Wszystkie pola: "Katolicki Uniwersytet Lubelski" - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: I Padri della Chiesa e la metafisica: una relzione ineludibile
Church Fathers and Metaphysics: Unavoidable Relationship
Autorzy:: Maspero, Giulio
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050683.pdf
Data publikacji:: 2020-02-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Padri della Chiesa
metafisica
esegesi della Sacra Scrittura
Church Fathers
metaphysics
exegesis
Opis:: Sono molto importanti le riflessioni sull’uso della metafisica nell’insegnamento dei Padri della Chiesa, perché questo legame è molto radicato nell’esegesi fatta da loro. Questa è stata contestata soprattutto in ambito della Riforma che sosteneva che il linguaggio biblico fosse una derivazione della filosofia greca pagana. Padri della Chiesa non solo hanno lavorato sulla metafisica stessa, ma hanno anche modificato la sua forma classica, elaborandola in un certo modo come una nuova ontologia. Questo ha aiutato molto nella descrizione teologica di Dio Trino e Uno in modo molto più preciso. Su questa base hanno interpretato molto più in profondità tante questioni teologiche, facendole vedere in una nuova luce, ad es. l’opera della creazione, il mistero dell’uomo e la mariologia.
Reflections which concern using metaphysics in the teaching of the Church Fathers are highly important, because this relationship is deeply rooted in their exegesis. The relationship was negated specifically by the Reformation, which insisted that biblical language was allegedly replaced by pagan Greek philosophy. In fact, the Church Fathers were not only working on metaphysics itself but also they modified its classical form, producing some kind of new ontology, which is helpful in more precise theological depiction of Trinitarian God. On that basis they had initiated a new interpretation of metaphysics, showing a new perspective in looking at theological issues, such as creation, the mystery of human being, or Mariology.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 63-78
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Gerhard Lohfink, Alla fine il nulla? Sulla risurrezione e sulla vita eterna (Biblioteca di Teologia Contemporanea 200), tr. it. V. Maraldi, Editrice Queriniana, Brescia 2020, 278 s.
Autorzy:: Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2092728.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Źródło:: Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 135-142
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: La testimonianza della fede in famiglia come esigenza dellanno della fede
Faith in the Family
Wiara w rodzinie
Autorzy:: Brzeziński, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343317.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: małżeństwo
rodzina
wiara
świadectwo
przekaz wiary
marriage
family
faith
testimony
message of faith
Opis:: Ojciec święty Benedykt XVI w liście apostolskim Porta fidei zapowiadającym rok wiary w Kościele zwrócił uwagę, że rodzina jest jednym z podstawowych miejsc, w których człowiek może wzrastać w wierze, dzielić się wiarą i rozwijać swoją relację z Jezusem Chrystusem. Rodzina jest bowiem środowiskiem najbardziej bezpiecznym. U jej podstaw jest bowiem relacja miłości pozwalająca dzielić się swoimi doświadczeniami, nawet najbardziej intymnymi, a wiarą, jest takim właśnie doświadczeniem. Szczególną rolę odgrywają w rodzinnym przekazie wiary rodzice, którzy na mocy sakramentu małżeństwa mają rozwijać swoją wiarę, a prosząc o sakrament chrztu świętego dla dzieci mają być dla nich pierwszymi zwiastunami i świadkami wiary. Ważnym elementem dzielenia się wiarą jest autentyzm jej przeżywania w wypełnianiu codziennych rodzinnych obowiązków oraz międzypokoleniowa wymiana doświadczeń wiary – świadectwo osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem wobec członków rodziny.
In his Apostolic Letter Porta fidei announcing the Year of Faith in the Church the Holy Father Benedict XVI pointed out that the family is one of the basic places, in which a man can grow up in faith, share his faith and develop his relation to Jesus Christ. It is so, because the family is the safest environment, as the relation of love that allows one to share his experiences, even the most intimate ones – and faith is such an experience – is at its foundations. In the family message of faith a special role is played by the parents, who, on the strength of the sacrament of marriage, are supposed to develop their faith, and asking for the sacrament of holy baptism for their children should be the first heralds and witnesses of faith for them. Authenticity of experiencing faith in performing everyday family duties is an important element of sharing faith; it is a testimony about a personal encounter with Jesus Christ offered to the family members.
Źródło:: Roczniki Nauk o Rodzinie; 2013, 5; 23-44
2081-2078
Pojawia się w:: Roczniki Nauk o Rodzinie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: “Figli della promessa” in Veronense e Gelasianum Vetus
„Synowie obietnicy” w Veronense i Gelasianum Vetus
Autorzy:: Ostrowski, Dominik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32062666.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Sacramentarium Veronense
Sacramentarium Gelasianum Vetus
euchologia
dzieci obietnicy
dziecięctwo Boże
obietnica
zbawienie
euchology
filii promissionis
children of the promise
divine sonship
promise
salvation
Opis:: Starożytna euchologia Kościoła rzymskiego często jest nazywana źródłem dla lex credendi. Na tym metodologicznym fundamencie, u którego początku leży słynne powiedzenie Prospera z Akwitanii legem credendi lex statuat supplicandi, możemy nie tylko oprzeć nasze badania nad zawartością semantyczną i liturgiczną modlitw Kościoła, ale także wyprowadzać z nich przesłania o charakterze uniwersalnym. Autor przedstawia analizę liturgiczno-teologiczną wyrażenia filii promissionis, które znajduje w dwóch starożytnych sakramentarzach: Veronense i Gelasianum Vetus. Wyrażenie filii promissionis ukazuje w badanym repertorium euchologicznym fakt przyjęcia (a nawet przejęcia) przez chrześcijan, lud Nowego Przymierza, tytułu typowo starotestamentalnego, należącego dotąd do Izraela. Dokonuje się to na podstawie nie decyzji nowego Ludu Wybranego, ale na podstawie działania Boga, który realizuje nowe Przymierze w Chrystusie. Studium niniejsze jest opracowaniem i nową redakcją niektórych fragmentów dysertacji doktorskiej autora, w której temat Bożej obietnicy był częścią szerszej problematyki, dotyczącej adoptio divina.
Źródło:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 87-99
2082-8586
Pojawia się w:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: L’inabitazione della Trinità: una verità dimenticata? Studio dogmatico-spirituale-pastorale
Zamieszkanie Trójcy Świętej w człowieku: zapomniana prawda? Studium dogmatyczno-duchowo-pastoralne
Autorzy:: Kowalczyk, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/37523674.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: indwelling
Holy Spirit
Trinity
grace
kenosis
mysticism
zamieszkanie Boga
Duch Święty
Trójca
łaska
kenoza
mistyka
inabitazione
Spirito Santo
Trinità
grazia
kenosi
mistica
Opis:: Non molte dottrine cattoliche hanno così tanti luoghi scritturistici che le fondano, come la dottrina dell’inabitazione trinitaria. Nonostante ciò, essa nonè, oggi, un tema frequente nella riflessione teologica e nella predicazione. In questa situazione, non soltanto la lettura attenta del Nuovo Testamento ci invita a riprendere il mistero dell’inabitazione, ma siamo interpellati anche dai preziosi testidel Magistero della Chiesa (Divinum illud munus di Leone XIII, Mystici Corporis Christi di Pio XII) e dalle numerose testimonianze dei santi mistici (p.es. Teresa d’Avila, Giovanni della Croce, Elisabetta della Trinità, Faustina Kowalska), peri quali, proprio la presenza di Dio nei loro cuori, costituiva il fondamento di tutte le altre esperienze spirituali. L’inabitazione non è solo una estetica e bella verità,accanto a tante altre, ma per la sua realtà estatica, può offrire un filo rosso per la riflessione di tutte le materie di teologia e catechetica. Una delle difficoltà che ostacola un vero rinnovamento teologico, spirituale e pastorale del mistero dell’inabitazione, consiste in una tale idealizzazione che i fedeli rimangono convinti che la cosa non li riguarda, poiché non si sentono santi e degni. In questo punto, crux di tante contraddizioni e mal comprensione della vita battesimale, si potrebbe sviluppare il tema della kenosi dello Spirito Santo. Esso ci aiuta a percepire la presenza amorevole di Dio in tutti, anche di fronte all’uomo debole e peccatore. L’eccedenza dell’amore di Dio uno e trino è chiamata in causa. È vero che il concetto dell’inabitazione riguarda l’uomo che si trova nella grazia santificante (Spiritus inhabitans), ma – primo – tale stato non significa una piena perfezione, e – secondo – lo Spirito (Spiritus movens) si fa vicino anche ai grandi peccatori per riportarli alla grazia.
Niewiele katolickich doktryn jest tak dobrze umocowanych w Piśmie Świętym, jak doktryna o zamieszkaniu Trójcy Przenajświętszej w człowieku. Mimo to prawda ta nie jest dziś często obecna w teologicznej refleksji, czy też w przepowiadaniu. Tymczasem nie tylko uważna lektura Nowego Testamentu zaprasza nas do podjęcia misterium zamieszkania Boga w ludzkiej duszy, ale jesteśmy do tego wezwani także przez teksty Magisterium Kościoła (Divinum illud munus Leona XIII, Mystici Corporis Christi Piusa XII) oraz przez liczne świadectwa świętych mistyków (np. Teresa z Avila, Jan od Krzyża, Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej, Faustyna Kowalska), dla których właśnie obecność Boga w ich sercach tworzyła fundament wszystkich innych duchowych doświadczeń. Zamieszkanie Boga w człowieku nie jest jedynie jakąś estetyczną, piękną prawdą obok wielu innych prawd, ale oferuje nam nić przewodnią w teologicznej i katechetycznej refleksji. Jedna z przeszkód w prawdziwej teologicznej, duchowej i duszpasterskiej odnowie tajemnicy zamieszkania Boga polega na pewnej jej idealizacji, która każe wiernym myśleć, że to nie jest dla nich, ponieważ nie czują się ani święci, ani godni. Wobec tej sytuacji można by rozwinąć temat kenozy Duchy Świętego, aby pomóc wiernym w dostrzeżeniu pełnej miłości obecności Boga w ludziach, także tych słabych i grzesznych. Jest prawdą, że pojęcie zamieszkania Boga dotyczy – według katolickiej doktryny –człowieka, który znajduje się w stanie łaski uświęcającej (Spiritus inhabitans), ale – po pierwsze – bycie w stanie łaski nie oznacza jakiejś doskonałości, a po drugie, Duch (Spiritus movens) zbliża się także na swój sposób do wielkich grzeszników, aby ich doprowadzić do stanu łaski.
Not many Catholic doctrines have as many scriptural references to them as the doctrine of Trinitarian indwelling. Despite this, it is not a frequent theme in theological reflection and preaching today. In this situation, not only does the New Testament invite us to take up the mystery of indwelling, but so do the precious texts of the Magisterium of the Church (Divinum illud munus of Leo XIII, Mystici Corporis Christi of34 Pius XII) and the numerous testimonies of saints (e.g., Teresa of Avila, John of the Cross, Elizabeth of the Trinity, Faustina Kowalska), for whom the very presence of God in their hearts was the foundation of all other spiritual experiences. Indwelling is not just a beautiful truth next to many others. In fact, it can offer a guiding thread for reflection on all matters of theology andpreaching. One of the problems hindering a theological, spiritual and pastoral renewal of the mystery of indwelling lies in an idealized perception. This idealization leads the faithful to believe that it does not pertain to them because they do not consider themselves holy. At this point the theme of the kenosis of the Holy Spirit could be developed. It helps us to perceive God’s loving presence even in the weak and sinful human beings. It is true that the concept of indwelling concerns persons who find themselves in the state of sanctifying grace (Spiritus inhabitans), but – first – this state does not mean full perfection, and – second – the Spirit (Spiritus movens) also draws near to great sinners in order to bring them back to grace.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 7-34
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Cittadinanza digitale e valori della persona umana
The Digital Citizenship and the Values of the Human Person
Obywatelstwo cyfrowe a wartości osoby ludzkiej
Autorzy:: Dammacco, Gaetano
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339309.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: digital society
human rights
digital citizenship
human dignity
świat cyfrowy
prawa człowieka
społeczeństwo cyfrowe
godność człowieka
Opis:: L’obiettivo di questo saggio, intitolato “La cittadinanza digitale e i valori della persona umana”, è investigare come sia possibile progettare una cittadinanza digitale aperta e consapevole adatta a proteggere i valori fondamentali e i diritti della persona umana attraverso i seguenti sei punti: 1) il significato della cittadinanza digitale; 2) i principi della società digitale nelle previsioni dell’Unione Europea: la costruzione di un senso di appartenenza attraverso la rete; 3) i diritti digitali per i cittadini o per le persone?; 4) necessità di separare i principi cristiani dai valori cristiani: vita, la protezione della persona umana, testimonianza della verità come valori “cristiani” e civili; 5) gli aspetti negativi della società digitale; 6) la società digitale e i diritti umani nella chiesa e nelle religioni.
Celem opracowania zatytułowanego „Obywatelstwo cyfrowe a wartości osoby ludzkiej” jest zbadanie, w jaki sposób można zaprojektować otwarte i świadome obywatelstwo cyfrowe, odpowiednie do ochrony podstawowych wartości i praw osoby ludzkiej, przez następujące sześć punktów: 1) znaczenie obywatelstwa cyfrowego; 2) zasady społeczeństwa cyfrowego w prognozach Unii Europejskiej; budowa poczucia przynależności poprzez sieć; 3) prawa cyfrowe dla obywateli czy dla ludzi?; 4) potrzeba oddzielenia zasad chrześcijańskich od wartości chrześcijańskich: życia, ochrony osoby ludzkiej, świadectwa prawdy jako wartości „chrześcijańskich” i obywatelskich; 5) negatywne aspekty społeczeństwa cyfrowego; 6) społeczeństwo cyfrowe a prawa człowieka w Kościele i religiach.
The goal of this essay, entitled “The digital citizenship and the values of the human person”, is to investigate how it is possible to design an open and aware digital citizenship suitable for protecting the fundamental values and rights of the human person through the following six points: 1) the meaning of digital citizenship; 2) the principles of the digital society in the forecasts of the European Union; the construction of a sense of belonging through the network; 3) digital rights for citizens or for people?; 4) need to separate Christian principles from Christian values: life, the protection of the human person, witness to the truth as “Christian” and civil values; 5) the negative aspects of the digital society; 6) digital society and human rights in the Church and in religions.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 31-47
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Fede e sacramenti. Linsegnamento della Tradizione
Faith and Sacraments. The Teaching of Tradition
Autorzy:: Dolhai, Lajos
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050692.pdf
Data publikacji:: 2020-02-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: distacco fra fede e sacramenti
sacramentalità
sacramentum fidei
fides quae
fides qua
sintesi scolastica
opus operantis – opus operatum
Sacrosanctum concilium n. 59
separation between faith and sacraments
sacramentality
scholastic synthesis
Sacrosanctum concilium, n. 59
Opis:: Ci sono tanti fenomeni negativi nella vita sacramentale che ci mostrano una relazione disturbata tra la fede vissuta e i sacramenti. Da una parte vediamo una crescente diminuzione della frequenza ai sacramenti nel mondo occidentale. D’altra parte la pratica sacramentale nel mondo occidentale spesso non è una consapevole espressione di fede. Vediamo tanti difetti dal punto di vista di fides qua ed anche da quello di fides quae. Il chiarimento della relazione fede/sacramenti è diventato una questione improrogabile. Noi dobbiamo trattare il tema nel contesto attuale della Chiesa, ma alla luce della tradizione della Chiesa. Prima di tutto è molto utile di analizzare le opere dei padri (cfr. I, II, III. capitoli). I Padri sono testimoni della fede dei primi secoli vitalmente inseriti nella tradizione che deriva dagli Apostoli. Essi infatti hanno congiunto sacra scrittura, teologia, liturgia, vita spirituale e pastorale in una unità vitale per cui le loro opere ci aiutano anche per la Chiesa del terzo millenio. La pristina Sanctorum Patrum norma (cfr. SC 50) è da ritenersi la norma e la regola ispiratrice anche per la Chiesa di oggi. Anche la sintesi scolatistica (Tommaso d’Aquino) ci aiuta per dare una risposta alla nostra domanda principale. Nella spiegazione di S. Tommaso vediamo come punto di partenza una tesi chiara: “La Chiesa è fondata sulla fede e sui sacramenti”, e qualifica espressamente i sacramenti come sacramenta fidei. Dobbiamo conoscere anche la Riforma e l’insegnamento del concilio di Trento. Vedremo che l’analisi storica del rapporto tra fede e sacramenti ci aiuta la risposta a proposito del problema della Chiesa nei nostri giorni. Come conclusione finale vale la pena di analizzare il Sacrosanctum concilium n. 59.
There are many negative phenomena in the sacramental life which point out to a disturbed relationship between lived faith and the sacraments. On one hand, we see a growing decrease of attendance to the sacraments in the western world. On the other hand, the sacramental practice in the western world is often not a conscious expression of faith. We see many flaws from the point of view of the fides qua and from that of the fides quae as well. The explanation of the faith-sacraments relationship has become an urgent question. We should deal with the topic in the actual context of the Church, but in the light of the Church’s tradition. First of all it is very useful to analyze the works of the Fathers (cfr. chapters I, II, III). The Fathers are witnesses of the faith of the first centuries vitally inserted in the tradition which derives from the Apostles. In fact they have joined together sacred scripture, theology, liturgy, spiritual and pastoral life in a vital unity through which their works can help us and also the Church of the third millenium. The pristina Sanctorum Patrum norma (cfr. SC 50) is to be considered the norm and the inspiring rule for the Church of today as well. Also the scholastic synthesis (Thomas Aquinas) helps us to give an answer to our main question. In the explanation of St. Thomas we find a clear thesis as a point of departure: “The Church is founded upon faith and its sacraments”, and expressly qualifies the sacraments as sacramenta fidei. We should also know the Reformation and the teaching of the Council of Trent. We will see that the historic analysis of the relationship between faith and the sacraments helps us to find the answer to the subject of the Church’s problem in our days. As a final conclusion it is worth analyzing the Sacrosanctum concilium n. 59.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 79-94
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: L’Amore Misericordioso di Gesù Cristo nell’esperienza di Santa Teresa di Lisieux
Merciful Love of Jesus Christ as Experienced by St. Therese of Lisieux
Miłość miłosierna Jezusa Chrystusa w doświadczeniu Świętej Teresy z Lisieux
Autorzy:: Kiera, Szymon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31234119.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: St. Therese of Lisieux
God's Mercy
hope
św. Teresa z Lisieux
Boże Miłosierdzie
nadzieja
Opis:: Doświadczenie świętych, nazywane „wiedzą miłości” (scientia amoris) nie tylko nie przeciwstawia się wiedzy akademickiej, ale stanowi najwyższy rodzaj poznania. Jest to poznanie miłości Chrystusa, przewyższające wszelką wiedzę (por. Ef 3, 19). Wielu świętych kontempluje misterium Zbawiciela poprzez pryzmat konkretnego boskiego przymiotu. W przypadku świętej Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza przymiotem tym jest «Miłość Miłosierna», która stanowi klucz do interpretacji jej doktryny. Orędzie świętej karmelitanki ujmowane jest w ramach tak zwanej „małej drogi”, która stanowi dostępny dla wszystkich program realizacji ewangelicznego wezwania do doskonałości. Punktem wyjścia w rozumieniu przesłania Teresy z Lisieux jest jej pragnienie wielkiej świętości, równoważne z pragnieniem ratowania dusz grzeszników: kochanie Boga i sprawianie, by był kochany. Doświadczenie osobistej niedoskonałości i nędzy (miseria) nie zniechęca jej, ale prowadzi do odkrycia, że najważniejszym przymiotem miłości Boga jest miłosierdzie (misericordia), które skłania Chrystusa do pochylenia się nad człowiekiem: „właściwością miłości jest uniżenie się” (Ms A 2v). Atrybut ten, określany przez świętą mianem „Miłości Miłosiernej”, jest jednym z najistotniejszych elementów terezjańskiej doktryny, a „wychwalanie Miłosierdzia Pana” (Ms C 1r) stanowi główny motyw powstania rękopisów karmelitanki. Istotą «małej drogi» jest przede wszystkim nadzieja przejawiająca się w śmiałej ufności (confiance) i całkowitym zawierzeniu (abandon) swojego życia Bogu. Kontemplacja Miłości Miłosiernej Chrystusa prowadzi Teresę nie tylko do „pewności” zostania wielką świętą, ale otwiera także horyzonty nadziei dla wszystkich.
The experience called «the knowledge of love» (scientia amoris) reported by the Saints is not at tangent with academic science, but in fact is the ultimate of knowledge. This is the knowledge of Christ’s love. It is superior to all other kinds of knowledge and cognition (cf. Eph. 3:19). Many Saints contemplate the mystery of the Saviour focusing on one divine attribute. St Therese of the Child Jesus and the Holy Face chose Christ's «Merciful Love», which constitutes the key to the interpretation of her doctrine. The teaching of the Saint Carmelite is named „the little way”, which is an open invitation to a programme of individual evangelical growth towards perfection. The departure point in the interpretation of Therese’s teaching is her great craving for exalted sanctity, which for her equalled with a need to work for the salvation of sinners: loving God and making Him loved by others. Therese’s sense of personal imperfection and misery (miseria) is not an obstacle for her efforts. Instead, it leads her to discover that the most prominent and outstanding attribute of God’s love is His Mercy (misericordia). Merciful Christ gives Himself to the sinful man: «humility is an attribute of love». (Ms A 2v). This divine attribute, to which she referred as «Merciful Love», is one of the key elements of the Teresian doctrine, and «praising the Mercy of the Lord» (Ms C 1r) is the main reason underlying her work on her diary. The pivotal idea of the „the little way” is her hope in God, manifesting itself in her confident trust and complete devotion (abandonment) of her life to God. Contemplating Christ’s Merciful Love leads Therese up to her being „sure” of becoming a great saint, but it also opens new horizons of hope for all people.
Źródło:: Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 295-304
2080-6345
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: L'antropologia dell'amore coniugale: unità ed alterità. Prospettiva biblica (Gen 1, 26-28: 2, 18-25)
Antropologia miłości małżeńskiej: jedność i odmienność. Perspektywa biblijna (Rdz 1, 26-28; 2, 18-25)
Autorzy:: Witaszek, Gabriel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342930.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: małżeństwo
antropologia
osoba ludzka
komplementarność
płodność
Księga Rodzaju
marriage
anthropology
human person
complementariness
fertility
Genesis
Opis:: Podstawowe teksty Starego Testamentu mówiące o małżeństwie znajdują się w księdze Rodzaju, w opowiadaniach o stworzeniu Rdz 1, 26-28: 2, 18-25. Umieszczają one powstanie instytucji małżeństwa pod koniec aktywności stwórczej Boga. Małżeństwo w Piśmie Świętym jest powiązane z aktem stworzenia osoby ludzkiej, czyli mężczyzny i kobiety, na obraz i podobieństwo do Boga. Różnica seksualna pomiędzy mężczyzną a kobietą nie sprowadza się jedynie do różnicy fizycznej, ale ma charakter komplementarności w realizacji jedności, która angażuje całe życie. Pod koniec aktu stworzenia ma miejsce Boże błogosławieństwo, które wyraża się w życzeniu płodności. Płodność, chciana przez Boga, staje się dla małżeństwa zadaniem i powołaniem, które możemy określić mianem społecznym, jako że powinna się ona otwierać na świat i panować nad nim. Seksualność jest rzeczą dobrą do momentu, gdy wyraża zamiary Stworzyciela. Małżeństwo jest paradygmatem, którym posługuje się Bóg, aby objawić, kim On jest: realizacją miłości i przyjaźni, wzajemności oraz przymierza określonego kategorią podobieństwa. Osoba – jako mężczyzna i kobieta – stanowi obraz Boga, który jest miłością, a zatem miłość jest zasadą wzajemności i komplementarności. Bóg, stwarzając człowieka, kierował się samym sobą, swoją miłością. Małżeństwo zatem wyraża obraz Boga.
Źródło:: Roczniki Nauk o Rodzinie; 2009, 1; 69-85
2081-2078
Pojawia się w:: Roczniki Nauk o Rodzinie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Sacralità della vita umana nell’enciclica di Giovanni Paolo II "Evangelium vitae" – 25 anni dalla promulgazione
The Sacredness of Human Life According to Encyclical of John Paul II "Evangelium vitae" 25 Years After its Announcement
Autorzy:: Kopiec, Maksym Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050704.pdf
Data publikacji:: 2020-02-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: uomo
vita
Vangelo
Cristo
sacralità e inviolabilità
crisi antropologica
human being
life
Gospel
sacredness and inviolability
anthropological crisis
Opis:: Il presente testo riprende sinteticamente il messaggio dell’enciclica di san Giovanni Paolo II nel 25° anniversario della sua promulgazione, il 25 marzo 1995. Il fine di esporre e di ricordare i temi principali non è solo legato a questa ricorrenza, ma il fatto che proprio oggi il documento dimostra la sua straordinaria attualità, forse più che nei tempi quando era scritta. Questo permette di percepire il carisma profetico – teologicamente intesa – del santo papa, Giovanni Paolo II. Egli infatti, osservando certi fenomeni socio-culturali nel mondo e le idee che stavano alle loro base, ha deciso di ricordare l’annuncio della Chiesa che riguarda il mistero dell’uomo. Questo mistero risplende alla luce della Divina Rivelazione, cioè nel Vangelo che è la persona stessa di Cristo. Nei nostri tempi il Vangelo della vita suona con un particolare timbro e richiede di essere annunciato ad alta voce, davanti al mondo intero.
This study synthetically undertakes the main message of the encyclical of Saint John Paul II on the 25th anniversary of its announcement, March 25, 1995. The purpose of displaying and reminding was not only the celebration of the anniversary, but above all the fact that today this document reveals its extraordinary timeliness, perhaps greater than when it was published. Here, the prophetic charisma of Saint Pope John Paul II is revealed. Noticing certain socio-cultural phenomena dominating the world and the ideas in which they had their roots, the Polish Pope decided that it is right and necessary to remind the world about the message that the Church foretells about the mystery of man. This mystery reveals its splendor in the light of God’s revelation, i.e. the Gospel which is the Person of Christ himself. In our time, the Gospel of life sounds extremely loud and requires steadfast, convincing and persistent preaching to the world today.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 111-140
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: La missionarietà della Chiesa nell’enciclica Redemptoris missio di Giovanni Paolo II di fronte alle voci del Sinodo Amazzonico
The Missionary Nature of the Church in John Paul IIs Encyclical Redemptoris missio in the Face of the Voices of Amazon Synod
Autorzy:: Kopiec, Maksym Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050615.pdf
Data publikacji:: 2020-09-25
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Chiesa
missione
evangelizzazione
Vangelo
Cristo
salvezza
universalità
Church
mission
evangelization
Gospel
Christ
salvation
universality
Opis:: Oggetto di questo studio è la questione della natura missionaria della Chiesa, prospettata e rinnovata con più profonda e convincente impostazione come espresso nell’enciclica Redemptoris missio di san Giovanni Paolo II. Il XXX° anniversario della sua promulgazione (7 dicembre 1990) costituisce una ragione particolare per riprendere l’argomento e trattarlo nell’attuale contesto storico-ecclesiale. L’esposizione e l’approfondita ricerca dimostrano l’attualità dei contenuti presenti nel documento e la permanente validità del mandato di Gesù affidato agli apostoli e a tutta la Chiesa di andare nel mondo intero per annunciare il Vangelo e portare il battesimo della salvezza a tutti i popoli. La necessità di riportare all’attenzione questo tema è determinato anche dalla condizione interna della Chiesa stessa che sembra pian piano abbandonare o non considerare con la dovuta serietà il mandato di cui fu investita sin dalle sue origini. Di conseguenza, di fronte ad un indebolimento della consapevolezza missionaria all’interno della Chiesa, riportare e rievocare senza equivoci la questione del compito di evangelizzare appare un impegno necessario.
The subject of the study is the theme of the missionary nature of the Church presented and shown in a new light in a deepened and adapted to the challenges of the end of the 20th century by Saint John Paul II in the encyclical Redemptoris missio. Today, a special opportunity to undertake this issue and to present it in the current historical and ecclesial context is the 30th anniversary of its announcement (December 7, 1990). The presentation of its contents and their analysis highlighted the uninterrupted continuity of Christ’s missionary command and the unchanging relevance of the message contained in the document regarding the proclamation of the Gospel and the baptism of all people. The necessity of recalling this topic appears inevitably, taking into account the internal condition of the Church, as a result of which the mandate entrusted to all Christians loses its power and seriousness. As a result, due to the weakening of missionary awareness and responsibility manifesting itself within the Church, it seems necessary and absolutely essential to remind and refer to the encyclical of John Paul II in order to awaken among Catholics the awareness of the mission of announcing the Gospel given to them.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 103-142
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: La caratteristica del desiderio apostolico di San Vincenzo Pallotti
Charakterystyka pragnienia apostolskiego św. Wincentego Pallottiego
St. Vincent’s Pallotti Characteristics of the Apostolic Desire
Autorzy:: Zarzycki, Stanisław T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340072.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: pragnienie apostolskie
Jezus − Apostoł Ojca Przedwiecznego
motywacja apostoła
akty wewnętrzne
czyny zewnętrzne
apostolic carving
Jesus as the Apostle of the Everlasting Father
Apostle's motivation
internal acts
external deeds
Opis:: Artykuł Charakterystyka pragnienia apostolskiego św. Wincentego Pallottiego jest próbą ukazania Założyciela Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego jako męża nieskończonych apostolskich pragnień duchowych. Ujawniają się one z wielką mocą w jego tzw. Oświadczeniu generalnym sformułowanym w 21 roku życia, w którym nakreśla on swój całożyciowy program duchowy i apostolski: włączenie, o ile to możliwe wszystkich, w aktywne współdziałanie w apostolskiej misji Kościoła mającej na celu pomnożenie chwały Bożej i zbawienie ludzi. Owo Oświadczenie, które się może wydawać przesadne i niezrozumiałe, gdyż zostało wyrażone językiem matematycznej nieskończoności, będzie podtrzymane przez niego przez całe życie i ciągle ponawiane, najczęściej w formie trzech wyznań czy też pragnień: ”infinite infinita operari pro Deo Uno e Trino”; uwielbień Boga w Jego doskonałości nieskończonej (a więc we wszystkich Jego atrybutach, a zwłaszcza w miłości i miłosierdziu); uznania i wyznawania swej nędzy ontyczno-moralno-duchowej uzyskującej swą głębię, a nawet przepaść w „nicości”, kiedy to z miłosierdzia Bożego dokonuje się jego transformacja duchowa, zjednoczenie z Bogiem pojmowanym jako „Wszystko”, transformacja, której skutkiem jest odnowienie w nim żywego obrazu i podobieństwa Bożego i nowy, nadprzyrodzony sposób działania w mocy Ducha Świętego. Dopiero taki sposób działania stanowi spełnienie jego pragnień duchowych i uzdalnia go do najbardziej skutecznej współpracy w dziele zbawienia innych, w które Pallotti pragnie włączyć wszystkich i ożywić w nich tę samą dynamikę duchową i apostolską, w której odpowiedź na miłość Bożą, głęboka pokora, ufność w zasługi Jezusa Chrystusa, Apostoła Ojca Przedwiecznego i we wstawiennictwo Maryi, Aniołów i Świętych jest podstawą dla aktów zewnętrznych, czyli podejmowanych dzieł apostolskich.
Źródło:: Roczniki Teologii Duchowości; 2009, 1; 163-187
2081-6146
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Vita trinitaria e relazioni fraterne. Una riflessione alla luce del pensiero di Chiara Lubich
Życie trynitarne a relacje braterskie. Refleksja w świetle myśli Chiary Lubich
Trinitarian Life and Fraternal Relations. A Reflection in the Light of Chiara Lubichs Thought
Autorzy:: Abignente, Lucia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340075.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: życie trynitarne
istota miłości
życie braterskie
vita trinitaria
essenza dell'amore
la vita fraterna
Opis:: W nawiązaniu do współczesnej myśli teologicznej, która rozwinęła w sposób zupełnie nowy refleksję nad tajemnicą Boga jako Trójcy, artykuł przedstawia duchowość jedności zrodzoną w Trydencie w czasach drugiej wojny światowej z doświadczenia duchowego Chiary Lubich i grupy jej pierwszych towarzyszek. Odkrycie Boga jako Miłości Trzech Osób staje się nowym, mocnym fundamentem wiary i życia rodzącej się pierwszej wspólnoty focolare. Szczególne znaczenie dla podejmowanego tematu ma doświadczenie mistyczne przeżyte przez Chiarę Lubich latem 1949 roku. W dalszej części zostają więc przywołane dwa pisma z tego okresu, wskazujące na głęboką więź pomiędzy miłością do Boga a miłością do bliźniego, a także na wzajemność jako konstytutywny atrybut miłości chrześcijańskiej będącej życiem na ziemi na obraz Trójcy Świętej. Duchowość jedności, wnosząc niespotykane dotąd w historii Kościoła doświadczenie miłości trynitarnej jako miary życia codziennego, a także refleksji doktrynalnej, jawi się jako szczególna odpowiedź na wezwanie Novo millennio ineunte do budowania Kościoła Komunii.
Źródło:: Roczniki Teologii Duchowości; 2009, 1; 37-52
2081-6146
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: La infancia espiritual como traido caracteristico de la experiencia sobre la Divina Misericordia en el „Diario” de la Santa Hermana Faustina Kowalska
Doświadczenie Bożego Miłosierdzia w Dzienniczku św. Siostry Faustyny Kowalskiej
Experience of Divine Mercy in the Diary of St. Faustina Kowalska
Autorzy:: Machniak, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340070.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: miłosierdzie Boże
dziecięctwo duchowe
doświadczenie duchowe
la misericordia de Dios
la infancia espiritual
la experiencia espiritual
Opis:: Doświadczenie tajemnicy Bożego Miłosierdzia u św. Siostry Faustyny Kowalskiej prowadziło do przeżycia „dziecięctwa duchowego”, którego elementami składowymi są doświadczenie miłości Boga Ojca, postawa ufności i pokory, poczucie bezpieczeństwa i pełnienie misji miłosierdzia. Przeżycie „dziecięctwa duchowego”, jak stwierdza św. Teresa z Avila w Twierdzy wewnętrznej (VI, 1, 1), jest związane z wlewaniem do duszy miłości Bożej, która przekształca i jednoczy człowieka z Bogiem. Proces ten jest nazywany „zaślubinami mistycznymi” i wyraża się w duchowej wymianie darów między oblubienicą i Oblubieńcem. Stany te opisywała św. Teresa z Lisieux w Dziejach duszy (C 2, 3), inspirowały one także Mistyczkę z Krakowa w dziedzinie jej relacji do Boga ukazując możliwości najprostszej drogi do zjednoczenia z Bogiem przez całkowite zaufanie i oddanie siebie w ramiona Ojca. Doświadczenie obejmowało przeżycie bliskości Boga jako Ojca, który kochając człowieka w swoim Synu Jezusie Chrystusie, poddaje go próbom cierpienia. Specyfiką dziecięctwa duchowego u św. Faustyny jest zjednoczenie z Chrystusem w tajemnicy krzyża, które pomaga jej zrozumieć, że Bóg Ojciec jest blisko nawet wtedy, gdy człowiek musi bardzo cierpieć. Idea dziecięctwa duchowego rodziła się u Mistyczki z Krakowa w pierwszych doświadczeniach nocy wiary (Dz 23) i dojrzewała w chwilach poczucia całkowitego opuszczenia przez Boga (Dz 625, 1109, 1481). „Dziecięctwo duchowe” prowadziło św. Faustynę do postawy zaufania i pokory, przez którą zbliżała się do największych tajemnic Boga (Dz 1479). Autorka Dzienniczka nie tylko czuła się bezpieczna w „ramionach Ojca”, ale również nabierała niezwykłej odwagi, pewności w głoszeniu światu orędzia Miłosierdzia. Mimo choroby i słabości fizycznych szła odważnie do świata zawsze posłuszna Kościołowi.
Źródło:: Roczniki Teologii Duchowości; 2009, 1; 81-95
2081-6146
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Il direttore spirituale come persona discernente. Studio sulla base della moderna letteratura teologica italiana
Kierownik duchowy jako osoba rozeznająca. Studium na podstawie współczesnej włoskiej literatury teologicznej
The Spiritual Director as a Discerning Person. A Study Based on Contemporary Italian Theological Literature
Autorzy:: Miczyński, Jan K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340069.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: kierownictwo duchowe
rozeznawanie duchowe
sakrament pojednania
kierownik duchowy
direzione spirituale
discernimento spirituale
sacramento della penitenza
direttore spirituale
Opis:: Szczególnym miejscem rozeznawania duchowego jest kierownictwo duchowe, które należy rozumieć jako pomoc w stawaniu się dojrzałym w wierze, w otwieraniu się na działanie Ducha Świętego. Celem jest rozwój człowieka, czyli stawanie się podobnym do Jezusa Chrystusa. Kierownictwo duchowe może być również definiowane jako przekazywanie wiary przez osobę podejmującą się funkcji kierownika duchowego. Celem jest pozwolenie, aby w osobie kierowanej wzrastał Chrystus. W świetle Mt 28, 19 sprawowanie kierownictwa jest wpisane w strukturę hierarchiczną Kościoła. Przedmiotem rozeznawania w sakramencie pokuty winno być odkrywanie sposobu udzielania się Boga, a także Jego woli. Kierownik winien nieustannie zwracać uwagę na harmonijny wzrost modlitwy i pokory u penitenta, biorąc pod uwagę i rozumiejąc wszystkie zdolności osoby kierowanej, jej słabości oraz łaski udzielane przez Ducha Świętego.
Źródło:: Roczniki Teologii Duchowości; 2009, 1; 207-214
2081-6146
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę ""Katolicki Uniwersytet Lubelski"" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język