęto próbę prześledzenia strategii obydwu autorów, które wykorzystali oni do rozrachunku z kulturą pamięci własnych przodków. Potraktowano przy tym powieści rodzinne pisane przez pokolenie wnuków jako interesującą platformę do dyskusji nad często bardzo problematycznymi procesami historycznymi w Europie Środkowej (narodowy socjalizm, komunizm) lat 30. i 40. XX wieku.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2023, 32; 91-106
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies