Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "J 19" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Testament Jezusa (J 19, 25-27). Nowe trendy interpretacyjne
Autorzy:
Kudasiewicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177519.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Testament Jezusa
kontekst
gatunek literacki
J 19
25-27
Jesus' testament
context
literary genre
Jn 19
Opis:
The author presents the Testament of Jesus in the light of investigations that has been carried out mainly by Roman language exegetes in the last 20 years. The paper consists of four parts: a) The context of the Testament of Jesus. The further context is sign in Cana (Jn 2, 1-11). There is a clear-cut terminological parallelism between Jn 19, 25-27 and Jn 2, 1-11 (e.g. "hour", "woman") and a parallelism in respects of contents (the same figurer Jesus, His Mother, disciples). Since the marriage at Cana bore a messianic sense, the also the Testament of Jesus bears a messianic and not private sense. The immediate context is Jn 19,23-24: the scene with Jesus’ tunic. The that was not torn has an ecclesiological sense: it sheds light on a more profound understaning of the Testament. b) Contemporary investigations proved (De Godet) that Jn 19,25-27 is the so-called "literary scheme of revelation" which occurs four times in John (1,29; 1,36; 1,47; 19,25-27). Thanks to this literary genre the Testament of Jesus bean a revelatory character. From the hights of the cross Jesus reveals a new dimension of Mary’s motherhood and sonshig of the beloved disciple. c) The sense of the Testament. Mary and John standing by the cross bear a character of concrete persons who have their own role in the history of redemption. At the same time however, they have a representative and symbolic sense. Mary is a personification of the Church-Mother; John, on the other hand, represents all disciples of Jesus. d) The execution of the Testament. Contemporary investigations pinpoint particularly three element: "hour", "take" and "to his own home". At the hour of death which was the hour of redemption, to the spiritual goods that had already been given to His disciples (faith, grace, God’s word, God’s Spirit) Jesus added yet His Mother as a type and symbol of the Church. The disciple took her into his interior, i.e. his spiritual life, the life of faith.
Źródło:
The Biblical Annals; 1990, 37, 1; 49-61
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy retoryki greckiej obecne w opisie grobu Jezusa w J 19,41
Elements of Greek Rhetoric in the Description of Jesus’ Tomb in John 19:41
Autorzy:
Grochowski, Zbigniew Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789189.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
J 19,41
retoryka grecko-rzymska
figury retoryczne
conexio
inclusio
amplificatio per incrementum
recapitulatio
allitteratio
Jezus Król
świętość Jezusa
John 19:41
Roman-Greek Rhetoric
rhetorical figures (of speech
Jesus the King
Jesus’ Holiness
Opis:
Artykuł poddaje analizie krótki tekst J 19,41. Owocem badań – po określeniu kontekstu tego wersetu (punkt 1) – jest zidentyfikowanie w nim takich figur retorycznych, jak: conexio, inclusio, amplificatio per incrementum i recapitulatio (punkt 2) oraz allitteratio (punkt 3). Ostatnia z nich, oparta na syntagmie οὐδέπω οὐδείς („nigdy nikt”), stanowi hapax legomenon w całym greckim Starym i Nowym Testamencie oraz podkreśla czystość rytualną miejsca pochówku Jezusa, a tym samym (pośrednio) potwierdza godność Ciała Chrystusa oraz Jego świętość. Pozostałe figury retoryczne uwypuklają wagę miejsca, w którym odbył się pogrzeb Jezusa, służąc potwierdzeniu Jego królewskiej tożsamości. Wykazany retoryczny kunszt czwartego ewangelisty zaprzecza twierdzeniu, jakoby „Jan nie znał wielu technik retorycznych, opisanych przez Arystotelesa, Cycerona czy innych późniejszych retorów” (P.F. Ellis).
The article provides an analysis of the short text John 19:41. The fruit of the research – after defining the context of this verse (point 1) – is the identification of rhetorical figures such as conexio, inclusio, amplificatio per incrementum and recapitulatio (point 2), and allitteratio (point 3). The latter, based on the syntagm οὐδέπω οὐδείς (“never anyone”), is a hapax legomenon throughout the Greek Old and New Testaments and emphasizes the ritual purity of Jesus’ burial place and thus (indirectly) confirms the dignity of the Body of Christ and His Holiness. The other rhetorical figures emphasize the importance of the place where Jesus’ funeral took place, serving to confirm his royal identity. The rhetorical artistry of the fourth evangelist, demonstrated in the article, contradicts the claim saying that “John did not know many of the rhetorical techniques described by Aristotle, Cicero, and other later rhetoricians” (P.F. Ellis).
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 771-789
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologiczna kategoria wstydu i jej nośność w pismach Nowego Testamentu
Autorzy:
Kręcidło, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511812.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
honor i wstyd
antropologia kulturowa
Mt 1
1-17
Mk 11-12
J 18-19
honor and shame
social-scientific approach
Matthew 1
Mark 1112
John 18-19
Opis:
The article aims at exploring the anthropological notion of shame in the circum- -Mediterranean culture and at showing its impact on the interpretation of the New Testament. Shame in this culture was not perceived – like today – as a kind of negative emotion but as social anti-value, the antonym of honor. Depending on the social status of a family in which one was born, he or she participated in honor or shame of relatives. Every man was obliged to acquire each day honor for himself and his family. Honor being a limited good could be lost. Loosing honor meant that the whole family, real or fictive, ran into shame. Examining three passages from the New Testament, namely Jesus genealogy (Matt. 1:1-17), his confrontations with Pharisees and Scribes narrated in Mark 11 – 12, and passion narrative according to John 18 – 19, the author of the article shows the impact of honor and shame culture for proper understanding of the message of the New Testament.
W niniejszym artykule postawiliśmy sobie zadanie pokazania w jaki sposób rozumiano wstyd w starożytnej cywilizacji śródziemnomorskiej oraz ukazania na kilku przykładach implikacji tego faktu dla właściwego odczytania i interpretacji ksiąg Nowego Testamentu. Jako że kategoria wstydu była postrzegana w kulturze śródziemnomorskiej owego czasu inaczej niż w obecnej zachodniej cywilizacji, w pierwszej części artykułu ukazane zostało powiązanie wstydu z honorem jako najbardziej cenioną wartością w społecznościach owej cywilizacji. Wstyd, stanowiący w tamtej kulturze antytezę honoru, rozumiany był jako antywartość: niesława, niegodność, hańba, zła reputacja itp. Nie był on postrzegany przede wszystkim jako kategoria etyczna, definiująca wewnętrzną wartość człowieka, lecz jako brak honoru w jego publicznej ocenie. Ludzie przychodzący na świat w rodzinach o niższym statusie społecznym dziedziczyli niższy honor, a zatem ciążył na nich większy wstyd. Każdy mężczyzna był zobowiązany do codziennego podejmowania walki o honor, który mógł pozyskać dla siebie i rodziny poprzez konfrontacje według reguł tzw. gry o honor oraz przez pełnienie dzieł dobroczynnych. Wydarzenia opowiedziane na kartach Nowego Testamentu odwołują się do myślenia w kategoriach honoru i wstydu, dlatego też w interpretacji biblijnych perykop należy to zagadnienie brać pod uwagę. W artykule ukazaliśmy implikacje tego typu myślenia na przykładzie trzech wybranych fragmentów Nowego Testamentu: rodowodu Jezusa w Mt 1,1-17, Jego konfrontacji z faryzeuszami i uczonymi w Piśmie w Mk 11-12 oraz Janowego opowiadania o męce, krzyżowej śmierci i pochówku Jezusa (J 18-19). W każdej z tych perykop autorzy odwołują się do myślenia adresatów w kategoriach honoru i wstydu, ukazując Jezusa jako ucieleśnienie honoru, tych zaś, którzy próbują Go pohańbić w oczach innych jako zasługujących na wstyd.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2016, 54, 1; 19-34
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sześć rzeźb z serii górników manufaktury porcelany w Miśni ze zbiorów Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka – historia i badania
Six sculptures of the miners – series made in the Meissen porcelain manufactory in the collection of the Cracow Saltworks Museum in Wieliczka – history and research
Autorzy:
Ochniak-Dudek, Klementyna
Lisińska-Kopacz, Anna
Wilkosz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054994.pdf
Data publikacji:
2021-10-10
Wydawca:
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka
Tematy:
porcelana
rzeźba górnika
Miśnia
J. J. Kaendler
1750 r.
XVIII w.
XIX w.
spektroskopia XRF
rentgenografia
fotografia analityczna
miner sculpture
Meissen
1750
18th century
19th century
X-ray fluorescence spectroscopy
X-ray radiography
analytical photography
porcelain
Opis:
Artykuł dotyczy zespołu sześciu porcelanowych figurek (wys. ok. 20 cm) z Miśni, od 2019 r. znajdujących się w zbiorach Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce. Rzeźby górników pochodzą ze znanej i cenionej serii, wymodelowanej przez Johanna Joachima Kaendlera i Petera Reinicke ok. połowy XVIII w. Opracowanie kompleksowo przedstawia historię i stan zachowania rzeźb. Pierwsza część artykułu – historyczno-artystyczna – stanowi szczegółowe studium opisujące wzory i historię obiektów na tle innych realizacji. Wnikliwie została udokumentowana kwerenda przeprowadzona przez Klementynę Ochniak-Dudek w zakresie literatury i istniejących kolekcji porcelany miśnieńskiej, a także dziejów manufaktury. Druga część artykułu prezentuje wyniki badań fizykochemicznych rzeźb, które dr Anna Klisińska-Kopacz i dr Tomasz Wilkosz wykonali w Laboratorium Analiz i Nieniszczących Badań Obiektów Zabytkowych Muzeum Narodowego w Krakowie. Wnioski autorów istotnie wzbogacają wiedzę o stanie zachowania i pozwalają rozstrzygnąć datowanie obiektów, jak również ostatecznie potwierdzają proweniencję czterech rzeźb z przedwojennej kolekcji Gustawa von Klemperera w Dreźnie. Ta część artykułu ma charakter pionierski na polskim gruncie, gdzie analityczne badania porcelany przeprowadzane są rzadko, a ich publikacje w zasadzie nie występują. Opracowanie muzealnych rzeźb o tematyce górniczej poszerza wiedzę z zakresu historii miśnieńskiej porcelany.
The article concerns a set of six porcelain figurines (approx. 20 cm high) from Meissen, since 2019 in the collection of the Cracow Saltworks Museum in Wieliczka. The sculptures presenting miners come from a well-known and respected series, modelled by Johann Joachim Kaendler and Peter Reinicke around the mid-18th century. The study comprehensively presents the history and condition of the sculptures. The first part of the article – a historical and artistic one – is a detailed study presenting the patterns and history of the exhibits compared to other implementations. The query carried out by Klementyna Ochniak-Dudek in the field of literature and existing collections of Meissen porcelain, as well as the history of the manufactory has been thoroughly documented. The second part of the article presents the results of physicochemical studies of sculptures that Anna Klisińska-Kopacz, PhD and Tomasz Wilkosz, PhD carried out at the Laboratory of Analysis and Nondestructive Investigation of Heritage Objects at the National Museum in Krakow. The authors’ conclusions significantly enrich the knowledge of the state of preservation, and allow for specification of the dating of objects, as well as finally confirm the provenance of four sculptures from the pre-war collection of Gustav Klemperer in Dresden. This part of the article is pioneering in Poland, where analytical porcelain research is rarely carried out and its publications are practically non-existent. The development of museum mining-related sculptures broadens the knowledge of the history of Meissen porcelain.
Źródło:
Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce; 2021, XXXV, 1; 300-389
0137-530X
Pojawia się w:
Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piotr jako pasterz w J 21,15-19
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041164.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joh. 21
15-19
Petrus als Hirte
Primat des Apostels Petrus
Papsttum
John 21:15-19
Peter as Shepherd
Primacy of the Apostle Peter
Papacy
J 21
Piotr jako pasterz
prymat Piotra Apostoła
papiestwo
Opis:
Artykuł nosi tytuł Piotr jako pasterz w J 21,15-19. Główny cel opracowania stanowi ukazanie oryginalnych akcentów teologicznych dotyczących Piotra, zawartych we wskazanym fragmencie Ewangelii wg  św. Jana. Rozdział  21 to tekst uważany za późniejszy dodatek do całości tej ewangelii. W celu uzyskania wiarygodnych wniosków egzegetycznych konieczne jest zatem zwrócenie szczególnej uwagi na związane z tym tekstem kwestie redakcyjne. Fragment J 21,15-19 pomimo swojej pozornie prostej struktury  stawia także inne wyzwania. Należy do nich przede wszystkim zagadkowa zmienność stosowanej terminologii. W celu usunięcia wszelkich wątpliwości dotyczących jej właściwego doboru konieczne jest zwrócenie uwagi na możliwe warianty krytyczno-literackie. W J 21,15-19 Piotr jest przedstawiony jako pasterz. Funkcję tę otrzymuje od Zmartwychwstałego Jezusa. Owczarnia, którą ma paść pozostaje własnością Jezusa. J 21,18-19 wiąże posługę Piotra z perspektywą martyrologiczną. Tekst J 21,15-19 posiada także wyraźny potencjał ekumeniczny. Przekazanie władzy pasterskiej może być traktowane jak wydarzenie jednorazowe. Jednak kontekst historyczny dodania J 21 do reszty ewangelii wskazuje na jednoczący charakter posługi pasterza Piotra. Rodzi się pytanie: czy odczytanie tego tekstu w duchu ekumenicznym może ułatwić dialog na temat natury prymatu Biskupa Rzymu.
The article is titled Peter as a shepherd in John 21:15-19. The main objective of development is to show the original theological emphasis on Peter the Apostle The main objective of development is to show the original theological emphasis on Peter the Apostle. Chapter 21 is a text considered to be a later addition to the Gospel of John. It is necessary to pay special attention to the related issues of editorial text. Despite its seemingly simple structure Jn 21:15-19 poses other challenges. One of them is a puzzling variation of terminology. It is therefore necessary to draw attention to possible variants of critical-literary ?assessment? of the biblical text. In Jn 21:15-19 Peter is presented as a shepherd. This particular mission gives him the Risen Jesus. The flock, which he has to feed, remains the property of Jesus. Jn 21:18-19 associated the ministry of Peter with his martyrdom. Text of Jn 21,15-19 has ecumenical significance. The delegation of pastoral authority can be treated as a one-off event. The historical context of  Jn 21  indicates the unifying character of the ministry of Peter the Apostle. Proper reading of the text can facilitate dialogue on the nature of the primacy of the Bishop of Rome.
Das Hauptziel des Artikels besteht im Aufzeichnen der originellen theologischen Akzente der Gestalt des Petrus, enthalten im behandelten Fragment des Johannesevangeliums. Das 21. Kapitel wird heute für einen späteren Zusatz zum Text des Evangeliums gehalten. Um glaubwürdige exegetische Schlussfolgerungen erhalten zu können, muss man eine besondere Aufmerksamkeit auf die mit dem Text zusammenhängende redaktionelle Fragen richten. Trotz seiner auf den ersten Blick einfachen Struktur, ist das Fragment Joh 21, 15-19 eine Herausforderung. Dazu gehört vor allem eine rätselhafte Veränderung der verwendeten Terminologie. Um alle Unsicherheiten bezüglich der gewählten Terminologie ausräumen zu können, müssen verschiedene kritisch-literarische Varianten berücksichtigt werden. Petrus wird in Joh 21, 15-19 als Hirte dargestellt. Diese Funktion erhält er vom Auferstandenen. Die Herde, die von ihm geweidet werden soll, bleibt das Eigentum Jesu. Verse 18-19 verbinden den Dienst Petri mit der martyrologischen Perspektive. Der ganze Text Joh 21, 15-19 hat ein deutliches ökumenisches Potential. Die Übergabe der Hirtengewalt kann zwar als ein einmaliges Ereignis betrachtet werden. Doch der historische Kontext um die Hinzufügung des Kapitels 21 zum Rest des Evangeliums verweist deutlich auf den einheitsstiftenden Charakter des petrinischen Hirtendienstes. Es stellt sich die Frage, ob die Lektüre des Textes im ökumenischen Sinn den Dialog über das Wesen des Primats des Bischof von Rom erleichtern kann.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 31-48
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia i prakseologia prymatu w pontyfikacie Jana Pawła II
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041165.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Johannes Paul II.
Kirche
Primat
Kollegialität
Vaticanum II
Amt
John Paul II
church
primacy
collegiality
Vatican II
office
J 21
15-19
Piotr jako pasterz
prymat Piotra Apostoła
papiestwo
Opis:
Prymat Biskupa Rzymu jest określeniem najwyższego urzędu w Kościele. Polega on na wypełnianiu misji zleconej przez Chrystusa św. Piotrowi i jego następcom. Prawda o prymacie ma płaszczyznę teoretyczną, określoną dogmatycznie na Soborze Watykańskim I w 1870 roku. Ma również wymiar praktyczny, który zależny jest od poszczególnych papieży i konkretnego kontekstu historycznego. Charakterystyczną cechą pontyfikatu Jana Pawła II było wdrożenie w życie reform Soboru Watykańskiego II oraz przygotowanie Kościoła do Wielkiego Jubileuszu trzeciego tysiąclecia. Jan Paweł II realizował funkcję prymacjalną w zgodzie z tradycją Kościoła, uzasadniając ją biblijnym obrazem Piotra Apostoła oraz kontynuując linię swoich poprzedników - Jana XXIII i Pawła VI. Wiodącym elementem pontyfikatu była otwartość na świat, na człowieka i jego godność, czyli wrażliwość na znaki czasu. Priorytetem na płaszczyźnie eklezjalnej była troska o jedność wspólnoty na wszystkich płaszczyznach, włącznie z dziedziną ekumeniczną. Jan Paweł II realizował posługę prymacjalną jako Servus servorum Dei, w starożytnej formule - pierwszeństwo w miłości.
The primacy of the Bishop of Rome is the term for the highest office in the Church. It consists in carrying out a mission appointed to St. Peter and his successors by Christ. The truth about the primacy is a theoretical plane, dogmatically defined at the I Vatican Council in 1870. It also has a practical dimension, which depends on the individual popes and the particular historical context. A characteristic feature of the pontificate of John Paul II was the implementation of the reforms of the II Vatican Council and the Church's preparation for the Great Jubilee of the third millennium. John Paul II realized the primacy function in accordance with the tradition of the Church, on the grounds of the biblical image of Peter the Apostle, and continuing the line of his predecessors - John XXIII and Paul VI. The leading element of his pontificate was the openness to the world, to man and his dignity, or sensitivity to the signs of the times. The priority at the level of ecclesial unity was a concern for the community at all levels, including the ecumenical field. John Paul II realized the primacy ministry as Servus servorum Dei, in the ancient formula - priority in love.
Das Primat des Bischofs von Rom bezeichnet die Höchste Gewalt in der Kirche. Sie besteht in der Erfüllung der Mission, die von Petrus und seinen Nachfolgern von Christus gegeben wurde. Die Wahrheit über den Primat lässt sich auf einer theoretischen Ebene betrachten, die dogmatisch durch das I. Vatikanische Konzil im Jahre 1870 definiert wurde. Sie hat aber auch eine praktische Dimension, die von einzelnen Päpsten und einem konkreten historischen Kontext abhängt. Das charakteristische Merkmal des Pontifikats von Johannes Paul II. war die Umsetzung der Reformen des II. Vatikanischen Konzils sowie die Vorbereitung der Kirche auf das große Jubiläum des dritten Jahrtausends. Johannes Paul II hat seine primatiale Funktion gemäß der Tradition der Kirche ausgeübt, indem er auf das biblische Bild des Apostels Petrus verwies und die Linie seiner Vorgänger - Johannes XXIII. und Paul VI. weiter verfolgte. Das leitende Element seines Pontifikats war die Öffnung für die Welt, für den Menschen und seine Würde, also eine Sensibilität für die Zeichen der Zeit. Die Priorität auf der ekklesialen Ebene war die Sorge um die Einheit der Gemeinschaft auf allen Ebenen, inklusiv auf dem ökumenischen Bereich. Johannes Paul II übte den primatialen Dienst als Servus servorum Dei, was in einer altertümlichen Formel heißt: die Vorrangstellung in der Liebe
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 49-66
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księgozbiór Zbyszewskich i Iżyckich w zbiorach Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie
The Zbyszewski and the Iżycki Families’ Book Collection in the Tarnów Public Library Collection
Autorzy:
Sobol-Kiełbania, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/471901.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
badania proweniencyjne
biblioteki prywatne XIX i XX w.
Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie
provenance research
private libraries in the 19th and 20th c.
J. Słowacki Municipal Public Library in Tarnów
Opis:
Ziemię lubelską i Mazowsze zamieszkiwały w XIX i XX w. liczne rody ziemiańskie, których przedstawiciele zapisali się w historii tych regionów Polski. Takim przykładem są rodziny Zbyszewskich h. Topór i Iżyckich h. Bończa, zamieszkujących Markuszową, Kurowo oraz Zatory. Warto zwrócić uwagę na działaczkę społeczną i przyjaciółkę Narcyzy Żmichowskiej – Paulinę Zbyszewską (1822-1892); sędziów pokoju: Grzegorza Zbyszewskiego (1789-1856), Józefa Iżyckiego (1787-1865) i jego syna Józefa (1822-1893) oraz działaczkę społeczną i bywalczynię warszawskich salonów – Leonię z Dachowskich Iżycką (1862-1929). Za sprawą rodzinnych koligacji część księgozbiorów tych rodzin trafiła do dworu Konopków w Oleśnie na Powiślu Dąbrowskim. Konopkowie zgromadzili w swoim dworze imponującą bibliotekę, której sporą część stanowiła kolekcja książek Zbyszewskich i Iżyckich. Publikacje te od 1945 r. i reformy rolnej przechowuje Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie. W kolekcji dominuje literatura piękna, głównie w języku polskim. Ponadto w zbiorze występują licznie książki publikowane w seriach lub wydawnictwach wielotomowych. Tomy posiadają różnego typu oprawy wydawnicze polskie i zagraniczne. W kolekcji znalazły się liczne znaki proweniencyjne: znaczki z numeracją księgozbioru, pieczęcie i podpisy odręczne oraz dedykacje. W zachowanym fragmencie księgozbioru rodzin Zbyszewskich i Iżyckich znajdują się unikatowe i rzadkie wydania dostępne w nielicznych ośrodkach w Polsce. Z tego powodu kolekcja nie tylko ma znaczenie dla historii regionu tarnowskiego, lecz także jest cennym dziedzictwem narodowym.
In the 18th and 19th centuries there were numerous landed gentry families living in the Lubelskie and Mazovia regions whose members were inscribed in the history of these regions. The families of Zbyszewski (Topór coat of arms) and the Iżycki (Bończa coat of arms) who lived in Markuszowa, Kurowo and Zatory were two remarkable examples of such families. It is worth to mention several important representatives of both families: Paulina Zbyszewska (1822-1892), a social activist and a friend of Narcyza Żmichowska; three magistrates: Grzegorz Zbyszewski (1789-1856), Józef Iżycki (1787-1865) and his son Józef (1822-1893); Leonia Iżycka née Dachowska (1862-1929), a social activist and frequent visitor of the Warsaw salons. Part of the Zbyszewski and Iżycki families’ book collection was held in the Konopkowie manor house in Oleśno in the Dąbrowski district of the Tarnów region because of the family ties with the Konopkowie family. The Konopkowie family gathered an impressive book collection in their manor house, and part of their collection was the Zbyszewski and the Iżycki families’ collection. These books have been held in the Public Library in Tarnów since 1945 (and the time of the agricultural reform in Poland). The collection consists mainly of literary works written in. However, there are also numerous books which were published in series and in multivolume editions. These books have different types of covers: Polish and foreign ones. There are numerous bookplates in these books: ex libris with collection numbers, stamps, seals, personal signatures and dedications. Morover in the preserved Zbyszewski and Iżycki families’ collection, might be found unique and very rare editions, which are rarely represented in other institutions in Poland. Due to above this collection is regarded as the one of major importance, not only in the context of the history of the Tarnów region, but also nationally – it is part of the precious national heritage.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2016, 10; 161-182
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies