Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Russian Empire" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Biurokratyzacja jako forma kolonizacji? Na marginesie książki Malte Rolfa Rządy imperialne w kraju nadwiślańskim. Królestwo polskie i cesarstwo rosyjskie (1864–1915)
Autorzy:
Nakoneczny, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826696.pdf
Data publikacji:
2019-07-02
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
postcolonial studies
the Kingdom of Poland
the Russian Empire
bureaucracy
modernization
Opis:
The article deals with the specific location of the Kingdom of Poland/the Vistu-la Land in the structure of the Russian Empire. The conceptual basis for the consideration is postcolonial studies. In the post-colonial perspective, the aforementioned specificity is largely due to the fact that the attempt to unify the Polish province with the rest of the empire, which took place after sup-pressing the anti-Russian national uprising of Poles in 1863-1864, followed the accelerated modernization of the empire. Modernization, which encountered the strength of the Polish resistance and which had to face the phenomenon of Polish civilizational and cultural diversity, contributed greatly to the develop-ment of Russian nationalism. The most popular ideas about Russian colonia-lism focus on the issues related to Russian nationalism and the identity discourse shaping it. The author of the article encourages a broader view and suggests taking into account both the civilizational perspective (the empire as being subject to the influence of the modernization processes) and a more cultural one (the empire as a creation subjected to the influence of the peri-pheral Other). Eventually, the Polish-Russian confrontation will be the result of various processes and phenomena, and not only the consequence of a stere-otypically depicted Russian possessiveness.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2019, 13; 115-133
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowy Mińsk (1915–1918) – polskie doświadczenie podczas Wielkiej Wojny
Cinematic Minsk (1915–1918) – Polish experience during the Great War
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923310.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish film
Great War
film in the Russian Empire
silent cinema
Opis:
Polish film life in the Eastern Borderlands of the former Republic of Poland is replete with numerous white spots. During World War One, however, activity was quite intense, as evidenced by book-length studies on Vilnius, Lviv and even Kiev. Minsk, the future capital of Belarus, also had its own film-related Polish culture. The article focuses on the functioning of Minsk cinemas and their repertoire, as well as the Polish accents associated with them, which repeatedly had a mobilizing and identitarian character around which the national community of this provincial city was organized. Minsk’s border status means its cinematographic ancestry can be claimed by various national cinematographies, including Russian and Belarusian, but the source query and resulting findings clearly indicate that in the years of the Great War, this center was most strongly associated with Polish culture
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 26, 35; 147-158
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karaimi w publikacji Arkadija Tretiakowa Kupcy goroda Kieva
Karaims in Arkadiy Tretyakov’s Kupcy goroda Kieva
Autorzy:
Sulimowicz-Keruth, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440339.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Karaimi kijowscy
Karaimi w Imperium Rosyjskim
Łuccy Karaimi
kupcy w Kijowie
przemysł tytoniowy w Imperium Rosyjskim
Kievan Karaims
Karaims in the Russian Empire
Luck Karaims
merchants in Kiev
tobacco industry in the Russian Empire
Opis:
This paper is an extended review of Kupcy goroda Kieva (The Merchants of the City of Kiev), a book by Arkadiy Tretyakov published in Kiev 2017 (483 pp., ill.). The book, authored by a Kievan geographer, is based on an exhaustive analysis of the city’s archives. It contains a comprehensive list of merchants who ran various businesses in Kiev between 1836 and 1917. MIt includes more than 30 Karaims, mostly tobacco merchants. Identifying them is a difficult task since Tretyakov does not provide the relevant information. However, an effort is made by the author of the paper to identify them on the basis of surnames and additional data from other sources.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2018, 7; 131-142
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura etniczna i wyznaniowa Dworu Imperatorskiego w epoce panowania Imperatora Mikołaja II
Autorzy:
Bogdanov, Stanislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041260.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Russian Imperial Court
court officials
the bureaucratic elite
the Russian Empire
nationality
nobility
Rosyjski Dwór Imperatorski
rangi dworskie
elita biurokratyczna
Imperium Rosyjskie
narodowość
szlachta
Opis:
The article is devoted to the national and religious structure of the Court of Emperor Nicholas II (1894–1917). Due to the peculiarities of the state system, the Institute of the Court was an integral part of the government apparatus, and its members were the most elite group of the society in the Russian Empire of the late 19th – early 20th centuries. Summarizing of the personal data of 2,341 courtiers, which were identified in the course of the research in the funds of the structural parts of the Ministry of the Imperial court and other state institutions and departments, made it possible to create an ethnic and religious portrait of the ruling elite of the last Kingdom. The analysis of the processes of incorporation and ex-corporation of the members of the court staff demonstrates models of interaction between the Crown and local elites. Most of the archival materials used in the research are being put into scientific circulation for the first time.
Artykuł jest poświęcony strukturze narodowo-wyznaniowej Dworu Imperatora Mikołaja II (1894–1917). Ze względu na specyfikę ustroju państwowego instytucja Dworu była integralną częścią aparatu władzy, a jego członkowie stanowili najbardziej elitarną grupę społeczną Imperium Rosyjskiego końca XIX – początku XX w. Uogólnienie danych osobowych 2341 dworzan, zidentyfikowanych podczas badania w zbiorach jednostek strukturalnych Ministerstwa Dworu Cesarskiego oraz innych instytucji i wydziałów państwowych, pozwoliło na stworzenie etniczno-wyznaniowego portretu elity rządzącej epoki panowania ostatniego Cara. Analiza procesów inkorporacji i wykluczania członków stanu dworskiego pokazuje modele interakcji tronu mikołajowskiego z lokalnymi elitami. Większość materiałów archiwalnych wykorzystanych w badaniu trafia do obiegu naukowego po raz pierwszy.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 359-380
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka władz lokalnych wobec rosyjskojęzycznych towarzystw kulturalno-oświatowych na terytorium guberni białoruskich w latach 1905–1914
Autorzy:
Siarkou, Andrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624822.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
The Russian Empire, cultural and educational movement, intelligentsi
Imperium Rosyjskie, ziemie białoruskie, ruch społeczny, towarzystwa kulturalno-oświatowe, inteligencja białoruska
Расійская імперыя, культурна-асветніцкі рух, інтэлігенцыя
Opis:
The key points of the relations between the local authorities and the Russian-speaking cultural and educational societies in the Belarusian lands in the period of 1905–1914 are considered in this article. During its activity such organisations often engaged in cooperation with political parties, which caused a negative reaction from the authorities.Local administrations saw potential revolutionary ideas in the cultural and educational societies, and in 1905–1914 had all initiatives of Belarusian intelligentsia organisations under strict control.Such position of local authorities apparently weakened the cultural and educational movement in the territory of the Belarusian provinces.
Artykuł opowiada o kluczowych momentach relacji władz lokalnych z towarzystwami kulturalno-oświatowymi, które wybrały język rosyjski jako podstawowy w prowadzeniu swojej działalności na ziemiach białoruskich w latach 1905–1914. W trakcie swego funkcjonowania takie stowarzyszenia często angażowały się we współpracę z partiami politycznymi, co powodowało negatywną reakcję ze strony władz. Lokalna administracja widziała w towarzystwach kulturalno-oświatowych potencjalnych przewodników rewolucyjnych pomysłów i w latach 1905–1914 miała pod ścisłą kontrolą wszelkie inicjatywy stowarzyszeń białoruskiej inteligencji. Taka pozycja władz lokalnych osłabiała ruch kulturalno-oświatowy na terenie guberni białoruskich.
У артыкуле разглядаюцца ключавыя моманты адносінаў мясцовай адміністрацыі да культурна-асветніцкіх таварыстваў на беларускіх землях у 1905–1914 гадах, якія выбралі рускую мову ў якасці асноўнай для правядзення сваёй дзейнасці. У працэсе свайго функцыянавання такія таварыствы нярэдка ўступалі ў супрацоўніцтва з палітычнымі партыямі, што выклікала негатыўную рэакцыю з боку ўладаў. Мясцовая адміністрацыя разглядала культурна-асветніцкія таварыствы як патэнцыяльных распаўсюджвальнікаў рэвалюцыйных настрояў і ў перыяд 1905–1914 гадоў трымала ўсе ініцыятывы арганізацый беларускай інтэлігенцыі пад пільным кантролем. Такая пазіцыя мясцовых уладаў значна аслабляла культурна-асветніцкі рух на тэрыторыі беларускіх губерняў.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2017, 11
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonowanie notariatu w Cesarstwie Rosyjskim na przykładzie akt zespołu Starszego Notariusza Sądu Okręgowego w Grodnie
The functioning of the notary in the Russian Empire by the example of archival records: Senior Notary of the District Court in Grodno
Autorzy:
Danieluk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621717.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
XIX-wieczny notariat w Cesarstwie Rosyjskim, starszy notariusz, obwód białostocki, umowy notarialne
19th-century notary of the Russian Empire, Bialystok notaries, senior notary, Belostok Oblast, notarial contract
Opis:
The article addresses the changes that occurred in the notarial system of the Russian Empire in the second half of the 19th century. The main research objective was to conduct a detailed analysis of the Notary Act of 1866 and its practical application in notarial contracts. The source base used in the study is the archival records of the Senior Notary of the District Court in Grodno, which are preserved in the State Archive in Bialystok. The author was interested in how different kinds of notarial documents were constructed, and in the rules relating to their approval and implementation. The most important hypotheses attempted relate to the questions of: to what extent the notarial system was different from the previous regulations; what the differences were between notary legislation in the Polish Kingdom and in the Western Governorates; what elements were included in the organizational structure of the notarial system, and what the rights and obligations were of senior notaries and “regular” notaries? Through the research, the author has also managed to identify some of the notarial officials who held office in the territory of the former Belostok Oblast. All senior notaries were of Russian nationality and belonged to the Russian Orthodox faith. They were loyal to the Tsar and some of them participated in combating the January Uprising of 1863.
Artykuł porusza problematykę związaną ze zmianami systemu notarialnego w Cesarstwie Rosyjskim w II połowie XIX w. Głównym przedmiotem badania była tzw. ustawa notarialna z 1866 r. oraz jej praktyczne zastosowanie przy sporządza- niu umów notarialnych. Podstawową bazą źródłową jest zespół archiwalny: Starszy Notariusz Sądu Okręgowego w Grodnie, przechowywany w zasobie Archiwum Państwowego w Białymstoku. Autor był zainteresowany budową różnego rodzaju aktów notarialnych oraz zasadami ich zatwierdzania i wprowadzania w życie. Do najważniejszych hipotez badawczych można zaliczyć następujące pytania: W ja- kim stopniu ówczesny system notarialny różnił się od obowiązującego wcześniej (sprzed reformy)? Jakie były różnice pomiędzy prawem notarialnym obowiązującym w Królestwie Polskim a notariatem w zachodnich guberniach Cesarstwa? Z jakich elementów składała się struktura organizacyjna notariatu? Jakie były prawa i obo- wiązki starszych i „zwykłych” notariuszy? Ponadto, udało się zidentyfikować no- tariuszy, którzy prowadzili kancelarie na obszarze byłego obwodu białostockiego. Wszystkie osoby sprawujące urząd starszego notariusza były narodowości rosyjskiej, wyznania prawosławnego. Niektórzy z nich swoją lojalność wobec władzy carskiej okazali aktywnym uczestnictwem w tłumieniu powstania styczniowego.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 1; 267-308
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ idei Komisji Edukacji Narodowej na organizację szkolnictwa w Rosji w pierwszej połowie XIX wieku
The Influence of the Ideas Propagated by the National Education Commission on the Educational System in Russia in the First Half of the 19th Century
Autorzy:
Szmyt, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448842.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Komisja Edukacji Narodowej
pierwsza połowa XIX w.
szkolnictwo w Imperium Rosyjskim
Wileński Okręg Szkolny
Adam Jerzy Czartoryski
National Education Commission
first half of the 19th century
education in the Russian Empire
The Vilnius School District
Opis:
Po likwidacji Komisji Edukacji Narodowej i utracie niepodległości, już na początku XIX wieku w warunkach niewoli rosyjskiej myśli i koncepcje KEN z powodzeniem wykorzystywali Adam Jerzy Czartoryski, Hieronim Stroynowski, Hugo Kołłątaj, Tadeusz Czacki i wielu innych. Z jednej strony brali oni udział w reformowaniu szkolnictwa rosyjskiego, w dużej mierze opierając się na założeniach i ideach KEN, z drugiej starali się w jego strukturze zachować, a nawet rozwinąć szkoły polskie. Dzięki temu idee KEN ukształtowane w obliczu upadku Państwa Polskiego mogły uświadomić Rosjanom, że podstawy nowoczesnego systemu oświaty dali im przedstawiciele narodu przez nich podbitego. Specyfiką tego systemu był podział kraju na okręgi szkolne, które zostały utworzone przy uniwersytetach. Jednym z owych okręgów był Wileński Okręg Szkolny (Naukowy), w którym obowiązywał polski język nauczania. Tym samym, najważniejszym ośrodkiem naukowym ziem litewsko-ruskich stał się Cesarski Uniwersytet Wileński, a pod zwierzchnictwo uczelni wileńskiej przeszły wszystkie placówki oświatowe w zaborze rosyjskim, w tym częściowo również te, które wcześniej podlegały Szkole Głównej Koronnej w Krakowie. Pod opieką odnowionego uniwersytetu znalazły się więc zarówno dawne szkoły KEN, które przetrwały zawieruchę rozbiorów, jak i nowe, powstałe w okresie funkcjonowania Wileńskiego Okręgu Naukowego. Taki stan rzeczy trwał niemal trzydzieści lat, praktycznie do wybuchu powstania listopadowego. Wówczas zamknięto większość szkół polskich, a Wileński Okręg Narodowy został zlikwidowany. Upadek powstania stanowił więc zarówno symboliczny, jak i faktyczny kres funkcjonowania idei KEN na terenie Imperium Rosyjskiego. Struktura szkolnictwa oparta na dawnej koncepcji KEN jednak pozostała.
When the National Education Commision ceased functioning and Poland had lost its independence as early as in the beginning of the 19h century under Russian rule, ideas and concepts that had been propagated by the Commision were successfully implemented by Adam Jerzy Czartoryski, Hieronim Stroynowski, Hugo Kołłątaj, Tadeusz Czacki and many others. On the one hand, they contributed to the reforms of the Russian educational system, where such reforms were largely based on the premises and ideas of the Commission; on the other hand, said thinkers attempted to preserve, and even develop Polish schools within this system. Consequently, the ideas of the National Education Commision developed on the eve of the fall of Poland made the Russians realize that the representatives of the conquered nation had provided Russia with the basis of a modern educational system. The uniqueness of this system was the division of the country into school districts that were created at universities. One of them was the Vilnius School District where Polish was the language of schooling. Thus, the Imperial University of Vilnius became the most important academic centre in the Lithuanian-Russian state. The University of Vilnius assumed authority over all educational institutions in the Russian Partition, including some of those that had been earlier subordinated to the Main Crown School in Kraków. The renamed University of Vilnius thus supervised both schools previously established by the National Education Commission that had survived the turmoils of partitions and new ones created when the Vilnius School District began to function. Such an organizational structure lasted for nearly thirty years until the outbreak of the November Uprising. Then, most Polish schools were closed down and the Vilnius School District was dissolved. The fall of the Uprising marked both a symbolic and actual end to the ideas of the National Education Commission for the Russian Empire. However, the school organizational structure based on the old conception of the Commission remained intact.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 55-78
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Księdza Rektora Idziego Radziszewskiego w Petersburgu
Activities of Rector Idzi Radziszewski in St. Petersburg
Autorzy:
Wodzianowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233086.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
Fr. Idzi Benedykt Radziszewski
Theological Academy in St. Petersburg
the Catholic Church in the Russian Empire
Christian democracy
Saint Petersburg
ks. Idzi Benedykt Radziszewski
Akademia Duchowna w Petersburgu
Kościół katolicki w Cesarstwie Rosyjskim
chrześcijańska demokracja
Sankt-Petersburg
Opis:
Działalność ks. Idziego Radziszewskiego w Petersburgu w ciągu jego czteroletniej kadencji na stanowisku rektora Akademii Duchownej była wielostronna. Ks. Rektor zaangażował się w działalność duszpasterską, prowadząc rekolekcje i głosząc kazania w petersburskich parafiach. Działał także w organizacjach o charakterze charytatywnymi pomocowym. Główną zaś sferą aktywności było kształcenie duchowieństwa i młodzieży świeckiej. Ks. Radziszewski wkrótce po przybyciu do rosyjskiejstolicy opracował projekt reformy Akademii Duchownej, kładąc nacisk na podniesienie poziomu studiów oraz specjalizacje. W sytuacji ciągłegodozoru ministerialnego reforma miała ograniczony zasięg, stąd nie wszystkie projekty udało się Rektorowi zrealizować. Powołanie do życia WyższychKursów Polskich dało zaś Rektorowi nowy impuls do tworzenia uczelni, której absolwenci będą budować niezawisłe państwo na chrześcijańskich podwalinach. Uznając potrzebę formacji zarówno kapłanów jak i świeckich, zaangażował się ks. Radziszewski także w prace Rady Społecznej przy ordynariacie mohylewskiej archidiecezji. Zachowana dokumentacja tej działalności pozwala na zakreślenie niezmiennej postawy ks. Radziszewskiego – działania ku dobru wspólnemu.
Idzi Radziszewski’s activity in St. Petersburg during his fouryear term as rector of the Spiritual Academy was multilateral. The Rector became involved in pastoral activities, conducting retreats and preachingin St. Petersburg parishes. He was also active in charitable and aid organizations. The main sphere of activity was the education of the clergy and lay youth. Radziszewski, shortly after his arrival in the Russian capital, developed a project to reform the Spiritual Academy, emphasizing the improvement of the level of studies and specializations. In the situation of constant ministerial supervision, the reform was limited in scope, hence not all projects were implemented by the Rector. The establishment of the Higher Polish Courses gave the rector a new impulse to create a university whose graduates will build an independent state on Christian foundations. Recognizing the need for the formation of both priests and laity, Fr. Radziszewski was also involved in the work of the Social Council at the Ordinariate of the Mogilev Archdiocese. The preserved documentation of this activity allows us to outline the unchanging attitude of Fr. Radziszewski – action towards the common good.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 48-62
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Krzewiciele polskich idei " . Duchowni katoliccy zesłani do Imperium Rosyjskiego- czasy polskiej niewoli narodowej
"Propagators of polish ideas". Catholic priests exiled to the russian empire - the times of polish national bondage
Autorzy:
Niebelski, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218371.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
duchowni katoliccy
niewola narodowa
Imperium Rosyjskie
powstania narodowe
represje
zesłańcy
abp Zygmunt Szczęsny Feliński
o. Krzysztof Szwermicki
ks. Walerian Gromadzki
ks. Wincenty Przesmycki
ks. Józef Rozaga
ks. Mateusz Wejtt
ks. Fryderyk Jozafat Żyskar
catolish clergys
national captivity
the Russian Empire
national uprising
reprisals
exiles
Opis:
Opracowanie traktuje o dziejach polskiego katolickiego duchowieństwa zsyłanego do Rosji za udział w antyrosyjskich spiskach i powstaniach zbrojnych oraz stającego w obronie ograniczanego i prześladowanego Kościoła czasów zaborów, dokładnie od 1767 r. (od porwania w Warszawie dwóch biskupów i potajemnego wywiezienia do Rosji) aż po pierwszą dekadę XX w., gdy władze carskie zsyłały głównie za sprawy kościelne. Indywidualne losy księży zesłańców przedstawione są na tle carskiej polityki represyjnej, po takich zdarzeniach, jak konfederacja barska (1768-1772), powstanie kościuszkowskie 1794, wojna Napoleona z Rosją 1812, powstanie listopadowe 1830-1831, spiski dwóch następnych dekad, powstanie styczniowe 1863-1864 oraz likwidacja Kościoła unickiego w 1839 na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczpospolitej i w 1875 r. w Królestwie Polskim. Księży zesłańców, podobnie też świeckich skazywano na różne rodzaje kar: na katorgę, osiedlenia oraz tzw. zamieszkanie pod nadzorem policyjnym. Kierowano ich w różne regiony Rosji, katorżników głównie na Syberię Wschodnią: do guberni irkuckiej, a zwłaszcza w tereny za Bajkałem do kopalń i fabryk. Na ogół pracowali tylko okresowo, bywali też zakuwani w kajdany. Część zesłańców utrzymywała się z rządowego zasiłku, datków płynących z kraju, niektórzy parali się różnym rzemiosłem, większość wegetowała. Miejscem katorgi znanym ze złej sławy były kopalnie w Akatui i Aleksandrowskim Zakładzie za Bajkałem, a najgłośniejszym miejscem licznego osiedlenia księży – wioska Tunka w Tunkińskiej Dolinie, w Sajańskich górach; w Akatui po 1864 zgromadzono ok. 70 księży katorżników, w Tunce w latach 1866-1866 osadzono 156. Co najmniej 930 duchownych zesłano do Imperium w przeciągu stu kilkudziesięciu lat. Z tego powróciło na polskie ziemie około 200, zmarło na Wschodzie ponad 150, los około 580 pozostałych jest nieznany. Być może pewna część z tej grypy jeszcze do kraju powróciła, ale na dzisiejszym etapie badań ustalić tego nie sposób. Pośród owych setek duchownych znalazło się aż 18 biskupów – wywiezionych do guberni rosyjskich (żaden nie został skazany na Syberię) lub relegowanych poza macierzyste diecezje. Z całej tej grupy dwóch biskupów zmarło na zesłaniu (unicki biskup nominat Jan Kaliński i Konstanty Łubieński), sześciu (Józef Gutkowski, Zygmunt Sz. Feliński, Adam Krasiński, Paweł Rzewuski, Karol Hryniewiecki, Franciszek A. Symon) musiało opuścić na zawsze Imperium Rosyjskie. Dziesiątki, a chyba nawet setki miejsc rozproszonych po całym Imperium Rosyjskim zostało naznaczonych prochami zmarłych tam zesłańców, w tym i duchownych katolickich. Z tych najbardziej znanych można wymienić m.in.: Petersburg, Archangielsk, Pinega, Perma, Galicz, Wiatka, Jarosław, Kirsanów, Spassk, Kostroma, Kazań, Saratów, Smoleńsk, Petropawłowsk, Iwandar, Odessa, za Uralem Maryińsk, Omsk, Tobolsk, Tomsk, Aczyńsk i dalej ku wschodowi – Irkuck, Czyta, Akatuj, Aleksandrowski Zawod, Nerczyńsk, a głównie wspomniana Tunka (16-17 księży tam pochowano) – szczególne miejsce i wymowny symbol zesłańczej udręki duchownych czasów polskiej niewoli narodowej. Najgłośniejsze postaci politycznych wygnańców XIX w., następnie dobrowolnie pozostających w Imperium Rosyjskim i pracujących dla Kościoła, to: proboszcz irkucki marianin o. Krzysztof Szwermicki, proboszcz w Tomsku ks. Walerian Gromadzki, proboszcz w Tobolsku Wincenty Przesmycki, proboszcz irkucki Józef Rozga, proboszcz w Krasnojarsku Mateusz Wejtt i proboszcz wielu parafii, m.in. w Dorpacie, Irkucku i Jamburgu – ks. Fryderyk Jozafat Żyskar. Abp. Zygmunt Szczęsny Feliński został przez Kościół katolicki kanonizowany. „Krzewiciele polskich idei” to rosyjskie pejoratywne określenie polskiego duchowieństwa jako fanatycznie przywiązanego do polskości i Kościoła, propagującego takież idee pośród swoich rodaków.
The article considers the history of Polish Catholic priests exiled to Russia for participating in anti-Russian conspiracy and armed uprisings and defending the constricted and persecuted Church in the times of partitions, precisely from 1767 (since the secret abduction of two bishops from Warsaw to Russia) to the first decade of the 20th century, when the tsarist authorities sentenced to exile mainly for church matters. Individual fortunes of the exiled priests are presented on the background of tsarist repression policy, after such events as Bar Confederation (1768-1772), the Kociuszko Uprising (1794), Napoleon’s war with Russia (1812), the November Uprising (1830-1831), con190 EUGENIUSZ NIEBELSKI spiracies of the two following decades, the January Uprising (1863-1864) and the elimination of the Uniate Church in 1839 in the eastern regions of the Old Poland and in the Kingdom of Poland in 1875. The exiled priests, similarly to lay exiles, were sentenced to various kinds of punishment: hard labour, settlement and the so called residence under police surveillance. They were directed to various regions of Russia, the labourers mainly to Eastern Siberia: to the Irkutsk Governorate, especially to the Transbaikal region to coal mines and factories. They usually worked periodically, sometimes they were shackled. Some exiles lived from a government allowance, donations from Poland, some engaged in various crafts, most vegetated. A place notorious for hard labour were the coal mines in Akatuy and Aleksandrov in the Transbaikal region and the best known for numerous settlement of priests was village Tunka in Tunka valley in the Sayan Mountains; in Akatuy after 1864 about 70 priests were detained, in Tunka in 1866-1866 there were 156. At least 930 priests were exiled to the Russian Empire in the course of a hundred and several dozen years. From this number about 200 returned to Poland, more than 150 died in exile, the fate of about 580 remaining ones is unknown. Some of these may have returned to Poland but it is impossible to establish at the present stage of research. Among the hundreds of priests were 18 bishops – exiled to the Russian governorates (none was exiled to Siberia) or expelled from their home dioceses. Two bishops died in exile (Uniate bishop nominee Jan Kaliński and Konstanty Łubieński), six (Józef Gutkowski, Zygmunt Sz. Feliński, Adam Krasiński, Paweł Rzewuski, Karol Hryniewiecki, Franciszek A. Symon) had to leave the Russian Empire for ever. The ashes of dead exiles and – among them – Catholic priests were scattered around tens or even hundreds of places around the Russian Empire. The best known among those places were: Saint Petersburg, Arkhangelsk, Pinega, Perm, Galich, Vyatka, Yaroslavl, Kirsanov, Spassk, Kostroma, Kazan, Saratov, Smolensk, Petropavlovsk, Ivandar, Odessa, beyond the Ural Mountains – Mariinsk, Omsk, Tobolsk, Tomsk, Achinsk and further East – Irkutsk, Chita, Akatuy, Aleksandrov, Nerchinsk, and the above mentioned Tunka (16-17 priests were buried there) – a particular place and a meaningful symbol of the torment of the exiled priests in the times of Polish national bondage. The most famous figures of political exiles of the 19th century, later remaining in the Russian empire at their own will and working for the Church, were: the parish priest of Irkutsk Józef Rózga, of Krasnoyarsk Mateusz Wejt and the parish priest of many parishes, among them Dorpat, Irkutsk and Yamburg, Rev. Fryderyk Jozafat Żyskar. The Archbishop Zygmunt Szczęsny Feliński was canonised by the Catholic Church. „Propagators of Polish ideas” was a pejorative Russian term to describe Polish clergy as fanatically attached to Polishness and the Church, propagating such ideas among their compatriots.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 111-190
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Represje Imperium Rosyjskiego wobec uczestników Powstania Kościuszkowskiego
Repression of the Russian Empire against the participants of the Kościuszko Uprising
Autorzy:
Walentynowicz, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027323.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
represje Imperium Rosyjskiego
Powstanie Kościuszkowskie
zabory
zesłanie Polaków na Sybir
Katarzyna II Wielka
bitwa pod Maciejowicami
Twierdza Pietropawłowska w Petersburgu
repression of the Russian Empire
Peter and Paul Fortress in St. Petersburg
battle of Maciejowice
Catherine the Great
exile of Poles to Siberia
partitions of Poland
Kościuszko Uprising
Opis:
Po drugim rozbiorze Polski w 1793 roku nastroje powstańcze przybrały na sile – odczuwano potrzebę chwycenia za broń. W artykule przedstawiono metody działania machiny represyjnej Imperium Rosyjskiego, stosowanej na Polakach w trakcie Insurekcji Kościuszkowskiej i po jej klęsce. Po przegranej bitwie pod Maciejowicami na jeńców polskich zapadł okrutny wyrok deportacji na wschód celem odbycia srogiej kary. Najwybitniejszych przywódców wywieziono do Twierdzy Pietropawłowskiej do Petersburga. Około 20 tysięcy uczestników powstania oraz osoby podejrzane o jego wspieranie zesłano w głąb Rosji. Po trzecim – ostatecznym – rozbiorze Rzeczypospolitej skazanym powstańcom skonfiskowano majątki na rzecz dygnitarzy carskich. Represje wobec Polaków trwały do śmierci Katarzyny II.
After the second partition of Poland in 1793, the insurgent mood reached the moment of the greatest need to take up arms. The article presents the methods of operation of the repressive machine of the Russian Empire, used on Poles during and after the defeat of the Kościuszko Uprising. After the lost battle of Maciejowice, the Polish captives of war were handed a cruel sentence, deportation to the East in order to serve a further punishment. The most prominent leaders were deported to the Peter and Paul Fortress in St. Petersburg. About twenty thousand participants of the uprising and people suspected of supporting it, were exiled deep into the interior of Russia. After the third and final partition of the Republic of Poland, the convicted insurgents had their property confiscated on behalf of the tsarist dignitaries. Repressions against Poles continued until the death of Catherine the Great.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2021, 1(15); 61-68
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedziczka Imperium Rosyjskiego Anna Iwanowna 1730–1740
Heiress of the Russian Empire Anna Ivanovna 1730–1740
Autorzy:
Chojnicka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923492.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Anna Ivanovna
tsarist autocracy
Peter the Great
Russian Empire
tsar
The Supreme Privy Council
Opis:
After the death of its creator, Peter I, Russia owes the continuation of the task of building the empire to four women – Catherine I, Ann, Elizabeth and Catherine II. The above four women had played an important role in the development of the autocratic system in the Russian state. The power of a Tsarist autocratic ruler was the foundation of his political position at least until the middle of the 19th c. The effectiveness in the execution of the rulers resolutions decided about this right to the throne; it constituted a specific legitimization of power. A weak ruler was often removed through armed rebellion or the spreading of rumors whereas a “true,” strong tsar was installed in his place. The imperial power in Russia was unlimited – it was believed to come from God and sometimes it was even identified with the will of the Nation. The latter theory was opposed by Marxist historiography which gave priority to the social-economic structure of Russia. The women ascended to the throne at a difficult moment in Russia’s history, namely after the death of Peter the Great; they were the potential target of attacks from the aristocratic, court, and army opposition circles, as well as the so called Old Believers, or even ordinary people. The rule of Catherine I who became the successor of Peter and the rule of Peter II, was marked by the stigma of rivalry among the aristocratic and courtly circles. Thanks to the support of the Supreme Privy Council, after the death of Peter II, it was Princess Anne of Courland who ascended to the throne in Russia. The assessment of her rule in historiography varies considerably – for instance, the influence of Anne’s favorite – Biron has been rather negatively assessed. The above pejorative appraisal of Princess Anne’s rule may have its source in the way in which the contemporaries tried to justify the Elizabeth’s coming to power in 1717. Anna became a ruler thanks to the support of aristocracy which strove for power in Russia. She accepted the “Stipulations” – or written conditions of her ascension to the tsarist throne; the latter had limited the ruler’s prerogatives. The Imperial Guards and the gentry under the leadership of Prokopowicz and Tatiszczew had stood on the side of strong tsarist rule. Having taken advantage of the support that was granted to her, Anna had seized autocratic rule, liquidated the Privy Council, crushed the opposition of the aristocrats and resumed a continuation of the reforms in the manner of Peter the Great. She strengthened tsarist autocratic authority, laying the foundations for this form of government for the decades to come.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 2; 201-216
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wróg dla syna, matka dla wnuka – caryca Katarzyna II i jej relacje z synem i wnukiem
Enemy for her Son, Mother for her Grandson – Empress Catherine II and her Relations with Son and Grandson
Autorzy:
Strzelczyk, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920351.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Catherine II
Paul I
Alexander I
Russian Empire
The House of Romanov
Opis:
This article is about Russian Empress Catherine the Great, her relations with her son Paul and grandson Alexander and role that she played in their upbringings. When Paul, Catherine’s only legal son was born, he was taken from her by Empress Elizabeth. That – and the fact, that Paul blamed Catherine for the death of his father – resulted in the fact, that they never develops proper, familial relation. On the other hand, Catherine was very active and affectionate grandmother, primarily for her oldest grandson, Alexander. She wanted to raise him to become ideal enlightened monarch. She took care of his education and even wrote fairy tales for him herself. Paul hated mother with bitter passion. Alexander loved her, but her influence shaped also his negative features. Catherine had undoubtedly great impact on both her son’s and grandson’s lives, but in the first case – impact was definitely negative and in second case – only arguably positive.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2018, 51; 359-372
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Złoty wiek” misji rosyjskiej w Ziemi Świętej i na Athosie
The “Golden Age” of the Russian Mission in the Holy Land and Athos
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026019.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
rosyjskie prawosławie
misja rosyjska w Ziemi Świętej
misja rosyjska na Athosie
Imperium Romanowów
Russian Orthodoxy
the Russian mission in the Holy Land
the Russian mission in Athos
the Romanov Empire
Opis:
Misyjna działalność rosyjskiego prawosławia ukierunkowana została w połowie XIX wieku na dwa szczególne dla Kościoła Wschodu miejsca – na Jerozolimę i na Athos. Ziemia Święta i Święta Góra skupiały w sobie duchową przeszłość chrześcijaństwa oraz ważną pod kątem ekspansywnej polityki zagranicznej państwa carów teraźniejszość. Budowały przyszłość, w której znaczne miejsce przypadło misji prawosławnej. Kształtując zarysowaną w niniejszym artykule przestrzeń religijną, duchowni – poddani Imperium Romanowów w okresie tak zwanego „złotego wieku” – stworzyli solidne podwaliny pod kształtowanie się wspólnot poza granicami ojczystego kraju. Historia misji w Ziemi Świętej i Athosie, rozkwitająca w połowie XIX wieku, naznaczona była aktywnością organizacyjną, budowlaną i naukową. Jej owoce zaprzepaściły wydarzenia rewolucji rosyjskich, kładące kres ich prężnemu rozwojowi i marginalizujące ich współczesne znaczenie.
In the mid-nineteenth century the missionary activity of Russian Orthodoxy was directed to two places that were special for the Church of the East – Jerusalem and Athos. The Holy Land and the Holy Mountain brought together the spiritual past of Christianity and the present, important in terms of the expansive foreign policy of the tsarist state. They were building a future in which the Orthodox mission had a significant place. By shaping the religious space outlined in this article, the clergy – subjects of the Romanov Empire during the so-called “golden age” created solid foundations for the formation of communities outside their home country. The history of missions in the Holy Land and Athos, exploded in the mid-nineteenth century, was marked by organizational, construction and scientific activities. Its fruits were lost in the events of the Russian revolutions which put an end to their dynamic development and marginalized their contemporary significance.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 70-83
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjskie przedstawicielstwa konsularne i podstawy prawne ich funkcjonowania w latach 1809-1914. Zarys problematyki
Russian Consular Missions and Legal Grounds for Their Operation in the Years 1809-1914: An Outline
Autorzy:
Budziński, Janusz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791382.pdf
Data publikacji:
2020-02-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cesarstwo Rosyjskie XIX-XX wieku
dyplomacja
placówki konsularne
akty prawne
Russian Empire of the 19th and 20th centuries
diplomacy
consular missions
legal acts
Opis:
W artykule ukazano w zarysie powstawanie podstaw prawnych funkcjonowania rosyjskich przedstawicielstw konsularnych (Regulamin konsularny, Regulamin handlowy, Taryfa opłat konsularnych) w latach panowania ostatnich pięciu Romanowów. Przedstawiono także rozmieszczenie, liczbę i rodzaje placówek konsularnych. Ponadto zwrócono uwagę na czynniki wpływające na zmianę ich ulokowania oraz na ich likwidację bądź utworzenie (działalność gospodarcza poddanych rosyjskich, upowszechnienie się wyjazdów zagranicznych wśród społeczeństwa rosyjskiego, powstawanie nowych państw). Wskazano również na podległość organizacyjną przedstawicielstw konsularnych właściwym organom centralnym Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
The article presents an outline of forming the legal grounds for the operation of Russian consular missions (Consular rules, Commercial rules, Consular fees) during the rule of the last five Romanovs. The number, kinds and locations of consular missions were also presented. In addition, the work points out to factors which decided about relocation, liquidation or opening of new missions (economic activity of Russian subjects, popularisation of foreign travel among the Russian society, formation of new countries). The article also refers to the organisational subordination of consular missions to the respective central organs of the Ministry of Foreign Affairs.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 2; 127-142
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MOSKIEWSKA AKADEMIA DUCHOWNA A WYDARZENIA REWOLUCYJNE 1905-1917
MOSCOW THEOLOGICAL ACADEMY AND REVOLUTIONARY EVENTS 1905-1917
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549800.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Moskiewska Akademia Duchowna
Imperium Rosyjskie
przewrót bolszewicki
oświata religijna
Moscow Theological Academy
Russian Empire
The October Revolution religious education
Opis:
Moskiewska Akademia Duchowna od początku swego istnienia, datowanego na drugą połowę XVII wieku, była jedną z ważniejszych instytucji oświatowych Rosji carskiej. W procesie przeobrażeń, mających zarówno charakter czysto organizacyjny (zmiana miejsca usytuowania), jak też statutowy (odrzucenie greckiego charakteru nadanego przez założycieli oraz przejście ku kształceniu i wychowaniu w duchu rosyjskiej myśli religijnej), wypracowano teologiczny charakter placówki dydaktycznej, skupiającej się nie tylko na nauce, ale także na życiu religijnym swoich wychowanków. Kres prężnemu rozwojowi szkoły stanowiły wydarzenia z lat 1905-1917. Tak zwana pierwsza rewolucja rosyjska, zapoczątkowana wydarzeniami „krwawej niedzieli”, czasowo przyczyniła się do dezorganizacji Akademii. Druga natomiast, datowana na rok 1917, definitywnie położyła kres blisko dwustuletniej, bogatej historii uczelni.
Moscow Theological Academy, since the beginning of its existence, dating from the second half of XVII century, was one of the most important educational institutions of Russian Empire. Processes of transformation – organizational (changing of location) and statutory (rejection of the Greek character given by the founders and starting learning and educating in the spirit of Russian religious thought) – developed orthodox nature of teaching institutions, focusing not only on learning but also on the religious life of their pupils. The events of the years 1905-1917 brought the end of the dynamic development of the school. The so-called first Russian revolution, initiated by „the Bloody Sunday”, temporarily contributed to the disorganization of the Academy. The second one, dated on 1917, finally ended the rich history of the university.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2014, 1; 135-153
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies