Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Fortune" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Period XV − stoicyzm łużnieńskiego poety
    Period XV − the Stoicism of the Poet from Łużna
    Autorzy:
    Lasocińska, Estera
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954753.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    cnota
    natura
    stoicyzm
    fortuna
    mędrzec
    virtue
    nature
    stoicism
    fortune
    wise
    Opis:
    The paper analyzes one of the funeral works by Wacław Potocki, that is Period XV, belonging to the cycle which was written after Stefan's death, the son of the poet. The author unveils the Stoic inspirations present in the text, revealed in the questions about the Cause of the world, in the reflection on such concepts as nature, Fortune, virtue, vice, but also stresses the apparent intention to revise the neo-Stoic stereotypes; this intention results from a belief that man, irrespective of his virtue and wisdom, is a twist of fate. The poet, broken down by his personal suffering, notices superficiality and conventionality of „comforts given by philosophy”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 1; 61-74
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świat nakręcony. Zegar jako figura natury i obrotu spraw ludzkich w poezji Wacława Potockiego
    Wound up world. A clock as a figure of nature and turns of human things in writing by Wacław Potocki
    Autorzy:
    Czechowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1987173.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Wacław Potocki
    poetic figures
    mechanical clock
    fortune
    Providence
    figury poetyckie
    zegar mechaniczny
    fortuna
    Opatrzność
    Opis:
    W artykule zostały ukazane obecność motywu zegara mechanicznego w poezji Wacława Potockiego i kierunki refleksji, jakie poeta podejmuje, czerpiąc inspirację ze złożoności mechanizmu zegarowego. Chronometry, podobnie jak inne osiągnięcia rzemiosła czy kultury, traktowane są przez poetę jako alegoryczne ilustracje prawd wiary i reguł moralnych, a także przemyślne wykładnie porządku przenikającego naturę i prawidłowości spraw ludzkich. Według autorki pracy zegarek w wierszach poety z Łużnej staje się medytacyjną zabawką, inspirującą refleksję kosmologiczną, antropologiczną i religijną. W poezji Potockiego mechanizm zegara pobudza rozważania nad prawami wielkiego mechanizmu kosmicznego uniwersum i uniwersum cywilizacji oraz konsekwencjami wpisanej w świat entropii.
    The article shows the presence of the motif of a mechanical clock in Wacław Potocki’s poetry and it analyses as well his poetic reflection inspired by complexity of the clock mechanism. Chronometers, like other achievements of craftsmanship or culture, are treated by the poet as allegorical illustrations of the truths of the Christian faith and moral principles, as well as artful results of interpretations of the order that permeates both nature and the regularities of human affairs. The author of the paper shows that in the poems of the poet from Łużna, a watch becomes a “meditative piece” that inspires cosmological, anthropological and religious reflection. In Potocki’s writing, the clock mechanism stimulates reflection on the laws of the great mechanism of the universe and the civilization, and it reminds of the principle of entropy and its consequences as inevitable future of the world.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2021, 16; 93-108
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie i angielskie paremie o szczęściu
    Polish and English paremies about happiness, luck and fortune
    Autorzy:
    Jaszczewska, Magdalena
    Noińska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2196175.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Ateneum - Akademia Nauk Stosowanych w Gdańsku
    Tematy:
    paremie polskie
    paremie angielskie
    przysłowie
    szczęście
    : Polish paremies
    English paremies
    proverb
    happiness
    luck
    fortune
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza lingwokulturologiczna polskich i angielskich przysłów odnoszących się do pojęcia szczęście (ang. happiness, luck, fortune). Autorki opisują współzależność pojęć szczęście, los i fortuna w kulturze europejskiej oraz porównują ich konceptualizację w języku polskim i angielskim. W analizowanym materiale paremiologicznym występuje wiele przysłów o podobnym lub nawet identycznym znaczeniu w obu językach, co można tłumaczyć uniwersalnością paremii i wspólnym dziedzictwem kulturowym, m.in. szczęście zwykle opisywane jest jako zmienne, ulotne i nieprzewidywalne; często występuje personifikacja fortuny. Można również zaobserwować pewne różnice, związane z odmienną mentalnością oraz tradycjami ludowymi. Ponadto przesądy ludowe odzwierciedlone w analizowanym materiale są specyficzne dla danego kraju.
    The purpose of this article is to compare Polish and English proverbs referring to the concepts of happiness, luck and fortune (corresponding to one Polish polysemous lexeme szczęście). The authors describe the interdependence of the concepts in question in European culture and compare their linguistic expression in Polish and English. In the analyzed paremiological material there are numerous proverbs with similar or even identical meaning in both languages, which can be explained by the universal nature of paremies and common cultural heritage, e.g., happiness and luck are usually described as changeable, fleeting and unpredictable; fortune is often personified. Some discrepancies can also be observed, which can be accounted for by different mentality and various folk traditions. Moreover, folk superstitions reflected in the analyzed material are nation specific.
    Źródło:
    Forum Filologiczne Ateneum; 2022, 10, 1; 109-124
    2353-2912
    2719-8537
    Pojawia się w:
    Forum Filologiczne Ateneum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Racjonalnie o nieracjonalnym. Filozoficzne aspekty nauki o wróżbiarstwie i magii św. Tomasza z Akwinu
    Rationally on the Non-rational. Philosophical Aspects of St. Thomas Aquinas Teaching on the Art of Fortune-telling and Magic
    Autorzy:
    Dutkiewicz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1532376.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-06
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    rationality
    magic
    fortune-telling
    efficient causality
    intellectual soul
    sign
    racjonalność
    magia
    wróżbiarstwo
    przyczynowość sprawcza
    dusza intelektualna
    znak
    Opis:
    Jan Paweł II w encyklice Fides et ratio wskazał na św. Tomasza z Akwinu jako na „mistrza sztuki myślenia”, podkreślając jego umiejętność godzenia wiary i rozumu. Ogromną zasługą Akwinaty pozostaje z całą pewnością udoskonalenie odziedziczonego po Arystotelesie filozoficznego instrumentarium oraz wykorzystanie go w procesie racjonalizacji prawd objawionych. Instrumentarium to posłużyło św. Tomaszowi również w podjętej przezeń z powodzeniem próbie zmierzenia się z zagadnieniami tak nieracjonalnymi, jak magia i wróżbiarstwo. Akwinata odwołuje się w niej do filozoficznych koncepcji przyczynowości sprawczej, intelektualnej i zmysłowej części ludzkiej duszy oraz znaku, pojętego jako materialny pośrednik w procesie komunikacji. Wykorzystanie tych koncepcji pozwoliło św. Tomaszowi odnieść się w sposób racjonalny do szeregu problemów związanych z wróżbiarstwem i magią, takich jak: na ile przepowiadanie przyszłości znajduje swoje racjonalne uzasadnienie, dlaczego wpływ ciał niebieskich nie może determinować ludzkiego losu, czy też skąd pochodzi skuteczność działania mistrzów magii.
    In his encyclical Fides et Ratio, John Paul II mentioned St. Thomas Aquinas as a “master of the art of thinking,” emphasizing his ability to reconcile faith and reason. Undoubtedly, Aquinas’ great merit is the improvement of the philosophical tools inherited from Aristotle and its application in the process of rationalizing revealed truths. St. Thomas also made use of these tools in his successful attempt to address themes as irrational as magic and divination. Aquinas refers to the philosophical concept of efficient causality, the intellectual and sensory part of the human soul, and the sign understood as a material mediator in the process of communication. The use of these concepts allowed St. Thomas to rationally undertake a number of questions related to fortune-telling and magic, such as to what extent it is possible to rationally justify fortune-telling, why the influence of celestial bodies cannot determine human fate, or what is the source of the effectiveness of the specialists in magic.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2020, 46; 121-132
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag na temat praktyk magicznych chrześcijan w późnoantycznych kościelnych tekstach normatywnych
    A Few Remarks on Christian’s Magical Practices in Late Antiquity Church Normative Texts
    Autorzy:
    Wojcieszak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830482.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    magic
    fortune-telling
    ancient Christianity
    late antiquity Roman socjety
    synods
    ancient church
    Canones Patrum Greacorum
    Constitutiones Apostolorum
    magia
    wróżbiarstwo
    chrześcijaństwo antyczne
    późnoantyczne społeczeństwo rzymskie
    synody
    Kościół starożytny
    Opis:
    W artykule zaprezentowałem kilka uwag dotyczących praktyk magicznych chrześcijan, które odnaleźć można w późnoantycznych (IV i V w.) kościelnych tekstach normatywnych takich jak akta synodów, Canones Patrum Greacorum czyConstitutiones Apostolorum. Problem praktyk magicznych uprawianych przez chrześcijan dotyczył całego obszaru Cesarstwa Rzymskiego i związany był głównie z pozostałościami (w niektórych prowincjach zachodnich bardzo silnymi) kultów pogańskich, a także z tym, że nie wszyscy mieszkańcy Imperium przyjęli religię chrześcijańską. W źródłach dokumentowych Kościoła niewiele znajdziemy zapisów dotyczących interesującego nas zagadnienia. Głównie odnajdujemy zakazy uprawiania magii, wróżenia, uczęszczania do wróżbitów, przyrządzania zaklęć oraz napojów. Za wszystkie te wykroczenia groziły oczywiście odpowiednie kary, najczęściej czasowego wyłączenia ze wspólnoty z Kościołem.
    In this article, I presented a few remarks on the magical practices of Christians, which can be found in late antiquity (IV and V century) ecclesiastical normative texts such as files of synods, Canones Patrum Greacorumor Constitutiones Apostolorum. The problem of magical practices practiced by Christians concerned the entire area of the Roman Empire and was associated mainly with the remains (in some western provinces very strong) pagan cults, and also with the fact that not all residents of the Empire adopted the Christian religion. In the Church documentary sources, we can not find much records about the issue that interests us. Mainly we have a ban on practicing magic, fortune-telling, attending diviners, preparing spells and drinks. For all these offenses, of course, the appropriate penalties, most often temporary exclusion from the community with the Church. Why are these rules so general? The most probable answer is that then everyone knew why he was going to an astrologer, wizard, magician or fortune-teller and what he could expect (for many probably there were numerous visits) and there was no point detailing it in the following canons. Perhaps the whole set of apostasy was also included in magical practices (without specific mentioning them in the content of the recipe), but there was no need to repeat and remind christians about it frequently. Hierarchs paid more attention to the fight against paganism, punishments and inventing remedies.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2018, 52; 421-434
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jana Kochanowskiego nowa wizja człowieka (Renesansu) w świetle dialogu wrażliwości ze śmiercią. Odbudowa światopoglądu i tożsamosci poety „Trenów” (część II)
    Autorzy:
    Derda, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676690.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-05
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    renesansowy humanizm
    stoicyzm
    fatum
    cnota (apatheia)
    Fortuna,
    Opatrzność
    medicina animi
    Mądrość
    sophiae ardua templa
    eschatologia
    Hiob
    śmierć
    Renaissance humanism
    stoicism
    fate
    virtue (apatheia)
    Fortune
    Providence
    medicina animi
    Wisdom
    sophiae
    ardua templa
    eschatology
    Job
    death
    Opis:
    In The Laments, apart from the drama of the father and the poet, we saw the drama of the sage unfolding. The motto of the poem, questions about the attitude of man in the face of his own suffering, the truth about the irrevocability and inevitability of suffering under the influence of misfortune, considerations about the inability of the human mind to penetrate God’s mysteries, the presence of the person and thoughts of Cicero in the poem, all these constitute the wisdom of The Laments. The wisdom was to be the basic principle of human existence, the practical and theoretical principle on which it was to be based. The idea that it is to be internal constancy, understood as immutability, as a kind of lack of internal reaction to the course of things, has been questioned. When the illusion of one’s own wisdom has been understood and rejected, new wisdom emerges. It is to be an internal submission to Providence, an internal transformation under the influence of experience, which cannot be avoided because it is true.  
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 30, 4; 33-64
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies