Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Boże Ciało"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 30
Tytuł:
Polskie śpiewy na Boże Ciało w Kancjonale S.S. Jagodyńskiego (wyd. 1638, 1695)
Polish Singing for the Feast of Corpus Christi in the Cantional of S.S. Jagodyński (Edition 1638, 1695)
Autorzy:
Garnczarski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036113.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Boże Ciało
pieśń
hymn
sekwencja
antyfona
kancjonał
Corpus Christi
song
sequence
antiphon
cantional
Opis:
Polskie śpiewy na Boże Ciało, zawarte w kancjonale Jagodyńskiego (wyd. 1638, 1695), liczą 13 utworów, w tym 7 to tłumaczenia łacińskiej poezji powstałe najprawdopodobniej pod koniec XVI i na początku XVII w., zaś 6 jest owocem twórczości ówczesnych poetów i kompozytorów. Tłumaczenia były zasadniczo wzorowane na strukturze poetyckiej łacińskich tekstów, natomiast pieśni o proweniencji polskiej zostały ujęte przez twórców w sposób wpisujący się w ogólne tendencje struktury poetyki tego okresu. Przeważają pieśni o strofach 4-wersowych oraz 7-, 6- i 2-wersowych. Czynnikiem wiążącym strofy jest rym paroksytoniczny, dokładny, parzysty, a sporadycznie naprzemienny.
Polish singing for the Feast of Corpus Christi contained in the cantional of Jagodyński (edition 1638, 1695) count 13 works, including 7 which are translations of Latin poetry, formed most probably at the end of the sixteenth and early seventeenth centuries; and 6 is the fruit of the work of contemporary poets and composers. The translations were modeled on the poetic structure of Latin texts, although not always fully; while the songs of Polish provenance were included by the authors in a way that fits in the general tendencies of the poetics structure of this period. We notice here mostly the songs with 4-verse stanzas and 7-, 6- and 2-verses. The stanzas binding factor is even rhyme, paroxytonic, perfect rhyme, and occasionally alternating rhyme.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 95-113
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spycimierskie kwietne dywany na Boże Ciało – typologia i symbolika wzorów
Flower carpets for the feast of Corpus Christi in Spycimierz – typology and symbolism of patterns
Autorzy:
Smyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487519.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Spycimierz
Boże Ciało
kwiatowe dywany
symbolika wzorów
niematerialne dziedzictwo kulturowe
Corpus Christi feast
flower carpets
symbolism of the patterns
intangible cultural heritage
Opis:
Celem artykułu jest prezentacja tradycji sypania kwietnych dywanów na Boże Ciało w Spycimierzu (województwo łódzkie, powiat poddębicki, gmina Uniejów) w jednym aspekcie, jakim jest interpretacja symboliki stosowanych wzorów. Autorka posłużyła się w tym celu materiałami fotograficznymi, które zebrała podczas uroczystości Bożego Ciała w 2018 roku, jak też wypowiedziami mieszkańców parafii Spycimierz, nagranymi między innymi przez autorkę w 2018 roku. W pierwszej części tekstu omówiono stan badań nad opisywaną tradycją. Dla uporządkowania rozważań Autorka proponuje spycimierskie kwietne dywany analizować jako tekst kultury, czemu poświęca drugą część artykułu. W ostatniej, zasadniczej części, zaproponowano typologię wzorów i kolejno zarysowano analizę ich treści: figury geometryczne, wzory floralne, wzory zoomorficzne, wzory antropomorficzne, motywy chrześcijańskie, symbole patriotyczne oraz elementy werbalne.
The aim of the article is to present the tradition of creating flower carpets for the Corpus Christi feast in Spycimierz (Łódź voivodeship, Poddębice county, Uniejów commune) from one perspective: interpretation of the symbolism of the patterns employed. In order to achieve this goal, the author uses the photographic material collected during the Corpus Christi feast in 2018 and interviews with the inhabitants of Spycimierz parish, recorded among others by the author in 2018. In the first part of the text the author presents the state of research on the analysed tradition. For the sake of organization of the discussion, the author proposes that the flower carpets of Spycimierz should be studied as culture texts, to which the second part of the article is devoted. In the final, main part, the author specifies groups of patterns and analyses their content successively: geometrical figures, floral patterns, zoomorphic patterns, anthropomorphic patterns, Christian motifs, patriotic symbols and verbal elements.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2019, 8; 35-65
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kwietnych dywanach…
Autorzy:
Wróblewska, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028539.pdf
Data publikacji:
2022-02-21
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
folk customs
Feast of Corpus Christi
intangible cultural heritage
zwyczaje ludowe
Boże Ciało
niematerialne dziedzictwo kulturowe
Opis:
Recenzja: Katarzyna Smyk, Obrzęd jako tekst kultury. Przykład Bożego Ciała w Spycimierzu, seria „Ścieżki Kultury”, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2020.
Review: Katarzyna Smyk, Obrzęd jako tekst kultury. Przykład Bożego Ciała w Spycimierzu, seria „Ścieżki Kultury”, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2020. 
Źródło:
Literatura Ludowa; 2022, 4; 117-122
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sub tuum praesidium confugimus. Kult świętych w Ziębicach w świetle średniowiecznych patrociniów
Autorzy:
Wróblewski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2163223.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Patrocinia
św. Jerzy
Boże Ciało
Husyci
Ziębice
Opis:
Badania patrociniów obiektów sakralnych z okresu średniowiecza mają niezwykle istotne znaczenie dla poznania rozwoju i kształtowania się kultury religijnej, oraz mentalności wiernych. Podjęte w niniejszym artykule zagadnienie dotyczy wszystkich patrociniów uchwytnych w źródłach z okresu średniowiecza w dolnośląskim miasteczku Ziębicach, które w l. 1321–1742 pełniło rolę stolicy księstwa bocznej linii Piastów Śląskich, a następnie czeskich książąt z rodu Podiebradów. W toku przeprowadzonych badań zidentyfikowano i opisano 30 patrociniów. Udało się na podstawie zebranego materiału źródłowego i dotychczasowych ustaleń wykazać, iż w Ziębicach największą czcią otaczano NMP, św. Jerzego, oraz szczególnie celebrowano kult Bożego Ciała, który ze względu na historię miasta i księstwa w okresie wojen husyckich stał się charakterystyczny dla Ziębic. Warto dodać, iż w większości patrocinia ziębickie wiążą się z pobożnością mieszczańską poprzez fundacje przede wszystkim altarii. Wśród wszystkich dedykacji zdecydowanie dominują wezwania hagiograficzne stanowiące 83% wszystkich tytułów. Natomiast dedykacje maryjne nie zostały uszczegółowione i występują pod ogólnym określeniem NMP.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 136; 5-37
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca gminy Uniejów i parafialnego stowarzyszenia „Spycimierskie Boże Ciało” z włoskim stowarzyszeniem „InfiorItalia” i jej znaczenie w kontekście spycimierskiej drogi do UNESCO
Cooperation of Uniejów municipality and “Spycimierz Corpus Christi” association with italian “InfiorItalia” association and its role in the road to UNESCO list
Autorzy:
Owczarek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130176.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
stowarzyszenie „InfiorItalia”
Spycimierz
kwietne dywany
Boże Ciało
UNESCO
“InfiorItalia” association
flower carpets
Corpus Christi
Opis:
Koniec roku 2021 zapisał się w sposób szczególny w historii Spycimierza – 16 grudnia w Paryżu spycimierskie i opolskie kwietne dywany, układane na procesję Bożego Ciała, zostały oficjalnie wpisane na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO. Istotną rolę na drodze tych starań odegrało włoskie Stowarzyszenie „InfiorItalia”, z którym Spycimierz współpracuje od blisko dekady. Okoliczność wpisu na światową listę oraz jubileusz 20-lecia „InfiorItalii” przypadający na rok 2022 skłaniają do opisania współpracy między gminą Uniejów, stowarzyszeniem spycimierskim i „IniorItalią”, którą dziś można nazwać przyjaźnią, a także do scharakteryzowania po krótce obszaru działalności włoskiego stowarzyszenia oraz roli, jaką ono odegrało w kontekście spycimierskiej drogi do wpisu na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
The end of the year 2021 has a special place in the history of Spycimierz – on 16th December in Paris the Spycimierz and Opole flower carpets prepared for the Corpus Christi procession were officially entered on the UNESCO representative list of intangible cultural heritage of humanity. The Italian “InfiorItalia” Association, with which Spycimierz has been cooperating for nearly a decade, has had a major role in this achievement. As in 2022 InforItalia celebrates the 20th anniversary of its existence, it is a good occasion to describe the cooperation between the Italian and Spycimierz associations and to highlight the field of “InforItalia’s” activity as well as its role in the efforts to have the Spycimierz tradition entered on the UNESCO list.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2022, 11; 141-166
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys historii przemian topograficznych przykościelnej części Spycimierza (gmina Uniejów)
Autorzy:
Szymański, Michał
Śliwiński, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034181.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Spycimierz
gmina Uniejów
Boże Ciało
badania archeologiczne
Uniejów municipality
Corpus Christi
archaeological research
Opis:
Celem prezentowanego opracowania jest próba nakreślenia charakteru przemian przestrzennych, zachodzących na przestrzeni wieków w obrębie posesji zlokalizowanych na wprost kościoła (dz. nr ewid. 406), poprzedzających ostateczne uformowanie współczesnego zagospodarowania tego obszaru. Poniższe ustalenia mają charakter wprowadzający do mających miejsce w 2021 r. ratowniczych badań archeologicznych, które odbywały się przed rozpoczęciem budowy Centrum Historyczno-Kulturalnego „Spycimierskie Boże Ciało”, obejmującej północną część posesji oznaczonej na poniższej mapie jako „obszar inwestycji”. Przedstawienie wniosków, które mogłyby znaleźć zastosowanie w prowadzonych na określonym obszarze pracach archeologicznych wymagało jak najpełniejszego rozpoznania zasobu materiałów źródłowych, ale również dokonania ich znaczącej selekcji. W ramach podsumowania przeprowadzono syntezę zgromadzonych informacji oraz zaproponowano periodyzację przemian topograficznych analizowanego obszaru, wydzielając pięć faz chronologicznych
The aim of this study is to highlight the character of spatial changes that took place over centuries on estates located in front of the church (plot no 406) before the present form of spatial development on this site. This is relevant to archaeological work carried out in 2021 before the start of the construction of the Historical and Cultural Centre “Spycimierskie Boże Ciało” (Spycimierz Corpus Christi). The conclusions were formulated after identifying , selecting and analysing relevant source materials. A synthesis of collected information resulted in a proposal of periodization of topographic changes in the analysed area, identifying five chronological phases.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2021, 10; 71-96
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włoskie pochodzenie tradycji dekoracyjnych uroczystości Corpus Domini
Italian origin of the Corpus Domini feast decoration traditions
Autorzy:
Pozorski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487543.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kultura florealna
Spycimierz
Boże Ciało
Corpus Domini
floral culture
Corpus Christi
Opis:
Niniejszy artykuł ma za cel ukazanie genezy kultury florealnej na Półwyspie Apenińskim, która do dziś jest bardzo żywa i stanowi istotny element tradycji w wielu włoskich miastach i miejscowościach. Zwyczaj zdobienia dywanami kwiatowymi uroczystości Bożego Ciała sięga XVIII wieku, choć pierwsze wzmianki o takowych dekoracjach pochodzą z okresu Baroku. To zapewne z terenu dzisiejszych Włoch elementy kultury florealnej zostały przeszczepione na ziemie okupowanej Rzeczpospolitej w XIX wieku.
This article aims to present the origins of the floral culture on the Italian Peninsula, which has persisted until today and continues to be a major cultural element in many Italian towns and villages. The custom of creating flower carpets for the feast of Corpus Christi goes back to the 18th century, although the first mentions of such decorations are from the period of baroque. It is very likely that elements of the floral culture have been transplanted to the lands of occupied Poland in the 19th century
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2019, 8; 67-75
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmieniać rzeczy w znaki. Kod przedmiotowy w tradycji Bożego Ciała z kwietnymi dywanami w spycimierzu
Autorzy:
Smyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830622.pdf
Data publikacji:
2020-11-05
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Spycimierz
Boże Ciało
kwiatowe dywany
semiofory
Krzysztof Pomian
kod przedmiotowy
Corpus Christi feast
flower carpets
semiophores
object-related code
intangible cultural heritage
Opis:
Artykuł stanowi semiotyczną analizę przedmiotów (materiałów, narzędzi, przedmiotów kultu) wykorzystanych w Spycimierzu (województwo łódzkie, powiat Poddębice, gmina Uniejów) podczas święta Bożego Ciała. Wieś ta wyróżnia się nadzwyczaj bogatym wystrojem, a szczególnie kwietnymi dywanami 2-kilometrowej długości układanymi na całej trasie procesji eucharystycznej. Autorka do analizy obrzędowego kodu przedmiotowego zastosowała teorię semioforów Krzysztofa Pomiana. Semioforami według niej są dywany kwiatowe, bramy i ołtarze – przedmioty w najwyższym stopniu sakralne w czasie mszy świętej i procesji. Powstają one z i za pomocą rzeczy – materiałów, narzędzi, przy asyście mediów – aparatów i kamer. Po procesji następuje etap desakralizacji semioforów i wytracania przez nie symbolicznych funkcji oraz wysokich wartości. Część z materiałów użytych do stworzenia semioforów zostanie przechowana na następny rok stając się rzeczami, część jako odpady trafi na kompostowniki, zamieniając się w ciała – glebę, z której w kolejnym roku wyrosną kwiaty. Wobec tego, że kwiaty posłużą do ułożenia kwietnego dywanu czy ozdobienia ołtarza, opisany obieg przedmiotów można nazwać spycimierskim kontinuum.
The article constitutes a semiotic analysis of items (materials, tools, cult objects) used in Spycimierz (Łódź voievodship, Poddębice county, Uniejów commune) during Corpus Christi celebration. On the national level, the holiday is distinguished by exceedingly rich décor of the village, particularly two-kilometer long flower carpets laid alongside the entire Eucharistic procession route. The author applied the object-related code analysis for the ritual based on the semiophore theory by Krzysztof Pomian. Thus SEMIOPHORES are represented here as flower carpets, gates and altars – elements of the highest sacral value in procession and holy mass. They both emerge from and are created by OBJECTS – materials, tools, assisted by MEDIA – cameras and video cameras. After the procession a SEMIOPHORE desacralisation process occurs, during which they lose symbolic functions and high values they represent. Part of the materials is utilised for further usage next year when they become OBJECTS. The other part, described as WASTE, arrives finally in a composter and transforms into BODIES or soil, out of which flowers will grow the following year. Due to the fact that blossoms will form a flower carpet or decorate an altar, the aforementioned circulation of items can be referred to as “Spycimierz continuum”.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2020, 9; 5-21
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Droga” spycimierskiego Bożego Ciała do UNESCO
The ‘road’ to UNESCO of the Corpus Christi feast in Spycimierz
Autorzy:
Szoszkiewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130177.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
UNESCO
niematerialne dziedzictwo kulturowe
Spycimierz
kwiatowe dywany
Spycimierskie Boże Ciało
intangible cultural heritage
intangible culture
flower carpets
Corpus Christi in Spycimierz
Opis:
Artykuł stanowi podsumowanie i chronologiczne uporządkowanie kolejnych etapów starań mieszkańców parafii Spycimierz i gminy Uniejów o wpis na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO, zwieńczonych sukcesem. Przedstawia ścieżkę dojścia do tego zaszczytnego tytułu, którego osiągnięcie nie byłoby możliwe bez dużego zaangażowania lokalnej społeczności i ścisłej współpracy z władzami gminy Uniejów. Artykuł może stanowić inspirację dla innych gmin do podejmowania działań na rzecz ochrony niezwykle istotnego dziedzictwa niematerialnego.
This article sums up and presents in chronological order the successive stages in the endeavours of the inhabitants of Spycimierz parish and Uniejów municipality to have Flower carpets tradition for Corpus Christi processions. entered on the  UNESCO’s Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity. The success of these efforts would not have been possible without active engagement of the local community and close cooperation with Uniejów municipality authorities. It can provide an inspiration for other municipalities to take actions aimed at safeguarding of unique cultural heritage.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2022, 11; 125-140
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Młody człowiek nie pachnie współczesnością. O portretowaniu postaci w filmie Jana Komasy na podstawie obrazów „Boże Ciało”, „Miasto 44” i „Sala samobójców”
A Young Man Does Not Smell Contemporary: On Portraying Characters in Jan Komasa’s Film Based on ‘Corpus Christi’, ‘Warsaw 44’ and ‘Suicide Room’
Autorzy:
Sławek-Czochra, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146918.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
portret
typy
środki artystycznego wyrazu
Jan Komasa
Boże Ciało
Miasto 44
Sala samobójców
portrait
types
artistic means of expression
Corpus Christi
Warsaw 44
Suicide Room
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie ciągłości gatunkowej portretu w kolejnym medium oraz wskazanie nowych jego cech i elementów na podstawie trzech obrazów w reżyserii Jana Komasy: Boże Ciało, Miasto 44 i Sala samobójców. W badaniach zastosowano analizę zawartości, analizę porównawczą oraz analizę struktury dzieła filmowego. Wykorzystano również nurt semantyczny, wskazujący na znaczenie portretu w filmie. Powyższa analiza pokazała, iż portret filmowy opierający się na elementach języka filmowego nadal ma wiele wspólnego z klasycznym portretem malarskim czy fotograficznym. Charakteryzuje bohatera, jest jego podobizną, opisem, a jednocześnie dla akcji filmu jest elementem dramaturgicznym. Sposób jego wykorzystania wzmacnia styl estetyczno-gatunkowy filmowej opowieści, a portrety są nie tylko rejestracją wizerunku postaci, ale mają funkcje artystyczne.
The purpose of this article is to show the genre continuity of portraiture in the next medium and to identify its new features and elements based on three pictures directed by Jan Komasa: Corpus Christi, Warsaw 44, and Suicide Room. The research used content analysis, comparative analysis, and analysis of the structure of the film work. The semantic trend indicating the importance of portrayal in the film was also used. The above analysis showed that film portraiture based on elements of film language still has much in common with classical painting or photographic portraiture. It characterizes the protagonist, his likeness, and description, and at the same time, the action of the film is a dramatic element. The way it is used reinforces the aesthetic and genre style of the film story, and portraits are not only a registration of the character's image but have artistic functions.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2022, 50, 3; 229-249
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DYWANY KWIATOWE W OBRZĘDOWOŚCI BOŻEGO CIAŁA JAKO FENOMEN KULTUROWO-TURYSTYCZNY RACIBORSZCZYZNY
FLOWER CARPETS IN THE CEREMONIES OF CORPUS CHRISTI AS A CULTURAL-TOURISM PHENOMENON OF THE SUBREGION OF RACIBORZ
Autorzy:
SZYMAŃSKA, MARCELA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475994.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Turystyki i Języków Obcych. Wydawnictwo WSTiJO
Tematy:
dywany kwiatowe
Boże Ciało
ziemia raciborska
turystyka kulturowa
atrakcja turystyczna
flower carpets
Corpus Christi
Raciborz area
cultural tourism
tourist attraction
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest omówienie zwyczaju układania dywanów kwiatowych na uroczystość Bożego Ciała, występującego – poza Spycimierzem (woj. łódzkie) i okolicami Strzelec Opolskich (woj. opolskie) – również w subregionie raciborskim. Oryginalne, różnobarwne i misternie wykonane chodniki (z trawy, tataraku oraz kwiatów ogrodowych i roślin dziko rosnących) powstają w ciągu kilku godzin, a mogą być źródłem doznań estetycznych zaledwie przez kilkadziesiąt minut, bowiem zaraz po zakończonej procesji eucharystycznej są usuwane z ulic poszczególnych miejscowości. Układanie dywanów kwiatowych stanowi fenomen kulturowy na skalę kraju, dlatego zjawisko to zostało zaprezentowane w kontekście turystyki kulturowej. Te „ulotne” dzieła sztuki są atrakcją turystyczną, zwłaszcza dla obcokrajowców chcących poszerzyć swoją wiedzę o historii i kulturze ziemi raciborskiej.
The purpose of this article is to discuss the custom of laying flower carpets for the Corpus Christi feast, which is practised – apart from Spycimierz (Lodz province) and the vicinity of Strzelce Opolskie (Opole province) – also in the Raciborz subregion. Original, colorful and intricate carpets (of grass, calamus, garden flowers and wild plants) are made for several hours, and can be a admired only for an hour or so, because immediately after the Eucharistic procession they are removed from the streets of individual cities. Laying flower carpets is a cultural phenomenon on a national scale, which is why this phenomenon was presented in the context of cultural tourism. These transient works of art are a tourist attraction, especially for foreigners who want to broaden their knowledge about the history and culture of the Raciborz area.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja; 2018, 2(22); 143-157
1899-7228
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polichromia w kaplicy kościoła pw. Bożego Ciała w Szczecinie jako obraz statyczny i ruchomy
Polychromy in the chapel of Corpus Christi church in Szczecin as a static and mobile painting
Autorzy:
Wasyłyk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398283.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
malarstwo ścienne
polichromia
personalizm w sztuce
sztuka sakralna
Boże Ciało
kaplica
Szczecin
wall painting
polychromy
personalism in art
sacred art
chapel
Opis:
Polichromia w kaplicy kościoła rzymskokatolickiego pw. Bożego Ciała w Szczecinie jest w pełni autorską tematycznie i estetycznie całością. Jej ogólne założenie kolorystyczne wynika z dwóch faktów: mistycznego, że Jezus Chrystus jest światłością świata, oraz z fizycznego, że kolor jest zjawiskiem istniejącym tylko w środowisku światła. Zatem wizerunki osób będących we wspólnocie z Chrystusem wyznaczone są kolorem, a pozostałych, do których nauka Chrystusa jeszcze nie dotarła – ciemnym rysunkiem. Celem tematycznym realizacji było stworzenie narracji, która wyraziłaby ruch oparty na duchowej interakcji związanej z chrystocentrycznym procesem personalizacji, z aktywnością czystego serca, o którym mówił Jezus Chrystus w Kazaniu na Górze. Czystość według ks. Józefa Tischnera to „nic innego jak wewnętrzna logika miłości (...)”. Głównym celem artystycznym było uzyskanie poczucia substancji malarskiej i dynamiki form w rzeczywistej, fizycznej przestrzeni kaplicy. Ruchomy punkt widzenia nieustannie doświadczany w trakcie realizacji, zobowiązywał autorkę nie tylko do myślenia o odpowiedniej ekspresji form wizerunków węzłowych dla całości, ale również do wzmocnienia ogólnej dynamiki przestrzeni poprzez wprowadzenie wizerunków postaci na lizeny – w taki sposób, aby każdy pokrywał sobą wszystkie płaszczyzny. Zastosowane w nich deformacje łączą je tematycznie i estetycznie ze ścianami, aby w trakcie przemieszczania się oglądającego zaistniała bardziej narracja filmowa niż zdjęciowa. Poszczególne wizerunki osób ukształtowane są w znacznej części rysunkiem malarskim – zarówno jako granicą między różnymi jakościowo plamami, jak również kolorowym rysunkiem, który uwydatniając formę, nie tylko jest jej konturem w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale też zróżnicowaną walorowo i chromatycznie linią różnorodnej szerokości, która płynnie wchodzi w pogranicza chromatyczno-walorowe i w ten sposób zagęszczona buduje strukturę koloru, jego morfologię. Uzyskana tkanka malarska jest jakością inną estetycznie niż plama informująca o powierzchni, o zewnętrzu. Stwarza większą możliwość wyrażenia przestrzenności osoby, jej duchowości i ewentualnej świetlistości, jak to ma miejsce w przedstawieniu bł. Pier’a Giorgi’a Frassati (ryc. 5). Stanowi ono rodzaj odautorskiej, malarskiej definicji ucznia Jezusa. Morfologia koloru budującego jego wizerunek, a wynikająca z rysowania, ukazuje strukturę osoby, która mocą chrystusowego Ducha jest światłem świata.
The polychromy in the chapel of The Corpus Christi Catholic Church in Szczecin is thematically and estethically a fully authorial entirety. Its general colouristic presumption results from two facts: mystical, that Jesus Christ is the light of the world and physical, that colour is a phenomenon present only in the light environment. Therefore, the images of persons who are in Christ’s communion are indicated by colour, and the rest, who did not learn from Christ yet, by a dark drawing. The author intended to express the movement based on spiritual interaction, Christocentric process of personalisation, purity – transparency of persons through the contents of the pictorial-teological polychromy. According to priest Józef Tischner, chastity “is nothing else than the inner logic of love (...)”. One of the general assumptions of this accomplishment was to obtain the feeling of pictorial substance in the actual space of the chapel, as well as through some compositional measures on walls and pilars-pilaster strips. I was bearing in mind the relations between the specific pictorial phrases placed on them and the onlooker moving around. The moving viewpoint, which I was continually experiencing during my work, obliged me not only to think about a suitable expression of forms of nodal points for the whole, but also to emphasise the dynamics of the space through introducing the images of persons on pilars in a way, that they cover all the surface and, through distortion, link them thematically and esthetically with the walls to create a film narration rather than picture narration, which can be experienced while moving around. Individual images of persons are mainly shaped by picture drawing, as a border between different quality of splashes and also by a colourful drawing, which by emphasizing the form, is not only its contour, but also, diversified in value and chromatically, a line of different width, which smoothly enters the value-chromatic borders, and concentrated, builds up the structure of colour. The obtained ”artistic fabric” is esthetically a different quality than the patch, which informs about the surface, the outside. It creates a greater possibility to express the spaciousness of a person, their spirituality and light, as it can be observed in the presentation of blessed Pier Giorgio Frassati (ryc. 5). It constitutes a kind of author’s painted definition of the follower of Jesus. The morphology of colour building his image, and resulting from drawing, shows the structure of a person who, by the power of Christ’s Spirit, becomes the light of the world.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2017, 9, 1; 96-103
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies