Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Boros, D." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wstępne badania ziarna wybranych rodów hodowlanych pszenicy jako surowca do słodowania
Preliminary study on quality of some wheat lines selected as raw material for malting
Autorzy:
Boros, D.
Golebiewski, D.
Myszka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828126.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
pszenica
pszenica jara
pszenica ozima
ziarno
rody hodowlane
surowce roslinne
slodowanie
browarnictwo
wartosc technologiczna
slod pszenny
brzeczka pszenna
Opis:
Wzrastający popyt na piwa niszowe w Polsce spowodował zapotrzebowanie na słody pszeniczne, czego następstwem jest poszukiwanie rodzimych surowców do ich produkcji. Podjęte badania miały na celu określenie przydatności ziarna wybranych rodów pszenicy zwyczajnej do słodowania, ustalenie najważniejszych parametrów jakościowych ziarna, a także wskazanie kryteriów selekcyjnych dla hodowli. Zastosowano proces technologiczny słodu pszenicznego analogiczny do produkcji słodów typu pilzneńskiego w skali laboratoryjnej. Podobnie zastosowano metody oceny wartości browarnej ziarna pszenicy, słodu i brzeczki używane w ocenie ziarna, słodów i brzeczek jęczmiennych. Badania przeprowadzono z udziałem ziarna 12 rodów hodowlanych pszenicy jarej i ozimej oraz dwóch komercyjnych słodów pszenicznych i wzorcowego słodu jęczmiennego. Słody pszeniczne charakteryzowały się małą kruchością, wynoszącą 22,5 %. Ta cecha oddziaływała negatywnie na pozostałe parametry jakości słodu i brzeczki. Zawartość białka wpływała istotnie na szereg cech determinujących przydatność ziarna do słodowania. Pozytywnie wpłynęła na aktywność proteolityczną i siłę diastatyczną, a negatywnie – na zawartość skrobi w ziarnie, ekstraktywność słodu oraz lepkość brzeczki. Zawartość białka ogółem w ziarnie pszenicy, podobnie jak w jęczmieniu, może stanowić wyjściowe kryterium wyboru odmian do słodowania. Stwierdzono, że ziarno pszenicy ozimej jest lepszym surowcem do produkcji słodu aniżeli pszenicy jarej, przede wszystkim z uwagi na mniejszą zawartość białka. Uzyskane wyniki wskazują na konieczność powadzenia dalszych prac nad opracowaniem właściwej technologii słodowania pszenicy, ukierunkowanej na optymalizację procesów moczenia, kiełkowania oraz suszenia, dostosowanej do cech surowca.
An increasing demand for niche beers in Poland has created the need for wheat malts and, thus, there are sought indigenous raw materials are for the manufacture of beers. The objective of the research study was to determine the suitability of grain of some common wheat lines selected for malting, to establish the most important quality parameters of that grains and to point out the selection criteria for cultivation. A lab scale technological process of wheat malt was applied, the one similar to the process used in producing a Pilsen malt. Likewise, the methodologies utilized when evaluating grain, malts, and wort of barley were used to assess the brewing value of grain, malt, and wort of wheat. The study performed included grain of 12 cultured lines of spring and winter wheat, grain of 2 commercially available wheat malts, and grain of standard EBC barley malt. Wheat malts were characterized by a very poor friability equalling 22.5 %. That characteristic adversely affected other quality parameters of malt and wort. The content of protein significantly impacted several characteristics to decide on the suitability of the grain for malting. The effect of protein content on the proteolytic activity and diastatic power was positive; however, it was negative on the content of starch in grain, malt extractability, and wort viscosity. The content of total protein in wheat, similar to barley, can be set as an initial criterion of selecting cultivars for malting. It was found that the grain of winter wheat was a better material for malting than the grain of spring wheat, mainly because it had less protein. The results obtained highlight that it is necessary to continue the research studies in order to develop an appropriate wheat malting technology oriented on the optimization of steeping, germination, and kilning processes and well suited to the characteristics of a raw material.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studies on antinutritive componnents of the rye grain I. Effect of isolated and in situ alkylresorcinols of rye grain on growth of laboratory animals and diet utilization
Studia nad antyodżywczymi składnikami ziarna żyta I. Wpływ alkilorezorcynoli żyta in situ oraz po ich izolacji na wzrost i wykorzystanie diety u zwierząt laboratoryjnych
Autorzy:
Rakowska, M.
Boros, D.
Tłuścik, F.
Szkilladz, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402015.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
rye compounds
animals growth
diet
alkylresorcinols
Opis:
Specially selected rye lines with alkylresorcinols (AR) content reduced to 300-600 mg/kg making up 90% of the experimental diet did not enhance the growth of experimental animals, and the utilization of nutrients was not better than in the control experiments with rye containing 1300 mg alkylresorcinols per kg. Alkylresorcinols isolated from rye, wheat and triticale grain, differing as to short-chain and unsaturated homologues composition, were applied in doses of 1 and 2 g/kg casein diet, leading to a significant decrease of growth indices in the case of the higher dose (2 g), irrespective of the contents of homologues.
Alkilorezorcyny (AR) występują w ziarnie żyta w najwyższej ilości w porównaniu z innymi zbożami. Ponadto żyta zawierają najwyższy udział nienasyconych homologów (10-50%), podczas gdy pszenice tylko 6-20%. Prace Wieringi (1967) zwróciły uwagę, że AR żyta są prawdopodobnie czynnikiem toksycznym, obniżającym ilości żyta stosowane w żywieniu zwierząt, zwłaszcza młodych. Od tego czasu zaczęto wykonywać próby selekcji żyta w kierunku obniżenia ogólnej ilości AR w ziarnie żyta (Svalöv - Szwecja, Gülzow - NRD), a także obniżenie zawartości ogólnej AR, i zróżnicowanie udziału homologów nienasyconych w tym związku - (Uniwersytet w Hohenheim RFN). Autorzy pracy otrzymali próbki żyta ze Szwecji i RFN, które poddano ocenie według rutynowo stosowanej w IHAR metodyki badań biologicznych na zwierzętach. Z racji małych próbek możliwe było przeprowadzenie 10-dniowych doświadczeń na przepiórce japońskiej (tabela 1) nad próbkami z Hohenheim, wyniki których nie wskazują na poprawę wzrastania ptaków w próbkach o obniżonej zawartości homologów nienasyconych (15% w stosunku do 30%). Podobnie nie wykazano różnic we wzroście i wskaźnikach strawności i retencji białka u szczurów otrzymujących ziarno żyta o zawartości ok. 300 mg AR/kg w stosunku do zwierząt otrzymujących kontrolne żyto o zawartości 960 do ok. 1300 mg AR/kg. (tabela 2). Izolowane AR z ziarna żyta, pszenicy lub pszenżyta o zróżnicowanej ilości 1 lub 2 g/kg diety kazeinowej wskazują, że niezależnie od składu jakościowego podanych AR - dawka 2 g/kg powodowała znamienne statystycznie obniżenie wzrostu i retencji białka u szczurów doświadczalnych (tabela 4).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 1-2; 53-61
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie składu chemicznego śrut rzepakowych uzyskanych z rzepaku ozimego (Brassica napus L.) o zróżnicowanej barwie nasion
Comparison of chemical composition of rapeseed meals derived from winter rapeseed (Brassica napus L.) differing in colour of seeds
Autorzy:
Myszka, K.
Boros, D.
Piotrowska, A.
Bartkowiak-Broda, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/832779.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2011, 32, 2
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studies of antinutritive substances in rye. IV. Effect of trypsin inhibitors in rye, wheat and triticale grain on protein digestibility
Studia nad antyodżywczymi substancjami żyta. IV. Wpływ inhibitorów trypsyny ziarna żyta, pszenicy i pszenżyta na strawność białka
Autorzy:
Rakowska, M.
Kupiec, R.
Boros, D.
Zalińska, M.
Tłuścik, F.
Polanowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402023.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
rye bran
Trypsin inhibitor
alkilorezorcinols
wheat grain
wheat bran
rye grain
Opis:
Trypsin inhibitor (TI) inactivation and alkylresorcinols extraction by washing with acetone did not improve digestibility of protein from wheat grain and bran. Addition of TI isolated from triticale and rye grain to the diet of experimental rats caused statistically significant reduction of digestibility of protein (TD) from casein at doses over 2 TI units per g of grain. TI isolated from rye added to chicken diet in doses of 0.75. 1.5 and 3.0 TI units/g feed did not lead to changes in weight increment and feed consumption during a 10-day experiment.
Stwierdzono doświadczalnie na szczurach laboratoryjnych brak poprawy współczynników strawności białka (TD) ziarna żyta i pszenżyta poddanych inaktywacji inhibitorów enzymów proteolitycznych przez gotowanie w wodzie oraz w strawności białka otrąb żytnich i pszennych ekstrahowanych acetonem (denaturacja TI usunięcia alkilorezorcyn) oraz poddanych autoklawowaniu (1 h - inaktywacja TI). Dodatek izolowanego inhibitora trypsyny (TI) z pszenżyta Lasco i Grado, w ilości 1-1,29 TUI/g diety kazeinowej (tj. w koncentracji występującej w surowym ziarnie) spowodował nieistotny statystycznie spadek współczynników strawności białka. W przypadku izolat u TI z ziarna żyta istotny spadek TD nastąpił po podaniu 2,64 TUI/g diety, co odpowiada ok. 2-krotnemu stężeniu inhibitora w porównaniu z wartości a mi średnimi dla żyta. Podobnie dodanie izolatu inhibitorów trypsyny w ilości 0,75, 1,5 i 3,0 TUI/g diety nic obniżyło przyrostów u kurcząt, ani też nic spowodowało zmian w wykorzystaniu diety na przyrost masy tuszek w ciągu 10-dniowego okresu doświadczenia.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1991, 17(41), 2; 101-107
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies