Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wielkie księstwo litewskie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wsie dzisiejsze – miasta niegdysiejsze. Z problematyki dawnych miasteczek pogranicza polsko – litewskiego (XVI – XXI wieku)
Autorzy:
Panasiuk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2189993.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
pogranicze
Wielkie Księstwo Litewskie
miasta
dezurbanizacja
Źródło:
Poetyki czasu, miejsca i pamięci; 119-135
9788395558122
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba interpretacji wydarzeń wileńskich z 1581 roku – pierwszego poważnego konfliktu wyznaniowego w Wielkim Księstwie Litewskim w okresie kontrreformacji
Tentative interpretation of Vilnius events of 1581 – the first riots during Counter-Reformation period in Grand Duchy of Lithuania
Autorzy:
Kempa, Tomasz
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/24202004.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Wilno
konflikt wyznaniowy
Wielkie Księstwo Litewskie
Opis:
W 1581 r. doszło po raz pierwszy do poważnego konfliktu wyznaniowego w Wilnie w okresie kontrreformacji. Został on zainicjowany przez spór między jezuitami a kalwińskim zborem w tym mieście o własność części typografii. Głównym sprawcą tumultu był jednak nowy biskup wileński Jerzy Radziwiłł, który jako młodzieniec dokonał konwersji na katolicyzm z wiary kalwińskiej. Nowy ordynariusz wykształcony w Rzymie był jednym z biskupów, którzy najaktywniej wdrażali reformy trydenckie w Rzeczypospolitej. Świeżo po ingresie do katedry w Wilnie biskup Radziwiłł nakazał konfiskatę u ewangelickiego drukarza protestanckich książek, a następnie przed kościołem św. Jana kazał je spalić. Wydarzenia te miały miejsce w czasie, gdy Rzeczpospolita toczyła wojnę z Moskwą, a król Stefan Batory wraz z wojskami znajdował się pod Pskowem. Stąd nie dziwi stanowcza reakcja monarchy, skądinąd gorliwego katolika. Zabronił on tego typu wystąpień, mogących stanowić zarzewie szerszych konfliktów o charakterze wyznaniowym. Jednocześnie stanął po stronie wileńskich ewangelików (zarówno kalwinistów jak i luteranów) w innym sporze, który w tym samym czasie miał miejsce, o drogę prowadzenia konduktów pogrzebowych w Wilnie. Biskup Radziwiłł i część duchowieństwa katolickiego domagała się, by te żałobne przemarsze ewangelików nie odbywały się przez centrum miasta, obok kościoła św. Jana i dworu biskupiego. Jednak król stwierdził, że jeśli będzie to droga najkrótsza, protestanci mają prawo prowadzić swe kondukty również tam. Działania monarchy doprowadziły do pewnego uspokojenia napiętej sytuacji wyznaniowej w stolicy Litwy.
In 1581, a first serious religious conflict occurred in Counter-Reformation period Vilnius. It was sparked by a dispute between Jesuits and a Calvinist congregation in the city, pertaining to ownership of parts of typography. However, the main trigger for the riots were the actions of the new bishop of Vilnius, Jerzy Radziwiłł, who as a young man has converted from Calvinism to Catholicism. The new Bishop, educated in Rome, was among those most active in implementing the Trent reforms in Polish-Lithuanian Commonwealth. Having recently been installed in the Vilnius Cathedral, Bishop Radziwiłł has ordered confiscation of Protestant books from Evangelical printer, and subsequently had them burned in front of St. John church. Those events have occurred at the time, when Poland was at war with Moscow, and King Stephen Bathory with his army was at Pskov. Thus, decisive reaction of the monarch, personally a devout Catholic, is hardly a surprise. He has prohibited further actions of this kind, as they could become a spark of broader religious conflicts. At the same time, he took the side of Vilnius Evangelicals (both Calvinist and Lutheran) in another dispute which took place at the time, pertaining to route of funeral processions in Vilnius. Bishop Radziwiłł and some of the Catholic clergy have demanded that Protestant funeral processions should not go through the centre of the town, close to the church of St. John and the bishop’s palace. However, the king has stated, that if this was the shortest route, the Protestants had the right to conduct their funeral processions there as well. King’s actions have to a certain extent calmed religious tensions in Lithuanian capital.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 106-120
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba utworzenia gdańskiej faktorii handlowej w wielkim Księstwie Litewskim w XVII wieku
An attempt to create Gdańsk trading post in the Grand Duchy of Lithuania in the 17th century
Autorzy:
Zawadzki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065027.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Gdańsk
Wielkie Księstwo Litewskie
Janusz Kiszka
Opis:
On October 30th, 1629 Krystyna, the wife of Janusz Kiszka, governor of Połock, entered into an agreement with Abraham Jonaszewicz, bourgeois from Gdańsk. It was a sale agreement of goods Czaśniki located in the provinces Połock and Vitebsk for 145 000 Polish złoty. Jonaszewicz represented a group of burghers from the city of Gdańsk who intended to create a trading post dealing with forest and agricultural products in the Grand Duchy of Lithuania. Czaśniki village was located at the Uła River, a navigable tributary of the Dźwina [Daugava] River. The river port of Czaśniki employed many villagers living on the shipping of goods to Riga city. The agreement on sale of the Czaśniki goods to Jonaszewicz was finally not concluded, probable because of the offer for the purchase of this property for a sum higher by 25 000 respectively, made by Jakub Hoffman, burgher of Vilnius. This time it was Hoffman who had not fulfilled the terms of the agreement, and Krystyna Kiszka, along with her husband Janusz, sold Czaśniki to Leon Kazimierz Sapieha. The transaction described in the article is the only one known attempt to create a trading post in the Grand Duchy of Lithuania by the people of Gdańsk.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2015, 22; 41-49
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobory wileńskie 1509 i 1514 roku
Vilnius councils from 1509 and 1514
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171222.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Sobory wileńskie
Kościół prawosławny
Wielkie Księstwo Litewskie
Opis:
Both councils of Vilnius, the first in 1509 and the second in 1514, greatly improved the functioning and internal organization of the Orthodox Church and strengthened the discipline and moral state of the Ruthenian clergy. The council of 1509-1510 led to a reduction of fraud and the various inappropriate practices prevailing in the Orthodox Church (buying cathedrals episcopal seats of the Orthodox Church, bishops being insubordinate against the metropolitan, the absence of lords on the councils, lack of pastoral care of the laity and clergy, lawlessness of the laity and their interference in the affairs of the Orthodox morality of the clergy). Arrangements were also made to strengthen the authority of the metropolitan and lords in the Church over that of the secular and religious clergy and laity in order to reduce the impact on the internal life of the Church. The council of 1514 canonized Elizeusza Lavryshevskogo and this new development of his canonization led to his worship among the faithful of the Orthodox Church throughout the Grand Duchy of Lithuania.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 71-82
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowa, symbole, znaczenia – badania dziejów Wielkiego Księstwa Litewskiego w aspekcie nauk pomocniczych historii, red. Rūta Čapaitė, Gitana Zujienė, Wilno 2019
Ženklai, simboliai, prasmės. Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės tyrimai pagalbinių istorijos mokslų aspektu. Mokslinių straipsnių rinkinys. Sudarytojos Rūta Čapaitė, Gitana Zujienė, Vilnius 2019
Words, symbols, meanings – studies of the history of the Grand Duchy of Lithuania in the aspect of auxiliary historical sciences, ed. R. Čapaitė, Vilnius 2019
Autorzy:
Zawadzki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364349.pdf
Data publikacji:
2020-10-30
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Wielkie Księstwo Litewskie
Grand Duchy of Lithuania
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2020, 27; 382-386
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Według swej największej wiedzy, smaku i umiejętności”. Osiemnastowieczne kontrakty kuchmistrzów z terenu Wielkiego Księstwa Litewskiego
"According to his greatest knowledge, taste and skill." 18th-Century Contracts of Chefs from the Grand Duchy of Lithuania
Autorzy:
Dumanowski, Jarosław
Jankowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23352285.pdf
Data publikacji:
2010-12-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
kucharze
kuchmistrz
Wielkie Księstwo Litewskie
Litwa
kuchnia staropolska
Opis:
According to the authors migration, fate and conditions of work of old masters of pot and pan are one of the most important, and certainly one of the most neglected way in Poland to get to know the history of food. That is why, they want to show that there are sources to overcome this obstacle and to give the history of gastronomy in Poland finally the form of in-depth study of sources embedded in the context of the contemporary historiography of the subject. The paper present eight contracts: with the French chef Michel Barbatt, chefs Antoni Głowacki, Johan Keder German chef, Italian chef Antonio Garofozo, German chefs and a baker at the same time Johann Karl Löhner, Saxon pastry–cook Jean Poul Ebhardt, German pastry-cook Friedrich Dollinger and master of pate Jan Szymanski. These contracts are part of so–called Radziwills' Warsaw Archives, preserved at the Central Archives of Historical Records in Warsaw and one contract with Tadeusz Rydzewski, Deputy Cup–bearer [podczaszy], which is part of Ogińskis’ Archives stored at the Historical Archives in Vilnius, Lithuania.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2010, 17, 17; 135-146
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielkie Księstwo Litewskie i Królestwo Polskie za czasów Jagiełły i Witolda w latopisarstwie ruskim
Autorzy:
Polechov, Sergiey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640435.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Wielkie Księstwo Litewskie, gramoty, latopisarstwo, unia polsko-litewska
Opis:
Grand Duchy of Lithuania and the Kingdom of Poland at the time of Jagiello and Witold in the Ruthenian historical annals The aim of the article is to carry out a review of Ruthenian annals, particularly with the view of finding entries relating to the Grand Lithuanian Duchy and the Kingdom of Poland, during the rule of Ladislaus Jagiello. The author also analyzes the issue of the degree of interest of various chronicle-writing centers in problems relating to the Polish-Lithuanian union and the image of the two rulers – Jagiello and Witold that had been created by them. From the analyzed data one can clearly see that the events in the Grand Lithuanian Duchy had been carefully followed by various Ruthenian centers which testifies to the fact that good-neighborly relations with the Duchy had been treated with due attention. On the other hand, the information conveyed by them had not always been precise. The way of presenting Lithuanian topics in Ruthenian annals was closely associated with the traditional image of Lithuania and Lithuanians, as well as with the image of religious dissenters, including among others Catholics, as it had functioned in the social awareness of Ruthenian residents. At the turn of the 14th and at the beginning of the 15th century, on the territory of north-eastern and north-western Ruthenia there already circulated an image of Northern Ruthenia or its part as an “entirely Ruthenian land”. In the effect of this way of reasoning, Witold is presented in the annals as the leader of a tight-knit “Lithuania”, “Lithuanian land”, and Ruthenians are referred to as his subjects only indirectly. The annals devote a lot of attention to the rule of Witold and there is much less information in them about Jagiello. All annals fail to even mention his death in the year 1434. However, their authors were well aware of the fact that Ladislaus Jagiello was a Polish king, ally and sovereign of Witold.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 2
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywileje dzielnicowe Wielkiego Księstwa Litewskiego. Stan i perspektywy badań
Autorzy:
Polechow, Siergiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/914325.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wielkie Księstwo Litewskie
przywileje
monarchia stanowa
immunitety
partykularyzm
Opis:
Księstwie Litewskim znów aktualny staje się stary spór o stosunek w przywilejach dzielnicowych nowiny, przeniesionej z przywilejów ziemskich, do miejscowej stariny, a także – o treść tej ostatniej. Na wnikliwe badanie zasługuje kwestia stosunku przywilejów dzielnicowych wobec Statutów Litewskich – kodeksów ogólnopaństwowych. Niekiedy milcząco przyjmuje się, że już z chwilą wprowadzenia w życie Pierwszego Statutu Litewskiego w 1529 r. przywileje dzielnicowe straciły znaczenie praktyczne, a potwierdzano je tylko na mocy tradycji. Jednak dostosowanie ich tekstów do zmian prawa oraz bezpośrednie powoływanie się na nie w wiekach XVI i XVII świadczą, że przywileje dzielnicowe przez długi czas zachowywały ważne miejsce w świadomości narodu politycznego Wielkiego Księstwa. Wreszcie – last but not least – ważnym warunkiem takich badań obejmujących całe terytorium Wielkiego Księstwa Litewskiego – jednak z uwzględnieniem jego partykularyzmów – jest synteza osiągnięć dzisiejszych historiografii narodowych w badaniach przywilejów skierowanych do poszczególnych ziem tego państwa.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2014, 66, 2; 45-66
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Прологи Великого княжества Литовского и Польского Королевства в издании Предварительный сводный каталог церковнославянских проложных текстов, том 1: сентябрь
Prologues of the Grand Duchy of Lithuania and the Kingdom of Poland in the publication Preliminary Consolidated Catalogue of Church Slavonic Prologues, Volume 1: September
Autorzy:
Чистякова, Марина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171309.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
rękopiśmienna tradycja
Wielkie Księstwo Litewskie
Królestwo
Polskie
Prolog
Opis:
This article studies the Preliminary Consolidated Catalogue of Church Slavonic Prologues, Volume 1: September in search for presence of handwritten prologues relating to the written heritage of the Grand Duchy of Lithuania. The author focuses on the features that allow attributing prologues from a range of library collections to the literary tradition of the Grand Duchy of Lithuania and the Kingdom of Poland. Apart from being written on the orders of the Lithuanian metropolitans and/or being produced by local scribes, and/or being stored in cathedrals, monasteries and parish churches of the Kyiv Metropolis the prologues in question have particular compositional and linguistic traits and can be identified on the basis of spelling and marginalia such as traits of composition, presence of texts in Ruthenian, presence of Ukrainian dialect features, and records on the margins of the texts in Ruthenian, Polish and Latin. On the basis of the said features, 28 out of 94 prologues in the Preliminary Consolidated Catalogue of Prologues were attributed to the literary tradition of the Grand Duchy of Lithuania.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 113-122
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew prawosławna w I Rzeczypospolitej
Orthodox Church in the history of Poland
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23944094.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Kościół prawosławny
Cerkiew
Rzeczpospolita
Polska
Wielkie Księstwo Litewskie
Opis:
Społeczeństwo Rzeczypospolitej w mniejszym lub większym stopniu zawsze posiadało zróżnicowaną strukturę wyznaniową i narodową. Problem związany ze społecznością o odmiennej specyfice wyznaniowej pojawił się w Polsce na szeroką skalę już w XIV w., kiedy w jej granicach znalazły się obszary zamieszkałe przez ludność etnicznie niepolską. W XIV w. Królestwo Polskie utraciło znaczne obszary etnicznych ziem polskich na zachodzie. W rezultacie włączenia przez Kazimierza Wielkiego Rusi Halickiej zmieniła się struktura wyznaniowa i etniczna kraju. Wagę problemu, obecności w granicach państwa polskiego wyznawców Kościoła prawosławnego rozumiał ostatni przedstawiciel dynastii piastowskiej - Kazimierz Wielki. Zachował on prawa i obrządek Kościoła prawosławnego. Związek polityczny Wielkiego Księstwa Litewskiego z katolicką Polską miał ważne konsekwencje w relacjach wyznaniowych. Zahamował rozwój prawosławia i utorował drogę Kościołowi łacińskiemu ze wszystkimi skutkami polityczno-kulturowymi. Prawosławie z wyznania dominującego stało się wyznaniem tolerowanym. Mimo to, Jagiellonowie rozumieli, że ludność prawosławna była na swym etnicznym terytorium. Jagiellonowie, w odróżnieniu od Andegawenów czy Walezjuszy, swoją potęgę budowali na wielowyznaniowej strukturze Wielkiego Księstwa Litewskiego. Obcy był im model zachodni jednowyznaniowego państwa katolickiego, z jedną dominującą kulturą łacińską. Do takiej postawy zmuszała ich struktura etniczna Księstwa Litewskiego. W epoce jagiellońskiej prawosławie stało się wiarą narodową i ludową, poprzez wszechobecność różnorodnych form kultu i obrzędów. Potęga Rzeczypospolitej opierała się na uznaniu przez ludność ruską, wyznania prawosławnego Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego za własne państwo. Fenomen dobrego wielowyznaniowego i wielokulturowego współżycia został zachwiany zawarciem unii brzeskiej (1596 r.). Unia brzeska podważyła główny element podstawy kultury ruskiej, opierający się na duchowej jedności z Bizancjum. Do istniejącego układu katolicko-prawosławnego doszedł jeszcze jeden element pośredni, zawieszony między dwoma tradycjami. Inicjatorzy unii błędnie liczyli, że jej atrakcyjność spowoduje odejście Rusinów od prawosławia. Pomimo tej tendencji nie nastąpił upadek Cerkwi prawosławnej, a nawet jej rozwój w nowych strukturach, bardziej dostosowanych do XVII i XVIII–wiecznej rzeczywistości.
Society of the Polish-Lithuanian Commonwealth has always been, to a greater or lesser extent, diverse in terms of nationality and religion. Problems related to communities of different religious characteristics have emerged on a broad scale as early as 14th century, when territories inhabited by ethnically non-Polish peoples have fallen within Poland’s borders. In 14th century, the Kingdom of Poland has lost significant areas of ethnically Polish lands in the West. As a result of incorporation of Halych-Ruthenia by Casimir the Great, religious and ethnical structure of the country has changed. Casimir the Great, last king of the Piast dynasty, understood well the importance of the problem of having followers of the Orthodox Church within the borders of Poland. He maintained the rights and rite of the Orthodox Church. Political union between the Grand Duchy of Lithuania and Catholic Poland had important consequences for religious matters and relationships. It has hampered the expansion of Orthodox Church and opened the way for Catholic Church, with all its political and cultural impacts. Orthodox faith ceased to be the prevalent denomination and became a tolerated one. Despite that, Jagiellonians understood, that the Orthodox population lived on its own ethnic territory. As opposed to representatives of Houses of Anjou or Valois, monarchs of Jagiellonian dynasty built their power on multi-denominational structure of the Great Duchy of Lithuania. The Western model, of mono-denominational state with a single dominant Latin culture, was alien to them. Such an attitude was required due to the ethnic structure of the Grand Duchy. During the rule of the Jagiellons, Orthodox denomination has become a folk and popular religion, through ubiquity of diverse types of worship and rites. Power of the Polish-Lithuanian Commonwealth was based on Ruthenian, Orthodox population recognizing the Crown and Grand Duchy as their own state. The phenomenon of good multi-denominational and multi-cultural coexistence was undermined by the Union of Brest (1596). That union has undermined the main foundation of Ruthenian culture, rooted in spiritual unity with Byzantium. The existing Catholic/Orthodox structure was expanded to include another, intermediate element, suspended between the two traditions. Initiators of the Union have mistakenly hoped, that its attractiveness would induce the Ruthenians to depart from Orthodox faith. Despite such a tendency, the Orthodox Church did not collapse, and it even developed new structures, better adapted to the realities of 17th and 18th century.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 321-354
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mariaże mazowiecko-litewskie w XIII–XIV wieku. Przyczynek do chrystianizacji Litwy
Marriages between Mazovia and Lithuania in 13th–14th century. A contribution to Christianization of Lithuania
Autorzy:
Grabowski, Janusz
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/24202938.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Mazowsze
małżeństwa dynastyczne
Litwa
Wielkie Księstwo Litewskie
Chrystianizacja Litwy
Opis:
Małżeństwa dynastyczne w średniowieczu wiązały się ściśle z życiem politycznym. Wśród małżeństw mazowieckich dominowały związki z Piastami śląskimi oraz dynastiami ruskimi i litewskimi. Na 42 małżeństwa Piastów mazowieckich, jedną czwartą stanowią mariaże książąt i księżniczek mazowieckich z przedstawicielami dynastii litewskiej oraz rodzinami możnowładczymi na Litwie. Przedmiotem artykułu są mariaże mazowiecko-litewskie zawierane w XIII i XIV w. Zawierali je Bolesław II z Gaudemundą Zofią córką Trojdena, Wacław z Elżbietą córką Giedymina, Bolesław Jerzy II z Eufemią córką Giedymina i Janusz I z Danutą Anną, córką Kiejstuta.
Dynastic marriages in the Middle Ages were directly connected with political life. In case of Mazovian marriages, the dominant group of connections were those to Silesian Piasts as well as Ruthenian and Lithuanian dynasties. Out of 42 marriages of Mazovian Piasts, unions of Mazovian princes and princesses with representatives of Lithuanian dynasty as well as magnate families of Lithuania, constituted a fourth of the total number. The article concerns Mazovian-Lithuanian marriages entered into in 13th and 14th century. Those were: Bolesław II with Gaudemunda Sophia, daughter of Traidenis, Wacław of Płock with Elizabeth, daughter of Gediminas, Bolesław Jerzy II with Eufemija, daughter of Gediminas, and Janusz I with Danute Anna, daughter of Kęstutis.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 56-72
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wilno w okresie Soboru 1514 roku
Vilnius in the year 1514 council
Autorzy:
Pawluczuk, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171221.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Wilno w XVI w.
Wielkie Księstwo Litewskie
Jagiellonowie
Wilnianie
Opis:
Vilnius in the sixteenth century was a city, of which particularly cared Lithuanian-Polish kings, princes, and the most important offices were among the largest families of nobles in Lithuania: Kieżgajło, Gasztołd, Sapieha, Sołtan, Radziwill. Jagiellons often lived in Vilnius and not in Krakow. Alexander Jagiellon preferred to spend time in Vilnius, which meant that during the Renaissance city matched the other larger cities in Europe. In the sixteenth century, rebuilt in the Renaissance style of the Lower Castle, Town Hall, arranged arsenal, mint and a pharmacy. At the beginning of the sixteenth century were already clearly formed in Vilnius jurydyki (settlement right outside a royal city, that was independent from the municipal laws and rulers): Magdeburg, bishop of Roman Catholic Church, Chapter, bishop of the Orthodox Metropolitan of Kiev at the head and jurydyka monastery. An important event in the history of the city in the early sixteenth century there were around Vilnius walls. Good period in the history of the city are the times of Sigismund Augustus. Created the bridge over the river Vilejka, mills numerous hospitals and numerous palaces. They worked architects and sculptors Italian: Giovanni Cini, Giovanni Maria Padovano. Vilnius has become a city of many nationalities: Poles, Russians, Belarusians, Jews, Germans, Italians, Lithuanians, Tatars. Sixteenth century to Vilnius and its people was extremely culture-and development, as never before or since there has been no meeting of so many faiths and religions in the city. In the city operate 32 churches of various denominations: 15 Orthodox churches, 13 Catholic churches, one temple had Evangelical Lutheran Church, Evangelical Reformed Church, with Jews-Jews had a synagogue, a mosque Islamists. Vilnius was a center of the Reformation movement. In the capital of the Grand Duchy of Lithuania, in addition to the rapidly growing structures of the Catholic Church and the Orthodox Church there were all kinds of Protestant trends. Also reached the urban self-government. Vilnius at the last Jagiellons and especially for Queen Bona and Sigismund Augustus took unprecedented glitz. The Renaissance is also the golden age of Vilnius. Revival and development of ideas of humanism influenced a significant impact on the state of consciousness of the residents of Vilnius. In the sixteenth century, in Vilnius operated 11 publishing houses, among others, Mamonicz, Karcan, Sultzer, Jesuit Academy, Orthodox Brotherhood. Batory King Stephen (1576-1586) confirmed all the privileges Jagiellons, and also created the Lithuanian Tribunal in 1578, the reunions – convocations were held in Vilnius. His greatest achievement was the establishment of the Vilnius University. Decree of April 1, 1579 year approved February 22, 1585, King Jesuit College raised to the rank of an academy under the name University of the Society of Jesus, giving rise to the establishment of science and Western culture the only east Europe. In the city there was no place for religious and cultural separation of national, because Vilnius residents were at each other open. It is true that the mission of the Jesuits ran and opened the door for dissenters academy, it was not a city Vilnius burning stacks.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 83-102
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Уладзімір Падалінскі, Прадстаўніцтва Вяліка-го Княства Літоўскага на Люблінскім сойме 1569 года. Удзел у працы першага вальнага сойма Рэчы Паспалітай, Мінск 2017
U. Padalinski, The Representation of the Grand Duchy of Lithuania at the Lublin Diet of 1569: Participation in the Activities of the First General Diet of the Commonwealth, Minsk 2017
Autorzy:
Zawadzki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474777.pdf
Data publikacji:
2018-10-29
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Wielkie Księstwo Litewskie
Sejm lubelski 1569 r.
Unia Lubelska
Rzeczpospolita
parlamentaryzm
Opis:
recenzja
Reviews
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2018, 25; 355-357
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L. Dacewicz, Antroponimia Tatarów litewsko-polskich w przekroju historycznym, Wydawnictwo Uniwersyteckie „Trans Humana”, Białystok 2012, 259 s.
Autorzy:
Sajewicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625026.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
recenzja
Leonarda Dacewicz
Wielkie Księstwo Litewskie
Podlasie
imiennictwo Tatarów litewsko-polskich
Opis:
Niewątpliwie lepszemu poznaniu historii i specyfiki kulturowej Tatarów litewsko-polskich, którzy od ponad sześciu wieków związali swoje losy z losami nowej ojczyzny – początkowo Wielkiego Księstwa Litewskiego, później państwa polsko-litewskiego, a następnie Rzeczypospolitej, będzie służyć monografia Leonardy Dacewicz pt. Antroponimia Tatarów litewsko-polskich w przekroju historycznym.Monografia L. Dacewicz jest pierwszym w onomastyce polskiej opracowaniem nazewnictwa Tatarów tak szeroko ujętym w wymiarze geograficznym (obszar byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego) i chronologicznym (XVI–XX w.). Praca ta doskonale wpisuje się w nurt ciągle aktualnych i potrzebnych badań nad nazewnictwem mniejszości narodowych zamieszkujących dawne rubieże I Rzeczpospolitej. Nawiązuje jednocześnie do nielicznych, lecz bardzo cennych opracowań wcześniejszych, które poświęcono antroponimii Tatarów litewsko-polskich – przedwojennej pracy S. Kryczyńskiego i wydanej 60 lat później pracy H. Jankowskiego.[1] S. Kryczyński, Tatarzy litewscy. Próba monografii historyczno-etnograficznej, „Rocznik Tatarski” 1937. nr 3, 318. s.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2015, 9
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek o królewskich pieczęciach litewskich z XVI-XVII wieku
A contribution to the kings’ Lithuanian seals (in 16th and 17th centuries)
Autorzy:
Wajs, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065313.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Wielkie Księstwo Litewskie
pieczęcie litewskie
sfragistyka
Grand Duchy of Lithuania
Lithuanian seals
sigillography
sphragistics
Opis:
A small contribution to the kings’ seals used in the chancellery of the Grand Duchy of Lithuania in modern times (mostly during Vasa dynasty reign). Apart from known – thanks to the Pieczęcie królów polskich (Seals of Polish Kings), issued by Marian Gumowski in 1920 – facts about the re-use of the former king’s seals (with needed modification – the name) by his follower (e.g. Wladislaw IV reused in 1633 his father’s seal from the year 1617) and some other examples of not strict heraldic presentation of the coats of arms (the Pogoń), the main problem is discussion about one of the twelve shields with coats of arms around the Great Seal of Lithuania. In the literature – M. Gumowski and lastly S. K. Kuczyński, Polskie herby ziemskie. Geneza, treści, funkcje, Warszawa 1993: who slightly questioned such an identification – a coat of arms with a stag is presented as the symbol of the Lublin voivodeship (or land). This voivodeship however did not belong to the Grand Duchy, it was the Crown land. The possibility recognized by the author is the probably identification of the animal as a moose. And the moose was on the coat of arms of Semigallia, which was a part of Livonia. Livonian title was used of on the kings’ Lithuanian seals, the status of the former Crowns fief was not strictly decided in the 17th century.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2016, 23; 73-79
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies