Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Kaznodziejstwo"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-87 z 87
    Tytuł:
    Misja ewangelisty w protestantyzmie anglosaskim
    Autorzy:
    Krauze, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618007.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ewangelikalizm
    ewangelista
    ewangelizacja
    kaznodziejstwo ewangelikalne
    kaznodziejstwo protestanckie
    protestantyzm anglosaski
    przebudzenie
    przepowiadanie ewangelikalne
    telewangelizm
    telewangelista
    Opis:
    The service of an evangelist is an important element of anglosasc protestantism. An evangelist has a huge influence on believers in shaping the awareness of their experience of God. He can do it by his zeal in calling for conversion and reminding about the meaning of the cross. Thanks to a style of his preaching he provides an audience to emotions that are necessary in a progress of the faith. The office of an evangelist was forgotten in a reality of the Catholic Church, although it has biblical roots. For this reason, it is to worth to pay attention to the mission of the evangelist in a catholic context.
    Źródło:
    Annales Missiologici Posnanienses; 2018, 23; 121-132
    1731-6170
    Pojawia się w:
    Annales Missiologici Posnanienses
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kaznodziejstwo w Kościołach wschodnich
    Preaching in Eastern Churches
    Autorzy:
    Olszewski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009364.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-17
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Kościoły wschodnie
    kaznodziejstwo
    homiletyka
    Słowo Boże
    Eastern Churches
    preaching
    homiletics
    the Word of God
    Opis:
    The above considerations demonstrate that in their preaching, the Eastern Churches wanted to spread the Gospel so that it could move the people as the Saviour’s Word. If, in many cases, the preachers were monks, their preaching was very spiritual and ascetic. The preachings considered the political and social situation of the members of individual Eastern Churches. The churches were, to much extent, located on Muslim territories where they were persecuted. The preaching took this difficult situation of eastern christians into consideration as well. Now, the majority of the Eastern Churches are persecuted by Muslims or limited, as in Russia. This situation is a demonstration of the martyrdom of the Eastern Christians.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 3-4; 162-175
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kaznodziejstwo w optyce prawa cywilnego
    Autorzy:
    Kroczek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950086.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Preaching
    Polish law
    civil law
    canon law
    Catholic Church
    Kaznodziejstwo
    polskie prawo
    prawo cywilne
    prawo kanoniczne
    Kościół katolicki
    Opis:
    Preaching the word of God is the part of the ministry of the divine word. The activity belongs exclusively to the Church and is regulated by the church law, but it is also under regime of Polish law. The article focuses on the Polish civil law and treats about: copyright law, the protection of secret information in labor law and in educational law, the obligation of silence before election day, and protection of personal interests. The catholic ministers must be aware of the civil liability for the preaching.
    Kaznodziejstwo jest częścią posługi słowa Bożego. Działalność ta należy wyłącznie do Kościoła i jest regulowana prawem kościelnym, ale podlega także polskiemu prawu. Artykuł koncentruje się na polskim prawie cywilnym i traktuje o prawach autorskich, ochronie tajemnicy służbowej w prawie pracy i prawie oświatowym, obowiązku ciszy wyborczej i ochronie dóbr osobistych. Katoliccy kaznodzieje muszą być świadomi odpowiedzialności cywilnej za to, co głoszą.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kaznodziejstwo wędrowne George’a Whitefielda
    The Itinerary Preaching of George Whitefield
    Autorzy:
    Krauze, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034978.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ewangelizacja
    George Whitefield
    kaznodziejstwo wędrowne
    nowe media
    nowe narodziny
    evangelism
    an itinerary preaching
    a new media
    a new birth
    Opis:
    Kaznodziejstwo wędrowne może wydawać się przestarzałą formą przepowiadania Ewangelii. Dla wielu kojarzy się przede wszystkim z mówcami żyjącymi w XIX w. Nic bardziej mylnego. Kaznodziejstwo wędrowne jest ciągle aktualną propozycją. Trzeba jedynie odnaleźć nowy „teren”. Przestrzeń, w której mówca spotka się z współczesnym mu słuchaczem. Ten zaś zatrzyma się, choćby na chwilę, aby przyjąć orędzie o Jezusie Chrystusie, który zbawia. Artykuł prezentuje interesującą, ciągle aktualną, metodę głoszenia, którą opracował osiemnastowieczny kaznodzieja George Whitefield. Sięgając do jego tekstów można wydobyć główne cechy jego kaznodziejskiego warsztatu. Koncentruje się on na konkretnej strukturze formalnej kazania oraz odpowiedniej treści, a także na dramatycznym stylu głoszenia. Proponowana przez niego droga jest aktualną podpowiedzią dla dzisiejszych głosicieli słowa Bożego.
    The itinerary preaching may seem like an outdated form of preaching the Gospel. For many, it is associated primarily with orators living in the nineteenth century. Nothing could be more wrong. The itinerary preaching is still a valid proposition. Just a new “area” must be found. A space where the orator meets listeners for his contemporary times. They would stop, even for a moment, to receive the message about Jesus – the Saviour. The article presents an interesting, and still valid, method of preaching developed by 18th-century preacher George Whitefield. Referring to his texts may to reveal the main features of his preaching workshop. He focuses on the specific structure of a sermon and a relevant content, as well as the dramatic style of preaching. The path he proposes is a current suggestion for today’s preachers of the Word of God.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 1; 63-78
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kaznodziejstwo w optyce polskiego prawa karnego
    Preaching in the perspective of Polish criminal law
    Autorzy:
    Kroczek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043755.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    kaznodziejstwo
    polskie prawo karne
    prawo kanoniczne
    mowa nienawiści
    preaching
    canon law
    hate speech
    Polish criminal law
    Opis:
    Kaznodziejstwo jest częścią posługi wobec Słowa Bożego. Działalność ta należy wyłącznie do Kościoła, i jako taka jest regulowana przez prawo kanoniczne. Jednakże z tego powodu, iż nauczanie to, zazwyczaj głoszone jest publiczne i w miejscach publicznych, kaznodziejstwo podlega także prawu polskiemu. Rozważania zawarte w niniejszym artykule skupiają się na kaznodziejstwie w optyce polskiego prawa karnego: przestępstwa zniesławienia, zniewagi, obrazy uczuć religijnych i znieważenia grupy lub osoby. Katoliccy duchowni muszą być świadomi odpowiedzialności karnej za treść głoszoną w czasie kazań. Artykuł kończy się wnioskami i postulatem de lege ferenda, zmierzającym do tego, aby działalność kaznodziejska została wyłączona spod karnych regulacji państwowych. W kontekście niebezpieczeństwa wprowadzenia do polskiego system prawnego przestępstwa mowy nienawiści („hate speech”), głoszenie przez Kościół katolicki własnej doktryny oraz oceny moralnej zachowań czy zjawisk społecznych, mogłoby by zakwalifikowane jako dyskryminacja.
    Preaching the word of God is the part of the ministry of the Divine word. The activity belongs exclusively to the Church and is regulated by the church law. But due to the fact that the preaching is most often held publicly and in the public places, it is also under regime of Polish law. The article focuses on Polish criminal law. The catholic ministers must be aware of the criminal responsibility for the preaching. The paper concludes with the postulate de lege ferenda that preaching should be established as the circumstance that precludes penal responsibility. It is needed in the hazard of the fact that the law on “hate speech” would be introduced into polish legal system. Due to the wide definition of hate speech the teaching of the Church could be considered as discriminating.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2014, 17; 71-89
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi o rękopisie zbioru kazań Syllabus Marianus Antoniego Węgrzynowicza
    Remarks on Antoni Węgrzynowicz’s manuscript of collected sermons entitled Syllabus Marianus
    Autorzy:
    Kuran, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2048486.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-27
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Antoni Węgrzynowicz
    Franciscan preaching
    baroque preaching
    eighteenth-century preaching
    eighteenth-century manuscripts
    manuscripts of sermons
    kaznodziejstwo franciszkańskie
    kaznodziejstwo barokowe
    kaznodziejstwo XVIII-wieczne
    XVIII-wieczne rękopisy
    rękopis kazań
    Opis:
    The article analyses the manuscript of collected sermons entitled Syllabus Marianus and written by the baroque preacher Antoni Węgrzynowicz. The manuscript provides an insight into Węgrzynowicz’s work as a preacher and serves as a source of biographical information. Based on the changes that the preacher made to the epigrams (which are a typical element of the sermons), the article argues that Węgrzynowicz himself was their author (so far, these works have been regarded as fragments of Marian hymns). The manuscript also includes two pages that are unrelated to the collection. One of them features an outline of the sermon that Węgrzynowicz preached to his confreres on the feast of Christmas in 1715. These notes also reveal some tricks of the preacher’s art. The information that the second sheet contains gives insight into the everyday life in an 18th-century monastery.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2021, 76; 185-214
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kazania, które bolą słuchaczy
    Toxic sermons
    Autorzy:
    Chaim, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956386.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    toksyczne kaznodziejstwo
    komunikacja religijna
    Opis:
    The subject of this article is a problem of toxic preaching. It was analyzed most of all on the ground of the opinions about Sunday sermons. Toxic sermons was considered in a twofold aspect. First it were composed objections to Sunday preaching, and then were analyzed a several themes which have toxic influence on the listeners of Sunday sermons: image and concept of God, Christian eschatology, suffering, will of God, concept of the Church, ecclesiastical teaching and freedom, sexual and marital moral and politic. The conclusion is that there is necessary to take into consideration rules of interpersonal communication rules and reliable theology by preachers.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2008, 17; 135-150
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żywy odbiór kazań w Polsce późnego średniowiecza. Kilka przykładów źródłowych
    Autorzy:
    Bracha, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/23321196.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-21
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    kaznodziejstwo
    kazania
    średniowiecze
    Źródło:
    Historia. Memoria. Scriptum. Księga jubileuszowa z okazji osiemdziesięciolecia urodzin Profesora Edwarda Potkowskiego; 199-210
    9788394002664
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wygodna demagogia? O problemach metody badań kaznodziejstwa w Rzeczypospolitej oskarżanych narodów
    Autorzy:
    Cybulski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624333.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Ryszard Kościelny
    kaznodziejstwo
    Opis:
    Artykuł omawia książkę R. Kościelnego "Rzeczypospolita oskarżanych narodów" na  tle historii kaznodziejstwa polskiego.
    Źródło:
    Colloquia Litteraria; 2009, 6, 1; 119-127
    1896-3455
    Pojawia się w:
    Colloquia Litteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twórczość dominikanina Gabriela Zawieszki. Początki konceptyzmu w polskim kaznodziejstwie
    The work of the Dominican Gabriel Zawieszko. The beginnings of conceptism in polish preaching
    Autorzy:
    Kuran, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649913.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    kaznodziejstwo dominikańskie
    kaznodziejstwo XVII wieku
    konceptyzm
    alegoria
    alegoreza
    Dominicans
    baroque preaching
    conceitism in polish preaching
    Opis:
    The article presents the work of the Dominican preacher Gabriel Zawieszko (? – 1649). Each of his six collections of sermons is subordinated to the title metaphor, which (more or less) determines the inventional and compositional shape of individual volumes, individual sermons and arguments. Leopolita as the first Polish preacher so consciously and extensively applied the concept to sermons and entire collections, combining it with the exegesis of spiritual sense (sensus misticus). A similar way of forming collections of sermons is found in Poland only in the second half of 17th century.
    Artykuł przedstawia twórczość dominikańskiego kaznodziei Gabriela Zawieszki (? – 1649). Każdy z jego sześciu zbiorów kazań podporządkowany jest tytułowej metaforze, która (mniej lub bardziej) wyznacza kształt inwencyjny i kompozycyjny poszczególnych tomów, pojedynczych kazań i argumentów. Leopolita jako pierwszy polski kaznodzieja tak świadomie i szeroko zastosował koncept w kazaniach i całych zbiorach, łącząc go w wielowymiarowym wykorzystaniem w egzegezie sensu duchowego. Podobny sposób formowania zbiorów kazań spotykamy w Polsce dopiero w drugiej połowie XVII wieku.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 53, 2; 265-286
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Redefining Preaching: A Beginning
    Redefinicja kaznodziejstwa: początki
    Autorzy:
    Gaines, Steven
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/954395.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    rhetoric
    religion
    Christianity
    preaching
    homiletics
    retoryka
    religia
    chrześcijaństwo
    kaznodziejstwo
    homiletyka
    Opis:
    Scholarly disagreement about preaching has suffered confusion due to definitions of the subject that do not sufficiently consider the diversity of that interdisciplinary field of study. This article provides a summary of historical perspectives that is more comprehensive than any such summary in recent literature. That overview leads to suggestions for investigating what preaching is and does.
    Nieporozumienia naukowe dotyczące kaznodziejstwa spowodowały zamieszanie w związku z definicjami przedmiotu, które nie uwzględniają w wystarczającym stopniu różnorodności tej interdyscyplinarnej dziedziny badań. W artykule podsumowano historyczne perspektywy, które są bardziej wyczerpujące niż jakikolwiek podsumowanie w najnowszej literaturze. Przegląd ten prowadzi do wskazówek, jak badać, czym jest a czym nie jest głoszenie kazań.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2017, 4, 3; 31-45
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słowo i obraz. Homilia w transmisji audiowizualnej
    Word and Picture. Homily in Audiovisual Broadcasting
    Autorzy:
    Draguła, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28906260.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    kaznodziejstwo radiowe
    kaznodziejstwo telewizyjne
    transmisja Mszy św.
    mass media
    homilia
    radio preaching
    TV preaching
    Holy Mass broadcasting
    homily
    Opis:
    Artykuł podejmuje problem wpływu czynnika technologicznego na percepcję homilii głoszonej podczas Mszy św. transmitowanej w radiu, telewizji czy też za pomocą streamingu internetowego. Przepowiadanie słowa Bożego jest poddane tym samym prawom, co inne transmisje live. Homilia słuchana w radiu pozbawiona jest warstwy wizualnej, a homilia transmitowana w telewizji oraz Internecie dociera do odbiorcy w wersji wizualnej zmontowanej przez reżysera obrazu. Obie formy różnią się od homilii wysłuchiwanej i oglądanej na żywo w kościele. Percepcja uwarunkowana medium, za pośrednictwem którego dokonuje się transmisja, warunkuje recepcję treści kazania. I choć skuteczność nadprzyrodzona słowa Bożego nie jest deterministycznie powiązana ze skutecznością komunikacyjną czy retoryczną, medialne pośredniczenie w odbiorze kazania nie pozostaje bez wpływu na jego skuteczność.
    The article discusses the influence of the technological factor on the perception of a homily preached during Holy Mass broadcast on the radio, television or via internet streaming. The preaching of the word of God is subject to the same laws as other live broadcasts. The homily listened to on the radio is devoid of a visual layer, and the homily broadcast on television or the Internet reaches the recipient in an edited visual version. The two forms differ from the homily heard and watched live in church. The conditioned perception of the medium through which the transmission takes place determines the reception of the content of the sermon. And although the supernatural effectiveness of the word of God is not determined by the communicative or rhetorical effectiveness, the media mediation in the reception of the sermon has an impact on its effectiveness.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2021, 25, 4; 23-41
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Technologie informacyjne w warsztacie homilisty
    Autorzy:
    Wiszowaty, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607173.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ccomputer animation
    preaching
    the homily
    imagery
    information technologies
    animacja komputerowa
    kaznodziejstwo
    homilia
    obrazowość
    technologie informatyczne
    Opis:
    The development of information technology has a profound impact on all areas of life without exception. These technologies are tools that enable the user not only to obtain information, select, process and manage it but also pass it on to other people. In the context of the media  society also a preacher of the word of God during Sunday and holiday masses cannot ignore the assistance they offer if he wants to avoid the danger that his efforts will be treated as a kind of an open-air museum. The main thread of the study is therefore an attempt to identify opportunities for the use of  these technologies in the homilist’s skills and tools because they can provide an interesting and profitable alternative to traditional forms of homiletic expertise. Attention is drawn to the fact that in order to use these technologies efficiently and in accordance with the nature of the homily  they should be treated only as a supporting source that provides preaching  material.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 225-238
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół katolicki w Królestwie Polskim w czasach Władysława Jagiełły
    Autorzy:
    Ożóg, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/640680.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Kościół polski, ustawodawstwo synodalne, kaznodziejstwo, sieć parafialna, królowa Jadwiga, Władysław Jagiełło
    Opis:
    The article constitutes an attempt to show in a synthetic way the main elements of Jagiello’s policy in relation to the Polish Church and the latter one’s situation in the complex reality of the western schism, the conciliar movement as well as Hussitism; it also draws attention to the most important processes taking place in the Gniezno province. The author of the article also describes the monarch’s active policy in relation to the issue of appointments to church posts. As a rule it was the well-educated people who had proved themselves in the service of the monarch’s office as well as in the diplomatic service who were appointed as heads of bishoprics. The monarch had also conducted an active policy in relation to the appointments of some prelatures and canonries in cathedral chapters. The article discusses the foundational activity of the king and its impact on the development of the parish network.While presenting the reform initiatives within the Polish Church at the time of the great western schism and the conciliar movement, the author tries to prove that it was the synods and their legislation that became the main instrument of these changes. In the synodal statutes one can observe a process of gradual deepening of the religious life of the faithful as well as striving to their moral formation. The intellectual and moral requirements as regards the clergy and their pastoral ministry were also on the increase. The author proves that the figures of Queen Hedwig and Ladislaus Jagiello had played a key role in the history of the state and of the Polish Church at the turn of the 14th and at the beginning of the 15th century and that the most important fruits of their activity and decisions have continued to exert an impact throughout centuries right up until the present times.
    Źródło:
    Prace Historyczne; 2014, 141, 2
    0083-4351
    Pojawia się w:
    Prace Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dominikanie w sieci. Fenomen kaznodziejstwa internetowego
    Autorzy:
    Rysak, Malwina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676761.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Adam Szustak
    dominikanie
    ewangelizacja
    kaznodziejstwo internetowe
    komunikowanie religijne
    Dominicans
    evangelism
    internet preaching
    religious communication
    Opis:
    The main purpose of the article was to investigate the Internet activities of the Dominican Order and to determine what contributes to their media success. The content analysis method and the Internet survey method were used in the undertaken research. The publication presents the history of the religious congregation, paying attention to the charism. The first part of the work presents the definitions and issues related to preaching and new evangelization as well as the possibility of using the Web in relation to preaching. The second part of the article contains an analysis of the activities of Dominicans on the Internet based on the YouTube channel of Father Adam Szustak „Langusta na palmie” and the videoportal dominikanie.pl, which is enriched with the results of the survey. The third part of the work consists of conclusions and verification of the research hypotheses put forward by the author.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 1; 113-143
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KS. KAZIMIERZ PANUŚ, Zarys historii kaznodziejstwa w Kościele katolickim, cz. I: Kaznodziejstwo w Kościele Powszechnym, Wydawnictwo M, Kraków 1999, s. 541
    Autorzy:
    Kaldon, Stanisław M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676149.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2000, 53, 3–4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Św. Tomasz z Akwinu. Teoria i praktyka kaznodziejstwa
    St. Thomas of Aquin: Theory and practice of preaching
    Autorzy:
    Majkrzak, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553948.pdf
    Data publikacji:
    2011-12-31
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Tomasz z Akwinu
    kaznodziejstwo
    przepowiadanie
    Opis:
    The sacred preaching is, according to St. Thomas Aquinas, one of the key tasks of the ministers of God, under the order of Christ: ”Go out to the whole world; proclaim the Good News to all creation.” (Mark 16:15). The duty of preaching rests in particular on the bishops and priests. According to Aquinas there are three specific objectives of preaching: to illuminate the intelligence, to move the affects, and lead to resolutions. There are human means that belong to the art of oratory which help to achieve those purposes. However, one cannot rely exclusively on those human means. Human efforts are ineffective without the work of the Holy Spirit. Preaching requires contemplation, as it aims to convey to others knowledge of the truth which has been reached in contemplation. There are following acts that belong to the contemplative moment: to pray, learn, read, and meditate. Aquinas emphasizes the importance of study for those who are called to preach. However, there is also a need of the special assistance of the Holy Spirit, who freely offers his gifts and charismas. In the contemplation St. Thomas sees the highest level of human activity, the one in which human soul attains happiness. In Aquinas’s view, the contemplation of God is the ultimate goal of human life. To this sublime goal, the contemplation of God, human beings have to prepare themselves through a virtuous life, through prayer, and through the exercise of spiritual activities. Contemplation attains its acme in the highest contemplation of divine truth.
    Źródło:
    Sympozjum; 2011, 2(21); 87-96
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kaznodziejstwo posoborowe: przed czy po odnowie?
    Preaching the post-conciliar: before or after renewal?
    Autorzy:
    Draguła, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139050.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    homily
    the liturgy
    Second Vatican Council
    Pope Francis
    Opis:
    The Constitution on the Sacred Liturgy of Vatican II restored the homily proper role in the liturgy of the Mass, making it an integral part of it. It was the realization of this demand to recover theology and preaching. Homily is beyond its explanatory and informative role, which was dominant in predicting before the Council. The preachers’ statements show the dissemination of the homily of the Church in Poland was not raised easily, and preachers preach willingly returned to a theme, focused on the truths of faith and morals. Opinion of the contemporary listeners confi rm the preachers’ diagnosis. For the diagnosis
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2013, 1; 57-72
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Revival” w przepowiadaniu ewangelikalnym
    „Revival” in Evangelical Preaching
    Autorzy:
    Krauze, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040408.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rewiwalizm
    przebudzenie
    ewangelikalizm
    ewangelizacja
    kaznodziejstwo protestanckie
    przepowiadanie ewangelikalne
    revivalism
    revival
    evangelicalism
    evangelism
    protestant preaching
    evangelical preaching
    Opis:
    Prawidłowe odczytanie rzeczywistości angielskiego terminu „revival” pozwala zrozumieć treść przepowiadania ewangelikalnego. Odsłania jego istotę i prowadzi do odkrycia głębi w nim zawartej, co w konsekwencji daje możliwość poprawnej interpretacji oraz uprawnia do zastosowania obecnych w nim elementów dla przepowiadania, także w Kościele katolickim. Niniejszy artykuł odkrywa znaczenie „revival” w świetle Starego i Nowego Testamentu. Prezentuje „revival” w refleksji teologii ewangelikalnej. Następnie zwraca uwagę na cechy właściwe przepowiadaniu ewangelikalnemu. W zakończeniu zaś, na podstawie zgromadzonych informacji, podaje praktyczne wskazania dla przepowiadania.
    The proper meaning of the reality of the English term “revival” guide us to understanding of a content of evangelical preaching. The term shows its essence and helps to understand its depth. As a result it is possible to interpret correctly of evangelical preaching and use its components for all kinds of preaching, the Catholic Church included. This paper unveils the meaning of “revival” in the light of the Old and New Testaments. Presents “revival” in the reflection of evangelical theology. Afterwards points out the specific features of evangelical preaching. In conclusion, based on presented material, it gives some practical suggestions regarding the preaching.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 205-222
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znamiona formalne kaznodziejstwa Billego Grahama
    Formal Elements of Billy Graham’s Preaching
    Autorzy:
    Krauze, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036156.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Billy Graham
    ewangelikalizm
    kaznodzieja
    kaznodziejstwo protestanckie
    przebudzenie
    evangelicalism
    preacher
    protestant preaching
    revival
    Opis:
    Przepowiadanie Billego Grahama teologicznie i metodologicznie było stałe od pierwszej do ostatniej krucjaty. Stworzył on model kaznodziei, który stosuje nowe techniki głoszenia słowa Bożego, ale nie rezygnuje ze starych, stanowiących ewangelikalne dziedzictwo. Uczył wypracowanej przez siebie postawy kaznodziei wobec grzesznika charakteryzującej się współczuciem zakorzenionym w miłości Boga. Pokazywał, jak przekazać przesłanie Ewangelii we współczesnym świecie. Niniejszy artykuł ukazuje w jaki sposób Graham przygotowywał się do głoszonych przez siebie tekstów. Przy tym uwzględnia źródła jego inspiracji oraz sposób w jaki je werbalizował. Rozpatruje także autorytet i prostotę cechujące kaznodziejstwo Grahama; a także duchowe tło organizowanych przez niego krucjat ewangelizacyjnych.
    The Billy Graham’s preaching theologically and methodologically was stable from the first to the last crusade. He formed the model of a preacher who know how to use a modern technique of proclaiming God’s word, at the same time not giving up the old ones, evangelical heritage. He taught the attitude of a preacher toward the sinner characterised a compassion rooted in God’s love. He showed how to communicate a message of the Gospel in the modern world. This paper unveil how Graham prepared his sermons. It takes into account the sources of his inspiration and the way in which he had verbalised them. It resolves authority and simplicity characterised Graham’s preaching and a spiritual background of the crusades organised by him.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 101-109
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ks. KAZIMIERZ PANUŚ, Kaznodziejstwo w katedrze krakowskiej, t. I, Od początków do czasów rozbiorów; t. II, Okres niewoli narodowej 1795–1918, Kraków 1995
    Autorzy:
    Obirek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/670919.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Opis:
    -
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 1996, 49, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kaznodziejstwo kanoników regularnych kongregacji krakowskiej na tle kaznodziejstwa zakonnego od średniowiecza do czasów nowożytnych
    The Preaching of the Canons Regular of the Cracow Congregation on the Backdrop of Monastic Preaching from the Middle Ages Until the Modern Era
    Autorzy:
    Pietrzykowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/496801.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    kaznodziejstwo w Polsce;
    kanonicy regularni laterańscy;
    historia Kościoła;
    preaching in Poland;
    the Canons Regular of the Lateran;
    the history of the Church;
    Opis:
    The preaching in Poland has a similar history to that of other Western countries. Among the priestly functions, the greatest importance was given to preaching, because it required adequate intellectual, oratorical and spiritual qualities. In the Canons Regular, this duty was entrusted to clergymen holding an academic grade. Three of their monasteries were outstanding: Kazimierz, Kraśnik and Vilnius – they were formation houses (novitiate, seminary), provided with an adequate library and employing several professors of philosophy and theology. Regarding the merits for Polish preaching, the Canons Regular of the Lateran hold an important place after the Jesuit, Dominican and Bernardine orders.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 3; 157-169
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Niewiasta obleczona w słońce” (Ap 12, 1) w interpretacji dominikanów XIII wieku
    Autorzy:
    Kochaniewicz, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950840.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Revelation
    interpretation
    Dominicans
    Middle Age
    Mariology
    preaching
    Apokalipsa
    interpretacja
    dominikanie
    Średniowiecze
    mariologia
    kaznodziejstwo
    Opis:
    The analysis of the Dominican writings of 13th century allowed to formulate the following conclusions. The interpretation of the text Rev 12 : 1 in the Dominican preaching is richer than previously thought. Apart from the ecclesiological and Marian perspectives they reveal a new way of interpretation: the symbol of the apocalyptic woman clothed with the sun is referred to the saints. It is also necessary to point out a wide range of meanings attributed to the image, the object of our analysis. The symbols of sun and moon had been read in light of the antithesis of the passing of time and eternity or of the other antithetical parallel: Christ and the Church. Reflected in this perspective, Mary has been shown not only in the mystery of the Assumption, but also as a mediatrix interceding for the people of God at the side of his Son. The bright robe, with which was clothed the apocalyptic woman, revealed either glorious body of Mary, either her whole person (the soul and body), participating in God’s glory. While the crown of twelve stars refers not only to the legions of angels and saints that surround Mary, but also to the spiritual virtues and the gifts that characterize the figure of Our Lady. Finally, it is necessary to add an unusual interpretation of the image of woman clothed with the sun in the light of the mystery of the Incarnation. The analysis of the sermons allowed us to discover a wide spectrum of the interpretation of the text Rev 12 : 1 by the thirteenth century Dominicans. Their sermons are witnesses of excellent theological and practical preparation of the medieval preachers.
    Analiza pism dominikanów z XIII wieku pozwoliła na sformułowanie następujących wniosków. Interpretacja Ap 12, 1 w kazaniach dominikańskich autorów XIII wieku jest bogatsza, niż do tej pory przypuszczano. Obok egzegezy w perspektywie eklezjalnej i maryjnej ukazuje się nowy sposób interpretacji: odniesienie postaci apokaliptycznej Niewiasty do świętych Pańskich. O takiej interpretacji figury apokaliptycznej Niewiasty milczą biblijne opracowania. Należy również podkreślić szeroki zakres znaczeniowy innych elementów wchodzących w skład analizowanego przez nas obrazu. Słońce i księżyc odczytane w świetle antytezy wieczność, czas i przemijalność, Chrystus i Kościół. Umiejscowiona w tej perspektywie Maryja została ukazana nie tylko w tajemnicy wniebowzięcia, lecz również jako pośredniczka wstawiająca się za ludem Bożym u boku swojego Syna. Szata, w którą została obleczona Niewiasta, objawia bądź to Jej chwalebne ciało, bądź to całą osobę Maryi (dusza i ciało) uczestniczącą w Bożej chwale. Natomiast korona z gwiazd dwunastu odnosi się nie tylko do zastępów aniołów i świętych otaczających Maryję, lecz także do duchowych cnót i darów charakteryzujących postać Matki Pana. Warto także zwrócić uwagę na wyjaśnienia obrazu Niewiasty obleczonej w słońce w świetle tajemnicy wcielenia. Dokonana analiza ujawnia szerokie spectrum interpretacji obrazu Ap 12, 1 zawarte w kazaniach dominikanów XIII wieku. Dobrze to świadczy o teologicznym przygotowaniu, jak i o warsztacie ówczesnych kaznodziejów.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 2
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ars predicandi. Wybitni kaznodzieje konwentu kraśnickiego
    Ars Predicandi. Outstanding preachers of the monastery in Kraśnik
    Autorzy:
    Pietrzykowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019035.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kraśnik
    Kanonicy Regularni Laterańscy
    kaznodziejstwo
    preachers
    sermons
    the Canons Regular
    Opis:
    The article presents an outline of the issues connected with the Canons Regular preaching, including the profiles of the most outstanding preachers and the topics covered in their sermons. The study of the achievements of the Canons Regular preachers led to the conclusion that, in comparison with other religious orders boasting the most outstanding preachers in their ranks in Poland, the contribution of the Canons Regular of Lateral in this field is not very impressive. They are not among the well-known defenders of the Catholic faith against the attacks of the dissenters, they are not seen among the chaplains at royal or magnate courts either. In addition, the representatives of this order are noticed quite late among the camp’s preachers who played an important role in the military pastoral care. Nevertheless, preachers from the Cracow congregation of the Canons Regular occupied a prominent place among a large number of male orders in the lands of Poland and Lithuania. They were frequently active outside their own abbey or provostries.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 108; 215-235
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim
    The Role of the Holy Spirit in the Protestant Preaching
    Autorzy:
    Kalbarczyk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571183.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Duch Święty
    kaznodziejstwo protestanckie
    Holy Spirit
    Protestant preaching
    Opis:
    W obrębie protestantyzmu kaznodziejstwo traktowane jest jako główne zadanie Kościoła. Teologia luterańska widzi w kazaniu uobecnienie Chrystusa i źródło usprawiedliwiającej wiary rodzącej się ze słuchania i przyjęcia głoszonego słowa, jak też miejsce działania Ducha Świętego, który wznieca wiarę w tych, którzy słuchają Ewangelii. Dla ojca reformacji, Marcina Lutra, działanie Ducha Świętego jest ściśle związane z Ewangelią, która została przez Niego natchniona i dzięki Jego wsparciu może być w ogóle głoszona i słyszana. Zaś według Jana Kalwina, to Duch Święty jest prawdziwym nauczycielem (magister) i sprawcą (effector), który jako właściwy Autor kazania czyni zeń zbawcze wydarzenie. Przypisanie Trzeciej Osobie Boskiej istotnej roli w głoszeniu słowa Bożego zrodziło pytanie o to, co w kazaniu jest dziełem Boga, a co dziełem człowieka. Poszukiwania w tej materii takich dwudziestowiecznych teologów protestanckich jak Rudolf Bohren, Manfred Josuttis czy (późny) Karl Barth, doprowadziły do stworzenia teorii kaznodziejstwa opartej na paradygmacie pneumatologicznym. Jest ona próbą teologicznego uzasadnienia połączenia elementu boskiego i ludzkiego w kazaniu. To w Duchu Świętym, który chce działać w nas i poprzez nas (zasada teonomicznej obopólności), kaznodziejstwo, widziane jako leżące całkowicie w możliwościach Boga, staje się całkowicie rzeczą kaznodziei i rzeczą słuchacza, leży całkowicie w możliwościach człowiekazarówno w sztuce, jak i technice – pod warunkiem, że zarówno kaznodzieja, jak i słuchacz będą otwarci na Jego działanie. Homiletyka pneumatologiczna dała nie tylko odpowiedź na pytanie o stopień aktywności Boga i człowieka w procesie kazania, lecz także jeszcze wnikliwiej opisała przemożną rolę Ducha Świętego w kaznodziejstwie.
    Within Protestantism preaching is regarded as the main task of the Church. Lutheran theology sees in the sermon the presence of Christ and the source of the justifying faith born of hearing and accepting the word proclaimed, as well as the place of the Holy Spirit who promotes faith in those who hear the Gospel. For the father of the Reformation, Martin Luther, the work of the Holy Spirit is closely related to the Gospel which was inspired by Him and thanks to His support can be preached and heard at all. And according to John Calvin, the Holy Spirit is a true teacher (magister) and perpetrator (effector) who, as the proper author of the sermon, makes it a saving event. Assigning the Third Person of God a vital role in proclaiming the word of God gave birth to a question about what is the work of God in the sermon and what is the work of man. The search for such Protestant theologians in the 20th century as Rudolf Bohren, Manfred Josuttis and (late) Karl Barth led to the creation of the theory of preaching based on the pneumatological paradigm. It is an attempt to theologically justify the connection of the divine and human elementsin the sermon. It is in the Holy Spirit who wants to act in us and through us (the principle of the theonomical reciprocity), preaching, seen as completely lying in God’s possibilities, becomes the preacher’s thing and the thing of the listener, lies entirely in the possibilities of man (both skills and technique) – provided that both the preacher and the listener are openfor His actions. The pneumatological homiletics gave not only an answer to the question about the level of God’s and man’s activity in the process of preaching, but also even more insightfully described the overwhelming role of the Holy Spirit in preaching.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2019, 23, 3(57); 149-162
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Interpretacja przypowieści o synu marnotrawnym w polskim kaznodziejstwie (1945-2000)
    Autorzy:
    Pindel, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627246.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia wg św. Łukasza
    Przypowieść o synu marnotrawnym
    Łk 15
    11-32
    homiletyka
    kaznodziejstwo
    Opis:
    Mit der Methode Wirkungsgeschichte werden die charakteristischen Tendenzen beschrieben, die unter den polnischen Theologen vorkommen worden sind, die ihre Auslegung des Gleichnisses über den Barmherzigen Vater (Luk 15,11-32) in den letzten 50 Jahren formuliert haben. Es geht dabei nur um populäre und pastorale Interpretationen, die für die breiten Kreisen adressiert sind. Die Resultaten werden mit einer ,,Kontrollgruppe“ konfrontiert. Die vergleichbare Gruppe, wenn es um ihre Kompetenzen und Ziel der Auslegung geht, werden die Lateinischen Väter (bis zu Augustinus) betrachten.Die gemeinsame Tendenz unter den polnischen Theologen kann man als das grosse Interesse an dem Barmherzigen Vater und seine Beziehung zum jüngeren Sohn bezeichnen. Als Ziel solcher Auslegung in der Nachkriegszeit kann man die Vertiefung der Praxis des Sakramentes der Busse vermuten. In den späteren Texten ging es mehr um die persönliche Beziehung zu Gott, der nicht nur barmherzig ist, sondern auch seine Kinder immer und grenzenlos akzeptiert. Diese Tendenz scheint es deutlich, wenn wir diese Beobachtungen mit der Auslegung der Kontrollgruppe konfrontieren. Es stellt sich heraus, dass bei den ersten Lateinischen Theologen nicht die Barmherzigkeit des Vaters, sondern die Folge der Sünde betont sind. Dazu muss man sagen, dass die Kirchenväter zurückhaltend das Gleichnis über den Barmherzigen Vater erklären. Man kann vermuten, dass die strenge Bussdisziplin in den ersten Jahrhunderten für diese Resultate der Wirkungsgeschichte verantwortlich ist.Unsere Antwort auf die Frage, warum so verschiedene Akzente in den beiden Epochen der Kirche vorkommen sind, lautet: die zeitgenössischen Theologen reagieren auf die Bedürfnisse der modernen Gesellschaft. Es scheint zu sein, dass eines von den ,,Zeichen der Zeit" die Suche nach dem wahren Gesicht des Vaters ist. Die theologische Absicht des Lukas verlangt jedoch die Verkündigung um solche Elemente zu ergänzen, die der pastoralen Voraussetzungen entsprachen. Es geht um die Akzeptanz für die Barmherzigkeit Gottes in Bezug auf die andere, aber auch um die Wahrheit über die Folgen der Sünde und des Bösen im Leben des Menschen.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2003, 3; 233-253
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jan Hus na ambonie. Między praktycyzmem a wiarą
    John Hus In The Pulpit. Between Practicism And Faith
    Autorzy:
    Bracha, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053606.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    husytyzm
    Jan Hus
    kaznodziejstwo
    Hussite movement
    John Hus
    preaching
    Opis:
    Postać Jana Husa w historii średniowiecznych Czech ma wymiar absolutnie wyjątkowy, a jego życie i dzieło wykracza daleko poza czeski kontekst. Tematyka husycka urosła do rangi odrębnej specjalności w międzynarodowej mediewistyce. Jan Hus doczekał się dotychczas kilku biografii, a najnowsza praca P. Soukupa, nie będzie zapewne ostatnią. Spośród dotychczasowych wyróżnia ją szczególne podkreślenie roli ambony i kaznodziejskiej aktywności Husa, co odzwierciedla także tytuł książki. Dla Husa ambona stała się bowiem podstawowym narzędziem promocji idei reformatorskich. Podstawowym zatem zagadnieniem staje się pytanie o podłoże wyboru kazalnicy, które zdeterminowało życie czeskiego reformatora. Punktem zwrotnym stała się aktywność Husa na ambonie Kaplicy Betlejemskiej. P. Soukup podkreśla przede wszystkim praktycyzm ambony, jedynego mass medium zdolnego do propagacji treści ideowych, i słusznie Kaplicę Betlejemską nazywa „a unique center of reform”. Dodajmy jednak do wywodów autora, że Hus wybrał ambonę nie tylko z powodów praktycznych, lecz w równym stopniu ideowych. Wybór ambony przez Husa, to przekonanie o skuteczności kazań, o sile słów i performacyjnej funkcji mowy. Hus w swych kazaniach przywoływał przewodnią metaforę kazania, jaką znamy z dokumentu fundacji Kaplicy Betlejemskiej, a mianowicie słowa Bożego jako nasienia (semen, semeno, sieme). W przeciwieństwie do mszy tylko godne kazanie sprawia, że dusze niektórych jednoczą się w miłości z Chrystusem, pisał w jednym z kazań. Przyjęte ramy biografii nie sprzyjały szczegółowym uwagom. Śledzenie drogi życiowej Husa przez pryzmat aktywności kaznodziejskiej pozostaje jednak godną podkreślenia zasługą autora.
    In the history of medieval Bohemia, the figure of Jan Hus has its own unique dimension, and his life and work reach far beyond the Czech context. The Hussite theme has grown into a separate specialization in international medieval studies. Jan Hus has had several biographies so far, and the latest work by Pavel Soukup will probably not be the last. What distinguishes the book from its predecessors is the particular emphasis on the role of the pulpit and Hus's preaching activity, which is also reflected in its title. For Hus, the pulpit became the basic tool for promoting the ideas of the Reformation. The main issue, therefore, is the question of the grounds for his choice of the pulpit, which determined the life of the Czech reformer. The turning point was Hus’s activity in the pulpit of the Bethlehem Chapel. P. Soukup emphasizes the practicality of the pulpit, the only mass medium capable of propagating ideological content, and he rightly calls the Bethlehem Chapel “a unique center of reform”. Let us add, however, to the author’s arguments that Hus chose the pulpit not only for practical but equally ideological reasons. The choice of the pulpit by Hus is a belief in the effectiveness of sermons, the power of words, and the performative function of speech. In his sermons, Hus quoted the main metaphor from the sermon that we know from the foundation document of the Bethlehem Chapel, namely the word of God compared to a seed (semen, semeno, sieme). According to one of his sermons, unlike the Mass, only a worthy sermon makes the souls of some unite in love with Christ. The adopted framework of the biography did not encourage detailed comments. It is, however, to the author’s merit that he traces the life of Hus through the prism of preaching activity.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 207-220
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielkość osoby i dzieła pastora Valeriusa Herbergera w świetle jego przydomków
    homily; catechesis; regionalism; regional culture; “small homeland”; values
    Autorzy:
    Kalbarczyk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607189.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Valerius Herberger
    pastor
    przydomki
    kaznodziejstwo luterańskie
    Opis:
    Every individual listening to the word of God, delivered either in the Holy Mass homily or parish catechesis, lives in a speci c cultural environment, sometimes referred to as a “small home- land”. It provides the “regional context” of preaching. This paper presents the inspiring role of this “context” in contemporary preaching of the Gos- pel. In view of dominant globalization trends, this context seems to gain increasing importance. To avoid misunderstanding, the paper starts with presenting necessary de nitions, such as the meaning of the term: “homily”, “parish catechesis” or “regional context”. Since the realization of the word of God delivered during the homily or parish catechesis always takes place in a speci c life of an individual who lives, works or rests in a speci c local community and who is immersed in its cul- ture, the signi cance of this context in preaching the word of God is demonstrated. Additionally, the paper presents the content of the regional culture to be used both in the homily and in the parish catechesis. In this context, homiletic and catechetical suggestions are indicated, among which the need for spiritual sensitivity and openness of homilists and catechists to the values of cultural heritage of the region comes to the fore.
    Many attempts have been made to describe the life, fame and fate of the great German Luthe- ran pastor, preacher, theologian, humanist, poet, composer of well-known church songs and social activist, Valerius Herberger (1562-1627), who lived and worked in the Polish royal city Wschowa. The excellence of this gure has been proved by ample theological and homiletic works published in print. This article depicts the richness of both Herberger as a person and his works by making references to as many as ten bynames given to him. The rst three of them were coined by drawing an analogy to the father of the Reformation, Martin Luther, namely „the little Luther”, „the other Luther”, „the Polish Luther”. In two other epithets: „evangelical Abraham a Sancta Clara” and „the other Ignatius Loyola” Herberger was compared respectively to two gures well-known in the Catholic world, that is to an Augustinian Friar Abraham a Sancta Clara, one of the most famous, early baroque preachers, and to Ignatius Loyola, the founder of the Jesuits. The remaining ve bynames refer directly to Herberger’s performance as a preacher and a pastoral worker, that is: „Preacher of Jesus”, „Lover of Jesus”, „Preacher of the Heart”, „Warden of Hearts” and „Pastor of the Plague”. All those epithets pose a constant challenge to successive generations of preachers, theologians, priests, Catholic writers and social activists to become if not another Herberger, at least a little Herberger.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 32; 181-194
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Copyright in Sermons and Homilies
    Prawo autorskie w kazaniach i homiliach
    Autorzy:
    Gorczyca-Barszczewska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22792459.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    prawo autorskie
    dozwolony użytek
    kaznodziejstwo
    prawo polskie
    kazanie
    copyright
    permissible use
    homiletics
    polish law
    preaching
    Opis:
    Głoszenie kazań i homilii jest kluczową formą nauczania wiernych i szerzenia kultu religijnego, podlegającą regulacjom prawa kanonicznego i świeckiego. 178 Artykuł koncentruje się na polskim prawie autorskim i wynikających z niego regulacjach umożliwiających zgodne z prawem tworzenie kazań, jak też korzystanie z utworów, w tym kazań wcześniej rozpowszechnionych przez innych duszpasterzy. W tym zakresie szczególne znaczenie posiada instytucja dozwolonego użytku obejmująca m.in. dozwolony użytek osobisty, prawo cytatu, dozwolony użytek w ramach przemówień, publicznych wystąpień i wykładów oraz dozwolony użytek podczas ceremonii i uroczystości.
    Preaching sermons and homilies is a key form of teaching the faithful and spreading religious worship, subject to the regulations of canon and secular law. The article focuses on Polish copyright law and regulations resulting therefrom enabling lawful creation of preaching, as well as the use of works, including preaching previously disseminated by other pastors. In this respect, the fair use institution should be included, including fair use, quotation, fair use in speeches, external presentations and lectures, and fair use during ceremonies and events.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2019, 14, 16 (2); 167-178
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benignitas pastoralis in the Proclamation of the Word of God
    Benignitas pastoralis w proklamacji słowa Bożego
    Autorzy:
    Hajduk, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037071.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przepowiadanie
    homilia
    kaznodziejstwo
    duszpasterstwo
    łagodność
    preaching
    homily
    proclamation
    pastoral care
    gentleness
    Opis:
    Papież Franciszek zwraca się do całego Kościoła z apelem o nawrócenie duszpasterskie, polegające na głoszeniu Ewangelii wszystkim ludziom spragnionym dobroci i czułości Zbawiciela. W nauczaniu Biskupa Rzymu ważną rolę odgrywa benignitas pastoralis, czyli duch miłosierdzia i łagodności towarzyszący duszpasterskiej trosce o grzeszników – ludzi słabych, cierpiących i zrozpaczonych. Łagodność duszpasterska winna również nadawać kształt posłudze słowa, która niezmiennie odgrywa istotną rolę w zbawczym posłannictwie Kościoła. Ponieważ benignitas pastoralis najpełniej wyraża się we wcieleniu Syna Bożego, Jezusa Chrystusa i Jego ziemskiej działalności, dlatego zadaniem głosicieli słowa Bożego jest kontynuować misję Zbawiciela, ukazując ludziom łagodne i miłosierne oblicze Boga, pochylając się z troską nad ludzką słabością i głosząc orędzie zbawienia w języku prostym i zrozumiałym dla ludzi. Obecność benignitas pastoralis w przepowiadaniu stwarza możliwość dotarcia z Ewangelią do słuchaczy, którzy odkrywają prawdziwe oblicze łaskawego i miłosiernego Boga oraz odnajdują w słowie Bożym źródło siły potrzebnej im do wzrostu duchowego. Tak pełniona posługa słowa sprzeciwia się pelagianizmowi, rygoryzmowi i permisywizmowi, gdyż wskazuje na „pierwszeństwo” miłowania ze strony Boga, który w ten sposób uzdalnia człowieka do osiągania świętości zgodnie z ideałem Ewangelii.
    Pope Francis addresses to the whole Church the appeal for pastoral conversion, involving the proclamation of the Gospel to all people yearning for the kindness and sensitivity of the Saviour. In the teaching of the Bishop of Rome, benignitas pastoralis plays an important role as a spirit of mercy and gentleness accompanying pastoral concern for sinners – the weak, the suffering and despairing. Pastoral gentleness should also shape the ministry of the word which continued to play a significant function in the saving mission of the Church. Because benignitas pastoralis was most fully expressed in the Incarnation of the Son of God, Jesus Christ and His earthly activity, it is why the task of preachers of the word of God is to prolong the mission of the Saviour, showing people the gentle and merciful face of God, bending solicitously over human weakness and proclaiming the message of salvation in a simple and comprehensible language. The presence of benignitas pastoralis in preaching makes it possible to reach the audience with the Gospel, discovering the true face of a merciful God, and find in His word a source of strength needed for their spiritual growth. So executed, the ministry of the word is opposed to Pelagianism, rigorism and permissiveness, because it points to the “primacy” of God's love which thus enables man to achieve the ideal of holiness according to the ideal of the Gospel.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 47-61
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartość miłości ojczyzny w świetle nauczania bł. ks. Jerzego Popiełuszki
    Autorzy:
    Szczecina, Grzegorz Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182052.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    Jerzy Popiełuszko
    Msze święte za Ojczyznę
    patriotyzm
    miłość
    Ojczyzna
    kaznodziejstwo
    Holy Mass for Homeland
    patriotism
    love
    Homeland
    preaching
    Opis:
    Martyr of communism – Bl. Rev. Jerzy Popiełuszko belongs to the group of national preachers who have made a special mention in the history of the Church in the Homeland and in the history of the Nation. Among the many subjects of his teaching there was also a catechesis on the love of the Fatherland. Analysis of the blessed sermons indicates that the patriotic theme was present in each of the Żoliborz homilies preached during the famous “Holy Mass. for my homeland”. Bl. Rev. Jerzy Popiełuszko devoted a great deal of space to the history of Poland (the January, November, Polish-Bolshevik war, World War II) to show the sources of crises, heroism and glory of the Nation, and above all to show the Christian roots of Poland. He quoted national bards, referred to important anniversaries, and recalled the profiles of national heroes (Saint Father Maksymilian M. Kolbe and Romuald Traugutt), showing their love of the Fatherland as a model for the faithful. In the realization of the values of the love of the Fatherland, the priest from Warsaw saw the way for the liberation and good of the Fatherland. In cultivating tradition and caring for national culture, he saw the path of love for the homeland. Blessed reminded that every man in the implementation of his daily duties and in the generational memory cares for the good and future of the Fatherland. He indicated that this value comes from the fourth commandment of the Decalogue.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2018, 25; 417-426
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza kazań Jana Frankensteina scio quid faciam
    The genesis of Jan Frankenstein sermons Scio quid facim
    Autorzy:
    Zapała, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217282.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    dominikanie
    Jan Frankenstein
    inkwizytor
    kazania
    zaraza
    kaznodziejstwo
    Wrocław
    Dominicans
    inquisitor
    homilys
    plague
    preaching
    Opis:
    W bibliotece Uniwersytetu Wrocławskiego przechowywany jest rękopis BUWr I Q 377, zawierający kolekcję przykładowych kazań Jana Frankensteina, wybitnego piętnastowiecznego intelektualisty, kaznodziei, inkwizytora Wrocławskiego, zaangażowanego w późnośredniowieczny ruch odnowy Kościoła. Choć rękopis ten był wielokrotnie wzmiankowany w historiografii, to jednak duża część kazań w nim zawartych nie doczekała się do tej pory omówienia. Niniejszy artykuł poświęcony jest genezie dwóch spośród rzeczonych kazań. Kazania Scio quid faciam odnoszą się do tego samego tematu i w dużej mierze są tożsame w treści (choć jedno ma 15 stron, drugie zaś tylko 5). Są to kazania przeznaczone na czas zarazy i zawierają rady dotyczące życia i pełnienia posługi duszpasterskiej w zakażonym mieście. Zostały one przygotowane podczas zarazy 1439 roku we Wrocławiu, dla podniesienia poziomu moralnego tamtejszych ojców dominikanów i zapisane w przez Frankensteina jako dwie wersje modelowego tekstu na czas zarazy.
    The library of the Wroclaw University houses a manuscript BUWr I Q 377, which comprises a compilation of exemplary sermons of Jan Frankenstein, an outstanding 15th century intellectual, preacher, Wroclaw inquisitor engaged in late medieval movement of Church renewal. Although the manuscript has been frequently mentioned in historiog-raphy, a considerable part of the sermons has not been reviewed yet. The present article is devoted to the genesis of two of the abovementioned sermons. Sermons Scio quid faciam refer to the same topic and their contents are to a large extent the same (although one is 15 pages long, while the other is 5). These are ser-mons intended for the time of plague and they contain advice pertaining to life and priestly service in the infected city. They were prepared during the plague of 1439 in Wroclaw to raise the moral level of the Dominican Fathers and written by Franken-stein as two versions of a model text for the time of plague.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 15-32
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myśl mariologiczna Jana Chryzostoma w świetle "In Matthaeum homiliae"
    Autorzy:
    Szczur, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158046.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jan Chryzostom
    homilia
    mariologia
    Maryja
    Dziewictwo Maryi
    Theotokos
    kaznodziejstwo
    John Chrysostom
    Preaching
    Mariology
    St Mary
    Virginity of St Mary
    Homily
    Opis:
    W artykule zajęto się opracowaniem nauczania Jana Chryzostoma na temat Maryi, zawartego w jego Homiliach na Ewangelię według św. Mateusza, jednak w zasadzie skupiono się na analizie trzech (4, 5 i 44) spośród dziewięćdziesięciu homilii, gdyż w nich zawarte są najważniejsze treści na ten temat. Z wypowiedzi kaznodziei wynika, że postrzegał on Maryję jako tę, dzięki której mógł zostać zrealizowany Boży plan odkupienia człowieka. Maryja – będąc dziewicą – poczęła w cudowny sposób (bez udziału mężczyzny) i urodziła Jezusa. Niezwykłość tych faktów jest pewna i niepodważalna, i dlatego wszelkie dociekania i dyskusje na ten temat są zbyteczne i jałowe. Mówiąc o narodzinach Chrystusa Chryzostom – zgodnie z założeniami chrystologii antiocheńskiej – podkreślał rzeczywistość Jego ludzkiej natury. Maryja była dla niego przede wszystkim matką człowieka Jezusa (podkreślał to nauczyciel i mistrz Jana Chryzostoma – Diodor z Tarsu), co najprawdopodobniej było też przyczyną nieposługiwania się terminem Θεοτόκος w odniesieniu do Maryi. Kaznodzieja akcentował też wieczne dziewictwo Maryi: jest ona dziewicą zarówno przed, jak i po urodzeniu Jezusa. Chociaż Chryzostom przypisywał Maryi pewne „niedoskonałości” czysto ludzkie (nieznajomość Pisma Świętego, mała wiara, czy nawet próżność), to jednak wyraźnie wskazywał ją słuchaczom kazań jako wzór godny naśladowania, gdyż potrafiła pełnić w życiu wolę Bożą.
    The article presents the teaching of John Chrysostom about St Mary in his Homilies on the Gospel of Matthew, especially the analysis of three of them among other 99 homilies (number 4, 5, and 44), due to the most important content of this subject. John Chrysostom’s teaching states that St Mary was the person by whom God’s plan of human redemption could be fulfilled. St Mary, as a virgin – conceived wondrously (without a man taking part) and gave birth to Jesus. These facts’ peculiarity is certain and indisputable, therefore all inquiries on this subject are useless. John Chrysostom while speaking about Christ’s birth – according to Christology of Antiochia – emphasizes the reality of His human nature. He considered St Mary as the mother of Jesus the man above all (which was emphasized by Chrysostom’s teacher and mentor, Diodor of Tarsus as well), which was presumably the reason for not using the term Θεοτόκος in reference to St Mary. He accented the everlasting virginity of St Mary: she was a virgin before and after giving birth to Jesus. Despite attributing some typically human imperfections to St Mary (like ignorance of the Bible, little faith, and even vanity), he presented her to his homily audience as a role model, as she knew how to fulfill God’s will in her life.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2021, 80; 87-110
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czym homilia nie jest – błędy w jej głoszeniu
    What the Homily is not – the Mistakes in its Preaching
    Autorzy:
    Twardy, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040392.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    homilia
    homiletyka
    Dyrektorium homiletyczne
    kaznodziejstwo
    homily
    homiletics
    Homiletic Directory
    preaching
    Opis:
    Dyrektorium homiletyczne (DH) jest wyrazem szczególnej troski Kościoła o wysoki poziom głoszenia homilii. Autorzy dokumentu uwydatniają istotę, cele i funkcje homilii oraz zdecydowanie przeciwstawiają się niewłaściwemu pojmowaniu tej priorytetowej formy głoszenia słowa Bożego (DH 6). (1) Nie należy zatem utożsamiać homilii z konferencją lub lekcją, kazaniem tematycznym na jakiś abstrakcyjny temat oraz traktować homilię jako naukę katechetyczną. Te formy posługi słowa ze swej natury mają miejsce poza liturgią, nie wiążą się ściśle z celem i treścią sprawowanego misterium. Związek homilii z tekstami biblijnymi nie oznacza jednak, że homilista ma przeprowadzać na ambonie ćwiczenia z egzegezy i wprowadzać wiernych w jej tajniki naukowe. Chociaż głosiciel słowa ze swego powołania jest świadkiem wiary, to jego osobiste świadectwo nie powinno przesłaniać głoszonego kerygmatu. Należy jednak zauważyć, że aktualne zdobycze egzegezy, pouczenia doktrynalne i osobiste świadectwo homilisty mogą także „być skuteczne jako elementy dobrej homilii” (DH 7). (2) Na poziom głoszenia homilii negatywnie wpływa także: niedbałe jej przygotowanie, błędne odczytywanie sensu tekstu biblijnego, przekazywanie wiernym treści płytkich pod względem doktrynalnym i moralnym (DH 157, 21). Podobnie z krytyką autorów Dyrektorium spotyka się używanie w homiliach „specjalistycznego języka teologicznego, nieznanego ich słuchaczom” (DH 31). Przeciwstawiając się błędom związanym z pojęciem i głoszeniem homilii, autorzy wymienianego dokumentu czynią to przede wszystkim w trosce o wierne i owocne głoszenie słowa Bożego. Dlatego w aktualizacji kerygmatu homilista winien uwydatniać jego mistagogiczny związek ze sprawowaną liturgią, co należy do istoty homilii, nie zaś do innych form kaznodziejstwa.
    The Homiletic Directory (HD) is the sign of the special care of the Church for the high level of the homily preaching. The authors of the document stress the nature, purpose and functions of homily and firmly stand against unproper grasping of this prioritary form of proclamation of the Word of God (HD 6). (1) That is why the homily shouldn’t be identified with a conference or lesson, a thematic sermon on some abstractive subject – and shouldn’t be treaten as the catechetical teaching. Those forms of word ministry as a rule take place outside liturgy and are not closely connected with the purpose and the content of celebrated mystery. The relation of homily with the Biblical texts doesn’t mean however that the homilist ought to practice the exegesis exercises given from the lecturn – and lead the faithful into its scientific secrets. Although the preacher of the Word of God from his devotion is the witness of faith, his personal testimony, however, shouldn’t veil the proclaimed kerygma. It should be stated however, that the actual exegesis achievements, doctrinal insructions and personal homilist’s testimony may also be efficient as the elements of good homily (HD 7). (2) The homily level may also be deteriorated by such factors as: its neglectful preparation, wrong reading of sense of Biblical text, offering the faithful the shallow content in its doctrinal and moral meaning (HD 157.21). Similarly, the authors of the Directory citisize “specialistic theological language unknown to the listeners” – which is used in homilies (HD 31). Being in opposition towards the mistakes regarding the notion and homily preaching, the authors do it first of all taking into consideration the concern for the reliable and fruitful proclamation of the Word of God. That is why in kerygma actualization the homilist should stress its mystagogical relation with the celebrated liturgy – which belongs to the nature of homily and not to the other forms of preaching.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 47-62
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posługa słowa księdza Wawrzyńca Kuśniaka COr (1788-1866)
    Rev. Wawrzyniec Kuśniak’s service of the Word (1788-1866)
    Autorzy:
    Kalbarczyk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038346.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-17
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Preaching of the 19th century
    sermon
    Wawrzyniec Kuśniak
    kaznodziejstwo dziewiętnastowieczne
    kazanie
    Opis:
    Prowadzony obecnie proces beatyfikacyjny sługi Bożego ks. Wawrzyńca Kuśniaka COr (1788 -1866) stał się okazją do przypomnienia i zbadania jego spuścizny kaznodziejskiej w postaci osiemnastu zachowanych jego kazań na różne okazje. W niniejszym artykule zostały one poddane analizie homiletycznej. Większość z nich zbudowana jest według powszechnie stosowanego w tamtych czasach schematu tzw. kazania właściwego. Ksiądz Kuśniak chętnie posługuje się dowodem biblijnym i patrystycznym, wykazując się znakomitą znajomością zarówno Pisma Świętego, jak i pism Ojców Kościoła. Widać przy tym wyraźnie, że zdaje sobie sprawę z wagi i siły słowa Bożego, i w przeciwieństwie do wielu kaznodziejów jego epoki nie ogranicza jego roli w kazaniu tylko do ilustracji czy argumentu. Równie poważnie traktuje kościelne nauczanie. Nie przedstawia wiary jako sumy dogmatów i nakazów moralnych, lecz stara się ukazać ekonomię Bożą ukierunkowaną na autentyczną przemianę i zbawienie człowieka. Jego kazania zawierają wiele konkretnych odniesień do życia słuchaczy, co sprawia, że są one życiowe. Ten wymiar ukazuje go jako zaangażowanego duszpasterza. Przesłanie jego kazań wydaje się nadal aktualne, a jego postawa kaznodziejska i duszpasterska mogą stanowić wzór do naśladowania dla dzisiejszych głosicieli słowa Bożego. Przepowiadanie ks. Kuśniaka daje też pewien obraz polskiegokaznodziejstwa w Wielkopolsce w pierwszej połowie XIX wieku.
    The beatification process of the Servant of God, Rev. Wawrzyniec Kuśniak, COr (1788 -1866) has become an opportunity to recall and investigate his preaching heritage in the form of 18 preserved sermons for various occasions. In this paper, the sermons were subjected to a homiletical analysis. Most of them were built according to the frame commonly used at that time, the so called proper sermon. Fr. Kuśniak eagerly seeks recourse to biblical and patristic evidence, showing extensive expertise in both the Holy Scriptures and the writings of the Church Fathers. The performed analysis demonstrates clearly that the author is aware of the significance and power of God’s words, and, contrary to many other preachers of his time, does not limit his role in the sermon only to providing illustrations or arguments. He is just as serious about the teaching of the Church. Rev. Kuśniak does not present faith as the sum of a range of dogmas and moral obligations, but tries to show in his sermons God’s economy, oriented towards the authentic transformation and salvation of an individual. The sermons contain many specific references to the lives of his listeners, which renders them practical. This dimension depicts Fr. Kuśniak as committed to his ministry. The message of his sermons seems to still be relevant today, whereas his preaching and pastoral attitude – a role model for the current preachers of God’s words. In the same vein, the preaching of Rev. Kuśniak gives a representative picture of Polish service of the Word in Greater Poland in the first half of the 19th century.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 40; 111-129
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Mały Luter ze Wschowy. Valerius Herberger (1562-1627) wzorem kaznodziei
    "Little Luther" from Wschowa. Valerius Herberger (1562-1627) - A Role Model Preacher
    Autorzy:
    Kalbarczyk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607366.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Valerius Herberger
    preacher
    Lutheran preaching
    kaznodzieja
    kaznodziejstwo luterańskie
    Opis:
    At the turn of the 17th century in the royal town of Wschowa lived and worked the famous Lutheran pastor Valerius Herberger, called “little Luther” – considering his eager preaching, pastoral activity and outstanding theological works. Deserving particular attention is his preaching, which can be regarded as a model also for contemporary, not only Protestant, preachers. They can imitate him in passion for the Gospel of God; in consistent and committed application of the rule that during sermons one should proclaim nothing else but Jesus Christ – the crucified Savior; in being always – even until death – eager, strenuous, uncompromising, brave, creative and joyful witnesses of the faith; in masterful linking in sermons the theological elements with anthropological ones – the word of God with human everyday puzzles; in pastoral, sometimes heroic, care of all the “plagued” of our times; in using in one’s preaching the simple, colorful, pictorial language of listeners’ experiences; and finally in practicing both from the pulpit and during pastoral work the “theology of the heart” which was so characteristic of his sermons.Keywords
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 231-242
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integral Communication with Listeners in Origen’s Four Homilies on Psalm 76(77)
    Autorzy:
    Nieścior, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134426.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Orygenes
    Psalm 77 (76)
    egzegeza patrystyczna
    homilia patrystyczna
    kaznodziejstwo patrystyczne
    Origen
    patristic exegesis
    patristic homily
    patristic preaching
    Opis:
    A recently discovered collection of 29 Origen’s homilies on the Psalms was published in 2015. Origen delivered them in the last years of his life. We find there speculations on the borderline between philosophy and theology, which Origen never abandoned. Do they not violate the canon of homilies? Are they not dominated by a theoretical, intellectual factor? To answer these questions, the author poses a broader question in his article, namely, about the nature of communication with listeners. Did Origen, as a homilist, appeal in an integral and balanced way to all human faculties: reason, imagination, will, feelings and senses? The article has a character of a survey of the issue, since four homilies to Ps 76(77) are the subject of its analysis.
    W 2015 r. został wydany niedawno odkryty zbiór 29 homilii Orygenesa do Psalmów. Orygenes wygłosił je w ostatnich latach swego życia. Natykamy się w nich na spekulacje z pogranicza filozofii i teologii, z których Orygenes nigdy nie zrezygnował. Czy nie naruszają one kanonu homilii? Czy nie dominuje w nich czynnik teoretyczny, intelektualny? Żeby odpowiedzieć na te pytania, autor porusza w artykule szerszą kwestię – charakteru komunikacji ze słuchaczem. Czy Orygenes jako homilista odwoływał się w sposób integralny i zrównoważony do wszystkich władz w człowieku: rozumu, wyobraźni, woli, uczuć i zmysłów? Artykuł ma charakter sondażu zagadnienia, ponieważ przedmiotem jego analizy są cztery homilie do Ps 76(77).
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 87-106
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literackość kazań księdza Janusza Stanisława Pasierba
    Literariness of sermons by Reverend Janusz Stanisław Pasierb
    Autorzy:
    Sikora, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036341.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    preaching
    literariness
    poetry
    composition and style of sermons
    Janusz Stanisław Pasierb
    kaznodziejstwo
    literackość
    poezja
    kompozycja i styl kazań
    Opis:
    Sermons of Reverend Janusz Stanisław Pasierb have a distinct literary character. This may be due to the fact that the preacher was both a poet and essayist. The first part of the paper contains a methodological reflection on literariness, with particular emphasis on the location of the sermon as a specific genre of expression in relation to other forms of literary expression. In the further part of the text, the style and composition of sermons of Reverend Pasierb and their relationship with the poetry of this author are examined. Also, homilies from the funerals of art people are presented – in these works Pasierb contained a particularly large literary component. Reverend Pasierb is fully aware of what the art of word is, including the preacher’s word. He works towards a greater linguistic reflection, drawing artistic attention to the style of preaching. His preaching, with a metaphysical depth and clearly eschatological perspective, and at the same time adding value to worldliness, often tends to an essay and meditation. We are dealing with the individualization of a preacher’s message and a partial remodelling of a typical preacher’s formula.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2020, 20; 402-413
    2081-1853
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błędy krawca Stanisława. Przyczynek do badań nad działalnością antyheretycką Stanisława ze Skarbimierza
    Autorzy:
    Świeboda, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/949366.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Stanislaus of Skarbimierz
    Hussitism
    wycliffism
    inquisition process
    episcopal inquisition
    sermons
    Stanisław ze Skarbimierza
    husytyzm
    wiklefizm
    proces inkwizycyjny
    inkwizycja biskupia
    kaznodziejstwo
    Opis:
    The paper is concerned with the process directed by Stanislaus of Skarbimierz against tailor Stanislaus, who propagated views antithetic to the doctrine of the Church concerning the effectiveness of prayers for the dead, undermining the practice of worshipping holy images and the legitimacy of the denunciation of Jan Hus by the Council of Constance. The sources reflect the final stage of the process, completed with the act of reconciliation and revocation of his errors by the repentant heretic. The texts are important evidence documenting the activities of the so-called episcopal inquisition in the diocese of Cracow about 1420.
    Artykuł dotyczy procesu prowadzonego przez Stanisława ze Skarbimierza przeciwko krawcowi Stanisławowi z powodu głoszenia przez niego nauk sprzecznych z doktryną Kościoła w kwestii ważności modlitw wstawienniczych za zmarłych, kultu obrazów świętych i słuszności potępienia Jana Husa przez sobór w Konstancji. Źródła ukazują ostatni etap procesu, zakończonego aktem rekoncyliacji i rewokacji błędów przez skruszonego heretyka. Teksty stanowią ważne świadectwo dokumentujące działania tzw. inkwizycji biskupiej w diecezji krakowskiej ok. 1420 r. The paper is concerned with the process directed by Stanislaus of Skarbimierz against tailor Stanislaus, who propagated views antithetic to the doctrine of the Church concerning the effectiveness of prayers for the dead, undermining the practice of worshipping holy images and the legitimacy of the denunciation of Jan Hus by the Council of Constance. The sources reflect the final stage of the process, completed with the act of reconciliation and revocation of his errors by the repentant heretic. The texts are important evidence documenting the activities of the so-called episcopal inquisition in the diocese of Cracow about 1420.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2018, 84
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy warto wydawać antologie kazań? Na marginesie Kazań w kulturze polskiej. Edycje Kolekcji Tematycznych, red. Kazimierz Panuś, t. 1-3, Kraków 2014, ss. 1849.
    Autorzy:
    Bracha, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631651.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    preaching, religiosity, source editing
    Kaznodziejstwo
    religijność
    edytorstwo źródeł.
    Opis:
    The article discusses the goals and methods for publishing anthologies of old sermons in connection with the publication of the monumental three-volume edition comprising a total of 1849 print pages, entitled: Sermons in Polish Culture. Editions of Thematic Collections, ed. K. Panuś, Vols. 1–3, Kraków 2014. This edition onsists of three separate collections of thematic sermons: Marian Sermons, vol. 1; Funeral Sermons, vol. 2; and Passion Sermons, vol. 3. It is the largest compendium of old preaching texts representing the homiletic tradition from the Middle Ages to the 21st century in Polish humanities. The three volumes comprise a total of 69 editions of original Polish sermons and translations from Latin, in the following order: 33 Marian, 15 Funeral and 21 Passion sermons. The compendium gathers 62 preachers’ talks from the Middle Ages, including Peregryn of Opole, Mateusz of Kraków, Mikołaj of Błonie, Stanisław of Skarbimierz, Jan of Szamotuły; and from the modern era, including Grzegorz Orszak, Jakub Wujek, Piotr Skarga, Krzysztof Kraiński, Fabian Birkowski, Szymon Starowolski; as well as contemporary authors, such as Stefan Wyszyński, Karol Wojtyła, and Józef Tischner. Each volume is preceded by a separate extensive introduction (by R. Mazurkiewicz, K. Panuś, M. Skwara, J. S. Gruchała) which presents the current state of research and lists of abbreviations, and states the principles of the publication and transcription. The main difficulty in preparing the anthology was the choice of the editing method, which could not be uniform due to the variety of time periods, the choice of authors, and the fact that Latin translations, original Old Polish versions, and texts in contemporary Polish were all included in one series. The editorial work was done in accordance with codicological, philological, and factual standards. Questions may arise with regard to the language. Would not it have been better to include the Latin sermons in the form of a testimonium? It was a result of the authors’ compromise between maintaining the editorial level, and the intention of making the ‘valuable source material for the history of language, literature, art, religious culture, spirituality, and customs widely available’. The answer to the question posed in the title of the article is positive. It is worth, as long as the edition and the critical apparatus go hand in hand with the proper selection of material and adopting a complementary, interdisciplinary perspective on sermons understood as pieces of sacral writing for spiritual development and religious teaching, which, consequently, become a treasury of ideas and language.
    Artykuł jest dyskusją wokół celów i metod wydawania antologii tekstów dawnych kazań w związku z wydaniem monumentalnej trzytomowej edycji liczącej w sumie 1849 stron druku, pt.: Kazania w kulturze polskiej. Edycje Kolekcji Tematycznych, red. K. Panuś, t. 1-3, Kraków 2014. Na omawianą edycję składają się trzy odrębne zbiory kazań tematycznych: Kazania maryjne, t. 1; Kazania funeralne, t. 2 oraz Kazania pasyjne, t. 3. Całość stanowi największe kompendium dawnych tekstów kaznodziejskich reprezentujących tradycję homiletyczną od średniowiecza do XXI w. w polskiej humanistyce. W trzech tomach umieszczono w sumie 69 edycji kazań w oryginale polskim lub w tłumaczeniach z języka łacińskiego, w kolejności: 33 maryjne, 15 funeralne oraz 21 pasyjnych. Razem kompendium zbiera mowy 62 kaznodziejów począwszy od średniowiecznych, m.in.: Peregryna z Opola, Mateusza z Krakowa, Mikołaja z Błonia, Stanisława ze Skarbimierza i Jana z Szamotuł oraz nowożytnych m.in.: Grzegorza Orszaka, Jakuba Wujka, Piotra Skargi, Krzysztofa Kraińskiego, Fabiana Birkowskiego i Szymona Starowolskiego i współczesnych Stefana Wyszyńskiego, Karola Wojtyły i Józefa Tischnera. Każdy tom poprzedzony jest odrębnym obszernym wstępem (R. Mazurkiewicza, K. Panusia, M. Skwary, J. S. Gruchały) z przedstawieniem stanu badań, wykazem skrótów oraz zasadami wydania i transkrypcji. Główną trudnością w przygotowaniu antologii był wybór metody edytorskiej, która w przypadku edycji z kilku epok nie mogła być jednolita, wybór autorów oraz umieszczenie w jednej serii kazań w tłumaczeniu z łaciny z kazaniami w oryginalnym brzmieniu staropolskim lub współczesnej polszczyzny. Strona edytorska jest przygotowana pod kątem kodykologicznym, filologicznym i rzeczowym. Pytania może zaś budzić strona językowa. Czy nie lepiej było w przypadku łacińskich kazań umieścić je w formie testimonium? Był to efekt kompromisu ze strony autorów między zachowaniem poziomu edytorskiego, a intencją szerszego udostępnienia „cennego materiału źródłowego do poznania dziejów języka, literatury, sztuki, kultury religijnej, duchowości i obyczajów”. Odpowiedź na postawione w artykule pytanie jest pozytywna. Warto, o ile edycja i aparat krytyczny idzie w parze z właściwą selekcją materiału oraz z komplementarnym, interdyscyplinarnym widzeniem kazań jako piśmiennictwa sakralnego, służącego duchowemu budowaniu i religijnemu nauczaniu, i w konsekwencji „czytanych” dziś jako „teksty kultury”, skarbnica idei i języka.
    Źródło:
    Res Historica; 2019, 47
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filip Wolański, Kaznodziejstwo bernardyńskie w staropolskim systemie komunikacji społecznej schyłku epoki saskiej. Studium kształtowania wyobrażeń i postaw, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2012, ss. 446
    Autorzy:
    Kicińska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023662.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    bernardyni
    średniowiecze
    społeczeństwo
    Bernardine
    Middle Ages
    society
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 100; 441-446
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gniew w nauczaniu homiletycznym św. Jana Chryzostoma. Analiza Homilii na Ewangelię według św. Mateusza
    Autorzy:
    Szczur, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158088.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jan Chryzostom
    kaznodziejstwo
    emocje
    gniew
    słuszny grzew
    doskonalenie chrześcijańskie
    John Chrysostom
    preaching
    emotions
    anger
    justified anger
    Christian self-improvement
    Opis:
    W artykule zajęto się opracowaniem nauczania Jana Chryzostoma na temat gniewu zawartego w jego Homiliach na Ewangelię według św. Mateusza. Omówiono jedynie gniew człowieka, całkowicie pomijając zagadnienie gniewu Boga, które stanowi zupełnie odrębny problem badawczy. Na określenie gniewu Chryzostom używa dwóch rzeczowników greckich: ἡ ὀργή i ὁ θυμός, które w zasadzie stosuje zamiennie jako synonimy, nie podkreślając żadnych szczególnych niuansów znaczeniowych wyraźnie odróżniających je od siebie. Chociaż kaznodzieja nie podaje definicji gniewu, to jednak określa go jako namiętność (τό πάθος) i umieszcza go wśród innych wad, tym samym zaliczając go – zgodnie z klasyfikacją Platona – do namiętności gniewliwej części duszy. Gniew określa też jako chorobę, a personifikując go mówi, że gniew to diabeł. Kaznodzieja podaje wiele przyczyn gniewu (zazdrość, posiadana władza, sytuacje zagrożenia, lub tematyka głoszonych kazań, a przede wszystkim ludzka opieszałość i działanie diabła). Mówi też o zgubnych skutkach gniewu, który przede wszystkim niszczy relacje międzyludzkie, ale też szkodzi duchowości człowieka i prowadzi go do poważniejszych wykroczeń (np. krzywoprzysięstwo, nieprzyjaźń, obelgi, rękoczyny, a nawet zabójstwo). Z tego też powodu Chryzostom zwraca uwagę na zakaz gniewu wyrażony przez Chrystusa i św. Pawła oraz konieczność walki z nim, co jest istotnym elementem doskonalenia chrześcijańskiego. Podjęcie tych wysiłków przynosi duchowe owoce w postaci pokoju serca i uzyskania odpuszczenia grzechów. W końcowej partii artykułu poruszone zostało zagadnienie słusznego gniewu, który jest nie tylko dozwolony, ale też wskazany wobec tych, którzy grzeszą, aby dzięki gniewnemu upomnieniu poprawili się.
    The article is a case study of Saint John Chrysostom’s teaching on anger in his Homilies on Matthew. The author discusses only the wreath of a man, the question of God’s anger as a different research problem was omitted. Saint John Chrysostom uses two Greek nouns while describing anger: ἡ ὀργή and ὁ θυμός, which are used as synonyms without distinguishing any semantic differences between them. The preacher does not give a definition of the anger, but describes it as a passion (τό πάθος) and places it among other flaws – according to Plato’s classification – to passion of the spirited part of soul (thymoeides). He describes anger also as an illness, and by personalizing it, he says that anger is the devil. The preacher specifies many reasons for anger (jealousy, power, situation of a threat, tardiness, and devil’s action). He says also about the fatal effects of anger, which above all destroys human relations, harms spirituality, and leads to more serious misdemeanors (i.e. perjury, enmity, insult, fisticuff, and even murder). Because of that Chrysostom points out the anger prohibition expressed by Christ and Saint Paul, as well as the necessity of combating the anger, which is a crucial element of the Christian self-improvement. These efforts give spiritual fruits in the form of peace of heart and absolution of sins. The final part of the article represents an issue of justified anger which is not prohibited but also advisable against sinners, to improve their actions.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 82; 185-220
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patrzenie obrazu. Obrazowanie jako strategia komunikacyjna w przepowiadaniu
    The Look of an Image. The Use of Imagery as Communication Strategy in Preaching
    Autorzy:
    Szczepaniak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019632.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    homiletic theology
    use of imagery
    preaching
    mass media
    teologia homiletyczna
    obrazowanie
    kaznodziejstwo
    Opis:
    Dyrektorium Homiletyczne (2014), odwołując się do adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Evangelii Gaudium o głoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie, przypomina współczesnym kaznodziejom znaczenie obrazów w głoszeniu słowa Bożego. Jedną z najistotniejszych spraw jest uczenie się korzystania z obrazów w przepowiadaniu, sposobów w jakie można odwołać się do wyobraźni. Ta potrzeba jest tym bardziej paląca, gdyż żyjemy w kulturze wizualnej, a współczesny człowiek jest zasypywany obrazami i często zmęczony słuchaniem  Artykuł porusza kwestię wpływu obrazów na zbawcze pośrednictwo Kościoła na gruncie teologii przepowiadania i teologii mediów. Autor opiera swoją argumentację na kilku awatarach, które funkcjonują z powodzeniem w dzisiejszym świecie komunikacji elektronicznej. Opisuje proces odwoływania się do wyobraźni na przykładzie wizerunku okna, wazonu, emotikonu, gramofonu i znikania.
    The Homiletic Directory (2014), referring to the apostolic exhortation of Pope Francis Evan-gelii gaudium „On the Proclamation of the Gospel in Today's World”, reminds contemporary preachers of the significance of using images in proclaiming the word of God: One of the most important things is to learn how to use images in preaching, how to appeal to imagery. The need of depiction is all the more pressing as we live in a visual culture, and modern man is sated by talk; he is obviously often tired of listening and, what is worse, impervious to words (Pope Paul VI). The article tackles the issue of the impact of images on the salvific mediation of the Church on the ground of homiletic theology and the theology of mass media. The author bases his argument on several avatars which function very successfully in today's world of electronic communication. He describes the process of appealing to imagination on the example of the image of a window, vase, emoticon, gramophone and vanishing.The preacher paints pictures in the imagination of the listeners first of all by means of his own attitude: gestures, hand movement, look. Also articulation, a faster or slower pronunciation of sounds, as well as moments of silence can become important elements of imagery. The world of visual imagination is particularly compatible with metaphors and comparisons, analogies and suita-ble narration. The functionality of an image perceived in this way should take into account the character of the contemporary message, especially the media message.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2015, 16; 111-122
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Symboliczna rola ubóstwa w przepowiadaniu franciszkańskim epoki saskiej
    A symbolic role of poverty in Franciscan preaching of the Saxon epoch
    Autorzy:
    Wolański, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891872.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kaznodziejstwo
    ubóstwo
    miłosierdzie
    aksjologia
    komunikacja społeczna
    franciszkanizm
    preaching
    poverty
    charity
    axiology
    social communication
    Franciscanism
    Opis:
    In the article selected aspects are presented of the functioning of the concept of poverty in the narration of Old Polish Franciscan preaching of the Saxon epoch. Relations are shown between the context formed by Old Polish culture and the role of the idea of poverty in the Franciscan movement. An attempt is made to present the adaptation of the topic that draws on the broadly understood Christian tradition to the needs resulting from the realities of the Polish Republic. In order to do this an analysis was made of the discourse of various types of sermons. The object of the analysis was Sunday and holiday preaching. Most attention, however, was devoted to funeral sermons, whose significance in the Sarmatian culture seems especially great. In the conclusions it is emphasized that the topic connected with poverty played an extremely important role as one of those cultural symbols that defined the place and meaning of charitas in Old Polish culture. It was also necessary for forming various aspects of the social sensitivity of those times.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 221-233
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Oni torowali pierwsze drogi”. Wkład kaznodziejstwa w podwaliny kultury polskiej
    Autorzy:
    Panuś, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950384.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    first sermons in Polish
    Polish culture
    Christianization of Poland
    first preachers
    preaching
    Kaznodziejstwo
    kultura polska
    chrystianizacja
    Polski
    pierwsi kaznodzieje
    pierwsze kazania w języku polskim
    Opis:
    Wpływ kaznodziejstwa na religijność polską i kulturę narodową jest ogromny. Kazanie docierało do wszystkich warstw społecznych. Słuchał go król, uczony i prostak, mieszczanin i chłop, bogaty i żebrak. Dla ogromnej większości Polaków było ono jedynym źródłem wiary i inspiracji do życia chrześcijańskiego. Pierwsi kaznodzieje ograniczali się w swoim przekazie do recytowania i prostego wykładu: Credo, dekalogu, Modlitwy Pańskiej i Zdrowaś, Maryja. Oddali nieocenione usługi w kształtowaniu polskiego języka religijnego i literackiego. Poziom wygłaszanych kazań i ich częstotliwość zależał od rangi kościoła (katedra, kolegiata, kościół miejski, wiejski, zakonny), odległości od miast i środowisk szkolnych. Czytano żywoty świętych i martyrologium. Wielką pomocą w przekazie wiary służyły pieśni religijne (doniosła rola carmen patrum – Bogurodzicy), które utrwalały katechezę ustną i zapisywały się w pamięci słuchaczy. W wykładzie moralności chrześcijańskiej skupiano się na cnotach, o które należało zabiegać, i na wadach, których trzeba było unikać; kładziono nacisk na praktykę dzieł miłosierdzia i zachowywanie przykazań; kształtowano kult człowieczeństwa Chrystusa, Jego Matki i świętych.
    The impact of preaching on Polish religiousness and national culture is enormous. Sermons reached all the social classes. They were listened to by the king, by scholars and by the unlearned, by burghers and by peasants, and by the rich and by beggars. For the vast majority of Poles, sermons were the only source of faith and inspiration to live the Christian life. The first preachers limited themselves in their messages to reciting and simple lecturing: the Credo, the Ten Commandments, the Pater noster and the Ave Maria. They made an invaluable mark in forming Polish religious and literary language. The quality and frequency of the sermons depended on a church’s rank (i.e., if it was a cathedral, a collegiate church, a town church, a village church, a monastic church, etc.), the distance from cities and the educational environment. Hagiography and martyrology were read. Religious songs (a significant role was given to carmen patrum –Bogurodzica) played a great role to help with the transfer of faith as they strengthened the oral catechesis and were remembered by the listeners. The Christian moral lectures concentrated on virtues to be sought and vices to be avoided; emphasis was placed on the practice of merciful work and keeping the commandments, while devotion to Christ’s humanity, His Mother and the saints was cultivated.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tryumf Taidy ogłoszony. O diariuszu obłóczyn u dominikanek lwowskich księżnej Teofili Wiśniowieckiej w 1753 roku
    Autorzy:
    Kuran, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030430.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-06
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    occasional literature
    diary of investiture
    investiture
    Teofila Wiśniowiecka
    the Dominicans in Lvov
    preaching
    literatura okolicznościowa
    diariusz obłóczyn
    obłóczyny
    lwowskie dominikanki
    kaznodziejstwo
    Opis:
      The article presents the structure and main themes of the diary of the solemn investiture ceremony of Teofila Wiśniowiecka entitled "Tryumf troistej Łaski Boskiej" [“The Triumph of the Threefold Divine Grace”] from 1753. This literary work is presented against the background of monastic customs which accompany the investiture. Introduction of many persons served to commemorate their role in the ceremony and to praise the families they represented. The article describes the activities presented in the diary to announce the celebrations. The course of the events is pointed out considering the role of decorations which were especially stressed in the diary. The interior decorated with not only expensive materials and costly votive offerings but also flowers, which were appropriately lit, was accompanied by Baroque splendor with processional marches, the firing of cannons and the music performed by the duke’s band. Theatralization of the event is emphasized. The article considers the rhetorical structure of the speeches included in the diary (dispositio) and the main themes from the sphere of inventio. It also shows which elements of the event were not included in the diary. They were omitted because they did not comply with the rules of the ceremony (i.e. lack of secular speeches during the act of investiture). The investiture was shown as a special case of a rite of passage because it was a doyenne of the family who was joining the Order, not a young maiden. The act was important because while she was still alive she left inheritance to her descendants who felt obliged to pay tribute to her. The Order also accepted her with due respect as their protector and founder. Publication of the diary was intended to consolidate for posterity the information about the lavish celebration and spread knowledge of its course of events among magnates and gentry.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2014, 9, 4; 268-290
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mówione Magisterium Kościoła - kaznodziejstwo Papieża Franciszka
    Spoken magiterium of the Church - the Preaching of Pope Francis
    Autorzy:
    Kowalski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592031.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Pope Francis
    homily
    sermon
    proclamation of God’s Word psychology of communication
    papież Franciszek
    homilia
    kazanie
    przepowiadanie słowa Bożego
    psychologia komunikacji
    Opis:
    Autor tekstu, analizując homilie papieża Franciszka, poszukuje odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że są one tak chętnie przyjmowane przez wiernych i szeroko komentowane przez dziennikarzy, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że Ojciec Święty często dokonuje krytyki przejmowanego przez Europejczyków stylu życia. Bazą do poszukiwań jest antropologiczne spojrzenie na przepowiadanie słowa Bożego (zachowując w pamięci teologiczny aspekt tej rzeczywistości), a szczególnie tzw. kwadrat komunikacyjny Friedmana Schluza von Thuna. Na jego podstawie badane są poszczególne wypowiedzi biskupa Rzymu, a sekret skuteczności oddziaływań papieskich przemówień – zdaniem autora – leży w spójności tego, co Franciszek przekazuje, oraz sposobu, w jaki to czyni. Autor zwraca uwagę nie tylko na treść homilii i katechez, ale przede wszystkim na to, co papież w nich mówi o sobie samym, jak traktuje słuchacza oraz w jaki sposób wzywa go do konkretnych działań. Konkludując, stwierdza, że Franciszek nie wypomina wiernym, kim nie są, ale pomaga im zrozumieć, kim stali się dzięki łasce Boga i kim mogą się stawać, kiedy pozwolą Bogu działać w swoim życiu.
    The author of the text, by the analysis of Pope Francis’s homilies, seeks the answer for the question: what makes the homilies so willingly received by the faithful and widely discussed by journalists, especially, if you take into consideration that the Holy Father often criticizes the Europeans’ lifestyles. This search is based on the anthropological approach to the proclamation of God’s Word (keeping in mind the theological aspect of this reality), and especially, the so called communication square by Friedman Schluz von Thun. On this basis, particular statements of the Bishop of Rome are analyzed, and the secret of the effectiveness of Pope’s speeches – in the author’s opinion – is in the draws attention not only to the contents of the homilies and catechesis, but primarily to what the Pope says about himsef, how he treats his listeners, and how he calls for particular actions. The author concludes that Francis does not call the faithful out on who they are not, but he helps them understand who they became through God’s grace, and who they can become if they allow God act in their lives.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 179-196
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg – człowiek – (nie)szczęście w ujęciu Stefana Jaworskiego
    God – Man – (un)Happiness according to Stefan Iavors’kyi
    Autorzy:
    Kuczyńska, Marzanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130744.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-29
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Stefan Jaworski
    kaznodziejstwo ruskie
    barok
    człowiek
    kondycja ludzka
    szczęście
    Kijów
    Stefan Iavorskyi
    Ruthenian preaching
    baroque
    man
    human condition
    happiness
    Kyiv
    Opis:
    W centrum zainteresowania Jaworskiego stoi człowiek w swojej relacji do Boga, świata, natury, losu. Punktem wyjścia jest arystoteliańska koncepcja człowieka wyobrażonego pod formą mikroi makrokosmosu postrzeganego jako istota myśląca i wywyższona, stworzona na obraz i podobieństwo Boga, która jednak posiada zdefektowaną, przemijającą i grzeszną naturę. Z powodu ułomnej natury człowiek nie decyduje o własnym losie, więc na ziemi nie może zaznać szczęścia. Szczęście, oparte na pojęciu nieskończoności, nieśmiertelności, nieodwracalności i spokoju wewnętrznego (beznamiętności), dostępne jest według autora tylko w niebie. W odpowiedzi na ten paradoks kaznodzieja łączy teologię szczęścia z teologią zbawienia, opracowuje teorię dobrego i „czynnego” (aktywnego) życia, zgodnie z którą człowiek będzie zdolny pokonywać przeszkody, zdobywać wpływ na własny los i osiągać częściowe szczęście w życiu doczesnym oraz pełne szczęście w niebie.
    At the center of Iavors’kyi’s interest is man in his relation to God, the world, nature and fate. The starting point is the Aristotelian concept of man imagined under the form of microcosm and macrocosm perceived as a thinking and exalted being, created in the image and likeness of God, which, however, has a defective, transient and sinful nature. Because of his flawed nature, man does not decide his own fate, so on earth, he cannot experience happiness. Happiness, based on the notion of infinity, immortality, irreversibility and inner peace (passionlessness), is only available in heaven, according to the author. In response to this paradox, the preacher combines the theology of happiness with the theology of salvation, and develops a theory of good and “active” life, according to which man will be able to overcome obstacles, gain influence over his own destiny and achieve partial happiness in mortality and full happiness in heaven.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 151-174
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O leksyce i frazeologii Dyszkursu o grzechách szostego przykazánia Bożego… Adama Gdacjusza
    On Lexis and Phraseology in Adam Gdacjusz’ Dyszkurs o grzechách szostego przykazánia Bożego…
    Autorzy:
    Haas, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/468411.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    lexis and phraseology
    Adam Gdacjusz
    preaching
    Silesian Polish
    leksyka i frazeologia
    kaznodziejstwo
    polszczyzna śląska
    Opis:
    The article analyses the vocabulary and phraseology of Dyszkurs o grzechách szostego przykazánia Bożego… written by Adam Gdacjusz, the Kluczbork clergyman. The text was published in 1682 in Jan Krzysztof Jakub’s printing press in Brzeg. Gdacjusz is qualified as the 17th century representative of the Silesian Polish. In this particular text he writes about the issue of promiscuity, adultery and sinuous conduct.The lexis and phraseology of the Dyszkurs… is characterised by explicit expressiveness, vividness and diversity. The author is known for his rapid style of rhetoric and crudeness that he achieves by the careful selection of words, with which he strikes the reader emphasising the brutal power hidden within them. Such a method requires frequent repetitions, rehashes, and a peculiar kind of redundancy, especially in the case of exempla. The text surprises the reader with the multitude of names associated with human sexual life. Gdacjusz enumerates and discusses the reasons for prostitution, yielding to the sin of dissoluteness, and immoral conduct. The colourfulness and vividness of the Kluczbork preacher’s text is also influenced by the various idiomatic expressions, sayings, proverbs and numerous colloquialisms taken directly from the language spoken by the Kluczbork dwellers of that time. Lexis built in this way adds authenticity and expression to his deliverance. What is important, some words and idioms still function today. In his sermons, Gdacjusz both fulfils the requirements of the preacher’s rhetoric and links simplicity with sophistication on the lexical layer. A sublime and elevated style of his utterance interweaves with the sharp, plain, and sometimes even coarse tone of preaching. Therefore, Adam Gdacjusz’ oeuvre stands out from other Silesian preachers and contributes significantly to the 17th-century Silesian Protestant literature.
    Źródło:
    Forum Lingwistyczne; 2019, 6; 85-97
    2449-9587
    2450-2758
    Pojawia się w:
    Forum Lingwistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ze zbioru kazań skrzatuskich – Kazanie na VI niedzielę po Wielkanocy
    From a collection of Skrzatusz sermons – Sermon on the sixth Sunday after Easter
    Autorzy:
    Zadarko, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570766.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    kazanie
    homilia
    kaznodziejstwo XIX w.
    Skrzatusz
    świadectwo wiary
    sermon
    homily
    preaching of the nineteenth century
    witness of faith
    Opis:
    Opracowanie jest kontynuacją badania tekstów niemieckojęzycznych rękopisów kaznodziejskich z XIX w. odnalezionych w archiwum sanktuarium skrzatuskiego. Analizowane kazanie na szóstą niedzielę po Wielkanocy (VI. Sontag nach Ostern), a właściwie ze względu na zwięzłość – szkic kaznodziejski, jest napisane w formie homilii do perykopy Ewangelii św. Jana (15,26–16,4), zasadniczo do jej pierwszych dwóch wersetów o obietnicy Jezusa zesłania Pocieszyciela – Ducha Świętego. Treść homilii o bardzo prostej i przejrzystej strukturze (dwie części z trzema elementami każda) jest adresowana do katolika w parafii. Wiara w działanie Ducha Świętego w Kościele przez wieki zachęca do dawania świadectwa wierze dziś. Powinno się to dokonywać przez nauczanie chrześcijanina w środowisku domowym („apostoł w swoim środowisku”), a nawet w gospodzie wobec prowadzących spory religijne, przez zgodność wyznawanej wiary z czynem („wiara bez uczynków jest martwa, a uczynki bez wiary są jak drzewo bez korzenia”), walkę z wadami (zazdrość, pijaństwo, cudzołóstwo, skąpstwo, lichwiarstwo, mściwość, niecierpliwość) i świętość życia w miłości Boga, bliźniego i nieprzyjaciół oraz na końcu życia przez „świętą śmierć”.
    The article is a continuation of the study of German-language manuscript texts from the 19th century, found in the archives of the Skrzatusz sanctuary. The analyzed sermon on the sixth Sunday after Easter (VI. Sontag nach Ostern), or rather because of the brevity – the homiletic preaching, is written in the form of a homily to the words of the Gospel of Saint John (15,26–16,6,4), basically to its first two verses about the promise of Jesus to send the Comforter – the Holy Spirit. The content of a homily with a very simple and transparent structure (two parts with three elements each) is addressed to believers in the parish. Faith in the work of the Holy Spirit in the Church for centuries encourages them to give witness of faith. This should be done by teaching the brothers in the home environment (“the apostle in his environment”), and even in the pub towards religious disputes, by the compability of his faith with works (“faith without works is dead, and works without faith are like a tree without a root”), fight against moral defects (jealousy, drunkenness, adultery, miserliness, usury, vengefulness, impatience) and the sanctity of life in the love of God, neighbor and enemies and finally through “holy death”.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 57-75
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatralna wizualizacja ludzkich emocji jako retoryczny środek perswazji w homiliach Bazylego Wielkiego o ludzkich wadach
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158083.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bazyli Wielki
    emocje
    wady moralne
    kaznodziejstwo wczesnochrześcijańskie
    retoryka
    teatr
    wizualizacja przekazu
    Basil the Great
    emotions
    moral vices
    early Christian preaching
    rhetoric
    theatre
    visualization of message
    Opis:
    Przedstawianie różnych stanów emocjonalnych w sposób obrazowy, odwołujący się do wrażeń wzrokowych, charakterystyczny dla spektaklu teatralnego, jest częstą praktyką Bazylego Wielkiego (zm. 379 r.) w jego homiliach o wadach gniewu, zazdrości, bogacenia się i pijaństwa. Przeprowadzona analiza homilii moralnych pozwoliła na wydobycie i omówienie w niniejszym artykule trzech szczególnych retorycznych środków perswazji, które posłużyły kaznodziei do ukazania w sposób obrazowy ludzkich emocji. Są to: 1) wprowadzanie scen dialogowych z udziałem postaci uosabiających krytykowane wady i przejawiających różne emocje; 2) plastyczny sposób prezentowania uczuć postaci z zastosowaniem ruchu scenicznego i wykorzystaniem elementów scenografii; 3) odwoływanie się do słuchaczy jako widzów i wywoływanie u nich emocji przez wrażenia wizualne. Za pomocą tych środków retorycznych Bazyli prezentował swojemu audytorium rodzaj teatralnego spektaklu, wzbudzając także u słuchaczy emocje w postaci lęku przed popadnięciem w niewolę wad krytykowanych przez kaznodzieję. Podobnie jak w antycznej tragedii greckiej pouczenia homiletyczne Bazylego dzięki elementom wizualnym pełniły rolę swoistego oczyszczenia duszy ze złych emocji związanych z uzależnieniem od moralnych wad.
    The presentation of various emotional states in a pictorial way, referring to visual impressions, characteristic of a theatrical performance, is a common practice of Basil the Great (d. 379) in his homilies on the vices of anger, jealousy, getting rich and drunkenness. The analysis of the homilies makes it possible to extract and discuss in this article three specific rhetorical means of persuasion that were used by the preacher to present human passions in a pictorial manner: 1) introducing dialogue scenes with the participation of characters embodying the criticized faults and displaying various feelings; 2) a plastic way of presenting the characters’ passions with the use of stage movement and elements of the scenery; 3) appealing to listeners as viewers and evoking emotions in them through visual impressions. With the help of these rhetorical means, Basil presented a kind of theatrical spectacle to his listeners, arousing in them a feeling of fear of falling into the slavery of the vices criticized by the preacher. As in the ancient Greek tragedy, Basil’s homiletic teachings, thanks to their visual elements, played the role of a kind of purification of the soul from bad sentiments related to addiction to moral defects.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 82; 73-88
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O granicach kaznodziejskiej wyobraźni w Mszach z udziałem dzieci
    On the Limits of Preacher’s Imagination in Children’s Masses
    Autorzy:
    Szałanda, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553895.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    homilia
    homilia dla dzieci
    kaznodziejstwo dla dzieci
    Msza z udziałem dzieci
    homily
    homily for children
    preaching for children
    children’s Mass
    Opis:
    Niniejszy artykuł stara się odpowiedzieć na pytanie o granice kaznodziejskiej wyobraźni w Mszach z udziałem dzieci. Z jednej bowiem strony mamy do czynienia z sacrum w odniesieniu do zarówno miejsca (świątynia), jak i celebrowanych najważniejszych tajemnic wiary (męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa), z drugiej zaś są najmłodsi uczestnicy Mszy Świętej, niewiele jeszcze rozumiejący ze sprawowanych obrzędów kultycznych. Zderzenie „dwóch światów” może niekiedy wywoływać u kaznodziejów pokusę używania nazbyt zeświecczonych metod i środków przybliżania Dobrej Nowiny najmłodszym. Granicę, która przed tym zabezpiecza, autor upatruje w postępowaniu kaznodziejów w zgodności z nauczaniem Kościoła (a więc potrzebna jest jego znajomość) oraz w mądrej jego aktualizacji w praktyce głoszenia Dobrej Nowiny dzieciom.
    The present article is an attempt to answer the question of the limits of preacher’s imagination in children’s Masses. On the one hand, these Masses involve the sacred, both with regard to the venue (the church) and with regard to the major mysteries of faith that are celebrated (the passion, death, and resurrection of Jesus Christ). On the other hand, there are the youngest participants in the holy Mass, not yet understanding much of the worship rites performed. The clash of these „two worlds” may sometimes expose preachers to the temptation of using excessively secularised means and methods of introducing the Gospel to the youngest ones. What the author believes to be the limit that prevents this is preachers acting in accordance with the teachings of the Church (which presupposes their knowledge of these teachings) and in their wise actualisation in the practice of proclaiming the Good News to children.
    Źródło:
    Sympozjum; 2017, 2(33); 25-44
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kazania w kulturze polskiej. Edycje kolekcji tematycznych
    Sermons in Polish Culture. Editions of Thematic Collections
    Autorzy:
    Panuś, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28905566.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    kaznodziejstwo
    edytorstwo
    kazania
    kultura
    polska
    preaching
    editing
    sermons
    culture
    Polish
    Opis:
    W latach 2012–2019 w ramach dwóch konkursów finansowanych z Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki (NPRH) wydano 7 obszernych tomów antologii kazań. To „monumentalne dzieło” (prof. Alina Nowicka-Jeżowa, UW) mieści na ponad czterech tysiącach stron teksty kazań zarówno znanych i docenionych kaznodziejów, jak i mówców minorum gentium, komentarz naukowy do nich oraz aparat krytyczny. Seria, której wspólny tytuł brzmi: Kazania w kulturze polskiej. Edycje kolekcji tematycznych, „wyrasta powoli na jedną z najważniejszych w polskiej humanistyce XXI wieku” (prof. Roman Mazurkiewicz, UP). Po latach zaniedbań zespół badawczy projektu podjął na nowo szeroko zakrojone prace nad tym ogromnym i nierozpoznanym dotychczas zasobem źródeł, jakim są kazania. Artykuł przestawia stan badań nad dziejami kaznodziejstwa polskiego, założenia projektu Kazania w kulturze polskiej i uczestniczące w nim zespoły badawcze, kryteria doboru tekstów kazań, osiągnięcia w realizacji projektu oraz uwagi krytyczne wskazane przez recenzentów.
    In the years 2012–2019, as part of two competitions financed by the National Program for the Development of Humanities (NPRH), 7 extensive volumes of an anthology of sermons were published. This „monumental work” (prof. Alina Nowicka-Jeżowa, University of Warsaw) contains on over four thousand pages the texts of sermons of both well-known and appreciated preachers and speakers of minorum gentium, a scientific commentary on them and a critical apparatus. A series with a joint title is: Kazania w kulturze polskiej. Edycje kolekcji tematycznych (Sermons in Polish Culture. Editions of thematic collections) „is slowly growing into one of the most important in the Polish humanities of the 21st century” (prof. Roman Mazurkiewicz, Pedagogical University). After years of neglect, the project’s research team resumed extensive work on this vast and hitherto unknown resource of sermons. The article presents the state of research on the history of Polish preaching, the assumptions of Kazania w kulturze polskiej (Sermons in Polish Culture) and the research teams participating in it, the criteria for selecting the texts of sermons, achievements in the project implementation and critical comments indicated by the reviewers.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2021, 25, 4; 171-190
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tytuły maryjne w wybranych utworach literatury religijnej polskiego baroku
    Marian titles in the chosen texts of the Polish baroque religious literature
    Autorzy:
    Łukarska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559077.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    literatura staropolska
    Mariologia
    historia duchowości
    obrazy maryjne
    kaznodziejstwo barokowe
    literatura kościelna
    ecclesiastical literature
    history of spirituality
    Marian paintings
    Mariology
    preaching
    Old-Polish literature
    Opis:
    Tekst odwołuje się do wiedzy o tradycjach religijnych historycznej Polski. W sposób szczególny skupia się na historycznych aspektach kultu maryjnego, a dokładnie takich jego elementach jak: kult obrazów i cudownych maryjnych miejsc, narodowy patronat Najświętszej Maryi Panny oraz praktyka tzw. maryjnego niewolnictwa. Od strony literackiej, prezentowany temat odnosi się do podstawowej charakterystyki piśmiennictwa baroku. Posługiwanie się bowiem obrazowym lub symbolicznym sposobem opisu osoby albo przedmiotu było w tym czasie, tj. w XVII i XVIII w., zasadniczym wymogiem artystyczności dzieł literackich. Wśród źródeł przywołano: teksty kaznodziejskie, traktaty ascetyczne oraz fragmenty poetyckie. Artykuł składa się z kilku części. W części pierwszej zebrane zostały tytuły wyrażające chwałę Najświętszej Maryi Panny. Część druga zawiera obrazy ilustrujące relację Maryi do Boga i Chrystusa. Część trzecia obrazuje maryjną opiekę nad człowiekiem. Ostatnia, czwarta, zbiera tytuły wyrażające opiekę Maryi nad historyczną społecznością Polaków.
    The text relates to the knowledge of religious traditions in the history of Poland. It focuses especially on historical aspects of Marian cult, in particular on such aspects as paintings cult, miraculous Marian places, State patronage of the Blessed Virgin Mary, as well as on the practice of the so called Marian slavery. From the literary point of view, the topic refers to the basic characteristic of the Baroque writing. Use of illustrative and symbolic manner to describe a person or an object was then, that is in 17th and 18th century, fundamental requirement for artistic literary writings. Sources refer to preacher texts, ascetic treatises and fragments of the poems. The article consists of few parts. The first part covers titles referring to the glory of the Blessed Virgin Mary. The second part consists of paintings illustrating Mary’s attitude to God and Christ. The third part re;ects the Marian care for a human being. The last, fourth part consists of titles referring to Mary’s care for the Polish historical community.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2012, 31; 389-399
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istota posługi głoszenia Słowa Bożego w świetle Mów św. Leona Wielkiego
    the essence of preaching ministry in the light of st. Leo the Great’s Sermons
    Autorzy:
    Dąbrówka, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613640.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Leon Wielki
    kaznodziejstwo
    teologia przepowiadania
    misterium Chrystusa
    mistagogia
    Leo the Great
    preaching
    theology of preaching
    mystery of Christ
    mystagogy
    Opis:
    The St. Leo the Great’s theological view is characterized by a deep sense of the liturgy as an actualization of the saving mystery of Christ. This belief has its resemblance in tasks which are performed by pope’s Sermons. They are – first of all – uncovering this mystery’s presence in “here and now” of the liturgical celebration, leading into its essence, and indicating in which way this celebration can be prolonged in everyday live by the believers. In this way sermons help them in deeper participation in the Holy Mass and extracting life-giving strength from the mystery which is celebrated. Therefore the preaching ministry is regarded by St. Leo as a grave responsibility, from which a priest who presides over the liturgy should not dispense with. Considering a sermon as a part of the liturgy Pope regards it as an instrument of God’s grace, and a space to praise the God for what He has made in the history of salvation.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 62; 93-112
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Henri J. M. Nouwen’s look at pastoral work
    Henri J. M. Nouwena spojrzenie na duszpasterstwo
    Autorzy:
    Olszewski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950630.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    duchowość duszpasterza
    przygotowanie do kapłaństwa
    duszpasterstwo indywidualne
    kaznodziejstwo
    prowadzenie wspólnoty
    świętowanie
    the spirituality of the priest
    preparation for the priesthood
    individual ministry
    preaching
    formation of the community
    celebration
    Opis:
    Henri J. M. Nouwen was an outstanding scientist. The spirituality was the field that interested him the most. He shows pastoral care also in this light. His critical look at pastoral work, but above all valuable guidance, deeply rooted in spirituality, with concern for man, is also valid today.
    Henri J.M. Nouwen był wybitnym naukowcem. Dziedziną, która go najbardziej interesowała, była duchowość. W jej świetle przedstawia również duszpasterstwo. Jego krytyczne spojrzenie na duszpasterstwo, ale przede wszystkim cenne wskazówki, przeniknięte głęboką duchowością, z troską o człowieka, są aktualne także dzisiaj.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szlachcic jako pobożny chrześcijanin w XVII-wiecznych katolickich drukowanych kazaniach pogrzebowych
    The nobleman as a pious Christian in the published 17th century Catholic funeral sermons
    Autorzy:
    Baczewski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891893.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    szlachta polska
    religijność potrydencka
    ideologia szlachecka
    kaznodziejstwo pogrzebowe
    parenetyka
    Polish gentry
    post-Trent religiousness
    ideology of the gentry
    funeral preaching
    paraenetic literature
    Opis:
    The subject of the article is religiousness of the Polish nobleman in the light of the published 17th century funeral sermons. In the ideal model created by sermons this religiousness had a few aspects. The first one was offering testimony to the truth of the Catholic religion, which was connected with an inevitable attack against Protestants, especially in the first half of the 17th century. Next, the role of the ethos of the Christian knight was emphasized. Funeral preachers attached great significance, probably also under the influence of the families of the deceased, to offerings to the Church as well as to alms for the faithful. These were reasonable in the process of building the position of the nobleman's family in the local community and in the Republic. The published funeral sermons devoted relatively little space to private religiousness, in this respect focusing on the preparation for good death, according to the principles that had been worked out in the 15th century, and made popular again in the post-Trent epoch. The texts of the sermons were both occasional religious works and a medium that had an impact on the public opinion.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 183-196
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Choroby duszy i ciała w perswazji kaznodziejskiej (na przykładzie kazań z XVII i początku XVIII wieku)
    Diseases of the soul and body in the preachers persuasion (on the example ofsermons from the 17th and early 18th centuries)
    Autorzy:
    Walińska, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232057.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    kaznodziejstwo barokowe
    choroba
    perswazja
    retoryka
    baroque preaching
    illness
    persuasion
    rhetoric
    Opis:
    Zjawisko choroby stanowiło dogodny materiał inwencyjny dla kaznodziejów, którzy kierowali swe teksty do szerokiego grona odbiorców, temat zaś traktowano dwojako: jako podstawę analogii oraz dosłownie. Artykuł zawiera m. in. omówienie kazań alegorycznych, w całości opartych na wspomnianej analogii i przedstawia sposoby wykorzystania tematu choroby i chorowania w funkcji perswazyjnej. Materiał egzemplifikacyjny stanowią zbiory kazań autorstwa Antoniego Węgrzynowicza, Franciszka Rychłowskiego, Waleriana Gutowskiego, Aleksandra Lorencowicza, Jana Krosnowskiego, Benedykta Zawadzkiego i Bazylego Rychlewicza.
    The phenomenon of illness was a convenient inventive material for preachers who addressed their texts to a wide audience, and the subject was treated in two ways: as a basis for analogy and literally. The article contains e.g. discussion of allegorical sermons, based entirely on the aforementioned analogy, and presents ways of using the topic of illness and sickness in a peruasive function. The exemplifying material are collections of sermons by Antoni Węgrzynowicz, Franciszek Rychłowski, Walerian Gutowski, Aleksander Lorencowicz, Jan Krosnowski, Benedykt Zawadzki and Bazyli Rychlewicz.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2023, 10, 1; 53-69
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ks. Jan Berthier MS – wzór kaznodziei francuskiego drugiej połowy XIX wieku
    Jean Berthier MS as the Model of a French Preacher in the Second Half of the 19th Century
    Autorzy:
    Popowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038121.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kaznodziejstwo
    przepowiadanie słowa Bożego
    przepowiadanie homiletyczne
    kazanie
    Jan Berthier MS
    preaching the word of God
    homiletic preaching
    preaching
    sermon
    Opis:
    Sobór Watykański II zwrócił uwagę na ważność przepowiadania słowa Bożego podczas liturgii. Rozpoczęto poszukiwanie wzorców kazań, które spełniałyby wszystkie cechy dobrego przepowiadania homiletycznego. Jednym z takich przykładów są kazania ks. Jana Berthiera MS. Urodzony pod koniec pierwszej połowy XIX wieku Francuz, był dla ówczesnego kleru wzorem doskonałego misjonarza ludowego, rekolekcjonisty, kaznodziei. Źródłem jego przepowiadania było Pismo Święte i nauczanie Ojców Kościoła oraz pisarzy chrzescijańskich, podparte przykładami z życiorysów świętych. Wzorował się na wielkich mówcach, ale nie przywiązywał wielkiej wagi do zasad retoryki i piękna języka. W swoich kazaniach poruszał przede wszystkim tematy związane z moralnością życia. Stale nawoływał do nawrócenia, przypominając o życiu wiecznym. Jego kazania były proste i łatwe do zrozumienia nawet dla niewykształconych słuchaczy. Swoje kazania doprowadzał do perfekcji zarówno na płaszczyźnie intelektualnej, jak i duchowej.
    The Second Vatican Council drew attention to the importance of proclaiming the Word of God during liturgy. A search for models for sermons started, which would have all properties of a good homiletic sermon. An example of such a sermon were those delivered by Father Jean Berthier MS. A Frenchman born around the mid-19th century, he was a model of a folk missionary for the clergy of that time and a model of retreat preacher. His inspiration lay in the Holy Bible and the teaching of the Church Fathers supported by examples taken from the lives of saints. He drew upon great orators but he did not attach much importance to the principles of rhetoric and decorous language. In his sermons he raised mainly subjects connected with morality. He called upon people to mend their ways, reminding them about eternal life. His sermons were simple and easy to understand, even for uneducated listeners. He brought his sermons to perfection, both intellectually and spiritually.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 141-156
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestia włościańska w listach pasterskich i kazaniach w Księstwie Warszawskim
    The peasant issue in pastoral letters and in homilies in the Duchy of Warsaw
    Autorzy:
    Ziółek, Ewa M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1886428.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Księstwo Warszawskie
    sprawa włościańska w Polsce
    kaznodziejstwo polskie w XIX wieku
    Duchy of Warsaw
    peasant issue in Poland
    Polish preaching in the 19th century
    Opis:
    Artykuł 4. konstytucji Księstwa Warszawskiego z 1807 r. znosił poddaństwo chłopów oraz zrównywał wobec prawa wszystkie warstwy polskiego społeczeństwa. Jednak ogólność zapisów powodowała, że wywołały one niepokoje na wsi, ponieważ wielu chłopów uznało je za równoznaczne ze zniesieniem pańszczyzny i innych świadczeń na rzecz dworu. Z kolei wśród szlachty pojawiły się obawy przed zbiegostwem i rozruchami. 21 grudnia 1807 r. Fryderyk August, książę warszawski, wydał dekret, który uściślał zapisy konstytucyjne. Ale już około dwa miesiące wcześniej minister spraw wewnętrznych Jan Paweł Łuszczewski  wezwał biskupów Księstwa, aby polecili duchowieństwu głoszenie nauk mających uspokoić nastroje. Minister oczekiwał, że Kościół wesprze władzę swoim autorytetem. W odpowiedzi biskupi ogłosili listy do duchowieństwa z zaleceniami przeprowadzenia stosownych nauk. Z zachowanych listów, jak i jedynie trzech znanych kazań o powyższej tematyce, wynika niezbicie, że Kościół nie tylko pouczał włościan o konieczności zachowania spokoju i wypełniania zobowiązań wobec dworów, ale przede wszystkim napiętnował dotychczasową sytuację społeczną. Podkreślano, że poddaństwo chłopów kłóci się z nauczaniem Kościoła i jest niesprawiedliwością. Kaznodzieje: ks. ks. Teodor Mietelski, Karol Arendt i Jan Paweł Woronicz uznali, że szlachta musi zaakceptować nowe regulacje prawne, bo dopiero uznanie wolności osobistej wszystkich obywateli i ich równości wobec prawa przywraca cywilizowany kształt stosunków społecznych na ziemiach polskich oraz stanowi gwarancję odzyskania pełnej niepodległości przez Rzeczpospolitą.
    Article 4 of the Constitution of the Duchy of Warsaw of 1807 abolished serfdom of the peasants and made all layers of the Polish society equal before the law. However, the regulations were so vague that they caused unrest in the country, since a lot of peasants recognized them as equal to abolition of socage and other services to the lord. In turn, among the nobility fears appeared that peasants could flee from their lords and that riots could break out. On 21st December 1807 Frederick Augustus, the Duke of Warsaw, issued a decree that made the regulations in the Constitution more specific. But as soon as about two months later Minister for Interior and Religious Affairs Jan Paweł Łuszczewski called on the bishops in the Duchy to order the clergy to preach the teachings that would calm down peasants. The minister expected the Church to support the authorities with its authority. In response the bishops proclaimed letters to the clergy with recommendations to teach the faithful the proper lessons. The preserved letters, as well as the three sermons concerning the subject that are known today, evidently show that the Church not only instructed the peasants that it was necessary to maintain the peace and meet their obligations to the lord, but first of all criticized the social situation that obtained at that time. It was emphasized that the peasants’ serfdom could not be reconciled with the Church’s teaching and was unjust. The preachers: Rev. Teodor Mietelski, Rev. Karol Arendt and Rev. Jan Paweł Woronicz decided that the nobility had to accept the new regulations by law, because it was only recognizing the personal freedom of all citizens and their equality before the law that could restore the civilized shape of the social relations in the Polish territories, and was a guarantee of restoring complete independence by the Republic of Poland.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 2; 137-152
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quodvultdeus’ sermons on the creed: A reassessment of his polemics against the Jews, pagans, and Arians
    Mowy Quodvultdeusa o symbolu: ponowna ocena jego polemiki przeciw żydom, poganom i arianom
    Autorzy:
    Vopřada, David
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613018.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    łacińska patrystyka
    V wiek
    Quodvultdeus
    Wandalowie
    herezja
    arianizm
    kaznodziejstwo
    katechumenat
    katecheza
    Latin Patristics
    5th century
    Vandals
    heresy
    Arianism
    preaching
    catechumenate
    catechesis
    Opis:
    Kazania biskupa Quodvultdeusa z Kartaginy w czasach wandalskiej inwazji na Afrykę charakteryzują się ostrą polemiką przeciw Żydom, poganom i arianom (De symbolo 1-3, Contra Iudaeos, paganos i Arrianos, De accedentibus ad gratiam 1 -2). Polemika przeciw arianom wynikała z faktu, że nowi władcy Afryki, Wandalowie, byli arianami, którzy promowali swą wiarę i prześladowali Rzymian za wyznawanie wiary katolickiej. Celem niniejszego artykułu jest dokonanie ponownej oceny polemicznego charakteru kazań Quodvultdeusa. Autor bada je w ich kontekście liturgicznym oraz porównuje z innymi współczesnymi pismami dotyczącymi Credo, a wreszcie omawia w kontekście historycznym i religijnym. Dzieki tej analizie można stwierdzić, że omawiane tutaj dzieła Quodvultdeusa nie maja przede wszystkim charakteru antyheretyckiego, ale raczej koncentrują się na potwierdzeniu doktryny Kościoła i aprobaty nowo ochrzczonych dla Kościoła jako pośrednika zbawienia. Ostra inwektywa Quodvultdeusa nie była czymś wyjątkowym w łacińskiej tradycji katechezy wyznaniowej IV i V wieku i dlatego odgrywa zasadniczo funkcję katechetyczną.
    The sermons of Quodvultdeus Bishop of Carthage during the time of the Vandal invasion of Africa are characterised by their harsh polemics against the Jews, Pagans, and Arians (De symbolo 1-3; Contra Iudaeos, paganos, et Arrianos; De accedentibus ad gratiam 1-2). The polemics against the Arians derived from the fact that the new lords of Africa, the Vandals, were Arians who promoted their belief and persecuted the Romans for professing their Catholic faith. This paper aims to reassess the polemical character of Quodvultdeus’ sermons. They are examined in their liturgical context and compared to other contemporary writings on the Creed, and finally discussed in their historical and religious context. In view of this analysis, it can be stated that the works of Quodvultdeus studied here are not primarily anti-heretical, but they rather focus on affirming the doctrine of the Church and on the adherence of the newly baptised to the Church as a means of salvation. Quodvultdeus’ harsh anti-heretical language is not exceptional in the Latin tradition of creedal catechesis during the 4th and 5th centuries and has therefore chiefly a catechetical function.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 355-369
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Donos na dominikanina. Studium historyczne i edycja tekstu listu denuncjacyjnego Stanisława ze Skarbimierza i akt sprawy brata Mikołaja z Brześcia z około 1421 roku
    Autorzy:
    Gałuszka, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608158.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Stanisław ze Skarbimierza
    dominikanie
    prowincjał Mikołaj z Brześcia
    Wojciech Jastrzębiec
    Uniwersytet Krakowski
    husytyzm
    wiklefizm
    proces denuncjacyjny
    kaznodziejstwo
    inkwizycja
    Stanisław of Skarbimierz
    Dominicans
    provincial Mikołaj of Brześć
    Opis:
    Artykuł dotyczy procesu denuncjacyjnego przeciwko byłemu prowincjałowi dominikanów krakowskich Mikołajowi z Brzezia z około 1421 r. Jego kazania oburzyły krakowskich duchownych, których prokuratorem stał się Stanisław ze Skarbimierza. Sprawa stanowi odbicie napięć związanych z poczuciem zagrożenia przez husytyzm.
    The paper deals with the denunciatory proceedings against the former provincial of the Cracovian Dominicans, Mikołaj of Brzezie, in circa 1421. His sermons outraged the clergy of Cracow, whose procurator became Stanisław of Skarbimierz. The matter reflects the tensions connected with the feeling of the threat of Hussitism.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2017, 83
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Quaestio de quaestionibus”, czyli problem pytań retorycznych i ich funkcji w sztuce kaznodziejskiej
    “Quaestio de Quaestionibus” that Is the Problem of Rhetorical Questions and Their Functions in the Art of Preaching
    Autorzy:
    Ostafiński, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1686304.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pytania retoryczne
    subiectio
    communicatio
    dubitatio
    interrogatio
    komunikacja
    kaznodziejstwo
    przepowiadanie
    współczesna homiletyka
    rhetorical questions
    subjection
    communication
    dubitation
    interrogation
    preaching
    contemporary homiletics
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest prześledzenie na przykładzie kilkudziesięciu tekstów kaznodziejskich różnorodności stosowanych we współczesnej homiletyce funkcji, typów i wariantów pytań retorycznych (subiectio, communicatio, dubitatio, interrogatio) przede wszystkim w aspekcie illokucyjnym, z uwzględnieniem zasadności, skuteczności oraz adekwatności ich użycia w określonej części kazania.
    The purpose of this article is to investigate, on the example of several preaching texts, a diversity of functions, types, and variants of rhetorical questions used in contemporary homiletics (subiectio, communicatio, dubitatio, interrogatio), primarily in terms of illocution, including the appropriateness, effectiveness, and adequacy of their use in a specific part of the sermon.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 12; 121-136
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada pondus et ordo w adhortacji Evangelii gaudium i jej przesłanie dla kaznodziejstwa
    The Pondus et Ordo Principle in the Apostolic Exhortation Evangelii Gaudium and Its Message for Preaching
    Autorzy:
    Panuś, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040652.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zasada pondus et ordo
    hierarchia prawd wiary i moralności
    adhortacja Evangelii gaudium
    kaznodziejstwo
    the pondus et ordo principle
    exhortation Evangelii Gaudium
    preaching
    Opis:
    Zasada pondus et ordo, porządkująca treści wiary według ich „związku z podstawą bądź rdzeniem wiary chrześcijańskiej”, jak stwierdza Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio w numerze 11, ma duże znaczenie dla kaznodziejstwa. Zasada ta domaga się, by prawdy wiary i moralności przekazywać nie tylko w sposób wierny Ewangelii, ale także tak, by prawdy pierwszorzędne były głoszone i przeżywane w pobożności pierwszorzędnie, a drugorzędne drugorzędnie. Zasada ta spotkała się z dużym uznaniem papieża Franciszka w adhortacji Evangelii gaudium. Artykuł analizuje wypowiedzi poświęcone temu problemowi zawarte w tym dokumencie.
    According to the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio in no.11 the pondus et ordo which arranges the contents of faith according to their “relation with the base or root of Christian faith” is of great importance for preaching. The principle requires the truths of faith and morality are not only communicated truly according to the Gospel, but also in the way that the primary (central) truths are preached and experienced in devotion primarily and the secondary (minor) secondarily. The principle has been very much appreciated by the Pope Francis in the Apostolic exhortation Evangelii Gaudium. The article analyses statements concerning the problem, included in the document.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 7-19
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Utrapienia, które prowadzą człowieka do doskonałości. Rozważania na temat sensu choroby i cierpienia w kazaniach karmelitańskich XVII–XVIII w.
    Nuisances, Which Lead a Human Being into Perfection. Considerations about Sense of Illness and Suffering in Carmelite Sermonsof XVII–XVIII Century
    Autorzy:
    Małysiak, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2080926.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    death
    disease
    suffering
    preaching
    Carmelites
    śmierć
    choroba
    cierpienie
    kaznodziejstwo
    Karmelici
    Nauki Humanistyczne i Społeczne
    Opis:
    The article deals with the issue of illness and suffering in Carmelite sermons of the 17th–18th centuries. The question of the origin of suffering is considered along with the role of God’s mercy and justice in the preaching discourse about the rightness and purposefulness of suffering of the human being. In addition, an analysis of the views of preachers about topics related to passing away and the attitude they advocate in the face of death is included.
    Źródło:
    Historyka studia metodologiczne; 2018, 48; 21-32
    0073-277X
    Pojawia się w:
    Historyka studia metodologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy na pewno UT SUPRA? Sylwetka duchowa św. Jana z Kęt w parenetycznej narracji Fabiana Birkowskiego
    Is it UT SUPRA for sure? The spiritual profile of Saint Jan of Kęty in the parenetic narration of Fabian Birkowski
    Autorzy:
    Rowińska-Szczepaniak, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195662.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    hagiografia
    kaznodziejstwo
    parenetyka
    Fabian Birkowski
    św. Jan z Kęt
    hagiography
    preaching
    parenetics
    Saint Jan of Kęty
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę rekonstrukcji duchowej sylwetki św. Jana z Kęt, jaka wyłania się z poświęconej mu łacińskiej mowy Fabiana Birkowskiego. W swojej literackiej narracji XVII-wieczny kaznodzieja odwołuje się m.in. do mających stanowić życiową dewizę średniowiecznego profesora słów Ut supra. Przypisywanie Janowi z Kęt powyższego wyrażenia było jednak błędem. Jak wykazane zostaje w niniejszym tekście, wynikał on z niewłaściwego odczytania wspomnianych słów podczas lektury tłumaczenia Kroniki Macieja Miechowity, które Piotr Skarga dołączył do Żywotu świętego. Błąd ten jest o tyle istotny, że popełnili go również inni twórcy, przez co słowa te wpisały się w dzieje kultu krakowskiego profesora.
    The article is an attempt at reconstructing the spiritual profile of St. Jan of Kęty, which emerges from the speech in Latin delivered by Fabian Birkowski. In his literary narration, the 17th-century preacher referred, among others, to the words Ut supra, which were meant to  constitute the life motto of the medieval Professor. Attributing the above expression to Jan of Kęty, however, was erroneous. As it is proved in the present text, the mistake resulted from a wrong understanding of these words in the reading of the translation of Kronika (Chronicle) by Maciej Miechowita, which – in turn – Piotr Skarga attached to Żywot (The Life) of the Saint. This mistake is significant insofar as it was made by other authors, too; in consequence the expression is inscribed in the history of the Krakow Professor’s cult.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 2; 74-88
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Learning and Revealing the Thoughts of the Holy Scriptures through the Preachers as Perceived by Rev. Zygmunt Pilch (1888–1962)
    Poznanie i ujawnienie myśli Pisma Świętego przez kaznodzieję w ujęciu ks. Zygmunta Pilcha (1888–1962)
    Autorzy:
    Bucki, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375507.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Holy Bible
    the Word of God
    Zygmunt Pilch
    homiletics
    preaching
    preacher
    Pismo Święte
    Słowo Boże
    homiletyka
    kaznodziejstwo
    kaznodzieja
    Opis:
    The text of the article is an analysis of selected issues from the teaching of Rev. Zygmunt Pilch (1888–1962) PhD, who directed his thoughts not only to students of preaching but also to preachers. His teaching is still relevant today. The homiletics lecturer appealed to the preachers of the Word of God that they were obliged to communicate the Word of Salvation to the world. The text of the Holy Scriptures, according to the homiletics teacher, is a natural source of preaching, as it is the Spirit of God Himself who speaks through it, through the teaching Church. From the inspired text, the preacher should draw content, spirit, anointing, life and grace. A preacher reading the Scriptures is bound to grasp the meaning of God’s speech. By reading the text, he looks for thoughts and meanings, wanting to capture the inner content of the text. The primary concern in reading the Bible is to know its literal meaning, which is directly apparent from the words of the text. There is also a typical sense in the holy books. The preacher’s task is to convince the faithful to live by faith, according to the Lord’s thought contained in types. Reading the Word of God requires appropriate methods that understand its symbolic meaning, revealed in allegories. Christ often made use of parables as the means of visual teaching, drawing images from everyday life. Devoted completely to preaching, Z. Pilch reminded that the Holy Scriptures, being the treasury of the revealed truth, were the main literature for every preacher. The teaching of the prelate Zygmunt Pilch seems to be still relevant and is still an undiscovered treasury.
    Tekst artykułu stanowi analizę wybranych zagadnień z nauczania ks. dra Zygmunta Pilcha (1888– 1962), który swoje myśli kierował zarówno do uczących się kaznodziejstwa, jak i do kaznodziejów. Jego nauczanie jest wciąż niewygasłe. Wykładowca homiletyki apelował do głosicieli słowa Bożego, że są zobligowani do przekazywania światu Dobrej Nowiny o zbawieniu. Tekst Pisma Świętego, zdaniem profesora homiletyki, jest naturalnym źródłem kaznodziejstwa, gdyż z niego przemawia sam Duch Boży za pośrednictwem Kościoła nauczającego. Z tekstu natchnionego kaznodzieja winien czerpać treść, ducha, namaszczenie, życie i łaskę. Kaznodzieja zapoznający się z Pismem Świętym jest zobowiązany do uchwycenia sensu Boskiej mowy. Poznając Biblię, szuka myśli i znaczenia, aby uchwycić wewnętrzną treść tekstu. Pryncypalną troską przy czytaniu Pisma Świętego jest poznanie dosłownego sensu, który to bezpośrednio wynika ze słów tekstu. W księgach świętych istnieje również sens typiczny. Zadaniem kaznodziei jest przekonywanie wiernych do życia z wiary i według wiary, zgodnie z myślą Pańską zawartą w typach. Odczytanie świata wymaga odpowiednich metod, które ukażą jego znaczenie symboliczne ujawniające się w alegoriach. Chrystus często posługiwał się przypowieściami, które — czerpiąc obrazy z codziennego życia — stanowią środek nauczania poglądowego. Oddany całkowicie kaznodziejstwu Z. Pilch przypominał, że Pismo Święte, będące skarbnicą objawionej prawdy, jest naczelną literaturą dla każdego kaznodziei. Nauczanie księdza infułata Zygmunta Pilcha wydaje się nadal aktualne i stanowi nieodkrytą do końca skarbnicę wiedzy.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 37; 89-116
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O zniesławianiu i oszczercach – Kazanie skrzatuskie na „Sześćdziesiątnicę”
    On defamation and slanderers – Skrzatusz Sermon on “Sixty-ninth”
    Über Verleumdung und Verleumdung – Skrzatuskie-Predigt über „Neunundsechzig“
    Autorzy:
    Zadarko, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138192.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    homilia
    kazanie
    niedziela Sexagesima („Sześćdziesiątnica”)
    zniesławienie
    oszczerstwo
    przypowieść o siewcy
    Skrzatusz
    kaznodziejstwo XIX w.
    homily
    sermon
    Sexagesima Sunday (“sixtieth”)
    preaching in XIX century
    defamation
    slander
    the parable of the sower
    Opis:
    Artykuł jest prezentacją kolejnego tekstu kaznodziejskiego z archiwum parafii Skrzatusz w języku niemieckim, z tłumaczeniem na język polski, prawdopodobnie z XIX w. Archiwalny manuskrypt jest bardziej kazaniem lub szkicem kaznodziejskim niż homilią do Ewangelii według św. Łukasza (Łk 8,4–15), na niedzielę Sexagesima („Sześćdziesiątnica” – według kalendarza sprzed reformy liturgicznej w 1970 r.). Tematem kazania jest grzech zniesławienia (oszczerstwa) i rozgrzeszenia z niego. Ziemią skalistą z przypowieści o siewcy jest dusza oszczercy, często niezdolna do naprawienia szkód wyrządzonych przez zniesławienie innych. Tekst z mocnym akcentem dydaktycznym, moralizatorskim, bardziej katechetycznym niż kerygmatycznym, jest wezwaniem do nawrócenia z grzechu oszczerstwa.
    The article is a presentation of a preaching text from the archives of the Skrzatusz parish in German, with a translation into Polish, probably from the 19th century. An archival manuscript is more of a sermon or a preaching sketch than a homily to the gospel according to St. Luke (Lk 8:4–15), Sexagesima Sunday (“Sixty-ninth” – according to the calendar before the 1970 liturgical reform). The subject of the sermon is the sin of defamation (slander) and absolution from it. The rocky ground in the parable of the sower is the soul of the slanderer, often unable to repair the harm done by defamation of others. The text of the manuscript with a strong didactic, moralizing, more catechetical than kerygmatic accent, is a call to conversion from the sin of slander.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2022, 10; 65-85
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theology of the Mission in Preaching of the Missionary Oblates of Mary Immaculate in the Light of the Encyclical Redemptoris missio
    Teologia misji w kaznodziejstwie misjonarzy oblatów MN w świetle encykliki Redemptoris missio
    Autorzy:
    Wiśniewski, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038461.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Mission Theology
    preaching of the Missionary Oblates of Mary Immaculate
    teaching of John Paul II
    teologia misji
    kaznodziejstwo misjonarzy oblatów MN
    nauczanie Jana Pawła II
    Opis:
    The Church constantly responds to the call to evangelize as it is aware of its missionary duty. Theological reflection on the mission of the Church was the main topic of the encyclical of John Paul II Redemptoris missio. This article attempts to examine the extent to which this papal teaching is undertaken in the preaching of the Missionary Oblates of Mary Immaculate. The author points to the thematic areas of the encyclical that the Oblates refer to in their preaching, and presents issues that are missing in the published texts of the sermons.
    Kościół nieustannie odpowiada na wezwanie do ewangelizacji, ponieważ jest świadom obowiązku misyjnego. Teologicznej refleksji dotyczącej misji Kościoła została poświęcona encyklika Jana Pawła II pt. Redemptoris missio. W niniejszym artykule została podjęta próba zbadania, w jakim zakresie to papieskie nauczanie jest podejmowane w kaznodziejstwie misjonarzy oblatów Maryi Niepokalanej. Autor wskazuje na obszary tematyczne encykliki, do których nawiązują w swoim przepowiadaniu oblaci, i prezentuje zagadnienia, których wyraźnie brakuje w publikowanych tekstach kazań.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 145-159
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Non turbetur cor vestrum. Ojciec Fabian o „komecie” w 1665 roku na niebie lubelskim widzianej
    Non turbetur cor vestrum. Father Fabian about the „comet” seen in the Lublin sky in 1665
    Autorzy:
    Wojciechowski, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891906.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Fabian Sierakowski OP
    prognostyk
    kometa 1665
    Lublin XVII w.
    kaznodziejstwo barokowe
    państwo – ludzkie ciało
    prediction
    comet 1665
    Lublin in the 17th century
    Baroque homilies
    state – human body
    Opis:
    The article is devoted to the text of the sermon delivered by the Dominican Fabian Sierakowski on the holiday of Pentecost in Lublin on 24 May 1665; its text was published in the same year. The subject of the sermon was the appearance of a strange light over Lublin on that day, that was defined as a „comet” (a meteor shower?). The phenomenon caused an alarm in the inhabitants of the town who were convinced that the „comet” would bring some disaster to the town. In his „Prediction from the Comet” Fabian Sierakowski shows that the prodigium forecasts happy events – but in the spiritual sense. He bases his prediction on an interpretation of Chapter Two of the Acts of the Apostles (Descent of the Holy Ghost). The text is an interesting example of Baroque homilies. The author sees a parallel between the events that occurred on the day of Quinquagesima Sunday and on the feast of Pentecost in 1665. Sierakowski also refers to the situation of the Polish Republic (Jerzy Lubomirski's rebellion); among others, he presents an analogy between the state and the members of the human body.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 147-167
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sermones varii. Kazania w średniowiecznych rękopisach ze zbiorów Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów w Krakowie jako świadectwo praktyki kaznodziejskiej polskich dominikanów
    Sermones varii: Sermons in medieval manuscripts from the Archives of the Polish Province of the Dominicans in Cracow as evidence of preaching practices of the Polish Dominican friars
    Autorzy:
    Zajchowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/472194.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    dominikanie
    kaznodziejstwo
    rękopisy
    Kraków
    średniowiecze
    Dominicans
    preaching
    manuscripts
    Cracow
    Middle Ages
    Opis:
    Kazania od dłuższego czasu przyciągają uwagę mediewistów. Widziano w nich teksty literackie, traktaty teologiczne, źródła do badań nad mentalnością i życiem codziennym etc. Niniejszy tekst jest próbą spojrzenia na rękopiśmienne teksty kazań przede wszystkim jako na świadectwo średniowiecznej praktyki kaznodziejskiej w Polskiej Prowincji Dominikanów w średniowieczu. Podstawę źródłową badań stanowi zbiór średniowiecznych rękopisów przechowywany obecnie w Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów. W oparciu o osiemnaście przechowywanych tam kodeksów zawierających kazania podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, co, kiedy i do kogo głosili polscy Bracia Kaznodzieje.
    Sermons are of particular interest to medievalists for quite some time now. These texts are examined as literary pieces, theological treatises, sources for the history of the mind, of everyday life, etc. A. Zajchowska attempts to look at them primarily as evidence of medieval preaching practice of the Dominicans who belonged to the Polish Province of the order. Sources for Zajchowska’s survey were furnished by the eighteen manuscript volumes of sermons extant at the Provincial Archives of the Dominicans in Cracow. On the basis of these collections she attempts to answer the questions: what, when, and to whom did the friars preach.
    Źródło:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2015, 9; 171-186
    1897-0788
    2544-8730
    Pojawia się w:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SMS z nieba, czyli mini-homilie o maxi-sprawach. Tekstowe formy para-kaznodziejskie w mediach społecznościowych
    Text from Heaven or Mini-homilies on Maxi-matters. Text-based Para-preaching Forms on Social Media
    Autorzy:
    Draguła, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430816.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    media społecznościowe
    para-kaznodziejstwo
    brevitas
    komentarz elektroniczny
    social media
    para-preaching
    digital commentary
    Opis:
    Ewangelizacja w mediach społecznościowych (szerzej: w mediach elektronicznych) przybiera formy wizualne, jak i tekstowe. Do tych ostatnich należy zaliczyć SMS, tweet czy post na Facebooku. Ich formalne podobieństwo wynika przede wszystkim z długości wpisów, których istotną cechą jest zwięzłość (brevitas), domagająca się krótkości tekstu. Do wyznaczników genologicznych tych form należy również zaliczyć: podobieństwo do komentarza, związek z tekstem biblijnym, brak komponentu liturgicznego oraz pierwotność formy tekstowej. Autor postuluje więc używanie wobec analizowanych form zbiorczego pojęcia „formy para-kaznodziejskie”, a nie „formy kaznodziejskie”, ponieważ brak im istotnego wyznacznika, jakim jest wygłoszenie.
    Evangelization in social media (or more broadly: in digital media) takes visual and textual forms. The latter include a text, tweet or Facebook post. Their formal similarity results mainly from the size of entries, the essential feature of which is conciseness (brevitas), requiring the message to be short. The genological determinants of these forms also include: a similarity to a commentary, the connection with a biblical text, the lack of a liturgical component and the primacy of the textual form. The author proposes to use the collective term “para-preaching forms” instead of “preaching forms” in relation to the analysed forms, since they are not delivered in front of an audience.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2022, 26, 3; 171-190
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ojciec Stefan Antoni Podworski OFM – Duszpasterz (1854–1913)
    Father Stefan Antonii Podworski OFM (1854–1913) – A Priest
    Autorzy:
    Rusecki OFM, Innocenty Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502566.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Stefan Antoni Podworski
    bernardyn (1854–1913)
    Bernardyni Polscy przełomu XIX i XX w.
    kaznodziejstwo
    Kalwaria Zebrzydowska
    koronacja obrazu Matki Boskiej Kalwaryjskiej
    a Bernadine (1854–1913)
    Polish Bernadines of the 19th and 20th centuries
    coronation of a painting of Kalwarian Blessed Virgin
    Opis:
    This article presents Father Stefan Podworski – one of the most outstanding monks at the turn of the 19th and 20th centuries. In 2013 we celebrated the 100th anniversary of his death. Father Stefan Podworski stood out as a fervent priest with excellent organizational abilities. He was also a brilliant preacher with a strong, beautiful voice. Father Podworski worked in two monasteries: in Kalwaria Zebrzydowska and Alwernia. He rendered especially great services during preparations to the coronation of a miraculous painting of Kalwarian Blessed Virgin, which took place in 1887. Later, Father Podworski was very keen in spreading Her worship.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 4; 103-119
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Waga pierwszego zdania, czyli jak zaczynać kazanie
    The Importance of the First Sentence, or How to Start a Sermon
    Autorzy:
    Ostafiński, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062653.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kaznodziejstwo
    wstęp do kazania
    komunikacja między mówcą (kaznodzieją) a odbiorcami (słuchaczami)
    preaching
    introduction to a sermon
    communication between the speaker (the preacher) and the recipients (the listeners)
    Opis:
    Contemporary preaching practice stresses the importance of very well prepared introduction, which structures the sermon, making it clear and transparent. It also facilitates communication between the speaker — the preacher, and the recipients — the listeners. The purpose of this article is to attempt a critical look at the introductions of contemporary sermons in the light of guidelines, which for this important part of the text were outlined by philosophers of ancient rhetoric and preaching. Deliberation presented in this article is the result of much discussion regarding the practical realization of the principles of composition of the introduction. Material submitted for analysis of preaching style comes from “The Radio Sermons of the Holy Cross Church in Warsaw” collections. The intention of this article’s author is to inspire preachers to reflect on the construction process of the introduction in their unique sermons and homilies. An ingenious preacher’s main responsibility is to surprise his listeners, to waken their interest, to free them from everyday routine from the beginning, so that in the end, they will be inspired to reach for supernatural reality and be led to God.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 193-212
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O wielkopolskich kazaniach ojca Szymona od św. Antoniego, karmelity. Przyczynek do historii kaznodziejstwa w Wielkopolsce czasów saskich
    On the Greater Poland sermons of Father Simon of St. Antony, a calced Carmelite. A contribution to the history of preaching in Greater Poland during the Saxon times
    Autorzy:
    Puziak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2043600.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    kaznodziejstwo
    zakony
    karmelici trzewiczkowi
    życie religijne w XVIII w.
    życie religijne w Poznaniu
    życie religijne w Wielkopolsce
    Szymon od św. Antoniego
    Opis:
    Kaznodzieja z 1 poł. XVIII wieku – o. Szymon od św. Antoniego (karmelita trzewiczkowy) – działał w Poznaniu i w różnych miejscach Wielkopolski. Pośmiertnie został opublikowany zbiór jego kazań zatytułowany Dyaryusz odświętnego roku kaznodziejskiego. Do jego publikacji przyczynili się inni zakonnicy wielkopolskiej prowincji Najświętszego Sakramentu. W klasztorze poznańskim tej prowincji stale działali kaznodzieje wyznaczani przez kapitułę prowincjalną. Wśród nich był o. Szymon, który w okresie sprawowania urzędu kaznodziei głosił kazania w kościele karmelitańskim Bożego Ciała oraz innych kościołach zakonnych Poznania. Przy okazji odpustów parafialnych był zapraszany także do przepowiadania w różnych parafiach w Wielkopolsce. W jego kazaniach są zawarte różne ciekawe szczegóły historyczne odnoszące się do życia w epoce saskiej oraz wiążące się z miejscami, gdzie o. Szymon pełnił swoją posługę.
    Father Simon of St. Antony (Szymon od św. Antoniego), a calced Carmelite and preacher of the fi rst half of the 18th century, was active in Poznań and other places in Greater Poland. A collection of his sermons titled A Diary of Sermons for the Holy Days of the Year (Dyaryusz odświętny roku kaznodziejskiego) was published posthumously by initiative of the monks of the Greater Poland province of the Most Blessed Sacrament. The Poznań monastery of this province was a place of continued ministry of preachers appointed by the provincial chapter. Among them was Father Simon, who during his offi ce as preacher, gave sermons in the Carmelite church of Corpus Christi and other monastic churches in Poznań. He was also invited to preach in various parishes of Greater Poland at parish festivals. His sermons contain various interesting historical details pertaining to life in the Saxon period and the places where he ministered.
    Źródło:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2018, 13; 27-49
    1731-0679
    Pojawia się w:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kapłan, powstaniec, emigrant – ks. Władysław Godlewski (1804-1867)
    Priest, Insurgeant, Emigrant: Fr Władysław Godlewski (1804-1867)
    Autorzy:
    Kuzicki, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31232822.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Wielka Emigracja
    księża
    ks. Władysław Godlewski
    Misja Polska w Paryżu
    kaznodziejstwo emigracyjne
    Great Emigration
    priests
    Fr. Władysław Godlewski
    Polish Mission in Paris
    emigration preaching
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę monograficznego ujęcia postaci ks. Władysława Godlewskiego. Z osobą tego dziewiętnastowiecznego kapłana autor zetknął się podczas pracy nad monografią poświęconą duchowieństwu Wielkiej Emigracji. Prozopograficzny charakter tego opracowania nie pozwolił na ujęcie wszystkich szczegółów biograficznych życia tego duchownego. Pomimo kilku opracowań w słownikach biograficznych koleje życia tego kapłana zawierają pewne nieścisłości, które wymagały uzupełnień. W artykule przedstawiono młodość Godlewskiego, jego udział w powstaniu listopadowym, edukację, pobyt na emigracji w Anglii, w Belgii, we Włoszech (Rzym) i we Francji. Najwięcej miejsca poświęcono działalności duszpasterskiej ks. Godlewskigo, w tym zwłaszcza kaznodziejstwu. Początkowo ks. Godlewski był związany ze zmartwychwstańcami, ale wkrótce odszedł z tego zgromadzenia. Prowadził działalność duszpasterską w kilku ośrodkach Wielkiej Emigracji, najwięcej w Misji Polskiej w Paryżu. Artykuł powstał na podstawie opracowań, prasy emigracyjnej oraz zachowanej korespondencji i tekstów homilii z archiwum zmartwychwstańców w Rzymie, Biblioteki Polskiej w Paryżu i Biblioteki Czartoryskich w Krakowie.
    This article is a monographic presentation of Fr. Władysław Godlewski. The author came across this 19th-century figure while writing a monograph on the clergy of the Great Emigration. The prosopographic nature of this study did not allow all biographical details of Godlewski’s life to be covered. Although several studies in biographical dictionaries are available, is life story contains some inaccuracies that call for supplementation. The article presents Godlewski’s youth, his involvement in the November Uprising, education, and his exile in England, Belgium, Italy (Rome) and France. The most emphasis is laid on his pastoral ministry, especially preaching. Initially, Władysław Godlewski was associated with the Resurrectionists, but he soon left this congregation. He conducted pastoral activities in several centers of the Great Emigration, mostly in the Polish Mission in Paris. The article is based on studies, émigration press and preserved correspondence and texts of homilies from the archives of the Resurrectionists in Rome, the Polish Library in Paris and the Czartoryski Library in Kraków.
    Źródło:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2023, 5; 7-26
    2658-1175
    2719-3144
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powrót do Pisma Świętego jako droga przezwyciężenia kryzysu kaznodziejstwa polskiego w pierwszej połowie XX wieku
    Return to the Holy Scriptures as a way of overcoming the crisis of Polish preaching in the first half of the 20th century
    Autorzy:
    Bucki, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145222.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    homiletics
    preacher
    preaching
    crisis
    Holy Scripture
    presaging
    content
    homiletyka
    kaznodzieja
    kaznodziejstwo
    kryzys
    Pismo Święte
    przepowiadanie
    treść
    Opis:
    Wiek XX, a szczególnie pierwsza jego połowa, to okres kryzysu kaznodziejstwa. Brak powodzenia ambony w tym czasie miał szerokie spektrum przyczyn. W artykule została zwrócona uwaga na rozluźnienie więzi zaistniałe pomiędzy głosicielami słowa Bożego a samym Pismem Świętym. Brak treści objawionej w przepowiadaniu kościelnym prowadził do strat w życiu duchowym wiernych. Teoretycy kaznodziejstwa omawianego okresu wskazywali na konieczność studium Pisma Świętego w celach ascetycznych i homiletycznych. Postulowali regularne czytanie i rozmyślanie słowa Bożego, co miało skutkować powodzeniem na ambonie. Wskazywali wzory kaznodziejów opierających swe nauczanie na kanwie Pisma Świętego. Niestety pomiędzy teorią przynaglającą do powrotu do najcenniejszego źródła – Biblii a praktyką kaznodziejską panował duży dysonans, co z pewnością nie przyczyniło się do zażegnania kryzysu, jakiego doświadczyła polska niwa kaznodziejska.
    The twentieth century, especially its first half, is a period of preaching crisis. Lack of success in the pulpit at that time had a wide range of causes. The article highlights the loosening of the ties between the preachers of God’s Word and the Scriptures themselves. Lack of the content of the revelation in the church preaching led to losses in the spiritual life of the faithful. The preaching theorists of this period pointed to the necessity of studying the Holy Scriptures for ascetic and homiletic purposes. They postulated regular reading and reflection on the word of God, which was to result in the success in the pulpit. In their teaching, they indicated the models of preachers who had based their teaching on the grounds of the Holy Scriptures. Unfortunately, between the theory urging the return to the most valuable source – the Bible, and the preaching practice, there was a large dissonance, which certainly did not contribute to overcoming the crisis experienced by the Polish preaching field.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 42; 185-197
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O cnotliwym urzędniku i dobrym obywatelu. Kanonika Augustyna Lipińskiego filozofia sprawowania władzy. (Na kanwie kazania wygłoszonego 8 maja 1810 roku w Krakowie)
    On a virtuous clerk and a good citizen. Canon Augustyn Lipiński’s philosophy of exercising power (based on the sermon preached in Krakow on 8th May 1810)
    Autorzy:
    Ziółek, Ewa M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891843.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Księstwo Warszawskie
    Kościół w Księstwie Warszawskim
    kaznodziejstwo polskie
    Duchy of Warsaw
    the Church in the Duchy of Warsaw
    Polish sermons
    Opis:
    The article is devoted to presentation of the contents of one of political sermons preached in the Krakow Cathedral on 8th May 1810. A Cathedral Canon, Rev. Augustyn Lipiński delivered it on the feast of St Stanisław in the presence of King Frederick Augustus I of Saxony and Duke of Warsaw, his court and dignitaries who accompanied him: the Minister of War, Prince Józef Poniatowski, the Prefect of the Krakow Department, Prince Henryk Lubomirski and many department and municipal clerks. In its content the sermon was devoted to authority and the way to exercise it. It is constructed as a polemics with contemporary currents striving after secularization of the ethos of the clerk. The preacher expressed his conviction that a virtuous clerk and a good citizen is one who the good of the country and of his fellow-citizens regards more highly than his own good or even his life; he is ready to serve them and the king who is exercising power by the will of Providence, and he never looks for his own profits in this service – either for material profits, or for fame.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 283-293
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pharisaicus hydrops. Łk 14,2-4 w przepowiadaniu Piotra Chryzologa
    Pharisaicus Hydrops. Luke 14:2-4 in the Preaching of Peter Chrysologus
    Autorzy:
    Paczkowski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43539603.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    kaznodziejstwo patrystyczne
    Łukasz (Ewangelia)
    Piotr Chryzolog
    cuda uzdrowień (Łk 14,2–4)
    wodna puchlina
    Patristic preaching
    Peter Chrysologus
    the miracle of healings (Luke14: 2-4)
    dropsy topic
    Gospel of Luke
    Opis:
    Tekst biblijny niewątpliwie ukształtował treść kazań Piotra Chryzologa. Wygłaszał on homilie także o Ewangelii św. Łukasza. Refleksja na temat uzdrowienia człowieka chorego na wodną puchlinę (Łk 14,2-4) pojawia się w Sermo 99 bis. Kazanie ma wydźwięk polemiczny, lecz dotyczy sytuacji opisanej w tekście ewangelicznym. Jest dopracowane pod względem oratorskim i teologicznym. Chryzolog podkreślał moralne i symboliczne znaczenie choroby. Mówca zastosował odpowiednie środki, by wywołać właściwą reakcję słuchaczy i przekazać naukę moralno-duchową. Jego homilia, podobnie jak inne mowy, obfitowały w figury stylistyczne i realistyczne porównania.
    The biblical texts indubitably shaped the content of the sermons of Peter Chrysologus. He delivered sermons on the Gospel of St. Luke. The lecture on the healing of the man with dropsy (Luke 14:2-4) appears in Sermo 99 bis. The homily has a polemical resonance, but it concerns the situation described in the evangelic text. It is elaborated under a rhetorical and theological aspect. The bishop of Ravenna emphasized the symbolic and moral value of illness. The preacher used the appropriate means to arouse the desired response from the audience and to transmit the spiritual and moral teaching. The homily in question, like other speeches, abandoned rhetorical figures and realistic comparisons.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2023, 85; 167-192
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ze zbioru kazań skrzatuskich – Kazanie na IX niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego (Dom. IX. p: P.)
    From a collection of Skrzatusz sermons – Sermon on the ninth Sunday after sending the Holy Spirit (Dom. IX. p: P.)
    Aus der Predigtsammlung von Skrzatuski – Predigt zum 9. Sonntag nach Pfingsten (Dom. IX. P: P.)
    Autorzy:
    Zadarko, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138307.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    homilia
    kazanie
    kaznodziejstwo w XIX w.
    zatwardziałość duszy
    łaska
    Skrzatusz
    Jerozolima
    homily
    sermon
    preaching in XIX century
    hardness of the soul
    grace
    Jerusalem
    Opis:
    Artykuł jest kontynuacją publikacji tekstów kazań (homilii), prawdopodobnie z XIX w., znajdujących się w zasobie Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. Wcześniejsze opracowania znajdują się w archiwalnych numerach Rocznika Skrzatuskiego. Homilia zatytułowana Dom. IX p: P. odnosi się w do perykopy ewangelicznej Łk 19,41–47b., która w Mszale Rzymskim Piusa V przeznaczona jest na niedzielę IX po uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Zwięzłość treści, potoczny styl pisania (interpunkcja oparta głównie o przecinki), prostota języka zaczerpniętego z Biblii i z codziennego doświadczenia słuchaczy świadczą o tym, że mamy do czynienia ze szkicem kaznodziejskim. Interpretując znaczenie obrazu Jezusa płaczącego nad Jerozolimą, kaznodzieja widzi w nim opis stanu duszy zamkniętej na łaskę Boga. Człowiek niezdolny do osiągnięcia swojego ostatecznego przeznaczenia bez pomocy Boga jednak odrzuca Jego dobroć. Dokonuje jeszcze gorszego przestępstwa, gdyż marnuje przelaną Krew Boga. Opłakany stan duszy można naprawić przez posłuszeństwo dobrym natchnieniom (Ducha Świętego). Smutny los mieszkańców Jerozolimy, nad którymi Jezus zapłakał, ma być na zawsze przestrogą, aby nie popełniać tego samego błędu. A godność dziecka (syna) Bożego i współdziedzica Jezusa Chrystusa w wieczności ma być zachętą do podjęcia nawrócenia.
    The article is a continuation of the publication of sermons (homilies), probably from the 19th century, kept in the resources of the Archives of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese. Earlier studies are included in the archival issues of Rocznik Skrzatuski. A homily entitled Home. IX p: P. refers to the pericope Lk 19:41–47b., which is intended for Sunday IX after the Solemnity of Pentecost in the Roman Missal of Pius V. The brevity of the content, the colloquial style of writing (punctuation based mainly on commas), the simplicity of the language taken from the Bible and from the everyday experience of the audience prove that we are dealing with a preacher’s sketch. Interpreting the meaning of the image of Jesus weeping over Jerusalem, the preacher sees in it a description of the state of the soul closed to God’s grace. The man is unable to reach his final destiny without God’s help, however, rejects his goodness. He is committing an even worse crime because he wastes the shed Blood of God. The deplorable condition of the soul can be repaired by obedience to Good inspiration (the Holy Spirit). The sad fate of the people of Jerusalem, over whom Jesus wept, is to be a forever warning not to make the same mistake. And the dignity of a child (son) of God and joint-heir of Jesus Christ in eternity is to be an invitation to conversion.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2021, 9; 61-77
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Najbardziej elokwentni z Ojców” a metoda przepowiadania w Kościele przełomu IV i V wieku
    ‘The most Eloquent of the Fathers’: The Method of Preaching in the Church at the Turn of the 4th and 5th Centuries
    Autorzy:
    Nowaszczuk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43539300.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    retoryka
    homilia
    Grzegorz z Nazjanzu
    Jan Chryzostom
    kaznodziejstwo wczesnochrześcijańskie
    rhetoric
    homily
    Gregory of Nazianzus
    John Chrysostom
    ancient preaching
    Opis:
    Grzegorz z Nazjanzu i Jan Chryzostom na przestrzeni czasu zostali uznani za najwybitniejszych kaznodziejów Kościoła na Wschodzie. Celem obecnego artykułu jest wykazanie, że różnili się w sposobie opracowania tekstów publicznych wystąpień, co implikuje potrzebę odrębnego podejścia do ich dorobku. Obaj Ojcowie tworzyli w okresie, gdy retorykę wykorzystywano bardziej na potrzeby rozrywki niż przekazu wiedzy, a znani z biegłości krasomówczej sofiści uchodzili za przekupnych i zdeprawowanych. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat doprowadziło to w Kościele do odrzucenia warsztatu retorycznego na rzecz bardziej przystępnego co do formy i języka gatunku – homilii.  
    Gregory of Nazianzus and John Chrysostom were recognized by posterity as the greatest preachers of the Church in the East. The purpose of the present article is to show that they differed in the way of preparing the texts of public speeches, which implies the need for a separate approach to their output. Both Fathers wrote at a time when rhetoric was used more for entertainment than for the transmission of knowledge, and sophists, known for their oratory proficiency, were considered corrupt and depraved. Over the course of one generation, this led the Church to reject the rhetorical workshop in favor of a genre that is more accessible in terms of form and language – the homily.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2023, 85; 73-90
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The traces of the cult of St. Raymond of Penyafort in the preaching of Fabian Birkowski. A contribution to studies on the Dominicans’ hagiographic writings in Old Poland
    Ślady kultu św. Rajmunda z Penyafort w przepowiadaniu Fabiana Birkowskiego. Przyczynek do badań nad dominikańskim piśmiennictwem hagiograficznym w dawnej Polsce
    Autorzy:
    Rowińska-Szczepaniak, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31007543.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    hagiografia
    kaznodziejstwo
    dominikanie
    Fabian Birkowski
    św. Rajmund z Penyafort
    hagiography
    preaching
    Dominicans
    Saint Raymond of Penyafort
    Opis:
    St. Raymond of Penyafort is not contemporarily a well-known figure in Poland. Neither was he in the days of Old Poland, when he enjoyed popularity only within rather narrow circles. Without a doubt, in that period he was known in the environment of scholars connected with the Faculty of Law of Cracow Academy, where the chair dealing with his compilation of The Decretals of Gregory IX, stipulated in the foundation act issued already by Casimir III the Great, survived until the reform introduced by Hugo Kołłątaj (the second half of the 18th century). If he was regarded as an outstanding legal theorist in the circle of lawyers, he was worshipped as a saint primarily in the Order of Preachers, the third General in the history of which he had been. The evidence of the presence of his cult among the Dominicans are, among others, the two texts of Fabian Birkowski, OP, a Baroque preacher, which are discussed in this article. They are Kazanie na dzień S. Raymunda [A sermon for the Feast Day of St. Raymond] included in the collection Kazania na święta doroczne [Sermons for Annual Holidays] (Cracow 1620) and the Latin speech under the title S. Raymundus sive mare liberum Sanctis, from the collection Orationes ecclesiasticae (Cracow 1622). In both texts, while making a presentation of the figure of St. Raymond, the preacher concentrated his attention on the Saint’s crossing the sea between Majorca and Barcelona on his Dominican’s cape. The miracle attributed to the Saint made for Birkowski the starting point for further considerations which – in the case of the sermon – concerned the spiritual light, whereas in that of the Latin oration – the missionary’s activity of the Church and in particular – Dominicans’ missions. In the sermon devoted to St. Raymond, the preacherappears as a theologian, skillfully making use of various quotations from the Bible and theological literature. In turn, the oration reveals his potential of an experienced erudite, skillfully combining biblical motifs with elements drawn from the literature of Greek-Roman antiquity. The comparative analysis of the texts confirms the Maria Rowińska-Szczepaniak, The traces of the cult of St. Raymond of Penyafort… 41 particular character of the collection Orationes ecclesiasticae in the output of Father Birkowski, encouraging scholars to conduct further studies on the speeches included in it, as well as on their place in the literature written in Latin in the days of Old Poland.
    Święty Rajmund z Penyafort nie jest współcześnie w Polsce postacią powszechnie znaną. Podobnie było w okresie staropolskim, kiedy to popularnością cieszył się jedynie w dość wąskich kręgach. Niewątpliwie znany był on wówczas w środowisku Wydziału Prawa Akademii Krakowskiej, gdzie katedra opracowanych przez niego Dekretałów Grzegorza IX, przewidziana w akcie fundacyjnym wydanym przez Kazimierza Wielkiego, przetrwała aż do reformy kołłątajowskiej. Jeśli w gronie prawników Rajmund ceniony był jako wybitny jurysta, to jako świętego czczono go przede wszystkim w Zakonie Kaznodziejskim, którego był trzecim w historii generałem. O obecności jego kultu wśród dominikanów świadczą m.in. omówione w artykule dwa teksty barokowego kaznodziei Fabiana Birkowskiego OP. Jest to Kazanie na dzień S. Raymunda, zamieszczone w zbiorze Kazań na święta doroczne (Kraków 1620) oraz łacińska mowa zatytułowana S. Raymundus sive mare liberum Sanctis, pochodząca ze zbioru Orationes ecclesiasticae (Kraków 1622). Prezentując sylwetkę Rajmunda, kaznodzieja w obu tekstach skoncentrował swoją uwagę na jego przepłynięciu na płaszczu dominikańskim z Majorki do Barcelony. Cud przypisywany świętemu stanowił dla Birkowskiego punkt wyjścia do dalszych rozważań, które w przypadku kazania dotyczyły duchowej światłości, w przypadku zaś łacińskiej oracji – misyjnej działalności Kościoła, a zwłaszcza misji dominikańskich. W kazaniu o św. Rajmundzie autor daje się poznać jako teolog sprawnie posługujący się różnorakimi cytatami z Biblii i literatury teologicznej, z kolei w łacińskiej oracji jawi się on jako wytrawny erudyta, umiejętnie łączący wątki biblijne z elementami zaczerpniętymi z literatury grecko-rzymskiego antyku. Analiza porównawcza tekstów potwierdza szczególny charakter zbioru Orationes ecclesiasticae w twórczości Birkowskiego, zachęcając do dalszych studiów nad zamieszczonymi w nim mowami oraz ich miejscem w literaturze łacińskiej dawnej Rzeczypospolitej.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2021, 27, 2; 7-41
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Język kaznodziei. O roli słowa w przepowiadaniu słowa Bożego na przykładzie tekstów homilii, kazań, konferencji i notatek na ambonę księdza Jerzego Szymika ze zbioru Na początku było Słowo
    Language of the Preacher. On the Role of the Word in the Proclamation of God’s Word on the Example of Homily Texts, Sermons, Conferences and Pulpit Notes of Father Jerzy Szymik from the Collection In the Beginning Was the Word
    Autorzy:
    Skrobak, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480220.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Jerzy Szymik
    homilia
    homiletyka
    kaznodziejstwo
    teologia Słowa
    język religijny
    doświadczenie religijne
    homily
    homiletics
    preaching
    theology of the Word
    religious language
    religious experience
    Opis:
    Opracowanie niniejsze – przygotowane na bazie analizy tekstów homilii, kazań, konferencji i notatek na ambonę prezbitera archidiecezji katowickiej i profesora nauk teologicznych ks. Jerzego Szymika – ukazuje przede wszystkim rolę, jaką w przepowiadaniu słowa Bożego odgrywa słowo. En passant znajdują się tu także, skupione wokół pierwszej części tematu artykułu, uwagi natury ogólnej o języku polskiego kaznodziejstwa, stanowiące przyczynek do interdyscyplinarnych badań nad teologią Słowa i teologią słowa. Ksiądz Szymik dowodzi, że kluczem do zrozumienia istoty człowieczeństwa jest język. Sam słynie (również jako poeta) z wyjątkowego, oryginalnego warsztatu językowego. Wagę właściwego wyrazu przepowiadanego słowa Bożego (należytego wypowiedzenia ewangelicznego orędzia) uwydatnia już sam tytuł źródła: opublikowanego w 2004 roku zbioru 60 tekstów homilijnych ks. Jerzego Szymika Na początku było Słowo. Ich analiza uwzględnia szerszy kontekst wyrażonych w słowie aktywności światowej sławy chrystologa (m.in. członka Międzynarodowej Komisji Teologicznej w latach 2004-2014).
    This study – prepared on the basis of an analysis of homily texts, sermons, conferences and pulpit notes of Fr. Jerzy Szymik who is a priest of the Archdiocese of Katowice and professor of theological sciences – aims, first of all, at showing the role of the word played in the preaching of the Word of God. En passant, it will also contain general comments on the language of Polish preaching, which are a contribution to interdisciplinary research on theology of the Word and theology of the word. Father Szymik proves that language is the key to understanding the essence of humanity. He is famous (also as a poet) for his unique, original language competence. The importance of the proper expression of God’s prophesied word (proper saying of the Gospel message) is already emphasized by the source of the title itself: a collection of 60 homily texts of Fr. Jerzy Szymik In the Beginning Was the Word published in 2004. Their analysis takes into account the broader context in the words of the activities of the world-famous Christologist (being, among others, a member of the International Theological Commission in 2004-2014).
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 2; 198-231
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kult NMP Wspomożycielki Wiernych i św. Jana Bosko w przepowiadaniu słowa Bożego w sanktuarium w Skrzatuszu w latach 80. XX w.
    The cult of the Blessed Virgin Mary help of Christians and St. John Bosco in the reaching of the word of God in the shrine in Skrzatusz in the 80s of the twenty century
    Autorzy:
    Wąsowicz, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570895.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    Skrzatusz
    diecezja koszalińsko-kołobrzeska
    salezjanie
    sanktuarium maryjne
    kaznodziejstwo
    kult św. Jana Bosko
    kult NMP Wspomożycielki Wiernych
    Diocese of Koszalin-Kolobrzeg
    Salesians
    Marian shrine
    preaching
    the cult of St. John Bosco
    the cult of the Blessed Virgin Mary Help of Christians
    Opis:
    Sanktuaria zarówno w tradycji, jak i we współczesności Kościoła były i są szczególnym miejscem przepowiadania słowa Bożego. Kodeks Prawa Kanonicznego, sankcjonując postanowienia Soboru Watykańskiego II odnośnie porządkowania nauczania w Kościele, w jednym z paragrafów przypomina, że zwłaszcza w tych miejscach powinno się zapewnić wiernym obfitsze środki zbawienia przez gorliwe głoszenie słowa Bożego, przez odpowiednie ożywienie życia liturgicznego oraz przez kultywowanie zatwierdzonych form pobożności ludowej. Sobór Watykański II zrodził także w Kościele ducha odnowy charyzmatów zakonnych. W opracowaniu podjęto więc próbę przeanalizowania, jak te wytyczne realizowano w sanktuarium maryjnym w Skrzatuszu w latach 80. XX w., gdzie posługę duszpasterską sprawowali wówczas salezjanie, którzy dbali zarówno o podwyższenie duchowej jakości posługi przepowiadania Słowa Bożego, jak i zgodnego ze swoim charyzmatem propagowania w nim kultu Wspomożycielki Wiernych i św. Jana Bosko.
    Shrines both in the tradition and in the modernity of the Church have been a special place of preaching the Word of God. The Code of Canon Law sanctioning the Vatican Council II with regard to organize the teaching of the Church, in one of the paragraphs reminds that especially such places should provide the faithful with abundant means of salvation through zealous preaching the Word of God, a respective revival of liturgical life and the cultivation of approved folk forms of piety. Moreover, the Vatican Council II brought forth the spirit of renewal of charismas of religious orders. The article attempts to analyse how these guidelines were implemented at the Marian shrine in Skrzatusz in the 80s where the Salesians run the pastoral ministry. At that time they both took care to increase the quality of spiritual ministry of preaching the Word of God and promote, in accordance with their charism, the cult of the Blessed Virgin Mary Help of Christians and St. John Bosco.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2015, 3; 75-93
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy można rozstrzygnąć przynależność autora Kazań świętokrzyskich do kręgu dominikanów bądź franciszkanów na podstawie przesłanek treściowych?
    Can the author of The Holy Cross Sermons be identified as a Dominican or Franciscan on the basis of the contents?
    Autorzy:
    Wiśniewski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082201.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    średniowieczne kaznodziejstwo
    średniowieczne kazania
    Kazania świętokrzyskie
    Tomasz z Akwinu
    Peregryn z Opola
    Antoni z Padwy
    duchowość średniowieczna
    religijność średniowieczna
    franciszkanie
    Zakon Braci Mniejszych
    dominikanie
    Zakon Braci Kaznodziejów
    XIII wiek
    medieval preaching
    medieval sermons
    Holy Cross Sermons
    Thomas Aquinas
    Peregrine of Opole
    Anthony of Padua
    medieval spirituality
    medieval religiosity
    Franciscans
    Order of Friars Minor
    Dominicans
    Order of Preachers
    13th century
    Opis:
    Kazania świętokrzyskie stały się obiektem badań prowadzonych przez naukowców reprezentujących różne dyscypliny mieszczące się w ramach nauk humanistycznych. Nie powinno to dziwić z racji na ciężar gatunkowy tekstu. Stanowią one najstarszy polski zabytek literacki spisany po staropolsku oraz łacinie. Starano się znaleźć odpowiedzi na pytania: kto mógł być autorem świętokrzyskiej kolekcji kazań oraz, w jakim środowisku mogły one powstać. Niniejszy artykuł wpisuje się w ten nurt badań. Problemem badawczym rozważanym w niniejszym tekście są przesłanki, które pozwalają nam przyjąć lub odrzucić przynależność autora Kazań świętokrzyskich do kręgu Braci Kaznodziejów lub Braci Mniejszych.
    The Holy Cross Sermons have become the subject of research conducted by scientists representing various disciplines within the framework of the humanities. This should not come as a surprise due to the high importance of the text. The ser-mons are the oldest Polish literary monument written in Old Polish and Latin. Resear-chers have made an effort to find answers to the questions: who could be the author of the Holy Cross Sermons collection of and what can we say about a group of which originated author. This article is part of this research trend. The research problem consi-dered in this text are the premises that allow us to accept or reject the affiliation of the author of the Holy Cross Sermons to the circle of the Friars Preachers or Friars Minor.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 136; 39-54
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cały świat jest alegorią. Recenzja książki Magdaleny Kuran „Przez zarzuconą subtelną bawełnicę…” – cognitio symbolica w kazaniach reformata Antoniego Węgrzynowicza (źródła, zastosowania, konteksty), Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2022
    The Whole World Is an Allegory. A Review of „Przez zarzuconą subtelną bawełnicę…” – cognitio symbolica w kazaniach reformata Antoniego Węgrzynowicza (źródła, zastosowania, konteksty) by Magdalena Kuran, Łódź University Press, Łódź 2022
    Autorzy:
    Walińska, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408280.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Antoni Węgrzynowicz
    baroque preaching
    symbolic theology
    allegory
    conceptual preaching
    barokowe kaznodziejstwo
    teologia symboliczna
    alegoria
    kazania konceptystyczne
    Opis:
    Recenzja dotyczy książki Magdaleny Kuran „Przez zarzuconą subtelną bawełnicę…” – cognitio symbolica w kazaniach reformata Antoniego Węgrzynowicza (źródła, zastosowania, konteksty) (Łódź 2022). Tekst zawiera omówienie najważniejszych zagadnień poruszonych w monografii: wyjaśnienie znaczenia i roli teologii symbolicznej (oraz będącej jej częścią zasady cognitio symbolica) w twórczości Antoniego Węgrzynowicza – osiemnastowiecznego kaznodziei, członka zakonu krakowskich reformatów, autora kilkuset kazań w językach polskim i łacińskim. Podkreśla się umiejętność Autorki w rozpoznawaniu i opisie zastosowanych zabiegów alegoryzacyjnych na różnych poziomach tekstu (koncept całego zbioru, budowa poszczególnych kazań, wybrane przykłady argumentacji). Recenzowana publikacja zostaje oceniona jako niezwykle wartościowa, zarówno ze względu na bogaty materiał źródłowy, erudycję i umiejętności analityczne Autorki, jak i całościowe ujęcie twórczości krakowskiego kaznodziei.
    The text discusses the most important issues raised in the monograph: an explanation of the meaning and role of symbolic theology (and the principle of cognitio symbolica, which is a part of it) in the work of Antoni Węgrzynowicz – an eighteenth-century preacher, a Cracow Franciscan, the author of several hundred sermons in Polish and Latin. What is emphasised is the author’s skill in identifying and describing the allegorisation procedures employed at various levels of the text (from the collection-concept, through individual sermons, to selected examples of argumentation). The reviewed publication is assessed as extremely valuable, both for its rich source material, erudition and analytical skills, as well as for its comprehensive coverage of the work of the preacher.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2022, 11; 189-200
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Эмотивно-оценочный дискурс православного священника как языковой личности (на основе анализа проповеди протоиерея Димитрия Смирнова)
    The Emotive-Evaluative Discourse of the Orthodox Clergyman as a Linguistic Personality (Based on an Analysis of a Sermon by Archpriest Dimitry Smirnov)
    Dyskurs emotywno-oceniający prawosławnego duchownego jako osobowości językowej (na podstawie analizy kazania protojereja Dimitrija Smirnowa)
    Autorzy:
    Petríková, Anna
    Wideł-Ignaszczak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342723.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dyskurs emotywno-oceniający
    dyskurs religijny
    kaznodziejstwo
    ekspresywność
    automatyczne rozumienie tekstu
    analiza konceptualna tekstu
    koncept
    emotive-evaluative discourse
    religious discourse
    preaching
    expressivity
    automatic text comprehension
    conceptual analysis of text
    concept
    Opis:
    В настоящей статье внимание обращено на анализ эмотивно-оценочного дискурса (ЭОД) языковой личности священника. Используя набор программных инструментов для обработки языковых корпусов, разработанный компанией Lexical Computing Ltd, был осуществлен количественный анализ текста проповеди на «День Святой Троицы. Пятидесятница (8 июня 2014 года). Предметом исследования является текстовая гнома № 4, которая вызвала огромный резонанс в обществе. Автор – протоиерей Димитрий Смирнов. Исследование проведено не только в аспекте корпусной лингвистики, но и в ракурсе теории дискурса, составной частью которого являются религиозный и эмотивно-оценочный дискурсы. В результате исследования был выявлен в дискурсе проповедника основной концепт «Человек», важнейшие коммуникативные параметры, как экспрессивность, неофициальность. Среди предтекстовых пресуппозиций текста проповеди можно назвать информацию о том, что проповедник учился в школе с математико-физическим профилем.
    W niniejszym artykule zwrócono uwagę na analizę dyskursu emotywno-oceniającego osobowości językowej osoby duchownej. Korzystając z zestawu narzędzi programowych do przetwarzania korpusów językowych, opracowanych przez Lexical Computing Ltd, przeprowadzono analizę ilościową tekstu „Kazania na Dzień Świętej Trójcy. Pięćdziesiątnica” (8 czerwca 2014 r.). Przedmiotem badań jest fragment kazania № 4, który wywołał ogromny rezonans w społeczeństwie. Autorem jest protojerej Dimitriy Smirnov. Badanie zostało przeprowadzone nie tylko w aspekcie językoznawstwa korpusowego, ale także z perspektywy teorii dyskursu, której elementami składowymi są dyskurs religijny i dyskurs emotywno-oceniający. Omówiono rozumienie pojęcia osobowość językowa. W wyniku badań w dyskursie kaznodziei został wyłoniony główny koncept „Сzłowiek” oraz wskazano najważniejsze parametry komunikacyjne, takie jak ekspresywność i nieformalność. Wśród przedtekstowych presupozycji tekstu kazania można wymienić informacje, które kaznodzieja otrzymał w szkole o profilu matematyczno-fizycznym.
    This paper focuses on an analysis of the emotive-evaluative discourse of the linguistic personality of the clergyman. Using a set of software tools for processing language corpora developed by Lexical Computing Ltd., a quantitative analysis was carried out of the text of “The Sermon for Holy Trinity Day. Pentecost” (8 June 2014). The subject of the study was the text of sermon No 4, which had evoked a huge response in society. Its author was Archpriest Dimitry Smirnov. The study was conducted not only from the perspective of corpus linguistics, but also from that of discourse theory, the components of which are religious discourse and emotive-evaluative discourse. The understanding of the concept of linguistic personality was also discussed. As a result of the study, the main concept of “Man” in the preacher’s discourse was selected and the most important communicative parameters, such as expressivity and informality, were identified. Among the pretextual presuppositions of the text of the sermon is the knowledge the preacher received at school, which placed a particular emphasis on mathematics and physics.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 221-241
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-87 z 87

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies