Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sylwia, Postuła" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Obraz epidemiologiczno-kliniczny raka wargi w regionie świętokrzyskim
    Autorzy:
    Sylwia, Postuła
    Bień, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401777.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    rak wargi
    epidemiologia
    charakterystyka kliniczna
    Opis:
    Wstęp: Rak wargi, będący według kryteriów TNM jedną z  lokalizacji raka jamy ustnej, posiada szereg cech odróżniających go od innych nowotworów głowy i szyi, zarówno epidemiologicznie, jak i w obrazie klinicznym. Materiał: Grupa 342 chorych z rozpoznanym rakiem wargi, zebrana w latach 2001–2012, pochodziła w większości z jednego regionu Polski – województwa świętokrzyskiego. Wśród 312 pacjentów z tej grupy przeprowadzono leczenie chirurgicznie, bądź w skojarzeniu z terapią rentgenowską. Metoda: Analiza retrospektywna uwzględniała: wiek, płeć chorych, umiejscowienie guza w obrębie wargi, a w grupie poddanej leczeniu chirurgicznemu – stopień zaawansowania miejscowego, klinicznego, typ histopatologiczny oraz wybrane cechy patomorfologiczne guza. Wyniki: W  analizowanym materiale (n =342) przeważali mężczyźni w  stosunku 6:1, przy średniej wieku 69,5 lat. Najczęstszym umiejscowieniem raka (93,4%) była warga dolna. Większość leczonych chorych (n=312) rozpoczynała terapię we wczesnym (T1+T2) zaawansowaniu miejscowym (93,9%), a w 97,4% ustalono rozpoznanie Carcinoma planoepitheliale. Dyskusja: Charakterystyka epidemiologiczno-kliniczna przedstawionego materiału jest podobna do doniesień w literaturze. Wymaga podkreślenia, że wyniki można odnosić jedynie do publikacji, gdzie ścisłe kryteria lokalizacyjne TNM raka wargi były zachowane.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 1; 47-53
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyniki leczenia chorych z rakiem wargi w regionie świętokrzyskim i analiza przyczyn niepowodzeń
    Autorzy:
    Postuła, Sylwia
    Okła, Sławomir
    Bień, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401750.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    rak wargi
    wyniki leczenia
    niepowodzenia
    drugie pierwotne ogniska nowotworu
    Opis:
    Wstęp: Ocena wyników leczenia chirurgicznego raka wargi – mierzona podstawowymi wskaźnikami onkologicznymi i połączona z analizą niepowodzeń terapeutycznych, do których zostały włączone przypadki drugich pierwotnych nowotworów – jest podstawą weryfikacji przyjętego modelu terapii. Materiał: Grupę badaną stanowiło 312 chorych z rakiem wargi leczonych chirurgicznie bądź w skojarzeniu z rentgenoterapią. W zależności od zaawansowania miejscowego, najczęściej wycięcie raka ograniczało się do wycięcia „V” lub „W” i wermilektomii, natomiast tam, gdzie zabieg wymagał rekonstrukcji ubytku, wśród możliwych sposobów rekonstrukcji dominowała metoda Bernarda-Burova. Resekcja regionalnych węzłów chłonnych regionu I + II + III w większości uzupełniona była pooperacyjną telegammaterapią. Metoda: W oparciu o metodę Kaplana-Meiera określono prawdopodobieństwo przeżycia całkowitego (OS), przeżycia bezobjawowego (DFS) i przeżycia zależnego od raka wargi (DSS). Przedstawiono charakterystykę opisową niepowodzeń, w tym występowania drugich pierwotnych ognisk złośliwych nowotworów. Wyniki: Uzyskane wyniki prawdopodobieństwa 3-letniego i 5-letniego przeżycia całkowitego, bezobjawowego i zależnego od raka wargi, mieściły się w granicach podawanych w podobnych zestawieniach w piśmiennictwie, potwierdzając pośrednio słuszność przyjętego modelu postępowania. Niepowodzenia onkologiczne tych terapii, w których dominowały przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych, zanotowano u 20,2% ogółu pacjentów. Przy czym w 76,1% ujawniły się one w pierwszych 3 latach po przeprowadzonym leczeniu.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 3; 7-14
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wznowy po leczeniu raka masywu szczękowo-sitowego – ocena uwarunkowań i wyników leczenia ratunkowego
    Autorzy:
    Żyłka, Stanisław
    Zawadzki, Marcin
    Postuła, Sylwia
    Bień, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398682.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    rak zatok przynosowych
    niepowodzenia
    leczenie ratunkowe
    Opis:
    The aim of this study: is to demonstrate epidemiological and clinical parameters of the group of patients with sinonasal malignancies and to analyze its impact on development of recurrences after primary surgical treatment conducted in Head and Neck Surgery Department of Holly Cross Cancer Center Kielce during 7-years period 2001-2007. The retrospective analysis of the group of 42 patients with sinonasal malignancies was made, based on medical record and outpatient follow-up, considering: age, sex, primary focus, histological outcome, local and clinical stage and methods of the therapy. In the group of patients with at least 3-years period of follow-up (n=42) the dependence the rate of oncological failures such as local recurrence, nodal metastases, distant metastases or the second primary focus on clinical and epidemiological factors was analyzed. The probability of survival rate was also estimated. The studied group consists of 42 patients (27M, 15K, M:K =1.8:1). Age ranged from 28 to 87. The most common localization was maxillary sinus – 59.5%. Patients with high local (T3, T4) and clinical (III, IV) stage constitute 77,5% of the studied group. In 66.7% cases the radiation therapy had to follow the surgery. In the group of 42 patients with at least 3-years period of follow-up the oncological failure appeared in 17 cases (40.5%): local recurrence (8), nodal metastases (7), distant metastases (1) and all of them in 1 case. The treatment was performed through: local recurrence (surgery in 2 cases, CHTH – 3, symptomatic treatment – 3), nodal metastases (RND – 3, SND – 4, supplementary radiotherapy –7), distant metastases – CHTH – 2 cases. Thanks to these procedures the 5-year survival rate is 23.1% and the 3-year survival rate is 29.4%. Conclusions: 1. The oncological failure after primary surgical treatment in the group of patients with sinonasal malignancies developed in 40.5% cases, mainly as local recurrence or nodal metastases. 2. Primary localization and sex have no impact on the rate of the recurrence. 3. The oncological failures significantly more often relate to young patients with high local, clinical stage and low grade of malignancies. 4. The recurrence after primary surgical treatment in the group of patients with sinonasal malignancies substantially reduces 3- and 5-year survival rate (29.4%; 23.1%) compared with the entire studied group – 54.8%; 40.0%.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 44-49
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyniki wieloośrodkowych badań dotyczących diagnostyki i leczenia raka krtani w Polsce w latach 2001–2010
    Autorzy:
    Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
    Bruzgielewicz, Antoni
    Majszyk, Daniel
    Łuczaj, Jarosław
    Pawlak-Osińska, Katarzyna
    Stodulski, Dominik
    Pomarańska, Magdalena
    Kaczmarczyk, Dariusz
    Leszczyńska, Małgorzata
    Domka, Wojciech
    Miśkiewicz-Orczyk, Katarzyna
    Postuła, Sylwia
    Golusiński, Paweł
    Piotrowicz, Michał
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401516.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    rak krtani
    epidemiologia
    charakterystyka kliniczna
    badanie wieloośrodkowe
    Opis:
    Wstęp: Rak krtani jest w Polsce najczęściej występującym nowotworem złośliwym regionu głowy i szyi. Rozpoznaje się go przede wszystkim u mężczyzn pomiędzy 50.–70. rokiem życia. Badania wieloośrodkowe, których celem było przedstawienie obrazu epidemiologicznego i klinicznego raka krtani, prowadzone były od 1980 roku. Obecne, koordynowane przez Klinikę Otolaryngologii WUM, mają za główny cel przedstawienie ewolucji procesu diagnostycznego i terapeutycznego. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano dane dotyczące chorych diagnozowanych i leczonych z powodu raka krtani w latach 2001–2010 w 12 ośrodkach. Na platformie bazy Microsoft Access 2003 (SP 2) stworzono program do gromadzenia danych, które następnie poddano analizie statystycznej. Wyniki: Zgromadzono dane dotyczące 4124 chorych, w tym 3682 mężczyzn (89,3%) i 442 kobiet (10,7%). Najliczniejszą grupę stanowili chorzy pomiędzy 50. a 60. rokiem życia – 41,5% oraz między 60. a 70. rokiem życia – 29,6%. Aż 81,3% pacjentów było nałogowymi palaczami papierosów. U 1634 chorych stwierdzono I i II stopień zaawansowania nowotworu, przy czym u 5 chorych był to rak in situ. U 2490 chorych zdiagnozowano III i IV stopień zaawansowania nowotworu. Najczęstszym umiejscowieniem raka były: głośnia, trzy piętra krtani oraz nadgłośnia i głośnia. Największą grupę stanowili pacjenci z rakiem krtani T3 – 1367 (33%). Węzły chłonne (cecha N) obecne były u 1216 chorych (29,5%). Największą grupę stanowiły węzły określane jako N2b i N2c, czyli powyżej 6 cm, oraz mnogie. Zdiagnozowano je u 533 chorych (13%). Węzły te występowały z rakami krtani określanymi jako T3 i T4a, a więc były to nowotwory zaawansowane miejscowo i regionalnie. Rodzaj zastosowanego leczenia bardzo różnił się w zależności od stopnia zaawansowania nowotworu. Sama chirurgia dotyczyła 73,7% pacjentów z nowotworem w stopniu I lub II, oraz jedynie 28,6% pacjentów z nowotworem w stopniu III lub IV. Nowotwory w zaawansowanych stadiach znacznie częściej były leczone terapią łączoną: chirurgią i radioterapią. Wyniki leczenia – mierzone przeżyciem całkowitym – wynosiły odpowiednio: w grupie chorych z zawansowaniem raka w I i II stopniu – 64%, w grupie chorych z zaawansowaniem raka w stopniu III i IV – 61%. Wnioski: Skuteczność rozpoznawania raka krtani w Polsce jest duża, jednak skróceniu powinien ulec czas upływający od wystąpienia u pacjenta objawów do uzyskania diagnozy. Natomiast skuteczność leczenia chirurgicznego jest zdecydowanie niezadowalająca. Stworzenie stałej platformy do prowadzenia (i monitorowania) przebiegu diagnostyki i leczenia raka krtani, pozwoli na zweryfikowanie postępowania i osiągnięcie lepszych wyników. Jest to zadanie dla środowiska otorynolaryngologów.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 2; 1-11
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies