Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Gielerak, Grzegorz"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 33
Tytuł:
Diuretyki – zasady stosowania w niewydolności serca
Diuretics in heart failure – rationale for use in heart failure
Autorzy:
Galas, Agata
Krzesiński, Paweł
Gielerak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034513.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diuretyki
kreatynina
niewydolność nerek
niewydolność serca
Opis:
Heart failure is an epidemic of ageing 21st century societies. Despite wide access to modern treatment strategies, many cardiovascular diseases eventually lead to its development. Especially increased survival after acute coronary syndrome contributes to the growing number of patients with heart failure. Despite the use of optimal pharmacological treatment and therapeutic support devices (i.e. cardiac resynchronisation), heart failure manifests in a number of exacerbations, often requiring hospitalisation. The most common cause of symptom exacerbation is volume overload, which might result from disease progression, comorbidities and patient non-compliance, e.g. regarding drug withdrawal or dose reduction. Moreover, each hospitalisation deteriorates prognosis. It is therefore important to optimise pharmacological treatment to improve both survival and symptoms. The main group of symptom-relieving drugs in heart failure are diuretics, which relieve congestionrelated symptoms, improve the quality of life and reduce the risk of further hospitalisations. However, they do not affect prognosis. Moreover, they are not free from limitations, and the desired effect of dehydration can be associated with adverse effects, i.e. impaired renal function. It is therefore important to use the lowest possible doses, sufficient to maintain euvolaemia. The aim of this paper is to summarise the current knowledge concerning the safe use of diuretics, based on the understanding of their mechanisms of action and rules of application in various phases of the disease.
Niewydolność serca jest epidemią starzejących się społeczeństw XXI wieku. Mimo dostępu do nowoczesnych metod leczenia wiele chorób układu sercowo-naczyniowego w swoim końcowym etapie prowadzi do jej rozwoju. Zwłaszcza zwiększona przeżywalność po ostrych zespołach wieńcowych powoduje, że grupa chorych z niewydolnością serca się powiększa. Pomimo stosowania optymalnej farmakoterapii oraz urządzeń wspomagających leczenie (np. w przypadku resynchronizacji) w przebiegu niewydolności serca dochodzi do licznych zaostrzeń, często wymagających hospitalizacji. Najczęstszą przyczyną zaostrzenia objawów jest przewodnienie, które może wynikać z postępu choroby, chorób współistniejących oraz niestosowania się pacjentów do zaleceń, np. dotyczących odstawienia lub zmniejszenia dawek leków. Co istotne, każda hospitalizacja w tej grupie chorych pogarsza rokowanie, dlatego tak ważne jest optymalne leczenie farmakologiczne zarówno poprawiające przeżywalność, jak i objawowe. Główną grupą leków objawowych stosowanych w niewydolności serca są diuretyki, których rola polega na zmniejszeniu objawów zastoju, poprawie jakości życia i zmniejszeniu ryzyka ponownych hospitalizacji. Nie wpływają one natomiast na rokowanie. Ich użycie nie jest jednak pozbawione ograniczeń, a uzyskanie pożądanego efektu odwodnienia może się wiązać z działaniami ubocznymi, np. pogorszeniem wydolności nerek. Dlatego też istotne jest stosowanie najmniejszych ich dawek wystarczających do utrzymania euwolemii. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie obecnego stanu wiedzy na temat bezpiecznego użycia diuretyków, opartego na zrozumieniu mechanizmów ich działania oraz zasad stosowania w różnych fazach choroby.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 450-459
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wysiłkowa kardiografia impedancyjna – nowa technologia, nowe możliwości
Impedance cardiography during exercise – new technology, new possibilities
Autorzy:
Kurpaska, Małgorzata
Krzesiński, Paweł
Gielerak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034721.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
kardiografia impedancyjna
nadciśnienie tętnicze
niewydolność serca
test wysiłkowy
Opis:
Exercise impedance cardiography is a non-invasive method for the assessment of haemodynamic parameters of the cardiovascular system during exercise. Owing to the technology based on morphological analysis of the impedance signal and advanced artifact filtering, the method enables to perform a test at the onset of symptoms. High repeatability and accuracy of exercise impedance cardiography have been confirmed in a number of studies. Previous clinical experience indicates the utility of exercise impedance cardiography in the objectification of reported complaints, identification of haemodynamic background of the observed symptoms and subclinical cardiovascular dysfunction. Qualitative assessment of impedance cardiography waveform may be useful in the detection of left ventricular diastolic dysfunction, ventricular dyssynchrony and hypervolaemia. Evaluation of haemodynamic parameters during exercise may support the diagnosis of ischaemic heart disease, heart failure, arterial and pulmonary hypertension. Stroke volume profile or cardiac output alterations may precede clinical symptoms and abnormalities previously detected by standard methods. Therefore, exercise impedance cardiography is undoubtedly an added value to classical diagnostic methods such as the echocardiography or exercise tests. This is highlighted in the current 2016 guidelines for the implementation of ergospirometry. Exercise impedance cardiography, as a relatively simple, inexpensive and reliable test, is likely to play an increasingly important role in evaluating patients’ physical capacity, particularly as an alternative to invasive haemodynamic methods. The clinical value of exercise impedance cardiography should be evaluated in future studies.
Kardioimpedancja wysiłkowa jest nieinwazyjną metodą hemodynamicznej oceny układu krążenia podczas wysiłku. Dzięki technologii opartej na morfologicznej analizie fali impedancji oraz zaawansowanemu filtrowaniu artefaktów możliwe jest wykonanie badania w czasie wystąpienia objawów. W wielu badaniach potwierdzono wysoką powtarzalność i dokładność kardioimpedancji wykonywanej w trakcie wysiłku. Dotychczasowe doświadczenia kliniczne wskazują na jej przydatność w obiektywizacji zgłaszanych dolegliwości, identyfikacji podłoża hemodynamicznego obserwowanych objawów, jak również subklicznych zaburzeń funkcji układu sercowo-naczyniowego. Ocena jakościowa kształtu fali kardioimpedancji może być użyteczna w wykrywaniu zmniejszonej podatności lewej komory, dyssynchronii komór oraz przewodnienia. Analiza zmian parametrów hemodynamicznych w czasie wysiłku fizycznego może wspierać diagnostykę w chorobie niedokrwiennej serca, niewydolności serca, nadciśnieniu tętniczym i płucnym. Zmiany profilu przyrostu objętości wyrzutowej czy rzutu serca wyprzedzają objawy kliniczne i nieprawidłowości dotychczas wykrywane metodami standardowymi. Zatem zastosowanie kardioimpedancji wysiłkowej stanowi niewątpliwie wartość dodaną do klasycznych metod diagnostycznych, takich jak echokardiografia, testy wysiłkowe, co zauważono między innymi w wytycznych dotyczących wykonywania ergospirometrii z 2016 roku. Kardioimpedancja wysiłkowa jako badanie stosunkowo proste w wykonaniu, tanie i wiarygodne niewątpliwie będzie odgrywało coraz większą rolę w ocenie wydolności fizycznej pacjentów, szczególnie jako alternatywa dla oceny hemodynamicznej metodami inwazyjnymi. Dalsza ocena wartości klinicznej kardioimpedancji wysiłkowej powinna być celem przyszłych badań naukowych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 3; 303-310
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 33

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies