Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zaparcia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    The combination of oxycodone with naloxone – an effective option to treat pain and prevent constipation
    Skojarzenie oksykodonu z naloksonem – skuteczna opcja leczenia bólu i prewencji zaparć
    Autorzy:
    Woroń, Jarosław
    Filipczak-Bryniarska, Iwona
    Wordliczek, Jerzy
    Streb, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/766851.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
    Tematy:
    Constipation
    Nalokson
    Naloxone
    Oksykodon
    Oxycodone
    opioids
    opioidy
    zaparcia
    Opis:
    One of the side effects of treatment with opioid analgesics are gastrointestinal dysfunction. They are in the clinic in the form of constipation, abdominal pain, loss of apetite, bloats, gastrooesophagal reflux as well as nausea and vomiting, and constipation, which often make it difficult to conduct an effective analgesic therapy. Laxatives which are administered for the prophylaxis of constipation are of limited efficacy in the opioid-related constipations and they are active at the beginning of treatment, the effect occurs because later habit. Currently available in the pharmaceutical market is a combination of oxycodone and naloxone, demonstrating that the analgesic effect while reducing the risk of constipation.
    Jednym z objawów niepożadanych leczenia opioidowymi lekami przeciwbólowymi są zaburzenia funkcji przewodu pokarmowego. Klinicznie występują one pod postacią zaparcia stolca, bólów brzucha, utraty apetytu, wzdęć czy refleksu żołądkowo-przełykowego, a także nudności i wymiotów, które to objawy niejednokrotnie utrudniają prowadzenie skutecznej terapii przeciwbólowej. Leki przeczyszczające, które podawane są w profilaktyce zaparć są relatywnie mało skuteczne mogą działać głównie na początku terapii, gdyż pożniej występuje efekt przyzwyczajenia. Obecnie na rynku farmaceutycznym dostępne jest połączenie oksykodonu z naloksonem, które wykazując działanie przeciwbólowe, równocześnie zmniejsza ryzyko występowania zaparć.
    Źródło:
    Ból; 2014, 15, 4; 48-51
    1640-324X
    Pojawia się w:
    Ból
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powikłania ze strony przewodu pokarmowego w trakcie leczenia klozapiną
    Gastrointestinal adverse effects of clozapine therapy
    Autorzy:
    Wyskoński, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944055.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    bowel obstruction
    clozapine
    constipation
    sialorrhea
    klozapina
    niedrożność jelit
    zaparcia
    ślinotok
    Opis:
    Clozapine is the ultimate therapeutic option for patients with treatment-resistant schizophrenia. Treatment with clozapine is often associated with gastrointestinal adverse reactions, such as: sialorrhea, constipations, bowel obstruction, liver failure (including fulminant hepatic failure), nausea and vomiting, increased appetite. This paper summarizes data on the incidence, mechanisms as well as preventive and therapeutic methods for sialorrhea, constipations and intestinal obstruction during treatment with clozapine. Several options may be used for the management of sialorrhea: clonidine, amitriptyline, pirenzepine and glycopyrrolate. Regarding constipations and obstruction, proper prevention (diet, physical activity) and the identification of patients at increased risk of these complications are particularly important. Patients receiving clozapine are exposed to a variety of gastrointestinal complications. Some of these (sialorrhea) may adversely affect the attitude towards treatment and lead to non-compliance. Other (e.g. intestinal obstruction) can be life-threatening and require intensive surgical treatment. For this reason, efforts should be made to detect modifiable risk factors, provide an early diagnosis of these complications and implement appropriate treatment.
    Klozapina jest ostateczną opcją terapeutyczną w przypadku pacjentów ze schizofrenią oporną na leczenie. Podczas terapii często występują działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego: ślinotok, zaparcia, niedrożność jelit, niewydolność wątroby (również o piorunującym przebiegu), nudności i wymioty, wzmożenie apetytu. W pracy podsumowano informacje na temat częstości występowania, mechanizmów oraz metod profilaktyki i leczenia ślinotoku, zaparć i niedrożności jelit w przebiegu leczenia klozapiną. Gdy występuje ślinotok, stosuje się klonidynę, amitryptylinę, pirenzepinę i glikopirolan. W przypadku zaparć i niedrożności szczególne znaczenie mają: właściwa profilaktyka (dieta, aktywność fizyczna) oraz identyfikowanie pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka. Chorzy przyjmujący klozapinę są narażeni na szereg powikłań ze strony przewodu pokarmowego. Niektóre z nich (ślinotok) mogą niekorzystnie wpływać na nastawienie do leczenia i powodować jego przerywanie, a inne (niedrożność przewodu pokarmowego) – zagrażać życiu i wymagać intensywnego leczenia chirurgicznego. Należy więc podejmować działania mające na celu wykrywanie modyfikowalnych czynników ryzyka, wczesne diagnozowanie powikłań i wdrażanie właściwego leczenia.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 2; 81-85
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najczęstsze zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego u niemowląt i ich związek z żywieniem Część II. Biegunki ostre i zaparcia
    Most common functional gastrointestinal disorders in infants and their relationship with nutrition Part II. Acute diarrhea and constipation
    Autorzy:
    Rustecka, Agnieszka
    Kalicki, Bolesław
    Maślany, Anna
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031679.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    constipation
    diarrhoea
    nutrition
    rotavirus
    stool incontinence
    biegunka
    zaparcia
    nietrzymanie stolca
    rotawirus
    żywienie
    Opis:
    Disorders of defecation (constipation and diarrhoea) are very common in the paediatric population. Diarrhoea is one of the most common symptoms in paediatric practice. Almost every child under 3 years of age will be suffering from acute diarrhoea. Rotaviral infections are responsible for most acute gastrointestinal infections. This disease is a mild disorder, with watery stools, accompanied by vomits (in 90% cases) and infections of upper respiratory tract (20-40% cases). Blood in the stool that comes up in these patients demonstrates the concomitant bacterial infection. Different mechanism of invasion in bacterial diarrhoea are leading to mucosal injury of the intestine and symptoms of diarrhoea. Bacterial aetiology correlate with age of children. In children from infantile time to 4 years old Salmonella infections dominate. Above 5 years old, the most often bacterial cause of acute diarrhoea is Campylobacter jejuni (4-13%). Primary methods of treatment in diarrhoea include vascular filling with the use of oral rehydration fluids, indications for antibiotics are very rare. In some cases, hospital treatment is required. Constipation refers to bowel movements that are hard to pass or appear more rarely than typical for given age. They are deteriorating quality of life of young patients and are the cause of frequent visits to the paediatrician’s office. Functional abnormalities of unknown origin constitute 95% causes of constipation. In the thesis we present the aetiological factors, diagnostic procedures and treatment of these disorders.
    Zaburzenia rytmu wypróżnień (zaparcia i biegunki) są bardzo częste w populacji dziecięcej. Biegunka należy do najczęstszych objawów, z jakimi styka się w swojej praktyce lekarz pediatra. Na ostrą biegunkę zachoruje praktycznie każde dziecko poniżej 3. roku życia. Zakażenia rotawirusowe są odpowiedzialne za większość ostrych nieżytów żołądkowo-jelitowych. Jest to choroba o łagodnym przebiegu, charakteryzuje się wodnistymi stolcami, współwystępowaniem wymiotów (90%) oraz nieżytem górnych dróg oddechowych (20-40%). Krew w stolcu pojawiająca się u tych chorych świadczy o współistniejącym zakażeniu bakteryjnym. W biegunkach bakteryjnych w następstwie różnych mechanizmów dochodzi do uszkodzenia śluzówki jelita i objawów biegunki. Etiologia bakteryjna koreluje z wiekiem dziecka. U dzieci od okresu niemowlęcego do 4. roku życia dominuje zakażenie pałeczkami Salmonella, powyżej 5. roku życia najczęstszą bakteryjną przyczyną ostrych biegunek jest Campylobacter jejuni (4-13%). Podstawą leczenia w biegunkach jest wypełnienie łożyska naczyniowego za pomocą doustnych płynów nawadniających, wskazania do włączenia antybiotykoterapii są bardzo wąskie. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie w warunkach szpitalnych. Zaparcia to utrudnione, wymagające wysiłku oddawanie stolca lub wypróżnienia rzadziej niż typowo dla danego wieku. Pogarszają one jakość życia małych pacjentów, są przyczyną częstych wizyt w gabinecie lekarza pediatry. Zaburzenia czynnościowe o nieustalonej etiologii stanowią 95% przyczyn zaparć. W pracy przedstawiono czynniki etiologiczne, postępowanie diagnostyczne oraz leczenie tych zaburzeń.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 3; 198-203
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żylaki odbytu – możliwości terapeutyczne
    Anal varicose veins – the therapeutic options
    Autorzy:
    Jabłoński, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37182905.pdf
    Data publikacji:
    2024-07-17
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    hemorrhoidal disease
    anal varicose veins
    constipation
    anti-inflammatory drugs
    choroba hemoroidalna
    żylaki odbytu
    zaparcia
    leki przeciwzapalne
    uszczelnienie naczyń
    Opis:
    Hemorrhoids are a common ailment. It often affects pregnant women. The main symptoms are pain and itching around the anus. Hemorrhoid therapy includes non pharmacological therapy and treatment with topical and oral preparations. Most often, diosmin and escin are used.
    Hemoroidy to powszechna dolegliwość. Dotyka często także kobiety w ciąży. Główne objawy to ból i świąd w okolicach odbytu. Terapia hemoroidów obejmuje postępowanie niefarmakologiczne oraz leczenie preparatami miejscowymi i doustnymi. Najczęściej stosuje się diosminę i escynę.
    Źródło:
    Lek w Polsce; 2024, 397, 6; 27-33
    2353-8597
    Pojawia się w:
    Lek w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klozapina – jak zwiększyć bezpieczeństwo terapii? Problem zaparć
    Autorzy:
    Rychlewska-Kłaput, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223254.pdf
    Data publikacji:
    2023-05-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    klozapina
    leki przeciwpsychotyczne
    schizofrenia lekooporna
    działania niepożądane
    zaparcia
    interakcje lekowe
    clozapine
    antipsychotics
    treatment-resistant schizophrenia
    side effects
    constipation
    drug interactions
    Opis:
    Klozapina, lek z wyboru w przypadku schizofrenii opornej na leczenie, ma wiele skutków ubocznych, które w pewnych przypadkach mogą być poważne, a nawet zagrażać życiu. Nadal zgłaszane są ciężkie następstwa zaparć, wtórne do zaburzeń motoryki przewodu pokarmowego wywołanych przez klozapinę (niedrożność jelit, niedokrwienie jelit, martwica przewodu pokarmowego, toksyczne rozdęcie okrężnicy i śmierć). Zmniejszona motoryka przewodu pokarmowego wywołana przez klozapinę jest znacznie częstsza niż dyskrazje krwi i ma wyższy wskaźnik śmiertelności. Artykuł ma na celu przedstawienie wskazówek, jak zapewnić bezpieczeństwo pacjentom podczas przyjmowania klozapiny; promuje wczesną identyfikację i leczenie zaparć wywołanych przez klozapinę. W pracy opublikowanej w 2017 r. przedstawiono wyniki analizy pharmacovigilance z Nowej Zelandii i Australii, z której wynika, że częstość przypadków poważnych powikłań gastrologicznych jest wyraźnie niedoszacowana i wynosi 37/10 000, a współczynnik śmiertelności jest wysoki, rzędu 20%. W ostatnim komunikacie bezpieczeństwa dotyczącym klozapiny Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) przedstawiła wyniki analizy raportów działań niepożądanych, wskazując na fakt, że klozapina może doprowadzić do fatalnych w skutkach zaparć, nawet w monoterapii. Inne leki przeciwpsychotyczne (np. olanzapina) również mogą być odpowiedzialne za taki efekt, ale tylko w połączeniu z innymi środkami o działaniu przeciwcholinergicznym.
    Clozapine, a drug of choice for treatment-resistant schizophrenia, has many side effects, which can be serious or even life-threatening in some cases. Severe sequelae of constipation, secondary to clozapine-induced gastrointestinal hypomotility (ileus, intestinal obstruction, bowel ischemia, gastrointestinal necrosis, toxic megacolon, and death) continue to be reported. Clozapine-induced gastrointestinal hypomotility is significantly more common than blood dyscrasias and has a higher fatality rate. This article guides health care professionals to ensure patient safety when taking clozapine; promotes early identification and management of clozapine-induced constipation.
    Źródło:
    Lek w Polsce; 2023, 384, 5; 33-40
    2353-8597
    Pojawia się w:
    Lek w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wzdęcia i odbijania
    Flatulence and eructation
    Autorzy:
    Słomka, Marta
    Małecka-Panas, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030589.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    dyspepsja czynnościowa
    zaparcia czynnościowe
    nawyki dietetyczne
    zwiększone wytwarzanie gazów
    biegunka czynnościowa
    excessive enteric gas production
    functional dyspepsia
    functional constipation
    functional diarrhea
    dietary habits
    Opis:
    Flatulence (bloating) is a symptom associated with the presence of excessive amount of gas within the bowel. Eructation (belching) is a functional disorder consisting in a retrograde passage of gas from the oesophagus and stomach to the oral cavity, associated with escape of gustatory and olfactory admixtures. Air enters the digestive tract being swallowed during eating or drinking. Some of it escapes back as a result of belching or passes to more distal segments of the digestive tract. Intra-enteric reactions generate such gases as methane, hydrogen and carbon dioxide. Ailments resulting from an increased gas production are frequently reported by patients with functional disorders of the digestive tract, e.g. irritable bowel syndrome, functional dyspepsia, functional diarrhoea, constipation and flatulence. Altered absorption of carbohydrates results in eructation, flatulence, abdominal pain and excessive passage of gas. Overproduction of enteric gas may result from excessive bacterial colonization of small bowel or infestation by Giardia lamblia. Bloating is seen in patients with gastroparesis, fat intolerance, premature stomach emptying, Hirschsprung disease and megacolon. Patients with flatulence and excessive amount of enteric gas require a detailed analysis of dietary habits and a search for correlation between development of symptoms and ingestion of a specific food. Noteworthy is that gumchewing and cigarette-smoking predisposes to aerophagia. A complete analysis of the problem is impossible without an adequate degree of sensitiveness, accurateness and attentiveness on the part of the examining physician.
    Wzdęcie to objaw związany z obecnością nadmiernej ilości gazów w jelitach. Odbijanie to zaburzenie motoryczne polegające na wstecznym przepływie gazów z przełyku i żołądka do jamy ustnej, czemu towarzyszy wydostawanie się domieszek smakowych i zapachowych. Powietrze dostaje się do przewodu pokarmowego wskutek połykania go podczas jedzenia lub picia. Część z niego wydostaje się z powrotem w wyniku odbijania, natomiast część przechodzi do dalszych odcinków przewodu pokarmowego. Produkcja wewnątrzjelitowa powoduje powstanie takich gazów, jak metan, wodór i dwutlenek węgla. Dolegliwości wynikające ze zwiększonego wytwarzania gazów są często zgłaszane przez pacjentów z czynnościowymi chorobami jelit, takimi jak zespół jelita drażliwego, dyspepsja czynnościowa, czynnościowymi biegunkami, zaparciami i wzdęciami. Zaburzenia wchłaniania węglowodanów wywołują objawy w postaci odbijania, wzdęć, bólów brzucha i nadmiernego oddawania gazów. Nadprodukcja gazów jelitowych może być następstwem nadmiernej kolonizacji bakteryjnej jelita cienkiego lub zakażenia Giardia lamblia. Wzdęcia obserwuje się u chorych z gastroparezą, nietolerancją tłuszczów, szybkim opróżnianiem żołądka, chorobą Hirschprunga i w okrężnicy olbrzymiej. U pacjentów ze wzdęciem i nadmiernymi gazami należy szczegółowo przeanalizować nawyki dietetyczne oraz korelację między występowaniem dolegliwości a spożyciem konkretnego posiłku. Trzeba pamiętać, że żucie gumy i palenie papierosów predysponuje do aerofagii. Pełna analiza problemu nie jest możliwa bez odpowiedniej wrażliwości, dokładności i uwagi ze strony badającego lekarza.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 30-34
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Moczenie nocne i dzienne popuszczanie moczu u dzieci z zespołem rzekomej nadreaktywności wypieracza
    Nocturia and daytime urinary incontinence in children with detrusor pseudohyperactivity syndrome and constipations
    Autorzy:
    Makosiej, Ryszard
    Czkwianianc, Elżbieta
    Leśniak, Danuta
    Niedworok, Małgorzata
    Sordyl, Beata
    Raczyński, Piotr
    Midel, Anna
    Małecka-Panas, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030802.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    nocturia
    daytime urinary incontinence
    encopresis
    constipations
    pseudohyperactivity detrusor
    syndrome
    moczenie nocne i dzienne popuszczanie moczu
    zaparcia
    zespół rzekomej nadreaktywności
    wypieracza
    przewlekłe zaparcie stolca
    popuszczanie stolca
    Opis:
    The aim of study was the evaluation of dependencies occurring urinary incontinence in children with chronic constipations. Material and methods: Examinations were conducted on 45 children aged between 6 and 13, including 20 girls and 25 boys, staying in the Clinic because of nocturia and daytime urinary incontinence coexisting with chronic constipations. In all children a complex diagnostic of lower alimentary tract segment and urinary system with evaluation of space behind the bladder in ultrasonography (USG) examination were performed. Also, 3 day evaluation of frequency and volume of each portion of urine, as well as urodynamic examination were performed. Results: The examinations of urinary system in all examined children did not reveal marks of infection nor coexisting urinary system anomalies and the performed USG examination revealed the pressure of overflown rectal ampulla on the rear wall of the urinary bladder of various degree. Urodynamical examinations revealed decrease of the tenesmus feel threshold during the filling of the urinary bladder. This phenomenon had a firm connection with the release of small portions of urine by children. Emptying of bowel from retenting faeces masses, diet correction and faeces loosening medications, as well as applied prokinetical medications, caused regression of constipations and nocturia and daytime urinary incontinence, which influenced the gradual increase of volume of passed urine portions. Conclusions: In the analysis of urine passing disorders in children the chronic habitual stool constipation should be taken into account. In the therapeutical management of some types of nocturia and daytime urinary incontinence (detrusor pseudohyperactivity syndrome) in children, a treatment of chronic constipation should be applied first of all.
    Przepełniona bańka odbytnicy poprzez ucisk na pęcherz moczowy pozornie zmniejsza jego objętość, powodując występowanie moczenia nocnego oraz dziennego popuszczania moczu. Proces ten doprowadza do powstania zespołu rzekomej nadreaktywności wypieracza charakteryzującego się: moczeniem nocnym i/lub dziennym popuszczaniem moczu, zwiększeniem częstości mikcji przy współistniejącym zmniejszeniu objętości każdorazowej porcji moczu oraz przewlekłymi zaparciami. Celem pracy było określenie rodzaju zaburzeń ze strony układu moczowego u dzieci w przebiegu przewlekłego zaparcia stolca. Materiał i metody: Badaniem objęto 45 dzieci w wieku od 6 do 13 lat, w tym 20 dziewczynek i 25 chłopców, leczonych w Klinice z powodu przewlekłych zaparć współistniejących z moczeniem nocnym i dziennym popuszczaniem moczu. U wszystkich dzieci wdrożono kompleksowe postępowanie diagnostyczne dolnego odcinka przewodu pokarmowego z ultrasonograficzną (USG) oceną układu moczowego. Wykonano także 3-dobowe badanie częstości i objętości każdorazowej porcji moczu, a także badanie urodynamiczne. Wyniki: W badaniach układu moczowego przeprowadzonych w analizowanych grupach dzieci nie stwierdzono zakażenia ani współistniejących wad układu moczowego. Wykonane badanie USG wykazało różnego stopnia ucisk przepełnionej bańki odbytnicy na tylną ścianę pęcherza moczowego. Zjawisko to miało ścisły związek z oddawaniem przez dzieci małych objętości porcji moczu. Badaniem urodynamicznym nie wykazano cech nadreaktywności wypieracza ani cech dyssynergii wypieraczowo-zwieraczowej. Wnioski: W analizie przyczyn zaburzeń oddawania moczu u dzieci powinno się uwzględnić przewlekłe nawykowe zaparcie stolca. W postępowanu terapeutycznym niektórych postaci moczenia nocnego i dziennego popuszczania moczu (rzekoma nadreaktywność wypieracza) u dzieci należy zastosować przede wszystkim leczenie przewlekłego zaparcia.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 1; 37-42
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Choroba hemoroidalna u kobiet w ciąży
    Hemorrhoidal disease in pregnant women
    Autorzy:
    Jabłoński, Mateusz
    Łuszczyna, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2078925.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-07
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    hemoroidy
    ciąża
    stan zapalny
    obrzęk
    zaparcia
    krwawienie
    terapia miejscowa
    Aesculus hippocastanum
    Aloe vera
    Hamamelis virginiana
    Ruscus aculeatus
    Matricaria recutit
    Curcuma longa
    hemorrhoids
    pregnancy
    inflammation
    swelling
    constipation
    bleeding
    topical therapy
    Matricaria recutita.
    Opis:
    Hemoroidy to określenie fizjologicznych struktur, usytuowanych w dystalnej części odbytnicy i kanału odbytu. W pewnych sytuacjach (np. w przebiegu ciąży) dochodzi do powiększenia i ewentualnego wypadania hemoroidów z odbytu, co dodatkowo może objawiać się krwawieniem, obrzękiem, swędzeniem i dyskomfortem. Ciąża to najważniejszy czynnik ryzyka wystąpienia problemów z hemoroidami u kobiet w wieku rozrodczym. Postępowanie terapeutyczne obejmuje przede wszystkim techniki zachowawcze, w tym preparaty miejscowe. Bardzo często spotkać się można z sytuacją, kiedy to pacjenci mylnie uważają, że samo występowanie hemoroidów jest już stanem patologicznym. Otóż nie – hemoroidy, a dokładniej guzki krwawnicze to anatomiczne i normalnie występujące u każdego człowieka struktury kanału odbytu. Przybierają one formę ciał jamistych, które co do zasady zbudowane są z mięśniówki gładkiej, tkanki łącznej i licznych splotów naczyń krwionośnych. To głównie obecność sporej ilości połączeń tętniczo-żylnych odpowiada za ewentualne dolegliwości chorobowe. Guzki krwawnicze występują w dystalnej części odbytnicy, a także w obrębie kanału odbytu. Pod względem pełnionej przez siebie funkcji odpowiadają za blisko 15–20% maksymalnego ciśnienia spoczynkowego w kanale odbytu. W związku z tym, że uczestniczą one w prawidłowym zamykaniu kanału odbytu, są tym samym istotnym elementem pozwalającym na właściwe zatrzymywanie stolca.
    Hemorrhoids is the determination of physiological structures located in the distal part of the rectum and the anal canal. In certain situations (e.g. during pregnancy), there is an increase in and possible loss of the hemorrhoids from the rectum, which may manifest as bleeding, sweeling, itching and discomfort. Pregnancy is the most important risk factor for problems with hemorrhoids in women of childbearing age. The treatment process mainly involves conservative techniques, including topical preparations.
    Źródło:
    Lek w Polsce; 2022, 372, 05; 23-28
    2353-8597
    Pojawia się w:
    Lek w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies