Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Buddyzm"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Koniec filozofii” na Zachodzie a buddyzm
Autorzy:
Woźniak, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641142.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
“THE END OF PHILOSOPHY” IN THE WEST AND BUDDHISMHilary Putnam says: “Whether we want to be there or not, science has put us in the position of having to live without foundations. It was shocking when Nietzsche said this, but today it is commonplace; our historical position – and no end to it is in sight – is that of having to philosophize without »foundation«”.The article discusses the issue of a lack of foundations in both Western thought as well as in Buddhism. In its first part, the author presents the major motifs which recur in Western thought (among others, those of Being, God, truth, subjectivity). The subsequent part of the article is devoted to postmodernist philosophy which, generally speaking, overturns the myth of presence and discovers a lack of foundations. Derrida’s philosophy, or more broadly speaking, postmodernism, is sometimes referred to as the philosophy of the “end of philosophy”. On the one hand, deconstruction is still regarded as philosophy if it plays an exposing role in comparison with the uncritical and dogmatic metaphysics of presence, revealing the structure of its constituent oppositions, the antilogocentrism of writing, and even its own entanglements in metaphysics. However, on the other hand, it might be regarded as the end of philosophy, as it undermines the very possibility of philosophical discourse, based on a metaphysical and logocentric foundation. At the same time, in postmodernism, the senses derived from the metaphysics of presence, such as: subject, truth, culture, become obliterated. In this context, Derrida makes use of the metaphor of the desert. Keji Nishitani, a Japanese philosopher belonging to the Kyoto School, is of the opinion that Western nihilism, in a way, stops at this point, failing to expound on the philosophical and experimental consequences of the discovery of a lack of foundations. For there exists yet another, nihilistic possibility of experiencing the above-mentioned lack of foundations. However, this option requires moving beyond the Western perspective. Whereas, on the whole, the West lacks the tradition of cognitive work based on tangible and concrete experience. Certain trends in Christian mystical philosophy may be looked upon as possible exceptions in this context. Whereas psychology and psychoanalysis are not able to profoundly transform our awareness. Without a doubt, a cognitive tradition which relies on direct experience, exists in Asia, to mention for instance, the classic Indian yoga, Taoism and particularly Buddhism, whose intellectual achievements make it a match of the Western intellectual tradition. Confronted with a lack of our own tradition, we have to reach out for such methods of work with our consciousness which go beyond the subject-object dualism and move farther towards what is situated beyond the horizon of the above-mentioned dualism.According to the author of the article, a special role in the discovery of this possibility in the West, was played by Martin Heidegger. In a similar way as it happens in postmodernism, Heidegger discovered a lack foundations in reality; yet he pointed out to the possibility of experiencing it in a non-nihilistic, extra-conceptual way. It seems that Heidegger’s other great achievement was an in-depth analysis of the foundations of Western philosophy, referred to him as a destruction of metaphysics; the outcome of this approach was an opening to other, non-nihilistic understanding and experience of lack of foundations, as it happens in Buddhism. According to Heidegger’s conception, one observes from the very beginning a certain moving away from the ecological perspective towards a reflection on unconcealment (aletheia), the essence of Being (Seyn), clearing (Lichtung), openness (Offene) and finally on appropriation or enowning (Ereignis), while his reasoning which evidently aims at abandoning the sphere of metaphysics, in many instances, seems to enter into a dialogue with the Eastern thought. A good example of this may be the fact that a well-known German specialist on Buddhist religion, Herbert V. Guenther, reaches out for Heidegger’s concept of Being, when he attempts to translate the term “foundation” (gzhi), so important in Tibetan Buddhism, into the language of the Western culture.In Heidegger’s paper Science and Reflection (Nauka i namysł) (1958), one comes across a statement that the dialogue between East and West is unavoidable. According to the author, the dialogue between East and West is unavoidable and may contribute to saving man from the dangerous situation in which the character of his existence is determined by technology. Yet, it seems that today it is still difficult to talk about any major impact of the Eastern thought on the philosophical culture of the Western world. The above impact is probably most easily noticeable within the sphere of cognitive science or else within the philosophy of the mind, where the contemporary methods of its research may be referred to the theory and meditation practice of the mind as they function in the eastern tradition, and particularly in Buddhism
Źródło:
Studia Religiologica; 2004, 37
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chiński konwertyta John Wu (Wu Jingxiong 吳經熊, 1899-1986) i jego duchowy dialog z religiami Chin
Chinese Convert John Wu (Wu Jingxiong 吳經熊, 1899-1986) and his Spiritual Dialogue with the Religions of China
Autorzy:
Wesołowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480456.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
John C.H. Wu
„ponad Wschodem i Zachodem”
religie chińskie
konfucjanizm
daoizm
buddyzm
“beyond East and West”
religions of China
Confucianism
Daoism
Buddhism
Opis:
John C.H. Wu (1899-1986) to wyjątkowa postać w historii spotkania chrześcijaństwa z kulturami Chin. Był prawnikiem, filozofem prawa, pedagogiem życia religijnego oraz konwertytą. Urodził się 28 marca 1899 r. w Ningpo (Chiny). W 1917 nawrócił się na protestantyzm (mając 18 lat), a w 1937 na katolicyzm (w wieku 38 lat). Życie wiarą chrześcijańską u Johna Wu nie było sprawą oczywistą. Kryzys wiary nastąpił u niego szczególnie podczas pobytu w USA (1920-1921, 1923-1924, 1929-1930). Zaś lata 30. XX w. w Chinach były wyzwaniem dla „jego chrześcijaństwa”. Duchową wędrówkę Johna Wu można określić jako podążanie „ponad Wschodem i Zachodem”. W jego twórczości dominuje motyw przezwyciężania przeciwieństw: chrześcijaństwo (katolicyzm) – religie chińskie (daoizm, buddyzm, konfucjanizm); to, co ludzkie – to, co boskie; to, co naturalne – to, co nadnaturalne; to, co stare – to, co nowe. Nawrócenie Johna Wu doprowadziło go do następujących wniosków: boskość przewyższa ludzkość; uniwersalność przekracza to, co partykularne; duchowość człowieka przekracza różnicę pomiędzy „Wschodem i Zachodem”. Kluczem do zrozumienia religii chińskich u Johna Wu jest analogia pomiędzy Starym i Nowym Testamentem: to, czym był Stary Testament dla Żydów, tym była „stara tradycja chińska” dla Johna Wu. Religie Chin są pedagogami Johna Wu w drodze ku chrześcijaństwu.
John C.H. Wu (born on 28 March 1899 in Ningpo, China, died in 1986) was an exceptional man. A spiritual teacher and a philosopher of law and lawyer himself, he converted first to Protestantism (in 1917), when he was yet eighteen, and then, twenty years later, to Catholicism. Leaving out his newfound faith was far from easy for him in the beginning. He went through a number of spiritual crises during his several stays in USA (1920-1921, 1923-1924, 1929-1930), but particularly in the 1930s. His spiritual journey spanned East and West, focusing on overcoming many different contradictions: Christianity (Catholicism) versus Chinese religions (Daoism, Buddhism, Confucianism); human vs. divine; natural vs. supernatural; old vs. new. His conversion led him to argue, on intellectual grounds, that divine supersedes human, universality is superior to particularity, and man’s spirituality crosses the borders between East and West. John C.H. Wu draws an analogy between Old and New Testaments and old Chinese tradition: what for Jews was the former, the latter was for him. This was his key to understand the religions of China. To him, they were his teachers that led him to Christianity.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 350-377
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka zagrożeń duchowych w medytacji Wschodu w kontekście inicjacji okultystycznych i synkretyzmu religijnego
Risks Spiritual Meditation East in the Context of the Initiation of the Occult and Religious Syncretism
Autorzy:
Wdowiszewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558544.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
medytacja Wschodu
joga
buddyzm
okultyzm
synkretyzm
Eastern meditation
yoga
Buddhism
occultism
syncretism
Opis:
Kontrowersyjne kwestie związane z medytacją Wschodu rozpatrywano na Zachodzie w latach 70. XX wieku. Psycholodzy, psychiatrzy i terapeuci już wtedy dzielili się na zwolenników i przeciwników tej metody ćwiczeń. W obecnym czasie, w środowisku duchowieństwa również zdania są podzielone, co do pozytywnych i negatywnych efektów tej wschodniej metody relaksacyjnej. Duchowni zaangażowani w tzw. chrześcijański zen i w tzw. chrześcijańską jogę twierdzą, że te metody pomagają pogłębić relacje z Bogiem. Kapłani, którzy negatywnie oceniają ten sposób duchowego rozwoju, podkreślają fakt, iż medytacja oraz joga Wschodu posiadają okultystyczne korzenie i dla tego stanowią duchowe zagrożenie dla chrześcijan. Zwracają też uwagę, że włączanie tych technik do modlitw chrześcijańskich może prowadzić wprost do synkretyzmu.
Contentious issues relating to meditation East was considered the West in the 70s of the twentieth century. Psychologists, psychiatrists and therapists even then, were divided into supporters and opponents of this method of exercise. At the present time, in the environment of the clergy they are also divided opinion as to the positive and negative effects of this eastern method of relaxation. The clergy involved in the Christian Zen and the Christian yoga claim that these methods will help to deepen the relationship with God. Priests who negatively evaluate this kind of spiritual development, emphasize the fact that meditation and yoga East, have occult roots and for that they are a spiritual threat to Christians. They also point out that the inclusion of these techniques into Christian prayer can lead directly to syncretism.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 38; 279-297
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dōgena Fukan zazengi jako tekst ujawniający istotne rysy buddyjskiej praktyki
Fukan zazengi by Dōgen as a text revealing the essential features of Buddhist practice
Autorzy:
Trochonowicz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402413.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Dogen
Fukan zazengi
Shobogenzo
medytacją siedząc
praktyka religijna
dawni mistrzowie
buddyzm
mahajana
zen
Wittgenstein
Opis:
The aim of this article is the presentation and relatively detailed analysis of the text written by the medieval monk Dogen entitled Fukan zazengi. This is one of the most important religious scriptures in the history of Japanese Buddhism and Buddhism in general, constituting the basic instructional manual within the wide Mahayana current. In the article I present the author’s view, which boils down to emphasizing the importance of independent meditation practice based on examples of former masters. At the same time, I emphasize the fi nal mystery of the actual practice itself and Dogen’s advice to reject the understanding of religious practice in terms of profi t and loss. The paper also touches the problem occurring within two versions of the discussed meditation instruction. The diff erences in the two texts are twofold, on the one hand, more or less signifi cant corrections throughout the whole text and on the other hand one fundamental change that determines the core of religious practice, which is, after all, a sine qua non of Buddhism. As I will try to prove, this change, contrary to appearances, is not as revolutionary as it might seem and both versions reveal the same secret of sitting meditation.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2020, 17; 53-69
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zen na poddaszu. Przyczynek do recepcji buddyzmu w Polsce
Autorzy:
Tracz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689920.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Buddhism
Zen Buddhism
Buddhism in Poland
religions and denominations in Poland
non-Christian religions in Poland
denomination policy
informal religious movements
drugs
counterculture
buddyzm
buddyzm zen
buddyzm w Polsce
religie i wyznania w Polsce
religie niechrześcijańskie w Polsce
polityka wyznaniowa
nieformalne ruchy religijne
narkotyki
kontrkultura
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia dziejów recepcji buddyzmu w powojennej Polsce, jako elementu przenikania nad Wisłę zjawisk charakterystycznych dla cywilizacji zachodniej (atlantyckiej) w drugiej połowie XX w. Przedstawione zostały główne, pozauniwersyteckie ośrodki i grupy, w których podejmowano próby praktyk buddyjskich, oraz osoby, które przyczyniły się do popularyzacji różnych odmian buddyzmu, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu zen i roli, jaką w jego rozpowszechnianiu w Polsce odegrał amerykański nauczyciel buddyzmu zen, Philip Kapleau. Przedstawiono również działania prowadzone przeciwko polskim buddystom przez policję polityczną oraz drogę prowadzącą do rejestracji i tym samym zalegalizowania działalności pierwszej wspólnoty buddyjskiej w Polsce, co nastąpiło dopiero w 1981 r. Zen in the attic. A contribution to the reception of Buddhism in PolandThe reception of Buddhism, which in Europe began already in the nineteenth century, did not pass over Poland. Initially limited to scientific milieus and small social circles, in time Buddhism became more widely present, especially in artistic communities and youth subculture groups. After the World War Second, despite of being cut off by the Iron Curtain from main cultural changes, Poland was permeated by fashions and phenomena characteristic of the Atlantic civilisation, including the fascination for Oriental religiosity, especially Buddhism. Oriental studies were carried out at universities, while individuals and groups of enthusiasts tried on their own to study Buddha’s writings and teachings. There were among those people Władysław Misiewicz from Radom and Piotr Boniński from Gliwice. Their interest, however, was limited to intellectual reflection and they did not practice Buddhism. One of the first groups to practice Buddhist meditation was the circle of artist Andrzej Urbanowicz, who in 1967, together with his friends established an artistic group called “Oneiron”. Texts and intellectual quest led them towards Zen Buddhism, and Urbanowicz’s atelier became the first place in Poland where meditation was practiced. Meetings were also held at Mąchocice Kapitulne near Kielce. Activities of the still unformal group of Buddhists were kept under surveillance by the secret police. In 1975 Philip Kapleau, an American teacher of Buddhism, answered the group’s invitation, and from that time on, he visited Poland many a time. After Urbanowicz left Poland, in 1978, architect Andrzej Korbel became the leader of the group; in time, the Warsaw circle took the lead, with psychotherapist Wojciech Eichelberger. In the meantime, however, efforts to legalise the group encountered obstacles and it was not until 1981 that the first Zen Buddhist Community in Poland was established. Later on, next groups were organised but, despite the fact that a real breakthrough took place after 1989, already in the 1980s there were four officially registered Buddhist communities, with branches and circles in different towns and cities.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2018, 16
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Acedia, neognoza, popreligia et consortes. Josepha Ratzingera/ Benedykta XVI teologiczne diagnozy kryzysów współczesności
Acedia, New Gnosis, Popreligion et consortes. Joseph Ratzinger/ Benedict XVI Theological Diagnosis of Modern Crisis
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601718.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia
antropologia
bezbożność
gnoza
buddyzm
hinduizm
oświecenie
kultura
nihilizm
Kościół
theology
anthropology
godlessness
gnosis
Buddhism
Hinduism
enlightenment
culture
nihilism
Church
Opis:
Kształt antropologii zależy od kształtu teologii. Antropologia bezbożna wypacza obraz człowieka; zerwanie relacji z Bogiem sprawia, że wszelkie dziedziny życia i ludzkiej aktywności ulegają deformacji i degradacji. Człowiek, wyrzekając się swojego Stwórcy i zależności od Niego, traci poczucie sensu i smaku życia. Neurotycznie poszukując ich innych przestrzeniach, zastępuje prawdziwe wartości substytutami, a prawdziwą rzeczywistość samodzielnie wykreowanymi rekwizytami. Ratzinger pokazuje, że utrata Boga i źle pojęta autonomia człowieka generuje smutek, pustkę i w efekcie bunt; wszystko w życiu staje się chore. Neognostycka mentalność, będąca mieszaniną antropologicznej frustracji, ślepej wiary w naukę oraz snobizmu elit; modne fascynacje zachodnimi wersjami dalekowschodnich religii, wspierającymi w sumie nihilistyczne zapędy ponowoczesności; narcystycznie kreatywna kultura oraz relatywistyczna twórczość sytuowana – w imię tolerancji i pluralizmu – poza dobrem i złem stanowią zdaniem J. Ratzingera/ Benedykta XVI najgroźniejsze dziś choroby kultury i duchowości. Lekarstwem może być tylko poznanie prawdziwego Boga i rozpoznanie w Nim źródła nadziei i miłości. Tylko z niego czerpiąc, człowiek jest zdolny współtworzyć świat, w którym ostatnie słowo nie należy do śmierci.
The shape of anthropology depends on the shape of theology. Godless anthropology distorts the image of a man; a broken relationship with God makes all spheres of life and human activity become distorted and degraded. While rejecting his Creator and the dependence on Him, a man loses his sense of meaning and taste of life. He neurotically tries to find them in other areas, replacing real values with substitutes and true reality with independently created requisites. Ratzinger shows that the loss of God and misplaced human autonomy generate sorrow, emptiness and, consequently, protest; everything in life becomes ill. According to J. Ratzinger/ Benedict XVI, the most dangerous contemporary diseases of culture and spirituality are: neo-gnostic mentality which is a mixture of anthropological frustration, blind faith in science and snobbery of elites; trendy fascinations with the West versions of Far Eastern religions generally supporting nihilistic inclinations of postmodernity; narcissistically creative culture and relativistic output placed beyond good and evil - in the name of tolerance and pluralism. The only cure can be cognition of real God and recognition of a source of hope and love in Him. Only by drawing from Him, a man is able to co-create the world where the final word does not belong to death.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 5-21
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroby euroatlantyckiej kultury/cywilizacji. Diagnoza J. Ratzingera/Benedykta XVI
Diseases of euroatlantic Culture/Civilisation. Diagnosis of J. Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972814.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
teologia
antropologia
bezbożność
gnoza
buddyzm
hinduizm
oświecenie
kultura
nihilizm
Kościół
theology
anthropology
godlessness
gnosis
Buddhism
Hinduism
enlightenment
culture
nihilism
Church
Opis:
Kształt antropologii zależy od kształtu teologii. Antropologia bezbożna wypacza obraz człowieka; zerwanie relacji z Bogiem sprawia, że wszelkie dziedziny życia i ludzkiej aktywności ulegają deformacji i degradacji. Człowiek, wyrzekając się swojego Stwórcy i zależności od Niego, traci poczucie sensu i smaku życia. Neurotycznie poszukując ich w innych przestrzeniach, zastępuje prawdziwe wartości substytutami, a prawdziwą rzeczywistość samodzielnie wykreowanymi rekwizytami. Ratzinger pokazuje, że utrata Boga i źle pojęta autonomia człowieka generuje smutek, pustkę i w efekcie bunt; wszystko w życiu staje się chore. Neognostycka mentalność, będąca mieszaniną antropologicznej frustracji, ślepej wiary w naukę oraz snobizmu elit; modne fascynacje zachodnimi wersjami dalekowschodnich religii wspierającymi w sumie nihilistyczne zapędy ponowoczesności; narcystycznie kreatywna kultura oraz relatywistyczna twórczość sytuowana – w imię tolerancji i pluralizmu – poza dobrem i złem stanowią, zdaniem J. Ratzingera/Benedykta XVI, najgroźniejsze dziś choroby kultury i duchowości. Lekarstwem może być tylko poznanie prawdziwego Boga i rozpoznanie w Nim źródła nadziei i miłości. Tylko z niego czerpiąc człowiek jest zdolny współtworzyć świat, w którym ostatnie słowo nie należy do śmierci.
The shape of anthropology depends on the shape of theology. Godless anthropology distorts the image of a man; a broken relationship with God makes all spheres of life and human activity become distorted and degraded. While rejecting his Creator and the dependence on Him, a man loses his sense of meaning and taste of life. He neurotically tries to find them in other areas, replacing real values with substitutes and true reality with independently created requisites. Ratzinger shows that the loss of God and misplaced human autonomy generate sorrow, emptiness and, consequently, protest; everything in life becomes ill. According to J. Ratzinger/Benedict XVI, the most dangerous contemporary diseases of culture and spirituality are: neo-gnostic mentality which is a mixture of anthropological frustration, blind faith in science and snobbery of elites; trendy fascinations with the West versions of Far Eastern religions generally supporting nihilistic inclinations of postmodernity; narcissistically creative culture and relativistic output placed beyond good and evil – in the name of tolerance and pluralism. The only cure can be cognition of real God and recognition of a source of hope and love in Him. Only by drawing from Him, a man is able to cocreate the world where the final word does not belong to death.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2017, 27; 139-156
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Buddyjska magia przed powstaniem wadźrajany
Autorzy:
Szymański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376014.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Buddhismus
Magie
Dharani, Dharani Sutra
Buddhism
magic
dāraṇī
Dhāraṇī Sūtras
buddyzm
magia
dharani
dharani-sutry
Opis:
Pogląd, zgodnie z którym obrzędy magiczne są w obrębie buddyzmu elementem obcym, jest rażąco błędny, jeśli rozpatrywać go w perspektywie historycznej. Rozwój buddyjskiej magii sięga początków tej religii. Do praktyk magicznych powszechnie odwoływali się świeccy wyznawcy i mnisi reprezentujący indyjską śrawakajanę i mahajanę. Za rytuały magiczne można uznać szeroko rozpowszechnione praktyki buddyjskie, takie jak recytacja tekstów ochronnych, oddawanie czci Śakjamuniemu w miejscach szczególnie ważnych w jego życiu, kult stup, kult wizerunków buddów i bodhisattwów. Obrzędowym działaniom charakterystycznym dla praktyk magicznych przypisano nawet funkcję zbawczą, co świadczy o ich randze. Dążenie do rytualnego wpływania na przebieg zdarzeń osiągnęło kulminację w nurcie mahajany, który jest znany z tekstów zwanych „dharani-sutrami”. Dają one wyraz fascynacji magią jako narzędziem przekształcania otoczenia i samego siebie. Stanowią również świadectwo śmiałego czerpania z obcych tradycji liturgicznych. W wielu dharani-sutrach mamy do czynienia z przypisaniem rytuałom o proweniencji magicznej statusu głównego czynnika w procesie zbawczej transformacji umysłu. Wadźrajana rozwinęła się na gruncie podejścia znanego z dharani-sutr.
Die Ansicht, dass die magischen Rituale innerhalb des Buddhismus ein fremdes Element bilden, ist, in der historischen Perspektive betrachtet, grundsätzlich falsch. Die Entwicklung der buddhistischen Magie geht auf die Anfänge dieser Religion zurück. Auf die magischen Praktiken bezogen sich säkulare Anhänger und Mönche, die indische Srawakayana und Mahayana repräsentierten. Als magische Rituale können weit verbreitete buddhistische Praktiken angesehen werden, wie die Rezitation von schützenden Texten, die Anbetung von Sakyamuni an Orten, die in seinem Leben wichtig waren, die Anbetung von Stupa, die Verehrung der Bilder von Buddhas und Bodhisattvas. Den rituellen Handlungen, die für magische Praktiken charakteristisch sind, wurde sogar eine Heilsfunktion zugeschrieben, was ihren Rang bezeugt. Das Streben nach ritueller Beeinflussung des Handlungsverlaufs fand seinen Höhepunkt in der Strömung Mahayana, die für die sog. Dharani Sutra-Texte bekannt ist. Sie sind Ausdruck der Begeisterung für die Magie als Werkzeug der Umwandlung von seiner Umwelt und von sich selbst. Sie sind auch ein Zeugnis für ein kühnes Schöpfen aus fremden liturgischen Traditionen. In vielen Dharani Sutra handelt es sich darum, dass den Ritualen mit magischem Ursprung der Status des Hauptfaktors im Prozess der erlösenden Transformation des Geistes zugeschrieben wird. Vajrayana entwickelte sich auf der Grundlage eines Ansatzes, der aus Dharani Sutra bekannt ist.
The view that magical rituals represent a foreign element in Buddhism, is definitely wrong when examined from a historical perspective. The origins of Buddhist magic go back to the origins of that religion. Magical practices were common among lay people and monks in Indian Śravakayâna and Mahayâna. Recitation of protective texts, veneration of Śakjamuni in places especially significant in his life, worship of stupas and images of Buddhas and Bodhisattvas were widespread Buddhist magical rituals. The ritual acts characteristic of magical practices have even been assigned a salvific function, which fact bears out their enormous importance.  The tendency to influence the course of events by magical rituals culminated with the Mahayâna movement known from the Dhāraṇī Sūtras papers. The rituals reflect fascination with magic seen as a tool for transforming ones surroundings and oneself. They are also a testimony of the bold use of alien liturgical traditions. In many dharani-sutras, magical rituals possessed the status of being the main factor in the saving transformation of the mind. Vajrayana evolved from dharani-sutras.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2020, 30; 45-67
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola metafor w soteriologii wczesnego buddyzmu tantrycznego
Functions of Metaphors in the Soteriology of Early Tantric Buddhism
Autorzy:
Szymański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146693.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
tantric Buddhism
metaphor
soteriology
religious practice
visualisation
buddyzm tantryczny
metafora
soteriologia
praktyka religijna
wizualizacja
Opis:
Artykuł jest poświęcony specyficznej roli metafor w dwóch modelach praktyki religijnej, które funkcjonowały we wczesnej wadźrajanie. W obu modelach za cel praktyki uznawano trwałą zmianę sposobu funkcjonowania umysłu adepta, która ma charakter kognitywny. Modyfikację tę utożsamiano ze spontanicznym aplikowaniem określonych pojęć metaforycznych do interpretacji danych doświadczenia. Pojęcia te są ściśle związane z koncepcją natury buddy. Praktykę religijną wadźrajany można rozumieć jako dążenie do wypełnienia spostrzeżeniową naocznością najważniejszego z tych pojęć, tj. metafory strategicznej (umysł to mandala). Dokonywać się to ma w trakcie specjalnego aktu wizualizacji w kontekście rytualnym. Do istotnych cech takiego aktu należy brak poczucia różnicy między imaginacją a percepcją oraz zanik poczucia odrębności własnej osoby względem wizualizowanej mandali. Można wyróżnić sześć typów metafor ważnych w soteriologii wczesnej wadźrajany. Trzy typy to narzędzia transformacji aktywności poznawczej, zaś pozostałe mają motywować adeptów do podjęcia określonych działań.
The functions of new metaphors in early tantric Buddhism are analysed in the paper. Two models of religious practice are concerned. According to both of them, the goal of tantric practice is permanent modification of the practitioner’s cognitive activity. That modification can be understood as willingness to implement particular metaphors spontaneously into the process of perceptive data interpretation. Those metaphorical concepts are closely related to the conception of Buddha nature. Religious practice of Vajrayâna can be seen as striving for experiential substantiation for the main of those metaphors (mind is mandala). Special act of visualization in ritual context is expected to be such substantiation. Six types of metaphors important in the soteriology of the early Vajrayâna can be distinguished. All of them are discussed in the paper.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2023, 64; 47-67
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór o naturę aktów komunikacji językowej charakterystycznych dla buddyzmu tantrycznego
Autorzy:
Szymański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643944.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
tantrischer Buddhismus
sandhyā-bhāsa
sandhyā-bhāsita
Geheimsprache
Sprache der Dämmerung
buddhistische Hermeneutik
antinomische Empfehlungen
Tantric Buddhism
sandhyā-bhāsita esoteric language, twighlight languge
Buddhist hermeneutics
antinomian directives
buddyzm tantryczny
język tajemny
język półmroku
buddyjska hermeneutyka
antynomiańskie zalecenia
Opis:
Some modern scholars have been trying to identify the specifity of verbal communication acts which are called sandhyâ-bhâša, sandhâ-bhâša, sandhyâ-bhâšita etc. in Tantric Buddhism scriptures. The acts have been usually considered to be characteristic of Vajrayâna and treated uniformly as instances of distinctive language or of special use of language. Yet the fundamentally different interpretations have been offered. The most important of them are discussed in the paper. They are considered regarding Michael M. Broido’s research results. Broido’s findings are juxtaposed with Christian Wedemeyer’s arguments to avoid precipitate conclusions.
Jedną z kwestii od dawna interesujących badaczy tantrycznego buddyzmu jest charakter aktów językowej komunikacji, do których odnoszą się sanskryckie nazwy sandhyā-bhāsa, sandhā-bhāsa, sandhyā-bhāsita itp. W literaturze naukowej zwykle traktowano te akty kompleksowo – jako przypadki użycia języka tajemnego, języka intencjonalnego czy języka półmroku – i uznawano za charakterystyczne dla wadźrajany (nieobecne w pozostałych postaciach buddyzmu). Funkcjonowały przy tym zasadniczo odmienne interpretacje rozpatrywanych aktów komunikacji. W artykule zostały przedstawione i poddane ocenie najważniejsze z tych koncepcji. Oceny dokonano w nawiązaniu do przełomowych ustaleń Michaela M. Broido. Wyniki badań Broida zostały zestawione z konstatacjami Christiana Wedemeyera. Pozwala to spojrzeć na te pierwsze w szerszej perspektywie i uniknąć formułowania wniosków z pominięciem innych ważnych zjawisk językowych występujących w tantrach.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2016, 20
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Leonard FIC, Buddyzm w kulturze Zachodu, Religie Świata – Świat Religii 18, Wydawnictwo „Polihymnia”, Lublin 2016, ss. 240.
Autorzy:
Szuppe, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035916.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Źródło:
Collectanea Theologica; 2016, 86, 2; 215-221
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samopoznanie umysłu w chrześcijaństwie i buddyzmie
Self-knowledge of the mind in Christianity and Buddhism
Autorzy:
Stróżyński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402414.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
samopoznanie
buddyzm tybetański
chrześcijański platonizm
medytacja
self-knowledge
Tibetan Buddhism
Christian Platonism
meditation
Opis:
The article compares the understanding of self-knowledge of the mind in Tibetan Buddhism (in the schools of Mahamudra and Dzogchen) with the ancient, PlatonicChristian philosophy. It argues that in both traditions there are two aspects of the experience of self-knowledge: the impossibility of grasping the mind as an object and theceaseless, unavoidable awareness of the mind’s cognitive activity. The fi rst of those aspects is called by the Tibetan tradition “emptiness”, while the second – lucidity ofthe mind’s nature. In Gregory of Nyssa and Augustine of Hippo we can see a diff erence of accent in terms of the signifi cance of those two motifs, but it seems that bothphilosophers understand self-knowledge in a very similar way. Recognizing those two aspects is what brings the Buddhist and the Western traditions close to each other,while a fundamental diff erence between them lies in the fact that in the latter, selfknowledge of the mind opens a path to the experience of the infi nite mind of God, ofwhich the fi rst is an image, while in Buddhism the concept of God does not appear at all. Individual self-knowledge is treated as the experience of the nature of one, universaland absolute mind.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2020, 17; 19-51
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka nieczystości kobiety w Japonii w świetle szesnastowiecznych relacji europejskich
The Problem of Female Impurity in Japan in the Light of Sixteenth‑Century European Accounts
Autorzy:
Sobczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057715.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Japonia
jezuici
Japonki
kobiety
nieczystość
buddyzm
shintoizm
Japan
Jesuits
women
impurity
buddhism
shintō
Opis:
W artykule wykorzystano szesnastowieczne źródła europejskie w celu nakreślenia realiów życia religijnego ówczesnych Japonek. Dla europejskich kupców i misjonarzy był to czas stosunkowo nieskrępowanego, a zarazem intensywnego odkrywania Japonii. Już materiały z czasów poprzedzających przybycie Franciszka Ksawerego (zapiski Nicolao Lancilotto oraz Jorge Alvareza sprzed 1549 r.) dostarczyły precyzyjnych informacji na temat nieczystej – z racji skalania krwią – natury kobiet, ich okresowej izolacji oraz ograniczonego dostępu do miejsc świętych (góra Kōya). Wiadomości te uzupełnili następnie misjonarze jezuiccy (Franciszek Ksawery, Luis Frois, Alessandro Valignano) o szczegóły dotyczące buddyjskiego dyskursu o kobietach i pesymistycznych perspektyw na ich zbawienie. W artykule podjęto próbę interpretacji oraz weryfikacji materiałów europejskich, która potwierdziła ich wiarygodność i solidne osadzenie w realiach epoki.
The purpose of this article was to describe sixteenth-century Japanese women from the religious perspective, by referring to early European sources. For European travelers to Japan it was the time of relatively free and extensive discovery of the country. Prior to the arrival of Francis Xavier in 1549, reports by Nicolao Lancilotto and Jorge Alvareza provided accurate information on women’s “impurity” due to blood pollution, their periodic isolation and restrictions in accessing sacred places (Mount Kōya). The picture was later on supplemented by Jesuit missionaries (Francis Xavier, Luis Frois and Alessandro Valignano) with details concerning Buddhist discourse on women and their rather pessimistic prospects for salvation rooted in the concept of impurity. To fully comprehend European sources on the subject, an attempt was made to verify how well they reflect historical realities of the time. Confrontation against Japanese sources, however, confirmed their accuracy by far.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 105-116
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty filozoficzne psychoterapii Gestalt
Selected philosophical aspects of Gestalt psychotherapy
Autorzy:
Skorupka, Alfred
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1403645.pdf
Data publikacji:
2021-04-16
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
psychoterapia Gestalt
Frederic Perls
buddyzm zen
recentywizm
Józef Bańka.
Gestalt psychotherapy
Zen buddhism
recentivism
Józef
Bańka.
Opis:
W artykule zostały przedstawione główne założenia psychoterapii Gestalt, a następnie porównano je z filozofią – z buddyzmem zen i recentywizmem. Autor rozważa podobieństwa, ale też pewne różnice między tą koncepcją psychologiczną a filozofią. W konkluzjach wskazano, że filozofia i psychologia powinny nawzajem czerpać ze swych dokonań, lecz nie w celu tworzenia eklektycznych teorii.
This paper presents major assumptions of Gestalt psychotherapy and compares them with Zen buddhism and recentivism. The author analyses similarities and differences between this particular psychological theory and philosophy. The conclusion of this paper is that philosophy and psychology should benefit from their individual achievements, but not in order to develop eclectic theories.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2021, 1, 38; 33-44
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Buddyzm „teistyczny” czy „ateistyczny”? Polemika B. Alana Wallace’a ze Stephenem Batchelorem
Is buddhism theistic or atheistic? Polemic of B. Alan Wallace with Stephen Batchelor
Autorzy:
Sieradzan, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142652.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Buddhism
theism
atheism
nontheism
rebirth
buddyzm
teizm
ateizm
nieteizm
odradzanie się
Opis:
The article „Is Buddhism theistic or atheistic? Polemic of B. Alan Wallace with Stephen Batchelor” discuss polemic between two Western buddhologists B. Alan Wallace and Stephen Batchelor concerning question whether nature of Buddhism is „theistic” or „atheistic”. Both are critical towards Buddhism, but if Batchelor is sceptical of value of Buddhist doctrines, including doctrine of rebirth, Wallace try to remove his doubts by looking for paralels between Buddhism and science. Buddhism is middle way between extremities, in this case between theism and atheism. Many buddhists and buddhologists regards it to be nontheistic. In this polemic Buddha Śakyamuni would probably take medium position between „theism” and „atheism”. Both conceptions are creations of a mind, and Buddhism is way of contemplation which aims to find peace of mind beyond mind.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2018, 30/1; 136-147
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Derrida a buddyzm
Derrida and Buddhism
Autorzy:
Sieradzan, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423113.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
conception of writing
idea of mind
Nagarjuna's Madhyamaka
Opis:
The paper analyze possible analogies between philosophies of Jacques Derrida and Buddhism, especially that of Nagarjuna's Madhyamaka. Buddhism and Derrida are similar for their radical criticism of main currents of existing philosophies. Derrida's conception of writing is akin to Mahayana Buddhism idea of mind as source of everything. In conclusion author shows that both Mahayana Buddhists describing emptiness and its synonyms, and Derrida writing about chora, differance and trace have used words of very similar and sometimes identical meaning. The difference is that main aim of Buddhist authors, including Nagarjuna's deconstruction of Buddhism, is realizing enlightenment, and Derrida's philosophy is showing philosophizing as pure play of endless meanings.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2011, 23; 171-213
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka edukacji tulku (reinkarnacji) w buddyzmie tybetańskim
Criticism of tulku education (reincarnation) in Tibetan Buddhism
Autorzy:
Sieradzan, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/629029.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
buddyzm tybetański
reinkarnacja
tulku
edukacja monastyczna
Tibetan Buddhism
reincarnation
monastic education
Opis:
The present article analyses issue of tulku or people regarded as reincarnations of Tibetan masters. It shows meaning of the tulkus in Tibetan Buddhism, and character of traditional education of monks (all tulkus have to be monks during their school years). The main concern of the author is criticism of tulku educational system, both in Tibet and outside it. What was already mentioned by other authors (corruption, violence against young tulkus) in feudal Tibet is reproduced in Tibetan monasteries outside Tibet. Some young tulkus, especially those who have been recognized in the West, do not accept tulku system. Few of them quitted monkhood, and some even rejected Buddhism.
Niniejszy artykuł analizuje zagadnienie tulku, czyli ludzi uważanych za reinkarnacje tybetańskich mistrzów. Pokazuje znaczenie tulku w buddyzmie tybetańskim i charakter tradycyjnej edukacji mnichów (wszyscy tulku muszą być mnichami w czasie nauki w szkole). Przedmiotem zainteresowania autora jest krytyka systemu edukacyjnego tulku, zarówno w Tybecie, jak i poza nim. Tekst pokazuje, że to, co było przedmiotem krytyki ze strony innych autorów opisujących feudalny Tybet (korupcja, przemoc wobec młodego tulku), nadal stanowi problem w klasztorach buddyjskich poza Tybetem. Kilku młodych tulku zrzuciło szaty mnisie, a część z nich porzuciła buddyzm.
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2017, 10; 51-66
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychologia a buddyzm. Czego psycholodzy mogą się nauczyć od buddystów a buddyści od psychologów?
Psychologization of Buddhism: Chance or danger?
Autorzy:
Sieradzan, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/629079.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
buddyzm
psychologia
ego
narcyzm
osobowość
Buddhism
psychology
personality
Opis:
The article presents positions of psychologists, Buddhists and psychologists being Buddhists concerning similarities and differences between methods of Western psychology and Buddhism. In general there are three main points of view: (1) Buddhism is religion and as such cannot be reconciled with psychology; (2) Buddhist meditation can be supplied with psychotherapy; (3) Western psychology is form of Buddhism. Psychology regarded as therapy or science works in another dimensions than Buddhism being religion. Buddhists can use methods of Western psychology in limited way.
Artykuł przedstawia stanowiska psychologów, buddystów oraz psychologów-buddystów w kwestii podobieństw i różnic między metodami psychologii zachodniej i buddyzmu. Istnieją trzy zasadnicze punkty widzenia: (1) buddyzmu rozumianego jako religia nie da się pogodzić z psychologią; (2) medytacja buddyjska może stanowić uzupełnienie praktyki psychoterapeutycznej; (3) psychologia zachodnia stanowi formę buddyzmu. Ponieważ jednak psychologia (rozumiana jako terapia bądź nauka) operuje w innych wymiarach niż buddyzm będący religią, dlatego korzystanie przez buddystów z metod psychologii zachodniej i vice versa ma ograniczony charakter.
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2016, 9; 65-80
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia a polityka w buddyzmie tybetańskim: kontrowersje wokół Dordże Śugdena
Religion and politics in Tibetan Buddhism: controversies about Dorje Shugden
Autorzy:
Sieradzan, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423179.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Tibetan Buddhism
fundamentalism
politics
diaspora
Dalai Lama
buddyzm tybetański
fundamentalizm
polityka
Opis:
The present text describes controversies connected with cult of Dorje Shugden, a deity of Tibetan Buddhism on the background of crisis of Tibetan diaspora in India. The author presents points of view of followers of Shugden and 14th Dalai Lama who banned the practice of the cult. It shows examples of intolerance and mutual attacks of Shugden’s followers and their enemies in India. The conflict is a symptom of the crisis of the Tibetan diaspora and of spirituality itself in times of domination of fundamentalists tendencies in religion and politics.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2016, 28/1; 138-159
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wittgenstein a buddyzm – co wynika z ich porównania
Wittgenstein and Buddhism – their Comparison
Autorzy:
Sieradzan, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423322.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Wittgenstein
Buddhism
language
understanding
buddyzm
język
rozumienie
Opis:
The text Wittgenstein and Buddhism – their Comparison is a review of works of 30 authors who wrote about similarities between the philosophy of Wittgenstein and that of Buddhism, mainly of Nagarjuna. The similarities which have been mentioned are: anti-dogmatic and anti-doctrinal nature, set- ting limits in which the use of language has sense, a mystical base of language, rejection of thought as useless for language and understanding, atheism, the notion of unity of world and existence, admiration over miraculous nature of the world, identity of micro- and macro-cosmos, the conviction that any antitheses are of an illusory nature, realizing peace and clarity of mind as the aim of philosophy, the impossibility of adequate naming of psychic emotions, rejection of universals, and the therapeutic aspect of philosophy. The main difference between Wittgenstein and Nagarjuna is that the former looked for the source of problems in language, and the latter in mind.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2013, 25; 141- 153
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Pursuit of Tangible Happiness Religion and Politics in a Japanese ‘New, New Religion’
Swoboda ubiegania się o rzeczywiste szczęście: religia i polityka w nowej japońskiej Nowej Religii
Autorzy:
Shields, James Mark
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441314.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Happiness
religion and politics
Japanese new religions
Kōfuku-no-kagaku
2009 election
Kōfuku Jitsugentō
Okawa Ryūhō
New Komeitō
Sōka Gakkai
Nichiren Buddhism
Szczęście
religia i polityka
nowe japońskie religie
Kōfuku-no-Kagaku
wybory 2009
Komeitō
Buddyzm Nichiren
Opis:
Religion and politics have long been intertwined in Japan, to the extent that it is often difficult to draw lines of distinction between one realm and the other. The ancient Japanese term for the affairs of the state—matsurigoto 政 (lit., festival doings)—is a classic instance of this, implying as it does “the unity of worship and rule” (saisei itchi 祭政一致). In modern times, the Meiji Restoration of 1868 brought with it a renewed fusion of religion and state, in the guise of State Shinto. Japan’s defeat in 1945, however, saw a turn—both legal and social—towards a Western style “separation of Church and State.” At the same time, the decline of traditional religions led to an explosion of so-called “new religions” (shin shūkyō 新宗教), many of which have made forays into the political realm. The best known—and most controversial—example of a “political” new religion is Sōka Gakkai 創価学会, a lay Buddhist movement originally associated with the Nichiren sect that in the 1960s gave birth to a new political party, Komeitō 公明党 (lit., Clean Government Party), which in the past several decades has emerged as the third most popular party in Japan (as New Komeitō). Since the 1980s, Japan has also seen the emergence of so-called “new, new religions” (shin shin shūkyō 新新宗教), which tend to be more technologically savvy and less socially concerned (and, in the eyes of critics, more akin to “cults” than the earlier new religions). One new, new religion known as Kōfuku-no-Kagaku 幸福の科学 (lit., Institute for Research in Human Happiness or simply Happy Science), founded in 1986 by Ōkawa Ryūho 大川隆法, has very recently developed its own political party, Kōfuku Jitsugentō 幸福実現党 (The Realization of Happiness Party). This article will analyse the political ideals of Kōfuku Jitsugentō in relation to its religious teachings, in an attempt to situate the movement within the broader tradition of religio-political syncretism in Japan. In particular, it will examine the recent “manifesto” of Kōfuku Jitsugentō in relation to those of New Komeitō and “secular” political parties such as the Liberal Democratic Party (Jimintō 自民党) and the Democratic Party (Minshutō 民主党).
W Japonii religia i polityka od dawna są ze sobą związane do tego stopnia, że często trudno oddzielić jedną rzeczywistości od drugiej. Najlepiej udowadnia to klasyczne, starożytne słowo japońskie na oznaczenie spraw państwa — matsurigoto 政 (dosłownie, roboty festiwalu), ponieważ zawiera w sobie „jedność kultu i władzy” (saisei itchi 祭政一致). Czasy przywrócenia epoki Meiji w 1868 roku przyniosły ze sobą odnowione połączenie religii i państwa pod pozorem Państwa Shinto. Natomiast klęska Japonii po 1945 roku wprowadziła znaczne zmiany zarówno prawne, jak i społeczne w kierunku zachodniego stylu rozdziału Kościoła od państwa. Towarzyszył temu stopniowy upadek tradycyjnych religii i wzrost popularności tak zwanych “nowych religii” (shin shūkyō 新宗教), z których wiele spróbowało wejść na arenę polityczną. Najlepszym i najbardziej znanym przykładem takiej politycznej nowej religii jest Sōka Gakkai 創価学会, świecki buddyjski ruch pierwotnie skojarzony z sektą Nichiren, który z kolei w latach sześćdziesiątych przekształcił się w nową partię polityczną Komeitō 公明党 (dosłownie. „Partia Czystej Władzy), będącą w ostatnich latach trzecią najpopularniejszą partią polityczną w Japonii, znaną jako Nowa Komeitō. Od lat osiemdziesiątych powstały również inne tak zwane “nowe, nowe religie” (shin shin shūkyō 新新宗教), które są lepiej zorientowane w technologii, a mniej zainteresowane sprawami społecznymi. W oczach wielu krytyków Nowa Komeitō, w przeciwieństwie do swoich poprzedników, jest jednak partią o charakterze zbliżonym do sekty. Jedna z nowej, nowej religii Kōfuku-no-Kagaku 幸福の科学 (dosłownie „Instytut do Badania nad Szczęściem Człowieka, lub po prostu Szczęśliwa Nauka), założona w 1986 przez Ōkawa Ryūho 大川隆法, została niedawno przekształcona w partię polityczną Kōfuku Jitsugentō 幸福実現党 (czyli Partia Realizacji Szczęścia). Artykuł jest próbą analizy ideałów politycznych Kōfuku Jitsugentō w stosunku do jej nauczania religijnego oraz próbą usytuowania tego ruchu w szerszym kontekście synkretyzmu polityczno-religijnego w Japonii. W szczególności skupia się na ostatnim manifeście Kōfuku Jitsugentō, porównując go do deklaracji innych partii świeckich, takich jak Nowa Komeitō, i innych świeckich partii politycznych, np. Partii Liberalno-Demokratycznej (Jimintō 自民党) i Partii Demokratycznej (Minshutō 民主党).
Źródło:
Kultura i Polityka; 2009, 6; 46-65
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wystawa „SPITI-LAHUL-LADAKH: Buddyzm Tybetański w Indiach”
Exhibition "SPITI-LAHUL-LADAKH: Tibetan Buddhism in India"
Autorzy:
Samborska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141233.pdf
Data publikacji:
2019-12-23
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Jarosław Kotas
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
buddyzm tybetański
wystawa fotograficzna
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2010, 4; 266-267
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nembutsu w interpretacji Daisetza Teitaro Suzukiego (1870-1966)
Nembutsu in the Interpretation by Daisetz Teitaro Suzuki (1870-1966)
Autorzy:
Rucki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480338.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Daisetz Teitaro Suzuki
buddyzm
shin
nembutsu
zen
doświadczenie religijne
Buddhism
Shin
Zen religious experience
Opis:
Daisetz Teitaro Suzuki (1870-1966), znany głównie z publikacji na temat zenu, badał także japoński buddyzm sinsiu (jap. shin-shū). Pośród wielu tematów z obszaru sinsiu, szczególnie interesująca wydaje się jego interpretacja nembutsu, czyli pobożnego wzywania Buddy Amidy. Oryginalnym wkładem Suzukiego w dialog między zenem i sinsiu było usytuowanie rozważań w ściśle określonej perspektywie filozoficzno-religijnej. Uznając, że pierwotnie (ponadkulturowo) istnieje tylko jedno doświadczenie religijne i że doskonałym opisem tego doświadczenia jest psychologiczny proces akumulacji saturacji i eksplozji (w nurcie zenu wyraźnie widoczny w praktyce koanów), Suzuki dążył do wykazania, że ten właśnie proces rozwijany jest w nembutsu. Autor skupił się na jednym tylko rodzaju praktykowania nembutsu – tzw. nembutsu wokalnym. Ten rodzaj nembutsu pozwolił Suzukiemu na przedstawienie recytacji w formie realizowania kolejnych psychologicznych etapów: 1) skierowania umysłu na nowe tory; 2) dociekania; 3) identyfikacji i 4) samorealizacji. W swojej interpretacji nembutsu Suzuki zignorował wierzeniowy świat buddyzmu sinsiu. To odcinanie się od kulturowego wyrazu doświadczenia religijnego i pozostawanie tylko na poziomie uniwersalnej, beztreściowej psychologii wydaje się być głównym mankamentem jego analiz. Tendencyjne było też ograniczenie refleksji wyłącznie do nembutsu wokalnego.
Daisetz Teitaro Suzuki (1870-1966), mostly known for his publications on Zen, studied also Japanese Shinshū (jap. shin-shū) Buddhism. Among the many topics in the area of Shinshū – his interpretation of nembutsu, or the pious call of Amida Buddha, seems particularly interesting. Suzuki’s original contribution to the dialogue between Zen and Shinshū was situating his contemplation in a strictly defined philosophical and religious perspective. Recognising the fact that originally (supra-culturally) there is only one religious experience and that the psychological process of accumulation of saturation and explosions (in the mainstream of Zen unmistakably evident in the Gong’an practice) is a perfect description of this experience – Suzuki sought to show that this particular process is developed in nembutsu. The present author focused on only one type of nembutsu practice – the so-called vocal nembutsu. This type of nembutsu allowed Suzuki to present the recitation in the form of implementing subsequent psychological phases: 1) directing the mind to new tracks, 2) investigations, 3) identification, and 4) self-realisation. In his interpretation of the nembutsu, Suzuki ignored the believed-in world of Shinshū Buddhism. This cutting-off from the cultural expression and remaining only at the level of universal, content-less psychology, seems to be the main drawback of his analysis. The limitation of reflection to the vocal nembutsu only – was also biased.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 20-33
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research on social security through Buddhism in the Tran dynasty
Badania nad zabezpieczeniem społecznym przez buddyzm w dynastii Tran
Autorzy:
(Rev. Thich Thanh Dien), Duong Quang Dien
Thi Phuong Chi, Nguyen
Van Tuan, Nguyen
Van Kieu (Most Rev. Thich Dao Thinh), Bui
Thi Minh Hong (Bhikkhuni Thich Dieu Tam), Cao
Thi Nga, Nguyen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790768.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
Social security
amnesty
Buddhism
Tran dynasty
amnestia
Buddyzm
dynastia Tran.
zabezpieczenie spoełczne
Opis:
During the period from 8th Century to early decades of the 14th Century, Dai Viet was in the course of prosperous development with reigns of Tran Thai Tong (ruled from 1226-1258), Tran Thanh Tong (1258-1278), Tran Nhan Tong (1278-1293), Tran Anh Tong (1293-1314), Tran Minh Tong (1914-1329), and Trang Hien Ton (1329-1341). We can say that this is time of prosperity and advance of Tran Dynasty. The Tran Kings’ piety upon Buddhism had a great impact on thought and government policies, especially the spirit of equality and humanity. Kings of Tran express a great care on life of the people, try to relieve their toils, reduce their duties, help the poor, and enhance the social security.116 From Tran Du Tong onwards, all was not as before anymore. Research on social security by Buddhism in Tran dynasty can be presented in many aspects, but this article just focuses on clarifying the social security through Buddhism’s care on material and spiritual life of the people.
W okresie od VIII wieku do wczesnych dekad XIV wieku - za czasów panowania: Tran Thai Tong (rządził od 1226-1258), Tran Thanh Tong (1258-1278), Tran Nhan Tong (1278-1293), Tran Anh Tong (1293-1314), Tran Minh Tong (1914-1329), i Trang Hien Ton (1329-1341) - Dai Viet był w na drodze rozwoju. Można powiedzieć, że jest to czas prosperity i postępu dynastii Tran. Pobożność królów Tranu wobec buddyzmu miała wielki wpływ na myślenie i politykę rządu, zwłaszcza na ducha równości i człowieczeństwa. Królowie dynastii Tran wyrażają wielką troskę o życie ludzi, starają się ulżyć im w trudach, zmniejszają ich obowiązki, pomagają biednym i zwiększają bezpieczeństwo społeczne. Od czasów Tran Du Tong, wszystko nie było już takie jak dawniej. Badania nad zabezpieczeniem społecznym przez Buddyzm w dynastii Tran można przedstawić w wielu aspektach, niniejszy artykuł koncentruje się jednak tylko na wyjaśnieniu zabezpieczenia społecznego poprzez opiekę Buddyzmu nad materialnym i duchowym życiem ludzi.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2021, 1, 44; 171-193
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maciej BARWACZ, Estetyka Życia – wspólne obszary nietzscheańskiej filozofii oraz przekazów buddyzmu zen
Autorzy:
Pyznar, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944231.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
buddyzm
zen
Nietzsche
estetyka, życie
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 533-537
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interreligious Dialogue in Jesus Christ
Dialog międzyreligijny w Jezusie Chrystusie
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950539.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
religia
dialog międzyreligijny
chrześcijaństwo
judaizm
hinduizm
buddyzm
religion
interreligious dialogue
christianity
judaism
islam
hinduism
buddhism
Opis:
This article presents a critical reflection on the advancement of interreligious dialogue between Christianity, Judaism, Islam, Hinduism, and Buddhism. Considering the person of Jesus Christ as a common reference point provides another perspective on reconciliation as well as a means to bridge the differences that continue to hinder a communal experience of faith.
Artykuł nt. Dialog międzyreligijny w Jezusie Chrystusie zawiera krytyczną refleksję na temat stopnia zaawansowania w dialogu między religiami takimi jak: chrześcijaństwo, judaizm, islam, hinduizm, buddyzm. Uwzględnienie wspólnego punktu odniesienia do osoby Jezusa Chrystusa ma być kolejnym głosem w sprawie pojednania i sugestią w niwelowaniu różnic, które ciągle utrudniają wspólnotowe doświadczenie wiary.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Implication of Buddhist Ethical Teaching on Sustainable Development
Buddyjskie nauczenie etyczne a zrównoważony rozwój
Autorzy:
Prakash, Gyan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1840977.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
early Buddhism
sustainable development
human action
wczesny buddyzm
rozwój zrównoważony
ludzkie działanie
Opis:
Ethical teaching of religion has a significant impact on human action. Scripture has always been considered a guideline for human life. However, there is an argument that Buddhist philosophy is dysteleological. Therefore, it is difficult to argue for the virtuous action for protection or restore nature within the early Buddhist framework. This paper is an attempt to argue that Buddha has the main concern for Human suffering and he prescribed the solution or path to get rid of the suffering but there is a significant implication of Buddhist ethical teaching. Therefore, Buddhist ethical teaching can be a significant step towards sustainable development.
Etyczne nauczanie w ramach religii ma znaczący wpływ na ludzkie działanie. Pismo Święte zawsze było uważane za wskazówkę dotyczącą życia ludzkiego. Istnieje jednak argument, że filozofia buddyjska jest dysteleologiczna. Dlatego trudno jest argumentować za cnotliwym działaniem na rzecz ochrony lub przywrócenia natury we wczesnych ramach buddyjskich. Ten artykuł jest próbą argumentowania, że Budda koncentruje się głównie na ludzkim cierpieniu i z góry przewidział rozwiązanie lub ścieżkę pozbycia się tego cierpienia, dlatego buddyjskie nauczanie etyczne może być znaczącym krokiem w kierunku zrównoważonego rozwoju.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2021, 16, 1; 187-191
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Implication of Buddhist Ethical Teaching on Sustainable Development
Buddyjskie nauczenie etyczne a zrównoważony rozwój
Autorzy:
Prakash, Gyan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1840981.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
early Buddhism
sustainable development
human action
wczesny buddyzm
zrównoważony rozwój
ludzkie działanie
Opis:
Ethical teaching of religion has a significant impact on human action. Scripture has always been considered a guideline for human life. However, there is an argument that Buddhist philosophy is dysteleological. Therefore, it is difficult to argue for the virtuous action for protection or restore nature within the early Buddhist framework. This paper is an attempt to argue that Buddha has the main concern for Human suffering and he prescribed the solution or path to get rid of the suffering but there is a significant implication of Buddhist ethical teaching. Therefore, Buddhist ethical teaching can be a significant step towards sustainable development.
Etyczne nauczanie w ramach religii ma znaczący wpływ na ludzkie działanie. Pismo Święte zawsze było uważane za wskazówkę dotyczącą życia ludzkiego. Istnieje jednak argument, że filozofia buddyjska jest dysteleologiczna. Dlatego trudno jest argumentować za cnotliwym działaniem na rzecz ochrony lub przywrócenia natury we wczesnych ramach buddyjskich. Ten artykuł jest próbą argumentowania, że Budda koncentruje się głównie na ludzkim cierpieniu i z góry przewidział rozwiązanie lub ścieżkę pozbycia się tego cierpienia, dlatego buddyjskie nauczanie etyczne może być znaczącym krokiem w kierunku zrównoważonego rozwoju.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2021, 16, 1; 187-191
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Path of a Saint: Buddhaghosa’s Argument for Sustainable Development
Ścieżka świętego: argument Buddaghosy na rzecz zrównoważonego rozwoju
Autorzy:
Prakash, Gyan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371084.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
early Buddhism
sustainable development
religion
Buddhaghosa
natural resources
wczesny Buddyzm
zrównoważony rozwój
religia
Buddaghosa
zasoby naturalne
Opis:
A philosophical investigation of sustainable development has much to contribute to the study of philosophy of religion because religion has significant effect on human behavior. In Indian philosophy, to be precise, early Buddhist Philosophy argues for individual suffering and it’s solution. Notwithstanding, there is an argument that Buddhist philosophy does not motivate an individual to make efforts for sustainable development or preservation of natural resources. Therefore, one cannot contemplate the problem of sustainable development under early Buddhist philosophical framework. To refute this view, I have attempted to analyze Buddhaghosa’s notion of virtue. In this paper, I have argued that, there is a significant implication of the study of virtue for the area of sustainable development. This, consequentially, imparts significance to the balanced consumption of natural resources and balanced consumption of natural resources is vital for sustainable development.
Filozoficzne badanie zrównoważonego rozwoju ma duży wkład w studiowanie filozofii religii, ponieważ religia ma znaczący wpływ na ludzkie zachowanie. Mówiąc precyzyjniej, w filozofii indyjskiej wczesna filozofia buddyjska opowiada się za indywidualnym cierpieniem i rozwiązaniem. Niezależnie od tego istnieje argument, że filozofia buddyjska nie motywuje jednostki do podejmowania wysiłków na rzecz zrównoważonego rozwoju lub zachowania zasobów naturalnych. Dlatego nie można kontemplować problemu zrównoważonego rozwoju we wczesnych buddyjskich ramach filozoficznych. Aby obalić ten pogląd, próbowałem przeanalizować pojęcie cnoty Buddhaghosy. W tym artykule argumentowałem, że badanie cnoty ma znaczący wpływ wspieranie zrównoważonego rozwoju. W konsekwencji nadaje to znaczenie zrównoważonemu zużyciu zasobów naturalnych, a zrównoważone zużycie zasobów naturalnych ma zasadnicze znaczenie dla zrównoważonego rozwoju.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2020, 15, 2; 205-209
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejczycy i chrześcijaństwo jako zagrożenie dla ładu w Japonii okresu Edo
Autorzy:
Popiołek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686397.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Japan
Christianity
Christian missions
persecutions
Edo
Confucianism
Buddhism
Tokugawa
Japonia
chrześcijaństwo
misje chrześcijańskie
prześladowania
konfucjanizm
buddyzm
Opis:
Since the 17th century the antichristian persecutions in Japan were related to the reform of the Tokugawa regime. The Western religion started to be perceived as an internal and external threat to the unity of the state, its sovereignty and stability. The sources for this article have been selected from the most representative works of Japanese anti‑Christian literature. Religious arguments against Christianity are shown from the Confucian and Buddhist perspective. Many writers from the Edo period saw Christianity as similar and distorted teaching of Buddhism. For the Japanese one of the most controversial was the doctrine on God as the supreme ruler, to whom everyone was subjected to, which could have a negative effect on maintaining traditional relationships and duties in a society. Mito school brought against Christianity the argument which can be described as political (also ethical) – that this teaching was the reason for the decay of Japanese society. In addition, some authors believed that Christianity served as a tool for the colonization of Japan by foreign powers. This heretical (Christian) teaching contributed to some extent to consolidation of Japanese identity by becoming the target of Japanese attacks and polemics. Missionaries and converters became „others,” to whom demonic and inhuman look was attributed, supernatural abilities. Infidels were also stigmatized by the most condemned features in Japanese society. This applied both to foreign missionaries and native converts. The state apparatus of the Edo period gave rise to many mechanisms strengthening its control over the whole society. As the result, Christianity was successfully eradicated (leaving only isolated communities of hidden Christians).
Prześladowania chrześcijan w Japonii począwszy od XVII wieku miały związek z reorganizacją struktury władzy pod rządami Tokugawów. Zachodnia religia zaczęła być postrzegana jako stanowiąca zagrożenie wewnętrzne i zewnętrzne dla jednorodności państwa, jego suwerenności i stabilności. W artykule zostaną przywołane, zdaniem autora, najbardziej reprezentatywne pozycje z japońskiej literatury antychrześcijańskiej. Ukazane zostaną argumenty religijne wytaczane przeciwko doktrynie chrześcijańskiej z pozycji konfucjańskiej i buddyjskiej. Wielu autorów okresu Edo widziało w chrześcijaństwie podobieństwo do buddyzmu i jego zniekształcenie. Niezwykle kontrowersyjna dla Japończyków była nauka o Bogu jako najwyższemu władcy, któremu każdy musiał być bezwzględnie poddany, co mogło mieć zły wpływ na zachowanie tradycyjnych relacji i powinności w społeczeństwie. Argumentację, którą można określić jako polityczną (ale i etyczną), wytaczała wobec chrześcijaństwa szkoła Mito, która upatrywała w zachodniej doktrynie jedną z przyczyn rozkładu japońskiego społeczeństwa. Ponadto niektórzy spośród autorów uważali, że chrześcijaństwo służy jako narzędzie do kolonizacji Japonii przez obce mocarstwa. Owa heretycka (chrześcijańska) nauka, stając się celem ataków i polemik, w pewnym stopniu przyczyniała się do budowania tożsamości Japończyków. Misjonarze i konwertyci japońscy stali się „innymi”, którym przypisywano demoniczny, nieludzki wygląd, nadprzyrodzone zdolności, jak i najbardziej potępiane w społeczeństwie japońskim cechy, które innowierców całkowicie stygmatyzowały. Dotyczyło to zarówno misjonarzy, jak i rodzimych konwertytów. Aparat państwowy okresu Edo stworzył wiele mechanizmów mających umocnić swą kontrolę nad społeczeństwem. W ich wyniku sprawnie udało się wykorzenić chrześcijaństwo (pozostawiając jedynie odizolowane wspólnoty ukrytych chrześcijan).
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2016, 8
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Horyzonty tożsamości”. Buriackie społeczności lokalne w Mongolii
Autorzy:
Połeć, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027856.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Buriaci
Mongolia
społeczności lokalne
wierzenia religijne
tożsamość
szamanizm
buddyzm
oboo
nutag
Buryats
local communities
religious beliefs
identity
shamanism
Buddhism
Opis:
W niniejszym artykule skupiam się na buriackich społecznościach lokalnych we wschodniej Mongolii. Poruszam kwestię roli społeczności lokalnych i lokalnych miejsc kultu dla budowania tożsamości na poziomie mezostrukturalnym, który można uznać za podstawowy poziom odniesień tożsamościowych. Podstawą niniejszych rozważań są badania o charakterze jakościowym przeprowadzone w lipcu i sierpniu 2019 r. w mongolskim ajmaku wschodnim w czterech buriackich społecznościach lokalnych. W moich rozważaniach staram się pokazać, że zastosowanie kategorii społeczności lokalnych jako punktu wyjścia analiz jest owocną strategią w przypadku analiz umiejscawiających badane społeczności w szerszych kontekstach społecznych, kulturowych i politycznych. Artykuł jest próbą zastosowania kategorii związanych z pojęciem społeczności lokalnych do opisu buriackich społeczności w Mongolii i wskazania, w jaki sposób pozaeuropejskie przykłady społeczności lokalnych mogą wzbogacić socjologiczną refleksję nad tego rodzaju grupami i różnymi poziomami tożsamości. Tytułowe „horyzonty tożsamości” są nawiązaniem do dorobku antropologii krajobrazu, której perspektywa stała się inspiracją w przygotowaniu tej pracy.
The article is focusing on the Buryat local communities in eastern Mongolia and raises the issue of the role of local communities and local places of worship in building identity at the mesostructural level, which may be considered to be the basic level of identity references. These considerations are based on qualitative research conducted in July and August 2019 in eastern Mongolia in four Buryat local communities. The author tries to show that the use of the category of local communities as a starting point for analyses is a fruitful strategy for placing the studied communities in wider social, cultural and political contexts. The article is an attempt to use the categories related to the notion of local communities to describe Buryat local communities in Mongolia and to show how non-European examples of local communities can enrich sociological reflection on local communities and different types of identities. The title “Horizons of Identity” refers to the achievements of landscape anthropology, which inspired the author in the preparation of this work.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2021, 77; 55-74
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W świecie birmańskiego terroryzmu religijnego
In the world of Burmese religious terrorism
Autorzy:
Pietrasik, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22444468.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Buddism
Islam
Rohingya
Burma
Myanmar
Buddyzm
Rohingja
Birma
Mjamna
Opis:
W tekście skupiono się na omówieniu terroryzmu religijnego ze strony buddyjskiej większości względem mniejszości muzułmańskiej, która od wielu lat jest grupą dyskryminowaną. Prekursorem dzisiejszego fundamentalizmu birmańskiego jest duchowny, Saydaw Wirathu. Wirathu sam siebie nazywa birmańskim bin Ladenem.
The text focuses on the discussion of religious terrorism by the Buddhist majority against the Muslim minority, which has been a discriminated group for many years. The precursor to today's Burmese fundamentalism is the clergyman, Saydaw Wirathu. Wirathu calls himself Burmese bin Laden.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2022, 20, 4; 249-260
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ILUZJA BUDDYJSKIEGO WYZWOLENIA W MYŚLI EMILA CIORANA
THE ILLUSION OF BUDDHIST LIBERATION IN EMIL CIORAN’S THOUGHT
Autorzy:
Piechaczek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488370.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
egzystencjalizm
pesymizm
buddyzm
samoświadomość
cierpienie
pustka
obojętność
wyzwolenie
cywilizacja zachodnioeuropejska
existentialism
pessimism
Buddhism
self-consciousness
suffering
emptiness
indifference
liberation
Western European civilization
Opis:
Wishing to defeat or silence a fear of death and not being able to find support from religion, neighbours, culture and ideas, turns Emil Cioran towards the philosophy of the East. Buddhism, which is not an institutionalized religion, refers to reflection and a cognitive effort, and aims at the purification of the consciousness from illusions of the external world. Those illusions create a number of attachments and desires and in this way, they arouse in a man constant anxiety and suffering at the thought of disappointment, failure and loss. In striving for purification from illusions, desires and sufferings, Cioran reaches for Buddhist contemplation techniques over what is left from a man after death, and for the Buddhist notion of emptiness, which helps in removing the content from the world, and thanks to all of this, the fear of death disappears, the impression of undisturbed completeness and happiness is attained, moreover, the state of blissful indifference is achieved. Ultimately, the author of Drawn and Quartered cannot consent to such an existential limbo and imputes to Buddhism, that by renouncing desires, attachments and sufferings, in fact, it renounces life due to pointless indifference, it creates only an illusion of liberation, in the essence, it is strange for a man from the West and therefore, it quickly arouses a desire for a re-involvement in the agitated course of illusions, objects, issues, passions and a common pursuits.
Pragnąc pokonać lub uciszyć strach przed śmiercią i nie mogąc znaleźć oparcia w religii, bliźnich, kulturze i ideach, Emil Cioran zwraca się w kierunku filozofii Wschodu. Buddyzm, nie będąc zinstytucjonalizowaną religią, odwołuje się do refleksji i wysiłku poznawczego, i zmierza do oczyszczenia świadomości z iluzji świata zewnętrznego. Iluzje te stwarzają cały szereg przywiązań i pragnień, i w ten sposób wzbudzają w człowieku ciągły niepokój i cierpienie na myśl o rozczarowaniu, niepowodzeniu lub stracie. W dążeniu do oczyszczenia się ze złudzeń, pragnień i cierpienia Cioran sięga do buddyjskich praktyk kontemplacji tego, co zostaje z człowieka po śmierci oraz do buddyjskiego pojęcia pustki, które pomaga opróżnić świat z treści, i dzięki któremu znika strach przed śmiercią, dostępuje się odczucia niczym niezmąconej pełni i radości, a także osiąga stan błogiej obojętności. Ostatecznie jednak autor Ćwiartowania nie jest w stanie przystać na takie zawieszenie istnienia i zarzuca buddyzmowi, że wyrzekając się pragnień, przywiązań i cierpienia, w rzeczywistości wyrzeka się życia na rzecz jałowej obojętności, stwarza jedynie iluzję wyzwolenia, jest istotowo obcy człowiekowi Zachodu i w związku z tym szybko rodzi pragnienie ponownego włączenia się we wzburzony nurt iluzji, rzeczy, spraw, namiętności i powszechnej gonitwy.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 4; 53-72
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nabożeństwo za zmarłych w buddyzmie chińskim
Rituals for the Dead in Chinese Buddhism
Autorzy:
Pawlik, Jacek Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480106.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
nabożeństwa za zmarłych
buddyzm chiński
ceremonie
dziedzictwo kulturowe
services for the dead
Chinese Buddhism
ceremonies
cultural heritage
Opis:
VIII wieku i jest obchodzone po dzień dzisiejszy. Autor przedstawia pochodzenie tego święta, uzasadnienie doktrynalne oraz jego relacje do chińskiego kultu przodków. Następnie ukazuje przebieg święta bazując na publikacji J.J.M. de Groota z końca XIX wieku. W ostatniej części autor podejmuje dyskusję nad znaczeniem święta, wyjątkowej zdolności buddyzmu do adaptacji oraz uniwersalności wyrażania czci zmarłym. Choć chrześcijaństwo dysponuje doktryną o rzeczach ostatecznych i jego wpływ w VIII wieku w Chinach był znaczący, to jednak buddyzm potrafił lepiej wpisać się w tradycyjny kult przodków, a jego nabożeństwa za zmarłych zdobyły popularność, którą cieszą się po dzień dzisiejszy.
The All Souls’ Day (Yü-lan-p’en) in Chinese Buddhism dates back to the eighth century and is celebrated till modern times. The present author introduces the origin of this feast, its doctrinal justification and its relationship to the Chinese ancestors’ worship. Then he shows the course of the holidays based on a publication by J.J.M. de Groot from the late nineteenth century. In the last part of the article, the author discusses the meaning of the holidays, the unique ability to adapt Buddhism and universality of expressing the honour to the dead. Although Christianity possesses a doctrine of last things and its influence in the eighth century in China was significant, however, Buddhism was capable to better enter the traditional ancestors’ worship, and the worship of the dead gained popularity that is enjoyed till today.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 277-289
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interferenze della filosofia buddista in "Per Isabel". "Un mandala" di Tabucchi
Echa filozofii buddyjskiej w "Per Isabel". "Un Mandala" Antonia Tabucchiego
Autorzy:
Park, Moonjung
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521007.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Tabucchi
buddismo
Per Isabel
Un Mandala
inquietudine
nirvana
buddyzm
niepokój
nirwana
Opis:
In Per Isabel. Un Mandala Tabucchi ha completato la trilogia del tema dell’inquietudine, del rimorso e della riflessione dei moderni insieme a Requiem e Notturno Indiano, interiorizzando i contenuti orientali in maniera più capillare e proponendo singolari combinazioni con la filosofia occidentale, nonché inedite soluzioni esistenziali e letterarie. In Per Isabel. un Mandala la riflessione di Tabucchi si concentra sui personaggi che si confrontano con il dolore interiore cercando la verità attraverso la quale si può essere ‘guariti’ da tale sofferenza ontologica. Ma dal momento che un tale percorso avviene all’interno di uno spazio letterario, appare indispensabile, secondo Tabucchi, che i lettori, per attingere alla verità nascosta – ossia per affrontare il vero Sé – intraprendano, all’interno del testo narrativo, un vero e proprio viaggio, la cui meta sarà il conseguimento del Nirvana. Ecco dunque che in quest’ottica anche le opere di Tabucchi possono essere lette come un Mandala, ovvero una sorta di mappa concettuale e letteraria offerta ai lettori come guida all’illuminazione.
Dziełem Per Isabel. Un Mandala kończy Tabucchi trylogię poświęconą tematyce niepokoju, wyparcia i refleksji nad nowoczesnością, której dwie poprzednie części to Requiem i Notturno indiano. Treści orientalne ujęte są w nim w sposób bardziej aluzyjny i subtelny, w oryginalnym stylu przedstawiony jest też ich związek z filozofią zachodnią, całość zaś prezentuje niespotykane dotychczas rozwiązania literackie i wątki egzystencjalne. W Per Isabel. Un Mandala Tabucchi koncentruje się na bohaterach, którzy konfrontują się z wewnętrznym bólem poszukując prawdy, będącej w stanie wyleczyć ich z egzystencjalnego cierpienia. Z uwagi jednak na fakt, iż poszukiwanie to ma miejsce w przestrzeni literackiej niezbędnym okazuje się, by czytelnicy, chcący dostąpić ukrytej prawdy, również odbyli narracyjną podróż, której celem jest osiągnięcie Nirwany. W tej właśnie perspektywie dzieła Tabucchiego można odczytywać jako mandalę, swego rodzaju literacką mapę oferowaną czytelnikowi jako przewodnik ku oświeceniu.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 1 "Gli orizzonti dell’italianistica: tradizione, attualita e sfide di ricerca"; 262-268
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategoria pustki w światopoglądzie powieści "Mały palec Buddy" Wiktora Pielewina
The category of emptiness in philosophy of the novel "Buddha’s little finger" by Victor Pelevin
Autorzy:
Pańkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951181.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
pustka
wolność
buddyzm zen
postmodernizm
Opis:
Victor Pelevin’s novel Buddha’s Little Finger (known in Russia as Chapayev and Void), first published in 1996, is the subject of an analysis in this article. The book is set in two different times: after the October Revolution and in modern Russia (Moscow in the nineties of the 20th century). The novel is written as a first-person narrative of Pyotr Void. In the post-revolutionary period Pyotr unexpectedly finds himself in the midst of the 1918–1919 civil war in Russia, serving as a commissar to the legendary Bolshevik commander Vasily Ivanovich Chapayev. In Moscow in the 1990s Pyotr is a patient of a psychiatric hospital. Pelevin is creating alternative personalities of true people. In Pelevin’s version the legendary Red Army commander Vasily Chapayev is the philosopher, the expert of Buddhism, after all he appears as Buddha’s reincarnation. Legendary Pet’ka, a batman of the red commander, an infantile enthusiast of the revolution, is transforming into Pyotr Void, a poet-modernist. The main purpose of the paper is to present some philosophical truth (“Pelevin’s philosophical theory”) based on assumptions of solipsism, sending to Immanuel Kant’s views, but also referring to Buddhism (in particular to Zen Buddhism), above of all to the Buddhist concept of emptiness – “sunyata” which refers to the absence of inherent existence in all phenomena.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2014, 14; 65-88
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu utraconego (czy nieosiągalnego?) szczęścia... Postmodernistyczno-buddyjski „traktat” Wiktora Pielewina: powieść Тайные виды на гору Фудзи
In search of lost (or unattainable?) happiness... The postmodernist-buddhist “treatise” by Victor Pelevin: the novel Secret views of Mount Fuji
Autorzy:
Pańkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519391.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
happiness
money
“to have or to be”
Buddhism
Wiktor Pielewin
szczęście
pieniądze
„mieć czy być”
buddyzm
Victor Pelevin
Opis:
Victor Pelevin belongs to the most popular and controversial contemporary Russian writers. He always leaves behind more questions than answers. Pelevin is recognized as one of the leading representatives of postmodernism in Russia. His novel Secret Views of Mount Fuji (2018) is the subject of the analysis in this paper. The plot of this novel is based on the story of three Russian oligarchs (unhappy oligarchs), who have experienced all the joys of life and begin to use a startup that offers different kinds of happiness. Pelevin pays special attention to a businessman named Fedya (Fyodor Semyonovich). The author makes a reference to the Buddhist concept of happiness and sets out in some detail the Buddhist theory of jhan – the successive stages of comprehending the highest truth. Pelevin says that everyone has their own happiness. One to achieve this state needs the truth, the other – its absence. The purpose of this article is: at first to show Pelevin’s point of view on the correlation between happiness and wealth, and secondly, to discuss Pelevin’s answers to the following questions: „what exactly is happiness?”, “is it true that money does not make us happy?”, “can we buy happiness with money?”.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2021, 21; 51-74
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola metafor w wychowaniu, samowychowaniu i nauczaniu na przykładzie buddyjskich zręcznych metod i środków pedagogicznych
Autorzy:
Olchanowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031174.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
mahayana Buddhism
skillful means (upaya-kausálya)
methaphors
parable
global (universal) pedagogy
Sutra Lotosu
buddyzm mahajany
zręczne środki
idee wychowania i samowychowania
Opis:
Artykuł jest recenzją monografii Pawła Zielińskiego Aspekty pedagogiczne Sutry Lotosu. Autor skupia się przede wszystkim na badaniu zręcznych metod i środków pedagogicznych (upaya-kausálya) stosowanych przez nauczycieli buddyjskich w procesach wychowania, nauczania i samowychowania. Metody te, jak zauważa Zieliński, niedostatecznie zostały poddane analizie i badaniom przez zachodnich przedstawicieli nauk humanistycznych i społecznych
This article is a review of Paweł Zieliński’s monograph Pedagogical Aspects of the Lotus Sutra. The author focuses primarily on the study of skillful pedagogical methods and means (upaya-kausálya) used by Buddhist teachers in the processes of education, teaching and self-education. These methods, as noted by Zieliński, have not been sufficiently analyzed and researched by Western representatives of the humanities and social sciences
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2021, 14; 187-193
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KOREAN SHAMANISM – THE RELIGION OF WOMEN
한국의 무속 – 여성들의 종교
KOREAŃSKI SZAMANIZM – RELIGIA KOBIET
Autorzy:
OH, Kyong-geun
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040277.pdf
Data publikacji:
2016-11-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
koreański szamanizm
gansinmu
seseupmu
choroba szamańska
gut (szamański rytuał)
ideologia szamańska
patriarchat
koreański buddyzm
koreańska religia fundamentalna
Korean shamanism
gangsinmu
shaman illness
gut (shaman rites)
han
Confucian ideology
patriarchy
Korean Buddhism
Korean fundamental religion
Opis:
Shamanism is one of the oldest religions that have existed around the world. But Korean shamanism is very exceptionally in the world, because it is monopolized by women. This article focuses on the main reasons for that state of affairs. Korean shamanism has never been accepted by the ruling class as an official religion. It was not supported by the elites of the society, so it has functioned only at the margin of culture and society. Confucian-patriarchy in the Joseon dynasty (1392-1897) was one of the main reasons why Korean shamanism became the religion of women. According to Confucian ideology there must be sexual segregation in the household, and it was extended even to ritual performances for the gods. Men satisfied their religious needs through Confucianism, but they completely excluded women from it. As women were excluded from Confucian ceremonies they needed to find a religion for themselves. The gods worshiped in shamanism and the shamanistic ritual itself were treated by the ruling class as coarse and vulgar, suitable only for people of lower classes and women. The gods in Korean shamanism are not providing people with noble ideals or dreams, they just support human beings by protecting them against bad luck and bringing them good luck. A Korean shamanistic ritual consists mainly of dances and singing. Shamans communicate with their gods in a trance induced by dancing vigorously. In the Joseon dynasty dominated by Confucian ideology it was very unsuitable for men.
Szamanizm jest jedną z najstarszych religii i istnieje niemal na całym świecie. Koreański szamanizm wykazuje jednak pewne cechy szczególne odróżniające go od innych form tego zjawiska na świecie, gdyż jest zmonopolizowany przez kobiety. W artykule zostaną przedstawione główne przyczyny tego faktu. Koreański szamanizm nigdy nie został zaakceptowany przez klasę rządzącą jako oficjalna religia, nie był także popierany przez elitę społeczeństwa i w związku z tym musiał funkcjonować ajedynie na marginesie kultury koreańskiej. Konfucjański patriarchat w czasie dynastii Joseon (1392-1897) istotnie przyczynił się do tego, że koreański szamanizm został religią kobiet. Według ideologii konfucjańskiej, w sprawach rodzinnych należy dokonywać segregacji płciowej, która została rozszerzona nawet na sferę rytuałów religijnych. Mężczyźni zaspokajali swoje potrzeby religijne praktykując konfucjanizm, ale całkowicie wykluczyli z niego kobiety. Skoro zaś kobiety zostały wykluczone z rytuałów konfucjańskich, musiały znaleźć jakąś religię dla siebie. Bogowie czczeni w koreańskim szamanizmie oraz sam rytuał szamański były bowiem traktowane przez klasę rządzącą jako trywialne, wręcz wulgarne i nadające się jedynie dla ludzi klas niższych i kobiet. Bogowie szamanizmu koreańskiego nie są istotami dostarczającymi ludziom szlachetnych ideałów lub marzeń a jedynie pomagają im w życiu codziennym chroniąc przed nieszczęściami i gwarantując szczęście. Koreański rytuał szamański składa się głównie z tańców i śpiewu. Szamani komunikują się z bogami-patronami w transie osiągniętym poprzez energiczne i energetyczne tańce. Należy jednak pamiętać, że w zdominowanym przez ideologię konfucjańską okresie panowania dynastii Joseon takie zachowanie było postrzegane jako bardzo nieodpowiednie dla mężczyzn
샤머니즘은 가장 오래된 종교들 가운데 하나이며 전세계에 걸쳐 존재한다. 그런데 한국의 샤머니즘은 세계적으로도 매우 예외적으로 여성들에 의해 점유되어 있다. 이 논문은 그러한 현상의 주요 원인들을 규명하고자 한다. 역사적으로 한국의 무속은 지배계층에 의해 단 한 번도 공식적인 종교로서 받아들여진 적이 없었다. 즉, 한국의 무속은 사회의 엘리트-지식인층으로부터 지지를 받지 못했기 때문에, 단지 주변문화로서 기능할 수밖에 없었던 것이다. 조선시대(1392-1897)의 유교적 가부장제는 한국의 무속이 여성의 종교가 되는 주원인들 중의 하나였다. 유교사상에 의하면 가사에 있어 반드시 남녀의 구별이 있어야 하는 바, 그것이 신을 위한 종교적 의례행위에까지 연장된 것이었다. 남자들은 유교의례를 통해 자신들의 종교적 욕구를 충족시키면서도 그것에서 여성들을 철저히 배제하였다. 여성들이 유교적 의례에서 배제됨에 따라 결국 그들은 자신들만의 종교의례를 찾지 않을 수 없었다. 남성 지배계급은 무속에서 섬겨지는 신들과 무속의례를 저속하고 조잡한 것들로서 오로지 하층민 혹은 여성들을 위한 것이라 여겼다. 한국무속의 신들은 인간에게 깊은 사상 혹은 고매한 가르침을 주는 존재가 아니라, 단지 불행을 막고 복을 가져다 줌으로써 그들의 삶을 안전하게 보호하고 도와주는 존재들이다. 한국의 무속의례는 주로 춤과 노래로 구성되어 있다. 무당은 격렬한 춤을 통한 무아지경에서 신과 교통하는 것이다. 하지만 유교사상이 지배하는 조선시대에 그러한 것은 남성들에게 받아들여질 수 없는 것이었다.
Źródło:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2016, 2; 71-86
2449-7444
Pojawia się w:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Buddyzm jako lekarstwo na kryzys
Autorzy:
Obirek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640830.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
Recenzja ksiązkiJohn Crook, Kryzys światowy a humanizm buddyjski. Ostateczna rozgrywka: upadek albo odnowa cywilizacji, tłum. P. Listwan, Warszawa 2014
Źródło:
Studia Religiologica; 2014, 47, 4
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne nurty w starożytnej etyce chińskiej
Major Trends in Ancient Chinese Ethics
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038428.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
etyka chińska
konfucjanizm
motizm
daoizm
legalizm
buddyzm chan
Chinese ethics
Confucianism
Mohism
Daoism
Legalism
Buddhism Chan
Opis:
Kultura chińska należy do tych dawnych tradycji, które w dużym stopniu zachowały swoje bogactwo do czasów współczesnych. Niniejszy szkic przedstawia starożytną etykę chińską w jej różnych nurtach, do których należy motizm, daoizm, legalizm i chińska wersja buddyzmu znana jako chan. Te rozważania poprzedzone zostały krótkim wprowadzeniem do konfucjanizmu, który jako nurt filozoficzno-etyczny zdecydowanie wyróżnia się spośród innych tradycji, a którego centralnym pojęciom etycznym szerzej poświęcone będzie kolejne opracowanie.
The global cultural and economic transformations in today's world have provoked a new interest in ancient Asian traditions, among them in the Chinese and Confucian philosophical and ethical legacy. Referring to recent publications this paper endeavours to explain the pluralist context of China's ancient culture in order to distinguish its major ethical trends like daoism, mohism, legalism and chan Buddhism. It is preceded with a brief introduction to Confucianism whose ethical concepts will be presented in a separate study.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 3; 67-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne implikacje etyki buddyjskiej
Social implications of Buddhist ethics
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594960.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
buddyzm, etyka buddyjska, oświecenie, życie społeczne, prawa człowieka, małżeństwo i rodzina, pokój i wojna
Buddhism, Buddhist ethics, enlightenment, social life, human rights, marriage and the family, peace and war
Opis:
Though primarily focused on the individual’s enlightenment and happiness, Buddhist ethical thought does involve social areas of human life. This paper endeavours to grasp and propound ethical aspects of man’s social existence and relations which are of particular interest not only in recent Buddhist literature. It first outlines man as a social being including the modern and universal idea of human rights, also in their international dimension. What follows are some significant ethical aspects of marriage and family life. Then the paper presents main mutual relations between the king and his subjects with a reference to two major models of the Buddhist political rule as found in the historical examples of emperor Aśoka and the mythical Shambalan kingdom. Finally, the attention is concentrated on the issues of peace and war as perceived in light of the basic Buddhist principle of ahimsa but also ever more influenced by modern pluralistic societies and cultural transformations.
Przy całym swojej uwadze koncentrującej się na jednostce i jej ostatecznym wyzwoleniu ze zła (cierpienia), myśl buddyjska pozwala sformułować pewne zasady etyczne odnośnie do życia społecznego. Niniejsze opracowanie najpierw wskazuje na ważniejsze aspekty społecznego charakteru człowieka i jego natury wraz z odniesieniem do współczesnej idei praw człowieka, również w wymiarze międzynarodowym. Następnie uwaga zwraca się ku życiu w małżeństwie i rodzinie jako szczególnie istotnej rzeczywistości w każdym społeczeństwie. Z kolei artykuł wskazuje na wiodące zasady etyczne we wzajemnych relacjach między władcą i poddanymi, z odniesieniem do dwóch głównych modeli rządów w społeczeństwie buddyjskim, opartych na przykładzie legendarnego cesarza Aśoki i mitycznego królestwa Szambala. Na koniec zarysowana została buddyjska wizja pokoju i wojny, historycznie ewoluująca, ale zawsze odwołująca się do jednej z najbardziej podstawowych zasad buddyzmu ahimsa.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 349-366
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys etyki buddyjskiej
Buddhist Ethics: an Outline
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036811.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
buddyzm
etyka buddyjska
Buddhism
Buddhist ethics
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia zarys nauki moralnej buddyzmu. Fundamentalnie odwołuje się ona do powszechnego prawa dharmy, a w centrum posiada naukę o tzw. czterech szlachetnych prawdach oraz ośmiorakiej ścieżce, która prowadzi do osiągnięcia nirwany. Artykuł wyjaśnia również kryteria oceny moralnej czynu, wśród których szczególne znaczenie ma motywacja i intencja sprawcy czynu oraz skutki działania z istotnym ukierunkowaniem na ostateczną wolność od cierpienia. Wyjaśnia się również, w jakim zakresie etyka buddyjska może być rozumiana jako rodzaj etyki cnót czy jako teoria konsekwencjalistyczna. W ostatniej części tekstu podane są przykłady zastosowania norm etyki buddyjskiej do takich zagadnień, jak ekologia, przerywanie ciąży, samobójstwo i eutanazja.
This paper offers an outline of an ethical doctrine of Buddhism. In the initial part of the text the fundamental law of dharma is presented, as well as the Four Noble Truths and the Eightfold Path leading to a final liberation from suffering. Then the crucial criteria of good and evil acts are considered, also the principal rules of moral behaviour, followed by a few remarks on Buddhist ethics as a form of consequentialism and of virtue ethics. The last part of the paper attempts to apply the fundamental ethical precepts to selected issues like nature, abortion, suicide and euthanasia.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 3; 21-33
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indyjskie epizody Norwida. Rekonesans
Norwid’s Indian episodes. A reconnaissance
Autorzy:
Nowakowska, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729470.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Indie
sztuka
architektura
hinduizm
buddyzm
sanskryt
Norwid
kastowość
India
art
architecture
Hinduism
Buddhism
caste system
Sanskrit
Opis:
The article tries to indicate the traces of Norwid's interest in the culture of India. From the writings left by the poet it appears that India was not the main subject of his research. A chapter of the unfinished treatise Sztuka w obliczu dziejów (Art in the Face of History) (1850) is an exception here; Norwid devoted a fragment of the work to Indian art. From the fragment it appears that the author of Quidam had sufficient knowledge about India to formulate critical opinions concerning old caste laws interpreted in terms of Norwid's conceptions of art-work and of the dogma. Also, in Notatki z mitologii (Notes on Mythology) there are sporadic, laconic remarks containing information about Indian art. The notes that are apparently out of context form a certain logical whole polarizing Norwid's views and systematizing his knowledge about the country on the Ganges, or about Orient in general. Certainly one may not speak about complete knowledge here, but the remarks noted by the poet are the essence of a particular problem Norwid knew more or less about. They are: Indian art and architecture, the crisis of art in the face of the schism, the caste system, old-Indian authoritative literature, the Hindu tradition and the Buddhist movement. Norwid's knowledge of particular works of architecture is proven by Skorowidz (Index), where the most important architectural features of ancient India are mentioned: Ellora, Vishvakarma, Nashik, Jayanti in the province of Aurangabad, Elephanta and Salsette islands, Karla in Khandala, Dhumar and Panch Pandu Shrine in the province of Malwa, the famous “Seven Pagodas” of Mahabalipuram, Siringam and Bhagwati in Tanjore in Ceylon. The author's footnotes reveal a wealth of sources used by Norwid. We find here, among others, references to ancient authors, to the 18th century explorer of India – John Zephanian Holwell, or to the lectures by Max Müller. The notes suggest that he also might have known original fragments of Rigveda. The poet also refers several times to Aranyakas – “Forest Books”, that preceded Upanishads, and his knowledge of the Vedic Hymn to Speech could have influenced the Norwidian theory of free speech. Norwid's Indian episodes, succinctly marked in the notes, reveal another, still not very well known, image of the author of Vade-mecum.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2012, 30; 3-22
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawienie w nirwanie z perspektywy soteriologii chrześcijańskiej
Salvation in Nirvana from the Perspective of Christian Soteriology
Autorzy:
Mrózek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480278.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
buddyzm
chrześcijaństwo
cztery szlachetne prawdy
droga
Kościół
nirwana
zbawienie
Buddhism
Christianity
four noble truths
way
Church
nirvana
salvation
Opis:
W artykule postawiono najpierw pytanie o zbawienie jako zasadnicze dla każdej religii, w tym dla buddyzmu, który drogę do niego widzi w unicestwieniu cierpienia. Następnie przedstawiono cztery szlachetne prawdy (o cierpieniu, o jego powstaniu, zniszczeniu oraz drodze do zniszczenia cierpienia). Zaznaczono, iż naukę o nich wyłożył Budda po doświadczeniu najwyższego i doskonałego oświecenia. W dalszej kolejności podjęto analizę nirwany – bowiem zgodnie z tym, co głosił Budda, człowiek może „uwolnić się” od cierpienia i osiągnąć zbawienie właśnie w nirwanie. Dopiero na tym tle dokonano oceny nirwany w świetle chrześcijańskiej doktryny o zbawieniu. Stwierdzono, iż dla buddystów zbawienie jawi się w pewnym sensie jako samospełnienie (osiągnięcie samego siebie), a także rezultat wewnętrznej świadomości. Ponadto w buddyzmie wyzwolenie osiąga się własnymi siłami. Z tego też względu chrześcijańska doktryna, w myśl której Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem, nie może być przez buddystów uznana.
The article first presents the question of salvation as essential for every religion, including Buddhism, which sees the annihilation of suffering as a way to it. Then four noble truths are presented (about suffering, about its origin, destruction and the way to the destruction of suffering). It is emphasized that Buddha was teaching about them after experiencing the supreme and perfect enlightenment. Next, the analysis of nirvana is made - in accordance with what the Buddha proclaimed, man can ”free himself” from suffering and achieve salvation in nirvana. It is only with this background that the assessment of nirvana in the light of the Christian doctrine of salvation became possible. It was found that for the Buddhists, salvation appears in a sense as self-fulfillment as well as the result of internal consciousness. Furthermore, in Buddhism liberation is achieved by one’s own strength. For this reason, the Christian doctrine of Jesus Christ as the only Savior cannot be recognized by Buddhists.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 117-132
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geograficzna sukcesja religii wielkiego stepu
The geographical succession of the religion in the Great Steppe
Autorzy:
Mikołajec, Jarosław
Wendt, Jan A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480424.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
buddyzm tybetański
Jedwabny Szlak
nestorianizm
nomadyzm
tengryzm
Wielki Step
Great Steppe
Silk Road
nomadism
Tengrism
Nestorianism
Tibetan Buddhism
Opis:
Tematem artykułu jest przestrzenna ewolucja religii Wielkiego Stepu i Azji Środkowej. Jako perspektywę historyczną analizy badawczej przyjęto Jedwabny Szlak i XIII-wieczne imperium mongolskie. Obszary wnętrza Azji, przez które przebiegał Jedwabny Szlak, cechowała różnorodność religijna oraz tolerancja. Wraz z rozpadem imperium mongolskiego tradycyjne religie zostały stopniowo zastąpione religiami uniwersalnymi, które powstały poza badanym obszarem: islamem, buddyzmem tybetańskim, prawosławiem. W państwach związanych z Wielkim Stepem i tradycją koczowniczą pojawiają się współcześnie ruchy odnowy starych religii, takich jak tengryzm i zaratusztrianizm. Nie mają one jednak większego znaczenia politycznego.
The subject of this article is the spatial evolution of the religion in the Great Steppe and the Central Asia. The research is focused on history of the Silk Road and the Mongol Empire in the 13th century. The interior of Asia was characterized by great religious diversity and tolerance. With the disintegration of the Mongol Empire, traditional religions have been gradually replaced by the universal ones that had emerged outside the studied area: Islam, Tibetan Buddhism and Orthodoxy. There has been a revival of some old religions like Tengrism and Zoroastrianism in states with some nomadic tradition around the former Silk Road, but they are not of much political significance.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 388-402
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Paweł II w dialogu z religiami Chin
John Paul II in a Dialogue with the Religions of China
Autorzy:
Mierzejewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480348.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Jan Paweł II
konfucjanizm
taoizm
buddyzm
Stolica Apostolska
Dyplomacja
Matteo Ricci
dialog
John Paul II
Confucianism
Taoism
Buddhism
the Holy See
diplomacy
dialogue
Opis:
Artykuł prezentuje stosunek papieża Jana Pawła II do tradycyjnych religii chińskich. W pierwszej części autorka ukazuje specyficzne cechy trzech głównych religii Chin: konfucjanizmu, taoizmu, i buddyzmu. Do cech tych zalicza m.in. synkretyzm, podkreślanie nauczania o moralności (ortopraksja) oraz silny i powszechny kult przodków. W dalszej części autorka ukazuje historię chrześcijaństwa w Chinach, akcentując zwłaszcza działalność Matteo Ricciego (1552-1610), jezuickiego misjonarza, który jako pierwszy podjął dialog z religiami i kulturą chińską. Jest on pionierem inkulturacji Ewangelii. Następnie autorka śledzi rozwój zainteresowania Stolicy Apostolskiej sytuacją Kościoła w Chinach. Jan Paweł II z troską spoglądał na sytuację katolików chińskich, czemu dawał wyraz w czasie spotkań ad limina apostolorum z biskupami z Tajwanu, w czasie synodu poświęconego Azji (1998) oraz w licznych przemówieniach. Przy tych okazjach wyrażał swój szacunek i podziw dla cywilizacji chińskiej. Dwukrotnie (1982, 2001) wypowiadał się też w ramach kongresów naukowych w Rzymie z okazji rocznic misji Ricciego, którego uważał za pośrednika pomiędzy światem zachodu a cywilizacją chińską. W dialogu z religiami Chin Papież doceniał wyznawców chińskich religii za umiłowanie cnót moralnych, poszukiwanie mądrości, a także za szacunek dla starszych oraz przodków.
The article presents Pope John Paul II’s attitude towards the traditional Chinese religions. In the first part, the present author indicates the specific characteristics of China’s three main religions: Confucianism, Taoism, and Buddhism. The features of these three include, among others: syncretism, emphasising the teaching of morality (orthopraxis), and the strong and widespread cult of ancestors. In the article’s following part, the author presents the history of Christianity in China, focusing in particular on the activities of Matteo Ricci (1552-1610), a Jesuit missionary who first took up a dialogue with other religions and Chinese culture. He is a pioneer of inculturation of the Gospel. Then, the author traces the development of the Holy See’s interest in the situation of the Church in China. John Paul II looked with concern at the situation of Chinese Catholics, which he expressed during the ad limina apostolorum meetings with bishops from Taiwan, during the synod devoted to Asia (1998) and in numerous speeches. On these occasions, the Pope expressed his respect and admiration for Chinese civilisation. Twice (in 1982 and 2001), he also spoke in the context of scientific congresses in Rome on the occasion of the Ricci’s mission anniversary, whom John Paul II considered an intermediary between the world of the West and the Chinese civilisation. In the dialogue with the religions of China the Pope appreciated the Chinese religions’ followers for their moral virtues for love, the search for wisdom as well as respect for the elders and ancestors.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 306-320
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomistyczna filozofia bytu i buddyjska filozofia pustki
Thomistic philosophy of being and Buddhist philosophy of emptiness
Autorzy:
Mandrela, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452385.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
buddyzm
chrześcijaństwo
tomizm
pustka
Kościół katolicki i buddyzm
Buddhism
Christianity
Thomism
Emptiness
Catholic Church and Buddhism
Opis:
The aim of this article is to compare the basic metaphysical principals of Christian philosophy represented by the works of St. Thomas Aquinas with the Buddhism philosophy of emptiness. Despite of the popular approach to interreligious dialogue, which focuses mainly on the similarities, the author describes the enormous discrepancies between these two conceptions. First of all, Buddhism brings positive value to the concept of „nothingness”, which in Christianity can only be neutral or negative. Secondly, St. Thomas Aquinas respects the law of non – contradiction which is strongly denied by the Buddhist concept of „the middle way”. Furthermore, Buddhism rejects the fundamental categories of western metaphysics such as: existence, essence and substance. Thomism metaphysic is realistic, while Buddhists claim that our world is illusory. Finally, the concept of transcendental God and Trinity opposes the Buddhism idea of impersonal nirvana. Overall, Thomism metaphysics is radically different from Buddhist thought represented by Nagardżuna, Shunruy Suzuku and others. However, these differences are often ignored by the contemporary theologians.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2015, 4; 215-238
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies