Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "women." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    DIE STELLUNG DER FRAU IN DER ZEIT DER ROMANTIK UND IHRE WIDERSPIEGELUNG IN RAHEL YARNHAGENS BRIEFEN
    The Position of Women in the Romantic Period and Its Reflection in the Letters by Rahel Varnhagen
    Autorzy:
    Trejnowska-Supranowicz, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/444566.pdf
    Data publikacji:
    2011-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    German Romanticism,
    women issues,
    women in psychological and social contexts,
    criticism of the institution of marriage, equal rights for women,
    personal freedom
    Opis:
    The paper is an attempt to answer the question concerning the extent to which letters written by Rahel Varnhagen von Ense, one of the most important representatives of the women's epistola- ry literature of German Romanticism, touches upon women issues. The analysis of the psychologi- cal and social contexts of women's situation is a crucial motif in the correspondence of the said authoress. In her letters to David Veit, Rebecca Friedlander, and her sister Rose, one can notice harsh criticism of the limited opportunities for the girls from Jewish families as well as of the institution of marriage in its traditional form based on the wife's absolute submission to her husband. As a result, a woman would lose a large part of her personality and freedom. Rahel never changed her opinion on marriage, although her married life with August Varnhagen was an example of an ideal partnership. In her letters, Rahel also deals with the problem of equal rights for women in the fields of art and science. For example, the authoress mustered the courage to voice severe criticism on women writers such as Karoline Schlegel-Schelling and Dorothea Tieck, who would publish their works under male pen names. In her writings, Rahel Varnhagen points out to an extremely hard situation of the well-educated women and demands more personal freedom for them. According to her, this very freedom is a significant factor for women and men to become equal.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2011, XIII; 303-313
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Frauen auf Kongressen und philosophischen Versammlungen1 (Überprüfung der Veröffentlichungen nach dem Kongress)
    Women in philosophical congresses and conventiones (the overview of postcongresional publications)
    Autorzy:
    Polańska, Julita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034001.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
    Tematy:
    philosophical congress
    woman
    women in Philosophy
    feminism
    self-fulfillment
    women higher education for women womanhood
    philosophischer Kongress
    Frau
    Frauen in der Philosophie
    Hochschulbildung für Frauen
    Feminismus
    Selbstverwirklichung
    Opis:
    Higher education for women in Europe became public after The First World War and the October Revolution. Before this time women had to really make effort to obtain it. Nevertheless women were taking part in scientific conferences especially philosophical ones. There are no data how many women finished philosophy courses in Europe. To find it out, one would need to visit every single university separately, analyse lists of female graduates and then aggregate it. This article shows that women not only studied philosophy in the XIX century, not only translated philosophical litrature in native languages, not only run philosophical publishing houses, but also gave philosophical lectures. At the same time this article shows, that women took part in scientific and philosophical life at the same level as men. Therefore they participadet in conferences and philosophical congresses. Until 1918 there were four global philosophical congresses: in Paris (1900), in Geneva (1905), in Heidelberg (1908) and again in Bologna (1911). In this paper we analyse women's speeches in these congresses and present their short intelectual biographies. We rely on published Books of Papers.
    Źródło:
    International Journal of Slavic Studies Transgressive, Pragmatic and Speculative Horizons of Popular Literature and Culture; 2021, 1, 3; 157-175
    2658-154X
    Pojawia się w:
    International Journal of Slavic Studies Transgressive, Pragmatic and Speculative Horizons of Popular Literature and Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elsa Asenijeff – eine fortschrittliche Vordenkerin der Jahrhundertwende
    Elsa Asenijeff – a progressive thought leader at the turn of the century
    Autorzy:
    Popławska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52935749.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-02
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    Elsa Asenijeff
    Tagebuchblätter einer Emanzipierten
    emancipation
    women’s
    movement
    situation of women in the 20th century
    Emanzipation
    Frauenbewegung
    Lage der Frau im 20. Jahrhundert
    Opis:
    The aim of this article is to show the life and opinions of the progressive writer Elsa Asenijeff, who was popular especially in the early 20th century. Her character is interesting not only because of her relationship with Max Klinger, but above all because of her views, which even today seem very progressive. Based on the work Tagebuchblätter einer Emanzipierten, the situation of women in the 20th century will be shown. The author sharply criticizes the surrounding reality, the existing social norms and double standards in the upbringing of girls and boys. She also presents her own conception of womanhood and touches on the issue of emancipation.
    Źródło:
    Orbis Linguarum; 2021, 55; 683-694
    1426-7241
    2657-4845
    Pojawia się w:
    Orbis Linguarum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leopold von Sacher-Masochs Grausame Frauen. Ein Wirrwarr um die Ausgaben
    Fierce Women by Leopold von Sacher-Masoch. The Mystery about Publishing Confusion
    Demoniczne kobiety Leopolda von Sacher-Masocha. Zagadka zamętu wydawniczego
    Autorzy:
    Socha, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030968.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Sacher-Masoch
    Fierce Women
    publishing confusion
    story
    Demoniczne kobiety
    chaos wydawniczy
    opowiadanie
    Opis:
    The collection of stories Fierce Women is one of just a few available works by Sacher-Masoch for a Polish reader. Although Masoch’s works are set in Galicia, many of his works have not been translated into Polish yet. There is only Venus in furs, being the most recognizable, which has been studied in a great number of papers so far. Despite the fact that there is a detailed examination of Masoch’s biography, his literary legacy seems to be an infinite fountain of reflections and studies, e.g. the bibliographical inconsistencies. In fact, there are a couple of versions of the Fierce Women collection. As a result, the Polish and German versions may be inconsistent. The following paper aims to highlight this problem leaving aside a popular discourse about Venus in furs and the notion of masochism.
    Zbiór opowiadań Demoniczne kobiety to jedno z nielicznych do tej pory dostępnych polskiemu czytelnikowi dzieł Leopolda von Sacher-Masocha. Ten austriacki pisarz, którego znakomita część literackiego – nietłumaczonego dotąd – dorobku dotyczy rodzinnej Galicji, znany jest obecnie przede wszystkim ze swojego opowiadania Wenus w futrze, wielokrotnie zresztą omawianego. Pomimo, że życiorys autora jest dość gruntownie opracowany, jego spuścizna wciąż dostarcza tematów do poszukiwań i analiz. Jednym z nich jest zagadnienie kanoniczności tytułowego cyklu Demoniczne kobiety. Okazuje się bowiem, że wydane po śmierci pisarza dzieło funkcjonuje pod tym samym tytułem w kilku wariantach a układ treści w polskich i niemieckich wydaniach nie zawsze jest tożsamy. Niniejszy artykuł jest próbą naświetlenia jednego z frapujących problemów, z jakimi przychodzi się stykać, wychodząc poza granice popularnego dyskursu o Wenus w futrze i masochizmie.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2018, 13, 8; 496-506
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Musik in fremden Welten. Reiseerfahrungen deutschsprachiger Frauen im 19. Jahrhundert
    Music in Strange Worlds: Travel Experiences of German-Speaking Women in the 19th Century
    Muzyka w obcych światach. Doświadczenia podróżnicze dziewiętnastowiecznych pisarek niemieckiego obszaru językowego
    Autorzy:
    Scheitler, Irmgard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627444.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Reise
    Frauen
    Musik
    gender
    Alterität
    podróż
    kobiety
    muzyka
    inność
    Travel
    women
    music
    alterity
    Opis:
    Untersuchungsgegenstand des Artikels sind Beobachtungen und Beurteilungen weiblicher Reisender des 19. Jahrhunderts über Musik, die sie in anderen Ländern hörten und die ihnen befremdlich vorkam. Für diese etwas ausgefallen klingende Thematik – Musikbeschreibungen sind eher selten zu lesen – gibt es Gründe: Gesang und Instrumentalspiel waren Bestandteile höherer Mädchenbildung, Frauen wurde von der Literaturkritik folglich ein Urteil auf diesem Gebiet zugestanden. Mehr noch: Die öffentliche Meinung billigte Schriftstellerinnen nicht nur spontane, emotionsbetonte Urteile zu, sie forderte geradezu Irrationalität als weibliches Charakteristikum ein. Die Kulturforschung hat also ein vielversprechendes Feld vor sich.Es fällt auf, dass das Gefühl von Alterität nicht auf das Erlebnis von Exotik beschränkt ist, sondern schon bei Musik einer anderen Konfession oder eines anderen europäischen Landes auftreten kann. Die Schriften von Friederike Brun, Ida Hahn-Hahn und Louise Mühlbach, die hauptsächlich untersucht wurden, kamen zu recht absprechenden und sehr persönlich gefärbten Urteilen. Fremd wurde nicht etwa als ungewohnt zunächst abwartend und vorsichtig beurteilt, sondern als negativ empfunden und mit negativ besetzten Assoziationen verknüpft. Ergänzend oder alternativ kann das Urteil, das Fremde sei zurückgeblieben, hinzutreten. Da Frauen sich hüteten, sich auf wissenschaftliche Erkenntnisse zu berufen, fiktionalisierte Louise Mühlbach ihr Wissen über ägyptische Instrumente, Berufssängerinnen und Liedtexte als selbsterworben, obgleich es nachweislich angelesen war. Deutsche Schriftstellerinnen waren bemüht, dem Publikum jene spontanen Urteile und ‘ungeschminkten‘ Darstellungen zu bieten, die es erwartete. Dass dies zu Fehlgriffen führte, wurde bereits im 19. Jahrhundert von einzelnen Wissenschaftlern scharf kritisiert und kann uns heute peinlich vorkommen, ist aber – auch – Ergebnis von generell herrschenden geschlechtsspezifischen Festlegungen.
    Przedmiotem artykułu są sądy i obserwacje odnoszące się do muzyki, z jaką w obcych krajach stykały się podróżujące kobiety, a którą postrzegały jako pewną osobliwość. Tak szerokie ujęcie problemu badawczego – opisy muzyki są bowiem zjawiskiem raczej rzadkim – ma swoje uzasadnienie: śpiew oraz gra na instrumentach stanowiły element wyższego wykształcenia dziewcząt, wskutek czego krytyka literacka zezwalała kobietom formułować sądy na ten temat. Opinia publiczna nie miała nic przeciwko temu, aby pisarki wydawały spontaniczne i emocjonalne opinie, i wręcz domagała się irracjonalności jako typowo kobiecej cechy. Przed badaczami kultury otwiera się zatem wielce obiecujące pole badawcze.Na podstawie przeprowadzonych badań można zauważyć, że doświadczanie inności nie ogranicza się do doświadczenia egzotyczności, lecz pojawia się już w chwili kontaktu z muzyką obcego kraju lub innego wyznania. Friederike Brun, Ida Hahn-Hahn oraz Louise Mühlbach, których teksty składają się na korpus niniejszego przyczynku, formułowały opinie raczej uwłaczające i bardzo osobiste. Brak w ich ocenach ostrożnego i zdystansowanego podejścia do obcości jako tego, co nieznane i inne; obcość percypowana jest jako zjawisko negatywne, przywołujące negatywne konotacje. Uzupełnieniem lub alternatywą takich osądów jest twierdzenie, iż to, co obce, jest także zacofane.Pisarki rezygnowały z odwoływania się do opracowań naukowych, przykładowo Louise Mühlbach przeniosła do świata fikcji wyniesioną z lektury wiedzę o egipskich instrumentach, zawodowych śpiewaczkach i tekstach piosenek, przedstawiając ją jako nabytą na drodze własnego doświadczenia. Niemieckie pisarki starały się zaprezentować czytelnikom właśnie takie spontaniczne i bezpośrednie opisy, jakich się po nich spodziewano. Było to posunięcie błędne, co mocno krytykowali już w XIX wieku niektórzy badacze; także dzisiaj uznamy je za ogromny nietakt; zarazem jednak był to również efekt powszechnych wówczas wyobrażeń na temat płci.
    The subject of this paper are the impressions and judgements made by 19th century female travellers regarding music heard abroad and regarded as alien. There is a wellfounded rationale for this slightly untypical scholarly interest – although descriptions of music are rare in the literature, singing and playing an instrument were a part of girls’ education; therefore, literary critics would be inclined to accept accounts of this particular field. Moreover, public opinion did not only concede to female authors’ spontaneous and emotional judgements, but actually demanded a flair of irrationality as an ingredient of female characteristics. Cultural research may therefore have a promising new field ahead.It is striking that the sensation of alterity is not restricted to the experience of the exotic, but can occur the moment the traveller is confronted with music of another denomination or another European country. In the writings of Friederike Brun, Ida Hahn-Hahn or Louise Mühlbach, which are the main sources for this paper, we are faced with rather derogatory and highly individual judgements. Strange was not understood as unusual, which should be treated with caution and observation, but was seen as negative and tied to negative associations. Alternatively, or as a consequence, it could be regarded as backward. Since women were careful not to refer to academic sources, Louise Mühlbach fictionalized her knowledge of Egyptian instruments, professional female singers or song texts as drawn from experience, although it can be proven to have been acquired by reading. German female writers were eager to offer to the public the very spontaneous judgements and ‘unvarnished’ descriptions they expected. This resulted in blunders that were already heavily criticized by some scholars of the time and may sound embarrassing to us, but was – also – due to the generally prevailing gender-specific determinations.
    Źródło:
    Wortfolge. Szyk Słów; 2021; 1-38
    2544-4093
    Pojawia się w:
    Wortfolge. Szyk Słów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Barbara Honigmann Auf Der Suche Nach Dem Ererbten Judentum
    Barbara Honigmann w poszukiwaniu odziedziczonej tożsamości
    Autorzy:
    Trejnowska-Supranowicz, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165279.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-15
    Wydawca:
    Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    literatura niemiecka
    literatura kobieca
    Barbara Honigmann
    poszukiwanie tożsamości
    German literature
    women’s literature
    search for identity
    Opis:
    Barbara Honigmann (ur. 1945 w Berlinie) jest niemiecką pisarką pochodzenia żydowskiego. W jej utworach zauważalne są często elementy autobiograficzne. Do takich powieści, w których pisarka łączy autobiograficzne refleksje z wyimaginowaną rzeczywistością, należą: Roman von einem Kinde (1986), Eine Liebe aus nichts (1991), Soharas Reise (1996), Alles, alles Liebe (2003), Ein Kapitel aus meinem Leben (2004) czy też Bilder von A (2001). Słowa wypowiedziane przez rodziców autorki: ,,Jesteśmy Żydami, należymy wprawdzie do niemieckiej kultury, ale nie jesteśmy Niemcami” stanowiły dla Honigmann bodziec do bliższego spojrzenia na własną tożsamość. Pisarka dostrzegała w Niemczech narastający brak porozumienia pomiędzy ludnością pochodzenia żydowskiego a Niemcami i z tego powodu opuściła w roku 1984 wraz z rodziną NRD emigrując do Strasburga, gdzie do dziś mieszka jako ,,Niemka pomiędzy Żydami”.
    Barbara Honigmann (born in 1945 in Berlin) is a German writer of Jewish origin. Her literary works often include autobiographical elements. Among the novels in which the writer combines the autobiographical reflections with an imagined reality, there are: “Roman von einem Kinde” (1986), “Eine Liebe aus nichts” (1991), “Soharas Reise” (1996), “Alles, alles Liebe” (2003), “Ein Kapitel aus meinem Leben” (2004), and “Bilder von A” (2001). The words spoken by the author’s parents: “We are Jews; we belong to German culture, but we are not Germans”, inspired Honigmann to take a closer look at her own identity. The writer noticed the growing disagreement in Germany between the inhabitants of Jewish origin and Germans, and because of that tendency she left East Germany in 1984 and, together with her family, emigrated to Strasbourg, where she still lives today as “a German among Jews”.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2014, Zeszyt, XXVIII; 429-440
    0860-9608
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „So fällt die Feder mir vor Wehmuth aus der Hand“ – Verstummen und Nicht -mehr -Schreiben -Können als Topos im Klagegedicht der Frühaufklärung
    “The quill drops from my woeful hand” – Falling silent and losing the capacity to write as a topos in lamentation poetry from the Early Enlightenment
    Autorzy:
    Klimek, Sonja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1286828.pdf
    Data publikacji:
    2018-02-06
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    Klagelyrik
    Frühaufklärung
    Unsagbarkeitstopos
    Trauer
    Frauenbildung
    lamentation poetry
    Early Enlightenment
    topos of the inexpressible
    learned women
    Opis:
    Trauer gilt seit der Antike als sprachlos machende Emotion. Dennoch gibt es in wohl allen Literaturen aller Zeiten Klagelyrik. Wie aber kann jemand, der eigentlich vor Trauer verstummt, überzeugend als ‚Sprecher‘ eines Klagegedichts vorgestellt werden? Anhand zweier Beispiele aus dem Barock wird gezeigt, mit welchen Topoi dieses Dilemma im Gedicht selbst thematisiert und somit zur eigentlichen ‚inventio‘ des Gedichtes gemacht wurde. Abschließend wird am Beispiel dreier Dichterinnen der Frühaufklärung untersucht, wie Frauen gegen das als ‚weiblich‘ konnotierte Verstummen vor Trauer anschrieben.
    Since antiquity, grief has been regarded as an emotion that makes us fall silent. Nevertheless, all times and cultures have produced lamentation poetry. But how can someone who is in grieving be convincingly presented as the ‘speaker’ of a poem? Referring to two Baroque poems, this paper shows which topoi authors have used to make this dilemma the ‘inventio’ of a poem. Finally, three examples of early Enlightenment women poets are studied who, in their lamentation poetry, fight the silencing which is assumed to be typically ‘female’.
    Źródło:
    Studia Germanica Gedanensia; 2018, 38; 26-42
    1230-6045
    Pojawia się w:
    Studia Germanica Gedanensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antifaschistischer Mythos als Lebenslüge. Zur Enttabuisierung und Dechiffrierung des falschen Umgangs mit der NS- Vergangenheit in „Wir töten Stella“ Marlen Haushofers
    Polemika z mitem antyfaszystowskim. Demontaż społeczno-kulturowych strategii niepamięci w noweli „Wir töten Stella“ Marlen Haushofer
    Autorzy:
    Dubrowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901817.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Marlen Haushofer
    mitologizacja przeszłości nazistowskiej
    literatura austriacka tworzona przez kobiety
    false Nazism-myth
    Austrian women writers
    Opis:
    Im vorliegenden Beitrag wird – am Bespiel der Novelle Wir töten Stella Marlen Haushofers – auf die in der österreichischen Öffentlichkeit bis in die späten 1970er Jahre präsenten Strategien hingewiesen, die NS-Schuld zu verdrängen und zu marginalisieren. Für den Ausgangspunkt der Überlegungen dient die Aussage des Soziologen R. M. Lepsius, der im Kontext der NS-Verantwortung von der Externalisierung des Nationalsozialismus in Österreich spricht. Er meint damit den Versuch Österreichs, die Verantwortung für das NS-Verbrechen auf das Hitlerdeutschland zu verschieben und sich somit für das erste NS-Opfer stilisieren zu wollen. Die zwanzig Jahre nach dem Anschluss publizierte Novelle Haushofers initiiert in Österreich die kritische Debatte über die NS-Vergangenheit, die von etlichen österreichischen Schriftstellerinnen fortgesetzt und ausgetragen wird. Vor dem Hintergrund einer privaten Tragödie stellt die Autorin Parallelen zwischen der patriarchalisch regierten Familiensphäre und der Politikwelt her. Haushofer antizipiert somit – auf metaphorischem Wege – die NS-Debatte in Österreich, indem sie nach den Wurzeln der NS-Ideologie in den familiären Strukturen sucht.
    Autorka artykułu, analizując ukazane w noweli strategie wypierania nazistowskiej winy w społeczeństwie Austrii, za punkt wyjścia obiera przemyślenia Herfrieda Münklera, który w tomie Die Deutschen und ihre Mythen (2011) pisze o różnym sposobie instrumentalizacji przeszłości. Münkler w kontekście powojennej rzeczywistości austriackiej mówi – powołując się na socjologa Rainera M. Lepsiusa – o tzw. eksternalizacji narodowego socjalizmu w Austrii, rozumianej jako przeniesienie odpowiedzialności na Niemców oraz postrzeganie siebie jako pierwszej ofiary nazizmu. Przekonanie, że Austriacy są pierwszą ofiarą Hitlera (Anschluss 1938) jest obecne w zbiorowej świadomości Austriaków po lata siedemdziesiąte XX wieku. Opublikowana w 1958 r. (dwadzieścia lat po przyłączeniu Austrii do Rzeszy) nowela Wir töten Stella zapoczątkowuje linię krytycznego spojrzenia na nazistowską przeszłość i winę Austrii, dokonywanego przede wszystkim przez autorów kobiecych (np. Bachmann, Frischmuth, Mitgutsch, Streeruwitz, Jelinek). Ukazanie społecznej pozycji kobiety, jej wyobcowania w patriarchalnym agresywnym świecie rządzonym przez mężczyzn stanowi punkt wyjścia tych rozważań. Haushofer zauważa powiązanie zachodzące między procesami rodzinno-społecznymi a politycznymi. Antycypując dyskusję o faszyzmie w Austrii, w sposób metaforyczny przedstawia jej zakorzenienie w formach społecznych – w rodzinie. 
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 249-261
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wenn sich eine Frau in der Männerdomäne durchsetzt – Magdalena Heymair und ihre Publikationsaktivitäten
    When a woman prevails in the male domain – Magdalena Heymair and her publishing activities
    Autorzy:
    Lichnerová, Lucia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154660.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    Magdalena Heymair
    Frauen im 16. Jahrhundert
    Emanzipation
    Heymairs Werke
    typografischer Hintergrund
    Women in the 16th Century
    Emancipation
    Heymair's Works
    Typographical Background
    Opis:
    Der Artikel widmet die Aufmerksamkeit der Schriftstellerin, Autorin evangelischer Liederbücher, Pädagogin und Lehrerin des 16. Jahrhunderts, Magdalena Heymair, die ursprünglich aus Deutschland stammte, durch die Lebensumstände aber gezwungen war, in mehreren Orten Deutschlands, Österreichs und schließlich der Slowakei zu wirken. Zu Beginn des Artikels charakterisiert die Autorin kurz die Position der Frau im 16. Jahrhundert, die nach und nach männliche Stereotype überwand, wodurch es auch Frauen möglich war, sich in verschiedenen Berufen durchzusetzen. Der Artikel zeichnet das Bild einer Frau, die sich nicht nur in den Männerberufen durchsetzen konnte, sondern die durch ihre schriftstellerische Tätigkeit eine wichtige Frauenrolle im Reformprozess bewies. Darüber hinaus konzentriert sich die Autorin auf das Leben und insbesondere das Wirken und den Beitrag M. Heymairs zur Entwicklung des evangelischen Religionsunterrichts und skizziert den Zeitrahmen von der Schöpfung der Manuskripte bis zu ihren gedruckten Ausgaben und Nachdrucken in mehreren Städten und Verlagen Europas.
    The article is dedicated to the writer, author of the evangelical songbooks, pedagogue and teacher of the 16th century, Magdalena Heymair, who came from Germany, but her life events forced her to work in several places in Germany, Austria as well as in Slovakia. At the beginning of the article, the author characterizes the position of the woman in the 16th century, which gradually broken down the male stereotypes and also enabled women to practice the male professions. The article shows the image of a woman who not only managed to establish herself in the male professions, but through her publishing activities also played an important role in the reform process. Therefore, the author focuses on the life and especially the work and contribution of M. Heymair to the development of evangelical education and sketches the time frame from the creation of Heymair's manuscripts to their printed editions in various cities and publishing houses in Europe.
    Źródło:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2022, 3; 319-337
    1897-0788
    2544-8730
    Pojawia się w:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    AUF DEN SPUREN DER ‚NEUEN BÜRGERLICHKEIT‘ IN ARNO GEIGERS ROMAN "ALLES ÜBER SALLY"
    FOLLOWING THE TRACES OF ʻA NEW BOURGEOIS CLASS’ IN ARNO GEIGER’S NOVEL “ALLES ÜBER SALLY”
    Autorzy:
    Ławnikowska-Koper, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597160.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Neue Bürgerlichkeit
    modernes Familienbild
    Frauenemanzipation
    Arno Geiger
    women’s emancipation
    picture of a contemporary family
    a new bourgeois class
    nowa mieszczańskość
    współczesny obraz rodziny
    emancypacja kobiety
    Opis:
    In dem Beitrag wird das an Ehe- und Familie exemplifizierte Bild der Gesellschaft im Roman "Alles über Sally" von Arno Geiger unter Einbeziehung der soziologischen Kategorie ʻNeue Bürgerlichkeit’ analysiert. Diese Kategorie dient der Beschreibung von neokonservativen Tendenzen in den Haltungen der Europäer an der Wende vom 20. zum 21. Jahrhundert. In der neuesten Forschung wird auf eine neue Qualität der bürgerlichen Kultur hingewiesen. Diese wird als eine Koinzidenz des seit drei Jahrzehnten andauernden Individualisierungsprozesses mit Werten, die traditionell als bürgerlich gelten, definiert. Die in der vorgenommenen Romananalyse angesprochene Frage der Frauenemanzipation wird als Ausgangs- und Bezugspunkt des modernen Verbürgerlichungs- und Sozialisationsprozesses betrachtet.
    The picture of a society in "Alles über Sally", Arno Geiger’s novel, presented from the perspective of a contemporary family and marriage, has been submitted to the analysis whose aim was to find any possible traces referring to “ a new bourgeois class”. This category can be used to describe neoconservative trends in the attitudes of the citizens of Europe on the verge of 20th and 19th centuries. Contemporary researchers regard the coincidence of the process of individualisation and traditional middle class values that lasting for the last three years to be a new quality of culture. The analysis of the novel focuses on the theme of women’s emancipation as both the starting point and as a reference point for the contemporary model of socialization.
    Obraz społeczeństwa przedstawiony w powieści Arno Geigera "Wszystko o Sally" ("Alles über Sally"), ukazany przez pryzmat współczesnej rodziny i małżeństwa, poddany został analizie pod kątem opisywanej przez socjologów ʻnowej mieszczańskości’. Kategoria ta służy opisowi neokonserwatywnych trendów w postawach Europejczyków schyłku XX i początku XXI wieku. Współcześni badacze za nową jakość kultury miesz­czańskiej uważają koincydencję, trwającego od trzech dziesięcioleci, procesu indywidu­alizacji i tradycyjnych wartości mieszczańskich. W analizie powieści wyeksponowany został temat emancypacji kobiet zarówno jako punkt wyjścia, jak i punkt odniesienia dla współczesnego modelu socjalizacji.
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2014, 23; 53-71
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Von der Novellistik zur Equilibristik. Literaturkritische Wahrnehmung der Prosa von Franziska zu Reventlow von ihrem Debüt als Romanautorin 1904 bis 1927
    Autorzy:
    Górny, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032882.pdf
    Data publikacji:
    2007-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    literaturoznawstwo końca XIX wieku
    Franziska zu Reventlow
    (auto)biografia
    late 19th century literary studies
    women's writing
    (auto)biography
    Literaturwissenschaft des ausgehenden 19. Jh.
    Frauenliteratur
    (Auto)biographie
    Opis:
    In der Kritik und in der Literaturwissenschaft des ausgehenden 19. Jh. wurde das schriftstellerische Schaffen von Frauen meistens im Zusammenhang mit ihrem Geschlecht gelesen, was bedeutet, dass in den Besprechungen ihrer Texte die ‚Weiblichkeit‘ problematisiert wurde. Es bedeutet aber nicht immer, dass die Literaturkritik die Texte von Frauen dadurch abwerten wollte. Auch die Rezensenten der Prosa von Franziska zu Reventlow (1871-1918) waren bemüht, eine positive Interpretation, die die ‚Weiblichkeit‘ einbezieht, zu entwickeln. Die ausgrenzende Potenz dieser Betrachtungsweise wird erst aus dem zeitlichen Abstand bemerkbar: Die Fixierung auf die ‚Weiblichkeit‘ der Autorin hatte zur Folge, dass in den Rezensionen keine Interpretationsmuster für Reventlows Texte ausgearbeitet wurden, die dann durch die literaturwissenschaftliche Forschung hätten übernommen oder auch dekonstruiert werden können. Außerdem wurde durch das ständige Hinweisen auf das Geschlecht der Autorin der Schwerpunkt des Interesses auf den biographischen Aspekt verlagert. Die Biographie wiederum wurde nicht etwa als Rohmaterial für die Prosa, sondern als deren Inhalt und Wesen aufgefasst.
    W krytyce literackiej końca XIX w. literacka twórczość kobiet odczytywana była najczęściej w kontekście ich płci, co oznacza, że w omówieniach ich tekstów posługiwano się pojęciem ‚kobiecości‘. Nie jest to jednak zawsze równoznaczne z negatywnym przyjęciem tekstów kobiet. Również recenzenci prozy Franziski zu Reventlow (1871- 1918) starali się stworzyć jej pozytywną interpretację za pomocą pojęcia ‚kobiecości‘. Marginalizujące oddziaływanie takiego spojrzenia na tekst uwidacznia się dopiero z dystansu: skupienie na ‚kobiecości‘ autorki spowodowało, że w recenzjach nie wypracowano żadnego wzorca interpretacji prozy Reventlow, który nadawałby się do przejęcia lub zdekonstruowania przez literaturoznawstwo. Ponadto ciągłe wskazywanie na płeć autorki sprawiło, że zainteresowanie badaczy i badaczek skupiło się na aspekcie biograficznym. Biografia z kolei postrzegana była nie na przykład jako surowy materiał dla prozy, lecz jako jej temat i istota.
    Literary criticism of the late 19th century analysed the women’s literary works in the context of their gender, which means that the reviewers used the term ‚femininity‘ in relation to these works. This is not to say that their works were always given a negative response. The reviewers of the prose of Franziska zu Reventlow (1871-1918) tried to create a positive interpretation supplying it with the term ‚femininity‘. It is only when viewed from a distance that the marginalizing influence of that approach becomes visible: the reviews, while being quick to underline the ‚femininity‘ of the author, were unable to present any pattern of interpretation of the prose of Reventlow that the academic literary criticism could make use of or deconstruct. Moreover, constant reminding of the author’s sex made the male and female researchers focus on the biographical aspect. This biography, in turn, was not treated – for instance – as a rough basis for the prose, but as its subject and substance.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2007; 79-93
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Erwachende“: Die Frauengestalten von Margrit Schriber
    „Awakening“: The Female Figures of Margrit Schriber
    Autorzy:
    Pender, Malcom
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592222.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Frauendiskriminierung
    gesellschaftliche Zwänge
    Befreiung von vorbestimmten Rollen
    Discrimination against women
    social constrictions
    liberation from pre-determined roles
    dyskryminacja kobiet
    przymus społeczny
    uwolnienie się od narzuconych ról
    Opis:
    Im Artikel werden sechs Romane der Schweizer Schriftstellerin Margrit Schriber im Hinblick auf die Selbstbestimmung der Frau besprochen. Die jeweilige weibliche Hauptgestalt wird gewahr, wie sehr gesellschaftliche Strukturen und Einstellungen ihr Leben bestimmen. Aus dieser Wahrnehmung entsteht der Versuch, gegen die konkreten Hindernisse des Alltags anzukämpfen, um Strategien zu entwickeln, die von diesen Zwängen befreien und eine eventuelle Selbstbestimmung ermöglichen könnten. Diese Bestrebungen finden vor dem sehr präzis geschilderten Hintergrund der Schweiz in den 1970er und 1980er Jahren statt und erlangen eine allgemeine Gültigkeit für die damalige Stellung der Frau.
    W artykule omówiono sześć powieści szwajcarskiej pisarki Margrit Schriber w kontekście problematyki samostanowienia kobiet. Ukazane w nich kobiece postaci uświadamiają sobie, w jak wielkim stopniu społeczne struktury i postawy określają ich życie, wskutek czego podejmują próbę przezwyciężenia określonych przeszkód w życiu codziennym, by móc wypracować strategie, które pozwolą im na uwolnienie się od społecznego przymusu i stworzą możliwość samostanowienia. Próby te przebiegają na tle precyzyjnie ukazanego tła społecznego w Szwajcarii w latach 1970-tych i 1980-tych, określającego ówczesny status społeczny kobiet.
    In this article six novels by the Swiss writer Margrit Schriber are discussed in relation to self-determination. Each of the main female protaganists becomes aware of the extent to which social structures and attitudes determine her life. This perception gives rise to an attempt to confront the concrete impediments of daily life so as to develop strategies which would liberate her from these constrictions and enable possible self-determination. These endeavours take place against the background of a very precisely delineated Switzerland in the 1970s and 1980s and have general validity for the position of women at that time.
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2020, 29; 43-68
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    BEDROHTE ORDNUNGEN UND BEDROHLICHE ORDNUNGEN IN DEN NOVELLEN VON FERDINAND VON SAAR
    ENDANGERED ORDER AND DANGEROUS ORDER IN THE SHORT STORIES BY FERDINAND VON SAAR
    Autorzy:
    Wróblewska, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597154.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Literatur des 19. Jahrhunderts
    Realismus
    Verletzung der Ordnung
    Ordnung der Geschlechter
    gender image
    relation between men and women
    urban structure
    literatur of 19th century
    literatura XIX wieku
    realizm
    naruszenie porządku
    porządek płci
    Opis:
    Das Schaffen des österreichischen Novellisten Ferdinand von Saar widerspiegelt die für die Literatur des Realismus charakteristische Problematik der Verletzung der Ordnung, die sich Hugo Aust zufolge doppelt deuten lässt, nämlich wie Ordnung verletzt wird und wie sie selbst verletzt. Als aufmerksamer Beobachter und Teilnehmer der sich in der zweiten Hälfte des 19. Jahrhunderts vollziehenden politischen, ökonomischen, sozialen und kulturellen Umwandlungen konnte Saar in seinen Novellen die zu seinen Lebzeiten eintretenden Veränderungen subtil, zugleich aber auch suggestiv zeigen. Die durch rasch fortschreitende Industrialisierung und Urbanisierung erfolgte Verletzung in den städtischen Strukturen sowie in den zwischenmenschlichen Beziehungen schilderte der Autor direkt, indem er den Kontrast zwischen der Gegenwart und der Vergangenheit anwendete. Verschleiert, oft mithilfe der für den Realismus typischen symbolischen Ornamentik, wurde dagegen die sich verändernde Ordnung der Geschlechter gezeigt. Zu betonen ist die Tatsache, dass diese Ordnung durch die Wirkung des restriktiven Normensystems selbst eine Bedrohung für die Integrität des Individuums darstellen kann.
    The literary output of the Austrian prose writer Ferdinand von Saar reflects the salient presence of the considerations on the disturbance of the existing order and on the order which can pose a threat to itself. Being an attentive observer and participant of the political, economic, social and cultural changes taking place in the second half of the 19th century, Saar in his novels managed to depict the changes in the world contemporary to him subtly but expressively. The disturbance of order in the urban structure and in interpersonal relations resulting from the sudden industrialization and progressing urbanization in Saar’s stories is shown directly by means of contrasting the past with the presence. What is, however, shown in an oblique way, e.g. with the use of the symbolic ornamentation typical for literary realism, is the changing order pertinent to the relations between men and women. In this respect it is worth mentioning that this order, due to its restrictive system of norms, can pose a threat to the integrity of an individual representing the existing social order.
    Twórczość austriackiego nowelisty Ferdynanda von Saara wyraźnie odzwierciedla istotną dla nurtu realistycznego problematykę naruszania istniejącego porządku oraz porządku, który może stanowić zagrożenie dla samego siebie. Jako baczny obserwator i uczestnik dokonujących się w drugiej połowie XIX wieku przeobrażeń politycznych, ekonomicznych, społecznych i kulturowych Saar potrafił w sposób niezwykle subtelny, ale i sugestywny ukazać w swoich nowelach zachodzące we współczesnym mu świecie zmiany. Naruszenie w wyniku gwałtownej industrializacji i postępującej urbanizacji porządku w strukturze przestrzeni miejskiej, a także w relacjach międzyludzkich autor wykreował w sposób bezpośredni poprzez zastosowanie kontrastu między przeszłością a teraźniejszością. W sposób zawoalowany natomiast, niekiedy za pomocą typowej dla realizmu ornamentyki symbolicznej, ukazał zmieniający się porządek w relacjach międzypłciowych. Istotny w tym miejscu jest fakt, że porządek ten, poprzez działanie restrykcyjnego systemu norm, może zagrażać integralności jednostki reprezentującej istniejący ład społeczny.
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2014, 23; 11-32
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Aber was ist als Ganzes überhaupt darstellbar?“ Zum literarischen Schaffen von Erica Pedretti (1930–2022)
    “But what is actually representable as a whole?” On the Literary Work of Erica Pedretti (1930–2022)
    Autorzy:
    Rothenbühler, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098200.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Mähren
    Schweiz
    Migration
    bildende Kunst
    „Jahrzehnt der Frauen“
    experimentelles Schreiben
    Hörspiel
    „Überschreibungen“
    Moravia
    Switzerland
    migration
    visual arts
    “decade of women”
    experimental writing
    radio play
    “overwritings”
    Morawy
    Szwajcaria
    migracja
    sztuki plastyczne
    „dziesięciolecie kobiet”
    pisarstwo eksperymentalne
    słuchowisko
    „nadpisywanie”
    Opis:
    Erica Pedretti, am 14. Juli 2022 in ihrem 92. Lebensjahr verstorben, hinterließ ein umfangreiches und bedeutendes literarisches Werk. In den vierzig Jahren ihres literarischen Schaffens hat sie zwischen 1970 und 2010 vierzehn größere Prosawerke veröffentlicht, sieben Hörspiele und sieben Essays geschrieben und auch drei Bild-Texte kreiert. Zur Gold- und Silberschmiedin ausgebildet, dann und lebenslang als Objektkünstlerin tätig, wurde sie im Lauf der 1960er-Jahre zur Schriftstellerin, weil sie ihren Heimatverlust im tschechischen Mähren nur im Schreiben bewältigen konnte. Ihre Texte blieben durchweg durch diese Erfahrung geprägt, auch wenn sie die Auseinandersetzung damit immer wieder auf neue Weise literarisch verfremdete. Der Beitrag folgt ihren literarischen Veröffentlichungen von Harmloses, bitte (1970) bis fremd genug (2010) und zeigt auf, dass sie in der Schweiz und weit darüber hinaus zu einer literarischen Pionierin in mehrfacher Hinsicht geworden ist: Sie hat in literarischer Verfremdung das Schweigen über das Leiden Deutschsprachiger in der Geschichte der Tschechoslowakei gebrochen, trug wesentlich zur Erneuerung des experimentellen Schreibens von Frauen bei, erwies sich in der deutschsprachigen Literatur der Schweiz als Wegbereiterin für das „Jahrzehnt der Frauen“, gehörte zwischen 1970 und 1976 zu den Vorreiterinnen und Vorreitern des „Neuen Hörspiels“ im deutschen Sprachraum und nahm auch als Migrantin durch ihre frühe Thematisierung der Doppel- und Mehrfachzugehörigkeit vorweg, was die Literaturwissenschaft im Lauf der 1990er-Jahre als Literatur der Migration zu anerkennen begann.
    Erica Pedretti, która zmarła 14 lipca 2022 roku w wieku 92 lat, pozostawiła po sobie obszerną i znaczącą spuściznę literacką. W ciągu czterdziestu lat swej twórczości opublikowała w latach 1970–2010 czternaście utworów prozatorskich, napisała siedem słuchowisk i siedem esejów i wykreowała także trzy ‘teksty obrazowe’. Po uzyskaniu wykształcenia w Szkole Rzemiosł Artystycznych w Zurychu przez całe życie tworzyła różnorodne obiekty artystyczne, a w latach 1960tych zajęła się pisarstwem, gdyż tylko o tym pisząc, mogła uporać się z utratą ojczyzny w czeskich Morawach. To doświadczenie ukształtowało wszystkie jej teksty, chociaż przepracowywanie swych bolesnych wspomnień starała się ukrywać we wciąż zmieniających się, innowacyjnych formach literackich. Artykuł prezentuje przegląd jej literackiej twórczości od debiutanckiego utworu Harmloses, bitte (1970) aż do ostatniego fremd genug (2010) i ukazuje równocześnie, że pod wieloma względami była prekursorką: w niekonwencjonalnych formach literackich przełamała milczenie o cierpieniu ludności niemieckojęzycznej w historii Czechosłowacji, w istotny sposób przyczyniła się do ożywienia kobiecego pisarstwa eksperymentalnego w literaturze niemieckojęzycznej, stając się równocześnie pionierką tzw. „dziesięciolecia kobiet” w niemieckojęzycznej literaturze szwajcarskiej, a w latach 1970–1976 pionierką tzw. „nowego słuchowiska” w krajach niemieckiego obszaru językowego. Dzięki już bardzo wczesnemu podkreślaniu swej wielonarodowej tożsamości jako migrantka przyczyniła się wreszcie także do powstania nowego nurtu literackiego, który w latach 1990tych został zaaprobowany przez literaturoznawstwo pod mianem literatury migracyjnej.
    Erica Pedretti, who deceased on July 14, 2022 in her 92nd year, leaves behind an extensive and important literary oeuvre. In the forty years of her literary career, between 1970 and 2010, she published fourteen major prose works, wrote seven radio plays and seven essays, and also created three picture-text. Trained as a goldsmith and silversmith, then and for life active as an object artist, she became a writer in the course of the 1960s because she could only cope by writing with her loss of homeland in Czech Moravia. Her texts remained consistently shaped by this experience, even though she repeatedly used distancing effects in the confrontation with it in new literary ways. The article follows her literary publications from Harmloses, bitte (1970) to fremd genug (2010) and shows that she has become a literary innovator in Switzerland and far beyond in several respects: she broke, in literary distancing, the silence about the suffering of German speakers in the history of Czechoslovakia, contributed significantly to the renewal of experimental writing by women, proved to be a pioneer for the “decade of women” in Swiss German-language literature, belonged to the forerunners of the “New Radio Play” in the German-speaking world between 1970 and 1976, and, through her early thematization of double and multiple belonging as a migrant, anticipated what literary studies began to recognize as the literature of migration in the course of the 1990s.
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2023, 32; 5-24
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktivitätsmodelle der deutschen Frauenbewegung um die Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert in gesellschaftlicher und publizistischer Tätigkeit von Paulina Kuczalska-Reinschmit
    Models of german women’s movement’s activity in the social and journalistic work of Paulina Kuczalska-Reinschmit at the turn of 19th and 20th centuries
    Autorzy:
    Zawiszewska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596911.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    polnische Frauenbewegung
    Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921)
    die feministische Zeitschrift „Ster“ (Lemberg 1895–1897, Warschau 1907–1914)
    Polish women’s movement
    Paulina Kuczalska-Reinschmit
    feminist magazine “Helm” (Lviv 1895–1897, Warsaw 1907–1914)
    polski ruch kobiecy
    feministyczne czasopismo „Ster” (Lwów 1895–1897, Warszawa 1907–1914)
    Opis:
    Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) – die auf dem russischen Teilungsgebiet wirkende, führende Gestalt der polnischen Emanzipationsbewegung um die Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert – gestaltete ihr Kampfprogramm für die berufliche, politische und die Bildung betreffende Gleichberechtigung der polnischen Frauen, indem sie sich auf nationale Quellen bezog: auf die Ideologie der polnischen Renaissance und des adeligen Sarmatismus der Zeit vor den Teilungen Polens. Doch die Realisierungsformen dieses Programms erarbeitete sie dank ausländischen Inspirationen, hauptsächlich aus Deutschland und Frankreich. Die Beeinflussung durch die Aktivitätsmodelle der deutschen Frauenbewegung wurde insbesondere in der Anfangsphase der Formulierung ihres Emanzipationsprogramms sichtbar, die die zweite Hälfte der 1880er Jahre und die erste Hälfte der 1890er Jahre umfasste, als sie über die deutschen Frauen zunächst in dem ersten polnischen feministischen Wochenblatt „Świt“ [Morgendämmerung] schrieb, dann im Wochenblatt der sog. Warschauer Positivisten „Przegląd Tygodniowy“ [Wochenschau], und schließlich in ihrer eigenen feministischen Zeitschrift „Ster“ [Steuer]. Bei der Bestimmung von Programmen und Aktivitätsformen der Zeitschrift „Ster“ sowie des Vereins für die Gleichberechtigung Polnischer Frauen stützte sich Kuczalska-Reinschmit auf die deutschen Muster, die hauptsächlich von der Organisation Allgemeiner Deutscher Frauenverein und von der durch Louise Otto-Peters und Auguste Schmidt redigierten Zeitschrift „Neue Bahnen“ erarbeitet wurden.
    Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) – the leader of the Polish emancipation movement at the turn of the 19th and 20th centuries and active on the territory under Russian rule – established her programme of struggle for educational, professional and political emancipation of Polish women, drawing inspiration from the national sources: the ideology of the Polish Renaissance and Polish Sarmatism of the pre-partition era but the forms of implementation of this programme were based on foreign, mainly French and German influences. The German influence is noticeable particularly in the crystallization of her emancipation programme, that is in the second half of the 1880s and first half of the 1890s when she wrote about German women in the first Polish feminist daily “Świt” [Dawn], then in the daily of the so called Warsaw positivists titled “Przegląd Tygodniowy” [Weekly Review] and finally in her own feminist periodical “Ster” [Helm]. While working on the programmes and forms of activity of “Ster” and of the Polish Women’s Union for Equal Rights, she took advantage of the models created mainly by the German organization Allgemeiner Deutscher Frauenverein as well as Louise Otto-Peters and Auguste Schmidt’s magazine “Neue Bahnen”.
    Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) – liderka polskiego ruchu emancypacyjnego na przełomie XIX i XX w., działająca na terenie zaboru rosyjskiego – ukształtowała swój program walki o równouprawnienie edukacyjne, zawodowe i polityczne Polek, wywodząc go ze źródeł narodowych: ideologii polskiego renesansu i szlacheckiego sarmatyzmu doby przedrozbiorowej, ale formy realizacji tego programu opracowała, korzystając z inspiracji zagranicznych, głównie niemieckich i francuskich. Inspiracje modelami aktywności niemieckiego ruchu kobiecego widać szczególnie wyraźnie w fazie krystalizacji programu emancypacyjnego Kuczalskiej-Reinschmit, przypadającej na drugą połowę lat 80. XIX i pierwszą połowę lat 90. XIX w., gdy pisała o Niemkach na łamach pierwszego polskiego tygodnika feministycznego „Świt”, następnie – tygodnika tzw. pozytywistów warszawskich, „Przeglądu Tygodniowego”, a wreszcie – własnego periodyku feministycznego „Ster”. W tworzeniu programów i form działania „Steru” i Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich Kuczalska-Reinschmit korzystała z wzorców wypracowanych głównie przez niemiecką organizację Allgemeiner Deutscher Frauenverein oraz czasopismo „Neue Bahnen” Ludwiki Otto i Augusty Schmidt.
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2016, 25; 101-120
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies