Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Antarktyka"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-34 z 34
    Tytuł:
    A new species of Glyphea [ Decapoda: Palinura ] from the La Meseta Formation [ Eocene ] of Seymour Island, Antarctica
    Nowy gatunek Glyphea [ Decapoda: Palinura ] z eocenskiej formacji La Meseta Wyspy Seymour, Antarktyka
    Autorzy:
    Feldmann, R M
    Gazdzicki, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23536.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    dziesiecionogi
    skamienialosci
    Glyphea reticulata
    Palinura
    wylinki
    paleontologia
    eocen
    Antarktyka
    Decapoda
    Glyphea
    Opis:
    A new species of palinuran lobster, Glyphea reticulata, from the lowermost part of the Eocene La Meseta Formation on Seymour Island, Antarctica, represents one of the stratigraphically youngest species of Glyphea. The occurrence of the last vestiges of what was previously a cosmopolitan genus in a region dominated by Pacific Ocean faunal influences is significant because the sole extant species of the Glypheidae, Neoglyphea inopinata Forest & Saint Laurent, 1975, is known only from the west Pacific.
    Z bogatych w skamieniałości utworów formacji La Meseta z Wyspy Seymour (Półwysep Antarktyczny) opisano nowy gatunek dziesięcionoga z rodzaju Glyphea (Decapoda: Palinura). Znalezione okazy reprezentują zapewne wylinki. Potwierdza to "pozycja Saltera'', wyrażająca się odspojeniem szkieletu endofragmalnego od głowotułowia, zaobserwowana w przypadku dwóch najbardziej kompletnych okazów. Nowy gatunek Glyphea reticulata jest jednym z najmłodszych wiekowo znanych przedstawicieli tego rodzaju.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 3; 437-445
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie badania polarne (zarys)
    Polish polar research (outline)
    Autorzy:
    Birkenmajer, Krzysztof Ludwik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783306.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Umiejętności
    Tematy:
    Polskie badania
    Arktyka
    Antarktyka
    historia
    Polish research
    Arctic
    Antarctic
    history
    Opis:
    Artykuł przedstawia w skrócie najważniejsze fakty z historii polskich badań i odkryć naukowych w Arktyce i Antarktyce od XIX stulecia do chwili obecnej. Autor jest geologiem, od 1956 roku badaczem polarnym, prowadził badania naukowe i zorganizował 23 wyprawy polarne na Spitsbergen, Grenlandię i do Antarktyki, przez wiele lat był przewodniczącym Komitetu Badań Polarnych przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Obecnie jest jego honorowym przewodniczącym.
    The article describes Polish research and discoveries in the Arctic and the Antarctic since the 19th century. The author is a geologist and since 1956 has been engaged in scientific field research on Spitsbergen, Greenland and Antarctica (23 expeditions). For many years chairman of the Committee on Polar Research of the Polish Academy of Sciences, he is now its Honorary Chairman.
    Źródło:
    Studia Historiae Scientiarum; 2017, 16; 123-153
    2451-3202
    Pojawia się w:
    Studia Historiae Scientiarum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pokrywa śnieżna w rejonie Stacji H. Arctowskiego (Szetlandy Pd., Antarktyka) w latach 1978-1996
    Snow cover in the vicinity of the Arctowski Station (South Shetland Islands, Antarctic) in the period 1978-1996
    Autorzy:
    Kejna, M.
    Láska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260999.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Szetlandy Południowe
    Antarktyka
    Stacja Arctowskiego
    pokrywa śnieżna
    South Shetland Islands
    Antarctic
    Arctowski Station
    snow cover
    Opis:
    Pokrywa śnieżna jest istotnym czynnikiem klimatotwórczym. Długość jej zalegania oraz jej miąższość wpływają również na wegetację roślinną i przebieg procesów peryglacjalnych w gruncie (Krajewski 1986; Kejna i Laska 1999b). W klimacie subantarktycznym pokrywa śnieżna tworzy się w warunkach ogromnej zmienności pogody. We wszystkich porach roku występują dodatnie i ujemne temperatury powietrza oraz stałe i ciekłe opady atmosferyczne. Silne wiatry przenoszą śnieg, znacznie modyfikując pokrywę śnieżną. Na Stacji H. Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Szetlandy Południowe) prowadzono systematyczne pomiary miąższości i czasu zalegania pokrywy śnieżnej w latach 1978-1990 oraz w 1992 i 1996 r. Jednak pokrywie śnieżnej poświęcono tylko niezbyt obszerne akapity w artykułach podsumowujących kolejne wyprawy, np. Nowosielski 1980; Kratke i Wielbińska 1981; Kowalski 1986; Kejna i Laska 1997. Zagadnienie to nie było poruszane nawet w opracowaniach o charakterze monografii klimatu tego obszaru, np. Marsz i Rakusa-Suszczewski 1986; Marsz i Styszyńska 2000. Badania nad zróżnicowaniem przestrzennym miąższości pokrywy śnieżnej w okolicach Stacji H. Arctowskiego oraz na Lodowcu Ekologii prowadzono jedynie w 1991 r. (Gonera i Rachlewicz 1997) oraz w 1996 r. (Caputa i in. 1997).
    The snow cover was investigated at the Arctowski Station (King George Island, Antarctic) in the period 1978-1996. During the 20th Polish Antarctic Expedition in 1996 the snow cover was measured in 32 places on the Sile of Special Scientific Interest No. 8 in the vicinity of the Arctowski Station (King George Island, Antarctic). On the King George Island the snow cover can occur around the year. In the summer months the snow cover is unstable. On the average 230 days with snow cover occurred at the Arctowski Station. The permanent snow cover began at 7th May and ended at 23th November. The mean snow cover thickness in the years 1978-1996 was between 40 to 50 cm, but the maximum reached 131 cm in 1980. The accumulation of snow was disturbed by frequent midwinter thawing and snow drift. In 1996 at the Arctowski Station permanent snow cover was formed on 6 June and stayed till 31 October. It reached its maximal thickness, 73 cm in September. The snow cover on the SSSI No 8 area showed great spatial differentiation. This is the effect not only the different sums of precipitation, but also the redistribution of the snow by wind. On the nonglaciated area the biggest thickness of snow cover was measured in depressions, in the filled up valleys of streams and on the snow patches. Heights and mountain peaks are without snow because of the wind. On the Ecology Glacier in 1996 the thickness of snow cover increased with the altitude. The biggest thickness of snow cover (177 cm) was measured at 165 m above sea level. In summer the snow cover melts, on the glaciers the snow border runs from 150 to 300 m above sea level in dependence on the weather conditions. On the nonglaciated areas the snow stays until the middle of summer in the form of snow patches.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 1998, 8; 79-93
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Warunki meteorologiczne na Stacji Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Antarktyka) w 2012 roku
    Meteorological conditions at the Arctowski Station (King George Island, Antarctic) in 2012
    Autorzy:
    Kejna, M.
    Araźny, A.
    Sobota, I.
    Piszczek, J.
    Łabno, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260671.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    warunki meteorologiczne
    Stacja H. Arctowskiego
    zmiany klimatu
    King George Island
    Antarktyka
    meteorological conditions
    Arctowski Station
    climate change
    Antarctica
    Opis:
    W artykule przedstawiono przebieg warunków meteorologicznych na Stacji H. Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Szetlandy Pd., Antarktyka) w 2012 roku. Pomiary prowadzono za pomocą automatycznej stacji meteorologicznej Davis Vantage Pro+ w interwale godzinnym. Przeanalizowano zmienność ciśnienia atmosferycznego, promieniowania słonecznego, temperatury i wilgotności powietrza oraz kierunku i prędkości wiatru w cyklu rocznym i dobowym. Uzyskane wyniki porównano z dłuższym okresem pomiarowym (1977-1999) oraz z równoległymi danymi z innych stacji prowadzących pomiary meteorologiczne na Wyspie Króla Jerzego.
    This paper presents the meteorological conditions at the Arctowski Station (King George Island, South Shetland Islands, Antarctica) in 2012. Measurements were carried out using an automatic weather station Davis Vantage Pro+. At the Arctowski Station the global solar radiation in the period from January 19 to December 31, 2012 amounted to 2985.3 MJ.m-2 (8.60 MJ.m-2.day-1). Taking into account the full year from 1 February 2012 to 31 January 2013, this totaled to 2909.6 MJ.m-2 (7.97 MJ.m-2.day-1). The highest monthly value of solar radiation occurred in December, 567.8 MJ.m-2 (18.32 MJ.m-2.day-1) and the lowest in June, 10.4 MJ.m-2 (0.35 MJ.m-2.day-1). The average annual air temperature was –1.5°C, with the highest monthly average in January (2.4°C) and lowest in June (–5.6°C). The maximum of air temperature was 9.6°C, and the minimum –17.2°C. In 2012 the average atmospheric pressure at sea level was 989.0 hPa, with a characteristic semi-annual oscillation of pressure with two minima: in summer (January 985.3 hPa) and winter (June 979.4 hPa) and two maxima: in autumn (April 996.7 hPa) and spring (September 994.9 hPa). The lowest pressure was 946.8 hPa and the highest 1020.7 hPa. At the Arctowski Station SW, NE, E and SE winds dominate in accordance with gradient of air pressure and the local orography. The average wind speed at 2 m above the ground was 4.8 ms-1, with maximum in winter (June 6.1 ms-1) and minimum in summer (December 3.1 ms-1). The maximum wind speed exceeded 40 ms-1. Relative air humidity was 83%. There is less humidity in summer (January 78%) than in winter (July, 87%). In the course of humidity indicate the day with low humidity during foehn winds. Arctowski Station area is warmer to other regions of King George Island (about 1°C in summer and 1.5°C in winter). On the King George Island and Antarctic Peninsula area occurred increase of air temperature. At the neighboring station Bellingshausen in the years 1968-2012 air temperature rise by 0.17°C/10 years.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2013, 23; 43-56
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Robaki pasożytnicze ryb antarktycznych
    Helminths of Antarctic fishes
    Autorzy:
    Rocka, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/836658.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    przywry
    Cestoda
    pasozyty zwierzat
    Acanthocephala
    kolcoglowy
    nicienie
    Antarktyka
    Nematoda
    helmintozy
    ryby
    Digenea
    tasiemce
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 2008, 54, 1; 47-48
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Warunki meteorologiczne w rejonie Stacji Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Antarktyka) w okresie 19.01-19.02.2012 roku
    Meteorological conditions in the Arctowski Station region (King George Island) in the period 19.01-19.02.2012
    Autorzy:
    Kejna, A.
    Sobota, I.
    Araźny, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260973.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    warunki meteorologiczne
    topoklimat
    Stacja H. Arctowskiego
    Antarktyka
    meteorological conditions
    topoclimate
    Arctowski Station
    Antarctica
    Opis:
    W artykule przedstawiono zróżnicowanie warunków meteorologicznych w rejonie Stacji H. Arctowskiego położonej na Wyspie Króla Jerzego (Szetlandy Południowe, Zachodnia Antarktyka) w okresie od 19 stycznia do 19 lutego 2012 r. Pomiary prowadzono na obszarze niezlodowaconym oraz na lodowcach Ekologii i Sphinx. Przeanalizowano różnice pomiędzy stanowiskami w zakresie temperatury i wilgotność powietrza (6 stanowisk), a ponadto promieniowania słonecznego oraz kierunku i prędkości wiatru (3 stanowiska). Stwierdzono znaczne zróżnicowanie topoklimatyczne związane z deniwelacjami terenu, ekspozycją, właściwościami podłoża oraz lokalną cyrkulacją atmosferyczną. Różnice te zmieniają się w cyklu dobowym oraz są ściśle uzależnione od czynników insolacyjno-radiacyjnych i cyrkulacyjnych.
    The topoclimatic research carried out in the summer 2012 (January 19 - February 19) showed diversity of meteorological conditions in the H. Arctowski Station surroundings. The analysed period had changeable weather conditions. An average level of solar radiation at the Arctowski Station was 14.3 MJ.m-2 a day, while its daily sums ranged from 1.7 to 24.6 MJ.m-2. Atmospheric pressure oscillated considerably from day to day. Its mean value was 980.8 hPa. The highest temperatures were recorded on the coastal lowland where the H. Arctowski Station was built (2.4°C). Air temperature at the front of the Ecology (1.6°C) and Sphinx (1.8°C) Glaciers is lower due to frequent influx of cool air masses from the glacial interior of the island. On the non-glaciated area air temperatures lower with the altitude. Between the Point Thomas and Arctowski Station the temperature difference was 0.81°C/100 m and between Jardine Peak and Arctowski Station was 1.18°C/100 m. These higher lapse-rates inform about frequent föhn processes which take place on the leeward side of the King George Island. The largest temperature lapse-rate over the glaciated areas is recorded at the contact zone between the glacier and its marginal zone. These differences grow when insolation is intensive, as it results in significant heating of the morainic ground, while the temperatures above the glacial surface remain low (ablation takes place at 0°C). Relative air humidity in the H. Arctowski Station region is high due to a large share of maritime air masses. Mean relative humidity on the seacoast ranged from 81% at the Arctowski Station and grew with the altitude to 91 on the Jardine Peak. The course of the relative humidity is significantly influenced by föhn winds, during which humidity drops to 60%. Lower relative air humidity is also recorded when dry continental air masses inflow from the sector between E through S to SW. Wind direction at the three analysed stations corresponds with the local relief layout. The prevailing winds at the H. Arctowski Station include the winds from the sectors SW (28,6%), NW (10,9%), and SE (7,9%). The most frequent winds at the front of the Ecology and Sphinx Glaciers are katabatic ones blowing along the tonque of glaciers from the Warszawa Icefield. Considering the diurnal course, the highest wind velocities at all the stations are recorded around noon as this is the time thermal and pressure lapse-rates increase above varied ground (land, maritime and glacial). Topoclimatic diversity in the H. Arctowski Station area depends on weather conditions. It grows when the weather shows insolation and radiation character, and it lowers at high cloudiness.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2012, 22; 103-116
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geochronologia skał wulkanicznych centralnej i południowej części Wyspy Króla Jerzego (Szetlandy Południowe, Zachodnia Antarktyka)
    Geochronology of the volcanic rocks from the central and south part of the King George Island (South Shetland Islands, West Antarctica)
    Autorzy:
    Pańczyk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2075040.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    West Antarctica
    King George Island
    volcanic rocks
    isotopic ages
    Zachodnia Antarktyka
    Wyspy Króla Jerzego
    skały wulkaniczne
    wiek izotopowy
    Opis:
    New isotopic and paleomagnetic studies of volcanic rocks from the central and southern part of the King George Island and Penguin Island were carried out. The combination of three dating methods: single grain U-Pb dating of separated zircons, whole-rock 40Ar-39Ar dating and magnetostratigraphy allow distinguishing five magmatic activity phases: the oldest, late Cretaceous (Campanian), early to middle Eocene (about 53–43 Ma), late Eocene (about 37–35 Ma), late Oligocene (about 28–25 Ma) and, the youngest, late Pliocene to Holocene.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2013, 61, 2; 117--119
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ujemny trend rocznych sum opadowych na Stacji im. H. Arctowskiego (Wyspa Króla Jerzego, Szetlandy Pd., Antarktyka Zach.)
    The negative trend of annual precipitation sum at the Arctowski Station (King George Island, South Shetland Islands, West Antarctica)
    Autorzy:
    Marsz, A. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260969.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Szetlandy Południowe
    Antarktyka Zachodnia
    opady
    sumy opadowe
    Stacja Arctowskiego
    South Shetland Islands
    West Antarctica
    Arctowski Station
    precipitation
    precipitation sum
    Opis:
    The paper treats variabiliry of annual precipitation sum registred at the Arctowski Station for the 1978-1996 time period. The annual sum of precipitation show a big variability, its to possible to distinguish three periods in their course. For the period 1978-1985 mean annua1 precipitation sum amounted 560 mm (δn = 26 mm), for the next period (1986-1989) precipitation sum was characterised by a very strong variability (min = 377, max = 630 mm) mean precipitation sum amounted 472 mm,where δn = 95.4 mm. For the last, third period (1990-1996) mean precipitation sum amounted 456 mm (o n = 26.1 mm) (tab. l, fig. 1). Occurrence of strong periodicty every 6.0, 2.0, 4.50, 2.57 and 9.0 years has been found for the course of annual precipitation sum (fig. 2). Also, the spectrum analysis of a course of monthly precipitation sum in March (maximum of precipitation) and August (minimum of precipitation) has been led. Analysis showed the existence strong common periodicity (for annual and month sum: maximum and minimum) every 2.00, 3.60 and 6.00 years. Analysis of amplitudes and phases of periodicity do not explain the occurrence of so big variability of observed precipitation sum. The strong negative trend of annual precipitation sum, significant from the statistic point of view occurs here (fig. 3, formula l). Negative trends were also found in: the course of mean monthly precipitation sum for 8 from 12 monts of a year (the strongest and significant in February), in the course of number of days with measurable precipitation, in the mean annual twenty-four-hours precipitation sum. The negative trend of precipitation sum at Arctowski Station is not conformable to signalised (Ackley S., Bentley C., Foldvik A., Clarke A., King J, Priddle J. 1996.) positive trend of precipitation sum, which appears on the west coast of the Antarctic Peninsula. The examination of relation between precipitation sum at the Arctowski Station with walues of SOI shows, that the strongest relations between annual and maximum precipitation sum in a given year appears with one year delay (SOI of the previous year - precipitation of the present year), whereas in case of minimum sum the strongest relation appears with three years defay (tab. 2). The significant relation between monthly precipitation sum at the Arctowski Station and values of SOI appears in January and February (fig. 4, the strongest correlation with values of SOI are the end of winter and spring of the previous year). The negative trend of SOI correspond with the negative annual precipitation sum at the Arctowski Station. The observed environmental results, which confirms decrease of precipitation sum at the Arctowski Station has been shortly discussed (decrease of fields of permanent snow, disapperance of lakes and seasonal streams, drying of seashore terraces, hastening of ablation of glaciers ice from a surrounding glaciers, hastening of deglaciation processes).
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 1998, 8; 63-77
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Robaki pasożytnicze ryb antarktycznych
    Helminths of Antarctic fishes
    Autorzy:
    Rocka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143727.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    przywry
    Cestoda
    pasozyty zwierzat
    Acanthocephala
    kolcoglowy
    nicienie
    Antarktyka
    Nematoda
    helmintozy
    ryby
    Digenea
    tasiemce
    Opis:
    Antarctic fishes are represented by sharks, skates (Chondrichthyes) and bony fishes (Teleostei). Teleosts play an important role in the completion of life cycles of many helminth species. They serve as either definitive or intermediate and paratenic hosts. Chondrichthyes are definitive hosts only. Seventy three helminth species occur as the adult stage in fishes: Digenea (45), Cestoda (14), Nematoda (6), Acanthocephala (8), Also, 11 larval stages of Cestoda (7) and Nematoda (4) are known, together with 7 species of Acanthocephala in the cystacanth stage. One digenean species, Otodistomum cestoides, matures in skates. Among cestodes maturing in fishes only one, Parabothriocephalus johnstoni, occurs in a bony fish, Macrourus whitsoni. Antarctic Chondrichthyes are not infected with nematodes and acanthocephalans. Cestode larvae from teleosts belong to Tetraphyllidea (parasites of skates), and Tetrabothriidae and Diphyllobothriidae (parasites of birds and mammals). Larval nematodes represent Anisakidae, parasites of fishes, birds and mammals. Acanthocephalan cystacanths mature in pinnipeds and birds. The majority of parasites maturing in Antarctic fishes are endemics. Only 4 digenean and one nematode species, Hysterothylacium aduncum, are cosmopolitan. All acanthocephalans, almost all digeneans, the majority of cestodes and some nematodes occur mainly or exclusively in benthic fishes. Specificity of the majority of helminths utilizing teleosts as intermediate and/or paratenic hosts is low. Among parasites using fishes as definitive hosts, all Cestoda, most Digenea and Nematoda, and almost all Acanthocephala have a range of hosts restricted to one order or even to 1−2 host species.
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 2008, 54, 1; 47-48
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synoptic circulation types of Antarctic Peninsula and adjacent South Ocean regions and connected phenomena
    Autorzy:
    Govorukha, L. S.
    Timofeyev, V. Y.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260816.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Antarktyka
    warunki meteorologiczne
    pomiary meteorologiczne
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2000, 10; 159-177
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Głębokie zimowe inwersje temperatury na nadmorskiej terasie okolic Stacji im. H. Arctowskiego (wyspa Króla Jerzego, Szetlandy Pd., Antarktyka Zach.)
    Deep winter temperature inversions in the vicinity of Arctowski Station (King George Island, South Shetland Islands, West Antarctica)
    Autorzy:
    Kruszewski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260747.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Szetlandy
    Antarktyka Zachodnia
    inwersje temperatury
    inwersje radiacyjne
    Stacja Arctowskiego
    Shetland Islands
    West Antarctica
    temperature inversions
    radiation inversions
    Arctowski Station
    Opis:
    Paper presents results of investigations on temperature inversions, carried out during XIX Antarctic Expedition PAS in 1995, Temperature values taken from thermograph readings at Arctowski Station (3 m asl) and Point Thomas (173 m asl, situated 850 m, WNW from Station) were used to find periods of time with temperature inversions, Seven cases, analysed in this paper. Were selected as deep inversions (mean temperature gradient counted from hourly values was higher than 1°C/100 m), All presented inversions were radiation type, accompanied by calms and relatively small total nebulosity, except three cases, when nebulosity was the effect of inversion Influence of local orographic conditions on deepening temperature inversions is strong, but the main factor for it's forming is anticyclonic situation in the region of South Shetland Islands (accompanied by calms) and sea ice conditions. All analysed inversions were fonned during months with fast ice cover existence in Admiralty Bay and very close ar close ice fields on Bransfield Strait. In other ice conditions deep temperature inversions were not recorded, Minimum air temperatures at Arctowski Station recorded in July, August and September 1995 were measured during inversions. Maximum difference in air temperature between Point Thomas and Arctowski Station was recorded on July 22 (l4°C), These cases let to make conclusion, that probably all extremely low temperatures recorded during severe winters at Arctowski Station were measured in inversion conditions.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 1998, 8; 47-62
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stan wiedzy o jurajskiej florze z obszaru Antarktyki
    Current state-of-the-art in studies on Jurassic flora from Antarctica
    Autorzy:
    Ociepa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2077297.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    jura
    Antarktyka
    flora
    Jura
    Antarctica
    macroflora
    Opis:
    Jurassic flora from Antarctica comes from 9 localities: 2 from East Antarctica, 7 from West Antarctica (6 from Antarctic Peninsula). This flora is very uniform and consist mainly of ferns, seed ferns, cycads, bennettites, conifers. The richest flora comes from Hope Bay and from Botany Bay in Antarctic Peninsula.
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2004, 2, 1; 151-156
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Structure of Deschampsia antarctica Desv. anther and pollen grain under the confocal microscope
    Autorzy:
    Domaciuk, Marcin
    Szczuka, Ewa
    Giełwanowska, Irena
    Bednara, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/763887.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Antarctica
    Deschampsia antarctica
    pollen structure
    anther
    Antarktyka
    struktura pyłku
    pylnik
    Opis:
    The structure of the anther and pollen grain was investigated in an Antarctic plant Deschampsia antarctica Desv. under a confocal microscope (CLSM). The Antarctic hair grass is one of the two native vascular plants growing in Antarctica. The structure of D. antarctica stamens with their short filaments and elongated anthers is typical of the family Poaceae. Microsporogenesis and development of D. antarctica pollen grains proceeds in a way typical of angiosperms from the family Poaceae. Beside the pistil, the hermaphroditic flower has three stamens with numerous pollen grains in pollen loculi. The monoporate and heteropolar pollen grains have a porus located at the distal pole. When observed under the confocal microscope (CLSM), D. antarctica microspores and pollen grains packed tightly inside the microsporangium exhibit strong fluorescence after eosin staining (green fluorescence). The use of calcofluor yielded blue fluorescence of anther endothecial cell walls. The D. antarctica anther endothecium is formed of a single layer of cells, although more than one layer of cells were observed at some sites.
    Budowę pylnika i ziaren pyłku badano za pomocą mikroskopu konfokalnego (CLSM) u antarktycznej rośliny Deschampsia antarctica Desv. Śmiałek antarktyczny jest jedną z dwóch rodzimych roślin naczyniowych rosnących na Antarktydzie. Pręciki D. antarctica mają budowę typową dla rodziny Poaceae z krótką nitką i wydłużonymi pylnikami. Mikrosporogeneza i rozwój ziaren pyłku D. antarctica przebiega w sposób typowy dla roślin okrytozalążkowych z rodziny Poaceae. W hermafrodytycznym kwiecie obok słupka występują trzy pręciki, z licznymi ziarnami pyłku w komorach pyłkowych. Ziarna pyłku są jednoporowe i różnobiegunowe, z porusem położonym na biegunie dystalnym. Mikrospory i ziarna pyłku u D. antarctica ułożone ściśle wewnątrz mikrosporangium, obserwowane w mikroskopie konfokalnym (CLSM) wykazują silną fluorescencję po zabarwieniu eozyną (zielona fluorescencja). Po zastosowaniu kalkafluoru ściany komórek endotecjum pylnika fluoryzują na niebiesko. Endotecjum pylnika D. antarctica zbudowane jest z jednej warstwy komórek; w niektórych miejscach obserwowano więcej niż jedną warstwę komórek.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia; 2013, 68, 2
    2083-3563
    0066-2232
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poznańskie polarne badania meteorologiczne i klimatologiczne
    Poznań polar meteorological and climatological research
    Autorzy:
    Rachlewicz, G.
    Zwoliński, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260951.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    badania polarne
    meteorologia i klimatologia
    Arktyka
    Antarktyka
    Spitsbergen
    polar research
    meteorology and climatology
    Arctic
    Antarctic
    Opis:
    W artykule przedstawiono historię badań meteorologicznych i klimatycznych prowadzonych przez pracowników Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na dwóch skrajnych obszarach polarnych, to jest Arktyce Wysokiej oraz Antarktyce Morskiej. Badania te głównie obejmowały okresy letnie w Arktyce oraz 4-letnią serię obserwacyjną w Antarktyce. Przeprowadzone badania stanowią podstawę do opisu uwarunkowań klimatycznych współczesnych procesów deglacjacji na skutek globalnych anomalii klimatycznych.
    His paper presents the history of meteorological investigation and climatic studiem conducted by employees of the Adam Mickiewicz University In Poznań on two extreme polar regions, ie. The High Arctic and the Maritime Antarctic. These observation mainly included summer periods in the Arctic and 4-year series of observation in Antarctica. They studied climatic conditions of present-day deglaciation processes due to global climate anomalies.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2015, 25; 49-58
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O reżimie wiatru przyziemnego w Zachodniej Antarktyce
    About surface wind regime over Western Antarctica
    Autorzy:
    Lagun, V. E.
    Ivanov, N. E.
    Jagovkina, S. V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260771.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    prędkość wiatru przyziemnego
    Antarktyka Zachodnia
    surface wind velocity
    synoptic scale
    Western Antarctica
    Opis:
    Statystyczna analiza prędkości wiatru przyziemnego została przeprowadzona w oparciu o dane z obserwacji terminowych (4 razy w ciągu doby) przeprowadzonych na stacji Russkaya (Antarkyda Zachodnia). Wykorzystano szeregi obserwacyjne od 1980 do 1990 roku. Oceny parametrów zmienności międzyrocznej, rytmiki rocznej, procesów skali synoptycznej i przebiegu dobowego dokonano w kategoriach wektora oczekiwania matematycznego (przestrzeni probabilistycznej) i inwariantów tenzorów dyspersji i gęstości spektralnej oraz korelacji okresowej wektorów procesu losowego. Dla parametryzacji zmienności skali synoptycznej wykorzystano model losowego procesu impulsowego w postaci kolejnych następstw "sztormów" i "okien pogody". "Sztorm" oznacza przewyższenie zadanego poziomu prędkości wiatru, a "okno pogody" - odstęp czasu między dwoma kolejnymi sztormami. Dla opisania statystyki zjawisk skali synoptycznej utworzono szeregi czasowe charakterystyk inten-sywności sztormów oraz czasu trwania sztormów i okien pogody. Poziomy progowe wyznaczono na podstawie analizy kwantyli jako kryteria graniczne niebezpiecznych lub szczególnie niebezpiecznych warunków pogodowych. Zmienność skali synoptycznej najbardziej celowo jest analizować w szeregach centrowanych względem wartości średnich rocznych oraz względem rocznego przebiegu wartości średnich miesięcznych. Modulację sezonową i zmienność międzyroczną intensywności procesów skali synoptycznej można opisać za pomocą szeregu czasowego dyspersji wewnątrzmiesięcznej prędkości wiatru, jako wyniku okresowych korelacji zachodzących w procesie losowym.
    Statistical analysis of surface wind velocity is executed on the base of current observations (six-hourly) at Russkaya station, located in Western Antarctic for period from 1980 to 1990. Estimates of inter-annual variability parameters, parameters of annual rithmics, processes of synoptic scale and diurnal variability with account of low frequency modulation are obtained in terms of mathematics expectance vector and of invariant of dispersion tensor and spectral density in suggestion of stationary and periodic correlation vector stochastic process. For parameterization of synoptic scale variability the model of stochastic impulse process is applied as consequence of 'storms' and 'weather windows'. 'Storm' is defined as an excess of wind regime parameter values over defined level, and 'weather windows' are the intervals between two consequed storms. For synoptic events statistics description there are formed time-series of storm intensity characteristics, storms and weather windows durations. Threshold levels are prescribed on the base of quantile analysis or as a criteria of dangerous or especially dangerous parameters of wind regime. Synoptic variability based on time-series, centered on annual mean values and annual course of monthly mean values is analysed. Seasonal modulation and inter-annual variability of synoptic scale processes intensivity by time-series of intra-monthly dispersion as realization of periodic correlated process are described.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2007, 17; 7-30
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    K voprosu o poteplenii v rajone Antarkticheskogo poluostrova
    About the warming in the region of the Antarctic Peninsula
    Autorzy:
    Lagun, V. E.
    Ivanov, N. E.
    Jagovkina, S. V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260929.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    globalne ocieplenie
    Półwysep Antarktyczny
    system geoinformatyczny "ANTARKTYKA"
    global warming
    Antarctic Peninsula
    geo-information system "The Antarctic"
    Opis:
    W sprawie wzrostu temperatury powietrza (ocieplenia) w rejonie Półwyspu Antarktycznego Najbardziej wyraźne przejawy tak zwanego "globalnego ocieplenia" na Półkuli Południowej zarejestrowano w rejonie Półwyspu Antarktycznego; dotyczy to zarówno ocieplenia przypowierzchniowej warstwy jak i swobodnej atmosfery. Badania ilościowe mechanizmów kształtowania się znacznej zmienności klimatycznej na tym obszarze wymagają znajomości charakterystyk statystycznych struktury najważniejszych elementów meteorologicznych. Takie badania stały się możliwe dzięki stworzeniu w Instytucie Naukowo-Badawczym Arktyki i Antarktyki (AANII) bazy danych o klimacie południowych obszarów polarnych w ramach opracowywanego systemu geoinformatycznego "ANTARKTYKA" i międzynarodowego projektu SCAR READER. Zadaniem tej pracy jest przedstawienie uściślonych metod opisu statystycznego zmienności czasowej temperatury powietrza i ciśnienia atmosferycznego oraz oceny probabilistycznych charakterystyk ich reżimu w skalach zmienności wahań od międzyrocznych do wewnątrzdobowych z uwzględ-nieniem modulacji, na podstawie danych obserwacji przyziemnych w rejonie Półwyspu Antarktycznego. Danymi wyjściowymi są pełne szeregi obserwacji temperatury powietrza i ciśnienia atmosferycznego na poziomie morza wykonywane na rosyjskiej stacji subantarktycznej Bellingshausen cztery razy na dobę (lata 1969-2002). Dane te przeszły pełną ilościową kontrolę jakości oraz testy jednorodności szeregów czasowych. Pomiary meteorologiczne na stacji Bellingshausen, znajdującej się na Wyspie Króla Jerzego (King George - Waterloo) w archipelagu Szetlandów Południowych, rozpoczęły się 22 lutego 1968 roku i są, bez przerw, wykonywane na tej samej powierzchni. Wieloletnie szeregi czasowe pomiarów terminowych elementów hydrometeorologicznych pozwalają na analizę zmienności międzyrocznej, rytmikę roczną, zmienność wewnątrzsezonową, przebieg procesów skali synoptycznej i przebiegi dobowe. Podskalowa analiza probabilityczna uwzględnia efekty wpływu modulacji niskoczęstotliwościowej, przejawiającej się w wieloletnich zmianach charakterystyk rytmu rocznego, a także w sezonowej i międzyrocznej zmienności procesów przebiegu synoptycznego i dobowego. Taką modulację o niskiej częstotliwości traktuje się jako składową modulacyjną zmien-ności międzyrocznej w odróżnieniu od składowej addytywnej , przedstawianej przez szereg wartości średnich rocznych. Podstawowy wkład w sumaryczną dyspersję temperatury powietrza i ciśnienia atmosferycznego wnoszą rytmika roczna i procesy skali synoptycznej, przy czym jeśli dla temperatury wewnątrzroczna zmienność objaśnia ponad 50% dyspersji, to dla ciśnienia - mniej niż 20%. Wkład zmienności wartości średnich rocznych w sumaryczną dyspersję szeregów stanowi mniej niż 5%. W ten sposób składowa modulacyjna przewyższa intensywność składowej addytywnej. Trend zmienności międzyrocznej stanowi wielomian wyższego stopnia, uwzględniający komponenty liniowy i paraboliczny. Najważniejszą właściwością składowej addytywnej jest trend liniowy wartości oczekiwanej (dodatni i istotny na poziomie ufności 95% dla temperatury powietrza, ujemny i nieistotny (poziom ufności < 95%) dla ciśnienia atmosferycznego), objaśniający 10-15% dyspersji wartości średnich rocznych. Szeregi czasowe anomalii wartości średnich rocznych w stosunku do trendu wartości oczekiwanych są niestacjonarne pod względem ich dyspersji, ale wkład wielomianowego trendu oczekiwania matematycznego tych anomalii jest niewielki - wyjaśnia on nieco ponad 10% dyspersji względem wartości oczekiwanej dla ciśnienia i mniej niż 5% dla temperatury. Obniżanie się tła ciśnienia atmosferycznego stowarzyszone jest ze wzrostem amplitudy zmienności międzyrocznej, co w części może być wyjaśnione jako efekt lokalnego wzrostu aktywności cyklonalnej. Dla opisu procesów skali synoptycznej wykorzystuje się dyspersję wewnątrzmiesięczną i charakterystyki (ilość, intensywność i czas trwania) fluktuacji synoptycznych. Najważniejszą cechą jest przebieg roczny, w którym przejawia się intensyfikacja i nasilenie międzyrocznej zmienności procesów synoptycznych w sezonie zimowym, kosztem wzrostu zarówno amplitudy i ilości zaburzeń, jak i ich intensywności i czasu trwania. Trendy wieloletnie formują się w znacznym stopniu pod wpływem działania procesów skali synoptycznej. Źródłem zmienności skali synoptycznej jest dynamika (tworzenie się, przemieszczanie, transformacja i wypełnianie się) wirów atmosferycznych. Przeprowadzona analiza statystyczna szeregów terminowych obserwacji meteorologicznych na stacji Bellingshausen pozwoliła na ilościową ocenę wkładu procesów o różnej skali czasowej w formowanie zmienności obserwowanego w rejonie Półwyspu Antarktycznego reżimu klimatycznego przyziemnej warstwy atmosfery. Otrzymane oceny wykazują na ile zmienia się wartość dyspersji tempe-ratury powietrza i ciśnienia atmosferycznego przy wykorzystaniu danych z różnych skal uśrednienia w czasie. Tym samym wyjaśniają, jaki odsetek zmienności temperatury i ciśnienia jest tracony w analizach wykorzystujących różne okresy uśrednienia.
    Sign of the so-called "global warming" in the Southern Hemisphere is most clearly revealed in the vicinity of the Antarctic Peninsula in the surface layer as well as in the free atmosphere. A quantitative study of the mechanisms of the climatic variability formation in the Antarctic requires an evidence of the statistical structure of the meteorological parameters fields. Such study has become possible due to creating a database on climate of Southern polar area in the framework of the geo-information system "The Antarctic" developed at the Arctic and Antarctic Research Institute and of International SCAR READER Project. The goal of this work is to define more precisely the method of the statistical analysis of time-series of surface air temperature and air pressure at sea level in Antarctic Peninsula region. This method is applied for determining of the probabilistic variability characteristics based on standard observations over the range from interannual to diurnal changes taking into account the low frequency modulation. The input data are uniform six-hourly time-series of surface air temperature and sea level pressure obtained at Bellingshausen station over the period 1969-2002 and processed by numerical data quality control and homogeneity testing. Meteorological observations at Bellingshausen station, located at King George (Waterloo) Island, Southern Shetlands archipelago, are provided since February, 22, 1968 without moving of observational place. Multiyear time-series of current hydrometeorological observations allow provide the analysis of interannual variability, annual rhythmic, intra-seasonal variations, synoptic scale processes and diurnal course. The results of by-range probabilistic analysis take into account the modulation of annual variations over the range of interannual variability and interannual and seasonal variations of synoptic scale variability. The interannual variability contains an additive and modulation components. The additive component is represented by a sequence of annual averages while the modulation component is manifested through the interannual variability of parameters of the annual variations and in the interannual variations of the synoptic variability characteristics. Both synoptic and annual variability make the main contribution to the total dispersion, while for temperature, the variability within a year accounts for more than 50% of dispersion, for pressure it is less than 20%. The contribution of the variability of annual averages to the total dispersion comprises less than 5%. However, the interannual variability consists not only of the changes of annual averages. The contribution of daily variations and of the variability within a day to the total dispersion is also small comprising both for air temperature and for pressure less than 10% of total dispersion. Thus modulation component exceeds additive component by intensity. The interannual variability trend is represented by a power polynomial that takes into account the linear and parabolic components. The most important feature of the additive component is a linear trend of mathematical expectation (positive and significant at a 95% level for temperature and negative and insignificant at a 95% level for pressure) accounting for about 10-15% of dispersion of the annual averages. The time series of annual averages anomalies relative to the mathematical expectation trend are non-stationary in dispersion, but the contribution of the polynomial trend of mathematical expectation of these anomalies is small accounting for slightly more than 10 % of dispersion relative to the mathe-matical expectation of pressure and less than 5 % for temperature. The decrease of the background atmospheric pressure is accompanied by the increase in the amplitude of interannual oscillations, which can be partly attributed to a local increase of cyclonic activity. For description of synoptic scale processes the intra-monthly dispersion and synoptic fluctuations characteristics (number, intensity and duration) are used. Annual course analysis demonstrates intensification and forcing of interannual variability in winter season due to increasing both number and intensity and duration of fluctuations. This is important feature of climate variability formation. Multiyear trends are formed in synoptic diapason mostly. Synoptic variability sources are atmospheric eddies dynamics (genesis, moving, transformation and disappearance). The trends of surface temperature and pressure at sea level have a different sign: the temperature time-series contain a positive linear trend while the pressure time-series contain a negative linear trend, which account approximately for 10-15% of dispersion of annual averages. The linear pressure trend is insignificant at a 95% level while the linear temperature trend is statistically significant. The statistical analysis of meteorological observations data at standard synoptic hours obtained at Bellingshausen station allowed to determine quantitatively the contribution of different time scale processes into formation of observed changes of climatic regime parameters of the surface atmospheric layer in the vicinity of the Antarctic Peninsula. The obtained estimates show in particular, how much is the dispersion of temperature and pressure changes (what part of variability is lost) when using data with different averaging scales.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2006, 16; 23-45
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unintentional transport of fungi propagules to Antarctic biome and the ability to develop at low temperatures
    Niezamierzony transport propaguli grzybów pleśniowych do biomu Antarktyki a zdolność rozwoju w niskich temperaturach
    Autorzy:
    Augustyniuk-Kram, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1062638.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Antarktyka
    grzyby mikroskopowe
    gatunki obce
    Antarctic
    microscopic fungi
    foreign species
    Opis:
    Filamentous fungi relatively easily disperse and colonize a variety of substrates, inhabiting various, often extreme environments. Therefore, they spread all over the world. The purpose of the research was to determine whether the propagules of filamentous fungi brought (accidentally transported) into the Antarctic biome by tourists and members of scientific expeditions are capable of developing at low temperatures. In the studies were used seven isolates of fungi: Penicillium sp., Aspergillus flavus, Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum and Botrytis cinerea. The isolates came from samples collected from tourists and members of scientific expeditions arriving at the Henryk Arctowski Polish Antarctic Station on King George Island in the South Shetland archipelago. Fungal growth was measured at 0, 5, 10, 22°C (as a control) and 10° C, but after having frozen inoculum at -15°C for a period of 7 days. Penicillium sp., Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum and Botrytis cinerea were found to be capable of growing at low temperatures (5 and 10oC as well as after one freezing cycle, down to -15oC and thawing, up to +10oC). They did not produce a macroscopically visible mycelium at temp. 0oC, however, it was not a lethal temperature for them, as when they were transferred to higher temperatures, they continued to develop even after a fairly long time following the beginning of the experiment. The most vulnerable was Aspergillus flavus. At lower temperatures (from about to 5oC) it did not develop, while freezing and thawing were lethal for this species. Some species (G. candidum, T. viride and B. cinerea), despite the development of mycelium, did not produce spores at lower temperatures.
    Obecność człowieka w Antarktyce to przede wszystkim działalność naukowa, ale również w ostatnim czasie wzmożony ruch turystyczny. Sprzyja to inwazji obcych gatunków flory i fauny, a także mikroorganizmów, mogących zagrażać gatunkom rodzimym. Grzyby pleśniowe będące przedmiotem badań zaliczane są do organizmów kosmopolitycznych, łatwo rozprzestrzeniających się i zasiedlających różnorodne środowiska, w tym również ekstremalnie zimne, takie jak rejony polarne. Organizmy te, by skutecznie skolonizować nowe środowisko oprócz żywotnych propagul i skutecznych mechanizmów transportu muszą być zdolne do wzrostu i reprodukcji w ekstremalnych warunkach. Celem badań było określenie czy propagule grzybów pleśniowych zawleczone (przypadkowo przetransportowane) do biomu Antarktyki przez turystów i członków wypraw naukowych są zdolne do rozwoju w niskich temperaturach. Badane grzyby (Penicillium sp., Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum i Botrytis cinerea) były zdolne do rozwoju w niskich temperaturach (5 i 10oC oraz po jednym cyklu zamrożenia do -15oC i odmrożenia do +10oC). Nie wytwarzały makroskopowo widocznej grzybni w temp. 0oC, lecz nie była to dla nich temperatura letalna, ponieważ po przeniesieniu do wyższych temperatur podejmowały wzrost nawet po dosyć długim czasie od rozpoczęcia eksperymentu Najbardziej wrażliwy okazał się A. flavus. Przy niższych temperaturach (od 0 do 5oC) nie rozwijał się, natomiast zamrożenie i odmrożenie było dla tego gatunku letalne. Niektóre gatunki (G. candidum, T. viride i B. cinerea) mimo rozwoju grzybni, w niższych temperaturach nie produkowały zarodników.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 5; 271-281
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niezamierzony transport propaguli grzybów pleśniowych do biomu Antarktyki a zdolność rozwoju w niskich temperaturach
    Unintentional transport of fungal propagules to the Antarctic biome – growth opportunities at low temperatures
    Autorzy:
    Augustyniuk-Kram, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/470787.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Antarktyka
    grzyby mikroskopowe
    gatunki obce
    Antactica
    microfungi
    alien species
    Opis:
    Microfungi relatively easily disperse and colonize a variety of substrates, withstanding various, often extreme environments. Therefore, they spread all over the world. The aim of this study was to determine whether propagules of fungi accidentally transported to biome of Antarctica were able to grow at low temperatures. In the studies were used seven isolates of fungi: Penicillium sp., Aspergillus flavus, Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum and Botrytis cinerea. The isolates came from dust samples collected from tourists and members of scientific expeditions (their clothes, shoes and equipment) arriving at the station H. Arctowski on King George Island in the South Shetland archipelago. Fungal growth was measured at 0, 5, 10, 22°C (as a control) and 10°C, but after having frozen inoculum at -15°C for a period of 7 days. All tested species of fungi did not grow at the temperature of 0°C. A. flavus was the only one not grow at a temperature of 5°C. A. flavus and G. candidum haven’t also grown after a temporary freeze of inoculum. Fungi, which did not grow at a temperature of 0°C after moving to higher temperatures resumed their growth. Of the two species that did not grow after freezing, i.e. G. candidum and A. flavus, only the first resumed its growth at 22°C. Sporulation of the studied fungi in most cases was most abundant at 22°C. Some species (G. candidum, T. viride and B. cinerea) did not produce spores at lower temperatures.
    Obecność człowieka w Antarktyce to przede wszystkim działalność naukowa, ale również w ostatnim czasie wzmożony ruch turystyczny. Sprzyja to inwazji obcych gatunków flory i fauny, a także mikroorganizmów, mogących zagrażać gatunkom rodzimym. Grzyby pleśniowe będące przedmiotem badań zaliczane są do organizmów kosmopolitycznych, łatwo rozprzestrzeniających się i zasiedlających różnorodne środowiska, w tym również ekstremalnie zimne, takie jak rejony polarne. Organizmy te, by skutecznie skolonizować nowe środowisko oprócz żywotnych propagul i skutecznych mechanizmów transportu muszą być zdolne do wzrostu i reprodukcji w ekstremalnych warunkach. Celem badań było określenie czy propagule grzybów pleśniowych zawleczone (przypadkowo przetransportowane) do biomu Antarktyki przez turystów i członków wypraw naukowych są zdolne do rozwoju w niskich temperaturach. Stwierdzono, że Penicillium sp., Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum i Botrytis cinerea były zdolne do rozwoju w niskich temperaturach (5 i 10oC oraz po jednym cyklu zamrożenia do -15oC i odmrożenia do +10oC). Nie wytwarzały one makroskopowo widocznej grzybni w temp. 0oC, lecz nie była to dla nich temperatura letalna, ponieważ po przeniesieniu do wyższych temperatur podejmowały wzrost nawet po dosyć długim czasie od rozpoczęcia eksperymentu. Najbardziej wrażliwy okazał się Aspergillus flavus. Przy niższych temperaturach (od 0 do 5oC) nie rozwijał się, natomiast zamrożenie i odmrożenie było dla tego gatunku letalne. Niektóre gatunki (G. candidum, T. viride i B. cinerea) mimo rozwoju grzybni, w niższych temperaturach nie produkowały zarodników.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2016, 14, 4; 149-166
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grain-size characteristics of deposits derived from different glacigenic environments of the Schirmacher Oasis, East Antarctica
    Autorzy:
    Srivastava, Ashok K.
    Ingle, Pravin S.
    Lunge, Harihar S.
    Khare, Neloy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/94496.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sedimentary petrology
    granulometry
    glacial sediments
    Schirmacher Oasis
    Antarctica
    petrologia osadowa
    granulometria
    osad lodowcowy
    Antarktyka
    Opis:
    Sediment samples have been collected from the Schirmacher Oasis and adjoining area in East Antarctica; these areas consist of polar ice, ice-free area, lakes and the coastal shelf area. The 37 samples have been analysed for their grain-size parameters and statistical relationships. The oasis is characterised by ongoing glacial processes, including deposition and erosion of the sediments by ice, meltwater and winds, thus influencing the sediments in various ways. Basic statistical grain-size parameters like graphic mean, standard deviation, skewness and kurtosis have been calculated for the four units. The sediments of all areas are almost all poorly to very poorly sorted, fine-skewed to near-symmetrical and platykurtic to leptokurtic in nature. Bivariate plots between the grain-size parameters have been interpreted. They do, apart from a few exceptions, not show any trend suggesting relationships between the sediments of the four landscape types. Both t- and F-tests have been applied on the samples, and the phi values and grain-size parameters have been analysed; these show that the group variances of the samples are not significant, but that the phi-values are significant.
    Źródło:
    Geologos; 2012, 18, 4; 251-266
    1426-8981
    2080-6574
    Pojawia się w:
    Geologos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cuticular ultrastructure of fossil and living homolodromiid crabs [Decapoda: Brachyura]
    Mikrostruktura pancerzy kopalnych i wspolczesnych krabow z rodziny Homolodromiidae
    Autorzy:
    Feldmann, R M
    Gazdzicki, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22555.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    egzokutykula
    fauna kopalna
    Homolodromiidae
    pancerze
    Wyspy Krola Jerzego
    Decapoda
    Antarktyka
    Antarctidromia inflata
    miocen
    Brachyura
    kraby
    Karaiby
    paleontologia
    mikrostruktura
    Homolodromia paradoxa
    epikutykula
    endokutykula
    Opis:
    Comparison of cuticular ultrastructure in Antarctidromia inflata Förster, 1985 from the Miocene Cape Melville Formation on King George Island, Antarctica, with that of the confamilial, extant Homolodromia paradoxa A. Milne Edwards, 1880 suggests that the more rigid carapace of the fossil form results from a relatively thicker, more strongly calcified exocuticle. Epicuticle, exocuticle, and endocuticle are all recognizable on the fossils; however, adherence of the epicuticle to the counterpart may result in misinterpretation of the fine sculpture on the carapace. Absence of dissolution features in the endocuticle confirm conclusions, based upon completeness of remains, that the specimens of Antarctidromia inflata represent corpses, not molts.
    Badania mikrostruktury pancerzy krabów z rodziny Homolodromiidae Alcock, 1899 oparto na pochodzącym z utworów wczesnego miocenu Wyspy Króla Jerzego (Antarktyka) gatunku Antarctidromia inflata Forster, 1985 oraz żyjącej współcześnie w rejonie Karaibów Homolodromia paradoxa A. Milne Edwards, 1880. U okazów kopalnych rozpoznano, na podstawie porównania z okazami współczesnymi, epikutykulę, egzokutykulę i endokutykulę oraz przedstawiono ich charakterystykę w oparciu o badania w mikroskopie skaningowym. Kompletne zachowanie okazów, a także obecność endokutykuli u Antarctidromia inflata wskazuje, że reprezentują one zespół pogrzebanych osobników, a nie wylinki.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 1; 1-19
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Innowacyjny autonomiczny pojazd podwodny do badania stanu środowiska w warunkach trudnych
    Innovative autonomous underwater vehicle for research the environment in harsh condition
    Autorzy:
    Chodnicki, M.
    Jażdzewski, M.
    Kulwicki, Ł
    Ławreszuk, D.
    Panasiuk-Chodnicka, A. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137196.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uczelnia Jana Wyżykowskiego
    Tematy:
    autonomiczny pojazd podwodny
    nawigacja
    sterowanie
    Zatoka Admiralicji
    Antarktyka
    autonomous underwater vehicle
    navigation
    control system
    Admiralty Bay
    Antarctica
    Opis:
    Na podstawie rzeczywistej, aktualnej wiedzy w temacie rozwoju robotów podwodnych został zaprojektowany nowy pojazd wyposażony w innowacyjne rozwiązania. Autonomiczny robot podwodny dedykowany jest do pracy w trudnych warunkach środowiskowych, wymagających odporności na wysokie ciśnienie, niskie temperatury i silne prądy, które są typowe dla regionów polarnych. W pracy opisano charakterystykę docelowego rejonu, w którym ma być używany robot podwodny, tj. Zatokę Admiralicji w rejonie Archipelagu Szetlandów Południowych. Istotnym aspektem pracy był także dobór odpowiedniego systemu sterowania, który będzie zdolny przeprowadzić pojazd przez trudne i wymagające warunki stawiane przez środowisko zewnętrzne. Kolejnym elementem projektu jest ocena istniejących systemów nawigacji. Ostatnią częścią jest opracowanie kształtu robota, odpowiedniego do warunków otoczenia z uwzględnieniem możliwości zamontowania dodatkowych urządzeń mechanicznych, elektrycznych i pomiarowych, odpowiedzialnych za wykonywanie powierzonych zadań podczas misji robota.
    The use of Autonomic Underwater Vehicles (AUV) continuously recording the basic environmental parameters in marine polar regions are extremely difficult. This study provides a summary and a description of the existing solutions for the AUV, their use, construction, actuators and transmitters. Based on the actual knowledge a new vehicle equipped with innovative solutions and components was designed. The underwater robot is dedicated to be working in harsh environmental conditions requiring resistance to high pressure, low temperatures and strong currents, which are typical for the polar regions. The first stage of the design process consist of selection miniature sensors, vision systems to collect information about the environment. The next step was to develop a method for processing and storing data from the measurements. There has been elaborated a special communication and data transfer for this system. An important aspect of this design is a proprietary control system, which includes selecting an appropriate drive with the control program Marek Chodnicki, Marek Jażdzewski, Łukasz Kulwicki, Dawid Ławreszuk, Anna A. Panasiuk-Chodnicka 8 according to the external conditions. Another part of the research was the review of the existing navigation systems and subsequently implementation to the designed vehicle. Then, the power system with automatic charging was elaborated, which is possible to use natural energy sources. The last part was to design the shape of the mobile robot, taking into account the environmental conditions and the possibility of mechanical and electronic devices to be installed.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki. Studia z Nauk Technicznych; 2014, 3; 7-16
    2299-3355
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki. Studia z Nauk Technicznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania polarne Akademii Morskiej w Gdyni
    Polar research Gdynia Maritime University
    Autorzy:
    Marsz, A. A.
    Styszyńska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260800.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    historia badań polarnych
    bibliografia polarna
    meteorologia
    klimatologia
    oceanologia
    lody morskie
    Hornsund
    Spitsbergen
    Arktyka
    Stacja Arctowskiego
    Półwysep Antarktyczny
    Antarktyka
    history of polar research
    polar bibliography
    meteorology
    climatology
    oceanography
    sea ice
    Arctic
    Arctowski Station
    Antarctic Peninsula
    Antarctica
    Opis:
    W pracy omówiono tematykę badań prowadzonych przez pracowników Wyższej Szkoły Morskiej/Akademii Morskiej w Gdyni w wysokich szerokościach półkul północnej i południowej. W latach 1975-2015 pracownicy tej uczelni opublikowali łącznie 231 artykułów, komunikatów i sprawozdań oraz 14 pozycji książkowych o charakterze monograficznym dotyczących różnych aspektów badań polarnych. Wśród tych prac 142 pozycje dotyczyły Arktyki i 103 pozycje – Antarktyki. Podstawowa problematyka badawcza obejmowała zagadnienia zmienności i zmian warunków hydroklimatycznych w Arktyce i Antarktyce, kształtowania się warunków lodowych i problemów żeglugi w lodach oraz zagadnień uprawiania żeglugi w rejonach słabo rozpoznanych pod względem nawigacyjnym, w tym badań dotyczących batymetrii dna i geomorfologii wybrzeży. Artykuł zawiera jako załącznik bibliografię prac polarnych pracowników Wyższej Szkoły Morskiej i Akademii Morskiej w Gdyni.
    The paper discusses topics of research conducted by the staff of the Gdynia Maritime University in the high latitudes of northern and southern hemispheres. In the years 1975-2015 the employees of the university have published a total of 231 articles, communications and reports and 14 books of monographic covering various aspects of polar research. Among the 142 works related to the Arctic positions and 103 positions – Antarctica. The basic research problems included issues variability and change hydro-climatic conditions in the Arctic and Antarctic, the formation of ice conditions and navigation in ice problems and issues of navigation in areas poorly recognized in terms of navigation, including research on the bottom bathymetry and geomorphology coasts. The article includes as an annex a bibliography of works polar employees Gdynia Maritime University.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2015, 25; 75-98
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Problemy Klimatologii Polarnej” w świetle wybranych statystyk
    “Problems of Polar Climatology” journal as presented in selected statistics
    Autorzy:
    Styszyńska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260917.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    analiza bibliometryczna
    analiza cytowań
    Web of Science
    Google Scholar
    czasopisma geograficzne
    badania polarne
    klimatologia
    meteorologia
    Polska
    Arktyka
    Antarktyka
    bibliometric analysis
    citation analysis
    geographic journals
    polar research
    climatology
    meteorology
    Polska
    Arctic
    Antarctic
    Opis:
    W pracy przedstawiono analizę cytowań artykułów opublikowanych w 24 tomach rocznika „Problemy Klimatologii Polarnej” w latach 1992-2014 opracowaną na podstawie bazy Web of Science i serwisu naukowo-informacyjnego Google Scholar. Przeprowadzono również kwerendę takich cytowań w polskich publikacjach zwartych z zakresu geografii fizycznej, ekologii i biologii. Analizy ujawniły dużą liczbę cytowań w czasopismach z tzw. Listy Filadelfijskiej (164) i bardzo dużą liczbę cytowań w czasopismach i wydawnictwach polskich.
    The paper presents an analysis of citations of articles published in the yearbook ‘Problems of Polar Climatology’ for the period 1992-2014 developed on the basis of Web of Science and Google Scholar scientific- information service. A query of such citations in Polish shorted publications was also carried out in the field of physical geography, ecology and biology. The Journal is indexed by "Cold Regions Bibliography" and Polish "BazTech". 272 articles by 104 authors were published in 24 volumes of ‘Problems of Polar Climatology’. Research problems of vast majority of works related to the Arctic, including, in particular, Svalbard (133 articles), which was the focus of Polish scientists’ research activities. Issues relating to the Antarctic were discussed in 66 articles and focused mainly on the characteristics of different climatic elements and weather processes in the area of Arctowski Station in the South Shetland Islands. The analysis revealed a large number of citations (164) in journals indexed in Science Citation Index Expanded (Table 1) and a very large number of citations in Polish journals (705) and publications (441) – Table 4. Taking into account very large number of citations, thematically narrow profile of journals and a relatively small group of authors dealing with issues of polar meteorology and climatology in Poland, it can be concluded that this magazine plays an important role in spreading research achievements in this field.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2015, 25; 105-118
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne zmiany powierzchni lodów morskich na wodach wokółantarktycznych - problemy i niejasności
    Contemporary changes in the sea ice extent in the waters surrounding the antrctica - problems and ambiguities
    Autorzy:
    Marsz, A. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/261017.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    lody morskie
    trendy
    temperatura wody powierzchniowej
    temperatura powietrza
    zmiany klimatu
    fale długie
    Antarktyka
    Antarctic
    sea ice
    trends
    SAT
    long wave
    climate change
    SST
    Opis:
    Praca charakteryzuje trendy zmian powierzchni zlodzonej na wodach wokółantarktycznych w latach 1979-2010. Stwierdza się występowanie dodatniego trendu rocznego powierzchni zlodzonej (+15.6ź103 km2źrok-1) o wysokiej istotności statystycznej (p < 0.001). Dodatnie trendy występują we wszystkich miesiącach roku, z tego trendy te są statystycznie istotne w okresie od maja do października. Najsilniejsze trendy dodatnie występują w okresie rozrastania się pokrywy lodowej (marzec-lipiec). W ujęciu regionalnym w czterech z pięciu sektorów Antarktyki trendy są dodatnie, z czego tylko w jednym – sektorze Morza Rossa – trend jest istotny statystycznie, w jednym sektorze (mórz Amundsena i Bellingshausena) – występuje statystycznie istotny trend ujemny. Analiza przyczyn występowania dodatniego trendu powierzchni zlodzonej na wodach wokółantarktycznych, pozwala wskazać jako główną przyczynę rozrostu pokrywy lodowej cyrkulację atmosferyczną. Te same procesy cyrkulacyjne są przyczyną zarówno ogólnego wzrostu powierzchni lodów na wodach wokółantarktycz-nych, jak jednoczesnego jej spadku w rejonie Morza Bellingshausena i wzrostu temperatury powietrza nad Półwyspem Antarktycznym. Zmiany cyrkulacji atmosferycznej następują pod wpływem zmian zasobów ciepła w SW części subtropikalnego Pacyfiku (~30°N, 170-160°W), które wymuszają zwiększoną lub zmniejszoną powtarzalność lokowania się górnego klina na długości geograficznej Morza Rossa i górnej zatoki na pograniczu mórz Amundsena i Bellingshausena. Zmiany temperatury wody powierzchniowej w tym rejonie objaśniają około 28% międzyrocznej zmienności rocznej powierzchni zlodzonej na wodach wokółantarktycznych, występujący w niej trend dodatni, spadek powierzchni zlodzonej na Morzu Bellingshausena i wzrost temperatury powietrza w rejonie Półwyspu Antarktycznego.
    This work describes trends in changes in sea ice extent in the waters in the vicinity of the Antarctica in the years 1979-2010. A positive trend in the annual ice extent (+15.6ź103 km2źyear-1) with high statistical significance (p <0.001) was observed. Positive trends occur in all months of the year and statistically significant trends are noted in the period from May to October. The strongest positive trends occur in the period when ice cover grows (March-July). Regionally, in four out of the five sectors of the Antarctica, trends are positive but only in one - the Ross Sea sector - the trend is statistically significant and in one sector (the Amundsen and Bellingshausen seas) there is a statistically significant negative trend. Analysis of the causes of the positive trend in the sea ice extent indicates that the primary role in the growth of ice extent is attributed to atmospheric circulation. The same circulation processes are responsible for both an overall increase in the ice extent in the region of the Antarctica and in the simultaneous decrease in the ice extent in the Bellingshausen Sea and the growth in air temperature over the Antarctic Peninsula. Changes in atmospheric circulation are influenced by heat resources in the south-western part of the subtropical Pacific (~ 30°N, 170-160°W). These heat resources cause that the same location of the upper ridge of high pressure at the Ross Sea longitude and the upper trough on the border of the Amundsen and Bellingshausen seas is repeated more or less frequently. SST changes in this region explain about 28% of the interannual variability of annual sea ice extent in the area of the Antarctic waters. They also explain the positive trend noted there and the decline in sea ice extent in the Bellingshausen Sea and increase in the air temperature in the region of the Antarctic Peninsula.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2011, 21; 7-38
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obszary polarne w badaniach globalnego atmosferycznego obwodu elektrycznego Ziemi
    Polar Regions in the Earth’s Global Atmospheric Electric Circuit Research
    Autorzy:
    Odzimek, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/163920.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwa Geofizyczne
    Tematy:
    elektryczność atmosfery
    globalny obwód elektryczny
    GOE
    Arktyka
    Antarktyka
    krzywa Carnegie
    krzywa Maud
    Międzynarodowy Rok Polarny
    atmospheric electricity
    global electric circuit
    GEC
    Arctic
    Antarctic
    Carnegie curve
    Maud curve
    International Polar Year
    Opis:
    W artykule przedstawiono główne cechy ziemskich obszarów polarnych, Arktyki i Antarktyki, z punktu widzenia ich przynależności do globalnego atmosferycznego obwodu elektrycznego Ziemi oraz połączenia z układem prądów elektrycznych magnetosfery Ziemi. Omówiono lokalizację i chronologię obserwacji i badań elektryczności atmosfery w regionach polarnych do roku 2015, których znacząca liczba miała miejsce w czasie dużych przedsięwzięć geofizycznych, takich jak Międzynarodowe Lata Polarne i Międzynarodowy Rok Geofizyczny. Osobno dokonano przeglądu najważniejszych wyników badań elektryczności atmosfery w polskich stacjach polarnych – im. S. Sie¬dleckiego w Hornsundzie na Spitsbergenie w Arktyce i im. H. Arctowskiego na Wyspie Króla Jerzego w Antarktyce. Na zakończenie przedstawiono możliwe kierunki rozwoju badań elektryczności atmosfery z wykorzystaniem polskich stacji polarnych oraz pola interdyscyplinarnej współpracy naukowej.
    The article presents the main features of the polar regions, Arctic and Antarctic, from the point of view of the Earth’s global atmospheric electric circuit and its connection to the electric current system of the Earth’s magnetosphere. The chronology of observations and research studies of atmospheric electricity in polar regions up to 2015 is presented, including main geophysical events such as International Polar Years and International Geophysical Year. Research studies on atmospheric electricity based on measurements at Polish polar stations: S. Siedlecki Polar Station in Hornsund, Spitsbergen, and H. Arctowski Antarctic Station on King George Island, have been reviewed separately. Article concludes with the possible directions of development of atmospheric electricity research using Polish polar stations and potential fields of interdisciplinary scientific cooperation.
    Źródło:
    Przegląd Geofizyczny; 2019, 1-2; 35-71
    0033-2135
    Pojawia się w:
    Przegląd Geofizyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie badania polarne z zakresu meteorologii i klimatologii
    Polish Polar Research in the Field of Meteorology and Climatology
    Autorzy:
    Przybylak, Rajmund
    Araźny, Andrzej
    Miętus, Mirosław
    Migała, Krzysztof
    Niedźwiedź, Tadeusz
    Rachlewicz, Grzegorz
    Siwek, Krzysztof
    Ustrnul, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/163905.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwa Geofizyczne
    Tematy:
    polskie badania polarne
    polarne badania meteorologiczne
    polarne badania klimatologiczne
    Arktyka
    Antarktyka
    Polish polar research
    polar meteorological research
    polar climate studies
    Arctic
    Antarctic
    Opis:
    W artykule dokonano przeglądu i podsumowania dorobku polskich badań meteorologicznych i klimatologicznych w obydwu obszarach polarnych w ujęciu historycznym. Omówiono różne aspekty tegoż dorobku, poczynając od organizacji i udziału w wyprawach polarnych, prowadzonego w ich trakcie zakresu pomiarów i obserwacji meteorologicznych oraz uzyskanych wyników dotyczących poznania pogody i klimatu badanych obszarów. Scharakteryzowano także dorobek publikacyjny nie będący wynikiem udziału w pomiarach i obserwacjach meteorologicznych w ramach ekspedycji polarnych, lecz efektem innych prac badawczych. Przeprowadzona szczegółowa analiza aktywności polskich naukowców w zakresie meteorologii i klimatologii polarnej w okresie od jej rozpoczęcia (koniec XIX wieku) do chwili obecnej wykazała istnienie czterech wyraźnych okresów (fal) o wyraźnie większym natężeniu tej aktywności: 1) lata 30., 2) 1957-1962, 3) lata 70., szczególnie ich druga połowa, 4) ostatnie trzydzieści lat z maksimum w okresie 2004-2009 (okres przygotowawczy 2004-2007 i IV Międzynarodowy Rok Polarny 2007-2009). Chociaż obszarem badań meteorologicznych i klimatologicznych prowadzonych przez polskich naukowców były obydwa obszary polarne, to jednak zdecydowanie największe osiągnięcia badawcze i publikacyjne (w tym w czasopismach z bazy Journal Citation Reports) dotyczą Svalbardu. Stwierdzono, iż polscy naukowcy wespół z badaczami norweskimi mają największy udział w rozpoznaniu warunków pogodowych i klimatycznych tego obszaru. Przeprowadzona szczegółowa analiza problematyki badawczej pozwoliła skonstatować, iż jest ona bardzo wszechstronna, tym niemniej za polską specjalność w badaniach meteorologicznych i klimatologicznych, szczególnie tych prowadzonych dla Svalbardu uznać należy: 1) badania mikro- a szczególnie topoklimatyczne oraz 2) badania wpływu cyrkulacji atmosferycznej na kształtowanie się pogody i klimatu.
    The article presents a synthetic review and summary of the achievements of Polish meteorological and climatological research in both polar areas, with a historical perspective. Various aspects of these achievements are discussed, beginning with the organisation of and participation in polar expeditions, the scope of meteorological measurements and observations conducted during research, and results from weather and climate research in the study areas. Publications that have resulted from research other than meteorological measurements and observations conducted as part of polar expeditions are also described. A detailed analysis of the activity of Polish scientists in the field of polar climatology and meteorology since its inception in the late nineteenth century revealed four distinct periods (waves) of clearly more intense activity: 1) the 1930s, 2) 1957-1962, 3) the 1970s, especially the latter half, 4) the last 30 years, with a peak in 2004-2009 (preparatory period 2004-2007 and IV International Polar Year 2007-2009). Although the meteorological and climatological research conducted by Polish scientists included both polar regions, decidedly the greatest research and publication achievements (including journals from the Journal Citation Reports database) concern Svalbard. It was found that, alongside Norwegian researchers, Polish scientists account for the largest share in the diagnosis of weather and climate conditions in this area. A detailed analysis of the research issues led to the conclusion that Polish meteorological and climatological research is very comprehensive but, nevertheless, its specialisations, especially with regards to studies on Svalbard, are: 1) micro-climatic research, and especially topoclimatic research; and 2) research into the influence of atmospheric circulation in determining weather and climate.
    Źródło:
    Przegląd Geofizyczny; 2019, 1-2; 3-33
    0033-2135
    Pojawia się w:
    Przegląd Geofizyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania polarne Katedry Meteorologii I Klimatologii UMK w Toruniu
    Polar research by the Department of Meteorology and Climatology NCU in Toruń
    Autorzy:
    Przybylak, R.
    Marciniak, K.
    Araźny, A.
    Kejna, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/261051.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Arktyka
    Antarktyka
    badania polarne
    meteorologia i klimatologia
    topoklimatologia
    Katedra Meteorologii i Klimatologii UMK
    Arctic
    Antarctic
    polar research
    meteorology and climatology
    topoclimatology
    Department of Meteorology and Climatology NCU
    Opis:
    W artykule przedstawiono historię badań polarnych prowadzonych w latach 1968-2015 przez pracowników Katedry Meteorologii i Klimatologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Omówiono i scharakteryzowano problematykę badawczą dominującą w opublikowanych w Polsce i za granicą artykułach i monografiach. Wskazano na główne obszary badawcze położone w Arktyce i Antarktyce dla których powstało najwięcej opracowań z zakresu meteorologii i klimatologii. Szczegółowo przedstawiono historię badań terenowych oraz ich rezultaty.
    The article presents the history of polar research conducted from 1968 to 2015 by researchers at the Department of Meteorology and Climatology at Nicolaus Copernicus University in Toruń. It discusses and characterises the predominant research issues appearing in articles and monographs published in Poland and abroad. The article also indicates the main study areas located in the Arctic and Antarctic which have been the subject of the largest number of papers in the field of meteorology and climatology. In addition, there is a detailed outline of the history of field research and its results. The researchers at the Department of Meteorology and Climatology at NCU participated in a total of 34 polar expeditions during this period, including to Iceland (1), Spitsbergen (27) and Antarctica (6) (Tab. 1, Fig. 1). They have published 371 scholarly papers in the field of meteorology, climatology, hydrology and cryology (Tab. 2, Figs. 2-4), including three post-doctoral theses (habilitations) and five doctoral theses (Tab. 4) as well as being the supervisors of 49 Master’s (magister) theses. In the last 20 years they have taken part in 16 research projects, including two international ones (Tab. 3).
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2015, 25; 19-32
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Svalbard w warunkach rywalizacji światowych mocarstw o wpływy w Arktyce w kontekście polskiej polityki bezpieczeństwa : rozprawa doktorska
    Autorzy:
    Gromadzki, Sławomir.
    Współwytwórcy:
    Gryz, Jarosław (1971- ). Promotor
    Fryc, Mariusz. Promotor
    Akademia Sztuki Wojennej. Wydział Bezpieczeństwa Narodowego. Instytucja sprawcza
    Akademia Sztuki Wojennej. Wydawca
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Warszawa : Akademia Sztuki Wojennej
    Tematy:
    Akademia Sztuki Wojennej
    NATO
    Bezpieczeństwo narodowe
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Polityka bezpieczeństwa
    Traktat spitsbergeński (1920)
    Współzawodnictwo
    Rozprawa doktorska
    Opis:
    Do rozprawy dołączono załączniki - 305 stron : ilustracje, tabele ; 30 cm.
    Rozprawa doktorska. Akademia Sztuki Wojennej, 2021.
    Bibliografia, netografia, akty prawne na stronach 530-556.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Trendy temperatury powierzchni oceanu w sektorze pacyficznym Oceanu Południowego w ostatnim 25-leciu
    Trends in the sea surface temperature in the Pacific sector of the Southern Ocean in the las 25 year period (1980-2004
    Autorzy:
    Marsz, A. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260641.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    temperatury powierzchni oceanu
    ochłodzenie powierzchni oceanu
    Ocean Południowy
    sektor pacyficzny
    Antarktyka
    sea surface temperature
    sea surface cooling
    climatic changes
    Southern Ocean
    Pacific sector
    Antarctic
    Opis:
    Praca omawia zmiany temperatury powierzchni wody (TPO) sektora pacyficznego Oceanu Południowego w pasach szerokości 60 i 50°S, zachodzące w przekrojach miesięcznych i rocznych. Stwierdzono występowanie ujemnych trendów TPO w całym pasie 60°S, z czego ponad 1/3 współczynników trendu jest istotna i wysoce istotna statystycznie. Obszary silnego ochłodzenia powierzchni oceanu tworzą tam dwa ośrodki: pierwszy w rejonie 170°E - 140°W, drugi - 120-080°W. W obu ośrodkach najsilniejsze spadki TPO następują w miesiącach chłodnej pory roku (maj - sierpień), w drugim - dodatkowo - stosunkowo silne ochłodzenie zaznacza się w miesiącach ciepłej pory roku (styczeń - marzec). Na szerokości 50°S ochłodzenie jest znacznie słabsze - istotne statystycznie zmiany TPO zaznaczają się wyłącznie po wschodniej stronie sektora (100-080°W), gdzie również występują trendy ujemne. Kumulacja istotnych i nieistotnych statystycznie trendów miesięcznych prowadzi do zaznaczania się na obszarze około 54% powierzchni sektora pacyficznego Oceanu Południowego istotnych statystycznie, ujemnych trendów rocznej TPO. Na pozostałym obszarze badanego sektora bądź brak realnych zmian TPO, bądź występuje tendencja do słabego spadku temperatury. Przebiegi temperatury rocznej wskazują, że w ośrodku zachodnim (60°S, 170°E -140°W) TPO konsekwentnie obniża się od początku obserwacji (1980 rok), gdy we wschodniej części sektora pacy-ficznego (120-080°W) cały obserwowany w 25-leciu trend stanowi konsekwencję silnego spadku rocznej TPO w ciągu ostatnich 7 lat (1997-2004).
    This work deals with monthly and annual changes in sea surface temperature (SST) of the Pacific sector of the South Ocean observed in 60°- 50°S latitudinal bands. The occurrence of negative trends of SST was noted in the entire 60° band and 1/3 of the trend coefficients is statistically significant and highly significant. The regions marked by strong cooling of ocean surface are formed by two centres - one 170° - 140°W and the other extending from 120° to 080°W. The greatest decrease in sea surface temperature in both centres takes place during cold season (May - August), in the other centre there is also additional quite strong cooling in the months of warm season (January - March). In the latitude 50°S the cooling is much weaker - statistically significant changes in SST are observed only in the eastern part of the Pacific region (100°- 080°W) where negative trends are also noted. Cumulating of statistically significant and non-significant monthly trends leads to statistically significant negative trends in annual SST observed in 54% of the area in the Pacific sector of the South Ocean. In the remaining area of the Pacific sector of the South Ocean there are either no visible changes in the sea surface temperature or there is tendency of weak decrease in temperature. The courses of annual SST indicate that in the western region (60S°, 170° -140°W) the SST has been decreasing constantly since the beginning of the observational period (since the year 1980), whereas in the eastern part of the Pacific sector (120°- 080°W) the whole trend observed over the 25-year period results from strong decrease in annual SST in the period of last 7 years (1997-2004).
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2005, 15; 17-26
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-34 z 34

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies