Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "infarction" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Wzrost po traumie a zadowolenie z życia u osób po zawale serca
Posttraumatic growth and satisfaction with life in persons after myocardial infarction
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178118.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
Posttraumatic growth
life satisfaction
myocardial infarction
Opis:
The aim of the study was to investigate the relationship between posttraumatic growth, which was a consequence of experienced traumatic event and the level of satisfaction with life. The study group consists of 86 person (62 men and 24 women), aged 36-87 (M = 60,5; SD = 10,05), who experienced myocardial infarction. Half of them participated in rehabilitation program. Two methods were used in the study: Life Satisfaction Questionnaire and Posttraumatic Growth Inventory. The results revealed poor relationship between positive changes aftermath trauma and life satisfaction. The overall score of Life Satisfaction Questionnaire correlates only with positive changes in relations to others. These changes appeared the main predictor of satisfaction with life among persons with myocardial infarction.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2014, XIX, 1; 140-154
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia i aktywność zawodowa pacjenta po przebytym zawale mięśnia sercowego
Quality of life and professional activity of the patient after myocardial infarction
Autorzy:
Kamińska, Marta
Rybka, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029742.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
myocardial infarction
quality of life
professional activity
Opis:
Introduction. Myocardial infarction is the most common cardiovascular disease. It is the necrosis of muscle cells in a particular area of the heart, caused by the coronary vessel occlusion, usually due to atherosclerotic plaque rapture. A patient after a heart attack must make necessary changes related to his current lifestyle. Early diagnosis of the disease, invasive treatment, early rehabilitation and nursing care determine recovery and the return to a normal life and work . The aim. The aim of this study is to recognize selected problems affecting the quality of life of a patient after myocardial infarction. A case report. The patient was hospitalized because of a severe chest pain and the feeling of numbness in the upper limbs. He requires observation and help with moving and performing everyday activities. The patient fears for his own life. Discussion. The topic of the discussion are symptoms, diagnostics and risk factors for myocardial infarction. Issues related to the impact of the disease on the patient's professional activity and the quality of life in all spheres were raised. Results and conclusions. Myocardial infarction and its consequences , significantly disturb the patient's performance in all areas of his life. I n addition to pharmacotherapy, care and rehabilitation, educational activities aiming at the patient and his family in order to change their lifestyle are of key importance.
Wstęp. Zawał mięśnia sercowego jest najczęściej występującym schorzeniem układu krążenia. Jest to martwica komórek mięśniowych określonego obszaru serca, która została wywołana zamknięciem światła naczynia wieńcowego, najczęściej w wyniku pęknięcia blaszki miażdżycowej. Pacjent po zawale serca musi dokonać wielu zmian związanych z jego dotychczasowym trybem życia. Jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby, inwazyjne leczenie, wczesna rehabilitacja oraz opieka pielęgniarska warunkują powrót do zdrowia oraz do życia w środowisku domowym i zawodowym. Cel. Celem niniejszej pracy jest rozpoznanie i analiza wybranych problemów wpływających na jakość życia pacjenta po przebytym zawale mięśnia sercowego. Opis przypadku. Pacjent hospitalizowany z powodu silnego bólu w klatce piersiowej oraz uczucia drętwienia kończyn górnych. Wymaga obserwacji oraz pomocy przy poruszaniu się oraz wykonywaniu czynności dnia codziennego. Pacjent czuje lęk oraz strach o własne życie. Dyskusja. Tematem dyskusji są objawy, diagnostyka oraz czynniki ryzyka zawału mięśnia sercowego. Zostały poruszone tematy związane z wpływem choroby na aktywność zawodową pacjenta oraz jakość życia we wszystkich sferach. Wyniki i wnioski. Zawał serca i jego konsekwencje znacząco zaburzają funkcjonowanie pacjenta we wszystkich obszarach jego życia. Istotnym elementem obok farmakoterapii, pielęgnacji i rehabilitacji mają działania edukacyjne ukierunkowane na pacjenta i jego rodzinę w celu zmiany stylu życia.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2018, 3, 4; 68-89
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja kardiologiczna czynnikiem poprawy jakości życia chorych po przebytym zawale mięśnia sercowego
Cardiac rehabilitation as a factor improving the quality of life of patients after myocardial infarction
Autorzy:
Łuczak, Małgorzata
Posłuszna-Owcarz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029991.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
patient
myocardial infarction
quality of life
rehabilitation
Opis:
Introduction. Cardiovascular diseases are one of the most serious health problems of the contemporary world contributing to disability and premature death. A history of myocardial infarction for most patients is a situation which seriously affects their further life and that of their loved ones. Properly implemented cardiac rehabilitation brings significant benefits. It contributes to lifestyle modification, promoting physical activity, giving up drugs, weight loss, change in eating habits. Aim. The aim of the research is to understand and analyze the impact of cardiac rehabilitation on the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The study was conducted in the District Hospital in Inowrocław. It included 100 patients after myocardial infarction. The test used diagnostic survey method applying a questionnaire of our own design. Results. Our findings revealed that cardiac rehabilitation resulted in a significant increase of people with an active lifestyle, which positively affects patients’ quality of life. Conclusions. 1. The state of knowledge of patients after myocardial infarction on cardiac rehabilitation depends significantly on the level of education of the respondents. 2. The use of specialist support in patients after myocardial infarction depends significantly on the place of residence of the respondents. 3. The benefits of cardiac rehabilitation in patients after myocardial infarction depend significantly on its duration. 4. The material situation of patients after myocardial infarction implementing rehabilitation program is significantly conditioned on their financial status. 5. Following appropriate diet by patients after myocardial infarction depends significantly on the financial status. The least wealthy group of patients in their vast majority do not apply a proper diet or have strong difficulties with the its implementation.
Wstęp. Choroby układu krążenia są jednym z najpoważniejszych problemów zdrowotnych współczesnego świata przyczyniają się do niepełnosprawności i przedwczesnych zgonów. Przebycie zawału mięśnia sercowego dla większości pacjentów jest sytuacją, która poważnie wpływa na dalsze ich życie jak i ich najbliższych. Prawidłowo realizowana rehabilitacja kardiologiczna przynosi znaczące korzyści. Przyczynia się bowiem do modyfikacji stylu życia, promując aktywność fizyczną, rezygnację z używek, zmniejszenie masy ciała, zmianę nawyków żywieniowych. Cel. Celem badań jest poznanie i analiza wpływu rehabilitacji kardiologicznej na jakość życia chorych po przebytym zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Szpitalu Powiatowym w Inowrocławiu. W badaniach uczestniczyło 100 pacjentów będących po przebytym zawale mięśnia sercowego. Dla przeprowadzenia badań wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego z użyciem kwestionariusza ankiety własnej konstrukcji. Wyniki. Wykonane badania pozwoliły stwierdzić, że rehabilitacja kardiologiczna spowodowała znaczący wzrost osób prowadzących aktywny tryb życia, co korzystnie wpływa na jakość życia pacjentów. Wnioski. 1. Stan wiedzy chorych po zawale mięśnia sercowego na temat rehabilitacji kardiologicznej zależy istotnie od poziomu wykształcenia osób badanych. 2. Korzystanie z pomocy specjalistycznej wśród chorych po przebyciu zawału mięśnia sercowego zależy istotnie od miejsca zamieszkania osób badanych. 3. Korzyści z rehabilitacji kardiologicznej wśród chorych po zawale mięśnia sercowego są zależne istotnie od czasu jej trwania. 4. Sytuacja materialna chorych po zawale mięśnia sercowego realizujących program rehabilitacji istotnie zależy od statusu finansowego. 5. Stosowanie prawidłowej diety wśród chorych po zawale mięśnia zależy istotnie od statusu finansowego. Najmniej zamożna grupa chorych w znacznej większości nie stosuje odpowiedniej diety lub ma zdecydowane trudności z prowadzeniem prawidłowego sposobu odżywiania.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2016, 1, 4; 16-25
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego
Assessment of the quality of life of patients after myocardial infarction
Autorzy:
Waszak, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19233484.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
jakość życia
czynniki ryzyka
zawał mięśnia sercowego
życie po zawale
leczenie
quality of life
risk factors
myocardial infarction
life after myocardial infarction
treatment
Opis:
Wstęp. Zawał mięśnia sercowego jest to zamknięcie lub zmniejszeniem tętnicy wieńcowej spowodowany zakrzepem, co prowadzi do martwicy mięśnia sercowego. Zawał serca stanowi poważny problem u wielu chorych, może ono doprowadzić do spadku jakości życia. Jest to częste schorzenie występujące w Polsce jak i w innych krajach wysoko rozwiniętych. Cel pracy. Celem pracy była ocena jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. W niniejszej pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Do przeprowadzenia badań użyto anonimowego kwestionariusza ankiety własnej oraz kwestionariusz SF-36 do oceny jakości życia. Grupę badaną stanowiło 99 osób, zarówno kobiety jak i mężczyźni w wieku od 35 do 87 lat przebywający na Oddziale Kardiologii we Włocławku.  Każda osoba poddana badaniu została poinformowana o anonimowości, celu przeprowadzonych badań oraz sposobie wypełnienia badań. Wyniki. Przeważająca grupa osób stanowili mężczyźni – 59,6%. Respondenci oszacowali jakość życia znaczące pogorszenie stanu psychicznego oraz mniejszej sprawności fizycznej. Udowodniono, że przebyty zawał mięśnia sercowego ma negatywny wpływ na jakość życia. Aż 43,4% ankietowanych wykazało niezadowolenie ze swojego stanu zdrowia oraz to, że od wystąpienia zawału czują się gorzej niż w poprzednim roku (60,6%). Pacjenci odczuwają ograniczenia czynności wymagających zwiększonego zapotrzebowania energetycznego takich, jak: bieganie, podnoszenie ciężarów, uprawianie sportów o dużym zaangażowaniu po zawale. Ograniczenia dotknęły aż 83,8% ankietowanych. Badana grupa osób po przebytym zawale doznaje częstego zmęczenia jest to 40,4%, a 79,9% osób odczuwa krótkotrwałego zmęczenia. Wnioski. 1. Przebyty zawał mięśnia sercowego ma negatywny wpływa na jakość życia, 43,4% ankietowanych wskazuje niezadowolenie ze stanu swojego zdrowia. Pozostałe 60,6% określa stan swojego zdrowia jako gorszy niż w poprzednim roku. 2. Jakość życia pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego charakteryzuje się pogorszeniem stanu psychicznego i ograniczoną sprawnością fizyczną. Dla badanej próby respondenci wskazali pogorszenie stanu psychicznego w tym: 2% ciągle było załamanych i smutnych, z kolei 57,6% odczuwało załamanie i smutek przez jakiś czas. Ograniczenia fizyczne wynikające ze zwiększonego zapotrzebowania energii wskazało 83,8% ankietowanych.
Introduction. Myocardial infarction is to occlude or attach a coronary artery, followed by a thrombus, leading to myocardial necrosis. Myocardial infarction is a problem in many diseases, it can lead to a decrease in the quality of life. Myocardial infarction is often a disease visible in Poland as well as in other highly developed countries. Aim. Assessment of the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The method of diagnostic survey was used in this study. An anonymous self-questionnaire and the SF-36 questionnaire for assessing the quality of life were used to conduct the research. The study group consisted of 99 people, both women and men aged 35 to 87, staying at the Department of Cardiology in Włocławek. Each person subjected to the study was informed about the anonymity, the purpose of the research and the method of completing the research. Results. The predominant group of people were men - 59.6%. The respondents assessed the quality of life as a significant deterioration of mental state and lower physical fitness. It has been proven that a previous myocardial infarction has a negative impact on the quality of life. 43.4% of respondents are dissatisfied with their health and feel worse since the onset of a heart attack than in the previous year, it is 60.6%. Patients feel restricted to activities requiring increased energy demand, such as: running, lifting weights, practicing sports with high involvement after heart attack. The restrictions affected as many as 83.8% of respondents. The surveyed group of people after a heart attack experiences frequent fatigue - 40.4%, and 79.9% of people experience short-term fatigue. Conclusions.1. A previous myocardial infarction has a negative impact on the quality of life. 43.4% of respondents indicate dissatisfaction with their health. The remaining 60.6% describe their health as worse than in the previous year. 2. The quality of life of patients after myocardial infarction is characterized by deterioration of mental state and limited physical fitness. For the surveyed population, respondents indicated a deterioration in their mental state, including: 2% were constantly depressed and sad, while 57.6% felt depressed and sad for some time. Physical limitations resulting from increased energy demand were indicated by 83.8% of respondents.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 1; 39-58
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola odbarczenia kostnego czaszki w udarze niedokrwiennym
The role of decompressive craniectomy in ischaemic stroke
Autorzy:
Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053035.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
udar niedokrwienny
złośliwy udar tętnicy środkowej mózgu
udar móżdżku
kraniektomia odbarczająca
kraniektomia podpotyliczna
ischaemic stroke
malignant mca infarction
cerebellar infarction
decompressive craniectomy
suboccipital
craniectomy
Opis:
Malignant ischaemic stroke i.e. one accompanied by extensive oedema bringing about raised intracranial pressure, carries a significant mortality risk as well as a substantial likelihood of permanent neurological deficits. This paper reviews the history of decompressive craniectomy in the management of ischaemic stroke and presents the current views on its usefulness in both supra- and infratentorial infarctions. The surgical technique was looked over along with common complications of surgery. The results of prospective randomised clinical trials: DECIMAL, HAMLET and DESTINY I and II were presented. They have confirmed the role of decompressive surgery in the cases of infarction in the MCA territory. In patients who deteriorate neurologically despite the best medical therapy, decompressive craniectomy, particularly if carried out within the first 48 hours from the onset, yet before the decline of the neurological condition, considerably improves the outcome. Nonetheless, various issues require further studies. The most important ones are: to define the age limit beyond which the patients would not benefit from surgery, to list clearly clinical and radiological indications for decompression, including the cases in which thrombolysis or mechanical revascularisation have been attempted, and finally, to work out the standards of an informed consent for the procedure. To date, no prospective randomised trials assessing the role of surgery in infratentorial infarctions have been conducted. However, on the basis of retrospective studies, suboccipital decompressive craniectomy is strongly recommended in patients with cerebellar ischaemic stroke and decreased level of consciousness, in whom medical treatment failed. The outcome improves along with the better clinical condition at surgery. Ventricular drainage as a single means of decompression does not seem to be indicated whereas its use before suboccipital craniectomy is still a matter of debate.
Tak zwany złośliwy udar niedokrwienny – przebiegający z nasilonym obrzękiem, powodującym ciasnotę wewnątrzczaszkową – obarczony jest znaczną śmiertelnością i ryzykiem trwałych ubytków neurologicznych. W artykule omówiono historię kraniektomii odbarczającej i zebrano aktualne poglądy na jej zastosowanie w leczeniu takiego typu udaru – zarówno nadnamiotowego, jak i dotyczącego móżdżku. Przedstawiono technikę wykonania odpowiednich zabiegów i omówiono ich powikłania. Szczególną uwagę poświęcono przeglądowi wyników prospektywnych badań randomizowanych: DECIMAL, HAMLET oraz DESTINY I i II. Ugruntowały one rolę leczenia chirurgicznego chorych z udarem z dorzecza tętnicy środkowej mózgu. W przypadkach, w których stan neurologiczny pogarsza się mimo terapii zachowawczej, operacja odbarczająca – zwłaszcza przeprowadzona w ciągu pierwszych 48 godzin trwania choroby, przed załamaniem się stanu chorego – znacznie poprawia rokowanie. Niemniej szereg kwestii wymaga dalszych badań. Chodzi zwłaszcza o ustalenie granicy wieku chorych kwalifikujących się do zabiegu, określenie ścisłych wskazań klinicznych i radiologicznych do jego przeprowadzenia, również w przypadkach wcześniejszych prób trombolizy lub mechanicznego udrożnienia tętnicy, a także o wypracowanie standardów związanych z uzyskiwaniem zgody na operację. Do tej pory nie przeprowadzono prospektywnych badań randomizowanych oceniających skuteczność leczenia operacyjnego udarów podnamiotowych. Mimo to zaleca się wykonywanie odbarczenia w przypadkach nieskutecznego leczenia zachowawczego, zwłaszcza w razie wystąpienia zaburzeń przytomności. Wyniki wydają się tym lepsze, im lepszy był stan pacjenta w momencie operacji. Drenaż komorowy jako jedyna metoda odbarczenia nie wydaje się wskazany, a zasadność jego zastosowania jako wstępu do kraniektomii podpotylicznej pozostaje przedmiotem dyskusji.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 4; 235-244
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane czynniki psychospołeczne występujące w pracy zawodowej osób po przebytym zawale mięśnia sercowego
Psychosocial factors appearing in work performed by people affected by myocardial infarction
Autorzy:
Grochulska, Agnieszka
Lesińska-Sawicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1115296.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
myocardial infarction
anxiety
stress
work environment
zawał mięśnia sercowego
lęk
stres
środowisko pracy
Opis:
Introduction: A significant growth has been observed in the number of scientific proves indicating an independent contribution of psychosocial factors, such as the nature, organization and conditions of work performed by patients, to the risk of developing cardiovascular disease. The purpose: The purpose of this paper is to analyse the influence of selected psychosocial factors appearing in professional work of patients on the experience of myocardial infarction. Evidence and methods: The examined material was provided by 150 respondents - randomly chosen patients of a provincial cardiology clinic, affected by infarct.The research was conducted between April 2014 and May 2015, up to six months after the occurrence of acute coronary heart disease, treated in Słupsk and Cardiological Rehabilitation Center of the Voivodship Specialist Hospital in Słupsk on the day of admission. Empirical evidence was collected by the use of a diagnostic survey based on a survey questionnaire and the authors’ own questionnaire mentioned above. The authors used a diagnostic questionnaire method to collect the empirical material, a square Chi test by Pearson and contingency indicator in statistical analysis. Results: The conducted research has shown that professional stress and the performance of tasks related to stressful daily situations are important factors when talking about the risk of developing myocardial infarction. For about 30% of the men examined following myocardial infarction the most intensely felt emotion while implementing work related task was the stress connected with the excess number of work obligations and tasks that they have been committed to do. On the other hand, for about 24.7% of women the biggest job-related stress factor was the atmosphere and relationships with both colleagues and supervisors. Their levels of stress increased as their professional careers progressed. Conclusions: Invasive cardiology and cardiac surgery should support integrated cardiac prophylactic activities including factors appearing in the work environment.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2019, 1, 30; 173-185
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedszpitalna teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG i bezpośrednia transmisja do ośrodka kardiologii inwazyjnej w celu zmniejszenia opóźnienia leczenia interwencyjnego (PCI) u pacjentów ze STEMI. Doniesienie wstępne
Wireless prehospital 12-lead electrocardiographic transmission and direct referral to the interventional centre to reduce treatment delay in patients with STEMI. A preliminary report
Autorzy:
Mężyński, G.
Kralisz, P.
Nowak, K.
Bachórzewska-Gajewska, H.
Poniatowski, B.
Prokopczuk, P.
Gugała, K.
Żuk, J.
Musiał, W.
Dobrzycki, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/262034.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
zawał mięśnia sercowego
teletransmisja EKG
pierwotna PCI
myocardial infarction
ECG transmission
primary PCI
Opis:
Wstęp. Wczesne rozpoznanie oraz zastosowanie terapii reperfuzyjnej mają istotne znaczenie w rokowaniu u pacjentów z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI - ST Segment Elevation Myocardial Infraction). Pierwotna angioplastyka wieńcowa (pPCI - Primary Percutaneous Coronary Intervention) jest obecnie najlepszą metodą leczenia. Większość pacjentów z zawałem serca jest przyjmowanych do szpitali rejonowych i musi być transportowana do ośrodków kardiologii interwencyjnej (OKI), co powoduje znaczne wydłużenie czasu do rozpoczęcia leczenia. Kwalifikacja zaburzenia w oparciu o teletransmisję EKG (tele-EKG), a następnie bezpośredni transport chorego do OKI mogą to opóźnienie zmniejszyć. Cel. Celem pracy jest ocena porównawcza czasu rozpoczęcia leczenia interwencyjnego z wykorzystaniem teletransmisji EKG i bezpośredniego transportu pacjentów z zawałem STEMI do OKI oraz w przypadku przyjęcia pacjentów do szpitali rejonowych. Metody. Pacjentów z podejrzeniem zawału serca poddano ocenie lekarskiej w miejscu zdarzenia. Wykonywano także 12 odprowadzeniowy zapis EKG, który natychmiast transmitowano do OKI przez telefon komórkowy. W oparciu o typowe objawy podmiotowe oraz zapis EKG kardiolog interwencyjny decydował o bezpośrednim transporcie chorego do OKI, z pominięciem dyżurnego szpitala rejonowego. Analizowano czas wystąpienia objawów zawału, pierwszego kontaktu z lekarzem, przybycia do szpitala oraz rozpoczęcia zabiegu pPCI. Odpowiednie przedziały czasowe porównywano z grupą kontrolną, którą stanowili chorzy ze STEMI, transportowani do ośrodka kardiologii interwencyjnej ze szpitali rejonowych w celu wykonania pPCI. Grupę kontrolną dobrano pod względem miejsca zamieszkania. Jako czas pierwszego kontaktu w grupie badanej przyjmowano godzinę transmisji EKG, zaś w grupie kontrolnej - zanotowany czas przybycia karetki do pacjenta. Czas od pierwszego kontaktu do przybycia do ośrodka, w przypadku grupy kontrolnej, zawierał czas transportu do szpitala rejonowego, czas oceny w izbie przyjęć i czas transportu do OKI. Wyniki. Transmisję EKG wykonano u 113 pacjentów. W 74 przypadkach (65,5%) stwierdzono cechy STEMI. Pacjenci ci zostali bezpośrednio przetransportowani do ośrodka. Średnia odległość transportowania wyniosła w grupie badanej 25,3±27,4 km. We wszystkich przypadkach w OKI potwierdzono rozpoznanie zawału STEMI oraz wykonano zabieg koronarografii. Pierwotną angioplastykę wykonano u 72 pacjentów (97,3%). Średni czas od początku zawału do pierwszego kontaktu z lekarzem wyniósł 189,3±162 min w grupie badanej i 154,4±131 min w grupie kontrolnej (p = 0,06), zaś od przybycia do szpitala do rozpoczęcia PCI odpowiednio 27,7±18 min i 30,8±14 min (p=0,13). Istotnie statystycznie skrócił się czas od pierwszego kontaktu do przybycia do OKI 43,8±25 min w grupie badanej i 81,7±63 min w grupie kontrolnej (p<0,001), jak również od pierwszego kontaktu do rozpoczęcia leczenia inwazyjnego 71,6±32 i 112,6±64 min (p<0,001). Wnioski. Teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG jest użytecznym narzędziem do wczesnego rozpoznawania zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI). W połączeniu z bezpośrednim transportem pacjenta do ośrodka kardiologii inwazyjnej pozwala na istotne zmniejszenie opóźnienia rozpoczęcia terapii reperfuzyjnej w porównaniu ze strategią transportu pacjenta uwzględniającą przyjęcie do szpitala rejonowego.
Background. Early diagnosis and reperfusion is crucial for outcome in patients with ST elevation myocardial infarction (STEMI). Primary PCI is the best therapy, but majority of patients are admitted to hospitals without PCI facilities. Rerouting patients to PCI center may cause unacceptable delays. Wireless prehospital 12-lead electrocardiographic transmission and direct transfer to interventional centre may reduce treatment delay. Aim. The goal of this study was assessment of delays in patients with prehospital ECG transmission and direct transport to PCI centre compared to patients initially admitted to referring hospitals. Methods. STEMI suspected patients were included into the study. Prehospital clinical diagnosis was established by ambulance physician. Prehospital ECG was transmitted by wireless technology to invasive hospital. Based of typical symptoms of STEMI interventional cardiologist in the PCI center decided on direct transfer for primary PCI. Time intervals for symptoms onset, first medical contact, hospital arrival and primary PCI, were evaluated. Corresponding intervals were compared with controls from database of our previous study on transfer STEMI patients for primary PCI via referring hospitals. Controls were matched according to the place of living. As a first medical contact we regarded time of ECG transmission in study group and time of ambulance on-scene arrival in control group. In control group interval "first medical contact-invasive center" includes time the transfer and evaluation in ER (emergency room) of referring hospital and transfer to PCI hospital. Results: ECG transmission was performed in 113 patients. 74 (65.5%) were STEMI patients and directed to the PCI center. Average distance of transfer was 25,3±27,4 km. In all patients diagnosis of STEMI was confirmed and all patients underwent coronarography. Primary PCI was performed in 72 patients (97,3%). The average time delay from symptoms onset to the first medical contact was equal 189,3±63 min in the study group and 154,4±131 min. in control group (p=0,06). Time from hospital arrival to PCI (door-to-needle) was 27,7±18 min in study group and 30,8±14 min. in control group (p=0,13). In the study group time intervals "first medical contact-invasive center" (43,8±25 min vs. 81,7±63, p<0,001) and "first medical contact-PCI" (71,6±32 min vs. 112,6±64 min p<0,001) were significantly shorter . Conclusion. Wireless 12-lead ECG transmission is useful tool in early diagnosis of STEMI. Application of prehospital ECG transmission with direct transfer to PCI hospital result in reduction in the treatment delay compared to strategy with initial admission to referring hospital.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2010, 16, 3; 268-271
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ rehabilitacji kardiologicznej na parametry hemodynamiczne i pracę serca chorego z niską frakcją wyrzutową lewej komory po zawale mięśnia serowego - opis przypadku
Cardiac rehabilitation for hemodynamic parameters and heart function of a patient with low left ventricle ejection fraction after myocardial infarction – a case report
Autorzy:
Bielecka-Kowal, Kamila
Jóźwik, Sandra
Woźniewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119963.pdf
Data publikacji:
2018-08-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
rehabilitacja
zawał serca
frakcja wyrzutowa lewej komory
rehabilitation
myocardial infarction
left ventricular ejection fraction
Opis:
Wstęp. Właściwie dobrany trening rehabilitacyjny powoduje zmniejszenie zapotrzebowania na tlen, zwolnienie spoczynkowej i wysiłkowej czynności serca oraz zwiększenie objętości wyrzutowej serca, wpływa na polepszenie funkcji śródbłonka, poprawę ukrwienia mięśni szkieletowych oraz wzrost siły mięśniowej. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu rehabilitacji kardiologicznej na parametry hemodynamiczne i badanie echokardiograficzne serca chorego po zawale mięśnia sercowego z niską frakcją wyrzutową lewej komory. Opis przypadku i program rehabilitacji. Pacjent po przebytym zawale mięśnia sercowego z rozpoznaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc w stadium GOLD II/A. W badaniu EKG wykryto niedokrwienne upośledzenia funkcji skurczowej lewej komory serca dużego stopnia. U pacjenta stwierdzono kardiomiopatię niedokrwienną w fazie kompensacji krążenia w klasie według NYHA II. W 2014 r. przeszedł zawał mięśnia sercowego ściany przedniej STEMI. W maju 2014 r. wszczepiono ICD-VR SJM. Po próbie wysiłkowej pacjent zaczął rehabilitację, na którą składały się trening na cykloergometrze, ćwiczenia na sali cardiofitness oraz ogólnousprawniające na sali gimnastycznej. Treningi odbywały się 3 razy w tygodniu po 2 godziny dziennie. Obciążenie początkowe na cykloergometrze wynosiło 60 watów i wzrastało co 4 minuty o 5 watów. Po kontroli lekarskiej pół roku po podjęciu rehabilitacji przeprowadzono badanie testem spiroergometrycznym i na podstawie dobrych wyników utrzymano decyzję o kontynuacji leczenia zachowawczego. Pacjent nadal jednak zgłaszał duszność wysiłkową w klasie czynnościowej NYHA II. Podsumowanie. Po 6 miesiącach regularnego treningu rehabilitacyjnego o umiarkowanym obciążeniu zaobserwowano poprawę wydolności u pacjenta oraz zwiększenie frakcji wyrzutowej lewej komory serca. Systematyczne treningi i samodyscyplina chorego pozytywnie wpłynęły na poprawę stanu jego zdrowia i dalsze leczenie.
Background. Properly selected rehabilitation training reduces the need for oxygen, slows down the resting and exertional activity of the heart and increases the ejection volume of the heart, improves the endothelial function, improves the blood circulation of skeletal muscles and increases muscle strength. The aim of this study was to determine the impact of cardiac rehabilitation on haemodynamic parameters and echocardiographic examination of the patient's heart after myocardial infarction with low left ventricle ejection fraction. Case description and rehabilitation program. Patient after myocardial infarction and diagnosed with chronic obstructive pulmonary disease in the GOLD II / A stage. ECG revealed a high degree of ischemic impairment of left ventricular systolic function. The patient was diagnosed with ischemic cardiomyopathy in the NYHA II class of circulatory compensation. In 2014, he underwent myocardial infarction of the front wall of STEMI. In May 2014 ICD-VR SJM was implanted. After the stress test the patient started rehabilitation, which consisted of training on a cycloergometer, cardiofitness exercises and general exercises in the gym. Trainings were held 3 times a week for 2 hours a day. The initial load on the cycloergometer was 60 Watt and increased by 5 Watt every 4 minutes. After the medical check-up, six months after the rehabilitation, the spiro-ergometric test was carried out and the decision to continue conservative treatment was maintained on the basis of good results. However, the patient still reported exercise dyspnoea in the NYHA II functional class. Conclusions. After six months of regular rehabilitation training with moderate load, an improvement in the patient's performance and an increase in the left ventricle ejection fraction can be observed. Systematic training and self-discipline of the patient positively influenced the improvement of health and further treatment.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 7, 4; 97-100
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia osób w środowisku wiejskim po zawale mięśnia sercowego
Residents quality of life in a rural area after myocardial infarction
Autorzy:
Szymańska, Agnieszka
Chojnacka-Kowalewska, Grażyna
Przybylska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182256.pdf
Data publikacji:
2019-12-25
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
jakość życia
zawał mięśnia sercowego
środowisko wiejskie
quality of life
myocardial infarction
a rural area
Opis:
Wstęp. W obecnych czasach choroby układu sercowo – naczyniowego, w tym zawał mięśnia sercowego, są najczęściej występującym schorzeniem zarówno w Polsce, jak i innych krajach wysokorozwiniętych. Może to prowadzić do spadku jakości życia takich chorych. Cel. Celem pracy jest uzyskanie informacji na temat oceny jakości życia osób w środowisku wiejskim po zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Jako technikę dla uzyskania zamiarów badawczych wybrano ankietę. Za narzędzie badawcze posłużył dla oceny jakości życia sondaż diagnostyczny. Do głównych technik badawczych stosowanych w metodzie sondażu diagnostycznego należą: technika ankiety i wywiad kwestionariuszowy. Do analizy statystycznej wykorzystano test niezależności chi – kwadrat (zwany inaczej testem Pearsona) służący sprawdzaniu hipotez. Wyniki. Na podstawie otrzymanych wyników i ich analizy stwierdzono, że jakość życia wśród respondentów jest oceniana pozytywnie. Czynniki socjodemograficzne takie jak: stan cywilny, wsparcie od najbliższych, sytuacja materialna, miejsce zamieszkania są wprost proporcjonalne i wywierają na tę ocenę istotny wpływ. Wnioski. Badani pacjenci ocenili pozytywnie jakość życia po zawale mięśnia sercowego. Pacjenci funkcjonujący w związkach, wspierani przez rodzinę i przyjaciół cechowali się lepszą jakością życia. Analizy wykazały, że czynnikami wpływającymi na jakość życia było również współwystępowanie cukrzycy i miażdżycy u chorych. Natomiast współwystępowanie nadciśnienia tętniczego i otyłości nie wykazały wpływu na jakość życia badanych.
Introduction. Nowadays cardiovascular diseases, including myocardial infarction, are one of the most common disorders not only in Poland but also in highly developed countries. Cardiovascular diseases my lead to decline in quality of life. Aim. The aim of this study is to gain information on the assesment of quality of life in a rural area in people after myocardial infarction. Material and methods. A diagnostic survey and a questionnaire were used . A diagnostic survey on the assesment of the quality of life was used as a tool. The main research techniques in the diagnostic survey were: questionnaire and questionnaire-based interviews. Chi square test (Pearson's correlation test) was used in statistical analisys. Results. Based on the results obtained, it was concluded that the respondents' quality of life was assesed positively. Socio-demographic features such as: marital status, families' support, financial situation, place of residence are directly proportional and have significant impact on the assesment. Conclusions. In this study, patients assessed the quality of life after myocardial infarction positively. Patients who are married , supported by their families and friends presented a better quality of life. Analyses showed that coexistence of diabetes and atherosclerosis have also a great influence on patients' quality of life. However, arterial hypertension and obesity have no impact on the quality of life.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2019, 4, 4; 47-61
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intensyfikacja leczenia farmakologicznego u pacjenta z dławicą i zaawansowaną chorobą wieńcową (bez opcji rewaskularyzacyjnej)
Intensification of pharmacological therapy in a patient with angina pectoris and advanced coronary artery disease (without the possibility to conduct revascularisation)
Autorzy:
Balsam, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032846.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
coronary artery disease
metabolic drugs
myocardial infarction
revascularisation
trimetazidine
trimetazydyna
choroba wieńcowa
rewaskularyzacja
leki metaboliczne
zawał serca
Opis:
In the last decades, the introduction of statins, benefits of angiotensin-converting enzyme inhibitors, coronary artery revascularisation or prophylactic programmes brought about the breakthrough in treating diseases of the circulatory system, in particular ischaemic heart disease. The basis for treating stable coronary artery disease is the administrations of drugs, such as: antiplatelet drugs, statins and angiotensin-converting enzyme inhibitors (particularly in concomitant indications) as medicines the improve survival as well as symptomatic drugs, particularly beta blockers, which may additionally influence the prognosis of patients with the history of heart attack. On the other hand, symptomatic patients with advanced coronary artery disease in whom revascularisation is not possible or burdened with too great risk and patients who do not consent to the procedure constitute a major therapeutic challenge for attending physicians. In such situations, additional options are worth considering, such as the application of metabolic drugs which are described in the standards as drugs added to the therapy conducted so far or used as substitutes in case of intolerance of current treatment. The management of the patient with coronary artery disease presented in this paper constitutes an example that pictures a difficult case of coronary artery disease treatment and a situation in which metabolic drugs are used.
Wprowadzenie do leczenia statyn, korzyści ze stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny, rewaskularyzacja wieńcowa czy programy profilaktyczne doprowadziły w ostatnich dekadach do przełomu w zakresie leczenia schorzeń układu sercowo-naczyniowego, szczególnie w leczeniu choroby niedokrwiennej serca. Podstawę leczenia stabilnej choroby wieńcowej stanowi stosowanie leków: przeciwpłytkowego, statyny, inhibitora konwertazy angiotensyny (szczególnie w przypadku wskazań współistniejących) jako leków poprawiających przeżycie oraz leków objawowych, szczególnie beta-adrenolityków, które u pacjentów po zawale serca także mają wpływ na ich rokowanie. Z drugiej strony objawowi pacjenci z zawansowaną chorobą wieńcową bez opcji rewaskularyzacji lub bardzo wysokiego ryzyka zabiegu, osoby niewyrażające zgody na zabieg są dużym wyzwaniem terapeutycznym dla prowadzących lekarzy. W takich sytuacjach warto rozważyć dodatkowe opcje, na przykład zastosowanie leków metabolicznych, które są opisane w standardach jako leki dołączane do dotychczasowej terapii lub użyte jako zamiennik, w razie gdyby dotychczas stosowane leczenie było źle tolerowane. Opisane w artykule postępowanie z pacjentem z chorobą wieńcową jest przykładem, który obrazuje trudny przypadek terapii choroby wieńcowej oraz miejsce na zastosowanie leków metabolicznych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 2; 201-204
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego
Assessment of the quality of life of patients after infraction cardious muscule
Autorzy:
Szudy, Elżbieta
Chojnacka-Kowalewska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18797280.pdf
Data publikacji:
2023-09-29
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
jakość życia
ocena jakości życia
zawał mięśnia sercowego
serce
quality of life
quality of life assessment
myocardial infarction
heart
Opis:
Wstęp. Zawał mięśnia sercowego, jest dużym zagrożeniem zdrowia i życia wielu Polaków. Choroby układu krążenia w wielu przypadkach doprowadzają do niepełnosprawności a często i śmierci. Chory po zawale mięśnia sercowego powinien wprowadzić kilka zmian dotyczących jego trybu postępowania, ma to również wpływ na jakość życia. Cel pracy. Celem badań jest ocena jakości życia pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki we Włocławku. W badaniu udział wzięło 100 pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego. Badania były anonimowe i dobrowolne. Narzędziem badawczym był kwestionariusz ceny jakości życia SF – 36 oraz ankieta własnego autorstwa składająca się z 5 pytań. W pierwszej części ankiety, pierwsze 5 pytań dotyczy danych społeczno- demograficznych, natomiast druga część to kwestionariusz oceny jakości życia. Badania poddano analizie statystycznej testem t dla prób niezależnych i jednoczynnikowej ANOVA. Wyniki. W aspekcie funkcjonowania fizycznego badani mogli uzyskać od 0 do 45 pkt. Średni wynik wyniósł 15,70 pkt. przy odchyleniu standardowym równym 12,188 pkt. W aspekcie ograniczenia z powodu zdrowia respondenci mogli uzyskać od 0 do 20 pkt. Wynik średni wyniósł 11,68 pkt przy odchyleniu standardowym SD=7,339. Wnioski. Płeć, wiek oraz wykształcenie badanych po przebytym zawale serca nie różnicowała oceny jakości życia, natomiast miejsce zamieszkania wpływało na różnicowanie oceny stanu zdrowia przez badanych, niżej oceniali swój stan zdrowia mieszkańcy miasta niż wsi. Stan emocjonalny i fizyczny pacjenci oceniali gorzej niż sprzed wystąpienia zawału mięśnia sercowego. Występowały liczne ograniczenia fizyczne oraz problemy emocjonalne takie jak, np. występowanie depresji. Współwystępowanie chorób różnicowało ocenę aspektu Funkcjonowanie fizyczne. Istotnie niżej aspekt ten ocenili badani chorujący poza sercem także na otyłość niż chorzy na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze.
Introduction. Myocardial infarction is a major threat to the health and life of many Poles. Cardiovascular diseases in many cases lead to disability and often and death. A patient after a myocardial infarction should make several changes regarding its behavior, it also affects the quality of life. Aim of study. The aim of the study is to assess the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The research was carried out in the Provincial Specialist hospital named Popieluszko in Wloclawek. The study involved 100 patients who had suffered myocardial infarction. The research was anonymous and voluntary. The research tool was sf-36 was used in the comparative study, and a survey belonging to the group consisting of 5 questions. In the first part of the survey, the first 5 questions concern sociodemographic data, while the second part is a questionnaire of quality-of-life assessment. The study was analyzed by statistical analysis by the t-test for independent and univariate ANOVA samples. Results. In the aspect of physical functioning, the subjects could obtain from 0 to 45 points. Average score amounted to 15.70 points with a standard deviation of 12.188 points. In terms of Limitations with due to health, respondents could obtain from 0 to 20 points. The average result was 11.68 points standard deviation SD=7.339. Conclusions. Gender, age, and education of the subjects after myocardial infarction did not differentiate the assessment quality of life, while the place of residence influenced the differentiation of the assessment of health by of the surveyed. Urban citizens rated their health condition lower than rural citizens. Emotional and physical state, patients rated worse than before the onset of myocardial infarction. There were numerous physical limitations, and emotional problems such as depression. The coexistence of diseases differentiated the assessment of the Physical functioning aspect. This aspect was assessed significantly lower by the subjects suffering from obesity, apart from the heart, than by those suffering from diabetes and hypertension.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 3; 60-73
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego
Health related quality of life of patients after myocardial infarction
Autorzy:
Błaszczyk, Ilona
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Lisiak, Magdalena
Obiegło, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470176.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
jakość życia zależna od zdrowia
kwestionariusze badawcze
zawał mięśnia sercowego
health related quality of life
research questionnaires
myocardial infarction
Opis:
Wstęp. Choroby układu krążenia, a głównie choroba wieńcowa z zawałem serca i nadciśnieniem tętniczym, wciąż są dominującym zagrożeniem zdrowia i życia Polaków. Zawał serca jest zwykle następstwem niewłaściwego stylu życia łączącego wiele czynników ryzyka związanych m.in ze sposobem odżywiania się, intensywnością współczesnego życia, jak również postępującym rozwojem cywilizacji. Choroby układu sercowo-naczyniowego prowadzą do niezadowolenia, poczucia niższej wartości oraz do ograniczeń pacjenta w odgrywaniu ról społecznych. Ocena jakości życia po przebytym zawale mięśnia sercowego ułatwia wybór danej metody leczenia i umożliwia jej akceptację przez chorego. Cel pracy. Ocena jakości życia pacjentów będących po przebytym zawale mięśnia sercowego. Materiał i metoda. Badania jakości życia chorych zostały przeprowadzone u 50 pacjentów będących po przebytym zawale mięśnia sercowego, leczących się w Praktyce Lekarza Rodzinnego na terenie Wrocławia. Materiały zostały opracowane na podstawie ankiety własnego opracowania składającej się z 11 pytań oraz kwestionariusza jakości życia Short Form-36 (SF-36), który jest narzędziem do ogólnej oceny jakości życia zależnej od zdrowia. Wyniki. Z analizy badań własnych wynika, że po przebytym zawale mięśnia sercowego stwierdza się niższą jakość życia, szczególnie w zakresie poziomu aktywności fizycznej (PCS), tj. 37,01, natomiast poziom aktywności umysłowej (MCS) jest wyższy od aktywności fizycznej i wynosi 39,42. Z przeprowadzonej analizy wynika, że codzienne ograniczenia spowodowane wpływem choroby na stan fizyczny (RP) (25) znacznie obniżają jakość życia badanych pacjentów. Wnioski. 1. U chorych po zawale mięśnia sercowego wykazano istotny spadek poziomu jakości życia. Z przeprowadzonej analizy wynika, że przebycie zawału mięśnia sercowego nie tylko ma wpływ na obciążenia somatyczne, ale również na stan psychiczny i funkcjonowanie społeczne chorych. 2. Najliczniejszą grupę stanowili pacjenci chorujący na nadciśnienie tętnicze, tj. 35 osób. Wynika z tego, że nadciśnienie tętnicze stanowi jedno z głównych somatycznych czynników ryzyka zawału mięśnia sercowego oraz wpływa na obniżenie poziomu aktywności psychicznej (MCS). 3. U kobiet po przebytym zawale mięśnia sercowego analiza domeny dotyczącej zdrowia psychicznego (MH) wykazała, że w porównaniu do mężczyzn po przebytym zawale mięśnia sercowego stwierdza się gorszą jakość ich życia. 4. W grupie mężczyzn po przebytym zawale mięśnia sercowego analiza poziomu aktywności fizycznej (PCS) wykazała, że w porównaniu do grupy kobiet stwierdza się obniżoną jakość ich życia. 5. Badania jakości życia powinny okazać się pomocne w wyborze najkorzystniejszego postępowania w planowaniu i realizacji opieki z uwzględnieniem samopoczucia pacjenta i jego funkcjonowaniem w życiu codziennym.
Background. Cardiovascular disease, mainly coronary artery disease with myocardial infarction and hypertension continue to be the major threat for the health and life of Poles. A heart attack is usually the result of improper lifestyle, combining a number of factors, among others, risks related to diet, the intensity of modern life, as well as the ongoing development of civilization. Cardiovascular diseses lead to dissatisfaction, a sense of lesser value and limit of patient's social role functioning. Quality of life after myocardial infarction facilitates the selection of the method of treatment and enables its acceptance by the patient. Objectives. The aim of this study was to assess the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The study of quality of life of patients was performed in 50 patients who are after myocardial infarction, treated in general practice in Wroclaw. The materials were developed based on a survey prepared by the authors consisting of 11 questions and the quality of life questionnaire, Short Form-36 (SF-36), which is a tool for assessing the overall quality of life of dependent care. Results. From the analysis of our research we have found a lower quality of life after myocardial infarction, particularly in the level of physical activity (PCS), which was 37.01 points, while the level of mental activity (MCS) is higher and it is 39.42 points. The analysis shows that the daily limit due to the influence of the disease on the domain of the physical role (RP) significantly reduces the quality of life of patients. Conclusions. 1. In patients after myocardial infarction we have showed a significant decrease in quality of life. The analysis shows that the myocardial infarction, not only has an impact on the burden of physical domain, but also has an effect on mental state and social functioning of patients. 2. The largest group of patients had a hypertension , it was 35 people. It shows that hypertension is a major risk factor which reduces mental activity level (MCS). 3. In women with a history of myocardial infarction domain analysis on mental health (MH) showed that, compared to men with a history of myocardial infarction states poorer quality of life. 4. In men with a history of myocardial infarction analysis of the level of physical activity (PCS) showed that compared to a group of women found a reduced quality of life. 5. The study of quality of life should be helpful in choosing the most suitable procedure in the planning and implementation of care, taking into account the patient's well-being and functioning in everyday life.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2012, 4; 76-80
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie diagnostyczne u chorych z bólem w klatce piersiowej
Sequential differential diagnosis in patients with chest pain
Autorzy:
Hałas, Katarzyna
Kaźmierczak-Dziuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030902.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chest pain
myocardial infarction
aortic dissection
pulmonary embolism
pneumothorax
ból w klatce piersiowej
zawał serca
rozwarstwienie aorty
zatorowość płucna
odma
opłucnowa
Opis:
Chest pain is the most common cause of medical referral. Is one of the cardiac problems symptoms but it can be associated with other organs damage or failure. The prompt and accurate initial diagnosis is crucial to select high-risk patients and to commence appropriate management. The ability to distinguish the chest pain provoked by important cardiac disease from similar symptoms triggered by other organs disorders depends on clinical experience of the doctor and also on the skill to perform differential diagnosis. In the diagnostic workup it is necessary to take into account the chest pain characteristics, duration of chest pain, triggering and relieving factors. The symptoms and signs that may accompany the chest pain are of utmost importance as well as the results of accurate and specific diagnostic examinations. The life-threatening diseases are: unstable angina and myocardial infarction, aortic dissection, pulmonary embolism. After the above are excluded one should consider other causes such as pulmonary, gastrointestinal and musculoskeletal diseases. This paper outlines the sequential differential diagnosis of the most common causes of chest pain with the special emphasis of life-threatening disorders. Each described disease is thoroughly discussed including the chest pain characteristics, the most common accompanying signs and symptoms and the results of important and necessary examination, that allow to establish the correct diagnosis and to start the appropriate management.
Ból w klatce piersiowej jest najczęstszym powodem zgłaszania się chorego do lekarza. Należy do objawów chorób serca, ale może też dotyczyć schorzeń innych narządów. Szybka i trafna wstępna diagnoza jest niezmiernie ważna, aby wyselekcjonować chorych w stanach zagrażających życiu i wdrożyć u nich natychmiastowe postępowanie lecznicze. Zdolność odróżnienia bólu w klatce piersiowej będącego objawem poważnych chorób układu sercowo-naczyniowego od podobnych dolegliwości, ale spowodowanych chorobami innych układów zależy w dużej mierze od doświadczenia klinicznego lekarza, jak również od umiejętności prawidłowego przeprowadzenia diagnostyki różnicowej. W czasie procesu diagnostycznego należy brać pod uwagę charakter bólu, jego czas trwania, sytuacje prowokujące dolegliwości, a także je zmniejszające. Bardzo ważne są objawy podmiotowe i przedmiotowe towarzyszące bólowi w klatce piersiowej oraz wyniki trafnie i celowo wykonanych badań dodatkowych. Do nagłych stanów zagrażających życiu należą: niestabilna choroba wieńcowa i zawał serca, rozwarstwienie aorty, zatorowość płucna. Po wykluczeniu tych jednostek chorobowych należy wziąć pod uwagę choroby układu oddechowego, pokarmowego oraz bóle związane z chorobami układu mięśniowo-szkieletowego. W pracy przedstawiono zasady diagnostyki różnicowej najczęstszych przyczyn dolegliwości bólowych w klatce piersiowej, ze szczególnym uwzględnieniem stanów zagrażających życiu. W każdym przypadku opisywanej jednostki chorobowej omówiono charakter bólu, najczęstsze objawy towarzyszące, wyniki koniecznych do wykonania badań pozwalających na postawienie prawidłowej diagnozy i włączenie odpowiedniego postępowania leczniczego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 295-303
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ból w klatce piersiowej – podobne objawy, a różne rozpoznania i przebieg kliniczny – opisy przypadków
Chest pain – similar symptoms but different diagnosis and clinical outcomes – case reports
Autorzy:
Kaźmierczak-Dziuk, Anna
Grzęda, Monika
Kowal, Jarosław
Niedolaz, Kalina
Kłos, Adam
Gielerak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030880.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chest pain
myocardial infarction
pericarditis
aortic dissection
pulmonary embolism
ból w klatce piersiowej
zawał serca
zapalenie osierdzia
rozwarstwienie aorty
zatorowość płucna
Opis:
Chest pain is one of the most frequent symptoms of cardiac disease, but it can be also provoked by other reasons. It is not easy to establish the cause of chest pain, nevertheless it plays a key role in the diagnostic workup. In the differential diagnosis first of all it is necessary to take into account the most common diseases and those which may be fatal or detrimental for the patient’s health. The most important are myocardial ischaemia and myocardial infarction. During the clinical assessment it is necessary to consider the possible reason of the chest pain originated deep from the chest (aorta, pulmonary artery, mediastinum, oesophagus, trachea, bronchi, pleura), from the chest wall (sensor nerves, chondrocostal junctions, spine, skin), from the abdomen (stomach, duodenum, pancreas, gall bladder) and also symptoms of psychological origin. In the diagnostic process it is necessary to take into account the chest pain characteristics, duration of chest pain, triggering and relieving factors and also coexisting symptoms. A subject with chest pain should be treated as a patient of high cardiovascular risk until the diagnostic management is terminated. The precise differential diagnostics allows to establish the correct diagnosis and to initiate the appropriate treatment. This paper describes five patients with a chest pain. Despite similar symptoms every patient has different disease and the clinical outcome was completely different in every case.
Ból w klatce piersiowej jest najczęstszym objawem chorób układu krążenia, może być jednak spowodowany zaburzeniami ze strony innych układów i narządów. Ustalenie przyczyny bólu nie jest łatwe, niemniej jednak kluczowe w procesie diagnostycznym. W różnicowaniu należy wziąć pod uwagę przede wszystkim choroby najczęściej występujące oraz te, które zagrażają bezpośrednio życiu i zdrowiu pacjenta. Są to stany związane z niedokrwieniem mięśnia serca: niestabilna dławica piersiowa, zawał mięśnia serca. Podczas oceny chorego konieczne jest uwzględnienie przyczyn bólu w klatce piersiowej pochodzących z wnętrza klatki piersiowej (aorta, tętnica płucna, śródpiersie, przełyk, tchawica, oskrzela, opłucna), ze ściany klatki piersiowej (nerwy czuciowe, połączenia chrzęstno-kostne, kręgosłup, skóra), ze strony jamy brzusznej (żołądek, dwunastnica, trzustka, pęcherzyk żółciowy), a także dolegliwości o podłożu psychogennym. W procesie diagnostycznym należy brać pod uwagę charakter bólu, jego czas trwania, sytuacje prowokujące i zmniejszające ból, a także objawy towarzyszące. Do czasu zakończenia postępowania diagnostycznego chory z bólem w klatce piersiowej powinien być traktowany jak pacjent o istotnie podwyższonym ryzyku sercowo-naczyniowym. Dokładnie przeprowadzona diagnostyka różnicowa pozwala na ustalenie prawidłowego rozpoznania i włączenie odpowiedniego leczenia. W pracy przedstawiono opisy pięciu przypadków klinicznych chorych z bólem w klatce piersiowej. Pomimo podobnych objawów u każdego z prezentowanych pacjentów ustalono inne rozpoznanie, a przebieg kliniczny był w każdym przypadku zupełnie odmienny.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 401-408
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozawałowa niewydolność serca – optymalne leczenie według współczesnych standardów – opis przypadku
Congestive heart failure – optimal treatment according to contemporary guidelines – the case report
Autorzy:
Kaźmierczak-Dziuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031858.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CRT-D
cardiac resynchronization therapy
cardioverter-defibrillator
heart failure
kardiowerter-defibrylator
myocardial infarction
zawał serca
niewydolność serca
terapia resynchronizująca
crt-d
Opis:
Coronary artery disease (CAD) or ischaemic heart disease caused by atherosclerosis is the most common form of cardiovascular disease. CAD leads to acute coronary syndrome which is the clinical syndrome caused by new or growing interruption or occlusion of blood supply to a part of the heart, causing heart cells to die and myocardial infarction. Myocardial infarction destroys normal myocardium and leads directly to heart failure. This paper describes the case of male patient who in the age of 56 suffered from huge myocardial infarction, which caused important heart contractility disturbances, essential reduction in ejection fraction and provoked symptomatic heart failure. Despite fast revascularization and optimal pharmacotherapy patient remained in class III NYHA classification. As the next step in therapeutic procedure patient underwent the implantation of cardioverter-defibrillator with cardiac resynchronization. After 2 years from this procedure big clinical progress was observed. Now patient remains in class I NYHA classification. Also improvement of left ventricle function in echocardiography was observed. Correct qualification to applied treatment determined its safety and legitimacy, and resulted in good clinical effect of treatment the patient with heart failure. Such effectiveness is very important for the patient’s follow-up and good prognosis due to cardiovascular risk reduction.
Choroba wieńcowa, czyli choroba niedokrwienna serca na podłożu miażdżycy tętnic wieńcowych, jest najbardziej rozpowszechnioną chorobą układu sercowo-naczyniowego. Bezpośrednie następstwo miażdżycy tętnic wieńcowych stanowi ostry zespół wieńcowy, będący zespołem klinicznym spowodowanym przez świeże lub narastające ograniczenie bądź całkowite ustanie przepływu krwi przez tętnicę wieńcową, doprowadzające do martwicy mięśnia sercowego, czyli zawału serca. Zawał serca powodujący zniszczenie prawidłowo działającego myocardium prowadzi bezpośrednio do rozwoju niewydolności serca. W pracy przedstawiono przypadek pacjenta, który w wieku 56 lat przebył rozległy zawał serca, powodujący głębokie zaburzenia kurczliwości, istotne obniżenie frakcji wyrzutowej i objawy niewydolności serca. Pomimo podjętych w trybie przyspieszonym procedur rewaskularyzacyjnych oraz optymalnej farmakoterapii chory nadal pozostawał w III klasie czynnościowej według NYHA. Jako kolejny etap leczenia zakwalifikowano chorego do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora z funkcją resynchronizacji. Po dwóch latach od wdrożenia elektroterapii zaobserwowano istotną klinicznie poprawę stanu chorego (obecnie znajduje się w I klasie czynnościowej według NYHA), a także istotną poprawę funkcji lewej komory w badaniu echokardiograficznym. Prawidłowa kwalifikacja chorego do zastosowanego leczenia warunkowała jego bezpieczeństwo i zasadność, a przede wszystkim skutkowała dobrym wynikiem leczenia niewydolności serca. Taka skuteczność terapii nie pozostanie bez wpływu na dalsze rokowanie pacjenta, powodując istotną redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 241-246
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies