Obraz epidemiologiczno-kliniczny raka wargi w regionie świętokrzyskim

Wstęp: Rak wargi, będący według kryteriów TNM jedną z  lokalizacji raka jamy ustnej, posiada szereg cech odróżniających go od innych nowotworów głowy i szyi, zarówno epidemiologicznie, jak i w obrazie klinicznym. Materiał: Grupa 342 chorych z rozpoznanym rakiem wargi, zebrana w latach 2001–2012, pochodziła w większości z jednego regionu Polski – województwa świętokrzyskiego. Wśród 312 pacjentów z tej grupy przeprowadzono leczenie chirurgicznie, bądź w skojarzeniu z terapią rentgenowską. Metoda: Analiza retrospektywna uwzględniała: wiek, płeć chorych, umiejscowienie guza w obrębie wargi, a w grupie poddanej leczeniu chirurgicznemu – stopień zaawansowania miejscowego, klinicznego, typ histopatologiczny oraz wybrane cechy patomorfologiczne guza. Wyniki: W  analizowanym materiale (n =342) przeważali mężczyźni w  stosunku 6:1, przy średniej wieku 69,5 lat. Najczęstszym umiejscowieniem raka (93,4%) była warga dolna. Większość leczonych chorych (n=312) rozpoczynała terapię we wczesnym (T1+T2) zaawansowaniu miejscowym (93,9%), a w 97,4% ustalono rozpoznanie Carcinoma planoepitheliale. Dyskusja: Charakterystyka epidemiologiczno-kliniczna przedstawionego materiału jest podobna do doniesień w literaturze. Wymaga podkreślenia, że wyniki można odnosić jedynie do publikacji, gdzie ścisłe kryteria lokalizacyjne TNM raka wargi były zachowane.