Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Film dokumentalny"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 263
Tytuł:
Partii portret nieoczywisty: filmowe opowieści o Lechosławie Goździku, Leonardzie Borkowiczu i Toni Lechtman
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041038.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Polish United Workers Party
Polish Cinema
documentary film
Lechosław Goździk
Leonard Borkowicz
Tonia Lechtman
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
kino polskie
film dokumentalny
Opis:
The film representations of the Polish United Workers’ Party are most often inserted in the dichotomous world of values, with explicitly assigned assessments. This article is concerned with the films reflecting in a more complex way on the Party members’ fates, perceiving individual biographies, being open to various interpretations of the past and able to separate the assessment of the system and the activities of particular persons. When analyzing the film images of Lechosław Goździk, Leonard Borkowicz, and Tonia Lechtman: Metryka Goździka (Goździk’s certificate, 2002) by Joanna Tryniszewska-Obłoj and Joanna Pieciukiewicz, Tonia i jej dzieci (Tonia and her children, 2011) by Marcel Łoziński, and Bezsenność (Insomnia, 2012) by Andrzej Titkow, as well as 45–89 (1990) by Łoziński, I tried to reconstruct both the image of the heroes they contain and the form of filmic expression. The authors answer the questions about events and attitudes, but they do not strive for the precision of academic history. They take into account historical and political circumstances, however, they concentrate on individual experience and memory. The films rehabilitate neither the communist system nor the Polish United Workers’ Party. Yet, they allow us to see the examples of their internal complexity as well as some ways to talk about them.
Filmowe reprezentacje PZPR są najczęściej wpisane w dychotomiczny świat wartości, z jednoznacznie przypisanymi ocenami. W niniejszym artykule skupiam się na filmach zawierających bardziej skomplikowane rozważania na temat losów członków partii, dostrzegających jednostkowe biografie, otwartych na różne interpretacje przeszłości, potrafiących rozgraniczyć ocenę systemu i działań poszczególnych osób. Analizując filmowe portrety Lechosława Goździka, Leonarda Borkowicza i Toni Lechtman: Metrykę Goździka (2002) Joanny Tryniszewskiej-Obłoj i Joanny Pieciukiewicz, Tonię i jej dzieci (2011) Marcela Łozińskiego i Bezsenność (2012) Andrzeja Titkowa, jak również 45–89 (1990) Łozińskiego, staram się zrekonstruować zarówno zawarty w nich obraz bohaterów, jak i formę filmowej wypowiedzi. Twórcy odpowiadają na pytania o wydarzenia i postawy, nie dążą wszakże do precyzji akademickiej historii. Biorą pod uwagę okoliczności historyczne i polityczne, koncentrują się jednak na indywidualnym doświadczeniu i pamięci. Filmy te nie stanowią rehabilitacji systemu komunistycznego ani Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pozwalają jednak dostrzec przykłady ich wewnętrznej złożoności, jak również pewne sposoby opowiadania o nich.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 687-704
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawdziwa fikcja. O przekraczaniu granic gatunkowych w filmie dokumentalnym
Autorzy:
Zwiefka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1967917.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
film dokumentalny
inscenizacje
hybrydy filmowe
dokument wyobraźni
documentary film
staging
hybrid films
documentary of imagination
Opis:
Marcel Łoziński, jeden z czołowych twórców polskiego filmu dokumentalnego, swoją autorską metodę nazwał „zagęszczaniem rzeczywistości”. Polegała ona na wprowadzeniu do filmowanego świata podstawionych przez siebie bohaterów, prowokowaniu rzeczywistości po to, by ujawnić jej charakterystyczne cechy, niewidoczne na pierwszy rzut oka bądź niedostępne dla kamery. Łoziński porównywał siebie do obserwatora akwarium, który zamiast czekać, aż coś się wydarzy, decyduje się nim potrząsnąć, wzbić piasek do góry, wywołać reakcję. Metoda Łozińskiego była jedną z pierwszych prób odejścia od kina obserwacyjnego, od metody cierpliwego oka. Współczesne kino dokumentalne coraz częściej rozwija podejście Łozińskiego i wręcz eksperymentuje z granicami gatunkowymi - tworząc kino pogranicza, filmowe hybrydy balansujące między dokumentem a fabułą. Prawdziwa fikcja 87 Niniejszy artykuł jest próbą usystematyzowania tego zjawiska na polskim gruncie i wpisania go w szerszą światową tendencję, której przedstawicielem jest choćby Joshua Oppenheimer (reżyser słynnej Sceny zbrodni) nazywający swoje filmy „dokumentami wyobraźni”.
Marcel Łoziński, one of the most important Polish documentary film directors, described his method of working as “densifying the reality”. It means that the director introduces into the real world and real situations actors whose role is to provoke the reality, discover its’ characteristic elements that are either invisible at first sight or unreachable to film with a camera. Łoziński compared himself to a person observing an aquarium, who instead of waiting until something happens, decides to shake the aquarium, provoke situations, cause reactions. Łoziński’s method was one of the first attempts to move away from strictly observational mode of documentary cinema. Directors of contemporary documentary films more and more often develop this approach even experimenting with the borders of a genre, creating hybrid films that blur the boundaries between documentary and fiction. This article is an attempt to describe different styles of hybrid films in Poland and compare them with international tendencies, such as what Joshua Oppenheimer (the author of “The Act of Killing”) calls the “documentary of imagination”.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 86-96
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NNW – festiwal, który oddaje sprawiedliwość
Niepokorni Niezłomni Wyklęci – festiwal, który oddaje sprawiedliwość
Autorzy:
Wszołek, Grzegorz (historia).
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 41, s. 76-77
Data publikacji:
2020
Tematy:
Festiwal Filmowy "Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci 1944-1989" (12 ; 2020 ; Gdynia)
Film dokumentalny
Film fabularny
Konkursy i festiwale filmowe
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł omawia XII Międzynarodowy Festiwal „Niepokorni Niezłomni Wyklęci”, który odbył się w dniach 24-27 września 2020 roku w Gdyni. Przedstawia laureatów festiwalu w poszczególnych kategoriach filmowych. Najważniejszą statuetkę dla najlepszego międzynarodowego filmu fabularnego zdobył węgierski reżyser Attila Szasz za film „Wieczna zima”. Na pokazach zaprezentowano ponad 100 produkcji o tematyce historycznej. Patronat nad imprezą objął prezydent Andrzej Duda.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
NNW – największa impreza patriotyczna w Europie
Niepokorni Niezłomni Wyklęci – największa impreza patriotyczna w Europie
Autorzy:
Wszołek, Grzegorz (historia).
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 38, s. 99
Data publikacji:
2020
Tematy:
Festiwal Filmowy "Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci 1944-1989" (12 ; 2020 ; Gdynia)
Film dokumentalny
Film fabularny
Konkursy i festiwale filmowe
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł dotyczy zbliżającego się XII Festiwalu „Niepokorni Niezłomni Wyklęci”, który odbędzie się w dniach 24-27 września 2020 roku w Gdyni. Główną nagrodą jest Złoty Opornik przyznawany za najlepszy film dokumentalny o tematyce historycznej. W tym roku pojawi się nowa kategoria – Międzynarodowy Konkurs Filmów Fabularnych. Ze względu na pandemię liczba miejsc będzie ograniczona, a część paneli dyskusyjnych, wystaw i pokazów filmowych odbędzie się w formie online.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Czaszka z Katynia : w telewizji pokazali [fiński film dokumentalny] : TVP I, 11.05.2007 r
Autorzy:
Wroński, Paweł (1964- ).
Powiązania:
Gazeta Wyborcza 2007, nr 112, s. 17
Data publikacji:
2007
Tematy:
Szymański, Ludwik
Jessen Lisbeth twórczość
Jessen, Lisbeth
Tramsen, Helge
Czaszka z Katynia (film dokumentalny; 2006)
Egzekucja polskich oficerów w Katyniu film dokumentalny
Film dokumentalny fiński tematyka od 2001 r.
Opis:
Dokument Lisbeth Jessen. Czaszka Ludwika Szymańskiego z Krakowa zamordowanego w Katyniu, przechowana w kopenhaskim instytucie przez prof. Helge Tramsen.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Czaszka z Katynia : w telewizji pokazali [fiński film dokumentalny] : TVP I,11.05.2007 r
Autorzy:
Wroński, Paweł (1964- ).
Powiązania:
Rodowód II 2007, nr 11, s. 52-53
Data publikacji:
2007
Tematy:
Tramsen, Helge
Szymański, Ludwik
Jessen Lisbeth twórczość
Jessen, Lisbeth
Czaszka z Katynia (film dokumentalny; 2006)
Egzekucja polskich oficerów w Katyniu film dokumentalny
Film dokumentalny fiński tematyka od 2001 r.
Opis:
Dokument Lisbeth Jessen. Czaszka Ludwika Szymańskiego z Krakowa zamordowanego w Katyniu, przechowana w kopenhaskim instytucie przez prof. Helge Tramsen.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 263

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies