Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the apocalyptic" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Poezja Ołeha Olżycza w przekładach Józefa Czechowicza
Oleh Olzhych’s Poetry in Józef Czechowicz’s Translations
Autorzy:
Choma-Suwała, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032296.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Józef Czechowicz
Oleh Olzhych
poetry
translation
the Arcadian and apocalyptic motif
Źródło:
Slavia Orientalis; 2019, LXVIII, 1; 31-45
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji – postpiśmienny świat Piotra Szulkina
O-Bi, O-Ba: The End of Civilization – The Postliterate World of Piotr Szulkin
Autorzy:
Pietrzak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039071.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
science fiction
post-apocalyptic fiction
post-apocalyptic movies
topos of the Book
bibliophagia
Piotr Szulkin
Opis:
Pietrzak Maciej, O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji – postpiśmienny świat Piotra Szulkina [O-Bi, O-Ba: The End of Civilization – The Postliterate World of Piotr Szulkin]. „Przestrzenie Teorii” nr 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 273–284. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/pt.2019.32.14. Piotr Szulkin made his mark in the history of cinema primarily as the author of disturbing visions of the future. His four films made between 1979 and 1985 comprised the science-fiction tetralogy, which is still one of the greatest artistic achievements of this genre in Polish cinema. The subject of the article is the third production of Szulkin’s series – the post-apocalyptic film O-Bi, O-Ba: The End of Civilization from 1984. In the film, the director creates a suggestive vision of a world destroyed as a result of nuclear conflict, in which the original functions of literature and the written word are forgotten. The author article analyzes the way in which forsaken literary artifacts are used in the post-literary reality of the film. An important element of his considerations is also the post-apocalyptic reception of the biblical text, on whose elements the mythology of the film’s world is based.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2019, 32; 273-284
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarna koncepcja historiozoficzna Joachima z Fiore
Joachim’s of Fiore trinitary conception of historiosophy
Autorzy:
Nowak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929453.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Apocalypse
apocalyptic
history
Joachim of Fiore
the end of times
Opis:
Nowadays people are more and more concerned about the future and the end of the world. The vision of the End of Times in Joachim of Fiore’s apocalyptic conception presents one of the most interesting interpretations of the end of the world in relation to events and historical figures and presents an attempt to look into the future made by the 12th-century Calabyan Abbot Joachim of Fiore on the basis of the book of the Holy Bible, especially the Apocalypse of Saint John. The purpos of the thesis is to introduce the reader to the very form of the medieval exeget – Joachim of Fiore as well as the concept of tripartite and interpretation of history in the Trinitarian context created by him. In the light of the concept mentioned above, the vision of the Calabyan Abbot was presented regarding the end of times, preceded by an explanation of exegetical methods used by the abbot (especially biblical typology and the principle of compatibility of both Testaments in relation to the entire history of the Chosen People and Christianity). The thesis also presents a comparison of the convergent historiosophic concepts of Joachim of Fiore and Saint Augustine of Hippo. The thesis contains both Latin fragments of Joachim’s manuscripts and translations of them into Polish. Annex show translated testament of Joachim of Fiore, proving his faithfulness to the authority of the Catholic Church.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2021, 2 (24) A; 297-335
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura zombiecentryczna jako narracje końca i początku
Autorzy:
Olkusz, Ksenia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607960.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
literature
zombies
zombie-centric
post-apocalyptic
the beginning
the end
literatura
zombie
zombiecentryczne
postapokalipsa
początek
koniec
Opis:
Although post-apocalyptic literature is particularly characterized by attempts to depict the world being destroyed by a cataclysm, some researchers emphasize its germinative nature. This predilection stems from the fact that the plots of the narratives of the dawn of the anthropocene era centre around characters-survivors, who – having endured the catastrophe – try to domesticate the danger area. While the chaotic and haphazard actions of many protagonists are not volitional, but rather a result of fortunate coincidences, they do in fact acquire specific goals, which may include finding a safe retreat, getting the lost family back together, or building the future in a completely new habitat. In this perspective, the end of the world actually signifies only the end of a certain era, or civilizational stage, and becomes a turning point indicating the beginning of a new order, different from the previous one. The prefix “post” in such narratives signals an aesthetic intention to create a “re-started” biotope, which is different from the constructs that imitate the reality known to the readers. Therefore, the worldbuilding strategies of the authors focus on the description of the end and subsequent revival, the new beginning.
Literatura postapokaliptyczna charakteryzuje się szczególnym dążeniem do prezentacji świata pochłanianego przez kataklizm, choć jednocześnie niektórzy badacze podkreślają paradoksalnie zawiązkowy charakter fabuł traktujących o zmierzchu antropocenu. Ta predylekcja wynika z usytuowania fabuły wokół losów bohaterów–ocaleńców, którzy – przetrwawszy ów punkt dywergencji – starają się oswoić przestrzeń zagrożenia. Wielu protagonistów czyni to wprawdzie niejako pozawolicjonalnie, raczej w efekcie fortunnego zbiegu okoliczności. Jednakże rezultatem ich chaotycznych i stochastycznych manewrów jest zyskanie skonkretyzowanego celu, jakim może być próba znalezienia azylu, odzyskania zaginionej rodziny, budowania przyszłości w zupełnie nowym habitacie. W tym ujęciu koniec świata oznacza w praktyce zaledwie finał jakiejś epoki, etapu cywilizacyjnego i staje się cezurą wyznaczającą odmienny od poprzedniego porządek istnienia. Przedrostek „post” wskazuje w takich narracjach na estetyczny zamiar kreacji biotopu w pewien sposób „zrestartowanego”, różnego od konstruktów imitujących znane czytelnikom realia. Wysiłek światotwórczy autorów skupia się zatem na deskrypcji końca i następującego po nim odrodzenia, nowego początku.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Odnowienie wszystkiego" według Dziejów Apostolskich (Dz. 3,21a)
"Renewing everything" by the book of Acts (Acts 3.21a)
Autorzy:
Posadzy, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010343.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
apocatastasis
Jewish apocalyptic
Elijah and John the Baptist
apokatastasis
apokaliptyka żydowska
Eliasz i Jan Chrzciciel
Opis:
W tradycji interpretacyjnej księgi Dziejów Apostolskich termin apokatastasis wywołał wielowiekową polemikę. Dyskusja dotyczy przede wszystkim właściwego zrozumienia tej koncepcji. Wypowiedź Łukasza sugeruje, że Jezus ma pozostać w niebie przez jakiś okres, „aż do czasu, gdy wszystko zostanie odnowione” (Dz 3,21). Wydaje się, że ewangelista głosi w tym miejscu naukę o powszechnym zbawieniu wszystkich bez wyjątku oraz ideę powrotu wszechrzeczy do pierwotnego źródła, do Boga. Przedmiotem artykułu jest próba odnalezienia źródła, z którego Łukasz zaczerpnął ideę apokatastazy. Nie ma wątpliwości, że została ona przez autora zapożyczona. Jako źródło przywołuje się całą spuściznę literatury apokaliptycznej Starego Testamentu, jak również inne pisma literatury żydowskiej. Takie dzieła, jak czwarta Księga Ezdrasza, syryjska Apokalipsa Barucha czy etiopska Księga Henocha, przywołują w swojej treści tematy zbliżone do koncepcji apokatastazy. Wydaje się jednak, że najbliższe znaczeniowo jest ujęcie Starego Testamentu z koncepcją powtórnego przyjścia Eliasza. Dla Łukasza Jezus przybędzie z nieba dla wypełnienia proroctwa i zakończenia całej historii zbawienia.
In the tradition of interpretive book of Acts term apokatastasis caused a centuriesold controversy. The discussion relates primarily to a proper understanding of the concept. Luke's statement suggests that Jesus is to remain in the sky for some time, “until the time when everything will be renewed” (Acts 3:21). It seems that the Evangelist says at this point the doctrine of universal salvation of all without exception, and the idea of returning to the original source of all things, to God. The article is an attempt to find the source from which Luke took the idea apocatastasis. There is no doubt that it was borrowed by the author. As a source of reference is the entire legacy of apocalyptic literature of the Old Testament, as well as other writings of Jewish literature. Such works as the fourth Ezra, the Syrian Apocalypse of Baruch or Ethiopian Book of Enoch evoke in its content topics similar to the concept of apocatastasis. It seems, however, that the nearest in meaning is recognition of the Old Testament with the concept of the second coming of Elijah. For Luke, Jesus come from heaven to fulfill prophecy and the end of the whole history of salvation.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 1; 151-166
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformacja kosmosu w literaturze międzytestamentalnej
The Transformation of the Universe in the Intertestamental Literature
Autorzy:
Parchem, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621161.pdf
Data publikacji:
2017-05-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
transformacja kosmosu
odnowienie świata
eschatologia
apokaliptyka żydowska
literatura międzytestamentalna
transformation of the universe
renewal of the world
eschatology
Jewish apocalyptic writings
intertestamental literature
Opis:
W literaturze międzytestamentalnej, zwłaszcza w pismach o charakterze apokaliptycznym, pojawia się motyw transformacji kosmosu, który stanowi ostatni etap wydarzeń eschatologicznych. Świat skażony grzechem i zdominowany przez siły zła zostanie w czasach ostatecznych przemieniony i odnowiony przez Boga w rzeczywistość doskonałą, gdzie na wieki panować będzie sprawiedliwość i dobro. W niniejszym opracowaniu zostanie omówiona koncepcja transformacji kosmosu, która pojawia się w różnych dokumentach należących do literatury międzytestamentalnej, mianowicie w dziełach egzegetycznych, gdzie pojawiają się również elementy apokaliptyczne (Księga Jubileuszów: Jub 1,29; 4,26; Księdze starożytności biblijnych Pseudo-Filona: LAB 3,10), w zwojach z Qumran (Reguła zrzeszenia: 1QS 4,25) oraz w apokalipsach (Księga astronomiczna: 1 Hen 72,1; Apokalipsa tygodni: 1 Hen 91,14-17; Apokalipsa zwierząt: 1 Hen 90,37-38; Księga przypowieści: 1 Hen 45,4-5; Czwarta Księga Ezdrasza: 4 Ezd 7,28-31.75.113-114; Apokalipsa Barucha syryjska: 2 Bar 32,1-6; 57,1-3).
In the intertestamental literature, especially from various writings of an apocalyptic nature, a recurring motif emerges of the transformation of the universe as the final phase of eschatological events. In the last days, the world –  being infected with sin and dominated by the powers of evil –  will be renewed and transformed by God into a perfect reality wherein justice and goodness will prevail. In the present article, this notion of the transformation of the universe is explored and discussed. The idea appears in various documents of the intertestamental literature, namely, certain exegetical works such as The Book of Jubilees (Jub 1:29; 4:26) and Biblical Antiquities of Pseudo-Philo (LAB 3:10); the Qumran Rule of the Community (1QS 4:25); and several apocalypses: The Book of Heavenly Luminaries (1 Enoch 72:1), The Apocalypse of Weeks (1 Enoch 91:14-17), The Animal Apocalypse (1 Enoch 90:37-38), The Book of the Similitudes (1 Enoch 45:4-5), The Fourth Book of Ezra (4 Ezra 7:28-31, 75, 113-114), and The Syriac Apocalypse of Baruch (2 Bar 32:1-6; 57:1-3).
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 31; 149-168
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postapokaliptyczna wizja nuklearnej zagłady w powieści Nevila Shute’a "Ostatni brzeg"
Autorzy:
Zwolak, Ewa Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607738.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apo
post-apocalyptic
end of the world
nuclear holocaust
the Cold War
atomic age
the crisis of the mind
post-apo' postapokalipsa' koniec świata' nuklearna zagłada
zimna wojna
era atomowa
kryzys rozumu
Opis:
The article concerns the post-apocalyptic vision of the end of the world, which emerges from the novel by Nevil Shute – On the Beach, which was juxtaposed with its screen version from 1959, directed by Stanley Kramer. The main goal of the article was to demonstrate the validity of timeless masterpiece, which constitutes a part of post-apocalyptic trend. On the Beach is a fatalistic story of extinction of the human species which occurs as a result of a hasty and reckless decision to use nuclear weapons. The author of the novel reveals the annihilation of humanity in the perspective of individual existence, making the end of the world a personal experience. Shute frequently emphasizes that the disaster, which happened to people among whom there is still a glimmer of hope for survival, is the result of mistakes of an imperfect man who believed too much in the omnipotence of the human mind. It is important that Shute’s vision of nuclear holocaust of the world is an inexhaustible source of inspiration for the modern realization in terms of destruction motifs, because it is a modern image of the end, which stems from the depths of the twentieth century.
Artykuł dotyczy postapokaliptycznej wizji końca świata, jaka wyłania się z powieści Nevila Shute’a Ostatni brzeg, która została zestawiona z jej ekranizacją z 1959 roku w reżyserii Stanleya Kramera. Głównym celem przyświecającym artykułowi było oddanie rangi ważności ponadczasowego dzieła, wpisującego się w nurt postapokaliptyczny. Owa futurologiczna propozycja stanowi kasandryczny opis wyginięcia gatunku ludzkiego, które następuje w wyniku nieprzemyślanych i lekkomyślnych decyzji wykorzystania broni jądrowej. Autor powieści ukazuje zagładę ludzkości w perspektywie jednostkowej egzystencji, czyniąc koniec świata doświadczeniem osobistym. Shute w Ostatnim brzegu często podkreśla, że katastrofa, jaka spadła na ludzi, w których wciąż tli się iskierka nadziei na ocalenie, jest wynikiem pomyłki niedoskonałego człowieka, który zatracił się w wierze w oświeceniowe ideały wszechmocy rozumu ludzkiego. Istotne jest, że Shute’owska wizja nuklearnej zagłady świata stanowi niewyczerpane źródło inspiracji dla współczesnych zakresie
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy tylko apokaliptyka? ΠΑΣΧΩ i ΠΑΘΗΜΑ w kontekście Rz 8 oraz Ga 3
Is it only Apokalyptic? ΠΑΣΧΩ and ΠΑΘΗΜΑ in the Context of Romans 8 and Gal 3.
Autorzy:
Sztuk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944223.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
cierpienie
apokaliptyka
exodus
św. Paweł
teologia biblijna
etyka NT
List do Galatów
List do Rzymian
suffering
apocalyptic
the Exodus
St. Paul
biblical theology
ethics NT
Letter to the Galatians
Letter to the Romans
Opis:
In the long history of interpreting Pauline epistolarium and, in particular, the Letters to the Galatians and Romans, some authors have discovered that both texts contain apocalyptic motives, or they have postulated their apocalyptic reading. As it has been contended, the main arguments in support of such an interpretation comprise, among other things, the linguistic style as well as imagery drawing on the apocalyptic writings associated with the traditions of the Old Testament. The author of the present article points to the use of terms πάσχω and πάθημα in the letters to the Galatians and Romans and puts forward a hypothesis that in the context of these texts, St. Paul used the theological topos of the Exodus and the means of expression characteristic of apocalyptic which was at the time a popular method of presenting both the meaning of past events and the imperatives arising from the truth about reconciliation with God.
W wielowiekowej historii interpretacji epistolarium Pawłowego, a w szczególności Listów do Galatów i do Rzymian niektórzy autorzy odkrywali, że w obydwu tych pismach znaleźć można wątki apokaliptyczne, albo też wnioskowali apokaliptyczną ich lekturę. Argumentami przemawiającymi za uznaniem takiego stanu rzeczy jest według nich między innymi szata lingwistyczna i obrazowość nawiązująca do pism apokaliptycznych związanych z tradycjami Starego Testamentu. Autor artykułu zwraca uwagę na użycie w listach do Galatów i do Rzymian terminów πάσχω i πάθημα i stawia hipotezę o wykorzystaniu przez św. Pawła w kontekście tych listów toposu teologicznego Exodusu wraz z oprawą medialną apokaliptyki będącej wówczas w modzie metody prezentacji zarówno przesłania wydarzeń dawnych jak i imperatywów płynących z prawdy o pojednaniu z Bogiem.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 1; 15-25
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydarzenia czasów ostatecznych w hymnicznych prorocstwach eschatologicznych Księgi Daniela (Dn 12,1-3) i Testamentu Mojżesza (TestMojż 10,1-10)
The Events of the Last Days in the Hymnic Eschatological Prophecies of the Book of Daniel (Dan 12:1–3) and in the Testament of Moses (TestMos 10:1–10)
Autorzy:
Parchem, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828676.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Book of Daniel
Testament of Moses
apocalyptic
eschatology
events of the Last Days
eschatological oppression
resurrection
exaltation of the righteous and faithful
eternal salvation
Księga Daniela
Testament Mojżesza
apokaliptyka
eschatologia
wydarzenia czasów ostatecznych
ucisk eschatologiczny
zmartwychwstanie
wywyższenie wiernych Bogu
wieczne zbawienie
Opis:
W żydowskich pismach apokaliptycznych z okresu Drugiej Świątyni (III w. przed Chr. – początek II w. po Chr.) – a później także w apokalipsach chrześcijańskich – wydarzenia czasów eschatologicznych są przedstawiane jako ciąg kolejno następujących po sobie zdarzeń. Ostateczne wybawienie ludzi sprawiedliwych i wiernych Bogu oraz ustanowienie doskonałej i wiecznej rzeczywistości (tj. królestwa Bożego) będzie poprzedzone okresem ucisku i uaktywnieniem się sił zła, które zostaną pokonane i unicestwione dzięki zwycięskiej interwencji Boga. Treścią niniejszego artykułu jest analiza egzegetyczna dwóch hymnicznych proroctw eschatologicznych, które znajdują się w biblijnej Księdze Daniela (12,1–3) oraz w apokryficznym Testamencie Mojżesza (10,1–10). Obydwa hymny pochodzą z połowy II wieku przed Chr., a więc z czasów kryzysu wywołanego prześladowaniami Żydów wszczętymi przez Antiocha Epifanesa. Obydwa powstały w tym samym środowisku, mianowicie w kręgach mądrościowych o proweniencji kapłańskiej, które skupiało się przede wszystkim na zachowaniu wierności Bogu, czystości i wspólnoty ze światem niebiańskim.
In the Jewish apocalyptic writings of the Second Temple Period (from 3rd cen- tury BC till 2nd century AD) – and in the latter Christian apocalypses – events of the eschatological times are presented as a sequence of the consecutive events. The ultimate salvation of the righteous and the faithful to God and the establishment of the perfect and everlasting reality (i.e. the kingdom of God) will be preceded by a period of great oppression and the activity of evil powers that would finally be defeated and annihilated by the victorious Divine intervention. This article contains the exegetical analysis of two hymnic eschatological prophecies that are found in the biblical Book of Daniel (12:1–3) and in the apocryphal Testament of Moses (10:1–10). Both hymns date back to the mid-second century BC, that is from the time of crisis which was caused by Antiochus IV Epiphanes’ persecutions of Jews. Both writings were composed in the same social milieu, namely, in the sapiential circles of the priestly origins that focused mostly on being faithful to God, on preserving the purity, and on remaining united with the community of the spiritual world of heaven. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2019, 53; 389-410
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies