Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "oxidation reaction" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Enancjoselektywna enzymatyczna desymetryzacja katalizowana oksydoreduktazami. Reakcje utleniania. Część 1
    Enantioselective enzymatic desymmetrization catalyzed by oxidoreductases. Oxidation reactions. Part 1
    Autorzy:
    Karczmarska-Wódzka, A.
    Kołodziejska, R.
    Tafelska-Kaczmarek, A.
    Studzińska, R.
    Wróblewski, M.
    Augustyńska, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/172799.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    dehydrogenaza
    monooksygenaza
    reakcja utleniania
    dehydrogenase
    monooxygenase
    oxidation reaction
    Opis:
    The main advantage of biotransformation involving enzymes, compared to chemical processes, is a highly selective formation of products with precise configuration. Herein we describe enzymes participating in the oxidation processes, especially dehydrogenases and monooxygenases. Dehydrogenases are not only able to catalyze the enantioselective reduction of prochiral ketones, but they can also desymmetrize meso and prochiral diols through the enantioselective oxidation. As a result of this processes, optically active hydroxyketones, hydroxycarboxylic acids, and their derivatives are obtained. Cytochrome P450 monooxygenases (CYPs) constitute a family of heme-containing enzymes which exhibits a variety of catalytic activities. They catalyze different reactions, such as hydroxylation, epoxidation, oxidative deamination, or N- and (S)-oxidation. In the oxidation reaction with monooxygenases, the whole cells are commonly used as catalysts. The use of monooxygenases in the oxidation reaction of prochiral alkanes provides the optically active alcohols. It is very significant that these transformations are still difficult to carry out by chemical methods. Baeyer-Villiger monooxygenases (BVMO EC 1.14.13.X) effectively catalyze the nucleophilic and electrophilic oxidation reactions of various functional groups. BVMO are highly regio- and stereoselective enzymes, and their catalytic potential is used in the synthesis of optically pure lactones and esters. Keywords:
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2015, 69, 1-2; 35-51
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Enancjoselektywna enzymatyczna desymetryzacja katalizowana oksydoreduktazami. Reakcje utleniania. Część 2
    Enantioselective enzymatic desymmetrization catalyzed by oxidoreductases. Oxidation reactions. Part 2
    Autorzy:
    Karczmarska-Wódzka, A.
    Kołodziejska, R.
    Tafelska-Kaczmarek, A.
    Studzińska, R.
    Wróblewski, M.
    Augustyńska, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/172457.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    dioksygenaza
    oksydaza
    peroksydaza
    reakcja utleniania
    dioxygenase
    oxidase
    peroxidase
    oxidation reaction
    Opis:
    In continuation of our work, we herein describe next enzyme classes applied for oxidation reaction. Dioxygenases, oxidases, and peroxidases are successfully used in the synthesis of desymmetrization products with high yields and enantiomeric excesses. Aromatic dioxygenases, such as toluene dioxygenase (TDO), naphthalene dioxygenase (NDO), and biphenyl dioxygenase (BPDO) found in the prokaryotic microorganisms are enzymes belonging to the dioxygenase class and are the most commonly used in organic synthesis. The α-oxidation of various fatty acids in the presence of an α-oxidase from germinating peas is one of the few examples of oxidases application in asymmetric organic synthesis. The intermediary α-hydroxyperoxyacids can undergo two competing reactions: decarboxylation of the corresponding aldehydes or reduction to the (R)-2-hydroxy acids. In order to eliminate the competitive decarboxylation reaction tin(II) chloride is used as an in situ reducing agent. Peroxidases are the redox enzymes found in various sources such as animals, plants, and microorganisms. Due to the fact that, in contrast to monooxygenases, no additional cofactors are required, peroxidases are highly attractive for the preparative biotransformation. Oxidation reactions catalyzed by (halo)peroxydases are also often used in organic synthesis. N-Oxidation of amines, for instance, leads to the formation of the corresponding aliphatic N-oxides, aromatic nitro-, or nitrosocompounds. From a preparative synthesis standpoint, however, sulfoxidation of thioether is important since it was proven to proceed in a highly stereo- and enantioselective manner. Furthermore, depending on the source of haloperoxidase, chiral sulfoxides of opposite configurations can be obtained.
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2015, 69, 1-2; 53-64
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reakcje utleniania wybranych grup funkcyjnych z wykorzystaniem oxone® jako źródła tlenu cząsteczkowego
    The oxidation reactions of selected functional groups using oxone® as a source of molecular oxygen
    Autorzy:
    Zawadzki, P.
    Czardybon, W.
    Chrobok, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/172053.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    oxone
    ciecze jonowe
    reakcja utleniania
    epoksyd
    ionic liquids
    oxidation reaction
    epoxide
    Opis:
    Oxidation reactions belong to the group of the most commonly used processes in both organic and inorganic chemistry. The main issues in such transformation are usually safe handling of the oxidants as well as waste generation. Peroxymonosulfuric acid is one of the strongest oxidants. It was described for the first time in 1898 by Heinrich Caro. Nowadays, the commercial sources of KHSO5 are low-cost industrial bulk chemicals, e.g., the triple salt Oxone® (2KHSO5· KHSO4·K2SO4). These products are stable oxidizing agents commonly used in fine chemicals synthesis, and are easy to handle, non-toxic as well as generate non-polluting by-products. Over the past several years the scope of its use has extended. One of the most important transformation that have been made possible with the use of Oxone® are epoxidation and ketone formation. Epoxides and ketones are important synthetic building blocks widely used in the chemical industry for the production of pharmaceutical products, flavours, fragrances, resins, adhesives and paints. The use of Oxone® was demonstrated in several combinations both in classical methods that involved metal catalysis as well as in novel approaches with the use of microwaves and ionic liquids. Over the past 20 years, ionic liquids, together with supercritical fluids and water, have become powerful alternatives to conventional organic solvents. Ionic liquids are salts having in the structure an organic cation and an inorganic or organic anion, with a melting point below 100°C. The advantage of using ionic liquids is a big variety of available structures. Combinations of both ionic liquids and Oxone® offer an interesting alternative to classical oxidation methods used in industry.
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2016, 70, 5-6; 289-297
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenie uciążliwości zapachowej ciśnieniowej sieci kanalizacyjnej z wykorzystaniem odczynnika Fentona
    Reducing odor nuisance pressure sewerage system using Fenton’s reagent
    Autorzy:
    Nowicka, A.
    Zieliński, M.
    Dębowski, M.
    Dudek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/401449.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    zagniwanie ścieków
    reakcja Fentona
    pogłębione utlenianie
    wastewater decay
    Fenton reaction
    deep oxidation
    Opis:
    Celem opisanych badań było zaproponowanie metody pozwalającej wyeliminować bądź ograniczyć występowanie uciążliwości zapachowej kanalizacji komunalnej obserwowanej przy jednej z ulic w Mławie. W celu eliminacji uciążliwości zapachowej wykorzystano proces pogłębionego utleniania za pomocą odczynnika Fentona. Badania zmierzające do określenia niezbędnej dawki reagentów: PIX oraz perhydrolu wykazały, że zastosowanie najmniejszej testowanej dawki 0,1 g Fe2+/dm3 oraz 0,5 g H2O2/dm3 spowodowało zahamowanie podatności ścieków na zagniwanie.
    The aim of this study was to propose a method to eliminate or reduce the occurrence of odor nuisance municipal sewage system located at one of the streets in Mława. In order to eliminate odor nuisance uses advanced oxidation processes. Studies aimed at determining the dose required reagents: PIX and hydrogen peroxide showed that the use of the lowest dose tested of 0,1 g of Fe2+/dm3 and 0,5 g H2O2/dm3 resulted in inhibition susceptibility wastewater rotting.
    Źródło:
    Inżynieria Ekologiczna; 2016, 48; 174-180
    2081-139X
    2392-0629
    Pojawia się w:
    Inżynieria Ekologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie nowoczesnych czynników utleniających do usuwania wybranych barwników z roztworów wodnych
    The use of advanced oxidizing agents for the removing of the chosen dyes from aqueous solutions
    Autorzy:
    Bezak-Mazur, E.
    Dąbek, L.
    Ozimina, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/297027.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    barwniki
    degradacja
    nowoczesne procesy utleniania
    reakcja rodnikowa
    dyes
    degradation
    advanced oxidation processes
    radical reaction
    Opis:
    Usuwanie zanieczyszczeń organicznych z wód i ścieków, szczególnie w przypadku substancji trudno biodegradowalnych, pozostaje wciąż nierozwiązanym problemem. Wśród licznych metod coraz częściej zwraca się uwagę na możliwość zastosowania w tym celu nowoczesnych czynników utleniających. W prezentowanej pracy analizowano zmianę stężenia wybranych barwników pod wpływem działania UV (254 nm), nadtlenku wodoru oraz odczynnika Fentona. Do badań wybrano: fiolet krystaliczny (stężenie barwnika 10 mg/l) należący do grupy barwników trifenylometanowych, zwanych także barwnikami anilinowymi, czerwień fenolową (stężenie 70 mg/l) z grupy barwników kwasowych oraz zieleń naftolową (stężenie 100 mg/l) z grupy barwników nitrozowych. W efekcie działania wybranych czynników na wodne roztwory barwników obserwowano stopniowe odbarwianie oraz zakwaszanie układu reakcyjnego. Najwolniej rozkład barwników zachodził pod wpływem promieniowania UV, przy czym w przypadku czerwieni metylowej barwa roztworu utrzymywała się nawet po 80 min naświetlania. Istotny wzrost szybkości rozkładu barwników (ponad 10-krotny) obserwuje się w przypadku działania H2O2/UV. W tych warunkach obserwuje się dla wszystkich barwników synergiczny efekt pogłębionego utleniania w stosunku do UV. Wzrost dawki utleniacza skutkuje ok. 2,5-krotnym wzrostem szybkości rozkładu barwników. Stwierdzono, że najskuteczniejszym czynnikiem utleniającym jest odczynnik Fentona w obecności promieniowania UV Fe2+/H2O2/UV przy stosunku Fe:H2O2 wynoszącym 1:5. W tych warunkach redukcję stężenia na poziomie 97% obserwuje się już po 3 min, co skutkuje całkowitym odbarwieniem analizowanego roztworu.
    Removing organic impurities, particularly difficult-to-biodegrade substances, from water and wastewater is an important problem requiring further investigation. An increasing number of researchers consider the use of Advanced Oxidation Processes (AOPs). This paper discusses the effects of UV radiation (254 nm), hydrogen peroxide, and Fenton's reagent on the concentration of dyes. The dyes selected for the analysis were: methyl violet with a concentration of 10mg/l representing triphenylmethane dyes, also known as aniline dyes; phenol red with a concentration of 100 mg/l, representing acid dyes; and naphthol green with a concentration of 70 mg/l representing nitro dyes. It was found that the exposure to these oxidants resulted in gradual decolourization and acidification of the reaction mixture. The slowest decomposition rates were observed during the exposure to UV radiation; in the case of phenol red, the colour of the solution remained unchanged even after 80 minutes of exposure. The exposure to H2O2/UV caused a considerable (more than tenfold) increase in the decomposition rate. The synergistic effect of H2O2 and UV radiation resulting in enhanced oxidation was observed for all the dyes. An increase in the amount of oxidant resulted in a 2.5-fold increase in the dye decomposition rate. The test results illustrate that Fenton's reagent with UV radiation was the most effective oxidizing agent. After 3 minutes of exposure to the Fe2+/H2O2/UV system with the weight ratio of Fe2+:H2O2 being 1:5, there was a 97% decrease in the dye concentration followed by complete decolourization of the solution.
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2009, 12, 2; 143-151
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reakcje i procesy katalityczne. Cz. IV
    Autorzy:
    Sarbak, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/274359.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Roble
    Tematy:
    procesy katalityczne
    reakcja katalityczna
    amoniak
    utlenianie amoniaku
    catalytic processes
    catalytic reaction
    ammonia
    ammonia oxidation
    Źródło:
    LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2010, 15, 5; 23-31
    1427-5619
    Pojawia się w:
    LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości modyfikacji procesu Fentona w aspekcie skuteczności utleniania trudno biodegradowalnych zanieczyszczeń organicznych
    Modification possibilities for oxidation effectiveness of hard degradable organic pollutants
    Autorzy:
    Janda, Anna
    Marcinkowski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237712.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    reakcja Fentona
    rodniki hydroksylowe
    nadtlenek wodoru
    nadtlenek wapnia
    stabilizacja chemiczna
    utlenianie zanieczyszczeń organicznych
    Fenton reaction
    hydroxyl radicals
    hydrogen peroxide
    calcium peroxide
    chemical stabilization
    oxidation of organic contaminants
    Opis:
    Mechanizm procesu Fentona pozwala na usuwanie trudno biodegradowalnych związków organicznych z wody, ścieków, gleby oraz osadów. Klasyczna reakcja Fentona zachodzi w środowisku kwasowym, które zapewnia skuteczne tworzenie rodników hydroksylowych. Temperatura i pH środowiska reakcji są najważniejszymi parametrami decydującymi o dynamice przebiegu procesu Fentona oraz o chemizmie zachodzących reakcji. Środowisko kwasowe reakcji Fentona pozwala na dysocjację źródła tlenu do rodników, jednak z drugiej strony jest przyczyną zbyt szybkiego rozkładu niestabilnego H2O2 i powoduje wzrost temperatury środowiska reakcji. Takie warunki procesu są obarczone wysokim prawdopodobieństwem utraty potencjału utleniającego w wyniku reakcji konkurencyjnych. Z tego względu możliwe są różne modyfikacje klasycznego procesu Fentona, takie jak stosowanie alternatywnego źródła tlenu (CaO2), innej formy katalizatora reakcji i/lub środków chelatujących oraz wykorzystanie promieniowania nadfioletowego. Modyfikacje te pozwalają na zwiększenie wartości pH reakcji, bez znaczącej utraty rodników hydroksylowych. Doświadczenia badawcze wskazują, że stopień usunięcia zanieczyszczeń organicznych, w zależności od zastosowanych konfiguracji procesu Fentona i dawek reagentów, może sięgać niemal 100%.
    The Fenton mechanism allows for removal of difficult-to-degrade organic compounds from water, wastewater, soil, and sediments. The classic Fenton reaction takes place in acidic pH, which ensures effective hydroxyl radicals formation. Temperature and pH of the reaction environment are the key parameters affecting the Fenton process and chemistry of the reactions involved. The acidic conditions allow for dissociation of the oxygen source into radicals. On the other hand, however, they cause rapid decomposition of labile H2O2, leading to an increase in temperature of the reaction environment. Under these circumstances, there is a high likelihood of losing the oxidative potential through competitive reactions. For this reason, various modifications of the classic Fenton reaction are applied, including the use of an alternative source of oxygen (CaO2) or a different form of the reaction catalyst and/or chelating agents as well as UV radiation application. These modifications allow for an increase in pH without a significant loss of hydroxyl radicals. The research experience indicates that the degree of contaminants removal may reach even 100%, depending on the applied Fenton process configurations and reagent doses.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2019, 41, 1; 47-53
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwie dekady chemo-enzymatycznej reakcji Baeyera-Villigera
    Two decades of chemo-enzymatic Baeyer-Villiger reaction
    Autorzy:
    Drożdż, A.
    Bielas, R.
    Chrobok, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/171768.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    reakcja Baeyera-Villigera
    chemo-enzymatyczna reakcja Baeyera-Villigera
    laktony
    utlenianie cyklicznych ketonów
    lipaza B Candida antarctica
    chemo-enzymatic Baeyer–Villiger reaction
    lactones
    cyclic ketones oxidation
    lipase B Candida antarctica
    Opis:
    The Baeyer–Villiger oxidation of ketones to lactones or esters is a reaction of significant interest in organic chemistry owing to very wide range of possible applications, e.g. in the synthesis of antibiotics, steroids, pheromones and monomers for polymerisation. The organic percarboxylic acids typically used as oxidants in these reactions are fairly expensive, often poorly stable and hazardous, and this consequently limits their commercial application. Therefore, the chemo-enzymatic approach appears to be a very attractive alternative. The paper presents literature reports concerning the application the use of lipase B from Candida antarctica in the chemo-enzymatic Baeyer-Villiger oxidation. It involves oxidation of long- or medium-chain carboxylic acids with H2O2 or urea hydrogen peroxide to generate in situ peracid which is later used to oxidise ketones to lactones.
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2014, 68, 11-12; 1031-1048
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie odczynnika Fentona modyfikowanego nanożelazem do rozkładu barwników azowych (AR27 i RB5) w roztworach wodnych
    Application of Fenton reagent modified with nano zero-valent iron to removal of azo dyes (AR27 and RB5) from aqueous solutions
    Autorzy:
    Barbusiński, K.
    Kliś, S.
    Thomas, M.
    Kudlek, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237608.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    barwniki
    oczyszczanie ścieków
    utlenianie
    rozkład
    odczynnik Fentona
    modyfikacja reakcji Fentona
    nanożelazo
    dyes
    Acid Red 27
    Reactive Black 5
    wastewater treatment
    oxidation
    degradation
    the Fenton reagent
    modified Fenton reaction
    nano zero-valent iron
    Opis:
    Badano skuteczność rozkładu dwóch barwników azowych (Acid Red 27 – AR27 oraz Reactive Black 5 – RB5) w roztworach wodnych o stężeniu 100 mg/dm3 poddanych działaniu odczynnika Fentona modyfikowanego nanożelazem (H2O2/nFeo). W przypadku każdego barwnika określono najkorzystniejsze wartości parametrów procesu, przy których uzyskano widoczne odbarwienie roztworu (barwnik AR27: pH=3, dawka H2O2 40 mg/dm3, dawka nFeo 60 mg/dm3, czas reakcji 15 min, barwnik RB5: pH=3, dawka H2O2 50 mg/dm3, dawka nFeo 20 mg/dm3, czas reakcji 15 min). W tych warunkach zmniejszenie wartości ChZT roztworów barwników AR27 i RB5 wynosiło odpowiednio 82,6% i 86,5, a zmniejszenie ich toksyczności (mierzonej testem Microtox) – odpowiednio 100% i 92,7%. W celach porównawczych do rozkładu barwników zastosowano także klasyczny odczynnik Fentona (H2O2/Fe2+). Widoczne odbarwienie wodnego roztworu barwnika AR27 uzyskano w tym przypadku przy pH=3,5, dawce H2O2 60 mg/dm3, stosunku [Fe2+]/[H2O2]=0,3 w czasie 15 min, a barwnika RB5 pH=3,5, dawce H2O2 40 mg/dm3, stosunku [Fe2+]/[H2O2]=0,75 w czasie 15 min. Zmniejszenie wartości ChZT roztworów AR27 i RB5 wynosiło odpowiednio 71,5% i 71,8%, a zmniejszenie ich toksyczności – 100% i 84,4%. Obie zastosowane metody utleniania, poza odbarwieniem roztworów wodnych, pozwoliły na zmniejszenie wartości ChZT roztworów barwników do 21÷49 mgO2/dm3. Zgodnie z klasyfikacją toksyczności próbek wodnych, wszystkie badane roztwory barwników z klasy próbek wysokotoksycznych (toksyczność >75%), po poddaniu ich działaniu odczynnika Fentona można uznać za nietoksyczne (toksyczność <25%).
    Effectiveness of two azo dyes decomposition (Acid Red 27 – AR27 and Reactive Black 5 – RB5) with the Fenton reagent modified with nanoiron (H2O2/nFeo) was studied in aqueous solutions at a concentration of 100 mg/L. For each dye, the most favorable process parameters were determined to obtain visual discoloration of tested solutions (AR27: pH = 3, H2O2 = 40 mg/L, nFeo = 60 mg/L, t = 15 min; RB5: pH = 3, H2O2 = 50 mg/L, nFeo = 20 mg/L, t = 15 min). Under these conditions, the decrease in COD values for AR27 and RB5 was 82.6% and 86.5, respectively and in toxicity (Microtox test) – 100% and 92.7%, respectively. For comparative purposes, classic Fenton reagent (H2O2/Fe2+) was also used for the dye decomposition. For AR27, the visual discoloration of the aqueous solution was obtained within 15 min at pH = 3.5, H2O2 = 60 mg/L, [Fe2+]/[H2O2]=0.3 and for RB5 – within 15 min at pH = 3.5, H2O2 = 40 mg/L, [Fe2+]/[H2O2]=0.75. The decrease in COD values for AR27 and RB5 was 71.5% and 71.8%, respectively and in toxicity – 100% and 84.4%, respectively. Both oxidation methods applied, beside visual discoloration of the aqueous solutions, allowed for the COD reduction to the level of 21–49 mgO2/L. According to the toxicity classification for water samples, all the highly toxic samples of dye solutions tested (toxicity >75%) could be considered non-toxic (toxicity <25%) after the Fenton reagent application.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2018, 40, 3; 35-39
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane farmakokinetyczne interakcje leków w trakcie leczenia padaczki. Część II
    Selected pharmacokinetic drug interactions during treatment of epilepsy. Part II
    Autorzy:
    Jastrzębski, Karol
    Kacperska, Magdalena Justyna
    Kozera-Kępiniak, Alicja
    Klimek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053388.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    CYP2C19
    CYP2C9
    CYP2D6
    CYP2E1
    CYP3A4
    UDP- glucuronosyltransferases
    elimination
    glucuronidation
    metabolism of drugs
    reaction of the second phase
    the reaction of the first phase oxidation of drugs
    valproic acid
    metabolizm leków
    reakcja pierwszej fazy
    oksydacja leków
    reakcja drugiej fazy
    glukuronidacja
    kwas walproinowy
    eliminacja leku
    UDP-glukuronylotransferazy
    Opis:
    Epilepsy is a disease of unknown cause to the end, mainly characterized by the occurrence of unprovoked seizures. A seizure is a temporary change, in turn, reactivity or physiological change in part or whole brain. Seizures are divided into partial, generalized and unclassified. The concept of drug-resistant epilepsy may seem somewhat obvious and intuitively understandable, but not yet developed a detailed definition of commonly accepted. As a result, doctors and researchers use very different criteria and, in some cases, even give up the precise criteria, which makes it difficult to compare the results of clinical trials and the development of practical guidelines. In the treatment of epilepsy, there is no one standard way to proceed. The aim of epilepsy treatment is complete seizure control and getting the least side effects during treatment with antiepileptic drugs. The drug should be tailored to the type of seizure or epilepsy syndrome, the frequency and severity of seizures. The choice depends on the type of drug seizures, for example, primary generalized seizures, valproic acid is used, and secondarily generalized seizures and partial carbamazepine. Older-generation drugs (phenytoin, phenobarbital, primidone) is slowly becoming obsolete. However, may be prescribed for specific indications. There is also a large group of new drugs (lamotrigine, vigabatrin, oxcarbazepine, gabapentin, levetiracetam, felbamat, topiramate, tiagabine), which are becoming increasingly popular. The emergence of a new generation of drugs gave them some advantage over older-generation drugs. They are characterized by greater specificity of action, improved pharmacokinetic properties, better evaluation of clinical trials and less side effects. These drugs are in clinical trials, and direct observation of lessons can be drawn that they are very useful in some types of epilepsy. There is no doubt that further research and observation. This article presents a brief overview of the pharmacokinetic properties of selected drugs as well as potential interactions between them. Properly processes of absorption, metabolism, distribution and elimination of drugs determine the appropriate therapeutic efficacy. The success of treatment can also significantly affect the pharmacokinetic and pharmacodynamic interactions.
    Padaczka to choroba o nieznanej do końca etiologii, charakteryzująca się występowaniem nieprowokowanych napadów padaczkowych. Napad padaczkowy to z kolei przejściowa zmiana reaktywności lub zmiana stanu fizjologicznego części bądź całego mózgu. Napady dzielą się na: częściowe, uogólnione i niesklasyfikowane. Pojęcie padaczki lekoopornej może się wydawać oczywiste i zrozumiałe, niemniej jednak nie opracowano dotychczas powszechnie uznawanej szczegółowej definicji. W efekcie lekarze i badacze stosują bardzo różne kryteria, a w niektórych przypadkach nawet rezygnują z dokładnych kryteriów, co znacznie utrudnia porównywanie wyników badań klinicznych i tworzenie wytycznych. W leczeniu padaczki nie występuje jeden standardowy sposób postępowania. Celem terapii padaczki jest całkowita kontrola napadów i uzyskanie jak najmniejszych objawów niepożądanych podczas leczenia lekami przeciwpadaczkowymi. Lek powinien być dostosowany do typu napadu lub zespołu padaczkowego, częstości i ciężkości napadów. Wybór leków zależy od rodzaju napadów, przykładowo w napadach pierwotnych uogólnionych stosowany jest kwas walproinowy, natomiast we wtórnie uogólnionych i częściowych – karbamazepina. Leki starszej generacji (fenytoina, fenobarbital, prymidon) powoli wychodzą z użycia. Mogą być jednak przepisywane z powodu indywidualnych wskazań. Jest też bardzo duża grupa nowych leków (lamotrygina, wigabatryna, okskarbazepina, gabapentyna, lewetyracetam, felbamat, topiramat, tiagabina), które stają się coraz bardziej popularne. Pojawienie się leków nowej generacji dało im pewną przewagę w stosunku do starszych leków. Cechują je: większa swoistość działania, lepsze właściwości farmakokinetyczne, lepsza ocena klinicznych prób i słabsze objawy niepożądane. Z badań klinicznych i z bezpośrednich obserwacji wynika, iż są to leki bardzo przydatne w niektórych typach padaczek. Nie ulega wątpliwości, że potrzebne są dalsze badania i obserwacje. W niniejszym artykule przedstawiono krótki przegląd właściwości farmakokinetycznych wybranych leków, a także potencjalne interakcje między nimi. Prawidłowo przebiegające procesy wchłaniania, metabolizmu, dystrybucji i eliminacji leków warunkują odpowiednią skuteczność terapeutyczną. Na powodzenie leczenia mogą także znacząco wpłynąć interakcje farmakokinetyczne i farmakodynamiczne.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 1; 50-55
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies