Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "partykuły" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
La portée dans les productions des apprenants avancés d’une langue étrangère
Partykuły zasięgu w wypowiedziach uczących się języka obcego na poziomie zaawansowanym
Autorzy:
Watorek, Marzena
Dimroth, Christine
Perdue, Clive
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954969.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
akwizycja
partykuły zasięgu
uczniowie zaawansowani
acquisition
scopeparticle s
advancedlearners
Opis:
Artykuł proponuje wyjaśnienie zjawisk związanych z pojęciem zasięgu, ukazując jednocześnie, jak trudno jest opanować użycie pewnych partykuł tego typu. Tekst opiera się na danych empirycznych; chodzi tu o opis afisza i porównanie powstałych w ten sposób wypowiedzi autorstwa native speakers języków francuskiego i włoskiego, frankofonów uczących się języka włoskiego oraz italofonów uczących się francuskiego; w przypadku lokutorów nienatywnych mamy do czynienia z uczniami bardzo zaawansowanymi, czyli tzw. quasi-dwujęzycznymi. Autorzy dokonują przeglądu wcześniejszych prac dotyczących akwizycji partykuł zasięgu, które ukazują jasno, iż akwizycja owych partykuł związana jest z rozwojem morfologii i składni w lektach uczących się. Wspominane w artykule prace analizują więc użycie partykuł zasięgu zasadniczo na poziomie zdania, podczas gdy tekst Watorek, Dimroth i Perdue wychodzi poza jednostkę zdaniową, by zbadać funkcjonowanie partykuł na poziomie dyskursu. Szczegółowa analiza przykładów użycia partykuł zasięgu przez lokutorów natywnych oraz przez rodzimych użytkowników danego języka prowadzi autorów do konkluzji, iż w zasadzie każde zjawisko językowe powinno być analizowane na poziomie całostek ponadzdaniowych. Na podstawie tego typu analizy stwierdzić można np., iż o ile uczniowie będący na poziomie bardzo zaawansowanym nie mają kłopotów na poziomie budowy zdań w języku docelowym, tym niemniej wykazują jeszcze pewną słabość, jeśli chodzi o poprawne formowanie całostek ponadzdaniowych.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 5; 123-135
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partykuły epistemiczne w Rocznikach Jana Długosza
Epistemic Particles in the Annals of Jan Długosz
Autorzy:
Koczarski, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036312.pdf
Data publikacji:
2021-04-16
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
particles
epistemic modality
Medieval Latin
Jan Długosz
Annals
partykuły
modalność epistemiczna
łacina średniowieczna
Roczniki
Opis:
Autor artykułu omawia użycie partykuł epistemicznych w Rocznikach Jana Długosza. Analizie zostały poddane zagadnienia ich dystrybucji w kronice oraz wzorców w obrębie literatury łacińskiej, z których Długosz mógł korzystać, wprowadzając partykuły do narracji. Uwagę poświęcono również zasięgowi oddziaływania partykuł epistemicznych w funkcji operatora modalnego oraz kwestii położenia tych leksemów w linearnym szyku zdania. Przeprowadzone analizy pokazują, że sposób użycia partykuł przez Długosza nie odbiega znacząco od normy językowej utrwalonej w łacinie klasycznej. Zasadniczy wywód został poprzedzony wstępem teoretycznym na temat badań nad partykułami w języku łacińskim i – ze względów metodologicznych i porównawczych – w języku polskim. W artykule wykorzystywane są bowiem propozycje terminologiczne i interpretacyjne wypracowane dla współczesnej polszczyzny przez Macieja Grochowskiego.
This article discusses the use of epistemic particles in Jan Długosz’s Annals, a work considered the greatest achievement of Polish medieval historiography written in Latin. The analysis focuses on particles in the quantitative and distributional aspects. The semantics of these particles, their role in the narrative of the Annals, their syntax (in particular their relationship with hosting utterances), as well as their position in the linear order of the sentence are discussed in detail. This study has shown that Długosz’s use of these particles does not differ greatly from the norms of classical Latin. In the introductory section of the article, the author presents research on Latin and Polish particles, using the latter in an examination of Latin examples. The author’s treatment of this subject is indebted to the terminological and methodological strategies developed by Maciej Grochowski, which are given here extensive application.
Źródło:
Forum Lingwistyczne; 2021, 8; 1-16
2449-9587
2450-2758
Pojawia się w:
Forum Lingwistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modal adverbs, particles and discourse markers across languages. Recent attempts at delimiting the categories in Anglophone and Polish linguistics
Przysłówki i partykuły modalne w ujęciu kontrastywnym. Próby klasyfikacji i opisu wykładników modalności epistemicznej we współczesnym językoznawstwie anglojęzycznym i polskim
Autorzy:
Rozumko, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118513.pdf
Data publikacji:
2013-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
modalność epistemiczna
przysłówki
partykuły
badania kontrastywne
tendencje
epistemic modality
adverbs
particles
cross-linguistic studies
tendencies
Opis:
The aim of this article is to outline some of the recent tendencies in Anglophone and Polish research on epistemic modality. The author observes that while traditionally research focused on modal verbs, most recent publications are concerned with epistemic adverbs, adjectives and modal particles. Attempts at establishing classification criteria for these categories have been made in both Anglophone and Polish linguistics, though international publications discussing means of expressing epistemic modality tend to focus on Germanic and Romance languages. Polish and, more generally, Slavonic languages are almost entirely absent from such cross-linguistic studies (cf. e.g. Discourse Markers and Modal Particles. Categorization and Description edited by L. Degand, B. Cornillie, P. Pietrandrea, 2013). The author stresses the importance M. Danielewiczowa’s contribution to the description of epistemic adverbs in Polish linguistics.
Artykuł jest próbą uchwycenia aktualnych tendencji w opisie wykładników modalności epistemicznej w publikacjach anglojęzycznych i polskich. Autorka odnotowuje przeniesienie uwagi z czasowników modalnych na nieczasownikowe wykładniki modalności – w szczególności przysłówki epistemiczne i partykuły – wśród autorów anglojęzycznych i podsumowuje próby opisania tych jednostek podejmowane w najnowszych publikacjach międzynarodowych i polskich. Zauważa, że międzynarodowe publikacje anglojęzyczne, np. omawiana w artykule monografia Discourse Markers and Modal Particles. Categorization and Description (red. L. Degand, B. Cornillie, P. Pietrandrea, 2013), koncentrują swoją uwagę na językach germańskich i romańskich, podczas gdy języki słowiańskie są w nich niemal zupełnie nieobecne. Podkreśla też wkład publikacji M. Danielewiczowej w badania nad przysłówkami epistemicznymi w językoznawstwie polskim.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2013, 13; 289-294
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie z bodźcami zagrażającymi a częstość użycia partykuł w wypowiedziach jako wskaźnik lęku w sytuacji społecznej ekspozycji
Styles of coping with threatening stimuli and frequency of use of particles in speech as an indicator of anxiety in a situation of public exposure
Autorzy:
Obrębska, Monika
Zinczuk-Zielazna, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475747.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
lęk
partykuły
style radzenia sobie z bodźcami zagrażającymi
wyparcie
anxiety
particles
styles of coping with threatening stimuli
repression
Opis:
Weinberger i współpracownicy wyróżnili trzy podstawowe grupy osób różniących się pod względem stylu radzenia sobie z bodźcami zagrażającymi: niskolękowe, wysokolękowe i stosujące wyparcie. W badaniu własnym postanowiłyśmy przyjrzeć się wypowiedziom osób badanych, wyłonionych zgodnie z kryteriami Weinbergera, pod kątem częstości użycia partykuł, które uznawane są w literaturze za jeden z bardziej wiarygodnych leksykalnych wskaźników lęku. W badaniu przesiewowym wzięło udział 570 studentów, z których wyłoniono 90 osób zakwalifikowanych do jednej z trzech grup: osób wysokolękowych (N = 30), niskolękowych (N = 30) i wypierających (N = 30). Zadanie badawcze, którego celem było wzbudzenie lęku, polegało na wygłoszeniu kilkuminutowego przemówienia przed audytorium ekspertów i kamerą. Teksty zarejestrowanych wypowiedzi zostały przepisane i zanalizowane pod kątem częstości użycia partykuł, oznaczanych zgodnie ze Słownikiem gniazdowym partykuł polskich. Uzyskane wyniki generalnie potwierdziły zakładaną zależność: partykuły okazały się dobrym wskaźnikiem lękowego pobudzenia, różnicując istotnie osoby wysokolękowe, niskolękowe i stosujące wyparcie.
Weinberger and his collaborators distinguished three basic groups of individuals different in their styles of coping with threatening stimuli: low-anxious and high-anxious individuals, and repressors. In their own study, the authors aimed to look into speeches of the examined individuals, selected according to Weinberger’s criteria, taking into account the frequency of the use of particles, which are regarded in the literaturę as one of the most reliable lexical indicators of anxiety. The screening tests included 570 students, 90 of whom were selected and classified into three groups: high-anxious (N = 30), low-anxious (N = 30) and repressor individuals (N = 30). The research task, which goal was to arouse anxiety, consisted in giving a speech of several minutes in front of a video camera and an audience composed of experts. The texts of the recorded speeches have been transcribed and analysed in terms of the frequency of the use of particles marked in accordance with Słownik gniazdowy partykuł polskich. The obtained results generally confirmed the assumed dependence: the particles proved to be a good predictor of anxiety, significantly differentiating between repressors, high-anxious and low-anxious individuals.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2016, 30; 261-275
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O leksykalnych wykładnikach użycia interpretatywnego
Autorzy:
Holvoet, Axel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049929.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Slavonic and Baltic languages
interpretive use
evidentiality and epistemic modality
użycie interpretatywne
partykuły
ewidencjalność
modalność epistemiczna
modalność deontyczna
Opis:
The article deals with the marking of interpretive use (a notion introduced by Sperber & Wilson 1986 within the framework of their Relevance Theory) in grammar and the lexicon. The emphasis is on discourse particles marking interpretive use. Unlike what has often been assumed, the marking of interpretive use is distinct from evidentiality, although the lexical markers of interpretive use, evidentiality and epistemic modality are relatively weakly differentiated and cases of polyfunctionality are frequent. Interpretive use markers and their relationship to evidential and epistemic markers is here illustrated by examples mainly from Slavonic and Baltic languages.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2011, 5, 1; 77-91
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stopniowanie a polifunkcyjność przysłówków łacińskich
Comparison of Latin Adverbs and their Multifuctionality
Autorzy:
Górska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933713.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
klasy gramatyczne leksemów
przysłówki
partykuły
leksemy polifunkcyjne
stopniowanie
wykładniki gradacji
grammatical classification of lexemes
adverbs
particles
multifunctional lexemes
comparison
gradability exponents
Opis:
This article presents a proposal to take into account the grammatical notion of comparison as a criterion that is instrumental in distinguishing linguistic functions of Latin lexemes derived from quality adjectives, traditionally named adverbs. The formal description of the morphological and syntactic features of the lexemes bene, male, plane, sane, longe and prope makes the author conclude that their linguistic use is not limited to that of gradable adverbs, employed as verbal modifiers. When these words are in their positive form in the sentence, they are capable of performing other functions. First of all, they can be used as exponents of gradability, marking the non-relative degrees of feature intensity. Additionally, the lexeme sane functions as an epistemic particle, deontic particle and as a so called contextual asyntagmatic lexeme.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 6; 7-28
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eksplicytność a implicytność w świetle analizy korpusowej (meta)tekstu
Autorzy:
Heliasz-Nowosielska, Celina
Ogrodniczuk, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567906.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
corpus-based studies
discourse relations
discourse markers
connectives
particles
explicitness
implicitness
badania korpusowe
relacje tekstowe
znaczniki dyskursu
spójniki
partykuły
eksplicytność
implicytność
Opis:
The article analyzes differences in the description of discourse relations in corpus research, in particular with the reference to the use of discourse markers – expressions that tie together subsequent fragments of the text and provide information about the nature of these relations. The text presents three concepts of the description of explicitness and implicitness of the content: Rhetorical Structure Theory, Penn Discourse Treebank and the author’s original proposal and indicates the consequences of each solution. The analysis of relations with particles as metatexual expressions defined in accordance with The Nest Dictionary of Polish reveals the possibility of expressing explicitness as a representation of elements of informational structure shaped by the use of a given particle, and implicitness as a lack of representation of certain elements of this type.
W niniejszym artykule zostały poddane analizie różnice w opisie powiązań tekstowych (relacji dyskursywnych) w badaniach korpusowych, w szczególności w odniesieniu do kwestii użycia ustanawiających je markerów dyskursywnych – wyrażeń wiążących ze sobą kolejne fragmenty tekstu i niosących informacje o charakterze tych powiązań. Tekst przedstawia trzy koncepcje opisu eksplicytności i implicytności przekazu treści: Rhetorical Structure Theory, Penn Discourse Treebank i propozycję autorską oraz wskazuje konsekwencje poszczególnych rozwiązań. Analiza relacji z partykułami jako wyrażeniami metatekstowymi zdefiniowanymi zgodnie ze „Słownikiem gniazdowym partykuł polskich”, przeprowadzona na potrzeby korpusu polskiego ujawnia możliwość ujęcia eksplicytności jako obecności w tekście reprezentacji elementów struktury informacyjnej ukształtowanej przez użycie danej partykuły, a implicytności jako braku reprezentacji pewnych elementów tego typu.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2019, 16
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łacińskie prope – jaka to część mowy?
The Latin Prope – What Part of Speech Is It?
Autorzy:
Górska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944393.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
części mowy
klasy gramatyczne leksemów
leksemy nieodmienne
przysłówki
partykuły
przyimki
parts of speech
grammatical classes of lexemes
indeclinable lexemes adverbs
particles
prepositions
Opis:
This paper seeks to revise the description of grammatical properties of the Latin lexeme prope, which are basic to include it in respective classes of words (parts of speech). The change proposed here amounts to saying that beyond the entry prope there are two parts of speech, but they are not adverb and preposition, but adverb and particle. The particle is prope in the sense of almost, nearly – then it occurs in the positive degree, does not manifest rection, is part of syntactic relations with various arts of speech. In the remaining cases prope, most generally it means near (someone/something), is a gradable adverb that govern an obligatory point of reference (in the form of accusative, dative or prepositional phrase a [ab] with ablative). This may, however, give in to a context ellipsis when the recipient has an opportunity to reliably reconstruct it.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 3; 131-145
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Λέγε δή: What We Know about the Ancient Greek Particle δή – the Current State of Research
Λέγε δή: co wiemy o starożytnej greckiej partykule δή – stan badań
Autorzy:
Tomaka, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056572.pdf
Data publikacji:
2022-04-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
partykuły greckie
partykuła δή
stań badań
model pragmatyczno-dyskursywny
Ancient Greek particles
particle δή
the state of research
the discourse-pragmatic approach
Opis:
Although research has already established the function of the commonest Greek particles, there is a significant gap in the research on the function of δή in comparison with that carried out on other particles. Assigning a functional significance to this particle is problematic, especially since a satisfactory definition of the function of δή remains, I believe, a desideratum. The usage of the particle δή may appear at first sight to have little significance in Greek texts. This article aims to show that nothing could be further from the truth. The particle δή has had a considerable impact on the discourse. In line with this insight, in this contribution I present the way in which scholars have carried out their investigations into the particle δή. Specific attention is paid to (a) the question of how modern scholars classify this particle, (b) what kind of definition and characteristics they assign to this particle, and (c) what purpose this particle is intended to serve in the discourse according to current research. This paper also provides moot points in the research on the particle δή and ideas for further consideration. The main purpose of this paper is to bring together a summary of the current published information about the particle δή for ready reference for those actively engaged in studying Greek particles.
Artykuł omawia sposoby definiowania funkcji partykuły δή we współczesnych badaniach nad partykułami greckimi. W istocie do badań nad partykułami greckimi nie udało się dotychczas wypracować skutecznej metodologii. Obiecujące pod tym względem są zwłaszcza badania naukowców z niderlandzkiego obszaru językowego (Belgia, Holandia), którzy do opisu greckich partykuł adaptują model pragmatyczno-dyskursywny, podkreślając, że funkcje partykuł należy interpretować, uwzględniając relacje między nadawcą i odbiorcą w specyficznym akcie komunikacji. Partykuły służą zatem przede wszystkim do realizacji funkcji pragmatycznych, a ich użycie jest determinowane kontekstem sytuacyjnym. Konkretną aplikację tych założeń można zaobserwować w pracach zagranicznych naukowców przedstawionych w niniejszym artykule. Systematycznych badań nad funkcjami partykuły δή do tej pory, o ile mi wiadomo, na gruncie polskim nie przeprowadzono.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 3; 27-46
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łaciński leksem sane jako tzw. wyrażenie funkcyjne
The Latin Lexem sane as the So-Called Functional Expression
Autorzy:
Górska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944741.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wyrażenia funkcyjne
części mowy
klasy gramatyczne leksemów
leksemy nieodmienne
przysłówki
partykuły
dopowiedzenia
functional expression
parts of speech
grammatical classes of lexems
uninflected lexems
adverbs
particles
additions
Opis:
The Latin lexem sane is derived from the adjective sanus (healthy, sane, sensible). Beyond the “proper” adverbial usage, i.e. in its extratextual function (that refers to the sphere of the non-linguistic phenomena), it very often plays also intratextual functions (it does not refer to the non-linguistic reality), but serves to “comment” on linguistic objects). In other words, it belongs to the so-called functional expressions. Assuming one of the classification of uninflected lexems (by M. Grochowski) as the starting point one may state that sane belongs to three different functional classes (parts of speech), for it occurs as (1) adverb (healthy, sanely, sensibly), as (2) a particle: a) operator of gradation (totally, entirely, very), b) epistemic particle (with certainty, without doubt) – pragmatically also as an expression of irony, c) particle at the imperative (“enhancement” of the imperative or exponent of permission), d) particle in concessive sentences (exponent of permission), and as (3) addition (yes, of course, very well, certainly). The last two classes of lexems, that is particles and additions, belong to functional expressions. The initial proposal to order the description of the function of only one Latin lexem (polysemic or, perhaps, several homonymic lexems), traditionally included to adverbs, seeks to turn our attention to the need for a new consideration of uninflected lexems in Latin.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 6; 11-27
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O partykułach wzmacniających w szesnastowiecznych przekładach Ewangelii na język polski
About intensive particles in 16th century translations of the Gospel to Polish language
Autorzy:
Kępińska, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594170.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
partykuła wzmacniająca
geneza partykuły ci
polszczyzna biblijna
XVI wieku
przekłady Ewangelii
intensive particle
origin of particle ci
Biblical Polish language of 16th
century
Gospel translations
Opis:
Artykuł traktuje o partykułach wzmacniających (afektantach) w XVI-wiecznych tłumaczeniach Ewangelii na język polski. Obecność partykuł ekspresywnych (emotywnych) jest cechą charakterystyczną polszczyzny dawnej i gwar. Także w XVI-wiecznych przekładach Ewangelii występuje wiele różnych partykuł, jak a, i¸ to, ale najczęstsze są partykuły że i ci. Tylko one też ulegają skróceniu do -ż i -ć, zwykle w pozycji posamogłoskowej, choć nie tylko, jak pokazują takie przykłady, jak jeśliż i jeśliże oraz jeślić i jeślici. W artykule ukazana jest zarówno geneza partykuły ci, propozycje jej transkrypcji dla tekstów typu A, czyli wydań ściśle naukowych, dokumentacyjnych, przeznaczonych dla celów badawczych, jak i zróżnicowana frekwencja partykuł ci/-ć oraz że/-ż w dziewięciu różnych szesnastowiecznych przekładach Ewangelii na język polski, od największej w Biblii brzeskiej do niewielkiej w tłumaczeniach Szymona Budnego. Podjęta jest próba ukazania przyczyn tej różnorodności; wskazuje się, że wpływ na to zjawisko ma przede wszystkim chronologia tekstów, w mniejszym zaś stopniu wyznanie (konfesja) tłumaczy.
The article treats of the intensive particles (affective) in 16thcentury translations of the Gospel to Polish language. The presence of expressive particles (emotive ones) is a specific feature of the old Polish language and of the local dialects. In 16th century translations of the Gospel we can found a lot of different particles too, such as a, i, to, but the most frequent are że and ci. Only these particles are shortened to -ż and -ć, usually when placed after the vowel, but sometimes not, as can be seen in such examples as jeśliż and jeśliże, as well as jeślić and jeślici. The article presents the origin of particle ci and the proposals of its transcription for the texts of A type, i.e. the publications strictly scientific, documentation ones, for research purposes. There is also covered the diverse frequency of particles ci/-ć and że/-ż in nine different 16th century translations of the Gospel to Polish language, from the highest frequency in Bible from Brześć, to smallest in Szymon Budny’s translations. An attempt to present the reasons of this diversity is also the subject of the article: it is shown that especially the chronology of texts influences this phenomenon, in a smaller extent the religion (confession) of translators.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2015, 61; 79-97
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy składniowe i semantyczne łacińskiego leksemu admodum
Syntactic and Semantic Features of the Latin Lexeme admodum
Autorzy:
Górska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119718.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
części mowy
klasy gramatyczne leksemów
leksemy nieodmienne
dopowiedzenia
partykuły
wykładniki gradacji
wykładniki aproksymacji
parts of speech
grammatical classes of lexemes
uninflected lexemes
contextual asyntagmatic lexemes
particles
markers of gradation
markers of approximation
Opis:
This paper attempts to give substantial detail to the linguistic description of the Latin lexeme admodum. A thorough analysis of the lexeme’s syntactic and semantic features leads the author to the conclusion that admodum is a grammatically polyfunctional lexeme, since it can be used as (1) contextual asyntagmatic lexemes (yes, indeed, by all means), (2) marker of gradation: a. marker of intensity (very); b. marker of completeness (definitely/fully/completely, etc.); (3) at the same time, admodum can also function as an marker of approximation (about, around, etc.)
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 197-210
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies