Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "history of criminal law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Odpowiedzialność za wydanie i wykonanie rozkazu o treści przestępnej w świetle ustawodawstwa karnego obowiązującego w II Rzeczypospolitej
    Responsibility for issuing and carrying out an order with criminal content in light of the criminal legislation in force in the Second Polish Republic
    Autorzy:
    Romańczuk-Grącka, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348405.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    history of criminal law
    military criminal law
    military order
    criminal responsibility
    historia prawa karnego
    wojskowe prawo karne
    porządek wojskowy
    odpowiedzialność karna
    Opis:
    Jednym z wyzwań odrodzonego po odzyskaniu niepodległości państwa polskiego było dążenie do ujednolicenia sądownictwa, w tym prawa karnego wojskowego. Droga do sukcesu nie była łatwa i w dużej mierze zależała od efektów prac nad kodyfikacją prawa karnego powszechnego. Losy obu wielkich kodeksów z 1932 r. były więc ze sobą splecione, zwłaszcza w zakresie odpowiedzialności karnej żołnierza za przestępstwo pospolite. Celem artykułu jest przedstawienie regulacji prawnych dotyczących tego zagadnienia obowiązujących w okresie II Rzeczypospolitej w ujęciu ewolucyjnym. Analizie poddano zakres przedmiotowy i uwarunkowania formalne rozkazu w sprawach służbowych wobec żołnierzy oraz zasady odpowiedzialności związane z jego wydaniem i wykonaniem, ze szczególnym uwzględnieniem dynamicznie rozwijającej się w tym czasie zasady indywidualizacji winy. W tym celu porównano regulacje ustawodawstwa wojskowego z niektórymi instytucjami prawa karnego powszechnego, takimi jak podżeganie, pomocnictwo oraz – w mniejszym stopniu – nieodparty przymus.
    One of the obvious challenges for the reborn Polish state after regaining independence was the pursuit of uniformity within the judiciary, including military criminal law. The road to success was not an easy one and it depended to a large extent on the effect of the works on the codification of common criminal law. The fate of the two great codes of 1932 was therefore intertwined, especially in respect to a soldier’s criminal liability for a common crime. The aim of the present article is to portray the legal regulations concerning this issue which were in force during the Second Polish Republic period from an evolutionary perspective. The objective scope and formal conditions of issuing an order in official matters in relation to soldiers as well as the rules concerning responsibility related to its issuing and execution were subjected to analysis. Particular emphasis was placed on the principle of individualization of guilt, which was dynamically developing at that time. For this purpose, the regulations of military legislation were compared with some institutions of common criminal law, such as incitement, aiding, and – to a lesser extent – irresistible compulsion.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 2; 67-87
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prowno-społeczne aspekty zabójstw dzieci narodzonych i aborcji na Śląsku w latach 1742-1914
    Legal and social aspects of the murders of newborn babies and abortions in Silesia between 1742-1914
    Autorzy:
    Myszor, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806910.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    penalizacja aborcji
    dzieciobójstwo
    akuszerki i lekarze
    historia prawa karnego
    w Prusach
    penalization of abortion
    infanticide
    midwifes and doctors
    history of criminal law in
    Prussian
    Opis:
    Artykuł ma charakter przeglądowy. W pierwszej części Autor prezentuje przegląd poglądów na temat przerywania ciąży od czasów starożytnych aż do nowożytnych, kładąc szczególny akcent na rozwój terminologii i ukryte w niej znaczenia. Dowodzi, że szczegółowa penalizacja czynu, jakim było przerywanie ciąży – utożsamiane do czasów nowożytnych z zabójstwem – uzależnione było od chronologii ciąży. Dokonuje również rozróżnienia między aborcją (przerwaniem ciąży) a zabójstwem dziecka już narodzonego. Obydwa czyny w prawie pruskim były obwarowane wysokimi karami, z karą śmierci włącznie. W drugiej części artykułu omawia praktyczne aspekty ochrony życia nienarodzonych i zjawisko przerywania ciąży oraz zabójstwa dzieci narodzonych dokonywane przez matki, położne i znachorów.
    The article is a review study. In the first part the author presents a review of the opinions on the termination of pregnancy from the ancient times until modernity, focusing particularly on the development of terminology and meanings implied in it. The article proves that detailed penalization of the termination of pregnancy – until modern times equated with a murder – depended on the chronology of pregnancy. The author distinguishes an abortion (termination of pregnancy) from the murder of a newborn child. In the Prussian law, severe punishments (including the capital punishment) were administered for both deeds. In the second part of the article, the author discusses practical aspects of the protection of unborn children, the problem of pregnancy termination and murders of newborns committed by mothers, midwifes and folk healers.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 4; 109-123
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozkwit doktryny prawa karnego w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym – ośrodki, uczeni, idee
    The great age of the criminal law doctrine in Poland between the two World Wars – centres, scholars, ideas
    Autorzy:
    Janicka, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533054.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    legal history
    the Second Polish Republic
    criminal law of 20th century
    history of criminal law science
    penalties
    safety measures
    juvenile criminal law
    administrative offences law
    historia prawa
    II Rzeczpospolita, prawo karne XX w.
    historia nauki prawa karnego
    kary
    środki zabezpieczające
    odpowiedzialność karna nieletnich
    prawo wykroczeń
    Opis:
    The interwar period was marked by a significant growth of the criminal law doctrine in Poland. Along with senior academics – professors Krzymuski and Miklaszewski, an extensive research was developed by the representatives of the younger generation, including professors Makarewicz, Makowski, Mogilnicki and Rappaport, and the representatives of the new generation, among those the most prominent were professors: Wolter, Śliwiński, Glaser, Wróblewski, Radzinowicz, Papierkowski, Świda and others. Five university law faculties – in Warsaw, Cracow, Lviv, Vilnius and Poznań – were the most important Polish criminal law centres. The Polish scholars undertook all the fundamental and current issues regarding penal studies in a whole, including criminology and penal policy, which were structuralizing at the time. The theories and ideas presented by them corresponded to the modern European and global trends. Numerous enlightened conceptions of the Polish scholars were realised in the criminal code, administrative offences law, prison act and other legal acts. The original and modern juvenile law created in the interwar period, which was constituted in adequate sections of the criminal code and the code of penal proceedings, deserves a particularly high grade.
    Dwudziestolecie międzywojenne było w Polsce okresem wspaniałego rozwoju doktryny prawa karnego. Obok najstarszych profesorów – Krzymuskiego czy Miklaszewskiego, wszechstronną działalność rozwinęli przedstawiciele średniej generacji, zwłaszcza profesorowie Makarewicz, Makowski, Mogilnicki i Rappaport, a także młodego pokolenia, wśród których wyróżniali się profesorowie Wolter, Śliwiński, Glaser, Wróblewski, Radzinowicz, Papierkowski, Świda i inni. Rolę centrów polskiej myśli prawnokarnej odgrywało pięć uniwersyteckich wydziałów prawa: w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Wilnie i Poznaniu. Polscy uczeni podjęli wszystkie fundamentalne i aktualne problemy obejmujące całość nauk penalnych, w tym kształtującej się ówcześnie kryminologii i polityki kryminalnej. Głoszone teorie i idee odpowiadały nowoczesnym trendom europejskim i światowym. Wiele postępowych koncepcji polskich uczonych znalazło odzwierciedlenie w wydanym kodeksie karnym, prawie o wykroczeniach, ustawie o organizacji więziennictwa i innych aktach prawnych. Na szczególnie wysoką ocenę zasługuje wydane w dwudziestoleciu międzywojennym oryginalne i nowoczesne prawo dla nieletnich, które umieszczono w odpowiednich rozdziałach kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2019, 22; 185-208
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O zwalczaniu żebractwa i włóczęgostwa w II Rzeczypospolitej (1918–1939). Studium historycznoprawne
    On the Fight against Beggary and Vagrancy within the Second Republic of Poland (1918–1939). A legal and historical study
    Autorzy:
    Janicka, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698827.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    prawo karne XIX–XX w.
    historia nauki prawa karnego
    zwalczanie żebractwa
    zwalczanie włóczęgostwa
    środki zabezpieczające
    criminal law of 19th–20th century
    history of criminal law science
    combating of beggary
    combating of vagrancy
    protective measures
    Opis:
    The subject of this article is the legal issues related to combating beggary and vagrancy in Poland during the interwar period. The author presents and compares the Russian, Prussian (and later German), and Austrian criminal rules which were in force in Poland in the 19th and early 20th centuries. She clarifies how the partitioning states ordered beggars and vagrants to be punished on Polish land. The author explains that many representatives of the Polish legal doctrine and legal practice expressed the view that these ‘dregs of society’ suffer from psychophysical degeneration. She analyses when and how the issue of begging and vagrancy came to be of interest to the legislature in the Second Polish Republic. The author assesses the anti-begging rules issued in interwar Poland as quite strict and repressive. She presents not only legal provisions and doctrinal views, but also statistical data from 1924–33.
    Przedmiotem artykułu są zagadnienia prawne związane ze zwalczaniem żebractwa i włóczęgostwa w Polsce międzywojennej. Autorka przedstawia i porównuje przepisy prawa karnego rosyjskiego, pruskiego (a potem niemieckiego) i austriackiego, które obowiązywały na ziemiach polskich w XIX i na początku XX w. Ocenia, w jaki sposób państwa zaborcze polecały karać żebraków i włóczęgów na ziemiach polskich. Autorka wyjaśnia, że wielu przedstawicieli polskiej doktryny prawa oraz praktyki prawnej wyrażało pogląd, że omawiana kategoria ludzi z marginesu społecznego cierpi na degenerację psychofizyczną. Autorka analizuje także, kiedy i w jaki sposób zagadnienie żebractwa i włóczęgostwa stało się przedmiotem działalności ustawodawcy II Rzeczypospolitej. Oprócz przepisów prawnych i poglądów doktryny autorka prezentuje dane statystyczne z lat 1924–1933.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2019, XLI/1; 465-495
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Do trzech razy sztuka czyli koniec zbójeckiego żywota Mikołaja Puchalskiego
    Three times lucky — the end of Mikołaj Puchalskis rogue life
    Autorzy:
    Mikołajczyk, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394548.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-09
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    crime history
    history of the criminal litigation
    urban law
    Opis:
    Jesienią 1716 r. w Krakowie toczył się wielki proces herszta beskidzkich zbójników, szlachcica Antoniego Złotkowskiego i jego kompanów. Jednym z oskarżonych był zatrzymany wraz ze Złotkowskim Mikołaj Puchalski. W krakowskim procesie nie udowodniono mu udziału w rozbojach i nie udało się go skazać. Wiemy też, że nie była to jedyna próba postawienia go przed sądem. Prawdopodobnie już wcześniej został aresztowany i osadzony w więzieniu zamkowym w Nowym Wiśniczu, ale i wtedy zabrakło wystarczających dowodów przeciw niemu. Po raz trzeci Puchalski stanął przed sądem w kwietniu 1717 r. Był to znów sąd kryminalny miasta Nowego Wiśnicza. Tym razem udowodniono mu (głównie na podstawie jego własnych zeznań) udział w kilku napadach rabunkowych i skazano na ścięcie i ćwiartowanie zwłok. Zgromadzone w trakcie tego ostatniego procesu materiały pozwalają przypuszczać, że i wcześniejsze zatrzymania Puchalskiego nie były pozbawione podstaw. Jeśli nawet nie uczestniczył czynnie w rozbojach, to prawdopodobnie już wtedy był powiązany ze światem przestępczym. Okazuje się jednak, że decydujący o jego losach sędziowie nie wyciągali pochopnie wniosków i zdawali sobie sprawę z konieczności udowodnienia oskarżonemu winy.
    In autumn 1716 Cracow witnessed the great trial of a chieftain of Beskid robbers, no- bleman Antoni Złotkowski and his companions. One of the accused was Mikołaj Puchalski, who had been arrested together with Złotkowski. In the Cracow trial his participation in robberies was not proved and he could not be sentenced. We also know that this was not the only attempt to bring him to justice. Probably, he had been arrested earlier and detained in the castle prison in Nowy Wiśnicz, but also then there was not enough evidence against him. For the third time Puchalski stood trial in April 1717. It was again the criminal court of the city of Nowy Wiśnicz. This time his participation in several robberies was proved (mainly on the basis of his own testi- mony) and he was sentenced to beheading and corpse quartering. The materials collected during this last trial allow us to assume that earlier detentions of Puchalski were not groundless. Even if he did not actively participate in robberies, it is likely that he had at that time connections with the criminal world. It turns out that judges who then decided about his fate did not draw hasty conclusions and were fully aware of the necessity to prove the defendant guilty.
    Źródło:
    Z Dziejów Prawa; 2020, 13; 111-125
    1898-6986
    2353-9879
    Pojawia się w:
    Z Dziejów Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Franciszka Ksawerego Bohusza uwagi o prawie sądowym w podróżach po Europie poczynione
    Franciszek Ksawery Bohusz’s Remarks on Court Law Made during His Travels around Europe
    Autorzy:
    Mikołajczyk, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/782666.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    travels, civil law, criminal law, court proceedings, administration of punishments,
    history of law
    Opis:
    Franciszek Ksawery Bohusz (1746—1820), Jesuit and diocese priest after the dissolution of the monastery, was a man educated in philosophy, theology, and law. Between 1777—1778 and 1781—1782, he made long journeys abroad, during which he got to know Czechia, Germany, France, England, Austria, Italy, and Switzerland. These were the journeys of an intellectual, typical of the period of Enlightenment. Not only did he admire edifices worthy of interest, visit museums and libraries, but he also tried to gain knowledge of the political regimes, social and economic relations in the visited countries. His observations were diligently noted down in travel journals and finally edited upon his return to the country. A lot of comments concern court law: civil and criminal, particularly procedural law. The traveler was also interested in the administration of punishments. The references to law vary from extensive, comprehensive discussions of whole branches of law to prevailing brief mentions of particularly interesting legal institutions. The author attempts to offer a possible objective view of legal solutions he became familiar with, yet, does not always fully succeed. It is worth noting his commentaries on English law, which are not only exceptionally extensive, but also filled with not always well-justified praise. On the other hand, his evaluations of other legal systems, for instance Swiss, seem to be rather harsh and stereotypical. Nevertheless, Fr. Bohusz’s observations on court law in the visited countries deserve a thorough analysis since they let us assess their accuracy and the degree to which some foreign legal solutions found appreciation in his eyes.
    Źródło:
    Z Dziejów Prawa; 2018, 11, 2; 61-101
    1898-6986
    2353-9879
    Pojawia się w:
    Z Dziejów Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trend abolicjonistyczny w polskim prawie karnym w XX w.
    Autorzy:
    Mierzwa, Marek
    Niewęgłowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/617266.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    abolition
    history of the law
    death penalty
    criminal law
    abolicja
    historia prawa
    kara śmierci
    prawo karne
    Opis:
    The death penalty was present in the Polish Criminal Law starting with Makarewicz Code, through 1950’s decrets to the Criminal Code of 1969. During that period, crimes punishable with death penalties were constantly changing. From last execution in 1988, there was abolition de facto in Poland. It changed into abolition de iure in 1995. The Criminal Code of 1997 does not include death penalty as penalty. Poland signed two international treaties which provided total abolition even in a time of war or other public emergency threatening the life of the nation.
    Począwszy od „kodeksu Makarewicza”, poprzez dekrety z lat 50. XX w., aż po kodeks karny z 1969 r., kara śmierci była obecna w ustawodawstwie polskim. W ciągu stulecia wielokrotnie zmieniano czyny zabronione, które były zagrożone tą karą. Od ostatniej egzekucji w 1988 r. obowiązywała w Polsce abolicja de facto, która w 1995 r. przekształciła się w abolicję de iure. W kodeksie karnym z 1997 r. kara śmierci nie jest przewidziana w katalogu kar. W 2013 r. Polska stała się stroną dwóch umów międzynarodowych przewidujących całkowitą abolicję kary śmierci, również w przypadku wojny lub innego niebezpieczeństwa publicznego zagrażającego życiu narodu.
    Źródło:
    Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 38
    1506-8285
    Pojawia się w:
    Studenckie Zeszyty Naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rodzaje ośrodków pozbawienia wolności w Królestwie Polskim
    Types of detention centres in the Kingdom of Poland
    Autorzy:
    Bieda, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533126.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    history of law
    criminal law
    administrative law
    detention
    prison
    Kingdom of Poland (Congress Poland)
    historia prawa
    prawo karne
    prawo administracyjne
    areszt
    więzienie
    Królestwo Polskie
    Opis:
    In the 19th century imprisonment became the fundamental sanction in many European criminal and penal codes, including that of the Kingdom of Poland (Congress Poland). In the face of these changes an extensive discussion on the reform of the whole penitentiary system began in the state. Reformers of the Polish penal system, notably Julian Ursyn Niemcewicz, Ksawery Potocki, and Fryderyk Skarbek proposed numerous concepts. In such circumstances, central administration attempted to create a system of penitentiary institutions. The article describes six different centres of detention which operated in the Kingdom of Poland: police custody for the detention of people arrested by the police and convicted by courts operating by city mayors; detention centres operating by the Ordinary Police Courts, for criminals detained by the court decision in the course of the so-called elementary investigation, and criminals convicted for embezzlement and smuggling; civil custody for debtors to force them to perform their obligations; remand institutions for the detention of people awaiting sentencing; and criminal prisons for those already convicted. For those convicted for the gravest crimes the so-called roty aresztanckie (prisoner bases) were introduced in 1834.
    W XIX w. w wielu europejskich kodeksach karnych, w tym także w Królestwie Polskim, kara więzienia stała się sankcją podstawową. W obliczu tych zmian w Królestwie Polskim rozpoczęła się szeroka dyskusja dotycząca reformy całego systemu organizacji więziennictwa. Pojawiają się liczne koncepcje polskich reformatorów penitencjarnych, jak choćby Juliana Ursyn Niemcewicza, Ksawerego Potockiego, Fryderyka Skarbka. W takich warunkach centralne organy administracji rządowej podjęły próbę stworzenia systemu jednostek penitencjarnych. Artykuł opisuje sześć różnych ośrodków pozbawienia wolności funkcjonujących w Królestwie Polskim: areszty policyjne, w których przetrzymywano osoby zatrzymane przez władze policyjne lub skazane przez sądy burmistrzowskie; areszty detencyjne przy Sądach Policji Prostej, gdzie osadzano przede wszystkim przestępców zatrzymanych na mocy decyzji sądu w trakcie tzw. śledztwa pierwiastkowego, a także skazanych za defraudację czy kontrabandę; areszty cywilne dla dłużników w celu zmuszenia ich do wykonania ciążącego na nich zobowiązania; domy badań, w których przebywały osoby oczekujące na wyrok, a także więzienia karne dla osób już skazanych. Dla skazanych za najcięższe przestępstwa w roku 1834 wprowadzono tzw. roty aresztanckie.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2016, 19; 147-161
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Organizacja i funkcjonowanie aresztów policyjnych w Królestwie Polskim w latach 1817–1867. Część I
    Organization and functioning of police detention centres in the Kingdom of Poland in the years 1817–1867. Part I
    Autorzy:
    Bieda, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533098.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Polish Kingdom
    detention centres
    penitentiary
    criminal law
    history of law
    Królestwo Polskie
    areszty
    penitencjaryzm
    prawo karne
    historia prawa
    Opis:
    Police detention centres were created by the Government Commission of Internal and Police Affairs of October 6, 1817. They were brought to life to provide a suitable place of isolation for people arrested by the police authorities during the first steps of the investigation. However, in the following years they gained further functions as prisons for persons sentenced to short-term imprisonment or as accommodation for transported prisoners. The aim of this study is to present the legal basis for detention in police custody until the Government Commission for Internal Affairs is liquidated (1867) on the basis of administrative regulations issued by central government administration bodies and documents collected in state archives. Unfortunately, the preserved archival material is very fragmentary, it does not allow precise determination of places where police arrests have been organized, or detailed statistics on persons held in these centers. Certainly, however, we can conclude that the police detention centres in the entire period considered were mainly places of detention for police arrested persons, and that the regulations on the time of detention were repeatedly violated.
    Areszty policyjne zostały utworzone na mocy rozporządzenia Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji z dnia 6 października 1817 r. Powołano je do życia w celu zapewnienia odpowiedniego miejsca odizolowania dla osób aresztowanych przez władze policyjne w trakcie pierwszych czynności śledztwa. Jednakże w następnych latach areszty policyjne zyskały kolejne funkcje – jako więzienia dla osób skazanych na krótkoterminowe kary pozbawienia wolności czy jako miejsca noclegowe dla transportowanych więźniów. Celem opracowania jest przedstawienie podstaw prawnych osadzenia w areszcie policyjnym obowiązujących do roku 1867, czyli do czasu likwidacji Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. Analizie poddano przepisy administracyjne wydawane przez centralne organyadministracji rządowej oraz dokumenty zgromadzone w archiwach państwowych, Niestety zachowany materiał archiwalny jest bardzo fragmentaryczny i nie pozwala na precyzyjne ustalenie miejsc, w których zorganizowane zostały areszty policyjne, ani sporządzenie szczegółowych statystyk dotyczących osób przetrzymywanych w tych ośrodkach. Z pewnością jednak możemy stwierdzić, iż areszty policyjne w całym badanym okresie pozostawały głównie miejscami przetrzymywania osób aresztowanych policyjnie oraz że nagminnie łamano przepisy o czasie zatrzymania w areszcie.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2019, 22; 107-126
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deportacja we francuskich legislacjach czasów ancien régime’u świetle wielowiekowej tradycji instytucjonalnej
    Deportation in Deportation in French legislation of the ancien régime period in light of a centuries-old institutional tradition
    Autorzy:
    Wiązek, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14793091.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    history of law
    judicial law
    criminal law
    criminology
    human rights
    civil rights
    legislation
    historia prawa
    prawo sądowe
    prawo karne
    kryminologia
    prawa człowieka
    prawa obywatelskie
    legislacja
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony instytucji deportacji, głównie we francuskim systemie prawnym i rzeczywistości politycznej doby monarchii absolutnej. Deportacja nie jest pojęciem jednoznacznym. Nie jest też jednolicie definiowaną instytucją prawną. Zarówno jej obecność i uzasadnienie, jak i kształt materialnoprawny oraz jego proceduralna oprawa są wypadkową wielu czynników i okoliczności, które determinują zwłaszcza tradycja, mentalność, system polityczny, a także warunki geograficzne, związane z terytorialną strukturą państwa. Instytucja ta nie była oryginalną konstrukcją prawa francuskiego, choć na przestrzeni wieków, w szczególnych okolicznościach politycznych burzliwych dziejów francuskiej państwowości, nabierała specyficznych cech. Komparatystyczna metoda eksploracji i kilkusetletnia perspektywa temporalna umożliwiły obserwację ewolucji tej instytucji prawnej oraz ocenę jej w formie wniosków de lege lata i de lege ferenda.
    The article is devoted to the institution of deportation mainly in the French legal system and in the political reality of the absolute monarchy period. Deportation is by no means an unambiguous concept. It is also not a uniformly defined legal institution. Its presence and justification, its substantive and legal shape as well as its procedural setting were a result of numerous factors and circumstances which were determined in particular by tradition, mentality, political system as well as by geographical conditions, which were connected with the territorial structure of the state. This institution was not an original construct of French law. However, over the centuries, it took on specific features in the particular political circumstances of the turbulent history of French statehood. The comparative method of exploration and the centuries-old temporal perspective made it possible to observe the evolution of this legal institution as well as to evaluate it in the form of de lege lata and de lege ferenda conclusions.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 1; 201-216
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
    DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
    Autorzy:
    Byczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    penal law
    criminal law
    criminal procedure
    accused
    the right to lie
    justification
    German law
    law comparatistics
    history of law
    penal process
    exception to the prohibition of committing offences
    criminal procedure and the constitution
    prawo karne
    postępowanie karne
    oskarżony
    prawo do kłamstwa
    kontratyp
    prawo niemieckie
    komparystyka prawna
    historia prawa
    proces karny
    kontratypy pozaustawowe
    gwarancje procesowe
    Opis:
    An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
    Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies