Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bień, Stanisław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Diagnostyka i leczenia łagodnych napadowych zawrotów głowy ze zmiany położenia – stan aktualny
Autorzy:
Bień, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400514.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
łagodne napadowe zawroty głowy ze zamiany położenia
zalecenia diagnostyczne
zalecenia terapeutyczne
Opis:
Łagodne napadowe zawroty głowy ze zmiany położenia (Benign Paroxysmal Positional Vertigo; BPPV) – to najczęstsze schorzenie obwodowej części układu równowagi. Wynika z nieprawidłowego ulokowania fragmentów uszkodzonej błony otolitowej plamki łagiewki, które przemieszczają się grawitacyjnie w świetle błoniastych przewodów półkolistych, bądź przesuwają – pod wpływem zmian położenia głowy – obciążony nimi osklepek. Zasady diagnostyki i leczenia BPPV najczęściej dotyczą patologii w obrębie kanału półkolistego tylnego. Należy jednak pamiętać, że obraz kliniczny i postępowanie w przypadku patologii otolitowej kanału bocznego i – najrzadziej – kanału półkolistego przedniego różnią się. Typowy obraz BPPV może być zniekształcony przy współistnieniu BPPV z innymi schorzeniami układu równowagi, co nie wyklucza terapii typowej dla BPPV. Podstawową metodą leczenia BPPV są uwalniające manewry repozycyjne, dobrane w zależności od lokalizacji zmian otolitowych, zmierzające do odprowadzenia fragmentów otolitowych na powrót do łagiewki. Jako uzupełnienie leczenia BPPV stosowane są metody rehabilitacyjne, wsparcie psychologiczne i – rzadko – leczenie chirurgiczne. Doraźna skuteczność leczenia BPPV jest wysoka, ale często obserwuje się nawroty dolegliwości. W części przypadków BPPV choroba ustępuje samoistnie, co utrudnia ocenę odległych wyników. W praktyce klinicznej kluczowe są: określenie kryteriów rozpoznania BPPV, zakresu wymaganej diagnostyki oraz prawidłowy dobór metod terapii. Praca stanowi przegląd aktualnej literatury i zaleceń w tym zakresie.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 4; 29-38
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz epidemiologiczno-kliniczny raka wargi w regionie świętokrzyskim
Autorzy:
Sylwia, Postuła
Bień, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401777.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak wargi
epidemiologia
charakterystyka kliniczna
Opis:
Wstęp: Rak wargi, będący według kryteriów TNM jedną z  lokalizacji raka jamy ustnej, posiada szereg cech odróżniających go od innych nowotworów głowy i szyi, zarówno epidemiologicznie, jak i w obrazie klinicznym. Materiał: Grupa 342 chorych z rozpoznanym rakiem wargi, zebrana w latach 2001–2012, pochodziła w większości z jednego regionu Polski – województwa świętokrzyskiego. Wśród 312 pacjentów z tej grupy przeprowadzono leczenie chirurgicznie, bądź w skojarzeniu z terapią rentgenowską. Metoda: Analiza retrospektywna uwzględniała: wiek, płeć chorych, umiejscowienie guza w obrębie wargi, a w grupie poddanej leczeniu chirurgicznemu – stopień zaawansowania miejscowego, klinicznego, typ histopatologiczny oraz wybrane cechy patomorfologiczne guza. Wyniki: W  analizowanym materiale (n =342) przeważali mężczyźni w  stosunku 6:1, przy średniej wieku 69,5 lat. Najczęstszym umiejscowieniem raka (93,4%) była warga dolna. Większość leczonych chorych (n=312) rozpoczynała terapię we wczesnym (T1+T2) zaawansowaniu miejscowym (93,9%), a w 97,4% ustalono rozpoznanie Carcinoma planoepitheliale. Dyskusja: Charakterystyka epidemiologiczno-kliniczna przedstawionego materiału jest podobna do doniesień w literaturze. Wymaga podkreślenia, że wyniki można odnosić jedynie do publikacji, gdzie ścisłe kryteria lokalizacyjne TNM raka wargi były zachowane.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 1; 47-53
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki leczenia chorych z rakiem wargi w regionie świętokrzyskim i analiza przyczyn niepowodzeń
Autorzy:
Postuła, Sylwia
Okła, Sławomir
Bień, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401750.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak wargi
wyniki leczenia
niepowodzenia
drugie pierwotne ogniska nowotworu
Opis:
Wstęp: Ocena wyników leczenia chirurgicznego raka wargi – mierzona podstawowymi wskaźnikami onkologicznymi i połączona z analizą niepowodzeń terapeutycznych, do których zostały włączone przypadki drugich pierwotnych nowotworów – jest podstawą weryfikacji przyjętego modelu terapii. Materiał: Grupę badaną stanowiło 312 chorych z rakiem wargi leczonych chirurgicznie bądź w skojarzeniu z rentgenoterapią. W zależności od zaawansowania miejscowego, najczęściej wycięcie raka ograniczało się do wycięcia „V” lub „W” i wermilektomii, natomiast tam, gdzie zabieg wymagał rekonstrukcji ubytku, wśród możliwych sposobów rekonstrukcji dominowała metoda Bernarda-Burova. Resekcja regionalnych węzłów chłonnych regionu I + II + III w większości uzupełniona była pooperacyjną telegammaterapią. Metoda: W oparciu o metodę Kaplana-Meiera określono prawdopodobieństwo przeżycia całkowitego (OS), przeżycia bezobjawowego (DFS) i przeżycia zależnego od raka wargi (DSS). Przedstawiono charakterystykę opisową niepowodzeń, w tym występowania drugich pierwotnych ognisk złośliwych nowotworów. Wyniki: Uzyskane wyniki prawdopodobieństwa 3-letniego i 5-letniego przeżycia całkowitego, bezobjawowego i zależnego od raka wargi, mieściły się w granicach podawanych w podobnych zestawieniach w piśmiennictwie, potwierdzając pośrednio słuszność przyjętego modelu postępowania. Niepowodzenia onkologiczne tych terapii, w których dominowały przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych, zanotowano u 20,2% ogółu pacjentów. Przy czym w 76,1% ujawniły się one w pierwszych 3 latach po przeprowadzonym leczeniu.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 3; 7-14
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wznowy po leczeniu raka masywu szczękowo-sitowego – ocena uwarunkowań i wyników leczenia ratunkowego
Autorzy:
Żyłka, Stanisław
Zawadzki, Marcin
Postuła, Sylwia
Bień, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398682.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak zatok przynosowych
niepowodzenia
leczenie ratunkowe
Opis:
The aim of this study: is to demonstrate epidemiological and clinical parameters of the group of patients with sinonasal malignancies and to analyze its impact on development of recurrences after primary surgical treatment conducted in Head and Neck Surgery Department of Holly Cross Cancer Center Kielce during 7-years period 2001-2007. The retrospective analysis of the group of 42 patients with sinonasal malignancies was made, based on medical record and outpatient follow-up, considering: age, sex, primary focus, histological outcome, local and clinical stage and methods of the therapy. In the group of patients with at least 3-years period of follow-up (n=42) the dependence the rate of oncological failures such as local recurrence, nodal metastases, distant metastases or the second primary focus on clinical and epidemiological factors was analyzed. The probability of survival rate was also estimated. The studied group consists of 42 patients (27M, 15K, M:K =1.8:1). Age ranged from 28 to 87. The most common localization was maxillary sinus – 59.5%. Patients with high local (T3, T4) and clinical (III, IV) stage constitute 77,5% of the studied group. In 66.7% cases the radiation therapy had to follow the surgery. In the group of 42 patients with at least 3-years period of follow-up the oncological failure appeared in 17 cases (40.5%): local recurrence (8), nodal metastases (7), distant metastases (1) and all of them in 1 case. The treatment was performed through: local recurrence (surgery in 2 cases, CHTH – 3, symptomatic treatment – 3), nodal metastases (RND – 3, SND – 4, supplementary radiotherapy –7), distant metastases – CHTH – 2 cases. Thanks to these procedures the 5-year survival rate is 23.1% and the 3-year survival rate is 29.4%. Conclusions: 1. The oncological failure after primary surgical treatment in the group of patients with sinonasal malignancies developed in 40.5% cases, mainly as local recurrence or nodal metastases. 2. Primary localization and sex have no impact on the rate of the recurrence. 3. The oncological failures significantly more often relate to young patients with high local, clinical stage and low grade of malignancies. 4. The recurrence after primary surgical treatment in the group of patients with sinonasal malignancies substantially reduces 3- and 5-year survival rate (29.4%; 23.1%) compared with the entire studied group – 54.8%; 40.0%.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 44-49
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies