Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Antarktyka"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 34
Tytuł:
A new species of Glyphea [ Decapoda: Palinura ] from the La Meseta Formation [ Eocene ] of Seymour Island, Antarctica
Nowy gatunek Glyphea [ Decapoda: Palinura ] z eocenskiej formacji La Meseta Wyspy Seymour, Antarktyka
Autorzy:
Feldmann, R M
Gazdzicki, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23536.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
dziesiecionogi
skamienialosci
Glyphea reticulata
Palinura
wylinki
paleontologia
eocen
Antarktyka
Decapoda
Glyphea
Opis:
A new species of palinuran lobster, Glyphea reticulata, from the lowermost part of the Eocene La Meseta Formation on Seymour Island, Antarctica, represents one of the stratigraphically youngest species of Glyphea. The occurrence of the last vestiges of what was previously a cosmopolitan genus in a region dominated by Pacific Ocean faunal influences is significant because the sole extant species of the Glypheidae, Neoglyphea inopinata Forest & Saint Laurent, 1975, is known only from the west Pacific.
Z bogatych w skamieniałości utworów formacji La Meseta z Wyspy Seymour (Półwysep Antarktyczny) opisano nowy gatunek dziesięcionoga z rodzaju Glyphea (Decapoda: Palinura). Znalezione okazy reprezentują zapewne wylinki. Potwierdza to "pozycja Saltera'', wyrażająca się odspojeniem szkieletu endofragmalnego od głowotułowia, zaobserwowana w przypadku dwóch najbardziej kompletnych okazów. Nowy gatunek Glyphea reticulata jest jednym z najmłodszych wiekowo znanych przedstawicieli tego rodzaju.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 3; 437-445
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie badania polarne (zarys)
Polish polar research (outline)
Autorzy:
Birkenmajer, Krzysztof Ludwik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783306.pdf
Data publikacji:
2017-12-18
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Polskie badania
Arktyka
Antarktyka
historia
Polish research
Arctic
Antarctic
history
Opis:
Artykuł przedstawia w skrócie najważniejsze fakty z historii polskich badań i odkryć naukowych w Arktyce i Antarktyce od XIX stulecia do chwili obecnej. Autor jest geologiem, od 1956 roku badaczem polarnym, prowadził badania naukowe i zorganizował 23 wyprawy polarne na Spitsbergen, Grenlandię i do Antarktyki, przez wiele lat był przewodniczącym Komitetu Badań Polarnych przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Obecnie jest jego honorowym przewodniczącym.
The article describes Polish research and discoveries in the Arctic and the Antarctic since the 19th century. The author is a geologist and since 1956 has been engaged in scientific field research on Spitsbergen, Greenland and Antarctica (23 expeditions). For many years chairman of the Committee on Polar Research of the Polish Academy of Sciences, he is now its Honorary Chairman.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2017, 16; 123-153
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokrywa śnieżna w rejonie Stacji H. Arctowskiego (Szetlandy Pd., Antarktyka) w latach 1978-1996
Snow cover in the vicinity of the Arctowski Station (South Shetland Islands, Antarctic) in the period 1978-1996
Autorzy:
Kejna, M.
Láska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260999.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
Szetlandy Południowe
Antarktyka
Stacja Arctowskiego
pokrywa śnieżna
South Shetland Islands
Antarctic
Arctowski Station
snow cover
Opis:
Pokrywa śnieżna jest istotnym czynnikiem klimatotwórczym. Długość jej zalegania oraz jej miąższość wpływają również na wegetację roślinną i przebieg procesów peryglacjalnych w gruncie (Krajewski 1986; Kejna i Laska 1999b). W klimacie subantarktycznym pokrywa śnieżna tworzy się w warunkach ogromnej zmienności pogody. We wszystkich porach roku występują dodatnie i ujemne temperatury powietrza oraz stałe i ciekłe opady atmosferyczne. Silne wiatry przenoszą śnieg, znacznie modyfikując pokrywę śnieżną. Na Stacji H. Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Szetlandy Południowe) prowadzono systematyczne pomiary miąższości i czasu zalegania pokrywy śnieżnej w latach 1978-1990 oraz w 1992 i 1996 r. Jednak pokrywie śnieżnej poświęcono tylko niezbyt obszerne akapity w artykułach podsumowujących kolejne wyprawy, np. Nowosielski 1980; Kratke i Wielbińska 1981; Kowalski 1986; Kejna i Laska 1997. Zagadnienie to nie było poruszane nawet w opracowaniach o charakterze monografii klimatu tego obszaru, np. Marsz i Rakusa-Suszczewski 1986; Marsz i Styszyńska 2000. Badania nad zróżnicowaniem przestrzennym miąższości pokrywy śnieżnej w okolicach Stacji H. Arctowskiego oraz na Lodowcu Ekologii prowadzono jedynie w 1991 r. (Gonera i Rachlewicz 1997) oraz w 1996 r. (Caputa i in. 1997).
The snow cover was investigated at the Arctowski Station (King George Island, Antarctic) in the period 1978-1996. During the 20th Polish Antarctic Expedition in 1996 the snow cover was measured in 32 places on the Sile of Special Scientific Interest No. 8 in the vicinity of the Arctowski Station (King George Island, Antarctic). On the King George Island the snow cover can occur around the year. In the summer months the snow cover is unstable. On the average 230 days with snow cover occurred at the Arctowski Station. The permanent snow cover began at 7th May and ended at 23th November. The mean snow cover thickness in the years 1978-1996 was between 40 to 50 cm, but the maximum reached 131 cm in 1980. The accumulation of snow was disturbed by frequent midwinter thawing and snow drift. In 1996 at the Arctowski Station permanent snow cover was formed on 6 June and stayed till 31 October. It reached its maximal thickness, 73 cm in September. The snow cover on the SSSI No 8 area showed great spatial differentiation. This is the effect not only the different sums of precipitation, but also the redistribution of the snow by wind. On the nonglaciated area the biggest thickness of snow cover was measured in depressions, in the filled up valleys of streams and on the snow patches. Heights and mountain peaks are without snow because of the wind. On the Ecology Glacier in 1996 the thickness of snow cover increased with the altitude. The biggest thickness of snow cover (177 cm) was measured at 165 m above sea level. In summer the snow cover melts, on the glaciers the snow border runs from 150 to 300 m above sea level in dependence on the weather conditions. On the nonglaciated areas the snow stays until the middle of summer in the form of snow patches.
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 1998, 8; 79-93
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warunki meteorologiczne na Stacji Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Antarktyka) w 2012 roku
Meteorological conditions at the Arctowski Station (King George Island, Antarctic) in 2012
Autorzy:
Kejna, M.
Araźny, A.
Sobota, I.
Piszczek, J.
Łabno, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260671.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
warunki meteorologiczne
Stacja H. Arctowskiego
zmiany klimatu
King George Island
Antarktyka
meteorological conditions
Arctowski Station
climate change
Antarctica
Opis:
W artykule przedstawiono przebieg warunków meteorologicznych na Stacji H. Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Szetlandy Pd., Antarktyka) w 2012 roku. Pomiary prowadzono za pomocą automatycznej stacji meteorologicznej Davis Vantage Pro+ w interwale godzinnym. Przeanalizowano zmienność ciśnienia atmosferycznego, promieniowania słonecznego, temperatury i wilgotności powietrza oraz kierunku i prędkości wiatru w cyklu rocznym i dobowym. Uzyskane wyniki porównano z dłuższym okresem pomiarowym (1977-1999) oraz z równoległymi danymi z innych stacji prowadzących pomiary meteorologiczne na Wyspie Króla Jerzego.
This paper presents the meteorological conditions at the Arctowski Station (King George Island, South Shetland Islands, Antarctica) in 2012. Measurements were carried out using an automatic weather station Davis Vantage Pro+. At the Arctowski Station the global solar radiation in the period from January 19 to December 31, 2012 amounted to 2985.3 MJ.m-2 (8.60 MJ.m-2.day-1). Taking into account the full year from 1 February 2012 to 31 January 2013, this totaled to 2909.6 MJ.m-2 (7.97 MJ.m-2.day-1). The highest monthly value of solar radiation occurred in December, 567.8 MJ.m-2 (18.32 MJ.m-2.day-1) and the lowest in June, 10.4 MJ.m-2 (0.35 MJ.m-2.day-1). The average annual air temperature was –1.5°C, with the highest monthly average in January (2.4°C) and lowest in June (–5.6°C). The maximum of air temperature was 9.6°C, and the minimum –17.2°C. In 2012 the average atmospheric pressure at sea level was 989.0 hPa, with a characteristic semi-annual oscillation of pressure with two minima: in summer (January 985.3 hPa) and winter (June 979.4 hPa) and two maxima: in autumn (April 996.7 hPa) and spring (September 994.9 hPa). The lowest pressure was 946.8 hPa and the highest 1020.7 hPa. At the Arctowski Station SW, NE, E and SE winds dominate in accordance with gradient of air pressure and the local orography. The average wind speed at 2 m above the ground was 4.8 ms-1, with maximum in winter (June 6.1 ms-1) and minimum in summer (December 3.1 ms-1). The maximum wind speed exceeded 40 ms-1. Relative air humidity was 83%. There is less humidity in summer (January 78%) than in winter (July, 87%). In the course of humidity indicate the day with low humidity during foehn winds. Arctowski Station area is warmer to other regions of King George Island (about 1°C in summer and 1.5°C in winter). On the King George Island and Antarctic Peninsula area occurred increase of air temperature. At the neighboring station Bellingshausen in the years 1968-2012 air temperature rise by 0.17°C/10 years.
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 2013, 23; 43-56
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robaki pasożytnicze ryb antarktycznych
Helminths of Antarctic fishes
Autorzy:
Rocka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836658.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
przywry
Cestoda
pasozyty zwierzat
Acanthocephala
kolcoglowy
nicienie
Antarktyka
Nematoda
helmintozy
ryby
Digenea
tasiemce
Źródło:
Annals of Parasitology; 2008, 54, 1; 47-48
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warunki meteorologiczne w rejonie Stacji Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Antarktyka) w okresie 19.01-19.02.2012 roku
Meteorological conditions in the Arctowski Station region (King George Island) in the period 19.01-19.02.2012
Autorzy:
Kejna, A.
Sobota, I.
Araźny, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260973.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
warunki meteorologiczne
topoklimat
Stacja H. Arctowskiego
Antarktyka
meteorological conditions
topoclimate
Arctowski Station
Antarctica
Opis:
W artykule przedstawiono zróżnicowanie warunków meteorologicznych w rejonie Stacji H. Arctowskiego położonej na Wyspie Króla Jerzego (Szetlandy Południowe, Zachodnia Antarktyka) w okresie od 19 stycznia do 19 lutego 2012 r. Pomiary prowadzono na obszarze niezlodowaconym oraz na lodowcach Ekologii i Sphinx. Przeanalizowano różnice pomiędzy stanowiskami w zakresie temperatury i wilgotność powietrza (6 stanowisk), a ponadto promieniowania słonecznego oraz kierunku i prędkości wiatru (3 stanowiska). Stwierdzono znaczne zróżnicowanie topoklimatyczne związane z deniwelacjami terenu, ekspozycją, właściwościami podłoża oraz lokalną cyrkulacją atmosferyczną. Różnice te zmieniają się w cyklu dobowym oraz są ściśle uzależnione od czynników insolacyjno-radiacyjnych i cyrkulacyjnych.
The topoclimatic research carried out in the summer 2012 (January 19 - February 19) showed diversity of meteorological conditions in the H. Arctowski Station surroundings. The analysed period had changeable weather conditions. An average level of solar radiation at the Arctowski Station was 14.3 MJ.m-2 a day, while its daily sums ranged from 1.7 to 24.6 MJ.m-2. Atmospheric pressure oscillated considerably from day to day. Its mean value was 980.8 hPa. The highest temperatures were recorded on the coastal lowland where the H. Arctowski Station was built (2.4°C). Air temperature at the front of the Ecology (1.6°C) and Sphinx (1.8°C) Glaciers is lower due to frequent influx of cool air masses from the glacial interior of the island. On the non-glaciated area air temperatures lower with the altitude. Between the Point Thomas and Arctowski Station the temperature difference was 0.81°C/100 m and between Jardine Peak and Arctowski Station was 1.18°C/100 m. These higher lapse-rates inform about frequent föhn processes which take place on the leeward side of the King George Island. The largest temperature lapse-rate over the glaciated areas is recorded at the contact zone between the glacier and its marginal zone. These differences grow when insolation is intensive, as it results in significant heating of the morainic ground, while the temperatures above the glacial surface remain low (ablation takes place at 0°C). Relative air humidity in the H. Arctowski Station region is high due to a large share of maritime air masses. Mean relative humidity on the seacoast ranged from 81% at the Arctowski Station and grew with the altitude to 91 on the Jardine Peak. The course of the relative humidity is significantly influenced by föhn winds, during which humidity drops to 60%. Lower relative air humidity is also recorded when dry continental air masses inflow from the sector between E through S to SW. Wind direction at the three analysed stations corresponds with the local relief layout. The prevailing winds at the H. Arctowski Station include the winds from the sectors SW (28,6%), NW (10,9%), and SE (7,9%). The most frequent winds at the front of the Ecology and Sphinx Glaciers are katabatic ones blowing along the tonque of glaciers from the Warszawa Icefield. Considering the diurnal course, the highest wind velocities at all the stations are recorded around noon as this is the time thermal and pressure lapse-rates increase above varied ground (land, maritime and glacial). Topoclimatic diversity in the H. Arctowski Station area depends on weather conditions. It grows when the weather shows insolation and radiation character, and it lowers at high cloudiness.
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 2012, 22; 103-116
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geochronologia skał wulkanicznych centralnej i południowej części Wyspy Króla Jerzego (Szetlandy Południowe, Zachodnia Antarktyka)
Geochronology of the volcanic rocks from the central and south part of the King George Island (South Shetland Islands, West Antarctica)
Autorzy:
Pańczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075040.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
West Antarctica
King George Island
volcanic rocks
isotopic ages
Zachodnia Antarktyka
Wyspy Króla Jerzego
skały wulkaniczne
wiek izotopowy
Opis:
New isotopic and paleomagnetic studies of volcanic rocks from the central and southern part of the King George Island and Penguin Island were carried out. The combination of three dating methods: single grain U-Pb dating of separated zircons, whole-rock 40Ar-39Ar dating and magnetostratigraphy allow distinguishing five magmatic activity phases: the oldest, late Cretaceous (Campanian), early to middle Eocene (about 53–43 Ma), late Eocene (about 37–35 Ma), late Oligocene (about 28–25 Ma) and, the youngest, late Pliocene to Holocene.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2013, 61, 2; 117--119
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ujemny trend rocznych sum opadowych na Stacji im. H. Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Szetlandy Pd., Antarktyka Zach.)
The negative trend of annual precipitation sum at the Arctowski Station (King George Island, South Shetland Islands, West Antarctica)
Autorzy:
Marsz, A. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260969.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
Szetlandy Południowe
Antarktyka Zachodnia
opady
sumy opadowe
Stacja Arctowskiego
South Shetland Islands
West Antarctica
Arctowski Station
precipitation
precipitation sum
Opis:
The paper treats variabiliry of annual precipitation sum registred at the Arctowski Station for the 1978-1996 time period. The annual sum of precipitation show a big variability, its to possible to distinguish three periods in their course. For the period 1978-1985 mean annua1 precipitation sum amounted 560 mm (δn = 26 mm), for the next period (1986-1989) precipitation sum was characterised by a very strong variability (min = 377, max = 630 mm) mean precipitation sum amounted 472 mm,where δn = 95.4 mm. For the last, third period (1990-1996) mean precipitation sum amounted 456 mm (o n = 26.1 mm) (tab. l, fig. 1). Occurrence of strong periodicty every 6.0, 2.0, 4.50, 2.57 and 9.0 years has been found for the course of annual precipitation sum (fig. 2). Also, the spectrum analysis of a course of monthly precipitation sum in March (maximum of precipitation) and August (minimum of precipitation) has been led. Analysis showed the existence strong common periodicity (for annual and month sum: maximum and minimum) every 2.00, 3.60 and 6.00 years. Analysis of amplitudes and phases of periodicity do not explain the occurrence of so big variability of observed precipitation sum. The strong negative trend of annual precipitation sum, significant from the statistic point of view occurs here (fig. 3, formula l). Negative trends were also found in: the course of mean monthly precipitation sum for 8 from 12 monts of a year (the strongest and significant in February), in the course of number of days with measurable precipitation, in the mean annual twenty-four-hours precipitation sum. The negative trend of precipitation sum at Arctowski Station is not conformable to signalised (Ackley S., Bentley C., Foldvik A., Clarke A., King J, Priddle J. 1996.) positive trend of precipitation sum, which appears on the west coast of the Antarctic Peninsula. The examination of relation between precipitation sum at the Arctowski Station with walues of SOI shows, that the strongest relations between annual and maximum precipitation sum in a given year appears with one year delay (SOI of the previous year - precipitation of the present year), whereas in case of minimum sum the strongest relation appears with three years defay (tab. 2). The significant relation between monthly precipitation sum at the Arctowski Station and values of SOI appears in January and February (fig. 4, the strongest correlation with values of SOI are the end of winter and spring of the previous year). The negative trend of SOI correspond with the negative annual precipitation sum at the Arctowski Station. The observed environmental results, which confirms decrease of precipitation sum at the Arctowski Station has been shortly discussed (decrease of fields of permanent snow, disapperance of lakes and seasonal streams, drying of seashore terraces, hastening of ablation of glaciers ice from a surrounding glaciers, hastening of deglaciation processes).
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 1998, 8; 63-77
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robaki pasożytnicze ryb antarktycznych
Helminths of Antarctic fishes
Autorzy:
Rocka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143727.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
przywry
Cestoda
pasozyty zwierzat
Acanthocephala
kolcoglowy
nicienie
Antarktyka
Nematoda
helmintozy
ryby
Digenea
tasiemce
Opis:
Antarctic fishes are represented by sharks, skates (Chondrichthyes) and bony fishes (Teleostei). Teleosts play an important role in the completion of life cycles of many helminth species. They serve as either definitive or intermediate and paratenic hosts. Chondrichthyes are definitive hosts only. Seventy three helminth species occur as the adult stage in fishes: Digenea (45), Cestoda (14), Nematoda (6), Acanthocephala (8), Also, 11 larval stages of Cestoda (7) and Nematoda (4) are known, together with 7 species of Acanthocephala in the cystacanth stage. One digenean species, Otodistomum cestoides, matures in skates. Among cestodes maturing in fishes only one, Parabothriocephalus johnstoni, occurs in a bony fish, Macrourus whitsoni. Antarctic Chondrichthyes are not infected with nematodes and acanthocephalans. Cestode larvae from teleosts belong to Tetraphyllidea (parasites of skates), and Tetrabothriidae and Diphyllobothriidae (parasites of birds and mammals). Larval nematodes represent Anisakidae, parasites of fishes, birds and mammals. Acanthocephalan cystacanths mature in pinnipeds and birds. The majority of parasites maturing in Antarctic fishes are endemics. Only 4 digenean and one nematode species, Hysterothylacium aduncum, are cosmopolitan. All acanthocephalans, almost all digeneans, the majority of cestodes and some nematodes occur mainly or exclusively in benthic fishes. Specificity of the majority of helminths utilizing teleosts as intermediate and/or paratenic hosts is low. Among parasites using fishes as definitive hosts, all Cestoda, most Digenea and Nematoda, and almost all Acanthocephala have a range of hosts restricted to one order or even to 1−2 host species.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2008, 54, 1; 47-48
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synoptic circulation types of Antarctic Peninsula and adjacent South Ocean regions and connected phenomena
Autorzy:
Govorukha, L. S.
Timofeyev, V. Y.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260816.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
Antarktyka
warunki meteorologiczne
pomiary meteorologiczne
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 2000, 10; 159-177
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głębokie zimowe inwersje temperatury na nadmorskiej terasie okolic Stacji im. H. Arctowskiego (wyspa Króla Jerzego, Szetlandy Pd., Antarktyka Zach.)
Deep winter temperature inversions in the vicinity of Arctowski Station (King George Island, South Shetland Islands, West Antarctica)
Autorzy:
Kruszewski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260747.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
Szetlandy
Antarktyka Zachodnia
inwersje temperatury
inwersje radiacyjne
Stacja Arctowskiego
Shetland Islands
West Antarctica
temperature inversions
radiation inversions
Arctowski Station
Opis:
Paper presents results of investigations on temperature inversions, carried out during XIX Antarctic Expedition PAS in 1995, Temperature values taken from thermograph readings at Arctowski Station (3 m asl) and Point Thomas (173 m asl, situated 850 m, WNW from Station) were used to find periods of time with temperature inversions, Seven cases, analysed in this paper. Were selected as deep inversions (mean temperature gradient counted from hourly values was higher than 1°C/100 m), All presented inversions were radiation type, accompanied by calms and relatively small total nebulosity, except three cases, when nebulosity was the effect of inversion Influence of local orographic conditions on deepening temperature inversions is strong, but the main factor for it's forming is anticyclonic situation in the region of South Shetland Islands (accompanied by calms) and sea ice conditions. All analysed inversions were fonned during months with fast ice cover existence in Admiralty Bay and very close ar close ice fields on Bransfield Strait. In other ice conditions deep temperature inversions were not recorded, Minimum air temperatures at Arctowski Station recorded in July, August and September 1995 were measured during inversions. Maximum difference in air temperature between Point Thomas and Arctowski Station was recorded on July 22 (l4°C), These cases let to make conclusion, that probably all extremely low temperatures recorded during severe winters at Arctowski Station were measured in inversion conditions.
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 1998, 8; 47-62
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan wiedzy o jurajskiej florze z obszaru Antarktyki
Current state-of-the-art in studies on Jurassic flora from Antarctica
Autorzy:
Ociepa, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077297.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
jura
Antarktyka
flora
Jura
Antarctica
macroflora
Opis:
Jurassic flora from Antarctica comes from 9 localities: 2 from East Antarctica, 7 from West Antarctica (6 from Antarctic Peninsula). This flora is very uniform and consist mainly of ferns, seed ferns, cycads, bennettites, conifers. The richest flora comes from Hope Bay and from Botany Bay in Antarctic Peninsula.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2004, 2, 1; 151-156
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure of Deschampsia antarctica Desv. anther and pollen grain under the confocal microscope
Autorzy:
Domaciuk, Marcin
Szczuka, Ewa
Giełwanowska, Irena
Bednara, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/763887.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Antarctica
Deschampsia antarctica
pollen structure
anther
Antarktyka
struktura pyłku
pylnik
Opis:
The structure of the anther and pollen grain was investigated in an Antarctic plant Deschampsia antarctica Desv. under a confocal microscope (CLSM). The Antarctic hair grass is one of the two native vascular plants growing in Antarctica. The structure of D. antarctica stamens with their short filaments and elongated anthers is typical of the family Poaceae. Microsporogenesis and development of D. antarctica pollen grains proceeds in a way typical of angiosperms from the family Poaceae. Beside the pistil, the hermaphroditic flower has three stamens with numerous pollen grains in pollen loculi. The monoporate and heteropolar pollen grains have a porus located at the distal pole. When observed under the confocal microscope (CLSM), D. antarctica microspores and pollen grains packed tightly inside the microsporangium exhibit strong fluorescence after eosin staining (green fluorescence). The use of calcofluor yielded blue fluorescence of anther endothecial cell walls. The D. antarctica anther endothecium is formed of a single layer of cells, although more than one layer of cells were observed at some sites.
Budowę pylnika i ziaren pyłku badano za pomocą mikroskopu konfokalnego (CLSM) u antarktycznej rośliny Deschampsia antarctica Desv. Śmiałek antarktyczny jest jedną z dwóch rodzimych roślin naczyniowych rosnących na Antarktydzie. Pręciki D. antarctica mają budowę typową dla rodziny Poaceae z krótką nitką i wydłużonymi pylnikami. Mikrosporogeneza i rozwój ziaren pyłku D. antarctica przebiega w sposób typowy dla roślin okrytozalążkowych z rodziny Poaceae. W hermafrodytycznym kwiecie obok słupka występują trzy pręciki, z licznymi ziarnami pyłku w komorach pyłkowych. Ziarna pyłku są jednoporowe i różnobiegunowe, z porusem położonym na biegunie dystalnym. Mikrospory i ziarna pyłku u D. antarctica ułożone ściśle wewnątrz mikrosporangium, obserwowane w mikroskopie konfokalnym (CLSM) wykazują silną fluorescencję po zabarwieniu eozyną (zielona fluorescencja). Po zastosowaniu kalkafluoru ściany komórek endotecjum pylnika fluoryzują na niebiesko. Endotecjum pylnika D. antarctica zbudowane jest z jednej warstwy komórek; w niektórych miejscach obserwowano więcej niż jedną warstwę komórek.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia; 2013, 68, 2
2083-3563
0066-2232
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznańskie polarne badania meteorologiczne i klimatologiczne
Poznań polar meteorological and climatological research
Autorzy:
Rachlewicz, G.
Zwoliński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260951.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
badania polarne
meteorologia i klimatologia
Arktyka
Antarktyka
Spitsbergen
polar research
meteorology and climatology
Arctic
Antarctic
Opis:
W artykule przedstawiono historię badań meteorologicznych i klimatycznych prowadzonych przez pracowników Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na dwóch skrajnych obszarach polarnych, to jest Arktyce Wysokiej oraz Antarktyce Morskiej. Badania te głównie obejmowały okresy letnie w Arktyce oraz 4-letnią serię obserwacyjną w Antarktyce. Przeprowadzone badania stanowią podstawę do opisu uwarunkowań klimatycznych współczesnych procesów deglacjacji na skutek globalnych anomalii klimatycznych.
His paper presents the history of meteorological investigation and climatic studiem conducted by employees of the Adam Mickiewicz University In Poznań on two extreme polar regions, ie. The High Arctic and the Maritime Antarctic. These observation mainly included summer periods in the Arctic and 4-year series of observation in Antarctica. They studied climatic conditions of present-day deglaciation processes due to global climate anomalies.
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 2015, 25; 49-58
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O reżimie wiatru przyziemnego w Zachodniej Antarktyce
About surface wind regime over Western Antarctica
Autorzy:
Lagun, V. E.
Ivanov, N. E.
Jagovkina, S. V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260771.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
prędkość wiatru przyziemnego
Antarktyka Zachodnia
surface wind velocity
synoptic scale
Western Antarctica
Opis:
Statystyczna analiza prędkości wiatru przyziemnego została przeprowadzona w oparciu o dane z obserwacji terminowych (4 razy w ciągu doby) przeprowadzonych na stacji Russkaya (Antarkyda Zachodnia). Wykorzystano szeregi obserwacyjne od 1980 do 1990 roku. Oceny parametrów zmienności międzyrocznej, rytmiki rocznej, procesów skali synoptycznej i przebiegu dobowego dokonano w kategoriach wektora oczekiwania matematycznego (przestrzeni probabilistycznej) i inwariantów tenzorów dyspersji i gęstości spektralnej oraz korelacji okresowej wektorów procesu losowego. Dla parametryzacji zmienności skali synoptycznej wykorzystano model losowego procesu impulsowego w postaci kolejnych następstw "sztormów" i "okien pogody". "Sztorm" oznacza przewyższenie zadanego poziomu prędkości wiatru, a "okno pogody" - odstęp czasu między dwoma kolejnymi sztormami. Dla opisania statystyki zjawisk skali synoptycznej utworzono szeregi czasowe charakterystyk inten-sywności sztormów oraz czasu trwania sztormów i okien pogody. Poziomy progowe wyznaczono na podstawie analizy kwantyli jako kryteria graniczne niebezpiecznych lub szczególnie niebezpiecznych warunków pogodowych. Zmienność skali synoptycznej najbardziej celowo jest analizować w szeregach centrowanych względem wartości średnich rocznych oraz względem rocznego przebiegu wartości średnich miesięcznych. Modulację sezonową i zmienność międzyroczną intensywności procesów skali synoptycznej można opisać za pomocą szeregu czasowego dyspersji wewnątrzmiesięcznej prędkości wiatru, jako wyniku okresowych korelacji zachodzących w procesie losowym.
Statistical analysis of surface wind velocity is executed on the base of current observations (six-hourly) at Russkaya station, located in Western Antarctic for period from 1980 to 1990. Estimates of inter-annual variability parameters, parameters of annual rithmics, processes of synoptic scale and diurnal variability with account of low frequency modulation are obtained in terms of mathematics expectance vector and of invariant of dispersion tensor and spectral density in suggestion of stationary and periodic correlation vector stochastic process. For parameterization of synoptic scale variability the model of stochastic impulse process is applied as consequence of 'storms' and 'weather windows'. 'Storm' is defined as an excess of wind regime parameter values over defined level, and 'weather windows' are the intervals between two consequed storms. For synoptic events statistics description there are formed time-series of storm intensity characteristics, storms and weather windows durations. Threshold levels are prescribed on the base of quantile analysis or as a criteria of dangerous or especially dangerous parameters of wind regime. Synoptic variability based on time-series, centered on annual mean values and annual course of monthly mean values is analysed. Seasonal modulation and inter-annual variability of synoptic scale processes intensivity by time-series of intra-monthly dispersion as realization of periodic correlated process are described.
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 2007, 17; 7-30
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
K voprosu o poteplenii v rajone Antarkticheskogo poluostrova
About the warming in the region of the Antarctic Peninsula
Autorzy:
Lagun, V. E.
Ivanov, N. E.
Jagovkina, S. V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260929.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
globalne ocieplenie
Półwysep Antarktyczny
system geoinformatyczny "ANTARKTYKA"
global warming
Antarctic Peninsula
geo-information system "The Antarctic"
Opis:
W sprawie wzrostu temperatury powietrza (ocieplenia) w rejonie Półwyspu Antarktycznego Najbardziej wyraźne przejawy tak zwanego "globalnego ocieplenia" na Półkuli Południowej zarejestrowano w rejonie Półwyspu Antarktycznego; dotyczy to zarówno ocieplenia przypowierzchniowej warstwy jak i swobodnej atmosfery. Badania ilościowe mechanizmów kształtowania się znacznej zmienności klimatycznej na tym obszarze wymagają znajomości charakterystyk statystycznych struktury najważniejszych elementów meteorologicznych. Takie badania stały się możliwe dzięki stworzeniu w Instytucie Naukowo-Badawczym Arktyki i Antarktyki (AANII) bazy danych o klimacie południowych obszarów polarnych w ramach opracowywanego systemu geoinformatycznego "ANTARKTYKA" i międzynarodowego projektu SCAR READER. Zadaniem tej pracy jest przedstawienie uściślonych metod opisu statystycznego zmienności czasowej temperatury powietrza i ciśnienia atmosferycznego oraz oceny probabilistycznych charakterystyk ich reżimu w skalach zmienności wahań od międzyrocznych do wewnątrzdobowych z uwzględ-nieniem modulacji, na podstawie danych obserwacji przyziemnych w rejonie Półwyspu Antarktycznego. Danymi wyjściowymi są pełne szeregi obserwacji temperatury powietrza i ciśnienia atmosferycznego na poziomie morza wykonywane na rosyjskiej stacji subantarktycznej Bellingshausen cztery razy na dobę (lata 1969-2002). Dane te przeszły pełną ilościową kontrolę jakości oraz testy jednorodności szeregów czasowych. Pomiary meteorologiczne na stacji Bellingshausen, znajdującej się na Wyspie Króla Jerzego (King George - Waterloo) w archipelagu Szetlandów Południowych, rozpoczęły się 22 lutego 1968 roku i są, bez przerw, wykonywane na tej samej powierzchni. Wieloletnie szeregi czasowe pomiarów terminowych elementów hydrometeorologicznych pozwalają na analizę zmienności międzyrocznej, rytmikę roczną, zmienność wewnątrzsezonową, przebieg procesów skali synoptycznej i przebiegi dobowe. Podskalowa analiza probabilityczna uwzględnia efekty wpływu modulacji niskoczęstotliwościowej, przejawiającej się w wieloletnich zmianach charakterystyk rytmu rocznego, a także w sezonowej i międzyrocznej zmienności procesów przebiegu synoptycznego i dobowego. Taką modulację o niskiej częstotliwości traktuje się jako składową modulacyjną zmien-ności międzyrocznej w odróżnieniu od składowej addytywnej , przedstawianej przez szereg wartości średnich rocznych. Podstawowy wkład w sumaryczną dyspersję temperatury powietrza i ciśnienia atmosferycznego wnoszą rytmika roczna i procesy skali synoptycznej, przy czym jeśli dla temperatury wewnątrzroczna zmienność objaśnia ponad 50% dyspersji, to dla ciśnienia - mniej niż 20%. Wkład zmienności wartości średnich rocznych w sumaryczną dyspersję szeregów stanowi mniej niż 5%. W ten sposób składowa modulacyjna przewyższa intensywność składowej addytywnej. Trend zmienności międzyrocznej stanowi wielomian wyższego stopnia, uwzględniający komponenty liniowy i paraboliczny. Najważniejszą właściwością składowej addytywnej jest trend liniowy wartości oczekiwanej (dodatni i istotny na poziomie ufności 95% dla temperatury powietrza, ujemny i nieistotny (poziom ufności < 95%) dla ciśnienia atmosferycznego), objaśniający 10-15% dyspersji wartości średnich rocznych. Szeregi czasowe anomalii wartości średnich rocznych w stosunku do trendu wartości oczekiwanych są niestacjonarne pod względem ich dyspersji, ale wkład wielomianowego trendu oczekiwania matematycznego tych anomalii jest niewielki - wyjaśnia on nieco ponad 10% dyspersji względem wartości oczekiwanej dla ciśnienia i mniej niż 5% dla temperatury. Obniżanie się tła ciśnienia atmosferycznego stowarzyszone jest ze wzrostem amplitudy zmienności międzyrocznej, co w części może być wyjaśnione jako efekt lokalnego wzrostu aktywności cyklonalnej. Dla opisu procesów skali synoptycznej wykorzystuje się dyspersję wewnątrzmiesięczną i charakterystyki (ilość, intensywność i czas trwania) fluktuacji synoptycznych. Najważniejszą cechą jest przebieg roczny, w którym przejawia się intensyfikacja i nasilenie międzyrocznej zmienności procesów synoptycznych w sezonie zimowym, kosztem wzrostu zarówno amplitudy i ilości zaburzeń, jak i ich intensywności i czasu trwania. Trendy wieloletnie formują się w znacznym stopniu pod wpływem działania procesów skali synoptycznej. Źródłem zmienności skali synoptycznej jest dynamika (tworzenie się, przemieszczanie, transformacja i wypełnianie się) wirów atmosferycznych. Przeprowadzona analiza statystyczna szeregów terminowych obserwacji meteorologicznych na stacji Bellingshausen pozwoliła na ilościową ocenę wkładu procesów o różnej skali czasowej w formowanie zmienności obserwowanego w rejonie Półwyspu Antarktycznego reżimu klimatycznego przyziemnej warstwy atmosfery. Otrzymane oceny wykazują na ile zmienia się wartość dyspersji tempe-ratury powietrza i ciśnienia atmosferycznego przy wykorzystaniu danych z różnych skal uśrednienia w czasie. Tym samym wyjaśniają, jaki odsetek zmienności temperatury i ciśnienia jest tracony w analizach wykorzystujących różne okresy uśrednienia.
Sign of the so-called "global warming" in the Southern Hemisphere is most clearly revealed in the vicinity of the Antarctic Peninsula in the surface layer as well as in the free atmosphere. A quantitative study of the mechanisms of the climatic variability formation in the Antarctic requires an evidence of the statistical structure of the meteorological parameters fields. Such study has become possible due to creating a database on climate of Southern polar area in the framework of the geo-information system "The Antarctic" developed at the Arctic and Antarctic Research Institute and of International SCAR READER Project. The goal of this work is to define more precisely the method of the statistical analysis of time-series of surface air temperature and air pressure at sea level in Antarctic Peninsula region. This method is applied for determining of the probabilistic variability characteristics based on standard observations over the range from interannual to diurnal changes taking into account the low frequency modulation. The input data are uniform six-hourly time-series of surface air temperature and sea level pressure obtained at Bellingshausen station over the period 1969-2002 and processed by numerical data quality control and homogeneity testing. Meteorological observations at Bellingshausen station, located at King George (Waterloo) Island, Southern Shetlands archipelago, are provided since February, 22, 1968 without moving of observational place. Multiyear time-series of current hydrometeorological observations allow provide the analysis of interannual variability, annual rhythmic, intra-seasonal variations, synoptic scale processes and diurnal course. The results of by-range probabilistic analysis take into account the modulation of annual variations over the range of interannual variability and interannual and seasonal variations of synoptic scale variability. The interannual variability contains an additive and modulation components. The additive component is represented by a sequence of annual averages while the modulation component is manifested through the interannual variability of parameters of the annual variations and in the interannual variations of the synoptic variability characteristics. Both synoptic and annual variability make the main contribution to the total dispersion, while for temperature, the variability within a year accounts for more than 50% of dispersion, for pressure it is less than 20%. The contribution of the variability of annual averages to the total dispersion comprises less than 5%. However, the interannual variability consists not only of the changes of annual averages. The contribution of daily variations and of the variability within a day to the total dispersion is also small comprising both for air temperature and for pressure less than 10% of total dispersion. Thus modulation component exceeds additive component by intensity. The interannual variability trend is represented by a power polynomial that takes into account the linear and parabolic components. The most important feature of the additive component is a linear trend of mathematical expectation (positive and significant at a 95% level for temperature and negative and insignificant at a 95% level for pressure) accounting for about 10-15% of dispersion of the annual averages. The time series of annual averages anomalies relative to the mathematical expectation trend are non-stationary in dispersion, but the contribution of the polynomial trend of mathematical expectation of these anomalies is small accounting for slightly more than 10 % of dispersion relative to the mathe-matical expectation of pressure and less than 5 % for temperature. The decrease of the background atmospheric pressure is accompanied by the increase in the amplitude of interannual oscillations, which can be partly attributed to a local increase of cyclonic activity. For description of synoptic scale processes the intra-monthly dispersion and synoptic fluctuations characteristics (number, intensity and duration) are used. Annual course analysis demonstrates intensification and forcing of interannual variability in winter season due to increasing both number and intensity and duration of fluctuations. This is important feature of climate variability formation. Multiyear trends are formed in synoptic diapason mostly. Synoptic variability sources are atmospheric eddies dynamics (genesis, moving, transformation and disappearance). The trends of surface temperature and pressure at sea level have a different sign: the temperature time-series contain a positive linear trend while the pressure time-series contain a negative linear trend, which account approximately for 10-15% of dispersion of annual averages. The linear pressure trend is insignificant at a 95% level while the linear temperature trend is statistically significant. The statistical analysis of meteorological observations data at standard synoptic hours obtained at Bellingshausen station allowed to determine quantitatively the contribution of different time scale processes into formation of observed changes of climatic regime parameters of the surface atmospheric layer in the vicinity of the Antarctic Peninsula. The obtained estimates show in particular, how much is the dispersion of temperature and pressure changes (what part of variability is lost) when using data with different averaging scales.
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 2006, 16; 23-45
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unintentional transport of fungi propagules to Antarctic biome and the ability to develop at low temperatures
Niezamierzony transport propaguli grzybów pleśniowych do biomu Antarktyki a zdolność rozwoju w niskich temperaturach
Autorzy:
Augustyniuk-Kram, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062638.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Antarktyka
grzyby mikroskopowe
gatunki obce
Antarctic
microscopic fungi
foreign species
Opis:
Filamentous fungi relatively easily disperse and colonize a variety of substrates, inhabiting various, often extreme environments. Therefore, they spread all over the world. The purpose of the research was to determine whether the propagules of filamentous fungi brought (accidentally transported) into the Antarctic biome by tourists and members of scientific expeditions are capable of developing at low temperatures. In the studies were used seven isolates of fungi: Penicillium sp., Aspergillus flavus, Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum and Botrytis cinerea. The isolates came from samples collected from tourists and members of scientific expeditions arriving at the Henryk Arctowski Polish Antarctic Station on King George Island in the South Shetland archipelago. Fungal growth was measured at 0, 5, 10, 22°C (as a control) and 10° C, but after having frozen inoculum at -15°C for a period of 7 days. Penicillium sp., Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum and Botrytis cinerea were found to be capable of growing at low temperatures (5 and 10oC as well as after one freezing cycle, down to -15oC and thawing, up to +10oC). They did not produce a macroscopically visible mycelium at temp. 0oC, however, it was not a lethal temperature for them, as when they were transferred to higher temperatures, they continued to develop even after a fairly long time following the beginning of the experiment. The most vulnerable was Aspergillus flavus. At lower temperatures (from about to 5oC) it did not develop, while freezing and thawing were lethal for this species. Some species (G. candidum, T. viride and B. cinerea), despite the development of mycelium, did not produce spores at lower temperatures.
Obecność człowieka w Antarktyce to przede wszystkim działalność naukowa, ale również w ostatnim czasie wzmożony ruch turystyczny. Sprzyja to inwazji obcych gatunków flory i fauny, a także mikroorganizmów, mogących zagrażać gatunkom rodzimym. Grzyby pleśniowe będące przedmiotem badań zaliczane są do organizmów kosmopolitycznych, łatwo rozprzestrzeniających się i zasiedlających różnorodne środowiska, w tym również ekstremalnie zimne, takie jak rejony polarne. Organizmy te, by skutecznie skolonizować nowe środowisko oprócz żywotnych propagul i skutecznych mechanizmów transportu muszą być zdolne do wzrostu i reprodukcji w ekstremalnych warunkach. Celem badań było określenie czy propagule grzybów pleśniowych zawleczone (przypadkowo przetransportowane) do biomu Antarktyki przez turystów i członków wypraw naukowych są zdolne do rozwoju w niskich temperaturach. Badane grzyby (Penicillium sp., Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum i Botrytis cinerea) były zdolne do rozwoju w niskich temperaturach (5 i 10oC oraz po jednym cyklu zamrożenia do -15oC i odmrożenia do +10oC). Nie wytwarzały makroskopowo widocznej grzybni w temp. 0oC, lecz nie była to dla nich temperatura letalna, ponieważ po przeniesieniu do wyższych temperatur podejmowały wzrost nawet po dosyć długim czasie od rozpoczęcia eksperymentu Najbardziej wrażliwy okazał się A. flavus. Przy niższych temperaturach (od 0 do 5oC) nie rozwijał się, natomiast zamrożenie i odmrożenie było dla tego gatunku letalne. Niektóre gatunki (G. candidum, T. viride i B. cinerea) mimo rozwoju grzybni, w niższych temperaturach nie produkowały zarodników.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 5; 271-281
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezamierzony transport propaguli grzybów pleśniowych do biomu Antarktyki a zdolność rozwoju w niskich temperaturach
Unintentional transport of fungal propagules to the Antarctic biome – growth opportunities at low temperatures
Autorzy:
Augustyniuk-Kram, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470787.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Antarktyka
grzyby mikroskopowe
gatunki obce
Antactica
microfungi
alien species
Opis:
Microfungi relatively easily disperse and colonize a variety of substrates, withstanding various, often extreme environments. Therefore, they spread all over the world. The aim of this study was to determine whether propagules of fungi accidentally transported to biome of Antarctica were able to grow at low temperatures. In the studies were used seven isolates of fungi: Penicillium sp., Aspergillus flavus, Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum and Botrytis cinerea. The isolates came from dust samples collected from tourists and members of scientific expeditions (their clothes, shoes and equipment) arriving at the station H. Arctowski on King George Island in the South Shetland archipelago. Fungal growth was measured at 0, 5, 10, 22°C (as a control) and 10°C, but after having frozen inoculum at -15°C for a period of 7 days. All tested species of fungi did not grow at the temperature of 0°C. A. flavus was the only one not grow at a temperature of 5°C. A. flavus and G. candidum haven’t also grown after a temporary freeze of inoculum. Fungi, which did not grow at a temperature of 0°C after moving to higher temperatures resumed their growth. Of the two species that did not grow after freezing, i.e. G. candidum and A. flavus, only the first resumed its growth at 22°C. Sporulation of the studied fungi in most cases was most abundant at 22°C. Some species (G. candidum, T. viride and B. cinerea) did not produce spores at lower temperatures.
Obecność człowieka w Antarktyce to przede wszystkim działalność naukowa, ale również w ostatnim czasie wzmożony ruch turystyczny. Sprzyja to inwazji obcych gatunków flory i fauny, a także mikroorganizmów, mogących zagrażać gatunkom rodzimym. Grzyby pleśniowe będące przedmiotem badań zaliczane są do organizmów kosmopolitycznych, łatwo rozprzestrzeniających się i zasiedlających różnorodne środowiska, w tym również ekstremalnie zimne, takie jak rejony polarne. Organizmy te, by skutecznie skolonizować nowe środowisko oprócz żywotnych propagul i skutecznych mechanizmów transportu muszą być zdolne do wzrostu i reprodukcji w ekstremalnych warunkach. Celem badań było określenie czy propagule grzybów pleśniowych zawleczone (przypadkowo przetransportowane) do biomu Antarktyki przez turystów i członków wypraw naukowych są zdolne do rozwoju w niskich temperaturach. Stwierdzono, że Penicillium sp., Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum i Botrytis cinerea były zdolne do rozwoju w niskich temperaturach (5 i 10oC oraz po jednym cyklu zamrożenia do -15oC i odmrożenia do +10oC). Nie wytwarzały one makroskopowo widocznej grzybni w temp. 0oC, lecz nie była to dla nich temperatura letalna, ponieważ po przeniesieniu do wyższych temperatur podejmowały wzrost nawet po dosyć długim czasie od rozpoczęcia eksperymentu. Najbardziej wrażliwy okazał się Aspergillus flavus. Przy niższych temperaturach (od 0 do 5oC) nie rozwijał się, natomiast zamrożenie i odmrożenie było dla tego gatunku letalne. Niektóre gatunki (G. candidum, T. viride i B. cinerea) mimo rozwoju grzybni, w niższych temperaturach nie produkowały zarodników.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2016, 14, 4; 149-166
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grain-size characteristics of deposits derived from different glacigenic environments of the Schirmacher Oasis, East Antarctica
Autorzy:
Srivastava, Ashok K.
Ingle, Pravin S.
Lunge, Harihar S.
Khare, Neloy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94496.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sedimentary petrology
granulometry
glacial sediments
Schirmacher Oasis
Antarctica
petrologia osadowa
granulometria
osad lodowcowy
Antarktyka
Opis:
Sediment samples have been collected from the Schirmacher Oasis and adjoining area in East Antarctica; these areas consist of polar ice, ice-free area, lakes and the coastal shelf area. The 37 samples have been analysed for their grain-size parameters and statistical relationships. The oasis is characterised by ongoing glacial processes, including deposition and erosion of the sediments by ice, meltwater and winds, thus influencing the sediments in various ways. Basic statistical grain-size parameters like graphic mean, standard deviation, skewness and kurtosis have been calculated for the four units. The sediments of all areas are almost all poorly to very poorly sorted, fine-skewed to near-symmetrical and platykurtic to leptokurtic in nature. Bivariate plots between the grain-size parameters have been interpreted. They do, apart from a few exceptions, not show any trend suggesting relationships between the sediments of the four landscape types. Both t- and F-tests have been applied on the samples, and the phi values and grain-size parameters have been analysed; these show that the group variances of the samples are not significant, but that the phi-values are significant.
Źródło:
Geologos; 2012, 18, 4; 251-266
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cuticular ultrastructure of fossil and living homolodromiid crabs [Decapoda: Brachyura]
Mikrostruktura pancerzy kopalnych i wspolczesnych krabow z rodziny Homolodromiidae
Autorzy:
Feldmann, R M
Gazdzicki, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22555.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
egzokutykula
fauna kopalna
Homolodromiidae
pancerze
Wyspy Krola Jerzego
Decapoda
Antarktyka
Antarctidromia inflata
miocen
Brachyura
kraby
Karaiby
paleontologia
mikrostruktura
Homolodromia paradoxa
epikutykula
endokutykula
Opis:
Comparison of cuticular ultrastructure in Antarctidromia inflata Förster, 1985 from the Miocene Cape Melville Formation on King George Island, Antarctica, with that of the confamilial, extant Homolodromia paradoxa A. Milne Edwards, 1880 suggests that the more rigid carapace of the fossil form results from a relatively thicker, more strongly calcified exocuticle. Epicuticle, exocuticle, and endocuticle are all recognizable on the fossils; however, adherence of the epicuticle to the counterpart may result in misinterpretation of the fine sculpture on the carapace. Absence of dissolution features in the endocuticle confirm conclusions, based upon completeness of remains, that the specimens of Antarctidromia inflata represent corpses, not molts.
Badania mikrostruktury pancerzy krabów z rodziny Homolodromiidae Alcock, 1899 oparto na pochodzącym z utworów wczesnego miocenu Wyspy Króla Jerzego (Antarktyka) gatunku Antarctidromia inflata Forster, 1985 oraz żyjącej współcześnie w rejonie Karaibów Homolodromia paradoxa A. Milne Edwards, 1880. U okazów kopalnych rozpoznano, na podstawie porównania z okazami współczesnymi, epikutykulę, egzokutykulę i endokutykulę oraz przedstawiono ich charakterystykę w oparciu o badania w mikroskopie skaningowym. Kompletne zachowanie okazów, a także obecność endokutykuli u Antarctidromia inflata wskazuje, że reprezentują one zespół pogrzebanych osobników, a nie wylinki.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 1; 1-19
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Innowacyjny autonomiczny pojazd podwodny do badania stanu środowiska w warunkach trudnych
Innovative autonomous underwater vehicle for research the environment in harsh condition
Autorzy:
Chodnicki, M.
Jażdzewski, M.
Kulwicki, Ł
Ławreszuk, D.
Panasiuk-Chodnicka, A. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137196.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uczelnia Jana Wyżykowskiego
Tematy:
autonomiczny pojazd podwodny
nawigacja
sterowanie
Zatoka Admiralicji
Antarktyka
autonomous underwater vehicle
navigation
control system
Admiralty Bay
Antarctica
Opis:
Na podstawie rzeczywistej, aktualnej wiedzy w temacie rozwoju robotów podwodnych został zaprojektowany nowy pojazd wyposażony w innowacyjne rozwiązania. Autonomiczny robot podwodny dedykowany jest do pracy w trudnych warunkach środowiskowych, wymagających odporności na wysokie ciśnienie, niskie temperatury i silne prądy, które są typowe dla regionów polarnych. W pracy opisano charakterystykę docelowego rejonu, w którym ma być używany robot podwodny, tj. Zatokę Admiralicji w rejonie Archipelagu Szetlandów Południowych. Istotnym aspektem pracy był także dobór odpowiedniego systemu sterowania, który będzie zdolny przeprowadzić pojazd przez trudne i wymagające warunki stawiane przez środowisko zewnętrzne. Kolejnym elementem projektu jest ocena istniejących systemów nawigacji. Ostatnią częścią jest opracowanie kształtu robota, odpowiedniego do warunków otoczenia z uwzględnieniem możliwości zamontowania dodatkowych urządzeń mechanicznych, elektrycznych i pomiarowych, odpowiedzialnych za wykonywanie powierzonych zadań podczas misji robota.
The use of Autonomic Underwater Vehicles (AUV) continuously recording the basic environmental parameters in marine polar regions are extremely difficult. This study provides a summary and a description of the existing solutions for the AUV, their use, construction, actuators and transmitters. Based on the actual knowledge a new vehicle equipped with innovative solutions and components was designed. The underwater robot is dedicated to be working in harsh environmental conditions requiring resistance to high pressure, low temperatures and strong currents, which are typical for the polar regions. The first stage of the design process consist of selection miniature sensors, vision systems to collect information about the environment. The next step was to develop a method for processing and storing data from the measurements. There has been elaborated a special communication and data transfer for this system. An important aspect of this design is a proprietary control system, which includes selecting an appropriate drive with the control program Marek Chodnicki, Marek Jażdzewski, Łukasz Kulwicki, Dawid Ławreszuk, Anna A. Panasiuk-Chodnicka 8 according to the external conditions. Another part of the research was the review of the existing navigation systems and subsequently implementation to the designed vehicle. Then, the power system with automatic charging was elaborated, which is possible to use natural energy sources. The last part was to design the shape of the mobile robot, taking into account the environmental conditions and the possibility of mechanical and electronic devices to be installed.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki. Studia z Nauk Technicznych; 2014, 3; 7-16
2299-3355
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki. Studia z Nauk Technicznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies