Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pisarek, Adam" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Noh-yeh, to znaczy matka. Liga Irokezówjako archiwum dyskursu o pokrewieństwie
Noh-yeh, that means mother. League of the Iroquoisas an archive for discourse on kinship
Autorzy:
Pisarek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507719.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Lewis Henry Morgan
studia nad pokrewieństwem
wynalezienie pokrewieństwa
Liga Irokezów
Laboratorium Kultury
kinship studies
invention of kinship
League of the Iroquois
Opis:
Artykuł dotyczy procesu kształtowania się podstawowych narzędzi studiów nad pokrewieństwem – dziedziny refleksji naukowej „wynalezionej” przez Lewisa Henry’ego Morgana. Autor bada ciągłość konceptualnego instrumentarium służącego systematyzacji wiedzy w badanym obszarze dyskursu antropologicznego. Poszukuje ukrytych instancji zapewniających porządek i trwałość owego dyskursu nawet wtedy, gdy część aksjomatów lub nawet cała teoria zostają odrzucone. Punkt wyjścia dla analizy stanowi tabela terminów pokrewieństwa umieszczona przez Morgana w jednym z przypisów Ligi Ho-de’-no-sau-nee, czyli Irokezów. Okazuje się, że jest w nią wpisana zarówno specyficzna logika listy leksykalnej, jak i diagramu drzewa ukorzenionego, a połączenie tych dwóch modeli prowadzi autora Systems of consanguinity and affinity of the human family do odkrycia „nowego narzędzia etnologii”.
This article refers to a process of development of basic research tools regarding kinship – a field of scientific reflection “discovered” by Lewis Henry Morgan. Author examines the continuity of conceptual instruments used to systematize knowledge in the area of studied anthropological discourse. He seeks out hidden instances which ensure order and consistency of said discourse even if some of provided axioms or the whole theory are refuted. The starting point of analysis is a table of kinship terminology listed by Morgan in one of footnotes to The League of the Ho-de-no-sau-nee or Iroquois. It appears that, written in it, are both specific logic of lexical lists, as well as a diagram of rooted tree. Merging those two models led the author of Systems of consanguinity and affinity of the human family to discovery of a “new instrument in ethnology”.
Źródło:
Laboratorium Kultury; 2014, 3; 157-189
2084-4697
Pojawia się w:
Laboratorium Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syndrom Don Kichota. Smutek tropikówlub walka z wiatrakami
Don Quixote Syndrome. "Tristes Tropiques" or tilting at windmills
Autorzy:
Pisarek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507749.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
warunki etnograficznego poznania
Don Kichot
Claude Lévi-Strauss
Laboratorium Kultury
conditions of ethnographic knowledge
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest trop będący wielkim myślowym wyzwaniem dla każdego, kto czyta francuskiego strukturalistę i chce zrozumieć jego twórczość. W wywiadzie-rzece Z bliska i oddali C. Lévi-Strauss zdradza klucz do swojej duszy: mówi, że jego umysłem rządzi Don Kichot. Po tak jasnej deklaracji oczywista staje się perspektywa interpretacyjna Smutku tropików, w której jedną z podstawowych figur stanie się Błędny Rycerz. Ostatecznie okazuje się, iż Don Kichot podróżuje, by aktywnie wpływać na otaczającą go rzeczywistość. Wyobrażenie przeszłości nakłada się w jego umyśle na teraźniejszość i zmusza do działania, ignoruje granice. Przez to staje się szaleńcem. Lévi-Strauss podróżuje, by cofnąć się w czasie. Rola etnografa usprawiedliwia to równie ekstrawaganckie przedsięwzięcie. Narzucone przez naukę procedury tworzą niezbędny dystans, ale jednocześnie stają się źródłem niespełnienia. Artykuł stara się odpowiedzieć na pytanie czy Don Kichot – jego myśli i czyny wywierają wpływ na rzeczy; czy stanowią jedność, Tego Co Analogiczne? A jeśli tak, czym byłoby wielkie marzenie antropologa, którego umysłem rządzi Błędny Rycerz?
A starting point of this article is a trace which is a huge intellectual challenge for everybody that reads the French structuralist and wants to understand his creation. In an extended interview Conversations with Claude Lévi-Strauss, he reveals the key to his soul saying that his mind is led by Don Quixote. After such a clear declaration, the interpretative perspective of Tristes Tropique – where a knight-errant evolves into one of the fundamental figures – becomes obvious. Eventually, it turns out that Don Quixote travels in order to influence the surrounding reality actively. In his mind, the reflection of past overlays the presence and impels him to act, ignores the boundaries. Because of that he becomes a madman. Lévi-Strauss travels In order to move back In time. An etnographer role excuses this eccentric undertaking. Procedures imposed by science create the necessary distance but at the same time they become the source of non-fulfillment. The article attempts to answer a question whether Don Quixote – his thoughts and actions influence the things; whether they are a union of That What is analogical. If the answer was yes, what would be the great anthropologist’s dream, whose mind is controlled by a knight-errant?
Źródło:
Laboratorium Kultury; 2012, 1; 56-69
2084-4697
Pojawia się w:
Laboratorium Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsca poza miejscami. Polskie parki narodowe jako teren i laboratorium
Places Beyond Places. Polish National Parks as a Field and Laboratory
Autorzy:
Pisarek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37275153.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
polskie parki narodowe
laboratoria
badania terenowe
terytorializacja natury
ochrona przyrody
Polish national parks
laboratories
fieldwork
nature territorialization
nature conservation
Opis:
Artykuł dotyczy wybranych typów naukowych i ochronnych praktyk przestrzennych. Autor interesuje się polskimi parkami narodowymi jako miejscami wytwarzania wiedzy o przyrodzie, zadaje pytania, w jaki sposób środowisko zostało przystosowane do tej funkcji i jak to przystosowanie było związane z dużo ogólniejszymi tendencjami do podejmowania pracy w terenie i wdrażania procedur laboratoryjnych w obrębie nauk przyrodniczych na przełomie XIX i XX w. Artykuł zawiera analizy wyselekcjonowanych projektów polskich przyrodników, działaczy i pracowników parków narodowych aktywnie dążących do nadania naukowego statusu działaniom z zakresu ochrony przyrody. Wyniki przeprowadzonych badań pozwalają wyciągnąć wnioski mówiące, że parki narodowe to miejsca pogranicza, w których testowane są różne sposoby wytwarzania i wykorzystywania zdobytej wiedzy. Jawią się też jako złożone asamblaże, w których wybrane narzędzia i ramy epistemiczne technonauki okrzepły w znaturalizowanych formułach przestrzennych wypływających z przyjęcia określonych założeń ontologicznych w świecie składającym się z wielu światów. Autor dowodzi, że parki narodowe, będące wynikiem procesu terytorializacji przyrody, ukształtowały się jako miejsca poza miejscami, które mediują między terenowymi i laboratoryjnymi modalnościami produkcji wiedzy technonaukowej.
The article concerns selected types of scientific and conservation spatial practices. The author is interested in Polish national parks as places for the production of knowledge about nature. He asks questions how the environment was adapted to this function, and how this adaptation was linked to the much more general tendencies toward the laboratory procedures and fieldwork in natural sciences at the turn of the 20th century. The article contains analyses of selected projects of Polish naturalists, activists and employees of national parks aimed at giving scientific status to conservation practices. The results of the research allow drawing conclusions that national parks are borderland places, where different ways of producing and using the acquired knowledge are tested. Conservation places appear as complex assemblages in which the selected tools and epistemic frameworks of technoscience have clothed into naturalized spatial formulas flowing from the adoption of certain ontological assumptions in a world of many worlds. The author proves that national parks – a result of the process of territorialization of nature – have been formed as places beyond places that allow mediating between fieldwork and laboratory modalities of technoscientific knowledge production.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 443-470
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropolog, czyli gość. O badaniach terenowych Bronisława Malinowskiego jako formie kontaktu
Anthropologist as a guest. Bronislaw Malinowski’s fieldwork as a form of cultural contact
Autorzy:
Pisarek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507757.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
kontakt kulturowy
gościnność
badania terenowe
Bronisław Malinowski
Laboratorium Kultury
cultural contact
hospitality
fieldwork
Bronislaw Malinowski
Opis:
Artykuł wpisuje się w myślenie o antropologicznej rzeczywistości terenowej w jej interakcyjnym charakterze ustrukturowanym m.in. przez kształt kontaktu kulturowego. Zestawienie wiedzy zawartej w Dziełach Bronisława Malinowskiego ze szczegółowymi informacjami z dzienników, notatek terenowych i listów pozwoliło na opisanie zarówno wzoru idealnego, jak i zbliżenie się do wzoru rzeczywistego relacji, jaka wykształciła się między antropologiem a tubylcami. Pytanie tylko, w jaki sposób konfrontacja kilku systemów praktyk i wyobrażeń wpłynęła na proces badawczy i kształt antropologicznej wiedzy? Wychodząc od analizy tendencji współczesnej antropologii do dyskursywizacji problematyki spotkania, autor stara się prześledzić różne aspekty antropologicznego kontaktu kulturowego Bronisława Malinowskiego z Massimami, co ma pomóc we wskazaniu najważniejszych kulturowych i historycznych uwarunkowań kształtu relacji pomiędzy antropologiem a „jego ludem”.
The article fits into thinking about the fieldwork’s reality in its interactive nature, structured by, among others, the form of the cultural contact. Bringing together the knowledge collected in Bronisław Malinowski’s Dzieła and detailed information gathered in diaries, fieldwork notes and letters, allows to perform a reconstruction of an ideal pattern, approximate to real pattern, of the relation which was born between the anthropologist and the natives. The question is, how did the confrontation of multiple systems of praxis and beliefs affect the research and nature of anthropological knowledge? Beginning with the analysis of the meeting subject discourse present in modern anthropology, the author tires to investigate various aspects of Bronislaw Malinowski fieldwork. He attempts to construct an analysis which would pinpoint cultural and historical conditionings of the nature of relation between the anthropologist and “his people”.
Źródło:
Laboratorium Kultury; 2013, 2; 60-90
2084-4697
Pojawia się w:
Laboratorium Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żywe strefy wyobraźni. Przyjmowanie gości jako praktyka oporu
Living Zones of the Imagination: Receiving Guests as a Practice of Resistance
Autorzy:
Pisarek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781729.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
hospitality
resistance practises
social imagination
interpretive labor
gościnność
praktyki oporu
wyobraźnia społeczna
praca interpretacyjna
Opis:
This article concerns “living zones of the imagination”-areas of social life in which intensive “interpretive labor” is underway. Thanks to these zones, it is possible to engage in universally accepted exercises that enable a person to “see the world through the eyes of another person” and that yet do not disturb the current socio-cultural order. They provide an important basis for understanding among people, for harmonizing meanings in the sphere of social realities, and for integration that goes beyond certain permanent boundaries and hierarchies. The basic aim of the article is to prove that hospitality, understood as a value in Polish culture, could contribute to a considerable degree to the creation of such zones. The author analyzes the zones’ character, function, and meaning, paying attention to how they resist the expansion of bureaucratic ways of organizing social life. He also draws attention to the influence that an axio-normative pattern could havewithin specific models of behavior and cultural practices.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2020, 64, 1; 3-23
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chwytanie życia. „Bezkrwawe łowy” jako forma wytwarzania relacji poprzez fotografię
To capture life. ‘Bloodless hunt’, or how to establish relationships through photography
Autorzy:
Pisarek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157572.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
fotografia dzikiej przyrody
bezkrwawe łowy
ekonomie wizualne
Włodzimierz Puchalski
wildlife photography
bloodless hunt
visual economies
Opis:
Throughout its long history, animal photography has taken many forms: from studio photographs of various species to landscape compositions with stuffed exhibits and camera hunting to wildlife photography in the aesthetics decided and promoted by „National Geographic”. One of its most distinctive formulas in Polish culture was developed by Włodzimierz Puchalski. His ‘bloodless hunt’ has inspired generations of professionals and enthusiasts in Poland. The aim of this article is to present this approach to photography and partially reconstruct the world of a man who created it. Particular focus is put on Puchalski’s photography-mediated bilateral relations with non-human animals, especially birds, inhabiting the wetlands and forests. ‘Bloodless hunt’ is analysed both as an important point of reference in the study of Polish photographic communities and the key to the understanding and denaturalisation of a model in which the cognitive and social relations in the more-than-human world are based on the naturalised logic of the reversed panopticon and the dissociation of the see/being seen dyad.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2022, 118, 2; 81-94
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posmaki diachronii. Przeszłość i fotografia na Podkarpaciu
Aftertastes of Diachrony. The Past and Photography in the Subcarpathian Region
Autorzy:
Pisarek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181943.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
fotografia wernakularna
tradycja
zmiana kulturowa
przeszłość
vernacular photography
tradition
cultural change
past
Opis:
Artykuł dotyczy relacji pomiędzy funkcją rodzinnych zdjęć w kulturze podkarpackich wiejskich społeczności a obecnymi tam sposobami porządkowania czasu. Autor rekonstruuje historię oddolnych praktyk fotograficznych i pokazuje ich związki z procesami modernizacji tamtejszych terenów wiejskich. Opisuje, w jaki sposób zmiany gospodarcze, społeczne i obyczajowe łączyły się ze zmianami formy i funkcji zdjęć. Interesują go także współczesne sposoby wykorzystania starych fotografii. Udowadnia, że takie inicjatywy, jak lokalne archiwa cyfrowe stanowią ważne formy utrwalania lokalnej tożsamości i popularyzowania tradycji. Podstawowym celem artykułu jest jednak dookreślenie miejsca fotografii wernakularnej w procesie powstawania współczesnych konstrukcji przeszłości i teraźniejszości. Bazując na etnograficznych badaniach terenowych prowadzonych na terenie jednej z podrzeszowskich gmin, autor argumentuje, że zdjęcia mogą stać się łącznikiem pomiędzy dwoma typami przeszłości – doświadczanej jako wzorzec i interpretowanej jako tekst. Jako takie, stanowią formę dynamicznego spoiwa pozwalającego radzić sobie z długotrwałą i radykalną zmianą kulturową.
The article concerns the problem of the relation between the function of family photos in the culture of Subcarpathian, rural communities, and the ways of organizing time there. The author reconstructs the history of bottom-up photographic practices and shows their relations with the processes of modernization. He describes how economic and social changes were associated with fluctuations in the form and functions of vernacular pictures. He is also interested in contemporary ways of using old photographs. The article proves that initiatives such as local digital archives are important forms of preserving the local identity and popularizing tradition. Nevertheless, the basic aim of the article is to define the place of vernacular photography in the process of creating contemporary constructions of the past and present. Based on ethnographic field research conducted in one of the communities near Rzeszów, the author proves that photos can become a link between two types of the past and tradition – experienced as a pattern and interpreted as a text. As such, they are a form of dynamic mediators that cope with long-lasting and radical cultural change.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2020, 41; 49-65
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukator w roli kuratora. Wystawa Moc muzeum jako ćwiczenie z rozszerzania pola edukacji muzealnej
Autorzy:
Cabała, Agata
Pisarek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27710106.pdf
Data publikacji:
2023-09-14
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
kurator
edukator
wystawa
pole edukacji muzealnej
zwrot edukacyjny
Opis:
Artykuł przedstawia projekt badań zrealizowany przez pracowników Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach w czasie trwania wystawy Moc Muzeum w Muzeum Narodowym w Krakowie. Interpretacja semiotyczna danych, zebranych w drodze wywiadów zogniskowanych oraz indywidualnych wzbogaconych o obserwację zajęć i analizę dokumentów zastanych i intencjonalnie stworzonych, pozwoliła na realizację celu badań. Interesowała nas współpraca międzydziałowa rozpoczęta, gdy edukatorzy stali się kuratorami wystawy. Działanie to potraktowaliśmy jako przykład realizacji w obrębie „zwrotu edukacyjnego” w polskim muzealnictwie, gdzie wciąż widoczne są tendencje do wyrazistego oddzielenia i odmiennego wartościowania praktyki kuratorskiej i edukacyjnej. Analiza sposobów rozszerzania pola edukacji muzealnej przez edukatorów-kuratorów pozwoliła na sformułowanie zestawu rekomendacji w inicjowaniu projektów ekspozycyjnych realizowanych i współtworzonych przez pracowników działów edukacji. W prezentacji wyników badań skupiliśmy się na trzech obszarach, w ramach których doszło do przesunięć pola: w zakresie typów wiedzy organizującej myślenie o ekspozycji, w zakresie postrzegania i wykorzystywania kompetencji edukatorów oraz w zakresie kształtowania relacji nieformalnych i wytwarzania zaufania instytucjonalnego. Artykuł stanowi głos w sprawie konieczności uwzględnienia doświadczeń i kompetencji pracowników działów edukacji w konstruowaniu wartościowych wystaw i budowaniu dobrych relacji z zaangażowaną publicznością.
Źródło:
Muzealnictwo; 2023, 64; 110-118
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies