Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wlasciwosci przeciwutleniajace" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Możliwości uzyskania mięsa i przetworów z mięsa wieprzowego o podwyższonej zawartości przeciwutleniaczy
Autorzy:
Świąder, K.
Piotrowska, A.
Waszkiewicz-Robak, B.
Świderski, F.
Rachtan-Janicka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/227389.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
właściwości przeciwutleniające
witaminy
selen
wieprzowina
Opis:
W artykule przedstawiono możliwości pozyskiwania mięsa i przetworów z mięsa wieprzowego o podwyższonej zawartości przeciwutleniaczy. Wykazano, że wartość odżywcza mięsa wieprzowego może być skutecznie podniesiona poprzez suplementację diety zwierząt w substancje o właściwościach przeciwutleniających takie jak selen oraz witaminy A, C, E. Zastosowanie w diecie zwierząt substancji o charakterze przeciwutleniającym zmniejsza zmiany oksydacyjne w mięsie o podwyższonym udziale nienasyconych kwasów tłuszczowych, a tym samym lepiej wpływa na jakość sensoryczną i stabilność oksydacyjną mięsa i jego przetworów.
The possibilities of obtaining pork meat and pork meat products with increased antioxidants level were presented. It was shown that the nutritional value of pork can be effectively raised by supplementing the diet of animals in substances with antioxidant properties such as selenium and vitamins A, C, E. The use of an antioxidant substances in the animal diet reduce oxidative changes in meat with a higher share of unsaturated fatty acids and therefore have a better effect on sensory quality and oxidative stability of meat and meat products.
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2011, 2; 102-106
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dodatku propolisu na zawartość wybranych związków polifenolowych oraz aktywność przeciwutleniającą miodu
Effect of propolis as additive on content of selected phenolic compounds and antioxidant activity of honey
Autorzy:
Socha, R.
Habryka, C.
Juszczak, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828115.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
miod
propolis
zwiazki fenolowe
polifenole
wlasciwosci przeciwutleniajace
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2016, 23, 5
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci przeciwutleniajace wytlokow z wybranych owocow kolorowych
Antioxidant characteristics of pomace from different fruits
Autorzy:
Nawirska, A
Sokol-Letowska, A.
Kucharska, A.Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828324.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wlasciwosci przeciwutleniajace
zywnosc
wytloki owocowe
owoce
Opis:
Określono właściwości przeciwutleniające wytłoków z aronii, czarnej porzeczki, pigwowca japońskiego, jagody kamczackiej i truskawek. W ekstraktach alkoholowych badanych wytłoków oznaczono siłę wiązania rodników (DPPH), aktywność przeciwutleniającą metodą ABTS, siłę redukującą (FRAP) oraz zawartość polifenoli ogółem i antocyjanów. Wykazano, że analizowane ekstrakty miały zdolność do wiązania wolnych rodników, która zależała od rodzaju wytłoków. Największą aktywność przeciwutleniającą (w przeliczeniu na suchą masę) stwierdzono w przypadku wytłoków z aronii (DPPH – 199,4 mg/g, ABTS – 53,2 mg/g, FRAP – 12,53 mg/g). Równie wysoką aktywność wykazały wytłoki z czarnej porzeczki, jakkolwiek wartości FRAP były niskie (5,24 mg/g), natomiast najniższą – wytłoki z pigwowca japońskiego (DPPH – 18,21 mg/g, ABTS – 13,97 mg/g, FRAP – 6,12 mg/g). Określono wysoką korelację (od r = 0,976 do r = 0,911) pomiędzy zawartością polifenoli ogółem i antocyjanów a właściwościami przeciwutleniającymi oznaczonymi jako DPPH i ABTS. Stwierdzono, że właściwości przeciwutleniające badanych wytłoków były wysokie, pomimo zastosowania, jako metody utrwalającej, procesu suszenia, w trakcie którego zawartość związków o właściwościach przeciwutleniających uległa znaczącemu zmniejszeniu.
Samples of chokeberry, black currant, honeysuckle, Japanese quince and strawberry pomace were investigated for antioxidant characteristics. Free radical scavenging activity was determined using the DPPH method in alcoholic extracts. Antioxidant activity was established in the ABTS approach. The reducing power of the extracts was measured by the ferric reducing/antioxidant power (FRAP) technique. The Folin-Ciocalteu method and the Fuleki-Francis method was used to determine the total phenolics content and the amount of anthocyanins, respectively. All the samples examined display antioxidant properties that vary from one pomace type to another. The highest antioxidant activity (in terms of dry weight) is that of the chokeberry pomace (DPPH, 199.4 mg×g-1; ABTS, 53.2 mg×g-1; FRAP, 12.53 mg×g-1). Black currant pomace displays a similar antioxidant activity although the FRAP values measured are surprisingly low (5.24 mg×g-1). The lowest antioxidant activity is that of the Japanese quince pomace (DPPH, 18.21 mg×g-1; ABTS, 13.97 mg×g-1; FRAP, 6.12 mg×g-1). High correlation was observed (from r = 0,976 to r = 0,911) between total phenolic content and anthocyanins and antioxidant characteristics marked as DPPH and ABTS respectively. In sum, the antioxidant properties of all the pomace samples tested are high despite the drying process applied, during which the content of the compounds characterized by antioxidant characteristics decreases notably.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 4; 120-125
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena właściwości przeciwutleniających napojów fermentowanych typu perry
Autorzy:
Witt, Paulina
Śmiechowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584648.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
właściwości przeciwutleniające
polifenole
perry
rodnik DPPH·
Opis:
Surowcem do produkcji perry jest przefermentowany sok z gruszek, zwany moszczem gruszkowym. Celem niniejszej pracy było oznaczenie i porównanie potencjału antyoksydacyjnego jako całkowitej zawartości polifenoli oraz aktywności antyutleniającej w próbkach napojów fermentowanych typu perry dostępnych na rynku Trójmiasta. W ramach prowadzonych badań metodą spektrofotometryczną oznaczono ogólną zawartość polifenoli z zastosowaniem odczynnika Folina-Ciocalteu’a oraz aktywność przeciwrodnikową z wykorzystaniem rodnika DPPH·. Uzyskane wyniki wskazują na zróżnicowane właściwości perry dostępnych na polskim rynku pod względem zawartości polifenoli ogółem (140,44÷351,62 mg/l) oraz zdolności do wymiatania wolnych rodników. Napoje imitujące perry zawierają znacznie niższe wartości polifenoli ogółem średnio 133,71 mg/l w stosunku do średniego wyniku perry 225,50 mg/l. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że właściwości przeciwutleniające napojów fermentowanych typu perry są słabsze w porównaniu z właściwościami cydrów i win.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 494; 219-226
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie wybranych parametrów mikrobiologicznych i biochemicznych napojów kombucha
Comparison of selected microbiological and biochemical parameters of kombucha drinks
Autorzy:
Modrzejewska, K.
Boguslawska-Was, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129640.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
kombucha
fermentacja
kultura SCOBY
właściwości przeciwutleniające
Opis:
Celem niniejszej pracy było określenie poziomu wybranych mikroorganizmów, porównanie zawarto- ści polifenoli i antocyjanów oraz zdolności przeciwutleniającej napojów kombucha dostępnych w handlu detalicznym z napojem wytworzonym doświadczalnie metodą tradycyjną. Badania objęły 12 napojów komercyjnych oraz jeden uzyskany doświadczalnie, którego bazą była zielona herbata z 10-procentowym dodatkiem sacharozy. W badanych produktach oznaczono: liczbę bakterii Acetobacter sp., Gluconobacter sp., LAB i drożdży, pH, ogólną zawartość antocyjanów, ogólną zawartość polifenoli oraz aktywność przeciwutleniającą. Aktywność przeciwdrobnoustrojową napojów kombucha oceniono metodą dyfuzyjną, z zastosowaniem kolumienek, w stosunku do szczepów wzorcowych: Escherichia coli ATCC 35218, Listeria monocytogenes serotyp 1/2a (KMSiFŻC), Yersinia entercolitica (PCM 1919), Salmonella enteri- tidis (ATCC 130764), Bacillus cereus (PCM 2019), Enterococcus faecalis (ATTC 29212), Staphylococcus aureus (ATTC 25923), Saccharomyces cerevisiae (ŁOCK 14), Candida albicans (KMSiFŻC). Stwierdzo- no, że napoje deklarowane jako pasteryzowane (K7 - K12) były pozbawione mikroorganizmów z analizo- wanych grup. W pozostałych produktach komercyjnych dominującym mikroorganizmem były bakterie Acetobacter sp., których liczba zawierała się w przedziale 6 × 10 6 ÷ 1,1 × 10 7 jtk/ml. W napoju doświad- czalnym wykazano drożdże w ilości 6,5 × 10 5 jtk/ml. Odczyn pH produktów był charakterystyczny i nie przekraczał 4,3. Zawartość antocyjanów we wszystkich napojach pochodzących z handlu wahała się mię- dzy 0,2 ÷ 0,3 mg/dl, natomiast w próbie doświadczalnej było ich ponad dwa razy więcej. Zawartość poli- fenoli oraz zdolność przeciwutleniająca prób były zróżnicowane i nie stwierdzono ich korelacji z pocho- dzeniem produktu. Głównym czynnikiem warunkującym zdolność napojów kombucha do inhibicji bakterii potencjalnie chorobotwórczych dla człowieka jest obecność kwasów organicznych. Żaden z bada- nych napojów nie wykazywał antagonizmu w stosunku do testowanych drożdży.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2020, 27, 4; 39 - 51
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości przeciwutleniające oraz zawawrtośc kapsaicynoidów w wybranych przyprawach z dodatkiem ostrej papryki, dostępnych na polskim rynku
Antoxidant properties and the content of capsaicinoids in selected spices with the addition of hot chilli pepper (Capsium sp.) available on Polish market
Autorzy:
Wozniak, M.
Siudem, P.
Paradowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129662.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
papryka ostra
polifenole
kapsaicyna
kapsaicynoidy
właściwości przeciwutleniające
SHU
Opis:
Przyprawy stanowią istotny składnik diety. Ostra papryka jest powszechnie używana jako przyprawa kuchenna. Korzyści z jej stosowania wiążą się nie tylko z walorami smakowymi, ale także z pozytywnym wpływem prozdrowotnym. Jest to związane ze związkami polifenolowymi oraz innymi związkami o właściwościach przeciwutleniających zawartymi w owocach ostrej papryki, na przykład z kapsaicyną. Celem pracy było określenie zawartości związków polifenolowych, w tym flawonoidów, kapsaicynoidów oraz właściwości przeciwutleniających i zdolności redukowania jonów żelaza w przyprawach zawierają- cych paprykę ostrą, dostępnych na polskim rynku. Z 7 różnych przypraw oznaczonych przez producentów jako „papryka ostra”, „chili” lub „pieprz cayenne” oraz z papryki jalapeño z uprawy w warunkach domo- wych przygotowano ekstrakty wodno-etanolowe. Oznaczono w nich całkowitą zawartość związków poli- fenolowych (metodą Folina-Ciocalteu’a) oraz flawonoidów. Wykonano również testy przeciwutleniające FRAP i DPPH• oraz oznaczono spektrofotometrycznie zawartość kapsaicynoidów w przeliczeniu na kap- saicynę. Przyprawy dostępne na polskim rynku nie różniły się między sobą znacząco pod względem wła- ściwości przeciwutleniających, jednak znacznie odbiegały od uzyskanej i wysuszonej w warunkach do- mowych papryki jalapeño, która wyróżniała się największą zawartością kapsaicyny oraz najwyższymi wartościami aktywności przeciwutleniającej. Prawdopodobnie miały na to wpływ parametry suszenia i przechowywania papryki. Ponadto przyprawy wytwarzane przemysłowo mogą zawierać dodatek innych substancji, które zwiększają objętość produktu, a jednocześnie obniżają jakość końcowego wyrobu. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że przyprawy zawierające ostrą paprykę mogą być dobrym źródłem związków przeciwutleniających w diecie.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2020, 27, 4; 64 - 77
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arabinoksylany ze slodu zrodlem naturalnego przeciwutleniacza - kwasu ferulowego i blonnika pokarmowego w piwie
Arabinoxylans from malt as a source of natural antioxidant ferulic acid and dietary fibre in beer
Autorzy:
Szwajgier, D
Targonski, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827443.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
piwo
wlasciwosci przeciwutleniajace
kwas ferulowy
blonnik pokarmowy
przeciwutleniacze
arabinoksylany
Opis:
Ostatnio obserwuje się tendencję do zastępowania syntetycznych przeciwutleniaczy dodawanych do żywności produktami naturalnymi zawierającymi takie substancje. W artykule scharakteryzowano rolę, jaką kwas ferulowy, główny kwas fenolowy jęczmienia i słodu, odgrywa w kształtowaniu potencjału przeciwutleniającego piwa. Przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat aktywności przeciwutleniającej kwasu ferulowego mierzonej w warunkach in vitro i in vivo, ponadto szczegółowo przedstawiono budowę, funkcje jak również znaczenie technologiczne arabinoksylanów i b-glukanów w czasie słodowania i produkcji piwa. Wolny kwas ferulowy dodany w niskim stężeniu do piwa jest bardzo stabilny, podczas gdy w wyższych dawkach jego zawartość gwałtownie zmniejsza się. Aktywność przeciwutleniająca kwasu ferulowego w piwie jest podobna do aktywności (+)katechiny. Jednak (+)katechina powoduje powstanie zmętnienia w piwie przy stężeniu o wiele niższym niż ma to miejsce w przypadku kwasu ferulowego. W wyższych stężeniach kwas ferulowy może więc wpływać pozytywnie na stabilność koloidalną piwa. Będąc aktywnym przeciwutleniaczem z jednym miejscem aktywnym, kwas ferulowy może blokować miejsca aktywne białek wywołujących zmętnienia i w ten sposób uniemożliwiać katechinie i jej pochodnym dostęp do białek w miejscach wiązań z polifenolami. Z tego względu, zwiększanie stężenia kwasu ferulowego w piwie w formie połaczeń z cukrami może przyczynić się do zwiększenia cech prozdrowotnych piwa przy minimalnych nakładach na modyfikację procesu produkcji piwa, a zwłaszcza zacierania słodu.
Recently, a tendency is observed to replace synthetic antioxidants, which are added to food, by natural products containing the same substances. This paper deals with the role the ferulic acid, a main phenolic acid of barley and malt, plays in shaping the antioxidant potential of beer. There is also presented the current state of knowledge of the ferulic acid’s antioxidant activity measured under the in vitro and in vivo conditions. Furthermore, the paper contains a detailed description of the structure, functions, and technological significance of arabinoxylans and b-glucans under the processes of beer malting and brewing. If the amounts of free ferulic acid added to beer have low concentration rates, then, the ferulic acid is very stable, whereas the highly concentrated free ferulic acid amounts cause a very rapid decrease in the ferulic acid content. The antioxidant activity of ferulic acid in beer is similar to the antioxidant activity of (+)-catechin. However, (+)-catechin causes beer to haze at a concentration rate being much lower if compared with the ferulic acid. Therefore, the ferulic acid at higher concentration rates can positively impact the colloidal stabilization of beer. As an active antioxidant with one active site, the ferulic acid can block active sites of the haze-generating proteins and, in this way, make it impossible for (+)-catechin and its derivatives to access proteins in the sites with polyphenol bonds. Thus, the increased concentration rates of ferulic acid in beer in the form of combination with sugars can contribute to enhancing the health-promoting properties of beer alongside low outlays necessary to modify the beer manufacturing process, especially the mashing process.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 4; 27-41
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości przeciwutleniające chitozanu w kiełbasach bez dodatku azotanu(III)
Antioxidant properties of chitosan in sausages without nitrate (III) added
Autorzy:
Bagnowska, A.
Krala, L.
Nowak, A.
Oracz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826754.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
chitozan
wlasciwosci przeciwutleniajace
kielbasy sredniorozdrobnione
kwasy tluszczowe
peklowanie
przetwory miesne
Opis:
Przesłanki teoretyczne wskazują, że dzięki dobrym właściwościom przeciwutleniającym chitozan może wchodzić w skład zestawu dodatków pozwalających na wyeliminowanie azotanu(III) z produkcji kiełbas. Aktywność przeciwutleniająca chitozanu zależy od sposobu jego pozyskania, budowy cząsteczkowej oraz od właściwości materiału biologicznego, do którego został dodany. Celem niniejszej pracy było określenie skuteczności przeciwutleniającej chitozanu o różnej masie cząsteczkowej, dodanego wraz z likopenem do wieprzowych kiełbas średniorozdrobnionych, przechowywanych w warunkach chłodniczych przez 35 dni. Właściwości przeciwutleniające chitozanu określono na podstawie wartości AV, zawartości MDA i kwasów tłuszczowych oraz parametrów barwy. Stwierdzono, że chitozan o masie cząsteczkowej 135·103 Da charakteryzował się najsilniejszym oddziaływaniem przeciwutleniającym. Wraz z likopenem spełniał on funkcję ochronną przed zmianami oksydacyjnymi w kiełbasach, w podobnym zakresie jak składniki tradycyjnej mieszanki peklującej. Natomiast chitozan o masie cząsteczkowej 68·103 Da wykazywał najsłabsze właściwości przeciwutleniające. Zmniejszenie zawartości kwasów PUFA w kiełbasie z dodatkiem chitozanu o masie cząsteczkowej 68·103 Da było około dwukrotnie większe (2,1 mg/g tłuszczu) niż w kiełbasie z dodatkiem chitozanu o masie cząsteczkowej 135·103 Da (1,1 mg/g tłuszczu). Stosunek kwasów tłuszczowych z szeregu n-6 do n-3 w badanych kiełbasach był trzykrotnie wyższy niż pożądany (12,9 - 16,3) i był charakterystyczny dla mięsa wieprzowego.
Theoretical assumptions suggest that chitosan might be, owing to its good antioxidant properties, a component of a set of additives, which are able to eliminate a nitrate(III ) compound from the production of sausages. The antioxidant activity of chitosan depends on the method of how it is obtained, on its molecular structure, and on the properties of biological material, to which it was added. The objective of the research study was to determine the antioxidant effectiveness of chitosan with different molecular weight values that was added, together with lycopene, to medium-comminuted pork sausages stored under the refrigeration conditions for 35 days. The antioxidant properties of chitosan were determined based on: the AV values, MDA concentration and content of fatty acids, and colour parameters. It was shown that the chitosan of a molecular weight of 135·103 Da, was characterized by the strongest antioxidant activity. Together with the lycopene, it acted as an agent protecting against oxidative changes, and its protective range was similar to that of the traditional curing mix. On the other hand, the chitosan of a molecular weight of 68·103 Da had the weakest antioxidant properties. The decrease in the content of PUFAs in the sausages with the added chitosan of a molecular weight of 68·103 Da was about twice as high (2.1 mg/g fat) compared to the sausages with the added chitosan of a molecular weight of 135·103 Da (1.1 mg/g of fat). In the sausages analyzed, the ratio between the n-6 series and n-3 series fatty acids in the sausages tested was three times higher than the desired ratio (12.9 - 16.3 ), and it was typical for the pork meat.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Triterpene saponins as bitter components of beetroot
Saponiny triterpenowe jako gorzkie składniki buraka ćwikłowego
Autorzy:
Mikolajczyk-Bator, K.
Kikut-Ligaj, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826805.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
burak cwiklowy
saponiny
wlasciwosci przeciwutleniajace
cechy sensoryczne
smak gorzki
metabolity wtorne
Opis:
Many varieties of beetroots (Beta vulgaris L.) are valued for their productivity as well as their content of nutrients and pigments from a group of betalains that have strong antioxidant properties. On the other hand, the strong bitterness of roots of several beet varieties is a frequent reason for their being not accepted by consumers. The hitherto published studies describe too vaguely the diversity of beetroot varieties in terms of their bitter taste. Up to now, it is still not clear, which of the secondary metabolites that naturally occur in beetroots is responsible for their bitter taste and aftertaste. The objective of this study was to determine the group of compounds that caused that beetroots had a bitter taste and bitter aftertaste of a high intensity level. The first stage in the research study was to select the most bitter beetroot cultivars based on the sensory characteristics of fresh beet roots (of their flesh and skin) of six cultivars (‘Nochowski’, ‘Chrobry’, ‘Noe 21’, ‘Rywal’, ‘Opolski’, and ‘Wodan’). The sensory profile of the analysed group of beets showed that the flesh and skin of the ‘Nochowski’, ‘Chrobry’, and ‘Noe 21’ cultivars were characterized by the most intense bitterness. The ‘Rywal’, ‘Opolski’, and ‘Wodan’ cultivars were marked by a relatively low intensity level of the bitterness notes. A mixture of triterpene saponins was isolated from a lyophilisate in the roots of the ‘Nochowski’ cultivar that, according to the sensory evaluation results, was classified into the group with the strongest bitterness traits. The results of sensory analyses of the saponin mixture of the ‘Nochowski’ cultivar, its concentration being C = 1.3515 g/dm³ , confirmed that the group of those compounds had a strong bitter taste comparable to that of the quinine solution at a C₂ = 6.6 × 10ֿ ³g/dm³ concentration. It was also proved that the beetroot extracts tested were a mixture composed exclusively of saponin compounds, which varied in their chemical structure.
Wiele odmian buraka ćwikłowego (Beta vulgaris L.) jest cenionych ze względu na plenność, zawartość składników odżywczych oraz barwników z grupy betalain, wykazujących silne właściwości przeciwutleniające. Z drugiej strony silna goryczka korzeni szeregu odmian buraków ćwikłowych jest częstą przyczyną ich nieakceptowania przez konsumentów. Dotychczas przedstawiane prace zbyt ogólnie charakteryzują zróżnicowanie odmian buraka ćwikłowego pod względem cech goryczkowych. Obecnie niewiadome jest również, które z naturalnie występujących metabolitów wtórnych korzeni buraka ćwikłowego odpowiadają za jego smak i posmak gorzki. Celem pracy było określenie grupy związków powodujących wysoką intensywność smaku i posmaku gorzkiego buraka ćwikłowego. Pierwszy etap badań dotyczył selekcji najbardziej gorzkich odmian buraków na podstawie ich cech smakowych (miąższu i skórek sześciu odmian (‘Nochowski’, ‘Chrobry’, ‘Noe 21’, ‘Rywal’, ‘Opolski’ i ‘Wodan’) świeżych korzeni buraka ćwikłowego. Charakterystyka sensoryczna badanej grupy buraków ćwikłowych wykazała, że najbardziej intensywną goryczką zarówno w miąższu, jak i w skórce odznaczają się odmiany ‘Nochowski’, ‘Chrobry’ i ‘Noe 21’. Z kolei odmiany takie, jak: ‘Rywal’, ‘Opolski’ i ‘Wodan’ charakteryzowały się stosunkowo niską intensywnością cech goryczkowych. Mieszaninę triterpenowych saponin wyizolowano z liofilizatu korzeni odmiany ‘Nochowski’, zaklasyfikowanej wg ocen sensorycznych do grupy o najsilniejszych cechach goryczkowych. Wyniki badań sensorycznych wyizolowanej mieszaniny saponin o stężeniu C = 1,3515 g/dm³ z odmiany ‘Nochowski’ potwierdziły, że grupa tych związków wykazuje silny smak gorzki, porównywalny do roztworu chininy o stężeniach C₂ = 6,6x10ֿ ³g/dm³. Dowiedziono również, że badane ekstrakty buraka ćwikłowego stanowią mieszaninę z łożoną wyłącznie ze związków saponinowych o zróżnicowanej strukturze chemicznej.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2016, 23, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw oddzialywania impulsowego i ciaglego pola mikrofalowego na wartosc zywieniowa i wlasciwosci przeciwutleniajace kielkowanych nasion soi
Autorzy:
Pysz, M
Pisulewski, P M
Leszczynska, T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827901.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wlasciwosci przeciwutleniajace
soja
zywnosc
mikrofale
polifenole
wartosc odzywcza
kielki
zywienie czlowieka
Opis:
Celem przeprowadzonych badań było porównanie wpływu nietermicznej i termicznej metody obróbki żywności, a więc oddziaływania impulsowego oraz ciągłego pola mikrofalowego na zawartość składników odżywczych, wybranych składników nieodżywczych oraz właściwości przeciwutleniające kiełkowanych nasion soi. Materiał badawczy stanowiły nasiona trzech odmian soi hodowli krajowej: Augusta, Aldana i Nawiko. Nasiona poddano kiełkowaniu, a następnie obróbce nietermicznej przy zastosowaniu impulsowego pola mikrofalowego oraz ogrzewaniu za pomocą ciągłego pola mikrofalowego. Podstawowy skład chemiczny materiału badawczego oznaczono metodami standardowymi AOAC. Aktywność inhibitorów trypsyny oznaczono metodą Kakade i wsp., zawartość polifenoli przy użyciu odczynnika Folina-Ciocalteau'a, natomiast aktywność przeciwutleniającą metodą Pekkarinen i wsp. z zastosowaniem wolnego rodnika DPPH•. Kiełkowanie nasion spowodowało uzyskanie statystycznie istotnej (P<0,05) redukcji zawartości inhibitorów trypsyny i polifenoli oraz obniżenia aktywności przeciwutleniającej. Procesy termiczne, którym poddano skiełkowane nasiona spowodowały statystycznie istotną (P<0,05) inaktywację termolabilnych składników soi (inhibitorów trypsyny), przy jednoczesnym wzroście zawartości polifenoli oraz aktywności przeciwutleniającej. Zastosowanie procesów nietermicznych spowodowało statystycznie istotny (P<0,05) wzrost aktywności inhibitorów trypsyny oraz aktywności przeciwutleniającej skiełkowanych nasion soi. Wykazano dodatnią, umiarkowaną korelację pomiędzy zawartością polifenoli a aktywnością przeciwutleniającą kiełkowanych i poddanych obróbce nietermicznej nasion soi oraz silną korelację tych parametrów po obróbce termicznej badanych nasion.
The purpose of the research was to compare the influence of non-thermal and thermal food processing method, pulse and continuous microwave field affecting on nutrition value, selected nonnutritive components and antioxidant properties of germinated soybean seeds. Seeds of three locally grown soybean cultivars: Augusta, Aldana, Nawiko were used as the test material. The seeds were subject to germination, and then to non-thermal processing with pulse microwave field and heating by continuous microwave field. Standard AOAC methods were applied to determine basic chemical composition of samples. Trypsin inhibitor activity was determined acc. to Kakade at all method, polyphenol content was determined using Folin and Ciocalteau's phenol phenol reagent, and antioxidant activity was measured acc. to Pekkarinen at all method using stable free radical DPPH•. Seed germination led to statistically important (P < 0.05) reduction in trypsin inhibitor activity and polyphenol content, and it reduced antioxidant activity. Thermal processes resulted in statistically substantial (P < 0.05) inactivation of thermo-labile soybean seed component (trypsin inhibitors), and at the same time increased polyphenol content and antioxidant activity. Non-thermal process application brought about statistically considerable (P < 0.05) growth in trypsin inhibitor activity and antioxidant activity of studed seeds. Study proved positive moderate correlation between polyphenol content and antioxidant activity of germinated and put to non-thermal processing soybean seeds, and strong correlation of these parameters in case of seeds subject to thermal processes.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 102-116
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości antyoksydacyjne wybranych odmian owsa siewnego
Antioxidant properties of selected cultivars of oats
Autorzy:
Piatkowska, E.
Witkowicz, R.
Pisulewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828633.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
bielmo
odmiany roslin
otreby owsiane
owies siewny
plewy
polifenole
wlasciwosci przeciwutleniajace
ziarno
Opis:
Celem przeprowadzonych badań była ocena właściwości antyoksydacyjnych pełnego ziarna owsa, plewki, bielma i otrąb. Materiałem badawczym było ziarno owsa siewnego następujących odmian: Akt, Arab, Bohun, Celer, Cwał, Deresz, Flamingsprofi, Furman, Jawor, Kasztan, Krezus, Polar oraz Rajtar. W badanych frakcjach młynarskich oznaczono sumę polifenoli metodą Folina-Ciocalteau’a. Wykonano także oznaczenie zdolności eliminowania wolnego rodnika ABTS•. Największą zawartość polifenoli oznaczono w plewce badanych odmian owsa. Mniejsze ilości stwierdzono odpowiednio w otrębach, pełnym ziarnie i bielmie. Łączy się to w istotny sposób ze zdolnością wygaszania wolnego rodnika ABTS• przez poszczególne frakcje młynarskie badanego materiału.
The objective of the investigation study was to assess the antioxidant properties of the whole oat grains, husk, endosperm, and bran. The investigation material was oat grain of the following cultivars: Arab, Bohun, Celer, Cwał, Deresz, Furman, Kasztan, Krezus, Polar, and Rajtar. The content of polyphenol in the milling fractions investigated was measured using a Folin-Ciocalteau method. Additionally, the ability to eliminate an ABTS• free radical was analyzed. The highest polyphenol levels were found in the husk of the oat cultivars investigated. Smaller amounts were found in bran, whole grain, and endosperm, respectively. This is significantly correlated with the radical scavenging activity of individual milling fractions of the material investigated.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartosc wybranych zwiazkow biologicznie aktywnych w ekstraktach z suszonych moreli oraz ich wlasciwosci przeciwutleniajace
Content of some selected biologically active compounds in the extracts of dried apricots and their antioxidant properties
Autorzy:
Druzynska, B
Strzecha, I
Wolosiak, R
Worobiej, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827603.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
owoce suszone
morele suszone
ekstrakty owocowe
substancje biologicznie czynne
wlasciwosci przeciwutleniajace
Opis:
Celem pracy było oznaczenie zawartości wybranych związków biologicznie aktywnych oraz określenie właściwości przeciwutleniających ekstraktów uzyskanych z suszonych moreli. W owocach oznaczono zawartość suchej masy, natomiast w ekstraktach zawartość polifenoli ogółem, katechin, witaminy C i karotenoidów. Właściwości przeciwutleniające ekstraktów z suszonych owoców zbadano metodą z wykorzystaniem rodników DPPH•, kationorodników ABTS•+ oraz oznaczono ich zdolność do chelatowania jonów żelaza(II). Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że suszone morele są cennym, lecz ciągle niedocenianym źródłem ważnych dla organizmu człowieka składników. Wszystkie ekstrakty wykazały silne właściwości przeciwutleniające wobec syntetycznych rodników oraz zdolność do chelatowania jonów żelaza(II).
The objective of this paper was to determine the contents of some selected biologically active compounds in the extracts produced of dried apricots and their antioxidant properties. The value of dry mass was determined in dried fruit whereas in the extracts - the contents of: polyphenols, catechins, vitamin C, and carotenoids. Antioxidant properties of extracts were investigated using DPPH• radicals and ABTS•+ cation radicals; the ability of those extracts to chelate iron ions was also determined. Based on the results obtained, it was concluded that dried apricots were a valuable, but still underestimated source of food compounds appearing important for human organisms. All the extracts showed strong antioxidant properties towards synthetic radicals as well as the ability to chelate iron ions.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 6; 77-87
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polyphenolic compounds in the seed coat of legume
Zwiazki polifenolowe okryw nasiennych nasion roslin straczkowych
Autorzy:
Troszynska, A.
Bednarska, A.
Latosz, A.
Kozlowska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373049.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
wlasciwosci przeciwutleniajace
zwiazki fenolowe
nasiona
rosliny straczkowe
ekstrakty
okrywa nasienna
soczewica
bob
bobik
Opis:
The content of phenolic compounds in seed coat of legume seeds and antioxidative properties of the seed-coat extracts and their Sephadex LH-20 fractions are reported. The content of phenolic compounds in seed coat varied from 0.83 to 53.14mg/g. Colour seed coats of faba bean, broad bean, pea and lentil seeds were the richest in phenolic compounds, in which flavanols made from 55.0 to 78.3% of the total phenolics. Acetone extracts of these seed coats had strong antioxidative activity, exceeding that of synthetic antioxidant BHT. The antioxidative properties of the extract fractions differed, being dependent on their content of phenolics. The highest activity showed the fractions which contained the greatest amount of phenolic compounds.
Badano zawartość związków fenolowych w okrywach nasiennych nasion roślin strączkowych oraz właściwości przeciwutleniające uzyskanych z tych okryw ekstraktów i ich frakcji po rozdziale na kolumnie z żelem Sephadex LH-20. Zawartość związków fenolowych w okrywach była zróżnicowana i wynosiła od 0.83 do 53.14mg/g. Najbogatsze w związki fenolowe były okrywy nasienne o ciemnej barwie: bobiku, bobu, grochu i soczewicy, w których udział flavanoli wynosił od 55.0 do 78.3% fenoli ogółem (tab. 1). Ekstrakty acetonowe z tych okryw wykazywały silną aktywność przeciwutleniającą, przewyższającą syntetyczny przeciwutleniacz BHT (rys. 4). Właściwości przeciwutleniające frakcji uzyskanych po rozdziale ekstraktów były zróżnicowane i zależały od zawartości związków fenolowych. Najwyższą aktywność wykazywały frakcje, które zawierały najwięcej związków fenolowych (tab. 2, rys. 5).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 3; 37-45
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena właściwości przeciwutleniających ekstraktów z pędów różnych drzew iglastych
The possibility of utilizing the shoots of various coniferous trees as a raw material for functional food production
Autorzy:
Dziedziński, Marcin
Kobus-Cisowska, Joanna
Stuper-Szablewska, Kinga
Baranowska, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216479.pdf
Data publikacji:
2023-06-20
Wydawca:
Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
Tematy:
drzewa iglaste
pędy
składniki bioaktywne
właściwości przeciwutleniające
conifers
shoots
bioactive components
antioxidant properties
Opis:
Drzewa iglaste od dawna stosowane są jako źródło związków o potencjale terapeutycznym, prozdorowotnym, a także jako surowce zawierające charakterystyczne substancje zapachowe i smakowe. Obecnie jednak, poza korą, różne części drzew iglastych nie znajdują zastosowania w wielu gałęziach przemysłu. Pędy są prawie nieobecne jako składnik żywności oraz kosmetyków i innych produktów prozdrowotnych, pomimo ich szerokiej dostępności, niskiej ceny i możliwości ekologicznego ich pozyskania. Celem pracy była ewaluacja ekstraktów wodnych z utrwalonych przez liofilizację pędów wybranych drzew iglastych tj. świerk pospolity (PA), modrzew europejski (LD), daglezja zielona (PM) i jałowiec pospolity (JC) jako źródła związków bioaktywnych i aktywności przeciwutleniającej. Przeprowadzone analizy wykazały, że wszystkie z badanych ekstraktów cechowały się zawartością związków bioaktywnych o aktywności przeciwutleniającej. Największą zawartością badanych związków fenolowych cechował się ekstrakt PA (19750 µg/g s.m), następnie JC (12139 µg/g s.m), LD (11553 µg/g s.m), a najniższą PM (10489 µg/g s.m), z kolei w badaniu ogólnej zawartości fenoli, najwyższy wynik uzyskały ekstrakty LD i PA, aczkolwiek mimo niższej zawartości badanych składników bioaktywnych, największą zdolnością do hamowania wolnych rodników DPPH cechowały się ekstrakty JC i PM.
Coniferous trees have long been used as a source of compounds with therapeutic and health-promoting potential, as well as raw materials containing characteristic aroma and flavor substances. Today, however, except for the bark, various parts of coniferous trees are not used in many industries. Shoots are almost absent as an ingredient in food as well as cosmetics and other health-promoting products, despite their wide availability, low price and the possibility of obtaining them organically. The aim of this study was to evaluate aqueous extracts from freeze-fixed shoots of selected conifers, i.e. european spruce (PA), european larch (LD), douglas fir (PM) and common juniper (JC), as a source of bioactive compounds and antioxidant activity. The analysis showed that all of the tested extracts were characterized by the content of bioactive compounds with antioxidant activity. The PA extract had the highest content of tested phenolic acids (19750 µg/g d.w), followed by JC (12139 µg/g d.w), LD (11553 µg/g d.w), and the lowest PM (10489 µg/g d.w), while in terms of total flavonoid content, LD and PA extracts had the highest result, although despite the lower content of tested bioactive components, JC and PM extracts had the highest ability to inhibit DPPH free radicals.
Źródło:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego; 2023, 111, 1; 31-40
1232-3578
2719-8901
Pojawia się w:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody in-vivo badania właściwości antyoksydacyjnych związków kompleksowych
In-vivo methods for testing of the antioxidant properties of complex compounds
Autorzy:
Malinowski, Jacek
Drzeżdżon, Joanna
Chmurzyński, Lech
Jacewicz, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972295.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
właściwości przeciwutleniające
rodniki
metody in vivo
antioxidant properties
radicals
in vivo methods
Opis:
This article describes the in-vivo methods of studying the antioxidant properties of complex compounds. The reduced glutathione (GSH) method, which uses the reactivity of the reduced form of GSH with free radicals, is among the described methods. Further the in-vivo methods are based on the use of antioxidant enzymes such as glutathione peroxidase, glutathione S-transferase, superoxide dismutase, catalase. These types of enzymes occur naturally in the human body and they are responsible for the inactivation of free radicals, e. g. superoxide dismutase catalyzes the reaction of disproportionation of superoxide anion radical to water and oxygen. The next in-vivo methods described in this article use y-glutamyl transpeptidase and glutathione reductase, which are components of the antioxidant mechanism occurring in an organism. The last method described in this work relates to the lipid peroxidation, which is determined by the concentration of dimalonic aldehyde.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2019, 73, 7-8; 523-538
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies