Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "*" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 5566
Tytuł:
L’Occident face au djihadisme islamique. Comment répondre?
The West in the face of the Islamic jihadism. How to react?
Zachód wobec dżihadyzmu islamskiego. Jak zareagować?
Autorzy:
Lapointe, Eugène
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480062.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
djihadisme islamique
société pluriculturelle
liberté d’expression
liberté religieuse
laïcité
sécularité
dżihadyzm islamski
społeczeństwo wielokulturowe
wolność słowa
wolność religijna
laickość
sekularyzm
Islamic jihadism
multicultural society
freedom of speech
freedom of religion
secularity
Opis:
Face au djihadisme islamique, comment réagir pour favoriser un changement positif radical dans les relations entre l’Occident et l’Islam? L’auteur suggère des essais de vivre ensemble dans l’acceptation et le respect de tous. Le but: réaliser comment il pourrait être bon de nous connaître les uns les autres en vue de bâtir ensemble un monde meilleur. Pour tenter de comprendre le phénomène de la violence dans nos relations les uns avec les autres, l’auteur commence par tracer un portrait-robot du djihadisme, puis décrit ce que devrait être la liberté d’expression qui a dominé les attentats récents, en particulier le drame de «Charlie Hebdo». Finalement, il traite de la question de la laïcité (ou sécularité) et de l’irruption du religieux. Conclusion: tout mettre en oeuvre pour arriver à vivre ensemble, en harmonie, peut-être sous un gouvernement séculier, une gouvernance établie non pas pour promouvoir une idéologie qui pourrait se révéler oppressive à son tour, mais pour protéger la liberté d’expression de tous dans le respect de l’opinion des uns et des autres, y compris de leur religion.
Jaką postawę należy przyjąć wobec dżihadyzmu islamskiego, aby utrwalić pozytywne relacje pomiędzy Zachodem i Islamem? Autor snuje wizję społeczeństwa wielokulturowego funkcjonującego na zasadzie wzajemnego respektu i szacunku. Pierwszorzędnym celem tego projektu jest wzajemne poznanie się w celu budowania – razem – lepszego świata. Usiłując zrozumieć (albo wytłumaczyć) zjawisko przemocy o motywach religijnych, która manifestuje się w różnych częściach świata, autor najpierw szkicuje „portret pamięciowy” dżihadysty. Następnie określa czym powinna charakteryzować się wolność słowa – motyw licznych zamachów terrorystycznych, zwłaszcza dramatyczny w skutkach atak na redakcję „Charlie Hebdo”. W końcu autor podejmuje klasyczny temat „laickości” (albo „sekularyzmu”) świata zachodniego i analizuje zjawisko „powrotu religijności”. Podsumowując, autor proponuje warunki sine qua non wspólnej, harmonijnej egzystencji społeczeństwa wielokulturowego: rządy sprawuje tu władza świecka, tzn. taka władza, której celem nie jest promowanie ideologii (bo mogłaby się ona przerodzić w opresję), ale zapewnienie wolności słowa i wyznania wszystkich obywateli.
What is the right attitude towards the Islamic jihadism that would cement the positive relationship between the West and Islam? The author of the article pictures a multicultural society built on mutual respect, whose primary objective is getting to know each other in order to build – together – a better world. First, he identifies some key features of a jihaidst, which are intended to help understand (or explain) occurrences of the use of violence on religious grounds. Next he describes some characteristics of the idea of the freedom of speech – the motive behind many terrorist attacks, especially the dramatic outcome of the assault of the offices of «Charlie Hebdo». Finally, he addresses the classic idea of the laïcité (secularity) in the Western world and analyses the phenomenon of the ”return to religiosity”. In his conclusion, the author postulates the sine qua non condition for a peaceful existence of a multicultural society: non-religious government, whose objective is not the promotion of an ideology (which could mutate into oppression), but the preservation of the freedom of speech and religion for all citizens.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 413-428
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La théologie de l’image entre les musulmans et les chrétiens syriaques - melkites, monophysites et nestoriens
Theology of Image – Syriac Christians (Melchites, Monophysites, Nestorians) versus Muslims
Teologia obrazu – chrześcijanie syryjscy (melchici, monofizyci i nestorianie) a muzułmanie
Autorzy:
Jurasz, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480184.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
melkites
monophysites
nestoriens
musulmans
culte des images
théologie des images
Melchites
Monophysites
Nestorians
Muslims
cult of images
theology of images
melchici
monofizyci
nestorianie
muzułmanie
kult obrazów
teologia obrazu
Opis:
La question d’image reste un sujet sensible dans le dialogue entre les chrétiens et les musulmans. Pour l’aborder, l’article commence par une courte présentation des principales caractéristiques de l’attitude des musulmans à l’égard des images et de l’art en général. Afin de brosser un tableau assez complet des réactions chrétiennes à cette attitude, l’article présente les textes écrits par les auteurs chrétiens qui représentent les trois traditions syriaques: les melkites, les syriaques occidentaux (monophysites) et les orientaux (nestoriens). Les auteurs syriaques ont élaboré des théologies de l’image peu connues, mais particulièrement originales. Leurs réponses reflètent un éventail des conceptions chrétiennes de l’image, héritées du judaïsme, élaborées au long des confrontations avec le polythéisme anthropomorphe des Grecs et à partir du 8e siècle soumises à des vérifications théologiques par la crise de l’iconoclasme byzantin. Cet héritage théologique est déployé en faveur du culte des images, mais de manière la mieux adaptée qui soit à l’interlocuteur musulman et avec toujours une plus grande connaissance de l’islam.
The place of paintings and other works of art in religion have always been a thorny issue in the Christian-Muslim dialogue. The first part of this article presents a general overview of the Muslims' stance on the cult of images. The second part offers a broad array of Christian responses to it, as expressed by the writers of the Christian-Syriac traditions: Melchites, Western Syrians (Monophysites) and Eastern Syrians (Nestorians). Their theology of the image - sadly still little known - solidly based on the core Christian believes, enhanced by certain Judaistic elements, challenged by the anthropomorphic polytheism of the Greeks, and tried in the furnace of the theological discourse during the troubled times of the iconoclastic controversies, is immensely rich and meaningful. They speak in favour of the cult of images, though postulate a measure of caution in their application in the liturgy. Their manner of presenting their arguments betrays a good knowledge of Islam and is geared towards accommodating the potential apprehensions of their Muslim counterparts.
Postrzeganie obrazu (i dzieł sztuki jako takich) jest trudnym tematem w dialogu chrześcijańsko-muzułmańskim. Podejmując tę kwestię, autorka najpierw ogólnie prezentuje stanowisko muzułmanów wobec kultu obrazów. Następnie ukazuje szerokie spektrum reakcji wybranych teologów chrześcijańskich na taką percepcję kultu wizerunków. Wybór autorów chrześcijańskich ogranicza się do trzech tradycji syryjskich: melchickiej, syryjskiej zachodniej (monofizyci) oraz syryjskiej wschodniej (nestorianie). Autorzy ci reprezentują bogatą i zróżnicowaną chrześcijańską koncepcję obrazu, która ciągle pozostaje mało znana. Ich teologiczna koncepcja obrazu - od początku naznaczona elementami zaczerpniętymi z judaizmu - wypracowana została w konfrontacji z antropomorficznym politeizmem Greków, a następnie poddana teologicznej krytyce w epoce ikonoklazmu bizantyjskiego. Wspomniana teologia, wykazująca znajomość islamu oraz zdolność pozyskania sobie muzułmańskiego interlokutora, pozostaje przychylna kultowi obrazów, mimo pewnych zastrzeżeń natury teologicznej oraz specyficznej koncepcji roli obrazów w liturgii.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 260-298
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’islam en Afrique et ses enjeux pour le dialogue islamo-chrétien. Cas de la République Démocratique du Congo
Islam w Afryce i kwestia dialogu islamsko-chrześcijańskiego w Demokratycznej Republice Konga
Islam in Africa and the issue of Islamo-Christian dialogue in the Democratic Republic of Congo
Autorzy:
Ngalula, Josée
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480276.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Afrique subsaharienne
République Démocratique du Congo
Arabes
Islam
dialogue islamo-chrétien
Afryka na południe od Sahary
Republika Demokratyczna Kongo
Arabowie
dialog islamsko-chrześcijański
Sub-Saharan Africa
Democratic Republic of Congo
Arabs
Muslim-Christian dialogue
Opis:
Les péripéties de l’entrée de l’islam sur le continent africain depuis le VIIe siècle expliquent pourquoi «l’islam swahili», «l’islam ouestafricain», et «l’islam arabe» du Moyen-Orient se côtoient actuellement sur l’espace public congolais, à l’instar de la diversité des confessions chrétiennes. Le manque d’unité au sein de l’islam et du christianisme ne facilite déjà pas un dialogue islamo-chrétien harmonieux. Le fait que l’émergence socio-économique apparaît, de nos jours, comme une motivation importante d’attachement à l’islam et au christianisme, constitue un nouveau défi pour ce dialogue: grand est le risque de réduire la religion à son impact socioéconomique, négligeant alors la doctrine originale de chaque religion, lieu d’enrichissement mutuel et chance pour une paix durable. Sont alors à multiplier les initiatives qui, en Afrique, combinent l’approfondissement personnel de la foi (chrétienne, musulmane) et une démarche oecuménique s’alliant à la démarche interreligieuse.
Okoliczności, w jakich islam pojawił się na kontynencie afrykańskim w VIII wieku, tłumaczą dlaczego w Kongo występują: „islam suahili”, „islam zachodnio-afrykański” oraz „islam arabski” z Bliskiego Wschodu – podobnie jak obecne są tu różne konfesje chrześcijańskie. Brak jedności wewnątrz islamu i wewnątrz chrześcijaństwa nie sprzyja harmonijnemu dialogowi islamsko-chrześcijańskiemu. W aktualnej sytuacji społecznoekonomicznej Konga „korzystna” okazuje się przynależność albo do islamu, albo do chrześcijaństwa. Fakt ten stwarza zagrożenie dla dialogu międzyreligijnego redukując go do relacji socjoekonomicznych – z pominięciem istotnych aspektów doktrynalnych każdej religii, na których budować można autentyczny dialog i trwały pokój. Należy zatem faworyzować wAfryce inicjatywy zmierzające do pogłębienia jednocześnie wiary religijnej (chrześcijan i muzułmanów) i relacji ekonomicznych w jednym wspólnym wymiarze międzyreligijnym.
Republic of Congo: ”Swahili Islam”, ”West-African Islam” and ”Arab Islam” of the Middle Eastern provenance. This variety may be explained by the circumstances in which Islam appeared in Africa in the 7th century. Internal divisions within both Islam and Christianity, of which there are at least as many different denominations in Congo as of the former, do not provide for an easy and fruitful dialogue between the two religions. To make the matters worse, people are usually attracted to one or another religion less by religious motivations than the social and economic ones. Interreligious dialogue thus faces a risk of being reduced by the parties involved to the exchange of their views on social and economic issues rather than on their respective dogmatic positions. In consequence, they may have little to build on a peaceful and lasting coexistence. To counter this danger, one should actively encourage initiatives that seek to deepen religious convictions of both Muslims and Christians and facilitate integration of ecumenical relationships into one, common, interreligious dimension.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 357-375
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’islam au Brésil. Des cases d’esclaves au coeur des grands centres urbains
Islam in Brazil. Slave huts in the center of large cities
Islam w Brazylii. Chaty niewolników w centrum wielkich miast
Autorzy:
Arenz, Karl-Heinz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480304.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Brésil
esclaves malês
syro-libanais
dialogue interreligieux
islam
Brazylia
niewolnicy mâles
syro-libańczycy
dialog międzyreligijny
Brazil
slaves mâles
Syrian-Lebanese
interreligious dialogue
Opis:
Le présent article vise à analyser la situation de l’islam au Brésil, dans le passé comme aujourd’hui. Religion largement minoritaire dans ce pays de tradition chrétienne, la foi musulmane y connaît une présence, quand même, séculaire. Ayant servi de soutien à la révolte d’esclaves originaires de l’Afrique occidentale, au XIXe siècle, elle est devenue plus visible en raison des itinérances de commerçants d’origine syro-libanaise. Sans perdre complètement l’aspect de «religion ethnique», arabe, l’islam s’est ensuite diversifié par l’arrivée de nouveaux immigrés en provenance du Moyen-Orient et de l’Afrique. Actuellement, les grandes associations musulmanes réclament un islam pacifique et ouvert au dialogue contre des stéréotypes véhiculés par les médias qui tendent à l’associer à la violence et au terrorisme.
Autor podejmuje próbę określenia sytuacji islamu w Brazylii – dziś jak i w przeszłości. Mimo, że stanowi ona religijną mniejszość w kraju o wielkiej tradycji chrześcijańskiej, wiara muzułmańska obecna jest w Brazylii od ponad stu lat. Poszczególne wydarzenia historyczne to potwierdzają. W XIX wieku muzułmańscy niewolnicy pochodzący z Afryki Zachodniej wzniecili powstanie przeciw ciemiężycielom. Odnotowano również aktywność wędrownych kupców syryjsko-libańskich w poszczególnych regionach Brazylii. Nie zatracając całkowicie charakteru religii etnicznej (arabskiej), islam w Brazylii uległ zróżnicowaniu pod wpływem nowej imigracji ze Środkowego Wschodu i z Afryki. Zarejestrowane aktualnie w Brazylii wielkie związki muzułmańskie deklarują, że wyznają islam pokojowy i otwarty na dialog; odcinają się od utrwalonych przez media stereotypów utożsamiających islam z różnymi formami przemocy i terroryzmem.
The author attempts to determine the situation of Islam in Brazil - today as in the past. Although it is a religious minority in a country with a great tradition of Christian, Muslim faith has been present in Brazil for over a hundred years. Various historical events confirm that. In the nineteenth century, Muslim slaves coming from West Africa fomented the first revolt against the oppressors. There have also been activities of Syrian-Lebanese itinerant traders in different regions of Brazil. Not losing completely the nature of “ethnic religion” (Arabic), Islam in Brazil has diversified under the influence of new immigration from the Middle East and Africa. Sizeable Muslim associations currently registered in Brazil declare that they profess a peaceful and open to dialogue Islam; dissociate themselves from the established media stereotypes identifying Islam with various forms of violence and terrorism.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 338-356
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il Melanesian Institute – la sua Missione e il suo ministero pastorale e sociale
Instytut Melanezyjski – celowość i duszpastersko-społeczne zaangażowanie
The Melanesian Institute – the Purposefulness and the Priestly and Social Commitment
Autorzy:
Steffen, Paul B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480308.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Instytut Melanezyjski
Melanezja
katolickie kongregacje misyjne
ekumenia
edukacja socjologiczna
kulturowa i duszpasterska
Melanesian Institute
Melanesia
Catholic missionary congregations
ecumeny
social
cultural and pastoral studies
Opis:
Instytut Melanezyjski jest jednostką naukową, której celem są studia teologiczne, kulturowe, społeczne i gospodarcze, mające służyć kościołom i społecznościom Melanezji. Instytut powstał na fali ducha odnowy po Soborze Watykańskim II. Antropolog kulturowy Ernest Brandewie oraz Gerald Bus włączyli się w podobną inicjatywę w Papui Nowej Gwinei. Instytut w roku 1969 powołało do życia Stowarzyszenie Przełożonych Religijnych Papui Nowej Gwinei i Wysp Salomona. Zgodnie z wizją fundatorów Instytut powinien wypełniać następujące cele: 1) prowadzić adekwatne badania antropologiczne i socjogospodarcze; 2) organizować kursy wprowadzające dla misjonarzy; 3) publikować „Melanezyjskie Zeszyty Społeczno-Duszpasterskie”; 4) pomagać we wdrażaniu schematów i eksperymentów dotyczących rozwoju społeczno-gospodarczego. W roku 1974 Instytut przekształcił się z jednostki międzyzakonnej, której członkowie wywodzili się z różnorodnych katolickich kongregacji misyjnych – w ośrodek ekumeniczny, którym kierują cztery największe kościoły Melanezji. W czasie ponad czterdziestu lat działalności przyczynił się do studiów socjologicznych, kulturowych i duszpasterskich nie tylko w zakresie socjologicznej, kulturowej i duszpasterskiej formacji księży, ale także do formacji wszystkich wychowawców i przywódców Melanezji.
The Melanesian Institute (MI) is a scientific institute aimed at theological, cultural, social and economic studies at the service of the churches and the society in Melanesia. The MI was born out of the renewal spirit of the Second Vatican Council. The cultural anthropologist Ernest Brandewie and Gerald Bus joined in proposing such an initiative for Papua New Guinea. The MI was founded in 1969 by an Association of Religious Superiors of Papua New Guinea and Salomon Islands. According to the vision of its founders, the MI should accomplish the following goals: 1) to carry out relevant anthropological and socioeconomic research; 2) to organise orientation courses for missionaries; 3) to publish “Melanesian Social Pastoral Papers”; 4) to help implement socio-economic development schemes and experiments. The MI developed in 1974, from an inter-congregational institute staffed by members of various Catholic missionary congregations – to an ecumenical institute under the guidance of the four major churches in Melanesia. In over four decades it contributed with its social, cultural and pastoral studies not only to the social, cultural and pastoral formation of church ministers, but to that of all educators and leaders in Melanesia as well.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 1; 73-116
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja: Mgr Michaël Fitzgerald, Dieu rêve d’unité. Les catholiques et les religions. Les leçons du dialogue. Entretiens avec Annie Laurent, Bayard, Paris 2005, 216 p. ISBN 2.227.47436.X
Autorzy:
Bousquet, François
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480312.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 449-451
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hospitalité divine. Vers une rencontre possible entre chrétiens et musulmans
God’s hospitality. Prospects of encounters between Christians and Muslims
Autorzy:
Kurowski, Rémy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480330.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Hospitalité divine
intime de la foi
ouverture à l’universel
carence théologique
théologie de l’histoire
Boża gościnność
głębia wiary
otwarcie się na uniwersalizm
nieadekwatność dyskursu teologicznego
teologia historii
God’s hospitality
faith
universalism
inadequacy of the religious discourse
theology of history
Opis:
«L’Hospitalité Divine» au sein de la rencontre entre christianisme et islam, telle est la thèse de cet article. Dans le message chrétien et musulman l’hospitalité Divine est confrontée à la double exigence: celle de l’unicité du sujet croyant lui-même et celle de l’universalité du message religieux théologiquement certifiée. L’hospitalité divine dans le christianisme repose sur la foi fondée sur l’intimité avec le Christ qui révèle le visage miséricordieux du Père. La diversité d’expressions de l’Hospitalité Divine dans le christianisme est due au caractère personnel de la rencontre et de la prise de conscience spirituelle qui en découle. Les actions concrètes sont autant des réponses aux situations rencontrées. La prise en compte des résonnances culturelles, jusque dans leurs dimensions socio-politiques est indispensable pour appréhender la question de réception de l’Hospitalité Divine. La théologie de l’histoire, sur le fond de l’histoire des religions, constitue le double fond sur lequel l’Hospitalité Divine peut se laisser aborder.
„Boża gościnność” jako centrum spotkania chrześcijańskoislamskiego – oto teza artykułu. W religijnych przesłaniach chrześcijan i muzułmanów Boża gościnność konfrontowana jest z podwójnym kryterium: wyjątkowością podmiotu wierzącego i teologicznie uzasadnionym uniwersalizmem przekazu religijnego. W chrześcijaństwie idea Bożej gościnności wynika z wiary – intymnej relacji z Chrystusem, który objawia oblicze miłosiernego Ojca. Różnorodność ekspresji Bożej gościnności w tej religii wynika ze specyfiki każdego spotkania międzyreligijnego i przeżycia duchowego, które tam się wykreowało. Każda akcja, którą zainspirowało dane spotkanie jest owocem nowego doświadczenia religijno-duchowego, które tam się wyzwoliło. O recepcji idei Bożej gościnności w relacjach międzyreligijnych świadczy oddziaływanie kulturowe wierzących, zwłaszcza w przestrzeni społeczno-politycznej. Funkcję idei Bożej gościnności należy analizować na gruncie teologii historii i historii religii.
The theme of this article – God’s hospitality at the centre of the Christian and Muslim encounter - may be viewed from two perspectives: from the point of view of the exceptionality of the believing subject, and from the theologically informed, universal nature of the religious message. God’s hospitality in Christianity belongs to the domain of faith, as the personal relationship with the loving God, revealed in Jesus Christ. In Christianity, every interreligious encounter may generate its own, specific expression of that hospitality. It may prompt a religious and spiritual action, which in turn may be projected into social and political life. The idea of God’s hospitality should be analysed in the context of the theology of history and the history of religions.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 114-138
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja: Madeleine Delbrêl, La femme, le prêtre et Dieu. Au coeur du mystère intime de l’Église, IXe tome des OEuvres Complètes, Nouvelle Cité, Paris 2011, 287 p. ISBN 978-2-85313-653-2.
Autorzy:
Kurowski, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480332.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 275-285
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja: Nagel Tilman, Mahomet. Histoire d’un Arabe. Invention d’un Prophète, traduit de l’allemand par Jean-Marc Tétaz, Labor et Fides, Genève 2012, 384 p. ISBN 978-2-8309-1450-4
Autorzy:
Cantal Rivas, José María
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480418.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 452-453
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mystères «blasphématoires» de Bardesane
„Bluźniercze” sentencje Bardesanesa
Bardaisan’s “Blasphemous” Hymns
Autorzy:
Jurasz, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480516.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bardesane
Éphrem le Syrien
hérésies
figures sémantiques
christianisme primitif
philosophie
Bardesanes
Efrem Syryjczyk
herezje
figury semantyczne
pierwotna myśl chrześcijańska
filozofia
Bardaisan
Ephrem the Syrian
heresies
semantic figures
primary Christian thought
philosophy
Opis:
Bardesane († 222) est le premier philosophe chrétien de la langue syriaque, visé par la critique d’Éphrem le Syrien († 373) comme hérétique. L’article part d’une expression insolite, utilisée par Éphrem pour décrire l’erreur bardesanite: «mystères blasphématoires». Derrière cette formule se cache une critique du polythéisme astral, présent dans la pensée de Bardesane de différentes manières. Après le terme «mystère», on découvre d’autres éléments apparentés à la religion orientale des Mages – l’idée de «Parole de la pensée» et les conceptions cosmologiques. Or, ces éléments-là, existent aussi dans la littérature chrétienne des Ier et IIe siècles et témoignent d’une rencontre féconde entre le jeune christianisme et le polythéisme astral, répandue sous des formes différentes dans la culture hellénistique et orientale, y compris le judaïsme. Ainsi la pensée chrétienne se forme dans un climat intellectuel et spirituel composé de la mystique juive, de l’héritage platonicien et du polythéisme astral. Les chrétiens syriaques, au contact des traditions religieuses de l’Orient perse, ont élaboré et conservé pendant longtemps des formes anciennes de théologie, considérées comme hérétiques. Le meilleur exemple de cette variété des interprétations du même motif, est l’idée de «l’univers en forme de croix» qui se rencontre parmi les gnostiques, chez les disciples de Bardesane, mais aussi chez les Pères tels Justin Martyr et Irénée de Lyon.
Bardesanes († 222) jest pierwszym filozofem chrześcijańskim języka syryjskiego, który w świetle krytyki Efrema Syryjczyka († 373) uchodzi za heretyka. Autorka wyjaśnia osobliwy frazeologizm używany przez Efrema Syryjczyka na określenie błędu Bardesanesa: „bluźniercze sentencje”. Ta oryginalna formuła zawiera krytykę politeizmu astralnego, pod różnymi postaciami obecnego w myśli Bardesanesa. Sam termin „sentencja” wskazuje na treści mające związek z religią perskich Magów – zwłaszcza „werbalizacja myśli” i koncepty kosmologiczne. Tymczasem wspomniane figury semantyczne występują już w literaturze chrześcijańskiej I i II wieku; tu interpretowane są jako pozytywny wpływ młodego chrześcijaństwa na politeistyczny kult astralny, w różnych formach rozpowszechniony w kulturach hellenistycznych i wschodnich – również w judaizmie. Skutkiem tego pierwotna myśl chrześcijańska krystalizuje się w intelektualnym i duchowym klimacie mistyki żydowskiej, filozofii platońskiej i politeistycznego kultu astralnego. W kontekście spotkania z religijnymi tradycjami Persji chrześcijanie syryjscy sformułowali (i zachowali przez wieki) pierwotne formuły teologiczne – uważane później za heretyckie. Typowym przykładem nakładania się na siebie tematów religijnych i ich niezależnej interpretacji jest idea „wszechświata w formie krzyża”, którą często spotykamy wśród gnostyków, uczniów Bardesanesa, a zwłaszcza u Ojców Kościoła – Justyna Męczennika i Ireneusza z Lyonu.
Bardaisan († 222) is the first Syrian language Christian philosopher who, in the light of the criticism of Ephrem the Syrian († 373), is considered a heretic. The present author explains the peculiar phraseme used by Ephrem the Syrian to indicate Bardaisan’s error: the “blasphemous hymns.” This original formula contains criticism of astral polytheism, in various forms present in Bardaisan’s thoughts. The term “hymn” itself indicates the content in connection with the religion of the Persian Magi – especially the “verbalisation of thought” and the cosmological concepts. Meanwhile, the mentioned semantic figures occur already in Christian literature of the 1st and 2nd century; in this essay they shall be construed as a positive influence on the young Christian polytheistic astral worship, prevalent in various forms in Hellenistic and Eastern cultures – even in Judaism. As a result, the original Christian thought crystallised itself in the intellectual and spiritual climate of Jewish mysticism, Platonic philosophy and polytheistic astral worship. In the context of encounters with Persian religious traditions the Syrian Christians formulated (and preserved for centuries) the original theological formulas – later considered heretical. A typical example of the overlap of religious subjects and their independent interpretation is the idea of “the universe in the form of a cross,” which we may often discover among the Gnostics, Bardaisan’s students, and especially among the Church’s Fathers: Justin Martyr and Irenaeus of Lyons.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 64-90
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bardesane – philosophe chrétien d’Édesse
Bardaisan the Christian Philosopher of Edessa
Bardesanes – chrześcijański filozof z Edessy
Autorzy:
Jurasz, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480520.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bardesane
Édesse
Livre des lois des pays
Éphrem le Syrien
hérésies
christianisme primitif
philosophie
Bardaisan
Edessa
Book of the Laws of the Countries
Ephrem the Syrian
heresies
primary Christian thought
philosophy
Bardesanes
Księga praw narodów
Efrem Syryjczyk
herezje
pierwotna myśl chrześcijańska
filozofia
Opis:
Bardesane (†222) est le premier auteur chrétien de la langue syriaque. D’origine païenne, Bardesane s’est converti au christianisme à Édesse, probablement au cours de ses études de philosophie. Il fut conseiller des rois d’Édesse, connu au-delà du royaume à cause de ses vastes connaissances dans différents domaines. Il eut de nombreux disciples et l’école de pensée fondée par lui fut mentionnée encore au XIIIe siècle. Cependant, le philosophe Bardesane fut vite compté parmi les hérétiques. Éphrem le Syrien (†373) trouva dans ses écrits des éléments de doctrines gnostiques. À cause de cette critique, les écrits originaux de Bardesane furent perdus. Aujourd’hui nous pouvons reconstruire sa pensée à partir du Livre des lois des pays (un dialogue rédigé par ses disciples) et aussi à partir des écrits polémiques d’Éphrem. Le but de l’article est de présenter le personnage de Bardesane et son oeuvre et aussi de résumer les thèmes originaux de sa pensée: la cosmologie, la christologie, la conception du libre arbitre. Sans aucun doute, il s’agit d’une doctrine très originale, syncrétiste, qui correspond à un stade archaïque de la théologie chrétienne. Bardesane est considéré aujourd’hui comme le représentant par excellence du christianisme syriaque, édessenien, avec toutes ses différences par rapport au christianisme de langues grecque et latine.
Bardaisan (died in 222) is the first Christian author who wrote in Syriac. Being of pagan origin, he accepted Christianity in Edessa, probably when he was studying philosophy. Due to his outstanding and comprehensive education, he was not only an advisor to the kings of Edessa, but a personality known beyond the borders of the Kingdom of Osroene. He was surrounded by a large group of students, and the philosophical school he created is mentioned in literature up to the thirteenth century. However, from a theological point of view, Bardaisan was regarded by posterity as a heretic. Ephrem the Syrian (†373) found in his writings elements of Gnostic doctrine. Because of this criticism, the original texts by Bardaisan were destroyed and forgotten. Today we can reconstruct his ideas based on the Book of the Laws of the Countries (a dialogue written by his students) as well as on the basis of polemical writings of Ephrem the Syrian. The purpose of this article is to present the person and work of Bardaisan and to synthesize his thoughts concerning cosmology, Christology, and the concept of “free will.” His original, syncretic form of doctrine corresponds to the early form of Christian theology. Today, Bardaisan is considered to be an outstanding representative of Syriac Christianity (from Edesse) which is significantly different from the Christianity that uses the Greek and Latin languages.
Bardesanes (zm. 222) jest pierwszym chrześcijańskim autorem piszącym w języku syryjskim. Będąc z pochodzenia poganinem, przyjął chrześcijaństwo w Edessie, prawdopodobnie w czasie studiów filozoficznych. Ze względu na wybitne i wszechstronne wykształcenie był nie tylko doradcą królów Edessy, ale osobistością znaną poza granicami królestwa Osroene. Otoczył się liczną grupą uczniów, a utworzona przez niego szkoła filozoficzna jest wzmiankowana w literaturze aż do XIII wieku. Jednak z teologicznego punktu widzenia Bardesanes uważany był przez potomnych za heretyka. Efrem Syryjczyk (†373) dopatrzył się w jego pismach elementów doktryny gnostyckiej. Z powodu tej krytyki, oryginalne teksty Bardesanesa zostały zniszczone i zapomniane. Dzisiaj możemy odtworzyć jego idee na podstawie Księgi praw narodów (dialog napisany przez jego uczniów), jak również w oparciu o pisma polemiczne Efrema Syryjczyka. Celem artykułu jest zaprezentowanie osoby i dzieła Bardesanesa oraz syntetyczne ujęcie jego przemyśleń dotyczączch kosmologii, chrystologii oraz konceptu „wolnej woli”. Jego oryginalna, synkretyczna doktryna odpowiada wczesnej formie chrześcijańskiej teologii. Dzisiaj Bardesanes uważany jest za wybitnego przedstawiciela chrześcijaństwa syryjskiego (edesseńskiego) – znacząco różnego od chrześcijaństwa posługującego się językami greckim i łacińskim.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 80-93
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le décret Ad gentes comme vade-mecum de la Nouvelle Évangélisation
Dekret Ad gentes vademecum Nowej Ewangelizacji
The Ad gentes Decree as a Handbook of the New Evangelisation
Autorzy:
Pivot, Maurice
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480524.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Opis:
Autor proponuje lekturę dekretu Ad gentes (7 grudnia 1965) w świetle inicjatyw pastoralno-teologicznych na rzecz „nowej ewangelizacji”. Misja Kościoła realizuje się nie tylko w przestrzeni geograficznej, ale zwłaszcza w świadomości każdego, kto otwiera się na spotkanie ze Słowem Bożym w sobie samym i we wspólnocie wierzących. Przesłanie to realizuje się w dwu wymiarach: 1) w permanentnej transformacji wewnętrznej – nawracaniu się – wspólnot eklezjalnych będących miejscem spotkania ze Słowem; 2) w poszukiwaniu nowych form profetycznego oddziaływania wspólnot wierzących – świadków Prawdy – na świat. W oczekiwaniu na adhortację posynodalną, która nada „nowej ewangelizacji” pastoralno-teologiczny kształt, dekret Ad gentes spełnia dziś taką funkcję, jak tuż po Soborze: podtrzymuje u wierzących gotowość głoszenia Słowa i wskazuje na konieczność nowych form świadectwa. Kościół, jako sakrament zbawienia, jest świadkiem Królestwa i miejscem spotkania z Prawdą. W czasie posoborowym na szczególną uwagę zasługuje ewolucja form relacji pomiędzy Kościołem i światem. Nowa ewangelizacja wpisuje się w dynamikę nowego komunikowania Prawdy.
The present author proposes a reading of the Ad gentes Decree (of December 7, 1965) in terms of pastoral and theological initiatives for the benefit of the “new evangelisation.” The Church’s mission is being implemented not only in a geographical space – but especially in the consciousness of everyone who is opened to the meeting with God’s Word, in him- or herself and in the community of the believing. This message is realised in two dimensions: 1) in a permanent inner transformation – the converting of – ecclesial communities which are the meeting place with the Word; 2) in searching for new forms of prophetic influence of the communities of the believing – the witnesses of the Truth – on the world. While awaiting the post-synodic adhortation, which is supposed to grant a new pastoral and theological shape, the Ad gentes Decree fulfils today the same function it did right after the Council: it maintains among the believing their readiness to preach the Word and it points to the necessity of new forms of evidence. The Church, as the redemption sacrament, is a witness of the Kingdom and the meeting place with the Truth. In the post-Council times, the evolution of the forms of relation between the Church and the world deserves special attention. The new evangelisation fits into the dynamics of the new communication of the Truth.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 1; 50-72
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja: Michel Younès (dir.), La fatwâ en Europe. Droit de minorité et enjeux d’intégration, PROFAC-CECR, Lyon 2010, 236 p. ISBN 978-2-85317-125-0
Autorzy:
Cantal Rivas, José María
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480567.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 329-331
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’islam, une religion d’ascendance abrahamique?
Is Islam an Abrahamic Religion?
Islam, religia abrahamowa?
Autorzy:
Younès, Michel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480569.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Judaïsme
Christianisme
Coran
Hadiths
Thora
Bible
Muhammad
hérésie
islam
judaizm
chrześcijaństwo
Koran
Hadisy
Tora
Biblia,
herezja
Judaism
Christianity
Quran
Torah
heresy
Opis:
La lecture du Coran et des hadiths, paroles attribuées à Muhammad, procure généralement un sentiment contrasté. D’un côté on peut être frappé par la proximité entre ces textes et les traditions juives et chrétiennes. D’un autre côté, on perçoit des différences majeures, voire des traces d’une rupture catégorique. Selon la tradition musulmane, la proximité entre les religions dites révélées provient donc de la finalité inscrite dans le projet divin de création. Ce qui est commun vient de l’unique source divine, transmise fidèlement par Muhammad, la différence provient de l’oubli ou de la déviation. Qu’en est-il de l’approche chrétienne? Quel est le statut théologique de l’islam au regard de la foi chrétienne: est-ce une hérésie chrétienne ou bien une religion intimement liée au dessein salvifique de l’unique Dieu? Cet article examine les différentes positions et évalue leur portée théologique.
Lektura Koranu i Hadisów (słów przypisywanych Mahometowi) prowadzi do sprzecznych wniosków. Z jednej strony uderza analogia pomiędzy przesłaniem tych tekstów a tradycjami judaistyczną i chrześcijańską. Z drugiej zaś zadziwia fakt istotnych różnic, a nawet kategorycznego rozłamu pomiędzy wspomnianymi tradycjami. Według tradycji muzułmańskiej, podobieństwa pomiędzy religiami objawionymi wynikają z Bożego planu stworzenia. Źródłem zbieżności i jednomyślności tych religii jest sam Bóg – o czym wiernie pouczył Mohammed. Różnice pomiędzy religiami wynikają z ludzkich błędów i zaniedbań. Jakie stanowisko reprezentuje w tym względzie chrześcijaństwo? Jaki status przyznaje ono islamowi? Czy jest on chrześcijańską herezją czy też religią ściśle powiązaną z Bożym planem zbawienia? Niniejszy artykuł przeprowadza ewaluację poszczególnych stanowisk i analizę ich teologicznego znaczenia.
Study of the Quran and the Hadiths (sayings attributed to the Islamic prophet Muhammad) may lead to opposite conclusions. On the one hand, they contain striking similarities to the Judaistic and Christian holy texts. On the other hand, however, there are such profound differences that set the other two worlds apart. According to the received Muslim wisdom, the former are part of God’s plan for His creation. The latter are the result of human errors and negligence. Whatever the three religions have in common had come directly from God and was faithfully transmitted by the prophet Muhammad. What is the Christian stance on it? What is Islam in the Christian scheme of things? A christian heresy? Or a true religion, an integral part of God’s plan of salvation? This article provides an assessment of various opinions on the matter and their theological implications.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 275-293
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja: Fadi Daou, Nayla Tabbara, L’Hospitalité divine. L’autre dans le dialogue des théologies chrétienne et musulmane, Colloquium salutis, vol. 1, Études en sciences et théologie des religions, Institut Catholique de la Méditerranée, Marseille 2013, 2e édition revue, 184 p. ISBN 978-3-643-90454-6
Autorzy:
Cantal Rivas, José María
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480589.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 456-458
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 5566

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies