An Implication of Buddhist Ethical Teaching on Sustainable Development

Ethical teaching of religion has a significant impact on human action. Scripture has always been considered a guideline for human life. However, there is an argument that Buddhist philosophy is dysteleological. Therefore, it is difficult to argue for the virtuous action for protection or restore nature within the early Buddhist framework. This paper is an attempt to argue that Buddha has the main concern for Human suffering and he prescribed the solution or path to get rid of the suffering but there is a significant implication of Buddhist ethical teaching. Therefore, Buddhist ethical teaching can be a significant step towards sustainable development.

Etyczne nauczanie w ramach religii ma znaczący wpływ na ludzkie działanie. Pismo Święte zawsze było uważane za wskazówkę dotyczącą życia ludzkiego. Istnieje jednak argument, że filozofia buddyjska jest dysteleologiczna. Dlatego trudno jest argumentować za cnotliwym działaniem na rzecz ochrony lub przywrócenia natury we wczesnych ramach buddyjskich. Ten artykuł jest próbą argumentowania, że Budda koncentruje się głównie na ludzkim cierpieniu i z góry przewidział rozwiązanie lub ścieżkę pozbycia się tego cierpienia, dlatego buddyjskie nauczanie etyczne może być znaczącym krokiem w kierunku zrównoważonego rozwoju.